The Daily Dutch van 30 juli

7
30 juli 2012 | nummer 5 Het dagblad van het Holland Heineken House Ongenaakbaar Waar Nederland zaterdag nog naast het goud greep, was het gis- teren wél raak. Marianne Vos sleepte met overmacht de eerste gouden medaille binnen voor Oranje. De ‘beul van Babyloniën- broek’ rekende in de sprint van de wegwedstrijd overtuigend af met de Britse Elizabeth Armitstead en de Russische Olga Za- belinskaya. Vos reed met kippenvel op de armen over de finish bij het koninklijke Buckingham Palace en kroonde zich tot de ‘Queen of London’. Zie pagina 2 FOTO: ANP Een biertje met Stephan Veen Pag. 12 Bizar avontuur voor roeisters Pag. 8 Prins bezoekt paleis van het volk Pag. 4

description

De dagelijkse krant in het Holland Heineken House, verzorgd door Ricoh.

Transcript of The Daily Dutch van 30 juli

30 juli 2012 | nummer 5 Het dagblad van het Holland Heineken House

Ongenaakbaar

Waar Nederland zaterdag nog naast het goud greep, was het gis-teren wél raak. Marianne Vos sleepte met overmacht de eerste gouden medaille binnen voor Oranje. De ‘beul van Babyloniën-broek’ rekende in de sprint van de wegwedstrijd overtuigend

af met de Britse Elizabeth Armitstead en de Russische Olga Za-belinskaya. Vos reed met kippenvel op de armen over de finish bij het koninklijke Buckingham Palace en kroonde zich tot de ‘Queen of London’. Zie pagina 2

FOTO: ANP

Een biertje met Stephan Veen Pag. 12

Bizar avontuur voor roeisters Pag. 8

Prins bezoekt paleis van het volk Pag. 4

1. China 6 4 2 12

2. VS 3 5 3 11

3. Italië 2 3 2 7

4. Zuid-Korea 2 1 2 5

5. Frankrijk 2 1 1 4

6. Noord-Korea 2 0 1 3

7. Kazachstan 2 0 0 2

8. Australië 1 1 1 3

9. Brazilië 1 1 1 3

10. Hongarije 1 1 1 3

11. Nederland 1 1 0 2

12. Rusland 1 0 3 4

13. Georgië 1 0 0 1

14. Zuid-Afrika 1 0 0 1

15. Japan 0 2 3 5

16. Gr. Britannië 0 1 1 2

17. Colombia 0 1 0 1

18. Cuba 0 1 0 1

19. Polen 0 1 0 1

20. Roemenië 0 1 0 1

Hollands GlorieMedailles gisteren behaald door de Nederlandse ploeg.

Goud: Marianne Vos, weg-wedstrijd vrouwen

Zilver:

Brons:

De lijst is gerangschikt op volgorde van de landen met de meeste gouden medailles.

2 Sportnieuws

De koers domineren en het peloton slopen. Dat was de op-dracht voor de nationale ploeg om zo Marianne Vos naar de zege te loodsen. DOOR WESLEY BEKKER

In de stromende regen en voor de poorten van Buckingham Palace kroonde Marianne Vos zich gisteren tot koningin van Londen. Met groot machtsvertoon klopte de wielrenster medekop-lopers Elizabeth Armitstead en Olga Zabelins-kaja in de sprint van de Olympische wegrace. ‘Ik moet als eerste over die streep komen’, was de zin die Vos bijna als een mantra voor zichzelf herhaalde in de spannende laatste kilometers. Dit was immers de prijs die nog ontbrak in de prijzenkast van de veel gelauwerde wielrenster. Op de Spelen in Beijing had ze al een gouden medaille gewonnen, maar dat was op het veel minder tot de verbeelding sprekende baanon-derdeel scratch. Dat Vos op The Mall met tra-nen in haar ogen het Wilhelmus meezong, was dan ook niet verwonderlijk.Het succes van Vos is het succes van de hele ploeg. Van tevoren was al duidelijk dat in het tactisch plan voor de race alle pijlen op Vos gericht zouden zijn. Een meesterplan was uit-gestippeld om de ‘beul van Babyloniënbroek’ met een kleine groep - of solo - in de finale te brengen.Met aanvallen van Ellen van Dijk en Loes Gun-newijk werd het peloton gedwongen tot achter-volgen. Op vijftig kilometer van de streep liet Vos zich voor het eerst echt zien door er op de top van Box Hill een flinke versnelling uit te gooien. Tien kilometer verderop achterhaalde ze samen met de Britse Armitstead en de Ame-rikaanse sprintster Shelley Olds de vlak daar-voor ontstnapte Russische Zabelinskaja.

