FEEDBACKFORMULIER VOOR:MARJO SCHILLINGS, GEMAAKT DOOR: JOHAN RIETJENS

EXCELLENT (8-10) GOED (7-8) VOLDOENDE (5-6) ONVOLDOENDE(4-0) GEMIDDELDKWALITEITHoe waardeer je de kwaliteit van dit product?

x x

BETROUWBAARHEIDIn hoeverre vind je de informatie uit dit product betrouwbaar?

x

INNOVATIVITEITIn hoeverre vind je dit product innovatief?

x

CORRECT TAALGEBRUIKIn hoeverre is er sprake van correct taalgebruik?

x

PROCES + TOELICHTINGToelichtingKwaliteit1. je stuk heeft voor mij enorm veel potentie in het licht van met name het ontwikkelen van een (wijsgerig (ped)agogische) visie ten aanzien van

internationalisering. In de volgende punten zal ik aangeven dat de stellingnames die je daarin tot dusver beschrijft, nog niet helemaal onderbouwd en beargumenteerd zijn vanuit de theorie. Mocht het stuk daardoor te omvangrijk worden omdat je nu vooral een beleidsstuk in je hoofd hebt, dan zou ik zelf opteren voor een visiestuk wat uitmondt in enkele ontwerpregels voor cursussen ten aanzien van internationalisering in het curriculum en kort enkele aanbevelingen hoe er op basis van de door jouw geformuleerde visie, draagvlak gecreëerd kan worden (initiatie) en hoe het proces zal moeten worden ingericht voor een daadwerkelijk realiseren van de visie (implementeren). Deze ontwerpregels en aanbevelingen voor initiatie en implementatie, vormen dan feitelijk je adviezen;

2. zoals ik eerder heb aangegeven via mail en Facebook, vind ik zelf dat met het onder punt 1 vermeld perspectief, de essentie van LA4 zou moeten worden geraakt. Natuurlijk is ook het sociologische (b.v. externe democratiseringsprocessen, processen die de bestaande sociale verhoudingen juist in stand houden etc.) en markt-economische (effecten van neoliberalisme, aard van de kwalificatie door de transitie van industriële naar kenniseconomie, etc) perspectief van belang om in te nemen. Maar om met vooral Biesta in het kielszog, een fundamentele koerswijziging in onderwijs ten aanzien van een specifiek onderwerp (in jouw geval dus internationalisering) te legitimeren, vind ik veel spannender. Met jouw onderwerp doe je dit als je je daarin richt op de mogelijkheid ervan de subject-wording ten positieve te beïnvloeden en daarbij ingaan op de waarom-vraag, de wat-vraag en de hoe-vraag. Dat probeer je wel, maar het is nog teveel op basis van stellingname zonder goede onderbouwing en argumentatie. Bepaalde cruciale passages zijn nog niet goed voorzien van onderbouwingen en argumentaties

vanuit de literatuur, waardoor stellingnames nog niet helder zijn. Meest kernachtige passage voor mij in het licht van de vorige conclusie is waarom je internationalisering in het perspectief wil plaatsen van de drie functies van onderwijs volgens Biesta. Zie daarvoor vooral comment 9 en 44 in de tekstAls het gaat om de verhouding tussen de drie functies voor onderwijs volgens Biesta, is het niet helemaal duidelijk welke positionering je schrijven inneemt of gaat innemen. Je zult dit dan ook nog moeten beschrijven en onderbouwen, omdat dit de richting van je adviezen tegelijkertijd legitimeert. Als ik zo vrij mag zijn om mijn gedachten hierover uiteen te zetten, kan dit wellicht een aanzet zijn daarvoor. Deze functie van subjectwording van het onderwijs is voor mij bovenschikkend ten opzichte van kwalificatie- en zeker ten opzichte van socialisatiefunctie (ben er zelfs stellig van overtuigd dat socialisatie een fundamenteel gevaar is voor de subject-wording). De kern van subject-wording is in mijn ogen de redelijke zelfverantwoordelijke zelfbepaling (autonomie en Bildung), het kritisch-constructief deelnemen aan de samenleving/de wereld (democratie), de open stabiliteit qua grondhouding daarin (empiricisme, falsificatie en veronzekeren) met inter-individuele verschillen (uniciteit en pluraliteit). Voor het ontwikkelen van deze vier aspecten van subject-wording, kan naar mijn idee internationalisering een perfect vehikel zijn. Als (niet causaal) gevolg daarvan resulteert dit in een mens-zijn achter het juf of meester zijn, die voor het huidige basisonderwijs meer dan goud waard is ten opzichte van het brons dat we nu met een diploma laten uitstromen… Dit laatste moet gezien worden in het licht van ‘handelen’ zoals door Ahrendt (in Biesta, 2012) wordt uitgewerkt; het initiatief kunnen nemen aan iets wat nog niet eerder gedaan is en daarmee geen slaaf meer is (beter: hoeft te zijn) van bijvoorbeeld de lesmethoden of de cultuur van het meten. Nu laat je de onderbouwing van waarom internationalisering een bijdrage kan leveren enigszins impliciet; het ontbreekt nog aan een theoretisch kader daarvoor. Waarschijnlijk zul je later in je stuk nog ingaan op de ‘wat’ en de ‘hoe’ vraag daarbij; de meer onderwijskundige doorvertaling van het ‘waarom’ in allerlei didactische aspecten van het curriculaire spinnenweb van van den Akker.

