Stadsoase: Jo Coxplein - De Markten › sites › › ... · EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN VAN DE...

BUREN VAN DE MARKTEN > P6 >DANIEL LAMBO

BOUWEN EN BREKEN IN BRUSSEL > P8 >JO COX

© CHARLES SIX

MAANDBLAD > JAARGANG 43 > NUMMER 3> MAART 2019 (behalve in juli en augustus)

PB- PP B-BELGIE(N) - BELGIQUE

06386

P 3A 9110afgiftekantoor Brussel X

Oude Graanmarkt 51000 Brussel

Stadsoase: Jo Coxplein

DROOGSTOPPEL > P9>OPEN BRIEF AAN JO COX

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_MAART-2019.indd 1 25/02/19 11:36

2

Heeft u al eens van het Jo Coxplein gehoord? Geen idee?Wel, op 16 juli 2018 werd de Britse politica en geëngageerde feministe Joanne Cox vermoord. Jo woonde een tijdje in Brussel en bezocht toen regelmatig de Ancienne Belgique. Ter nagedachtenis van Jo, en omdat stad Brussel meer vrouwelijke namen wil toekennen aan openbare plaatsen en straten, werd het plein achter de AB omgedoopt tot het Jo Coxplein.

De Ancienne Belgique of kortweg AB is dé concertzaal in hartje Brussel, gelegen aan de Anspachlaan. Met zo’n 320 concerten en meer dan 300.000 bezoekers per jaar behoort AB tot de top van de Europese concertzalen. Wij nodigen u graag uit voor een blik achter de schermen op woensdag 27 maart.

MAART IN DE MARKTEN

©CHARLES SIX

CURSUSSEN

SPEELWEKENPAASVAKANTIE

Nog op zoek naar een fijne speelweek voor je kind(eren) in de paasvakantie? Schrijf ze snel in voor het te laat is!Een speelweek in De Markten, dat is samen met je vrienden spelen, genie-ten, lachen én spannende dingen ont-dekken.

Nieuw tijdens de Paasvakantie is onze Audiostage voor kinderen tussen 9 en 12 jaar. Samen met de jongeren van het jeugdhuis Dar proef je van ge-luidsspelen, opnamesessies in de stad, trommelworkshops en nog veel meer.

• Wij voorzien opvang tussen 8 en 9u en

tussen 16 en 17u. Kinderen nemen zelf een lunchpakket mee.

Prijs: € 80 standaardtarief, € 56 kor- tingstarief op basis van inkomen, € 10 Paspartoe aan kansentarief.

Wil je je kind inschrijven maar is de prijs een probleem? Neem dan contact op met Ruth, Jef of Hilde via [email protected] of

02 512 34 25

SPEELWEKEN PAASVAKANTIEVan 8 tot 12 aprilSpeelweek: De speciale ster van kleine raket / 3-6 jaar Speelweek: Wereldfeesten / 6-9 jaarNIEUW! Audiostage / 9-12 jaar Van 15 tot 19 aprilSpeelweek: De mooiste vis van de zee / 3-6 jaarSpeelweek: DIY / 6-9 jaar


Organisatie en info: De Markten, 02 512 34 25, www.demarkten.be, [email protected]

3 3

TENTOONSTELLING

THROUGH ART WE CARE

Welke thematische lijnen kun je trekken tussen kunst en zorg? De expo Through Art We Care toont de trajecten van tien IN/FINITY-kunstenaars die drie jaar lang in residentie werkten in het palliatief en supportief dagcentrum TOPAZ. Net zo goed is er ruimte voor de band tussen kunst en menselijkheid vanuit het oog-punt van de kunstenaar. Welke moge-lijkheden kan kunst scheppen binnen de zorgsector?

Met: Christian Bakalov, Jorge León, Naomi Kerkhove, Emi Kodama, Rudi Meulemans, ORACLE (Michel Yang, Jus-tine Maxelon, Caroline Daish), Michael Schmid, Vera Tussing

• Tentoonstelling loopt van 28 februari tot 28 maart, dagelijks (behalve op maandag) open van 12 tot 18u. Gratis toegang.

• Tijdens Performatik – de Brusselse biënnale van de performance art – zijn er op zaterdag 16 en zondag 17 maart doorlopende performances, workshops en artist talks in de tentoonstelling. Gratis toegang.

THE ALMOST SWINGING JAZZ BAND

Een authentiek dixielandbandje, goedgemutst en in onberispelijke outfit.

The Almost Swinging Jazz Band brengt 'old school’ jazz uit de jaren '20-'50 (Lou-is Armstrong, Louis Prima, Frank Sina-tra,...). De muzikanten dragen allen een onberispelijke uniforme outfit en zorgen voor sfeer met hun vrolijke feel-good

jazz. De bandleden spelen trompet, banjo, snaredrum en contrabas en dit wordt gecombineerd met vierstemmige zang.

• Zondag 3 maart om 15u (deuren open om 14u)

Prijs: € 7, Paspartoe aan kansentarief € 2 of betaal € 2 in ruil voor 10 Paspartoepunten.

SALON DANSANT 82 LEZINGEN

©WIKIPEDIA ROSSINI

PROEVEN VANKLASSIEKE MUZIEK

De muziek rond 1800: klassiek en vroegromantiek

Ook dit voorjaar organiseert het BOp opnieuw in samenwerking met De Markten en het Koninklijk Conservato-rium Brussel voordrachten rond klas-sieke muziek door de eeuwen heen. Voordrachtgever is Dirk Baeten, leraar muziekgeschiedenis, specialist van wes-terse klassieke en oude muziek.Na de voordracht volgt een optreden van talentvolle studenten van het Ko-ninklijk Conservatorium. Wie wil kan nadien nog heerlijk lunchen in de buurt. De Franse revolutie (1789) is een belang-rijk scharnier in de Europese geschie-denis ook op sociaal als op cultureel vlak. Aan de hand van composities van Schubert, Haydn, Mozart, Beethoven, Rossini e.a. kunnen we een mooi beeld tonen van de muzikale verworvenheden uit de 18de eeuw en de veranderingen en vernieuwingen die geleidelijk aan het muziekleven zullen bepalen in de Ween-se Klassiek en verder in de Romantiek. Meer aandacht voor het gewone, de na-

tuur, de fantasie, het gevoelige, alsook het verschuiven naar de publieke sector en de groeiende onafhankelijkheid van de componisten bepalen mee deze be-langrijke evolutie in de muziekgeschie-denis.

