Wat beweegt jou? - LOVAH...zitten we samen in de wedstrijd: dokter en patiënt, met collega’s in...

sportgeneeskundeaios & topsport

hoe solidair is het eigen risico?

LOVAH congreswintersport 2017

aiotho’s en de LOVAH

MAGAZINEJAARGANG 16 - APRIL 2017

Wat beweegt jou?

I N H O U D

3

4

5

7

8

10

12

14

16

17

19

20

22

22

23

24

26

28

29

30

32

34

Van de voorzitter

Van de LHV

De enkel in sportgeneeskundige handen

Boekrecensie ‘Ma’

Aios & topsport

Werkgroep zorg 2025

LOVAH Congres 2017

LHV-WADI

LOVAH Eindhoven

Hoofdzaken Leiden

Aios & hobby

RCGP 2016

RCGP vs. WONCA

Theaterrecensie ‘de Verleiders’

Aiotho’s en de LOVAH

YogAlign

Het eigen risico

Boekrecensie ‘Dansen met de dokter’

Aios & spreekkamer

LOVAH-VJA-symposium

LOVAH wintersport 2017

Bestuurszaken

Door: Robbert Keppel

VoorwoordLOVAH-voorzitter

Robbert Keppel

Voor je ligt het fonkelnieuwe LOVAH Magazine. Met veel inzet en trots is hier de laatste tijd aan gewerkt. Tijden veranderen, dus is er gekozen voor een nieuw design, nieuwe onderwerpen en een nieuwe naam. Typerend voor de ontwikkeling die de LOVAH doormaakt: niet stil blijven staan, maar verder bewegen op zoek naar nieuwe kansen.

Dit eerste LOVAH Magazine gaat heel toepasselijk over sport: een thema dat veel aios verbindt. Naast ons drukke werkleven is sporten, in welke vorm dan ook, een perfecte manier om stoom af te blazen. Echter topsport, dat is iets waar elke aios zich mee bezighoudt. Dag in, dag uit. We moeten immers op elk moment van onze werkdag scherp zijn op de vage aanwijzingen, tekens en vermoedens die ons laten inzien dat er snel hulp geboden moet worden aan onze patiënt.

Tussen alle geruststelling en routineklusjes door is het soms lastig om op onze qui vive te zijn voor de niet-pluis patiënten. Topsport dus! Geen wonder dat dit energie vreet, dat we goed getraind voor de dag moeten komen om deze huisartsensport al die jaren vol te houden.Uitgebreide training krijgen we genoeg hiervoor en dat zullen we ook moeten blijven krijgen in de toekomst om op topniveau te acteren. Huisartsen van onze generatie zijn gelukkig echte teamspelers, die weten wat er nodig is om een teamprestatie neer te zetten.

Tegenwoordig is het minder vanzelfsprekend dat dokter zijn een roeping is, er lijkt toch meer te bestaan in het leven dan werken. Ook daar komt topsport om de hoek kijken: de werk-privé balans. Ongetwijfeld het meest genoemde aandachtspunt in de opleiding als ik zou moeten gokken. Vreemd? Nee, natuurlijk niet! We willen én een goede huisarts zijn, én de wereld doorreizen, met vrienden chillen, duizend hobby’s uitoefenen en sommigen willen ook nog een paar kinderen tegelijkertijd opvoeden. Hoezo veel ballen in de lucht houden?!

Moeten we dan terug naar hoe het vroeger was? Nee, natuurlijk niet! Ik ben zelf ook een exponent van deze generatie. Uitdagingen zoeken, in beweging zijn: het is voor mij een prima drijfveer om elke dag mijn eigen topsport te beleven. Ik geloof er juist in dat aios meer oog hebben voor alle mooie kanten van het leven, meer uit het leven weten te halen dan alleen maar gejaagd naar het werk te gaan en terug. Waar je passie ook ligt, waar je je energie ook uit haalt: ga er voor de volle 100% voor, make it count!

LOVAH-Magazine - april 2017 3

Voorwoord LoVAH

Life is a sport, make it count

De spanning op weg naar een spoedvisite, die knoop in je buik bij dat spuitertje dat je niet gestopt krijgt. Maar ook: genieten van een goede diagnose, de kick van het klikje bij het loskoppelen van je eerste Mirena, en het geluksgevoel wanneer je een patiënt écht hebt kunnen helpen. Dáár doen we het als huisartsen voor!

Je moet er jaren voor trainen, je voortdurend aanpassen aan de omstandigheden, nieuwe situaties inschatten, zo goed mogelijk inspelen op diegene voor je, en dat alles vaak onder hoge druk; huisarts zijn is topsport.

Op het hoogste niveau meedraaien vraagt hard werken. Er valt altijd iets bij te schaven, technieken te verfijnen, nieuwe dingen te leren. De klachten waarmee patiënten komen worden immers steeds ingewikkelder. Gelukkig zitten we samen in de wedstrijd: dokter en patiënt, met collega’s in je team, in de wijk, met de gemeente en vakgenoten in het ziekenhuis.

Soms veranderen de spelregels; er komt iets bij (meer ggz, meer ouderen), of de financiering verandert. En huisartsen passen zich aan. Om ook in deze nieuwe situatie zo optimaal mogelijk te presteren. Huisartsen zijn flexibel.

Maar het bordje is ondertussen zo vol, dat de wedstrijd niet meer eerlijk lijkt. Wat we nodig hebben om die topprestaties te blijven leveren is meer tijd voor de patiënt: kleinere praktijken, langere consulten, meer tijd voor afstemming. 10 Minuten is niet meer genoeg.

Ook meer tijd voor de dokter is belangrijk. Zonder hersteltijd geen topprestatie. Enig masochisme is ons niet vreemd. De dokter die onder de pijnstillers, of al snotterend, zijn spreekuur doorworstelt, omdat hij toch echt zijn patiënten niet kon afbellen, is helaas geen uitzondering. Na een drukke werkdag gelijk door naar de dienst, waar er nog een paar uur non-stop consulten op je wachten. En weer een nascholing of vergadering, terwijl je eigenlijk een broodnodig avondje met je lief op de bank had gepland. Want tja, “het hoort erbij”…

Het is tijd om na te denken welke spelregels bij ons vak horen. Een huisarts stopt niet op zijn dertigste. Het is de bedoeling dat je in de dertig of veertig jaar daarna blijft pieken. Maar dat moet je wel vol kunnen houden! Dus denk mee, en laat de LOVAH of LHV horen wat er voor jou, voor de huisarts van de toekomst, nodig is om optimaal te kunnen blijven zorgen voor zowel je patiënten, als voor jezelf en je team. Zodat je nog jaren, met veel plezier, topprestaties kunt blijven leveren!

Voorwoord LHV-bestuurslidTopsport

Door: Wendy Borneman

De enkel in sportgeneeskundige handen

Enige tijd geleden gaf ik onderwijs aan aios huisartsgeneeskunde van het VUmc. Hun antwoord op de vraag of er op het huisartsspreekuur meer acute of chronische enkelklachten voorkomen verbaasde mij: meer acute enkelklachten. Op de poli sportgeneeskunde zien wij juist voornamelijk mensen met chronische enkelklachten. Als teamarts langs het sportveld ziet de sportarts echter ook veel acute enkelletsels. In dit artikel geef ik een overzicht van de verschillende letsels en hun behandeling.

Praktische tips voor de huisarts

Door: Simon Goedegebuuresportarts OLVG en AMC

LOVAH-Magazine - april 2017 5LOVAH-Magazine - april 20174

sportgeneeskundeVoorwoord LHV

Een goede behandeling begint altijd bij het stellen van de juiste diagnose. Voor een juiste diagnose bij enkelletsels is het ontstaansmechanisme essentieel. In grote lijnen zijn er 3 soorten ontstaansmechanismen:

1. Inversietrauma; verreweg het vaakst voorkomend. Het klassieke ‘door de enkel gaan’

2. Eversietrauma; minder frequent, vaak door direct fysiek contact met een tegenstander

3. “Rare” letsels; patiënten kunnen meestal niet goed vertellen wat er precies gebeurd is, vaak door contact met een tegenstander.

Meerdere combinaties van bewegingsrichtingen tijdens het trauma zijn mogelijk: zowel in- als eversie, hyperplantairflexie of hyperdorsaalflexie en anterieure of posterieure translatie.

Categorie 1: Inversietrauma

Acuut: Gebruik de Ottawa ankle rules voor het uitsluiten van een fractuur, waarna herbeoordeling volgt na 3 tot 5 dagen. De herbeoordeling is zeer belangrijk. In verband met de pijn en de schrik is de enkel vaak niet betrouwbaar te onderzoeken direct na het trauma. Bij hematoomvorming van de laterale voetrand is er zeer waarschijnlijk een ruptuur van ligamentum talofibulare

De eerste maanden na het primaire letsel is de recidiefkans

anterior. Let erop dat het hematoom naar de kuit toe zakt als het been veel hoog gehouden is.

Behandeling: rest-ice-compression-elevation (RICE). Geen krukken en zo snel mogelijk belasten. Bij hematoomvorming is dit met minimaal 3 weken een tape of brace. Start direct met functionele oefentherapie. In de eerste maanden na het primaire letsel is de kans het grootst dat er een eerste recidief plaatsvindt. Adviseer daarom bij patiënten met een eerste enkelletsel het liefst meteen onder begeleiding van een sportfysiotherapeut te gaan oefenen en niet pas nadat het recidief al is opgetreden. De eerste kans voor revalidatie is beste kans. Elk recidief kan meer kraakbeenschade geven met alle consequenties van dien.

Als je een brace adviseert ga dan voor een (iets duurdere) semirigide brace, met als alternatief een veterbrace. Voor maximaal 80 euro kan je een recidief voorkomen wat anders veel meer kosten met zich mee zal brengen. Tape is in totaal gebruik veel duurder, kost meer tijd, biedt minder bescherming en geeft huidirritaties. Als mensen geen fysiotherapie willen is er een app die je kunt adviseren: ‘Versterk je enkel’.

Chronisch: vaak is er sprake van anteromediaal weke delen inklemming (impingement) door repeterende zwikmomenten bij een insufficiënte functionele stabiliteit.

Behandeling: bij een reactieve enkel met pijn en zwelling geef je twee weken een NSAID. Daarbij ook een brace om zwikmomenten te voorkomen, zowel tijdens de ADL als tijdens sport. Functionele oefentherapie zo mogelijk onder begeleiding van de fysiotherapeut.

