Mijn eigen stageHoe werkt zoiets nu eigenlijk?

Mijn naam is Lisa en ik had besloten voor mijn Honoursproject een stage te volgen in het buitenland. Zo ben ik uiteindelijk in oktober twee weken naar Melbourne in Australië gegaan om te helpen bij ORTEC Australia. Ik zal jullie uitleggen hoe ik bij deze stage terecht ben gekomen en een kort reisverslag geven.

Hoe kies je een goede plek en stage?

MotivatieEen stage lopen in het buitenland kan op op ontzettend veel verschillende manieren. Ik had al heel snel besloten dat ik naar een plek wilde waar ik nooit eerder was geweest en waar ik niet zo snel de kans kreeg om ooit te komen. Ik wilde zo veel mogelijk mijn grenzen verleggen. Zo heeft iedereen zijn eigen doel en aan de hand daarvan moet je de eerste stap zetten richting de stage die jij wilt kiezen. Vervolgens ben ik gaan nadenken hoe ik dit kon gaan realiseren, ik ben gaan rondvragen in mijn omgeving of zij enig idee hadden over een stageplek. Voor mij was het heel snel raak: mijn ouders kenden mensen van een bedrijf dat veel vestigingen heeft in het buitenland, onder andere Australië. Dit bedrijf (ORTEC) werkt in de toegepaste wiskunde, hoe zorg je er bijvoorbeeld voor dat alle ambulances in Nederland zo goed mogelijk zijn ingedeeld? Dit is een onderwerp dat mij heel erg ligt en zo zou ik deze stage ook nog kunnen gebruiken voor oriëntatie op eventuele studies. Een stage bij dit bedrijf zou voor mij ideaal zijn: ik zou mijn grenzen kunnen verleggen door af te reizen naar Australië en ik zou inhoudelijk nog wat kunnen leren over hoe een bedrijf nu eigenlijk werkt en het echte belang van schoolvakken in de samenleving.Ik heb hierna de directeur van het bedrijf via de mail benaderd, hij reageerde ontzettend enthousiast en was bereid om mij als eerste scholier een stage bij zijn bedrijf te laten uitproberen.

VeiligheidEen belangrijk aspect van zo’n stage is de veiligheid van een land. Je moet goed bedenken of je in je eentje ergens naartoe kunt, of dat het toch handiger is om met begeleiding te gaan.Ik kwam er al vrij snel achter dat het in Melbourne, Australië, moeilijk was om onder de 18 in je eentje te verblijven. Er zijn bijvoorbeeld geen echt veilige jeugdherbergen en ook het vervoer wordt lastig. Bovendien is Australië zo immens groot en ver van Nederland, dat als er iets misgaat je er totaal alleen voor staat. Mijn ouders wilden me, mede dankzij de lange reis, toch niet alleen naar Australië laten gaan. Mijn vader is met me meegegaan, maar in Melbourne zelf zijn we apart verbleven. Ik verbleef namelijk bij een collega van ORTEC en hij verbleef in een gehuurd appartement. Zo was de veiligheid ook in orde.

FinancieringDe financiën zijn iets waar je zeker rekening mee moet houden als je een plek voor je stage kiest. Mijn belangrijkste tip hiervoor is dat je echt op tijd moet beginnen met het regelen van je financiën.Ik had besloten om naar Australië te gaan, dat zou geen goedkope onderneming worden. Naast dat het ver vliegen is, is het land zelf ook vrij duur als je denkt aan boodschappen en

Lisa Lenstra

verblijf. Ik heb van te voren een uitgerekend wat ongeveer mijn kosten zouden worden voor Australië. Ik zou zo rond de €1700,- komen. Ik verbleef bij een collega, hierdoor hoefde ik daar geen geld aan uit te geven. De grootste kosten waren mijn reiskosten, zoals vliegticket en visum. Deze kosten lagen rond de €1450,-. Je kan de kosten van je ticket zoveel mogelijk minimaliseren door ruim van te voren te boeken, hoe eerder hoe goedkoper. Verder had ik nog ongeveer €250,- voor kosten die ik daar zou maken, zoals boodschappen, openbaar vervoer en uitstapjes. Je kan dit bedrag beter iets te ruim uitrekenen dan dat je straks geld te kort komt.De volgende stap is om te kijken hoe je aan je financiën gaat komen. Ik kon zelf €600,- neerleggen voor mijn stage, mijn ouders financierden mijn stage met €700,-. Hierna besloot ik fondsen te gaan werven, zo ben ik terechtgekomen bij het Hieronymusfonds, zij hebben uiteindelijk besloten mij te financieren met €375,- en zo hebben zij mijn stage mede mogelijk gemaakt. Hier kan ik weer als tip meegeven dat je op tijd moet beginnen met sponsors werven, zo kun je meer fondsen benaderen en bovendien hebben zij ook enige tijd nodig om te overleggen.

Andere essentiële zakenAls je naar het buitenland gaat moet je er rekening mee houden dat je een geldig identiteitsbewijs en eventueel een visum en inentingen hebt.Voor Australië is het bijvoorbeeld noodzakelijk om een paspoort te hebben dat nog geldig is tot minstens na je terugkomst. Je moet ook een geschikt visum hebben, bijvoorbeeld een toeristenvisum of een werkvisum. Ik ben zelf op een toeristenvisum naar Australië gegaan.Als je een ander visum nodig hebt, is het belangrijk dat je hier vroeg genoeg onderzoek naar doet, de aanvraagprocedures kunnen namelijk meerdere weken tot maanden duren. Zorg ook dat je goed nakijkt welke inentingen nodig zijn voor je reis.

