PU; Huisje Boompje

Kindje

Tessa zit al vroeg in de ochtend achter haar computer. “Ik moet nu echt weg, ik heb zo examen.” Typt ze met snelle tikken.

Een half uur later sluit ze de computer af en loopt naar boven. Vluchtig kleedt ze zich om. Ze stond vanochtend al vroeg naast haar bed en heeft de hele ochtend met Eva op de chat gezeten.

Met een zucht loopt ze naar beneden. Ze wou eigenlijk de hele ochtend leren, maar haar gevoel trekt haar telkens naar de computer. Ze pakt een boek uit de kast en begint het nog eens door te kijken.

Een paar uur later staat ze met een 10 weer op de stoep. Met een trots gevoel loopt ze naar binnen. Ze heeft haar eerste studiejaar afgerond en is klaar voor de tweede.

Bij Pim en Carmen gaat ook alles geweldig. ‘Zal ik jou eens even een schone luier geven, meisje.’ Zegt Pim met een zachte stem.

‘Dat ligt toch veel lekkerder.’ Zegt hij terwijl hij Nienke terug legt in haar bedje. Nienke brabbelt wat en kijkt haar vader met haar lieve ogen aan. ‘Dat zal wel ja betekenen.’ Zegt Pim lachend.

Met een verheerlijkt gezicht klemt ze haar handjes rond het flesje. Als ze het flesje leeg heeft laat Carmen haar een boertje laten. ‘Ik ga over een uurtje naar college.’ Zegt ze terwijl ze haar boeken pakt.

Ook Carmen geniet volop van haar kleine meisje. ‘Drink maar lekker leeg.’ Zegt ze zachtjes terwijl ze kijkt hoe Nienke haar flesje leegdrinkt.

Als Carmen een uur later weg is, legt Pim zijn pen neer en loopt naar de wieg. ‘Heb je lekker geslapen, liefje?’ Nienke begint te lachen en grijpt naar de neus van haar vader. Lachend houdt Pim haar omhoog.

Hij houdt haar boven zijn hoofd en Nienke giert het uit. Ook bij Pim verschijnt een lach en hij speelt nog een tijdje met haar.

‘Jij blijft altijd mijn lieve, kleine meisje.’ Zegt hij met een zachte, maar lieve stem terwijl hij haar tegen zich aanhoudt. ‘Ik zal je altijd blijven beschermen.’

‘Maar het is eerst tijd voor je flesje.’ zegt hij als hij naar de klok kijkt. ‘Ik ook eten.’ Roept Fil als hij ziet hoe Pim Nienke een flesje geeft. Als Pim Nienke een flesje heeft gegeven geeft hij Fil te eten. ‘Hoe is het met mijn lieve meisje en mannetje?’ vraagt Carmen als ze binnen komt.

Pim vertelt over de middag en begint intussen aan het eten. Na het eten begint Carmen aan haar opdrachten. Ze gaat aan de tafel zitten en kijkt met een schuin oog op de wieg.

Pim droogt zijn handen af en zet de laatste borden in de kast. Dan loopt hij naar de wieg en buigt zich voorover. Zachtjes drukt hij een kusje op haar hoofdje.

Dan gaat pakt hij zijn opdrachten en gaat bij het wiegje zitten, vastbesloten om zijn meisje te bewaken met zijn leven.

Wanneer Carmen klaar is met haar opdrachten staat ze op en loopt naar het wiegje. ‘Zal ik haar in bedje leggen. Ze zal nu wel moe zijn.’

Zo gaan de weken verder. Nienke is een makkelijke baby en Pim en Carmen genieten volop van hun kleine meisje.

Maar er moet ook hard gestudeerd worden. Hun laatste examen van het derde jaar komt steeds dichterbij.

Een paar weken later wordt de oppas gebeld en vertrekken Pim en Carmen samen naar hun examen. Zoals altijd is er een gezonde spanning te voelen.

En zoals altijd komt het weer helemaal goed. Ze slagen allebei met een dikke 10 en kunnen met een gerust hart aan hun laatste jaar beginnen.