Bij persisteren van de klachten ondanks bovenstaande maatregelen is aanvullend beeldvormend onderzoek geïndiceerd om andere letsels uit te sluiten. Mogelijk blijft een bindweefselprop inklemmingsklachten geven, is er reactieve botvorming anterieur van de enkel die inklemmingsklachten veroorzaakt, of is er toch een gemiste fractuur danwel een osteochondraal defect.

Categorie 2: Eversietrauma

Acuut: de enkel is meestal niet instabiel, omdat het ligamentum deltoideum erg sterk is en een volledige ruptuur zelden voorkomt. Veel mensen met dit letsel gaan te snel weer

volledig belasten, waardoor ze nieuwe scheurtjes krijgen in het nog niet genezen bandletsel.

Behandeling: uitleg dat dit enkelletsel, ondanks de relatief geringe klachten, toch vaak langer duurt voordat het volledig hersteld is. Houdt rekening met minimaal 6 weken. In deze periode adviseer je een anti-eversie tape met stabiliserende oefeningen.

Chronisch: vaak blijft er een anteromediaal pijnlijke en beperkte dorsaalflexie met een drukpijnlijk ligamentum deltoideum. Behandeling: twee weken een NSAID of een corticosteroïd injectie in het anteromediale pijnlijke kapsel. Adviseer een brace zowel tijdens ADL als tijdens sport en continueer de oefeningen.

Indien er geen verbetering is na 2 maanden is aanvullend onderzoek geïndiceerd.

Categorie 3: “Rare” letsels

Acuut: altijd uitgesteld klinisch onderzoek na 3 tot 5 dagen en na twee weken. Bij onduidelijkheid over de diagnose doe je aanvullend onderzoek. Dit zijn de enkelletsels die langdurig kunnen zijn, vaak omdat de eerste diagnose niet juist was.

Mogelijke letsels die op kunnen treden zijn: peroneuspeesruptuur, avulsiefractuur, chondraal letsel, kapselruptuur, os trigonum syndroom of gecombineerd bandletsel.

Chronisch: altijd aanvullend onderzoek in de vorm van een foto en eventueel een MRI om de diagnose duidelijk te krijgen. Dit zal vaak een reden zijn voor doorverwijzing naar de tweede lijn.

het grootst; de eerste kans voor revalidatie is de beste kans.


Boekrecensie

Titel: MaAuteur: Hugo Borst

Uitgever: Lebowski

ISBN: 9789048826704

Interessant voor artsen:

MAHugo Borst beschrijft in korte columns, eerder verschenen in het AD, over de dagelijkse confrontatie als mantelzorger met de voortschrijdende dementie van zijn moeder. Hij heeft op een prachtige manier verwoord welke vaak schrijnend pijnlijke veranderingen in het dagelijks leven van zijn moeder en hem optreden. Doordat hij regelmatig terugblikt naar zijn tijd als jongeman, krijg je een goed beeld van hoe ‘ma’ vroeger was. Je krijgt veel respect voor de geduldige manier waarop Borst met zijn moeder omgaat. De verhuizing naar het verpleeghuis is uiteindelijk onvermijdelijk, ook de tijd hier wordt uitvoerig beschreven.

Ik las dit boek tijdens mijn Chronische Zorg stage die ik in het verpleeghuis deed. Voor mij was dit boek ook een kijkje in het leven van de mantelzorger en dit deed mij goed realiseren wat mantelzorgers van patiënten met dementie dagelijks doormaken. Een aanrader!

Dit boek ook lezen?Reageer vóór 1 juni via het formulier op www.lovah.nl, we verloten 5 e-books onder de reacties!

Door: Leonie Bijlandredactielid


Aios & topsport

Noortje Tabak

Hoe ben je ooit topsporter geworden?Mijn vader wielrende en mijn zusje wilde graag meerijden. Toen heeft hij een huurfietsje voor ons geregeld en gingen we om en om met hem mee. We zijn toen wedstrijden gaan rijden en ik bleek heel makkelijk de aansluiting te vinden bij de top van Nederland. Uiteindelijk ben ik in de ploeg van Marianne Vos opgenomen. Daar heb ik vijf jaar voor gereden.

Hoe was het om topsport te combineren met je studie geneeskunde?Op het moment dat ik professioneel ben gaan wielrennen ben ik ook begonnen met de studie, dus ik weet eigenlijk niet anders dan het te combineren. Het was vooral veel plannen. Tijdens mijn co-schappen heb ik gebruik gemaakt van een regeling zodat ik in de winter co-schappen kon doen en in de zomer me kon focussen op het rijden van wedstrijden.

Waarom ben je gestopt met topsport?Het werd op een gegeven moment te veel: ik heb toen een heel slecht wielrenjaar gehad. Ik was om de haverklap ziek en dan is het gewoon niet leuk meer. Toen heb ik de keuze gemaakt voor een maatschappelijke

Yvonne Hak

Hoe ben je topsporter geworden?Ik ben op mijn 7e begonnen met atletiek en daarna is het op een soort van glijdende schaal gegaan. Ik werd telkens beter, ging meer trainen en uiteindelijk meedoen aan toernooien. Ik ben wel een relatieve laatbloeier in de atletiek: ik heb nooit de afweging hoeven maken of studeren wel samen kon gaan met mijn sport. Ik was al begonnen met geneeskunde toen ik ook aan internationale toernooien mee ging doen.

Wilde je altijd al huisarts worden?Ja, met dat idee ben ik geneeskunde gaan studeren. Tijdens mijn co-schappen vond ik orthopedie ook ontzettend leuk, dan heb je ook de link met het bewegingsapparaat. Of sportarts in de topsport, maar dan moet je bijna als een topsporter leven. Je reist mee naar internationale toernooien en moet 24 uur per dag in dienst staan van de sporters. In die wereld heb ik de laatste jaren al geleefd, daarom vind ik het uitdagender om arts te zijn in de ‘gewone mensenwereld’.

Waarom ben je gestopt met topsport?Dat is net zo geleidelijk gegaan als ik ermee begonnen ben. Het is met name door blessures ingegeven. Revalidatie duurde steeds langer en dan ga je twijfelen: kan ik niet beter mijn medische carrière voorrang gaan geven?

Wat neem je mee van je topsportverleden als huisarts?Ik denk dat topsport je wel vormt, met name in het doelgericht en gedisciplineerd zijn. Dat zijn eigenschappen die je ook als huisarts goed kan gebruiken. Daarnaast zou het me leuk lijken om als huisarts voor mijn patiënten initiatieven op te zetten om hen meer in beweging te krijgen. Ik denk dat we op dat gebied in de huisartsgeneeskunde nog veel kunnen winnen.

‘Ik vind het een uitdaging om patiënten te motiveren om te gaan bewegen.’

Waar sommigen zich met moeite wekelijks naar een uurtje spinnen in de sportschool slepen, zijn er ook mensen die sporten op the next level: topsporters. LOVAH Magazine interviewde twee aios over hun topsportcarrière. Wat nemen ze hiervan mee in het huisartsenvak?

Aios & topsport

Door: Leony Reurichredactielid

Noortje Tabak (1988)

Sport: WielrennenWon: Goud EK Wielrennen op de weg 2010Huisartsopleiding: Maastricht (jaar 3)

Yvonne Hak (1986)

Sport: Atletiek (specialisatie 800m)Won: Zilver op het EK 2010 Huisartsopleiding: Amsterdam AMC (jaar 2)

‘Topsport vormt je in het doelgericht en gedisciplineerd zijn.’

carrière. Ik kon niet twee dingen half blijven doen. Overigens heb ik een partner die ook aan topsport doet (Pim Ligthart, wielrenner, red.), dus ik zit nog steeds een klein beetje in die modus.

Wat neem je mee van je topsportcarrière in het huisartsenvak?Ik leg de lat voor mezelf hoog, dat deed ik als topsporter ook. Ik moet als huisarts dan ook leren dat je het niet altijd allemaal kan weten. Een droom is om ooit een gezondheidscentrum op te richten met andere mensen die ook een passie voor sport hebben. Zodat we ons onder andere kunnen richten op het motiveren van patiënten om te gaan bewegen, dat vind ik een leuke uitdaging.

Foto: Bastiaan Heus Vooraan Noortje Tabak


werkgroep Zorg 2025

Een gezamenlijke toekomstvisie van jonge zorgverleners

Er wordt door bedrijven en de overheid geld en tijd vrij gemaakt voor het ontwikkelen van innovaties. Hierdoor kan de zorgsector zich ontwikkelen. Er kan een digitale disruptie plaatsvinden die kan zorgen voor efficiënter gebruik van schaarse middelen. De wensen van de overheid en de bestaande technologie lijken nog ver af te staan van de werkvloer. De huidige arts lijkt nog niet uitgerust te zijn voor de innovaties in de zorg en het veranderende zorglandschap. Bovendien is implementatie een ondergeschoven kindje ten opzichte van innovatie. Er wordt frequent geld gestoken in de ontwikkeling van een nieuwe app, met het idee dat dit modern is. Er wordt echter geen aandacht geschonken aan de integratie in de al bestaande zorg waardoor er geen draagvlak gevonden wordt. Zorgverleners kunnen een actieve bijdrage leveren aan het gebruik van technologie. Zij kunnen de nadruk leggen op het feit dat eHealth-toepassingen er juist voor moeten zorgen dat menselijk contact gefaciliteerd wordt. Als de patiënt eigenaar wordt van zijn persoonlijk gezondheidsdossier, moet gewaarborgd blijven dat de zorgverlener een goed overzicht heeft over alle informatie. Ook kan de zorgverlener, indien nodig, patiënten helpen hun privacy te beschermen. Hiervoor is het ook belangrijk dat de ontwikkelde apps en systemen met elkaar kunnen communiceren.

Hoe ziet ons vak er over 10 jaar uit? Zijn de zorgrobots Paro en Zora algemeen geaccepteerd in zorginstellingen? Kunnen we tegen die tijd vanuit de huisartsenpraktijk bepalen hoe snel een spoedvisite nodig is, doordat we vitale parameters direct in beeld krijgen en ook makkelijk beeldcontact met de patiënt kunnen krijgen? Overlijden er over 10 jaar minder patiënten door medicatiefouten doordat ICT-systemen met elkaar communiceren en de patiënt een automatische medicatie dispenser heeft?

Hoe kan digitalisering de zorg helpen?

Door: Suzanne van der Els-SchoenmakerWerkgroep zorg 2025

Jonge zorgverleners proberen hun bijdrage aan deze discussie te leveren. Zij zijn verenigd in het samenwerkingsverband Werkgroep Zorg 2025 (medisch specialisten, klinisch chemici, huisartsen, sociaal geneeskundigen, specialisten ouderengeneeskunde, ziekenhuisapothekers en openbare apothekers, allen in opleiding). Zij willen enerzijds fungeren als katalysator van de implementatie van innovaties en anderzijds willen ze een kritische noot aan de discussie toevoegen. Om een goede visie te kunnen vormen en inspiratie op te doen hebben de leden van de werkgroep politici, zorgverleners, verzekeraars, eHealth-ontwikkelaars, patiënten, opleiders en zorgmanagers geïnterviewd.

