Marnix.VanDaele@UGentmvdaele/voordrachten/zaragoza... · 2007. 11. 19. · 0 6 −1 0 1 ν2 R 11...
Transcript of Marnix.VanDaele@UGentmvdaele/voordrachten/zaragoza... · 2007. 11. 19. · 0 6 −1 0 1 ν2 R 11...
P-stable exponentially fitted
Obrechkoff methodsfor y′′ = f (x, y)
Marnix Van Daele, G. Vanden [email protected]
Vakgroep Toegepaste Wiskunde en Informatica
Universiteit Gent
Zaragoza, November 2007 – p.1/60
OutlineIntroduction on exponentially fitted (EF) methods
2-step Obrechkoff methods fory′′ = f(x, y)
P-stable Obrechkoff methods fory′′ = f(x, y)
P-stable EF Obrechkoff methods fory′′ = f(x, y)
Conclusions
Zaragoza, November 2007 – p.2/60
Exponentially fitted methodsSince about 1990, the research group of Guido Vanden Berghe at
Ghent University did a lot of work on EF methods.
interpolation :a cos ω x + b sinω x +n−2∑
i=0
ci xi
quadrature (Newton-Cotes, Gauss)
differentiation
integration (linear multistep methods, Runge-Kutta(-Nystrom)
methods for IVP and BVP, eigenvalue problems, ...)
integral equations (Fredholm, Volterra)
. . .
Aim : build methods which perform very good when the solution has a
known exponential of trigonometric behaviour.
Zaragoza, November 2007 – p.3/60
Exponentially fitted methodsresearchers involved at Ghent University:
Guido Vanden Berghe, Hans De Meyer, Jan Vanthournout,
Marnix Van Daele, Philippe Bocher, Hans Vande Vyver,Veerle
LedouxandDavy Hollevoet
collaboration with L. Ixaru
Zaragoza, November 2007 – p.4/60
Linear multistep methodsA well known method to solve
y′′ = f(y) y(a) = ya y′(a) = y′a
is theNumerov method(order 4)
yn+1 − 2 yn + yn−1 =h2
12(f(yn−1) + 10 f(yn) + f(yn+1))
Construction : imposeL[z(x);h] = 0 for z(x) = 1, x, x2, x3, x4
where
L[z(x);h] := z(x + h) + α0 z(x) + α−1 z(x − h)
−h2(
β1 z′′(x + h) + β0 z′′(x) + β−1 z′′(x − h))
Zaragoza, November 2007 – p.5/60
Exponential fittingConsider the initial value problem
y′′ + ω2 y = g(y) y(a) = ya y(a) = y′a .
If |g(y)| ≪ |ω2 y| then
y(x) ≈ α cos(ω x + φ)
To mimic this oscillatory behaviour, one could replace polynomials by
trigonometric (in the complex case : exponential) functions.
Zaragoza, November 2007 – p.6/60
EF Numerov methodConstruction : imposeL[z(x);h] = 0 for
z(x) = 1, x, x2, sin(ω x), cos(ω x)
L[z(x);h] := z(x + h) + α0 z(x) + α−1 z(x − h)
−h2(
β1 z′′(x + h) + β0 z′′(x) + β−1 z′′(x − h))
yn+1 − 2 yn + yn−1 = h2 (λf(yn−1) + (1 − 2 λ) f(yn) + λ f(yn+1))
λ =1
4 sin2 θ2
−1
θ2=
1
12+
1
240θ2 +
1
6048θ4 + . . . θ := ω h
Zaragoza, November 2007 – p.7/60
EF methodsGeneralisation : to determine the coefficients of a method, we impose
conditions on a linear functional. These conditions are related to
polynomials :
xq|q = 0, . . . , K
exponential or trigonometric functions, multiplied with powers of
x :
xq exp(±µx)|q = 0, . . . , P
or, with ω = i µ,
xq cos(ωx), xq sin(ωx)|q = 0, . . . , P
Classical method :P = −1
Zaragoza, November 2007 – p.8/60
Choice ofωlocal optimization : based on local truncation error (lte)
e.g. for the EF Numerov method
y(xn+1) − yn+1 = −h6
240
(
y(6)(xn) + ω2 y(4)(xn))
+ . . .
