Sinds 2017 is er een nieuw traject om langdurig zieke werknemers opnieuw aan het werk te helpen. ACV en Samana praatten met meer dan honderd langdurig zie-ken over hun re-integratie. Het besluit: het traject ver-

loopt vaak hobbelig en het beleid legt te veel de nadruk op de in-dividuele verantwoordelijkheid van de zieke werknemers. Boven-dien leidt het traject te vaak tot een ontslag wegens medische overmacht, waardoor het zijn eigenlijke doel – mensen opnieuw aan het werk krijgen – voorbijschiet. De twee organisaties for-muleerden dan ook enkele verbeterpunten. Die lanceerden ze in een pop-up interimkantoor voor langdurig zieken in Hasselt. Naast preventie vinden ze dat re-integratie best ruim bekeken wordt, ook buiten de muren van het eigen bedrijf.

Too Good To Go > 10-11

Voedselverspilling tegengaan met je smartphone:

B L A D M E T E E N M E N I N G V O O R E E N W E R E L D I N B E W E G I N G

REGIO BRUSSEL - NR 08 - VRIJDAG 19 APRIL 2019

BEWEGING.NET CM.BE HETACV.BE - JAARGANG 75 - AFGIFTE BRUSSEL X - P806000 - VOLGEND NR 03.05.2019 - REGIO BLZ.13TWEEWEKELIJKSE UITGAVE BEWEGING.NET CM.BE HETACV.BE - JAARGANG 75 - AFGIFTE BRUSSEL X - P806000 - VOLGEND NR 03.05.2019 - BEWEGING.NET CM.BE HETACV.BE - JAARGANG 75 - AFGIFTE BRUSSEL X - P806000 - VOLGEND NR 03.05.2019 - BEWEGING.NET CM.BE HETACV.BE - JAARGANG 75 - AFGIFTE BRUSSEL X - P806000 - VOLGEND NR 03.05.2019 -

Weer aan het werk na lang ziek zijnZo kan het beter

dividuele verantwoordelijkheid van de zieke werknemers. Boven-dien leidt het traject te vaak tot een ontslag wegens medische overmacht, waardoor het zijn eigenlijke doel – mensen opnieuw aan het werk krijgen – voorbijschiet. De twee organisaties for-muleerden dan ook enkele verbeterpunten. Die lanceerden ze in een pop-up interimkantoor voor langdurig zieken in Hasselt. Naast preventie vinden ze dat re-integratie best ruim bekeken wordt, ook buiten de muren van het eigen

‘Ik wilde met ondersteuning een tweede kans krijgen. Werk gevers moeten daartoe meer gedwongen worden’MARTINE HELEVEN

‘Steeds meer taken omdat ik voel dat het lukt’GUY VERCKENS

> 4-5

WEER ZIN IN ZINGEVING?

‘Het geloof vindt haar weg terug naar de maatschappij’

> 8

B L A D M E T E E N M E N I N G V O O R E E N W E R E L D I N B E W E G I N G

REGIO AALST DDMM_VIS_AAL_001.PDFREGIO BRUGGE DDMM_VIS_BRG_001.PDFREGIO IEPER DDMM_VIS_IEP_001.PDFREGIO KORTRIJK1 DDMM_VIS_KO1_001.PDFREGIO KORTRIJK2 DDMM_VIS_KO2_001.PDFREGIO LIMBURG DDMM_VIS_LIM_001.PDFREGIO MECHELEN DMM_VIS_MEC_001.PDFREGIO OOSTENDE DDMM_VIS_OOS_001.PDFREGIO ROESELARE DDMM_VIS_ROE_001.PDFREGIO TIELT DDMM_VIS_TIE_001.PDFREGIO VLAAMSE ARDENNEN (OUDENAARDE) DDMM_VIS_VLA_001.PDFREGIO ANTWERPEN DDMM_VIS_ANT_001.PDFREGIO BRUSSEL DDMM_VIS_BRS_001.PDFREGIO WAAS EN DENDER 2 DDMM_VIS_DEN_001.PDFREGIO WAAS EN DENDER 1 DDMM_VIS_WAA_001.PDFREGIO EEKLO DDMM_VIS_EEK_001.PDFREGIO GENT1 DDMM_VIS_GE1_001.PDFREGIO GENT2 DDMM_VIS_GE2_001.PDFREGIO LEUVEN DDMM_VIS_LEU_001.PDFREGIO RUPEL DDMM_VIS_RUP_001.PDFREGIO KEMPEN (TURNHOUT) DDMM_VIS_TUR_001.PDF

mannen zijn vrachtwagenchauffeur. Daarmee is dat volgens Statbel het meest voorkomende beroep onder mannen. Slechts 406 vrouwen reden rond met een vrachtwagen. Voor alle Belgen staat het beroep Administratief medewerker op één.

VAN DE WEEK 2

Redactieadres: Visie, PB 20, 1031 Brussel - tel. 02 246 31 11 - e-mail: lezers@visieredactie.be • Abonnementen: www.beweging.net/abonnementvisie • Verantwoordelijke uit-gever: Peter Wouters (nationale pagina’s), artikels ‘regio’ vallen onder de resp. verantw. uitgevers • Redactie: Nils De Neubourg, Amélie Janssens, Wim Troch, Marjan Cauwenberg, Tinne Van Woensel, Rooni Theeboom, David Vanbellinghen, Karen Zelderloo, Martine Creve, Eric De Maegd, Dieter Herregodts, Sarah Vandoorne, Anneleen Vermeire, Michiel Verplancke • Vormgeving: Gevaert Graphics • Druk: Coldset Printing Partners • Visie verschijnt tweewekelijks en is inbegrepen in het lidmaatschap van CM, ACV bouw - industrie & energie, ACV-CSC METEA, ACV-Transcom en ACV Voeding en Diensten •

DE QUOTE

‘Ik ben geen nostalgicus. Hoe erg zou dat zijn, als je het beste al achter de rug hebt?’

MUZIKANT STEF KAMIL CARLENS IN DE MORGEN MAGAZINE

HET CIJFER

60 027

M/V/X VAN DE WEEK

Hannelore BedertVorige week deelde zangeres Hannelore Bedert een emotionele oproep op Face-book. Na de onverwachte en plotse dood van haar man Stijn wil ze het belang van een reanimatiecursus benadrukken. ‘Enkele uurtjes van je leven, maar je redt er ooit misschien iemand anders z’n le-ven mee.’

Niemand zal kunnen bewe-ren dat het aan hem voor-bijgegaan is. Al maanden liggen de paaseieren te

blinken in de winkelrekken. De kin-deren genieten van twee weken va-kantie en krijgen er maandag nog een extra dag bij. En zondag luiden in het hele land de paasklokken. Maar weten we nog wat de echte betekenis van Pasen is?

Het is een confronterende vaststel-ling, nauwelijks een paar decennia geleden hoefden we die vraag niet te stellen. Het verhaal werd erin ge-dramd. Op school, in de kerk, thuis, op televisie … Tot vervelens toe kre-gen we de betekenis uitgelegd. En niet alleen van Pasen. De vastentijd, Kerstmis, de advent, alle christelijke hoogdagen passeerden de revue.

Vandaag lijkt het wel of we die tra-ditionele verhalen kwijtgeraakt zijn. Yvonne Zonderop, die verder in deze Visie aan het woord komt, schreef er een fascinerend boek over. Daarin stelt ze dat ons leven lange tijd ge-organiseerd geweest is op basis van levensbeschouwing. De bevrij-ding hiervan, zo voelde het voor veel mensen, heeft maatschappelijke gevolgen gehad. Het liefst hadden veel mensen het christelijke ge-dachtengoed volledig uit hun leven gebannen. Hoe minder invloed van kerk en geloof, hoe beter. Het nieuwe ideaalbeeld was dat van het vrije en autonome individu. En ach, levens-beschouwing … Wie geloofde die sprookjes nog?

Vandaag zien we waar dat radicale afscheid ons gebracht heeft. In deze tijden van ongebreidelde vooruit-gang, lijkt het alsof we alles hebben

om gelukkig te zijn. En toch zaten nog nooit zoveel mensen thuis met een burn-out of een depressie. Wan-hopig zijn we op zoek naar levens-kwaliteit.

We worstelen met onszelf. En dat heeft veel te maken met het verlies van onze tradities. Want de enorme snelheid waarmee innovaties op ons afkomen, plaatst ons voor nooit ge-ziene uitdagingen. Die kunnen we alleen aangaan als we voldoende houvast hebben. In onzekere tijden grijpen we graag terug naar een gemeenschappelijke achtergrond, als een soort van referentiekader

waartegen we veranderingen kun-nen afzetten. Waarden en normen halen we uit verhalen en tradities die we al eeuwenlang met elkaar delen. Die verhalen geven zin aan alles wat we doen. Maar die houvast is er niet meer.

We moeten opnieuw durven te spre-ken over onze inspiratie. En lang-zaam zie ik op dat vlak een kente-ring. Mensen beginnen in te zien dat het afscheid van onze inspiratiebron-nen misschien wel te drastisch was. Zingeving verdient opnieuw een plek op de agenda. Want uiteindelijk zijn we allemaal zoekende mensen die willen begrijpen wat er rondom ons gebeurt.

De gemeenschappelijke verhalen kunnen ons daarbij helpen. Laat ons daarom niet beschaamd zijn om te-rug te gaan naar onze wortels. Uit onze erfenis halen we de kracht om nieuwe stappen te zetten. Verbonden met elkaar en hoopvol in een veran-dering van tijdperk.

Ik wens jullie allemaal een zalig en inspirerend Pasen toe.

LUC VAN GORP, VOORZITTER CM

ZALIG PASEN

‘De enorme snelheid waarmee innovaties op ons afkomen, kunnen we alleen aangaan als we voldoende houvast hebben’

3

DiversiteitTot aan de verkiezingen van 26 mei gaat Visie op zoek naar investeringen die de mensen van een volgende regering mogen - of moeten - verwachten. Deze week: investeren in diversiteit.

INVESTERENMENSEN

IN

‘Voor mijn leerlingen ben ik gewoon me-vrouw Akhandaf, hun leerkracht chemie. Mijn achtergrond is voor hen niks speci-aals, het is vanzelfsprekend.’ Toch is Yasmina Akhandaf, leerkracht aan het Ant-werpse Lucernacollege, een witte raaf. Want leerkrachten met een migratieach-tergrond zijn in Vlaanderen bijzonder schaars. Dat bevestigt ook onderwijswe-tenschapper Orhans Agirdag van KU Leu-ven. ‘We lopen mijlenver achter op onze buurlanden. Wanneer ik in Amsterdam lesgeef aan toekomstige leerkrachten sta ik voor een divers publiek. Niet omdat de samenleving daar meer divers is, wel door een beter beleid en minder uitsluiting.’

