St>rt 2012loopspor t

Maand en jaarnovember 2012

herfst: hoogste tijd om de modder op te zoeken

2 november 2012

INHOUD

Een lofzang op het rennen door de natuur, een ode aan de variatie.Maar bovenal zo verdraaid goed voor de looptechniek. >> pagina 5

Greg van Hest behoorde jarenlang tot de beste lopers van Nederland, op de weg en op de cross. Een loper met passie, onstuimig soms. Wat doet hij tegenwoordig? >> pagina 8

Parthenon in Dordrecht kreeg er in de afgelopen maanden tientallen leden bij. Alle aanleiding voor een leerzame terugblik. >> pagina 11

Gerard Nijboer over dromers>> pagina 3

Wereldrecord-houders in Nijmegen>> pagina 3

Recreanten over het crossen>> pagina 4

Klaar voor de zeven heu-vels? Zij wel!>> pagina 10

Kalender>> pagina 13

De tip van Adrienne Herzog>> pagina 13

'je traINt je Hele lIjf aNDers, speleNDerwIjs. zON-Der Dat je er bewUst mee bezIg beNt'>> pagina 5

Een lofzang op de cross

Greg van Hest: nog altijd passie

Onverwachte groei bij Parthenon

main.indd 1 31-10-2012 10:12:22

3 november 2012

Bij de 29e ABN AMRO Zevenheuvelenloop, zondag 18 novem-ber, zullen zowel de snelste vrouw als man ter wereld op de 15km aan de start staan. Tirunesh Dibaba en Leonard Komon bezitten de wereldrecords op deze afstand met een tijd van respec-tievelijk 46.28 en 41.13 minuten. Beiden liepen die records in Nijmegen. Dibaba mag met vijf Olympische medailles en totaal negen wereldtitels cross en op de baan worden omschre-ven als de meest succesvolle atlete van deze tijd. Op de Olympische Spelen in Londen behaalde de Ethiopische op de 10.000 meter een gouden en op de

Wat een supermaand hebben we achter de rug. De najaarsmarathons in Eindhoven en Amsterdam brachten zowel in aantallen als in wedstrijdpres-taties prachtige resultaten. Miranda Boonstra bewees in Eindhoven ander-maal dat ze een geweldige marathon-loopster is. Maar opvallender was het debuut

5.000 meter een zilveren medaille. Ook Leonard Komon komt terug naar Nijmegen. In 2010 liep de Keniaan zowel het wereldrecord op de 10km (in Utrecht) als op de 15km. Door blessu-res heeft hij de Spelen gemist, maar in de Dam tot Damloop bewees hij weer terug te zijn. Het maximum aantal individu-ele inschrijvers voor de ABN AMRO Zevenheuvelenloop 2012 was enige tijd geleden al bereikt. Inschrijven om indi-vidueel deel te nemen aan de 29e editie is dan ook niet meer mogelijk. Samen met de bedrijvenlopers zijn er 33.000 inschrijvers.

van Andrea Deelstra op het NK in Eindhoven. Zij droomde al vroeg van een carrière op de marathon en met haar tijd van 2:34:33 uur won ze nu meteen zilver. Ze plaatste zich en pas-sant voor het Nederlandse team dat op de EK in Zürich in 2014 een greep kan doen naar eremetaal. Spectaculairder was de geweldige race

van Michel Butter in Amsterdam. Als derde Nederlander ooit liep hij de mara-thon onder de 2:10 uur. Maar misschien indrukwekkender was zijn binnenkomst in het Olympisch Stadion. Hij werd onthaald door het veelkoppige publiek met een enthousiasme alsof het een voetbalwedstrijd van Oranje betrof. Dat enthousiasme, dat meeleven met een Nederlandse topper is heel be-langrijk voor de atletiek. De Atletiekunie vind het belangrijk dat er veel mensen gaan hardlopen, maar een marathon moet meer zijn dan een lange optocht van lopers. We hebben toppers nodig die aanstekelijk werken. Michel Butter had een marathondroom toen hij op 16-jarige leeftijd begon met hardlopen. Zijn prestatie is nu al legendarisch en wie weet wat hij nog meer kan. Butter en Deelstra laten zien dat dromen je heel ver kunnen brengen. Er gloort weer toekomst voor de lange afstand. Gerard Nijboer