Annemiek Van Vleuten wist het tempo in het peloton te drukken, waardoor Vos, als opper-machtige motor van de kopgroep, een gerust-stellende voorsprong kon opbouwen en zich

Teamspirit bracht zege

HoofdredactieLouk Bracco GartnerChris Thijssen

VormgevingKiet Sivarajah

CoördinatiePaul de LangeGert-Jan Peddemors

RedactieWesley BekkerJust FonteinNikki HerrSuzanne JekelChristel van der MeerDaniëlle RijsdijkDorien Snijders

Colofon The Daily Dutch

De redactie is bereikbaar op [email protected]

The Daily Dutch is een uitgave van Heineken in samenwer-king met NOC*NSF gemaakt door studenten van de School voor Journalistiek in Utrecht. Mede mogelijk gemaakt door:

Geprint op papier met het FSC keurmerk

DOOR WESLEY BEKKER

De hockeysters hebben hun eerste groepsduel overtuigend met 3-0 gewonnen van België. Kim Lammers was met twee treffers de grote vrouw aan Nederlandse kant.De vrouwen van bondscoach Max Caldas moes-ten de afgelopen dagen de teleurstelling van het uitvallen van Willemijn Bos verwerken. Uitgerekend de vervangster van Bos, Caia van Maasakker, wist in het duel tegen de zuiderburen de derde goal voor Nederland op het scorebord te zetten uit een strafcorner. Vorige week vrijdag

was Oranje in een oefenwedstrijd ook al te sterk voor België, toen werd het 5-2.Kim Lammers maakte de sterkste indruk bij Ne-derland. De spits debuteerde gisteren op 31-jarige leeftijd op de Olympische Spelen. In 2004 miste de Amsterdamse de Spelen omdat ze gepasseerd werd door de toenmalige bondscoach Marc Lam-mers. Vier jaar later kwam ze terug van een zware blessure en was ze niet op tijd fit om de definitieve selectie te halen. De debutante was na afloop erg emotioneel. ,,Dit is zo mooi, zo speciaal. Het is gewoon een droom die uitkomt”, aldus Lammers tegenover het ANP.

Lammers debuteert met winst

3Tafeltennisters naar de volgende rondeTafeltennister Li Jie heeft de vierde ron-de bereikt. De Nederlandse kwam met 0-2 in games achter tegen de Poolse Natalia Partyka, maar herstelde zich en won de wedstrijd met 4-2. Li Jao had het een stuk makkelijker. Zij versloeg de Oekraïense Margarita Pesotska: 4-0.

Moeizaam begin voor beachvolleyballersRichard Schuil en Reinder Nummer-dor hebben hun eerste poulewedstrijd moeizaam gewonnen. De Nederlan-ders waren met 21-18, 17-21, 15-10 te sterk voor het duo Jesus Villafane/Igor Hernandez uit Venezuela. Voor Sanne Keizer en Marleen van Iersel begon het toernooi slecht. De dames verloren verrassend met 21-14, 16-21, 11-15 van het Spaanse duo Liliana Fernandez/Elsa Baquerizo.

Geen enkele zwemmer weet finale te bereikenDe zwemmers Nick Driebergen, Sebastiaan Verschuren, Sharon van Rouwendaal, Moniek Nijhuis, Bastiaan Lijesen en Dries Dreesens zijn er niet in geslaagd om de finales te halen op hun afstanden. Driebergen en Verschuren kwamen op respectievelijk de 100 meter rugslag en 200 meter vrije slag nog wel tot de halve finales, maar dat bleek het eindstation. Driebergen verscherpte in de series wel zijn eigen Nederlandse record tot 53,62, 0,16 seconde sneller dan het oude record.

Zeiler Postma zesde na goede openingsdagPieter-Jan Postma is de eerste dag van het Olympisch zeiltoernooi goed doorgekomen in de Finn-klasse. De Ne-derlander eindigde als vijfde en tiende in de manches en staat zesde in het algemeen klassement.

Teamspirit bracht zege

FOTO: ANP

Programma Holland Heineken House

20.00 uur: DJ 538

21.00 uur: Optreden van Stand-Up Pop

22.00 uur: DJ 538

22.30 uur: Optreden van Waylon

23.30 uur: DJ 538

01.30 uur: Deuren sluiten

Sportprogramma

09.00 uur: SCHIETEN - 10 meter luchtgeweer, Peter Hellenbrand*

09.30 uur: JUDO - Mannen tot 73 kg, Dex Elmont*

09.50 uur: ROEIEN - Verschilende Nederlandse boten*

10.00 uur: EVENTING - Cross Coun-try met Tim Lips, Andrew Heffernan en Elaine Pen

11.30 uur en 15.30 uur: TENNIS - Mannen enkelspel: Haase - Gasquet. Dubbelspel: Haase / Rojer

12.00 uur: ZEILEN - Verschillende Nederlandse deelnemers

15.30 uur: TAFELTENNIS - Vrouwen, Li Jie en Li Jao

16.00 uur: HOCKEY - Mannen, groepsfase: Nederland - India

*Finaledag

kon voorbereiden op de grote finale. Een geluk daarbij was dat Olds lek reed en uitviel. Na haar overtuigende slotsprint benadrukte Vos dat er vooral sprake was geweest van een team-

prestatie. ,,We hebben de koers hard gemaakt en daar waren we zelf het meeste bij gebaat. Dat dit dan ook de Olympische titel oplevert is ge-weldig. Het team heeft het werk goed gedaan.”

