stad&streek Jemoedermetzo’n gekkekraagom,datiswelschrikken’ · Aflevering3 doorTeaKeijl BREDA...

1
Thuisfront Dankzij het intensieve revalidatie- programma krabbelt Laura lang- zaam weer op. „Voor mijn kinde- ren was dat gek genoeg de moei- lijkste tijd. Toen ik nog in het zie- kenhuis lag, konden ze het plaat- sen. Als je ziek bent, lig je in bed, dat is logisch. In het revalidatiecen- trum zagen de kinderen pas wat ik allemaal niet kon. Ik merkte in het begin dat ze afstand van me na- men. Je eigen moeder met zo’n gekke nekkraag om, die met de le- pel naar haar oog zwabbert, dat is ook schrikken natuurlijk. Gelukkig begrepen ze het vrij snel en toen konden ze het ook accepteren.” De kinderen missen hun moeder erg. Als Laura na een tijdje in de week- enden naar huis mag, is het af- scheid op zondagavond elke keer moeilijk. „Vroeg in de middag be- gon mijn oudste dochter al te vra- gen: ‘mama, hoe laat moet je weg?’ Als ze me weg hadden ge- bracht, zat ze de hele terugweg te huilen.” Machteloos Bij de doordeweekse bezoekjes aan Revant brengt Laura’s man al- tijd een of meerdere kinderen mee. „Natuurlijk wilde ik de kinde- ren zo veel mogelijk zien. Maar het betekende ook dat mijn man en ik al die tijd niet een keer met zijn tweetjes zijn geweest. Emotio- neel was het heel moeilijk. Ik wist hoe zwaar hij het had thuis. Hij moest alles draaiende zien te hou- den. Ik voelde me zo machteloos, wilde zo graag helpen. Gelukkig stonden we open voor elkaar. En we wilden het niet te zwaar ma- ken, er mocht ook gelachen wor- den. De boodschap naar de kinde- ren was steeds dat ik van huis was om beter te worden, om weer de oude mama te worden.” Motivatie „Ik ben de achterban zeer dank- baar. Zij zorgden ervoor dat het thuis bleef draaien. Mijn schoonva- der was er elke ochtend stipt om zeven uur, als mijn man vertrok naar zijn werk. Ook mijn schoon- moeder en haar zus stonden voor ons klaar. Zij waren er altijd als de kinderen uit school kwamen. Mijn man deed het allemaal heel goed met de kinderen en het huishou- den, dat wist ik. Daardoor had ik de rust om aan mijn herstel te wer- ken.” „Het motiveerde me om door te zetten, het was een wisselwerking. Zij zagen dat ik hard mijn best deed en steeds stapjes vooruit maakte. Daardoor konden zij het ook beter volhouden zonder vrouw en zonder mama.” gekke kraag om, dat is wel schrikken’ dagen voordat ontdekt werd dat ze haar nek had gebroken ‘Ik gebruik voor elk boodschapje het karretje van mijn overleden vader, want ik heb nog erg weinig kracht in mijn armen.’ Incomplete dwarslaesie. Als gevolg van een gebroken nek kwamen Laura’s zenuwen ernstig klem te zitten. Daar- door waren haar ledematen tij- delijk verlamd. Omdat de zenu- wen niet doorgesneden waren, is er sprake van een incomple- te dwarslaesie en kunnen het gevoel en de spierkracht met behulp van intensieve kracht- training weer terugkomen. W at begon als een onschuldig lij- kend pijntje in de schouder, eindigde na een gebroken nek in een maandenlan- ge periode van ziekenhuis en reva- lidatiecentrum. Na de interne pe- riode revalideert Laura Rijpers (42) nu poliklinisch. Voorlopig ten- minste twee keer in de week fy- sio- en ergotherapie. De brace om haar nek heeft ze nog weken no- dig. ‘Vanmorgen kon ik voor het eerst de knoop van mijn broek weer zelf dicht doen.’ Een week na haar thuiskomst ver- telt Laura: „Het is erg wennen. In het revalidatiecentrum zat ik in een beschermde omgeving. Nu merk ik pas goed hoeveel moeite de dagelijkse dingen kosten. De voordeur openen kan ik alleen met een hulpmiddel, een soort hef- boompje om meer kracht over te brengen.” Terwijl Laura aan het woord is, rommelen de konijnen van de kinderen ongedurig in hun hok. „Voorheen mochten ze er al- tijd uit, maar dat gaat nu niet. Ze zijn me veel te snel af, ik kan ze niet te pakken te krijgen.” Noodlottige dag Laura’s verhaal begint in januari. Ze heeft al een tijd last van pijn in haar nek en schouders. Op een MRI-scan constateert de ortho- peed twee versleten nekwervels en een vernauwing ertussen. Het is niet operabel; fysiotherapie en rustig aandoen is het devies. Laura houdt zich netjes aan de voor- schriften, maar ze krijgt ook last van tintelende vingers en sleept af en toe met een been. En dan volgt die noodlottige dag ergens half april. ’s Avonds gaat het finaal mis. „Ik rommelde nog wat in de keu- ken. Ineens zakten mijn benen on- der me vandaan en lag ik op de grond. Ik kon helemaal niets meer. Niet overeind komen, zelfs niet overeind geholpen worden.” Operatie Na een lange nacht vergeefs hopen dat het gevoel vanzelf weer terug komt, gaat Laura de volgende och- tend per ambulance naar het zie- kenhuis. De dienstdoende arts vindt echter geen aanwijsbare oor- zaak en verwacht dat het thuis met rust en pijnstillers vanzelf op zal knappen. Maar Laura vergaat van de pijn. „Het leek alsof ik con- tinu stroomstoten door mijn hele lichaam kreeg. De morfinepleisters hielpen niets.” Na drie afschuwelij- ke dagen stuurt de gealarmeerde huisarts haar weer naar het zieken- huis. „Toen ging het ineens heel snel. Uit de MRI bleek dat ik een gebroken nek had! De volgende dag ben ik geopereerd in Tilburg.” Billen vegen Na twee weken ziekenhuis kan Laura gaan revalideren bij Revant. „In het begin kon ik helemaal niets. Ik kon niet zelf eten, want ik kon het bestek niet vasthouden. De eerste tijd liep ik met een rolla- tor. Na een week of twee heb ik mijn eerste stapjes zonder rollator gelopen.” Naast fysiotherapie krijgt Laura medische fitness, zwemtherapie en activiteitenthera- pie. Ook de ergotherapie is heel be- langrijk. „Daar leer je de dagelijkse dingen weer op te pakken. Toen ik opnieuw kon lopen zeiden men- sen wel eens goedbedoeld dat nu het ergste voorbij was. Maar als je je handen niet kunt gebruiken, dan kom je er achter hoe vaak en voor hoe veel dingen je die nodig hebt. Ik kon zelfs mijn eigen billen niet vegen. Nou, dat was pas een mijlpaal, dat ik dat weer zelf kon!” Ze vertelt het met een lach, maar de machteloosheid die ze heeft er- varen schemert er doorheen. Stedelijk Gymnasium: Aandoening Je moeder met zo’n REVALIDATIECENTRUM bij Laura Rijpers duurde het drie afschuwelijke www.bndestem.nl Naam: Laura Rijpers Leeftijd: 42 Woonplaats: Roosendaal Burgerlijke staat: Gehuwd Kinderen: 2 dochters (11 en 8), 1 zoon (10) Beroep: administratief medewerkster In het Bredase revalidatie- centrum Revant werken da- gelijks vele tientallen men- sen hard aan hun revalida- tie. De een wordt weer hele- maal de oude, de ander blijft de rest van zijn leven gehandicapt. Ze hebben alle- maal een bijzonder verhaal. Deze zomer plaatst BN/De Stem een serie van acht per- soonlijke portretten. Aflevering 3 door Tea Keijl