Deskundigen zijn het erover eens dat het gebrek aan leerkrachten van buitenlandse afkomst een groot gemis is. Ook Yasmina ervaart dagelijks de voordelen van de mix in haar school: ‘Mijn achtergrond is anders dan veel van mijn collega’s. Dat wil niet zeggen dat de ene culturele context beter of juister is dan een andere, maar zo heb-ben we samen wel een beter perspectief. Ik ben zelf meertalig opgevoed, en ik merk dat ik daar anders tegen aankijk dan som-mige collega’s. Die verschillen tussen leerkrachten zorgen er net voor dat we onze leerlingen beter begrijpen.’

4 procent

115 000

van de Vlaamse leerkrachten heeft roots buiten de EU. Dat terwijl ruim 11 procent van de leerlingen van buitenlandse afkomst is.

mensen hebben een inburgeringattest op zak en hebben nood aan goede integratie

De klas is met haar diverse samenstelling een afspiegeling van onze maatschappij. Het lerarenkorps is dat helaas nog niet.

‘Eigenlijk is daarmee je boodschap aan leerlingen dat je alleen van witte mensen kan leren. Daarnaast zou de kwaliteit van ons onderwijs ook gewoon hoger liggen met een divers lerarenteam’, schets Agir-dag het probleem.

Dat bevestigt ook Yasmina. Want in haar lessen houdt ze rekening met de diverse achtergrond van haar leerlingen. ‘Als ik in de les chemie spreek over filtratie, wordt vaak het voorbeeld gebruikt van de klas-sieke, Vlaamse manier van koffiezetten. Wanneer ik in de klas vraag hoe ze thuis koffie maken, krijg ik vier verschillende antwoorden. Ik ga er dus niet zomaar van

uit dat wat ik ken ook de referentie voor de leerlingen is.’

Niet alleen haar voorbeelden in de les hel-pen de leerlingen vooruit. ‘Het is belang-rijk aan leerlingen het signaal te geven dat je als Marokkaanse moslim ook gewoon een diploma aan de universiteit kan halen. Je geeft jongeren het geloof dat verder studeren ook voor hen mogelijk is.’

Ondanks die voordelen blijven er grote hindernissen bestaan voor toekom-stige leerkrachten met buitenland-se roots. ‘En die drempels aanpak-ken staat helemaal niet op de politieke agenda’, verzucht Agirdag. Yasmina’s ervaringen bevestigen die vaststelling: ‘Heel weinig scholen hebben een diver-siteitsbeleid.’ Maar ook stereotypen blijven een rol spelen. Yas-mina: ‘Ik heb ooit de vraag gekre-gen of ik het zag zitten om mee op bosklassen te gaan en daar te overnachten. Dat is absurd

want ik ga zelf graag en vaak op reis.’

Maar het loopt zelfs nog voor die sollicita-tie mis: ‘Diversiteit begint al bij de oplei-ding. Weinig allochtone jongeren schrijven zich in voor een lerarenopleiding want ze weten al vanaf de eerste dag dat ze moei-lijk een stageplek zullen vinden. Toen ik mijn verplichte stage in het katholiek on-derwijs moest doen, heb ik samen met de

afgevaardigde van de bisschop moeten zoeken. Het gemeen-

schapsonderwijs was zelfs helemaal uitgesloten door het algemeen hoofddoeken-verbod. Maar een stage daar was wel een voor-

waarde voor de universi-teit. Pas vijf jaar later

heb ik mijn lera-re n o p l e i d i n g

kunnen afron-den in avond-onderwijs.’

‘Het is belangrijk dat ik het signaal geef dat je als Marokkaanse moslim ook gewoon een diploma aan de universiteit kan halen’YASMINA AKHANDAF, LEERKRACHT CHEMIE

‘Meer dan dat je iets leert, leer je het land te begrijpen’MANI NADUVIL, CURSIST INBURGERING

In een intensieve inburgeringscursus leren nieuwko-mers de praktische kant van het leven in België ken-nen. Manikandan – kortweg Mani – Naduvil volgde an-derhalf jaar geleden de liefde naar België. ‘Ik liep toen wat verloren’, kijkt hij nu terug op zijn eerste periode hier. ‘Ik moest altijd m’n vrouw om uitleg vragen, of Google.’ Dat deed Mani besluiten de inburgeringscur-

sus te volgen. ‘Die cursus was best intens. Maar ik heb wel enorm veel geleerd. Nu ken ik

zelfs de Belgische geschiedenis!’

‘Maar meer dan dat je iets leert, leer je het land te be-grijpen’, gaat Mani verder. ‘Je krijgt een handleiding hoe

je hier moet leven. Hoe moet ik mijn financiën doen? Hoe werkt het

ziekenfonds? Ze slagen erin om al die informatie op een zeer slimme manier

over te brengen.’

Daarmee is Mani een van de 17 000 buiten-landers die jaarlijks een inburgeringsattest

behaalt. Vandaag hebben zo al meer dan 115 000 mensen hun attest op

zak. De cursussen zijn intussen slachtof-fer geworden van hun eigen succes, want de wachtlijsten groeien. Toch zijn er nog grotere kopzorgen volgens Alejandro Alba, expert migratie van de studiedienst bewe-ging.net: ‘Hoe helpen we die mensen hun plaats te vinden in de maatschappij die ze als theorie uit de inburgeringscursus ken-nen? Tot 2015 was er een gesubsidieerde integratiesector. Die werkte samen met lokale organisaties op de woonsituatie, on-

derwijs, het vinden van een passende job of aansluiten bij het sociale en culturele leven in de omgeving. Kortom, het vinden

van een plaats in de samenleving.’

‘Sinds 2015 is het Agentschap Integratie en Inburgering verantwoordelijk voor zowel het inburgerings- als het integratiebeleid in Vlaanderen, de integratiesector werd op-geslokt. Het agentschap ondersteunt met juridische dienstverlening, sociaal tolken of adviezen rond migratie en diversiteit. Maar integratie blijkt de overheid moeilijker te liggen dan de inburgering. Want concreet aan de slag gaan met mensen gebeurt zel-den. Daarvoor zijn het middenveld en ver-enigingen dan ook beter geschikt.’

Mani heeft intussen zijn eigen weg kunnen vinden. ‘Ik geef nu Ayurvedische therapie (alternatieve geneeskunde uit India, red.). Ondertussen zoek ik naar vast werk, met hulp van een jobcoach van het Internatio-naal Comité. Maar je moet inderdaad op-letten dat je na de cursus niet vastzit thuis. Daarom ga ik bijvoorbeeld met mijn kindje van twee jaar naar de zoo.’

Je geeft jongeren het geloof dat verder studeren ook voor hen mogelijk is.’

Ondanks die voordelen blijven er grote hindernissen bestaan voor toekom-stige leerkrachten met buitenland-se roots. ‘En die drempels aanpak-ken staat helemaal niet op de politieke agenda’, verzucht Agirdag. Yasmina’s ervaringen bevestigen die vaststelling: ‘Heel weinig scholen hebben een diver-siteitsbeleid.’ Maar ook stereotypen blijven een rol spelen. Yas-mina: ‘Ik heb ooit de vraag gekre-gen of ik het zag zitten om mee op bosklassen te gaan en daar te overnachten. Dat is absurd

mijn verplichte stage in het katholiek on-derwijs moest doen, heb ik samen met de

afgevaardigde van de bisschop moeten zoeken. Het gemeen-

schapsonderwijs was zelfs helemaal uitgesloten door het algemeen hoofddoeken-verbod. Maar een stage daar was wel een voor-

waarde voor de universi-teit. Pas vijf jaar later

heb ik mijn lera-re n o p l e i d i n g

kunnen afron-

In een intensieve inburgeringscursus leren nieuwko-mers de praktische kant van het leven in België ken-nen. Manikandan – kortweg Mani – Naduvil volgde an-derhalf jaar geleden de liefde naar België. ‘Ik liep toen wat verloren’, kijkt hij nu terug op zijn eerste periode hier. ‘Ik moest altijd m’n vrouw om uitleg vragen, of Google.’ Dat deed Mani besluiten de inburgeringscur-

sus te volgen. ‘Die cursus was best intens. Maar ik heb wel enorm veel geleerd. Nu ken ik

zelfs de Belgische geschiedenis!’

‘Maar meer dan dat je iets leert, leer je het land te be-grijpen’, gaat Mani verder. ‘Je krijgt een handleiding hoe

je hier moet leven. Hoe moet ik mijn financiën doen? Hoe werkt het

ziekenfonds? Ze slagen erin om al die informatie op een zeer slimme manier

over te brengen.’

Daarmee is Mani een van de 17 000 buiten-landers die jaarlijks een inburgeringsattest

behaalt. Vandaag hebben zo al meer dan 115 000 mensen hun attest op

TEKST NILS DE NEUBOURG FOTO’S MICHAEL DE LAUSNAY , MARINELLA GEERTS

INTEGRATIE NA INBURGERING

GEMENGDE LERARENTEAMS

de verhalen achter de cijfers

4 ACTUEEL

Re-integratie van langdurig ziekenzo kan het beterACV en Samana lanceren een plan om de re-integratie van langdurig zieke werknemers te ver-beteren. Daarin is preventie een sleutelbegrip. Ze formuleren ook enkele concrete voorstellen om de re-integratieprocedure aan te passen.

België telt meer dan 400 000 langdurig zieke werknemers. De federale regering maakte van de activering van die werknemers een prioriteit en lanceerde in 2017 een re-inte-

gratieproject. Maar uit een eerste evaluatie van het ACV bleek dat de re-integratieprocedure voor 70 procent van de werknemers uitmondde in een ont-slag wegens medische overmacht, zonder ontslag-vergoeding. Zo schiet de nieuwe aanpak haar doel voorbij.‘Zowel bij Samana als bij ACV ontvingen we signalen dat re-integratie op het werk in de praktijk niet evident blijkt’, vertelt Johan Tourné van Samana. ‘We organiseerden meer dan tachtig informatiesessies en diepte-interviews met langdurig zieke werk-nemers. Zo kregen we zicht op de drempels die langdurig zieke mensen ervaren als ze opnieuw aan het werk willen of moeten. Veel mensen zijn angstig. Ze zijn bang om nog zieker te worden, om te hervallen of vrezen voor de financiële gevolgen als de terugkeer mislukt. Daarnaast is ook het gebrek

aan aangepaste jobs een struikelblok. Vaak kunnen langdurig zieke werknemers wel aan het werk in een aangepaste job. Maar niet elke werkgever kan (of wil) die voorzien.’

Preventie voor allesIn de eerste plaats stellen ACV en Samana dat er meer aandacht moet zijn voor preventie. ‘De huidige beleidsmakers zetten vooral in op repressie en controle’, klinkt het bij het ACV. ‘De oorzaken van veel van de ziektes – de hogere werkdruk, de toenemende flexibiliteit en complexiteit – blijven buiten beeld. Zolang dit debat niet ten gronde wordt gevoerd zal het aantal mensen die uitvallen niet dalen.’

