Telegraaf

1
H et presente- ren van Spuiten & Slikken was voor haar een ontdekkingstocht. Sexy, tegendraads en in- houdelijk, dat BNN-pro- gramma. Net als zij. Er was dus een klik, maar of er een tweede seizoen komt… Ze twijfelt. ’Als je je zo Russisch voelt, ga dáár dan wonen’ Tussen seks politiek Tussen seks politiek door BERT DIJKSTRA VICTORIA KOBLENKO VOELT ZICH THUIS IN WERELD VAN UITERSTEN werking. Dat weet Poetin, dus speelt hij het slim.” Speelt hij met ons? „Russen kaatsen chronisch van uiterste naar uiterste. Van minderwaardigheidscomplex (iedereen is tegen ons, dus we zullen even laten zien wat we waard zijn) naar grootheids- waanzin (we hebben niemand nodig, want wij zijn de mach- tigste). Daar zit niets tussen- in.” Zat je met een eenheidsge- dachte op dat ijskoude Maidan- plein in Kiev tussen de demon- stranten die Poetin-vazal Janoe- kovitsj weg wilden hebben? „Ik had bij Knevel & Van de Brink en bij Pauw & Witteman gezeten om over mijn gevoe- lens over Oekraïne te praten. Maar ik wist niet wat ik moest voelen, omdat ik er niet was geweest. Ik zat daar op dat plein heel bewust níét om de correspondente uit te hangen, maar om voor mezelf duide- lijkheid te scheppen.” Je ex, profvoetballer Evgeniy Levchenko, is in de regio Do- netsk geboren. Je wist dus van de sterke pro-Russische gevoe- lens in die streek. „Etnisch separatisme is de enige legitieme reden om landsgrenzen te verschuiven, maar daar is in het oosten van Oekraïne geen sprake van. Hooguit van economisch sepa- ratisme. De mensen in het oos- ten spreken Russisch zoals Belgen Nederlands. Die wor- den in Moskou nooit geaccep- teerd als etnische Russen. Als je je zo Russisch voelt, ga dáár dan wonen. Dezelfde mensen die nu extreem pro-Russisch zijn, stonden in 1990 vooraan om de Sovjet-Unie uit elkaar te laten vallen. Omdat ze toen dachten dat ze daar financieel beter van zouden worden. Het zijn economische gelukzoe- kers. Rasopportunisten.” Volgens de Belgische publi- cist Hugo Camps is jouw hart een accordeon. „Romantischer verwoorden dat ik bruggen kan slaan en partijen bij elkaar kan bren- gen is onmogelijk.” kent: bonbons met gember en chocola. Ze deelt uit en proeft. Gelukzalige trek om de sensu- ele mond. Je zou adviseur kunnen wor- den van de nieuwe president Porosjenko, de Oekraïense Willy Wonka van de chocoladefa- briek. „We komen uit dezelfde stad en daar staat ook een van zijn chocoladefabrieken. Is hij rijk mee geworden, omdat hij kwaliteit bracht waar de men- sen onder het communistische bewind gewend waren geraakt aan nepcacao die niet te vreten was. Maar ik weet niet of hij mij als adviseur nodig heeft. Heb wel vertrouwen in hem.” Waarom zit je niet in de Tweede Kamer? „Haha. Omdat het verschil dat je daar kunt maken in mijn ogen minimaal is. Feitelijk is de bewegingsruimte niet meer dan gerommel in de marge. Stapje vooruit, stapje terug en dan tot de conclusie komen dat je weinig bent opgeschoten. Ik heb niet de illusie dat ik daar verandering in kan brengen.” Tamelijk somber beeld van de parlementaire democratie. „Nee, eigenlijk is het heel pósitief. Een teken dat er in dit land al veel is bereikt. Somber- heid past bij Oekraïne, waar na 23 jaar onafhankelijkheid nu pas eerste stapjes worden ge- zet in de democratisering, ter- wijl de financiële en admini- stratieve middelen om dingen voor elkaar te krijgen nog vol- ledig ontbreken. De wil is er, maar er zijn geen mogelijkhe- den. Dát is treurig. Hier is spra- ke van luxe. We hoeven in Ne- derland de boel alleen maar draaiende te houden.” Ben je benaderd door politie- ke partijen? „Ja, met de vraag of ik me verkiesbaar wilde stellen. Leek me