St>rt 2012loopspor t

Maand en jaarmei 2012

van running camp tot trail running: alles wat lopen zo leuk maakt

2 mei 2012

De laatste jaren klonk in lopersland nog-al eens de verzuchting dat er weliswaar veel méér mensen gaan hardlopen, maar dat het die honderdduizenden aan topsportambitie ontbreekt. Die stelling was niet helemaal ongegrond, maar er lijkt sprake van een ommekeer. De prestaties van de Nederlandse vrouwen in de Rotterdam Marathon onderstrepen dat. Dat doet ook dit derde nummer van St>rt voor de loopsport. Steeds meer lopers hebben er veel voor over om zich te verbeteren. Of het nu gaat om trainingsstages, nieuwe loopvormen als trail running of om het inspirerende Running Camp voor de jeugd. Nee,

Nog een paar dagen en dan gaat met vijftienduizend inschrijvingen de groot-ste vrouwenloop van Nederland van start. De Marikenloop beleeft dan haar tiende editie. Wie er ooit bij is geweest, weet dat dit evenement bijzonder sfeer-vol is. Dit jaar mochten alle Marikens zich gratis inschrijven en dat gaf een flinke boost aan het toch al grote en

het hóeft natuurlijk niet en lopen moet vooral leuk blijven. Maar een beetje ambitie kan geen kwaad. Inhoud3. Marikenloop met de Running Coach 4. Nieuwe inspiratie door trainingssta-ges 6. Lopen met de Kenianen 7. Modder, zweet en trails in de Limburg 10. Running Camp blijkt schot in de roos 12. Nieuws van de Atletiekunie 13. Agenda en Tip van de Topper

grootse loopfeest. Niet alleen in Nijmegen is een geslaag-de vrouwenwedstrijd. In Rotterdam en Groningen staan op 10 juni vele rijk uitgedoste dames aan de start van de Ladies Run. Op 30 juni kunnen ze zich in Utrecht in het zweet werken bij de Utregse Meidenloop. Dat de evenementen voor alleen

vrouwen populair zijn verbaast me niets. In recent onderzoek van het Mulier Instituut blijkt dat vrouwen een flinke inhaalslag gemaakt hebben in het loopwereldje. Vrouwen maken een bewuste keuze voor een gezondere leefstijl en daar past hardlopen heel goed bij. Vaak staat het presteren niet op de eerste plaats, wat bewijst dat hardlopen zonder tijdklok ook leuk kan zijn. De Ladies Runs verrijken het loop-wereldje en geven kleur aan het palet aan evenementen. Net zo goed als de survival- en trailruns kleur geven. Er is keuze genoeg en voor ieder wat wils. Zo juist las ik nog dat Miranda Boonstra, Heleen Plaatzer en Merel de Knegt meedoen aan de Marikenloop. Het zal voor hun geen hoogtepunt in hun car-rière worden, maar ze laten wel zien dat ze het mee willen vieren. Hardlopen is een feest, een feest voor vrouwen, ook voor toppers. Gerard Nijboer

Iedere loper z'n eIgen ambItIe

meI(den)maand

3 mei 2012

Alleen Dutch Runners, de onafhanke-lijke leden van de Atletiekunie, kunnen gebruik maken van alle functies van de app. In een paar maanden tijd is die app negenduizend keer gedownload. Via de GPS-functie van de smartphone kun je tijdens het hardlopen je snel-heid, looproute en afstand inzien. De route is achteraf in te zien via dutchrun-ners.nl. Running Coach biedt naast het loggen van je training schema’s op verschillende niveaus en voor verschil-lende afstanden. Dat zijn trainingen

met audio-ondersteuning van Renate Wennemars. De zaterdag na carnaval downloadde Anne de Ruyg de Running Coach. Samen met haar moeder, Monique Verbeek, besloot zich goed voor te bereiden op deelname aan de Marikenloop. ‘Ik had nog nooit hardge-lopen, maar het moest er maar eens van komen,’ zegt Anne, ‘mijn moeder had iets opgevangen over de app en we besloten na het downloaden om mee te doen aan de Marikenloop.’ Zo gingen

