Refrein

Voor het laatst het schoolplein op,voor het laatst een speelkwartier.Voor het laatst dezelfde leerkracht voor de klas. Want we gaan nu hogerop,zijn geen kind meer, maar scholier,nemen afscheid van wat acht jaar veilig was.

Weg, weg, weg,we nemen nu een and’re weg.Weg, weg, weg,we weten heg noch steg.Over, uit,we waaien weg van noord tot zuid.Over, uit,de schoolbel is voor ons voor ’t laatst geluid.

Wennen aan een nieuwe school,aan de kleinste zijn.Wennen aan het niemandsland,het overvolle plein.Wennen aan: ‘je bent een ‘stud’als je het huiswerk doet.’Wennen aan de regels daar, wat fout is en wat goed.

Voor het laatst het schoolplein op,voor het laatst een speelkwartier.Voor het laatst dezelfde leerkracht voor de klas. Want we gaan nu hogerop,zijn geen kind meer, maar scholier,nemen afscheid van wat acht jaar veilig was.

Weg, weg, weg,we nemen nu een and’re weg.Weg, weg, weg,we weten heg noch steg.Over, uit,we waaien weg van noord tot zuid.Over, uit,de schoolbel is voor ons voor ’t laatst geluid.

Wennen aan een nieuwe school,aan de leraar Frans.Wennen aan: ‘Noem mij mevrouw’,een ander: ‘Zeg maar Hans!’Wennen aan wat anders gaat,elk uur een ander vak.Aan die ordeloze venten aan die bullebak.

2

Voor het laatst het schoolplein op,voor het laatst een speelkwartier.Voor het laatst dezelfde leerkracht voor de klas. Want we gaan nu hogerop,zijn geen kind meer, maar scholier,nemen afscheid van wat acht jaar veilig was.

Weg, weg, weg,we nemen nu een and’re weg.Weg, weg, weg,we weten heg noch steg.Over, uit,we waaien weg van noord tot zuid.Over, uit,de schoolbel is voor ons voor ’t laatst geluid.

Wennen aan een nieuwe school,aan de kleinste zijn.Wennen aan het niemandsland,het overvolle plein.Wennen aan: ‘je bent een ‘stud’als je het huiswerk doet.’Wennen aan de regels daar, wat fout is en wat goed.

Voor het laatst het schoolplein op,voor het laatst een speelkwartier.Voor het laatst dezelfde leerkracht voor de klas. Want we gaan nu hogerop,zijn geen kind meer, maar scholier,nemen afscheid van wat acht jaar veilig was.

Weg, weg, weg,we nemen nu een and’re weg.Weg, weg, weg,we weten heg noch steg.Over, uit,we waaien weg van noord tot zuid.Over, uit,de schoolbel is voor ons voor ’t laatst geluid.

Scene 1

Minister Kogel: Kom binnen Luitenant. Ik weet dat het zeer ongebruikelijk is om rechtstreeks van de hoogste baas je orders te ontvangen, maar deze missie is TOP SECRET en zal daarom alleen verbaal gebriefd worden. Deze keer gaat het op mijn manier. Heel bewust sla ik hierbij je gezagvoerder over om lekken in de bovenste linie uit te sluiten. Na de infiltratie van de Russen bij Amerika

3

vertrouw ik niemand meer. (knikt met hoofd en oog tegelijk, tic)

Luitenant Wezel: (staat strak in de houding, rug recht met een zeer ernstig en gespannen gezicht en knikt.) Niemand?

Minister Kogel: Bijna niemand. Luitenant mijn carrière staat op het spel en vanaf nu dus ook de jouwe. Luister goed. Ik vertel het maar één keer! (knikt met hoofd en oog tegelijk, tic)

Luitenant Wezel: (knikt)

Minister Kogel: Gisteren is boven de Mannanuca-eilanden een JSF van de Nederlandse luchtmacht uit de lucht geschoten. De piloot heeft zichzelf naar alle waarschijnlijkheid kunnen redden met de schietstoel maar is toch in de handen van de Mannanucanen gevallen. Dit betekent werk aan de winkel. Zoek je 5 beste mannen uit. Bewapen ze tot op de tanden en zorg dat ze dit klusje klaren en met z’n zessen terug komen. DUIDELIJK? Aangezien ze in Mannanuca nog met speren en pijl en boog vechten moet dat geen enkel probleem zijn.

Luitenant Wezel: Ja minister Kogel. Maar …. Als er dan geen vijf geschikte soldaten meer zijn? U weet dat vorige week het laatste hele peloton afgereisd is naar Oekraïne?

Minister Kogel: Sorry Wezel. Mijn lot ligt in jouw handen. Deze keer doe je je naam geen eer aan. Angst en onzekerheid zijn geen optie. Zorg maar dat je het rond krijgt. (knikt met hoofd en oog tegelijk, tic)

Luitenant Wezel: In orde minister Kogel.

Minister Kogel: Hier de informatie voor je briefing: Coördinaten van bestemming: 33° 20 NB, 44° 23 OL′ ′Coördinaten van dropzone: 32° 20 NB, 43° 23 OL′ ′Tijd van aankomst: 05:00 en 30 secondenZe vertrekken morgen.Remember this: it’s all classified informationBegrepen luitenant!

Luitenant Wezel: Ja minister Kogel

Minister Kogel: Alles vast op je harde schijf!?

Luitenant Wezel: Ja minister Kogel!

Minister Kogel: Niks vergeten dus!

Luitenant Wezel: Ja minister, euh nee minister Kogel!

Minister Kogel: Sorry, ik hoorde je niet

Luitenant Wezel: JA MINISTER KOGEL!

4

Minister Kogel: ‘k Geloof er helemaal niets van en dat geeft me de zenuwen. (knikt met hoofd

en oog tegelijk, tic) Daarom heb ik alles nog maar even op een chip laten zetten welke vannacht nog achter je oor wordt geïmplanteerd. Heb ik tenminste niet de stress of je alles gaat onthouden!

Luitenant Wezel: M… m.. maar ik kan niet tegen bloed.

Minister Kogel: Geen zorgen luitenant. Ik heb zo mijn manier om er voor te zorgen dat u er niets van merken zult. En nu eruit voor ik me bedenk. (knikt met hoofd en oog tegelijk, tic)

Luitenant Wezel: (beeft als een rietje en verlaat met knikkende knieën het kantoortje.)

(Staal, Verhaag, Lut, Jane, Appel,)

(op het podium zijn de 5 soldaten van het 13e compagnie peloton Z aan het fitnessen. Opdrukken, bankdrukken, stretchen, touwtjespringen. Staal is aan het Dumbell curlen, staand.)

Soldaat Appel: (loopt naar Staal toe en tikt hem op zijn schouder/spierbal.) Euh Staal, mag ik na jou de dumbell?

Soldaat Staal: Tuurlijk maat. (geeft de dumbell aan Appel die met de dumbell op zijn nek achterover op de grond zakt.)

Luitenant Wezel: PELOTON AANTREDEN! (Loopt langs de soldaten die snel op een rij zijn gaan staan. Komt bij Appel) Soldaat Appel. In de benen en wel nu.

Soldaat Appel: (krabbelt snel overeind en gaat naast de anderen staan) TOT UW DIENST LUITENANT.

Luitenant Wezel: Op je plaats rust…….. Manne!

Soldaat Jane: Ahum…

Luitenant Wezel: Soldaten! Vandaag begint voor sommigen van jullie het echte leven. Jullie gaan namelijk op … ‘MISSIE’. Althans, vijf van jullie. De vijf aller sterksten worden geselecteerd.

(op de meeste gezichten verschijnt een glimlach)

Luitenant Wezel: Trouwens wie kan me vertellen waarom soldaat de Vries niet aanwezig is?

Allen: (in koor) ziek luitenant!

Luitenant Wezel: Okee. De mannen die zichzelf wel goed en sterk genoeg achten mogen nu een stap naar voren doen.

(Verhaag stapt naar voren met een strak gezicht gevolgd door Staal. Dan volgen Lut en Appel. Als laatste stapt de twijfelende Jane naar voren.)

5

Truus: (komt al kauwgom kauwend op en gaat vegen, ondertussen houdt ze goed in de gaten wat er op het plein gebeurt)

Luitenant Wezel: Vijf, dat ging mooi. Ware het niet dat één van jullie maar half geluisterd heeft. Het gebeurt niet vaak dat soldaten mij niet goed verstaan soldaat Jane. Ik had het over mannen.

