hetvanfastfood T Begin - Catharina Ziekenhuis€¦ · EINDHOVENS DAGBLADDINSDAG5MEI2015 HELMOND...

1
door Arnold Mandemaker e-mail: [email protected] EINDHOVEN – Vrijdag 4 december 2009. Het is een datum die Math en Nel Coenen uit het Limburgse Baarlo nooit zullen vergeten. Een dag voor zijn 51ste verjaardag ligt Math op de operatietafel van onco- logisch chirurg Ignace de Hingh in het Catharina Ziekenhuis Eindho- ven. Hem wacht een operatie op le- ven en dood. Letterlijk. De Hingh gaat die dag in Maths’ buikholte kijken of uitzaaiingen van darmkanker naar het buik- vlies operabel zijn of niet. „Geen mooier cadeau dan dit”, zijn Math’s laatste woorden voordat hij onder narcose gaat. Nel heeft haar man dan al dag gezegd en zit verder de hele dag thuis met doch- ter Shirley. De Hingh heeft haar gezegd: als ik vroeg op de middag bel, is het mislukt. Bel ik later, dan was het operabel. Het tele- foontje komt om half zeven ’s avonds. Goed nieuws dus. Math Coenen is een van de men- sen die dankzij de HIPEC-metho- de na vijf jaar nog in leven is na- dat bij hem buikvlieskanker werd geconstateerd. Voorheen was de overlevingstijd voor mensen met deze vorm van kanker maximaal een half jaar. Het verhaal begint eigenlijk drie jaar eerder. In 2006 ontdekt Math, 46 jaar oud en kerngezond, bloed in zijn ontlasting. Hij gaat na een paar weken naar zijn huisarts. Die denkt aan inwendige aambeien. Omdat de bloedingen maar aan- houden, gaat hij voor onderzoek naar VieCuri, het ziekenhuis van Venlo. Daar wordt de diagnose darmkanker gesteld. Eind juli 2006 wordt hij geope- reerd en dat gaat bijna fout. Een inwendige bloeding maakt dat hij op dezelfde dag tot twee keer toe opnieuw moet worden openge- maakt. „Ze vonden bij de derde keer een spuitertje”, zegt Math. Het herstel gaat na dit lek ook niet best. De darmen komen slecht op gang, voedsel binnen houden lukt niet. Na een paar we- ken moeizaam herstel gaat Math toch maar weer aan de slag bij zijn werkgever, een kwekerij van fruitbomen. Periodieke controles zijn positief, tot september 2009. Dan is het mis, en fors ook: uit- zaaiingen in het buikvlies. In Ven- lo niet meer te behandelen. Hij wordt naar het Catharina ver- wezen, waar chirurg De Hingh dan al sinds enkele jaren bezig is met een nieuwe operatiemetho- de, de HIPEC. Daarbij worden kleine uitzaaiingen in het buik- vlies met verwarmde chemovloei- stof gespoeld en vernietigd. Op dat moment zijn nog maar drie ziekenhuizen in Nederland Je blijft kankerpatiënt, maar ik laat er mijn leven niet door bepalen Math Coenen ‘Als ik vroeg op de middag bel, dan daarmee bezig. De HIPEC ver- loopt goed, maar Math heeft, net als eerder, moeite om eten bin- nen te houden. Op Kerstavond 2009 mag hij naar huis, op Twee- de Kerstdag is hij alweer terug in het Catharina. „Ik wilde te veel in- eens”, weet Math. Op oudejaars- dag 2009 komt hij voor de tweede maal thuis. Dan gaat het beter. In april 2010 gaat hij weer aan de slag. Periodieke controles laten geen uitzaaiingen zien, tot maart 2011. Dan blijkt dat de oorspronke- lijke darmkanker toch naar de rechterlong is uitgezaaid. Een longoperatie volgt, waarbij de tu- mor via de rug wordt weggesne- den. Math is nu vier jaar schoon, maar hij is realistisch: „Je blijft al- tijd kankerpatiënt. Maar ik laat er mijn leven niet door bepalen.” Er volgde nog wel één spannend moment. In de familie Coenen kregen meerdere mensen darm- kanker. Dat kan duiden op een ge- netische afwijking. In Maastricht ondergaat hij daarom een gen-on- derzoek. Maths’ grote vrees is dat hij via zijn bloedlijn dochter Shirley in gevaar heeft gebracht. Uit het onderzoek blijkt die vrees ongegrond. Nel: „Dat was de eer- ste keer dat Math heeft gehuild.” is het mislukt’ Nel en Math Coenen met hun hondje Nika. foto Ton van de Meulenhof

Transcript of hetvanfastfood T Begin - Catharina Ziekenhuis€¦ · EINDHOVENS DAGBLADDINSDAG5MEI2015 HELMOND...