SanctiesOok tijdens de procedure zien beide organisaties ruimte voor verbetering. ‘Om langdurig zieke werknemers of mensen met een chronische ziekte te verzoenen met betaald werk zijn positieve en motiverende maatregelen nodig. Sancties tegen

zieke werknemers kunnen niet, re-integratie is een vrijwillig traject.’

Re-integratie op sectoraal niveauSamana en ACV stellen bijvoorbeeld dat het re-integratieadvies van de arbeidsarts zich niet mag beperken tot de werkplek. Op basis van de mogelijkheden van de werknemer moeten ook andere jobs buiten het bedrijf bekeken worden. En zelfs op sectoraal niveau zou een re-integratieplan mogelijk moeten zijn, stellen de organisaties. Dat kan ondersteund worden door opleidings- en stimulanspremies en de sectorfondsen. Op die manier verhoogt de kans dat de werknemer een job op maat aangeboden krijgt en kunnen kleine werkgevers een beroep doen op andere bedrijven om zieke werknemers een kans te bieden om opnieuw aan het werk te gaan.

‘Steeds meer taken omdat ook mijn collega’s voelen dat het lukt’Guy Verckens kreeg in oktober 2016 een beroerte in combinatie met een epilepsie-aanval. Hij was 13 maanden afwezig van het werk. Na een re-integratietraject is hij nu halftijds terug aan het werk bij verzekeraar Fidea.

‘Die ruim 13 maanden thuis was een moeilijke periode voor mij’, vertelt Guy. ‘Ik praat graag maar na de beroerte was het moeilijk om mezelf uit te drukken. Toch had ik in die periode wel nog contact met mijn werkgever. Ze luisterden eens hoe het met me ging en hielden me op de hoogte van wat er allemaal veranderde, zoals wetgeving of nieuwe collega’s op de werkvloer.’

‘Op een bepaald moment had ik een gesprek met mijn vakbondssecretaris. Zij wees me op de ACV-brochure Terug in het zadel, opnieuw aan het werk na langdurige ziekte. Ook via de werkgever kreeg ik te horen dat ik altijd contact mocht opnemen met de arbeidsgeneesheer als

ik daar klaar voor was. Dat deed ik, maar na dat eerste gesprek was ik enorm teleurgesteld. Hij vond het geen goed idee om al terug aan het werk te gaan en raadde me aan om een volgend medisch onderzoek af te wachten.’

‘Na een aantal maanden legde ik een goede test af bij de logopediste en ging ik terug naar de arbeidsgeneesheer. Hij gaf me een positief advies, een beslissing A (de werknemer kan op termijn het werk hervatten en kan intussen ander of aangepast werk doen, red.). Samen met de personeelsdienst en mijn leidinggevende spraken we een traject af. Ik begon eerst 40 procent te werken en daarna halftijds. Vandaag werk ik vier vijfde in combinatie met een dag tijdskrediet voor landingsbaan. Ik heb geen telefonische contacten, omdat dat nog moeilijk is. Maar ik krijg steeds meer taken omdat ook de collega’s en mijn leidinggevende voelen dat het lukt.’

‘Steeds meer taken omdat ook mijn collega’s voelen dat het lukt’Guy Verckens kreeg in oktober 2016 een beroerte in combinatie met een epilepsie-aanval. Hij was 13 maanden afwezig van het werk. Na een re-integratietraject is hij nu halftijds terug aan het werk bij verzekeraar Fidea.

‘Die ruim 13 maanden thuis was een moeilijke periode voor mij’, vertelt Guy. ‘Ik praat graag maar na de beroerte was het moeilijk om mezelf uit te drukken. Toch had ik in die periode wel nog contact met mijn werkgever. Ze luisterden eens hoe het met me ging en hielden me op de hoogte van wat er allemaal veranderde, zoals wetgeving of nieuwe collega’s op de werkvloer.’

‘Op een bepaald moment had ik een gesprek met mijn vakbondssecretaris. Zij wees me op de ACV-brochure aan het werk na langdurige ziektewerkgever kreeg ik te horen dat ik altijd contact mocht opnemen met de arbeidsgeneesheer als

TEKST MARTINE CREVE EN AMÉLIE JANSSENS FOTO’S MINE DALEMANS EN DANIËL RYS

Hoe dikwijls hoorde ik vrienden en collega’s vertellen: Ik voelde hun blik branden op mijn huid.

Niet hun eigen blij weerzien, niet hun herstel, niet hun opluchting opnieuw aan het werk te kunnen overheerste. Neen. Het gevoel zich bekeken te voelen. Medelijden, meewarigheid, wantrouwen te lezen in de ogen van de eigen collega’s.

Het leven hervatten na ‘opgebrand’ te zijn ge-weest vraagt veel kracht. Eerst kracht vinden in jezelf om de kaars weer te doen branden. Dan de kracht om je omgeving het hoofd te bieden. We mogen het gerust zeggen: onze sa-menleving kan niet goed omgaan met mensen die ziek worden. De prestatiedruk is er goed ingebakken. Kan je om de een of andere reden wat langer niet mee? Dan heeft onze samen-leving geen woord dat respect toont voor jouw situatie. Want, zeg nu zelf, herken je respect in deze woorden: burn-out, depressie, opge-brand, uitgeblust, er onderdoor gegaan?

Wat als we mensen die hun ziekte voelen aan-komen nu eens op tijd laten aansterken? Om de val te voorkomen. Een maand ‘krachtverlof’ om op adem te komen na een piek op het werk, een reeks muziek- of theatervoorstellingen om je gedachten in de kunst te verliezen en de wereld door een andere bril te zien, een com-binatiekrediet om een speciale levensperiode van je partner, kind of ouder te kunnen steu-nen, een interventie door de werknemer en de preventiedienst aan het adres van de werkge-ver om werkomstandigheden aan te passen. Bij onze vakbeweging, ons gezondheidsfonds, Femma, Samana … leven al heel wat concrete voorstellen in die richting.

Want zowel werkgevers als werknemers willen niet liever dan in een goede sfeer langdurig en constructief samenwerken. Ze moeten zich beiden voortdurend inspannen om dat moge-lijk te maken. Als dat om een of andere reden niet lukt, is het goed dat we als samenleving voorzieningen hebben die oplossingen een kans geven. En als de elastiek dan toch breekt, dan moeten we elkaar moed toespreken. Mild zijn op die eerste dag terug en die vriendschap geven van weleer. Respect opbrengen voor die kracht. Want we kunnen er allemaal even tus-senuit moeten … hoewel we liever gewoon blij-ven.

PETER WOUTERS, VOORZITTER BEWEGING.NET

KRACHTVERLOF

5ACTUEEL

Re-integratie van langdurig ziekenzo kan het beter

‘Werkgevers moeten meer gedwongen worden om mensen een tweede kans te geven’Toen Martine Heleven uit Hasselt ziek werd, kreeg zij eerst veel begrip van haar werkgever. Maar een deeltijdse werkhervatting kon hij haar niet toestaan.

‘Als leidinggevende in een verzekeringskantoor voelde ik de druk voortdurend toenemen. ’s Avonds zat ik vaak thuis nog mails te beantwoorden. Ik nam te veel hooi op mijn vork. Ik had dikwijls hoofdpijn en spierpijn, sliep slecht, piekerde veel. Soms had ik vier pijnstillers nodig om de dag door te komen. De huisarts raadde mij aan om thuis te blijven, maar ik had daar geen tijd voor. In mei 2017 ben ik gecrasht. Een burn-out en fybromyalgie hadden mij genekt.’

‘Ik kreeg 14 dagen ziekteverlof. Die periode werd steeds verlengd. Mijn werkgever toonde in het be-gin veel begrip. In november voelde ik mij beter en wilde ik weer deeltijds aan de slag. Samen met mijn werkgever wilde ik de papieren voor het zie-kenfonds invullen. Maar ik voelde spanning. We ge-raakten er niet uit.’‘De arbeidsarts liet mij in februari deeltijds herbe-ginnen. Een paar dagen voor de start meldde mijn werkgever dat een leidinggevende functie alleen

voltijds kon opgenomen worden. Hij stelde mij een deeltijdse administratieve job met een lager loon voor. Ik reageerde boos. Ik kon mijn rechten toch niet opgeven?’

‘Er volgden veel gesprekken met de arbeidsarts, de adviserend arts van het ziekenfonds, het ACV. Geleidelijk aan mijn job weer opnemen was geen optie voor mijn werkgever omdat ik kon hervallen en de organisatie te klein is voor verschuivingen. Ik begrijp dat dit in een kleine organisatie inderdaad moeilijker is. Maar onmogelijk is dat toch niet? Ik wilde met ondersteuning een tweede kans krij-gen. Werkgevers zouden daartoe meer gedwongen moeten worden.’

‘Er is op een bepaald moment geïnsinueerd om zelf ontslag te nemen, Maar dat heb ik niet gedaan. Weer werken bevordert mijn herstel. Ik heb een op-lossing gezocht en werk nu in bijberoep als free-lancer maximaal 20 uur per week. Het ziekenfonds gaf mij daarvoor de toelating. Financieel ben ik erop achteruit gegaan en ik heb weinig zekerheid. Ik heb angst voor de toekomst.’

Dezer dagen viert het Sociaal Pact zijn 75ste verjaardag. In 1944 sloten werkgevers en vak-bonden een groot akkoord. Over de uitbouw van sociaal overleg. Over de loonvorming. Over de uitbouw van de sociale zekerheid. Die moest ons beschermen tegen inkomensverlies bij sociale tegenslag en tegen armoede. En beschermen, dat doet onze sociale zekerheid nog steeds. Niet zoveel als we graag willen. Maar beter dan in vele andere landen.

75 jaar sociale bescherming, er is dus reden voor een feestgevoel. Maar ook voor grote ongerust-heid. Deze regering laat een budgettaire puin-hoop achter. De puinhopen van paars verbleken erbij. Ze bediende haar bevriende economische en financiële lobby’s met allerlei kortingen. En ze effende zo tegelijk het pad voor amputaties in de SZ. Ondertussen woekert de kanker van loonopti-malisatie. Die vervangt bestaand brutoloon door voordelen die aan gewone belastingen en sociale bijdragen ontsnappen. Het is verontrustend hoe snel die kanker uitzaait. En hoe deze rechtse en liberale regering daar, met volle patronale steun, aan meewerkt. Ze versterkt die kanker nog met een wildgroei van allerlei nepstatuten zonder normale bijdragen. Studentenarbeid, flexi-jobs, de luxeregeling voor sportclubs. Met als abso-luut dieptepunt het zogenaamd bijklussen tot 6 130 euro per jaar, zonder bijdragen, zonder belastingen, zonder arbeidsbescherming noch sociale zekerheid. We voeren hiertegen een ver-nietigingsprocedure bij het Grondwettelijk Hof.

