trektocht van de GR 549 naar Plateau d’Emparis:een vergeten schoonheid

29 juli 2012

Zoals steeds proberen we ook deze trektocht, die doorheen de Alpen van Grenoble loopt, zo goedkoop mogelijk te houden. Vooraf wordt het terug wikken en wegen wat de goedkoopste manier is om zich naar Grenoble te verplaatsen , waar de tocht start. De beslissing is redelijk vlug gemaakt: via een rechtstreekse treinrit Lille-Grenoble (TGV), in de avonduren. Om 18U30, 29/07/2012 vertrokken en al aankomst rond 23 uur. Dit hebben we via internet kunnen boeken perfect 3 maand voor begin van de reis. Dan komen de goedkoopste tickets vrij. Ongeveer 40 Euro per enkele rit. Zo heb ik er zelfs één gevonden aan 25 Euro de rit! Voor 105 Euro richting Grenoble voor 3 personen…met de auto en péages is dit een veelvoud hiervan. Anno 2013 is deze verbinding een stuk moeilijker geworden. Spijtig, nu is er een ‘omweg’ naar Valence , om tenslotte 1 uur later aan te komen in Grenoble. Deze ‘prems’=goedkope tickets zijn niet inwisselbaar en niet terug betaalbaar. 2 weken voor vertrek beslist de vader van Jeroen en Sander dat hij eigenlijk ook eens wil meestappen.

Na een kleine 5 uur ‘treinen’ staan we in het nachtleven van Grenoble. We sluiten ons aan bij een rij wachtenden bij de taxi’s. Na een 10’ wachten zagen we dat het nog héél lang ging duren voor we een taxi konden krijgen. Dan maar noodplan2: Vanaf Grenoble pakken we de tramlijn naar Gieres, die blijft tot een stuk in de nacht rijden. 4 km verder en slechts 3 euro lichter (voor 3 personen!) staan we aan de rand van Grenoble. Het is reeds middernacht: start van de tocht op 224m hoogte. We volgen eerst een weg (D524), en wijken later af om in het bos een plaatsje te zoeken om te bivakkeren, na een 6 km lange nachtelijke wandeling. Het is al na 2 uur eer we de slaapmatjes kunnen ontrollen. Ze blazen zichzelf op en geven de hele nacht toch min of meer het gevoel dat je in je eigen bed slaapt. De hoogtemeter wijst 440 m aan (220 m gestegen). Na een zeer korte nacht volgt een moeilijk ochtendritueel met betrekkelijk weinig comfort: Geen water om je te wassen, geen stoel om te zitten…We zijn dit echter al een beetje gewoon. Resumé:6 km afstand , 220 m stijgen

30 juli 2013

Na een uurtje ontwaken, sleuren we onze loodzware rugzak op zijn plaats en weg zijn we. We stappen verder richting Saint Martin d’uriage (550 m) en gaan steeds hogerop . We zien Grenoble reeds liggen in de diepte. Na een 3-tal uur goed doorstappen had er reeds iemand voetverzorging nodig.

Gelukkig heb ik steeds mijn EHBO kistje mee en met m’n niet onbelangrijke beroepsmatige achtergrond als verpleegkundige komt dit wel goed van pas. Eventjes later komen we aan op de camping Buisson (820 m). We stoppen hier geruime tijd om ons tegoed te doen aan een flink ontbijt, met lekkere Franse kaas en een potje koffie. We ploffen ons neer in enkele lig zetels.Mijn blik valt op de helderblauwe hemel. Het is aangenaam warm. Misschien terug iets te warm om de dag tot s’ avonds laat door te komen met een rugzak van 16 kg. Vervolgens wandelen we door de wouden van Grenoble naar Le Marais en het 6 km verder gelegen Chamrousse. Na een lunch en middagpauze nemen we hier de telecabine de la Croix. Deze lift brengt ons naar 2250 m, en dit aan een zacht prijsje van 5 Euro/pers.

Hier hebben we prachtig uitzicht op onze eindbestemming: La Grave, die aan de voet ligt van het imposante bergmassief La meye (+3900 m).