Page 1: hetvanfastfood T Begin - Catharina Ziekenhuis€¦ · EINDHOVENS DAGBLADDINSDAG5MEI2015 HELMOND REGIO23 T oen ik de zinken prul-lenbak een meter of drie verderop had neergezet, ontstond

Eindhovens Dagblad 05/05/2015

Copyright (c)2015 Eindhovens Dagblad 05/05/2015 Kan 6, 2015 7:51 am / Powered by TECNAVIA

Copy Reduced to %d%% from original to fit letter page

22 HELMOND REGIO

door Diede Hoekstrae-mail: [email protected]

EINDHOVEN – Met de opening vanhet Italiaanse restaurant Vapianoin De Heuvel heeft Eindhoven erweer een fastfoodketen bij. Detijd dat je voor een snelle hap dekeuze had tussen McDonalds, Bur-ger King of een andere cafetarialigt al lang en breed achter ons.Wie minder dan een tientje te be-steden heeft, kan tegenwoordigtoch nog kiezen uit een hele ritsgoedkope eetgelegenheden. Eenpizza bij Happy Italy, een wokge-recht bij Soho of een royaal be-legd broodje bij Subway. Zomaar

een greep uit het aan-bod.Horeca-adviesbureau Van Spron-sen & Partners, doet regelmatigonderzoek naar trends in de res-taurantsector. Volgens medewer-ker Guido Verschoor hebben ke-tens zoals Vapiano en Happy Italyzelf een nieuwe sector gecreëerd.„Fast casual. Ze zijn iets duurderdan de bekende fastfoodketensmaar een stuk goedkoper dan eenecht restaurant. Qua sfeer en uit-straling benaderen ze bovendienhet restaurant.”

Volgens Verschoor springen de ge-noemde ketens in op de vraag uitde markt. „Veel mensen willenwel uit eten maar niet te veel uit-geven. De ketens hebben een paardingen gemeen. Ze zijn groot enprofileren zich met termen alsduurzaam, biologisch en ambach-telijk. Ze willen een gezond alter-natief bieden voor de bekende‘vette bek’.”Dat juist bij McDonalds de omzetachteruit holt, is volgens Ver-schoor niet zo vreemd. „Er zijn ge-woon veel meer alternatieven. Be-halve de grote ketens zie je ookeen opmars van hamburgercon-cepten. Vaak met een watduurdere maar betere hambur-ger dan die van McDonalds.”Toch heeft ook McDonalds vol-gens Verschoor niet stil geze-ten. „Ze zijn echt wel vooruit-strevend. Qua duurzaamheiden informatievoorziening naarde klant lopen ze voorop. Maarook in beleving is geïnvesteerd.Vroeger moest een klant na heteten zo snel mogelijk weer weg.

tegenwoordig proberen ze deklanten wat langer te laten verblij-ven. Het is ook niet zozeer dat Mc-Donalds het slechter doet omdatze niet veranderen. De verande-rende vraag van consumentenwordt echter bediend door nieu-we concepten.”

door Arnold Mandemakere-mail: [email protected]

EINDHOVEN – Vrijdag 4 december2009. Het is een datum die Mathen Nel Coenen uit het LimburgseBaarlo nooit zullen vergeten. Eendag voor zijn 51ste verjaardag ligtMath op de operatietafel van onco-logisch chirurg Ignace de Hingh inhet Catharina Ziekenhuis Eindho-ven. Hem wacht een operatie op le-ven en dood. Letterlijk.