wereldrecordhouders bij zevenheuvelenloop

dromen kunnen je ver brengen

4 november 2012

‘Onverhard lopen is spannender en leuker’, vindt Ingrid Oonincx. Ze loopt al jaren elke winter enkele crosswed-strijden. ‘De heuvels, de bospaden, over boomstammen springen; het geeft een extra dimensie aan het buiten zijn. Mijn favoriete trainingen zijn de bos- en duintrainingen.’ En ook wedstrijden loopt ze het liefst op ruig terrein. ‘De modder tot achter je oren maakt het leuk; het maakt mij niet uit dat ik vies wordt.’ Het crossen levert smerige spikes en modderige kleren op, maar dat mag de pret niet drukken,

vindt Oonincx. Want het geeft haar het gevoel dat ze echt buiten is geweest; ‘Het is intenser dan lopen op asfalt.’ kaarten geschudZodra het startschot klinkt, speert ze er als een haas vandoor. ‘Meestal is de start breed en kom je daarna op een smal bospad terecht. Het lijkt alsof de kaarten al vlak na de start worden ge-schud. Het is grappig om op die manier een wedstrijd in te gaan; op de weg zou ik nooit zo hard gestart. Op de cross geldt: de dood of de gladiolen.’

Ze houdt ook van de sfeer op de klein-schalige crossevenementen. ‘Met z’n allen door de modder banjeren geeft een gevoel van saamhorigheid; samen vies worden is leuk. Normaal ga ik op mijn hakken naar mijn werk, tijdens een cross maakt het even allemaal niet meer uit.’ mindful runningVoor Jan Fokke Oosterhof is crossen een manier van mindful running. Tijdens het lopen van een cross is hij gericht op zichzelf, op fysiek behoud en op het terrein, verder niets. ‘Je gaat ergens het bos in, en komt er even later weer uit. Je komt in je eigen kracht en wordt één met het terrein. In vergelijking met een wegwedstrijd ben je intensiever met je sport bezig; je let op takken, boomwor-tels en bochten.’ Volgens Oosterhof kunnen de meeste lopers meedoen aan een cross, mits ze getraind zijn. Nieuwelingen doen er goed aan eerst op makkelijk begaan-bare bospaden te trainen, voordat ze gaan glibberen en glijden in de mod-der en hun enkels bezeren door dikke boomwortels. ‘Je moet wel weten wat je aan het doen bent’, vindt hij. Zelf crosst hij in de winter gemiddeld een keer per maand. ‘Tijdens een cross moet je niet in kilometers denken. Schat liever de tijd in die je nodig hebt om het parcours af te leggen, rekening houdend met de hindernissen die je onderweg tegen-komt. Zo kom je niet voor verrassingen te staan.’ Tekst en fotografie: Barbara Kerkhof

Crossen met de modder tot achter je oren

De cross is geliefd bij wedstrijdatleten. ’s Zomers lo-pen ze op de baan, maar in de winter werken ze aan hun conditie in bos en veld. Ook voor recreatieve lo-pers valt er genoeg te beleven op de paden tussen het roodwitte lint.

5 november 2012

Je vraagt haar naar het nut van het veldlopen voor de recreatieve loper. Wat volgt is bijkans een hymne voor het bos. Een lofzang op het rennen door de natuur, een ode aan de variatie. Voor Grete Koens laat de runner in het bos de ratio los en keert terug bij het gevoel, het innerlijke. Maar bovenal is het zo verdraaid goed voor de looptechniek. Grete Koens (45) kijkt als bondscoach talentontwikkeling (midden- en lange afstand) eerst en vooral naar het sterker maken van “de carrosserie” van jonge atleten. Het gaat om kracht, stabiliteit, houding, techniek. Sinds oktober traint ze wekelijks op zaterdag met een groep van twintig junioren op Papendal. 'Hier hebben we de luxe van het bos naast de deur. Lopen in het bos zorgt voor stabiliteit van romp, heup en knie.' VariatieHet is onder atletiektrainers een bekend klacht dat “de jeugd” meer zit, slechter beweegt en daardoor sneller gebles-seerd raakt. Stabiliteit werd voorheen spelenderwijs ontwikkeld. In het bos wil Koens iets van die achterstand inhalen. 'Als je door het mulle zand loopt of over bochtige bospaden, moet je telkens je voet anders neerzetten. Die variatie is uitstekend voor de stabiliteit van de gewrichten. Dat je bewegingen moet drillen, erin stampen met oneindige herhalingen, dat is achterhaald. Je moet variëren. Met crossen in het bos heb je die variatie automatisch.' Koens vertelt dat gebleken is dat run-ners ook op een vlakke ondergrond hun voeten altijd anders plaatsten. 'Er zit altijd fluctuatie in, je buigt je enkel altijd iets meer of minder.' Daarom ook is training van stabiele gewrichten zo belangrijk. Koens: 'Ik had vroeger vaak last van mijn achillespezen en wilde mijn voeten steeds op dezelfde manier neerzetten. Ik zocht het asfalt op, ver-meed het mulle zand. Maar daar moet