Soldaat Jane: Luitenant, permissie te spreken!

Luitenant Wezel: Spreek!

Soldaat Jane: U had het ook over de vijf sterksten.

Luitenant Wezel: (loopt nog een keer langs de rij soldaten. Stopt aan het eind van de rij bij Appel. Met een cynisch stemmetje) Precies Appel, soldaat Jane heeft hier een punt. Waarom denk jij eigenlijk dat jij bij de vijf sterksten hoort?

Soldaat Appel: Ik ben goed in sterke verhalen Luitenant. Laatst nog heb ik in mijn eentje een hele vuilnisauto opgetild.

Luitenant Wezel: Poeh, .. toe maar. En toen?

Soldaat Appel: Toen mijn moeder het zag zei ze dat ik hem direct moest terug geven aan mijn kleine broertje in de box.

Truus: (zoekt Appels aandacht om zodra deze kijkt haar spierballen te laten zien en te wijzen naar Appel om vervolgens in de lach te schieten, dit alles nadat Wezel Appel heeft terug gestuurd)

Luitenant Wezel: Fijn, doe jij maar even een stapje terug. (ijsbeert nog een rondje om de groep soldaten.Stopt nog even bij Lut) Klaar om te vechten kerel?

Lut Altijd luitenant. Als de randfactoren maar goed zijn. De macaroni van vorige week moest ik in blokjes snijden en met mijn vork opprikken en de schoensmeer …

Luitenant Wezel: Hou maar op. Het is hier geen hotel maar een zaak van leven of dood. (komt aan bij Verhaag.) En hoe zit het met jou?

Verhaag: Klaar om te knallen Luitenant. (stopt een staaf dynamiet in zijn mond en steekt m aan als een sigaar.)

Luitenant Wezel: (Dooft het lontje tussen twee vingers.) Pas maar op ventje. Je zult die tien vingertjes allemaal hard nodig hebben daar.

(Loopt verder naar soldaat de Vrij)

Soldaat de Vrij: Peace man, met vechten los je niets op man.(maakt v-teken met vingers)

Luitenant Wezel: Dat dacht ik al. Hier gaan we de oorlog ook niet mee winnen.

6

Truus: (tikt Wezel op zijn schouder) Ik zou wel willen maar ik kan niet. Mijn man leg ziek op bed. Ik ga d’r elke nacht 2 keer uit om hem te laten plassen in een bekertje want lopen kannie niet meer. ’s ochgens maak ik nog een bordje brinta voor ‘m klaar en daarna vertrek ik naar hier om de kost te verdienen. Trouwens het is ook al weer even geleden dat ik iemand flink te pakken had met deze. (houd haar bezem omhoog) Maar als ik dan uithaal is ’t wel altijd raak. Als je wilt kan ik het nog wel even laten zien.

Luitenant Wezel: Nou laat maar zitten. Ik ben opzoek naar militairen en niet naar Trien en haar schoonmaak machien.

Truus: Tis Truus, zeg maar Truus. (wordt door Wezel licht weg geduwd)

Soldaat Jane: Luitenant, permissie te spreken!

Luitenant Wezel: Soldaat Jane, spreek!

Soldaat Jane: Op deze kazerne is zeker nog een militair die deze klus aan kan Luitenant.

Luitenant Wezel: Vertel Jane. Wie is deze persoon dan wel!

Soldaat Jane: Deze militair luitenant, staat bekend om zijn skills, zijn kennis en kunde luitenant. Deze militair bent u. U die ons alles geleerd hebt wat wij weten en kunnen.

Luitenant Wezel: Euh, … ja … tuurlijk…. Tja. Ja ik heb inderdaad mijn stinkende best gedaan om jullie om te turnen tot de vechtmachines die jullie nu zijn. Daar ben ik dan ook terecht best trost op…. Ja. Ik… euh…. Tja. Vroeger had ik dan ook direct ingestemd met je voorstel maar tja. Ik …euh…..

Verhaag: U wilt die spetterende lichtshow met mijn TNT toch niet missen luitenant?

Lut: En als u wilt kunt u mijn tandenborstel wel gebruiken. Heb ook op het slagveld altijd een reserve mee. (haalt er één uit zijn borstzakje.)

Soldaat Staal: Kom op luitenant. Zonder u ben ik alleen maar een bonk spieren. (Spant zijn schouder en borst spieren nog eens aan.)

Luitenant Wezel: ik euh ja tuurlijk ik …euh doe het waarom ook niet. Okee ….. Dan zijn we dus compleet. Manne maak je gereed. Morgen ochtend om 7.00 in volle bepakking op apèl. Op je plaats! Rust! en vrij.

De Vrij: He, he. eindelijk vrij

Luitenant Wezel: Wat zei jij?

Allen: Ja, wat zei hij?

De Vrij: Wie ik?

Allen: Ja jij soldaat de Vrij.

7

De Vrij: Wat nou weer?

Allen: Mooi weer, geweer.

Luitenant Wezel: Weer aan de slag.

Allen: Welke slag? Donderslag, nekslag, aanslag, veldslag, slag bij Nieuwpoort?

Luitenant Wezel: Nee die niet!

De Vrij: Slagroom? Hmm, das lekker.

Luitenant Wezel: Nee, slagorde. GEEF acht!

Allen: Vanochtend, vanmiddag, vanavond, vannacht!

Luitenant Wezel: Nee nu stelletje dreutels.

De Vrij: Nou zeg, das niet aardig.

Allen: Zeker niet aardig, eigenaardig, sergeant onwaardig, verbaal onvaardig.

Luitenant Wezel: Ho, geen gemaar. In de houding NU!

Allen: Ja, luitenant.

Luitenant Wezel: Op uw plaats. Rust! En vrij!

Allen: He, he eindelijk.

8

scene 2

(in de buurt van Fiji, op het eiland Mannanuca zit piloot Chauffeur opgesloten in een bamboe hut op een klein bankje. Zijn handen zijn geketend aan een liaan van een halve meter)

Zatjiki: (komt binnen met een bakje water en een halve kokosnoot. Hij zet het net buiten het bereik van Sjaak, loopt naar Sjaak toe en spreekt hem aan) Jij krijgt zo bezoek van de medicijnman man.

Piloot Sjaak: Bedankt.

Zatjiki: (Loopt weer weg.)

Piloot Sjaak: Gelukkig een dokter. Kan hij gelijk naar mijn been kijken. (probeert het bakje te pakken. Kan er alleen met zijn been bij en schuift het naar zich toe. Neemt gulzig van het water en probeert wat kokos naar binnen te krijgen. Nog voor hij uit gegeten is komt de bewaker weer terug)

Zatjiki: (pakt de kokosnoot en slurpt het laatste beetje water op) Ja man, lekker he man. Dat zit weer goed in mijn buik man. (wrijft eens over zijn buik)

Piloot Sjaak: Nou en bedankt. Krijg je thuis soms niet te eten?

Zatjiki: Wat jij zegt man. Soms niet man.

Piloot Sjaak: Maar waar blijft je medicijnman.

Zatjiki: (haalt zijn schouders op en gaat weer af)

Kamali: (gaat voor Sjaak op één knie zitten en spreekt hem toe) Zo, jij bent dus piloot man. Wat kwam jij doen man met vliegtuig bij Mannanuca man? Ons stamhoofd is vreselijk boos op je man.

Sjaak: Boos op mij? Jullie schieten mij uit de lucht.

Kamali: Ja, per ongelijk man. Maar dan hoef jij je vliegtuig toch niet op het privéstrand van ons stamhoofd te parkeren man?

Sjaak: Wees blij dat ik nog leef. Anders was het oorlog geweest en had je ons hele leger op jullie eilandje gehad. Wanneer kan ik weer naar huis?

Kamali: Straks mag je op bezoek bij het stamhoofd man. Hij zal dan bekijken wat we met je gaan doen man. Geniet nog maar even lekker van de muziek man. Het is bij ons nieuwjaar en dat vieren we groots man.

9

(op het podium zit het stamhoofd op zijn zetel. naast hem staan links en rechts 2 mannen op wacht. Sjaak wordt door Kamali en Zatjiki voor geleid)

Sjaak: Gelukkig nieuwjaar.