Op 18 januari 2017 heeft de Werkgroep Zorg 2025 haar derde visiedocument ‘Bridge the G@pp’ onthuld. Onder leiding van avondvoorzitter Joris Arts bediscussieerden we hoe het gat tussen ontwikkelaars van eHealth en gebruikers, zoals patiënten en zorgverleners, verkleind kan worden. Het document werd allereerst uitgereikt aan onze toekomstige zorgverleners: Wies Bontje namens de geneeskundestudent en Iris Lafeber namens de studenten farmacie. Marcel Heldoorn nam het document namens de patiënt in ontvangst, en Erik Gerritsen vertegenwoordigde het ministerie van VWS. Hij beloofde eventuele (financiële) beren op de weg samen op te lossen.

Hierna gaf Liesbeth Meijnckens, schrijfster van ‘ eHealth in 60 minuten’, ons handvatten om applicaties te implementeren in de dagelijkse praktijk. Marcel van Loosbroek en Johan Beun gaven hier vervolgens een duidelijk praktijkvoorbeeld van. Recent is de app: ‘Het intelligent persoonlijk medicatie dossier’ ontwikkelt. Deze app bundelt medische digitale informatiestromen over medicijnen en geeft deze vrij aan de patiënt. Deze koppeling komt tot stand in het LSP (Landelijk SchakelPunt). Zo zijn medicatiegegevens beschikbaar voor alle betrokken zorgverleners en de patiënt. Er volgde een levendige discussie over een aantal stellingen, waarna er tijdens de borrel nog uitgebreid nagepraat werd.

Aan het einde van het visiedocument doet de werkgroep 3 aanbevelingen:

1. Een landelijk elektronisch patiëntendossier dat communicatie tussen zorgverleners onderling mogelijk maakt. Maak de patiënt eigenaar van eigen gegevens.

2. Meer aandacht voor verandermanagement, innovatie en implementatie tijdens de opleiding, zodat de nieuwe generatie zorgprofessionals beter voorbereid is op een snel veranderende wereld.

3. Laat eHealth gebruik maken van standaarden en openbare data, zodat applicaties onderling kunnen communiceren, gekoppeld kunnen worden en zo breed gebruik mogelijk wordt.

Ook geïnteresseerd in dit onderwerp? Lees dan ons document opwww.wz2025.nl !

De huidige arts lijkt nog niet uitgerust te zijn voor de innovaties in de zorg en het veranderende zorglandschap.

Donderdagavond 23 maart barstte het pre-event los in DeFabrique. Na een dag hard werken, alle consulten en visites op tijd afgerond, was het tijd om de navigatie richting DeFabrique in Utrecht te programmeren. Na het verzamelen van ongeveer 300 aios was de kick-off een feit! Onder het genot van een hapje en een drankje werd er volop met elkaar bijgepraat. Gelukkig hoefde er niet alleen maar over de nieuwste herzieningen van de NHG-standaarden gesproken te worden, maar werden de lachspieren ook getraind door diverse stand-up comedians en kon er tot slot nog een klein dansje gedaan worden.

Terugblik LOVAH Congres24 maart 2017

Door: Werkgroep Congres 2017

Op 23 en 24 maart hebben 1200 huisartsen in opleiding uit zowel binnen- als buitenland deelgenomen aan het 9e LOVAH congres. Een congres waar we uiteraard graag op terugblikken!

Na een korte nacht was het op vrijdag 24 maart in DeFabrique tijd voor het congres. Een opzwepende muzikale opening was een mooie inleiding voor dagvoorzitter Tom van ’t Hek. In de eerste plenaire sessie kwam vervolgens Bert Keizer aan het woord. Er werd stilgestaan bij de patiënt, wie zit er voor ons op het spreekuur en is het brede scala aan diagnostiek noodzakelijk? Vraagstukken die nog eens werden nabesproken tijdens de koffiepauze. Veel tijd om bij deze vragen stil te staan was er niet, de informatiemarkt moest bezocht worden. Niet alleen om verdieping en nieuwe informatie te verkrijgen maar ook om stempels te sparen voor een mooie prijs met het sponsorspel!

Na de koffie startten de kleine sessies. Er was een ruim en gevarieerd aanbod waarbij we leerden grenzen te stellen, maar ook grenzen te verleggen en zelfs grenzeloos te denken.

Om onze zintuigen weer op scherp te stellen, volgde direct na de lunch een interessant debat verzorgd door de Werkgroep Politiek en Maatschappij. Aan de hand van een aantal stellingen werd er uitvoerig gesproken over het Nederlandse zorgstelsel. Jaap Maljers, Henk van Gerven en professor dr. Wynand van de Ven werd het vuur aan de schenen gelegd en ook de zaal kon meedoen met dit interessante debat.

Na een laatste ronde interessante sessies stroomde de theaterzaal weer vol voor de afsluitende plenaire sessie van Erik Scherder. We doken in het brein en ontdekten dat muziek en lichaamsbeweging niet alleen fijn voor onze oren en goed voor ons lichaam zijn, maar dat ons brein zich hierdoor ook tot op hoge leeftijd blijft ontwikkelen.

Na het uitreiken van de SBOH academiseringsprijs en de Professor Huygensprijs werd het dagprogramma van het congres afgesloten onder het genot van een hapje en een drankje.

Het avondprogramma dat volgde leverde, net zoals voorgaande jaren, een spetterend feest op. Een heerlijk en gevarieerd diner zorgde voor een nieuwe energieboost zodat de voetjes van de vloer konden. Middels muzikale ondersteuning van de band Jambassadors werd er tot het begin van de nacht gedanst en feest gevierd.

Het 9e Lovah congres is alweer voorbij, een congres waarin grenzen werden opgezocht, verkend en soms gepasseerd. Wat hebben we genoten! Tot ziens in 2018!

LOVAH-Magazine - april 2017LOVAH-Magazine - april 201712 13

Door het ruime aanbod aan sessies leerden we grenzen te stellen, maar

ook grenzen te verleggen en zelfs grenzeloos te denken.

Tijdens de afsluitende plenaire sessie van Erik Scherder doken we in het brein en ontdekten dat door muziek en lichaamsbeweging

ons brein tot hoge leeftijd kan blijven ontwikkelen.

LoVAH congres 2017

Het is zover, met je huisartsenbul vers op zak, stap je de wereld in als huisarts. Van harte gefeliciteerd! Tenzij je hoort bij de kleine groep net-klaren die meteen een praktijk overnemen, is de kans groot dat jij je oriënteert op het waarnemen en/of werken in dienstverband. Een goede voorbereiding is het halve werk, dus je hebt de checklist ‘starten als huisarts’ op de LHV-website netjes afgevinkt, en je gaat aan de slag.

Eerste hulp bij afkortingen

DBC, EPD, BPPD, ABCDE… als dokter zijn we gewend aan afkortingen. Tijdens de huisartsopleiding kwam daar nog een hele rij bij: aios, aiotho, HAP, LOVAH… Al die afkortingen, het is net topsport!

Ga je na afronden van de huisartsopleiding als kersverse waarnemend huisarts of huisarts in dienstverband aan de slag? Dan volgt hier een kijkje in die wereld ná de huisartsopleiding, inclusief de bijkomende nieuwe afkortingen als wadi, wagro en hidha. Omdat het ook topsport is uit te zoeken wat er allemaal bestaat na de opleiding.

Door: Lisette Keppelbestuurslid LHV-Wadi

lokale kwesties en werken mee aan lokale projecten. Ze borgen en verstevigen de lokale positie van leden en geven mede richting aan het landelijk te voeren beleid. Als lid van de LHV ben je automatisch aangesloten bij de huisartsenkring in je eigen regio.

Wat zijn de Wagro’s?De laatste jaren hebben steeds meer niet-gevestigde huisartsen zich binnen hun Kring verenigd in een Waarneemgroep, kortom Wagro. Op dit moment heeft bijna iedere Kring in Nederland een eigen Wagro. De Wagro’s zorgen ervoor dat waarnemers en hidha’s op lokaal en regionaal niveau een gezicht en een stem krijgen. LHV-Wadi is het aanspreekpunt voor Wagro’s binnen de LHV.

Veel Wagro’s vervullen al een belangrijke rol bij het organiseren van specifieke nascholingen, intercollegiale toetsgroepen als FTO’s en intervisiegroepen. Ook organiseren zij starters- en Wagro-café’s waar waarnemers en hidha’s kennis en ervaringen kunnen uitwisselen.

Wat is de LHV-Wadi?Binnen de LHV is er een speciale afdeling die zich inzet voor de belangen van waarnemers en huisartsen in dienst (van een andere huisarts). Het gaat daarbij om diverse landelijke onderwerpen, zowel binnen de LHV als bij externe partijen. De LHV-Wadi heeft een zelfstandig bestuur. Zij heeft met twee zetels inbreng in de LHV-ledenraad en laat van zich horen door standpunten uit te brengen en door inspraak te leveren in verschillende commissies en werkgroepen.

De Wadi houdt de positie van waarnemers en dienstverbanders nauwlettend in de gaten, onder andere met enquetes als de Waarneem- en Hidha-monitor, werkt mee aan landelijke nascholingen en netwerkdagen, zoals de Startersdag, de Hid(ha)-dag, en diverse andere LHV-activiteiten. Verder ondersteunt en faciliteert de Wadi de regionale Wagro’s.

Op dit moment werkt dertig procent van alle huisartsen als waarnemer of in dienstverband (of beide). De groep zal naar verwachting de komende tijd alleen maar groter worden. Het is voor de LHV-Wadi belangrijk om te weten wat er speelt in deze groeiende groep huisartsen. Laat ons daarom vooral weten wat je ideeën, problemen en verwachtingen zijn. Je hebt namelijk geen praktijk nodig voor een mening over goede huisartsenzorg!

De checklist ‘starten als huisarts’ heb je netjes afgevinkt. Maar wat is er voor de huisarts na de LOVAH?