De zege van Marianne Vos was in het Holland Heineken House het gesprek van de dag. Ook voor prins Willem-Alexander en prinses Máxima.

DOOR JUST FONTEIN

,,Ik weet niet hoe hard ze hier in het Huis ge-schreeuwd hebben, maar ik ben verbaasd dat ik nog een stem over heb”, zegt een enthou-siaste prins Willem-Alexander in de Olympic Club van het Holland Heineken House. Samen met prinses Máxima stond de kroonprins eer-der op de dag bij de finish van de wegwed-strijd. ,,Het was grandioos. Wat is wielrennen toch een prachtige sport.”Het is enkele uren na de gouden race van Ma-rianne Vos. Ter gelegenheid van het honderd-jarig bestaan van NOC*NSF is er een borrel in de chique Olympic Club van het Huis. Het is een komen en gaan van officials, bekende Ne-derlanders en oud-topsporters. En niet te ver-geten de ouders van Marianne Vos. Onder luid applaus worden zij vlak na binnenkomst op het podium gevraagd. Een beetje onwennig neemt de familie het applaus in ontvangst. Even later krijgen ze van de prins en prinses ook nog per-soonlijke felicitaties.

Stralende MáximaDe sfeer is ontspannen en de teleurstellende zilveren zwemmedaille van de dag ervoor lijkt al te zijn vergeten. Een stralende Máxima, in een glanzend hemelsblauw broekpak, poseert glimlachend met gasten die verlegen vragen of ze met haar op de foto mogen. Chef de mission Maurits Hendriks was bij het beachvolleybal tijdens de gouden race van Vos. ,,Maar ik kon de wegwedstrijd natuurlijk

niet missen. Ik ben in mijn eentje in een zaaltje gaan zitten en heb het ge-luid van de BBC lekker hard gezet’’, zegt de eveneens op de receptie aan-wezige Hendriks. ,,En het eerste goud is binnen, geweldig.”Net als Hendriks moest Erica Terp-stra, oud-voorzitter van NOC*NSF, even improviseren om de wegwed-strijd te kunnen zien. ,,Ik ben on-derweg hier naartoe in een pub gaan zitten. Er druppelden tegen het einde van de wegwedstrijd steeds meer Ne-derlanders binnen om de laatste kilo-meters te kijken. Uiteindelijk stonden we dus toch met z’n alle te juichen.”

Oude vriendinTerpstra wordt als een oude vriendin begroet door Máxima en Willem-Alexander. ,,Zeg maar tegen de kin-deren dat ik ze mis’’, zegt de oud-zwemkampioen tegen de prinses. ,,Maar wat fantastisch hè, van Mari-anne. En zoals je gisteren hebt kun-nen zien, bestaat er geen zekerheid op goud. Iedere Spelen zorgt er wel een sporter voor een verrassing. Daar kijk ik nu al naar uit.”Ook oud-Olympiërs Mark Huizinga en Erben Wennemars praten na over de gouden medaille van Marianne Vos. Voor Wennemars was het een extra speciale dag – hij was de hele dag met de familie Vos op pad. Op grote schermen bij de finish konden ze de wedstrijd volgen. ,,Ik kan er niets aan doen, maar ik ben tot twee keer toe in tranen uitgebarsten”, moet Wenne-mars bekennen. Voor de prins en prinses wordt hun bezoek aan het Holland Heineken House afgesloten met een rondleiding door ‘The People’s Palace’. ,,Ik heb genoten’’, zegt Willem-Alexander nogmaals. ,,Niet alleen van Vos, maar van de hele ploeg.’’

Kroonprins: ik heb mijn stem nog!

Het kartonnen publiek deint ook vrolijk mee

4 HollandHeinekenHouse

Met het bereiken van de laatste kilometers van de wegwedstrijd voor vrouwen zwengelt ook het geluidsniveau in de Arena aan. DOOR CHRISTEL VAN DER MEER

,,Ze hebben 45 seconden voorsprong op het peloton, dit gaan ze echt wel halen.” Met nog 2,1 kilometer tot de streep rekenen Jeroen de Roever en zijn vrienden uit dat het peloton de kopgroep niet meer gaat inhalen. De kopgroep met onder andere onze eigen Marianne Vos.

DEEL JOUW BELEVENISSEN VAN

#HHH2012 MET OF

@TOMROEFS: Elk housje heeft z’n Dennis! #HHH2012

Meer dan 100.000 bezoekers zullen tijdens de Olympische Spelen het Holland Heineken House kleuren. Iedere dag spreekt The Daily Dutch met een bijzondere gast in het Huis. Vandaag Marjon Polman (45), al twintig jaar werkzaam als fysiotherapeute in Londen.

DOOR NIKKI HERR

U bent flink uitgedost... Ja, bij alle grote sportevenementen pak ik de oranje kleren uit de kast. Ik ben niet per se een grote sportfan, maar doe het ge-woon om Nederland aan te moedigen. Ik woon al twintig jaar in Engeland, maar ben nog steeds voor Oranje. Daarom heb ik ook al die toeters en bellen omgehangen.