je juist wél trainen.' VerfrissendCrossen doet meer. Het volgens Koens 'verfrissend voor de geest' om ook eens te lopen zónder klok. 'Had ik vroeger een lekkere 800 meter op de baan gelopen, dacht ik wauw... Bleek het een rottijd te zijn, dan was ik teleurgesteld. In de cross hou je een lekker gevoel; tijd doet er niet zo toe. Elke kilometer lopen in vijf of zes minuten is rationeel. Lopen in het bos is lopen op instinct. Uiteindelijk lopen de Kenianen ook op

gevoel. Tijd is iets waar ze onbewust mee bezig zijn.' 'Ga weg uit die comfortzone van dat ene tempo,' beveelt ze aan. 'Bij heuvel op schiet de hartslag omhoog. Heuvel af herstel je weer. Je leert je paslengte te variëren. Je traint je hele lijf anders, spelenderwijs. Zonder dat je er bewust mee bezig bent. Gebeurt het onbewust, dan beklijft het veel beter. Ook de be-lastbaarheid van pezen en gewrichten wordt groter met crossen. Daar heb je specifieke oefeningen voor, maar trim-mers houden daar vaak niet zo van.'

PosbankEn dan nog iets: 'Het is zo verfris-send te lopen in een mooie omgeving. Nederland heeft prachtige bossen. De mooiste? Posbank. Maar goed, ik kom uit Velp, ik ben bevooroordeeld. Dat heuvelachtige, zo mooi. Ik heb daar altijd gelopen, vanaf het begin. Dan droomde ik ervan om ooit Nederlands kampioene op de cross te zijn. In die tijd was Grete Waitz wereldkampioene. Ook een Grete, mooi.' Koens pakte later vier nationaal crossti-tels. Het bos inspireert haar ook nu nog, maar lopen doet ze niet meer. 'Geen doel, geen uitdaging. Ik ga alleen maar langzamer. Ik fiets nu.' GevaarHet bos kent ook het gevaar van het zwikken van een enkel, omdat boom-wortels of kuiltjes verscholen liggen onder dode bladeren. 'Maar juist als je goed getraind bent,' zegt Koens, 'reageer je snel als je er op stapt. Propioceptie,' zegt ze. Het is het ver-mogen om - onbewust - via het centraal zenuwstelsel een corrigerend com-mando aan de spieren door te geven. 'Als je je voet goed neerzet, overleef je het wel. Jos Hermens vertelde me ooit dat ze vroeger in het donker in het bos trainden.' Variatie en gevoel zijn voor Koens de essentie van het crossen. 'Je moet dingen niet gecompliceerd maken. Balansoefeningen doe je door gewoon in het bos te lopen. Knieheffingen? Je kunt ook door een heideveld lopen en over de struiken springen, al weet ik niet of Staatsbosbeheer dat allemaal goed vindt. Ik heb ooit in getraind met Khalid Skah, wereldkampioen op de cross. “Hier ligt een mooi, vlak stuk”, zei hij. Het lag wel vól met keien. Hij liep er langs en er overheen, ontweek die keien. Geweldige training.' Tekst: Pim van Esschoten

een lofzang op de bosloop

bikkelen door de vordense blubber

Afgelopen weekend was het heerlijk bikkelen bij de BlubberRun in Vorden: een crossloop buiten de gebaande paden, dwars door weilanden en door akkers en sloten. Je kunt er langs de bosrand, via smalle wildpaden en houtwallen, genieten van het uitzonder-lijk mooie gebied van Linde en Vorden. Barbara Kerkhof fotografeerde er voor dit nummer van St>rt.

Greg van Hest loopt nog altijd met passie

Greg van Hest behoorde jarenlang tot de beste lopers van Nederland, op de weg en op de cross. Een loper met passie, onstuimig soms. In St>rt maken we (op-nieuw) kennis met deze topper van toen. Wat doet hij tegenwoordig en hoe is het met hem?

