Wat gebeurt er in de keuken?
-
Upload
stichting-jong-leren -
Category
Documents
-
view
214 -
download
2
description
Transcript of Wat gebeurt er in de keuken?
Wat gebeurt er in de keuken?
Van de hand van Jannice Moore
Vertaling Huub van Kruchten
Regelmatig vinden besturen die Policy Governance® implementeren, dat het algemene publiek niet begrijpt wat men aan het doen is. Soms denkt men dat het bestuur afstand doet van haar verantwoordelijkheid door gebruik te maken van Policy Governance. Dit artikel is geschreven om besturen te ondersteunen in de uitleg van de basisprincipes van Policy Governance aan die leden van het publiek die geen achtergrondkennis hebben van het model. Het probeert niet elk detail en nuance te bespreken, maar in brede termen uit te leggen hoe het model werkt.
Policy Governance is een model dat het bestuur in staat stelt zich, namens de mensen die het vertegenwoordigt, te verzekeren dat een organisatie bereikt wat het zou moeten en vermijdt wat niet acceptabel is. Laten we een eenvoudig voorbeeld nemen om aan te tonen hoe het werkt. In dit voorbeeld bent u en vier andere personen, namens uw uitgebreide familie (in dit voorbeeld bent u “Het Bestuur”) verantwoordelijk voor het organiseren van een diner voor een verjaardag of een viering van een gedenkdag. U woont allen in een verschillende stad, en de locatie voor de viering is ook in een andere stad. U besluit dat het het beste is een kok in te huren ( die in dit voorbeeld de bovenschools of algemeen directeur is) die de voorbereiding kan treffen en het serveren van het diner voor zijn rekening neemt. Dus u controleert de kwalificaties van de koks in de regio en huurt de beste die u kunt krijgen. Echter, u moet de kok wel de nodige opdrachten meegeven.
U vergadert met vijven en neemt enkele besluiten. Wat staat er op het menu? Wie wordt er uitgenodigd? Hoeveel kunnen we uitgeven aan het diner? Dat zijn ‘bestuurs” besluiten. Zij zijn de definitie van welke opbrengsten of resultaat verwacht worden, voor wie die resultaten bedoeld zijn en hoeveel ze waard zijn. In Policy Governance taal wordt naar deze zaken verwezen als Ends ofwel Beleidsdoelstellingen. In het nemen van deze besluiten dient u bepaalde informatie te vergaren. Is de meerderheid van de gasten “vlees en aardappel”types, of hebben zij een voorkeur voor een meer exotisch menu? Zijn er veel kinderen , die misschien een verschillend menu verlangen? Heeft u veel oudere gasten die meer behoefte hebben aan een diner dat geserveerd wordt of is een buffetstijl geschikter?
Nadat u de informatie heeft verzameld, komt u met de volgende reeks van verlangde resultaten (ENDS) die de chef-‐kok moet produceren:
"We willen een smakelijk buffet voor honderd personen. Het menu moet gebraden rundvlees bevatten, met tenminste keuze voor een andere hoofdportie. Er moeten tenminste drie keuzes zijn qua dessert en een ervan moet een laag vetgehalte hebben. Er zullen enkele gasten zijn die lichamelijke beperkingen hebben en die hun eten geserveerd moeten krijgen in plaats van zelf hun eten te halen. De totale kosten van het diner mogen niet hoger zijn dan € 2500”.
De hierboven opgestelde verklaring vertelt de chef-‐kok (bovenschools of algemeen directeur) welke resultaten u verwacht. U heeft duidelijkheid geschapen door uw instructies. U heeft gebieden aangewezen waar de keuzes van de chef-‐kok beperkt worden (voorbeeld: er moet gebraden rundvlees zijn). Waar u geen verdere specificaties heeft aangebracht is de chef-‐kok vrij elke redelijke interpretatie te maken van wat u heeft gezegd.
(Hij kan aardappelpuree serveren, of gebakken aardappelen of aardappelgratin enz., aangezien u niet nader heeft aangegeven dit verder te specificeren.) Hij kan ook assistentie inhuren om te helpen bij de voorbereiding en het serveren van de maaltijd, zo lang als de totale kosten uw specificaties maar niet overschrijden.