geen goed plan. Heeft ook weer te maken met het beeld dat de mensen van mij hebben. Koblenko, de actrice, presentatrice, poserend voor glossy bladen. Als ik ooit nog de stap maak, dan zal ik me toch eerst politiek meer moe- ten manifesteren. Ik ben poli- ticologie gaan studeren om de wereld beter te kunnen begrij- pen, niet om politicus te wor- den.” Als pain-in-the-ass dat voor een groot deel stuitend amateu- ristische clubje een beetje op- schudden… Kan geen kwaad. „Ik mis op voorhand twee belangrijke eigenschappen: geduld en strategie. Konkelen en lobbyen leer je niet in de collegebanken, wel in gemeen- teraden. Die basis heb je nodig. Je kunt niet zomaar in de Ka- mer gaan zitten. Dan begrijp je niet hoe het spel via de media wordt gespeeld. Ik zou pro- bleemloos politieke bomme- tjes kunnen neerleggen op tv of in kranten, maar daar schiet je niks mee op. Dat is effectbe- jag, oplossend in vluchtigheid. Voorbeeld: ik was naar het Maidan-plein in Kiev geweest tijdens de grote demonstra- ties, met veel media-aandacht. Ik werd subiet benaderd door allerlei organisaties die mij wilden gebruiken als een soort doorgeefluik van hun bood- schappen. Ik hád voor klok- kenluider kunnen spelen, maar wat was daarmee be- reikt? Was het corrupte sys- teem dan acuut verdwenen? Nee. Dus heb ik er achter de schermen aan meegewerkt dat minister Timmermans gerich- te actie kon ondernemen tegen de brievenbusbedrijven van de corrupte leiders. Dat leek me effectiever.” Kretologie kan je wel veel stemmen opleveren, kijk maar naar Wilders. „Wilders is een zeepbel. Hij vertegenwoordigt een stukje van de Nederlandse cultuur waar ik niks van begrijp. Into- lerante dingen roepen, men- sen beledigen, om aan te tonen hoe tolerant wij zijn, dat valt niet uit te leggen. Waar ik mij ook over verwonder is de hy- pocrisie onder het volk. Dat lied van Ilse DeLange en Way- lon met de grond gelijkmaken en massaal staan te juichen als het op de tweede plaats ein- digt.” Zijn we hier hypocrieter dan de mensen in Oekraïne? „Als het gaat om moraal, ze- ker. In Oekraïne zijn ze nog be- zig met elementaire overle- ving, op basis van materialis- me. Ondanks de crisis zijn wij dat stadium ver voorbij. Wij hebben de luxe dat we in idea- len kunnen denken en dat leidt vaak tot hypocrisie. In het Westen houden we ons, vergeleken met de rest van de wereld, redelijk aan de regels. Dat is onze kracht, maar in Oekraïne ook onze zwakte ge- bleken. We kijken naar dat ge- doe in het oosten en kunnen er niks mee. We zitten te wach- ten tot Poetin officieel groe- pen de grens over stuurt, want dan gaan onze draaiboeken in Rome leerde je veertig regels van Vergilius uit je hoofd voor een ijsje. Ben je een streber? „Toen wel, ja. Een streber en een zoetekauw. Het ging me puur om dat ijsje, ongelooflijk lekker exclusief Italiaans. Het was wel een kwaliteitsding. Ik ga niet voor de kat z’n viool veertig regels uit m’n kop le- ren. Maar ijs… En chocola… Mijn leven draait om toetjes en cacao.” Je hebt gezegd: ’Als ik word gecremeerd, blijft er geen as, maar poedersuiker over’. En je kunt niet diëten. Hoe verhoudt zich dat tot jouw ijdelheid? „Ik ben eigenlijk heel pol- derijdel. Mijn uiterlijk moet makkelijk en snel gestalte kunnen krijgen en het beeld moet uitgesproken en eigen zijn. Dat ik extreem kritisch ben over de foto’s die bij inter- views worden geplaatst, heeft niet zozeer te maken met ijdel- heid. Meer met de behoefte om controle te willen houden over de juiste beeldvorming. Heb ik een verhaal zitten ver- tellen over de problemen in Oekraïne, willen ze er een foto bijzetten van mij in een jurk met een diep decolleté. Denk je echt