Transcript of stad&streek Jemoedermetzo’n gekkekraagom,datiswelschrikken’ · Aflevering3 doorTeaKeijl BREDA...

Page 1: stad&streek Jemoedermetzo’n gekkekraagom,datiswelschrikken’ · Aflevering3 doorTeaKeijl BREDA DEACHTVANCHAAM dichtbijbreda.nl. Created Date: 9/22/2011 11:31:35 AM ...

dinsdag 26 juli 2011 BN DeStem.nl

stad&streek | 19

BREDA – Met Eva de Roovere heeftPalm Parkies vanavond één van demeest aansprekende namen ophet podium staan van de con-certreeks in het Valkenberg in Bre-da. De Belgische zangeres scoordemet rapper Diggy Dex een enor-me hit met het nummer ‘Slaap lek-ker’. In het Bredase stadspark zalDe Roovere vooral nummers latenhoren van haar nieuwe cd ‘Mijnhuis’. Het gratis toegankelijke con-cert begint om 20.00 uur, de cate-ring in het park gaat een uur eer-der open. De concerten geven stee-vast een aanleiding voor verschil-lende onofficiële afterparty’s in deBredase kroegen.

BREDA – In een woning in de wijkOverkroeten in Breda is maandag-morgen even na acht uur een 37-ja-rige Oosterhouter aangehouden.De man had een en ander op zijnkerfstok en bleek gezocht te wor-den door de politie. Hij moest nogDNA afstaan en er stond een geld-boete open van 225 euro, te vervan-gen door zeven dagen zitten. Ookzou hij volgens de politie in het be-zit zijn geweest van een Volvo metBelgisch kenteken, waarvan hetvermoeden bestaat dat die van he-ling afkomst is. De auto stondvoor het huis waarin de man ver-bleef. Hij zit vast, de Volvo is in be-slag genomen.

ThuisfrontDankzij het intensieve revalidatie-

programma krabbelt Laura lang-zaam weer op. „Voor mijn kinde-ren was dat gek genoeg de moei-

lijkste tijd. Toen ik nog in het zie-kenhuis lag, konden ze het plaat-sen. Als je ziek bent, lig je in bed,

dat is logisch. In het revalidatiecen-trum zagen de kinderen pas wat ikallemaal niet kon. Ik merkte in het

begin dat ze afstand van me na-men. Je eigen moeder met zo’ngekke nekkraag om, die met de le-pel naar haar oog zwabbert, dat isook schrikken natuurlijk. Gelukkigbegrepen ze het vrij snel en toenkonden ze het ook accepteren.” Dekinderen missen hun moeder erg.Als Laura na een tijdje in de week-enden naar huis mag, is het af-scheid op zondagavond elke keermoeilijk. „Vroeg in de middag be-gon mijn oudste dochter al te vra-gen: ‘mama, hoe laat moet jeweg?’ Als ze me weg hadden ge-bracht, zat ze de hele terugweg tehuilen.”

MachteloosBij de doordeweekse bezoekjesaan Revant brengt Laura’s man al-tijd een of meerdere kinderenmee. „Natuurlijk wilde ik de kinde-ren zo veel mogelijk zien. Maarhet betekende ook dat mijn manen ik al die tijd niet een keer metzijn tweetjes zijn geweest. Emotio-neel was het heel moeilijk. Ik wisthoe zwaar hij het had thuis. Hijmoest alles draaiende zien te hou-den. Ik voelde me zo machteloos,wilde zo graag helpen. Gelukkigstonden we open voor elkaar. Enwe wilden het niet te zwaar ma-ken, er mocht ook gelachen wor-den. De boodschap naar de kinde-ren was steeds dat ik van huis wasom beter te worden, om weer deoude mama te worden.”

Motivatie„Ik ben de achterban zeer dank-baar. Zij zorgden ervoor dat hetthuis bleef draaien. Mijn schoonva-der was er elke ochtend stipt omzeven uur, als mijn man vertroknaar zijn werk. Ook mijn schoon-moeder en haar zus stonden voorons klaar. Zij waren er altijd als dekinderen uit school kwamen. Mijnman deed het allemaal heel goedmet de kinderen en het huishou-den, dat wist ik. Daardoor had ikde rust om aan mijn herstel te wer-ken.”„Het motiveerde me om door tezetten, het was een wisselwerking.Zij zagen dat ik hard mijn bestdeed en steeds stapjes vooruitmaakte. Daardoor konden zij hetook beter volhouden zondervrouw en zonder mama.”