Wat nog meer op de heupen werkt is hoe deze regering de gewone mensen tegen elkaar opzet. We zijn nochtans al wat gewoon met mensen in

werkloosheid. Maar sinds kort viseert men ook zieken en invaliden. Alsof wie werkloos, arm, ziek of invalide is dat zelf zocht. En wie een laag pensioen heeft is daar niet langer de dupe maar wel de oorzaak van. Hoe lang nog eer men van gepensioneerden of personen met een handicap

eist dat ze iets terug doen voor hun uitkering? In Nederland is dat dieptepunt al bereikt met de Participatiewet. 

Heel jammer, want sociale zekerheid moet je niet aftakelen. Die moet je net optakelen. Na-tuurlijk, bo men groeien niet tot in de hemel. We moeten keuzes maken omwille van de vergrij-zingskosten. En omwille van maatschappelijke prioriteiten, van onderwijs tot klimaatafkoeling. Onze eerste prioriteit is dat men de minima ein-delijk optrekt tot de Europese armoedenorm. Met de grootste aandacht voor de gezinnen die het verst af zitten van de Europese armoeden-orm. Ik heb dus geen moeite met een debat over de doelmatigheid van sociale uitkeringen. Maar niet als dit betekent dat we door koppeling van uitkeringen aan het gezinsinkomen nog meer in-komensvallen creëren. Want is het normaal dat het nieuwe Vlaamse kinderBIJslagstelsel, voor iemand met een inkomen van 2 350 euro per maand, een loonOPslag van 50 euro afstraft met 102 euro kinderAFslag.

Kent u het materiaal dat een 75-jarig jubileum symboliseert? Albast. Het lijkt hard als ivoor, maar is broos als gips. Albasten monumenten, die behandel je met de grootste omzichtigheid.

Sommigen snoepen in de aanloop naar Pasen veertig dagen lang niet. Anderen eten minder vlees, gaan plasticvrij of raken geen druppel al-cohol meer aan.

Ik ging op dieet. Het is te zeggen, mijn kleerkast ging op dieet. Zes weken lang wisselde ik amper zes kleding-stukken af – sokken en ondergoed gelukkig niet meege-rekend.

De oproep kwam van de Britse Schone Klerencampag-ne. Zij willen aankaarten hoe snel we op onze kledij uit-gekeken zijn en hoeveel ongedragen aankopen in onze garderobe hangen. Dat is meer dan je denkt. Maar liefst 88 procen t van de inhoud van onze kleerkast blijft een jaar lang onaangeroerd, zo blijkt uit onderzoek van een Duits verhuisbedrijf.

Een miskoop begaan is menselijk. Kledij is vaak zo goedkoop dat we allemaal weleens in een impulsieve bui een – achteraf gezien – compleet onflatterend stuk op de kop tikken.

Het systeem achter die goedkope stuks, dat is minder menselijk. Om mee te zijn met elke trend, wisselen gro-te merken om de zes weken hun collectie. Fast fashion heet dat: het zet consumenten aan om snel te kopen, want morgen kunnen de kleren al weg zijn. Hoe sneller collecties elkaar opvolgen, hoe meer druk er op de pro-ductie ligt. Dat is nefast voor de arbeiders die de kledij maken. Het prijskaartje in de winkel verraadt hoe weinig zij verdienen aan een zo snel mogelijk in elkaar gestikt T-shirt. Om nog maar te zwijgen over de kwaliteit ervan.

Daarom legde ik zes weken lang mijn kleerkast het zwij-gen op. Twee truien, twee jurkjes, een T-shirt en een broek, daarmee moest ik het doen. Vanaf vandaag mag ik weer een andere outfit kiezen. Een opluchting, denk je? Dat valt wel mee. Ik had er minder moeite mee dan verwacht.

Op voorhand had ik mijn kast nageteld. Ik viel bijna ach-terover: 101 stuks. Geen haar op mijn hoofd dat er nog aan denkt dat ik alle 101 nodig heb. Bijna een derde do-neer ik nu aan een lokaal vluchtelingencentrum. De zes kledingstukken die ik zo lang gedragen heb, zitten daar niet bij. Ik ben er nog lang niet op uitgekeken.

Kleerkastvasten

SARAH VANDOORNE,REDACTEUR VISIE, SCHRIJFT FREELANCE OVER DUURZAME MODE VOOR O.A. CHARLIE MAGAZINE

ZOMERTIJDDe polemiek winteruur-zomer-uur is gestart in 1977 bij de aanvang. Het zomeruur is twee uur vooruit op het eigenlijke uur, namelijk het Greenwich Mean Time of GMT. Dit impli-ceert dat wanneer het spitsuur begint rond 16 uur het eigenlijk maar 14 uur is. De uitlaatgassen hebben dan ook vanaf 1977 een maximale uitstoot vrijgegeven wanneer de zenith het hoogst staat met als gevolg een ne-fast resultaat voor het milieu/

klimaat. Geen winteruur, geen zomeruur maar het GMT!- Sandra Peeters

HET SPIJT MIJDit artikel over bemiddeling na een verkeersongeval heeft mij zeer aangegrepen. Je kunt dit verdriet   niet vatten als je het zelf niet hebt meegemaakt. Als iemand dan zo moedig is om dit onderwerp naar voren te brengen, dan kan ik daar alleen maar heel veel respect voor op-brengen. Het moet enorm zwaar

zijn om als dader door het leven te gaan. Als je de pijn van de familie van het slachtoffer niet kunt milderen, dan moet je je toch zeer onmachtig voelen. Heel knap artikel dat me doet nadenken over de gevaren in het verkeer en je rol als chauffeur. - Els Schoepen

HET SPIJT MIJMet een warm hart voor minder hardheid las ik met bewonde-ring ‘Ik nam als moeder ie-mands kind af, dat is ondraag-

lijk’. Ik denk dat dit artikel kan bijdragen tot meer begrip, min-der oordeel en veroordeling. Al te vaak worden situaties zomaar ingevuld door hen die er niet de minste ervaring mee hebben, de beste stuurlui staan nog vaak aan wal.- Mieke Beirinckx

PLASTICIn de winkel weiger ik elke plas-tic verpakking, ik laad de bos-bessen, tomaten enzovoort in mijn broekzak ... En dan doe ik

thuis mijn brievenbus open en vind ik een stapeltje tijdschrif-ten, reclameboekjes, enzovoort keurig netjes in een plastiekje verpakt ... En daar word ik zo weemoedig van. Niks aan te doen zeker?- Paul Peeters

>>> Wat denk jij? Mail ons op lezers@visieredactie.be.Schrijf een briefje naar Redactie VisiePB20, 1031 Brussel.

Jouwkijk

MARC LEEMANS, VOORZITTER ACV

HOERA? ER IS ER EEN JARIG, HOERA!

FORUM

‘Beschermen, dat doet onze sociale zekerheid nog steeds. Niet zoveel als we graag willen. Maar beter dan in vele andere landen’

‘Wat op de heupen werkt is hoe deze regering de gewone mensen tegen elkaar opzet’

6 OPINIE

VOORZITTER ACV

ER IS ER EEN JARIG, HOERA!

7ACTUEEL

HOERA?

FietsenAls je niet meer zo vlot ter been bent of een fysieke of motorische beperking hebt, kan je met een aangepaste fiets toch genieten van een fietstocht. Onze mobiliteitsverstrekkers helpen je bij je keuze, en houden steeds rekening met je eigen, unieke mogelijkheden.

Overtuig jezelf en ontdek ons aanbod driewielers, fietsen met lage instap, tandems en handbikes. Meer info op www.thuiszorgwinkel.be of bel 03 205 69 24

kan voor iedereenFietsenAls je niet meer zo vlot ter been bent of een fysieke of motorische beperking hebt, kan je met een aangepaste fiets toch genieten van

kan voor iedereenVlot vooruit

Of kom ze testen op de 25 - 26 - 27 april, Gent Flanders Expo, stand E2.09

Fietstestdagen aangepaste fietsen24 april Scherpenheuvel - hele dag8 mei Zwijnaarde - hele dag

11 mei Turnhout - voormiddag15 mei Mechelen - hele dag

Advertentie_Visie_Aangepaste fietsen handbikes Reva_255x103mm_V04_2019.indd 4 12/04/2019 12:19

TEKST AMÉLIE JANSSENS

Vorig jaar besloot het HIVA na een studie al dat België geen duidelijk regulerend kader heeft omtrent bedrijven en mensenrech-ten. In de nieuwe studie onderzochten Bo-ris Verbrugge en Huib Huyse de initiatie-ven die bedrijven zelf nemen om de sociale duurzaamheid van hun toeleveringsketens in kaart te brengen en te verbeteren.

Sociale duurzaamheid?Zowel internationale als Belgische bedrij-ven hebben de laatste jaren meer aandacht voor duurzaamheid. Daarbij ligt de nadruk vaak op het ecologische aspect en de im-pact op het milieu. Maar er spelen ook so-ciale vraagstukken rond mensenrechten: worden alle werknemers correct betaald en juist behandeld, is er sprake van kin-derarbeid, hebben alle werknemers het recht zich te verenigen, enzovoort. Het gaat dan zowel om de eigen werknemers van het bedrijf als om alle werknemers die zich in de toeleveringsketen van het bedrijf bevinden: van de producenten van onder-delen tot het ontginnen van de grondstof-fen. Die activiteiten spelen zich vaak af in landen waar minder aandacht is voor de rechten van werknemers. De aandacht voor die sociale duurzaamheid vertoont nog grote gebreken.

Resultaten?‘We onderzochten 53 Belgische bedrijven met complexe toeleveringsketens met

Minder dan één op de drie Belgische bedrijven heeft aan-dacht voor de mensenrechten in hun toeleveringsketens. Dat is de belangrijkste conclusie van een onderzoek van HIVA, het Onderzoeksinstituut voor Arbeid en Samenleving van de KU Leuven.

vertakkingen in lage- en middeninko-menslanden’, vertelt onderzoeker Boris Verbrugge. ‘Algemeen kunnen we stellen dat minder dan één op de drie van die be-drijven een min of meer strategische aan-pak heeft. Min of meer, want ook bij die be-drijven mist de strategie vaak samenhang. De anderen ondernemen weinig tot geen actie om de mensenrechten in hun toele-veringsketen te garanderen.’

Welke initiatieven?‘Bij de bedrijven die inspanningen leveren, gaat het bijvoorbeeld om het voeren van een duurzaam aankoopbeleid, waarbij ze gebruik maken van een gedragscode voor

hun leveranciers. De laatste jaren zien we ook een toenemend belang van certifica-tie, waarbij een onafhankelijke partij be-oordeelt of producten, diensten of bedrij-ven voldoen aan bepaalde richtlijnen rond duurzaamheid. Maar zulke individuele ac-ties maken te weinig verschil.’