3. ik ben het met je eens dat de nadruk moet liggen op de visie van beleid en niet op de strategie van initiëren en implementeren van het beleid. Wat mij betreft kun je wat dat laatste betreft eenvoudigweg refereren aan je product van LA3. Wellicht dat met enkele verwijzingen en parafrases, de essentie van initiëren en implementeren wel nog kan worden beschreven; hooguit een halve pagina. Dus laat je niet van de wijs brengen op dat punt! Dat de BOK van LA4 vooral een pedagogische en sociologische grondslag heeft, geeft mij vertrouwen om dit zo stellig te brengen. Anders zou de grondslag meer onderwijskundig en veranderkundig van aard zijn en dat is ze niet in dit LA. Deze redenering geldt wat mij betreft ook voor de didactische doorvertaling van de ontworpen visie voor internationalisering. Het beschrijven van ontwerpregels lijkt me daarin voldoende en hoef je niet concreet uit te werken hoe zoiets in ontwerp eruit zou kunnen komen te zien.

Betrouwbaarheid1. zoals hierboven ook aangegeven, missen bepaalde kernelementen in je schrijven nog goede argumentaties en onderbouwingen vanuit de

literatuur. Daarin is het nog wat oppervlakkig en stoelt het teveel op stellingnames. Je geeft zelf op het BLOG al aan dat je daar nog meer aandacht aan gaat schenken. Hopelijk hebben de aanwijzingen in punt 2 hierboven je daarbij al wat op het goede spoor kunnen zetten.

Innovativiteit1. als innovativiteit wordt opgevat als een alternatieve aanpak voor een probleem binnen een bestaande situatie die met de huidige en eerder

gehanteerde aanpak niet met bevredigende resultaten kan worden opgelost (Rondeel, 2012, p.14), dan ben je wat mij betreft daarin op de goede weg. Je analyseert in dit schrijven (tot dusver) welke functies van onderwijs op welke wijze in het beleid ten aanzien van internationalisering verdisconteert zijn en concludeert dan dat de subjectwording onderbelicht blijft. Je gaat op basis daarvan richting beschrijven in visie en beleid om dat wel te realiseren. Omdat ‘subjectwording’ in zijn beschrijvingen volgens Biesta naadloos past in hetgeen goed onderwijs is volgens Conceptual Change Student Focused (CCSF)-onderwijs (Pajares, 1992; Triggwel, Prosser & Waterhous, 1999; Chan & Elliot, 2004; Kember & Kwan, 2006) (en de meestal daarop gebaseerde sociaal-constructivistische leertheorie), sluit je met de je schrijven ook goed aan bij het InstellingsPlan van de HZ; het daarin centraal staande Student- en Procesgericht Onderwijs (SPO)-onderwijsconcept is namelijk een concrete uitwerking van zo’n CCSF-onderwijsconcept.

Correct taalgebruik

1. overwegend correct taalgebruik. Ik ga dus alleen in op het structureren. Je stuk ontbeert daarin nog wel een goede logische lijn en vanuit een theoretisch kader argumenteren daarbinnen. Het springt nog een beetje van links naar rechts. Wellicht dat de structuur van een onderzoeksopzet daarin kan helpen; een aanleiding, (probleem)analyse, doelstelling, vraagstelling, theoretisch kader, conclusies en aanbevelingen