moeder en dochter op pad. Ieder een eigen playlist, maar hetzelfde pro-gramma: acht keer een minuut met twee minuten wandelen. ‘Om het programma synchroon te laten lopen telden we af. Een, twee, drie en go,’ lacht Anne, ‘het gebeurde een keer dat er een seconde of tien tussen zat. Dan viel me op dat mijn moeder plots rondkeek. Even later zei Renate Wennemars tegen mij ‘Kijk eens om je heen’.’ Volgende wedstrijdDe aanwijzingen van Renate Wennemars werken stimulerend volgens Anne de Ruyg: ‘Ik was bang dat die stem me zouden irriteren, maar dat viel mee. Simpele aan wijzingen als ‘Ontspan je schouders’ zorgen dat je ook aandacht voor de techniek. Dat werkt echt motiverend.’ Het programma heeft moeder en dochter voorbereid op de 5 km bij de Marikenloop. ‘We hebben veertig minuten opgegeven toen we moesten inschrijven, maar ik denk dat we er zo’n half uur over zullen doen, ‘ is de ver-wachting. Desondanks is het spannend voor de dames uit Malden. Ze lopen voor het eerst mee met een evenement en dat komt nu snel dichterbij. ‘Na de Marikenloop gaan we door met hardlopen, ‘ verklaart de 20-jarige studente, ‘het is ons erg goed bevallen om op deze manier te lopen. Eerst ga ik op vakantie, maar daarna zoeken we een leuke wedstrijd waar we ons met de Running Coach op voor gaan bereiden.’ Tekst: Dick Leseman

Met de Running Coach naar de Marikenloop

In het afgelopen voorjaar lanceerde de Atletiekunie de Running Coach. De app voor smartphones is een han-dige ondersteuning voor de niet-gebonden hardloper. Die was nu ook te gebruiken in de voorbereiding op de Marikenloop.

Nieuwe inspiratie door buitenlandse trainingsstagesHet is er meestal warm en de faciliteiten zijn uitno-digend. Buitenlandse trainingsstages zijn al jaren populair bij de toplopers. Steeds vaker gaan ook ge-motiveerde recreanten het vliegtuig in om te trainen in Portugal, op de Canarische Eilanden of zelfs in Kenia.

Het eiland Lanzarote is dit jaar al voor de vierde keer de bestemming waar Marko Huizing (33) naar toe gaat om zijn ‘loopbaan’ te verbeteren. De inwoner van Ulrum, lid van Artemis uit Winsum, is na een schaatscarrière al tien jaar hardloper. ‘Het is vooral de combinatie van lekker trainen en rusten die mij trekt. Het levert me ook altijd persoonlijke records op. Van m’n

loper, ik heb een snelste tijd over tien kilometer van 39 minuten, een ideale combinatie van vakantie en hardlopen. Ik kan het iedereen aanraden. Niet al-leen de motiverende groepstrainingen, maar ook de mogelijkheden die er op dit eiland zijn om bijvoorbeeld krachttrai-ning te doen of te zwemmen in het 50 meter bad van Club La Santa.’ verknochtOok Ellen van Kaam (51) uit Bergen in Noord-Holland is verknocht aan Lanzarote. ‘Het is heel inspirerend om met andere lopers en loopsters samen aan het verbeteren van je prestaties te werken. Opvallend, want door het jaar heen ben ik eerder het type dat in mijn eentje door de duinen dwaalt. Nou ja, in mijn eentje … ik doe al deze trainingen al elf jaar samen met mijn hond.’ ‘Afgelopen november heb ik de stage op Lanzarote gemist. De reden? De ma-rathon van New York, een ervaring die nog niet eens geheel tot me is doorge-drongen. Ongelofelijk als je bedenkt dat ik vroeger op school en bij de hockey-club een bloedhekel aan lopen had.’ ‘Maar de meeste inspiratie krijg ik van deze buitenlandse stages. Je loopt telkens met andere gepassioneerde

prestaties in januari weet ik gewoon dat die het gevolg zijn van de tiendaagse training die ik er eind november heb gedaan’ ‘In Nederland kan ik geen moment stilzitten. Op Lanzarote combineer ik twee keer per dag lopen met veel rust. Ook actieve rust, want ik leen graag even een fietsje om over het eiland te koersen. Het is voor mij als bescheiden

