PERSDOSSIER

RELEASE IN BELGIË : 19 september 2012

Distributie : CinéartProductie : Prime Time

België/ Nederland– kleur – 94 min.35 mm/ Digitaal – Scope – Dolby SRD – Visa : - © 2012

1

Little black SpidersPatrice Toye

Distributie : CinéartProductie : Prime Time

www.littleblackspiders.befacebook : littleblackspiders

België/ Nederland – kleur – 94 min.35 mm/ Digitaal – Cinemascope – Dolby SRD – Visa : - © 2012 http://www.cineart.behttp://www.prime-time.be

Contact: Heidi Vermander (Cinéart) 02 245 87 00 - 0475 68 50 34 – heidi@cineart.beGudrun Burie (Prime Time) 0498 10 10 01 – gudrunburie@telenet.be

Inhoudstafel2

1. Voorwoord Peter Verhelst

2. Intentieverklaring Patrice Toye

3. Synopsis en algemene info

4. Cast

5. Bio’s Cast/ Personagebeschrijvingen

6. Crew

7. Filmmakers

7.1. Patrice Toye

7.2. Prime Time

7.3. IDTv

7.4. Versus

7.5. Richard Van Oosterhout – D.O.P.

7.6. Ina Vandewijer - Scenariste

8. Muziek

9. Technische Fiche

10. Contacten

3

1. VOORWOORD PETER VERHELST

Little Black Spiders is een film met meer dan één noodzaak. Niet alleen voel je als kijker de drang van Patrice Toye om precies dat ene verhaal te vertellen, maar vooral voel je haar drang om dat ene verhaal op die enig mogelijke manier te laten zien. De manier van Patrice Toye: vanaf het eerste shot kun je er niet naast kijken dat Little Black Spiders een ode is aan de schoonheid. Niet modieus, niet sensationeel. Geen gepolijste, maar wel kwetsbare schoonheid.Het verhaal van de zwangere meisjes die weggestopt worden en hun kind moeten afgeven – een wreed verhaal over onrecht – wordt tegelijk een ode aan de vriendschap. Giechelende meisjes, door hormonen gestuurde meisjes, hulpeloze mensjes vol onzekerheid en behoefte aan liefde, proberen bij elkaar houvast te vinden. Hoe onhandig ze doen alsof ze vrouwen zijn. Hoe moeilijk het is in de droom te blijven geloven. Meisjes in hun luchtbel: hun droom waar ze zich aan vastklampen, de droom van de prins die hen zal komen halen, waarna alles goed komt. De prins komt uiteindelijk niet opdagen. Hoe je hart daarvan breekt. En hoe je maar kunt overleven als iemand je vasthoudt. Ons verhaal dus. Van alle tijden.De ontroering die de film veroorzaakt – want gepakt word je – heeft eerder met fragiliteit te maken dan met het schrijnende onrecht dat de meisjes wordt aangedaan. Fragiliteit, opgeroepen door de heerlijk acterende, piepjonge actrices, door de camera die hen de ene keer genadeloos dicht op de huid zit en hen daarna in een droomwereld tot bedaren brengt. Fragiliteit, opgewekt door de tegelijk sterke en kwetsbare jonge vrouwen van wie we vrezen dat ze de strijd zullen verliezen, omdat wij, kijkers, weten dat een happy end niet bestaat. Toch blijven wij, kijkers, hopen tot aan het eind. En dat is het mooie aan Little Black Spiders: het drama voltrekt zich – een uppercut – maar nooit zullen we opgeven.

Peter Verhelst

2. INTENTIEVERKLARING PATRICE TOYE4

Vlaanderen, anno 1978. Je bent minderjarig en zwanger. Je kan, mag of wil je kindje niet houden, om welke reden dan ook. Abortus is uitgesloten, want wettelijk verboden. En een doodzonde in het katholieke Vlaanderen.

Er was een oplossing...een geheim adres...Van mei 1970 tot 1982 verbleven zwangere meisjes tot hun bevalling anoniem op de zolder van het Maria Middelares ziekenhuis in Lommel.Een zuster, Marie-Johanne, van de orde Kindsheids Jesu, zwaaide er de scepter. Ze creëerde een briljant plan. Zij zorgde ervoor dat zwangere meisjes en vrouwen ‘in problemen’ in alle discretie opgevangen werden en ze plande de adoptie van de niet-gewenste baby’s bij wanhopige kinderloze echtparen. De meisjes kregen bij aankomst op de zolder een andere identiteit. Zodra de weeën begonnen, werden de meisjes, soms tegen hun wil, clandestien naar Frankrijk gereden om te bevallen onder ‘sous X’ in het dichtstbijzijnde ziekenhuis over de grens: Vilette in Malo-Les-Bains. Vlak na de geboorte werd het kind bij de mama weggehaald. Geboortedata werden vervalst en de identiteit gewijzigd. De meisjes zelf werden teruggebracht naar huis en moesten doen of het nooit was gebeurd, ze waren nooit zwanger geweest. De realiteit werd uitgewist.

Toen ik een tiental jaar geleden voor het eerst met dit onderwerp in aanraking kwam, was ik zodanig onder de indruk dat ik het eerst moest verwerken, laten bezinken. Het verhaal liet me niet meer los. Dit moest en zou ik vertellen. Eenerzijds voelde ik de grote noodzaak om te getuigen over het onrecht dat deze meisjes was aangedaan, anderzijds wilde ik ook een verhaal brengen dat het anecdotische tijdskader van toen overstijgt. Daarenboven wou ik dat het integer was, oprecht en meeslepend zonder ooit sensationeel of beschuldigend over te komen. Deze film vertelt het verhaal van twee jonge, sterke vrouwen, over hun weerbaarheid en veerkracht, over hun ontluikende vriendschap in moeilijke omstandigheden, over zwanger zijn en mama worden. Sinds ik zelf mama ben, weet ik dat er niks fundamentelers is dan dat. Het is een oer-thema. Daarin overstijgt het verhaal het tijdelijke van toen.

Little Black Spiders is een verhaal over de universele kracht in ieder van ons. Een eerlijk verhaal over waarden, keuzes en onrecht.

