Spiderama92

SPIDERARTeen Alfa Spider als kunstwerk

SPIDERAMAkwartaalblad alfa romeo spider register

12-2

014

92POLITIEBERICHTPOLITIE VREEST VETE TUSSEN AUTOCLUBS

GINO LENShet JONGSTE registerlid

Addio amici!Marc Schweppe neemt, met pijn in zijn hart, afscheid als

hoofdredacteur van ons mooie clubblad, de Spiderama.

Sinds juni 2006 heeft Marc deel uitgemaakt van het team

dat de Spiderama uiteindelijk vier keer per jaar laat ver-

schijnen. 34 Nummers lang heeft Marc de mensen achter

de broek aan moeten zitten om voor de deadline hun

beloofde artikelen in te leveren, de kopij en het fotomate-

riaal verzameld, waar nodig vast een eerste correctie uitge-

voerd en een eerste schifting in de aangeleverde materie

gemaakt. Mede door Marc’s inzet is onze ‘daklozenkrant’

zo geworden als hij nu is, een goed gevuld blad voor en

door de leden met interessante artikelen, mooie fotorepor-

tages en leuke verslagen. Nu echter geeft hij het stokje

over aan Wim Mastenbroek en Lonneke Goedhart.

Viaggio a Padova e Venezia30 Jaar geleden hadden de Toussaintjes al een ‘viaggio a

Venezia’ gemaakt. Een ‘must’ bij zo’n reis naar de

Italiaanse stad is natuurlijk een gondelvaart. Maar ja, echte

Hollanders geven daar natuurlijk geen 75 keiharde guldens

voor uit. Nee, dan ga je liever 30 jaar later nog een keer en

tik je voor een tochtje van 45 minuten even gauw 130 euro

- omgerekend dik 280 gulden - af. Maar ja, als je dan als

nog steeds verliefd stel door de gondeliere wordt toege-

zongen: ‘O sole mio...’, dan vergeet je de prijs en kan je

met een voldaan gevoel weer huiswaarts.

En verder in deze Spiderama03 Van de voorzitter

05 Evenementenkalender 2015

05 Nieuwe leden. Welkom in de club!

05 Nieuwjaarsreceptie 2015

07 Contributie

07 ARSR in de PERS

07 Even voorstellen: nieuwe redacteur

08 Westlandrit

10 Spider Miniatura Novità

14 SpiderArt

17 Spinrag

18 Ardennen weekend culinaire

26 Uit den Ouden Doosch

27 Onrustige winterslaap

28 Natte herfstrit, verslag Via Mosanarit

31 Politiebericht

32 Het jongste registerlid

34 Techniek: Aandrijfassen en cardan

38 Auto Moto d’Italia

41 Let’s get digital

44 SpiderMania

47 Technische dag, Oldtimerland

51 Race-ervaringen 2014

52 Clubartikelen

56 In de prijzen, Auto Moto d’Italia

56 Colofon

Inhoud06

48

Spiderama 92 december 2014

01Spiderama 92 december 2014

02 Spiderama 92 december 2014

De laatste dagen van dit jaar gaan over het algemeen in een feestelij-ke stemming aan ons voorbij. Sint Nicolaas is weer naar huis en deKerstman laat zich in alle winkels zien, de vuurwerkverkopen zullen netals vorige jaren wel weer verder in de lift zitten al is de vraag hoelangnog. Hilversum heeft de primeur want daar mag in het centrum geenparticulier vuurwerk meer worden afgestoken. Ik ben benieuwd of datgaat lukken en tegen welke beveiligingskosten die verordening zal wor-den gehandhaafd. Wordt dit een trend die zich gaat doorzetten in dekomende jaren en zullen we het nog meemaken dat er helemaal geenvuurwerk meer verkocht mag worden? Wie weet wat de toekomst onszal brengen.

Ook het rondrijden in georganiseerde groepen wordt steeds lastiger enmeer en meer activiteiten kunnen alleen nog maar met toestemmingvan de lokale overheden worden gehouden. Voor veel rally’s met eentour- en/of sportkarakter geldt al de verplichting een vergunning teregelen alvorens een rit te kunnen organiseren. Dat betekent ook stren-gere eisen aan de organisatie en de deelnemers. Voorlopig blijven wemet onze toerritten nog uit de gevarenzone maar door de toenemenderegulering zou het zomaar eens voorbij kunnen zijn met onze ‘zwarte’ritten. Gelukkig zijn we lid van zowel de FEHAC als de KNAC zodat wetijdig kunnen inspelen op komende veranderingen waar nodig.

Terugkijkend op dit jaar hebben we veel leuke en gezellige evenemen-ten meegemaakt. Veel bijzondere momenten ook en het weer zat ditjaar wel erg mee. Ik geloof dat we slechts één keer een Spider met eengesloten kap hebben kunnen waarnemen… Voor hun inzet wil ik deEvenementencommissie, kortweg EVC, heel hartelijk bedanken. Nietalles ging van een leien dakje maar de EVC heeft het elke keer tochweer weten op te lossen. Chapeau!

Mijn Spidertje staat inmiddels met de voetjes van de vloer, droog enwarm te wachten tot ik haar verder ga vertroetelen met nieuwe vloei-stoffen, vetjes, waxjes en poetsdoekjes in alle mogelijke hoekjes omhet komende jaar weer met een glimmende Lady aan de start te ver-schijnen.

Om jezelf niet te hoeven vervelen tijdens de feestdagen stel ik voor datde leden hun leukste foto met een bijschrift op de website www.alf-aspider.com plaatsen. Uit de inzendingen zullen we dan de meest bij-zondere foto kiezen en de inzender daarvan krijgt een lekkere flesItaliaanse wijn cadeau. Deze zal worden uitgereikt op de Nieuwjaars-borrel van ons Register. Elders in dit blad valt te lezen wanneer dieexact is in januari.

Dat brengt me op de blik vooruit naar het nieuwe jaar. Een jaar bomvolmet nieuwe evenementen, ritten met voor elk wat wils, de rijders, debijrijders, culinair, spannend, makkelijk en lastig, het komt allemaal aande beurt. Alle reden dus om de agenda voor de evenementen voor hetkomende jaar nu alvast in de kersverse en maagdelijke agenda te zet-ten. Hopelijk kunnen we komend jaar wel weer vroeg in het seizoen oppad met een pril zonnetje en de sjaal, muts en zonnebril op. In iedergeval naar de ALV en de eerste rit van 2015.

Ik hoop dat het komende jaar een goed jaar wordt voor u en uw Spider.Met een goede gezondheid, veel plezier, gezelligheid en mooi zonnigweer zodat we weer helemaal uit ons dak kunnen gaan. Tot ziens op denieuwjaarsreceptie.

Van de

voorzitterDo

orRo

nald

Sol

(vo

orzi

tter

)



Evenementenkalender 2015 *

11

22

12

3

23

20

18

16

6

25

11

januari

Nieuwjaarsreceptie meer informatie volgt op de website

maart

Rit + Algemene Ledenvergadering meer informatie vindt u in de bijlage en op de website

april

Nieuwkomersrit nieuwe leden ontvangen hiervoor een persoonlijke uitnodiging

mei

Rijk van Nijmegenrit meer informatie in de volgende Spiderama

t/m 30 mei

Buitenlandweek: Normandië meer informatie vindt u op de website

juni

Nachtritmeer informatie vindt u in een volgende Spiderama

juli

Teutotour, Duitsland meer informatie vindt u in een volgende Spiderama

augustus

Zaanse Schans, Noord-Hollandmeer informatie vindt u in een volgende Spiderama

september

Schokland cultuurritmeer informatie vindt u in een volgende Spiderama

t/m 27 september

Zeelandweekend meer informatie vindt u in een volgende Spiderama

oktober

Relatierit (West-Brabant) meer informatie vindt u in een volgende Spiderama

* Wijzigingen zijn altijd mogelijk; kijk voor de meest actuele informatie altijd op www.alfaspider.com onder Clubkalender. Meer informatie over de afzonderlijke evenementen is verkrijgbaar via [email protected].