4 mei 2012

mensen. Ook al moet je om acht uur ’s ochtends op de atletiekbaan staan voor een warming-up, het geeft je lopen een boost. Daarnaast is het ook fantastisch om door deze groepstrainingen andere lopers uit de rest van Nederland te leren kennen. Ik heb al een uitnodiging voor de Berenloop binnen.’ ‘Het is voor mij ook belangrijk dat Lanzarote een lekker klimaat kent. Voor mij geen skivakanties, laat mij maar lekker in het zonnetje lopen. Ik hoop dat naast de novemberoptie er ook weer een mogelijkheid komt om rond februari naar dit prachtige eiland te gaan.’ aart stigterMede verantwoordelijk voor de lol tij-dens deze trainingsstages op Lanzarote is Aart Stigter. Samen met zijn vrouw Ellen regelt hij jaarlijks een tiendaagse trip naar dit trainingsoord. ‘Een paar jaar geleden zijn we ook met groepen recreanten naar Kenia ge-weest. Geweldig, je verblijft twee weken in het Mekka van de hardloopwereld. We zaten in het trainingscentrum van Lornah Kiplagat in Iten. Te kort voor een echte hoogtestage, maar wel op een dermate mooie locatie dat dit alleen al een positief effect heeft op je presteren.

Het waren stages voor de recreant die écht van hardlopen houdt. Je moest daar ook voorbereid zijn op minder luxe omstandigheden dan op bijvoorbeeld Lanzarote. Als het geregend had, was de weg en de oude atletiekbaan mod-derig. Dan moet je niet zeuren als je steunkousen niet meer schoon worden. Gelukkig waren de meeste deelnemers heel enthousiast, zowel over het land, de trainingsmogelijkheden als de men-sen die ons daar hielpen.’ ‘Het zijn geen goedkope reizen naar Kenia. Je moet óf redelijk bemiddeld zijn, óf er gewoon even voor sparen. Maar het levert je een onvergete-lijke (loop)ervaring op. Zeker als je dit combineert met een bezoek aan een natuurpark. Wie in deze ambiance zijn trainingsstage gaat plannen, zal zeker vol inspiratie terugkeren in Nederland.’ portugalNaast deze Afrikaanse mogelijkhe-den (op de Canarische Eilanden en in Iten) is ook het veel beter bereikbare Portugal een prima optie. Het is een favoriet trainingsgebied voor een van de snelste loopsters van Nederland op dit moment. Ruth van der Meijden (28) is mede door haar buitenlandse stages

in de laatste jaren aangehaakt bij de nationale top. ‘In Portugal heb ik alles wat ik no-dig heb. Het is er toch altijd een stuk warmer dan bij ons. Natuurlijk regent het in Portugal ook wel eens, maar dat is wel warm water! Er zijn heuvels en er is vooral heel veel rust. Tenminste, sinds we ons intrek nemen in een hotel. Nu kan ik keihard trainen om daarna de minstens zo belangrijke rust te pakken. Eten? Gewoon aanschuiven. Voorheen zaten we in huisjes, moest je toch met de auto naar een dorp rijden om boodschappen te doen. Daarna koken en afruimen. Nee, dit is voor mij ideaal. Ook omdat ik als duathlete natuurlijk naast het lopen ook het fietsen moet blijven aanscherpen.’ ‘Om die reden vind ik Portugal ook fijner dan mijn andere trainingslocatie, Fuerteventura. Daar loop je wel lekker op grindpaden, maar voor fietsen is het veel te beperkt. Het effect van een goede stage is snel merkbaar. Niet al-leen bij mij, maar ook bij recreanten die bijvoorbeeld een marathon willen lopen.’ Tekst: Wouter Schelvis