3. SYNOPSIS

5

België 1978. Katja, Roxy en een stel andere levenslustige meisjes zijn te jong voor de liefde en toch al bijna moeder. Op een verborgen plek wachten zwangere tienermeisjes in het geheim hun bevalling af.

Sommigen willen deze misstap zo snel mogelijk achter zich laten, maar Katja, die zelf wees is, denkt daar duidelijk anders over. Ze verlangt intens naar een eigen kindje. Tijdens het lange wachten delen de meisjes  lief en leed, smeden ze vriendschappen en zoeken ze afleiding in mysterieuze spelletjes. Totdat die veilige zeepbel uiteenspat.  Plots wordt Katja zich pijnlijk bewust van de plannen die de zusters achter haar rug smeden. Ze is echter niet van plan dit met haar baby te laten gebeuren …

Little Black Spiders is een waar ontroerend coming of age - verhaal over de schoonheid van echte vriendschap!

Algemene info:

De cast bestaat uit een gloednieuwe garde sprankelend jong Vlaams talent. Line Pillet, Charlotte De Bruyne, Romy Lauwers, Dorien De Clippel, Martha Vandermeulen, Marjan Deschutter, Renée Vervaet, Nathalie Verbeke en verder ook Dolores Bouckaert en Ineke Nijssen vormen samen het dreamteam van Little Black Spiders. Voor deze jonge, nog voornamelijk schoolgaande cast is dit hun eerste filmervaring… maar naar alle waarschijnlijkheid niet hun laatste.

Net zoals voor haar debuut Rosie (1989) werkt Patrice Toye opnieuw samen met de producent Antonino Lombardo van het productiehuis Prime Time. Ook voor de soundtrack blijft Patrice trouw aan haar componist, de Britse producer/muzikant John Parish, gekend van zijn samenwerking met PJ Harvey.

6

4. CAST

Katja Line Pillet

Roxanne Charlotte De Bruyne

Cecilia Dolores Bouckaert

Sœur Simone Ineke Nijssen

Liesbeth Nathalie Verbeke

Sabine Martha Vandermeulen

Mia Romy Louise Lauwers

Clara Marjan De Schutter

Mireille Dorien De Clippel

Baby Katja Flor Faes

Tuinman Hendrik Sam Louwyck

Motojongen Dirk Joren Seldeslachts

Man kinderloos koppel Peter Seynaeve

Vrouw kinderloos koppel Sara De Bosschere

Greet Siska Bouwen

Guy Wim Helsen

Verpleegster bevallingskamer Francine Heuse

Vicky Lynn Van Royen

Koen Mathieu Sys

Bartje Jan Livens

Kristien Charlotte Demulder

Linda Renée Vervaet

Vera Indra De Bruyn

Renilde Diana Belmans

7

5. Bio’s Cast / Personagebeschrijvingen

‘Katja’ - Line Pillet °1990

De 17-jarige Katja is 28 weken zwanger. Katja is wees en werd opgevoed in het pleeghuis. Door een uit de hand gelopen verliefdheid met haar leraar Grieks, Guy Vriendts, geraakt ze zwanger en besluiten de zusters van haar school dat ze zich best een tijdje afzondert om de zwangerschap vlot te laten verlopen.

Katja is dolgelukkig met de komst van haar baby. Daardoor heeft ze eindelijk iets van zichzelf. Ze is er ook vast van overtuigd dat ze samen met Guy en de baby gelukkig zal zijn, of desnoods met de baby alleen. Tijdens haar verblijf bij de zusters wordt ze erg close met Roxane.

Line Pillet studeerde aan het Conservatorium van Mechelen Dictie en Toneel en liep vervolgens school aan het conservatorium van Heist-op-den-Berg en de Kunsthumaniora van Hasselt. Sinds 2008 studeert Line Woord aan het Lemmensinstituut in Leuven, waar ze o.a. haar eerste stappen op de planken zette in volgende producties: Grote vis, Vier zusters, Dagelijks Brood, De rest is stilte, Onschuld en Scum.Line studeert af met de voorstelling TEER.

‘Roxane’ - Charlotte De Bruyne °1990

Roxane is 16 en 34 weken zwanger. Haar oerkatholieke ouders schamen zich over Roxane en willen dat ze het kind afstaat. De passionele rebelse Roxane weet niet echt van wie het kind is en ze hoopt dat ze na de zwangerschap haar onbezonnen vrije leven terug kan oppikken.

Charlotte De Bruyne volgt DRAMA aan het KASK (Hogeschool Gent). Sinds haar twaalfde is Charlotte actief bezig met theater. Zo speelde ze als tiener in Bella Donna door Larf!, Donkergroen en Stand by me door Kopergietery. Ook in Pubers bestaan niet/once and for all we gonna tell you who we are so shut up and listen (Kopergietery i.s.m. Ontroerend goed) stond Charlotte mee op de planken. Verder speelde ze mee in verschillende andere theaterstukken van Ontroerend Goed: Under the

8

influence, The Smile off your Face, A Game of You en A History of Everything (i.s.m. Sydney Theatre Company). Daarnaast heeft ze reeds twee eigen voorstellingen gemaakt. XXXO creëerde ze samen met Nathalie Verbeke en speelt ze deze zomer op het Edinburgh Fringe Festival. Comfort Booth maakte ze i.s.m. Anemone Valcke en Britt Bakker in opdracht van het "Over 't IJ festval 2012" in Amsterdam.

‘Cecilia’ - Dolores Bouckaert °1976

Cecilia is een 35-jarige verpleegkundige die toezicht houdt over de meisjes van de zolder. Ze heeft zelf in de jaren ’60 op de zolder verbleven maar heeft haar eigen zoontje niet mogen houden. Ze is medeplichtig aan de kinderhandel maar verdient er geen geld mee. Door haar eigen situatie is ze bovendien erg verzorgend en beschermend voor de meisjes op de zolder.

De artistieke veelzijdigheid van Dolores Bouckaert vertaalt zich onder meer in video, theater, performance, fotografie… Ze werkt aan een complex oeuvre waarin het onderzoek naar de relatie tussen het ik en de ander steeds centraal staat. Thema's zoals schoonheid, intimiteit, pijn, melancholie en eenzaamheid verstrengelen zich als rode draden doorheen haar werk.