dat lezers mijn teksten serieus nemen als er zo’n foto bij staat? Dan word ik echt even een dictator. Noem het zelfbescherming.” Ze pakt een zakje uit haar tas. Vanmorgen in de Cornelis Schuytstraat gekregen van een mevrouw die haar smaak Er moest een havenstad in voorkomen, dus werd uitge- weken naar Odessa. Maar daar brak de pleuris uit en dus durf- de de producent niet te gaan. Zouden we uitwijken naar De Krim, brak dáár de hel los. Voor twintig draaidagen ben ik vijftien keer op en neer ge- weest.” De kin theatraal op de ter- rastafel van het Hilton, zilve- ren schoentjes, kleurrijke broek. Geboren als kind van het communisme in de voor- malige Sovjet-Unie, niet ver van Kiev. Op haar dertiende naar Nederland gekomen. Vreemde mensen, vreemde cultuur. Toch schijnbaar moeiteloos doctorandus politi- cologie en bekende Nederlan- der geworden. Vragende blik: „Ja? En? Moet ik daar trots op zijn? Ben ik niet. En dat is geen valse be- scheidenheid.” Ben je het toonbeeld van De Perfecte Integratie? „Ik hoop niet dat ik zo ben opgegaan in de Nederlandse cultuur dat ik mezelf heb ver- loochend. Zou verre van per- fect zijn. Ik kan het poëtische van mijn roots en het zakelijke van mijn nieuwe vaderland goed combineren. Heb, na drie keer te hebben geweigerd, toe- gezegd om mee te doen aan het tv-programma De Slimste Mens. Denk dat ik afga als een gieter, omdat ik nog steeds blind en doof ben voor typisch Hollandse zaken als het lied- jesrepertoire van Frans Bauer of Corrie Konings.” Je bent enig kind, omdat je vader als dienstplichtige de radioactieve rommel van Tsjer- nobyl op moest ruimen en daar- door besmet geraakt kan zijn. Is de ongerustheid over zijn ge- zondheid inmiddels weggeëbd? „Nee, die begint nu pas. De gevolgen van uranium worden duidelijk vanaf 25 jaar. We hebben ermee leren leven. Hoewel, mijn vader verdringt het. Hij heeft door Tsjernobyl al sinds z’n 45e pensioen. Veel maten van hem zijn al niet meer in leven. Het is bij ons geen onderwerp van gesprek meer.” Tijdens een schoolreisje naar „Heeft ook te maken met de beeldvorming. Victoria Ko- blenko… Acteert in films, doet iets op tv, is bezig met duurzame modemerken, maar wat weinigen weten is dat ik driekwart van mijn jaarinko- men te danken heb aan mijn universitaire opleiding en dat ik vaak in opdracht van minis- teries debatten leid met politi- ci. Zet ik, na veel tweets over de situatie in Oekraïne, een be- richtje op Twitter dat ik voor Spuiten & Slikken een aftrek- cursus ga doen, zijn er twintig mensen die mij ontvolgen. Hy- pocrisie is overal. Ik wil uitzoe- ken waarom het zo werkt. Wil weten waarom je het niet over én politiek én over seks kunt hebben. Iedereen stemt, ie- dereen vrijt. Waarom kunnen die dingen niet samengaan? Feit blijft: als mensen het niet pikken, kost het mij klussen en dus een deel van mijn inko- men.” Hou je van Holland? „Jááá. Dit is mijn thuis. Uit- roepteken. Ik moet straks voor een film weer drie maanden naar Moskou en dan denk ik: hou ik dat wel vol? Als ik daar ben, verlang ik naar de duide- lijkheid van hier. Grappig trouwens dat de Russen zelfs als ze een speelfilm maken, af- hankelijk zijn van Oekraïne. VICTORIA KOBLENKO DARTELT DOOR EEN WERELD VAN UITER- STEN. Met kennis van zaken de ontwikkelingen in de brand- haard van haar geboorteland Oekraïne analyseren, sexy po- seren voor glamourbladen, ac- teren, Spuiten & Slikken pre- senteren, ze heeft geen moeite met de paradox. De buitenwe- reld soms wel. Hypocriet, vindt de doctorandus politicologie. ’Wij hebben de luxe dat we in idealen kunnen denken’ en FOTO: MARCEL KRIJGER FOTO: MARCEL KRIJGER zaterdag 21 juni 2014 TA7 DE TELEGRAAF

