v.u. Lien Deforche P806225 2018 - Scouts Herent · 2018-05-21 · te laten zinken. Met de gezonken...

1 Weettewah ° 50• mei 2018

Driemaandelijkse nieuwsbrief van Scouts en Gidsen Herent

Nu

mm

er 5

0/M

ei 2

01

8

v.u. Lien Deforche - P806225


Beste lezer,

Nu het zonnetje al eens regelmatiger komt piepen zijn we steeds meer in de stemming aan het

komen om op onze langverwachte kampen te vertrekken. Techniekenvergaderingen werden

georganiseerd, we gingen nog eens met zen allen op weekend en bovenal amuseerden we ons de

afgelopen maanden weer ontzettend hard. De verslagen hiervan kunt u vinden in de volgende

pagina`s.

En nu hoor ik u al denken: waar is die metatekst gebleven??? Wel, hiervoor verwijs ik u graag verder

naar [email protected] . Laat u zich zeker niet tegengehouden voelen om hem een

mailtje te sturen voor meer uitleg. Ik wens u verder nog veel leesplezier en dan zien we u volgende

keer terug met de grote weettewah: kampeditie!

WOORD V/D REDACTIE

COLOFON

Kaat: logo, lay-out, eindredactie

Gawein: (meta-tekst)

Tinne: coördinatie

Maarten: voorbije activiteiten

Ellen: spelletjespagina

E-mailadressen:

[email protected]

[email protected]

[email protected]

[email protected]

[email protected] Scouts Herent www.scoutsherent.be


W at vliegt dat kapoenenjaar toch weer steeds voorbij!

Na die soms toch wat koude vergaderin-gen in de winter is het nu eindelijk tijd voor zondagen vol zon. Meer hebben we toch niet nodig?

We begonnen het tweede semesters als medewerkers van studio 100. We konden zelf de programma’s kiezen die op tv kwa-men! We ontdekten een nieuwe wereld als échte patsers en we gingen zelfs een battle aan met de kapoenen van den Doren. In april gingen we op groepsweekend met heel de scouts als echte Griekse goden. Stiekem vonden de kappies het kampvuur in de avond toch echt het allerleukste. Maar ook de vergadering dat we naar het Provinciedomein in Kessel-Lo gingen was echt super tof. Niets leuker dan drie uur lang van elke glijbaan te gaan en te eindi-gen in de waterspeeltuin.

Zoals je ziet een fantastisch tweede semester. We hebben stiekem al heel veel zin in het kamp!

Groetjes, De kappieleiding.

KAPO

ENEN

CEN

TRU

M


N adat het al een super jaar geweest

is, moeten de kapoenen nog 1 taak

voltooien totdat we kunnen vertrekken op

het suppervette kamp. Om onze bestem-

ming voor het kamp te bereiken, moeten

we eerst alle continenten van de wereld

verkennen. Week per week bezoeken we

een ander continent waar we dan ook een

heel leuk spel rond spelen. De kapoenen

hebben zich moeten bewijzen in Oceanië

want door het warme weer was al het

water op! Grote ramp maar niet als je de

kapoenen hebt om dat probleem op te

lossen. We hebben dan ook blij kunnen

vaststellen dat om 17u al het water weer

in Oceanië was terecht gekomen. Ook de

Amerikaanse cultuur hebben de Kapoe-

nen leren kennen. Aan de hand van ver-

schillende spelletjes hebben we kunnen

kennis maken met de Amerikaanse cul-

tuur. Nog maar enkele continenten te

gaan we hebben onze eindbestemming

bereikt. Deze zal voorzien zijn op 3 Juli.

Wij kijken er alvast naar uit!

KAPO

ENEN

DO

REN


B este ouders, vrienden, sympathisan-ten, scoutsliefhebbers etc.

Groot nieuws! De welpen zijn dit semester begonnen aan hun avontuur. Elke zondag namiddag trotseren ze een ander type landschap, enthousiaster en vreugdevoller dan ooit.

Ze speelden verschillende battles in de bergen, mochten daarna hun eigen berg zo stevig en zo groot mogelijk bouwen om ze hierna van elkaar proberen omver te gooien.