Lidnummer: 2503

H. van DeudekomNIEUW VENNEP

Aerodynamica

1986, rood

Lidnummer: 2507

J. VermeulenBREUGEL

916

1999, geel

Lidnummer: 2508

F.A.E. CornelisseHARDERWIJK

939

2006, zwart

Lidnummer: 2509

G. LensWOERDEN

Aerodynamica

1989, rood

Lidnummer: 2511

W. StoffelenWIJGMAAL (BE)

Duetto

1966, -

Lidnummer: 2512

H. SchreuderZEEWOLDE

916

2000, zwart

Lidnummer: 2513

J.C.J. StratingLEEUWARDEN

916

1996, rood

Lidnummer: 2514

G.J. RutgersGOUDA

916

2000, zwart

Lidnummer: 2515

R. BromAMSTELVEEN

939

2011, wit

Nieuwe leden

Welkom in

de club!

Nieuwjaars-receptie 2015De nieuwjaarsreceptie van ons register wordt gehouden

op zondag 11 januari 2015 en duurt van 2 tot 5 uur 's

middags. Op het moment van schrijven wordt nog

gewerkt aan de organisatie. Kijk daarom op onze websi-

te www.alfaspider.com voor de locatie en nadere infor-

matie.We hopen u op 11 januari te mogen begroeten!

Namens het bestuur,

Wilbert Coenen

Tijd voor afscheid. Dit is het laatste nummer van Spideramadat ik heb mogen helpen maken. Het redacteurschap gaatnu over in de bekwame handen van Wim Mastenbroek enLonneke Goedhart, beiden bij veel leden bekend. Zij gaanvanaf het maartnummer zorgen voor kopijvoorziening,redactie en coördinatie. Ik heb er alle vertrouwen in dat zedit toch al zo mooie clubblad nog fraaier zullen maken.

Ze weten zich daarbij gesteund door de vaardige eindredac-

tie van Klaas Gorter en de schrijf-, vormgevings- en drukkun-

sten van Dirk Bos. Ik heb altijd op die beide onvermoeibare

mannen kunnen bouwen, als er weer een deadline niet

gehaald werd, de hoeveelheid kopij mager was of de illus-

traties minimaal. Het eindresultaat in druk was er vervol-

gens toch altijd sneller dan verwacht en mooier dan

gehoopt. Dat krijg je als er met passie gewerkt wordt voor

een professioneel eindresultaat. Ik dank Klaas en Dirk en

neem voor hun inspanningen en inzet graag mijn denkbeel-

dige hoed af.

Ik dank ook het bestuur van ons register, dat altijd steun

heeft gegeven aan de uitgave van een magazine dat voor

een clubje met een beperkt aantal leden eigenlijk bijna te

mooi is. Gedrukt in full colour, gemiddeld zeker zo’n zestig

pagina’s dik, met fraaie fotografie en boeiende artikelen.

Een visitekaartje dat er wezen mag, deze daklozenkrant.

Ik dank de vele leden die ik in de afgelopen tien jaar heb

leren kennen. Leuk volk, die Spiderfans. Petrolheads.

Mensen met passie voor vormgeving, techniek, rijplezier.

Vaak fanatieke Italiëfans. Ik heb met plezier de afgelopen

jaren in hun gezelschap mogen verkeren.

Vaste lezers weten het: ik ben alweer een tijdje Spiderloos

en inmiddels ook Alfa-loos. Voor de deur van ons huis staat

nog een rode 156, maar die is van de buurjongen. Ik kan er

slechts naar

kijken. Maar ik bewaar fraaie herin-

neringen aan mijn Spiderjaren. Aan de rode Serie IV, waar-

in ik mijn lief ophaalde op weg naar onze huwelijksplechtig-

heid. Aan de eigen donkergroene Serie IV met haar creme-

kleurige kapje, waarin ik bijna vier jaar lang clubritten reed.

Uitgerust met een al even beige hardtop (sorry Jeroen, Bart,

Peter, Niek, Sjors en andere diehards) reed ik er ook in

herfst- en wintertijd mee door, tot ze echt niet meer kon.

Later kwam er de zwarte 916 met zijn brede rubber en ver-

laagde vering, die eveneens voor heerlijk dagelijks gebruik

werd ingezet. Ook die heb ik wel eens uit een dik pak

sneeuw moeten uitgraven. Eerlijk is eerlijk, ik mis die oude

groene nog het meest. Ik hield van dat knusse interieur, de

klassieke stijl, het eigenwijze karakter. Van de fraaie ronk uit

de brulpijp en van de wind in mijn haar.

Das war einmal, zeggen ze dan. ‘In ieders leven komt een

moment waarop je niets anders kan dan het opruimen van

je speelgoed, om plaats te maken voor verstandige en nut-

tige dingen’, schreef Jaap van Doleweerd, bij het insturen

van zijn Spinrag column. Zo is het. Maar ik ken mezelf, ik ben

meestal niet zo lang verstandig. Ik betrap me er alweer op

vaak op AutoScout 24 te kijken: even checken wat een

Spidertje anno nu moet kosten. Er komt wel weer een keer

een open Italiaantje voor de deur. Tot dat moment groet ik

u: tot ziens, Spidervrienden. Het ga u en dit blad goed!

Marc Schweppe

Addio amici!



De contributie voor 2015 voor het lidmaatschap is door

de Algemene Ledenvergadering van 23 maart 2014

vastgesteld op € 45,-.

Als u een machtiging voor automatische incasso heeft

gegeven wordt dit bedrag omstreeks 31 januari 2015afgeschreven van uw rekening.

Wanneer u geen machtiging heeft afgegeven, dan ver-

zoeken wij u dit bedrag uiterlijk 31 januari 2015 over temaken op rekeningnummer NL10INGB0007582912 van de

ING Bank (BIC: INGBNL2A) t.n.v. Alfa Romeo Spider Register

te Minnertsga, onder vermelding van uw lidnummer.

Weet u uw lidnummer niet? Vraag dit dan even na bij de

ledenadministratie via [email protected], dat scheelt ons

veel uitzoekwerk achteraf.

Bij niet tijdige betaling brengen wij 15 euro administratie-

kosten in rekening.

Wanneer u voortaan gebruik wilt maken van automatische

incasso, dan verzoeken wij u dit voor 15 januari 2015 door te

geven aan Arie de Bruin, secretaris Alfa Romeo Spider Register,

[email protected].

André Kardol,

Penningmeester ARSR

In de Spiderama van juli kondigde Marc Schweppe aan te

gaan stoppen als hoofdredacteur van ons clubblad. Jammer,

maar begrijpelijk als je geen Spider meer bezit en je de voe-

ling met de club en haar leden dreigt te gaan verliezen.

Hopelijk komt er in de toekomst weer een Spider op zijn pad

en zien we Marc weer terug bij onze ritten.

Aangezien ik nogal eens een stukje voor de Spiderama

instuur, heb ik besloten om dit uit te breiden en de taak die

Marc voorheen zo voorbeeldig uitvoerde van hem over te

nemen. Daar komt nog bij dat ik mij vanaf de start verzekerd

weet van de hulp van Lonneke Goedhart, welbekend bij veel

leden van ons register. Bedankt voor je aanbod, Lonneke!

Mijn naam is Wim Mastenbroek. Sinds de voorjaarsvakantie

van 2010 ben ik lid van het ARSR en (opnieuw) in het trot-

se bezit van een prachtige Alfa Romeo Spider. Een rode type

4, na in 1981 al eens een jaar lang eigenaar te zijn geweest

van een eveneens rode Coda Tronca, waarover meer in een

vorige Spiderama. Daarnaast rijden mijn vrouw Corine en ik

in het dagelijks leven tot volle tevredenheid in een witte

Giulietta. Ook daarover hebben jullie kunnen lezen in de

rubriek “Wat is mooier dan een Alfa? Twee Alfa’s !”, waarin

leden schrijven over de Alfa Romeo die zij rijden naast hun

Spidertje. Het wordt trouwens weer eens tijd dat iemand

hier weer wat voor instuurt!

Van 1979 tot 1981 reden we trouwens in een witte Alfasud

ti, tot het roestmonster zijn tol begon te eisen…

Sinds ik lid ben van het Spiderregister ga ik jaarlijks, vaak

met zoon Frank, naar een aantal ritten en daar heb ik onze

club leren kennen als een heel gezellige! Met veel plezier

lees ik altijd de Spiderama, blij als die weer op de mat valt.

Ik vind het een eer hier een bijdrage aan te mogen leveren

door wat vrije tijd te steken in ons schitterende clubblad,

waarvoor de leden die ons van kopij voorzien natuurlijk

onontbeerlijk zijn.