Dankzij haar inzet heeft de LHV-Wadi de afgelopen jaren bijvoorbeeld bereikt dat:

• De LHV zich heeft uitgesproken tegen betaling van goodwill bij een praktijkovername• De herregistratie-eisen vereenvoudigd zijn• Er een pensioenvoorziening is gekomen voor waarnemers• De stem van de jonge huisartsen gehoord wordt in politiek Den Haag

• Blijf ook na afronding van de opleiding lid van de LHV. Meld je als je deze nog niet ontvangt aan voor de nieuwsbrief en krijg wekelijks het LHV Landelijk nieuws in je mailbox

• Kijk ook eens op de website van de LHV, onder Uw beroep – Waarnemen & dienstverband, voor meer informatie specifiek voor waarnemers en Hidha’s, inclusief de Wagro’s en de LHV-Wadi

• Als lid van de LHV ben je automatisch lid van de Kring, behorende bij je woonplaats. Houd de nieuwsbrief van de Kring in de gaten om ook het regionale nieuws mee te krijgen

• Als waarnemer/Hidha-LHV-lid, ben je ook automatisch lid van de Wagro die hoort bij jouw Kring. De meeste Wagro’s hebben naast een website, een nieuwsbrief en een groep op HAweb. Meld je hiervoor aan om ook van het nieuws specifiek voor waarnemers en Hidha’s niks te missen en discussieer mee

• Ook de LHV-Wadi is er voor jou! Zoek ons vooral op en/of mail naar [email protected]

Het ABCDE van Arbeidsongeschiktheidsverzekering, Beroepsaansprakelijkheidsverzekering, Certificaat van reanimatienascholing, Dienstverband of waarnemen, Efficiënt boekhouden is je inmiddels duidelijk. Maar wat is er voor de huisarts in dienstverband en de waarnemend huisarts ná de LOVAH?

Wat is de LHV?We kennen allemaal de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV), in ieder geval van naam. De LHV zet zich elke dag met hart en ziel in voor het behartigen van de belangen van de huisarts. De LHV is er voor álle huisartsen; of je nu praktijkhouder, huisarts in dienstverband, waarnemer of huisarts in opleiding bent.

Wat zijn de Kringen?Ook de regionale huisartsenkringen zetten zich meer en meer in voor waarnemers en huisartsen in dienstverband. Met 23 huisartsenkringen door het hele land buigt de LHV zich niet alleen over landelijke, maar ook over lokale dossiers en belangen.

Een huisartsenkring verbindt alle huisartsen in een gebied met elkaar en komt op voor hun specifieke belangen. Huisartsenkringen overleggen met lokale stakeholders, zijn het aanspreekpunt voor leden over


LHV-wAdi

Op 20 januari 2017 vond de oratie van Anneke Kramer plaats, hoofd van de huisartsopleiding in Leiden en huisarts in de prachtwijk Ondiep te Utrecht. Tijdens haar oratie nam zij ons mee in haar kijk op de opleiding en het belang van de bijzondere leerstoel Onderzoek naar opleiden. Een leerstoel die mede mogelijk wordt gemaakt door de SBOH.

Oratie van de Hooggeleerde vrouwe Prof. Dr. A.W.M. Kramer

Door: Peter Mullerbestuurslid P.R. LOVAH Leiden

Een belangrijk streven van LOVAH Eindhoven is om te zorgen voor een betere samenwerking tussen Maastricht en Nijmegen, met daarbij onder andere een betere stroomlijning van het onderwijs. Binnenkort zal bijvoorbeeld de eerste gezamenlijke onderwijsdag georganiseerd worden. Verder zetten we ons in om nieuwe geneeskunde studenten enthousiast te maken voor de huisartsenopleiding, met natuurlijk aandacht voor onze dependance in Eindhoven. Ook willen we leuke activiteiten en nascholingen in en rondom Eindhoven organiseren, waarbij weer de cohesie tussen aios uit Nijmegen en Maastricht nagestreefd wordt.

Inmiddels hebben we een aantal geslaagde activiteiten achter de rug; de pubquiz met aanwezigheid van maar liefst één derde van alle Eindhovense aios, de eerste

Brengt de huisartsopleidingen van Nijmegen en Maastricht samen

Door: Tamara van Eerdnamens LOVAH Eindhoven

Twee opleidingen met een Eindhovense stroming, één gezamenlijke locatie in Eindhoven, maar... nog twéé LOVAH afdelingen met ieder hun eigen activiteiten in Nijmegen en Maastricht. Vanuit de ‘Eindhoven groep’ ontstond steeds meer vraag naar leuke activiteiten, nascholingen en gezamenlijk onderwijs in en rondom Eindhoven om te zorgen voor meer binding tussen deze twee opleidingen. In augustus 2016 is een enthousiaste groep aios gestart met de oprichting van LOVAH Eindhoven. Op 14 oktober 2016 hebben we groen licht gekregen, we vormen nu de jongste afdeling van de LOVAH! Een unieke situatie, een afdeling vanuit twee verschillende opleidingsinstituten.

nascholing over melanomen en de LHK pubquiz, een gezellige voorbereiding op de halfjaarlijkse kennistoets. Komende maanden staan nog veel leuke activiteiten en nascholingen op het programma. Deze maand volgt bijvoorbeeld een gezellige activiteit om de nieuwe aios welkom te heten. Natuurlijk zijn alle andere aios ook welkom!

Om al het bovenstaande te kunnen bewerkstelligen, zijn we nog altijd op zoek naar enthousiaste leden voor onze LOVAH afdeling. Suggesties of ideeën zijn natuurlijk ook welkom.

Je kunt ons bereiken via de e-mail ([email protected]) of vinden op Facebook (lovah.eindhoven) en natuurlijk via www.lovah.nl.


HoofdZAkenLoVAH eindHoVen

Hoofdzaken

Wat maakt Ultimate Frisbee zo’n leuke sport?Dit is de meest beoefende teamsport onder de frisbeesporten. Je kunt je atletisch vermogen, tactisch inzicht, zelfbeheersing en teamspirit er allemaal in kwijt. Je bent lekker buiten actief en het is gemakkelijk te leren. Er wordt gestart met een beginnerscursus gedurende 8 weken, daarna kun je in een team aan de slag. De sport wordt gemengd gespeeld maar ook met mannen en vrouwen apart.

Spelen jullie wedstrijden? Één keer per maand hebben we een competitiedag, er worden pouletjes gevormd waarna we tegen elkaar spelen. Er doen zo’n 20 verenigingen uit heel het land aan mee. Ultimate wordt gespeeld door twee teams van zeven spelers op een veld van 100 bij 37 meter. Aan beide zijden van het veld bevindt zich een 18 meter diep scoringsvak. Het doel van het spel is om zoveel mogelijk punten te scoren. Er zijn tal van toernooien in het buitenland, ongeveer drie keer per jaar doen we hieraan mee, erg gezellig en je doet veel contacten op!

Drie aios bij 1 vereniging, toeval?Joske kwam via de studentenvereniging bij UFO terecht. Kimberly maakte Lisanne enthousiast om ook mee te komen sporten.

Bijzonder weetje over jullie hobby?Er is geen scheidsrechter! Voor ons zijn sportiviteit en fair-play minstens zo belangrijk als het beoefenen van de sport. We noemen dit de Spirit of the Game. Door dit uitgangspunt is geen scheidsrechter nodig. Dit geldt ook voor een Europees of wereldkampioenschap. De spelers zijn zelf verantwoordelijk voor het verloop van het spel.

Enthousiast geworden over deze hobby? Kijk op www.frisbeesport.nl

Aios & hobbyUltimate Frisbee

In deze gloednieuwe rubriek belichten we twee keer per jaar aios met een bijzondere hobby. Dit keer Ultimate Frisbee! Joske, Kimberly en Lisanne zijn aios in Utrecht en spelen bij UFO (Utregse Frisbee Organisatie). Ze zijn razendenthousiast over hun sport!

Door: Leonie Bijlandredactielid

Doe jij aan kantklossen, jodelen of heb je een andere bijzondere hobby en wil je die met ons delen in de volgende editie? Stuur een mail naar [email protected].


Aios & HoBBy

In een meer dan vol Academiegebouw op het Leidse Rapenburg benadrukte Anneke Kramer het belang van generalisme. Wat een huisarts moet kunnen om een goede generalist te zijn en hoe huisartsen in opleiding daar zo goed mogelijk op kunnen worden voorbereid. Hierbij refereerde ze aan de generalist Boerhaave. Tevens sprak ze over wat er nodig is om nieuwe huisartsen toekomstbestendig af te leveren. Zowel aan de maatschappij in het algemeen, als de eerste lijn in het bijzonder. Anneke Kramer verwacht dat een wijk- of populatiegerichte aanpak een belangrijke plaats gaat innemen in de toekomst. Waarbij zij liet doorschemeren dat dit laatste mogelijk wordt afgedwongen doordat de beleidsmakers budget voor gezondheidszorg per wijk beschikbaar gaan stellen. Samenwerking met andere gezondheidswerkers wordt daarom des te belangrijker geacht in de toekomst.

Een opvallend moment tijdens de oratie was het moment dat Anneke Kramer het aanwezige publiek een aantal minuten onderling liet discussiëren over welke arts zij liever aan hun bed zouden willen: een beginnende huisarts of een huisarts met vijf jaar ervaring. Uit onderzoek is gebleken dat een ervaren huisarts snellere en betere diagnoses stelt. Dit geeft richting aan de verdediging dat huisartsen-in-opleiding vooral veel

moeten leren in de praktijk. Een ander opvallend onderwerp in de oratie was het noemen van de Campus in Den Haag. Deze locatie (van de huisartsopleiding LUMC, red.) zal een belangrijke plaats in gaan nemen voor het genoemde innovatieve onderwijs en de populatiegerichte aanpak van eerstelijnsgeneeskunde.

Anneke Kramer eindigde haar oratie met de woorden van Hannah Arendt: ‘Ik hoop dat wij met toewijding en zeggingskracht de nieuwe generatie dokters kennis laten maken met het beste van de geneeskunde en de gezondheidszorg en hen de kans bieden daar hun eigen, onvoorspelbare weg in te gaan. Dat is geen gemakkelijke opgave en vraagt om een continue zoektocht. Ik wens ons vertrouwen in onze studenten en artsen in opleiding tot specialist: het onverwachte kan van de mens worden verwacht; iedere nieuwe generatie belichaamt deze hoop.’

Als bestuur van LOVAH Leiden hebben we Anneke Kramer het afgelopen jaar leren kennen als een toegankelijke, samenwerkingsgerichte en progressieve partner. Eén en ander bewijst zich bijvoorbeeld in het steunen van de onderwijscommissie en een nieuw overlegorgaan met betrekking tot de ‘post-ontkoppelingsperiode’. Ook is zij een groot voorstander van het ‘AIOS in the lead’ plaatsen. Zij is duidelijk een huisarts met de missie om nieuwe wegen te verkennen en oude waarden te bestendigen. Kenmerkend is haar positieve houding naar de LOVAH. Mede door haar ontwapenende enthousiasme en optimisme, kijken wij uit naar de verdere samenwerking, om een uitstekende huisartsopleiding vorm te geven.