Greg doet het tegenwoordig rustig aan met zijn trainingen. Hoewel? Nog vijf keer per week trekt hij zijn hard-loopschoenen aan. Minder frequent, minder ver en minder hard dan in zijn gloriedagen, maar nog altijd met passie. De geboorte van zijn dochter Gwen betekende een breekpunt in zijn hard-loopcarrière. ‘Ik ben een familieman en probeer veel tijd met de kids door te

Greg wilde graag wielrenner worden en droomde als jongen van een profcar-rière en van de Tour de France. Maar zijn ouders verboden hem te fietsen met een licentie. Vader Ad, zelf een suc-cesvol wielrenner, wilde hem behoeden voor de kilte van wielerwereld, die hij zelf had ondervonden na een blessure. ‘Toen ik in 1989 begon met hardlopen, ben ik nog een jaar blijven gedroomd om ooit weer te gaan wielrennen,’ lacht Greg, ‘maar na mijn eerste deelname aan het WK veldlopen in Antwerpen 1990, was ik totaal verkocht aan de loopsport.’ jong bij eerste marathonIn de tien jaar die volgden groeide Greg van Hest uit tot internationale topatleet. Eind jaren 90 beleefde hij zijn topjaren, waarin hij al zijn p.r.’s liep. Tien maan-den trainde hij bij Theo Joosten, die hem adviseerde marathons te gaan lopen. ‘Toen ik mijn debuut op de marathon maakte in 1998 liep ik 2.12.56 en een jaar later zelfs 2.10.05,’ zegt Greg trots. ‘In die tijd waren dat ook internationaal aansprekende tijden en daarbij kwam dat ik nog erg jong was.’ Dankzij die marathontijden mocht Greg

brengen, dat staat nu op nummer-1.' ‘Ik heb een eigen hardloopspeciaalzaak en het ondernemerschap slokt ook veel tijd op. Het is wel erg leuk werk, omdat ik dagelijks te maken heb met mensen met dezelfde passie.’ verkocht aan loopsportIn de vroege pubertijd liep Van Hest niet. Hij zat vooral op zijn wielrenfiets.

8 november 2012

naar de Olympische Spelen in Sydney, waar hij met 2.18.00 een 25-ste plaats bemachtigde. lange afstandshiel Al voor en tijdens "Sydney" ging het mis met zijn achillespezen. Zowel links als rechts had Greg dermate veel last, dat hij tegelijk aan beide benen werd geopereerd. Dat bleek een foute keuze van de specialist. De revalidatie duurde extra lang en bovendien was de ingreep niet goed gedaan, aldus Van Hest. Greg verkeerde jarenlang in een spiraal van opereren, revalideren en opnieuw opbouwen. ‘Het hielbeen waar de achil-lespees overheen loopt was dusdanig gegroeid, dat de pees onvoldoende ruimte had en daardoor steeds ontsto-ken raakte. Ik heb na 2000 tien jaar met klachten gelopen, door dezelfde bles-sure. Ook na de operaties in 2001, 2003 en 2005 bleef pijn ontstaan in dat ge-bied,’ legt Greg uit. ‘De operatie in 2010 is de laatste geweest en sinds septem-ber 2011 loop ik klachtenvrij.’ Hij was ondertussen elf jaar verder. Volgens zijn vriend en orthopeed Pieter Druyts is het zwaar ontwikkelde hielbeen een lange afstandskwaal.

verrassingToch had Greg nog een korte, maar zeer succesvol periode tussen alle ope-raties door. ‘2008 was een jaar dat ik zelf, maar ik denk ook de Nederlandse atletiekwereld, niet meer verwacht had,’vertelt hij vol trots. ‘Het begon met het NK cross in maart, waar ik plots een bronzen medaille pakte, hoewel ik naderhand gediskwalificeerd werd door het niet dragen van een clubtenue. Daarna volgden ook in maart brons op het NK halve marathon, zilver in een spannende strijd op het NK 10.000m in april en als kroon de marathontitel in oktober.’ Hij kreeg weer hoop, wilde nog twee jaar doortrekken en misschien wel weer richting 2:12 of 2:11 op de marathon gaan, maar opnieuw speelde de linker enkel en achillespees weer op. trillen op de bankGreg van Hest heeft tegenwoordig een strakke dagindeling. Zijn vrouw Femke is vroeg de deur uit, dus papa brengt de kinderen, Gwen en de vijf maan-den oude Lynn, naar de grootouders. Vervolgens werkt hij een training af, voordat hij de winkel opent. Na winkel-sluiting neemt hij thuis een hapje en