De Hingh gaat die dag in Maths’buikholte kijken of uitzaaiingenvan darmkanker naar het buik-

vlies operabel zijn of niet. „Geenmooier cadeau dan dit”, zijnMath’s laatste woorden voordathij onder narcose gaat. Nel heefthaar man dan al dag gezegd en zitverder de hele dag thuis met doch-ter Shirley. De Hingh heeft haargezegd: als ik vroeg op de middagbel, is het mislukt. Bel ik later,dan was het operabel. Het tele-foontje komt om half zeven ’savonds. Goed nieuws dus.Math Coenen is een van de men-sen die dankzij de HIPEC-metho-de na vijf jaar nog in leven is na-dat bij hem buikvlieskanker werdgeconstateerd. Voorheen was de

overlevingstijd voor mensen metdeze vorm van kanker maximaaleen half jaar.Het verhaal begint eigenlijk driejaar eerder. In 2006 ontdekt Math,46 jaar oud en kerngezond, bloedin zijn ontlasting. Hij gaat na eenpaar weken naar zijn huisarts. Diedenkt aan inwendige aambeien.

Omdat de bloedingen maar aan-houden, gaat hij voor onderzoeknaar VieCuri, het ziekenhuis vanVenlo. Daar wordt de diagnosedarmkanker gesteld.Eind juli 2006 wordt hij geope-reerd en dat gaat bijna fout. Eeninwendige bloeding maakt dat hijop dezelfde dag tot twee keer toeopnieuw moet worden openge-maakt. „Ze vonden bij de derdekeer een spuitertje”, zegt Math.Het herstel gaat na dit lek ookniet best. De darmen komenslecht op gang, voedsel binnenhouden lukt niet. Na een paar we-ken moeizaam herstel gaat Math

toch maar weer aan de slag bijzijn werkgever, een kwekerij vanfruitbomen. Periodieke controleszijn positief, tot september 2009.Dan is het mis, en fors ook: uit-zaaiingen in het buikvlies. In Ven-lo niet meer te behandelen.Hij wordt naar het Catharina ver-wezen, waar chirurg De Hinghdan al sinds enkele jaren bezig ismet een nieuwe operatiemetho-de, de HIPEC. Daarbij wordenkleine uitzaaiingen in het buik-vlies met verwarmde chemovloei-stof gespoeld en vernietigd.Op dat moment zijn nog maardrie ziekenhuizen in Nederland

Jongeren zijn verreweg de belang-rijkste doelgroep van fastfoodke-tens. Veel voor weinig klinkt alsmuziek in de oren van de niet alte koopkrachtige generatie.Het ED ging op pad met twee sta-giaires. Kas van Vliet (20) en Lou-ke Kreemers (20) mochten hunhongerige magen vullen met hetaanbod van een aantal fastfoodfor-mules in de Eindhovense binnen-stad. Zie hier rechts het resultaat.

door Petra Biese-mail: [email protected]

GELDROP/VELDHOVEN – „Hij zei datik de schaal niet moest laten val-len!” Enthousiast wurmt de 11-ja-rige Olaf Peeters zich tussen eenenorme haag van jonge PSV-fansdoor. Hij is net met zijn grotePSV-held Memphis Depay en dekampioensschaal op de foto ge-weest. „Ik had best een beetje krie-bels in mijn buik”, geeft de jon-gen toe.„We willen kinderen die het kam-pioensfeest niet mee konden ma-ken toch de kans geven het feestjeeen beetje mee te vieren”, zegteen woordvoerder van Philips. Endus zetten spelers handtekenin-gen op vers gips, PSV-sjaaltjes,T-shirts en notitieblokjes en kon-den fans met de spelers en dekampioensschaal op de foto. Hetzorgde in beide ziekenhuizenvoor hectische taferelen. Zo hec-tisch dat de vierjarige Collin Lie-veld uit Veldhoven verlegen de