Anneke Kramer sprak over wat er nodig is om nieuwe huisartsen toekomstbestendig af te leveren.

De verwachting is dat een wijkgerichte aanpak een belangrijke plaats gaat innemen in de toekomst.

Op woensdag 5 oktober vertrokken we direct na de LHK-toets met een groep van 25 enthousiaste aios per vliegtuig naar Engeland. The Royal College of General Practitioners Annual Conference werd dit jaar in Harrogate georganiseerd. Elk jaar organiseert de WES een reis naar dit ‘Engelse NHG-congres’ om de horizon van de aios te verbreden. De eerste avond leerden we elkaar direct beter kennen tijdens het eerste bezoekje aan een pub en een zeer uitgebreid diner. De sfeer zat er meteen al goed in.

De volgende ochtend startte het congres met een plenaire opening waar we veel hebben bijgeleerd over de verschillen tussen onze dagelijkse praktijk en die in de UK. Tijdens de praatjes verwonderden we ons over de vele verschillende accenten in de Engelse taal waarbij vooral het Schots een uitdaging bleek om te verstaan. In de middag bezochten we verschillende kleine sessies onder andere over nierfalen, behandeling van overgangsklachten en longziekten. Tijdens de lunch konden we genieten van de poster wall en de promotiemarkt, maar lieten enkelen van ons zich van hun sportieve kant zien om ‘the fittest GP’ te worden.

RCGP 2016Een reis naar het ‘Engelse NHG-congres’

Door: Leonie Vanlaeken en Mirte Verkooijenaios LUMC

’s Avonds namen we in café The Pit de dansvloer over waar we, na een heerlijk driegangen diner, genoten van pints bier en cider en jaren ‘90 hits. Ook werd er goed gesocalized met de GP’s uit UK en Japan. Enkele van onze Britse collega’s waagden zich op ‘onze’ dansvloer en stalen de show met hun moves.

De tweede dag waren de plenaire sessies zeer gevarieerd. Zo waren er lezingen over preventie van geweld in het uitgaansleven en vertelde een dame over haar herstel na een locked-in syndroom. In de middag waren er praatjes over dermatologie en de uitvinding van de POH-GGZ, wat in de UK kennelijk net nieuw is. Na een paar uurtjes vrije tijd was het tijd voor het slotfeest: een galadiner in een sprookjesachtig theater. Door de sfeer in het theater leek het of we op de filmset voor de prinses Sissi-films waren beland. We zaten aan grote ronde tafels en hadden opnieuw uitgebreid de gelegenheid om de Britse collega’s beter te leren kennen. Iedereen zag er prachtig uit en onze Japanse collega’s hadden zelfs traditionele Japanse kleding aan. De keuze voor de band was opvallend, want waar wij een vrij klassiek bandje hadden verwacht bleek er een Celtic rockband inclusief

leren pakjes en doedelzakken op te treden. Het feestje eindigde vroeg maar werd door de hele groep voortgezet in één van de lokale danscafés.

De volgende ochtend was de afsluiting van het congres en daarna was het tijd de omgeving te verkennen. Een groot deel van de groep ging fietsen of wandelen door het typisch Britse landschap. De lokale fietsverhuurder had de dag van het jaar, maar vond ons wel watjes toen we het landschap zo heuvelachtig vonden. We fietsten naar een naburig stadje genaamd Knaresborough waar we een kasteel bezochten en een traditionele high tea

Een reis om de horizon van aios te verbreden.

kon niet achterwege blijven. Na de terugtocht, een uurtje winkelen en het avondeten was het tijd voor een bezoek aan een pub en een partycrash op het Benefietgala voor onderzoek naar kinderkanker dat toevallig in ons hotel gaande was. Zondagochtend was er nog tijd voor wat ontspanning en vertrok de bus terug. Onze dank aan Ronald en Heleen is groot, voor de goede organisatie.

Wil je volgend jaar ook, grotendeels op de kosten van de SBOH, mee naar Engeland? Hou dan de LOVAH nieuwsbrief in de gaten en neem een LOVAH exchange buddy!

LOVAH-Magazine - april 2017LOVAH-Magazine - april 2017

rcgp 2016

2120

De WONCA is een internationaal congres waar uitgebreid de mogelijkheid is om naast je collega’s uit Nederland ook internationale contacten op te doen. Je gaat hierheen met een groep van ongeveer 50 aios, daarnaast zijn er veel Nederlandse huisartsen. Elk jaar is er een borrel met de hele Nederlandse delegatie en een debat op de WONCA, naast het bekende WES feest waarvoor iedereen kaartjes krijgt om uit te delen. De RCGP is hét NHG congres van het Verenigd Koninkrijk. Hier worden de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen en beleidsveranderingen in het Verenigd Koninkrijk gepresenteerd. Je gaat hier met een groep

Twee congresreizen:de RCGP en de WONCA

Wat zijn de verschillen?

Door: Elvira EnsinkWES

Tweemaal per jaar organiseert de Werkgroep Europse Samenwerking (WES) van de LOVAH voor aios huisartsgeneeskunde, gesubsidieerd door de SBOH, een congresreis: naar de WONCA Europe en de RCGP. Als aios kun je je aanmelden voor deze reizen, maar wat zijn nu eigenlijk de verschillen?

van 25 aios naartoe. Verder zijn er weinig andere Nederlandse huisartsen aanwezig. Alle mogelijkheid om elkaar beter te leren kennen en je te verdiepen in een vergelijkbaar gezondheidszorgsysteem. Een terugkerend evenement op de RCGP is een gala waarbij iedereen op chique gaat! Daarnaast zijn er diverse activiteiten met de huisartsen (in opleiding) uit het Verenigd Koninkrijk, waardoor ook hier de mogelijkheid is om internationaal contacten op te doen!

Voor meer informatie zie lovah.nl of mail naar [email protected]


AiotHo’srcgp vs. woncA

tHeAterrecensie

TheaterrecensieDe verleiders - Slikken en stikken (Bos producties)Koninklijk Theater CarréZaterdag 21 januari 2017

Wat?Waar?Wanneer?

De veelbesproken VERLEIDERS komen dit seizoen met hun mening over de marktwerking in de zorg, waarvan in 2016 het 10-jarig bestaan werd gevierd.Door: Leonie de Gierredactielid

Hoewel er een lofzang wordt gehouden over de werking van aspirine, is er verder weinig reden voor een feestje volgens de heren. De farmaceutische maffia mag de slingers uithangen als uiteindelijke winnaar. Alsof het <cursief>Wie is de Mol<stop cursief> betreft worden er ‘bondjes’ gesloten om maar zo veel mogelijk pillen aan de man te brengen; vooral de psychofarmaca blijken uiterst dubieus.

Dit relaas is een zee van herkenning voor men die werkzaam is in de zorg. De farmaceutische industrie, de minister van Volksgezondheid en de samenstellers van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders komen er niet zonder kleerscheuren van af.

28 januari was voorlopig de laatste voorstelling van Slikken en Stikken. DE VERLEIDERS hebben al aangekondigd het volgende seizoen terug te komen met een nieuwe productie over onze democratie.

Hoe hard en meedogenloos de sketches soms ook zijn, door onder andere een beroep te doen op menselijk moraal worden de onderwerpen sterk genuanceerd. Juist dit scherpe randje wat er afgevijld wordt, matigt de toon van het stuk. Ergens is dat wel jammer, en rijst de vraag waarom de harde aanpak het einde niet haalt. Echte onthullingen worden er niet gedaan. Het publiek lijkt te wachten op het ‘huh, echt, meen je dat?’- gevoel maar neemt genoegen met een aantal openbare CBS-statistieken en een webpagina van medicijnkosten.nl. Ook wordt er weinig aandacht besteed aan de rol van de zorgverzekeraars.

Het blijft gelukkig theater, de vermakelijkheid wint het van de realiteit. Altijd leuk om met een glimlach op je gezicht verder te debatteren in het café om de hoek.

En de huisarts? Die komt er redelijk van af. Zo lang we maar met de patiënt blijven communiceren.

Aiotho’s en de LOVAHEén van mijn mooiste sportherinneringen dateert van 13 juni 2014. Op deze dag trad het Nederlands Elftal op het wereldkampioenschap in Brazilië aan tegen Spanje. De verwachtingen waren laag. Oranje was niet in grootse vorm en dit Spaanse elftal had zo ongeveer alle belangrijke voetbalprijzen al een keer gewonnen. Ik stond op het Museumplein tussen honderden sceptische Amsterdammers. Maar toen scoorde Van Persie zijn geweldige zweefdoelpunt… Daarna volgden nog vier doelpunten en de ‘onmogelijke’ 5-1 zege was binnen. Na afloop was de euforie in de stad groot, ‘wij’ hadden met zijn allen gewonnen. Het nationale collectieve trauma van de zure nederlaag in de WK-finale van 2010 tegen Spanje was eindelijk weggespoeld. Dat gevoel van verbroedering leidde tot een fantastische sfeer bij het uitgaan waar iedereen voor de verandering elkaar het beste gunde.

Door: Vincent van Vugtbestuurslid sponsoring LOVAH landelijk

Dit wij-gevoel is tussen aios en aiotho’s binnen de LOVAH gelukkig ook aan het terugkeren. Een aiotho is een aios huisartsgeneeskunde die daarnaast ook promotieonderzoek doet waardoor de opleiding zes jaar in plaats van drie jaar duurt. Momenteel is ongeveer vier procent van de aios actief als aiotho. Een kleine minderheid dus, maar wel met speciale behoeftes. Deze situatie kan frictie opwekken. Aan de ene kant voelt de aiotho zich mogelijk niet gehoord als kleine groep, terwijl aan de andere kant de reguliere aios kan vinden dat de aiotho een onterechte voorkeursbehandeling krijgt. In de afgelopen jaren heeft vooral het cao-akkoord van 2015 voor onderlinge spanningen gezorgd. Alle aios kregen een forse salarisstijging, maar aiotho’s in hun vierde, vijfde en zesde jaar verdienden opeens honderden euro’s per maand minder dan eerst. Opzettelijk? Natuurlijk niet. De bijzondere situatie van de aiotho’s was alleen niet goed ingeschat. Het gevolg was wel dat aiotho’s zich onvoldoende vertegenwoordigd voelden door de LOVAH.