Stamhoofd: Dat is nog maar de vraag man. Als ik jou was zou ik me nu helemaal niet zo gelukkig voelen man. Je hebt met je vliegtuig mijn hele strand vernielt man. Das niet tof man. Daarom moet jij werken man. Werken om de schade terug te betalen man.Maar eerst gaan we kijken of je een echte man bent man. Jij gaat zo voor ons dansen man. De mannendans man. Let goed op want ze doen het maar één keer voor man.

Ha ka Tja ka

Wachters: Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!Marijn, Anne, Laurin, Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!Dylinn, Bart Tenei te tangata puhuru huru

Nana nei i tiki maiWhakawhiti te raA upa ... ne! A upa ... ne!A upane kaupane whiti te ra!Hi!!!Ha!!!

Stamhoofd: Jouw beurt man.

Sjaak: Alleen?

Stamhoofd: Of durf je niet man?

Sjaak: Durven, tuurlijk man. Ik durf alles.

Stamhoofd: Succes man.

Sjaak: (danst klungelig maar doet zichtbaar zijn best. zegt ondertussen zijn eigen versie van de tekst op)

Karate, karate, kanari, kanari,poeh … poeh … poeh … poeh …wakatiki hai …. hiof was het nou hai?

Harakiri Yamamoto: (Komt op, alles bewonderend en selfies nemend, gaat snel naast Sjaak staan voor een samie.) Hai … Say hai for me.

Wachters: (Lachen hardop en komen niet meer bij)

Stamhoofd: (houdt zijn duim op, en draait hem langzaam naar beneden)Helaas man! Voer

10

hem af naar de dames afdeling man. Daar kan hij de hele dag sinaasappels perzen man. Dit is echt geen man man.

Sjaak: M. m.. maar ik ben wel een man. Echt! Een piloot is in ons land zelf een hele stoere man.

Stamhoofd: Jij parkeert niet als een man en je danst niet als een man man. Move man.

Harakiri Yamamoto: (Gaat naast het stamhoofd staan met zijn selfiestick.) Hai, you picture with me for Japan. (Stoot met zijn been tegen een vaas die bijna omvalt.)

Stamhoofd: Hai man. (Big smile.)

Wachter: Marijn (Houdt snel de vaas tegen en ploft opgelucht op de grond.)

Sjaak, 3 wachters: Sinaasappels perzen?(gaan af met Sjaak tussen hun in)

11

Scene 3

Decor: binnenzijde legerhelikopter met bankje. Voor de bakjes liggen rugzakken met de parachutes erin.

(Wezel, Staal, Jane, Lut en Verhaag zitten in de helikopter naast elkaar op het bankje. Iedereen is zichtbaar gespannen. Wezel zit te trillen als een rietje en kan duidelijk de spanning niet aan. krampachtig houd hij zich vast aan een stang en kijkt hij bang voor zich uit. Uit de intercom klinkt de stem van de piloot)

(Piloot/intercom) People we are ready for take-off. Good flight to you all.

Luitenant Wezel: (met hevig bibberstemmetje) Oke soldaten we vliegen nog zeker anderhalf uur. In die tijd hebben jullie de ruimte om je mentaal voor te bereiden. Doe dit vooral op je eigen manier.

Jane: Gaat het wel Luitenant?

Lut: Hee, ruiken jullie dat ook?

Verhaag: Wat bedoel je? Hm, .. ja, nu je het zegt. Nou ik ben het in ieder geval niet, maar stinken doet het zeker. (kijkt duidelijk zichtbaar om zich heen wie het wel is)

Staal: Hee, wat nou man. Zulke dingen doe ik al niet meer sinds ik m’n 2e.

Luitenant Wezel: Sorry manne, ik ben het. Naast mijn hoogtevrees begint nu ook mijn heimwee flink op te spelen net nu ik bedenk dat ik Sjonny niet in mijn tas heb gestopt. (Heeft een natte vlek in zijn kruis gekregen.)

Allen: Sjonny, wie is Sjonny?

Luitenant Wezel: (terwijl hij in huilen uitbarst) mijn teddybeeeeer…..

Allen: (kijken wat in de war mekaar aan niet wetend wat ze hier mee aan moeten hun schouders ophalend)

Jane: Luister manne. Dit gaat zo niet werken. We gaan zonder Wezel op pad. Hij zal de communicatie vanuit de heli op zich nemen. We hebben een nieuwe leider nodig. Bij drie roep je de naam van degene die in jouw ogen de plek van Luitenant Wezel zal innemen. .. 1 …2 …3

Allen: Soldaat Jane.

Staal: Jane, met jou gaan we deze missie zeker tot een goed einde brengen. (allen knikken instemmend)

Luitenant Wezel: Soldaat Jane, bij deze benoem ik je tot Sergeant Gerlinde Inge Jane

12

Verhaag: That’s right. G I Jane. (Doet het gebaar alsof hij een handgranaat weggooit.)

Jane: Bedankt Luitenant Wezel

Jane: Oke manne, nu gaat het echt gebeuren. Everybody ready?

Staal: Born ready.

Verhaag: Zoals altijd Sergeant Jane. Heb de pinnen er vast uitgehaald. Scheelt weer twee seconden. In combat draait alles om snelheid. (Laat 3 handgranaten zien zonder pin.)

Lut: (springt op als hij Verhaag ziet. Loopt naar de andere kant van de bank en gaat daar op het hoekje zitten. Veegt langs zijn bezwete voorhoofd.) Bijna, nog even deo op doen. Je weet maar nooit hoe heftig de strijd gaat worden. (spuit deo op)

Jane: Zo mag ik het horen. 30 minuten voor aankomst Mannanuca-eilanden.

Verhaag: 30 minuten nog. Nou dan weet ik nog wel een mooi verhaal. Tijdens mijn opleiding kregen we les over hoe je zo snel mogelijk je wapen uit en weer in elkaar kon zetten. De Sergeant zou het wel even voordoen en vroeg wie z’n wapen hij even kon lenen. Ik stond op en gooide het mijne met een mooie worp naar hem toe en riep. Hier, mijn handgranaat. Heb de pin er alvast voor u uitgehaald.Vijf minuten later stond ik bij de kolonel op het matje.

Jane: Terecht, en wat zei hij?

Verhaag: Dat als hij een ontruiming wilde hij dit zelf wel zou organiseren. Wil je een keer helpen …

Lut: Zo heb ik een keer gigantisch op mijn kop gekregen van mijn luitenant tijdens een missie in Mozambique. ’t Was op een zondag en we liepen op patrouille tot we ineens in een hinderlaag terecht kwamen en de vijand ons onder vuur nam. Volgens de luitenant had ik onze positie verraden door mijn legerschoenen. Ze glommen te veel waardoor ze ons op een kilometer afstand al konden zien aankomen.Moest voor straf bij terugkomst op de kazerne het sportveld maaien.

Staal: Nou, das toch niet zo’n ramp.

Lut: Met een nagelknippertje.

Staal: Sorry maar ik heb niet van die sterke verhalen. Ken nog wel een mop. 2 soldaten zitten in een boom, zegt de één tegen de ander: 'We're under a tak.

Jane: (kijkt op haar horloge)Manne nu ff serieus. 32 minuten voor aankomst Mannanuca.

Lut: Huh hoe kan dat? Net was het nog 30?

13

Jane: Helaas, 3 km file. (begint dan hartelijk te lachen)

Allen: (lachen hard mee)

Staal: Had je me even echt tuk Sergeant.

Helipiloot: (komt op gelopen) Hallo soldaten. Ik ben jullie piloot. Helaas heb ik een vervelende mededeling voor jullie. We zijn net iets te laag over een bergtop gevlogen waardoor we een lekke band hebben opgelopen. Jullie zullen rekening moeten houden met enige vertraging.

Verhaag: Heey, ben je wel lekker. Wie zorgt er nou dat we blijven vliegen?

Helipiloot: Ooh maak je niet ongerust. Heb de automatische piloot aan gezet. Hij kwam gelijk in beweging mooi toch?

Luitenant Wezel: Dat zijn de ruitenwissers uilskuiken. Een helikopter heeft geen automatische piloot.

Helipiloot: Oeps dat is waar ook. We zitten in een helikopter. Alles lijkt ook zoveel op elkaar met al die knopjes. Ben al weg.