2 km. verder en 250 hoogtemeters lager passeren we reeds de eerste bergmeren, De Lacs Robert , bestaande uit 4 kleinere merende GR 549 gaat de eerste 30 km langs een 10-tal prachtig gelegen bergmeren. In veel van die meertjes zit forel. Bepaalde nodigen U zelfs uit om in te zwemmen. Langzaam stijgend gaan we richting Refuge de la Pra.(2175 m).Onderweg nog 3 bergmeren om van te genieten.(neem er geen drinkwater van ).Hier en daar monden kleine riviertjes

in deze meren, daarin is het water wel zuiver , en vullen we onze camel back .

LAC ROBERT

Na verschillende pauzes komen we in de avond aan bij de refuge de la Pra. Als we willen kunnen we direct aanschuiven voor het avondmaal. Dit doen we echter niet.(nog voorraad genoeg).We lessen de dorst en zijn getuige van een prachtig schouwspel: De Herder roept al zijn schapen van de berghellingen. Verschillende schaapshonden zorgen dat er een langgerekte kudde schapen onder controle naar de vlakte wordt gebracht. De massa is enorm,500? Misschien zelfs meer dan 1000 schapen, niet te tellen en moeilijk in te schatten.

Tijd voor een avondlijke kuitenbijter: we blijven immers niet in de refuge. We stappen nog een uurtje verder (en hoger). Tenslotte bivakkeren we op 2200 m hoogte naast een prachtige waterval, op een mooi, zacht ‘bijna plat’ stukje grond. Het gebruik van oordopjes is hier een goede zaak als je wil slapen naast een waterval.

Resumé:1650 m stijgen,400 m dalen (+ 600 m stijgen met bergliftje),ong. 20 km afstand

31 juli 2012

Na een rustige nacht zijn de weergoden ons gunstig gesteld: we kruipen uit onze tent en het eerste wat opviel is de prachtige blauwe lucht boven de waterval. Na 1 uur is alles terug ingepakt en stappen we verder.

Langs 2 hoog liggende meren, Lac Petit Domenom, en Lac Grand Domenom.(in werkelijkheid verschillen ze niet veel van grootte),

We zien de Col de Freydane liggen :Het hoogste puntje van deze dag:2645 m. Op deze col zien we plots 2 groepen steenbokken verschijnen. Hopelijk kunnen we ze wat dichter benaderen.

Heel eventjes komen we terecht op wat vroeger een redelijke gletsjer was. Het is nu slechts een zwaar terug gekrompen ijzige vlakte.

We kunnen de steenbokken nu echt heel dicht benaderen (10-tal meter). Ze poseren zelfs om een foto te nemen!

Pic de Belledonne(2977 m) (links en rechts van ons de Lac Grand Domenon

Na deze bijzondere ontmoeting met de plaatselijke flora reppen we ons naar de Lac Blanc (2160 m), en dit op bijzonder geaccidenteerd terrein. Onze knieën worden hier toch op de proef gesteld, Zoekend naar de wit-gele markeringen op de rotsen gaan we verder, en stappen zelfs een kleine rivier over. Na een 6 tal km zien we vanuit de hoogte de Lac Blanc liggen. We zien voor het eerst dat de GR 549 niet meer wordt onderhouden. De weg verdwijnt plots in het niets, maar verder zien we hem terug opduiken. We banen ons een weg naar het pad dat verder terug opduikt. Merktekens ontbreken: hadden we beter een potje witte en rode verf meegebracht?

Na terug een uurtje stappen komen we aan in Refuge Jean Collet.

Midden:refuge Jean Collet

Tot onze verbazing wordt deze opengehouden door een Nederlandstalige studente. We eten ons buikje rond en eindigen met een soort van pannenkoek. Nadien horen we dat er nog een weg is die ons de volgende dag leidt naar Le Rivier d’Allemont. Met volle kracht vertrekken we terug naar de Col de la mine de Fer. En later nemen we een andere weg naar Le Ferrouillet .

Het is een streek met rotsblokken en hier en daar wat flora. . Refuge des sept Laux staat reeds aangegeven (nog 6 uur wandelen).We laten deze refuge links liggen en gaan richting de historische plaats Stèle Leigh-Mallory. Dichtbij deze plaats zetten we onze tent op, tussen massa’s bosbessen door, op een hoogte van 2100m. Tussen de rotspieken door komt de maan reeds ‘piepen’.