• Vrijdag 22 maart om 9u30 Inschrijvingen en info: 02 210 04 60,

[email protected] Prijs: € 12, met BOp-kaart € 10, € 2

Paspartoe aan kansentarief (koffie, voordracht en concert inbegrepen). Wie nadien wil deelnemen aan een middaglunch in een restaurant in de buurt, betaalt bijkomend € 20.


4

EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN VAN DE ANCIENNE BELGIQUE

De Ancienne Belgique of kortweg AB is dé concertzaal in hartje Brussel, gele-gen aan de Anspachlaan. Met zo’n 320 concerten en meer dan 300.000 bezoe-kers per jaar behoort AB tot de top van de Europese concertzalen.

De Markten nodigt 10 lezers uit voor een blik achter de schermen op woens-dag 27 maart om 12u45. Afspraak aan de Ancienne Belgique, Anspachlaan 110, 1000 Brussel.

• Reservaties: [email protected] 02 512 34 25

VOOR DE LEZERS VAN DE VIJFHOEK

FESTIVAL

PASSA PORTA FESTIVAL

De zevende editie van het Passa Porta Festival vindt plaats van 28 tot en met 31 maart. Een honderdtal auteurs en kunstenaars verzamelt in Brussel voor tal van auteursgesprekken, debatten, voorleesmomenten en ontmoetingen. Via meer dan 100 activiteiten ontdekt het festivalpubliek toonaangevende boeken, ideeën en verhalen in uiteenlo-pende vormen, van klassiek tot ludiek, op een tiental locaties in de Brusselse binnenstad. De Markten is een van die locaties!

De eerste namen zijn al bekend: Adeline Dieudonné, Jenny Erpenbeck, Rachida Lamrabet, Marie Ndiaye, Ilja Leonard Pfeijffer, Olga Tokarczuk, Ali Smith en Lize Spit zijn erbij. De rest van de festivalprogrammatie ontdek je op www.passaporta.be

• Reservaties: [email protected] 02 512 34 25

TE GAST

OXFAM VROUWENDAG:WORKSHOPS EN MARKT OP 9 MAART

Doorheen het jaar vindt u in de Oxfam Wereldwinkels voedings- en verzor-gingsproducten, juwelen en deco-ratie-artikelen afkomstig uit eerlijke handel. Het geheel van coöperaties van producenten waarmee Oxfam samen-werkt zet zich sterk in voor correcte arbeidsomstandigheden voor mannen en vrouwen. De producten die u op de faire markt zal vinden zijn daar het re-sultaat van.

Samen met u wil Oxfam Wereldwinkel Brussel de Internationale dag van de rechten van de vrouw vieren.

In samenwerking met Agentschap In-tegratie en Inburgering Brussel (bon) &

De Markten, nodigt Oxfam Wereldwin-kel Brussel een tiental ondernemende vrouwen uit om een verscheidenheid aan workshops te animeren, gaan-de van fotografie, illustratie, shiatsu, relaxatie tot een initiatie in fair trade textiel. Op dit evenement wil Oxfam Wereldwinkel Brussel verder ook het knappe werk van vrouwelijke produ-centen uit het Zuiden in de kijker zet-ten. Mis het niet en kom zeker eens langs.

• Zaterdag 9 maart van 14 tot 18u in De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel

Prijs: € 5 voor de workshops Info & inschrijving: [email protected]


© FRANCISCA VAN ESCH

5

Op een zonnige winterdag ga ik op zoek naar het Jo Coxplein. Het is net klimaatmars geweest, dus ik moet om de zoveel meter voor iemand uitwijken. Het is precies zomer in Brussel. Naar verluidt ligt het Jo Coxplein achter de Ancienne Belgique. Aha, gemakkelijk te vinden! Niet dus. Na vijf keer door de Kolenmarkt te wandelen – de cafégan-gers bekeken mij al vreemd – stoot ik plots op een steegje. De Lollepotstraat. Ik vond het de moeite waard - hoe kan dat ook anders met zo’n naam - en ik sla het steegje in. En ja hoor, aan mijn rechterkant, verscholen achter cafés, huizen en natuurlijk de Ancienne Belgi-que, ligt het Jo Coxplein. Op het eerste gezicht is het een bescheiden pleintje. Zo eentje waar je gemakkelijk voorbij wandelt. Dat is wat mensen dan ook voornamelijk doen.

Buiten twee hangjongeren is er nie-mand te zien. Tot ik plots iemand zie roken bij de achteringang van de An-cienne Belgique. Ik stap eropaf en be-gin een praatje. Langzaamaan leer ik hem een beetje beter kennen.

Zijn naam is Smith. “Smith from the U.K.” Hij treedt vanavond met zijn band Murkage Dave op in ‘den AB’. Ze zijn het voorprogramma van The Streets, en het optreden is volledig uitverkocht. “Ik kom altijd vlak voor de generale repeti-tie even alleen buiten staan. Dan rook ik een sigaret en neurie ik al onze lied-

jes nog even. Het is een soort van een-mans-ritueel geworden.” Hij beschrijft zijn muziek als ‘kind of new wavy, R&B’ met veel Engelse invloeden. Murkage Dave bestaat uit twee mensen, Smith en Dave. Ze hebben net een tour door het Verenigd Koninkrijk achter de rug, en op dit moment touren ze door Euro-pa. Brussel is de vierde stop.