Eva de Rooverezingt vanavondin ’t Valkenberg

Oosterhouterin Breda gepaktvoor reeks feiten

gekke kraag om, dat is wel schrikken’dagen voordat ontdekt werd dat ze haar nek had gebroken

S Kijk voor het laatste nieuws ook op:

‘Ik gebruik voor elk boodschapje het karretje van mijn overleden vader, want ik heb nog erg weinig kracht in mijn armen.’

Hier uw zomerfoto?Upload uw foto op:bndestem.nl/zomer2011

De zusjes Indy en Yenthe hebben bijCenter Parcs in Nederland geen lastvan de regenbuien!

www.bndestem.nl

Ontdek het volledig programma op www.parkies.net

HET GRATISMUZIEKFESTIVAL

IN JOUW BUURT!

PARKIES, niet Parkiet, het muziekfestival met elke week nieuwe artiesten.

Breda - ValkenbergconcertenBreda - Valkenbergconcerten 20112011

WELKOM VANAF 19U - VALKENBERGPARK////////////

//////

//////

//////

//////

02/08 Garcia Goodbye09/08 Hans Dulfer

Dance Band16/08 Stoot

05/07 Musicalsterren in Concert met o.a. Charly Luske, Sandrine Van Handenhoven,Dieter Troubleyn en Anne Van Opstal

12/07 De Kast19/07 Mathieu & Guillaume26/07 Eva De Roovere

Petra Roselle

DE ZOMERFOTO VAN

BN DeStem.nl dinsdag 26 juli 2011

18 | stad&streek

Incomplete dwarslaesie.Als gevolg van een gebrokennek kwamen Laura’s zenuwenernstig klem te zitten. Daar-door waren haar ledematen tij-delijk verlamd. Omdat de zenu-wen niet doorgesneden waren,is er sprake van een incomple-te dwarslaesie en kunnen hetgevoel en de spierkracht metbehulp van intensieve kracht-training weer terugkomen.

Drie mannen met de Franse natio-naliteit (21, 22 en 25 jaar oud) zijnmaandagmorgen rond 1.00 uurdoor de politie aangehouden voorhet aanbrengen van graffiti op di-verse objecten. Na een melding za-

gen agenten het drietal lopen opeen bouwplaats aan de Spoorstraat.Daar werden ze aangehouden. Zehadden met spuitbussen tekstenop onder meer een keet, een graaf-machine en een toilet gespoten.

door Hélène [email protected]

BREDA – Het Stedelijk Gymnasiumin Breda sloopt een groot deel vande huidige bebouwing. Daarvoorkomt nieuwbouw in de plaats.Dat schrijft de schoolleiding ineen brief die volgens de aanhef isverstuurd aan bewoners van deNassausingel, Nassaustraat en de -niet bestaande - Verlengde (be-doeld wordt Nieuwe) Boschstraat.In september wordt een voorlich-tingsbijeenkomst gehouden waararchitect en school de plannen na-der toelichten.In 2008 verbouwde het Stedelijk

Gymnasium. Er werden twee gym-zalen en een muzieklokaal bijge-bouwd. Die blijven staan, maar derest van de bestaande bouw gaatplat om plaats te maken voor eennieuwe school. De gymnasiastenworden gedurende de sloop ennieuwbouw elders ondergebracht.Een locatie wordt in de brief nietgenoemd.De wijkraad, die de brief niet ont-ving, liet de school direct al wetendat ze op de verzendlijst wil ko-men te staan én wil worden uitge-nodigd voor de informatiebijeen-komst. Omwonenden zeggen in ie-der geval te vrezen voor verdereverzakkingen van hun huizen.

W at begon als eenonschuldig lij-kend pijntje inde schouder,eindigde na een

gebroken nek in een maandenlan-ge periode van ziekenhuis en reva-lidatiecentrum. Na de interne pe-riode revalideert Laura Rijpers(42) nu poliklinisch. Voorlopig ten-minste twee keer in de week fy-sio- en ergotherapie. De brace omhaar nek heeft ze nog weken no-dig. ‘Vanmorgen kon ik voor heteerst de knoop van mijn broekweer zelf dicht doen.’