Verder werd er een dorpsspel gespeeld waarbij de welpen de verantwoordelijk-heid kregen om zelf door het dorp te wan-delen en als eerste de schat te bemachti-gen.

Na vele zondagen te hebben genoten van de verschillende landschappen , was het tijd voor de Welpen om in actie te schie-ten. Het groepsweekend kwam eraan, waar ze zich zeker niet ongemerkt hebben gelaten. Hun enthousiasme was ook hier weer ongezien!

Bij het schrijven van deze tekst zitten de herinneringen van vorige zondag nog vers in het geheugen. We speelden een spel samen met de verkenners. De welpen werden verdeeld in groepen en daarna mochten zij allemaal twee verkenners kie-zen die hun team kon versterken. Elke groep probeerde zoveel mogelijk battles (zoals tussen balken springen, voetbal, touwtrekken…) te winnen om hierna te mogen gooien op het zeeslag-spelbord met als bedoeling zoveel mogelijk boten te laten zinken. Met de gezonken boten konden ze geld verdienen om hierna zo-veel mogelijk schilden, spuiten en water te verzamelen. U voelt het al aankomen, op het einde van deze zondag –in de zo-

genaamde hittegolf- werd vloeiend met water gespeeld om niet alleen de welpen maar ook de verkenners wat verfrissing te geven.

Beste welpen, tot slot van dit tekstje wil de welpenleiding toch even duide-lijk maken… dat wij MEGAAAA veel zin hebben in het kamp en jullie allemaal verwachten!

WEL

PEN


D e paasvakantie is nog maar net voorbij en de kabouters vliegen

er weer in. Ze beleefden vele onver-getelijke avonturen. Zoals dat er lang geleden 4 naties in vrede samen leefden, tot dat elke na-tie zijn eigen wil begon te doen. De kabouters speelden Risk. Het was een kwestie van verdeel en heers! Er werd veel gebattled over de landen die eerst nog mooi verdeeld waren, maar

al snel begonnen hele continenten een duidelijke eentonige kleur te krijgen. De kabouters zijn ook naar Haasrode ge-weest. Wat Haasrode? In Haasrode zaten de kabouters met al de takken van de scouts van Herent op groepsweekend. Ze hebben er veel spelletjes gespeeld, zelfs met andere takken, lekker gegeten en aan het kampvuur gezeten. Da's pas avontuur!

Het volgende avontuur door in Wakker-dam. Wist je dat de kabouters daar ook zijn geweest? Er was er ruzie tussen 2 de-len van het dorp en de kabouters moesten helpen om het probleem uit te roeien. Wacht? Waren er ook weerwolven?

Tot slot hebben de kabouters een tocht gemaakt door heel Herent, net op de dag wanneer de zon het hardst scheen! Op bepaalde plaatsen van de tocht kregen de kabouters een opdracht of een manier om naar de volgende plaats de gaan. Onder-weg moesten ze een woord proberen vor-men met letters die ze kregen op elke plaats. De groep die het woord het eerste raadde kreeg een verassing. (Het woord was snoepjes!) Daarna hebben de kabou-ters nog met water gespeel. Wie doet dat nu niet op zo'n zonnige dag?

KAB

OU

TER

S


W e hebben ons tot nu toe al zodanig snel door het Vlaams

televisielandschap gerept, dat de snelste zappers in België zelfs niet kunnen volgen. Van sportweekend tot Helden en er was zelfs ruimte voor reclame, allemaal hebben we ze ge-had. Ook de Mol is gepasseerd op den Doren, die zich niet makkelijk liet ont-maskeren door de wouters. Maar na een vergadering lang spelletjes te spelen die gesaboteerd werden door duidelijk mol-lengedrag hebben ze zich maar weer be-wezen als geoefende mollenjagers. De wouters blinken ook van dans/zang/acteer-talent, zo blijkt uit Doren’s Got Talent. “Zoveel talent in een plek heb ik nog nooit meegemaakt”, aldus de jury. Ondanks alle mollen en Maya de bijen kan de leiding toch met een gerust en veilig gevoel uitkijken naar het kamp. We heb-ben namelijk allemaal echte Helden in de groep. Een stevige wandeling in blakende zon: geen probleem. Bootjes maken en testen op woelig water: geen probleem. De leiding in het water duwen: helemaal geen probleem. Ziezo, er staan nog enkele zenders en pro-grammas op de planning en zelfs nog een mysterieuze laatste vergadering, maar de wouter hebben zich voorlopig al goed be-wezen. Misschien moeten we toch maar eens een berichtje sturen naar Gert Ver-hulst voor deze talentvolle wouters?