Wim Mastenbroek

Even voorstellen:

nieuweredacteur

Contributie

ARSR in de PERS

Beter laat dan nooit: na een half jaar dan toch nog een ver-

slag van onze Westlandrit. Ik wil gelijk even een tip mee-

geven voor toekomstige rituitzetters: zorg dat je aan het

einde van de rit een slachtoffer vindt om een stukje voor de

Spiderama te schrijven, want anders ben je eerst verbaasd

dat er niets in de volgende Spiderama staat en dringt het

wat later door dat je zelf vergeten bent het een en ander te

regelen zodat je het zelf mag doen.

Wat voor rit wordt het dit keer? Een aantal jaren geleden al

eerder een rit hier uitgezet en simpelweg kopiëren vinden

wij (Miranda en Wim Toussaint, Helma en Ron van Reenen)

te simpel. Na wat heen en weer praten waren we het eens,

dit keer minder kilometers en meer socializen oftewel lek-

ker gezellig kletsen, kijken en luisteren. De start in het ‘cen-

trum’ van Hoek van Holland midden op het Brinkplein,

gezellig bij Artusi Uno aan de koffie en appelgebak, Kim en

haar meiden bedankt voor de goede zorgen.

Hierna op weg naar de Waterkering in de Nieuwe Waterweg,

uit de auto en/of de Expo bekijken dan wel een paar tree-

tjes naar boven om een overzicht van het geheel te krijgen.

Dan een rit door een bijzonder stukje Nederland, kleine

dorpskernen, vergezichten, tussen het glas door rijden (leuk

met een brulpijp) en over schilderachtige weggetjes richting

Naaldwijk, waar een ‘bergetappe’in de route was opgeno-

men. Waarna we een mooi uitzicht over het Westland had-

den staand op het dak van een van de grootste bloemenvei-

lingen van Nederland.

Hierna als een speer door naar ‘s-Gravenzande waar we op

het bedrijfsterrein van de familie Toussaint opgewacht wer-

den door onze cateraars Miranda en Helma die samen met

de zoon van Wim en Miranda en hun aanstaande schoond-

ochter (Dennis en Jolanda) een meer dan voortreffelijke

lunch hadden klaargezet. Geholpen door het mooie weer

werd het buiten een gezellige boel waar zelfs doggybags

uitgedeeld werden, want Miranda gaat altijd op zeker, er

moet wel genoeg zijn, dus teveel.


WESTLANDRITVerslag Westlandrit, 20 juni 2014

09

Teks

t:Ro

n va

n Re

enen

en

foto

’s:Pa

ul v

an N

oort


Na een korte rit weer uitstappen, dit keer voor een bedrijfs-

bezoek bij orchideeënkwekerij Optiflor, dit is een toonaange-

vend bedrijf in het kweken van orchideeën. In vier groepen

werden we rondgeleid door het bedrijf waar we dankzij de

enthousiaste uitleg van de drie broers (eigenaren) en hun

bedrijfsleider er nu wel achter zijn dat je niet even een

orchidee kunt kweken. Erg leerzaam, ook deze heren

bedankt voor jullie tijd en inzet.

En dan weer vol gas naar Hoek van Holland want we had-

den er dorst van gekregen .Aan de boulevard werden we

opgewacht door Karin en Willem van de Heerik in hun res-

taurant De Jutter, gelegen op een van de mooiste plekken

van Hoek van Holland, met een prachtig uitzicht over de

Nieuwe Waterweg. Ook hier werden we weer verwend met

allerlei lekkers, dat kun je wel aan hun overlaten. Aan alles

komt een einde, dus ook aan deze dag. Wij bedanken jullie

voor een goede opkomst en een goed humeur, hopen dat

het idee van een keer minder kilometers maar meer

zien/doen jullie net zo goed bevallen is als ons.

We zien elkaar volgend seizoen weer.

En vergeet mijn tip niet…

De Alfa 6C 1750 werd geproduceerd van 1929 tot 1932 in

diverse uitvoeringen: Turismo, Sport, Gran Turismo, Super

Sport en Gran Sport, totaal 2579 wagens, met carrosserieën

van o.a. Zagato, Touring, Figoni en James Young. De introduc-

tie vond plaats op de 2e Salone dell’Auto in Rome, januari

1929. Het sportdebuut, met de sterkere 95 pk(70 kw) Jano-

motor, was in datzelfde jaar in de Mille Miglia, met een 3e

plaats. Topsnelheid 165 km/u. In de daarop volgende jaren

domineerden de 6C’s 1750 van de Scuderia Ferrari alle races

en wegrally’s in de sportklasse. Na 1931 volgden overall- en

klasse successen, ook buiten Italië, met klantenwagens.

Nog steeds is de belangstelling voor deze 6C Spiders groot,

bij iedere Mille Miglia en op alle internationale concoursen.

Op veilingen gaan de biedingen veelal over de enkele mil-

joenen heen, mits de historie klopt! Hoe origineel is eigen-

lijk origineel? Oorspronkelijk chassis en motor als basis voor

restauratie geeft geen discussie. Bekend chassis met beken-

de andere motor ook nog niet. De hoge toegekende waarde

kan echter leiden tot creatieve reconstructies met slechts

enkele originele onderdelen, volle replica-carrosserieën tot

aan algehele nieuwbouw.

Op de klassieker beurzen vind je de laatste jaren diverse his-

torische Alfa carrosserieën (als 6C, 8C2300, 1900 CSS,

6C2500, TZ Zagato), die totaal nieuw geklopt kunnen zijn.

Dergelijke nieuwe repro-klassiekers zullen nooit de waarde

halen van de gecertificeerde en gedocumenteerde oorspron-

kelijke wagens, maar kunnen wel list en bedrog in de hand

werken! Hergebruik van afgedankte chassis en motoren is

niet alleen van deze tijd. Tijdens races gecrashte Spiders wer-

den destijds veelal voor lage prijzen ter plekke verkocht aan

lokale garagisten om daarna te worden gerepareerd en soms

van een luxere sportwagencarrosserie te worden voorzien.

De 6C Gran Sport van Tazio Nuvolari viel bij de Kesselberg-

Rennen (12 juni 1931) in Kochel uit met motor-drijfstang-

schade en kwam in handen van ingenieur Freund. Zijn toen

18 jarige zoon Walter kreeg de wagen. Met de 6 cilinder in

lijn, 4 takt motor met Roots compressor en het chassis was

hij tevreden, maar de carrosserie wilde hij moderniseren.

Rond 1936 was aerodynamica in de mode, alles van locomo-

tieven tot kinderwagens.

Bouwkunde student Walter Freund ontwierp zijn eigen

stroomlijncarrosserie over de 6C racewagen heen. De spor-

tieve cabriolet oogt nu nog ongelofelijk elegant in de 2-tone

rode lak. De Jugendstil-achtige vorm doet denken aan een

Duitse Wanderer W25 carrosserie uit die tijd. Achter het

imposante ronde front is nog steeds de oorspronkelijk 6C

radiateur van de racewagen gehandhaafd!

In de oorlog en tijdens de Amerikaanse bezetting van

Beieren (1945-1949) werd de wagen in onderdelen in de

tuin verborgen gehouden. Gedurende 1952-1956 werd er

door de familie Freund mee getoerd en daarna 50 jaar ach-

ALFA ROMEO 6C 1750 GS ‘RECYCLING’SpiderMiniaturaNovità

Ingenieur Freund in de 6C 1750


tergelaten achterin hun garage. In 1999 heeft Frau Maria

Freund de 6C voor slechts DM 35.000 ter beschikking gesteld

aan het Deutsches Verkehrszentrum Museum in München.

Toenmalige waarde en biedingen hadden zeker DM 250.000

opgeleverd, nu wellicht een miljoen euro. Volgens contract

mag het Museum de ‘Walter Freund’ echter niet verkopen.

Sinds 2001, na restauratie vormt deze 6C het boegbeeld op

vele folders en posters van dit interessante museum.

Afgelopen zomer, bij tropische temperatuur, heb ik het

museum bezocht, zeer de moeite waard. Een indrukwekken-

de collectie is ondergebracht in de voormalige 1908 Messe-

gebouwen; tussen de gigantische stoomlocomotieven,

trams, HSL-treinen, bussen, motoren, fietsen, alle Duitse

automerken en oude formule 1 staat deze vreemde, maar

unieke her-carrosserie van een Alfa 6C te pronken.

Op onderstaande website van Helmut Reitmeir is de historie

van de ‘Walter Freund 6C’ te zien met vele oude familiefoto’s.

www.berglaufpur.de/berglauf/AlfaRomeo.htm

De door Walter Freund van een nieuwe carrosserie voorziene 6C 1750 GS in het Deutsches Verkehrszentrum Museum in München.


