kheb lang gewacht voordat ik mijn armenIiettatoeEren.Als dievol staan, maakjehetjezelf moeilijker in de maatschappij. Men-senstarennaar je en je carridremogelijkhe-

den worden beperkt. Daarom ben ik erpas aanbegonnen nadat ikzelfstandige was geworden.En ik ben er nog elke dag gelukkig mee.><DaarvoorhadikTankGirl, defiguuruit degelijknamige comic, op mijn rug latenzetten. Ikwas toen 21. Tank Girl is mijn biinaam, omdatikookeenwouwben dienietop haarmondjegevallen is. Driejaarlatervoegde ik er driekleine tatoeages aar toe, en nog eens zesjaarlaterwaren rhijn armen aan de beurt.><Er goed overnadenkenis belangrijk, maarikvind ook dat je er betekenis aan moet hech-ten. Tatoeages moeten je persoonlijkheidweerspiegelen en hoofdstukken uit je levensymboliseren. Zo heb ik al tatoeagesvoormijn overleden moeder en de weg die iksindsdien metmijnzusjes aflegde. Op mijnrechterbovenarm wil ik nog een oud huismet mijn vader ervoor - als symbool voor dearme omstandigheden waarin ikben opge-groeid-enmijnbroermoetooknogergens op.Daarnaishet genoeg. Ikwil geen tekeningen opmijn borst, midden op mijn buik en onderbenen.Het moet elegant blijven.><cAls fotografe heb ik geen last van mijn tatoeages.Slechts 66n keerheb ik daardoor eenklus nietgehad. Als ik een huwelijksreportage maak,kijkenzewel. Maarzodraikmet de gasten eenbabbeltje sla, vallenhunvooroordelenweg. Hetis normaal dat ze het ongewoon vinden.>

TROTSOPMffi#ru

Je kan er haast niet naast kijken: tattoos zijn hotter dan ooit. Maar terwijl de meestevrouwen voor een klein, subtiel exemplaar kiezen, kunnen dezevijf er maar niet genoegvan krijgen. Speciaalvoor NINA doen deze trotse madammen hun verhaal.Tekst Sylvie van Nieuwerburgh

7 a ninau I S/n1i1

'ir:i,,:.1:!l.llr:i: tri

..' : rl!:rri,

r.lr.' :,t:.,

1$;1,i,,-.,r.rL5

ii..

trl,'a:l,,li.:,i :'.. i:.i

i*li r*'f,t

ijn familie is actief in de land-bouw. Mijn ouders verwachttendan ook dat ik boerin zouworden, maar hetwerd al snel

duidelijkdatdatnietsvoormijwas. Ikwouzingen. Mijn carriere begon in de popmu-ziek, daarnawerdikoperazangeres, maarmiin laatste performance was in een hard-rockband. Omdie productietepromotenwerden erstoerefoto'svanme genomen. Ik\,.roeg aan de fotograaf om een tatoeage opmijn armtephotoshoppen. Hetresultaatvond ikzo geslaagd dat ik de vier bloemen6cht liettatoe6ren. Daarna liet ik mijn helearm op\,'ulIen, omdatikvierbloemenalleenwatte leegvond. In elf sessies van drie uurwas de klus geklaard. Ikwist dat ik niet meerals operazangeres zoukunnenwerken, maardathadikervoor over.)<Detatoeagevindikleuk, omdatmensenme niet kunnen plaatsen. Als ze met mepraten, moeten zehun meningovermeherzien. Ikhou ervan omuniektezijn. Eenbeetje choqueren, vindikfijn. De tatoeeer-derzei'dit hoort bij je', en zo voel ikhet ook.Hetheeftiets op de grens, nietvoordehandliggend. Mijn ouders hebben het moeilijkmet mijn tatoeage. Dat is zo ver van hunw er eld. Ze zi)tenorm geschrokken,maar hebben het geaccepteerd.><Sinds ik mijn tattoo heb, kan ik nietalles meer aantrekken. Strepen enbepaalde uitsnijdingen zijn nietmooi, en sommige kleuren passenniet meer. Ouder worden, schrikt meniet af. Ikheb het geluk dat mijngenen traagverouderen. En als hetallemaal wat te veel gaat hangen, doeik gewoon een trui aan.>

Irima i!:TREPORTACE

atoeages heb ik altijd fascinerendgevonden. Voor make-up op mijngezichthebikhetnooit gehad, maarwelvoor kleuren op mijn lichaam. Tatoe-

ages zijn mijn levensverhaal. Ze beelden zowel degoede, als deminderfijnepassagesuit. Melatentatoedrenhelpt me om alles teverwerken. Datismijntherapie, datgeeftmerust. Geefme geenpsycholoog, maareentattoo. Zodrahetop mijstaat, kanikhetvanme afzetten. Ikputdaarkacht uit. Spijtvan mijn tattoos heb ik dan ookabsoluut niet. Ikvoel me veel beter m6t. Datvormtme, dat benik. Hoe kan ikdatooit niet meermooi vinden, ook al word iklelijk oud?>(Me latentatoeeren is eenverslaving. Ik ga ermeedoortotikvolsta. Sterkernog, daarnakomik 150

