TEGENSTELLINGEN - WordPress.comTegenstellingen – John Godber (vert. Gie Beullens) 2 PERSONAGES...

TEGENSTELLINGEN (POLES APART)

Van JOHN GODBER

(Vertaling Gie Beullens)

Dit werk mag slechts worden opgevoerd na voorafgaandelijke toelating van

AUTEURBUREAU ALMO bvba Jan Van Rijswijcklaan 282

B-2020 ANTWERPEN Tel. 03/260.68.16 Fax: 03/216.95.32

E-mail: [email protected] www.almo.be

waar de nodige teksten kunnen worden aangekocht.

mailto:[email protected]

http://www.almo.be/

Tegenstellingen – John Godber (vert. Gie Beullens)

2

PERSONAGES

PHIL: Een 46-jarige tijdbom, met een enorme energie. Hij was ooit een veelbelovende

professionele bokser en heeft een directe brutaliteit, die beangstigend werkt. Hij

heeft alle kenmerken van een natuurlijke bullebak, onbezonnen en bekijkt de

wereld met een scheef oog.

JAN: Een 24-jarige Poolse arbeidsmigrant met een naïef idee over zichzelf en met een

fantastisch mooie lichaamsbouw, die hij zal tonen bij elke kans die hij krijgt.

DIKKE PETER: Een 38-jarige steigerbouwer, die grappig is, maar het niet weet. Volslank en

gehavend, maar niet erg snugger; Hij heeft een aantal van zijn gevoelige kanten

weggedrongen door met Phil om te gaan. Hij heeft de sympathie van de clown.

GEERT: Een 57-jarige bitse directeur van een theater; aseksueel en getekend door jaren te

leven met de lage lonen in het theater. Met verschillende kilo’s overgewicht, maar

in staat om om zichzelf te lachen; sarcastisch, maar ook gevoelig. Hij is een vat

van contradicties, maar enorm sympathiek.

EMMY Een 25-jarige actrice. Onmiddellijk sympathiek, sexy en flirterig. Ze is de hoofdrol in

het stuk. "De andere vrouw". Het is haar eerste grote rol en ze is wanhopig om er

een succes van te maken.

Voor het eerst uitgevoerd door John Godber Company in het Theatre Royal

Wakefield september 2015.


3

EERSTE BEDRIJF

Het Theater. - Vroege ochtend.

(9.00 in de ochtend. De radio speelt, als het publiek binnenkomt. We horen de

muziek. Zaallichten uit. Op het podium is een hoge stelling voor het decor van het

toneelstuk ‘de andere vrouw’ gezet. Deze set is abstract, bestaande uit deuren en

raamkozijnen, maar het wordt overschaduwd door de stelling, waaraan het

reclamebord van ‘Phil’s stellingen’ hangt. GEERT komt op het podium met een

aktentas en hij draagt een lichte IPhone. Hij is geschokt door de toestand op de

scène, hij heeft geen idee hoe die daar is gekomen. Hij schakelt de muziek uit.

Stilte. Hij zet zijn aktentas neer en kijkt naar de stelling. Hij loopt naar de voorkant

van het podium en roept in de duisternis)

GEERT: Hallo ! Hallo ! Hallo ! (EEN MOMENT) Rob ! Robert? Hallo? (Tegen zichzelf) Wat

een verschrikkelijk gedrocht. Wie heeft dit verdomde ding hier neergezet? (Zijn

mobiele telefoon rinkelt, hij draait zich in alle bochten om zijn telefoon te vinden)

Hallo… Vicky ! Waar ik ben? Ik sta op het podium met een verschrikkelijke stelling

erop, daar ben ik ! Ik heb geen idee, maar het moet hier verdomme niet staan !

Heb je het gezien? Het is net alsof het einde van de wereld hier is uitgebroken, ze

hebben de hele set verpest ! (EEN MOMENT) Ja, ik ben nu pas aangekomen, door

dat vervloekte verkeer. Je moet er niet om lachen, ik ben thuis om half zeven

vertrokken. Als ik nog vroeger moet vertrekken kan ik net zo goed hier slapen. Wel,

het zou niet de eerste keer zijn. Wie heeft dit klote ding in het midden van de set

gezet, terwijl we vanavond première hebben; dat is wat ik wil weten? (EEN

MOMENT) O, dat klinkt weeral goed; en willen ze dat ik ze terugbel? (Hij begint

weg te gaan) Wel, je weet wat dat zal betekenen, hé? Nog meer blinde

bezuinigingen... Je belt het gemeentebestuur en je staat uren in de wacht... (Hij

gaat af) En ze doen nooit iets aan de telefoonrekening... (Van achter) Ja, maar wie

heeft die vervloekte toren hier gezet !

(GEERT is verdwenen. JAN komt via de zaal met een werkkoffer; onder zijn hesje

zien we een harde fysieke lichaamsbouw. Dikke PETER komt langzaam op via de

zaal, hij draagt werkgerief, die hij op het podium deponeert, alvorens hij palen

vastneemt en de stelling aan de basis gaat vastzetten. PHIL komt op met een

waterpas en test de toren die ze net gebouwd hebben)

PHIL: Naar boven en naar buiten, hier vanmorgen, mannen. Kom Jan, begin er maar

aan; szybko dobry.

JAN: Het is nog vroeg, Phil.

PHIL: Ik wil het hier snel afbollen.

PETER: We zijn hier nog maar pas.

PHIL: Laten we het snel opzetten, maken en dan afbollen.

PETER We hebben het al opgezet.


4

PHIL: Ik wil dat het snel recht staat, zodat we snel weg kunnen ! Ik nam het alleen maar

aan omdat het geld opbrengt. Ik wil deze namiddag in Tervuren zijn, dobry?

(PHIL sorteert zijn gereedschap. JAN plaatst de diagonale schoren)

JAN: Alles is dobry.

PETER: Dat is het verhaal van mijn seksleven, snel recht en weg.

PHIL: Snel recht en weg, jongens !

JAN: Waarom konden we niet parkeren aan de voorkant?

PHIL: Omdat ze de weg vrij wilden houden, omdat ze daar moesten zandstralen. Ik

moest hem langs de zijkant parkeren en ik heb er zodoende een buitenspiegel

afgereden, maar ik ga hen die laten betalen hoor !

JAN: Wat gaan ze doen?

PHIL: Een facelift geven, zeker?

(PETER verliest zijn interesse in het werk)

PETER: Ik zou ook wel één kunnen gebruiken.

JAN: Daar zijn nooit genoeg stellingen voor.

PHIL: Het is allemaal voor de show. Ze doen de dingen er beter uitzien dan ze zijn. Het is

allemaal voor het toerisme, we kunnen zelf niks goed meer maken, dus verkopen

we het zilverwerk maar. Het is alsof het overal toeristische attracties horen te zijn.

Welke dikke onnozelaar zou zoiets bedacht hebben?

PETER: Het is toch allemaal illusie.

PHIL: Wat?

PETER: Toerisme.

PHIL: Waarom?

PETER: Het is gewoon dromen verkopen, maat. Het is allemaal theater geworden.

PHIL: Theater, mijn kloten !

PETER: Ge zult wat voorzichtiger moeten zijn met zoiets hier te zeggen !

PHIL: Ik ben er nooit naar toe geweest.

PETER: Komaan !

PHIL: Nog nooit !

PETER: Natuurlijk wel....

PHIL: Nog nooit van mijn leven !


5

PETER: Ik ben er zelfs als kind al naartoe geweest, ik en onze Glen. Meestal naar de bonte

avond.

PHIL: Oh nee, dat meen je niet !

(EEN MOMENT).

PETER: Ja, toch wel.

PHIL: Ik ben daar nog nooit naartoe geweest; dat is niks voor mij, een verspilling van tijd

en ruimte, als ge ’t mij vraagt.

(JAN plaatst een stabilisator)

JAN: Hoe weet ge dat, als ge er nog nooit bent geweest?

PHIL: Houdt uw bakkes, gij !

JAN: In Polen ging ik al als kind.

PHIL: Ik niet !!!

JAN: We gingen allemaal in Warschau, op schoolreis. Dobry. Dobry verdomme.

PHIL: Alles is ‘Dobry verdomme’ bij hem.

JAN: We gingen naar het Black Light theater, heb je dat al gezien Black Light?

PHIL: Ik heb het zelfs niet eens gezien met wit licht.

JAN: Daar kon ik van genieten...

(PHIL en JAN spreken over de kunstvorm)

PHIL: Wat? Zat ge in het donker te kijken naar iemand die ergens over aan het zagen

was?

JAN: Ik hou ervan.

PHIL: Ge moet in het donker zitten, ge moogt niet spreken, niet eten, niet drinken of

roken en dat kost u nog eens veertig euro !

PETER: Kost dat al veertig euro?

PHIL: Ik wed dat het al veertig euro kost.

PETER Veertig euro?

PHIL: Ik wed van wel.

JAN: Niet in Warschau.

PHIL: En de Opera? Ik wed dat dat al vierhonderd euro is.

PETER: Nee?


6

PHIL: Ik wed dat het er niet ver van af zal zijn ! Ik zou er me dood vervelen. Waarom

moet ge zoveel betalen als ge niet eens moogt spreken en rustig moet blijven

zitten. Daar moet ik al iets verdomd geweldigs voor zien.

JAN: Jezus Christus!

PETER: Jesus Christ Superstar, dat heb ik op video gezien.

PHIL: Theater is één grote kloterij !

(PETER kijkt rond in zijn omgeving en laat PHIL en JAN staan om de stelling te

controleren)

PETER: Wat is hier eigenlijk te zien?

PHIL: Er ligt daar een programma, kijkt er eens in?

(PETER onderzoekt de doos met de programma's, die vooraan het podium staan)

PETER: Het schijnt dat het "De andere vrouw" heet.

PHIL: Waar gaat het dan over?

PETER: Over een andere vrouw !

PHIL: Welke andere vrouw ?

PETER: Dat weet ik niet... Een andere vrouw zeker.

PHIL: Ziet ge wat ik bedoel, één grote kloterij !

(JAN zet de radio op en begint de stelling op te klimmen. GEERT komt angstig op

langs de zaal)

GEERT: Hallo ! (GEERT stapt het podium op) Wacht even !

PHIL: Wat heeft hij gezegd?

GEERT: Hallo !

JAN: Hallo !

GEERT: (deels tegen zichzelf ) Wat een fantastische afgang ! (GEERT confronteert de

steigerbouwers) Kunnen we even... ?

PHIL: Zet hem eens uit, Jan !

(De radio wordt uitgeschakeld. STILTE)

GEERT: Wat gebeurt er hier ?

PHIL: We zijn hier voor het lek.

GEERT: We hebben een technische en een kleding-repetitie !

PHIL: Wel, ik ben naar hier gekomen voor een lek.

GEERT: Ik verwachtte je al drie weken geleden !


7

PHIL: We hebben wat achterstand opgelopen.

GEERT: Je kunt niet zomaar naar hier komen en dit opzetten !

PHIL: Dat hebben we al gedaan.

GEERT: Wie heeft u binnen gelaten?

PHIL: Eén van de schoonmaaksters, denk ik, en ze heeft ook de lichten aangezet.

GEERT: Dit kunnen we niet te hebben, mannen ! We openen dit stuk om half zeven

vanavond !

PHIL: Och, om één uur zullen wij al geschiedenis zijn.

GEERT: Ik kan niet geloven dat je hier zomaar komt binnen gelopen en zomaar een stelling

op de set kunt neerzetten !

(PETER kijkt rond het podium)

PETER: Is dit de set dan?

GEERT: Het is inderdaad de verdomde set en jullie lopen er gewoon over !

PHIL: Ik probeer het op te knappen en het af te bollen.

GEERT: En hebben we al dat lawaai nodig?

PHIL: Ik probeer het gewoon af te werken en het af te bollen !

GEERT: Ik ben daar aan het werken; Ik dacht dat het hier een disco was !

PHIL: Ik probeer gewoon...

GEERT: Wat?

PHIL: Om in de stemming te geraken.

GEERT: Voor wat?

PHIL: Om het af te werken en het af te bollen.

GEERT: Het is tien over negen verdorie !

(EEN MOMENT).

PHIL: En wie zijt gij?

GEERT: Ik ben Geert Toens, de directeur, en ik heb nog honderd en één ding te doen, voor

het moment.

PHIL: Gij zijt dus de grote baas?

GEERT: Zoiets ja.

PHIL: Dus ge wilt de muziek uit?

GEERT: En Emmy komt vanmorgen om nog aan enkele stukjes te werken, dus...


8

(EEN MOMENT)

PETER: Kunnen we een kop koffie krijgen, Geert ?

GEERT: Pardon?

PHIL: Ja, dat is een goed idee.

GEERT: Wat?

JAN: Voor mij ook, alstublieft?

PETER: Drie suikertjes in de mijne, als ge wilt. Jan wil de zijne zwart, want zo werkt hij ook,

en Phil wil een beetje suiker, maar heel veel melk, is dat oké?

(EEN MOMENT).

GEERT: Euh?

(PHIL is weer aan het werk gegaan en zoekt een andere clip)

PHIL: En ik wil ook een Twix.

PETER: En Phil wil een Twix !

GEERT: Echt?

PETER: Gewoon een normale. Hij houdt niet van die oranje of die met karamel. Hij denkt

dat die niet natuurlijk zijn.

JAN: Kan ik een koffiekoek krijgen? Ik heb het ontbijt gemist.

PETER: En Jan wil een koffiekoek hebben !

(EEN MOMENT).

GEERT: Wel, ik denk dat ik geen keus heb, nu ik het genoegen heb om met jullie te moeten

rekening houden.

PHIL: Doe maar twee suikertjes in de mijne en ik zal een Twix met Jan delen !

GEERT: Hoe lang gaat het duren ?

PHIL: Dat hangt ervan af hoe snel je hier met de koffie kan zijn.

GEERT: Hoe lang gaat dit werkje duren?

PETER: Hij zal niet lang duren, hé Jan?

JAN: Ik zal mijn best doen...

(PETE, JAN en PHIL vinden de insinuaties amusant, GEERT niet)

GEERT: Het zal weer één van die ochtenden zijn.

PHIL: Die koffie zou goed zijn.

(EEN MOMENT).


9

GEERT: ... Ik zal zien wat ik kan doen.

PHIL: Als we het in een halve dag kunnen doen, zullen we dat doen; het is afhankelijk

van de dakbedekking. We hadden wat shit, omdat we moesten parkeren langs de

zijkant. Meestal parkeren we aan de voorzijde, dus hebben we onze spullen

tweemaal moeten optillen... Het is makkelijker om het af te breken, maar we

moeten voorzichtig zijn als we het opzetten. Maakt u maar geen zorgen, ge zult

niet weten dat we hier zijn.

PETER: We zetten het op en we breken het af.

JAN: Zo geflikt !

GEERT: Klinkt als sommige van de stukken die we hier gehad hebben !

(PHIL zoekt een andere paal)

PHIL: Laat die koffie nu maar komen. Ik ben Phil; dit is Jan, hij is een Pool. En dat is

Dikke Peter. Zit daar maar niks mee in, hij is dat gewend.

(PHIL is op zoek naar een langere paal voor de steiger, hij kijkt naar GEERT vanop

het eerste niveau van de steiger)

JAN: Waar gaat het stuk over?

GEERT: Het is het nieuwste van Jos Gunther.

PHIL: Wie is dat misschien?

GEERT: Hij is één van de topauteurs van het moment...

PHIL: Waarom, wat heeft hij gedaan?

GEERT: Ik denk niet dat hij iets gedaan heeft, dat jij zal kennen.

PHIL: Heeft hij ‘De kampioenen’ geschreven?

GEERT: Ik denk het niet...

PHIL: Waar gaat het dan over... een andere vrouw?

GEERT: Ja ... het is ... het gaat over een relatie die uiteen valt.