Op het meest prestigieuze Concours d’Élégance ter wereld

Pebble Beach; jaarlijks gehouden in Monterey, California,

USA, op de 3e zondag in augustus, was in 2012 ook een her-

carrosserie 6C te bewonderen. Die spider dateert uit 1931,

als 6C 1750 Gran Sport met Zagato-carrosserie (chassis 108

14 331) geleverd aan Giovanni Barabini. In 1933-34 werd er

mee geraced door Dino Carabba. Na nog eens 3 eigenaren

en een ernstig ongeluk, werd de wagen in 1938 gekocht

door Carrozzeria Aprile in Savona. De bekende Bertone ont-

werper Mario Revelli De Beaumont was verantwoordelijk

voor de nieuwe body op de gecrashte 6C Zagato GS!

Het front heeft de trekken, die we later terugzagen op de

Alfetta 158 racewagens. De grote wielen en bolle spatbor-

den maken het een temperamentvolle tweezits-sportwagen

op een race-onderstel. Aprile verkocht de 3710*SV Spider in

1939 en die bleef ook tijdens de oorlog in handen van

dezelfde eigenaar in Liguria tot 1956. Na nog 2 eigenaren in

Savona werd de Spider Corsa in 2011 door de bekende

unica-verzamelaar Corrado Lopresto aangekocht en tot in

perfectie gerestaureerd bij Dino Cognolato. De restauratie

bracht de Spider terug in de oorspronkelijke staat van 1938:

smetteloos wit met metallicblauwe motoren kofferkap.

In 2012 behaalde hij met deze 'onbekende' 6C 1750 GS

Aprile Spider Corsa-creatie van Revelli een 2e plaats in

Pebble Beach in de klasse European Classic Sports (zie ook

Spiderama 84). Na een tour langs diverse evenementen in

2013 in de USA, RIAR en 50 anni Autodelta op Autodromo

Monza bracht Corrado Lopresto de Aprile in 2014 mee naar

het Concorso Villa d’Este. In Como-Cernobbio won hij weer

de begeerlijke Coppa d’Oro. In juni stal de Revelli 6C de show

op Fashion Firenze (**tip, mooi fotoboek ‘Best in Show’

Lopresto Collezione). Ook op het FIVA Concours d’Élégance

van Classic Days rond Schloss Dyck in Jüchen begin augustus

viel deze 6C sportwagen in de prijzen.

SPIDER REGISTRO MINIATURA Maandelijks worden er vele Alfa Romeo modellen uitge-

bracht. Vooral de 1:43 Chinese kiosk die-cast zijn overvloe-

dig te koop tegen aantrekkelijke prijzen. Gelukkig is er een

trend naar wat minder voor de hand liggende Alfa typen in

1:43 resin-cast door nieuwere fabrikanten als Spark Models,

Neo Scale Models en KESS, met erg goede vormgeving en

details, in de euro 50-60 prijsklasse.

Opmerkelijk is de opkomst van 1:32 Alfa resinmodellen voor

op de slotcar racebaan.

In de euro 100-200 klasse, schaal 1:18 worden vele Alfa’s

aangeboden door o.a. BBR-Blue Moon, TopMarques-BBR,

OttOmobile-Lauroracing, TSM en Tecnomodel.

Voor de traditionele handbouwspecialisten wordt het steeds

moeilijker om met een originele keuze uit te komen. Alleen

met exclusiviteit en bouwkwaliteit in super detail kunnen ze,

met hun prijzen van euro 200-220, nog opboksen tegen

resin-cast uit de Chinese workshops. De 2 hiervoor beschre-

ven, toch wel unieke 6C her-carrosserie cabrio’s, zijn er voor

de verzamelaar dan toch gekomen in 1:43 uit Italië van de

bekende bouwers: ABC Brianza en Gulp Model!

ABC Brianza 1:43 resin handbouw: na het overlijden van

vader en meesterbouwer Carlo Brianza hebben broer en zus

Corrado Lopresto in de 6C 1750 Gran Sport Aprile

op het Concours d’Elégance Villa d’Este.



9-11 januari InterClassics & TopMobiel MECC, Maastricht

4-8 februari RétromobileExpo Porte Versailles, Parijs (F)

6-8 februari Bremen Classic MotorshowMesse Bremen, Bremen (D)

14 februari NAMAC modelbeursEuretco gebouw, Houtenwww.namac.nl

28 feb - 1 mrt Classic Salon Expo, Antwerpen (B)

1 maart Planet Toys Modelbeurs Winkelcentrum Nivelles-Sud, Nijvel (B)

20-22 maart Auto Classico Fiera Milano-Rho, Milaan (I)

16-19 april Techno Classica Gruga Messe, Essen (D)

Het 2015 beursseizoen staat voor de deur en gaat traditioneel van start in Maastricht in het MECC.

Op deze oldtimer-evenementen zal je zeker oude Alfa-klassiekers kunnen vinden… en miniaturen.:

Fer Akkermans - www.alfaromeominiatura.nl - sinds 1993 in Spiderama

Andrea en Laura Brianza de firma voortgezet. ABC brengt

vele modellen uit, waaronder diverse van Alfa Romeo klas-

siekers; te koop als zelfbou kit en ‘montato’. In de Novegro

vitrines verrasten ze met deze ‘Walter Freund’ 6C 1750 GS

1931-1936 her-carrosserie, zeker één van hun betere minia-

turen in de laatste jaren (ref. ABC 292). De scheiding tussen

de donkerrood en rode kleurstelling is erg goed getroffen,

de imposante grille met ets- en chroomdelen en het inte-

rieur lijken in alles op de 6C in het München Museum.

Gulp Model 1:43 top resin handbouw: artisan Marco

Sambataro onderhoudt al jaren zeer nauwe contacten met

Team Blu van Salvetti, vader Gippo en de 2 zonen, en verza-

melaar Corrado Lopresto.

Voor het creëren van zijn mallen kan Marco putten uit zijn

uitgebreide foto- en documentatie bestanden.

Nog vòòr de Pebble Beach 2012 presentatie kon hij de wit-

metallic blauwe 6C 1750 GS Aprile SV 3710 bij Lopresto zien,

maten en foto’s nemen en starten met het maken van de

1:43 oermal. Oktober 2013 werden de eerste modellen in

een oplage van 50 stuks uitgeleverd (ref. GLP-118).

Marco is gespecialiseerd in alleen Alfa-modellen en hij heeft

een goed oog voor wat nog niet eerder is verkleind door

anderen. Zijn modellen munten uit door een perfecte lak- en

bouwkwaliteit en detaillering tot in perfectie.

De 1:43 Aprile is ruim voorzien van de juiste chroomstrips,

louvres, lampjes, kentekenplaat en kleine type decals. Zowel

op de Concoursen, als in de vitrine is de Spider Corsa van

Lopresto een uitzonderlijke sportwagen.

Teks

tFe

r Ak

kerm

ans

en fo

to’s

Fer

Akke

rman

s e.

a. A

lfa R

omeo

Min

iatu

ra®

sind

s 19

92

Op zondag 7 september ben ik op de Italiadag in

Amersfoort geweest. De dag werd georganiseerd door

Oldtimerland. Ik ontmoette daar drie Amersfoortse

kunstenaars Gea Boon, Margarethe Broers en Rianne

Witteveen. `Deze inspirerende dames hebben van een

Alfa Spider een kunstwerk gemaakt.

Zij hebben sinds juni dit jaar een carrosserie van een oude

Alfa Spider (type Coda Tronca) onderhanden genomen met

ieder een eigen inbreng. De Alfa Spider was al ontdaan

van alle bruikbare onderdelen, maar Oldtimerland was

welwillend om de auto beschikbaar te stellen voor de

kunstenaars. De eens zo sportieve Italiaan was zo gered

van de sloop. Ze hebben de buitenkant, het motorblok,

de zittingen en zelfs de koplampen veranderd in een waar

kunstobject.

Het karkas is bewerkt door Gea Boon (links) en ze heeft

met haar schilderwerk de Alfa Spider veranderd in een

kleurrijk altaar op wielen. Ze heeft vele variaties in haar

schilderkunst aangebracht waarbij alles om energie draait.

Fantasiesteden in Delfts blauw, ogen die je aanstaren, de

zon en de goudkleurige vis. De bedoeling is dat deze

afbeeldingen emoties losmaken en een verhaal vertellen.