Als u al zo lang in Engeland woont, voelt het dan als thuiskomen hier in het Holland Heineken House? Jazeker! Ik kom uit Leek, een klein dorpje in Groningen en hoewel ik al heel lang in Londen woon, mis ik Nederland best wel. Toen ik Ally Pally binnenliep, wandelde ik klein Nederland in. Hier ben ik thuis.

Bent u al eens eerder in het Holland Heineken House geweest?Ja, ik ben twee jaar geleden naar Van-couver gevlogen om de tien kilometer van Sven Kramer bij te wonen. Helaas liep die anders dan verwacht, maar het feest in het Huis was er niet minder om. De sfeer daar was zó fijn. Dat wilde ik nog een keer meemaken.

Komt u de komende weken dan nog eens langs?Ik heb voor tien dagen kaarten. Op de dagen dat ik niet kom, bezoek ik Olym-pische wedstrijden. De komende weken staan voor mij dus helemaal in het teken van de Spelen.

‘Het voelt hier als thuiskomen’

Bezoeker van de dag

FOTO: SANDER STOEPKER

Het kartonnen publiek deint ook vrolijk mee

FOTO: SUZANNE JEKEL

5

Terwijl het publiek in de Arena de hoofden naar het grote scherm heeft gericht, analyseert Jeroen nog even verder: ,,Het peloton heeft net maar tien seconden goed weten te maken in twee kilometer. Het is nu nog maar twee kilo-meter naar de streep, dus dit komt goed.” Zijn vrienden knikken instemmend, maar lijken hem niet te horen. De wedstrijd slokt al hun aandacht op. Wanneer het einde van de race nadert, gaan de toeschouwers steeds harder klappen. Verlate bezoekers zoeken snel een plekje voor de klei-nere schermen in de Arena. ,,Kom op, Marian-ne!” klinkt het op verschillende plekken in de

zaal. Ook worden vlug nog even de mobieltjes en de camera’s tevoorschijn gehaald; iedereen wil de eventuele ontlading in de Heineken Arena vastleggen. De streep is in zicht en het gejoel en gejuich gaan over in gekrijs als Vos de sprint aanzet. Jeroen pakt zijn vrienden stevig vast en kijkt gespannen naar het grote scherm. Wanneer Vos als eerste over de finish komt, gaat de hele zaal uit z’n dak: bekenden en onbekenden val-len elkaar in de armen. Ook het levensgrote kartonnen publiek op de tribune deint vrolijk mee op het ritme van de feestvierende bezoe-kers.

@ANDREKOPPEN: Wat een sfeer na de overwinning van @marianne_vos #Lon-don2012 #HHH2012 live

@MARLOUSNOOI: Mooi feestje in het #HHH2012 met Jeroen van der Boom! Proost op @marianne_vos! #GoTeamNL

6 Gelukkighebbenwedefoto’snog...

Kan je hier ook overnachten?Net zo mooi als Máxima.

Ik ben zo.

A view from the top.

7

Royal sightseeing.

Het eerste goud is binnen.

Patatje Hollandaise.

FOTO’S: CHRIS THIJSSEN, GERT-JAN PEDDEMORS, SANDER STOEPKER EN SUZANNE JEKEL

Stand-Up Pop callcenter.

Het talent van morgen.

Vijf jaar geleden had zowel Inge Janssen als El-len Hogerwerf nog nooit een roeiboot van bin-

nen gezien. Pas toen ze zich aansloten bij een studentenroeivereniging, werd de liefde voor de

sport aangewakkerd. Janssen begon in 2007 met haar studie Liberal Arts & Sciences en werd lid bij Orca in Utrecht. Hogerwerf begon datzelfde jaar met werktuigbouwkunde en bleek tijdens de kenningsmakingsweek van de TU Delft de snelste op een ergometer. Het lidmaatschap bij Proteus Eretes volgde.Al snel bleek dat de vrouwen getalenteerd wa-ren. Floor Harms is coach bij Proteus Eretes en heeft Hogerwerf leren roeien. ,,Ik heb haar de afgelopen jaren ontzettend zien groeien in de sport. Dat ze nu naar de Olympische Spelen gaat is heel knap en bijzonder.” Dat Hogerwerf en Janssen op het onderdeel dubbeltwee uitkomen op de Spelen, is op zijn zachtst gezegd bijzonder. Beiden gingen voor een plek in de vrouwen acht. Nadat de vrouwen voor die boot niet goed genoeg werden bevon-den, namen ze begin februari bij wijze van pro-beersel plaats in de dubbeltwee. Niemand ver-wachtte dat het kersverse duo een half jaar later ook daadwerkelijk aan de Spelen zou meedoen.Hogerwerf: ,,Toen ik was gepasseerd voor de vrouwen acht, heb ik mijn focus gelegd op Rio de Janeiro in 2016. Dat ik nu alsnog naar Lon-den ga, is echt bizar.” Janssen vult aan: ,,De Spelen lijken nog steeds zo ongrijpbaar. Als iemand me vier jaar geleden had verteld dat ik hier vandaag zou staan, had ik hem niet ge-loofd.”