WO

UTE

RS


N aar goede gewoonte bespreken we hier voor de geïnteresseer-

den weer even de voorbije activitei-ten. Omdat mijn oud en versleten ge-heugen al lang niet meer van de beste is, gaat deze informatieve samen-vatting pas kunnen beginnen in de paasvakantie. Tijdens deze twee we-ken was het helaas geen scouts, wat resulteerde in een veel te lange perio-de van familiefeesten, uitstappen en vooral veel thuis zitten vervelen. Gelukkig was er licht aan de horizon, vrij letterlijk eigenlijk: beter weer, scouts in het zonnetje, meer moet dat niet zijn. Het eerste moment om te genieten van dit geschenk van de weergoden, het weekend na de paasvakantie, was

waarschijnlijk het vermoeiendste week-end van de voorbije twee jaar: groeps-weekend. Voor de eerstejaars en andere nieuwelingen in deze tak een eerste voor-proefje van slapen in een tent, maar voor iedereen mocht dat slapen best ietsje meer zijn… Hoe vroeg die JV’s uit hun bed komen, dat is echt geen uur om op te staan. De vogels waren nog niet aan het fluiten, de haan kakelde nog niet, maar onze gasten brulden de hele buurt uit hun nest. Maar daardoor was er meer tijd voor de geweldige activiteiten, van spelen onderling tot heuse groepsevenementen met kapoenen en JIN en iedereen ertus-sen. Voor wie dat slapen in die tent, en vooral het opruimen ervan op de laatste dag gemist had, was er een week later de techniekenvergadering. Sjorren, balken sleuren, piketten inkloppen, het beste wat een opbouw van een kampterrein inhoudt, zonder een spatje regen. Een week later gingen we van blij zijn met geen regen, naar zomerse hittegolf tij-dens het stadsspel. We moesten ons in-houden om niet in de Dijle te springen,

terwijl de JV’s al de hoeken en kanten van Leuven verkenden.

De rode draad doorheen deze korte reis door het niet al te verre verleden, valt misschien niet direct op. Maar voor ons als leiding was het geweldig dat op elk van deze activiteiten onze zware jongens zo talrijk aanwezig waren. Dat maakt alles beter, want hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

JON

G-V

ERKE

NN

ERS


H allo jogi’s, jullie leiding hier!

Nu we weer een aantal vergaderin-gen verder zijn hebben we toch weer wat gekke dingen over jullie ontdekt!

1. Jullie houden meer van verven dan van spelen. Enkele weken geleden hebben we eindelijk de stap durven zetten. Ons fel-oranje lokaal zou geverfd worden! Zolang wij het ons kunnen herinneren is het jong-gidsen lokaal oranje, iemand die dit leest en ons kan vertellen hoelang precies? We hadden dit karwijtje toch wat onderschat en zijn er na twee vergaderingen nog steeds niet helemaal klaar mee, maar we zijn wel al trots op het resultaat!

2. Jullie zijn beter in tenten opzetten dan Mart. Een tijd geleden hebben we ook onze technieken eens opgefrist, en dat bleek allemaal nog goed mee te vallen! Voor sommigen was het de eerste keer dat ze de woorden ‘driepikkel’ en ‘stormkoord’ hoorden, anderen wisten perfect hoe ze een tent stap voor stap moesten opzetten. De laatste uitdaging was het bouwen van een waterbaan vanaf het dak, dat was vetcool!