PHIL: Godverdomme, dat zou ik geschreven kunnen hebben.

GEERT: Echt?

(PHIL maakt een paal schoon, terwijl hij tot GEERT spreekt)

PHIL: O ja !

GEERT: Het is eigenlijk zeer waarheidsgetrouw.

(EEN MOMENT).

PHIL: Zij gaan dus uit de kleren?


10

GEERT: Nee, dat nu niet...

PHIL: Wat valt er dan uit?

GEERT: Wel...

PHIL: ... en mensen betalen daar voor om dat te zien?

GEERT: Dat hopen we.

PHIL: En ze gaan niet uit de kleren?

GEERT: Nee, niet echt...

PHIL: Er zijn dus geen blote borsten te zien?

GEERT: Wel, ik heb er tot nu toe nog geen in gezien.

PHIL: Wat? Het gaat over een relatie en ge ziet geen kloten?

GEERT: Nee, tenzij er iets werd herschreven.

PHIL: Ge kunt het elk uur van de dag op het internet zien. Ik zou in ieder geval gedacht

hebben dat ge een tepel of zo zou zien. Waar moet ge dan voor betalen?

GEERT: Voor de observaties.

PHIL: Wel, als er geen seks in te zien is, is het niet waarheidsgetrouw, hé? Ik heb

honderden relaties gehad...

PETER: ... en dat is de reden waarom zijn vrouw hem heeft verlaten.

PHIL: ...en ze vielen allemaal uiteen, maar ik heb nooit gedacht om er een toneelstuk

over te schrijven.

GEERT: Misschien had je dat eens moeten doen.

PHIL: Is dat wat die Jos dan gedaan heeft?

GEERT: Een deel ervan wel, neem ik aan...

PHIL: Ze moeten eens een stuk schrijven over mijn relatie met die laatste vrouw, Monica;

ze was lesbisch en ik wist er godverdomme niks van... Een schitterende blonde en

ze was een verdomde lesbo, nondeju !

PETER: Ze bedroog u met een andere vrouw, hé Phil?

PHIL: ... Kunt ge dat geloven?

GEERT: Nu ja...

PHIL: Ze zat te prutsen aan een andere vrouw, als ik niet thuis was ! Dat zoudt ge in dat

stuk van u moeten schrijven.

GEERT: Ik zal het aan Jos voorstellen.


11

PHIL: Nee, ik zou niet betalen om te zien hoe een relatie uiteen valt, maat. Niet, tenzij er

wat bloot in te zien was; dat kunt ge anders thuis ook zien, hé?

PETER: Bij u toch, hé?

PHIL: (tegen Peter) Kust de kloten, gij !

(EEN MOMENT)

GEERT: Ik ga de koffie halen.

PHIL: En een Twix.

JAN: Kan ik een appelflap krijgen? Dziekuje!

GEERT: Ik zal zien wat ik kan doen.

(GEERT gaat met tegenzin af. PHIL bekijkt PETER en JAN en begint terug te

werken. Hij komt langs de ladder naar beneden, neemt een diagonale schoor en

ziet dat PETER op zoek is naar een harnasgordel)

PHIL: Wat zijt ge aan het doen?

PETER: Ik zocht naar dit...

(PETER houdt de harnasgordel slap in zijn hand)

PHIL: Waarom?

PETER: Ik dacht er net aan...

PHIL: We zijn alleen met dit bezig, we gaan nauwelijks van de grond.

PETER: Ja, ik weet het, maar... gij zei dat we VSBB geregistreerd zijn, maar dat is niet zo,

hé?

PHIL: Waar is dat goed voor, dat is gewoon meer papierwerk. Doet het dan maar aan,

maar zo duurt het werk twee keer zo lang !

(PHIL test de borgpinnen, terwijl PETER kijkt naar de harnasgordel)

PETER: Hij doet me altijd twijfelen.

PHIL: Ge moet niet nadenken bij deze job of ge zult eindigen in een zothuis.

PETER: Het gaat wel over veiligheid en gezondheid.

(PHIL is geërgerd door het gedrag van PETER)

PHIL: Ik weet alles over veiligheid en gezondheid, we vertrouwen op onze handen; zet

het nu verder op, zodat we het snel af kunnen bollen. Jezus ! Nu wilt ge ook al die

verdomde harnasgordel dragen, ik vraag me af wat dat is met u ! Het volgende wat

ge zult willen is dat er een wc-blok op de werf komt, zeker? Als ge moet achteraan

in de camion gaan schijten is dat ook geen veiligheid en gezondheid, of wel soms ?

(PETER kijkt in zijn ransel en haalt een plastieken brooddoos boven)


12

PETER: Gaan we een pauze nemen en wachten op die koffies, of wat?

PHIL: Ik dacht dat we dit gingen opknappen en het afbollen?

PETER: Ik heb honger !

PHIL: God, hij wil een harnasgordel dragen en nu wil hij een pauze, waar denkt ge dat ge

zit? (GEERT komt op, achteraan scene) Wat is er, maat?

GEERT: Gewoon om te zeggen dat we geen gemalen koffie meer hebben, mannen. Ik heb

alleen oploskoffie, is dat ook goed? Iemand heeft de voorraadkast overvallen en

alle Belvita’s zijn op, dus ik zou misschien iemand kunnen sturen om die Twix te

halen, maar dat zal dan een beetje langer duren... ik wil niet dat je er op zit te

wachten en dat je zodoende al aan de slag kan...

PHIL: Maak je geen zorgen, maat, we zullen binnen en buiten zijn voordat je het weet !

GEERT: Ja, oké, geweldig! Prima!

(GEERT gaat af. PETER ruikt aan een boterham die hij heeft uitgepakt)

PETER: Dat beleg stinkt verschrikkelijk.

PHIL: Wie heeft ze gemaakt?

PETER: Ik.

PHIL: Wel, dan weet ge wiens schuld het is als ge sterft aan voedselvergiftiging.

PETER: Als ik eraan sterf zal het te laat zijn, hé?

PHIL: Hij heeft godverdomme een antwoord op alles, hé.

JAN: Het is meestal shit.

PETER: Mijn dochter deed dat vroeger, maar die is nu bij haar moeder gaan wonen, omdat

ze ’s morgens altijd moet overgeven.

PHIL: Gij zult ook ’s morgens moeten overgeven, als ge dat eet.

PETER: Ik was nog half in slaap toen ik ze gemaakt heb. Hoe vroeg zijn we vertrokken deze

morgen? Ik was al om drie uur op. Maar zoals zij altijd zegt: ik zal eraan moeten

wennen.

PHIL: Wie wil nu kinderen?

PETER: Meestal doe ik er gerookt vlees op, maar we hadden er geen meer. Ik weet niet wat

dit is; het ruikt naar kattenvoer, ik hoop maar dat ik me niet heb vergist. (PETER

ruikt aan zijn boterham, hij is niet overtuigd over het beleg) Mmm, dat ruikt niet zo

goed. Het zou chorizo moeten zijn, denk ik. Ze bracht het mee uit de Aldi. Zijt ge al

in de Aldi geweest? Het is daar goed, het is daar in ieder geval goedkoop.

PHIL: Waar moet ik hier toch mee werken?

(PETER ruikt nog eens aan zijn boterham)


13

PETER: Ik denk dat het chorizo is. Ze noemen het chorizo, hé, maar eigenlijk is het gewoon

Spaanse worst. Ik vraag me af waarom ze het niet gewoon Spaanse worst

noemen?

PHIL: Omdat het dan niemand zou kopen ! Men zou denken dat ge een soort

geslachtsziekte zou kopen, het klinkt al verdacht om mee te beginnen, vindt ge

niet?

PETER: Het ruikt toch verdacht.

JAN: Eén pak vet.

PETER: Ik of dit?

JAN: Allebei.

PETER: Bedankt.

PHIL: Gij eet geen shit, hé Jan?

JAN: Niet, als ik het kan vermijden.

(EEN MOMENT)

PHIL: Hij vertelt een boel shit, maar hij eet het niet.

JAN: Dat klopt ongeveer.

PHIL: Zijn lichaam is een tempel !

JAN: Ik probeer toch.

PHIL: Al die spieren, dat is niet natuurlijk, weet ge?

JAN: Die zijn allemaal natuurlijk, ik heb nooit getraind.

PHIL: Er moet een beetje vet aanzitten, om gerust te zijn. Als ge geen brandstof meer

hebt, is de tank direct leeg. Ik zeg u; toen ik nog bokste...

PETER: Daar gaan we weer...

PHIL: …kwam ik kinderen tegen die werden genekt door hun voeding. Ze kwamen de

ring in, explodeerden en dan was er niets meer over. Ze konden het fysiek niet

aan, omdat ze geen brandstof meer hadden...

PETER: Bij mij zit dat dan goed, hé Phil, ik heb genoeg brandstof om me tot in Tervuren te

brengen.

JAN: En terug!

PHIL: Ik wil vanmiddag al in Tervuren zijn, ik wil hier niet zitten zeiken over deze job, die

is pis-gemakkelijk, harnasgordel of geen harnasgordel.

(PETER zit nog steeds zijn boterham te inspecteren)

PETER: Ik denk toch dat dit kattenvoer zou kunnen zijn.


14

PHIL: Je kan nog jaren voort met die tank, Peter!

PETER: Wat hebt gij voor uw ontbijt gehad, Jan?

JAN: Melk en eieren.

PETER: Melk, eieren en wat?

JAN: Gewoon melk en eieren.

PETER: Ik neem altijd een volledig Engels ontbijt, elke ochtend… als ik thuis ben. Ik en

onze Glen eten altijd hetzelfde. Zelfs al toen wij nog thuis woonden !

JAN: Is dat omdat ge eeneiig zijt?

PETER: Ik weet niet, maar we zijn nooit ziek.

JAN: Nog niet !

(PETER bijt met kracht in zijn boterham)

PETER: Ik ben nooit ziek… en onze Glen ook niet. Eén keer ja, toen ik vier was.

JAN: Was uw broer toen ooit ziek?

PETER: Ja, hij ook, denk ik.

PHIL: Dus zijt ge toch ziek geweest?

PETER: Ja, die ene keer, toen ik vier was; maar afgezien van dat... Ik ben zo fit als een

hoentje.

JAN: Maar ge ziet er zo niet uit.

PETER: Ik voel me ook meestal niet goed ‘s morgens.

PHIL: Maar hij is nooit ziek, dat is het punt, net als hun Glen. Die ligt nu in Corfu te

zonnen, terwijl wij ons de kloten hier te pletter werken.

PETER: En ik drink elke avond drie Duvels.

PHIL: Net als jullie Glen?

PETER: Mijn vader dronk dat ook en hij was ook nooit ziek.

(EEN MOMENT).

PHIL: Ja, maar ge krijgt hem nu niet meer uit zijn stoel, zijn nieren zijn kapot, hé?

(EEN MOMENT)

PETER: Hij is nog nooit ziek geweest, hoewel...

(EEN MOMENT).

PHIL: Tenzij dat met zijn nieren dan.


15

(EMMY komt op en gaat naar de ingang van het theater, ze is levendig en

vriendelijk en heeft niet door wat ze bij de mannen teweeg brengt, al heeft ze een

oogje op JAN)

PHIL: Goeie morgen !

EMMY : Goeie morgen !

PHIL: Schitterende morgen vandaag !

EMMY : Is het waar...

JAN: Milo mi !

PHIL: Negeer hem maar, hij is Pools.

PETER: Godverdomme...

EMMY : Sorry?

PETER: Goeie God...

EMMY : Hoi !

PETER: Kijk eens wie daar is?

EMMY : Hallo !

PETER: Van de televisie, hé?

EMMY : Wel...

PETER: Het is… dingske van de teevee, is het niet?

PHIL: Is dat zo?

PETER: Ik vind u de max !

EMMY : Wel...

PETER: Speelt gij mee in dit stuk?

EMMY : Ja.

PHIL: Zijt gij dan de "andere vrouw"?

EMMY : Goed geraden.

PETER: Dan zou ik durven komen kijken.

EMMY : Wel, we starten vanavond, dus...

PHIL: We hebben de grote baas al ontmoet, die Geert...

PETER: Het is een nieuw stuk, hé?

EMMY : Dat klopt...


16

PHIL: ... En er is geen bloot in, hé?

EMMY : Sorry?

PHIL: Ik zeg, dat er geen blote borst in zit !

EMMY : Spijtig genoeg niet.

PHIL: Tja, wat een teleurstelling.

EMMY : Tenzij er iets is wat ze niet aan mijn agent verteld hebben.

PETER: Wel, ik kom toch zien !

(EEN MOMENT).

EMMY : Fantastisch. (EEN MOMENT) Nu ja, hoe lang denken jullie dat je zult...

PHIL: Niet lang, we zetten dit op, doen ons ding en zijn weg !

EMMY : Geert had me er niets over gezegd...

PHIL: We hebben wat vertraging opgelopen !

EMMY : Ach zo.

(Er is wat spanning. PHIL zet JAN wreedaardig in de spot, al heeft hij een scherp

gevoel voor het zinnelijke van de situatie)

PHIL: Hij gaat graag uit de kleren, nietwaar Jan?

JAN: Het hangt er vanaf.

PHIL: Ja, hij doet het liever een beetje één op één...

EMMY : Misschien kun jij hem daarmee helpen?

(EEN MOMENT)

PHIL: Wat denkt ge, zou hij kunnen meespelen in uw stuk?

(JAN is in verlegenheid gebracht, maar EMMY is duidelijk onder de indruk door zijn

fysiek)

EMMY : Het hangt ervan af wat voor stuk je in gedachten had.

PHIL: Hij houdt van theater, hij ging er als kind al naartoe.

PETER: Gij hebt hier dus al gerepeteerd?

EMMY : We hebben al drie dagen op het podium gehad, ja.

PHIL: Wilt ge ons geen handje helpen, misschien?

EMMY : Ja...

PHIL: Er zijn vrouwen die dit doen... pas op, de meeste van hen hebben een baard en zo,

maar…


17

EMMY : Enfin... leuk jullie te hebben ontmoet. (EEN MOMENT) Doei.

(EMMY gaat de set op en er is een tastbaar gevoel van opwinding bij de mannen,

hoewel PHIL probeert om zijn gevoelens te negeren)

PETER: Oh maat... Dat is die van de teevee.

PHIL: En dan?

PETER: Het is die van de teevee !

PHIL: Waar is ze dan in te zien geweest?

PETER: Ik weet niet meer, maar ze komt op de teevee !

PHIL: Je weet niet eens waar ze in te zien is.

PETER: Verdomme, kunt ge dat geloven, die komt op de teevee !

PHIL: Zijn we niet gezegend met u?

PETER: Waar was ze ook weer in, Phil?

PHIL: Ik weet het niet, maar wat het ook was, ik wed dat ge haar borsten niet gezien

hebt.

PETER: Was ze niet in die thriller, of was het in dat ding van die vroedvrouwen?

PHIL: Wat voor ding over vroedvrouwen?

PETER: Dat over die vroedvrouwen !

PHIL: Waarom kijkt gij daar naar?

PETER: Ik vind dat schoon.

PHIL: Wel, ge maakt geen kans bij haar, want ze was hellemaal ondersteboven van Jan.

PETER: Ik kan niet geloven dat ik haar ontmoet heb... wat is haar naam...

PHIL: Hoe moet ik dat weten, ik heb haar nog nooit eerder gezien, noch in het echt, noch

op de teevee, verdomme.

PETER: Emmy was het, hé?

PHIL : Emmy wat?

PETER: Emmy iets.

JAN: Ze is vriendelijk.

PETER: Oh ja. Ik zou er graag mijn gang eens mee willen gaan. Wat is haar naam? Staat

het in het programma?

PHIL: Als dat niet zo is, hebben ze een foutje gemaakt, hé?

(PETER gaat in de programma’s kijken en leest)


18

PETER: Het staat er in !