5 mei 2012

6 mei 2012

Dagelijks, bij het krieken van de dag, meldt hij zich op de afgesproken plek om mee te lopen. ‘Er wordt weinig gepraat, het enige dat je hoort zijn de voetstappen. Midden in de kudde is het een zwaar geluid van de vijftig, zestig lopers om je heen. Het is geweldig lo-pen, midden in die kudde. Je gaat van-zelf mee. Samen lopen - in een groep - heb ik altijd leuk gevonden. Maar in Kenia loop je daar wel met een gevoel van dreiging. Er staat iets slechts te gebeuren.’ Even later moet hij lossen. Adharanand Finn verbleef een half jaar in Iten en liep met de Kenianen. Een loper van 37 jaar uit Engeland, met een halve marathon van 1.26 in de benen. Dit voorjaar verscheen zijn boek “Lopen met de Kenianen”, in een Engelse en Nederlandse versie. Daarin gaat hij op zoek naar de mythe, naar hun geheim. Het boek leest als een trein, misschien wel omdat hij lópend op zoek ging. Finn neemt de lezer moeiteloos mee in zijn verwondering en verbazing. Maar het geheim vindt hij niet. ‘er bestaat geen geheim’‘Het is alles en het is niks,’ zegt de schrijver inmiddels zelf ook. ‘Hoe meer je weet, hoe groter het mysterie. Zoiets.’ Al in het begin van het boek zegt Toby Tanser, de Amerikaanse schrijver van het boek “Train Hard, Win Easy: the Kenyan Way” en oprichter van de stich-ting Shoe4Africa: ‘Er is niet één verkla-ring. Je spreekt een heleboel mensen. Je krijgt een heleboel antwoorden. En die zijn allemaal juist.’ Colm O’Connell, de Ierse broeder die al tientallen jaren op St. Patrick’s high-school mondiale kampioenen traint, is zelfs geagiteerd: ‘Jullie willen allemaal achter het geheim komen, maar weet je wat het geheim is? Dat jullie dénken dat er een geheim is. Er bestaat geen geheim.’

renato canovaFinn zoekt het toch. Hij spreekt een heleboel mensen, krijgt een hele-boel antwoorden. Het fysiek zo harde leven op grote hoogte, het dagelijks en blootsvoets naar school rennen, waardoor ze die soepele looptrend ontwikkelen; zo groeien ze op. Renato Canova, Italiaanse kenner van het Keniaanse hardlopen, vertelt Finn dat het tien jaar kost om je aerobische huis op te bouwen. En tegen de tijd dat een Keniaan zestien is, zegt Canova, is dat huis klaar.

Maar het is zo veel meer. De eetge-woonten, de toewijding, de concentratie, de mentale hardheid, de honger naar succes én de kunst van het luieren. Een Keniaan die besluit atleet te worden zal lopen, eten, slapen. En meer niet. genenEn de genen? Er is geen wetenschap-pelijk bewijs voor het bestaan van een gen of groep van genen, die uniek is en het hardloopsucces kan verklaren. Ook al gelooft Finn zelf wel dat de Kalenjin enig genetisch voordeel hebben, zelfs dat is voor hem niet dé verklaring of hét

geheim. Daarvoor spelen te veel andere factoren ook een rol. Bovendien, het trekken van de genkaart is een ontken-ning van hun bikkelharde looparbeid. Als Finn samen met Colm toekijkt hoe een groep atleten keer op keer een lange, zware heuvel oprent, zegt de broeder dat ‘dit het stukje is dat mensen over het hoofd zien als ze op zoek zijn naar het Keniaanse geheim.’ steeds harderFinn weet hoe het er aan toe gaat, heuvel op. Steeds harder. Een heuvel is voor een Keniaanse atleet geen reden om in te houden, heeft hij geleerd. Het biedt een kans om beter te worden door het tempo op te voeren. ‘Als je een duurloop in een groep doet, begint het langzaam. Na verloop van tijd gaat het sneller en sneller. Wie dat aan-geeft? Geen idee. Niemand voert het commando, kreeg ik het idee. Iemand komt op kop, de rest reageert. Het is niet steeds dezelfde persoon. Op het laatst kan het een echte race worden. Al was ik daar eerlijk gezegd nooit bij.’ Een keer trainde hij mee met een groep in de Ngong Hills, nabij Nairobi. ‘We gingen heuvel op, ik verloor ze uit het oog. Een van hen liet zich terugzakken, voor mij. Dat raakte me nogal.’ ‘In Kenia was ik nooit echt een loper, dat gevoel kwam pas toen ik terug was in Engeland. Ik was na zes maanden in Iten een betere loper geworden. Maar ik was het ook zat om steeds achter gelaten te worden. Demoraliserend.’ Tekst Pim van Esschoten Lopen met de Kenianen, Adharanand Finn. Uitgeverij De Arbeiderspers Prijs 19,95. ISBN 9789029583275