=⇒ ω2n = −
y(6)(xn)
y(4)(xn)
ω is step-dependent
Zaragoza, November 2007 – p.9/60
Choice ofωglobal optimization
Preservation of geometric properties (periodicity, energy, . . . )
M. VAN DAELE, G. VANDEN BERGHE, GEOMETRIC
NUMERICAL INTEGRATION BY MEANS OF EXPONENTIALLY
FITTED METHODS, APNUM 57 (2007) 415-435
Several means to give a value toω :
backward error analysis
linearisation : rewritey′′ = f(y) asy′′ + ω2 y = g(y) with
|g(y)| small
Hamiltonian : minimize the leading term inHn+1 − Hn
ω is constant over the interval of integration
Zaragoza, November 2007 – p.10/60
Obrechkoff methods
Nikola Obrechkoff (1896-1963)
Obrechkoff methods (OM) :1940 for quadrature
Milne : OM for solving diff. eq. :1949
Zaragoza, November 2007 – p.11/60
Obrechkoff methods for y′′ = f(x, y)
Two-step methods
yn+1 − 2yn + yn−1 =
m∑
i=1
h2 i(
βi0 y(2i)n+1 + 2βi1 y(2i)
n + βi0 y(2i)n−1
)
L[z(x);h] := z(x + h) − 2 z(x) + z(x − h)
−m∑
i=1
h2 i(
βi0 z(2i)(x + h) + 2βi1 z(2i)(x) + βi0 z(2i)(x − h))
symmetric method :L[z(x);h] ≡ 0 if z(x) is odd
L[1;h] ≡ 0
orderp ⇐⇒ L[xq;h] = 0, q = 0, 1, . . . , p + 1
lte = Cp+2 hp+2y(p+2)(xn) + O(
hp+3)
Cp+2 =L[xp+2;h]
(p + 2)!hp+2
Zaragoza, November 2007 – p.12/60
Two-step OM
m = 1 : p = 4, C6 = −1
240(Numerov method)
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
12
(
y(2)n+1 + 10 y(2)
n + y(2)n−1
)
m = 2 : p = 8, C10 =59
76204800
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
252
(
11 y(2)n+1 + 230 y(2)
n + 11 y(2)n−1
)
−h4
15120
(
13 y(4)n+1 − 626 y(4)
n + 13 y(4)n−1
)
Zaragoza, November 2007 – p.13/60
Two-step OM
m = 3 : p = 12, C14 = −45469
1697361329664000
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
7788
(
229 y(2)n+1 + 7330 y(2)
n + 229 y(2)n−1
)
−h4
25960
(
11 y(4)n+1 − 1422 y(4)
n + 11 y(4)n−1
)
+h6
39251520
(
127 y(6)n+1 + 4846 y(6)
n + 127 y(6)n−1
)
. . .
method of orderp = 4m
Zaragoza, November 2007 – p.14/60
EF 2-step OM : the casem = 2
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2(
β10 y(2)n+1 + 2β11 y(2)
n + β10 y(2)n−1
)
+h4(
β20 y(4)n+1 + 2β21 y(4)
n + β20 y(4)n−1
)
5 possibilities:
P = −1 : x2, x4, x6, x8
P = 0 : x2, x4, x6, cos ω x
P = 1 : x2, x4, cos ω x, x sin ω x
P = 2 : x2, cos ω x, x sinω x, x2 cos ω x
P = 3 : cos ω x, x sin ω x, x2 cos ω x, x3 sin ω x
Zaragoza, November 2007 – p.15/60
EF 2-step OM : the casem = 2
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2(
β10 y(2)n+1 + 2β11 y(2)
n + β10 y(2)n−1
)
+h4(
β20 y(4)n+1 + 2β21 y(4)
n + β20 y(4)n−1