PHIL: God zij dank.

PETER: (leest) Emmy Smets. Emmy Smets ! Dat is ze ! Dat is die van de teevee ! Ik dacht

wel dat ze het was. Het staat hier ook in ! Ze komt op teevee !

PHIL: Dus, dat is dan geregeld.

PETER: (leest het programma) Zij staat er alleen in ! Het is een onemanshow, Phil, zij treed

alleen op !

PHIL: Ze is toch geen man?

PETER: Zo noemen ze dat, een onemanshow.

PHIL: Ziet ge nu wat ik bedoel? Theater, één grote kloterij ! Niets is wat het lijkt.

PETER: (nog steeds bij het programma) Oh God, het is Emmy. Emmy Smets, heet ze. Van

de teevee !

JAN: Wat zal uw vrouw daarover zeggen, Peter?

PETER: Hey, ze zou mee kunnen komen kijken.

PHIL: Wat horen we hier nu?

PETER: Dat is trouwens alles wat ze, hoe dan ook, nog kan doen. Ik doe al het zware werk.

JAN: Dat is als ze niet meer ziek is?

PETER: Wat een job hier, we moeten deze hier lang laten duren, Phil.

PHIL: Mijn kloten, ik wil in Nassogne zijn, morgenavond.

PETER: Ik zou willen komen kijken naar dit stuk ! Hebt gij geen goesting, Phil?

PHIL: Mijn kloten. Ik heb eens een revue gezien en ik ben er nog niet goed van. Een

vrouw speelde de zoon van een vrouw die werd gespeeld door een vent. Waar is

dat allemaal goed voor?

PETER: Travestieten!

PHIL: Tieten waren er in ieder geval niet bij !

PETER: Iemand zou eens een toneelstuk moeten schrijven over ons.

PHIL: Dat kan ik me niet voorstellen.

PETER: Waarom niet?

PHIL: Omdat we saai zijn !

PETER: Wel, dat is al iets.

PHIL: Er gebeurt nooit iets.

PETER: Het zou wel kunnen...


19

PHIL: Wat? We komen aan, we zetten het op, komen eraf en breken het terug af ! Punt !

Wat is het drama daaraan, waar is het verhaal? Afgezien van het feit dat Jan

fantaseert over wat er kan gebeuren met zijn seksleven, is het gewoon hetzelfde

oude liedje, dag in dag uit !

PETER: Ge zou een toneelstuk kunnen maken over toen we die kamer in Geraardsbergen

moesten delen.

PHIL: Dat zou niemand willen geloven, verdomme. Dat is van ene uiterste in het andere;

wij alle vier in één kamer, verdomme, en Jan die geluk had met één of andere

verpleegster en die gaan het er eens gaan doen; gij zat een bijbel te lezen, jullie

Glen zat een hotdog te eten en ik probeerde mijn teennagels te knippen, omdat ik

niet kon slapen. Ik bedoel maar, wie zou dat geloven?

PETER: Het was de bijbel niet !

PHIL: Hij is zo verdomd pedant, hé...

PETER: Het ging over de slag om Stalingrad !

(PHIL zwaait dreigend met een lange paal van de steiger)

PHIL: En ik zal u nog iets anders vertellen. Als ze een toneelstuk over ons zouden

maken, zouden de mensen denken dat al dat gevloek toch verzonnen was.

PETER: Dat zou pas kloterij zijn.

PHIL: Ik bedoel maar, zover is het gekomen in dit pokkenland, alles wordt opgeschoond.

Dat is de reden waarom ze alle gebouwen opkuisen, ze bleken alle kleur eruit ! Het

ziet er overal hetzelfde uit als ergens anders ! Afgelopen maand waren we in Peer

en we dachten dat we in Appels zaten, hé. Hoe kan het zover komen? (PETER

leunt op de steiger en kijkt voor zich)

PETER: Wilt ge haar bloemeke niet plukken, Jan?

JAN: Van wie?

PETER: Van Emmy Smets?

PHIL: Natuurlijk wil hij dat. Hij had het al bijna gedaan. Hebt ge het niet gezien, ze was

helemaal weg van hem. Ze kon haar benen verdomme niet stil houden; ge had uw

pronkstuk voor haar moeten boven halen !

PETER: Hey, zoudt gij het niet willen gedaan hebben met Lady Di?

PHIL: Wie?

PETER: Gij !

PHIL: Hoe zou dat gekund hebben?

PETER: Nee, maar ge weet wel...

PHIL: Wat?


20

PETER: Als ge had gekund.

PHIL: Ja, maar het is niet erg realistisch, hé?

PETER: Nee, maar zoudt ge het dan niet gedaan hebben?

PHIL: Ja, maar het zou niet gekund hebben.

PETER: Maar zoudt ge het gedaan hebben als ge het wel zou gekund hebben?

PHIL: Wat is het punt, wat is de zin daarvan? Het is krankzinnig. Waarom zit ge er zelfs

uw adem aan te verspillen?

PETER: Ja, maar ge zoudt wel gewild hebben?

(GEERT komt op aan de voorkant van het podium en kijkt naar JAN, PHIL en

PETER, hij is minder tevreden, want hij heeft een dienblad met koffie en koekjes

bij)

GEERT: Hier is de koffie, jongens, en ik heb de Twixs gevonden !

PHIL: Oh, goed gedaan, kerel !

GEERT: En denkt je dat je het wat stiller zou kunnen houden?

PHIL: Wat is er nu weer. We hebben de radio afgezet.

GEERT: Alles wat je zegt kan je horen in het kantoor.

PHIL: Oh, goed gedaan mannen !

(GEERT spreekt opzettelijk luider dan hij hoeft te doen)

GEERT: We hebben hier een meisje die werkervaring wil opdoen, ik denk niet dat het echt

noodzakelijk is !

(PHIL wijst naar PETER)

PHIL: Het is die onnozele kloot daar !

GEERT: Ik weet wie het is, we hebben elk woord gehoord !

PHIL: Moet er niet gevloekt worden in uw toneelstukken, Geert?

GEERT: Ze heeft hier op de plaatselijke katholieke school gestudeerd, ik ben niet zeker dat

ze nog meer kan verdragen.

PHIL: Hij heeft zichzelf gedrogeerd met een chorizo salami van de Aldi !

PETER: Het zou goed kunnen.

(De jongens behelpen zich met koffie en koekjes)

PHIL: De middenklasse vloekt omdat ze opgeleid en verfijnd zijn en de arbeidersklasse

vloekt omdat we dat niet zijn, zo werkt dat.

GEERT: En kunnen jullie Emmy met rust laten, mannen?


21

PHIL: Euh?

GEERT: Ze vindt dat jullie haar al genoeg verdriet hebben aangedaan, dus..

PETER: Ze was helemaal weg van Jan, ze kon haar ogen niet van hem afhouden. Ze wilde

een beetje actie, als ge het mij vraagt !

PHIL: Ze is van de teevee, hé Geert?

GEERT: Ja, dat is ze.

PHIL: Wat doet ze dan hier?

GEERT: Ze wil eens wat uitproberen.

JAN: Ik ben er altijd klaar voor !

(JAN en PETER vinden het amusant)

PHIL: Wat? Probeert ze het stuk uit, of wat?

GEERT: Om te zien of het werkt, als dat zo is gaan we ermee op tournee.

PHIL: Ge gaat er dan mee op tournee?

GEERT: Als het werkt.

PHIL: Hoe weet ge of het werkt ?

GEERT: Zal het verkopen, wordt het goed ontvangen, is er een publiek voor?

PHIL: Het is niet realistisch, hé Geert?

GEERT: Wel, het is realistisch genoeg wanneer je elke avond vijfhonderd mensen hebt die

er naar komen kijken.

PETER: Wat moeten ze ervoor betalen?

GEERT: Sorry?

PETER: Wat moeten ze ervoor betalen?

GEERT: Dat hangt ervan af.

PETER: Van wat?

GEERT: Op hoeveel het waard is.

PETER: Voor wie?

GEERT: Voor de markt.

PETER: Welke markt?

GEERT: Voor het publiek.

(PHIL is simpel aanvallend)


22

PHIL: Het is gelijk bij ons hier. Ik bedoel, we betalen Jan twee keer niks omdat hij een

Pool is en hij wil werken voor een niemendal !

JAN: En dat is geen grap !

PHIL: En die dikke lul daar krijgt ook niet veel, hoewel zijn dochter zwanger is en omdat

hij een vette lamzak is. Ik bedoel maar, ik krijg een fortuin, want het is mijn firma,

maar hij....

(EMMY komt op in een ochtendjas die nauwelijks haar ondergoed bedekt, ze doet

moeite om een signaal op haar telefoon te krijgen)

EMMY: De ontvangst is daar verschrikkelijk, Geert.

PHIL: Hebt ge geen zin om ons te helpen om dit omhoog te krijgen, Emmy?

EMMY: Ik probeer om een signaal te krijgen ! Ik was mijn agent al twee keer kwijt ! Pas op,

dat is misschien zo slecht nog niet.

PHIL: Kom anders maar eens beter naar Jan kijken?

EMMY: Enig idee hoe laat we kunnen beginnen, Geert?

GEERT: Ik wacht op de crew, maar met deze bende hier...

(GEERT imiteert hoe het werk wordt getorpedeerd door PHIL en zijn team)

PHIL: Kom, toon haar uw spullen eens, Jan.

JAN: Ik heb geen goesting.

PHIL: Kijk maar... Komaan, doe het eens...

JAN: Ik wil niet...

PHIL: Kom, we zijn in een theater; kijk eens hier, Emmy. Doe uw hemd uit en laat ons

eens zien wat ge in huis hebt. Hij doet het de hele tijd, komaan, vest uit, doe het

nog eens!

(EMMY moet meespelen met PHIL’s spelletje)

EMMY: Wat is er?

PHIL: Hij gaat een showtje geven, Emmy, hij doet het de hele tijd, de vrouwen houden

ervan, komaan Poolse zot, hemd uit en begin er maar aan !

JAN: Zal ik het eens doen?

EMMY: Wat doe je dan?

JAN: Ik heb muziek nodig !

PHIL: Daar gaan we ! Doe het maar! (PHIL zet de radio op, muziek speelt terwijl JAN zijn

vest uittrekt. Hij heeft een verbazend mooie torso, waarnaar EMMY alleen maar

kan kijken. PHIL merkt dit op en knikt naar GEERT, die ook onder de indruk is van

het beeld. JAN gaat naar een hoger niveau van de steiger, dan zwaait hij rond een


23

paal hoog op de stelling. Hij is aantrekkelijk, zijn spieren spannen telkens als hij

draait of buigt, hij zwaait rond als een mannelijke paaldanser en doet uiteindelijk

alsof hij valt, waardoor EMMY naar adem snakt. Hij hangt aan zijn benen

ondersteboven aan de steiger. Dan eindigt hij op de grond in de buurt van GEERT.

Hij staat hijgend voor GEERT. GEERT is verbijsterd door deze vertoning als PHIL

de radio afzet) Breng dat in uw stuk ! Dat krijgt de dames heet !

EMMY: Denk je?

PHIL: Nu gij !

EMMY: Ik denk het niet!

PHIL: Komaan!

EMMY: Hij is erg goed!

(PHIL gooit een vest naar JAN, EMMY en GEERT zitten nu in PHIL’s web)

PHIL: Hier, doe dat aan; bedek uzelf!

JAN: Als ge het goed vindt, zal ik u meer laten zien?

(JAN trekt zijn vest aan, de vertoning was zeer sexy en JAN heeft er zijn status van

seksbeest mee verbeterd)

PHIL: Wat vond ge er van, Emmy, denkt ge dat Jan in uw stuk zou moeten spelen?

PETER: Ja, hij zou de ‘andere man’ kunnen zijn.

PHIL: Ja, hij stapt graag uit zijn kleren.

PETER: Ik zal anders ‘de andere man’ zijn, als ge wilt Emmy. Het hangt ervan af wat ge

zoekt; een snoepje voor de ogen of liever iets meer substantiëler.

(PETER streelt zijn buik)

PHIL: Wie van de twee zou het publiek het meest willen, Geert maat?

GEERT: Dat is een kwestie van smaak, hé?

PHIL: Ja, dat is zo.

(PETER steekt een programma uit naar EMMY)

PETER: Wilt ge dat alstublieft eens tekenen voor mij, Emmy?

EMMY: Natuurlijk wil ik dat. (EMMY neemt het programma aan van PETER) Heb jij een

pen, Geert?

GEERT: (zoekt zijn pen) Ja, ik heb hier ergens een pen!

(GEERT overhandigt de pen aan EMMY, die het programma ondertekent)

EMMY: Hoe heet je, ik... euh...

PETER: Peter. Peter Spoelders !


24

PHIL: Schrijf maar ‘voor dikke Peter’...

PETER: Schrijf maar gewoon: ‘voor Peter’.

(EMMY overhandigt het programma terug aan PETER, het is allemaal nogal bizar)

EMMY: Ziezo.

PETER: Bedankt.

(PETER steekt het programma in zijn achterzak)

PHIL: Waar heb ge dan in gezeten, Emmy?

PETER: In Wittekerke, hé?

EMMY: Nee ik was daar niet in... Ik had daar in moeten zitten, maar...

PETER: Ik dacht dat...

EMMY: In ‘Spoed’.

PETER: ‘Spoed’ ! Die van u zag dat wel graag, hé Phil, ‘Spoed’?

PHIL: Traag, hé?

EMMY: En ik had een kleine rol in ‘de Kotmadam’.

PHIL: Hebt gij haar in iets gezien, Jan?

JAN: Ik heb geen tv.

PHIL: Hij is niet geïnteresseerd in er naar te kijken, hij wil het alleen doen !

JAN: Ik hou van tekenfilms.

(PHIL richt zich tot EMMY)

PHIL: Ge zijt toch nog niet in een tekenfilm geweest ?

EMMY: Ik heb eens een stemmetje gedaan in ‘Babar’, maar dat hebben ze er achteraf

uitgesneden.

(Het is duidelijk dat dit gesprek nergens naartoe leidt. Er is een moment van

spanning nu de conversatie afneemt. EEN MOMENT).

PHIL: Ja, goed, dit zal niet lang duren, dan kunnen we u laten spelen !

(EMMY voelt de neerbuigendheid)

EMMY: Ja, dat is een goede zaak, want we stonden gisteren al wat achter, hé Geert ?

GEERT: We zitten al één repetitie achter, dus het is allemaal nogal...

PHIL: Gestresseerd, durf ik te wedden?

GEERT: Ja, een beetje.


25

(EEN MOMENT).

PHIL: We zullen hier weg zijn voordat ge het weet, Emmy !

(EEN MOMENT).

EMMY: Hoe dan ook. Ik ga al...

PHIL: Is dat dan uw kostuum?

EMMY: Dit? Ja, een deel ervan. (EEN MOMENT) Hoe dan ook…

(EMMY gaat af, er heerst duidelijk wat spanning)

GEERT: Hoe denk je dat we ervoor staan?

PHIL: Wel, nog een drankje zou geen kwaad kunnen.

GEERT: Je hebt nog maar net één gehad !

PHIL: Blijf ze maar gewoon aanbrengen, maat, drie fruitsapjes zou goed zijn.

GEERT: Ik zal zien wat ik kan doen.

(GEERT verzamelt de koffiekopjes en de plateau op de stelling en de vloer en gaat

af. De drie steigerbouwers kijken elkaar aan. Ze hebben genoten om met een BV

te hebben gepraat)

PETER: Ik heb toch Emmy’s handtekening.

(EEN MOMENT)

PHIL: Ze is een niemand, maat.

PETER: Euh?

PHIL: Ze is een niemand ! Ze is al op de teevee geweest en dat is al !

PETER: Ja, maar ze is al in heel veel dingen geweest.

PHIL: Je bent meer waard dan zij, makker !

PETER: Ze is een ster, maat !