Een kort reisverslag

Vrijdag 16 oktober 2015 ben ik vertrokken naar Australië. Na een vlucht van 13 uur kwamen mijn vader en ik moe aan in Singapore voor onze overstap. Ik kan met overtuiging zeggen dat dit het fijnste vliegveld is waar ik ooit ben geweest. Het was ontzettend rustig en groot, we hebben zelfs nog frisse lucht kunnen halen in het buitenzwembad. Dit maakte het de ideale overstap. Door het tijdverschil kwamen we zondagochtend pas aan met een flinke jetlag. We zijn toen gelijk de buurten gaan verkennen, Federation Squarezo kwamen we in een ‘hipstercafé’ dat bekend stond als het buurtcafé van die wijk. We zijn daarna naar het centrum gegaan

om de binnenstad te verkennen. Bij mij riep het de omschrijving van een ‘Brits New York’ op met hoge gebouwen en brede straten, maar toch een heel gemoedelijke sfeer met de meest beleefde mensen die ik ooit heb gezien. Wat heel erg opviel was dat heel Melbourne eigenlijk bestond uit allemaal kleine dorpjes met verschillende culturen, zo had je het Central Business District wat de dynamische binnenstad was; Carlton met oude Victoriaanse huisjes; St. Kilda met alle typische Australiërs met surfboards op het strand en Brunswick, kenmerkend door de hipsters, waar ik verbleef. Op maandag brak de eerste werkweek aan, ik heb daar Silvie ontmoet bij wie ik de rest van mijn tijd zou verblijven. We waren allebei

Café in Carlton gejetlagd uit Nederland dus toen we thuis kwamen de eerste twee Lisa Lenstra

dagen, hebben we alles ontzettend rustig (op zijn Australisch) aangepakt. Op woensdag begonnen we met de stad te verkennen. Ik was wat eerder klaar op mijn werk, dus ik ging eerst zelf de stad in om een beetje rond te kijken. Later ben ik met Silvie door de verschillende delen van de stad gewandeld, waar we kenmerkende dingen van Melbourne hebben gespot, zoals de Laneways en het treinstation dat bekend staat als de plek waar je met mensen afspreekt.We hebben op andere dagen ook met vrienden van Silvie en collega’s verschillende samenkomsten gehad. Zo werd ik echt betrokken bij het sociale leven in Melbourne. In dat opzicht was het ook niet echt een vakantie, het was twee weken op een andere plek wonen

en daar een ‘gewoon’ leven leiden.

Shrine of Remembrance Royal Botanical Gardens

Door de week ben ik onder andere naar de Shrine of Remembrance geweest, een enorm, indrukwekkend bouwwerk dat vanaf de andere kant van de stad aan het einde van een straat al te zien is. Dit is een eerbetoon aan alle slachtoffers die ze hadden in de Eerste Wereldoorlog toen ze de Britten hielpen. Dit heeft een diepe indruk gemaakt om het leed te zien van iets waar ze zelf niet bij betrokken hadden hoeven te zijn.In het weekend zijn we op zaterdag de stad wezen verkennen, met onder andere de City Circle, Queen Victoria Market en the Old Melbourne Gaol. Ook kwamen we langs een groot protest in een van de vele parken, dit werd door Silvie besproken als gewoon, terwijl het voor mij als iemand van het kleine Nederland nog best schokkend overkwam. Zondag besloten we dat het een goed idee was om ook dingen buiten de stad te verkennen. Nu is Australië heel groot en is dit zonder auto niet zo ideaal. Silvie, Tom (de vriend van Silvie), mijn vader en ik zijn toen samen naar Healesville gegaan, dit is een sanctuary waar ze alleen maar Australische dieren hadden. Dit was de meest bijzondere natuur van Australië gecentreerd op één plek. Ook op de weg ernaartoe konden we de wilde natuur van Australië bewonderen en natuurlijk proberen kangoeroes te spotten.Na zoveel door Melbourne gedwaald te zijn, deels in mijn eentje, deels met mijn vader en deels met Silvie die stad door en door kende, kan ik oprecht zeggen dat ik me thuis voel in de stad, het is een stad met een van de vriendelijkste sferen die ik ook heb gezien en overal zie je de verschillende culturen van alle immigranten terugkomen. Het is een cultureel centrum, waar je alleen al door rond te lopen dingen ontdekt over de mensen, de geschiedenis en de gebruiken. Op het werk heb ik ook van alles gedaan, ik heb niet alleen zelf gewerkt aan het opruimen van hun database, ik heb ook met individuen daar mogen meekijken wat ze allemaal precies deden. Zo heeft de econoom van het bedrijf me uitgelegd hoe ze dat allemaal regelen en ik heb in die middag meer over economie geleerd dan ik ooit op school had kunnen doen. Dit laat ook weer zien dat zo’n praktijkervaring zich zeker uitbetaald.

Lisa Lenstra

Ook heb ik gezien hoe ze hun ‘producten’ toepassen voor klanten en ik heb vergaderingen mogen bijwonen voordat ze naar klanten gingen om hun product te verkopen. Ook heb ik bij een algemene vergadering mogen zijn waar ze eventuele verbeteringen voor korte en lange termijn gingen doorspreken. Zo heb ik echt kunnen zien hoe het er in een bedrijf aan toe gaat met bijvoorbeeld interne communicatie en alle verschillende afdelingen.Al heb ik zo veel als ik kan proberen te ontdekken, toch heb ik maar een klein deel gezien van wat er nog allemaal meer te zien is in Australië en ik zou dolgraag nog een keer langer terug willen komen. Deze stage heeft me nog meer zin gegeven om te reizen en ik ben een zeer bijzondere ervaring rijker geworden die ik voor geen goud had willen missen.

Healesville Sanctuary St. Kilda Beach

Mijn geweldige collega’s

Lisa Lenstra