)
5 possibilities:
P = −1 : x2, x4, x6, x8
β21 =313
15120β20 = −
13
15120β11 =
115
252β10 =
11
252
Zaragoza, November 2007 – p.16/60
EF 2-step OM : the casem = 2P = 0 : x2, x4, x6, cos ω x
β10 =1
30−12 β20 β21 =
1
40+5β20 β11 =
7
15+12β20
β20 = −120 − 4 cos (θ) θ2 − 56 θ2 − 120 cos (θ) + 3 θ4
120 θ2 (12 cos (θ) − 12 + cos (θ) θ2 + 5 θ2)
10 20 30−0.007
0
θ
β 20
continuous coefficients
Zaragoza, November 2007 – p.17/60
EF 2-step OM : the casem = 2P = 1 : x2, x4, cos ω x, x sin ω x
β10 =1
12− 2 β20 − 2 β21 β11 =
5
12+ 2β20 + 2β21
β20 =θ5 sin θ + 2 (cos θ + 5) θ4 + 48 (cos θ − 1) θ2 + 48 (cos θ − 1)2
12 θ4 (θ3 sin θ − 4 (1 − cos θ)2)
β21 =5 θ5 sin θ − 2 cos θ (cos θ + 5) θ4
− 48 cos θ (cos θ − 1) θ2− 48 (cos θ − 1)2
12 θ4 (θ3 sin θ − 4 (1 − cos θ)2)
10 20 30−0.03
0
0.03
θ
β 20
discontinuous coefficients
Zaragoza, November 2007 – p.18/60
EF 2-step OM : the casem = 2P = 2 : x2, cos ω x, x sinω x, x2 cos ω x
discontinuous coefficients
P = 3 : cos ω x, x sin ω x, x2 cos ω x, x3 sin ω x
continuous coefficients
Zaragoza, November 2007 – p.19/60
Stability of two-step OMyn+1 − 2 yn + yn−1 =
m∑
i=1
h2 i(
βi0 y(2i)n+1 + 2βi1 y(2i)
n + βi0 y(2i)n−1
)
applied toy′′ = −λ2 y gives
yn+1 − 2Rmm(ν2) yn + yn−1 = 0 ν := λh
Rmm(ν2) =
1 +
m∑
i=1
(−1)iβi1 ν2i
1 +m∑
i=1
(−1)i+1βi0 ν2i
The stabilitity functionRmm uniquely determines the method.
A method has theinterval of periodicity(0, ν20) if
|Rmm(ν2)|≤1 for 0 < ν2 < ν20 .
The method isP -stableif |Rmm(ν2)|≤1 for all realν 6= 0.
Zaragoza, November 2007 – p.20/60
Stability of two-step OM
m = 1 : p = 4, C6 = −1
240(Numerov) ν2
0 = 6
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
12
(
y(2)n+1 + 10 y(2)
n + y(2)n−1
)
0 6−1
0
1
ν2
R11
Zaragoza, November 2007 – p.21/60
Stability of two-step OM
m = 2 : p = 8, C10 =59
76204800ν20 = 25.2
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
252
(
11 y(2)n+1 + 115 y(2)
n + 11 y(2)n−1
)
−h4
15120
(
13 y(4)n+1 − 626 y(4)
n + 13 y(4)n+1
)
0 25.2−1
0
1
ν2
R22
Zaragoza, November 2007 – p.22/60
Stability of two-step OM
m = 3 : p = 12, C14 = −45469
1697361329664000ν20 = 55.60 . . .
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
7788
(
229 y(2)n+1 + 7330 y(2)
n + 229 y(2)n−1
)
+h4
25960
(
−11 y(4)n+1 + 1422 y(4)
n − 11 y(4)n−1
)
+h6
39251520
(
127 y(6)n+1 + 4846 y(6)
n + 127 y(6)n−1
)
0 55.6062−1
0
1
ν2
R33
Zaragoza, November 2007 – p.23/60
P-stable 2-step OMAnanthakrishnaiah (1987)
idea : use some parameters to obtain P-stability.