brengt een van de kinderen naar bed. Soms volgt nog een tweede training met het groepje jongeren dat hij coacht. Maar de meeste avonden is het tijd om even samen met Femke op de bank door te brengen. Om een uur of tien is het voor beiden bedtijd. ‘Ik heb nog steeds veel slaap nodig,’ is zijn verkla-ring. In de weekenden pikken ze een enkele keer een bioscoopje of kijken een film op DVD of TV. Gregs favoriete genres zijn thrillers, actiefilms en sciencefiction. ‘Ik ben een gigantische fan van Star Wars, maar daar houdt mijn vriendin minder van,’ laat hij weten. ‘Samen kij-ken we graag naar thrillers en we heb-ben alle films van Denzel Washington gezien.’ persoonlijk records5000m – 13.38 10.000m – 28.19 10-K – 27.51 (NR) 15-K – 43.42 10-Mijl – 46.46 1/2 marathon - 1.01.07 Marathon - 2.10.05 Tekst: Dick Leseman, fotografie: Erik van Leeuwen

9 november 2012

10 november 2012

Duizenden lopers zullen zich over een paar weken in het zweet werken tijdens de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. Vijftien kilometer klimmen en dalen is voor de meesten geen geringe opgave, ook niet voor de geoefende atleet. Maar voor iedereen geldt: een goede voorbereiding is de sleutel tot succes. De Atletiekunie bedacht een 12-weekse loopcursus: Run to the Start. Er bestaat in Nederland geen mooi-ere plek om kennis te maken met de loopsport dan de Veluwe. Zeker nu de herfst haar intrede doet en je aan de veranderende kleur van de bladeren kunt bepalen welke maand het is. Geen duurtrainingen op saaie asfaltwegen, maar door lichtglooiend landschap. En als het regent en waait, is het makkelij-ker om toch naar buiten te gaan als je een doel voor ogen hebt. Met die gedachte klopten vijf-tien potentiële deelnemers aan de Zevenheuvelenloop eind augustus hebben aan bij AV De Gemzen in Heerde. Tien lopers waren al lid van de atletiekvereniging, vijf nog niet. Wat hen bond was hetzelfde doel: die Zevenheuvelenloop op 18 november uitlopen, het liefst zo hard mogelijk. Drie kwartierOp achttien locaties door heel Nederland gebeurde dit najaar iets soortgelijks. Run to the Start, een hard-loopcursus van twaalf weken, bereidt beginnende en gevorderde lopers voor op de Zevenheuvelenloop. Er geldt bij de inschrijving slechts één voorwaarde: deelnemers moeten in staat zijn drie-kwartier achter elkaar hard te lopen. Het is de tweede keer dat de cursus gegeven wordt. In februari van dit jaar leidde de eerste Run to the Start de lopers naar de Marikenloop. In Heerde ving Wim Potjes (54) de enthousiastelingen op. AV De Gemzen is een atletiekvereniging met een rijke

traditie als het gaat om cursussen voor beginnende lopers. ‘In januari zijn we voor het achtste jaar op rij een begin-nerscursus gestart. In omliggende ge-meenten als Elburg, Hattem en Wezep zijn wel loopgroepen, maar ontbreken atletiekverenigingen. Wij binden die ge-meenten met hardloopcursussen en dat is altijd een groot succes,’ zegt Potjes. ‘Daarmee werven we jaarlijks vijftig tot zestig nieuwe leden.’ InschrijfgeldZo’n vaart loopt het met Run to the Start

nog niet. Potjes, die via de website van De Gemzen en in regionale dagbladen reclame maakte voor de loopgroep, had iets meer toeloop verwacht. ‘Een man of veertig hadden we gehoopt. Misschien is het inschrijfgeld van 65 euro een wat te hoge drempel.’ De Gemzen zal in februari dan ook geen nieuwe Run to the Start-groep opstar-ten. Potjes en zijn collega’s richten zich dan met een eigen opstartcursus op de halve marathon van Zwolle. ‘Maar we hopen dat de vijf leden die nu nog geen lid waren dat dankzij deze cursus wel worden. Gelukkig groeien we al jaren.’