Resumé:15 km afstand,1400 m stijgen,1500 m dalen

1 augustus 2012

De volgende morgen ritsen we de tent open: Ons ontbijt hangt letterlijk aan de struiken. We trekken zo’n klein uurtje lekkere bosbessen en krijgen zo gratis de beste verse vitamientjes .Terug op weg stoten we op de site Leigh-Mallory. Overal liggen wrakstukken .We lezen het gedenkteken (Engelstalig) aandachtig en blijkbaar heeft zich hier een zware vliegtuigcrash voorgedaan in november 1944.Eventjes verder ontmoeten we een plaatselijke inwoner: Deze man is meer op de hoogte van de gebeurtenissen anno 1944.Blijkbaar is er hier een belangrijk vliegtuig ,volgepropt met alle mogelijke wapens van die tijd neergestort. Men heeft heel lang gezocht , in november 1944, naar het vliegtuig, maar niet gevonden door de winterse sneeuwstormen . Het is pas in de maand juni 1945, na het smelten van de sneeuw, dat men het vliegtuig terugvond ,door een groep boeren. hierin zaten 10 overledenen . De meeste wrakstukken liggen er nog steeds,half begroeid en bedolven. Volgens de boorddocumenten zat het vliegtuig propvol bevoorrading: munitie en wapens. Daarvan heeft men officieel niets meer van teruggevonden. Volgens de man hebben de boeren alles meegenomen…tot zover de legende.

Na deze niet alledaagse verhaal en ontmoeting zetten we de tocht verder. Het is een 14-tal km naar Allemont. Aangezien we wat in tijdnood komen nemen we in Le Rivier d’Allemont( 1254 m) niet de GR 549, die terug de bergflank opgaat, maar wel de weg Allemont zelf. Meer dan één uur lang eentonige weg: we hadden toch liever de bergflank op geweest. Alhoewel…onderweg zien we de kilometers staan op een paaltje met de nodige tijd als je wil passeren langs de Lac de Belledonne:7 km (3u en 20 min. stappen):redelijk heftig dus.

In Allemont zelf kuieren we wat rond in het dorpje. Het restaurant is echter gesloten. We stappen wat verder richting een camping, waar meerdere

restaurants zijn en zelf bakkerijen. Tijd om wat voorraad in de rugzakken te deponeren en een restaurant op te zoeken. Na het nuttigen van de ‘dagschotel’ zien we dat het een minder aangenaam stukje wandelen is naar Alpe d’Huez.

We nemen vervolgens de bus en deze deponeert ons in het Oz-Station.(gratis busrit!!)

We bevinden ons in het hart van het ski-toerisme, althans in de winter toch. Vervolgens nemen we de berglift (telecabine de Poutran) dat ons brengt naar de Col Poutran,2000 m hoog. (de telecabine de l’Alpette is niet open: dit was beter geweest, want via deze weg passeren we 3 prachtige meren.).Vervolgens hebben we aansluiting met een ander bergliftje dat ons brengt naar l’Alpe d’Huez. We kuieren door s ’werelds bekende plaats voor de wielerkoers en duiken heel even de plaatselijke apotheek binnen (verbandmateriaal nodig voor blaren!) ,en even later zijn we gelukkig terug in de avontuurlijke bergwereld. We passeren de site archeologique de Brandes. Dit zou het hoogste middeleeuws dorp zijn van Europa. Er was destijds een zilvermijn in de buurt.

We dalen tot 1800 m om nadien terug te stijgen naar 2000m:Col de Sarenne. In totaal dalen we vandaag 2000 meter en stijgen slechts 600 meter, de rest deden we met de kabelliften omhoog. In totaal stappen we ongeveer 27 km.

Op een 1800m hoogte stopt de GR 549 en gaat verder in de GR 54.(Tour de l’oisans et des Ecrins).Het is vanaf hier nog een 4-tal km naar de Col de Sarenne.(2000 m).