Ticket voor LondenPas op 22 mei veroverden Hogerwerf en Jans-sen een ticket voor Londen. Tijdens het Olym-pisch kwalificatietoernooi in Luzern eindigden ze verassend als tweede en pakten het laatste Nederlandse roeiticket voor de Spelen. In aan-loop naar dit toernooi nam Harms ook Janssen onder haar hoede en leerde beide meiden de fijne kneepjes van de dubbeltwee.

Een experiment met bizarre uitkomst

In Atlanta (1996) lukte het de Neder-landse roeisters van de vrouwenacht net niet op het podium te komen. Vier jaar later namen de vrouwen revanche met een zilveren medaille in Sydney. Marieke Westerhof (37), destijds nog rechtenstu-dent, maakte deel uit van de roeiploeg.

DOOR CHRIS THIJSSEN

Vlak voor het begin van de Spelen in Lon-den komen herinneringen aan de wedstrijd in Sydney weer boven: ,,Het winnen van de zilveren medaille was natuurlijk gaaf, maar ook de goede en bijzondere voorbereiding

Westerhof: ,,Het was een ultieme ervaring.’’ FOTO: MARJOLEIN VAN RUITEN

Olympische herinnering

Marieke Westerhof2000 maakten het een ultieme ervaring.”

De bijzondere voorbereiding had te maken met de samenstelling van de ploeg. Doordat twee roeisters uit de acht (Pieta van Dis-hoeck en Eeke van Nes) ook uitkwamen in de dubbeltwee was het vaak niet mogelijk met de volledige wedstrijdploeg te trainen. ,,Dat was voor ons spannend, maar ook voor de, overigens heel goede, reserves. Al was de voorbereiding niet perfect, we bleven rustig en hielden vertrouwen. Met die instel-ling wonnen we uiteindelijk de zilveren medaille.” De roeisters waren niet direct tevreden. ,,Toen we de boot uitkwamen, baalden we in eerste instantie dat we geen goud hadden gewonnen. Maar daarna kwam de blijd-schap al snel. Helaas moesten we toen nog wachten op de wedstrijd na ons voordat de huldiging begon. De Olympische medail-leceremonie is echt een stapje hoger dan een WK-ceremonie. Dan sta je daar, met een plak om je lijf. Heel gaaf.” Daarna mochten de roeisters naar de tribune om hun familie en vrienden te zien. Wester-hof werd aangemoedigd door vriendinnen van haar roeivereniging Orca uit Utrecht. ,,Dat was echt geweldig!” Toen de huldiging voorbij was, konden de vrouwen gaan feestvieren. Al was dat niet voor iedereen weggelegd: ,,Onze stuur-vrouw wilde zo licht mogelijk zijn als ze in de boot stapte, dus ze had voor de wedstrijd vrijwel niets gedronken. Na de wedstrijd moest ze meewerken aan een dopingcontro-le. Het duurde uren voordat ze kon plassen, terwijl wij al aan het bier zaten.” Momenteel is Westerhof docent Recht aan de Hogeschool Utrecht, maar het Olympi-sche gevoel zal nooit verdwijnen. ,,De her-inneringen leven niet dagelijks meer, maar komen weer boven als ik met ploeggenoten ben, met wie ik in die periode goed bevriend ben geraakt. Tijdens de Spelen in Londen kan Claudia Belderbos, ook van Orca, goud winnen. Ik leef helemaal mee.”

8 Profiel

Nadat ze niet goed genoeg waren bevonden voor de vrouwen acht, stapten Inge Janssen en Ellen Hogerwerf in februari voor het eerst samen in de dubbeltwee. Nog geen half jaar later roeien ze tot ieders verrassing op de Spelen in Londen, waar ze vandaag in de series uitkomen. ,,Dit is echt bizar.” DOOR NIKKI HERR

Een experiment met bizarre uitkomst

Het duo zal het vandaag echter zonder de coa-ching van Harms moeten doen. De Koninklijke Nederlandse Roeibond mocht maar vijf coa-ches naar de Spelen sturen en ging er niet van-uit dat ook Hogerwerf en Janssen zich zouden plaatsen. Jan Klerks is degene die de twee roeisters in

Londen begeleidt. Janssen: ,,Hij heeft een meer technische aanpak en dat kan goed van pas ko-men. Wij roeien pas zo kort in de dubbeltwee, dus we kunnen nog heel wat verbeteren aan onze techniek.” Toen de vrouwen voor het eerst samen in de boot stapten was het nog maar de vraag hoe de samenwerking zou gaan. ,,Het is natuurlijk wel even afwachten of de klik er is. Ik ben bijvoor-beeld een stuk extraverter dan Ellen, maar we gaan goed samen.” Hogerwerf vult aan: ,,We zijn wel verschillend, maar over topsport den-ken we hetzelfde en dat is het belangrijkst.”In de boot is het Janssen die aanwijzingen geeft.