Ze zijn hier maar twee dagen, maar dat heeft Smith niet tegengehouden om het leven hier als brusseleir toch wat uit te proberen. “Ik heb vooral veel frieten, mosselen en bier naar binnen gewerkt. Ik klaag echt niet. Ik vind het hier echt zalig.” Het is zijn eerste keer in Brussel en hij zegt zelf, in niet al te veel woorden weliswaar, wat een toffe stad het is. Volgens Smith is Brussel ‘chilled out’, prachtig en gemakkelijk om de tijd van je leven te beleven. Dat is dan ook wat hij na zijn optreden met de rest van de band en – in zijn woorden – ho-pelijk wat nieuwe vrienden, gaat doen. Al lachte hij deze opmerking daarna wel subtiel weg. “Echt feesten doen wij niet, gewoon wat drinken met onze vrienden is meestal veel gezelliger.” Hij kijkt er wel naar uit om eens weg te zijn uit de stad, weg van het lawaai, de uit-laatgassen en de mensen. “Maar ik kan niet klagen, optreden is echt wat ik het liefste doe en ik zou het voor geen goud van de wereld kunnen missen.”

Op die noot tikt hij zijn sigaret tussen

duim en wijsvinger weg op het nog steeds verlaten plein en maakt hij aan-stalten om naar binnen te gaan. Ik ben in ieder geval al blij dat ik 5 minuutjes met hem heb kunnen doorbrengen.

Zo zie je, je weet nooit wie je zomaar kan tegenkomen op een plein in Brus-sel. Hoe verborgen het ook is. Na nog eens goed gelachen te hebben met een zatte voorbijganger wens ik hem ‘good luck’ met zijn optreden en we gaan bei-den weer onze eigen weg.

Francisca Van Esch, studente journalis-tiek Erasmushogeschool

> OP DE BANK

Elke maand strijkt een reporter van De Vijfhoek neer op een bank in een Brusselse stadsoase en vraagt aan een buurtbewoner of passant hoe het met hem of haar gaat, wat er zich afspeelt in zijn of haar leven. Deze maand ontmoeten we Smith, “Smith from the U.K.”


BUREN VAN DE MARKTEN

Steeds meer Brusselaars, dromend van een leefbaardere stad, laten van zich ho-ren. Daniel Lambo, een sociaal geëngageerde Brusselse filmmaker, is één van hen. Hij maakt films over mensenrechten, sociale gelijkheid, armoede, …

Als je jezelf in enkele zinnen zou moeten omschrijven, hoe zou je dat doen? Ik ben een soort fluwelen rebel van de Vlaamse cinema. Ik ben geen barrica-destormer maar ik volg ook niet altijd het voorgeschreven pad. Als filmmaker wil dat dan zeggen dat je bij het Film-fonds moet langsgaan om scenario-, ontwikkelings- en productiesteun te krijgen. Dat kan tot 5 à 6 jaar duren, zelfs voor makers als Stijn Coninx of Do-minique Deruddere, die al grote prijzen gewonnen hebben. Ik heb ergens rond 2004 een inspireren-de ontmoeting gehad op een Rotter-dams filmfestival met een regisseur uit Mexico en één uit de Filippijnen. Terwijl we pintjes dronken vertelden ze dat dit soort steun bij hen niet bestaat. Als zij iets willen maken, nemen ze gewoon een videocamera en beginnen ze te fil-men. Dit heeft mij enorm geïnspireerd om mijn eerste film te maken volgens de regels van de ‘digital guerilleros’ of ‘revolutionaries’. Hou het flexibel, sim-pel, low-budget, maak een film met de dingen die je vindt in de buurt waarin je woont. Zo heb ik Miss Homeless (2010) gemaakt met daklozen die ik kende uit mijn buurt. Toen ik eraan begon had ik een vaag idee van wat mijn scenario zou zijn, maar ik ben gewoon beginnen fil-men. Ik heb heel lang in de Roskam en andere cafés gezeten met mijn vrienden om te praten over films, maar uiteinde-lijk moet je filmen en doen. Dat is niet evident voor een filmmaker, zeker niet als je het voorgeschreven pad niet volgt.

Je vertelde dat je die inspirerende ont-moeting had in 2004, maar jouw carrière begon vroeger, toch? Ik had daarvoor al twee kortfilms op 35 millimeter gedraaid met alles erop en eraan en met de steun van het Film-fonds. Voorheen was ik scenarist, vooral voor televisie. Na een tijdje begon ik te merken dat de verhalen die ik schreef anders geïnterpreteerd werden door re-gisseurs en dat ik graag eens mijn eigen verhaal wilde vertellen.

Dan is een verhaal waarbij je zelf filmt én monteert interessant.Dat is filmen zoals een schilder werkt. Je neemt een wit canvas en verf en brengt je idee meteen aan op dat canvas. Als je regisseur, schrijver, cameraman én

monteur bent, is dat een beetje hetzelf-de. Dan kan je alles heel dicht bij jezelf houden. Want in een groter productie-proces ben je als regisseur vooral bezig met communicatie.

Hoe ben je eigenlijk in de filmwereld te-rechtgekomen? Ik ben al van kinds af aan bezig met schrijven. Ik vond het fantastisch om verhalen te bedenken. In mijn jonge jaren kon je dat nog niet studeren in

België. Ik ben dan tweemaal cursus-sen gaan volgen in Los Angeles. Eén van mijn docenten daar schreef voor Friends. Mijn eerste ervaringen met te-levisie liggen in Buiten de Zone. Ik zat in hetzelfde amateurtheatergroep als Bart de Pauw. Als 18, 19-jarige schreef ik al sketches voor televisie en van het één kwam het ander. Ik heb nooit een seri-euze sollicitatie moeten doen, ik ben er heel jong in gerold.

Heb je daarna in België nog aan een filmschool gestudeerd?Ik heb daar wel aan gesnuffeld, maar ik ben heel snel beginnen werken. On the road heb ik steeds bijgestudeerd. Het echte regisseurswerk is eigenlijk geko-men vanuit mijn sociaal engagement, de motor van mijn werk. Ik vertrek altijd vanuit dingen die mij kwaad maken, het verhaal volgt dan vanzelf.