PHIL: Waarom hebt ge uzelf zo vernederd voor haar ?

PETER: Dat heb ik niet gedaan.

PHIL: Ge hebt meer bereikt dan haar, weet ge dat.

(PETER bekijkt zijn programmaboekje)

PETER: Dat heb ik niet !

PHIL: Ik bedoel maar, ge vreet shit en ge praat onzin, maar dat is nog geen reden om

uzelf te denigreren !

PETER: Ik wed dat ze er warmpjes inzit en zo.


26

PHIL: Wie? Zij ?

PETER: Ja.

PHIL: En wat dan nog.

PETER: Wel, wij niet.

PHIL: Waarom zou ze hier dan werken, als ze rijk is?

PETER: Wel, gij zijt het dus niet. Ge hebt het nog gezegd toen we hier aankwamen. Ge zei

dat ge deze job nodig had, omdat ge kort bij kas waart, dat het de enige reden was

waarom ge ze had aangepakt.

(GEERT komt op achteraan de scène)

PHIL: Wat is er, maat?

GEERT: Ik heb geen vers fruitsap, jongens, kan het ook zonder, vraag ik me af ? (STILTE)

Ik heb wel verdunde... als dat... (EEN MOMENT) Zal dat volstaan? (EEN

MOMENT) Dat zal wel goed zijn, zeker? (EEN MOMENT) Ik ben er zelf niet zo blij

mee, weet je; het smaakt niet zo goed, maar het is alles wat ik heb. Ik zou er

kunnen gaan halen, maar dat gaat dan gemakkelijk een half uur duren en ik wil het

werk niet ophouden... (EEN MOMENT) Is verdund ook goed voor jullie? (EEN

MOMENT) Want dat kan ik zo uit de foyer halen, dus..?

(EEN MOMENT)

JAN: Ja, geen probleem maat.

(EEN MOMENT).

GEERT: Oké dan; geweldig. Ik ga het direct halen.

(GEERT vertrekt achteraan. Er is spanning tussen PHIL en PETER)

PHIL: Ze lacht met u, maat.

PETER: Nee, dat doet ze niet...

PHIL: Jawel.

PETER: Waarom dan?

PHIL: Omdat ze allemaal klootzakken zijn.

(PETER begint palen van de stelling te verzamelen)

JAN: Gij hebt al een andere vrouw gehad, hé Phil?

PETER: Hij heeft al veel andere vrouwen gehad. Toen hij nog bokste kon hij er niet van

afblijven !

PHIL: Ik kan het niemand aanraden.

PETER: Hij vertelde me dat hij elke week een ander had !


27

PHIL: Ja, dat is de reden waarom ik niet kan slapen, ik kan me niet meer herinneren wie

ik heb geneukt !

PETER: Ik wou dat ik dat ook kon zeggen.

JAN: Ze is tof, vind ik.

(PHIL loopt rond en bekijkt de set)

PHIL: Ja, concentreer u maar op uw werk, we willen niet dat uw moeder doodvalt omdat

er geen geld naar Polen wordt gestuurd, omdat ge het aan ‘een andere vrouw’ hebt

uitgegeven !

JAN: Ze is erg ziek.

PHIL: Ze zou nog zieker zijn als ze naar dit stuk zou komen kijken, wed ik. Wat een job?

Doen alsof ge iemand anders zijt. Wat voor soort werk is dat, wanneer ge moet

doen alsof ge iemand anders zijt?

PETER: Het is acteren.

PHIL: Ik weet dat het verdomd acteren is, onnozelaar, maar waarom kiest ge voor een

job als dit?

PETER: Ze willen zich allemaal achter iets verstoppen, zeker?

PHIL: Net als gij op een gezegende maandag !

PETER: Zij kunnen het echte leven niet onder ogen zien, daarom doen ze dit... Ik las over

die gasten in Hollywood, ze weten niet meer wat de werkelijkheid is.

(PHIL denkt dat PETER een punt heeft)

PHIL: Dat is als hij niet over Stalingrad aan het lezen is !

PETER: Daarom neuken ze allemaal elkaar, omdat ze niet weten wat er echt is en wat niet.

JAN: Net als gij, Peter.

(PHIL kijkt nog steeds rond op de set)

PHIL: Kijk eens naar al die spullen die ze hier hebben.

(GEERT komt op met een ander dienblad, met versnaperingen)

GEERT: De dingen die ik doe, ik word er duizelig van. Sinaasappelsap !

(PHIL en JAN nemen een glas van het dienblad)

PHIL: Dit is dus het decor?

GEERT: Zo ongeveer.

(Er is een gevoel van wantrouwen tussen de twee groepen)

PHIL: Hoe lang doet ge dit hier al?


28

GEERT: Te lang.

PHIL: Echt waar?

GEERT: Oh, ik heb het allemaal al gezien.

PHIL: Het is een wonder dat ge nog niet blind geworden zijt, als ze alleen pretenderen te

zijn wat ze niet zijn.

GEERT: Emmy is zeer gedreven; erg goed; conservatorium van Antwerpen.

(EEN MOMENT)

PHIL: Is dat de reden waarom er niets te zien is?

GEERT: Ik verwacht dat jullie zo snel als mogelijk weg willen zijn?

(GEERT draait en kijkt naar de job. De sfeer is bijna spraakzaam)

PHIL: We hebben nog een andere job in Tervuren te doen voordat het donker wordt.

JAN: Daarna een winkel in Nassogne.

GEERT: Het is dus non-stop.

PHIL: Daarna naar Hasselt en één in Charleroi.

GEERT: Op tournee !

(PETER neemt ook een drankje)

PETER: De gevel wordt gezandstraald, Geert?

GEERT: We hebben daar al tien jaar op gewacht.

(PHIL loopt naar voor op de scène)

PHIL: Is ze nu gelukkig in het kantoor daar, want we hebben het vloeken tot een absoluut

minimum gehouden?

GEERT: Ze is een zesdejaars studente.

(PHIL refereert naar PETER)

PHIL: Hij is ook een student. Dat kunt ge niet geloven, hé? En toch is het zo. Ik heb u niet

bij uw kloten. Hij wil boomchirurg worden, of zoiets.

PETER: Hou daarmee op.

PHIL: Hij is het brein, hij heeft een broer, Glen, dat is de spierkracht. Identieke

tweelingen; ge zou het niet geloven. Hij is de slimme en hun Glen is zo dik als een

nijlpaard.

PETER: Zegt maar wat ge denkt, Phil.

JAN: Dat doet hij sowieso.

PHIL: ... En eten, hij kan twee keer zoveel eten als een varken.


29

PETER: Bedankt.

PHIL: Vorig jaar in Hekelgem. Ik zag hem twee volledige ontbijten opeten, het één na het

andere en dan loopt hij daarna de Keutelberg op, hoe hij nog geen hartaanval heeft

gehad is voor mij een raadsel.

PETER: Ik doe dat gewoon graag.

(PHIL begint GEERT te appreciëren)

PHIL: U moet hier door de jaren heen dan al wel heel wat sterren gezien hebben?

GEERT: Oh ja, we hebben er één of twee gehad.

PHIL: Zoals wie?

GEERT: Luc Caals.

PHIL: Ja?

GEERT: Bart De Pauw .

PETER: Echt?

PHIL: (tegen PETER) Doe Geubels eens na, Peter !

PETER: Nee.

PHIL: Doe dat eens !

PETER: Nee !

PHIL: Hij kan Geubels zo goed nadoen. Doe het eens.

PETER: Nee, ik doe het niet.

PHIL: Hij kan het echt goed doen, allez, doe het !

PETER: Nee, verdomme, ik doe het niet.

PHIL: Hij kan zo goed Philppe Geubels nadoen; als ge uw ogen sluit, zoudt ge denken

dat hij het was. Ik kan het niet doen, maar hij wel.

GEERT: Echt?

PHIL: Doe het eens !

(PHIL drinkt nog eens)

PETER: Nee, ik doe het niet !

GEERT: Oh ja, we hebben ze hier allemaal gehad. Geert Hoste.

PETER: Nee toch?

GEERT: Ja.

PETER: En ik dacht dat Emmy...


30

GEERT: Oh en de verhalen... je zou het niet geloven.

PHIL: Het is bij ons hetzelfde.

GEERT: Dat kan ik zien.

PHIL: Het is allemaal voor de show, hé Jan?

JAN: Soms.

GEERT: Dat durf ik te wedden.

PHIL: We zijn de ambassadeurs van de werkende man.

GEERT: Dat kan ik absoluut zien.

PHIL: Maar weet ge wat het verschil is, Geert?

GEERT: Zeg maar...

PHIL: Bij ons is het gratis.

GEERT: Dat zou kunnen.

PHIL: Ja, onze show is gratis.

GEERT: Ja, maar je weet wat ze zeggen over dingen die gratis zijn?

PHIL: Wat dan...!

GEERT: Als het gratis is, kan het de moeite niet waard zijn !

(EEN MOMENT)

PHIL: Zeggen ze dat ?

GEERT: Dat is wat ze zeggen.

(Het gesprek gaat nergens heen. GEERT wordt steeds ongemakkelijker, want hij

realiseert zich dat hij PHIL beledigd heeft op de één of andere manier)

PETER: Wilt gij Emmy neuken, Geert?

(EEN MOMENT).

GEERT: Ik denk niet dat het mijn ding is... echt niet... je weet wat ik bedoel?

PETER: Ik wel !

PHIL: Er is geen gevaar bij, die acterende kippetjes kennende?

GEERT: Nu, zo ver zou ik niet gaan…

PHIL: Ja, maar...

GEERT: We moesten de politie eens een keer bellen. Romeo en Tybalt bleven nog steeds

vechten, ook toen ze het podium al af waren; ze belandden uiteindelijk in de straat,

waar ze beiden werden gearresteerd.


31

PETER: Ze zaten onder de drugs en zo zeker?

GEERT: Wel…?

PETER: Is zij aan de drugs?

GEERT: Dat zou ik niet...

PETER: Is ze aan de drugs of niet?

GEERT: Nee...

PHIL: Een maat van mij was bezig in een hotel in Landen, was daar aan het werken op

een grote hoogte. Hij viel, hij heeft nooit meer gelopen.

GEERT: O God !

PHIL: Dertig, en bang gegaan; nooit nog gelopen... strompelt rond als een spast, nu.

GEERT: O God !

PHIL: Hij werkte voor een groot bedrijf, VSBB geregistreerd, de vereniging van

stellingbouwers… ze wilden het rechtzetten, opknappen en afbreken. Baf, viel en is

nu een spast !

GEERT: O God !

PHIL: Je moet de dag plukken.

GEERT: Vertel mij wat.

PHIL: Hij strompel rond als een spast, hé Peter, Tom Stiers?

PETER: Ge moet hem zien.

GEERT: O God !

PHIL: Kan zelf niks meer doen, heeft een verpleegster die hem en zijn ma komt helpen,

want die heeft een witte angina.

PETER: En hij had bij de Sporting gespeeld kunnen hebben...

PHIL: Bang en gedaan...

PETER: Hij zit in een stoel, hé?

PHIL: En die verpleegster is een knap grietje, hé?

PETER: Ja, ze is niet slecht!

PHIL: Er zat dertien procent groei in deze handel, dat is waarom ik mijn eigen zaak

opgericht heb. Ik heb nog nooit zo hard gewerkt; ik dacht dat het makkelijker zou

zijn, maar nu loop ik achter al mijn geld aan, net als iedereen !

(PHIL drinkt zijn glas leeg, GEERT is beledigd door de brutaliteit)

GEERT: Wel, dan laat ik u maar aan deze beginnen !


32

PHIL: Ja, van zodra we dit bovenste niveau erop hebben, kan Jan op het dak gaan en

kunnen we eraan beginnen. Vijftig minuten ! Zeikgemakkelijk, echt.

(PHIL plaatst zijn glas terug op het dienblad, dus doen PETER en JAN dat ook)

GEERT: Dat is goed om te weten.

(PHIL's gsm belt als hij naar de stelling gaat)

PHIL: Ja, met Phil's Stellingen, wie zoekt u? Wat kan ik voor u doen? Peter, haal mijn

lader eens uit de camion, terwijl ik deze oppak. (PETER gaat af via de theaterzaal.

PHIL neemt de oproep aan en gaat verder naar achter) Het antwoord is ja ! Waar is

de job?

(PHIL gaat af langs de vleugels. STILTE)

JAN: Is er ergens een toilet, maat? Ik moet schijten.

GEERT: Gebruik dat achter de scène maar. Voorzichtig, want Emmy is daar.

(JAN gaat af, hij laat GEERT de glazen en de overblijfselen van de koekjes

opruimen. Er is voor de eerste keer rust in het theater. GEERT staat onderaan de

stelling en onderzoekt terloops het werk bovenaan de stelling als EMMY het

podium opkomt)

GEERT: Oh God !

EMMY: Wat is dit allemaal?

GEERT: Ik zou het, eerlijk gezegd, ook niet weten.

EMMY: Ik ben ook een socialist, maar...

GEERT: Ja, het doet wel wat vragen rijzen..?

EMMY: Het is een ‘wake up call’! (EEN MOMENT) Waar zijn ze nu?

GEERT: Maak je geen zorgen, ze zijn verdwenen, dus we hebben een momentje rust. Ze

zullen binnen vijftig minuten gedaan hebben... het is blijkbaar een fluitje van een

cent, als ze er uiteindelijk aan beginnen.

EMMY: Dat klinkt goed.

(EEN MOMENT)

GEERT: Sorry daarvoor.

EMMY: Het is jouw schuld niet.

GEERT: Ik ben het moe om het met hen uit te vechten, om eerlijk te zijn. Zelfs Boyzone

vroeg niet zoveel van me. Iemand had hier al weken geleden moeten zijn, volgens

Mathieu ! Hij had een goeie uit Rijmenam gereserveerd, maar die zijn blijkbaar

failliet gegaan, zodus..! Ik hou wel van een beetje stoer, maar dit…

EMMY: Ja, ik ben bang dat men ze vanuit het moeras hebben gehaald.


33

GEERT: Met het moeras kan ik nog leven; het is die onuitgesproken agressie waar ik niet

kan mee omgaan! Maar wat kan je eraan doen nu de gemeenteraad wil

outsourcen? Het is een verdomde loterij wat daar dan uit opduikt! Ik stond te

flippen als een gek toen ik hen zag, ik dacht, oh mijn God ! En als jij dan binnen

kwam, was het alsof ze een spook hadden gezien...

EMMY: Oh bedankt.

GEERT: Neen serieus. Vond je dat ook niet. Het was alsof ze pas het leven hadden gezien.

EMMY: Buitenaardse wezens, denk ik.

GEERT: Buitenaardse wezens? Ik kan wel een ander woord voor ze bedenken.

EMMY: Ik durf te wedden dat we dat allebei kunnen.

GEERT: Ik dacht dat ik dit alles al had achtergelaten, ik leef in een zeepbel !

EMMY: God zij dank.

GEERT: Ik bezweek bijna toen hij het over zijn vriend in die rolstoel had, heb je dat

gehoord? Hemeltje, over ongevoeligheid gesproken. En dan die Pool, dat was pas

een verspilling van energie, vooral als hij aan die stelling hing. (Licht tegen EMMY)

En ik zag hoe jij ernaar keek !

EMMY: Ja, wat was dat allemaal?

GEERT: Bestiaal instinct ! Ik gaf hem bijna een banaan.

(EMMY lacht hartelijk)

EMMY: Ik denk dat hij die zelf al bij had.

GEERT: Hij zegt niet veel, dat is al een geluk.

EMMY: Maar hij geef niet rap op.

GEERT: Precies.

EMMY: Dacht hij werkelijk dat het iets te betekenen had ?!

GEERT: Dat is het echte leven, dat.

(EMMY lacht weer naar GEERT)

EMMY: Ik denk dat ze zich bewezen hebben.