Een week na haar thuiskomst ver-telt Laura: „Het is erg wennen. Inhet revalidatiecentrum zat ik ineen beschermde omgeving. Numerk ik pas goed hoeveel moeitede dagelijkse dingen kosten. Devoordeur openen kan ik alleenmet een hulpmiddel, een soort hef-boompje om meer kracht over tebrengen.” Terwijl Laura aan hetwoord is, rommelen de konijnenvan de kinderen ongedurig in hunhok. „Voorheen mochten ze er al-tijd uit, maar dat gaat nu niet. Zezijn me veel te snel af, ik kan zeniet te pakken te krijgen.”

Noodlottige dagLaura’s verhaal begint in januari.Ze heeft al een tijd last van pijn inhaar nek en schouders. Op eenMRI-scan constateert de ortho-peed twee versleten nekwervelsen een vernauwing ertussen. Hetis niet operabel; fysiotherapie enrustig aandoen is het devies. Laurahoudt zich netjes aan de voor-schriften, maar ze krijgt ook lastvan tintelende vingers en sleept afen toe met een been. En dan volgtdie noodlottige dag ergens halfapril. ’s Avonds gaat het finaal mis.„Ik rommelde nog wat in de keu-ken. Ineens zakten mijn benen on-der me vandaan en lag ik op degrond. Ik kon helemaal niets meer.Niet overeind komen, zelfs nietovereind geholpen worden.”

OperatieNa een lange nacht vergeefs hopendat het gevoel vanzelf weer terugkomt, gaat Laura de volgende och-

tend per ambulance naar het zie-kenhuis. De dienstdoende artsvindt echter geen aanwijsbare oor-zaak en verwacht dat het thuismet rust en pijnstillers vanzelf opzal knappen. Maar Laura vergaatvan de pijn. „Het leek alsof ik con-tinu stroomstoten door mijn helelichaam kreeg. De morfinepleistershielpen niets.” Na drie afschuwelij-ke dagen stuurt de gealarmeerdehuisarts haar weer naar het zieken-huis. „Toen ging het ineens heelsnel. Uit de MRI bleek dat ik eengebroken nek had! De volgendedag ben ik geopereerd in Tilburg.”

Billen vegenNa twee weken ziekenhuis kanLaura gaan revalideren bij Revant.„In het begin kon ik helemaalniets. Ik kon niet zelf eten, want ikkon het bestek niet vasthouden.De eerste tijd liep ik met een rolla-tor. Na een week of twee heb ikmijn eerste stapjes zonder rollatorgelopen.” Naast fysiotherapiekrijgt Laura medische fitness,zwemtherapie en activiteitenthera-pie. Ook de ergotherapie is heel be-langrijk. „Daar leer je de dagelijksedingen weer op te pakken. Toen ikopnieuw kon lopen zeiden men-sen wel eens goedbedoeld dat nuhet ergste voorbij was. Maar als jeje handen niet kunt gebruiken,dan kom je er achter hoe vaak envoor hoe veel dingen je die nodighebt. Ik kon zelfs mijn eigen billenniet vegen. Nou, dat was pas eenmijlpaal, dat ik dat weer zelf kon!”Ze vertelt het met een lach, maarde machteloosheid die ze heeft er-varen schemert er doorheen.