Langs de kant van de weg zien we een houten bord staan met als opschrift: fromage de Brebis. Uiteraard moeten we de plaatselijke delicatessen eens proeven. Eens binnen in de boerderij hebben we de keuze tussen een 4-tal soorten schapenkaas. Man, ik heb reeds veel kazen gegeten maar dit was echt een topproduct!!!Onvoorstelbaar lekkere kaas. We hadden er beter wat meer gekocht…Na de Col de Sarenne is het toch heel even zoeken naar een goed plaatsje om de tent op te zetten, liefst waar er een beetje bronwater aanwezig is, waar we ons kunnen wassen en onze voorraad drinkwater in de camel back terug bijvullen .We bivakkeren ons nabij Clavans en Haut, op een 1660m. hoogte

Resume: 26 km werkelijke afstand, 2100 m dalen en 500 m stijgen te voet , 1200 m stijgen met bus en berglift,

2 Augustus 2012

Een volgende dag kondigt zich aan met een staalblauwe hemel. Na de ochtendvertraging geraken onze ‘dieselmotoren’ moeilijk opgewarmd. Bestemming vandaag is plateau d’Emparis. Een prachtig natuurreservaat. Na een halfuurtje stappen botsen we letterlijk op reusachtige stenen muren van meer dan 10 meter hoog ,100 meter lang en een dikte van vele meters. Blijkbaar is dit gebouwd geweest om Clavans te beschermen tegen sneeuw- en rots lawines.

We dalen naar 1250 m en stijgen nadien naar het pittoreske bergdorpje Besse. Hier zetten we ons neer op een open leuk terrasje , midden in het centrum.5 km hebben we reeds afgelegd. Onderweg hebben we prachtig zicht op de gletsjer Mont de Lans,(3500 m), waar er ook in de zomer s ’morgens geskied kan worden. We zetten de tocht verder en zien even later wandelaars in de tegenovergestelde richting met een ezel als draagdier. Das de oplossing. En maar sleuren aan die rugzakken …

Onderweg komen we terug een camping tegen op een ongelukkig uur:te vroeg om te stoppen. Het is juist de middag voorbij.(Granges du Gay, 1570 m)

Na anderhalf uur zwoegen en zweten ,zitten we terug op1900 hoogtemeters, col Nazle en nadien Col St Georges (2245 m).Prachtig zicht op de verder gelegen Aiguilles d’Arves (3500m)

We eten de rest op van de fromage de brebis met brood en hiken verder naar het knooppunt van de plateau d’Emparis. Hier vullen we terug onze camel bags op met stromend rivierwater. Dit keer doen we er toch een klein chloortabletje bij want ik vertrouw het water niet 100%.Teveel grazende koeien in de alpenweiden. Het is hier een subliem paradijs voor wandelaars en maken er dan ook veel tijd voor. In plaats van rechtdoor te wandelen maken we in een U-vorm een prachtige wandeling door het gebied van bloemen, planten schapen koeien en geiten en dit op een hoogte boven de 2300 meter met een adembenemend zicht op het massief van la Meye. Klimmen ook even naar het hoogste punt:2463 m, nemen een gepaste zwembeurt in de Lac Noir en in de lac Lerie.

Eventjes verder staan de koeien ook een bad te nemen…In de Lac Lerie is het alsof we een bubbelbad nemen: We stappen op een ondergrond van een soort van dik mos, waarin blijkbaar heel wat lucht zit . Heel aangenaam om erop te stappen of je neer te leggen op deze mossen kussentjes! Eenmaal uit ons bubbelbad zien we dat er op de aanpalende weiden veel edelweiss bloeien .

S ’avonds is de stilte allesoverheersend :We horen zeer goed de watervallen van de Gletsjer van de Mont de Lans: met bijzonder veel kracht zien we het

smeltwater de berg ‘afrollen’. We wachten tot het donker komt tot we kunnen de tent opzetten, op een boogscheut van de Lac Lerie. Eenmaal opgezet worden we getrakteerd op een allereerste onweersbui sinds onze tocht. Na dit gerommel horen we flink wat bellen: een groep geiten passeert onze tent.(en laten nu en dan iets achter…vlak voor onze tent)

We kruipen in onze slaapzak .Ik stop enkele oordopjes in m’n oren, want de geweldige watervallen ,die zich op enkele km. vandaan bevinden, zorgen toch voor redelijk wat monotoon geluid.