Dolores is een artistieke duizendpoot. In 2012 alleen al maakt Dolores de documentaire Les Muzes – B (productie Margarita), speelde ze in februari mee in de dansvoorstelling Lost/Last Guest met Evgeni Kulagin. Ze werkt samen met Hans Bryssinck en Aarich Jespers mee aan het muziektheater The Kindness of Geometry in de Vooruit in Gent, publiceert ze een boek Mind the Gap, samen met Griet Dobbels en bereidt ze Solo, Study of a Perfect Life voor en speelt ze in Cast Shadow met Bernard Van Eeghem.

In 2009 speelde ze mee in Honger (Violetta, Campo, Beurs), In real time (samenwerking met Broken Talkers), in de performance Black Nights/Blue Words, Marie-Bain (Abbatoir Fermé), Monumental Art. Verder stond ze op de planken in Discothèque (Pol Heyvaert en Felix van Groeningen) en Sterven in Stijl (met Hans Bryssinck).Dolores was bovendien ook te zien in volgende films: Turquaze (Kadir Balci), St. James Infirmary (Leni Huyge), IJsland (Gilles Coulier), Ex-Drummer (Koen Mortier), Het einde van de it (kortfilm Hans Van Nuffel), Je veux quelque chose et je ne sais pas quoi Ingrid Vanderhoeven, Maria-

9

Dolores (Wayn Traub), Truth or dare (kortfilm Felix van Groeningen), Waynwash (Wayn Traub) en op televisie in De ronde (Jan Eelen), Het Geslacht De Pauw en Neveneffecten.

Momenteel loopt in het CC Hasselt de tentoonstelling Private/Public Life waar er enkele films en installaties van Dolores Bouckaert te zien zijn en ze vertolkt de vrouwelijke hoofdrol in de kortfilm Matheus van Leni Huyghe. Matheus was geselecteerd op het laatste filmfestival van Cannes (Cinéfondation). Daarnaast is ze druk bezig met de voorbereidingen van haar eigen documentaire Les Muzes Endormies, over 40 vrouwen die allen een relatie hadden met éénzelfde man, en met hoofdrol in Cargo, de éérste langspeelfilm van Gilles Coulier.

‘Soeur Simone’ - Ineke Nijssen °1960

Zuster Simone is Zuster van de orde Kindsheid Jesu en verantwoordelijk voor de meisjes op de zolder. Zij regelt de financiële kanten, de logistieke kanten en de adoptieprocedures van de meisjes op de zolder. Zij organiseert ook ‘geleide bezoeken’ van kinderloze koppels aan het Atelier. Zuster Simone is het brein achter de georganiseerde kinderhandel. Voor Zuster Simone hebben de meisjes geen rechten, geen naam en bestaan ze niet volgens haar papieren.

Ineke Nijssen is geen onbekende in Vlaanderen. Op televisie zagen we haar o.a. in Onvoorziene omstandigheden, Daar is de Deur (Ketnet), 24 op 24 (één), De Rederijkers (Canvas), Koppen Dada (Canvas) en Voetzoeker (Canvas).

Ze werkte reeds samen met diverse gastregisseurs bij het Speeltheater Gent met o.a. Eva Bal, Frans VanderAa, Rieks Swarte, Eric DeVolder, Craig Weston en speelde o.a. in Diana, een stuk van het gezelschap Leporello en in een regie van Dirk Opstaele, met de Toneelgroep Ceremonia in Kom Terug, Nachtelijk Symposium, Dolmen, Onwaarschijnlijk Normaal Eindigend Verhaal, Regent en Regentes, Vadria, Zijde Daar in een regie van Eric De Volder. Bij Het Muziek LOD stond ze op de planken met Diep in het Bos, Vadria, Zwarte Vogels in de Bomen, Achter ‘t eten en met Franz Woyzeck, een coproductie met het NTGent.Verder nog in Put van HET GEIT en Alles Voor U, Klein Rusland en Laisse Tomber (HET KIP).

10

Ineke Nijssen regisseerde ook de jongste Kommil Foo productie Breken.

‘Liesbeth’ - Nathalie Marie Verbeke °1991

Liesbeth is 17 en werd zwanger van haar vriend Koen, een beroepsmilitair. Maar haar diep-katholieke ouders schamen zich voor hun dochters zwangerschap. Liesbeth zou graag het kindje houden, maar dan zal ze moeten kiezen tussen haar ouders en haar vriend. Ze is het enige meisje dat haar kind wil houden… tot Katja toekomt.

Nathalie Marie Verbeke behaalde haar diploma ASO Latijn-Moderne Talen in Gent en studeert momenteel Drama aan het KASK. Haar eerdere theaterprojecten zijn Under The Influence van Ontroerend Goed en Pubers

Bestaan Niet/Once And For All We’re Gonna Tell You Who We Are So Shut

Up And Listen, eveneens door Ontroerend Goed/Kopergietery & Richard Jordan Productions. Samen met Charlotte De Bruyne heeft ze XXXO

gemaakt en momenteel spelen ze met dit stuk in binnen- en buitenland. Nathalie Marie speelt ook in het stuk A History Of Everything eveneens van Ontroerend Goed.

‘Sabine’ - Martha Vandermeulen °1994

Sabine is 17 jaar en 24 weken zwanger. Ze is dikke maatjes met de zusters en Cecilia. Haar zwangerschap is een accidentje maar dank zij haar welgestelde ouders wordt dit probleem “opgelost”. Op de zolder doet ze zich voor als leider van de andere meisjes, maar dit wordt haar niet in dank afgenomen.

Martha Vandermeulen is al van jongsaf aan bezig met muziek en dans en volgde naast haar studies Grieks–Latijn, ook workshops bij o.a. Ultima Vez, waarbij ze uiteindelijk ook mee deed aan Rent a kid no bullshit/Bericht aan de bevolking. Er volgde nog De dood en het meisje van ZEVEN, Inne Goris en de video-installatie Groene sleutels van Peter Monsaert (BRONKS). In het seizoen 2009–2011 speelde ze mee in Mondays

11

van JAN in een regie van Peter Seynaeve. In 2012-2013 vertrekt Martha voor een jaar naar Costa Rica.