,,Ik probeer zo weinig mogelijk te zeggen, maar als we moeten veranderen qua techniek dan geef ik dat aan. Onze coach fietst in Nederland wel vaak mee om aanwijzingen te geven, maar in de praktijk geef ik de meeste sturing.”

Rio 2016De kans dat Hogerwerf en Janssen een medaille pakken is volgens Harms niet groot. ,,Ze zijn als laatste boot geplaatst, dus het zal erg moei-lijk worden.” Janssen en Hogerwerf roeien van-daag in de serie van de dubbeltwee. Plaatsen zij zich niet meteen voor de finale van vrijdag, dan volgt morgen de herkansing.Hoewel de dames in de dubbeltwee dit jaar als een speer zijn gegaan, weten ze nog niet of ze na de Spelen ook als duo verder gaan. ,,Voor Rio ligt alles nog open. Wie weet komen we dan samen wel uit voor de vrouwen acht”, lacht Janssen.Het geheim van hun succes is volgens Harms de manier waarop ze het avontuur zijn inge-stapt. ,,Ze willen er allebei volledig voor gaan, maar hebben boven alles veel plezier in wat ze doen. Lol hebben wordt nog wel eens onder-schat, maar juist dat is heel erg belangrijk in topsport.”

Naam: Inge JanssenLeeftijd: 23Geboren: Zoetermeer, Zuid-HollandSport: RoeienLengte: 1.81 meterGewicht: 74 kgBijzonder: Roeit pas een half jaar in deze disciplineBeste prestatie: Kwalificatie voor Spelen

Naam: Ellen HogerwerfLeeftijd: 23Geboren: Gouda, Zuid-HollandSport: RoeienLengte: 1,82 meterGewicht: 72 kgBijzonder: Roeit pas een half jaar in deze disciplineBeste prestatie: Kwalificatie voor Spelen

9

Ellen Hogerwerf (links) en Inge Janssen. FOTO’S: KATIE STEENMAN

De familie Vos kreeg gisteren na een enerverende dag de persoonlijke felicitaties van prins Willem-Alexander en prinses Máxima. ,,Hier is zo lang naartoe geleefd.’’DOOR JUST FONTEIN

Na de gouden race van zijn dochter moest Henk Vos eerst de security opzij werken voordat hij Marianne kon omhelzen. ,,Ach, ik moest er een paar omduwen, maar zo kon ik haar wel felicite-ren”, zegt Henk. ,,Het moest vandaag gebeuren, dat kon niet anders. Na Beijing stond alles in het teken van deze wedstrijd. En niet alleen Ma-rianne, maar het hele team was goed”, glundert de trotse vader. De familie van de medaillewinnares volgt haar overal naartoe. Ze zagen Marianne in de voor-bereiding op de Spelen al de Giro Donne en de Tour de Limousin winnen. ,,We zijn bij iedere grote wedstrijd aanwezig. Met de hele familie stappen we dan in de camper om haar aan te moedigen. Zelfs de kat gaat mee.”Een dag voor de wegwedstrijd waren haar ou-ders nog op bezoek in het Olympisch dorp. ,,Marianne was helemaal niet zenuwachtig. Ze was natuurlijk ook in topvorm”, zegt moeder Conny Vos. In tegenstelling tot haar dochter was Conny wel heel zenuwachtig. Op grote schermen zag ze hoe Marianne zo’n veertig ki-lometer voor de streep wegsprong met twee me-devluchters. De eindsprint op The Mall konden ze live volgen. ,,De euforie na de finish is niet te beschrijven. Tijdens de wedstrijd groeide het vertrouwen. Haar medevluchters werkten goed mee en ze zag er sterk uit. Hier is zo lang naar-toe geleefd!”

Eerste fietsAls ze zes is krijgt Vos haar eerste fiets, in de allerkleinste maat. ,,En zelfs de kleinste maat was eigenlijk nog te groot, dus moesten we im-proviseren. Het zadel werd uiteindelijk op de stang van het donkergroene fietsje bevestigd”, zegt Henk. In zijn garage bewaart de hij de honderden bekers, medailles en truien. ,,Win-nen hè, dat is wat telt. Altijd en overal.”Marianne haar beste vriendin Marlies van He-mert is met de familie mee naar Londen. ,,We

zijn al twaalf jaar vriendinnen. Dus ik heb Marianne zien groeien van wielrenstertje naar Olympisch kampioen. In aanloop naar deze race heb ik veel met haar gesproken”, aldus Van Hemert. Er was de afgelopen weken veel aandacht voor de familie van Vos. ‘Jullie hebben het er maar druk mee. Terwijl ik lekker op de bank lig’, smste ze vorige week nog naar haar vriendin. Van Hemert gaat niet vaak uit, maar nu wil ze wel een uitzondering maken. ,,Marianne en ik waren vorig jaar na het zilver op het WK in Kopenhagen ook nog even de stad in geweest, maar na een tweede plek is het feest toch min-der dan na een overwinning. Reken maar dat we deze gouden plak gaan vieren.”