Uitdagingen?‘Hoe controleer je als bedrijf of je leveran-cier zich houdt aan de code die jij voorop-stelt? Hoe weet je zeker dat die certifica-ten op een eerlijke manier worden afgeleverd? Bereik je met die bedrijfsiniti-atieven dan ook de volledige toeleverings-keten en worden verschillende types van

Bedrijven niet bezig met mensenrechtenOverheid moet regels opleggen

Wat? Beltrami, leverancier van na-tuursteen voor de bouwsector (lid van de groep Brachot-Hermant), is één van de bedrijven die wel inspan-ningen leveren.Wie? Bram Callewier, General Ma-nager Sociale duurzaamheid? ‘We zijn een familiebedrijf en kiezen persoonlijk ons materiaal en leveranciers uit. Daarvoor gaan we vaak ter plaatse naar de groeves en de fabrieken, bij-voorbeeld in India. Daar maakten we de klik: dit is ook onze verantwoor-delijkheid. Daarnaast is er ook een commercieel aspect. Onze klanten vragen dat we er aandacht voor heb-ben.’ Wat doen jullie? ‘We maken deel uit van het No Child Left Behind project tegen kinderarbeid in Budhpura in India. Daar wordt vooral van on-

deruit gewerkt, samen met lokale ngo’s. Onze rol is voor een klein deel financieel. Maar veel belangrijker is mijn persoonlij ke betrokken-heid. Overheden en bedrijfsleven ter plaatse staan soms wantrouwig tegenover ngo’s. En denken dat hun vragen vooral nadelig zullen zijn voor de lokale economie. Als ik daar als Western businessman ben om die vragen mee te ondersteunen, valt dat wantrouwen voor een deel weg. Verder maken we ook deel uit van het Nederlands-Vlaamse TruStone project. Daar werken we vanuit een convenant, een akkoord tussen over-heid, bedrijfsleven en middenveld/sociale partners. Dat leidt tot een verregaande samenwerking waarbij de verschillende partners elkaar on-dersteunen en controleren.’

‘Na een bezoek aan een steengroeve wisten we: deze werknemers zijn ook onze verantwoordelijkheid’

rechten gewaarborgd? Dat is een grote uitdaging. Volgens ons moet de overheid een grotere rol spelen. Op wetgevend vlak, door bindende minimumvoorwaarden op te leggen of door innovatieve initiatieven te ondersteunen. Maar ook als marktspeler. Door in hun eigen aankoopbeleid aandacht te hebben voor mensenrechten in de vol-ledige keten.’ Een vraag die ook door ACV en Wereldsolidariteit ondersteund wordt. ‘Bindende regels moeten de lat hoger leg-gen en zorgen voor een gelijk speelveld voor de bedrijven’, klinkt het daar. ‘Zowel consumenten als veel bedrijven zelf zijn vragende partij. We hopen dat de volgende federale regering er werk van maakt.’

© B

elga

8

Is religie aan een comeback bezig? Na vele jaren van ontkerkelijking lijken we opnieuw nood te hebben aan een houvast. Lieven De Pril en Yvonne Zonderop beschrijven deze

opmerkelijke ommezwaai in hun boeken over zingeving en religie.

TEKST AMÉLIE JANSSENS EN WIM TROCH

‘Geen nood aan vaste antwoorden, wel aan handvatten’

De opmars van zingeving en religie

Wie? Lieven De Pril (57) Werkt bij Welzijnsschakels met

personen in armoede

Schreef ‘Weer zin. De uitvinding van tevredenheid’,

Skribis, 2018.

Wie? Yvonne Zonderop (55) Werkt als zelfstandig auteur en journalist onder meer voor De Groene Amsterdammer

Schreef ‘Ongelofelijk. Over de verrassende comeback van religie’, Prometheus, 2018.

Waar komt het idee om een boek over zingeving of religie te schrijven vandaan?

Is zingeving volgens jullie aan een opmars bezig?

Zijn jullie dan zelf heel bewust bezig met zingeving of religie?

Hoe kunnen zingeving en religie vandaag vorm krijgen?

Lieven De Pril: ‘Anderhalf jaar geleden is mijn vader overleden. Zijn laat-ste veertien dagen waren een heel bewust proces van afscheid nemen. We dachten: nu zeggen we alles tegen elkaar. Over wat we voelen, over hoe we naar het leven kijken, over hoe we ons leven zin geven of hebben gegeven. Het is heel on-Vlaams om over die dingen te spreken, maar het was bijzon-der intens.’

‘Hoe kan ik in mijn leven betekenisvolle dingen gaan doen? Die vraag stellen steeds meer mensen zich. Ze zoeken een soort levensvisie, die steun geeft en die zorgt dat er weer zin is. Ze zoeken niet zozeer naar antwoorden, wel naar handvatten. Wie zijn leven zin geeft, staat tevreden in het leven.’

‘Ik ben altijd op zoek geweest naar hoe ik op een betekenisvolle manier in het leven kan staan. Dat heeft zich vertaald in mijn opleiding en mijn job in de sociale sector. Ook op levensbeschouwelijk vlak legde ik een actieve zoektocht af. Op dit moment geeft het geëngageerd boeddhisme me veel inspiratie. Het boeddhisme gaat op een open manier om met alle godsdien-sten en levensbeschouwingen – of die nu godsgelovig zijn of niet – en reiken handvatten aan. Het helpt om op een betekenisvolle manier in je omgeving actief te zijn. Met engagement, dus er is ook een link naar de vredesbewe-ging, milieubeweging, mensenrechtenbeweging of sociale actie.’

‘Ik ben een enorme fan van de klimaatjongeren, omdat die een aantal dingen weer op de kaart zetten die de dag van vandaag ondergesneeuwd zijn. Ze gaan niet de polarisatie en discussie aan. Dit gaat over het leven en de toe-komst. Dat heeft niets te maken met partijpolitieke kleuren. Het samenbren-gen van mensen, de verbondenheid tussen mensen, jongeren die er weer samen voor gaan en solidair zijn: dat is zingeving. Zingeving moet down-to-earth zijn. Het moet toepasbaar zijn in en op het leven van iedereen.’

‘Het christendom werd lange tijd geassocieerd met verboden. Met alles wat niet mocht. En met verzuiling. Maar jongeren hebben die achtergrondin-formatie niet. Zij zijn vandaag op zoek naar houvast. Een geloof dat staat voor genade, inspiratie en betekenis kan die houvast bieden. Vaak vinden ze heil in yoga, in het volledig los komen van alles. Soms denk ik dat ze hun toevlucht beter zouden zoeken in medemenselijkheid, gelijkwaardigheid en betrokkenheid. En laat net dat de basis zijn van het christendom.’

Yvonne Zonderop: ‘Een tijd geleden merkte ik dat ik heel diep geraakt werd door christelijke kunst. En ik besefte dat het meer te maken had met de godsdienst dan met de kunst. Ik was het aan mezelf verplicht om dat verder te onderzoeken. Om na te gaan wat die godsdienst voor mij vandaag bete-kent.’

‘Ik merk dat het christendom, in Nederland toch tenminste, nieuw leven in-geblazen wordt door christelijke nieuwkomers. En ook op andere manieren vindt het geloof weer haar weg naar de maatschappij. Denk maar aan al die voetballers die na een goal naar boven wijzen of een kruisteken maken. Ook jongeren staan open voor een kader dat houvast geeft.’

‘Ik belijd niet, als dat je vraag is. Ik herinner me nog dat ik op zondag in zo’n vreselijke prikjurk naar de kerk ging met mijn ouders. Zij leerden elkaar kennen in een katholiek weeshuis en waren dus wel katholiek. Maar tijdens die woelige jaren zestig stond het geloof thuis steeds meer ter discussie en vertrok mijn familie stilletjes uit de kerk. En hoewel ik mezelf niet kerkelijk of gelovig noem, inspireert de christelijke erfenis en de levenshouding die erbij hoort me wel.’

ACTUEEL

VAKBONDEN HALEN SLAG THUIS

Europa op weg naar eerlijk wegtransportEen nieuw pakket aan maatregelen moet de Europese transportsector binnenkort beter en eerlijker maken. Na bijna twee jaar politiek getouwtrek is dat mobiliteitspakket dan toch begin april gestemd in het Europees Parlement. Vakbonden zijn voorzichtig tevreden met het resultaat, want hun vele acties wierpen uiteinde-lijk vruchten af.

Vooral de verankering van de bestaande rij- en rusttijden voor vrachtwagenchauffeurs is een zege. Het mobiliteitspakket wordt zo ook een belangrijke schakel in de strijd tegen sociale dum-ping.

De eerder voorgestelde versoepeling van de rij- en rusttijden had een groot gevaar betekend voor het verkeer en het welzijn van de truckers. Ook in de toekomst moeten chauffeurs hun wekelijkse rust buiten de vrachtwagen nemen. Daarnaast moeten ze om de vier weken langere tijd thuis rusten. Ook op ander domeinen haalden de Europese vakbon-den hun slag thuis. Zo moeten bestelwagens in de toekomst beschikken over een tachograaf, net zoals grote vrachtwagens nu. Momenteel glippen die kleine wagens door de mazen van het net omdat hun bestuurders hun rij- en rusttijden niet moeten laten registreren. Daardoor vormen ze een oneerlijke concurrentie.

9

DIENSTENCHEQUES

Help je huishoudhulp met goed materiaalHun extra stel handen is voor velen een onmisbare steun geworden. Huishoudhulpen verdienen dus veel respect. Maar daarnaast ver-dienen ze ook geschikt werkmateriaal. Want door dat te voorzien kan je hen als werkgever ook helpen bij hun werk. Die boodschap verspreid het Werkbaarheidsfonds Dienstencheques momenteel in een campagne. Samen met de campagne lanceert het fonds ook een website. Daar vind je tips om je huishoudhulp goed te ondersteunen bij zijn of haar werk. Je kan ook meteen nagaan of je materiaal efficiënt, comforta-bel en veilig is dankzij de checklist.>>> www.iktoonrespect.be

ACTUEEL

Hoe stemden de Vlaamse Europarlementsleden?

VoteWatch Rapport

‘In aanloop naar de verkiezingen worden allerlei stemtesten georganiseerd’, vertelt Patrick Vandenberghe van ACV BIE. ‘Maar het is ook belangrijk om terug te kijken en partijen te confronteren met wat ze beloof-den en realiseerden. Op basis van de ge-gevens van VoteWatch, dat de resultaten van alle stemmingen in het Europees Par-lement bijhoudt, werd een rapport samen-gesteld van het stemgedrag van de twaalf Vlaamse Europarlementsleden. Wij selec-teerden enkele topics.

Bar

t Sta

es (G

roen

)

Kat

hlee

n Va

n B

rem

pt (s

p.a)

Ivo

Bel

et (C

D&

V)

Tom

Van

denk

ende

laer

e (C

D&

V)

Liev

e W

ieri

nck

(Ope

n Vl

d)

Hild

e Va

utm

ans

(Ope

n Vl

d)

Guy

Ver

hofs

tadt

(Ope

n Vl

d)

Phi

lippe

De

Bac

ker

(Ope

n Vl

d)

Mar

k D

emes

mae

ker

(N-V

A)

Sand

er L

oone

s (N

-VA

)

Hel

ga S

teve

ns (N

-VA

)

Ann

elee

n va

n B

ossu

yt (N

-VA

)

Ger

olf A

nnem

ans

(V

laam

s B

elan

g)

De meerderheid van de parlementsleden stemde in 2015 tegen het amendement dat de lidstaten op-draagt om een gewaarborgd minimumloon van minstens 60 procent van de nationale inkomensmedi-aan in te voeren.