‘Mia’ - Romy Louise Lauwers °1994

Mia is 15 jaar en 28 weken zwanger. Ze staat liever niet in de belangstelling, want ze werd zwanger van een oom en is nu de grote schande van de familie.

Romy Louise Lauwers volgt dans aan de Kunsthumaniora in Brussel om de ingeslagen weg verder te kunnen zetten. Ze speelde eerder al in de theatervoorstelling Naar Medeia van ZEVEN in een regie van Inne Goris, in Mondays en BETTY & MORIS van JAN (regie Peter Seynaeve). Dit jaar staat o.a. de voorstelling Marketplace 76 van de Needcompany op het programma.

‘Clara’- Marjan De Schutter °1988

Clara is 22 en heeft een mentale achterstand. Ze is voor de tweede keer zwanger, maar weet niet van wie het kindje is. Naïef als ze is, verwart ze de ‘aandacht’ van mannen met liefde. Ze is trots op haar job, als hulpje in de keuken.

Marjan De Schutter startte aan de Jazzstudio in Antwerpen en behaalde vervolgens haar Bachelor drama aan het RITS in Brussel. Ze speelde o.a. in Underground (NTGent i.s.m.Theater Antigone – regie Johan Simons) en De Kafka’s (regie Bart Danckaert).In 2010 had ze ook een gastrol in Zone Stad. Sinds dit jaar volgt ze Klassieke Zang aan het Conservatorium van Antwerpen. Volgend jaar spelt Marjan mee in het stuk Haven en Goed van Peter Thyssen en Jan Geers.

Linda - Renée Vervaet °

12

Linda behoort tot een welstellende, zeer katholieke familie. Toen ze zwanger raakte van haar buurjongen heeft de familie haar 'om gezondheidsredenen' naar Zwitserland gebracht. 

Renée Vervaet studeert Literatuurwetenschappen en nam deel aan enkele theaterateliers van de Kopergietery en aan de theaterproductie Mondays van JAN (regie Peter Seynaeve). Ze had ook een gastrol in Witse.

Vicky – Lynn Van Royen °1989

Vicky is zestien, zoals Roxane en net bevallen. Zij duikt op als zuster Simone de meisjes betrapt heeft bij de uitvoering van hun toneelstuk. Vicky is hysterisch: haar kind is haar afgepakt en nu zoekt ze tevergeefs naar aanwijzingen om haar baby te vinden.

Lynn Van Royen was voor het eerst te zien in de televisieserie 180, in een productie van Menuet die op alle regionale zenders werd uitgezonden.Van Royen speelde na haar debuutrol respectievelijk in De helaasheid der Dingen van Felix Van Groeningen en in Code 37 van Jakob Verbruggen. Nadien was ze eveneens te zien in Dag & Nacht, Hotel Eburon, Vermist en Dubbelleven. In het voorjaar gaat ze op toernee met het gezelschap De Spelerij en het stuk Vrijdag van Hugo Claus.

Mireille - Dorien De Clippel °1992

Mireille is 17. Ze raakt zwanger van haar eerste grote liefde. Haar liefhebbende, conservatieve ouders hebben met zachte dwang gezorgd voor deze oplossing. Zelf wil ze haar kindje houden. Ze twijfelt welke kant te kiezen. 

Dorien De Clippel studeerde vanaf haar veertiende Kunsthumaniora (Woordkunst drama) in Antwerpen en gaat naar haar derde jaar Drama op het KASK in Gent. Ze speelde reeds mee in het theaterstuk Mondays van JAN (regie Peter Seynaeve) en in de kindervoorstelling Deenzjer. Ze bereidt nu een theaterstuk voor met Dirk Tanghe, met name De meeuw (Tsjechov) voor Het Paleis.

Guy – Wim Helsen °196813

Wim Helsen speelt Guy Vriendts, de leraar Grieks van Katja. Hij is 38 jaar. Type leraar waar je wel moet verliefd op worden. Maar hij is getrouwd. Door de zwangerschap van de minderjarige Katja wordt hij gedwongen om te verhuizen en een nieuwe baan aan te nemen in een andere school zodat dit schandaal niet uitkomt. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid en betaalt de kosten van Katja’s verblijf op de zolder.

Wim Helsen volgde de Latijns-Griekse afdeling aan OLVE te Edegem van 1980 tot 1986. Hij studeerde Germaanse filologie te Antwerpen en behaalde de licentiaatstitel in 1991. Hij was leraar, schoonmaker, sociaal werker, bouwvakker, museumgids, bankbediende en cafébaas. Hij werkte ook als wetenschappelijk columnist voor de Vlaamse krant De Standaard. Deze columns las hij ook voor op Radio 1.In zijn jeugd was hij scoutsleider van Scouts 144 te Mortsel.Wim Helsen woont thans (2010) samen met zijn levensgezellin en heeft twee kinderen.

Artistieke carrière

Hij begon met cabaret in 1998, toen hij samen met Randall Casaer het duo Vrolijk België vormde. Ze wonnen daarmee de Humorologie-wedstrijd in hetzelfde jaar.In 2001 begon Helsen solo en haalde zo in 2002 de finale van het Leids Cabaret Festival.In 2010-2011 werkt hij voor de Nederlandse omroep VPRO: samen met Theo Maassen en Stefaan Van Brabandt schrijft en speelt hij mee in de zesdelige fictiereeks Geen Probleem.Anno 2011 speelt Helsen in de fictiereeks De Ronde van Jan Eelen.Wim speelde ook een gastrol in Zingaburia, een kinderreeks van Hugo Matthysen uit 2011In de periode van valentijn 2012 toerde hij mee met Saint Amour van Behoud de begeerte. Tijdens deze literaire voorstelling besprak hij 'op zijn Helsens' een oud gedicht over een liefde op het eerste gezicht.