‘Ik duwde de beveiliging omver’

We hebben het vaak over ‘onze’ Oranje-atleten. Maar er zijn sporters en begeleiders actief op de Spelen die Nederlandse roots hebben en voor een ander land uitkomen. Vandaag Charles van Commenee (54), technisch direc-teur van de Britse atletiekploeg.

DOOR WESLEY BEKKER Van Commenee staat in Groot-Brittannië onder grote druk. De baan die hij momen-teel vervult laat zich qua spanning het beste vergelijken met het bondscoach-schap van het Nederlands voetbalelftal.Atletiek is een tak van sport waar veel prestige mee gemoeid is voor de Britten. De Amsterdammer staat mogelijk voor de grootste opdracht in zijn carrière, want er worden medailles verwacht van zijn atleten. Veel medailles! Van Commenee was vier jaar geleden in Beijing nog chef de mission van de Olympische ploeg van Nederland. Na de Spelen van 2008 ging hij direct aan de slag als technisch directeur bij de Britse atletiekbond. Het is overigens al de tweede keer dat hij in dienst is bij de Britten. Vanaf 2001 stond hij als eerste buitenlander in de historie van de bond al enkele jaren als technisch directeur aan de leiding van de meerkampers en de atleten die uitkwa-men op de springnummers. De Britten waren in die tijd zo tevreden over de Nederlander dat hij een contract kon tekenen als technisch directeur van de gehele Britse atletiekploeg. Hij kreeg echter ook een aanbod om als technisch directeur van NOC*NSF aan de slag te gaan. Een kans die hij met beide handen greep. Sinds 2008 ligt zijn focus dus weer bij de atletiekploeg van Groot-Brittannië. Vanaf 3 augustus begint zijn grote missie: zoveel mogelijk medailles oogsten om zo de nationale Britse trots te worden.

Over de grens

Baas van de Britse trots

Charles van Commenee (links). FOTO: ANP

10 Achterdeschermen

@WOUTERJONKMAN: Grote klasse #vos wij staan helemaal klaar voor je huldiging! Dankje-wel voor dit kippevelmoment #HHH2012

@TIESSWEYEN: Zeldzaam mooie koers gezien in Londen. Bevredigend dat de beste heeft gewonnen. Neder-lands goud vieren in #HHH2012 #Olym-pics

Anton Vos, Marlies van He-mert, Conny Vos en Henk Vos (vlnr) met het koninklijk paar. FOTO: SANDER STOEPKER

‘Ik duwde de beveiliging omver’ 11

Backstage

In het Holland Heineken House gebeurt er meer dan alleen bier tappen. The Daily Dutch neemt een kijkje achter de scher-men met de mensen en organisaties die het Huis mogelijk maken. Vandaag het medische team voor de crew.

DOOR WESLEY BEKKER

Jelle Olde Riekerink is voor de derde keer mee met het Holland Heineken House. De fysiotherapeut ging in 2008 voor het eerst mee op ‘eigen initiatief’. ,,Ik heb de organisatie benaderd of het niet een goed idee zou zijn om een fysio mee te nemen. Er was alleen EHBO beschikbaar, terwijl we het wel over drie zware werkweken voor de crew hebben. Daar mag dan best aandacht voor zijn.” De organisatie reageerde positief op de ideeën van Olde Riekerink en besloot hem bij wijze van

proef mee te nemen naar Beijing, onder de vlag van Achmea Zilveren Kruis. ,,Dat is van beide kanten erg goed bevallen en dus ben ik hier nu voor de derde keer.”Het succesvolle project maakt dat er nu zelfs een eigen arts is meegekomen, Annemiek van Wisselingh. ,,De organisatie was op zoek naar een arts en fysiotherapeut. Ik beheers beide vakken en toen ik gevraagd werd heb ik geen moment getwijfeld.” De twee medici zijn enthousiast over de organi-satie in Londen. ,,De afspraken die zijn gemaakt met ziekenhuizen, artsen en apotheken in de omgeving zijn erg goed”, zegt Van Wisselingh.Volgens haar is de communicatie uitstekend. ,,Dat is erg belangrijk voor ons. We hebben op-merkelijke muggenbulten gezien die ongewone allergische reacties veroorzaken. In overleg met de lokale medici kunnen we de juiste behande-ling verzorgen. Gelukkig hebben we nog geen

grote problemen gehad, hoewel één meisje na een ongelukkige val met een gebroken sleutel-been terug naar Nederland is gegaan. Verder gaat het vooral om blaren, verkoudheden en vermoeidheidsklachten.” De gebruikelijke fysieke ongemakken komen Olde Riekerink bekend voor. ,,Dit zijn proble-men die je altijd ziet. Straks gaat de vermoeid-heid een grotere rol spelen. We hebben het wel iets drukker dan tijdens de andere Spelen, maar dat komt ook omdat het nu heel duidelijk is waar en wanneer wij bereikbaar zijn.”Vermoeidheid kan vaak de oorzaak zijn van verschillende klachten, vertelt Van Wisselingh. ,,Daar ligt een grote verantwoordelijkheid voor de mensen die hier werken. Door het werken in shifts is er genoeg gelegenheid om rust te pakken tussen het werk. Dan moet je ook goed naar je lichaam luisteren en niet altijd na een vroege shift blijven tot de sluiting. ”