3. De Mona-Lisa verwerken in een strip is geen enkel probleem. Jullie ontwierpen ook jullie eigen strip, daar hebben we hard mee gelachen! De avonturen van Sonja De Beer, Bollige Bob, Karla De Kip en de Jonggidsen op jogi-eiland waren stuk voor stuk pareltjes! Maar het allergekste verhaal was misschien wel dat van het varken dat de Mona-Lisa wilt overkopen van een kip, en daar zijn leven voor moet geven. Dat belooft voor op kamp! Wij zijn al aan het aftellen hoor, wordt awesooooome!

JON

G-G

IDSE

N


H et was tijd voor de jong-givers om eens weg te trekken van den doren

en nieuwe gebieden te exploreren. We startte met de ontdekking en verovering van Herent centrum dat toch nog heel onbekend was voor sommigen. Niet veel later was het tijd om wat verder te trek-ken, namelijk tot in Leuven. Vol enthousi-asme werden alle toeristische trekpleis-ters bezocht, onveilig gemaakt en gefoto-grafeerd. Een top 4-uurtje maakte die dag compleet!

Dan was het tijd voor groepsweekend. We kregen het privilege om met ons allen in het paleis te slapen. Toch wel spannend voor de eerste nacht in zo een tent te sla-pen. We leerden niet enkel onze eigen groep maar heel de scouts beter kennen. Na al die verplaatsingen was een vergade-ring op den doren meer dan welkom! Lil pump leerde ons de kneepjes van een zeer moeilijk vak, namelijk smokkelen. Geen enkel verstop plekje bleef onbekend voor de jong-givers. Zelfs de wilde spelen gaven de gesmokkelde objecten niet prijs. Nu kamp steeds dichterbij komt was het nodig onze skills nog eens op te frissen. Met zen allen een tent opzetten ging bij de ene al vlotter als bij de anderen. Door het bouwen van een tafel en een vuur konden de nieuwe begin en eindknoop geoefend worden. Hopelijk onthouden we deze tot kamp!

JON

G-G

IVER

S


E r was ooit een gids bij de scouts van Herent. Ze heette Emma. Emma zou

met haar tak voor de vergadering naar Leuven gaan voor een megaleuk stads-spel! De gidsen moesten de hele dag een ei bijhouden en dit beschermen. Ze wisten echter niet dat de moederkippen hen had-den gevolgd tot in Leuven. Ze wouden wraak. Achter elk hoekje van elke straat stond er een kip klaar om in de tedere billetjes van een gids te pikken. Emma liep door de stad en kwam aan de hoek van een straat, niet wetend dat haar poep er nooit meer hetzelfde zou uitzien… Ze liep om de hoek en… AAAH, godverdomme dat doet zeer! Heel leuven moest haar wel gehoord hebben! Alle andere gidsen speelden hun spel verder maar vermeden uiteindelijk de straathoeken na wat er met Emma was gebeurt. Door deze traumati-sche (maar leuke) zondag gebruiken de gidsen geen eieren meer tijdens hun spe-len…

Een anekdote van een creatieve Gids!

GID

SEN


E r was eens een Verkenner, die heette Piet

Braaf zijn en luisteren naar de leiding deed ie niet

Maar zeepkisten bouwen, daar hield hij wel van

Als hij mocht timmeren voelde hij zich een echte man

De verkenner die de race dan won

Dacht dan even later dat hij alles kon

Dat duurde maar tot het volgende spel Dan moest hij weer luisteren en dat was de hel Stilzitten kan hij ook niet zo goed

Maar gelukkig speelt hij wel mee als het echt moet

Op groepsweekend was de leiding heel trots

Want de Verkenners gedroegen zich plots

Hun verantwoordelijkheid stak de kop boven

En daarvoor mogen we hen ook eens loven!

Een beetje later speelden we met de welpen

Dan konden we de kleintjes eens hel-pen

Dat vonden we superfijn

Dan voelden wij ons ineens wat min-der klein

Spelen met water onder de zon

We wouden dat dat wat vaker kon!