/ A

Eind 2018 keurde het Europees Parlement met 70 procent van de stemmen de oprichting van een Eu-ropese Arbeidsautoriteit goed. Die moet de naleving van de sociale regels controleren, voornamelijk in het geval van mensen die in andere lidstaten gaan werken.

/ O

Met een ruime meerderheid werd in 2016 het kaderakkoord rond ouderschapsverlof goedgekeurd. Het akkoord omvat onder meer nieuwe richtlijnen rond vaderschapsverlof of de duur, toepassing en betaling van ouderschaps- en familiaal verlof.

A / O O O A

Een jaar geleden keurde het Europees Parlement een richtlijn rond detachering van werknemers in het kader van de dienstverlening goed. Dat is een juridisch instrument om een gelijk speelveld te garan-deren bij grensoverschrijdende dienstverlening, met een sociale bescherming voor de gedetacheerde werknemers.

/ O O O O O

Het Europese Parlement keurde begin 2017 een rapport goed dat oproept tot de versterking van een Europese pijler van sociale rechten. Het rapport wil de concurrentie wat betreft sociale stelsels tussen de lidstaten een halt toeroepen, en vraagt meer aandacht voor de sociale rechten bij de uitwerking van economisch beleid.

/

Over iets meer dan een maand zijn er verkiezingen. Hoewel de Vlaamse en federale verkiezingen

in kranten en tijdens debatten de meeste aandacht zullen krijgen, zijn de verkiezin-gen voor het Europees Parlement min-stens even belangrijk. Een groot deel van de Vlaamse en federale wetgeving is immers geënt op Europese regelgeving.

voor tegen O onthouding A afwezig niet gestemd / toen geen parlementslid

Europese ManifestatieOp vrijdag 26 april organiseren de vakbonden een manifestatie. Onder de noemer ‘Geef Eu-ropa terug aan de mensen’ wil het vakbonds-front sociale dumping en fiscale ontduiking aankaarten, en pleiten voor een sociaal rechtvaardige duurzame transitie.Afspraak om 10.30 uur aan het Luxemburg-plein, 1050 Elsene.

Europees MemorandumHet ACV heeft een memorandum met aanbe-veling voor de nieuwe Europese Parlements-leden klaar.Samen met de militanten heeft ook ACV BIE een memorandum gemaakt, met 31 concrete voorstellen voor een beter Europa. ACV BIE lanceert vrijdag 26 april een campagne onder de titel ‘Europa kan beter’. >>>www.bie-aware.eu

Eco-sociaal EuropaBeweging.net Brussel-Halle-Vilvoorde en Leuven organiseert donderdag 25 april een debat rond economie en ecologie in Europa. Aan de hand van vijf stellingen gaan Patrick Develtere (adviseur Europese Commissie), Peter Van Kemseke (CD&V) en Europakenner Rik Van Cauwelaert (journalist) met elkaar in gesprek.Afspraak om 18 uur in Mundo-B, Edingburgstraat 26, 1050 Elsene.Info: eddy.vandeneede@beweging.net

Naar een sociaal Europa?Moet Europa werk maken van een sociaal beleid, of laten we dat beter over aan elk van de lidstaten? Beweging.net organiseert er op donderdag 9 mei een debat over. Cindy Franssen (CD&V) en Rudi Delarue (Europese Commissie) wisselen van gedachten.Afspraak om 19.30 uur in Het Bewegings-huis, Mgr. Broekxplein 6, 3500 HasseltInfo: www.beweging.net/limburg

10 VRAAG & ANTWOORD

Het concept van Too Good To Go is eenvoudig: je be-stelt een pakket en op het afgesproken moment haal je de voedseloverschotten op. Wat er in het pakket zit? Altijd een verrassing. ‘Bijvoorbeeld een taart met enkele pistolets of een brood met wat crois-sants, dat beslist een bakker zelf. Om het makkelijk te maken voor een handelaar werken we met vaste pakketten en prijzen. Als klant krijg je dan een pak-ket dat ongeveer drie keer meer waard is.’

‘Als er die dag wat meer over is, kan er plots nóg meer in je pakket zitten. Vorige week kreeg ik zelf heel veel mee. Het is tof om dat dan ook uit te delen aan collega’s of vrienden. Het is dus eigenlijk ook een leuke en goedkope manier van trakteren.’ (lacht)

Zelf gebruikt Jonas zijn eigen app tot twee keer per week. ‘Gewoon omdat ik het leuk vind. Maar ook om-dat ik dan in de rij tussen de andere gebruikers sta of met de handelaar kan praten. Je ziet ook klanten die met handelaars praten over voedselverspilling. Het leeft bij mensen en daar zit dan onze echte impact.’ Wat voor mensen staan er dan samen met jou in die rij?‘Jonge, net afgestudeerde mensen vormen de groot-ste groep. Die hebben een eerste job, zijn bezig met gezond eten maar hebben het financieel niet altijd even breed. Omdat ze vaak geen kinderen hebben, zijn ze flexibel. Daarna komen ouders van kinderen die net het huis uit zijn. Plots moeten ze niet meer koken voor een hele kroost. Studenten sluiten de top drie van onze gebruikers af.’

Ondanks de lage prijs benadrukt Jonas dat ze geen concurrentie willen zijn voor de voedselbank. ‘Zij ko-men eerst, daarna wij. Want bij ons draait het echt

om de laatste onverkochte producten. Een voedsel-bank rijdt niet naar de bakker voor zeven croissants en naar een andere winkel voor een liter soep. Te-gelijk is het wel fijn dat mensen die het financieel niet zo breed hebben toch goedkoop inkopen kunnen doen in de supermarkt. Of mensen die bij een chique bakkerij eens een mooie taart kunnen ophalen voor de verjaardag van hun kind.’

‘Het is mooi om te zien in de praktijk hoe onze app mensen gewoon gelukkig maakt. Gebruikers kun-nen goedkoop en lekker eten en handelaren zijn blij want ze verdienen nog een centje terwijl ze iets goeds doen.’

Die handelaren laten zich dus makkelijk overtui-gen?‘De lokale handelaren zijn altijd heel snel enthousi-ast. Soms is er wat koudwatervrees, maar zodra ze zien hoe het werkt, zijn ze snel gewonnen. Ons prin-cipe is dat het redden van het eten niet meer tijd mag kosten dan om het weg te gooien. Ook de angst dat klanten zullen wachten tot ze een goedkoop pakket kunnen kopen, schrikt soms af. Maar in de praktijk gebeurt dat niet. Integendeel, de app blijkt zelfs voor extra verkoop te zorgen doordat ze nieuwe klanten aantrekt.’

Eten en het milieu redden met de smartphone

VRAAG & ANTWOORD

TEKST NILS DE NEUBOURGFOTO ID / CARLO COPPEJANS

Plaats van afspraak met de jonge onderne-mer is een voormalige textielfabriek in de rand van Gent. Geen verrassing, want ook met zijn app Too Good To Go geeft hij dingen

een tweede kans. Geen gebouwen, wel eten. ‘Want voedsel dat in de vuilnisbak belandt, is zowat de gê-nantste vervuiling die bestaat. We steken er energie en tijd in en niemand verdient er wat aan. Tegelijker-tijd is acht procent van alle broeikasgassen aan voedselverspilling te wijten. Dat we daar niets aan deden, vond ik choquerend.’

In 2017 leerde Jonas op wereldreis een Deense app tegen voedselverspilling kennen. Omdat er geen plannen waren voor een Belgische versie, klopte hij aan bij het Deens hoofdkantoor om de app hier zelf te kunnen lanceren. En sinds die lancering een flink jaar geleden gaat het hard. Het aantal Belgische ge-bruikers benadert intussen het half miljoen en 2 000 handelaren bieden momenteel overschotten aan. Zo redde Jonas en zijn team op een jaar tijd al meer dan 375 000 maaltijden van de vuilnisbak. ‘Om het sys-teem op gang te krijgen moeten we wel snel groot worden’, verklaart Jonas zijn ambitie. ‘We leggen onszelf een gezonde druk op, want een dag zonder extra winkel of consument betekent meer eten dat in de vuilnisbak belandt.’

De gênantste vervuiling die er bestaat, zo noemt de 27-jarige Jonas Mallisse voedselverspilling. Geld en energie dat gewoon in de vuilnisbak belandt. Dankzij zijn app Too Good To Go vinden mensen etensoverschotten tegen een scherpe prijs. Eten - en daarmee ook het milieu - redden met de smartphone. Eerder deze maand won zijn team nog de changemakers-prijs bij de Food Waste Award. Maar even gas terugnemen zit er niet in, want er is geen dag te verliezen, vindt hij.

Hoe werkt Too Good To Go? Wie graag eens zelf voedsel van de vuilnisbak redt, vindt de smartphone-app Too Good To Go in de App Store of Google Play. Op intussen al meer dan 2 000 plekken in België kan je zo pakketten met voedseloverschotten bestellen. Koopjes kan je een hele dag door vinden: overschotten van het ontbijt bij hotels, de onverkochte koffiekoeken op het einde van de werkdag tot de overgebleven sushi bij het Japans restaurant later op de avond.

Jonas Mallisse: ‘Gebruikers kunnen goedkoop en lekker eten en handelaren zijn blij want ze verdienen nog een centje terwijl ze iets goeds doen.’

‘Je ziet klanten met handelaars praten over voedselverspilling. Het leeft bij mensen, daar zit onze impact’JONAS MALLISSE

11

ZO ZIT DAT

In Visie van 5 april verscheen op pagina 5 een artikel over jobstu-denten. Jammer genoeg slopen er enkele fouten in de uitleg over kin-derbijslag en belastingen. Hierbij de correcte gegevens.

BelastingenTot een maximumbedrag aan eigen inkomsten ben je thuis fiscaal ten laste en hoeven je ouder(s) minder belastingen te betalen. Dat bedrag wordt jaarlijks geïndexeerd. Dit zijn de bedragen voor het inkomstenjaar 2019 - aanslagjaar 2020 voor wie enkel aan de slag is als jobstudent:• 6 942,50 euro bruto belastbaar

inkomen voor een kind van een gehuwd/wettelijk samenwonend koppel

• 8 792,50 euro bruto belastbaar inkomen voor een kind van een alleenstaande

Is je moeder die alleen woont gevallen en heeft zij dringend hulp nodig thuis? De Organisator Drin-gende Thuiszorg van CM regelt meteen zorg op maat.