Van het motorblok is door Margarethe Broers (midden)

iets heel bijzonders gemaakt. Een intrigerende bewegende

constructie van ruitenwissermotortjes en delen van muziek-

instrumenten. Alles werkend met snaren en kettingen

met een ratelend geluid, een zeer ingenieus ontwerp.

Ook de zittingen zijn onder handen genomen. Rianne

Witteveen (rechts) heeft vijf flinterdunne doeken voor-

zien van gezichten van passagiers, die de autostoelen

vervangen. Zelfs aan de koplampen is gedacht, met

een ware versiering van objecten.

Kortom de drie kunstenaars hebben een sloopobject

opgewaardeerd en de oldtimer een nieuw leven

gegeven… een Alfa Spider is herboren als kunstwerk!


SPIDERART

15

Teks

t: W

ilber

t Co

enen

en

foto

’s: W

ilber

t Co

enen

en

Cees

Wou

da F

otog

rafie



CCABRIOABRIO CCAREAREWij zorgen voor uw Alfa Spider!

Cabrioletkappen Perfecte kwaliteitverschillende stopsoorten

Winddeflectors Comfortabel open rijdenvanaf € 205,-!

Hardtops Ook voor de nieuweAlfa Spider

Accessoires Afdekhoezen, bagagerekjes,tapijtsets, houtfineerdashboardpanelen

Cabrio Care, Energiestraat 28, 1411 AT NaardenTel. 035 694 00 94, fax 035 694 3838

Bel voor informatie:

035 694 00 94Of kijk op:

www.cabriocare.nl

AUTOSERVICE

Door

Jaap

van

Dol

ewee

rd W

ebsi

tew

ww

.jaap

vand

olew

eerd

.nl

In het vorige nummer heb ik geprobeerd u in te wijden in de

geheimen van het maken van een selfie. Ik heb getracht mij

te bekwamen in het maken van mooie foto’s. Het leek mij

uiterst boeiend om te kunnen schilderen met een fototoestel.

Inmiddels is gebleken dat fotograferen in het algemeen en

het maken van een selfie in het bijzonder niet voor mij zijn

weggelegd. Althans niet in die kwaliteit die ik voor ogen had.

De moed zonk mij echter volledig in de schoenen toen ik in

oktober busladingen vol Aziaten bezig zag met hun foto-

toestel/telefoon/tablet.

Dit vereist enige uitleg. Op genoemd tijdstip bevonden mijn

vrouw en ik ons in Rome. Samen met een flink aantal men-

sen die op hetzelfde idee gekomen waren. Onder hen dus

veel Aziaten, die de bezienswaardigheden plachten te bekij-

ken door in hun vaderland geproduceerde elektronica.

Overigens is dat de enige manier om nog wat van Europa te

zien, aangezien ze hooguit een week hebben uitgetrokken

om dit werelddeel te bekijken. Volendam mag daarbij niet

overgeslagen worden. En Amsterdam. The red light district

noemen ze dat.

Ik ben daar ook wel eens geweest, in mijn studententijd.

Onze leraar cultuur en maatschappij wilde ons de schuilkerk

‘Ons’ Lieve Heer op Solder’ tonen. De man liep, strak voor

zich uit kijkend, de kortste weg naar de schuilkerk. Wij

namen de lange route, wat tot gevolg had dat we buiten

adem maar gelijktijdig aankwamen.

Ik herinner mij nog dat een van mijn medestudenten op een

raam klopte en aan de schaars geklede dame vroeg:

“Kostat?” Ze antwoordde: “25 gulden.“ Waarop hij zei: “Da’s

niet duur voor dubbel glas…”

Maar ik dwaal af. Terug naar Rome, waar ik op het Sint-

Pietersplein op mijn vrouw stond te wachten. Zij was name-

lijk de koepel van de Sint-Pieter in gegaan. Ik hoefde niet

mee. Niet dat ik last van hoogtevrees heb hoor, maar ik had

er al een ansichtkaart van gekocht, vandaar…

Het duurde niet lang of een vriendelijke man vroeg mij in

zijn beste Engels, geleerd uit het gelijknamige deel uit de

boekenserie “Hoe en wat in…” of ik een foto wilde maken

van zijn reisgenote en hemzelf. Dat wilde ik best. Ik kreeg

een tablet in mijn handen gedrukt, die ik vervolgens meen-

de te richten op het tweetal. De vriendelijke man toonde mij

met handgebaren dat ik het ding verkeerdom had. Had ik

bijna onbedoeld toch nog een selfie gemaakt. In gedachten

zag ik mijn fotoportret al kamerbreed in een oosterse huis-

kamer getoond: ‘Kijk, deze sukkel wist niet eens wat voor en

achter is van mijn tablet”.

Inmiddels zijn wij al weer een hele poos thuis. Hoewel de

temperatuur op het moment van schrijven nog geen aanlei-

ding geeft tot het monteren van winterbanden, is zowel tuin

als Spider al winterklaar. In het geval van mijn Spider bete-

kent dat: accu afgekoppeld, banden opgepompt, gewassen

en gepoetst, opgeborgen in de garage.

De tuin is ook winterklaar. Ik moet alleen nog bladruimen,

het gazon bemesten, planten indien nodig snoeien, het ter-

ras schrobben, onkruid verwijderen en nog wat klusjes die

mij op het moment niet te binnen schieten.

U snapt, wat mij betreft kan de winter beginnen. Nou ja, op

een paar kleinigheden, onze tuin betreffende, na.

Wie weet regeert Koning Winter reeds met strenge hand, op

het moment dat u deze onzin leest in ons onvolprezen

magazine. Kan. Toch?


18

Buitenlandweek, Ardennen, 12 t/m 14 september 2014

Ardennenweekend culinaire


Aan mij de eer om ditmaal een verslag te schrijven voor de

Spiderama. Als buitenstaander weliswaar, want ik ben

(nog) niet in het bezit van een Alfa Spider.

Toch is het alweer de derde keer dat ik een weekendevene-

ment mee heb mogen maken in een mooie Spider. Het ver-

haal is als volgt, mijn schoonvader Han heeft de Alfa Spider

type 4 al enige jaren in zijn bezit en doet graag mee aan bui-

tenlandritten en weekendjes. Aangezien de gezondheids-

situatie van zijn echtgenote echter dusdanig is dat een der-

gelijk evenement voor haar te zwaar is, ga ik alweer voor

het derde jaar op rij met Han mee. En dat is voor mij zeker

geen straf!

Mijn eerste ervaring met de Spiderclub was het rondje

IJsselmeer en ook vorig jaar ben ik al mee geweest naar de

Ardennen. Gezien de prettige herinneringen was de keuze

om dit jaar ook weer mee te gaan niet moeilijk.

Al jaren ben ik een cabrioliefhebber, ook al rijd ik wel in een

ander merk. Dat is nu eenmaal zo gelopen, maar wat ben ik

blij dat mijn suggestie aan Han om wel een Spider te kopen

ook werkelijk een goede is geweest. Wat een heerlijke auto

is het!

Op vrijdagochtend vroeg zijn we vertrokken vanuit Nijmegen

naar de ontmoetingsplek in Eijsden. Vanaf de start uiteraard

met open kap. Het is heerlijk weer en zodra het kan direct

van de snelweg af en over mooie kronkelige buitenweg-

getjes rijden naar de plaats van bestemming. Zodra de Maas

in zicht is weten we dat we er bijna zijn.

Eenmaal in de buurt aangekomen parkeren we de auto op

het mooie plein in Eijsden. Wat is het toch een mooi gezicht,

al die Alfa’s op een rij! De een nog mooier of unieker dan de

ander en ik herken inmiddels aan de auto’s die ik zag in de

voorgaande ritten dat er weer oude bekenden bij zijn. Gezellig!

Het weekend is begonnen. Allereerst begroeten we uiter-

aard iedereen. De plek voor de lunch is prachtig gekozen.

Direct aan de Maas, genietend van een heerlijke cappuccino

en een zalige ciabatta geeft deze locatie eigenlijk direct de

sfeer weer van het hele weekend. Ontspannen en gezellig.

We zitten dusdanig lekker uit de wind in het zonnetje dat we

er nog wel uren konden zitten, maar uiteraard is dat niet de

bedoeling. Er moet gereden worden!

Na de lunch vertrekken we in colonne naar Chaudfontaine.

In Chaudfontaine staat namelijk een bezoek gepland aan het

Source O Rama. Tijdens de rondleiding wordt ons alles ver-

teld over water op een leuke en leerzame manier. Na een

uurtje weten we alles en krijg ik eigenlijk best zin in een

drankje, wat ook voor een groot gedeelte uit water bestaat.