description

 

Transcript of Telegraaf

Het presente-ren vanSpuiten &Slikken wasvoor haar

een ontdekkingstocht.Sexy, tegendraads en in-houdelijk, dat BNN-pro-gramma. Net als zij. Erwas dus een klik, maar ofer een tweede seizoenkomt… Ze twijfelt.

’Als je jezoRussischvoelt, gadáár danwonen’

Tussensekspolitiek

Tussensekspolitiek

door BERT DIJKSTRA

VICTORIA KOBLENKO VOELT ZICH THUIS IN WERELD VAN UITERSTEN

werking. Dat weet Poetin, dusspeelt hij het slim.”

➤ Speelt hij met ons?„Russen kaatsen chronisch

van uiterste naar uiterste. Vanminderwaardigheidscomplex(iedereen is tegen ons, dus wezullen even laten zien wat wewaard zijn) naar grootheids-waanzin (we hebben niemandnodig, want wij zijn de mach-tigste). Daar zit niets tussen-in.”

➤ Zat je met een eenheidsge-dachte op dat ijskoude Maidan-plein in Kiev tussen de demon-stranten die Poetin-vazal Janoe-kovitsj weg wilden hebben?

„Ik had bij Knevel & Van deBrink en bij Pauw & Wittemangezeten om over mijn gevoe-lens over Oekraïne te praten.Maar ik wist niet wat ik moestvoelen, omdat ik er niet wasgeweest. Ik zat daar op datplein heel bewust níét om decorrespondente uit te hangen,maar om voor mezelf duide-lijkheid te scheppen.”

➤ Je ex, profvoetballer EvgeniyLevchenko, is in de regio Do-netsk geboren. Je wist dus vande sterke pro-Russische gevoe-lens in die streek.

„Etnisch separatisme is deenige legitieme reden omlandsgrenzen te verschuiven,maar daar is in het oosten vanOekraïne geen sprake van.Hooguit van economisch sepa-ratisme. De mensen in het oos-ten spreken Russisch zoalsBelgen Nederlands. Die wor-den in Moskou nooit geaccep-teerd als etnische Russen. Alsje je zo Russisch voelt, ga dáárdan wonen. Dezelfde mensendie nu extreem pro-Russischzijn, stonden in 1990 vooraanom de Sovjet-Unie uit elkaar telaten vallen. Omdat ze toendachten dat ze daar financieelbeter van zouden worden. Hetzijn economische gelukzoe-kers. Rasopportunisten.”

➤ Volgens de Belgische publi-cist Hugo Camps is jouw harteen accordeon.

„Romantischer verwoordendat ik bruggen kan slaan enpartijen bij elkaar kan bren-gen is onmogelijk.”

kent: bonbons met gember enchocola. Ze deelt uit en proeft.Gelukzalige trek om de sensu-ele mond.

➤ Je zou adviseur kunnen wor-den van de nieuwe presidentPorosjenko, de Oekraïense WillyWonka van de chocoladefa-briek.

„We komen uit dezelfdestad en daar staat ook een vanzijn chocoladefabrieken. Is hijrijk mee geworden, omdat hijkwaliteit bracht waar de men-sen onder het communistischebewind gewend waren geraaktaan nepcacao die niet te vretenwas. Maar ik weet niet of hijmij als adviseur nodig heeft.Heb wel vertrouwen in hem.”

➤ Waarom zit je niet in deTweede Kamer?

„Haha. Omdat het verschildat je daar kunt maken in mijnogen minimaal is. Feitelijk isde bewegingsruimte niet meerdan gerommel in de marge.Stapje vooruit, stapje terug endan tot de conclusie komen datje weinig bent opgeschoten. Ikheb niet de illusie dat ik daarverandering in kan brengen.”

➤ Tamelijk somber beeld van deparlementaire democratie.

„Nee, eigenlijk is het heelpósitief. Een teken dat er in ditland al veel is bereikt. Somber-heid past bij Oekraïne, waar na23 jaar onafhankelijkheid nupas eerste stapjes worden ge-zet in de democratisering, ter-wijl de financiële en admini-stratieve middelen om dingenvoor elkaar te krijgen nog vol-ledig ontbreken. De wil is er,maar er zijn geen mogelijkhe-den. Dát is treurig. Hier is spra-ke van luxe. We hoeven in Ne-derland de boel alleen maardraaiende te houden.”

➤ Ben je benaderd door politie-ke partijen?