De vraag naar thuiszorg is vaak dringend en komt onverwacht. De mantelzorger valt plots weg. Dan wordt het een hele klus om alles zelf nog te regelen en zie je misschien belangrijke zaken over het hoofd. De Organisator Dringende Thuiszorg neemt het graag van je over. Deze dienst van CM engageert zich om op korte tijd thuiszorg op maat

Trek je er vaak op uit in de natuur, dan controleer je het best je hele lichaam op teken. Ook al draag je een lange broek en lange mouwen.

Van maart tot oktober moet je op je hoede zijn voor teken als je gaat wandelen in de bossen en velden. Een teek is een klein spinachtig diertje, nauwelijks groter dan een speldenkop. Het hecht zich vast op het lichaam om bloed te zuigen, bij voorkeur op warme plekjes zoals in lichaamsplooien. Van tekenbeten kun je ziek worden. In onze streken

• 10 417,50 euro bruto belastbaar inkomen voor een kind met een zware handicap van een alleen-staande

Voor wie ook andere inkomsten heeft geldt een iets complexere be-rekening, neem dan best even con-tact op met de Infolijn Studentenar-beid (ISA). Voor je zelf belastingen moet beta-len mag je in 2019 een belastbaar inkomen van 12 657,14 euro verdie-nen, hier maakt het geen verschil uit of het als jobstudent is of niet.

GezinsbijslagDe regels voor gezinsbijslag zijn sinds 1 januari 2019 hervormd voor wie in Vlaanderen woont. Of je recht hebt op gezinsbijslag is enkel afhan-kelijk van het aantal uren dat je ge-werkt hebt en het type contract. Tot

te organiseren. Zo hoef je je geen zorgen te maken over allerlei prak-tische vragen en kun jij je concen-treren op je herstel. De organisator Dringende Thuiszorg is 24 uur op 24 bereikbaar. Om ruime ondersteuning te kun-nen bieden, werkt de Organisator Dringende Thuiszorg samen met diensten voor verpleegkundige zorg, diensten voor gezinszorg, leveran-ciers van (warme) maaltijden en leveranciers van thuiszorgmateriaal en -hulpmiddelen. Een telefoon-tje volstaat. Jouw vragen worden doorgegeven.

kan een minderheid van de teken de ziekte van Lyme overdragen.

Merk je een teek, verwijder hem dan binnen de 12 à 24 uur, dan is de kans klein dat je besmet wordt met de ziekte van Lyme. Verdoof of ont-smet de teek in geen geval want dat doet het risico op besmetting toe-nemen. Gebruik bij voorkeur een te-kentang. Als je er geen hebt, neem dan een pincet. Neem de teek vast bij de kop, zo dicht mogelijk tegen de huid. Trek hem dan voorzichtig in één rechte beweging uit de huid.

en met de maand waarin je 18 jaar wordt heb je onvoorwaardelijk recht op gezinsbijslag. Ben je 18 jaar of ouder? Dan krijg je tot de maand waarin je 25 jaar wordt gezinsbijslag voor elke maand waarin je minder dan 80 uur werkt. De eerste 475 uur die je per jaar als jobstudent kunt werken aan verlaagde RSZ-bijdrage hoef je hierbij niet mee te tellen, alle andere contracten wél. Voor wie in Brussel woont gelden andere re-gels, met vragen daarover neem je best contact op met ISA.

>>> ISA, Infolijn Studentenarbeid is gratis beschikbaar voor alle jongeren en ouders.

02 244 35 00, www.chatmetisa.be of isa@acv-csc.be

De Organisator Dringende Thuis-zorg regelt de dringende zorg voor jou als je eigen sociaal netwerk on-voldoende ondersteuning kan bie-den. Ook als je het probleem niet kon voorzien of als je te weinig tijd had om zelf een oplossing te zoek-en, kun je er een beroep op doen. Het telefoonnummer is voor elk regionaal ziekenfonds anders. Je vindt het op de website.

>>> www.cm.be/dringendethuiszorg

Zodra je de teek hebt verwijderd, maak je het wondje schoon met water en zeep. Ontsmet het nadien. Noteer de datum van de tekenbeet. Eventuele symptomen in geval van besmetting kunnen pas een hele tijd later optreden.

Krijg je de teek niet verwijderd, ont-staat er een groter wordende ronde vlek enkele dagen tot weken na de tekenbeet of krijg je klachten zoals koorts of gewrichtspijnen? Raad-pleeg dan je huisarts.

Regels jobstudenten

Hoe regel ik dringende thuiszorg?

Hoe verwijder ik een teek?

RECHTZETTING

ZORG OP MAAT

NATUUR

‘Als we in een nieuwe stad opstarten gaan we eerst de straat op, kijken wat er leeft in een buurt. Als zo-iets van grond moet geraken, heb je de buurt en haar lokale en kleine handelaren nodig. Dat doen we om-dat iedereen moet mee zijn in het denken, niet alleen enkele grote vissen.’

Intussen halen jullie ook probleemloos die grote vissen als IKEA binnen.‘Voor die spelers is de opbrengst van de restjes pea-nuts. Zij doen mee omdat ze beseffen dat het gewoon móet gebeuren. Vandaar dat ik ook zo een hekel heb aan de zogenaamde klimaatrealisten. We moeten niet wachten tot er budgetten komen en regels wor-den gemaakt. We moeten gewoon nu oplossingen bedenken en inzien wat nodig is op langere termijn.’

Die klimaatrealisten zouden dan zeggen dat jullie app de wereld niet zal redden. ‘Wanneer je het ene probleem probeert op te lossen, wijzen sommigen al meteen op een ander. Maar na een eerste stap volgt misschien het oplossen van dat ander probleem. Daarom willen we ook gerust samenwerken met bijvoorbeeld fastfoodketens die nog een lange weg moeten afleggen op vlak van duurzaamheid. Want zodra we een voet binnen heb-ben, zien ook zij de impact. Samen werk maken van ecologische verpakkingen kan dan bijvoorbeeld een volgende stap zijn.’

‘Iets gelijkaardigs overkomt ook de klimaatspijbe-laars. De boodschap van Anuna De Wever aan de politiek is gewoon: praat met mensen die er wat van kennen. Moeten we dan gaan wijzen naar haar vlieg-vakanties? Daar gaat het niet over. Het gaat erom dat we nu iets moeten doen voor het klimaat, of het is gewoon te laat.’

>>

12

TEKST DAVID VANBELLINGHEN EN WIM TROCH

Het Rekenhof maakt een bijzonder kri-tische doorlichting van het systeem van flexi-jobs. In 2015 voerde de regering-Michel de flexi-jobs in. Daarmee kan iemand die al vier vijfde of voltijds werkt goedkoop bijklussen in de hore-ca. De flexi-jobber zelf betaalt geen be-lastingen of sociale zekerheidsbijdra-gen op het loon. De werkgever betaalt enkel een forfaitaire sociale zeker-heidsbijdrage van 25 procent. Maar wat blijkt nu? Goedkope flexi-jobs leiden tot de afbouw van bestaande normale ba-nen. En ze slaan een gat in het budget van de sociale zekerheid. Eerdere voor-spellingen van het ACV worden nu be-vestigd in een studie van het Rekenhof.

‘Flexi-jobs zijn zeer bedreigend voor goede, bestaande tewerkstelling’, zegt Frans Dirix van ACV Voeding en Dien-sten. ‘Een arbeidsovereenkomst is niet verplicht. De flexi-jobs zijn oproepcon-tracten, waarbij de werknemer enkel komt werken wanneer de werkgever dat vraagt. Er is dus geen planning, geen uurrooster. Het uurloon ligt ook lager dan het sectorale minimumloon, zonder premies voor weekends en feestdagen. Dubbel vakantiegeld is er sowieso niet. En zelfs het enkel vakan-

Flexi-jobs slaan een gat in de sociale zekerheid en nemen de plaats in van bestaande, normale banen. 35,5 procent van de flexi-jobs zijn jobs die al bestonden. Dat blijkt uit een kritische analyse van het Rekenhof. Daarmee bevestigt het Rekenhof wat het ACV al van bij het begin voorspelde.

tiegeld moet de werknemer zelf op-hoesten door inhoudingen op het ge-wone uurloon. De verleiding voor hore-cazaken om bestaande banen te ver-vangen door flexi-jobs is dan ook groot.’ Te groot om aan te weerstaan, blijkt nu uit de doorlichting van het Rekenhof. Minstens 35,3 procent van de flexi-jobs zijn jobs die al bestonden.

‘Door die verschuiving naar het goed-kopere nepstatuut van de flexi-jobs or-ganiseert de Belgische regering zelf sociale dumping. Bestaande banen met betere arbeidsvoorwaarden wor-den steeds vaker ingevuld onder het slechtere statuut van de flexi-jobs’, gaat Dirix verder. ‘En dat is zeer jam-mer. De horeca is een mooie, maar ook een zware stiel. Mensen die daar hard en vaak op moeilijke uren werken om anderen een fijne tijd te bezorgen, ver-dienen meer respect.’

Door de flexi-jobs krijgt de sociale ze-kerheid ook minder inkomsten. ‘Dat is problematisch voor de financiering van de huidige pensioenen of ziekte-uitke-ringen’, stelt Dirix vast. Hij waarschuwt

Doorlichting Rekenhof bevestigt

Flexi-jobs zwaar problematischBOUWSECTOR

Vakantiegeld 2019Op 20 juni 2019 wordt het vakantiegeld uit-betaald aan de bouwvakkers. Dat gebeurt enkel nog door overschrijving. Daarom vraagt het Vakantiefonds Bouw aan alle arbeiders om zo snel mogelijk hun bank-rekeningnummer door te geven als ze dat nog niet hebben gedaan. Dat kan via de website www.socialsecurity.be (burger - onlinediensten - mijn vakantierekening-dossier consulteren). Je kan ook een for-mulier aanvragen bij het vakantiefonds via info@vakantiefondsbouw.be of telefonisch op 02 529 80 11. Het formulier moet voor 31 mei bij het vakantiefonds ingediend zijn.

>>> www.acv-bouw-industrie-energie.be

REVA

Beurs voor mensen met fysieke beperkingOp 25, 26 en 27 april vindt in Flanders Expo in Gent Reva plaats. Deze informatie-beurs richt zich naar mensen met een fy-sieke beperking. Ze maken er kennis met ondersteunende diensten en leren er de nieuwste hulpmiddelen kennen. Onder meer Thuiszorgwinkel is met een stand aanwezig. Dit jaar werkt Reva samen met Ziezo-Vlaanderen die hulpmiddelen voor slechtziende en blinde mensen voorstelt. Voor mensen met een beperking zonder begeleiding staat een assistentieteam ter beschikking. Ook voor dove, slechthoren-de, blinde en slechtziende mensen is on-dersteuning voorzien. De toegangsprijs bedraagt 5 euro per persoon. Gratis toe-gangskaarten kun je downloaden op de website.