Programma’s← Heden Soup! (2002-2004)← Bij mij zijt ge veilig (2005-2007)← Het uur van de prutser (2008-2010)

14

BibliografieHeden Soup! - Bij mij zijt ge veilig (2007, Manteau)Prijzen▪ VSCD – cabaretprijs Neerlands Hoop 2004▪ Publieksprijs op 'Theater aan Zee' in Oostende (2001)▪ Nominatie Poelifinario (2006) voor 'Bij mij zijt ge veilig' Laureaat Poelifinario (2009) voor zijn programma: 'Het Uur van de Prutser'

Hendrik – Sam Louwyck °1966

Sam speelt de 48-jarige tuinman Hendrik. Hij is een beetje simpel maar doodeerlijk. Omdat hij veruit de enige man is in de buurt van de meisjes, wordt hij het middelpunt van hun wilde fantasiëen. 

Sam Louwyck is een Vlaamse danser, choreograaf, acteur en zanger.Hij staat bekend als schrijver en uitvoerende van alternatief ballet en is sinds 1993 betrokken bij Les Ballets C de la B. Hij danste met dit gezelschap shows over heel de wereld. Zo danste hij mee o.a. in Patchagonia, 1-2-3 Propositions, Visitors Only en Iets op Bach. Bij  1-2-3 propositions nam hij ook de choreografie voor zijn rekening, net als o.a. in October 13th en Allein is nu allein.  Hij acteerde daarnaast in diverse films, eerst voornamelijk als danser, later steeds vaker als acteur.In 2003 maakte hij indruk met zijn vertolking van 'de windman' in Tom Barmans film Any Way the Wind Blows. Zijn volgende grote rol kreeg hij in de Herman Brusselmans-verfilming Ex Drummer als de dove gitarist Iwan Van Dorpe. In 2009 werd bekend dat hij de hoofdrollen ging spelen in Lost Persons Area van Caroline Strubbe en Koen Mortiers nieuwe film 22 mei. Hij speelde ook mee in Rundskop van Michaël R. Roskam en was te zien in de eerste kortfilms van o.a. Felix van Groeningen (50CC), Christophe Van Rompaey (Oh my God?) en Michaël R. Roskom (Carlo).

Naast zijn dans- en acteercarrière zingt Louwyck in de Gentse band Falling Man.

Filmografie▪ 1991 The Hard Nut (Engelse TV-film) van Matthew Diamond▪ 1996 Turnpike (videoclip van dEUS) van Tom Barman

15

▪ 2000 50CC van Felix Van Groeningen▪ 2000 The Thread (korte film) van Lieven Van Baelen en Jan De Coster▪ 2001 Oh My God? (korte film) van Christophe Van Rompaey▪ 2003 Any Way the Wind Blows van Tom Barman▪ 2004 10 jaar Leuven kort (korte film) van Koen Mortier▪ 2004 Carlo (korte film) van Michael R. Roskam▪ 2005 Live/Evil-Evil/Live (Portugese speelfilm) van Bruno de Almeida▪ 2006 Ex Drummer van Koen Mortier▪ 2007 A Day in a Life (korte film) van Nicolas Daenens▪ 2008 Like a fire (videoclip voor Tim Vanhamel) van Joris Rabijns▪ 2009 Lost Persons Area [1] van Caroline Strubbe▪ 2009 22 mei van Koen Mortier▪ 2011 Rundskop van Michael R. Roskam

Dansproducties

Als danser▪ 1993 Bonjour madame, comment allez-vous aujourd'hui, il fait beau, Il

va sans doute pleuvoir▪ 1995 La Tristeza Complice▪ 1997 Iets op Bach▪ 2002 Visitors Only▪ 2004 1-2-3 Propositions▪ 2007 Patchagonia

Als choreograaf▪ 1996 Flippers▪ 1996 Turnpike▪ 2000 Allein ist nur allein▪ 2003 October 13th

▪ 2004 1-2-3 Propositions

16

6. Crew

Regie Patrice Toye

Producent Antonino Lombardo

Co-producers Olivier Bronckart (Versus)Frans van Gestel & Arnold Heslenfeld (IDTv Film)

Scenario Ina Vandewijer en Patrice Toye

D.O.P. Richard van Oosterhout

Klank Gilles Laurent

Art Director Vincent de Pater

Eerste Regie-Assistant David Oeyen

Productieleiding Nadine Borreman

Kostuum Yan Tax

Make-Up Hennesien van Walderveen

Opnameleiding Wim De Waegenaere

Monteur Damien Keyeux

Casting Patrice Toye

17

7. Filmmakers

7.1. Regisseur Patrice Toye

De films van Patrice Toye tonen een zoektocht van de personages naar hun identiteit waarbij een vlucht naar een surreële zielsruimte centraal staat. Na diverse kortfilms zoals “Vrouwen willen trouwen” en “ altijd ander water” brengt Toye in 1998 haar debuutfilm “ ROSIE” De film kent onmiddelijk succes in het festivalcircuit van o.a. Berlijn en Toronto. De film komt uit in 12 landen, waaronder de Verenigde Staten, Japan en Frankrijk. Rosie is bekroond op tal van internationale festivals waaronder beste regie op het Internationaal filmfestival van Vlaanderen Gent (1999), Beste Actrice van het Filmfestival Premiers Plans van Angers, Beste film van het jaar (Noorwegen), Publieksprijs Bergamo Film Festival.In 2005 maakte zij de televisiefilm Gezocht: man, die ook werd voorgesteld op het Internationaal Filmfestival Rotterdam.Haar tweede speelfilm, (N)iemand/NOWHERE MAN (2008) werd bekroond met de NHK International Filmmakers Prize van het Sundance festival en genoot de persoonlijke steun van Wim Wenders. De film werd o.a. geselecteerd op het Filmfestival van Venetië (Venice Days), in Hamburg, Sao Paolo, Gijon, Kopenhagen, Praag en Zuid-Korea. Patrice zet zich tevens in voor nieuw talent als docente audiovisuele kunsten aan het Sint-Lukas. Haar nieuwste project Little Black Spiders werd geselecteerd als de openingsfilm van Filmfestival Oostende.

7.2. Producent Prime Time

Prime Time werd opgericht in 1987 door Antonino Lombardo. Na meerdere kortfilms en publiciteitsfilms, produceerde Antonino Lombardo op vijfentwintigjarige leeftijd zijn eerste langspeelfilm Sailors Don't Cry van Marc Didden met Hilde Van Mieghem, Josse De Pauw en Johan Leysen.