Maar we moeten uiteraard eerst nog naar het hotel, dus

daar wachten we nog maar even mee.

Het tweede ritje van de eerste dag is naar het inmiddels ver-

trouwde hotel La Passerelle in Grand-Han, een uurtje rijden

vanaf Chaudfontaine. Vorig jaar ook een prima onderkomen,

dus het voelt als thuiskomen. Nadat we de parkeerplaatsen

volledig in beslag hebben genomen en de auto’s met volle

trots zijn geparkeerd, gaan we naar onze kamer. Wie zich op

wil frissen frist zich op en wie dorst heeft neemt plaats in de

heerlijke tuin. De kring breidt zich al snel uit en herinnerin-

gen en belevenissen over eerdere evenementen in binnen-

en buitenland worden gedeeld onder het genot van een

drankje. Gerrit en Chantal heten ons allemaal weer van

harte welkom en openen nogmaals het weekend en leggen

alle ins en outs nog maar even uit.

Wat ik zo bijzonder vind aan deze club vrienden is dat eenie-

der dezelfde passie deelt en dat er aan elke auto wel een

verhaal zit. Heerlijk om deze verhalen aan te horen en sug-

gesties te krijgen over een aanpassing of een verbetering

om de auto op een simpele manier nog beter te maken. Het

lijkt wel alsof de Alfa’s elk jaar mooier worden naarmate ze

ouder worden.

We zitten eigenlijk nog heerlijk te keuvelen als het alweer

tijd is om te gaan genieten van een heerlijk diner. De eerste

avond is gekozen voor een barbecue, waarvan we binnen

gaan genieten. Als de avond valt wordt het namelijk best

frisjes en de dames onder ons hunkeren naar de warmte.

Ikzelf trouwens ook als ik eerlijk ben.

Het eten is heerlijk en naast het buffet dat binnen staat

opgesteld wordt het diner vervolmaakt met heerlijke stuk-

jes vis en vlees die perfect zijn bereid. Wat is die

Bourgondische keuken toch lekker en ook de verzorging is

weer prima. Voedsel in overvloed, zoals gewoonlijk. Na het

diner, dat tot in de late uurtjes duurt, is het te merken dat

we allemaal best moe zijn en tevreden en voldaan zoeken

we onze kamer op. Morgen weer een nieuwe dag!

Voor de zaterdag staat een leuke rit gepland met een tweet-

al locaties die we gaan bezoeken, Coo en Durbuy. Het

belooft weer een mooie dag te worden met acceptabel

weer, al hangt er in de ochtend nog een behoorlijke mist.

Het ontbijtbuffet is weer prima verzorgd en geeft ons allen

weer een stevige basis voor de aangebroken dag. Omdat we

in de avond weer terug zullen komen in hetzelfde hotel kun-

nen we onze kleding en tassen gewoon achterlaten.

Als de kapjes allemaal behoedzaam handmatig en in som-

mige gevallen elektrisch geopend zijn, hier en daar een accu

en olie zijn gecheckt is het tijd om met 23 Spiders te vertrek-

ken naar de watervallen van Coo.

Na een mooie rit waarin we over heerlijke Alfa-weggetjes

de aanwijzingen volgen komen na ruim een uur aan in Coo.

Na een lekker stuk appeltaart en een kopje koffie dalen we

de trappen af naar de waterval. Hier wordt, na onze opge-

dane ervaring in Chaudfontaine, nog maar eens overduide-

lijk wat de kracht van water is.

Het is dit jaar duidelijk te merken dat we wat meer vrijheid

krijgen gedurende het programma. Niets is daadwerkelijk

aan een vaste tijd gebonden, dus als je wilt rijden ga je rij-

den en als je nog even van je vrijheid wilt genieten dan kun

je dat naar eigen believen doen. Wij ervaren dit als zeer

prettig in ieder geval. Het is sowieso lekker om alle drukte

en stress even van je af te zetten en voor je gevoel zorge-

loos te rijden in de wetenschap dat alles goed verzorgd

wordt en dat gezelligheid gegarandeerd is.

Het is zeker niet zo dat het in voorgaande evenementen een

te strak schema was, maar je moest in sommige gevallen

wel stevig doorrijden. Wat overigens niet voor iedereen een

straf is, dus elk nadeel heeft zijn voordeel zal ik maar zeggen.



De tweede route van de zaterdag brengt ons van Coo naar

Durbuy, waar het jaarlijkse festival gehouden wordt. De

lucht is inmiddels opgeklaard, dus het weer is prachtig.

Voordat we uiteindelijk in Durbuy aankomen, hebben we

een prachtige rit naar de geitenboerderij in Ozo. We maken

hier eigenlijk een zeer korte pitstop omdat we de smaak van

het cabriorijden weer lekker te pakken hebben. Durbuy is

echter niet ver meer weg. We worden gewezen op het

mooie uitzicht als we ernaartoe rijden en het is inderdaad

prachtig om te zien hoe Durbuy in de vallei ligt.

Durbuy is weer zo’n dorp dat laat zien waar de Belgen zo

bekend om zijn. Bourgondiërs zijn het en in alle kraampjes

word je naar binnen gelokt om een lekkere Triple of ander

biertje te nuttigen. Gezien het feit dat we na dit bezoek nog

een stuk moeten rijden, besluiten wij dat we ons drankje

maar in het hotel gaan nuttigen. Na een paar drankjes is er

zelfs nog even tijd om de ogen dicht te doen en volgens mij

zijn we niet de enigen die hiervan gebruik maken!

Voor de avond staat weer een heerlijk diner gepland. Nadat

we ons min of meer weten te herinneren of we vlees dan

wel vis besteld hebben en er hier en daar wat bordjes ver-

wisseld worden, wordt het weer een gezellige boel. Als de

drank er weer goed in zit wordt hier en daar zelfs op de tafel

gedanst. Zoals altijd blijft er uiteindelijk nog een groepje

doorzetters over die tot diep in de nacht mooie en sterke

verhalen vertellen onder het genot van een laatste drankje.

Een van de laatste dan.

De volgende ochtend is alweer de laatste dag. Zondag, waar

we nog twee ritten voor de boeg hebben. Alle deelnemers

druppelen weer binnen, de een net iets meer met een kater

dan de ander. Fijn dat koffie en roerei met bacon altijd weer

wonderen verrichten.

Het weekend wordt afgesloten in Remouchamps, maar

voordat we daar arriveren hebben we eerst nog een kort

stukje naar Erezée, waar we Chocolatier Defroidmont bezoe-

ken en een kopje koffie en een overheerlijk chocolaatje

mogen nuttigen. Ten slotte volgt onze laatste rit, eigenlijk

alweer terug naar Nederland, richting Remouchamps. Zoals

het fotootje in het programmaboek al enigszins deed ver-

moeden staan de beroemde Luikse ballen met frites op het

programma. Deze vinden dan uiteraard gretig aftrek en de

frites met een enorme bak mayonaise zorgen ervoor dat

mijn kater als sneeuw voor de zon verdwijnt. Dat noem ik

pas Culinaire!

Tijd gaat inderdaad snel als het gezellig is en rond een uur

of drie is het tijd om afscheid te gaan nemen. Gelukkig niet

voor lang. Met Han heb ik inmiddels afgesproken dat wij het

volgende buitenlandevenement ook gaan meemaken, en

dat wordt zelfs een hele week. Ik kijk er nu al naar uit. Zoals

ik in het begin zei, zag ik mezelf eigenlijk als een buiten-

staander. Het Alfavirus heeft mij echter nu ook te pakken. Ik

blijf graag met Han de ritten meerijden, zolang als het kan.

Als lid, want inmiddels heb ik me aangemeld. Ik wist niet

dat het kon als je geen Spider in je bezit hebt.

Gerrit en Chantal, dank voor het verzorgen van een gewel-

dig weekend. De ritten waren prachtig, het eten heerlijk en

we hebben weer enorm genoten. Tot de volgende keer, ik

kijk er nu al naar uit!

Rob Leijssenaar

ARDENNEN DAG 2: CASCADE DE COO/DURBUY:

HET LEVEN VAN EEN NAVIGATOR GAAT

NIET (ALTIJD) OVER ROZEN…

Gisteren zijn we al lekker gemaakt: morgen bij de waterval-

len van Coo krijgen we koffie met heerlijke appeltaart. En

aangezien appeltaart een van onze favoriete lekkernijen is,

hebben we heel veel zin in de rit.