„Ja, met de vraag of ik meverkiesbaar wilde stellen.Leek me geen goed plan. Heeftook weer te maken met het

beeld dat de mensen van mijhebben. Koblenko, de actrice,presentatrice, poserend voorglossy bladen. Als ik ooit nogde stap maak, dan zal ik metoch eerst politiek meer moe-ten manifesteren. Ik ben poli-ticologie gaan studeren om dewereld beter te kunnen begrij-pen, niet om politicus te wor-den.”

➤ Als pain-in-the-ass dat vooreen groot deel stuitend amateu-ristische clubje een beetje op-schudden… Kan geen kwaad.

„Ik mis op voorhand tweebelangrijke eigenschappen:geduld en strategie. Konkelenen lobbyen leer je niet in decollegebanken, wel in gemeen-teraden. Die basis heb je nodig.Je kunt niet zomaar in de Ka-mer gaan zitten. Dan begrijp jeniet hoe het spel via de mediawordt gespeeld. Ik zou pro-bleemloos politieke bomme-tjes kunnen neerleggen op tvof in kranten, maar daar schietje niks mee op. Dat is effectbe-jag, oplossend in vluchtigheid.Voorbeeld: ik was naar hetMaidan-plein in Kiev geweest

tijdens de grote demonstra-ties, met veel media-aandacht.Ik werd subiet benaderd doorallerlei organisaties die mijwilden gebruiken als een soortdoorgeefluik van hun bood-schappen. Ik hád voor klok-kenluider kunnen spelen,maar wat was daarmee be-reikt? Was het corrupte sys-teem dan acuut verdwenen?Nee. Dus heb ik er achter deschermen aan meegewerkt datminister Timmermans gerich-te actie kon ondernemen tegende brievenbusbedrijven vande corrupte leiders. Dat leekme effectiever.”

➤ Kretologie kan je wel veelstemmen opleveren, kijk maarnaar Wilders.

„Wilders is een zeepbel. Hijvertegenwoordigt een stukjevan de Nederlandse cultuurwaar ik niks van begrijp. Into-lerante dingen roepen, men-sen beledigen, om aan te tonenhoe tolerant wij zijn, dat valtniet uit te leggen. Waar ik mijook over verwonder is de hy-pocrisie onder het volk. Datlied van Ilse DeLange en Way-lon met de grond gelijkmakenen massaal staan te juichen alshet op de tweede plaats ein-digt.”

➤ Zijn we hier hypocrieter dande mensen in Oekraïne?

„Als het gaat om moraal, ze-ker. In Oekraïne zijn ze nog be-zig met elementaire overle-ving, op basis van materialis-me. Ondanks de crisis zijn wijdat stadium ver voorbij. Wijhebben de luxe dat we in idea-len kunnen denken en datleidt vaak tot hypocrisie. Inhet Westen houden we ons,vergeleken met de rest van dewereld, redelijk aan de regels.Dat is onze kracht, maar inOekraïne ook onze zwakte ge-bleken. We kijken naar dat ge-doe in het oosten en kunnen erniks mee. We zitten te wach-ten tot Poetin officieel groe-pen de grens over stuurt, wantdan gaan onze draaiboeken in

Rome leerde je veertig regelsvan Vergilius uit je hoofd vooreen ijsje. Ben je een streber?

„Toen wel, ja. Een streberen een zoetekauw. Het ging mepuur om dat ijsje, ongelooflijklekker exclusief Italiaans. Hetwas wel een kwaliteitsding. Ikga niet voor de kat z’n vioolveertig regels uit m’n kop le-ren. Maar ijs… En chocola…Mijn leven draait om toetjes encacao.”

➤ Je hebt gezegd: ’Als ik wordgecremeerd, blijft er geen as,maar poedersuiker over’. En jekunt niet diëten. Hoe verhoudtzich dat tot jouw ijdelheid?

„Ik ben eigenlijk heel pol-derijdel. Mijn uiterlijk moetmakkelijk en snel gestaltekunnen krijgen en het beeldmoet uitgesproken en eigenzijn. Dat ik extreem kritischben over de foto’s die bij inter-views worden geplaatst, heeftniet zozeer te maken met ijdel-heid. Meer met de behoefteom controle te willen houdenover de juiste beeldvorming.Heb ik een verhaal zitten ver-tellen over de problemen inOekraïne, willen ze er een fotobijzetten van mij in een jurkmet een diep decolleté. Denkje echt dat lezers mijn tekstenserieus nemen als er zo’n fotobij staat? Dan word ik echteven een dictator. Noem hetzelfbescherming.”

