CKV verslagIk ben op 18 november naar de toneelvoorstelling ‘Mogadishu’ geweest, in de Amsterdamse schouwburg. Deze voorstelling was van de regisseur Matthias Mooij en is in 2008 geschreven door de Britse schrijfster Vivienne Franzmann.

Samenvatting

Het toneelstuk gaat over een docente die door een van haar donkere leerlingen ervan beschuldigd wordt een racistische opmerking te hebben gemaakt. Jason, de donkere leerling, hoopt hiermee zichzelf te kunnen redden, omdat hij weet van school te worden gestuurd wanneer de waarheid naar boven zal komen. Daarom dwingt hij zijn vrienden af om valse verklaringen af te leggen bij de rector.

Toneelbeeld

Het toneelstuk vond plaats op het podium van de schouwburg, maar zo nu en dan werd er weleens door de zaal heen gerend. Het decor stelde niet zoveel voor en bestond slechts uit tafels en kisten. De acteurs droegen gewone dagelijkse kleding. In de voorstelling werd geen gebruikt gemaakt van muziek.

Personages

De belangrijkste spelers waren ongetwijfeld Jason en de lerares Amanda. Jason stond bekend als een probleemleerling en komt op school over als een ‘stoere’ jongen, die niet klein te krijgen is. Lerares Amanda kwam meer over als een zachtaardig en naïef persoon, die de verkeerde mensen vertrouwd. Ik vond dat ze best geloofwaardig overkwamen, zo zag ik er Jason best voor aan om iemand vals te beschuldigen. Amanda’s dochter Becky is juist de weerspiegeling van haar moeder, ze is razend op Jason en zijn vrienden en komt op voor haar moeder. Ook dit vind ik een begrijpelijke reactie.

Ik heb het meeste meegeleefd met Amanda, omdat zij degene is die door de leugens van Jason in de problemen komt. Ze raakt niet alleen haar baan kwijt, maar zw krijgt hierbuiten ook nog een hele boel problemen (zoals de thuiszorg die haar dochter uit huis dreigt te plaatsen).

Structuur

Het grootste deel van het verhaal speelde zich op de middelbare school af. Ook waren er stukken die zich afspeelde in het huis van Amanda. Tijdens het toneelstuk ontstaan er spanningen die oplopen tot het moment dat Jason eindelijk toegeeft gelogen te hebben.

Thematiek en interpretaties

De thema’s van dit toneelstuk waren vertrouwen, racisme, groepsdruk en manipulatie. Ik vroeg mezelf sterk af of de acties van Amanda om Jason op school te houden beschouwd moesten worden als naïef of als goed bedoeld. Verder stond het probleem waarover het toneelstuk ging ver van me af.

Evaluatie

Het grootste pluspunt van deze voorstelling vond ik de manier waarop de acteurs acteerde. Wat ik wel erg slecht vond was dat je halverwege de voorstelling al wist hoe het zal eindigen. Dit zorgde er bij mij wel echt voor dat mijn aandacht er toen af was.

“Gelukkig laat regisseur Matthias Mooij de scènes razendsnel opvolgen en wisselt hij ernstige dialogen af met humoristische en fysieke groepsscènes. Daarin staan ervaren acteurs naast een multiculturele groep jonge acteertalenten. Zij zijn de grote verrassing van de voorstelling. Snel, stoer en mooi. Met maffe handshakes, originele moves en slang zetten ze een geloofwaardige straatcultuur neer.” (Bron: NRC Handelsblad)

Ik ben het er met deze recensie eens. De afwisseling van scènes waren inderdaad heel goed gedaan en zorgde ervoor dat de spanning er wat beter in bleef. Hoewel de voorstelling ‘Mogadishu’ een heleboel pluspunten van mij krijgt, is het pas een voorstelling die ik zal aanraden wanneer ze hem wat korter maken.