GEERT: Je voelt wantrouwen uit hen komen, vind je ook niet?

EMMY: Dat is nu het grote publiek.

GEERT: Hemeltje lief !

EMMY: Nu, dan is er toch iets goed van gekomen; Ik heb mijn publiek ontmoet.

GEERT: Waarom ze juist vandaag moesten komen is mij een mysterie, en ik heb de

gemeenteraad vanmorgen al gehad betreffende de subsidies.


34

EMMY: Oh, happy days !

GEERT: Absoluut. Ze gaan me terugbellen om me te vertellen waar we één en ander op

zullen moeten bezuinigen; Ik kan al niet wachten !

(De sfeer is vriendelijk en rustig, ze kijken naar de zaal en merken niet dat PHIL

achteraan de scène is verschenen en het gesprek kan horen)

EMMY: Waar zijn ze naartoe?

GEERT: De aapmens moest een kakje doen, vertelde hij mij.

EMMY: Dat was goed van hem.

GEERT: Ik wil gewoon dat ze rap weg zijn.

EMMY: Terug naar de goot waar ze uitgekropen zijn?

GEERT: Er staat Zelzate op de truck.

EMMY: Zelzate?

GEERT: Daar in de buurt.

EMMY: Ben je er ooit geweest ?

GEERT: Ik ben overal op tournee geweest, lieveling, dat is de reden waarom ik deze baan

heb aangenomen, om me te verbergen voor de echte wereld.

(Er word hard gelachen om deze opmerking, tot plotseling PHIL’s aanwezigheid

wordt waargenomen door EMMY en GEERT. Hij houdt een moersleutel vast als hij

naar voor komt tot bij EMMY en GEERT. STILTE)

EMMY: Oh, hallo !

(EEN MOMENT)

GEERT: Is alles in orde ? (EEN MOMENT) Hoe gaat het ermee?

(EEN MOMENT)

PHIL: Alles oké !

(EEN MOMENT)

GEERT: Wel, dat is dan goed ! (EEN MOMENT) Goed, ik ga eens verder doen, dan kunnen

jullie ook voort doen en vertrekken, en kunnen wij... je weet wel... doen wat wij

moeten doen.

(EEN MOMENT. GEERT heeft de scène verlaten en laat EMMY en PHIL achter)

EMMY: Wat is het? Een lek ? (EEN MOMENT) Dat is niet zo goed, met alle elektriciteit

daarboven. (EEN MOMENT) Geert zei dat als het regent... het een beetje... (EEN

MOMENT) Het had al jaren gedaan moeten worden, zei hij. (EEN MOMENT) Hoe

dan ook: Ik kan maar beter gaan en...


35

(EMMY gaat af. PHIL is alleen op het podium en hij boert als ze af is gegaan, als

hij dat doet komt JAN achteraan op en PETER komt binnen langs de zaal met een

aantal planken voor bovenaan de steiger)

PETER: Er ligt daarbuiten overal water door die zandstralers.

(EEN MOMENT)

PHIL: Een shit-job, de deze hier.

PETER: Laten we dit dan opzetten, opknappen en wegwezen.

(EEN MOMENT).

PHIL: Er is geen haast bij.

PETER: Euh?

PHIL: Ik zeg, er is geen haast bij !

PETER: Ik dacht dat we boven en buiten waren.

PHIL: Ja, maar er is geen haast bij !

PETER: Ik dacht...

PHIL: Het heeft geen zin om onszelf op te jagen, hé?

(PHIL kijkt gewelddadig en ernstig, er moet niet mee gesold worden)

PETER: Ik dacht dat je het hier wilde opknappen en afbollen?

PHIL: Dat wil ik ook, maar ik wil niet overhaast te werk gaan, we willen niet afgaan als

halve janetten, check al de borgpennen nog eens !

PETER: Die zijn goed, maat, ik heb ze al drie keer gecontroleerd !

(PHIL ontploft)

PHIL: Ik zei: kijk al die klote borgpennen nog eens na ! (STILTE) Sorry maat ! Controleer

ze nog eens, wilt ge?

(EEN MOMENT)

PETER: Oké, ik zal ze opnieuw controleren !

(EEN MOMENT).

PHIL: En zet de radio aan...

(EEN MOMENT)

JAN: Ik dacht dat hij gezegd had...

PHIL: Ik zei: zet de radio aan !

(EEN MOMENT)


36

JAN: Oké, maar...

(JAN zet de radio op)

PHIL: Luider ! (JAN zet hem luider) Luider! (JAN doet het nog eens) Luider.

JAN: Wat?

(JAN draait de radio nog luider. PHIL bekijkt JAN en ze vinden het zeer grappig. De

lichten gaan uit)

BLACK OUT - EINDE EERSTE BEDRIJF


37

TWEEDE BEDRIJF

Drie uur later

(Zaallichten uit. MUZIEK komt weer uit de radio. GEERT komt op met zijn mobiele

telefoon, hij zet de radio uit. Stilte. Hij is duidelijk angstiger dan we eerder hebben

gezien. Hij kijkt naar de steiger en dan naar de zaal, op zoek naar de arbeiders)

GEERT: Mathieu, Mathieu luister naar mij; Ik kakel hier als een vlammende kalkoen voor het

moment. Wat? Wat? Hé luister, ik wil nu niet gaan discuteren over de vraag of een

kalkoen kakelt, lieverd ! Ik zit er tot aan mijn nek in ! Of een kalkoen kakelt of niet

staat op het moment niet direct op mijn lijst van prioriteiten ! Oké, als dat je beter

doet voelen, ik ben het met je eens, een kalkoen kakelt niet, ben je nu gelukkig? Ik

vroeg alleen waar je in Godsnaam deze cowboys vandaan hebt gehaald? Nee, Ik

heb geen idee waar ze zijn, maar ze zeiden dat het een fluitje van een cent was en

dat het in vijftig minuten af zou zijn; we zijn nu drie uur later en ik zie ze evenveel

als bij mist op de Schelde, ik heb een stelling op de set gekregen; Emmy is in alle

staten en de coproducenten zitten op een trein hier naartoe ! (EEN MOMENT)

Luister, ik krijg een ander gesprek binnen; ik ga op moeten nemen, het is

waarschijnlijk de gemeenteraad met nog meer goed nieuws. Ja, ze willen

waarschijnlijk een korting. (terwijl hij af gaat) Hallo, met de assistent van Geert

Toens ! Een ogenblik, ik zal proberen u door te verbinden !

(JAN komt uit de zaal met PHIL en PETER. PHIL draagt een rol roofing, PETER

heeft een boor vast en JAN een zaag. JAN zet de radio op en de drie mannen

beginnen de steiger te ontmantelen onder begeleiding van harde muziek. Als de

twee bovenste lagen zijn ontmanteld zet PETER de muziek af)

PETER: Ik kan niet geloven dat we hier blijven rondhangen, en dat alleen omdat iemand in

uw gat gebeten heeft?

PHIL: Zij hebben niet in mijn gat gebeten, ik heb in dat van hun gebeten !

PETER: Waarom?

PHIL: Voor mij een weet en voor u een vraag !

(PETER en JAN genieten van het sarcasme)

JAN: We zijn hier al een uur langer dan nodig, Phil !

PHIL: Wat verdomd onhandig van ons toch, we konden niet op het dak geraken !

(De drie mannen zijn bezig met de ontmanteling van het hoogste punt van de

steiger)

PETER: Hoe laat is het nu?

(PHIL kijkt op zijn horloge)

PHIL: Half twaalf.


38

PETER: Wanneer zijn we hier aangekomen?

PHIL: Half acht...

JAN: Ik lag nog te slapen.

PHIL: Dat weten we.

PETER: Hij ligt altijd te slapen. Hij kruipt in de camion en voor ge het weet is hij vertrokken.

Hij is het absolute tegenovergestelde van u, Phil.

JAN: Hoe laat zijn we gisteren uit Adegem vertrokken?

PETER: Ik weet het niet, ik heb nooit enig idee waar ik ben, om eerlijk te zijn.

(PHIL steekt wat stellingsonderdelen naar beneden)

PHIL: Hebt ge het?

(de mannen laten de één na de andere paal naar beneden zakken)

PETER: Maar om zeven uur vanmorgen was er hier nog niets open.

JAN: We hadden moeten stoppen bij de Carestel.

PHIL: Ik stop niet bij de Carestel, wat denkt ge dat ik ben?

JAN: Ik vind het lekker bij de Carestel.

PHIL: Ik wil zoveel niet betalen ! Hij wil naar de Carestel, waar denkt hij dat hij is; ik schijt

geen geld.

JAN: Ik hou van de Carestel.

PHIL: De Carestel ! Hebt ge dat gehoord, Peter? Als ik een oproep krijg van het

Wijnegem Shoppingcenter of zo, voor een grote klus, dan kunnen we stoppen bij

de Carestel, maar tot die tijd...

PETER: Dat is hoe het werkt.

PHIL: Eén telefoontje, maat, en uw leven kan zo veranderen; een mega-job en we

kunnen allemaal een zwembad plaatsen.

PETER: Ja, maar tot die tijd...

PHIL: Precies !

PETER: Op de juiste plaats zijn, op het juiste moment !

PHIL: Het kan gebeuren dat iemand in de steek gelaten wordt; de telefoon rinkelt en

bang... we baden in het geld. (JAN en PHIL hebben een aantal palen verzameld en

laten ze dalen tot bij PETER) Heb ge hem? Na drie. Een twee drie! (De twee

mannen ga dan naar een lager niveau) Ja, sommige van die lullige firma’s gaan

wel eens ooit failliet en dan zijn wij daar.


39

PETER: We zijn een lullige firma… omdat we het materiaal twee keer moesten verplaatsen.

We hadden aan de voorkant moeten parkeren.

PHIL: Denkt ge dat ik dat niet weet?

PETER: Wat heeft die agent gezegd?

PHIL: Hij zei dat we daar niet konden parkeren, wat denkt ge dat hij gezegd zou hebben,

verdomme?

(PHIL begint een ander niveau van de stelling af te breken. PETER zet een aantal

palen tegen de basis)

PETER: En ik zeg u nog wat; die zandstralers daar doen goed werk, daar vooraan.

PHIL: Wat moet ge daar nu voor kunnen?

PETER: Ge moet dat water op juiste plaats kunnen spuiten.

PHIL: Dat is hetzelfde als wanneer ge moet pissen.

PETER: Het is niet hetzelfde, ik heb nog nooit geen vuiligheid uit een baksteen gekregen

door ertegen te pissen !

(PHIL begint de stelling aan de andere kant los te maken)

PHIL: Ge staat de hele dag met een pijp water te sproeien; daar moet ge niks voor

kunnen.

JAN: Ge moet ook de hoeken doen.

(PHIL, JAN en PETER doen een aantal schoren los)

PHIL: Wij moeten tenminste dit spul opbouwen en we vertrouwen erop dat we er op

kunnen werken; en als we het verkloten, dan gaan we eraan; die zandstraal-

jongens zetten niet eens hun eigen stelling op.

JAN: Ik zou het niet erg vinden om te moeten zandstralen.

PHIL: Dat is wat we doen in dit land, we bejubelen banen die elke kloot kan doen. We

bejubelen beroemdheid. We eren onnozelaars die op de teevee komen en er geen

ballen hoeven te doen. Kijk naar die gasten die verloren lopen in een jungle, ze

moeten onnozel genoeg zijn om er verdwaald in te geraken; ziet ge wat ik bedoel?

JAN: Gij zou op de teevee moeten komen, Phil.

PHIL: Ik ben geen janet, dus dan kan dat niet. Ge zit er dus weer naast.

PETER: Ja, ge zult deze job dus wel moeten blijven doen.

(PHIL wordt niet in de discussie getrokken)

PHIL: En ik zal u nog iets vertellen, de werkman moet hemel en aarde bewegen om zijn

brood te verdienen en de aandeelhouders en de dikke nekken lachen ons uit. Dat

is de reden waarom we op dat ene telefoontje wachten. De werkman loopt rond als

een watje en dan zijn er al die vrouwen, waar hij niks mee kan doen, omdat hij zo


40

verdomd moe is. (ze ontmantelen de stelling verder) Toen ik nog bokste was het

anders.

PETER: Oh, daar gaan we weer !

PHIL: Ze hingen er altijd rond, na elk gevecht.

PETER: Oh ja?

PHIL: Ik zeg niet dat ze allemaal op Emmy trokken; maar al die grieten terwijl wij

elkanders hersens inklopten.

JAN: Dat is voor idioten.

(de stelling wordt nog meer afgebroken)

PHIL: Wreedaardig.

JAN: Onnozel.

PHIL: Pas op, het leven is wreed.

PETER: Ja, zeker als ge met u moet werken !

PHIL: Het is wreed, pompen of verzuipen, krokodillen onder elkaar.

(EEN MOMENT)

JAN: Sommige dingen zijn goed.

PHIL: Zever niet.

JAN: Ja, ik vind dat.

PHIL: Denkt ge dat?

JAN: Ja, ik denk dat; muziek bijvoorbeeld.

PHIL: Ja ?

JAN: Ik hou daar wel van.

PHIL: Wat, klassiek of wat?

JAN: Sommige.

PHIL: Kloterij !

JAN: Houdt gij er niet van?

PHIL: Nee, want het is kloterij !

JAN: Ik hou ervan.

PHIL: Het is kloterij, maat, het zijn de nieuwe kleren van de keizer !

JAN: Soms wel.


41

PHIL: Ik heb er nog niet veel naar geluisterd, maar ik denk toch dat het dikke zever is.

JAN: Ik hou van Tsjaikovski.

PHIL: Ik kan dat zelfs niet uitspreken !

JAN: Hebt ge nooit van zijn 1812 gehoord?

PETER: Hij heeft zelfs nog nooit van 1800 gehoord, hé Phil?

PHIL: Jullie hebben dat daar waarschijnlijk allemaal op school geleerd, nietwaar? Ze

hebben daar waarschijnlijk een beter systeem. Wij kregen daar niks van; ze waren

daar al blij al ze ons gewoon onder controle konden houden. In mijn school werd

de slagorde uitgevonden. Echt ! Gewoon om de menigte te controleren. Jezus, wij

mochten nooit naar muziek luisteren. Wat zouden we met Tsjaikovski gedaan

hebben? Ik ben zeker dat gij muziek heb gekregen… en kunst en theater, hé? Wat

zeidt ge dat het was; Black Lig...

JAN: Black light; ze maken theater voor iedereen.

PHIL: Niet hier, maat, hier is dat voor janetten !

JAN: Ik denk niet dat dat waar kan zijn.

PETER: Hé, weet ge dat ge nooit meer dan twee meter weg zit van een rat in dit land.

(EEN MOMENT)

PHIL: Waar komt dat verdomme weer vandaan?

(GEERT komt op, blij dat de stelling wordt afgebroken)

GEERT: Eindelijk gedaan?

PHIL: Bijna, en dan zijn we weg, maat !

GEERT: Fantastisch !

PHIL: De job is gedaan, maat. Als dat dak nog eens lekt dan eet ik mijn eigen stront op.

(EEN MOMENT)

GEERT: Geweldig.

PHIL: Yep.

GEERT: Bedankt. (Er is een moment dat iedereen geniet van het moment, dan belt de

telefoon van GEERT, hij antwoordt en loopt rond op het podium) Hallo ! Wel, hij zal

langs de zijkant moeten komen; hij kan niet parkeren aan de voorzijde. Ik heb daar

al een vrachtwagen staan; ze halen de steiger naar beneden. Ik weet dat we een

première hebben, vanavond. Er was een probleem, ja nog één, ik kan haast niet

meer bewegen door al die problemen, dat is ook een première voor mij ! (GEERT

stopt zijn gesprek en spreekt tot PHIL en de jongens) Vicky aan de kassa vertelde

me dat ze ijsjes komen leveren, ik laat hem aan de zijkant zetten, net voor jullie.