Straks komen de vermoeidheidsklachten

Filmpjes over sporters en het Holland Heineken House opwww.hollandheinekenhouse.nl

12 Achterop

Dagelijks drinkt The Daily Dutch een biertje met een bijzondere gast. Ditmaal Stephan Veen, tweevoudig Olympisch kampioen hockey.

DOOR JUST FONTEIN

Goud in Atlanta en Sydney, en nu ook geëerd met een metrostation in Londen. Ben je er al geweest?,,Ik ben niet iemand die voorop loopt in de polonaise, maar ik moet bekennen dat ik zo’n vermelding op de metrokaart toch wel eervol vind. Volgende week donderdag ga ik met mijn vrouw en kinderen even kijken.”

Wat brengt je nog meer naar Londen?,,Ik zit in het bestuur van het Olympisch Plan om de Spelen van 2028 naar Nederland te halen. Hier kijken we hoe de Spelen effect hebben op de lokale economie, op korte en lange termijn. En natuurlijk om de hockeyers te zien.”

Nog andere sporten bekeken?,,Ik was bij het beachvolleybal. Dat is echt een soort speeltuin. Bij iedere uitbal gaat de

muziek aan en wordt er gedanst op de tribune. De supporters maken er echt een feestje van.”

Je was de man van de wedstrijd met drie goals en scoorde de winnende strafbal in de finale in Sydney. Klinkt als een goed jongensboek.,,Ja, echt surrealistisch als ik er zo aan terugdenk. Maar dat is niet vanzelf gegaan. Na iedere training dwong ik mezelf be-paalde acties nog tientallen keren te herhalen. Die strafbal heb ik duizenden keren geoefend, voor-dat het moment kwam dat ik kon aanleggen voor Olympisch goud.”

Hoe is die medaille uiteindelijk gevierd?,,Met uiteraard een groot feest in het Hol-land Heineken House. Waar ik me zo over verbaasde, was het aantal Nederlanders dat in Australië was. Het Huis stond toen in de haven van Sydney, en het was heel mooi om als team zo’n medaille te kunnen vieren. Het was een team met grote persoonlijkheden.’’

Wat is je het meest bijgebleven van 2000?,,Het was mijn afscheidstoernooi, mijn afscheidswedstrijd zelfs. Ook van mijn vrouw Susan van der Wielen (bronzen medaille met de hockeysters in Sydney, red.). Na de huldiging in het Huis konden we geen taxi meer krijgen en hebben we anderhalf uur door een uitgestorven Sydney gedwaald. Toen ik om half zes in bed lag, kon ik niet slapen van euforie. Ik heb nog uren naar het plafond gestaard.’’

Een biertje met.... Stephan Veen

‘Ik staarde uren naar het plafond’

1992 1994 1996 1998 2000 2002 2004 2006 2008 2010 2012

20 Jaar Holland Heineken House: Sydney, Australië

Toegang bij juiste uitspraak ‘Scheveningen’ Sydney (2000) was voor Nederland een groot succes met twaalf gouden medailles. Crewvete-raan Henk Harens (53) herinnert zich de feesten in het Huis als de dag van gisteren.

DOOR CHRISTEL VAN DER MEER

,,Iedereen, Nederlander of niet, wilde in 2000 in het Holland Heineken House zijn. Daar

gebeurde het’’, vertelt Harens, in Londen voor de zevende keer werkzaam bij het logistiek team van het Holland Heineken House, opgeto-gen. Op een gemiddelde avond waren er tussen

de vijfhonderd en zeshonderd mensen binnen. ,,Dat is natuurlijk weinig als je het vergelijkt met de ruim vijfduizend verwachte bezoekers per dag dit jaar in Londen. Maar voor toen was het veel.’’Er stonden niet alleen in het Huis veel mensen, ook buiten vormden zich lange rijen met bezoekers. ,,Het moest wel een feestje voor de Nederlanders blijven, dus testten we de mensen in de rij of ze wel ‘echte’ Nederlanders waren. Konden ze het woord ‘Scheveningen’ vloei-end uitspreken, dan mochten ze naar binnen’’, vertelt Harens lachend. ,,Toch lieten mensen zich niet door deze selectieronde tegenhouden. Het Holland Hei-neken House lag aan het water in de haven van Sydney. Mensen sprongen tijdens het wachten vanaf de pier het water in, om zo al zwemmend voor te kunnen dringen”, herinnert Harens zich nog goed.

Kristie Boogert (links) en Miriam Oremans. FOTO: ARCHIEF HEINEKEN

FOTO: CHRIS THIJSSEN