Staal: Lijkt me goed plan voordat we echt tegen een bergkam te pletterslaan.

Jane: Okee, nu alles weer safe en sound is zou je nog een tukkie kunnen doen maar dan moeten jullie het nu doen.

Lut: Mij niet gezien. Met zo’n piloot doe ik geen oog dicht.

(trillend geluid, de heli schokt hevig)

Helipiloot: (van achter het decor klinkt de stem va de heli piloot)Mijn fout, was even naar het toilet. Haha geintje.

Verhaag: (Pakt een pakje dynamiet om als kussen in zijn nek te leggen.)

Allen behalve Jane: (slapen in)

14

Scene 4(op het podium zitten soldaat de Vrij en Appel in de kantine verveeld voor zich uit te staren)

Soldaat Stroop: (komt op, langs lopen richting het kantoortje en groet de twee andere soldaten) Goede morgen soldaten. (krijgt geen reactie terug en kijkt daardoor verbaasd) Wat scheelt eraan. Jullie kijken beide niet echt vrolijk.

De Vrij: Wat wil je als je tegen je zin in soldaat moet zijn, bijna gedwongen wordt je leven op het spel te zetten voor zogenaamd ‘je vaderland’ man.(doet tussen haakjes met vingers.) We leven in een vrij land dus waarom zo veel geld stoppen in een leger wat zijn eigen land toch niet kan verdedigen. Ik kan me wel betere doeleinden bedenken voor al dat geld man.

Stroop: Zoals?

De Vrij: Nou …. ja armen genoeg in Nederland toch.

Stroop: Tja, daar kan ik je geen ongelijk in geven.

De Vrij: Precies man.

Truus: (komt op met trapje en gaat ramen lappen)

Stroop: En jij. Hoe zit het met jou. Jij kan ook wel eens wat vrolijker kijken.

Truus: (haalt haar hand voor haar gezicht waarna een lach verschijnt)

Appel: Ik ben niet vrolijk. Ik heb geen reden om vrolijk te zijn. Dus ik ben … boos!

Stroop: Vanwaar al dit chagrijn?

Appel: Ik ben niet chagrijnig, ik ben BOOS! Hoe vaak moet ik het nu nog zeggen.

Stroop: Nou, ik denk dat ik het al wel snap. Maar vanwaar dan al die op gekropte woede.. euh boosheid?

Appel: NOU, GEWOON. Omdat ik niet mee mag op missie… vechten! Terwijl ik als de beste kan vechten. Op de playstation win ik ook altijd van de nummer 1. Makkie zelfs. Kijk maar eens wat ik kan. (springt op en doet een paar karate moves met daarbij een paar harde schreeuwen en als laatste een) KIAI… sensei ush. (geeft een knikje als groet) Maar Luitenant Wezel vindt me niet sterk genoeg.

Stroop: Nou wel een Appel met pit.

Truus: Meer een zure Appel als je het mij vraagt.

Stroop: Gelukkig vroegen wij jou niets.

15

Appel: (zakt op de grond en gaat met zijn hoofd gebogen zitten snikken.) Ik kan er toch ook niets aan doen dat ik niet heel groot en sterk ben.

Lied:

Ik ben normaal

Ik ben niet dit. Ik ben niet dat. Ik ben normaal en ben het zat dat iedereen maar etiketten plakt op mij. Ik ben niet zus. Ik ben niet zo. Ik heb geen kwaal En speel geen show. Ik ben mezelf. Dus ik ben ik en jij bent jij.

Ik ben niet wit. Ik ben niet zwart. Ik heb gewoon een kloppend hart. Ik leef het leven net als jij en voel me vrij. Ik ben niet plus. Ik ben niet min. Ik zit er hooguit tussenin. Ik ben mezelf. Dus ik ben ik en jij bent jij.

Iedereen mankeert wat, iedereen mankeert wat, aan iedereen is wel een steekje los. Een draadje verkeert, contact niet gesmeerd,maar dat maakt de wereld Juist gevarieerd.

Iedereen mankeert wat, iedereen mankeert wat, want niemand is perfect, volstrekt volmaakt. Een ochtendhummer of soms in mineur, maar dat geeft de wereld juist een eigen kleur.

M’n moeder is verlegen. Mijn tante juist brutaal. M’n broertje is gevoelig, mijn opa is van staal. M’n vader is zo ijdel. M’n oma spontaan. M’n zusje is een drammer en mijn neefjes gauw ontdaan. Je hebt van alles wat, soms dit, soms dat,van alles wat, soms dit soms dat,Maar één ding weet ik zeker,en zo is het helemaal:Ik ben normaal!Ik ben normaal!Ik ben normaal!Ik ben normaal!

Stroop: (loopt naar Appel toe en geeft hem een bemoedigend schouderklopje. Op dat moment begint Appel opnieuw)

Appel: Vroeger viel het niet zo op want toen was bijna iedereen nog klein.

Stroop: Soldaat Appel, jou tijd komt nog wel. Een oude wijze vrouw sprak ooit: komt

16

het niet snel … dan moet je geduld hebben want dat is slim. En wie niet sterk is moet slim zijn. Dus eigenlijk is het heel simpel. Maar denk er aan. Àls het moment dan aanbreekt, zorg dan ook dat je er klaar voor bent.

Appel: Bedankt korporaal Stroop. U ben een goed soldaat.

Stroop: Oogappeltje.

De Vrij: Zeg, .. die spreuk, van wie was die ook al weer? Hij kwam me zo bekend voor man.

Stroop: Die oude wijze vrouw bedoel je? …. Ooh mijn moeder. haha. Maar luister eens. Als de Vries nog op komt dagen wil je hem dan even langs mij sturen? Heb nog wat formulieren voor hem klaar liggen. (gaat af)

De Vrij: Okay ………………… heey Appel. Wat doe je nu? Relaxed man kerel.

Appel: (aan het opdrukken) Je hebt het gehoord toch. Altijd klaar zijn betekent hard werken. Je geduld kan zomaar eens beloond worden.

De Vrij: Ja vast.

De Vries: (komt op)Goede morgen beste mensen. Hunh, wat is het hier rustig. Is de rest ook allemaal ziek?

De Vrij: Nee, zeker niet maar voordat je gaat zitten mag je nog even langs de administratie. Ligt blijkbaar nog wat voor je klaar.

De Vries: A fijn heeft ze mijn overhemden nu al weer gestreken? Wat een lief mens is het toch. (gaat af)

Appel: Zo, dat was dat. Nu eerst ff een break. (pakt een flesje fris en drinkt er uit.)

Truus: (gaat op haar trapje zitten) Ja goed idee, daar was ik ook wel even aan toe.

Appel: Zeg wie heeft gezegd dat jij ook pauze hebt?

Truus: Gaan we katten krijger? Pas op hoor één mep met mijn bezem en je loopt gillend naar je moeder.

De Vries: (komt weer op) Nou, nou. Blijf van Appel af he. Voor je het weet sla je hem tot moes en dan zitten wij met de gebakken peren.

Appel: Ja rustig joh. Ik wist niet dat je kwaad werd (gaat even relaxen) ………….. Zou er nog nieuws zijn De Vrij?

De Vrij: Je weet het he. Niks nieuws onder de zon. Journaal kijken doe ik dus al jaren niet meer en dat bevalt me prima.

Appel: Heey kerel, niet zo pessimistisch. Ik wil wedden dat er iets op het nieuws is waar ik vrolijk van wordt. (doet de tv aan, de tune van het journaal klinkt)

17

De Vries: Zo manne, groot gelijk. Dat dacht ik ook. Tijd voor pauze. We moeten niet vergeten dat ik nog lang niet helemaal fit ben.

Appel: Ssst het begint.

Nieuwslezer: Goeden middag dit is 12.00 uur journaal. Vanochtend is grote beroering in het kabinet ontstaan toen uitlekte dat een geheime missie naar Mannanuca in een ramp geëindigd is. Het doel van de missie was het bevrijden van een JSF piloot van het Nederlandse leger die eerder deze week zou zijn neergeschoten. De reddingsoperatie die in het diepste geheim was opgezet mislukte finaal. De paramilitairen landden midden op de hut van het stamhoofd in plaats van op de droppingszone 2 km verderop. Van de vijf militairen zijn er zeker 4 gevangen genomen. Van de vijfde ontbreekt nog elk spoor. Minister Rutte spreekt van een zwarte dag voor defensie.