kilo bij en laat ikalles ertussenin ooknog eens

beschilderen! (lctcht) lkzalwel zo lang mogelijkwachten methetkleuren van mijn handen ennek, want dan kan je het echt niet meer verstop-pen. Ikweetzeker datikhetwil, maarikmoetdaar naartoe groeien.><Mijn dochter Lisa (1 0) vindt mijn tatoeagesboeiend. Zeweetnognietofze erlaterzelfwil. Ikraadhaar aan goednate denken overwatzewil

latenzetten, enwiiiir. Beginnietmetopval-lende plekken.Als je zo jongbent, weet je

nog niet hoe je loopbaan zal gaan. Lisa

mij en mijn ouders het geval was.Mijn vader heeft nooit gewetendat ik tatoeages heb. Ikheb aan mijn

moeder moeten beloven dat ik ze

zou verstoppen. Dat r,trong.Inmiddels aanvaardt zij hetw6l en ziet ze in dat het bijmepast.)

,mllditi.;+T?rTnd'txT.n,i'-*r?

\.,

Wffi'H$qm*aaL)

e .ffi -q p qxx- $.gp *

$.q $,:$ { -.g}}&&

+-4 ff

B

$'q)fl $q{E

#'$q

.})

nina 79

o)Cchoquerenvind ikhestwel leuk

e eerste tatoeages zette ikachter derug van miin ouders. Miln mamaontdekte het toen we samen beha'sgingen kopen. Toen had ik al tattoos

op mijn rug, buik en borst. Ze zei: 'Toon eens watje aan hebt'. Ik dacht: 'Oeps!'Ikzei dat ze nietmocht schrikken, maar uiteraard vielhaar mondtoch open. Hetwas eenschokvoorhaar. Ze dachtdatikmijnlevenverpestte, maarnuze inzietdatdatnietzo is, apprecieertzehetwel. Mijnvaderisdaarentegen heel anti. Bij elke nieuwe tatoeagehoopt hij dat het de laatste is.>

<Mezelflaten beschilderen, is een evolutie. Ikbegon met onzichtbare plekken en later kwamenmijnhandenennekaan debeurt. Daar dachtiklang overna, ookoverwatikwou doeninmijnleven. Ikwist dat ik geen advocaat ofpolitieagentwildeworden endatdie tattoos menietzorrdenbelettente doenwatikwil. Nadat deuil-een herinnering aan mijn oma die gekwas op uilen - in het midden vanmijn hals stond, dacht ikwel'Ohnee, watheb iknu gedaan?'><Iklaat me alleen door de besteartiesten tatoeeren. Per stukkosthetzo'n200i300euro. !lk heb zeventigir tachtigtat-toos,ikhadmedaarmeedus f!al een kleine auto kunnenpermitteren. Qacht),<Soms voel ikme een attractie alsik over straat loop. In Bruggewillen mensen altijd met meop de foto. Gek genoeg ben ikiemand die niet graag opvalt.Ikben nogal verlegen en graagalleen. Ikzou het fijn vinden omgewoon mijn ding te kunnendoenzonder al die aandacht,maar ik neem het er graag bij.Daarvoor zijn mijn tatoeages tebelangrijkvoor mij. Als ik naarze kijk, zie ikhoe ver ik gekomenben. Ze maken me sterker.)

ddsmxxasY$s&$kxNxesexem*fu^mc$-&

ffies&kva&$

sa&e*WffieSffip

. -* atoeages zijn een prachtige manier om

,i je uiterlijk te veranderen. Zonder vind ik#jt mezelf nietmooi. Datben ftniet.Ikheb

..1$:l kleur op mijn lichaam nodig om mezelfte uiten, om gelukkig te zijn. Met tattooslaat ikzienwat ik graagdoe en zie. Ikheb dan ook alleen maarpositieve tatoeages. Geen donkere en enge beel-den. Ik probeer een positief mens te zijn.><Niet aan alle tatoeages hecht ik een diepe bete-kenis. Zoals de vaas met rozen op mijn nek. Datvind ik gewoon een mooie tekening - ik hou ookvan een nette inrichting en bloemen in huis - enik vond het qua vorm perfect op die plek passen.Ik wil nog veel tatoeages. Mijn lichaam moet volstaan.Ikheb nogplaats op mijnbenen, ribben envoeten. Als ik ooit kinderen krijg, zal ik misschieneven minderen, omdat de financi€le prioriteitendan anders liggen. Maar stoppen? Nee, dat nooit.Ikben nietbangvoor de reacties van mijnkroost.Die zal daarmee opgroeien. Ik kan me al welzorgen maken over hoe ik om zal gaan met dereacties aan de schoolpoort.><Van mijn ouders heb ik geleerd datje mensen nietmag beoordelen op hun uiterlijk. Ik vind het danook heel vervelend als dat bij mij wel gebeurt.Mensen wijzen of nemen 'stiekem' een foto methun gsm. Als ik een goede dag heb, lach ik daar-mee, maar meestal vind ikhet strontvervelend. Inde zomer is het nog erger. Een vrouw in rokjezonder tatoeages krijgt al veel aandacht. Ga dusmaar na hoeveel bekijks ik krijgl Mensen moetentrouwens niet denken dat alle wouwen mettattoos harde rockchicks zijn. Ik hou ook vantuinieren en koken, hoor!> ffi

(u

qE

EbohE

:iie*f;iQS=;

:d,(J\

.iNsd

tr:

20r\na