Potjes geniet met volle teugen van de trainingen die hij de afgelopen maanden mocht geven. De Atletiekunie stelde speciaal voor Run to the Start een handboek samen waarin de trainingen per week staan beschreven. Potjes: ‘Een fijn steuntje in de rug, waar we steeds op terug kunnen vallen.’ Meer tijdVijftig kilometer zuidwaarts, bij Ciko’66 in Arnhem, begeleidt Jan Langendoen met evenzoveel enthousiasme twaalf mensen die zich aldaar voor Run to the Start aanmeldden. De trainer gaf reeds drie Start to Run-cursussen (voor beginnende lopers met als doel een wedstrijd over drie tot vijf kilometer) en kon niet wachten tot hij een gevorderde groep mocht bijstaan. ‘Ik heb nu meer tijd met een groep atleten die bovendien al wat inhoud hebben. Het is heerlijk om mensen te helpen hun draai te vinden in de loop-sport,’ aldus Langendoen, die de kans aangrijpt via Run to the Start leden te werven en te binden aan de vereniging. ‘Die mogelijkheid kan je niet aan je voorbij laten gaan. Helaas is Arnhem geen loopstad, in tegenstelling tot Nijmegen. Maar ik organiseer voor die twaalf man om de week een bonustrai-ning en dan probeer ik ze aan te steken met het loopvirus. Ik geef er dan een persoonlijk tintje aan en dat vinden mensen fijn.’ Langendoen denkt dat Run to the Start daar zeker bij helpt, maar of mensen daadwerkelijk voor jaren blijven hangen, betwijfelt hij. ‘Ik denk dat 20 procent van de lopers na de Zevenheuvelenloop bij Ciko blijft. Er zijn helaas veel mensen die zich liever niet gebonden voelen aan een club.’ Tekst: Dennis Boxhoorn

klaar voor de zeven heuvelen

11 november 2012

Op 21 juni 2012 vond op initiatief van een paar recreanten hardloopevent “Innercircle” plaats, onder auspiciën van Parthenon. Doel van deze loop was om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor hospice ‘De Cirkel’ in Zwijndrecht. Het was een succes, waarbij meer dan 8500 euro werd opgehaald door bijna 1000 Innercircle runners. follow-upMaar er gebeurde meer. Parthenon ver-zamelde op deze avond de contactge-gevens van de lopers en zorgde direct

voor een follow-up in de vorm van een trainingsaanbod. Bestuurslid Erik Groot: ‘We hebben nieuwsbrieven de deur uitgedaan en ook een paar plaatselijke kranten benaderd. Zelf hadden we op zo’n dertig tot veertig nieuwe leden ge-rekend. Dat het er bijna honderd zouden zijn, heeft ons enorm verbaasd.’ ‘Het succes overweldigde ons in eerste instantie wel. Daar waren we niet op ingericht. Dit wil overigens niet zeggen dat al deze lopers naar onze baan in Dordrecht komen. In Zwijndrecht had-den we al een loopgroep, die nu enorm

is gegroeid, en er zijn recent twee loopgroepen opgericht in Hendrik-Ido-Ambacht.’ overspoeld‘Zeker de bestaande groep in Zwijndracht werd een beetje overspoeld door alle belangstelling. Gelukkig kwamen er vanuit de nieuwe lopers direct een stuk of negen mensen die de opleiding tot assistent-trainer bij de Atletiekunie wilden gaan volgen. Maar achteraf gezien hadden we de zaken nog beter op orde moeten hebben voor-dat we aan dit megaproject begonnen’. Dit is dan ook het advies dat Erik Groot wil meegeven aan andere verenigingen: ‘Zorg dat je voldoende body hebt als je zo’n enorm aantal nieuwe leden wilt binnenhalen. Je moet weten hoe je het allemaal invulling gaat geven en met welke mensen. En als laatste, maar misschien wel het meest belangrijk, moet je bedenken hoe je het allemaal goed kunt communiceren. Hoe betrek je de mensen van de loop-groepen in omliggende gemeenten bij de vereniging in Dordrecht? ‘Ja dat is een belangrijk punt’, aldus Groot. ‘Dit doen we door het organise-ren van activiteiten op en rond de baan. Zo kun je je bijvoorbeeld opgeven om met een volwassen groep een keer te gaan discuswerpen. Ook trekken veel volwassenen naar de baan als hun kinderen daar meedoen aan wedstrijd-jes. Eigenlijk loopt dat wel goed. Al met al was het even hard werken, maar het was de inspanning meer dan waard.’ Tekst: Mariëtte Zeedijk

Parthenon: groei moet je goed voorbereiden

Het lijkt te mooi om waar te zijn: AV Parthenon in Dordrecht kreeg er in de afgelopen maanden tiental-len leden bij. De vereniging had veel tijd en moeite geïnvesteerd in het regisseren van de activiteiten. Aanleiding voor een leerzame terugblik.