badkamer in duikt zodra AndrésGuardado en Luciano Narsinghhun hoofd om de hoek van zijnziekenhuiskamer steken. Collinheeft met zijn vinger tussen dedeur gezeten. Die vinger is net opde operatiekamer gezet. Op zichal spannend natuurlijk, maar danook nog eens die voetballers enhun gevolg in de vorm van came-ra’s en journalisten op je kamer;van Collin hoeft het even niet.„Maar papa vindt het leuk als jemet ze op de foto gaat”, probeertz’n moeder nog. Uiteindelijk ishet keeperstrainer Ruud Hesp diehem weet over te halen.Eerder op de dag in de gipskamervan het St. Anna kan het de 13-jari-ge Mats Middel uit Nuenen juistniet lang genoeg duren. Hij heefteen poosje geleden zijn arm gebro-ken bij het skaten en krijgt nuvers gips. PSV-gips. Met als kersop de taart handtekeningen vanreservekeeper Danny Wintjensen Mats’ grote favoriet MemphisDepay. „Ik durfde er vooraf nietop te hopen dat juist hij zou ko-men”, zegt Mats. „Want dan konhet alleen maar tegenvallen.”Gipsmeester Christ van de Rijtdoet ondertussen onverstoorbaarzijn werk. Hij is niet onder de in-druk van de helden. „Als zij ietsbreken, zetten wij het gips”, legthij later uit. „Romario, Ronaldo,ik heb ze hier allemaal gezien.”

Je blijft kankerpatiënt,maar ik laat er mijn levenniet door bepalenMath Coenen

Fast casual winthet van fastfood

Op initiatief van schei-dend shirtsponsor Philipsbezochten enkele ledenvan het kampioenselftalgisteren het St. Annazie-kenhuis in Geldrop en hetMMC in Veldhoven.

Terwijl bij McDonalds de omzetachteruit holt, staat bijHappy Italy de rij tot verbuiten het restaurant.

Het ED neemt deproef op de som

Kriebels in debuik voor fotomet Depay

FASTFOOD

‘Als ik vroeg op de middag bel, dan

� Memphis Depay zet zijn handtekening op het kersverse PSV-gips van MatsMiddel uit Nuenen. foto Kees Martens

EINDHOVENS DAGBLAD DINSDAG 5 MEI 2015 HELMOND REGIO 23

T oen ik de zinken prul-lenbak een meter ofdrie verderop hadneergezet, ontstond

de ideale plek voor een ontbijt.De achterdeur stond in eenhaakse hoek open ten opzichtevan het huis. Zo ontstond eenwindstil plekje in de hoek voorde keuken en de scheidings-muur met de buren.De ochtendzon was nog wate-rig als te snel gezette koffie.Een slappe espresso is ondanksalles warm en geurig. De ver-beelding achter de smaakpapil-len kleuren de smaak in. Zovoelde ik deze ochtend tussende rillingen door de beloftevan warmte.Waar tot zonet ons afval hadstaan wachten op de transfernaar de kliko nam ik nu de eer-ste slok van allesbehalve slechtgezette koffie. Sinds we onder-dak hadden gegeven aan de tij-delijk verweesde broer vanmijn lief waren we bedanktmet een kwalitatief sterkeZwitserse koffiezetter.Ik bladerde door de krant enzag de dagelijkse werkelijkheidin verhalen voorbijkomen.Poes nam poolshoogte vanmijn start van de dag en be-sloot na het vangen van mijnaandacht te vragen om eten. Ikhad mijn eigen ontbijt al klaar-staan, dus ik kon de roep vanons huisdier om haar portieniet negeren.Met een rinkelend geluid liet ikkoolhydraatarme brokjes neer-dalen in haar aardewerken voe-derbakje. Dat van die weinigecalorieën had ik niet zelf ver-zonnen. Dat was een dringendadvies geweest van de dieren-arts die zich zorgen maakte omhet gewicht van Poes.Toen ik weer in mijn tuinstoelzat en Poes achter me hoordeknabbelen, nam ik de eerstehap van mijn muesli, yoghurten fruit. De dag was net begon-nen. En zoals met alle begin, ishet eerste succes een dubbelewinst.