Eerder vanochtend sprak onze verslaggeefster Gerda van Wezep met bevelhebber Minister Kogel van defensie, die opdracht gaf tot deze missie.Gerda: Minister Kogel. Uw eerste reactie.Kogel: Ja wat kan ik zeggen. Hier worden we natuurlijk niet heel vrolijk van.

De Vrij: Wat zei ik je Appel. Niets om vrolijk van te worden. Zelfs Kogel zegt het.Kogel: Heey De Vrij, pas op je woorden he. Gerda: Maar minister, wat gaat defensie hier aan doen?Kogel: We zijn al in beraad en reken er maar op dat we onze beste soldaten hier op af gaan sturen. Helaas kan ik hierover niet veel zeggen. Dergelijke missies zijn strikt geheim.Gerda: Okee, u hebt het gehoord. Hier ligt een serieuze taak voor defensie en in het bijzonder voor Minister Kogel. Zoals het er nu naar uitziet gaat zij haar zijn beste manschappen inzetten om dit tot een goed einde te brengen.

Nieuwslezer: Als de Minister nu haar beste manschappen gaat inzetten, welk manschappen

heeft zij dan in de eerste missie gestuurd?Ander nieuws: In Australië is een nieuw middel tegen acne ontwikkelt wat gemaakt wordt van Guano, of te wel vleermuizenpoep. De Guano zou stoffen bevatten die de huid activeren zelfreinigend te worden. Professoren spreken van een belangrijke doorbraak. Of de consument ook daadwerkelijk het goedje op hun gezicht zal gaan smeren blijft voorlopig nog een vraag. Over een half jaar moet het product in de schappen liggen.Dan nu nog het weer:

Appel: (doet de tv uit en kijkt sip voor zich uit, ook de Vrij en de Vries zijn zichtbaar aangeslagen)

Stroop: (komt net op lopen) Hee, wat is dit. Wat is hier aan de hand?

(Appel, de Vrij en de Vries reageren niet en blijven stoïcijns voor zich uitkijken, duidelijk geraakt door het nieuws wat net via de tv is binnen gekomen)

Stroop: Joehoe, contact, hier aarde!

18

Truus: Ze zijn verdrietig, zie je dat dan niet?

Stroop: Ja dat zie ik. Ben niet op mijn achterhoofd gevallen. Maar waarom zijn ze verdrietig? .. Ach laat ook maar, waarom zit ik tegen een schoonmaker te praten.

Truus: Ahum, en bedankt maar weer he. Schoonmakers zijn ook mensen.

Stroop: Maar daarom hoeven ze zich niet overal mee te bemoeien? Dit is al de twee de keer vanmorgen dat je je neus in andermans zaken steekt!

Truus: Nou sorry hoor. Mevrouwtje is wel heel snel op haar teentjes getrapt.

De Vries: Ze zijn gepakt. De missie is mislukt.

Stroop: Gepakt? ……… wat moeten we nu? Wie kan ze nu nog redden? (barst in snikken uit en valt op haar knieën)

(10 seconden lang blijft het stil op het toneel)

Appel: (staat rustig op en loopt naar voren) JA WIE KAN ZE NU NOG REDDEN? DAT MOETEN MENSEN ZIJN MET HEEL VEEL LEF EN EEN SLIM PLAN

De Vries: WANT MET DOMME KRACHT KOM JE ER NIET

(Appel en de Vries kijken elkaar aan en knikken. Stroop kijkt Appel aan en knikt ook)

Stroop: Ik doe mee!

De Vries: De Vrij?

De Vrij: Tja, jullie kennen mijn standpunt. Maar wanneer ik mijn naam eer kan aandoen moet ik natuurlijk wel over stag gaan. In je eentje een hele kazerne runnen is ook niet wat. I’m in man.

Appel: Okee, over een kwartier steken we de koppen bij elkaar. Stroop, kunnen we gebruik maken van jouw kantoor?

Stroop: Jij altijd Appel.

Appel: Fijn. (gaat af met Stroop)

De Vrij: Zal eens kijken of ik nog ergens mijn baret kan vinden. Wordt straks de 2e keer dat ik hem ga dragen man.

De Vries: Als je er tenminste nog in past met die bolle kop van je.

De Vrij: Hee, zo kannie wel weer he. Eén vijand is erg genoeg. (gaan beide af)

Truus: Zo, he he. Dat ruimt op. Ik ga ook maar eens. Veel schoner zal het hier toch

19

niet worden.

Scene 5

(gevangenen zitten verdwaasd en versuft voor zich uit te kijken, bijkomend van wat hen overkomen is, aan elkaar vastgebonden in het midden van het podium)

Verhaag: He, hunh waar zijn we? Wat voor dag is het? Wordt wakker lui. (langzaam komt iedereen bij)

Lut: Nou moe. Das wel even wat anders uitgepakt dan ik had verwacht.

Staal: Ja, dat kun je wel zeggen. Zitten we hier met ons goeie gedrag.

Lut: Ik vind het niet kunnen hoor. Als we terug zijn ga ik een klacht indienen bij de parachutefabrikant. Dat ding van mij stuurde voor geen meter.

Jane: Laten we eerst maar zorgen dát we terug komen. En niet te vergeten; we zijn hier nog steeds om een piloot te redden.

Verhaag: Ja, waar zou hij eigenlijk zitten? Hij zou toch ook op dit eiland moeten zijn?

Lut: Hoop het voor hem. Anders heeft hij pech hoor.

Verhaag: Ssst, daar komen de bewakers.

Zatjiki: Ha man, de reddingsbrigade is wakker man. Nou gezellig man.

Kamali: Ha ha, wat zijn jullie een stelletjes sufferds man. Die piloot zet zijn vliegtuig tenminste nog op het strand van ons stamhoofd maar jullie springen gewoon boven op zijn hut man.

Zatjiki: (loopt om de gevangenen heen) Jullie weten wel hoe je iemand kwaad moeten maken man. Heey Kamali, moet je kijken man. Deze is een vrouw. Haha waren de mannen op of zo man.

Kamali: Ja, pas maar op man. Ze lijkt me meer man dan die piloot man. Maar ik gasnacks halen man. Kom je zo wat brengen man.

Zatjiki: Ja, deze zitten hier nog wel even vast man. Ga gerust man. (gaat aan de zijkant van het podium zitten)

Lut: Krijgen wij ook nog wat te eten misschien?

Zatjiki: Ja misschien man.

Verhaag: Leeft onze piloot nog?

Zatjiki: Piloot? of bedoel je chauffeur man. Eigenlijk geen van beide dacht ik man. Hij

20

vliegt als een lamme reiger en hij parkeert als een vrouw man.

Jane: Ahum, is hij nog in leven?

Zatjiki: Vanmorgen nog wel man. Kamali heeft hem toen nog wat stroop gebracht man.

Kamali: (komt net weer terug met een groot stuk meloen) Ja stroop, we verzorgen al onze gasten zorgvuldig zodat we zeker weten dat hen niets overkomt man.

Zatjiki: (staat op en begint te vertellen terwijl hij uitbeeld wat hij vertelt)Eerst graaf ik ze in tot aan hun hoofd man. We weten dan zeker dat ze niet zullen verdwalen op het eiland man.

Kamali: Wanneer ze dan eindelijk gestopt zijn met schreeuwen kom ik met de stroop man. Die laat ik dan langzaam uit het potje over hun hoofd lopen tot het van hun kin af druipt op het mulle zand man.

Zatjiki: Ja, waar de mieren zijn…. die dol op stroop zijn… man.

Kamali: En nog doller op mensenvlees man.

Zatjiki: (Gaat voor Staal staan) Al bang geworden kereltje?

Staal: (snikt zachtjes)Ga je dat ook met mij doen? Mama…

Kamali: Nee. Zo’n grote kerel als jij wordt meestal levend geofferd aan de laatste nog actieve vulkaan.

Zatjiki: Ja, we knikkeren ze zo over het randje. (fluitgeluid) ……… naar beneden.