een geheim van alles en van niks

7 mei 2012

700 deelnemers glibberden 10 of 30km over de Limburgse heuvels. Zowel mod-der, zweet als trails waren vertegen-woordigd in Gulpen. Vooral de modder had er zin in; het regende dat het goot. Maar de echte trailrunners worden daar blij van. Immers: zonder zware omstan-digheden en blubber lijkt een trail te veel op asfalt. ultraloperThomas Dunkerbeck (17de plaats) loopt zelden op verharde wegen. De Koning van Spanje Trail was met 30,6 kilome-

ter voor hem een korte wedstrijd. ‘Als ultraloper train ik voor afstanden van bijvoorbeeld 80 kilometer. Een mara-thon heb ik nog nooit gelopen. Omdat ik geen wedstrijden op de weg loop, train ik er ook niet.’ Het parcours kan hem niet technisch genoeg zijn. ‘Het stoeien met de omge-ving, focussen op waar ik mijn voeten neerzet, het maakt dat de kilometers voorbij vliegen.’ Als kind was hij al gefascineerd door lange afstanden. Op zijn elfde liep hij een halve marathon. ‘Bij gunstige

omstandigheden kan iedereen goed presteren. Als het extreem wordt, ben ik in het voordeel. Ik houd van de competi-tie en vecht graag met iemand anders.' populariteit groeitDe populariteit van trailrunning groeit in Nederland. Steeds meer mensen willen eens iets anders dan een stratenloop of lopen in de massa. Dwalen door de natuur is geliefd, dat bleek wel uit de inschrijving voor de trail in Gulpen, die maanden van tevoren al was gesloten. Een uitdagender parcours dan dat van de Koning van Spanje Trail vind je niet in Nederland, vindt Martine Hofstede (24ste plaats). ‘Met 600 hoogtemeters, modder, single tracks en een riviertje waar je doorheen moet, is het een echte trail.’ Ze loopt vooral in het buitenland; vaak in de Ardennen of in de bergen. In september doet ze voor de tweede keer mee aan het WK Adventure Racing. ‘Het lopen in de natuur prikkelt me op een andere manier dan op de weg. Ik ruik de natuur, hoor de geluiden en kijk om me heen. Sinds ik trails loop, merk ik veel meer op dan voorheen. De na-tuur sleept me er doorheen als ik het zwaar heb in een wedstrijd; een hert dat oversteekt of het uitzicht vanaf een berg geeft me een energieboost. Ik krijg het gevoel dat ik word opgenomen in het landschap.’ Tekst en fotografie: Barbara Kerkhof Informatie: www.mudsweattrails.nl/koningvanspanje

Modder, zweet en trails in de Limburgse heuvels

De Koning van Spanje Trail is een uitdaging, een hero-ische tocht. Waarna je je echt een koning mag voelen, van Spanje of Nederland. Of alleen van Gulpen, dat is ook al heel wat. Op 6 mei werd de trail voor de tweede keer georganiseerd door Mud Sweat Trails.

de koning van spanje trail

De Koning van Spanje Trail is een uitda-ging, een heroïsche tocht, of je nu voor 10 of 30km kiest. Op 6 mei werd de trail voor de tweede keer georganiseerd door Mud Sweat Trails. 700 deelnemers glibberden over de Limburgse heuvels.