Vanaf dan ging Prime Time zich specialiseren in het produceren van langspeelfilms en dramareeksen voor televisie (o.a. Moeder, waarom leven wij? Sprookjes). Momenteel produceert Prime Time verschillende langspeelfilms in samenwerking met Europese partners.

Antonino Lombardo is stichtend lid en ex - voorzitter van Flanders Image. Hij is eveneens vice-president van de Vlaamse Filmproducenten Bond. In 1997 werd hij geselecteerd voor het FASTLANE-project van POLYGRAM in

18

Los Angeles. Acht Europese producenten kregen een intensieve opleiding gedurende zes weken in het Mekka van de Film in Hollywood o.l.v. Michael Kuhn. De film Antonia, een co-productie met Nederland en het Verenigd Koninkrijk, geregisseerd door Marleen Gorris, kreeg in 1996 de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.

Prime Time produceerde en coproduceerde volgende films:

Ti Amo / 12' Kortfilm in een regie van Frank Van Passel met Sara Guillini, Pietro Pizutti en Dieudonné Kabongo

Beck / 90' Langspeelfilm in een regie van Jacob Bijl, met Els Dottermans, Jan Decleir, Jacob Beks, Warre Borgmans

Mannen Maken Plannen / 90' Langspeelfilm in een regie van Marc Didden, met Caroline Rottier, Els Helewaut, François Beukelaers, Gene Bervoets.

De Smeerlappen / 10' Kortfilm in een regie van Frank Van Passel, met François Beukelaers, Karin Vaerenberg, Marc Didden, Stanny Crets

Moeder, Waarom Leven Wij? / 6 x 50' Tv-serie in een regie van Guido Henderickx, met Els Dottermans, Koen De Bouw, Hilde Van Mieghem, Dora van der Groen, Chris Lomme, Luk Perceval

De Gapaard, Kinderen Van Den Grooten Oorlog / 25' Documentaire in een regie van Peter Vandekerckhove

Altijd Ander Water / 25' Docu-drama in een regie van Patrice Toye, met Sophie Van Mieghem, Josse De Pauw, Damiaan De Schrijver

Antonia / 90' Langspeelfilm: co-productie met Bergen (NL) en met Primitive Pictures (UK), in een regie van Marleen Gorris, met Willeke Van Ammelrooy, Els Dottermans, Jan Decleir

Agnes / 25' Pilootfilm, in een regie van Guido Henderickx Big In Belgium / 20' Kortfilm, in een regie van Pieter Van Hees,

met Stefan Perceval, Viviane De Muynck, Frank Focketyn, Pieter Embrechts en Robby Cleiren

Rosie / 98' Langspeelfilm in een regie van Patrice Toye, met Aranka Coppens, Sara De Roo, Dirk Roofthooft, Frank Vercruysse en Joost Wijnant.

Blinker / 90’ Jeugdfilm in een regie van Filip Van Neyghem, een Cine 3 produktie met Joren Seldeslachts, Chris Lomme, Warre Borgmans, Els Olaerts

Mariken / 98' Langspeelfilm in een regie van Andre Van Duren, een co-productie met Egmond Films (NL)

Blinker En Het Bagbag-Juweel Jeugdfilm in een regie van Filip Van Neyghem, een Cine 3 produktie, met Joren Seldeslachts, Jef Burm, Warre Borgmans

19

Olivetti 82 / 88’ Langspeelfilm in een regie van Rudi Van Den Bossche in co-produktie met Antares en Ijswater Films (NL)

De Duistere Diamant / 89' Langspeelfilm, verfilming van de "Duistere Diamant " in een regie van Rudi Van Den Bossche met oa Peter Van Den Begin, Stany Crets, Dirk Roothooft, Ric Launspach; Thekla Reuten …

Sprookjes Dertiendelige televisiereeks voor Ketnet en KRO met oa Jan Decleir gebaseerd op de klassieke sprookjes (Efteling) in een regie van Rudi Van Den Bossche

Ultranova / 87’ Speelfilm van Bouli Lanners in coproduktie met Versus Production, Panorama 55th Internationale Filmfestspiele Berlin

Een Ander Zijn Geluk / 98’ Speelfilm van Fien Troch met oa Johan Leysen, Johanna Tersteege, Ina Geerts, Peter Van Den Begin, Josse de Pauw. (geselecteerd in Toronto, San Sebastian, Gent, Palm Springs, Buenes Aires, Kopenhagen, Rotterdam, Salerno, Seattle, Taipei).

Sprookjes : part 3 Television series 7 episodes in coproductie met Ketnet & The Efteling

Unspoken / 97’ Speelfilm van Fien Troch met Emannuelle Devos en Bruno Todeschini (geselecteerd in Toronto, San Sebastian, Gent, Torino, Palm Springs, Rotterdam, Aubagne, Karlovy Vary, Warshau)

Oorlogswinter Speelfilm van Martin Koolhoven in coproducttie met Isabella Films en Fuworks NL

Blinker En De Blixvaten Derde speelfilm naar de boeken van Marc De Bel

Les Barons Speelfilm in coproductie met Entre Chien et Loup Tirza In coproductie met Fu Works Wolven Dertiendelige fictie reeks in coproduktie met VRT (één) Wolf Speelfilm in coproduktie met VRT (één) Illegal Speelfilm in coproductie met Versus Production The Invader Speelfilm van Nicolas Provost Little Black Spiders Speelfilm van Patrice Toye

Little Black Spiders

Een speelfilm van Patrice Toye

In postproductie

Coproducers: IDTv Film, Versus Production & Roma Film

Kid

Een speelfilm van Fien Troch20

Coproducers : N279 Entetainment & Versus Production

Eurimages Award at Cinemart 2011

Zigzag Kid

Een speelfilm van Vincent Bal met Isabella Rosselini en Burghart Klaussner

In coproductie met Bos Bros en N 279

A Perdre La Raison

Een speelfilm van Joachim Lafosse

In coproductie met Versus Production, Samsa Films

www.prime-time.be

 