Vanwaar komt dat engagement? Vanuit het rebelse. Mijn vader was een vakbondsman en ik denk dat ik dat van thuis meegekregen heb. Ik kijk ook enorm op naar de jeugd die nu aan het betogen is! Zalig! Er is een beeld van Banksy waarbij een straatprotestant met bloemen gooit. Daar vereenzelvig ik me enorm mee. Ik zou zelf ook niet met een steen kunnen gooien, daar ben ik te zachtaardig voor. Het protest en de boosheid ervan herken ik wel.

Als je films maakt vanuit een sociale ge-drevenheid, ben je dan bezig met het

Daniel Lambo

'Ik ben een soort fluwelen rebel van de

Vlaamse cinema.'”6


7

evenwicht tussen objectiviteit en men-sen informeren en politieke stellingna-mes? Omdat ik veel van mijn projecten los van het Filmfonds uitvoer, kan ik er mijn ei-gen politieke visie in verwerken. Ik heb al projecten ingediend bij het Filmfonds waar ik de kritiek kreeg dat het niet ob-jectief genoeg is of te pamflettair. Ik zie daar het probleem niet van in. Mogen er geen pamflettaire films meer gemaakt worden? Ik ben er niet vies van om stel-ling in te nemen en te zeggen ‘het is te nemen of te laten’, in de wetenschap dat je daarmee een deel van het publiek wegjaagt. Publiek dat je er als filmma-ker omwille van de boodschap net wél graag zou willen bijhebben.

Je hebt al heel wat op je palmares staan. Is er nog een grote droom die je wil ver-wezenlijken vooraleer je je camera aan de haak hangt? Ik heb me, net als Jean-Luc Godard (een Franse filmregisseur en scenarist ge-

boren in 1930, nvdr) voorgenomen om toch nog zeker projecten voor de ko-mende dertig jaar te plannen, zodat ik tot m’n 70 à 80 jaar kan blijven werken. Ik wil zeker nog een echte mockumen-tary maken. Je kan dat vergelijken met een soort Borat: komisch, maar dan meer sociaal geëngageerd. Met acteurs en non-acteurs zodat het publiek con-stant twijfelt of het nu waar is of niet. Ik wil zeker de kick van het stoute nog eens voelen. Ik heb dit bij m’n Iraans project ('Dry Branches of Iran', een film gedraaid met gsm's in Iran) gevoeld en tijdens het draaien van Miss Homeless. Omdat ik toen voelde dat het niet mocht wat ik op die moment aan het doen was.

De kick van het stoute, is dat iets wat je alleen tijdens het maken hebt of ook achteraf wanneer je werk vertoond wordt? Vooral tijdens de opnames. Tijdens het schrijven kan ik dat ook wel hebben, wanneer je iets bedenkt in een brain-

stormsituatie. Op de set is het het he-vigst: je hebt iets bedacht, en dan voel je ineens dat dat niet lukt omdat de situ-atie veranderd is, omdat ze bijvoorbeeld aan het werken zijn op de locatie die je uitkoos. Dit komt voort uit het onvoor-ziene en het flexibele, eigen aan het guerillafilmen.

Kan je wat meer vertellen over je huidi-ge project? Ik ben enorm blij met wat ik nu doe. We maken momenteel de allereerste kin-derwebserie, met de steun van Brussels Minister Pascal Smet, gericht op kinde-ren van 8 tot 11 jaar. Het heet Cyclomax en wil fietsen populair maken bij kin-deren. Anderhalf jaar geleden kregen we de vraag van Bike for Brussels om een webserie te maken over fietsen. Ik maakte mij toen wel de bedenking dat er eigenlijk nog niet genoeg fiets-paden waren om aan kinderen te zeg-gen dat ze meer moeten fietsen. Maar het is aan het veranderen ondertussen en dat is bemoedigend. Toen we net startten met de serie was Café Filtré nog niet gestart met de acties aan de schoolpoorten en waren er nog geen klimaatbetogingen door studenten. Het is fantastisch om nu met een pro-ject bezig te zijn dat volledig mee is met wat er leeft op de straat.

Wanneer komt de eerste uitzending on-line? Dat weten we nog niet. Waarschijnlijk is dat ergens voor september.

Hoe is je relatie met Brussel? Ik woon ondertussen meer dan twin-tig jaar in de Vlaamsesteenweg, maar ben opgegroeid in Kapelle-op-den-Bos, waar de Eternitfabriek staat. Vanaf mijn zestiende gingen wij met de fiets naar Brussel, via Wolvertem en Meise. We gingen dan naar de AB of naar de Vaartkapoen. Ik ben dan later, net als zoveel Vlamingen, blijven plakken in de Dansaertwijk. Destijds zaten wij vaak met onze vriendenkliek voor De Mark-ten aan een picknickbankje met een fles wijn te keuvelen over films. Er lag toen nog asfalt en overal stonden er auto’s geparkeerd.

Een ideaal Brussel, hoe ziet dat er voor u uit? Een stad die ingericht is volgens het principe van de Superblocks (een stadsinrichting op maat van voetgan-gers, waarbinnen auto’s zoveel moge-lijk geweerd worden, nvdr) met gratis openbaar vervoer, fietsen, voetgangers-zones en nog meer cultuur. Cultuur op straat, die betaalbaar is. Ik wil niet dat de prijzen van de KVS of het Kaaithe-ater de hoogte in gaan, en dat het pu-bliek steeds selecter wordt. Ik wil het andersom, dat mensen van de straat de cultuurhuizen kunnen binnenstappen, zo dat dat de mengelmoes van de stad ook voelbaar is in de cultuurhuizen. Ik denk dat De Markten daar ook nog aan kan werken, maar dat is niet makkelijk, dat is iets waaraan je moet trekken. Projecten als de Zinneke parade vind ik

zeer belangrijk. Er zijn al genoeg initia-tieven die zich enkel richten op toeris-me. Het lichtfestival (Bright Brussels, dat van 14 tot 17 februari georganiseerd werd, nvdr) is daar een goed voorbeeld van. Ik woon daar middenin, maar ben nog nooit gaan kijken. Het voelt voor mij ook aan als iets wat voor toeristen gemaakt is. De kerstmarkt is nog zo’n voorbeeld, daar lachen wij ook mee. Als ik de 24ste november, als ze beginnen opbouwen, mijn koffietje ga drinken in de Daringman, zeg ik tegen Martine (de barvrouw) 'Zalig Kerstfeest, hé!'