We hebben ook eens hamburgers ge-geten

Want er is toch niks leuker dan vreten

Bij de leidingswissel kregen we plots 3 vrouwen

Toen waren we al helemaal niet te houwen!

Het rijmpje eindigt dan wel hier

Maar er volgt nog een kamp vol ple-zier!!

VER

KEN

NER

S


H oi hoi,

De SemiAutobiographicalScout hier! Het is vandaag 7 mei en ik zit lekker bui-ten op een terrasje, aan het genieten van de zon. Je herinnert je het vast wel, die warme lentedagen begin mei die ons de-den verlangen naar de zomer. Voor mij was dit vooral een verlangen naar ons kamp in Montenegro, want de plannen worden steeds concreter en de vooruit-zichten steeds beter. Ik zal je al een voor-proefje geven van wat wij op kamp gaan doen!

Zondag 8 juli vertrekken we in Brussel en komen we 3 uren later aan in de prachtige hoofdstad Podgorica. Lang blijven we hier niet want de eerste dagen van ons kamp zullen we doorbrengen in het natuurpark Durmitor, Unesco-werelderfgoed sinds 1982. Het panorama bestaat uit bergtop-pen, kloven, gletsjers, rivieren, meren, uitgestrekte weiden en oude bossen. Overvliegende gieren en voorbijlopende wolven zijn hier geen uitzondering. Hier blijven we enkele dagen om tot rust te komen en één te worden met de natuur. Donderdag 12 juli reizen we door naar Perast, een oude stad nabij de Baai van Kotor, omgeven door hoge bergketens. De 16 kastelen, 17 katholieke kerken en 2 orthodoxe kerken die de evolutie van Pe-rast tussen 1420 en 1797 vertellen, zullen onze reis een culturele boost geven. Van-uit Perast maken we 2 dagtripjes. Eéntje naar Tivat en ééntje naar Kotor. Maandag 16 juli trekken we opnieuw de natuur in. Deze keer in die van het natio-naal park van Lovcen in het Zuidwesten van Montenegro. Deze bergketen heeft een top op een hoogte 1657m die door ons beklommen zal worden om te kunnen genieten van het uitzicht. Donderdag 19 juli verplaatsen we ons naar Budva. Het Montenegriaans epicen-trum van jeugdelijk feestgedruis. Lekker

JIN


niks doen en aan het strand liggen, mag zeker niet ontbreken aan onze reis en Budva is daar de ideale bad-plaats voor. Met zijn kilometers kust

zal het niet zo moeilijk zijn om een rustig plekje te vinden waar we onze huidskleur 50 tinten bruiner kunnen maken. Zaterdag 21 juli keren we terug naar de hoofdstad podgorica om daar nog 2 daag-jes na te genieten van de heerlijke reis die we ons allemaal nog lang na onze scouts-carrière zullen herinneren. We zullen te-rugdenken aan de mensen die we hebben ontmoet, de wandelingen die we hebben gemaakt, de steden die we hebben be-zocht en de dingen die we hebben be-leefd. We zullen terugdenken aan de vriendschappen die hechter zijn geworden en aan onze kleurentotem die we hebben gekregen waarmee we vanaf nu elke keer kunnen pronken tijdens de totemrondjes. Maar we zullen vooral terugdenken aan hoe het ons buitenlands kamp in Monte-negro, de kers op de taart was van onze scoutscarrière als lid. Melodramatic Greetings, SemiAutobiographicalScout

* Meer van onze prachtige blogs zijn te lezen op http://www.bloggen.be/thesemiautobiographicalscout/