Tijdens het ontbijt spreken we met Joke en Dick af om geza-

menlijk naar Coo te rijden. Alex zal vervolgens achter ons

aanrijden. Dan hebben wij ook eens de eer om als een van

de eersten aan de koffie te kunnen aanschuiven...

Zo gezegd, zo gedaan. Maar al bij de eerste aanwijzing lijkt

het mis te gaan. Het routeboek geeft aan linksaf richting

Luik, maar wel pas bij de doorgaande weg. Joke en Dick

gaan echter al vrij snel linksaf terwijl het blauwe bord met

de pijl naar rechts toch echt aangeeft: rechts aanhouden. We

zeggen in koor: ze rijden verkeerd. Als ze vervolgens ook

nog eens de doorgaande weg recht oversteken, snappen wij

er helemaal niets meer van. Dit is, volgens het routeboek,

toch niet de weg naar Luik?! Nou dan onze eigen route maar

aanhouden.

Op naar aanwijzing 2, die melding maakt van het plaatsje

‘La Gleize’. Maar waar is La Gleize? Na een paar keer richting

Luik gereden en gekeerd te hebben, toch maar even over-

leggen met Alex, die nog steeds braaf achter ons aanrijdt.

Inmiddels is er al bijna een half uur verstreken…. Alex stopt

de auto en beaamt dat hij ook denkt dat we niet helemaal

goed gaan. Hans heeft inmiddels La Gleize in de TomTom

gezet: 38 km van hier. Dat kan toch niet waar zijn, zo ver

weg en dat in de tweede aanwijzing? Al gauw wordt het

raadsel door Alex opgelost. Hij pakt het routeboek en wat

blijkt: we zijn route 2 (de middagroute) aan het rijden, in

plaats van route 1. Tja, dat verklaart alles.

We zijn het met elkaar eens dat we als een speer terug

moeten naar de doorgaande weg in de buurt van het hotel.

Daar pakken we de oorspronkelijke route bij aanwijzing 5

weer op. Gelukkig… Zo zijn we toch nog op de plaats van

bestemming gekomen: de watervallen van Coo. De appel-

taart smaakte voortreffelijk, maar voor een blik op de water-

vallen was geen tijd meer!

Na Coo zijn we via de geitenkaasboerderij Chèverie d’Ozo in

Ozo naar Durbuy gereden om mee te genieten van het ‘Fête

de la Bière, du Pain et du Fromage’. Uiteraard pas na eerst

een smakelijke lunch genuttigd te hebben op een van de

vele terrassen die Durby rijk is. Voor de Belgen lijkt het een

feest van veel bier en gezelligheid, voor ons vooral een

leuke extra bezienswaardigheid met prima weer en dito

sfeer. Aan het eind van de middag weer op het gemakje

teruggereden naar het hotel, waar alweer heel wat

Spideristen nagenieten in het avondzonnetje.

Voor het diner worden er nog enkele groepsfoto’s gemaakt,

die laten zien dat de meeste deelnemers de kledingvoor-

schriften (zeer) serieus genomen hebben. Daarna, wederom

genieten van een heerlijk diner, in stijl. Nadien is er, door

sommigen van ons, nog lang nagepraat…

Hans en Mieke Goethart

DERDE EN LAATSTE DAG VAN

HET WEEKEND CULINAIRE IN DE ARDENNEN

Voor Marianne en mij een rustige start op zondagochtend

omdat we nog een nacht extra zouden blijven, totdat ik de

sleutel van mijn 939 kwijt was. Lichte paniek, want de reser-

vesleutel lag nog thuis. Na enig zoekwerk, waarin we gehol-

pen werden door meelevende clubleden, is de sleutel geluk-

kig toch teruggevonden. Dubbel genoten van een uitgebreid

ontbijt en daarna toch nog op pad. Hoewel de weersvoor-

spellingen goed waren, was het toch nog tamelijk fris en

hing er een lichte mist. Gaandeweg trok de mist op en kon-

den we weer genieten van het prachtige landschap. De ene

keer een glooiend landschap met landbouw- en weide-

grond, dan weer bossen en vervolgens bergwegen waar-

door je je in de Alpen waande en de stuurlieden onder ons

volop aan hun trekken kwamen. Na ongeveer drie kwartier

eindigde het eerste traject op het parkeerterrein voor het

familiebedrijf Defroidmont chocolade. Hier was een koffie-

stop met een of meer bonbons en konden we een blik wer-

pen in het bedrijf, waar op ambachtelijke wijze chocola werd

verwerkt. Vervolgens weer op pad voor het tweede traject.

Grote hilariteit toen de weg versperd werd door een natuur-

lijke hindernis. Een boer was zijn koeien aan het verweiden

en de dames kwamen over de volle wegbreedte op ons af.

De eerste deelnemers konden zich nog redden door een zij-

weg in te schieten, maar de meesten moesten in de berm

parkeren. Hoewel sommige koeien in het gedrang wel erg

dicht bij onze troetelkinderen kwamen, is er gelukkig geen

schade ontstaan. Nadat we onze weg hadden vervolgd,

werd na ongeveer een uur onze eindbestemming

Remouchamps bereikt en verzamelde iedereen zich in res-

taurant Au 1912. Als waardige afsluiting van het culinaire

weekend werd er voor de lunch een Luikse Bal geserveerd.

Een heerlijke gehaktbal die je weer deed denken aan oma’s

gehaktbal van vroeger. Na de lunch was er nog de mogelijk-

heid om de grotten van Remouchamps te bezoeken of de

georganiseerde openlucht landbouwmanifestatie. Maar de

meesten gingen direct op weg naar huis, omdat er nog een

eind te gaan was.

Ik spreek hier nog een woord van dank uit aan Chantal en

Gerrit die een prachtige rit hebben uitgezet in een schitte-

rende omgeving en daarbij ook nog ondersteund werden

door zeldzaam mooi weer. De Belgische gendarmes hadden

nog een mooi cadeautje voor Gerrit en Chantal. Hij had zijn

auto zodanig geparkeerd dat de voorbumper ongeveer 10

cm uitstak over een brede voetgangersoversteekplaats.

Onder zijn ruit zat een bekeuring waarop stond dat de voet-

gangers belemmerd werden bij het oversteken. Over gevoel

voor humor gesproken.

Bram van der Torre


Teks

t: R

ob L

eijs

sena

ar, H

ans

en M

ieke

Goe

thar

t en

Bra

m v

an d

er T

orre

foto

’s: G

ert

Schu

t, R

ené

Thee

uwen

en

Niek

Zui

jder

duin

en

Henk

Jan

Peus

cher


UU ii tt ddeenn OOuuddeenn DDooooss cchhBegin dit jaar heb ik het archief van het ARSR mogen ont-

vangen uit handen van Klaas Gorter. Klaas heeft alle uit-

gaven van het Spideramablad bewaard alsmede zoveel

mogelijk tourtocht beschrijvingen uit de 24 jarige historie

van de club. In de vorige Spiderama’s deed ik een duik in de

eerste twee levensjaren van het Alfa Romeo Spider Register.

In navolging van de vorige Spiderama heb ik deze keer eens

de jaargang 1994 doorgenomen. Ook toen al werd er gewerkt

met duidelijk aangegeven deadlines voor de kopij. Iets waar

we recentelijk met het Spideramateam ook over hebben

gesproken en tot hernieuwde afspraken zijn gekomen.

Spiderneef, wie kent hem niet, schrijft een aanstekelijk ver-

haal over de geneugten van het spidervirus, omschreven als

een onrustig gevoel in de rechtervoet in combinatie met een

bijna lemmingachtige drang om open te gaan rijden. Dit virus

schijnt niet gebonden te zijn aan een jaargetijde, getuige het

artikel, maar wel een link te hebben met de aanwezigheid

van de zon…. Wellicht dat iemand van jullie dit herkent.

Goh, wist ook niet dat Aaldering in Brummen (bekend van

The Gallery), blijkbaar daarvoor een garagebedrijf heeft

gehad, of nog heeft dat weet ik niet, in jawel klassieke Alfa

Romeo’s en onderdelen. Hij heeft het ARSR op 13 maart van

1994 ontvangen in zijn bedrijf. De opkomst was vanwege het

slechte weer wat laag, slechts 5 Spiders, dus zouden we in

de toekomst moeten laten zien aan Nico dat we fors

gegroeid zijn. Immers, tegenwoordig rijden er toch al gauw

zo’n 25-35 Spiders in een rit mee.