In het laatste cao-akkoord van 2017 was speciale aandacht voor de aiotho’s. Hierdoor werden internationale congresvergoedingen deels behouden

Het wij-gevoel tussen aios en aiotho’s is aan het terugkeren.

en steeg het salaris voor aiotho’s in de latere fase van hun traject. Natuurlijk werd niet aan alle wensen van de aiotho’s voldaan, maar het was wel weer een belangrijke stap in de goede richting. De LOVAH heeft door een deal met drukker Gildeprint ervoor gezorgd dat elke aiotho of andere promovendus bij de afdeling huisartsgeneeskunde zijn proefschrift nu met 15% korting kan laten drukken. Tenslotte is het aiotho-netwerk inmiddels veranderd in de Werkgroep Wetenschap. In deze nieuwe werkgroep zijn zowel aios als aiotho’s welkom. Als aiotho en tevens bestuurslid sponsoring binnen LOVAH-landelijk ben ik heel blij met deze ontwikkelingen.

Wetenschap én de LOVAH zijn van ons allemaal. Het is goed als aios die geen promotieonderzoek doen wel mee blijven praten over wetenschap. Daarnaast moeten aiotho’s om goed vertegenwoordigd te worden actief blijven binnen alle gelederen van de LOVAH. Dus stap uit je comfortzone. Ik hoop voor 2017 op meer aios in de Werkgroep Wetenschap en meer aiotho’s in alle andere werkgroepen!

Te veel zittenEen slechte houding, chronische pijn en spanning zijn dagelijkse kost in de westerse wereld. Vaak wordt dit veroorzaakt door het zittend bestaan. Veel mensen ervaren vermoeidheid, stress en spanning. Zij hebben geen flexibele wervelkolom, weinig bewegingsvrijheid en ademen moeizaam. De basis van YogAlign is het creëren en behouden van de natuurlijke lichaamshouding. De nadruk ligt niet op het uitvoeren van de poses maar op het effect dat de pose heeft op de lichaamshouding. Alle poses omvatten het gebruik van het hele lichaam. De houdingen zijn klassieke asanas, yogaposes, die zo zijn aangepast dat de ruggengraat altijd zijn natuurlijke curve behoudt. Dit zorgt ervoor dat nergens in het lichaam onnodige druk of overbelasting ontstaat. Men beweegt vanuit de kern en maakt een bewuste verbinding tussen de belangrijkste diepe buikspier (psoas) en het middenrif.

Deze nieuwe benadering van yoga is een veilige manier van bewegen. Eenvoudige, effectieve oefeningen in combinatie met specifieke ademhalingstechnieken zorgen ervoor dat opgebouwde spanning snel wordt losgelaten. Het gaat niet om de perfecte yogahouding, wel om de houdingen zo te doen dat ze goed voelen. Op deze manier is yoga geschikt voor iedereen.

De principes van YogAlign Fitheid komt vanuit een diepe en efficiënte ademhaling. De ademhaling is de belangrijkste oefening die het lichaam dagelijks uitvoert. Het is de basis van de lichaamshouding en heeft invloed op ons emotionele welbevinden.

Leer de psoas te activerenDe psoas is belangrijk voor beweging, ademhaling, emoties en de stand van de wervelkolom. Het activeren van de psoas in samenwerking met de buikspieren is de basis voor een pijnvrije en stabiele core. De core-oefeningen hebben effect op de stand van de wervelkolom, en daardoor op pijn en blessures.

Breng de natuurlijke houding van de wervelkolom terugEen natuurlijke stand van de wervelkolom is het uitgangspunt voor een pijnvrij lichaam. YogAlign richt zich op specifieke oefeningen voor het activeren van spieren die de wervelkolom ondersteunen en versterken. Een natuurlijke en gezonde lichaamshouding zijn de uitgangspunten voor een gezond, gelukkig en lang leven.

Houd fascia soepel door zelfmassageDe fascie rondom de spieren bepaalt voor een groot deel de kwaliteit van bewegen. Effectieve zelfmassage

YogAlignCreëer een natuurlijke lichaamshouding

Stress, vermoeidheid, slecht slapen of pijn in de onderrug, nek en schouders zijn voor mensen drijfveren om op de yogamat te stappen. Yoga via de YogAlign methode is een veilige manier om deze klachten aan te pakken. Marianne Feijen gaf op het LOVAH congres een workshop om aios kennis te laten maken met deze vorm van yoga. Een veilige manier om te bewegen en in balans te blijven.

Door: Marianne Feijenyogadocente

is een goede en prettige manier om de bloedsomloop te stimuleren, te ontspannen en lichaamsbewustzijn te creëren. De aanraking zorgt ervoor dat we het lichaam beter leren kennen en echt contact maken met het lijf.

Oefen met het aanwezig zijn in het nuDoor bewust aanwezig te zijn en te bewegen creëer je een staat van zijn en eenheid. In deze natuurlijke en ontspannen staat is het gemakkelijker om in het nu te leven zonder de constante afleiding van gedachten. Door aandachtig het lichaam te scannen en observeren worden we ons bewust van plekken waar spanning of pijn aanwezig is. Hierdoor kalmeert de geest en kunnen we makkelijker ontspannen.

Luister naar wat het lichaam nodig heeftHet lichaam voert dagelijks duizenden taken uit zonder dat we daar over nadenken. Dat veel klachten voortkomen uit slechte houding, dieet, weinig beweging en stress is bekend. Met behulp van yoga leer je diverse technieken en manieren die je kunt toepassen om zelf te ontdekken waar bepaalde klachten vandaan komen.

Meer weten over YogAlign?De YogAlign methode is ontwikkeld door massagetherapeut en yogadocent Michaelle Edwards. In juni is zij voor de tweede keer in Nederland voor een compacte intensieve training.

www.yogalign.com


yogA

Hoe solidair is het eigen risico?Een beschouwing

Volgens de Politieke Barometer van IPSOS was de zorg dit jaar het belangrijkste thema voor de kiezer. Voor veel politieke partijen is het eigen risico daarin een belangrijk onderwerp. Politiek links wil het afschaffen of verlagen, rechts wil het behouden. Ook komt het eigen risico om de hoek kijken in de discussie omtrent ANW-zorg. Sommige opperen dat een vorm van consumptiebijdrage de drukte op de huisartsenpost zou kunnen verlichten. Het eigen risico is blijkbaar een belangrijk onderwerp. Volgens het ministerie van VWS hebben we het eigen risico nodig om kostenbewustzijn te verhogen en de verzekeringspremie laag te houden. In dit artikel neem ik de effecten van het eigen risico onder de loep en stel ik mezelf de vraag: moeten we dat eigen risico wel willen?

Door: Erik Verschurenvoorzitter Werkgroep Politiek & Maatschappij

RemgeldeffectDoordat de zorg in belangrijke mate wordt gefinancierd uit collectieve middelen is toegang tot de gezondheidszorg gegarandeerd ongeacht gezondheidsstatus of het vermogen om te betalen. Door deze toegankelijkheid valt de prijsprikkel weg. Het eigen risico is een consumptiebijdrage bedoeld om de prijs-kwaliteit afweging bij de patiënt terug te brengen. Het verlagen van het zorggebruik wordt ook wel het remgeldeffect genoemd. Opvallend is dat nieuws over zorgmijders veelal een negatieve connotatie heeft terwijl dat juist de bedoeling is van het eigen risico. Stel dat iemand zijn hooikoortspillen niet ophaalt omdat hij liever zijn geld uitgeeft aan de kermis, zou de maatschappij dan wel de kosten voor de hooikoortsmedicatie voor z’n rekening moeten nemen?

Afgelopen decennia hebben wetenschappelijke studies het bestaan van het remgeldeffect keer op keer bevestigd. Het RAND-experiment werd verricht in de VS in de jaren ’70 en is de enige gerandomiseerde studie naar consumptiebijdragen. Deze studie toonde aan dat het aantal artsbezoeken, ligdagen en totale zorgkosten afneemt bij een hogere consumptiebijdrage. Ook in de Nederlandse context met de huisarts als poortwachter is het remgeldeffect bewezen. Het eigen risico helpt de dwingende zorgconsumptie te temperen.

Het probleem met het remgeldeffect is dat het niet discrimineert tussen noodzakelijke en niet-noodzakelijke zorg. Het eigen risico werkt dus als een botte bijl die de consumptie van nuttige en minder nuttige zorg in gelijke mate verkleint. Echter, in hoeverre dit effect heeft op gezondheidsuitkomst is methodologisch moeilijk te onderzoeken en blijft vooralsnog onduidelijk. Hoewel consumptiebijdragen leiden tot minder individueel zorggebruik, zijn er andere effecten in het spel waardoor de netto kostenbesparing waarschijnlijk lager uitvalt. Het eerste is het uitstellen van noodzakelijke zorg. Als uitstel niet leidt tot afstel, leidt dit alleen tot verschuiving van de kosten in de tijd, of zelfs tot hogere kosten bij progressie van ziekte. Ten tweede neemt de zorgconsumptie juist toe nadat het maximale eigen

risico verbruikt is. Dit reboundeffect blijkt bij 13% van de mensen voor te komen. Tevens bepalen niet patiënten maar juist zorgverleners in belangrijke mate de zorgvraag, bijvoorbeeld de doktersassistente die een bezorgde moeder naar de HAP laat komen. Als de oorzaak van de toegenomen zorgvraag een defensievere zorgverlener (of protocol) is, dan heeft het geen zin de zorgvraag bij de consument aan te pakken.

Kortom, door het remgeldeffect leiden consumptiebijdragen dus op individueel niveau tot minder zorggebruik. Echter, vanwege het uitsteleffect, reboundeffect en de aanbod gestuurde vraag, is het maar de vraag of de zorg daar doelmatiger of goedkoper door wordt.

SolidariteitDe tweede functie van het eigen risico is, in de woorden van het ministerie van VWS, om de zorgverzekeringspremie laag te houden. In oktober berichtte het CPB dat afschaffing van het eigen risico resulteert in een gemiddelde premiestijging van €346,- voor iedereen. Wat het nieuws niet heeft gehaald waren de doorberekende verdeling van de kosten tussen jong en oud, arm en rijk en gezond en ziek. Het eigen risico is ook een instrument om de kosten her te verdelen van collectief naar gebruiker. Precies deze functie van het eigen risico is in het politieke debat onderbelicht.


coLumn wpm

Want ondanks alle instrumenten die de doelmatigheid in de zorg moeten verbeteren, zoals het eigen risico, heeft iedereen kunnen merken dat de zorgkosten fors zijn gestegen. Dit legt een enorme druk op het stelsel van collectieve financiering en dus de solidariteit. De solidariteit, bestaande uit financieringsoverdrachten van jong naar oud, van gezond naar ziek en van rijk naar arm, is aanzienlijk. Nederland scoort hoog in internationale vergelijkingen wat betreft toegankelijkheid en solidariteit. Als het gaat om inkomenssolidariteit bestaat er een ruime zorgtoeslag en wordt meer dan de helft van de zorg betaald uit inkomensafhankelijke belastingen. De zorg wordt dus gefinancierd door iedereen en met name de werkende Nederlander. Tegelijkertijd is het zorggebruik geconcentreerd in een paar grootverbruikers. Ongeveer 5% van de Nederlanders is verantwoordelijk voor 50% van de zorgkosten. Zo betaalt de gezonde, werkende Nederlander de zorg voor diegene die het nodig heeft. Hoe ver kunnen we deze solidariteit oprekken?