Resumé:16 km werkelijke afstand,500 m dalen,1200 m stijgen

3 Augustus 2012

Na deze verkwikkende nachtrust op 2390 meter (N45° 2’53,7’’ Z 6 13’59,4) en één wasbeurt later in de meren vertrekken we terug .Het is bij momenten wat mistig vandaag, maar nadien zien we de zon terug.

We zien deze morgen heel veel marmotten die ons pad kruisen naar Le Chazelet. Later moeten we door een grote groep schapen. De eerste 6 km dalen we gematigd af naar 2100m,niet belastend.

Nadien volgt een redelijk zware afdaling naar Le Chazelet , en verder naar La Grave komen we onderweg een mooi afgelegen kapelletje tegen: Notre Damme de Bon Repos.

Rond 11 uur settelen we ons op de plaatselijke camping in La Grave. Tijd voor een warme douche te nemen…het is al enige tijd geleden. Lekker eten op restaurant en nadien springen we het toerismebureau binnen om de busreis La Grave-Grenoble te reserveren voor 3 personen. (ong. 18 Euro de man)

S’ Avonds organiseren we een kaas en wijnavond naast onze tent en kijken we terug op een bijzonder geslaagde avontuurlijke reis.

Resume:12 km afstand,1200m dalen.

4 Augustus 2012

De volgende morgen nemen we om 10 u20 de Bus en anderhalf uur later staan we in Grenoble. Vervolgens treinen we naar Lyon. Daar is het even wachten op de TGV naar Lille, die pas vertrekt om 19u30.Omstreeks middernacht komen we thuis.

Meer info :Hennebel Francis (hennebeladam@skynet.be)

Introductiefilmpje: http://www.youtube.com/watch?v=YlrHsd_XkvQ

p.s.: een volledig verslag met foto’s is ook te zien vanaf halfweg april op

www.francis.travelblog.be

Gr 549 steekkaart:

Afstand: 100 km bergwandelen , ongeveer 5000 m stijgen en dalen (stijgen en dalen met de bergliften niet meegerekend)

Overnachting

in Grenoble:Auberge de Jeunesse: 10, avenue du Gresivaudan, 38130 Echirolles(op 15’ met de tram van centrum,ong. 20 Euro

Op de GR 549/54:

Camping: Buison en Luiset in st. Martin d’Uriage,2 campings in Allemont , Besse en-oisans (Granges du Gay),2 Kampeerplaatsen in La Grave

Refuge’s :in Chamrousse (1650m),Refuge de la Pra (2109 m),Jean collet (1952 m),l’Auberge du Rivier d’ Allemont, Florineige (eerder gite) in Alpe d’Huez, refuge Col Sarenne,Refuge in Besse en –oissans,Refuge de rif tort (2240m),refuge du Fay,refuge des mouterres.

Noodhutten: Habert du mousset. Cabane des Chalanches

Bereikbaarheid : Met trein tot Grenoble dan met tram naar Gières= goedkoopst.of vertrek in Vizille (randdorp van Grenoble, doch geen station)

Bewegwijzering: Wit met rood markeringen op stenen,bomen,steenmannetjes onderweg.

Kaarten: Rando Editions A 5 (1:50000),De topo gids GR 549 (massifs et lacs en dauphiné, is praktisch niet meer te verkrijgen)

Bevoorrading: Grenoble,St Martin d’Uriage,Chamrousse,Allemont,Alpe d’Huez,Besse en –oisans,La Grave

Websites: www.chamrousse.info/page381.html

www.youtube.com/watch?v=YlrHsd_XkvQ (film)

www.montagne-oisans.com/montagne-alpes-sejours-457.html

(plateau d’Emparis)

www.francis.travelblog.be

(in opbouw)

Hennebel Francis

Bijlage: Hoogteprofielen en theoretische afstand

Dag 1: richting St Martin d’Uriage

Dag 2 : naar refuge De La Pra

1650 m tot 2200 m : gebruik van berglift in Chamrousse

Dag 3: over Belledonne Massief naar Refuge Jean Collet

Dag 4:naar Leigh Mallory.

In Allemont wordt de bus genomen naar ös-station,vervolgens met de lift naar Alpe d’Huez.

Dag 5: naar de plateau d’Emparis

Dag 6:naar La Grave.