12 november 2012

13 november 2012

Vrijdag 2 november Bergrace by night – Wageningen/Rhenen (GLD) Afstand: 5,6-7,6 en 11,6 km; deels onverhard www.bergrace.nl Deze race is echt ‘by night’, want je loopt in het donker (tip: hoofdlampje meenemen!). Het laatste stukje is ver-licht door duizend kaarsjes. Zaterdag 3 november Floracross – Boskoop (ZH) Afstand: 3-4,5-6 en 9 km; onverhard www.av47.nl Als de spruitjes gerooid zijn, wordt het veld gebruikt om lekker te crossen. Voor wie een beetje modder niet vreest. Zondag 4 november Berenloop Terschelling Marathon – West-Terschelling (FR) 21,1 en 42,2 km; deels onverhard www.berenloopterschelling.nl Afwisselende (halve) marathon over as-faltwegen, licht glooiende schelpenpa-den en ongeveer drie kilometer strand. Bossen, duinen, heidevelden, polders en brede stranden vormen het decor voor deze wedstrijd. Zondag 4 november Parnassia Laan van Meerdervoortloop – Den Haag (ZH) Afstand: 5-10 km; deels onverhard www.lvml.nl Het parcours voert over asfalt, atletiek-baan, duinpaden en strand. Zondag 11 november Maresiacross – Kaatsheuvel (NB) Afstand: 6,6-8,8 km; onverhard www.tvwaalwijk.nl Pittige, heuvelachtige cross door veel los zand in de Drunense Duinen.

Zaterdag 17 november Hobbeldebobbelloop – Zoutelande (ZL) Afstand: 12 km; deels onverhard www.dynamica-sport.nl Je loopt –hobbeldebobbel- over duin-overgangen, strand en fiets- en wandel-paden. Zondag 18 november Zevenheuvelenloop – Nijmegen (GLD) Afstand: 15 km; verhard www.zevenheuvelenloop.nl Wereldrecordparcours door de herfstige omgeving van Nijmegen. En die heu-vels? Dat zijn er geen zeven! Zondag 25 november Loket Internationale Warandeloop – Tilburg (NB) Afstand: 5 en 10 km (trimloop); 8 en 10 km (crossgala); onverhard www.warandeloop.nl Dit jaar wordt het NK Cross hier gehou-den. Zondag 2 december Pfixx Solar Montferlandrun – ’s Heerenberg (GLD) Afstand: 7,5 en 15 km; verhard www.montferlandrun.nl Prachtig, heuvelachtig maar snel par-cours door het mooie landschap.

TIP VAN DE TOPPERAdrienne Herzog, meervoudig Nederlands kampioen cross, staat eind november aan de start van de Warandeloop. Wat maakt de cross voor haar zo interessant? ‘Crossen is precies waarom ik hardlo-pen zo fijn vind: het is een heel na-tuurlijke vorm van lopen en racen. Het gaat niet om rondetijden, maar om hard lopen van start tot finish en het constan-te gevecht met de natuur – kou, modder en heuvels.’ Het crossseizoen vormt de basis voor haar zomerseizoen op de baan, doordat het zowel een kracht- als duurinspan-ning is. ‘Ik heb er heel veel plezier in, waardoor ik vaak goed loop. En het ligt me ook omdat mijn duurvermogen goed is.’ Wie een cross gaat lopen, moet volgens Herzog vooral hard starten en op het randje van zijn kunnen blijven lopen. ‘Er komt weinig tactiek bij kijken: je moet gewoon gáán!’ Een tip: ‘Verken van tevoren het par-cours, zodat je weet wat je te wachten staat. Als dan het startschot klinkt, is het een kwestie van lopen op gevoel.’ Tekst: Barbara Kerkhof, foto: Erik van Leeuwen

kalender

14 november 2012

partners en suppliers atletiekunie

Media partners

Official suppliers

Official partners

partners en suppliers atletiekunie

Media partners

Official suppliers

Official partners