Lut: Help. Ik vind dit niet meer leuk. Je mag al mijn knikkers hebben als je ons maar met rust laat. Was ik maar gewoon schoolmeester geworden dan zat ik nu veilig in een klaslokaal met 24 lieve kindertjes. Die bedenken tenminste niet van die erge dingen.

Jane: Manne luister. Elk woord is gelogen. Iedereen weet dat stroop vervaardigd wordt uit suiker. Op heel Mannanuca groeit geel enkele suikerrietplant laat staan Europese suikerbieten. Van Mannanucanen is bekend dat ze uit principe geen producten importeren die hun cultuur kunnen doen vertroebelen. Stroop zul je hier dus nooit vinden. Verder staat Mannanuca bekend om zijn humanity en zijn ze in hun hele geschiedenis maar één keer in oorlog geweest met een ander land. Onze piloot is dus gewoon nog in leven en wordt waarschijnlijk ingezet als arbeider om het stamhoofd te dienen.

Kamali, Zatjiki: Ha ha hahaaaa,

Zatjiki: Ze geloofden het he man. Die ga ik thuis vertellen man.

Kamali: Je maakt wat mee als je op het strand woont he man. (beide gaan af)

21

Verhaag: Werken, nou ja het kon minder. Hier is het tenminste elke dag lekker weer. Die regen in Nederland was ik wel zat onderhand want elke keer je aansteeklont opnieuw aansteken begint snel te vervelen hoor.

Lut: Nou zand tussen je tenen is ook niet alles hoor. Schuurt vreselijk, helemaal als je ook nog zwemmerseczeem hebt.

Jane: Laten we moed houden. We hebben tenslotte thuis nog onze maten. Denk je dat die ons zullen laten stikken.

Lut: Ooh tuurlijk, onze karatekampioen Appel op de playstation en onze vechtmachine de Vrij. Ja nu krijg ik weer vertrouwen.

Staal: Appel kan veel meer dan je denkt. En de Vries is er ook nog. Jane heeft gelijk. We moeten hoop houden.

22

Scene 6

(Op het podium zit het stamhoofd in zijn zetel. Achter hem staan Zatjiki en Kamali. Wachter 2 brengt Appel, de Vries de Vrij en Stroop naar binnen. alle vier maken een diepe buiging)

Wachter 2: Stamhoofd man. Hier is uw bezoek man. (gaat weer af)

Appel: Geacht stamhoofd. Wij komen in vrede en wij zijn uit België.

Stamhoofd: Ja man, dat is logisch man. Het is hier nooit oorlog man. En als je oorlog wilde had je vast wel andere kleren aan getrokken man. ……… Maar zei je nou België man?

Stroop: Helemaal correct. België het schitterende land gelegen in het Noord Westen van Europa onder het nederige Nederland.

Stamhoofd: (wenkt zijn wachter en bespreekt onhoorbaar waar de gevangenen vandaan komen) Ja Nederland hebben wij wel eens van gehoord man. Zo af en toe komen hier nog wel eens wat Nederlanders man.

Appel: Oh, organiseert u ook reizen naar hier?

Stamhoofd: Nee hoor de laatste keer kwamen ze gewoon uit de lucht vallen man. Een heel bosje tegelijk man. Maar wat kan ik voor jullie doen man?

Stroop: Om precies te zijn komen wij met de bedoeling om iets voor u te doen. Weet u wat dit is? (haalt uit de doos die de Vries vasthoudt een wereldbol en houdt die voor zich uit)

Stamhoofd: (overlegd nu met de andere wachter die het hoofd schudt) Al zou je de wereld aan antwoorden aan me voorzeggen man. Ik zou het niet weten man.

De Vrij: Bijna goed man. Het is namelijk een wereldbol man.

Zatjiki: Zie je wel man. De wereld is niet plat man. Ik wist het wel man. Als de wereld plat zou wezen man dan zouden we gewoon kunnen zien waar België ligt man en zouden we naar elkaar kunnen zwaaien man.

Kamali: Ja, met een beetje fantasie wel ja man. Moet je wel heel lange armen hebben hoor anders valt het niet echt op man.

Stroop: Nou je zit er inderdaad niet ver vanaf. De wereld is zeker niet plat. Maar de rede van ons bezoek is dat uw Mannanuca niet op deze kaart, dan wel bol, voorkomt. Waar we zonder moeite België kunnen aanwijzen op deze bol is van Mannanuca niets terug te vinden.

De Vries: (doet een stap naar voren)Voor de rest van de wereld bestaan jullie dus

23

eigenlijk niet. De gewone mensen kennen jullie dus niet en kinderen leren jullie land dus ook niet met topografie.

Stamhoofd: (schrikt zichtbaar, slaat zijn handen voor de ogen en richt zich tot wachter 2) Kamali: (roept door de deur) Mentale ondersteuning voor het stamhoofd.

Wachter 2: (komt op en slaat een arm om het stamhoofd, deze legt zijn hoofd bij wachter 2)

De Vrij: Zou hier een ideale plek voor mij zijn. Wat een peace man. Niemand die je kent man. Nooit oorlog en nooit meer hoeven vechten man.

Wachter 2: Ons stamhoofd is flink van de kaart man zoals jullie kunnen zien man. Wat moet er gebeuren om ons eiland op die bol te krijgen man?

De Vries: Geef maar. Heb toevallig een potlood bij me. Ik zet jullie er zo op. (zet met potlood het eiland er op, laat het potlood op de grond vallen)

Wachter 2: (pakt het potlood op en wil hem aan De Vries geven maar wordt door het stamhoofd terug getrokken, maakt een gebaar van ‘wat moet ik nu?’)

Stamhoofd: Je bent geweldig man. Nu is ons eiland echt een eiland op deze wereld man. We tellen weer mee met de wereldbevolking man. Hoe kan ik jullie bedanken man?

Wachter 2: (wenkt zijn stamhoofd en fluistert hem wat in. het stamhoofd geeft hem het woord) Wat je gedaan hebt is heel goed man. Maar je begrijpt wel dat we nu maar op één wereldbol staan man. De rest van de wereld moet ook weten dat Mannanuca bestaat man. Hoe kunnen we daar voor zorgen man?

Appel: Tja, daar zeg je me wat. Misschien is het goed om te bedenken dat wanneer de hele wereld weet dat hier zo’n mooi eiland ligt dat het dan wel voorgoed gedaan is met de rust.

Stroop: Horden mensen zullen dan een bezoekje willen brengen aan dit prachtige stukje cultuur met zijn eigen waarde en normen.

De Vries: Het is dan maar de vraag of jullie hier nog steeds zo gelukkig en vredig kunnen blijven wonen. Dagelijks horden pottenkijkers in je tuin lijkt mij geenpretje.

Harakiri Yamamoto: (loopt naar Appel voor een samie.) Say hai.

De Vrij: Pot jam aardbeien. Zoals we al zeiden. Je zult politie moeten opleiden om de orde te bewaren en een leger heb je dan ook nodig man. Vechten zal je om je geluk en peace te behouden man.

Stamhoofd: Sjonge, issie dr nou al weer man? Kan iemand deze koekwous afvoeren man?

Wachters: (pakken Harakiri horizontaal op en dragen hem weg.)

Harakiri Yamamoto: Stop, please STOP!

24

Wachters: (staan plots stil.) Hai man (steken duimpie op.)

Harakiri Yamamoto: Say hi, HAI (Maakt snel een samie met de wachters.)

Stroop: Okee, voor alle duidelijkheid. Deze bol is voor jullie en staat symbool voor jullie. Jullie zullen voor altijd weten dat jullie bestaan.

Stamhoofd: Jullie hebben gelijk man. Bedankt voor deze gift man. Zeg me hoe we jullie kunnen bedanken dan vieren we daarna het feest van ons bestaansrecht man.

Appel: Eigenlijk hoeven we niets. Als jullie ons terug kunnen laten roeien naar Fiji dan zijn we daar heel blij mee.

Stamhoofd: Oh man. Maar dan heb ik nog wel iets voor jullie man. Wij zitten hier toch maar opgescheept met die Nederlanders man. Wat denkt u. Zouden die goed kunnen roeien man?

De Vries: Nederlanders worden geboren op het water. In 1996 wonnen de Nederlanders nog goud in de acht met stuurman. En of zij kunnen roeien. Maareh, nu we het over het water hebben…. Ik ga even water naar de zee dragen denk ik. (Loopt met zijn handen bij zijn kruis van het podium.)