7.3. IDTv Film

IDTv FILM was founded this year by Frans van Gestel and Arnold Heslenfeld, former producers of IDTV Film that originated four years ago by the merger of Motel Films and IDTV. Frans van Gestel produced, first by himself and later with Arnold Heslenfeld, films such as The Magicians, Joy (dutch film award best film 2010), Black Butterflies (dutch film award best film 2011), Code Blue (selection directors’ fortnight, cannes 2011) and recently The Heineken Kidnapping. in the area of drama they are responsible in part for series such as ‘t Spaanse Schaep, Bloedverwanten, Eileen, Mixed Up and End of Line.With IDTv Film, they continue the company in a smaller formation, but with as much care and love for films, that continuously keeps making films for the Dutch and foreign market. Right now, the priority lies with the current productions: My Life on Planet b and Only Decent People of Lodewijk Crijns (both release 2012). This spring, shooting will start on The Family Way (Joram Lürsen) and The Resurrection of a Bastard (Guido van Driel). IDTv Film produces on international level: The Broken Circle Breakdown (Felix Van Groeningen), Little Black Spiders (Patrice Toye), Layla Fourie (Pia Marais,) The Midfielder (Adrian Biniez) and Post Tenebras Lux (Carlos Reygadas).

Short Summery:NickThe Heineken Kidnapping Code BlueBlack ButterfliesSchlafkrankheit

21

The MagiciansR U ThereThe Odd One Out JoyThe MisfortunatesStorm GiganteUnspoken Bride Flight Shanghai TranceUnfinished SkyLove Is All Stellet LichtBlack BookStratosphere GirlIn ProductionThe Ressurection Of A BastardLittle Black Spiders The Broken Circle Layla Fourie

7.4. Versus Production

In 1999 richten Jacques-Henri en Olivier Bronckart het Luikse productiehuis VERSUS PRODUCTION op en in enkele jaren zijn ze één van dé belangrijke spelers geworden binnen de Belgische en internationale filmwereld dankzij hun doorgedreven wil om aan jonge talentvolle regisseurs een platform te geven, hen te ondersteunen en te begeleiden in hun eigen creativiteit. Onder hen, bevinden zich Bouli Lanners (Ultranova, Eldorado, Les Géants), Joachim Lafosse (Élève libre), Micha Wald (Voleurs de chevaux, Les aventures de Simon Konianski), Olivier Masset-Depasse (Cages, Illégal) en Nicolas Provost (The Invader).

Versus Production treedt eveneens op als coproducent o.a. van Indigènes van Rachid Bouchareb, Le Dernier Des Fous van Laurent Achard, Unspoken van Fien Troch, Dans Les Champs De Bataille van Danielle Arbid.

Het merendeel van de films, geproduceerd door Jacques-Henri en Olivier Bronckart, werden geselecteerd op verschillende internationale festivals zoals Cannes, Berlijn, Venetië, Locarno of Rotterdam.

7.5. Richard Van Oosterhout – D.O.P.

Richard Van Oosterhout werd geboren in Baarle Nassau in 1962. Tijdens en na z'n studies architectuur, fotografie en film werkte Richard Van Oosterhout in het theater en in de beeldende kunst (lichtontwerper,

22

kunstenaar en assistent curator).Tevens stapte hij de filmwereld in en werkte daar achtereenvolgens als production designer, key-grip, focuspuller en tenslotte als DoP.Zijn doorbraak kwam in 1998 met het veelgeprezen Rosie (Toronto, Berlinale), geregisseerd door Patrice Toye.Verder draaide hij onder andere films zoals ; The Death Of Ipu (met G.Depardieu en H.Keitel); Nowhere Man (Venice Days Venetie); Wolfsbergen (Forum Berlinale) en Guernsey (Director's fortnight Cannes).Hij draait ook televisiedrama zoals Mevrouw De Minister en Waltz (beide Top Ten Koln)Richard van Oosterhout geeft zo nu en dan les, is bestuurslid van het NSC (Netherlands Society Cinematographers), lid van EFA (European Film Academy) en is adviseur speelfilm voor het Nederlands en het Vlaams filmfonds.Momenteel werkt hij aan een boek over hedendaagse cinematografie.

7.6. Ina Vandewijer - scenariste

Ina Vandewijer werd geboren in Tienen in 1959. Na haar studies Germaanse filologie aan de universiteit van Leuven, werkte Ina twee jaar in Johannesburg (Zuid-Afrika), op het Consulaat-Generaal van België. Terug in België werkte ze als redactrice voor Goede Pers Averbode en schreef ze reportages voor TOP magazine voor tieners. Ze werd het gezicht en de drijvende kracht achter de TOPclub. Vervolgens belandde ze op de BRTN en schreef er scenario’s voor televisieprogramma’s (Mikpunt, van-a-1, van-a-2, Klakkebus, De nieuwe droomfabriek). Ondertussen schreef ze korte verhalen en gedichten. Hiervoor kreeg ze al enkele bekroningen, zoals de Poëzieprijs van de stad Aarschot (voor Overgave) en een eervolle vermelding bij de John Flanders Junior-prijs 1999 voor een van haar Vlaamse Filmpjes. Haar debuut Witte pijn werd bekroond met de Knokke-Heistprijs 2000, genomineerd voor de long list Gouden Uil 2001, en uitgegeven in verschillende talen. Na Witte pijn volgden De Piratenkoningin en Merg en Bloed. Met Merg en bloed haalde Ina de shortlist van de Gouden Uil 2003 en ook dit boek werd in verschillende talen vertaald. Hartsteen werd het volgende pareltje. In het voorjaar van 2008 verscheen Mijn stilte, dat ook in het Duits vertaald werd. In 2009 verscheen Storytelling, verhalen vertellen kan iedereen, waarin Ina de rol, mogelijkheden en technieken van verhalen en vertellen behandelt. Voor volwassenen maakte ze de bloemlezing Absoluut geweldig, een

23

gedichtenbundel met gedichten van, over en voor vrouwen. Met Magische meisjes schreef Ina Vandewijer ene origineel, leuk doeboek over heksen voor jonge meiden. Voor Davidsfonds Infodok vertaalde ze ook al Rico, Oscar en de spookschaduwen en Rico, Oscar en het bingoraadsel uit het Duits. Meer info over Ina Vandewijer vind je op www.inana.be

8. Muziek door John Parish

John Parish’ muzikale carrière begint in 1980 wanneer hij toetreedt tot de new wave band Thieves Like Us. Hun EP ‘Mind Made’ wordt datzelfde jaar

24

nog gereleased door Earlobe records en besproken zowel in NME, Sounds en New Music News, met zelfs een vermelding in het op meisjesgerichte foto-liefdes-roddel magazine Jackie.