AdvertentiesVerkoopteam West-Brabanttel. 076-5 312 255, fax 076-5 312 [email protected]:tel. 055-5 388 000, fax 055-5 388 210E-mail: [email protected] to business, onroerend goed,educatie- en zorgadvertenties:tel. 076-5 312 277, fax 076-5 312 274.E-mail: [email protected] over adverteren:www.bndestemadverteren.nl

Online adverteren:[email protected]

Redactie BredaSpinveld 55, 4815 HV Bredae-mail: [email protected] 076-5 312 311fax 076-5 312 162

Stedelijk Gymnasium:sloop en nieuwbouw

Fransen bekladden objecten

Aandoening

Je moeder met zo’nREVALIDATIECENTRUM bij Laura Rijpers duurde het drie afschuwelijke

Z e bestaan. Mensen dienog nooit de Grote Kerkvan Breda zagen. Diewellicht in volle onwe-

tendheid een beetje rondstruinenop internet, misschien op zoeknaar een andere Grote Kerk. Diein Haarlem bijvoorbeeld, of inDen Haag. Als zo iemand een fout-je maakt, op google vergeet omachter Grote Kerk de plaatsnaam inte tikken, kan hij op die manier

zomaar terecht komen bij de sitevan onze Grote Kerk.En dan zou het best kunnen ge-beuren dat een dergelijk persoondirect na het lezen van de webpa-gina’s in de auto springt om eenbezoek te brengen aan deze parelvan het zuiden. Al meteen op deeerste pagina staat immers al eengeweldige introductie:‘De 15e-eeuwse Grote Kerk van Bredais een gebouw met een rijk cultuurhis-torisch verleden. Niet alleen de impo-sante architectuur van de buitenzijdevan het gebouw, maar ook de in de

kerk aanwezige monumenten, gewelf-en muurschilderingen maken het ge-bouw tot het belangrijkste monumentvan Breda.’ Een wervende inlei-ding waarbij ook nog eens wordtgemeld dat er voorvaderen vanons Koninklijk Huis liggen begra-ven. De nieuwsgierigheid is, inelk geval bij de cultuurminnaar,onmiddellijk gewekt.Op zoek naar nog meer informa-tie komt die volop aan zijn trek-ken. Eén klik op het woordje ‘his-torie’ en 750 jaar geschiedenis roltover het scherm. Maar dat is nietalles, integendeel. Klik voor degrap ook eens op het woordje ‘al-gemeen’. En hup, opnieuw is ereen rijkdom aan informatie . Overde restauratie, over de elementen,de kapellen, de muurschilderin-gen en noem maar op.En zo kan die willekeurige web-surfer zich maar zo een uur laterweer terugvinden. De site staat zovol aardige en leesbare informatieen feiten, dat het een boekwerkop zich is.Voor de Bredanaar die op zoek isnaar vertier, biedt de website ookuitkomst. Zowel op de beginpagi-na als onder de titel ‘6 EeuwenGrote Kerk Breda’ is een uitge-breid programma te vinden.

Het www biedt een schat aan informatie. In een flits surf je van deene kant van de wereld naar de andere kant. Maar nuttige, leuke ofinteressante informatie vind je vaak dicht bij huis.BN DeStem belicht wekelijks een Bredase site.

Deze week: www.grotekerkbreda.nl

De homepage van de site van de Grote Kerk is overzichtelijk en wervend.De site zelf is erg duidelijk en eenvoudig in gebruik.

S

De willekeurige gast blijftplakken: de site biedt veelinteressante informatie

www.bndestem.nl

Site zo rijk als de kerk zelf

surfcitydoor Edine Wijnands

Naam: Laura RijpersLeeftijd: 42Woonplaats: RoosendaalBurgerlijke staat: GehuwdKinderen: 2 dochters (11 en 8), 1 zoon (10)Beroep: administratief medewerkster

Volg de Acht van Chaam opwww.bndestem.nl/achtvanchaam

Chaam is in rep en roer. Niet alleen van-wege de Acht van Chaam, die voor de73e keer wordt gereden. Ook de geografi-sche eretitel ‘middelpunt van de Benelux’staat op het spel. Meer op bndestem.nl

COLOFON BREDA

In het Bredase revalidatie-centrum Revant werken da-gelijks vele tientallen men-sen hard aan hun revalida-tie. De een wordt weer hele-maal de oude, de anderblijft de rest van zijn levengehandicapt. Ze hebben alle-maal een bijzonder verhaal.Deze zomer plaatst BN/DeStem een serie van acht per-soonlijke portretten.

Aflevering 3

door Tea Keijl

BR EDA

DE ACHT VAN CHAAM

dichtbijbreda.nl