(PHIL is bezig met de steiger en de houten planken)


42

PHIL: Zolang hij er niet lang staat !

GEERT: Als het is, wie ik denk dat het is, dan is hij weg voordat je het weet. (GEERT draait

zich en gaat naar de uitgang) In tegenstelling tot sommige anderen hier !

(GEERT gaat af. PHIL kijk hoe hij afgaat)

PHIL: Ik denk dat hij een drankprobleem heeft?

PETER: Waarom denkt ge dat?

PHIL: Kont ge het niet ruiken?

PETER: Ik heb er niet zo dichtbij gestaan, Phil maat.

JAN: Ik denk dat het zijn aftershave is.

PETER: Hey, misschien heeft hij dat opgezet om u terug te pakken, Phil, want ge had in zijn

gat gebeten.

PHIL: Grappig.

PETER: Ge hebt het zelf gezegd.

(PHIL toont PETER zijn middelvinger en begint weer te werken)

PHIL: En hoe gaat het met je moeder, Jan?

JAN: Ze wacht op haar behandeling.

PHIL: Hoe lang wacht ze nu al?

JAN: Al heel lang.

PHIL: En ik die dacht dat het hier slecht was. Mijn moeder kreeg nooit een dokter te zien.

Ze had een scan laten maken en heeft nooit een afspraak gemaakt. Ze maakte

gewoon geen afspraak, ze ging binnen, liet een scan maken en kreeg nooit de

resultaten. Bang en weg. Ze hebben daar hun handen vol, de jongens van de

gezondheidsdienst.

PETER: Ik ging eens op een avond naar de spoed en het was zo beangstigend dat ik terug

naar huis ging en een lading Neurofen nam. Ik dacht, ik blijf niet in dat ziekenhuis

anders krijg ik nog iets !

(PHIL bekijkt JAN)

PHIL: Gij zijt een gelukkige kloot, gij.

JAN: Omdat ik met u werk?

PHIL: Ook.

JAN: Waarom ben ik dan een gelukkige kloot?

PHIL: Zo’n lichaam hebben en nog nooit in uw leven in de buurt van een fitness zijn

geweest.


43

JAN: Het is een geschenk van God.

(EEN MOMENT)

PHIL: Het is een schande, maat, dat is het; de manier waarop Emmy naar je keek was

een verdomde schande. Als ik een lichaam als dat had, zou ik weten wat ik ermee

zou doen. Hé Peter?

PETER: Als ik een lichaam als dat had, zou ik het verkopen.

PHIL: Aan wie?

PETER: Niet aan u?

PHIL: Ik zou u niet kopen, hoe ge er ook uitzag. Ge hebt er waarschijnlijk al genoeg mee

geknoeid !

PETER: Nee, ik zou het verkopen aan iedereen die het zou willen.

PHIL: Nee, als ik zo een lichaam had, dan zou ik dit niet doen.

(GEERT komt op met drie ijsjes en geeft ze rond)

GEERT: Hier zie, voordat je erom vraagt. Op kosten van het huis !

(er is een gezamenlijk gejuich van de arbeiders)

PETER: Oh, daar hou ik van.

GEERT: Dat is dan goed.

(de mannen doen de verpakking van hun ijslolly’s en GEERT ruimt de rommel op)

JAN: Tof.

PHIL: Bedankt maat !

GEERT: Ik zal uw afval opruimen, dan moeten jullie het al niet meer doen. (GEERT

verzamelt de verpakkingen en bekijkt ze kort) Ik ben bang dat ik nog wat slecht

nieuws heb, mannen.

(JAN zuigt op zijn lolly)

JAN: Dit is lekker.

PETER: Wat is er? Komt Emmy niet meer terug?

PHIL: Het heeft toch niets te maken met het geld, hé Geert, want we hadden een cash

betaling gevraagd !

GEERT: Het geld ligt aan de kassa.

(PHIL zuigt vol vertrouwen aan zijn lolly)

PHIL: De job is goed gedaan, maat.

PETER: Waarom dan, wat is er?


44

GEERT: Het is die kerel die de ijsjes heeft geleverd.

(PETER likt zijn ijslolly)

PETER: Wat is er? Zijn zijn ijsjes op ?

GEERT: Nee ; hij heeft iets geraakt toen hij hier aankwam.

PHIL: Niet mijn vrachtwagen, want ik er al een buitenspiegel af?

GEERT: Nee !

PHIL: Tja, wat heeft hij dan geraakt?

(EEN MOMENT)

GEERT: Ik denk dat hij iets aan de zijmuur heeft geraakt.

PHIL: En dan?

GEERT: Hij denkt dat hij vast zit !

PHIL: Euh?

GEERT: Ik weet ook niet hoe jullie het gemist hebben, om eerlijk te zijn.

PHIL: Wat is het?

GEERT: Een stuk oud ijzer of...

PHIL: Hoe zit hij dan vast?

GEERT: Het verscheurde zijn band...

PHIL: Heeft hij geen reservewiel?

GEERT: Ik denk het wel, maar hij zegt dat hij niet aan het wiel kan, want hij staat te krap

tegen de muur.

PHIL: Wat?

GEERT: Het zou oké zijn als hij er aan kon...

PHIL ... En wat gaat hij eraan doen?

GEERT: Niets op dit moment, hij zit gewoon te wachten ! Ik denk dat hij aan een sandwich

zat te likken.

PHIL: Aan een broodje ?

GEERT: Nee, je weet wel, zo heet dat toch. Zo’n ijsjes in drie kleuren met een wafeltje aan

weerszijden? Hoe noemen ze dat...?

PHIL: En waar wacht hij op?

PETER: Met van die dunne wafeltjes aan elke kant ?

GEERT: Touring wegenhulp, denk ik.


45

PHIL: Denkt ge dat?

PETER: Ja, wij noemden dat een sandwich !

GEERT: Hij wilde het u zelf komen vertellen, maar ik zei dat ik het wel zou doen.

(EEN MOMENT)

PHIL: En hoe lang gaat dat duren?

GEERT: Ik weet niet, hij heeft ze gewoon gebeld.

PHIL: Kunnen wij hem niet helpen?

JAN: We krijgen dat wiel er wel af !

GEERT: Er is geen ruimte, hoor. (EEN MOMENT) Ze zullen hier wel in een mum van tijd

zijn... !

PHIL: Touring?

JAN: We kunnen hem duwen?

GEERT: Naar het midden van de weg?

JAN: Yes, we can !

GEERT: Dat is de reden waarom hij langs de zijkant moest komen; we kunnen de weg niet

blokkeren door het zandstralen en die moeten weg zijn om half vijf !

(PETE, PHIL, JAN en GEERT hebben deze discussie terwijl ze gefrustreerd

rondlopen en hun ijsjes likken)

JAN: Dus we zitten vast?

GEERT: Het zal maar een paar uur duren.

PHIL: Een paar uur?

GEERT: Dat is wat hij zei.

PHIL: Ik wilde voor vier uur in de Tervuren zijn !

GEERT: Het kan ook minder zijn, het hangt af van wanneer ze komen !

PHIL: En wat moeten wij dan doen?

GEERT: Wel...

PHIL: Gaan winkelen?

GEERT: Ik zeg alleen...

PHIL: We kunnen niet wat rondlummelen, Geert... we proberen een dubbele shift te

draaien !

GEERT: Hij zegt om u gewoon op uw gemak te zetten.


46

(PHIL is uiterst gefrustreerd en begint kwaad te worden)

PHIL: Wat, we kregen een ijsje van de man die ons komt vertellen dat we ons op ons

gemak moeten zetten?

GEERT: Wel, hij is technisch gesproken niet de man van de ijsjes.

PHIL: Wie kan het wat schelen wat hij is, verdomme?

GEERT: Hij is gewoon de bestuurder van de camion.

(PHIL is erg geïrriteerd)

PHIL: Ik ga hier niet discuteren of hij de man van de ijsjes is of een verdomde chauffeur,

Geert, ik wil dat hij opschuift !

GEERT: Ik ook !

(PHIL is gespannen)

PHIL: Wel, laten we hem dan wegduwen !

GEERT: Kalmeer toch !

PHIL: Ik ben kalm !

GEERT: Dat zou je niet zeggen.

PHIL: Luister, wat mij betreft is hij de verdomde man van de ijsjescamion !

GEERT: Oké, hij is de man van de ijsjescamion, noem hem wat je wil.

PHIL: Wel, we willen niet dat de man van de ijsjescamion onze klus naar de kloten doet,

hé?

GEERT: Wel, je kan er niks aan doen, hé, tenzij je een magisch toverstokje hebt, maar dat

heb je niet, hé?

PHIL: Waarom, hebt gij er één?

GEERT: Nee, gek genoeg niet !

PHIL: We kunnen dit niet hebben, we willen het afbollen; we hebben ons te pletter

gewerkt aan deze job, en nu moet geen verdomde man van de ijsjescamion ons

komen vertellen wat er moet gebeuren !

GEERT: Oh, wacht toch gewoon af, stomme oude lul !

PHIL: Ik zal afwachten; Ik ga hier in zijn nek zitten hijgen, als ik de nutteloze zak zie !

Jezus… wat een verdomde klotengang van zaken !

(GEERT wordt ook steeds onrustiger)

GEERT: Hey, werk het niet uit op mij, ik ben de verdomde man van de ijsjescamion niet, of

de verdomde witte bestelwagen man: ik heb er niets mee te maken. Als je hier op

de juiste dag zou zijn gekomen was dat allemaal niet gebeurd. Je moet je gewoon


47

op je gemak zetten en op je lolly zuigen en wachten tot de Touring camionette man

komt ! Christus, wat ben jij een drama queen ! (GEERT stormt terug de zaal in)

Wat een vlammende bedoening is dit !

(PHIL, JAN en PETER zuigen op hun lolly’s. PHIL bekijkt JAN, die ook naar hem

kijkt)

PHIL: Waar kijkt ge naar?

JAN: Naar niks.

PHIL: Wat een verdomde...

(STILTE)

PETER: Een lekker ijsje.

PHIL: Wat?

(EEN MOMENT)

PETER: Ik zei, dat het een lekker ijsje is !

PHIL: Ik geef geen bal om het feit dat het een lekker ijsje is. Ik wil het afbollen !

JAN: Ik dacht dat ge had willen stoppen en het laten duren tot ze in hun gat gebeten

waren?

(EEN MOMENT)

PHIL: Houdt uw bakkes, Poolse zot !

(EEN MOMENT).

JAN: Ik vind dat Peter gelijk heeft, een lekker ijsje.

(STILTE. PHIL bekijkt PETER alsof hij een wezen uit de Blue Lagoon is. Hij schudt

zijn hoofd en loopt nodeloos aan zijn ijsje te zuigen. STILTE)

PHIL: Ik wist dat ik deze job nooit had mogen aannemen.

(EEN MOMENT)

PETER: Daar is het een beetje te laat voor.

PHIL: Ik was het niet van plan, maar ik dacht dat ik het erin kon persen.

PETER: Dat is wat die chauffeur ook dacht, hé?

PHIL: Het is erger dan die job aan de kathedraal van Doornik en ik zit nog altijd te

wachten op mijn centen bij die klootzakken.

PETER: Hij heeft in ieder geval het geld al.

(EEN MOMENT).


48

PHIL: Er is helemaal geen garantie dat de Touring camionette man ook hier geraakt. Er

zijn een miljoen pannes per uur, ik bedoel maar, dit is geen echte prioriteit. We

zullen blij mogen zijn als hij hier deze maand nog geraakt. (EEN MOMENT) In feite,

zoals de zaken ervoor staan, kunnen we hier blijven en naar het stuk gaan kijken.

Als dat geen nachtmerrie is ! God sta ons bij dat we naar die shit moeten kijken ! ik

steek nog liever mijn ogen uit !

JAN: Hoe weet ge dat nu; misschien houdt ge er wel van.

PHIL: Euh?

JAN: Het kan u misschien iets vertellen over relaties.

PHIL: Er zit geen seks in, er is dus hoe dan ook niks om naar te kijken, dus... Het is niet

als in een film, in een film kunt ge alles zien en het kost maar 10 euro !

JAN: Zoudt ge gaan zien als er blote borsten in te zien waren?

PHIL: Misschien !

JAN: Maar misschien zoudt ge dan zoeken naar blote borsten en niet nadenken over het

verhaal.

PHIL: Euh?

JAN: Dat zou het misschien moeilijk maken?

PHIL: Hoezo?

JAN: Het zou de illusie verbreken.

(een moment)

PHIL: Wel, wanneer een relatie kapot gaat is er meestal seks bij betrokken... toch in mijn

ervaring.

JAN: Maar is het niet jouw verhaal.

PHIL: Wat?

JAN: Het is niet uw verhaal !

PHIL: Dat is duidelijk.

JAN: Het is een ander verhaal.

PHIL: Dat weet ik ook !

JAN: Zo leren we iets; we luisteren naar andere verhalen.

PHIL: Dat weet ik ook wel !

PETER: Opschorting van ongeloof, dat is het.

PHIL: Hey, ik kan mijn ongeloof ook opschorten, maat; net zoveel als iemand anders !

PETER: Ik heb nooit gezegd dat ge het niet kon.


49

PHIL: Ik kan mijn ongeloof ook opschorten !

PETER: Ik ook !

PHIL: Ik moet wel, als ik met jullie wil werken !

JAN: Verhalen vertellen is ervaringen delen; dit is hoe we empathie aanleren.

PHIL: Ja?

JAN: Ja, natuurlijk, dat is hoe we het aanleren.

(EEN MOMENT)

PHIL: Ik steek uw empathie zo dadelijk in uw reet !

JAN: Zo werkt dat met verhalen.

(EEN MOMENT)

PHIL: Ik zal u eens zeggen wat verdomme ongeloof is; dat wij hier vastzitten door een

onnozele ijscamion man !

(STILTE)

PETER: Ge kunt u waarschijnlijk haar borsten wel voorstellen, hé Phil?

PHIL: Wat?

PETER: Ik zat zo te denken; als ge uw ongeloof kunt opschorten, dan kunt ge waarschijnlijk

haar borsten toch inbeelden.

JAN: Hij zegt toch dat hij er genoeg heeft gezien.

PHIL: Ja, en wat zou daar het voordeel van zijn?

PETER: Dat ge uw verbeelding hebt kunnen gebruiken.

PHIL: En dan, we zijn terug bij Lady Di ! Waar zou ik dan voor betaald hebben?

JAN: Om uw fantasie te hebben gebruikt ! Ge hebt toch al eens gehoord van de

verbeelding; als ge geen fantasie hebt, kunt ge geen ideeën hebben. Ik denk dat

ge teveel geslagen zijt geweest; zij hebben uw verbeelding knock-out geslagen. Ge

hebt teveel slagen op uw hoofd gehad; Ik denk dat ge gewoon teveel blote borsten

in uw hersenen hebt zitten ! Ge hebt theater nodig, maat; dan kunt ge er eens over

fantaseren !

(EEN MOMENT)

PETER: Ja, ik haatte toneel vroeger als kind en ik wist dat de Bonenstaak alleen tot aan de

toneellampen ging; maar ik verbeelde me met plezier dat hij recht naar het kasteel

van de reus ging.

(STILTE)

PHIL: Echt ?


50

(EEN MOMENT).

PETER: Ja, tot aan de poort ! En de volgende scène waart ge dan in de keuken van de

reus.

JAN: Een jump cut.

PETER: Zo gaat dat.

(EEN MOMENT)

PHIL: Waar hebben wij het verdomme over?

PETER: Grappig hoe het allemaal werkt, als ge erover nadenkt.

(EEN MOMENT)

PHIL: Oh ja; hilarisch, verdomme !

(EEN MOMENT)

PETER: Pas op, Phil heeft gelijk. Ik wed dat het jaren zal duren om op de E40 te geraken

op dit spitsuur. Het heeft me ooit vijf uur gekost om van Heverlee tot Wemmel te

geraken.