SIMON [email protected]

daarmee bezig. De HIPEC ver-loopt goed, maar Math heeft, netals eerder, moeite om eten bin-nen te houden. Op Kerstavond2009 mag hij naar huis, op Twee-de Kerstdag is hij alweer terug inhet Catharina. „Ik wilde te veel in-eens”, weet Math. Op oudejaars-dag 2009 komt hij voor de tweedemaal thuis. Dan gaat het beter. Inapril 2010 gaat hij weer aan deslag. Periodieke controles latengeen uitzaaiingen zien, tot maart2011. Dan blijkt dat de oorspronke-lijke darmkanker toch naar derechterlong is uitgezaaid. Eenlongoperatie volgt, waarbij de tu-

mor via de rug wordt weggesne-den. Math is nu vier jaar schoon,maar hij is realistisch: „Je blijft al-tijd kankerpatiënt. Maar ik laat ermijn leven niet door bepalen.”Er volgde nog wel één spannendmoment. In de familie Coenenkregen meerdere mensen darm-kanker. Dat kan duiden op een ge-netische afwijking. In Maastrichtondergaat hij daarom een gen-on-derzoek. Maths’ grote vrees is dathij via zijn bloedlijn dochterShirley in gevaar heeft gebracht.Uit het onderzoek blijkt die vreesongegrond. Nel: „Dat was de eer-ste keer dat Math heeft gehuild.”

Echt gezellig oogt de Subwayaan de Vrijstraat niet. Binnen ishet broeierig en tien minutenwachten in de rij is wat lang.Kas: „De ene hap lijkt hetbroodje vers en bij de anderehap weer niet. Heel vreemd.”Louke: „Het idee dat je zelf jebroodje mag samenstellen isleuk, maar voor mensen die

moeilijk kunnen kiezen is erwel héél véél keuze.”Kas: „Ik haal er net een stukjekaas uit. Dat valt me toch te-gen. Ze noemen dit pittigekaas maar volgens mij is het ge-woon vandie goed-kope ched-dar.”

Bij Soho moeten we aan de ba-lie bestellen, maar mogen daar-na wel gaan zitten. Zeven mi-nuten later staat de Kon BaoChicken (mie met kip en groen-ten) op tafel.Kas: „Deze kip smaakt echtnaar kip. Dat is al vrij bijzon-der bij fastfood. Lekker gemari-neerd bovendien.”

Louke: „Ik vind het lekker.Thuis maak ik het ook vaak.Het is snel klaar en gezond.”Kas: „Echt een flinke maaltijd.Als je dit thuis maakt, ben jeveel duurderuit. Helemaalals je alleenverse produc-ten gebruikt.”

Er mag dan gerept wordenover een teruglopende omzetbij McDonalds, maandagmid-dag zijn alle tafeltjes er bezet.Kas: „Tja, precies wat je ver-wacht. Zacht, warm en hetsmaakt allemaal hetzelfde. Nau-welijks verschil in structuurvan het broodje of de burger.”Louke: „Veel te veel saus ook.”

Kas: „Het gekke is: ik vind hethelemaal niet zo lekker, maarwil wel blijven eten. Het valtme wel op dat de friet tegen-woordig krokant is in plaatsvan nat en slap.”Louke: „Een uurna McDonaldsheb ik altijd al-weer honger.”

Een uur wachten in de rij voorHappy Italy. Op de piekmomen-ten heel normaal. Maandagmid-dag zijn er echter genoeg tafel-tjes vrij. Vijf minuten na bin-nenkomst staat de pizza Qua-tro Formaggi op tafel.Kas: „Hij oogt een beetje bleek-jes maar is wel lekker. Engroot. Hij hangt aan alle kan-

ten over het bord.”Louke: „Er zitten nog wel eenpaar spekjes op van de vorigepizza. Een beetje jammer als jevegetariër bent.”Kas: „Je hebthier wel meerhet idee dat jeecht uit etenbent.”

Niet zo lekker maar je blijft eten

Kip die echt naar kip smaakt

MCDONALDS

Een pizza groter dan het bord

Pittige kaas of goedkope cheddar

Begin

SOHO

is het mislukt’

HAPPY ITALY

SUBWAY

� Nel en Math Coenen met hun hondje Nika. foto Ton van de Meulenhof

7 min € 7.505 min € 7.95

10 min € 5.798 min € 5.95

www.kasteeltuinen.nl

Kasteeltuinen Arcen

Lingsforterweg 26, ArcenT. 077-473 60 10

Kijk voor ons complete evenementen-programma op onze website.

Zondag 10 mei:moederdag-hoedendag• Korting voor moeders met hoed• Modeshows met hoeden (Maaskant

hoeden) en kleding (Monique Désar)• Verkoop van hoeden en tassen

(Marie-José Korsten)• Gratis hand• Optredens m• Moederdag• Roofvogelde