Kamali: Jullie zullen het met 5 moeten doen man. Meer hebben we er niet man.

Wachter 2: En wat voor 5 man. Een dot watten straalt nog meer kracht uit man.

De Vrij: Gaat dat wel passen in jullie bootjes man? Anders vind ik het helemaal niet erg om hier nog even te blijven man.

Stamhoofd: Heey peace man. Jij bent als mijn broeder man. Jij kunt hier blijven zolang je wilt man.

Stroop: Weet je dat wel zeker De Vrij?

Appel: Ja, je moet het dan wel zonder ons doen.

De Vrij: Een land zonder oorlog man. Mooier bestaat het niet man. Hier hoor ik thuis man.

Stamhoofd: Hij heeft gesproken man. Laten we nu feesten man. Laat er drinken komenman.

Zatjiki: (gaat af en komt op met sinaasappelsap) Zo vers van de pers met een Nederlands tintje man.

Stamhoofd: Proost man! (neemt een grote slok en proest het dan uit) Heeft hier soms iemand in geplast man?!! Dit smaakt niet goed man.

Zatjiki: Ja man, die piloot man. Hij kon het niet meer ophouden en volgens hem was het in Nederland een gezonde delicatesse man. Vanwege de aminozuren

25

man.

Stamhoofd: Haal hem hier man! Kan hij dan helemaal niks man? Ik zal hem krijgen man!

Zatjiki: (gaat af om Sjaak te laten halen)

Kamali en Zatjiki: (komen terug met Sjaak)

Stamhoofd: Zo man! Wie denk jij wel niet dat jij bent man!

Sjaak: Weet u dat nou nog niet? Sjaak Chauffeur, piloot bij de Nederlandse luchtmacht.

Stamhoofd: Ja dat had je gedroomd man. Jij denkt dat dit lekkere sinaasappelsap is man. Een gezonde delicatesse man! Dan mag jij deze cocktail die jij zelf gemaakt hebt met jou plas helemaal opdrinken man!

Sjaak: Oh eindelijk. Had ook al zo’n dorst. Het is hier ook zo warm. (pakt het grote glas aan en drinkt in 1 teug het glas leeg en laat en boer) … Nou daar was ik wel even aan toe. Het doet me goed dat ik hier zo goed verzorgd wordt.

Stamhoofd: Zo kan hij wel weer man. Morgen vertrek je met de eerst roeiboot van dit eiland man. Ik ben je helemaal zat man. Ik neem aan dat je tenminste wel roeien kunt man?

Sjaak: Mijn moeder zei altijd. Zeker in nood moet je roeien met de riemen die je hebt. Laat ik toevallig nog een riem om hebben ook.

Stamhoofd: Weg met hem man. Ik ben hem spuugzat man.

Kamali en Zatjiki: (voeren Sjaak af)

Stamhoofd: (richting de Belgen)Sorry voor deze scene. Die Nederlanders draaien je een loer waar je bij staat man.

Appel: Ja daar weten wij alles van. Nederlanders zijn niet te vertrouwen. Ze spelden je van alles op de mouw en voor je het weet …

Wachter 2: Sorry, maar wij hebben geen mouwen man.

Stroop: Ja voor je het weet is het al weer tijd om ons klaar te maken als we tenminste nog voor de nacht op het vaste land willen komen.

Stamhoofd: Ja man. Je hebt gelijk man. Ik laat de boten klaarmaken man. Dan gaan die Nederlanders jullie naar de overkant roeien man en kunnen jullie terug naar West-Europa man.

Stroop: Fijn. Het was goed zaken doen met u. (geeft het stamhoofd en hand en een knikje, gevolgd door de rest van de groep m.u.v. De Vrij)

Allen: (af)

26

Scene 7

(op de kazerne is het feest. de kantine wordt klaargemaakt en hapjes worden gebracht door de catering)

Barry: Joehoe, volluk. Cateringservice “De volle mep” is er. (komt met karretje met dozen oplopen)

Marjolein: Nou dat klinkt enthousiast. (zet een stapeltje dozen op de tafel)

Barry: Waarschijnlijk is al het personeel buiten op het binnenterrein. Het is ook niet niks als je bezoek krijgt van de koning en de koningin.

Marjolein: Wat zeg je? De koning en de koningin? Maxima en Willem?

Barry: Ja, met een beetje geluk komt het ook nog op tv. Het gebeurt niet vaak dat een reddingsmissie die eerst zo dramatisch verloopt toch nog een goed einde krijgt.

Marjolein: Wow, spannend. Iedereen is dus toch nog gered? Wat een helden zeg.

Barry: Ja zo ongeveer. Eén persoon is nog niet weer terug. Maar dat zal ook wel goed komen.

Marjolein: Ik zou best wel eens zo’n soldatenheld willen ontmoeten. Zo’n gespierde tarzan met van die brede schouders en van die mooie donkere ogen en donker haar natuurlijk. En dat hij dan zo naar me kijkt en glimlacht.

Truus: (is ondertussen binnengekomen) Weekie, weekie! Zet dat maar uit je hoofd.

Marjolein: Whaha, ik schrik me wild.

Truus: Wakker worden meisje. De meeste dromen zijn bedrog. Deze droom in ieder geval wel. De helden van vandaag zijn een stelletje kneusjes die niet goed genoeg waren om in de eerste plaats te gaan.

Barry: Ow? Op het nieuws zeiden ze dat ze nu hun beste elite hadden gestuurd.

Truus: Ja, op het nieuws zeggen ze wel meer. Zeg hebben jullie soms mijn bezem gezien? …….. Ha, ik zie ’m al. Bedankt maar weer en succes. Het is hier weer brandschoon dus je zou zo van de vloer kunnen eten. (gaat af met bezem)

Barry: Wat een rare Trien was dat zeg.

Truus: (steekt haar hoofd nog één keer door de deur)Truus is het, niet Trien en als je echt eens een rariteit wilt ontmoeten moet je maar eens goed in de spiegel kijken.

27

Barry: Nou moe. Heb ik dat. Hmm, ga eerst het toilet maar eens opzoeken moet al een half uur. (gaat af)

Marjolein: Ja toe maar weer. Kan ik het werk weer doen. Altijd het zelfde liedje. Ik werk me hier een slag in de rondte en meneer staat straks zijn handje op te houden omdat hij toevallig de baas is. Niet dat ik mijn werk voor nop moet doen hoor. Krijg maar liefst het minimum, maarja. Had het niet erg gevonden om net ietsje pietsje meer te krijgen. Meneer krijgt straks de volle mep. Tsja, elke keer als ik er over begin zegt hij. ‘Ik zal er over denken.’ Oja en daar komt dan achteraan. …. ‘Je moet natuurlijk wel presteren.’ …….. En vergeet niet wie hier alle verantwoordelijkheid draagt. … Ja zo wil ik ook wel baas spelen en verantwoordelijkheid dragen.

Barry: (komt op)

Marjolein: (laat van schrik een doos met blokjes kaas vallen) Oh nee. Wat doe ik nu.

Barry: Ja Marjolein, leer eerst maar eens een doos kaasblokjes dragen voordat je meer hooi op je vork neemt. Zo kan ik je natuurlijk nooit promotie geven he. Je moet natuurlijk wel presteren he.

Marjolein: Sorry Barry. (maakt zich zichtbaar kwaad op Barry)

Barry: (komt helpen oprapen) Je kan hier van de vloer eten niet waar? (stopt een blokje in zijn mond)

Marjolein: Oh das waar ook. Geluk bij een ongeluk.

Barry: Hee kijk is. Een tv. Kunnen we gelijk kijken of de gasten al bijna komen.

Marjolein: Doe hem aan, ik wil Willem zien en de jurk van Maxima natuurlijk.

Barry: (doet tv aan) ……………. Ja het is er op!

Barry en Marjo: (zetten de laatste dingen klaar terwijl ze de tv nauwlettend in de gaten houden.)

Marjolein: Ha zie je wel. Daar staat zo’n held. Precies zoals ik het me had voorgesteld.

TV commentator: En dan nu de echte helden en redders van Nederland. (camera laat Appel en de anderen zien.)

Barry: Nou dit zijn de echte helden dus. Ach ja, je moet nooit afgaan op het uiterlijk. Heey Marjo, kom het is hier klaar. De gasten kunnen nu zo elk moment binnenkomen.