10 mei 2012

Eigenlijk is het heel simpel. Als je rennen héél leuk vindt, ga je naar het Running Camp. ‘Ik mocht van mijn va-der een voorjaarskamp uitkiezen en dit vind ik gewoon het fijnste om te doen’, zegt Jessey Goudsmith. Ze is 11 jaar en lid van de a.v. Startbaan in Amstelveen. En rond Koninginnedag was ze vier dagen in Egmond, samen met veertig andere pubers die ook kiezen voor hardlopen. gretigZe zijn al drie dagen stevig in de weer, maar de energie nog lang niet op als trainer Bob Boverman en diens assis-tent Emiel Admiraal de jonge talenten op de atletiekbaan van Trias aan het werk zetten. Gretig beginnen ze aan de tweede training van deze dag, waarin het vooral om snelheid gaat. Eerder in het weekend is er in de duinen en op het strand getraind. Drie andere begeleiders zorgden in de overgeble-ven uurtjes voor een “fun-programma”, waarin een kampvuur en een bonte avond natuurlijk niet mochten ontbre-ken. De groep verblijft in de Stay Okay in Egmond aan den Hoef, waar ruim veertig oranje fietsen beschikbaar zijn en de staf van deze “jeugdherberg” zorgt voor gezonde maaltijden. Het Running Camp is een extra loot aan de boom van de T&F Camps, die sinds drie jaar in de zomer worden georganiseerd. Initiatiefnemer is Enno Tjepkema met zijn sportmarketingbedrijf SportInspiration. ‘Toen mijn kinderen op hockey gingen, merkte ik dat daar veel meer rond de trainingen en wedstrijden werd geor-ganiseerd’, aldus de oud-meerkamper. ‘Ik dacht: dát moeten we in de atletiek ook doen als we de jeugd willen blijven binden: activiteiten waarbij je gewoon lol kunt maken met elkaar. Dat heb ik zelf vroeger wel gemist. In het concept van de T&F Camps combineren we het

plezier met serieuze, goede trainingen en zetten we graag bekende topatleten in als gasttrainer. Kinderen vinden dat heel inspirerend.’ scoutingHet zijn niet louter talenten die zich inschrijven. ‘Scouting is ook geen hoofddoel; iedereen is en blijft welkom’, zegt Tjepkema. ‘Maar we willen daar in de komende tijd wel wat meer aandacht aan besteden.’ In 2010 organiseerde hij de eerste kampen. Vorig jaar kon hij zes zomer-

kampen vullen en was er in het voorjaar een eerste Running Camp. Dit jaar gaat hij terug naar vier weken. ‘Je merkt dat veel mensen wat minder budget hebben voor vakanties’, zegt hij. zonnegroetLuc Schoemaker, student aan de opleiding sportmanagement van de Hogeschool van Amsterdam, werkt als stagiaire bij Tjepkema’s bedrijf en heeft de dagelijkse leiding over het Running Camp. ‘We beginnen iedere dag met de zonnegroet, een yoga-oefening, vertelt hij. ’s Ochtends en ’s middags is er een

looptraining. Daar draait het hier natuur-lijk om. Maar tussendoor is er veel tijd om andere activiteiten te doen.’ ‘Het leukste vind ik dat de kinderen elkaar in hun waarde laten. De leeftijds-verschillen (van 11 tot 16 jaar) en het prestatieniveau zijn heel verschillend, maar iedereen wordt in z’n waarde ge-laten. Ik heb ook in andere sporten met jeugdgroepen gewerkt, maar daar was de sfeer echt anders.’ Voor het kamp van start ging, is infor-matie over de trainingsresultaten van de deelnemende kinderen verzameld. ‘Daar hebben Bob en Emiel rekening mee kunnen houden bij het samenstel-len van hun programma’s. Het vergt wel wat nadenken, maar het is goed te doen’, zegt Luc. Komende zomer heeft T&F Camps vier atletiekkampen op het programma staan in Zeist, voor kinderen en jonge-ren van 9 t/m 17 jaar. Daar zijn grotere groepen deelnemers en daardoor kan er in meerdere leeftijdsgroepen worden gewerkt. knie gestotenJessey Goudsmith moet de laatste dag toekijken bij de training. ‘We wilden ons verstoppen voor de leiding en toen heb ik mijn knie heel hard gestoten’, zegt ze. ‘Wel heel jammer, want ik doe niets liever dan rennen. Het geeft zo’n fantastisch gevoel als je in een keer al je energie kunt gebruiken. Dan voel ik me net een jaguar.’ En ze weet waar ze het over heeft, want ze doet ook aan paardrijden en dansen en wil na de zomer op voetbal. Onder de deelnemers zijn verschillende groepjes van atletiekverenigingen. Jessey kwam alleen. ‘Maar dat maakt niet uit. Hier heb je meteen contact met anderen.’ Meer informatie: www.tfcamps.nl Tekst en fotografie: Cors van den Brink.