PHIL: Waarom zijt ge niet in de bonenstaak geklommen. Ge had uzelf weg kunnen

toveren !

(EEN MOMENT)

PETER: Ik heb het eigenlijk al gedaan. (EEN MOMENT) Daarom was ik zo lang weg, ik

klom op de verkeerde bonenstaak.

(EEN MOMENT)

PHIL: Waarom moesten ze ons een ijsje geven, zijn we kleine kinderen misschien?

(EEN MOMENT)

PETER: Vroeger at ik graag een ijsje, het was één van de beste momenten voor mij. De

gedachte dat er een ijsje in de pauze op me zat te wachten hielp me door het

eerste bedrijf. Mokka was mijn favoriet, maar ik vond vanille ook niet erg. Ik lust nu

geen mokka meer.

JAN: Ik wil er nog wel één.

(EEN MOMENT)

PETER: Ik zou nog zo’n lolly willen, als die er nog is.

JAN: Zal ik eens zien bij de ijscamionette man?

PHIL: Hij zal zich gewoon vol zitten te proppen in zijn camionette; hij weet dat als hij zich

hier laat zien ik zijn hoofd in zijn reet zal proppen !

PETER: Met of zonder chocoladesaus, Phil?


51

(PHIL wordt ongeduldig door zo rond te hangen, hij staat op en wandelt rond. Hij

weet niets meer te bedenken en stelt het volgende voor)

PHIL: Oh, kust mijn kloten. Ik haal nog wat ijs. Dan heb ik iets te doen ! Anders zit ik hier

nog een half uur te zagen over Jaakje en de bonenstaak?

PETER: Er is erger.

(EEN MOMENT)

PHIL: Wilt gij er ook één?

PETER: Zijn ze gratis?

PHIL: Ik weet niet of ze gratis zijn. Het zou wel moeten !

PETER: Ik heb geen cash geld bij, dus….

PHIL: Ik zal hem dan wel vragen of ze gratis zijn.

PETER: Dat zoudt ge toch verwachten, hé?

PHIL: Waarom? Wat wilt ge?

PETER: Heeft hij ook hoorntjes?

(PHIL is verbaasd)

PHIL: Hoe kan ik nu weten wat hij heeft?

PETER: Ik zal dan wel opnieuw hetzelfde nemen. Aardbei.

JAN: Het was kersen !

PETER: Ja?

JAN: Wij hadden hetzelfde, Phil had citroen.

PHIL: Limoen !

JAN: Was dat limoen?

PHIL: Wel, ik neem hetzelfde.

PETER: Ik zal nog eens zo’n kersen nemen.

PHIL: Weet ge het zeker?

PETER: Ja !

PHIL: Weet ge zeker dat ge het zeker weet?

PETER: Ja !

(PHIL is verloren en hulpeloos)

PHIL: God zij dank, dat hebben we weer opgelost. Dit is wat u overkomt wanneer ge

stopt met werken, mannen, uw verstand wordt puree.


52

PETER: Mijn gedachten zijn altijd al puree geweest.

PHIL: Goed, twee kers en één limoen dus. Ik ga langs dezelfde kant als Geert; er moet

daar een kortere weg of zo zijn.

(PHIL vertrekt langs de vleugels, door het decor van ‘de andere vrouw’; JAN kijkt

naar PETER. Er is echt spanning. EEN MOMENT)

PETER: Hij is geen plezierige man.

JAN: Wat kunnen we eraan doen?

PETER: Hij is een onnozelaar en bij momenten een halve zot, maar hij is hier wel mee

begonnen. Wij hadden dit werk nooit moeten doen. Ik ben stik-jaloers.

JAN: Op wat?

PETER: Op iedereen die aandacht krijgt.

JAN: Hij is gestresseerd, maat.

PETER: Ik ben ook gestresseerd, Jan; ik ben op zoek naar iets anders.

JAN: Er valt nergens zomaar geld in je handen.

PETER: Dat is het probleem.

JAN: Ik wil geen papierwerk.

PETER: Gij en Phil zijn twee dezelfde. (EEN MOMENT) Hij zou zich moeten laten

registreren, maar het kan hem geen kloten schelen. Het is als het werken met een

halve garen. En hebt ge al eens gezien hoe hij rijdt ?

JAN: Waarom denkt ge dat ik slaap?

PETER: Hij kijkt helemaal niet naar de weg. Weet ge waarom hij met boksen gestopt is; hij

verloor zijn perifeer zicht in zijn rechteroog. Hij heeft geen idee van wat er hier aan

de hand is. Zo blind als een mol. Als hij er hier niet één van de dagen afvalt zal dat

een verdomd mirakel zijn ! (PETER wijst naar zijn hoofd om het punt te

verduidelijken) Ik denk dat hij hier een probleem heeft.

JAN: Zijn hersenen?

PETER: Al die dreunen, dat kan niet goed voor u zijn.

(EEN MOMENT)

JAN: Was hij goed?

PETER: Hij was een zilveren medaillewinnaar op het provinciaal kampioenschap, werd

professional, maar heeft makkelijk snijwonden. Hij heeft nooit zijn groot moment

gekend en nu loopt hij naar geld te zoeken zoals ieder ander.

JAN: Wachten op een telefoontje.

PETER: Oh ja, wachten tot de telefoon gaat rinkelen.


53

(EEN MOMENT).

JAN: Waarom waren wij hier nog, dat versta ik niet.

PETER: Ze hadden hem bij zijn ballen.

JAN: Wie?

PETER: Die Geert.

JAN: Waarmee?

PETER: Waarschijnlijk omdat hij een kontridder is, zeker?

JAN: Is hij dat?

PETER: Dat is wat Phil waarschijnlijk denkt... alles gaat over zijn mannelijkheid. Hij heeft zo

eens twee buitenwippers in Waarschoot neergeslagen, juist voor de grap. Dus hoe

rapper we hier weg zijn, hoe beter. Hij heeft al een kort lontje als hij op zijn best is.

Zodra hij zijn geduld verliest...

(PHIL komt terug op de scène. Hij heeft geen ijsjes bij, maar hij is veel levendiger)

PHIL: Ja, er is een deur aan de zijkant !

JAN: Wat?

PETER: Waar is mijn ijsje?

PHIL: Uw ijsje kan mijn kloten kussen, we kunnen beginnen inpakken.

PETER: Ik had toch nog graag een ander ijsje gehad !

PHIL: (die gemerkt heeft dat is beginnen regenen) Het gaat regenen; dus als we nog wat

van dit via de achterdeur in de camion kunnen leggen zijn we voor op de zaak.

PETER: Wat, moet dat dan door het decor van het theater?

PHIL: Waarom niet?

PETER: Hoe zit het dan met hun stuk?

PHIL: Wat is daarmee, er is een laadplatform aan de achterkant.

JAN: Dan moeten we twee keer tillen?

PHIL: Ja, maar we verkommeren hier niet?

JAN: Nee, we blijven hier op ons gemak zitten en ontspannen ons. Ik ga geen twee keer

tillen !

PHIL: Wat is er, hebt ge geen brandstof meer over? Het zal in een mum van tijd gedaan

zijn; alles buiten via de zijdeur en dan kunnen we wachten in de camion.

PETER: Ze zullen het niet leuk vinden als we het decor beschadigen.

PHIL: Dat kan me geen kloten schelen, laten we het gewoon doen.


54

PETER: Ja, maar...

PHIL: Het zal maar twee minuten duren !

PETER: Ja, dat weet ik, maar...

PHIL: Ze zijn nog niet eens begonnen; ze zitten daar maar te niksen !

PETER: Ik vind het niet goed.

PHIL: Wat wilt ge dat ik doe, een taxi bellen om ons hier uit te halen? Kom, we zetten dit

in de camion !

(PHIL zwaait met zijn GSM naar PETER en plaatst hem dan op een paar houten

planken, in dit angstaanjagend moment begint PHIL planken en palen op zijn

schouder te laden en verdwijnt in het decor. Hij loopt over alles en botst hier en

daar tegen het decor)

PETER: Ze zullen purper uitslaan.

(PETER bekijkt JAN)

JAN: Hij is de baas.

PETER: Ik weet het wel, maar, zeg nu eens eerlijk...

JAN: Misschien is het beter zo?

PETER: Waarom kan hij niet rustig zitten wachten op de man van Touring en nog een ijsje

eten?

JAN: Misschien komen die wel niet?

PETER: Laat ons ze nog een half uur geven?

JAN: Laten we het nu zo maar doen, denk ik.

(PETER begint met tegenzin dingen op zijn schouders te laden als we een grote

donderslag horen)

PETER: Zijn we niet verdomd gezegend? Het gaat er weer uitvallen !

(een donderslag als JAN en PETER een aantal stukken van de steiger verzamelen.

Als ze dat doen komt PHIL binnen via de achterkant van het theater. Hij is klaar om

erin te vliegen, maar is heel nat)

PHIL: Ik heb ze er nog net achteraan kunnen insmijten !

PETER: Regent het?

PHIL; Nee, er heeft iemand op mij gepist, natuurlijk is het aan het regenen, verdomme !

JAN: Gewoon op de camion leggen?

PHIL: Gooi ze er gewoon achteraan in, dan kunnen we ze daarna wat achteruit leggen !


55

(JAN en PETER nemen hun palen mee, langs dezelfde kant als PHIL voorheen

ging. PHIL bereidt een volgende trip voor. Een hoog gestresseerde GEERT komt

uit zijn bureau. PHIL en GEERT staan met getrokken messen tegenover elkaar)

GEERT: Waar zijn jullie verdomme mee bezig?

PHIL: We zijn al beginnen laden !

GEERT: Dat kun je zomaar niet doen?

PHIL: Waarom niet?

GEERT: Je verpest de set, daarom ! Er liggen overal attributen !

PHIL: Er is niks gebeurd.

GEERT: Nog niet !

PHIL: Hoe sneller we inladen...

GEERT: Je hebt al genoeg problemen veroorzaakt door Emmy te ergeren en nu gaan jullie

ook nog het decor vernielen !?

PHIL: We gaan gewoon via de achterdeur !

GEERT: Nee, dat doe je niet !

PHIL: Jawel, we doen het al !

(JAN komt terug op en selecteert weer een aantal palen. GEERT is er niet blij mee)

GEERT: Laat die liggen !

JAN: Phil zei...

GEERT: (boos) Laat ze liggen ! (PETER komt op en selecteert ook een aantal stangen en

planken) Schei er mee uit.

PETER: Euh?

(GEERT heeft aanval van bezorgdheid, de arbeiders zijn geschokt door zijn

agressie)

GEERT: De producenten komen naar de kleding kijken, vanmiddag.

PHIL: We zijn uit uw ogen voor ge ermee kunt knipperen !

GEERT: Dat heb je al gezegd toen je hier opdook.

PHIL: Had ons toen dan de kans gegeven.

(GEERT roept naar zijn techniekers)

GEERT: Rob !

PHIL: Wie is Rob?

GEERT: De podium manager ! Rob ! Robert?


56

PHIL: Waar heb je hem voor nodig?

GEERT: Om jullie allemaal af te schieten !

PHIL: Dat proberen we zelf al !

(De sfeer is erg gespannen als EMMY opkomt om het probleem op te lossen. Ze

draagt al haar kostuum voor het stuk ‘de andere vrouw'. Het is een doorschijnende

peignoir, een negligé en hoge hakken)

EMMY: Heb je enig idee wat ze hier aan het doen zijn, Geert? Zij komen recht door de

green room en bevuilen de hele plaats. In godsnaam hebben wij al niet genoeg van

ze geslikt?

PETER: Oh... heel mooi. Is dat voor u, Jan?

(EMMY tot bij PHIL)

EMMY: Ik ben al drie uur aan het wachten om te kunnen beginnen...

PHIL: Wel, wij proberen om weg te komen !

EMMY: En moet je daarom over de kostuums wandelen? Heb je enige vorm van fatsoen?

PHIL: Oh, net wat we willen, een brutaal kippetje !

EMMY: Pardon?

PHIL: Wat?

(EMMY kookt)

EMMY: Je weet niet met wie je te maken hebt, kerel, dus als ik jou was zou ik erg

voorzichtig zijn !

PHIL: O ja ?

EMMY: Ja, absoluut !

PHIL: Gij ook, schatje...

EMMY: Hey ik heb met grotere en gevaarlijkere mannen dan jij te maken gehad en denk

maar niet dat ik je niet aan kan !

PHIL: Is dat zo?

EMMY: God, wat een showman?

(EMMY merkt dat er problemen van komen)

PHIL: Gij hebt geen flauw idee, liefje, dus hou die klep maar dicht !

EMMY: Ik ben uw liefje niet !

PHIL: Wat?

EMMY: Noem mij geen liefje, jij onwetend stukje stront !


57

PHIL: Wat zeg je?

GEERT: Hey, luister even...

(PETER geniet van de spanning)

PETER: Oh God...

PHIL: Hoe hebt ge mij genoemd?

EMMY: Ik probeer hier om mijn brood te verdienen, dat betekent voor u misschien niets,

maar ik probeer hier verdomme iets te creëren !

PETER: Ze is nog een kind, Phil, laat ze nu maar.

PHIL: Wat heeft ze mij genoemd?

PETER: Oh God !

(PHIL is gefrustreerd en woest)

PHIL: En kijk zo niet naar mij !

EMMY: Waarom niet, wie ben jij dan wel?

PHIL: Niemand kijkt me zo aan !

EMMY: Ik wel !

PHIL: Het kan me geen ballen schelen wie ge zijt !

EMMY: En wat ga je eraan doen?

PETER: Oh God !

EMMY: Wel… Wat ga je eraan doet, grote vent ?

(PHIL schreeuwt naar PETER, hij wil het laten gaan)

PHIL: Vertel het haar, Peter !

PETER: Oh God !

GEERT: In Godsnaam, mensen !

(JAN gaat naar PHIL)

JAN: Laat het, Phil.

PHIL: Wat heeft ze mij genoemd?

(Dikke PETER loopt doelloos rond op het podium en gaat af achteraan)

PETER: Daar gaan we weer... !

(Dikke PETER gaat achteraan af. PHIL explodeert bijna)

PHIL: Weet ze wel wie ik ben?


58

JAN: Komaan, maat.

(JAN confronteert PHIL en het is duidelijk dat er hier een spanning is, maar JAN is

enorm sterk, hij heeft zijn handen op PHIL schouders gelegd, GEERT probeert

EMMY te kalmeren)

PHIL: Weet ze wel wie ik ben ?

JAN: Komaan, maat.

PHIL: Weet ze wel wie ik ben ?

(EMMY vliegt nu uit)

EMMY: Weet hij wel wie ik ben?

GEERT: Emmy !?

PHIL: Weet zij wie ik ben?

JAN: Komaan, maat.

EMMY: Weet hij wie ik ben?

GEERT: Emmy... alsjeblief !

PHIL: Weet ze wie ik ben?

EMMY: Ik ken wat mensen, denk maar niet dat ik geen mensen ken !

GEERT: Emmy... alsjeblief !

(PHIL speelt zijn troefkaart uit en is iets rustiger, maar verwarder)

PHIL: Ik heb een ridderorde gekregen, verdomme ! Ik heb de koning al drie keer ontmoet

en ik ben hier om dit te doen !

(EMMY draait zich naar GEERT)

EMMY: Geert, kun je hier verdomme iets aan doen, alsjeblieft !

GEERT: Ik heb de hele ochtend al geprobeerd om er iets aan te doen, lieveling !

(JAN neemt PHIL in een houdgreep, zodat hij niet meer kan bewegen. JAN zet zijn

voorhoofd tegen dat van PHIL, als bewijs van vriendschap, wat hem ook fysiek

ondermijnt. PETER kom weer het podium op met een paar valse borsten, wat een

attribuut is voor het stuk of is blijven liggen achter de schermen)

PETER: Hey, hebt ge dit gezien...?