Daniel Lambo est un cinéaste bruxellois engagé dont les films portent sur les droits de l'homme, l'égalité sociale, la pauvreté. Il rêve d'une ville plus vivable.Enfant, il a découvert le plaisir d’inventer et d’écrire des histoires. Malheureusement, ces études-là ne pouvaient être suivies en Bel-gique. Il est alors parti se former à Los Angeles à UCLA avec notam-ment comme professeur, un scéna-riste de la série Friends. À l'âge de 19 ans, il écrivait des sketches pour la télévision.Dans son dernier film, le documen-taire Ademloos (À bout de souffle), il étudie la délocalisation de l'indus-trie de l'amiante dans les pays en développement.

Résumé


88

BOUWEN EN BREKEN IN BRUSSEL>JO COXPLEIN

Mosselgat, Oestersteeg, Lollepot, Madrillegang neen het zijn geen scheldwoorden, het zijn door de eeu-wen heen de namen van wat vandaag het Jo Coxplein is, het plein zonder naam dat eind 2018 terecht gedoopt werd ter herinnering aan het ver-moorde Brits parlementslid dat een speciale band had met Brussel.

Het is een bijzonder pleintje midden het stadsgewoel, het zou een oase kunnen zijn, enige eenvoudige ingre-pen volstaan. De omringende gebou-wen geven er een geschikte schaal aan, zelfs de AB die er een beetje als mastodont op weegt heeft architectu-raal zijn best gedaan om met zijn vijf “trapgeveltjes” een waardige open en transparante façade te bieden aan het plein (abstractie gemaakt van de in-dustriële laad en los-poort). Het hoekje aan de kant van de Lollepotstraat met privéparking en garage-ingang en de hoge blinde muren zijn meer proble-matischer, een beetje stiekem geplante klimop zou hier al kunnen helpen.Dat de AB het pleintje claimt middels verzinkbare straatbolders en kettingen kan niet echt de bedoeling zijn. Enke-le banken aan de zonnekant en wat meer gestructureerd plantsoen dan de drie spichtige bomen zou zeker helpen om van dit pleintje een echte oase te maken. En die is erg nodig in dit stads-centrum ter compensatie voor de zeer levendige terrassen aan de Plattesteen en verder naar Fontainas, de oude

Kolenmarkt blijft een immers een ge-waardeerde uitgangsbuurt. Het toeristische en horecabedrijf legt een grote druk op deze omgeving en dat zal met de ontwikkeling van de piétonnier en de steeds grotere toe-stroom van bezoekers niet snel veran-deren. De Visit-Brusselsen en andere overheden moeten vanaf nu werk ma-ken van evenwicht in de publieke ruim-te. Ervaringen uit Venetië, Barcelona en Amsterdam leren hoe destructief de ongebreidelde toeristenstroom kan zijn. Ok, het is in Brussel nog niet zo ver maar men mag het ook zo ver niet laten komen. Niet alle ruimte vermarkten, rustplekken inbouwen, de druk sprei-den moet nu aangepakt worden en is een opdracht voor de stadsontwikke-ling en voor overheden en administra-ties op alle niveaus. Dat in Brussel op dat vlak te weinig

transversale visie en aanpak bestaat is een handicap. Zolang we de stad blijven indelen naar bevoegdheden en deelbevoegdheden zal een schepen van diversiteit een plein herdopen zon-der dat de schepen van groene ruimten noch de schepen van stedenbouw en/of de schepen van openbare werken de bijpassende aanleg verzekeren. Door het uit handen geven (privatise-ren) van bepaalde opdrachten en het aldus uithollen van eigen slagkracht zijn overheden steeds meer en meer aangewezen op ellenlange en onzeke-re aanbestedingsprocedures waarbij voor de geringste opdracht maanden, zo niet jaren verloren gaan.Misschien is hier ook wel ruimte voor privé-initiatief? Misschien zou de AB ter compensatie van zijn “opstalrecht” ook al enkele banken en waarom ook geen paar vaste tafeltjes kunnen plaat-

sen aan zijn zonnezijde. De rust-zoekende flaneur, de stadsliefhebber wars van drukke, consumptiegedreven, toeristenterrassen zouden er vast blij om zijn. Het Jo Coxplein wordt dan ons geheime plekje.

Marcel Rijdams

Foto’s Marcel Rijdams1 https://www.theguardian.com/politics/

video/2016/nov/23/jo-cox-the-sort-of-person-youd-like-to-spend-your-life-with-video-

profile

'Mosselgat', 'Oestersteeg', 'Lolle-pot', 'Madrillegang' non, ce ne sont pas des gros mots. Ce sont au fil des siècles les noms des ruelles et impasses de ce qui est aujourd'hui s’appelle la place Jo Cox. Cette place sans nom a été baptisée fin 2018 en mémoire à cette député britannique assassinée qui avait un lien particu-lier avec Bruxelles. Cette place spé-ciale est sise au milieu de l’agitation urbaine. Elle est loin d’être un oasis agréable. Pourtant, quelques peti-tes interventions peuvent suffire à faire de ce carré une perle à décou-vrir.

Résumé


9

>DROOGSTOPPELSOPEN BRIEF AAN JO COX (1974-2016)

Beste Mevrouw Cox,

Het plein dat jouw naam draagt is een vreemd plein, eigenlijk eer-der restruimte die werd opgevuld met wat bomen en lantaarnpalen. Lantaarnpalen in retrostijl die aan het plein een authentiek karakter moeten geven. Net zoals de ridicule spitsda-ken aan de achterkant van de AB een pseudo-middeleeuws cachet aan dit stadslandschap proberen te geven. Disneyland is niet ver. In het midden van het plein een straatnaambordje met jouw naam. Zonder enige uitleg, zelfs geboorte- en sterfdatum ontbre-ken.