m = 3 andm = 4
e.g.m = 3
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2(
β10 y(2)n+1 + 2β11 y(2)
n + β10 y(2)n−1
)
+h4(
β20 y(4)n+1 + 2β21 y(4)
n + β20 y(4)n−1
)
+h6(
β30 y(6)n+1 + 2β31 y(6)
n + β30 y(6)n−1
)
imposep = 6 : x2, x4, x6,
then 3 parameters (β20, β30 andβ31) remain
R33 =1 − β11 ν2 + β21 ν4 − β31 ν6
1 + β10 ν2 − β20 ν4 + β30 ν6let β31 = β30
Zaragoza, November 2007 – p.24/60
Ananthakrishnaiah’s ideaChoose these 2 remaining parametersβ20, β30 such that the method
becomes P-stable
|R33| =
∣
∣
∣
∣
N3
D3
∣
∣
∣
∣
< 1 ⇐⇒ (D3 − N3) (D3 + N3) > 0
0 0.001−0.008
0
0.004
β30
β 20
Zaragoza, November 2007 – p.25/60
Ananthakrishnaiah’s ideaFind the solution for which the phase-lag,
ν − arccos R33 =
(
13
604800+
13
30β30 +
1
40β20
)
ν7 + O(
ν9)
becomes minimal.
0 0.001−0.008
0
0.004
β30
β 20
Zaragoza, November 2007 – p.26/60
Ananthakrishnaiah’s ideaFind the solution for which the phase-lag,
ν − arccos R33 =
(
13
604800+
13
30β30 +
1
40β20
)
ν7 + O(
ν9)
becomes minimal.
0 0.001−0.008
0
0.004
β30
β 20
This gives(β30, β20) =
(
1
14400,−
1
600
)
.
Zaragoza, November 2007 – p.27/60
Ananthakrishnaiah’s ideaAnanthakrishnaiahm = 3 : p = 6, P-stable,C8 = −
1
50400
yn+1 − 2yn + yn−1 =
h2
20
(
y(2)n+1 + 18 y(2)
n + y(2)n−1
)
−h4
600
(
y(4)n+1 − 22 y(4)
n + y(4)n−1
)
+h6
14400
(
y(6)n+1 + 2 y(6)
n + y(6)n−1
)
Zaragoza, November 2007 – p.28/60
Ananthakrishnaiah’s idea
R33 =1 − 9
20 ν2 + 11600 ν4 − 1
14400 ν6
1 + 120 ν2 + 1
600 ν4 + 114400 ν6
0 20 40 60 80 100−1
0
1
ν
R
|R33| =
∣
∣
∣
∣
N3
D3
∣
∣
∣
∣
< 1 since
(D3 − N3) (D3 + N3) =ν2 (ν2 − 10)2 (ν2 − 60)2
360000
Zaragoza, November 2007 – p.29/60
P-stable 2-step OMWe were able to generalise Ananthakrishnaiah’s idea in
M. VAN DAELE AND G. VANDEN BERGHE,
P-STABLE OBRECHKOFF METHODS OF ARBITRARY ORDER
FOR SECOND-ORDER DIFFERENTIAL EQUATIONS, NUMERICAL ALGORITHMS 44, 2007,
115-131
Algoritm to construct a P-stable OM for a givenm :
impose order2 m
Dm − Nm andDm + Nm should both be halves of perfect
squares
This leads to a system ofnon-linearequations.
Theorem : the approximantRmm(ν2), obtained by generalising
Ananthakrishnaiah’s approach, is given by the real part of the
(m, m)-Padé approximant ofexp(i ν).
This leads to a system oflinearequations.Zaragoza, November 2007 – p.30/60
Example
R33(ν2) =
1 − 920 ν2 + 11
600 ν4 − 114400 ν6
1 + 120 ν2 + 1
600 ν4 + 114400 ν6
= ℜ
(
1 + 12 i ν − 1
10 ν2 − 1120 i ν3
1 − 12 i ν − 1
10 ν2 + 1120 i ν3
)
=
(
1 − 110 ν2
)2−(
12 ν − 1
120 ν3)2
(
1 − 110 ν2
)2+(
12 ν − 1
120 ν3)2
where1 + 1
2 ν + 110 ν2 + 1
120 ν3
1 − 12 ν + 1
10 ν2 − 1120 ν3
= exp(ν) + O(
ν7)
|R33(ν2)| =
∣
∣
∣
∣
∣
(
1 − 110 ν2
)2−(
12 ν − 1
120 ν3)2
(
1 − 110 ν2
)2+(
12 ν − 1
120 ν3)2
∣
∣
∣
∣
∣
≤ 1
Zaragoza, November 2007 – p.31/60
ConclusionHow does the P-stable Obrechkoff method
yn+1 − 2yn + yn−1 =m∑
i=1
h2 i(
βi0 y(2i)n+1 + 2βi1 y(2i)
n + βi0 y(2i)n−1
)
of order2 m look like ?