EMMY: In godsnaam, verdomde hansworst ... Leg dat terug !

PETER: Is dat uit het stuk?

EMMY: Laat het liggen !


59

(Dikke PETER realiseert zich dat EMMY daar met een kousengordel aan staat en

hij de valse borsten vast heeft)

PETER: Verdomme, ik heb de verkeerde job, Phil !

PHIL: Dat weten wij al lang.

PETER: God, kijk eens naar dit hier.

(PETER maakt de valse borsten vast aan zijn torso. Het is beangstigend en

grappig, behalve voor EMMY en GEERT, die woedend is)

GEERT: Oh, we hebben de arbeidersklasse eindelijk in het theater gekregen? Gewoon wat

iedereen wilde. Vertel het aan de schepen van cultuur, geef het aandacht in de

media, zij zijn eindelijk gearriveerd !

(PETER hangt de clown uit, maar is ook gevaarlijk)

PETER: Hey kijk, de centerfold !

EMMY: Je weet wat je bent, hé?

PETER: Ja, en wij weten wat gij zijt, we hebben alles over u gelezen en wat ge allemaal

doet, dus begin daar niet over !

EMMY: Jullie hebben geen vlammend idee van wat wij doen, omdat jullie een stel varkens

zijn ! (JAN heeft PHIL nog vast, maar de gewelddadige energie is verdwenen.

EMMY barst verder uit, in een zielige poging om de situatie te redden) Heb je enig

idee hoeveel geld er aan dit stuk besteed is? Heb je enig idee hoeveel tijd? Heb je

enig idee?

(GEERT staat op punt om te barsten, maar reageert stoïcijns en serieus)

GEERT: Oh in godsnaam, laat het liefje, want ik heb dit mijn hele leven al meegemaakt.

PHIL: Wat?

GEERT: Als ik bedenk hoe vaak ik ben neergehaald door mannen als jij !

PHIL: Wat zegt ge?

GEERT: Christus; praten over het opleiden van de arbeidersklasse, het is onmogelijk...

Jullie zijn net als honden; pissen op alles wat je ziet. (GEERT pijnigt zichzelf

langzaam in zijn razernij) We hebben jullie de hele dag bezig gezien... jullie zijn net

chimpansees... je zat je vol te proppen, aan je ballen te krabben en aan je vingers

te ruiken. Zien of er iets de moeite waard was om te jatten, met afgunst in jullie

ogen ! (GEERT laat zijn gal stromen. Hij voelt de noodzaak om het allemaal naar

buiten te laten komen) En we zijn gek genoeg om te denken dat cultuur kan

cultiveren, dat als iemand een schilderij kan maken, het allemaal goed komt. Wie

heeft ooit gedacht dat het zo gemakkelijk zou zijn? En er zijn miljoenen van jullie;

vloekend, vetter wordend, zichzelf opvulling met goedkoop voedsel, en iedereen

lastig vallen die je ziet !

PHIL: Hey, luister even...


60

GEERT: Luisteren? Ik ben het spuugzat om naar jullie te luisteren; om jullie te horen

vloeken, om de opmerkingen uit jullie grove mond. Jullie zijn de ‘niemands’; jullie

zijn de slippendragers en jullie kunnen het niet aan dat er mensen, hier,

getalenteerd zijn, want jullie bende is zo stom als een varken !

PHIL: Ge weet niets over mij !

GEERT: Ik weet dat je Lady Di zou neuken ! Hoe verhelderend is dat? En ik weet dat

mensen denken dat de zaken veranderd zijn. Wel, ze zijn verkeerd, de dingen zijn

erger geworden dan ze ooit geweest zijn ! Oh Kardinaal Cardijn, waar ben je nu?

De verschillen zijn groter geworden en jij bent het bewijs, je bent al het vlammende

bewijs dat we nodig hebben !

(EMMY komt er tussen om het te sussen)

EMMY: Geert....

GEERT: En ik weet dat u ons haat om wie we zijn en wat we doen !

EMMY: Ik denk dat dit ver genoeg is...

GEERT: En wij haten jullie; ja dat doen we ! En dat is wat het nog erger maakt ! Omdat we

beter zouden moeten weten ! We zouden medelijden moeten hebben met jullie,

jullie tolereren, accepteren, begrijp je; door jullie gebrek aan kansen en onderwijs,

bedoel ik. Praten over de hand uitsteken; wij zijn er voor jullie, maar jullie

misbruiken ons nog steeds !

(EMMY probeert het te ontkrachten)

EMMY: Ik weet niet of dit voor iets goed is !

GEERT: Wat een land hebben we hier? Een land waarin ieder bang is voor elkander !

EMMY: Jezus Geert, laat het zitten !

(GEERT is in een emotionele toestand)

GEERT: Wij haten waar je voor staat, waar je woont, wat je leest, waar je naar kijkt. Hoe je

ademt, hoe je spreekt ! En dat zijn wij nog maar en wij staan aan jullie kant, dus

denk maar eens hoe de verdomde politici over jullie denken, zij leven op de maan;

ze geven zichzelf een loonsverhoging elke keer iemand een hoed afneemt ! Ze

haten je, maar ze zullen het nooit durven zeggen ! Ik ben één van jullie ! Ik ben

afkomstig uit een zelfde buurt ! Mijn vader werkte in de staalfabrieken in Luik, heel

zijn leven, hij was er veertig jaar een vakbondsman, hij gaf ons alles zodat we iets

konden bereiken en kijk waar we nu zijn? (schreeuwt van woede en wrok)

EMMY: Geert !

GEERT: En ik ben bang, dat is waarom ik je haat ! Ik geef het toe ! Ik ben doodsbang van

jou ! En ik wou dat ik dat niet was ! Ik wou dat ik kon opkomen tegen jou ! Ik ben zo

bang voor je... het maakt me... (in tranen, tilt een paal op en slaat het tegen de

wand van de set)


61

EMMY: Geert !

(EMMY schreeuwt en GEERT zoekt iets anders om te breken met de paal)

PHIL: Hey kalmeer !

GEERT: Laten we het kapot slaan, zullen we dat doen; want het is vrij zinloos, hé? Het is

toch maar toneel; waar in de hemel verspillen we onze tijd aan? Wie zit er iets mee

in? Jij niet, het gemeentebestuur niet, de overheid niet, wie trekt er zich iets

vlammends van aan? (slaat alweer met de paal tegen het decor, hij stopt en kijkt

naar de werkmannen) Waar zijn jullie bang voor, bang voor een beetje toneel?

PHIL: Ik ben van niets bang, maat !

GEERT: Waarom kom je dan niet? Waarom steun je ons dan niet? Wat denk je dat we hier

doen, elkaar kapot neuken, zeker? Ik ben zo verdomd teleurgesteld in jullie...

Waarom doe je niet beter je best ! Wij willen gewoon dat je beter fungeert ! (hij

krijgt plotseling pijn in zijn borst, die zijn adem afsnijdt en hem stopt) Christus.

PHIL: Kalm aan...

(GEERT heeft ernstige problemen, de paal valt uit zijn hand. PETER en JAN kijken

toe hoe EMMY probeert om hem te troosten, GEERT valt op zijn knieën. PETER

draagt nog steeds de borsten)

GEERT: Oh shit...

EMMY: Geert?

GEERT: Oh... (valt neer in tranen, hij hapt naar adem) …O, verdomme !

EMMY: Gaat het, lieveling? (tegen PHIL) Dat komt door u !

(EMMY neemt GEERT naar een comfortabeler plaats, waar hij kan zitten)

PETER: Ik denk dat we hier een ambulance nodig hebben...

GEERT: Jezus !

(EEN MOMENT).

PHIL: Is hij niet goed of is aan het acteren?

EMMY: (schreeuwt) Hij is niet aan het acteren, verdomme !

PETER: Ik ga al in de camion zitten, voor het geval hij het niet haalt ! (wil afgaan en merkt

dan dat hij de borsten nog draagt, hij stopt en neemt ze af) Ik zal dit maar hier

laten, waar leg ik het?

EMMY: Leg ze daar maar ergens neer.

(PETER legt de borsten op de vloer van het podium en gaat af. STILTE)

JAN: Kom, we gaan weg, Phil, ik heb geen papieren als er een ambulance komt. (gaat

nog wat palen halen)


62

PHIL: Wacht even....

JAN: Euh?

PHIL: Is alles goed met hem?

EMMY: Nee, dankzij u !

PHIL: (gaat tot bij GEERT en is bijzonder vriendelijk) Is het een paniekaanval of is het

echt? Hebt ge pijn in uw nek? Drukt het op uw borst? Voelt het alsof er een olifant

op zit?

JAN: Ik denk dat we moeten gaan !

PHIL: Kunt ge gewoon adem halen ?

GEERT: (vecht om zijn tweede adem terug te krijgen. Hij is rustiger en wordt emotioneel met

de stress waaronder hij nu zit) We doen alles wat we kunnen om het theater open

te houden.

PHIL: Natuurlijk.

GEERT: Alles !

PHIL: Natuurlijk doe je dat.

GEERT: Iedereen is bezorgd over zijn baan !

PHIL: Doe nu maar kalm aan.

(EEN MOMENT)

GEERT: We verloren al onze subsidies vorig jaar. En dit jaar ziet het er niet beter uit.

PHIL: Iedereen staat onder druk.

(EEN MOMENT).

GEERT: Ik heb al geen salaris meer genomen, de laatste zes maanden.

(EEN MOMENT)

PHIL: Grote God !

(EEN MOMENT)

GEERT: Ik leef van de hemelse dauw voor het moment.

(EEN MOMENT)

PHIL: Ik ken dat gevoel !

(EEN MOMENT)

GEERT: Alles rust op het feit dat Emmy hier nu is.

PHIL: Ach zo.


63

GEERT: Ze was zo goed om ons te helpen, omdat ze hier geboren is... We zitten op de

verdomde rand van de afgrond cash-wise ! Maar we zijn niet van plan om ten

onder te gaan zonder een gevecht !

(EEN MOMENT)

PHIL: Dan was het nog niet nodig om daarvoor uit uw dak te gaan, alleen maar omdat

dingen niet gaan zoals gij ze wilt.

(EEN MOMENT)

GEERT: Het spijt me, Ik had dat niet mogen gezegd hebben. Ik denk dat jullie mooie

mensen zijn. Ik vind dat echt. Jullie zijn het zout van de aarde. Ik bedoel maar, we

zijn allemaal verschillend, nietwaar? Ik hoop dat ik u niet beledigd heb, dat is alles.

We willen dat je komt, weet je; we willen echt dat je naar het theater komt, en ik wil

dat je dat weet. Dit is wat er gebeurd door ons onderwijs, gasten, jullie maken

nauwelijks een schijn van een kans; als je me begrijpt.

PETER: (komt op langs achter) Phil, de Touring-camionnette-man is aangekomen !

(EEN MOMENT)

PHIL: Wil je dat ik een dokter bel of zo…

GEERT: Laat me maar gewoon doen, zodat we deze show op gang kunnen krijgen !

(EEN MOMENT)

PHIL: Als ge ons een handje kan helpen is dat in een mum van tijd gedaan, als ge u er

goed genoeg voor voelt !

(EEN MOMENT)

GEERT: Wat?

PHIL: Kunt ge ons effe helpen met de spullen. (EEN MOMENT) En gij Emmy liefje; als ge

ons nog een half uur kunt geven is alles opgeruimd en zullen we wel wachten in de

camion !

(EEN MOMENT).

EMMY: Wel, ik...

PHIL: Als dat zou kunnen ?

(EEN MOMENT. EMMY kan haar oren niet geloven)

EMMY: Ik... (EEN MOMENT) Komaan dan !

(EMMY pakt een deel van de stelling op, maar PETER stapt naar haar toe om haar

te helpen)

PETER: Het is zo gemakkelijker.

EMMY: Bedankt.


64

PETER: Graag gedaan.

(PHIL wordt terug zijn onbezonnen zelf)

PHIL: Peter, gaat eens een ijsje voor Emmy halen. Wat wil je, liefje? Kersen, chocolade

of limoen. Ik had limoen, dat was heel verfrissend, hé Jan?

JAN: Ik vind dat lekker.

PHIL: Wat wilt ge, kersen durf ik te wedden?

EMMY: Ik moet geen hebben, dank u.

(EEN MOMENT)

PHIL: Goed, zoals ge wilt. Wat wilt gij, Geert? Mokka, een sandwich?

GEERT: Nee, ’t is in orde, bedankt.

PHIL: Haal hem zo’n een verdomde sandwich, Peter ! Dat zal hem wat kleur in zijn

gezicht geven. En helpt Emmy daarmee en laat haar daar niet mee worstelen.

PETER: Ik zal een chocolade en een vanille vragen, Geert, dan kunt ge nog kiezen, is dat

goed, maat?

(EMMY herschikt haar lading op haar schouders. PETER pakt een paar palen en

legt ze op zijn schouder en wil achter haar aan lopen. EMMY heeft last van haar

hoge hakken als ze afgaat)

EMMY: Die verdomde dingen...

(EMMY is weg)

PETER: Hey Phil, Ik kan niet geloven dat ik hier zit te werken met Emmy Smets van de

televisie ! Wacht tot ik dat zal vertellen aan onze Glen, die gaat mij nooit geloven !

(PETER gaat af, EMMY voor hem goed controlerend. PHIL gaat naar GEERT. De

sfeer is duidelijk rustiger. JAN treuzelt aan de voet van de stelling)

PHIL: Ik geef u mijn nummer, voor het geval er eens iets anders opduikt.

(PHIL geeft zijn visitekaartje aan GEERT, die het met tegenzin aanneemt)

GEERT: Bedankt.

(STILTE)

PHIL: En als ge eens gratis tickets hebt, stuur me een sms’je. Ik heb nog nooit een

toneelstuk gezien, hé Jan?

JAN: Ik kan dat niet geloven.

PHIL: Ik wed dat er meer zijn die het nog niet gezien hebben, dan wel ! (PHIL begint de

overblijvende palen en planken te verzamelen) En ik zal u nog eens wat vertellen;

steek er een koppel blote borsten in, en ik durf te wedden dat de zaal elke avond

vol zal zitten !


65

GEERT: Zou je denken?

PHIL: Dat is wat de mensen willen zien?

(EEN MOMENT)

GEERT: Ik zal het melden aan de schrijver.

(EEN MOMENT).

PHIL: Goed, laten we dit nog regelen en dan kan ik terug naar eender welk shit-hole waar

ik ben uitgekropen !

(EEN MOMENT).

GEERT: Dat klopt.

(GEERT heeft nog last van zijn ademhaling als hij PHIL’s bravoure wil counteren)

PHIL: En laten we de radio opzetten, hé Geert?

GEERT: Absoluut.

PHIL: En goed hard, hé Geert?

GEERT: Absoluut.

(EEN MOMENT)

PHIL: Goed.

(EEN MOMENT)

GEERT: Laten we die blote-borsten-show in gang zetten !

(EEN MOMENT).

PHIL: Ge hebt gehoord wat de man zei; laten we die... bloten-borsten-show in gang

zetten !

(PETER komt terug op met EMMY en gaan weer aan het werk)

PETER: Is er nog koffie, Geert?

(JAN zet de radio aan. PHIL en GEERT pakken hun respectievelijke werk weer op.

PETER en EMMY pakken nog wat delen van de stelling op, als ze dit doen

probeert GEERT ook wat te helpen. De LICHTEN vervagen en de muziek zwelt

aan)

BLACK OUT - DOEK

TEGENSTELLINGEN - WordPress.comTegenstellingen – John Godber (vert. Gie Beullens) 2 PERSONAGES...

Documents

Transcript of TEGENSTELLINGEN - WordPress.comTegenstellingen – John Godber (vert. Gie Beullens) 2 PERSONAGES...