JIN


W ow, het is alweer tijd voor een nieuw weettewah-tekstje. Die af-

gelopen maanden zijn echt voorbij gevlo-gen, maar ja de tijd vliegt natuurlijk als je je amuseert. Hoe komt het toch dat die leiding zich altijd zo hard amuseert hoor ik je jezelf afragen, zo veel leidingsactivitei-ten doen zij toch niet? Maar daar heb je het fout! Ook deze keer stond onze agen-da volgepland met allerlei weekends, kampvuren en hier en daar een klein feestje. Ik begin alvast met een absolute topper: onstpanningsweekend. Het concept is je misschien niet helemaal duidelijk. Een weekend ontspannen, da’s toch gewoon helemaal niets doen? Maar als echte scouts verkiezen wij uiteraard grote spe-len en gewoon samen zijn boven op ons eentje in de zetel liggen. Het weekend begon op zaterdagochtend met een ge-weldige brunch waar we ons buikje lekker vol gesmuld hebben zodat we vol energie energie zaten voor de rest van de dag. In de namiddag kwam je voor een keer trouwens niet alleen leeuwen, giraffen en olifanten tegen in Planckendael. Je vond er ook wetenschappers, kazou-monitoren, een groepje senioren en natuurlijk de ge-bruikelijke Chinese toeristen. Je kon wel-licht al raden dat wij dat eigenlijk waren. We ontdekten alle geheime kanten van het park en hebben zelfs het nieuwe baby-olifantje kunnen spotten. Eens terug aangekomen op den Doren konden we ontspannen met een drankje of twee en een super ingewikkelde quiz waarbij we eigenlijk alle antwoorden al kregen. Nadat we een paar dansjes gepla-ceerd hadden konden we dan eindelijk moe maar voldaan in ons slaapzakje gaan liggen.

Na ontspanningsweekend was het voor de leiding dan een tijdje terug rustiger. Tij-dens de paasvakantie moesten we alweer studeren, wat echt niet onze favoriete bezigheid is, maar kon er ook van het goeie weer genoten worden. De leiding had op zondag namelijk techniekenverga-dering. Er kwam iemand van het Rode Kruis langs die ons een leuke en interac-tieve workshop over eerste hulp gaf en ons zo de kneepjes van het vak leerde. Het volgende weekend op ons lijstje is ons megaleuk groepsweekend! Voor een vol-ledig verslag van alle spelen heb ik spijtig genoeg geen plaats. Ik denk trouwens dat jullie in de rest van dit boekje nog wel ge-noeg verhalen over het groepsweekend zullen lezen. Samengevat heeft jullie lei-ding zich ontzettend hard geamuseerd (en misschien iets te luid gezongen aan het kampvuur ). Als laatste mag ik jullie meenemen naar de mannen- en vrouwenavond, al kan ik in mijn geval natuurlijk meer zeggen over het mannengedeelte. Eén avond per jaar wordt jullie leidingsgroep in twee groepen verdeeld. De mannen houden dan een heuse BBQ en drinken enkele pintjes. Dit jaar hadden we spijtig genoeg geen geluk met het weer en moesten we het met een gasvuur en een pan doen. De vrouwen genoten van verse cocktails (ook pintjes natuurlijk) en een zelfgemaakte maaltijd. Zo zien jullie beste lezers, de leiding heeft altijd wel iets te doen. Ik hoop dat jullie nu wat meer te weten zijn gekomen over onze drukke levens. Tot volgende keer!

MAARTEN’S MEMOIRES


D at de kapoenen echte speelvogels zijn, dat wisten we natuurlijk al lang.

Maar dat ze ook echt de koningen van het vertellen van raadsels zijn, dat wist je waar-schijnlijk nog niet. Word jij de nieuwe raadseloplosserheld? Bewijs het en los de raadsels van de kappies op!

Wat is groen en glijdt van een berg én komt steeds dichter bij? (Charlotte C.)

Wat is moeilijk en lekker? (Mil C.) Wat is rond en heeft een slurf? (Nina G.) Wat is wit en loopt door een woestijn?

(Arthur R.) Wat is de achternaam van god? (Daan V.)

Vond je deze raadsels nog een makkie? Ver-dien dan de échte titel van raadselkoning (of -konining natuurlijk ) en los dit raadsel op. Veel plezier!

ELLEN’S LOLPAGINA

v.u. Lien Deforche P806225 2018 - Scouts Herent · 2018-05-21 · te laten zinken. Met de gezonken...

Documents

Transcript of v.u. Lien Deforche P806225 2018 - Scouts Herent · 2018-05-21 · te laten zinken. Met de gezonken...