running camp is schot in de roos

11 mei 2012

12 mei 2012

Die waardering is gebaseerd op een enquête onder de deelnemers, die door veertig procent van hen is ingevuld, wat als een zeer hoge respons mag gelden. Uit de evaluatie blijkt dat de beginnende lopers een aantal onderdelen van Start to Run als erg positief ervaren. Dat zijn met name de bekwaamheid van de trai-ners (97 procent), het praktijkgedeelte van de groepstrainingen (97 procent), het totaal aantal trainingen per week (94 procent) en het trainingsmoment (90 procent). Die beoordelen ze overwe-gend met ‘goed’ of ‘uitstekend’.

Met het in het voorjaar van 2012 nieuw geïntroduceerde Start to Run met je Tiener is 28 procenten van de res-pondenten in aanraking gekomen. 91 procent geeft dit initiatief een positieve beoordeling. De intensiteit (93 procent) en de op-bouw (89 procent) van trainingen wordt als goed ervaren. Vijf procent van de Start to Run deelnemers vind de inten-siteit van de trainingen te zwaar. Negen procent van hen vindt de opbouw van de trainingen te snel. Ook blijkt dat 90

procent van de Start to Run deelnemers alle trainingen heeft afgerond. Ruim 60 procent van de respondenten geeft aan deel te zullen of te willen nemen aan het vervolgprogramma. Wie dat niet doet, geeft als belangrijkste reden aan de voorkeur te hebben om in-dividueel te gaan hardlopen. Daarnaast zijn blessures (13 procent) en het direct aansluiten bij een loopgroep of vereni-ging (12 procent) eveneens belangrijke redenen. sportimpulsVoor de toekomst van Start to Run is het van belang dat organisatoren een beroep kunnen gaan doen op de “Sportimpuls”, een subsidieregeling vanuit het landelijke programma van de overheid “Sport en bewegen in de buurt”. Dat programma heeft onder meer tot doel een gezonde leefstijl te bevorderen door lokaal sportaanbod. “Start to Run” staat op de “menukaart” van activiteiten die voor ondersteuning in aanmerking komen. De sport- en beweegaanbieders, waaronder vereni-gingen, die subsidie willen aanvragen, kunnen dit alleen doen wanneer ze samenwerken met de gemeente. Deze verzorgt de regiefunctie. Er is wel enige haast geboden, want de aanvragen dienen vóór 5 juni a.s. ingediend te worden. Nadere informatie inzake de subsidieregeling is te verkrij-gen via de websites www.sportimpuls.nl en www.sportenbewegenindebuurt.nl

Start to Run breekt alle records

Met 5255 deelnemers kreeg de voorjaarscyclus van 2012 meer deelnemers dan ooit: twintig procent meer dan in de lente van 2011. Het oude record stond op 4360. Maar ook het “rapportcijfer”, dat met 8,4 al hoog was, steeg met een tiende punt naar 8,5.