Voor het zover is, wordt er eerst nog een klein feestje gevierd. ‘Geweldig dat jullie er allemaal zijn.’ Roept Susan vrolijk als ze Tessa begroet.

Ook Daan komt naar buiten en begroet zijn kinderen. ‘Hebben jullie een goede reis gehad?’ vraagt hij aan Pim. ‘Ja, er was geen enkele file vandaag.’

‘En de kleine Nienke. Hoe vond die het?’ vraagt Daan en hij buigt zich over zijn kleindochter. ‘Ze heeft er weinig van gemerkt. Ze sliep bijna de hele reis.’ Zegt Carmen.

Binnen haalt Susan Nienke meteen uit haar bedje. ‘Hallo meisje.’ Fluistert ze terwijl ze het warme lijfje tegen zich aanhoudt.

‘Ik zal de taart vast klaarzetten.’ Zegt ze en legt Nienke terug in het bedje. Meteen loopt Noa naar haar toe en kijkt naar het kleine meisje in het bedje. ‘Later wil ik ook heel veel kinderen.’ Zegt ze vastbesloten.

‘Zullen we eerst de kaarsjes maar uitblazen.’ Zegt Timo die al ongeduldig bij zijn taart staat te wachten. ‘Ik wil ook wel eens net zo groot zijn als de anderen.’

Iedereen verzameld zich om de taarten en de drieling staat ongeduldig te wachten tot ze kunnen beginnen met uitblazen. Als het eindelijk zover is buigen ze zich tegelijk over de taart en bedenken een wens. Alle drie blazen ze de kaarsjes in één adem uit.

Timo is als eerst geboren en groeit dus ook als eerste op. ‘Welke wens heb je gekozen?’ vraagt Thomas nieuwsgierig. ‘Rijkdom. Ik wil heel wat geld gaan verdienen in mijn leven en dat hoeft niet altijd op de goede manier.’ Zegt Timo trots.

Noa is de tweede die mag opgroeien. ‘Wow, zo ben ik echt een stuk groter.’ Zegt ze. ‘Welke wens heb jij?’ vraagt Amy. ‘Familie natuurlijk. Ik wil een grote familie met een lieve man en veel kinderen.’

Naomi was het laatst geboren en ook nu groeit ze het laatste op. ‘Wat een vreselijke kleding voor een kennissim.’ Is het eerste wat ze roept. ‘Dat komt mooi uit, want wij hebben wat setjes voor jullie gekocht.’ Zegt Pim lachend.

Ze rennen alle drie tegelijkertijd de trap op en op hun kamer trekken ze hun nieuwe kleding aan. ‘Dit is veel beter.’ Zegt Naomi meteen. Levenswens Timo: Top van de criminaliteit bereiken.Levenswens Noa: 3 kinderen zien afstuderenLevenswens Naomi: Top van de wetenschap bereiken

Ze bekijken elkaar en zichzelf in de spiegel en gaan dan weer naar beneden. ‘Bedankt Pim!’ roept Naomi vrolijk en omarmt haar broer. ‘En jij ook Carmen. Deze kleding is echt veel beter.’

Iedereen neemt een stukje taart en het hele huis wordt gevuld door vrolijke mensen. Susan neemt Tessa even apart. ‘Hoe gaat het bij jou op de universiteit? Voel je je niet eenzaam in dat huisje?’

Tessa aarzelt even. Moet ze haar moeder vertellen over Eva? ‘Ik red me best. Pim en Carmen zijn in de buurt en ik heb iemand ontmoet die ik heel aardig vind.’ Susan knikt goedkeurend en Tessa is blij als ze over iets anders begint.

In de keuken klinkt er een zacht geluid uit het bedje en Pim wil ernaartoe lopen, maar Noa houdt hem tegen. ‘Laat mij maar even.’ Zegt ze. Verbaasd kijkt Pim toe. ‘Jij kon op ons oefenen, nu kunnen wij op Nienke oefenen.’ Zegt Noa en behendig houdt ze Nienke in haar armen. ‘Hallo schatje, hier is je tante Noa.’ Zegt ze met een lief stemmetje.

Tot de volgende update!