βi0 = (−1)i+1a2i + 2
i−1∑
j=0
(−1)j+1aj a2i−j
βi1 = a2i + 2
i−1∑
j=0
aj a2i−j
i = 1 . . . , m
whereaj =
(m
j )(2 m
j )for 0 ≤ j ≤ m
0 for j > m
Zaragoza, November 2007 – p.32/60
P-stable Expon. fitted OMHow to obtain P-stable exponentially-fitted Obrechkoff methods ?
yn+1 − 2 yn + yn−1 =m∑
i=1
h2 i(
βi0 y(2i)n+1 + 2βi1 y(2i)
n + βi0 y(2i)n−1
)
applied toy′′ = −λ2 y gives
yn+1 − 2Rmm(θ, ν2) yn + yn−1 = 0
with θ := ω h andν := λh
Padé-approximants=⇒ exponentially-fitted Padé approximants
Construction of Polynomially-fitted(m, m) Padé approximants :
Pm(x)
Pm(−x)= exp(x) + O
(
x2 m+1)
⇐⇒ exp(x) Pm(−x) − Pm(x) = O(
x2 m+1)
⇐⇒d2 q
dx2 q (exp(x) Pm(−x) − Pm(x))∣
∣
∣
x=0= 0 q = 1, . . . , m
Zaragoza, November 2007 – p.33/60
EF Padé approximants
F(x, t) = exp(t x) Vm(−t x)−Vm(t x) Vm(x) = 1+
m∑
j=1
aj xj
∂2q
∂x2q F(x, t)∣
∣
∣
(x,t)=(0,θ)= 0 q = 1, . . . , K
ℜ
(
∂q
∂tqF(x, t)
∣
∣
∣
(x,t)=(i, θ)
)
= 0 q = 0, . . . , P
where0 ≤ K ≤ m andP + K + 1 = m.
This leads to a system ofm linear equations in the unknownsaj ,
j = 1, . . . , m.
The EF(K, P ) Padé approximant toexp(ν) is then given by(K,P )Pm
m (ν) = Vm(ν)/Vm(−ν).
Zaragoza, November 2007 – p.34/60
EF Padé approximants :m = 1
F(x, t) = exp(t x) V1(−t x) − V1(t x) Vm(x) = 1 + a1 x
(K = 1, P = −1)
∂2
∂x2 F(x, t)∣
∣
∣
(x,t)=(0,θ)= 0 ⇐⇒ θ2 (1 − 2 a1) = 0 ⇐⇒ a1 =
1
2
(1,−1)P 11 (ν) =
1 + 12 x
1 − 12 x(K = 0, P = 0)
ℜ (F(i, θ)) = 0 ⇐⇒ ℜ(
ei θ (1 − i a1 θ) − (1 + i a1θ))
= 0
⇐⇒ a1 =sin θ
θ (cos θ + 1)=
1
2
tan(θ/2)
θ/2
(0,0)P 11 (ν) =
1 + 12
tan(θ/2)θ/2 x
1 − 12
tan(θ/2)θ/2 x
Zaragoza, November 2007 – p.35/60
EF Padé approximants :m = 1
m = 1
(K, P ) a1
(1,−1)1
2
(0, 0)tan θ
2
θ
Zaragoza, November 2007 – p.36/60
EF Padé approximants :m = 1
m = 1
(K, P ) a1
(1,−1)1
2
(0, 0)1
2+
θ2
24+ O(θ4)
Zaragoza, November 2007 – p.37/60
EF Padé approximants :m = 1
m = 1
(K, P ) a1
(1,−1)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
(0,0)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
Zaragoza, November 2007 – p.38/60
EF Padé approximants :m = 2
m = 2
(K, P ) a1 a2
(2,−1)1
2
1
12
(1, 0)1
2
2 tan θ
2− θ
2 θ2 tan θ
2
(0, 1)2 (1 − cos θ)
(θ + sin θ) θ
θ − sin θ
(θ + sin θ) θ2
Zaragoza, November 2007 – p.39/60
EF Padé approximants :m = 2
m = 2
(K, P ) a1 a2
(2,−1)1
2
1
12
(1, 0)1
2
1
12+
θ2
720+ O
(
θ4)
(0, 1)1
2+ O(θ4)
1
12+
θ2
360+ O(θ4)
Zaragoza, November 2007 – p.40/60