Je woonde zes jaar lang in Brussel. Je werkte voor Oxfam International. Het was een gelukkige tijd want je hield enorm van deze stad, van haar multi-culturele en internationale karakter. En van het uitgaansleven. Je vierde in Brussel je dertigste verjaardag en dat was een enorm feest. Je kwam graag naar de concerten in de AB en dus past een eerbetoon wel op het plein bij de artiesteningang van deze muziektem-pel. Je was een enorm geëngageerde vrouw. Ellende was voor jou geen ab-stract begrip. Je had als migratiespeci-aliste slachtoffers van verkrachtingen in Darfur persoonlijk ontmoet. Maar je wilde je humanitaire engagement nog een stapje hoger brengen en je ging in de politiek. Je behaalde een zitje voor

Labour in het Lagerhuis. Je was tijdens je eerste kennismaking met de Houses of Parliament sterk onder de indruk van dit imposante gebouw maar je was toch vastbesloten om in dat eerbied-waardige huis een gezond stukje cynis-me en heel wat humor binnen te bren-gen. Wat eigenlijk een rare uitspraak was, want je was alles behalve cynisch. Je joeg een nieuwe frisse wind door dit eeuwenoude neogotische decor. Je gaf in het Parlement een opmerkelijke eer-ste speech waarin je stelde dat we veel meer verenigd waren en veel meer met elkaar gemeen hadden dan dat er za-ken waren die ons verdeelden. Pas na je dood zouden deze woorden opgevat worden als een samenvatting van je levensfilosofie. Je was een geëngageer-de feministe, een voorstander van een verdraagzaam en verenigd Europa, een verdediger van de rechten van vluchte-lingen. Je had lak aan diplomatie zoals toen je de Russische ambassadeur uit-schold voor wat zijn land in Syrië aan het aanrichten was. En je maakte er geen geheim van dat je ambitie hoog reikte: je wilde ooit wel minister van Buitenlandse Zaken worden.Een jaar na je maiden speech voerde je campagne tegen de brexit. Nog voor het referendum werd je op de straat van het dorp waar je was opgegroeid door een ploert uit de fachosfeer op een brutale manier vermoord. Een laf-hartige moord op een flamboyante po-

litica, een moeder van twee kinderen.Net zoals na de terreuraanslagen van Brussel enkele maanden eerder dat jaar, kwamen mensen spontaan bloe-men neerleggen bij de trappen van de Beurs. In de AB kwamen je Brusselse vrienden en je collega’s van de partij een laatste hulde brengen aan “de roos uit Yorkshire” zoals ze je affectueus noemden. Net zoals vrienden en sym-pathisanten dat deden in New York, Londen en Nairobi. In de krant stond toen: “Ze wilden met de herdenking "een stem aan de stemlozen geven" en vragen om respect en waardigheid”. Het is intriest om te zeggen maar on-dertussen is je land meer dan ooit ver-deeld over hoe het nu verder moet. Jonge mensen stappen uit je partij om-dat ze deze niet kordaat genoeg zou optreden tegen racisme en antisemi-tisme. Je boodschap van optimisme en eendracht lijkt wat ondergesneeuwd te geraken, mijn beste Jo, maar, mocht je nog in leven zijn, je zou er niet moede-loos van geworden zijn. Ooit komt het goed. Je zus zei tijdens de inhuldiging van het naar jou genoemde plein dat ze hoopte om het plein ooit te bezoeken met je twee kinderen. Wanneer ze vol-wassen zouden zijn. In de hoop dat de wereld er tegen dan wat beter uit zou zien. We zullen ons best doen …

Droogstoppel

Droogstoppel écrit une lettre à Mme Jo Cox (1974-2016), une femme politique britannique qui a vécu et travaillé durant six ans à Bruxelles pour Oxfam Internatio-nal. Féministe, elle défendait les plus faibles dans la société. Elle s’é-tait également opposée au Brexit. Elle fut brutalement assassinée en 2016. Deux ans plus tard, une petite place porte son nom.

RésuméDroogstoppel is een Brusselse eeu-weling die zijn stad enorm heeft zien veranderen, soms ten goede maar vaak ook ten kwade. In deze kroniek neemt hij iedereen en alles wat hem dwarsligt op de korrel. Hij kan soms wel eens zeuren, doordrammen of bitter uit de hoek komen, maar in de grond is Droogstoppel een wijs man met het hart op de juiste plaats.


10

>BRUSSEL DOOR DE LENS VAN DE STADSBIOGRAFIE

>TE GAST

VROUWENLENTE I PRINTEMPS DES FEMMES

VRO

UW

EN N

EMEN

HET W

OO

RD

, DO

E MEE! I O

P VIJF LO

CATIES IN

BRU

SSEL

WORKSHOPS . THEATER . CONCERT . LEZING . FILM . DEBAT . PLEZIERVrouwenlentePrintempsdesFemmes vrouwenlente.brussels

Des

ign

by G

rafik

.bru

ssel

sSP

EAK

UP

I 01

.03

- 29

.03.

2019

Ons fotografie-huisgezelschap ‘Stads-biografie’ bracht zijn eerste fotoboek uit. Daarin stellen de leden van het collectief elk op hun eigen manier scherp op de stad: van dynamische straatfotografie tot indringende zwart-wit portretten. Het zijn stuk voor stuk fotografen die gebeten zijn door Brussel.

Het is een unieke collectie van beelden die weergeven hoe mooi en lelijk, hoe vrolijk en droevig, hoe licht en zwaar deze stad terzelfdertijd kan zijn …

Als u ook zoveel van Brussel houdt, is dit boek een must in je boekenrek of op je salontafel!‘Een origineel geschenk om je kunst- en Brussel-minnende vriend(inn)en mee te verrassen’. • Vanaf nu te koop in De Markten voor

€ 17,50.

5HoekMaart-WereldPoëzieDag21maart2019

TE GAST >

Een gloednieuw Geluid in het Land der Lichtgedichten

CHARLOTT POMM. & the POEMS 1.1 * the Poems * de Poëmen-de Gedichten * les Poèmes *

Een origineel hoorspronkelijk vérzending, een bekoorlijk verzinding,

een poëtisch spel met knipoog voor verwondering.