>>> www.reva.be

Boek snel via 070 233 119 of www.intersoc.be

Met volwassenen naar Harrachov in Tsjechië10-daagse vakantie met eigen vervoerTsjechië beschikt over vele historische stadjes, uitgestrekte bossen en ruige bergen. In Harrachov verblijf je aan het prachtige Reuzen-gebergte en vlakbij de grens met Polen. Tijdens je verblijf in all-in geniet je van wandelingen en excursies naar o.a. de gouden stad Praag, Liberec, het Boheems paradijs en het boomtoppenpad.

Deze reis vindt plaats van 18 tot 27 juni of van 27 juni tot 5 juli 2019 voor respectievelijk 621 en 552 euro. Voor een single kamer betaal je 153 euro en 136 euro extra. In de eerste periode kan je ook met het vliegtuig of met de bus reizen.

Intersoc WerkvakantiesMuzikanten gezocht voor Zwitserland of TsjechiëBeschik je over een stem als een nachtegaal? Of bespeel je als de beste een muziekinstrument? Ga dan mee als muzikant tijdens een van onze tiendaagse reizen in juni of september.Als muzikant speel je dagelijks tijdens het aperitiefmoment en zorg je minstens één keer voor avondanimatie.In ruil ontvang je een wagenforfait en verblijf je in all-informule in één van onze hotels. Voor meer informatie over de functie-inhoud en de voordelen, mail je naar monika.smets@intersoc.be of bel je naar 0478 63 94 92.

ACV VOEDING EN DIENSTEN ZOEKT Assistent vakbondsverantwoordelijke

zone Antwerpen100% - Antwerpen – Onbepaalde duurwww.acv-voeding-diensten.be

KWB VZW ZOEKT Designer print & web

50% - Schaarbeek – Bepaalde duurwww.kwb.be

CM ZOEKT Stafmedewerker CM-Zorgkas Management-assistent Aankoper

100 % - Schaarbeek – Onbepaalde duur

Adviserend geneesheer 100% - meerdere regio’s – Onbep. duur www.cmjobs.be

ook voor een tweede factuur op langere termijn. Want wie werkt met een flexi-job bouwt wel sociale rechten op. Die rekening voor de sociale zekerheid volgt later.

De flexi-jobs werden ingevoerd om het zwartwerk in de horecasector aan te pakken. Ook dat blijkt uit de audit van het Rekenhof een slag in het water. Het zwartwerk in de horeca is gedaald, maar minder snel dan in andere secto-ren zonder flexi-jobs.

‘We hebben in 2017 een juridische pro-cedure bij het Grondwettelijk Hof tegen de flexi-jobs verloren. Maar deze door-lichting van het Rekenhof bevestigt nu dat onze kritiek terecht is’, besluit Di-rix. Het heeft de regering niet verhin-derd de flexi-jobs uit te breiden naar een reeks andere sectoren: alle distri-butiesectoren, kap- en schoonheids-salons, bakkerijen ook. Een verdere uitbreiding naar andere sectoren – een voorstel van Open Vld – zal volgens het ACV nog desastreuzere gevolgen heb-ben.

VACATURES

TOT JE DIENST

Bel

ga

Maarten,1Waarvoor is er te weinig aan-

dacht in de samenleving?‘Voor het feit dat we leven in

een prestatiemaatschappij. We willen steeds meer en we moeten ook steeds meer, maar het is nooit genoeg. Het behalen van een prestatie geeft een korte rush van voldoening. We meten ons geluk met dat van anderen. Maar volgens mij zit de voldoening meer in de weg naar dan in het resultaat.’

2 Welke mooie waarde(n) dank je aan je ouders?‘Ze leerden me om dankbaar

te zijn voor de kleinere dingen in het leven. Dat je je geluk niet moet laten afhangen van anderen. Daar moet je zelf voor instaan. En dan moet je zelf de kansen daartoe creëren. Je moet niet wachten tot iemand anders dat voor jou regelt.’

3 Wat zou je graag beter kunnen?‘Ik zou graag beter kunnen com-municeren. Soms ben ik een

beetje te veel in mezelf gekeerd.’

4 Waaraan besteed je te veel of net te weinig tijd?‘Ik besteed te veel tijd aan me

zorgen te maken over wat mensen van me denken. Ik zoek vaak iets buiten mezelf dat eigenlijk enkel ik kan invul-len.’

5 Welk boek heeft indruk op je gemaakt?‘Mijn lievelingsboek aller tijden

blijft De graaf van Monte Cristo van Alexandre Dumas. Ik heb dat boek in het Nederlands, in het Frans en in het Engels gelezen. Ik krijg er niet ge-noeg van. Hoe veel tegenslagen men ook krijgt in het leven, een persoon met volharding is moeilijk te verslaan. Maar ook dat wraak minder voldoe-ning geeft dan men hoopt. Dat men gewoon moet leven en gelukkig zijn, dat haalde ik eruit.’

6 Wat zou je uitvinden om van de wereld een betere plek te ma-ken?

‘Een beter schoolsysteem. Waar men-sen niet enkel beoordeeld worden op basis van hun intellectuele prestaties. De creatieve kant wordt veel te wei-nig benadrukt.’

7 Waar op de wereld zou jij je nog thuis kunnen voe-len?

‘Eender waar er een zee aan-wezig is. Ik voel me telkens volledig tot rust komen als ik in de buurt van een zee ben. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik een kreeft ben als sterrenbeeld?’

8 Wat zou iedereen op school moeten leren?‘Scholen zetten veel te veel in

op het waarneembare en het rati-onele, vind ik. Terwijl er weinig tot geen aandacht gegeven wordt aan het spirituele. Het mentale aspect wordt onderbelicht. Om in de toekomst de stijging van burn-outs en depressie te verminderen zou het misschien hel-pen om daar al vroeger aandacht voor te hebben.’

9 Stel dat je eens zou kunnen af-spreken met een bekend per-soon, met wie zou je dan een

terrasje willen doen?‘Ik denk dat je van ieder persoon wel iets kan leren. Maar mijn keuze valt dan niet vanzelfsprekend op een be-kend persoon. De enige mens op aar-de waarmee ik heel graag zou afspre-ken is mijn overleden bompa. Omdat hij gestorven is toen ik heel jong was heb ik nog heel veel vragen die ik hem wil stellen. Maar ik zou dat wel enkel willen als ik hem daarna niet meer moet afgeven.’

10 Welk beroep zou je uitoe-fenen, als je niet kon doen wat je nu doet?

‘Mijn jongensdroom was altijd om een straaljagerpiloot te worden. Dat preci-siewerk in combinatie met de kick zou me wel liggen. Helaas laten mijn ogen dat niet toe. Maar acteur zijn is best wel een goed back-up plan.’ (lacht)

>>> Maarten is nu te zien in de bio-scoopfilm ‘Baantjer, het Begin’, gebaseerd op de Nederlandse tv- serie rond de Amsterdamse inspecteur De Cock (‘met c-o-c-k’).

‘Een persoon met volharding is moeilijk te verslaan’

MAARTEN NULENS

TEKST AMÉLIE JANSSENS - FOTO ID / KAREL HEMERIJCKX

Het leven is vaak rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Net daarom staat Visie graag even stil en stellen we een Bekende of Boeiende Vlaming tien vragen om tot rust te komen.

16

Deze week acteur Maarten Nulens (30)

UITLAATKLEP

11dacht in de samenleving?dacht in de samenleving?‘Voor het feit dat we leven in

een prestatiemaatschappij. We willen steeds meer en we moeten ook steeds meer, maar het is nooit genoeg. Het behalen van een prestatie geeft een korte rush van voldoening. We meten ons geluk met dat van anderen. Maar volgens mij zit de voldoening meer in de weg naar dan in het resultaat.’ de weg naar dan in het resultaat.’ de weg naar

2Welke mooie waarde(n) dank je aan je ouders?‘Ze leerden me om dankbaar

te zijn voor de kleinere dingen in het leven. Dat je je geluk niet moet laten afhangen van anderen. Daar moet je zelf voor instaan. En dan moet je zelf de kansen daartoe creëren. Je moet niet wachten tot iemand anders dat voor jou regelt.’

3Wat zou je graag beter kunnen?‘Ik zou graag beter kunnen com-municeren. Soms ben ik een

beetje te veel in mezelf gekeerd.’

4Waaraan besteed je te veel of net te weinig tijd?‘Ik besteed te veel tijd aan me

zorgen te maken over wat mensen van me denken. Ik zoek vaak iets buiten mezelf dat eigenlijk enkel ik kan invul-len.’

55gemaakt?gemaakt?‘Mijn lievelingsboek aller tijden

blijft De graaf van Monte Cristo van Alexandre Dumas. Ik heb dat boek in het Nederlands, in het Frans en in het Engels gelezen. Ik krijg er niet ge-noeg van. Hoe veel tegenslagen men ook krijgt in het leven, een persoon met volharding is moeilijk te verslaan. Maar ook dat wraak minder voldoe-ning geeft dan men hoopt. Dat men gewoon moet leven en gelukkig zijn, dat haalde ik eruit.’

6Wat zou je uitvinden om van de wereld een betere plek te ma-ken?

‘Een beter schoolsysteem. Waar men-sen niet enkel beoordeeld worden op basis van hun intellectuele prestaties. De creatieve kant wordt veel te wei-nig benadrukt.’

7Waar op de wereld zou jij je nog thuis kunnen voe-len?

‘Eender waar er een zee aan-wezig is. Ik voel me telkens volledig tot rust komen als ik in de buurt van een zee ben. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik een kreeft ben als sterrenbeeld?’

88moeten leren?moeten leren?‘Scholen zetten veel te veel in

op het waarneembare en het rati-onele, vind ik. Terwijl er weinig tot geen aandacht gegeven wordt aan het spirituele. Het mentale aspect wordt onderbelicht. Om in de toekomst de stijging van burn-outs en depressie te verminderen zou het misschien hel-pen om daar al vroeger aandacht voor te hebben.’

99spreken met een bekend per-spreken met een bekend per-soon, met wie zou je dan een

terrasje willen doen?‘Ik denk dat je van ieder persoon wel iets kan leren. Maar mijn keuze valt dan niet vanzelfsprekend op een be-kend persoon. De enige mens op aar-de waarmee ik heel graag zou afspre-ken is mijn overleden bompa. Omdat hij gestorven is toen ik heel jong was heb ik nog heel veel vragen die ik hem wil stellen. Maar ik zou dat wel enkel willen als ik hem daarna niet meer moet afgeven.’

10Welk beroep zou je uitoe-fenen, als je niet kon doen wat je nu doet?

‘Mijn jongensdroom was altijd om een straaljagerpiloot te worden. Dat preci-siewerk in combinatie met de kick zou me wel liggen. Helaas laten mijn ogen dat niet toe. Maar acteur zijn is best wel een goed back-up plan.’ (lacht)

>>>Maarten is nu te zien in de bio-scoopfilm ‘Baantjer, het Begin’, gebaseerd op de Nederlandse tv- serie rond de Amsterdamse inspecteur De Cock (‘met c-o-c-k’).

‘Een persoon met volharding is moeilijk te verslaan’

MAARTEN NULENS