EF Padé approximants :m = 2
m = 2
(K, P ) a1 a2
(2,−1)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π
−0.1
−0.05
0
0.05
0.1
θ
a 2
(1, 0)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 2
(0, 1)
0 2π 4π 6π 8π 10π0
0.1
0.2
0.3
0.4
0.5
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π0
0.02
0.04
0.06
0.08
0.1
θ
a 2
Zaragoza, November 2007 – p.41/60
m = 3
(K, P ) a1 a2 a3
(3,−1)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π
−0.1
−0.05
0
0.05
0.1
θ
a 2
0 2π 4π 6π 8π 10π−0.015
−0.01
−0.005
0
0.005
0.01
θ
a 3
(2, 0)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π
−0.1
−0.05
0
0.05
0.1
0.15
θ
a 2
0 2π 4π 6π 8π 10π−0.05
0
0.05
θ
a 3
(1, 1)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π0
0.02
0.04
0.06
0.08
0.1
θ
a 2
0 2π 4π 6π 8π 10π0
0.005
0.01
0.015
θ
a 3
(0, 2)
0 2π 4π 6π 8π 10π−1
−0.5
0
0.5
1
θ
a 1
0 2π 4π 6π 8π 10π
−0.1
−0.05
0
0.05
0.1
0.15
θ
a 2
0 2π 4π 6π 8π 10π−0.05
0
0.05
θ
a 3
Zaragoza, November 2007 – p.42/60
EF Padé approximants :m = 1
−1 −0.5 0 0.5 10
0.5
1
1.5
2
2.5
ν
exp(ν)(1,−1)P
11(ν)
(0,0)P11(ν), θ=1
(0,0)P11(ν), θ=2
(0,0)P11(ν), θ=4
Zaragoza, November 2007 – p.43/60
EF Padé approximants :m = 3
−1 0 1 2 3 40
10
20
30
40
50
ν
θ=0
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
Zaragoza, November 2007 – p.44/60
EF Padé approximants :m = 3
−1 0 1 2 3 40
10
20
30
40
50θ=1
ν
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
Zaragoza, November 2007 – p.45/60
EF Padé approximants :m = 3
−1 0 1 2 3 40
10
20
30
40
50θ=2
ν
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
Zaragoza, November 2007 – p.46/60
EF Padé approximants :m = 3
−1 0 1 2 3 40
10
20
30
40
50θ=4
ν
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
Zaragoza, November 2007 – p.47/60
EF Padé approximants :m = 3
−1 0 1 2 3 40
10
20
30
40
50θ=7
ν
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
Zaragoza, November 2007 – p.48/60
EF Padé approximants :m = 3
−1 −0.5 0 0.5 10
0.5
1
1.5
2θ=7
ν
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
−1 0 1 2 3 40
10
20
30
40
50θ=7
ν
exp(ν)(3,−1)P
33(ν)
(2,0)P33(ν)
(1,1)P33(ν)
(0,2)P33(ν)
Zaragoza, November 2007 – p.49/60
The Stiefel-Bettis problem
z′′ + z = 0.001 exp(ix) z(0) = 1 z′(0) = 0.995i 0 ≤ x ≤ 40π
equivalent real form
u′′ + u = 0.001 cos(x), u(0) = 1, u′(0) = 0,
v′′ + v = 0.001 sin(x), v(0) = 0, v′(0) = 0.9995 .