Gedichtje hier, liedje daar, lange fabel of versje raar,

van ‘de jager en het konijn’ langs ‘la fable fabulée’ en ‘the fabulous tale’ tot ‘het dobberrondrefrein’.

Verwonderbaarlijke verhalen in drie daarbij passende talen – in 't Nederlands, in 't Engels of in 't Frans –

met daarrond, daaronder, daarbij of tussenin klanken, deuntjes en melodiebietjes.

W E L K O M

in een universum van babbelbubbels voor eenieder

X

van en door en met Charlott Pomm. en aan de instrumenten Ciska Bruna Thomas

________________________________________________________________

„‘Charlott Pomm. & the Poems’ laten zich niet in een kooike vangen

maar weten de aandachtige toehoorder te begeesteren met fabuleuze vertellementen in vier omnilinguïstische dimensies: woord, muziek, beelden

en de verbeelding van de toeschouwer met (neus)vleugels.„ „Charlott Pomm. heeft duidelijk geen talent voor het lijden … „

„Taalplezier, geschift maar ook fijntjes-fragiel …„

________________________________________________________________

een Pomm. House productie - Info : [email protected]

• Donderdag 21 en vrijdag 22 maart om 20u30 in De Markten Prijs: € 11 of € 2 Paspartoe aan kansentarief via www.demarkten.be

• Donderdag 21 en vrijdag 22 maart om 20u30 in De Markten

Prijs: € 11 of € 2 Paspartoe aan kansentarief via www.demarkten.be


>GEMEENTERAAD en nevenactiviteiten

Verrassend veel volk op de gemeente-raadszitting die maandag 28 januari. Het bleek te gaan om een delegatie van het gemeentelijk Franstalig secun-dair onderwijs. Het aantal aanwezigen werd, naargelang de bron, geraamd op dertig à vijftig, een hakende mevrouw en mezelf inbegrepen. Het onderwijzend personeel was boos. In een conflict tussen leerlingen van een bepaalde klas in de Pagodenschool en een leraar, had het lerarenkorps sterk de indruk dat de directie van het de-partement onderwijs, zonder grondig onderzoek, de leerlingen steunde.In de wandelgangen had ik opgevangen dat de delegatie, tijdens de gemeente-raadszitting, haar vragen rechtstreeks aan schepen van onderwijs Faouzia Ha-riche (PS) wilde richten. Er klonk gemor toen dit niet werd toegestaan, enkelen spraken zelfs van “politieke spelletjes”. Uiteindelijk stelde gemeenteraadslid Bruno Bauwens (PTB*PVDA) de be-wuste vragen aan de schepen.Ter info, een stadsbewoner kan vra-gen stellen in de gemeenteraad, op voorwaarde dat het onderwerp van algemeen belang is, de aanvraag door minstens twintig stadsbewoners on-dertekend is, en ten minste vijftien ka-lenderdagen voor de gemeenteraads-zitting schriftelijk aan de burgemeester wordt gericht.

De verkoop van het muntcentrum of het gebouw dat een deel van het stads-

personeel herbergt, en waar bpost haar hoofdzetel is gevestigd, is een feit. Whitewood, een vastgoedbedrijf, is de nieuwe eigenaar en wil er na renovatie een hotel, kantoren en woningen in on-derbrengen. Een ruimte van 3000 m² voor collectieve voorzieningen is even-eens gepland. Burgemeester Philippe Close (PS) denkt aan een bibliotheek en kinderopvang. Schepen van steden-bouw Ans Persoons (SP.A) wil het dak van het gebouw toegankelijk maken.

Er volgt een debat over het klimaatplan van de stad, met veel discussie tussen meerderheid en oppositie. Deze laatste wil er amendementen (wijzigingen) aan toevoegen. Dit gekissebis is moeilijk te volgen omdat het publiek niet over de tekst van de voorgestelde amende-menten beschikt. Op het voorstel van gemeenteraadslid Mathias Vanden Borre (N-VA) om de ontwerpbesluiten op de website van de stad te plaatsen, antwoordt de burgemeester dat dit vanaf de gemeenteraadszitting van 11 maart het geval zal zijn.

Tijdens de gemeenteraadszitting neemt schepen Mohamed Ouriaghli (PS) allerlei reclameblaadjes door. Op het einde van de zitting staat zijn be-sluit vast, morgen zal hij winkelen in de Aldi.

Nog meer aanwezigen op de ge-meenteraadszitting van 11 februari.

Naargelang de bron werd het aantal bezoekers ingeschat op 50 à 70. De krappe gemeenteraadszaal kon deze menigte niet aan. De debatten konden via een luidspreker gevolgd worden in de aangrenzende zaal. Vakbondsver-tegenwoordigers legden de eisen van het gemeentepersoneel voor. Eén van de onderwerpen was de vraag om een baremaherziening van 10% bij de Brus-selse lokale besturen, om de lonen op hetzelfde niveau te brengen als die van de Vlaamse en Waalse lokale besturen. Deze en nog andere eisen maken ze kenbaar in elke gemeenteraad van de 19 Brusselse gemeenten.Ze werden bedankt voor hun komst en verder veel succes gewenst door ge-meenteraadsvoorzitster Liesbet Tem-merman (Ecolo-Groen).

Gemeenteraadslid Mathias Vanden Borre (N-VA) meldt dat voor de ver-kiezingen burgemeester Close (PS) be-loofde om de cumul van de schepenen af te schaffen. Deze belofte, aldus Van-den Borre, werd verbroken.