Nu heeft u de chef-‐kok verteld wat u wilt. U:
a) gaat weg en spreekt niet meer met hem totdat het diner is geserveerd? b) bent aanwezig in de keuken en kijkt over zijn schouder mee en doet suggesties iets meer zout toe te voegen
aan de soep c) Geen van beiden?
Het goede antwoord is (c). U (als bestuur) heeft nog twee zaken te doen. Ten eerste moet u de chef-‐kok nog laten weten of er zaken zijn die hij niet mag doen tijdens de voorbereiding van het diner. Hoewel u zich niet onnodig wil bemoeien met zijn creatieve mogelijkheden en zijn professionele training, zijn er toch bepaalde methodes die u niet acceptabel zult vinden. De chef-‐kok moet van deze onacceptabele methodes vooraf op de hoogte zijn. Ten tweede moet u besluiten hoe vaak u wilt controleren om er zeker van te zijn dat de voorbereidingen volgens plan verlopen en in overeenstemming zijn met uw verwachtingen.
Wat mag de chef-‐kok niet doen? In Policy Governance taal worden deze de management beperkingen (Excecutive Limitations) genoemd. Ieder van u (het bestuur) heeft waarschijnlijk niet hetzelfde idée over deze dingen, maar de chef-‐kok kan niet werken voor vijf verschillende bazen, dus moet u gezamenlijk bespreken, overeenkomen en bepalen welke waarden u heeft. Laten we eens aannemen dat u dat heeft gedaan. Ten eerste heeft u besloten dat u niet wenst dat er kunstmatige toevoegingen en conserveermiddelen gebruikt worden in de maaltijd. Dan discussieert u over het feit dat wanneer u een diner organiseert u wettelijk aansprakelijk bent voor het geval dat iemand een voedselvergiftiging oploopt, en dus vertelt u de chef-‐kok dat hij niet mag nalaten zich te houden aan de standaarden van publieke gezondheidsnormen met het oog op het bereiden en conserveren van voedsel. U wilt ook geen trammelant met de wet dus vertelt u de chef-‐kok, dat hij niet mag nalaten alle vergunningen te verkrijgen voor het schenken van alcohol. Tenslotte besluit u dat u de lokale middenstand wilt steunen in deze opdracht en dus vertelt u de chef-‐kok, dat hij het grootste gedeelte van de ingrediënten niet buiten deze regio mag kopen.
Uw laatste taak is te besluiten hoe vaak u controle wenst uit te oefenen om de chef-‐kok te “monitoren”. U besluit dat u twee weken voorafgaand aan het diner het menu wenst in te zien, zodat u zich er van kunt overtuigen dat alle criteria die u heeft opgesteld, nageleefd of gehaald worden. U zou kunnen vragen of de noodzakelijke vergunningen m.b.t. volksgezondheid en alcohol verkregen zijn, of u kunt zelfs vragen ze te willen zien. U zou kunnen vragen te bewijzen dat het voedsel grotendeels gekocht is in de lokale omgeving, of u zou zelfs de facturen kunnen opvragen. Voor elk gebied waar u een resultaatverwachting heeft vastgelegd, heeft u het recht (als bestuur) en, inderdaad zelfs de verplichting, u zelf ervan te overtuigen dat uw verwachtingen of doelstellingen behaald zijn. Hoe dan ook, dat betekent niet dat u in de keuken zult staan en gedurende de voorbereiding van het diner met raad en daad hulpvaardig terzijde zult staan. U heeft een professional ingehuurd, u heeft uw doelen of verwachtingen aangegeven, u monitort de resultaten, maar u laat de professional zijn werk doen. Iedereen weet dat “teveel chef-‐koks de bouillon bederven”. Als bestuur heeft u zoveel controle over de resultaten als u wenst. U bepaalt wat de resultaten moeten zijn, voor wie ze bestemd zijn, en hoeveel ze mogen kosten. U staat de chef-‐kok toe, die optreedt als professional, besluiten te nemen over “hoe die” resultaten bereikt worden, behalve door duidelijk te verklaren dat bepaalde methoden niet acceptabel zijn. Deze benadering is niet een afstand doen van verantwoordelijkheid. In werkelijkheid is het een precieze en geplande controle over de zaken die belangrijk zijn voor u als bestuur zijnde.
"Policy Governance® is een geregistreerd handelsmerk van Dr. John Carver. Gebruikt met toestemming