13 mei 2012

Donderdag 17 mei De Nacht van Groningen – Groningen Afstand: 7-14-21,1 km; verhard ’s Avonds hardlopen en daarna feesten op de Westerkade. www.nachtvangroningen.nl Zondag 20 mei Marikenloop – Nijmegen Afstand: 5-10 km; deels onverhard Zo’n 15.000 vrouwen gaan samen lopen. Mannen zijn welkom –juichend langs de kant. www.marikenloop.nl Zondag 20 mei Leiden Marathon – Leiden Afstand: 5-10-21,1-42,2 km; verhard Het parcours neemt je mee door de bin-nenstad van Leiden; de marathonlopers gaan ook het buitengebied in. www.marathon.nl Zaterdag 26 mei IJsselsteinloop – IJsselstein Afstand: 5-10-21,1 km; verhard Mocht je hier een p.r. hebben gelopen… het parcours was iets te kort. Het is nu opnieuw opgemeten en aangepast, zodat de tijd die je nu loopt, wel klopt. www.ijsselsteinloop.nl Zondag 3 juni Zwitserloot DAK Run – Groesbeek Afstand: 5-10 km; verhard Snel parcours door het centrum van Groesbeek, met een grote kidsrun (1100 deelnemertjes). www.zwitserlootdakrun.nl Zondag 10 juni Maastrichts Mooiste – Maastricht Afstand: 5-10-15 km; verhard Mooi parcours door de historische bin-nenstad; de 15 km neemt je ook nog mee naar het buitengebied.

www.maastrichtsmooiste.nl Zondag 10 juni Marathon van Amersfoort – Amersfoort Afstand: 5-10-21,1-42,2 km; verhard Marathon door de binnenstad, door Dierenpark Amersfoort en de natuur rond Amersfoort. www.marathonamersfoort.nl Trailrunning PromoTiedagMud Sweat Trails organiseert op 3 juni de eerste Trailrunning Promotiedag. In het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in Rheden Heuvenseweg 5), aan de voet van de Posbank., komt de Nederlandse trail-runscene bij elkaar om deze manier van hardlopen te promoten, erover te leren en natuurlijk te ervaren. Productmerken, sportmasseurs en trainers delen hier hun kennis. Lopers kunnen kennisma-ken met trailrunning en de producten die erbij horen. Er zijn om 9.30 uur clinics voor zowel beginners als gevor-derden over de Veluwezoom. Tijdens de clinics kunnen verschillende trailschoe-nen worden uitgeprobeerd. Vanaf 10.30 uur komt een aantal goede Nederlandse trailrunners vertellen over hun ervarin-gen en zullen er films worden vertoond die je benen doen trappelen. http://www.mudsweattrails.nl

TiP van de ToPPerJe zet je zinnen op een wedstrijd, houd je aan het trainingsschema en bent he-lemaal klaar voor de start. Maar wat als de (weers)omstandigheden heel anders blijken te zijn dan je had verwacht? Het overkwam Michel Butter. Hij hoopte zich in Boston te kwalificeren voor de olym-pische marathon; daarvoor moest hij een plek in de top 8 veroveren én snel-ler dan 2.12 uur zijn. Op de wedstrijddag was het boven de 30 graden. ‘Door de warmte was die tijd niet haal-baar. Dat kwam wel hard aan, want ik dacht al maanden alleen maar aan die olympische kwalificatie’, vertelt Butter. ‘Desondanks had ik nog steeds veel zin in de strijd met de anderen. Tijdens de wedstrijd bleef ik ervoor gaan, omdat ik er baat bij had dat het tempo hoog bleef. Daardoor bleef ik betrokken bij de wedstrijd en voelde ik geen teleurstel-ling over de tijd.’ Hij werd uiteindelijk zevende in 2.16.38. ‘Je moet een doel hebben, anders haal je de finish niet. Dat doel moet je soms aanpassen aan de omstandigheden. Je kunt focussen op drinken tijdens de wedstrijd als het warm is, of een nega-tieve split. Het is goed om taakgericht te blijven denken: zet de tijd uit je hoofd en probeer gezond en wel te finishen.’

agenda

14 mei 2012

partners en suppliers atletiekunie

Media partners

Official suppliers

Official partners

partners en suppliers atletiekunie

Media partners

Official suppliers

Official partners