Bianca Debaets, gemeenteraadslid voor CD&V, stelt vast dat er meer dan 18% handelspanden binnen de Brus-selse vijfhoek leeg staan, waarvan een deel eigendom is van de Grondregie en het OCMW van de stad. Ze suggereert om er starters en pop-ups in onder te brengen aan aantrekkelijke huurprij-zen. Ze stelt hiervoor een samenwer-

king van Grondregie met OCMW voor. En dan maakt ze zich druk omwille van wat ze desinteresse in en gebrek aan respect voor de oppositie noemt. Schepenen en gemeenteraadsleden praten onderling, er wordt ook gegeten tijdens de zitting. Mijn buur op de pu-blieksbank heeft ook een hongertje en begint aan een groot pak chips (papri-ka). Het geknisper bemoeilijkt het vol-gen van de debatten.

In de belendende plaats van de ge-meenteraadszaal zijn water, koffie en gezonde versnaperingen voorhanden voor schepenen en gemeenteraadsle-den. Wanneer de bel weerklinkt bete-

kent dit dat er moet gestemd worden (ja, nee of onthouding), gewoonte-getrouw volgens partijstandpunt. Ge-meenteraadslid Mustapha Amrani (PS) was rustig een koffietje aan het drinken toen de bel klonk.Hij haast zich naar de raadszaal waar zijn naam als eerste wordt afgeroepen om te stemmen. Hij antwoordt drie-maal en steeds luider “oui”, waarop zijn partijgenoten hem duidelijk maken dat dit keer het enige juiste antwoord “non” is. Hij lacht en zegt doodgemoe-dereerd “non”. Het is niet altijd gemak-kelijk gemeenteraadslid te zijn...

Mireille Willems

11


VERENIGINGEN EN LEUKE ACTIVITEITEN

LEZING VLAAMSE CLUB

Grensoverschrijdende solidariteit in Europa: is ze nodig? is ze haalbaar?In de aanloop naar de Europese verkie-zingen nodigt de Vlaamse Club Frank Vandenbroucke uit om te spreken over wat een sociaal Europa kan betekenen voor de burger. Enerzijds pleiten veel argumenten voor een versterking van solidariteitsmechanismen in de Euro-pese Unie, met name om de Muntunie te versterken. Anderzijds lijkt de Euro-pese bevolking er niet voor gewonnen om solidariteit uit te bouwen boven het vertrouwde niveau van de eigen natio-nale welvaartsstaten. Maar is dat laat-ste wel zo? En welke vorm van Europe-se solidariteit zou precies nodig zijn?

• Maandag 18 maart om 19u45 in De Markten.

[email protected], www.vlaamseculbbrussel.be Met: Frank Vandenbroucke, hoogle-

raar Universiteit Amsterdam

Maar is daar dan niets aan te doen, aan die wapenhandel? An Vranckx buigt er zich al twee de-cennia over, in juridisch en ander speurwerk, publicaties, collegezalen, de internationale conferentie-arena's en op “het terrein”. De illegale han-del en onhandig beheer van moord-wapens helemaal onmogelijk maken klinkt als een naïef streven, maar we kunnen wel trachten om het elke dag een beetje moeilijker te maken. Naar De Markten brengt An enkele geval-studies mee van terreinwerk, in meer-dere uithoeken van Afrika maar toch vooral in Latijns-Amerika, waar ze o.a. advies verstrekte aan de Colombiaan-se onderhandelaars die een uitweg zochten voor een al meer dan halve eeuw aanslepende gewapende strijd.

• Maandag 1 april om 19u45 in De Markten.

[email protected], www.vlaamseculbbrussel.be Met: An Vranckx, gedoctoreerd op

‘wetenschap voor beleid’ aan de VUB in 1998

DE ZINGENDE BRUG

De "Zingende Brug" vergadert op 10 maart. Hangt er dan reeds een pril len-tegevoel in de lucht of beleven nog een late winterprik? Om het even: Veerle en Mik zullen zeker een passend volks-lied hebben gevonden dat we ook met u willen zingen.

• Zondag 10 maart vanaf 13u30 in De Markten, toegang € 8, eerste deelna-me is gratis.

www.dezingendebrug.be

BERICHTJES VAN HIER EN GINDER

Werkten aan dit nummer mee: Nora De Kempeneer, Grigore Ionita, Etienne Philips, Hilde Van Geel, Hanne De Nil, Jef Deyaert, Marcel Rijdams, Arnout Willems, Stefan Moens, Kris De Vroede, Charles Six en Mireille Willems.

Foto’s: De Markten en ingezonden

Lay-out en druk: Drukkerij Atlanta Schaff en

Oplage: 5.800

Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, [email protected]

Verantwoordelijke uitgever: Isolde BoutsenDe Vijfh oek is het maandblad van De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 02 512 34 25, [email protected], www.demarkten.bewww.facebook.com/demarkten.brussel

Met de steun van de Vlaamse Gemeen-schapscommissie.De Markten maakt deel uit van N22, het netwerk van de 22 Brusselse gemeenschapscentra.

Steun De Vijfhoek: Uw steun blijft welkom op rekening-nummer BE62-433-1147061-61 van De Markten met vermelding "steun De Vijfh oek".

Voor het aprilnummer van De Vijfh oek zijn teksten en aankondigingen wel-kom tot uiterlijk 15 maart.Artikelwerving: De Markten, 02 512 34 25, [email protected]

Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u,vrijdag van 9 tot 17u en zaterdag van 9tot 13u (behalve tijdens de schoolva-kanties).

C O L O F O N

Wie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest woont, kan De Vijfh oek gratis ontvangen. Woont u buiten Brussel? Dan krijgt u De Vijfh oek door € 12,50 over te schrijven op rekeningnummer BE62-433-1147061-61 met de vermel-ding van 'Abonnement De Vijfh oek'.

Wist je dat je al onze publicaties ook online kan bekijken? Surf naar www.demarkten.be/publicaties. Wil je onze e-nieuwsbrief ontvangen? Mail naar [email protected] of schrijf je in op www.demarkten.be. In het kader van de nieuwe Europese regelgeving over privacy, vragen we u het ons te laten weten als u De Vijf-hoek niet meer wenst te ontvangen.

12


Stadsoase: Jo Coxplein - De Markten › sites › › ... · EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN VAN DE...

Documents

Transcript of Stadsoase: Jo Coxplein - De Markten › sites › › ... · EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN VAN DE...