Pauline Meurs, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving, zei daarover in het Financieel Dagblad: ‘De solidariteit begint hier en daar wat scheuren en barsten te vertonen’. Ook het CPB berichtte enkele jaren geleden al dat de solidariteit onder druk komt te staan door toenemend gebruik en kosten. Stijging van de zorgpremie leidt elk jaar tot verontwaardigde krantenkoppen. Nog meer beroep doen op de solidariteit zou een bedreiging kunnen

vormen voor de houdbaarheid van het solidaire stelsel. Volgens TNS NIPO vindt 73% van de Nederlanders het ook geen enkel probleem als het eigen risico blijft bestaan. Kortom, het eigen risico is dus ook een instrument om het draagvlak te behouden voor het grotendeels solidaire stelsel.

ConclusieDe omvang van het doelmatigheidseffect en de netto kostenbesparing waar het eigen risico vaak mee wordt geassocieerd, is op z’n minst discutabel. De belangrijke onderliggende politieke vraag is hoe de kosten voor de zorg eerlijk te verdelen tussen de gebruiker en de maatschappij.

Heb je vragen of wil je reageren op deze column? Mail naar [email protected].

Referenties:

• TNS NIPO, ‘Het eigen risico in de zorg’, 2015.• Taskforce Beheersing Zorguitgaven, Naar beter betaalbare

zorg, 2012. • Newhouse, Free for all? Lessons from the RAND Health

Insurance Experiment, 1993. • Oortwijn, ‘Het effect van het verplicht eigen risico’, TPE

digital, 2012. • NIVEL, ‘Inzicht in zorgmijden’, 2015.• Centraal Planbureau, ‘Toelichting op de effecten van eigen

betalingen in Nederland’, 2015.• Ten Katen, Mariek, ‘Hoe solidair is het Nederlandse stelsel

nog?’, Financieel Dagblad, 10 07 2016. • Centraal Planbureau, ‘Solidariteit onder druk? Zorg op maat

heeft toekomst.’, CPB, 2013.

Het leerdoel in mijn laatste jaar was dat ik mezelf meer voor het blok wilde zetten om keuzes te maken als huisarts. Wat kun en doe jezelf, wat kun je vervolgen en welke patiënten moet je insturen. De keuze om naar Ameland te gaan leek mij hierin de beste en leukste uitdaging. Het werken op een eiland bestaat uit alle facetten: snotneuzen, terminale patiënten begeleiden en spoedeisende geneeskunde. Alleen doe je als huisarts op een eiland soms net wat meer dan aan wal, omdat een ritje met eigen vervoer voor een patiënt naar het ziekenhuis 2-3 uur kost. Zo is er een echo in de praktijk, zijn de huisartsen verloskundig praktiserend, worden breuken in de praktijk gereponeerd en gegipst en komen er specialisten (cardioloog en oogarts) spreekuur doen. Maar ook ben je meer betrokken bij de acuut zieke patiënten. Zo heb ik vier reanimaties gedaan en ging ik mee op de reddingsboot om bijvoorbeeld een patiënt met een hypovolemische shock te stabiliseren. Het mooie is dat je samenwerkt als team binnen de praktijk, met de ambulance en de thuiszorg en hen ook goed kent. Daarnaast is het overleg met specialisten fijn, omdat ze met je meedenken.

Het wonen op een eiland is erg leuk, ik ben zelf opgegroeid in de stad. Ik heb me erg vermaakt en heb me dus niet eenzaam gevoeld, zoals sommige mensen mij vroegen. Bootcamp in de duinen, surfen in de zomer, hardlopen op het strand, lokale feesten met Amelandse vrienden, weekenden met vrienden, ik vond het geweldig. Het was even wennen om boodschappen te doen en patiënten in de supermarkt tegen de te komen, maar het went. De gastvrije Amelanders, het leuke team in de praktijk en het boeiende werk hebben er voor gezorgd dat ik het erg naar mijn zin heb gehad!

Heb jij ook een bijzondere spreekkamer: qua inrichting, in een bijzondere praktijk of op een ongewone plek? Mail naar [email protected]!

Aios & spreekkamerHuisarts in opleiding op Ameland: Een (medisch) avontuur

Door: Ruth Schuring

Breuken reponeren en gipsen, samenwerken met verschillende disciplines, keuzes maken in de nacht om wel of geen reddingsboot of helikopter in te zetten, hardlopen op het strand, (poging tot) surfen en wonen op een eiland maken aios zijn op Ameland geweldig. Het laatste jaar (2015-2016) van mijn huisartsenopleiding heb ik gewerkt op Ameland bij huisartsenpraktijk & apotheek de Skoal van Rik Maters. Het was een onvergetelijke ervaring op het gebied van het huisartsenvak!


Aios & spreekkAmer

Boekrecensie

Titel: Dansen met de dokterAuteur: Paul Brand

Uitgever: Sapienta

ISBN: 9789082409482

Interessant voor artsen:

Dansen met de dokter

Wat gebeurt er allemaal in de spreekkamer van de (huis)arts? Hoe komt het dat patiënten verzuchten dat artsen nooit écht luisteren en artsen onderling afspreken wie deze maand het aanspreekpunt is voor die vermoeiende patiënt waar nooit iets goed genoeg voor is? In ‘Dansen met de dokter’ legt Paul Brand uit hoe artsen en patiënten denken als ze tegenover elkaar zitten. Voor patiënten is dit handig omdat ze beter voorbereid zullen zijn op vragen zoals: ‘Wat denk je er zelf van?’ ‘Wat is nu je vraag aan mij?’ Maar ook voor artsen biedt dit boek een waardevolle toevoeging. Zo is de begrijpelijke manier van uitleg die Brand geeft over de voor- en nadelen van PSA onderzoek en Total Body Scans erg praktisch om zelf te gebruiken. Bovendien zitten er in elk hoofdstuk meerdere extra passages waarbij er ruimte is voor verdieping van de tekst maar ook voor de evidence van bijvoorbeeld gezamenlijke besluitvoering, informed consent en keuze-hulpen.

Dansen met de dokter is een informatief boek dat makkelijk leest, herkenbaar is en je kunt gebruiken als ondersteuning bij de gespreksvoering. Ook is het een geschikt cadeau voor familieleden die graag meer uit hun eigen (huis)artsbezoek willen halen.

Door: Anne van GelswijkWerkgroep Politiek en Maatschappij


LoVAH-VjA symposium

De middag werd geopend door dagvoorzitter Ruud Coolen van Brakel, directeur van het IVM (Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik) met een prikkelende presentatie over het belang van therapietrouw en het delen van verantwoordelijkheid. Marcia Vervloet van het NIVEL sloot op hem aan met haar onderzoek naar therapietrouw. Zij vertelde hoe therapietrouw gemeten wordt en waarom mensen therapie-ontrouw kunnen zijn.

Na deze opening, die aanzette tot nadenken, verdeelden de apothekers en aios huisartsgeneeskunde zich over de verschillende ruimtes voor workshops die allemaal iets van doen hadden met het thema therapietrouw. De workshops interdisciplinaire intervisie, patiëntparticipatie, FTO, technologie, polyfarmacie en laaggeletterdheid belichtten allemaal een ander aspect van de gedeelde verantwoordelijkheid therapietrouw.

Pil zoekt trouw: hét recept voor een goed huwelijk

Succesvol LOVAH-VJA symposium over therapietrouw

Het LOVAH-VJA-symposium ‘Pil zoekt trouw’ afgelopen januari was een groot succes. Ruim 80 jonge apothekers en huisartsen in opleiding bezochten de Schola Medica voor een middag vol interessante sprekers, workshops, discussies en stellingnames. De middag werd afgesloten met een borrel en een gezellig diner, waarbij de nodige interdisciplinaire kennismakingen plaatsvonden.Door: Renske Hoekstra

Tijdens de workshop laaggeletterdheid werd met filmpjes en cijfers duidelijk dat er in Nederland véél meer mensen laaggeletterd zijn dan de meeste deelnemers denken (bijna 1,5 miljoen). Patiënten die laaggeletterd zijn hebben vaak moeite met het lezen van bijsluiters, het begrijpen van informatie en het nakomen van afspraken, doordat ze bijvoorbeeld geen klok kunnen kijken. Dat heeft natuurlijk ontzettend veel invloed op de therapietrouw. Tijdens de workshop bleek dat er veel meer signalen zijn van laaggeletterdheid dan alleen maar ‘niet goed kunnen lezen’. Het herkennen van deze problemen is één van de stappen die moeten worden gezet op de weg naar therapietrouw en dat leerden we dan ook tijdens de workshop. Ook enkele handige hulpmiddelen werden getoond, zoals de voorleesfunctie van thuisarts.nl en het werken met symbolen in plaats van tekst op een medicijndoosje.

Met een gezamenlijk geformuleerde stelling kwamen alle deelnemers terug van hun workshop. Vooral de stelling: ‘arts en apotheker moeten 24 uur per dag beschikbaar zijn voor hun patiënten via nieuwe technieken’ leverde veel discussie op. De zaal discussieerde flink mee over het belang van informatie aan de patiënt op elk gewenst tijdstip versus het eigen belang van voldoende balans tussen werk en privé. Ook de andere stellingen bleken prikkelend en brachten het gesprek over therapietrouw en de verschillende verantwoordelijkheden goed op gang.

Na een borrel in de Schola Medica keerde een deel van het gezelschap huiswaarts, terwijl een ander deel de samenwerking voort zette tijdens een diner in een restaurant vlakbij. Er werden ervaringen uitgewisseld over het symposium en over de samenwerking tussen

huisarts en apotheker in de dagelijkse (weerbarstige) praktijk.

Tijdens het symposium bleek dat het huwelijk tussen apothekers en artsen, zoals zovele huwelijken, niet over rozen gaat. Alle deelnemers sloten af met het schrijven van een aan henzelf geadresseerde ansichtkaart met daarop hun belangrijkste leerpunt van vandaag en op de voorzijde het heel toepasselijke ‘Keep calm and take your medications’. De basis voor een gezond huwelijk is gelegd met dit symposium. Veel dank aan alle deelnemers en sprekers voor jullie enthousiaste inzet en reacties!