z(x) = u(x) + i v(x)
u(x) = cos(x) + 0.0005x sin(x)
v(x) = sin(x) − 0.0005x cos(x)
γ(x) =√
u2(x) + v2(x) =√
1 + (0.0005x)2
E := maxxj∈[0, 40 π]
‖y(xj) − yj‖ h = 2−i π ω = 1Zaragoza, November 2007 – p.50/60
The Stiefel-Bettis problemm = 1
−1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4 −0.2 0−15
−10
−5
0
log10(h)
log1
0(E
)
: P = −1 ⋄ : P = 0Zaragoza, November 2007 – p.51/60
The Stiefel-Bettis problemm = 2
−1.8 −1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4 −0.2 0−16
−14
−12
−10
−8
−6
−4
−2
0
log10(h)
log1
0(E
)
: P = −1 ⋄ : P = 0 : P = 1Zaragoza, November 2007 – p.52/60
The Stiefel-Bettis problemm = 3
−1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4 −0.2 0−15
−10
−5
0
log10(h)
log1
0(E
)
: P = −1 ⋄ : P = 0 : P = 1 ⋆ : P = 2Zaragoza, November 2007 – p.53/60
The Duffing problem
y′′(x) = −y(x) − y(x)3 + cos(Ωx) 0 ≤ x ≤ 50π
B = 0.002 Ω = 1.01
y(x) =
4∑
i=0
K2i+1 cos[(2i + 1)Ωx] ,
(K1, K3, K5, K7, K9) =(
0.20017947753661502, 2.46946143255559 10−4,
3.0401498519692437 10−7, 3.743490701609247 10−10,
4.609682949622697 10−13)
Zaragoza, November 2007 – p.54/60
The Duffing problemy(3)(x) = −(1 + 3 y2(x)) y′(x) − B Ω sin(Ωx)
y(4)(x) = −(1 + 3 y2(x)) y′′(x) − 6y(x)y′(x)2 − B Ω2 cos(Ωx)
y(5)(x) = −(1 + 3 y2(x)) y′′′(x) − 6y′(x)3 − 18y(x)y′(x)y′′(x)
+B Ω3 sin(Ωx)
y(6)(x) = −(1 + 3 y2(x)) y(4)(x) − 24y(x)y′(x)y(3)(x) − 18y(x)y′′(x)2
−36y′(x)2y′′(x) + B cos(Ω x)Ω4
y(7)(x) = −(1 + 3 y2(x)) y(5)(x) − 30 y(x) y(4)(x)
−60 (y′(x) + y(x) y′′(x)) y′′′(x) − B sin(Ω x)Ω5− 90 y′(x) y′′(x)2
z′′ =
y
y′
′′
=
f(x, y)
g(x, y, y′)
g(x, y, y′) =ddx
f(x, y(x))
E := maxxj∈[0, 50 π] ‖z(xj) − zj‖
h = π/2i, i = 2, 3, . . . , 7 ω = Ω
Zaragoza, November 2007 – p.55/60
The Duffing problemm = 1
−2 −1.8 −1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4−15
−10
−5
0
log10(h)
log1
0(E
)
: P = −1 ⋄ : P = 0Zaragoza, November 2007 – p.56/60
The Duffing problemm = 2
−2 −1.8 −1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4−15
−10
−5
0
log10(h)
log1
0(E
)
: P = −1 ⋄ : P = 0 : P = 1Zaragoza, November 2007 – p.57/60
The Duffing problemm = 3
−2 −1.8 −1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4−15
−10
−5
0
log10(h)
log1
0(E
)
: P = −1 ⋄ : P = 0 : P = 1 ⋆ : P = 2Zaragoza, November 2007 – p.58/60
The Duffing problemm = 3, (K, P ) = (2, 0)
−2 −1.8 −1.6 −1.4 −1.2 −1 −0.8 −0.6 −0.4−15
−10
−5
0
log10(h)
log1
0(E
)
ω = 0 (circles) ω = 1.01 (diamonds) ω = 0.7 (squares)
ω = 2 (asterisks)Zaragoza, November 2007 – p.59/60
ConclusionTwo-step P-stable exponentially fitted Obrechkoff methods :
for any givenm, P-stable EF(K, P )-methods of order2 m exist
the construction is based on EF Padé approximants to the
exponential function
the coefficients depend on a parameterθ
the coefficients are continous functions ofθ iff P is odd
numerical examples are given as an illustration
References :
M. Van Daele and G. Vanden Berghe, P-stable Obrechkoff methods of arbitrary order for
second-order differential equations, Numerical Algorithms44, 2007, 115-131
M. Van Daele and G. Vanden Berghe, P-stable exponentially fitted Obrechkoff methods
of arbitrary order for second-order differential equations, accepted for publication in
Numerical Algorithms
Zaragoza, November 2007 – p.60/60