In 1991 beslist Polly haar eigen band op te richten, samen met Rob Ellis en Ian Olliver, beiden ex-Dlamini leden. PJ Harvey is geboren. In dat jaar vervoegt John The Ensenada Joyride (Marc Moreland, Jean-Marc Butty, Joachim Barbier) gedurende een paar optredens en opnamesessies. From A Diva To A Diver, het laatste album van Automatic Dlamini, wordt ingeblikt eind 1991. In 1992, na de release van From A Diva To A Diver, split Automatic Dlamini. John blijft evenwel muziek schrijven en platen producen en werkt halftijds als leerkracht Rock Music and Recording Techniques aan het Yeovil College.In 1994 vraagt Polly aan John en Flood haar te helpen met het produceren van haar derde album. John speelt op alle tien nummers – gitaar, drum, percussie en orgel. To Bring You My Love verschijnt in 1995 en verschillende magazines, waaronder Rolling Stone, verkiezen het tot Album van het Jaar. Tijdens het toeren beginnen Polly en John aan een nieuwe gezamelijke plaat te werken, Dance Hall at Louse Point, waarvoor John de muziek componeert en speelt, terwijl Polly de teksten en zang voor haar rekening neemt. Het album wordt uitgebracht door Head, en Mick Harvey van the Bad Seeds helpt hen met de cover van Leiber en Stoller's Is That All There Is? De plaat verschijnt in september 1996, gevolgd door de single That Was My Veil. Is That All There Is? wordt gebruikt in de film Basquiat. Samen spelen ze een aantal kleine shows, waarvan vier in John’s thuishaven Bristol (Fleece & Firkin), met dEUS als openingsact. De band bestaat uit de vroegere Automatic Dlamini leden Rob Ellis en Jeremy Hogg, plus Eric Drew Feldman (Captain Beefheart, Pere Ubu, Pixies). Mick Harvey iss één show te gast. Samen met de Mark Bruce Company doen ze ook een reeks concerten in Brittanië, en op het Salzburg Festival in Oostenrijk.

Aan het eind van de jaren ’90 werkt John op vele platen als performer of producer , en wordt hij gevraagd door de groep Sixteen Horsepower om hun tweede album Low Estate te produceren. Hij speelt ook op PJ Harvey’s Is this Desire? en gaat op tournee in de zomer en herfst van 1998. In 1998 neemt hij samen met filmmaakster Patrice Toye de soundtrack op voor haar debuutfilm, Rosie. De CD van de soundtrack, uitgebracht door Swarf Finger, bestaat uit twaalf instrumentale nummers, en Pretty Baby, gezongen door Alison Goldfrapp. Na de release van de film volgen vier live performances in België, Nederland en UK. Kort hierna spelen John en Polly een optreden voor Radio One om John Peel’s zestigste verjaardag te vieren.

25

JOHN PARISH is een componist / producer / artiest die de voorbije vijftien jaar aan bijna vijftig albums heeft meegewerkt en internationaal heeft getoerd met PJ Harvey, Eels en zijn eigen bands. Hij schrijft en componeert tevens muziek voor film, televisie en theater.

Film/TV/Theater, oa:* Rosie - (Belgium 1998, Dir. Patrice Toye)Parish’ soundtrack won de Jury Special Appreciation Prize op het Bonn International Film & Television Music Biennale in 1999.* Waltz - (Netherlands 2006, Dir. Nobert ter Hall) Een zevendelig drama over een circusfamilie.* She, A Chinese - (UK/Germany/China 2009, Dir. Xiaolu Guo)

Als artiest/co-auteur:* John Parish & Polly Jean Harvey – Dance Hall At Louse Point (1996)* Eels – Souljacker (2001)* Pj Harvey & John Parish – A Woman A Man Walked By (2009)

Als producer:* Pj Harvey – To Bring You My Love (1995) , White Chalk (2007)* Giant Sand – Chore Of Enchantment (2000), Is All Over The Map (2004)* Tracy Chapman – Let It Rain (2002)* 16 Horsepower – Low Estate (1997)* Sparklehorse – It’s A Wonderful Life (2001)* Tom Brosseau - Cavalier (2007)

Parish bracht ook twee solo albums uit onder het internationaal gerenommeerde Chicago label :* How Animals Move (2002)  "It’s charm just keeps on growing » (**** The Guardian) * Once Upon A Little Time (2005) "Messily infectious, sparsely beautiful & haunting" (The Wire)

In Europa produceerde hij tevens ettelijke albums voor de Franse artiesten Dominique A & Dionysos, de Italianen Cesare Basile, Nada & After Hours, en het Belgische Stan & Dito Dito.

Hij co-produceerde het nieuwe, Mercury Prize winnende, Pj Harvey album Let England Shake gereleased in februari 2011.

9. Technische Fiche

Draaiperiode Mei 2011

26

Locaties Gedraaid in Lovenjoel, Borgoumont en Noord - Frankrijk

Gedraaid op 35 mm

Duur 94 min.

Format Cinemascope

Sound Dolby SRD

Distributie Cinéart

Productie Prime Time

Coproductie VersusIDTV Film

Little Black Spiders is een Prime Time productie in coproductie met het franstalige Versus, het Nederlandse IDTv en in associatie met Roma Film. De film kwam tot stand met de steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds, het Centrum voor Cinema en Audiovisuele van de Waals-Brusselse Federatie, Wallimage en Bruxellimage, het Nederlands Filmfonds en één. De film werd eveneens mede mogelijk gemaakt door de tax shelter steun van Casa Kafka Pictures.

10. Contacten

Persmap & foto's in hoge resolutie beschikbaar op www.cineart.be

Interviewaanvragen: Heidi Vermander (Cinéart) 0475 68 50 34 – heidi@cineart.beGudrun Burie (Prime Time) 0498 10 10 01 – gudrunburie@telenet.be

27