Tijdens het symposium

bleek dat het huwelijk tussen

apothekers en artsen niet over

rozen gaat.

Op donderdag 9 maart vertrokken we met meer dan honderd aios richting Oostenrijk voor de jaarlijkse LOVAH wintersport. De snelweg was nog niet bereikt of de zwaar beladen rugzakken met eten en drinken werden geopend. Waar de één vol goede intenties een salade van huis mee had genomen, trok de ander het eerste pintje al open of deelde zijn zure matten uit in de bus. De werkgroep sport verwelkomde de reizigers in de bus en deelde de wintersportgadgets uit: een coole muts, een Flügeltje en het befaamde LOVAH polsbandje. De reis ging voort. De autobahn zoefde onder ons voorbij. De verjaardag van Ayso werd groots gevierd in de Utrecht bus. In de dubbeldekker lagen de meeste wintersporters al in hun benzo-slaap dromend over de vers geprepareerde pistes.

Op vrijdag 10 maart arriveerden we rond acht uur verkreukeld doch energiek in Oostenrijk voor een lekker ontbijt en opfrismoment. Het sneeuwde toen al flink. De buschauffeur van de dubbeldekker besloot de smalle bergweg naar ons jugendhostel Sonnehof niet op te gaan, maar beneden de tassen over te laden op de enkeldekker. Uiteindelijk had iedereen zijn bagage boven en kon het grote verkleden beginnen. In torso of string hees eenieder zich in zijn strakke skioutfit te midden van de sneeuw. Hier zijn een paar illegale foto’s van gemaakt.

Er vormden zich langzaam groepjes om de piste op te gaan. De lessers verzamelden zich om hun skileraar voor de komende drie dagen te ontmoeten. Vanwege de sneeuwbuien waren een aantal liften gesloten, echter dat kon de pret niet drukken. De après-ski werd rond 16.00u ingeluid in de Aberg Stub’n. Langzaam druppelde iedereen binnen. De grootste fanatiekelingen arriveerden het laatst, maar toonden hun fanatisme gelukkig ook aan de bar. ‘Atemlos durch die nacht’ en ‘Du hast mich tausendmal belogen’ schalden door de kroeg. De werkgroep sport voorzag iedereen van een drankje. De hoofden raakten verhit en de lijven bewogen steeds soepeler op de hitjes. Zelfs de polonaise werd ingezet. Om acht uur meldde iedereen zich keurig voor het avondeten in de Sonnehof. Het après-skiën werd hervat in de beruchte Dengl Alm. In een oververhitte kroeg werd er gefeest tot in de vroege uurtjes. De wandeling terug naar de Sonnehof was idyllisch te noemen: een wandeling onder een volle maan en omringd door besneeuwde bergtoppen.

Op zaterdag 11 maart scheen de zon aan de blauwe hemel. De zonnebrand kon uit de tas! Wederom een heerlijke dag op de piste. Tijdens de après-ski liep de gezelligheid zo hoog op dat sommige mensen vergaten te eten, al was het alleen maar om te dansen op de hitjes die dr. DJ (onze Marten) draaide. Tot middernacht ging het los op onder andere ‘Leef’, ‘Shape of You’ en ‘Die immer lacht’, terwijl het LOVAH bestuur ons trakteerde op Jägerbommen. Er was zelfs een kraai die een sigaretje meerookte en toekeek hoe de blote basten borrel vroeger begon dan gebruikelijk. Wederom werd de avond afgesloten in de bruisende Dengl Alm, in dirndls en lederhosen gingen we op in het Oostenrijkse uitgaansleven.

Na een prachtige derde pistedag inclusief een gezamenlijke lunch met groepsfoto was het helaas tijd om terug te keren naar Nederland. De après-ski vond plaats in de bus tot middernacht. Het slapen verliep bij iedereen een stuk beter dan op de heenreis. Een onvergetelijke LOVAH wintersport 2017 is een feit!

LOVAH Wintersport 2017

Een onvergetelijke wintersport in Maria AlmDoor: Greetje CarlierWerkgroep Sport

Werkgroep Sport

Er werd gefeest tot in de vroege uurtjes.

Wintersport

De gezelligheid liep zo hoog op dat er werd

vergeten te eten.


Penningmeester

Secretaris

Voorzitter

Yvet Benthem

Mijn naam is Yvet Benthem en vanaf april 2017 ben ik de landelijke voorzitter van LOVAH. Na mijn studie heb ik gewerkt in de kindergeneeskunde en op de spoedeisende hulp. In september 2016 ben ik begonnen met de huisartsopleiding (Radboud Universiteit dependance Eindhoven). Ik heb me daar direct aangesloten bij LOVAH Eindhoven waar ik de functie van penningmeester mocht vervullen. Toen ik de kans kreeg om de landelijke voorzitter te kunnen worden heb ik deze met beide handen aangegrepen. Naar mijn mening is dit een prachtige positie waar je de verbinder bent tussen de LOVAH, alle aios en de vele organisaties rondom de huisartsopleiding. Ik wil dan ook samen met jullie de LOVAH nog meer vooruit helpen. Tijdens mijn geneeskundeopleiding heb ik een aantal onderzoeken opgezet en uitgevoerd op het gebied van onderwijs en ik wil graag deze kennis gebruiken om de huisartsopleiding nog beter te maken dan dat deze nu al is. De LOVAH is een ongelooflijk professionele organisatie die zich inzet voor beter onderwijs maar ook voor de gezelligheid naast de opleiding. Graag wil ik de LOVAH nog meer laten leven onder alle aios en dat doen we met z’n allen. Voor ideeën kunnen jullie altijd mailen!

BestuurszakenNieuwe bestuursleden stellen zich voor

Door: Bestuur LOVAH landelijk

De kop is eraf, 2017 een feit! Met het nieuwjaarsfeest in Rotterdam is het jaar knallend begonnen en wat staan er veel mooie projecten voor de deur. Van het landelijke LOVAH congres in de Fabrique tot de Wonca in Praag. Niet te vergeten de jaarlijkse ski-reis en de mogelijkheid tot een internationale uitwisseling. Ontzettend veel mooie projecten voor en door de aios, dus pak je kans. De LOVAH streeft naar verbinding van aios en samen werken aan verbetering van de huisartsopleiding. Drie enthousiaste bestuursleden hebben zich in de afgelopen maanden aangesloten bij het bestuur en stellen zich graag aan jullie voor.

Jannes Sipkens

Ik ben Jannes Sipkens en per 1 september begonnen aan mijn tweede jaar als aios huisartsgeneeskunde. Per 11 november 2016 ben ik penningmeester van het landelijk LOVAH-bestuur geworden. Naast penningmeester bij LOVAH Groningen, ben ik tijdens mijn studententijd actief geweest als quaestor bij ISCOMS en het eerste bestuur van stichting Medisch benefiet Friesland. Ik heb in die besturen geleerd dat het belangrijk is dat ideeën ruimte moeten krijgen voor ontwikkeling. Het is zonde als een goed plan gelijk gedwarsboomd wordt door een gebrek aan financiën. Mijn ervaring is dat er altijd manieren zijn om geldstromen te veranderen ten bate van een goed idee. Dit helpt de organisatie in mijn ogen vooruit. Wat ik leuk vind aan de functie van penningmeester is dat je als rechterhand van de voorzitter bij de hele organisatie betrokken bent. Je krijgt van alle lokale LOVAH’s en werkgroepen onder meer het financiële plaatje mee en op die manier leer je veel mensen kennen. Daarnaast neem je als penningmeester samen met het bestuur belangrijke beslissingen over investeringen en andere zaken die moeten zorgen voor een verbetering voor aios huisartsgeneeskunde en dat is waar het binnen de LOVAH om draait.

Elvira Ensink

Mijn naam is Elvira Ensink en sinds 10 februari 2017 ben ik secretaris van het landelijk LOVAH-bestuur. Het afgelopen jaar heb ik met veel plezier de taak van voorzitter van de Werkgroep Europese Samenwerking van de LOVAH op me genomen. De onderwerpen internationalisering en diversiteit spreken mij nog steeds erg aan, maar op de verschillende congressen en ledenraden heb ik gemerkt dat mijn interesse nog breder is. Ik vind het belangrijk dat wij als aios actief betrokken zijn bij de inrichting van de opleiding en meedenken over onze toekomst. Ik heb dan ook erg veel zin om hiermee aan de slag te gaan. Vanuit de secretaris functie sta je zowel dicht bij de aios als de verschillende gremia. Ik hoop laagdrempelig benaderbaar te zijn en jullie zo veel mogelijk te betrekken bij alle ontwikkelingen. Jullie vragen en input zijn dan ook van harte welkom! Hopelijk tot ziens op één van de ledenraden of één van de andere activiteiten!


Bestuur

coLofon

De MagazineredactieLeonie BijlandLeony ReurichLeonie de GierAstrid Vogel (bestuurslid)

En verderRobbert KeppelWendy BornemanPeter MullerSimon GoedegebuureVincent van VugtAnne van GelswijkYvonne Hak

Noortje TabakTamara van EerdLeonie VanlaekenMirte VerkooijenSuzanne van der ElsGreetje Carlier Werkgroep Congres 2017Elvira EnsinkJoske, Kimberly en LisanneRuth SchuringMarianne FeijenRenske HoekstraLOVAH bestuurLisette KeppelErik Verschuren

Voor vragen, opmerkingen of ideeën: neem contact op met de [email protected]

Secretariaat LOVAH Postbus 19025 3501 DA Utrecht [email protected] www.lovah.nl

VormgevingThe Ard, Alkmaar

DrukkerGildeprint, Enschede

Aan deze uitgave hebben meegewerkt:

REDACTIELID GEZOCHT!Heb je genoten van deze editie en zou je graag meewerken aan het volgende LOVAH Magazine? Of heb je aantekeningen gemaakt bij al wat je zou willen veranderen? Dan zijn we op zoek naar jou!

De redactie van het Magazine vergadert via Skype, wat bij uitstek geschikt is voor aios uit het hele land. Uiteraard zoeken we elkaar ook af en toe op in meer informele setting. Buiten het redactiewerk mag je zelf ook artikelen schrijven, maar dit hoeft niet.

Klinkt dit je als muziek in de oren? Laat dan van je horen via [email protected] en wellicht tot binnenkort!

Wat beweegt jou? - LOVAH...zitten we samen in de wedstrijd: dokter en patiënt, met collega’s in...

Documents

Transcript of Wat beweegt jou? - LOVAH...zitten we samen in de wedstrijd: dokter en patiënt, met collega’s in...