Ze pakt een zakje uit haartas. Vanmorgen in de CornelisSchuytstraat gekregen vaneen mevrouw die haar smaak

Er moest een havenstad invoorkomen, dus werd uitge-weken naar Odessa. Maar daarbrak de pleuris uit en dus durf-de de producent niet te gaan.Zouden we uitwijken naar DeKrim, brak dáár de hel los.Voor twintig draaidagen ben ikvijftien keer op en neer ge-weest.”

De kin theatraal op de ter-rastafel van het Hilton, zilve-ren schoentjes, kleurrijkebroek. Geboren als kind vanhet communisme in de voor-malige Sovjet-Unie, niet vervan Kiev. Op haar dertiendenaar Nederland gekomen.Vreemde mensen, vreemdecultuur. Toch schijnbaarmoeiteloos doctorandus politi-cologie en bekende Nederlan-der geworden.

Vragende blik: „Ja? En?Moet ik daar trots op zijn? Benik niet. En dat is geen valse be-scheidenheid.”

➤ Ben je het toonbeeld van DePerfecte Integratie?

„Ik hoop niet dat ik zo benopgegaan in de Nederlandsecultuur dat ik mezelf heb ver-loochend. Zou verre van per-fect zijn. Ik kan het poëtischevan mijn roots en het zakelijkevan mijn nieuwe vaderlandgoed combineren. Heb, na driekeer te hebben geweigerd, toe-gezegd om mee te doen aan hettv-programma De SlimsteMens. Denk dat ik afga als eengieter, omdat ik nog steedsblind en doof ben voor typischHollandse zaken als het lied-jesrepertoire van Frans Bauerof Corrie Konings.”

➤ Je bent enig kind, omdat jevader als dienstplichtige deradioactieve rommel van Tsjer-nobyl op moest ruimen en daar-door besmet geraakt kan zijn. Isde ongerustheid over zijn ge-zondheid inmiddels weggeëbd?

„Nee, die begint nu pas. Degevolgen van uranium wordenduidelijk vanaf 25 jaar. Wehebben ermee leren leven.Hoewel, mijn vader verdringthet. Hij heeft door Tsjernobylal sinds z’n 45e pensioen. Veelmaten van hem zijn al nietmeer in leven. Het is bij onsgeen onderwerp van gesprekmeer.”

➤ Tijdens een schoolreisje naar

„Heeft ook te maken met debeeldvorming. Victoria Ko-blenko… Acteert in films,doet iets op tv, is bezig metduurzame modemerken, maarwat weinigen weten is dat ikdriekwart van mijn jaarinko-men te danken heb aan mijnuniversitaire opleiding en datik vaak in opdracht van minis-teries debatten leid met politi-ci. Zet ik, na veel tweets overde situatie in Oekraïne, een be-richtje op Twitter dat ik voorSpuiten & Slikken een aftrek-cursus ga doen, zijn er twintigmensen die mij ontvolgen. Hy-pocrisie is overal. Ik wil uitzoe-ken waarom het zo werkt. Wilweten waarom je het niet overén politiek én over seks kunthebben. Iedereen stemt, ie-dereen vrijt. Waarom kunnendie dingen niet samengaan?Feit blijft: als mensen het nietpikken, kost het mij klussenen dus een deel van mijn inko-men.”

➤ Hou je van Holland?„Jááá. Dit is mijn thuis. Uit-

roepteken. Ik moet straks vooreen film weer drie maandennaar Moskou en dan denk ik:hou ik dat wel vol? Als ik daarben, verlang ik naar de duide-lijkheid van hier. Grappigtrouwens dat de Russen zelfsals ze een speelfilm maken, af-hankelijk zijn van Oekraïne.

VICTORIA KOBLENKO DARTELTDOOR EEN WERELD VAN UITER-STEN. Met kennis van zaken deontwikkelingen in de brand-haard van haar geboortelandOekraïne analyseren, sexy po-seren voor glamourbladen, ac-teren, Spuiten & Slikken pre-senteren, ze heeft geen moeitemet de paradox. De buitenwe-reld soms wel. Hypocriet, vindtde doctorandus politicologie.

’Wijhebben deluxe datwe inidealenkunnendenken’

en

FOTO: MARCEL KRIJGERFOTO: MARCEL KRIJGER

zaterdag 21 juni 2014 TA7DE TELEGRAAF