Marjolein: Ja, jammer. Had ze best in het echt willen zien. (gaat af met Barry)

Kogel, Appel, Stroop, Jane, Staal, Lut, Verhaag, Chauffeur:

28

(komen het toneel op druk pratend)

Kogel: (Loopt naar de microfoon en klopt er op.) Geachte aanwezigen. Hierbij neem ik graag het woord. Voordat ik hier een aantal militairen spreekwoordelijk in het zonnetje ga zetten lees ik graag eerst een brief voor. Het betreft hier een schrijven van onze oud Luitenant Wezel.

Staal: Zie je wel, ik wist het hij leeft gewoon nog.

Verhaag: Ja, inderdaad. Die vent is niet kapot te krijgen.

Kogel: Geachte aanwezigen. Langs deze weg wil ik jullie bedanken voor al jullie inzet, moed en doorzettingsvermogen. Met trots mocht ik op het journaal horen dat jullie de missie tot een goed einde hebben gebracht. Mijn vertrouwen in jullie is er altijd geweest. Andersom heb ik jullie laten zitten. Op het moment dat het er toe deed haakte ik af en gaf ik niet thuis. Nu zit ik letterlijk thuis bij mijn moeder, samen met Sjonny. Het ga jullie goed

Allen: (applaus)

Jane: Hoeree voor Wezel.

(allen) Hoeree, hoeree, hoeree

Kogel: Bedankt mensen maar jullie dachten toch niet dat ik het hierbij zou laten. Al moest ik hem er aan zijn oren bij halen. (knikt met hoofd en oog tegelijk, tic) Luitenant, kom er bij.

Wezel: Ja mensen. Minister Kogel heeft natuurlijk gelijk. Zij vond terecht dat ik het niet kon maken om twee keer niet thuis te geven. Maar toch zal vandaag echt mijn laatste dag zijn als militair. En die sluit ik graag af met een laatste bevel.Peloton aantreden! ……. in de houding! ……… geef acht! ………. en rust …….. en aanvallen!

Staal: Aanvallen,… maar …

Kogel: De hapjes natuurlijk.

Allen: Aanvallen! (lopen richting tafels en geniete van de hapjes)

Kogel: Mensen, mensen. Graag vraag ik nog één keer jullie aandacht en wel voor sergeant Jane en soldaat Appel. Beide mogen naar voren komen.

Appel en Jane: (gaan in de houding staan)

Kogel: Sergeant Jane hierbij benoem ik je tot Luitenant Jane. Je bent een voorbeeld voor heel het vrouwelijke ras. Soldaat Appel, hierbij benoem ik je tot sergeant Appel.

Allen: (Applaus)

29

Kogel: Okee, nog één keer dan mensen. In de aanval en dan ook direct weer aan de slag. We hebben nog wel een land te verdedigen.

Lut: (bijt op een stukje worst en doet zich zeer) Auwwww, dat doet echt zeer. Zand in mijn worst. Nou is mijn kies kapot. Blijft toch een gevaarlijk beroep he militair.

Allen: (af, behalve Appel en Stroop)

Stroop: (loopt richting Appel) Sergeant Appel. Poeh, klinkt wel zeg. Zo ver zal ik het wel nooit schoppen.

Appel: Nee, maar met een beetje creativiteit kun je toch ver komen.

Stroop: Wat bedoel je?

Appel: Nou, wat dacht je van Sergeant Appel … Stroop. Dat komt toch aardig in de buurt toch?

Stroop: Ahum klinkt wel lekker. (krijgt een kleur). Ik weet niet of me dat in mijn eentje lukt hoor.

Appel: Nou, misschien kan ik in de toekomst wat voor je betekenen.

Stroop: Aan wat voor termijn denk je dan?

Appel: Nou, een minuutje? (draait zijn hoofd naar Stroop en kijkt haar in de ogen)

Lut: (komt op) Ahum, ik stoor toch niet he. Zoek nog een stuk van mijn kies. Hij moet hier ergens liggen.

Appel: Nee, we wilden net gaan. (willen net afgaan)

Wachter 3: Ha gelukkig man. Er zijn mensen man. (geeft de potlood aan Lut) Deze had uw collega nog laten liggen man.

Lut: Bedankt, maar ben jij helemaal hier heen komen roeien vanaf Mannanuca?

Wachter 3: Nee, ik heb gezwommen man. (hijg hijg hijg) Ik mocht geen roeiboot mee want het stamhoofd was bang dat ik op de ruwe zee zou omslaan en zou verdrinken man. Je moet weten dat het stamhoofd erg gesteld is op me en persé niet wil dat me wat over komt man. Ik moet er daarom ook gelijk weer vandoor man. Groetjes man.

Appel: Wacht. Dit is niet te geloven. Mensen. Kom snel dit is niet te geloven man. Hier mag wel voor geapplaudisseerd worden man.

Wachter 3: (staat in het midden van het podium en buigt voor het publiek)

Allen: (iedereen komt op en buigt voor de zaal)

30

Lied:

Voorbij?

Het is voorbij die mooie tijd. Het is geweest. ‘t voelt als een leeggelopen ballon. Na een knallend feest. Een vlag die half stok is gaan hangen. Het is voorbij die mooie tijd. Het is geweest.

Het komt nooit meer terug die mooie tijd, het is voor goed. ’t Is als een orkaan die plotseling zwijgt, ’t is als eb na vloed.En wat er blijft, dat is slechts verlangen.Het komt nooit terug, die mooie tijd.Het is voorgoed.

Het is voorbij. Voorbij.Voorbij voor jou en mij.Voor jou en mij.Kijk maar vooruitnaar wat er gaat komen.Het is voorbij. Voorbij.Voor jou en mij.Je kunt alleen, alleen nog maar dromen.

Voorbij? Voorbij?Je hoeft niet te treuren.Want kijk om je heenwat er nog zal gebeuren.

Kijk naar de zondie elke dag weer voor je schijnt.Kijk naar de wolkendie van kleur en vorm verand’ren.Kijk naar de horizondie nooit uit beeld verdwijnt.Kijk naar de dromen van jezelf en die van and’ren.

Een nieuw begin. Begin.Begin voor jou en mij.

31

Voor jou en mij.Kijk maar vooruit naar wat er gaat komenEen nieuw begin. Begin.Begin voor jou en mij.Voor jou en mij.Begin maar gauw.Begin maar te dromen.

Een nieuw begin. Begin.Begin voor jou en mij.Voor jou en mij.Kijk maar vooruit naar wat er gaat komenEen nieuw begin. Begin.Begin voor jou en mij.Voor jou en mij.Begin maar gauw.Begin maar te dromen.

32

scene willem en maxima op tv doen, filmen close-up vanaf dak school, voetbalbak

Groepen:

1. Minister Kogel Laurin, omschrijven minister2. Luitenant Wezel Martien, 3. Soldaat Roberto Staal Peter, 4. Soldaat Verhaag Rick, omschrijven humor5. Soldaat Lut Jorian,6. Soldaat Jane Annemieke,7. Soldaat Karel Appel Marijn,8. Soldaat de Vrij Anne, 9. Soldaat Karin Stroop Jacolien, 10. Soldaat de Vries Wiecher, bekijken met piloot Sjaak11. Piloot Sjaak Chauffeur Wiecher,12. Helipiloot Douwe, 13. Stamhoofd Salomka Douwe, 14. Kamali Dylinn, misschien weg??15. Zatjiki Bart, fluit geluid vulkaan16. danser/wachter 1 Marijn,17. danser/wachter 2 Laurin, 18. danser/wachter 3 Anne,19. Nieuwslezer Geurt Peter,20. Gerda van Wezep Thialda, 21. Willem Alexander Jorian,22. Maxima van Oranje Jacolien, 23. Truus Thialda, 24. Barry = Susan Bart, 25. Marjolein Dylinn, 26. Yakamoto Rick, selfiestick, klungelig, stoot

dingen om, wachter vangt spullen op.

Solo:

33

Annemieke, Anne, Laurin, (Marijn)

Scenes:

- Kantoor MinisterKnorremans- Fitness op de buitenplaats- In gevangenschap- Vliegtuig op missie- Allemaal gegijzeld- Missie 2.0- Bevrijding in Bagdad

34