Ja, natuurlijk ontbreekt ook Jan Steutel niet in deze editie. Het

allereerste technische evenement werd bij Jan Steutel in

Almkerk gehouden. Jan is ons nog steeds trouw als sponsor

en binnenkort gaan we weer een keer uitgebreid bij hem

kijken, waarvan we uiteraard verslag zullen doen. Zodra zijn

museum klaar is gaan we daar eens ons licht opsteken. We

houden jullie op de hoogte.

Klaas Waal schrijft in het eerste nummer van 1994 een arti-

kel over de naam Spider. Als bestuurslid moet ik dit verhaal

afdoen als flauwekul, doch wel een ludiek artikel. Voor ande-

ren zou het een zeer verrijkend artikel kunnen zijn. Lees tzt

het artikel maar eens via de website, waar we van lieverlee

alle oude Spiderama’s gaan plaatsen.

Ik weet toevallig dat er binnen de EVC een enquête wordt

opgezet voor alle leden. Kern van een goede enquête is altijd

om in zo min mogelijk vragen een helder en duidelijk beeld

te krijgen van hetgeen er leeft. Welnu, geachte EVC, zoek niet

verder en kijk naar Spiderama 8, het pad is reeds voor u

geplaveid om met Spiderachtige snelheid tot resultaat te

komen.

1994 is ook het jaar van de introductie van de nieuwe Spider,

de 916. Ik kan mij de verschijning van de eerste 916’s nog

herinneren. Een heel apart design maar helaas wel met voor-

wielaandrijving. De meningen waren destijds erg verdeeld,

maar inmiddels behoort de 916 ontegenzeggelijk tot het

fraaie erfgoed van Alfa Romeo. Een uniek ontwerp dat van-

daag de dag nog steeds modern oogt. En Hans de Kok had

gelijk: 15 jaar later heeft de 916 een hele horde aanhangers

gekregen binnen de club.

In datzelfde nummer geeft Cobi Groen-Overeem een heldere

uiteenzetting van hoe je een rit moet uitzetten. Wat blijkt, in

de oudheid werd er gereden volgens het bolletje-pijltje sys-

teem of middels de fotozoektocht, dan wel de ingetekende

route op de kaart. Komend seizoen zult u hiermee hernieuwd

kennis kunnen maken…

Het oktobernummer van 1994 begint met een alarmerend

artikel over een grote brand bij de Firma Duijzer, een oude

rot in het Italiaanse autovak (en nog steeds vanuit hetzelfde

pand). Ruim 30 jaar historie, dat zou toch een mooie gele-

genheid moeten zijn om eens te gaan kijken hoe het er van-

daag de dag uitziet. Is het inmiddels een hypermodern

bedrijf waar je kunt eten van de vloer en de koffie je tege-

moet geurt of is het nog een ambachtelijke werkplaats met

de geur van olie en benzine en waar je ogen te kort komt om

alles in je op te nemen… wie gaat er eens kijken en verslag

doen?

Iets verder in het blad staat een uitgebreid artikel over de

Spider type 3, de Aerodynamica. De verschillende spoilers en

uitvoeringen worden uiteengezet en de overgang naar het


laatste type met aandrijving achter, het Type 4 of te

wel Epoca. Niemand minder dan Fer Akkermans ver-

haalt hier over de diverse uitvoeringen en variaties,

waarlijk een wandelende encyclopedie.

Ik kan mij nog herinneren dat we vorig seizoen een

rit door de haven van Rotterdam hebben gedaan.

Naast de gezelligheid vond ik het prachtig om tussen

zoveel industrieën en installaties te rijden. Heel

anders maar absoluut geslaagd. Nu lees ik dat in ‘94

er ook al een rit door, jawel Amsterdam, is gehou-

den. Niet al te makkelijk lijkt me om daar een rit uit

te zetten. Laat staan dat je verwacht dat iedereen op

tijd op de lunch- en de eindlocatie zal zijn… ze zijn

zelf over ‘de wallen’ gereden wat volgens mij van-

daag de dag al niet meer kan. Vanwege het warme

weer was er wel een zeer flexibele insteek gekozen

om toch maar voldoende verkoeling te krijgen.

Mocht u ooit willen weten welke vloeistoffen, rubbers

en andere onderdelen op uw Spider thuishoren, lees

dan het verhaal over Purisme van Klaas Waal. Erg leuk

om te lezen en het bezit zeker een grote kern van

waarheid. Ook de poster van een dame en een heer in

een Duetto Spider is het aanschouwen meer dan

waard. Wie heeft er nog zo’n poster voor mij? (foto

kussende dame op de bestuurderszijde).

In het laatste nummer van dit jaar een mooi overzicht

van de waarde van de diverse Spider-modellen. De

prijzen zijn nog in guldens maar de waarde kan wel

kloppen, maar dan in euro’s. Waar hebben we dat

gevoel nog meer bij… niet bij mijn inkomen helaas.

Het artikel gaat verder met een uitgebreide uiteen-

zetting van alle punten waar je op moet letten als je

een Spider gaat kopen. Goed voor als u de huidige

bella wilt gaan vervangen door een ander exemplaar.

Ik zal de uitgaven van 1994 snel naar Klaas brengen

zodat hij deze editie ook kan gaan scannen. Jullie

kunnen dan alle artikelen terugvinden op onze

website. (RS)

ONRUSTIGE WINTERSLAAPHet einde van het seizoen kondigt zich aan. Gelukkig was het seizoen

lang, want in het begin nogal wat pech gekend, waardoor de Spider

meer in de garage stond dan dat ermee gereden werd. Weken lan-

ger dan gebruikelijk hebben we nog kunnen genieten van zonnige,

mooie warme dagen, waardoor het spiderseizoen een stuk langer

was. Helaas is het inmiddels al ruim in november en de dagen wor-

den voelbaar frisser. De wintertijd heeft weer zijn intrede gedaan en

daardoor is het ook al weer vroeg donker. Tijd om weer eens een

lijstje te maken van hetgeen we van de winter willen gaan doen aan

de Spider.

Je kent dat wel, al die kleine dingen die je nog eens een keer wilt

verbeteren, mooier maken of erbij wilt hebben. Elk jaar weer is er

een grote lijst van ‘things to do’ voor de donkere winterdagen maar

elk voorjaar is het ook weer haasten om alles op tijd klaar te hebben

voor het nieuwe seizoen. De motorruimte en de motor moeten eens

goed schoongemaakt worden om de olielekkage eens op te sporen

en te kijken wat we er aan kunnen doen. Hopenlijk valt het mee en

is het iets kleins, maar dat weet je nooit van tevoren.

Dit jaar staat hoog op de lijst om de kachel eens goed aan te pakken

en naast warme ook de mogelijkheid te hebben om minder warme

lucht binnen te krijgen. Wat ik ook doe, altijd blaast er warme lucht

naar binnen, dat moet dus beter. In de winter hoor je mij daarover

niet klagen, maar in de zomer is het soms zo warm dat je bijna de

auto uit drijft. De olietemperatuurmeter werkt niet goed dus deze

ook maar gelijk nakijken evenals de benzinemeter. Die komt nu niet

verder dan halfvol. Gelukkig gaat nog wel het rode lampje branden

als de tank bijna leeg is. En dat voor een auto van bijna 55 jaar oud.

Pure luxe zo’n Touring Spider.

Ook de radio wil ik weer aansluiten en wellicht een kleine versterker

ertussen plaatsen of een moderne versie ergens achterin uit het zicht

inbouwen. ‘The original looks’, maar moderne techniek en geluid.

Uiteraard willen we geen gaten in de bekleding dus ergens zullen er

opbouwboxjes geplaatst moeten worden. Heb nog geen idee waar

ik die moet laten. In de deuren of panelen zitten geen voorbewerk-

te ruimten. Ik denk dat er vroeger alleen een centrale speaker werd

geplaatst. Ga nog eens uitzoeken waar die bij anderen zitten.

Uiteraard staan er nog wat poetsklussen op de lijst en eigenlijk zou

ik wat plekjes moeten laten bijwerken maar dat gaat hem dit jaar

niet worden.

Voorlopig heb ik weer genoeg te doen om geregeld vieze handen te

krijgen en menig avondje in de garage door te brengen. Ik ben

benieuwd wat andere Spideristen voor kluslijstje hebben voor de

komende winter. (RS)


28

Herfst, het leek wel of de herfst dit jaar maar

één dag duurde, want tijdens de herfstrit was

het koud en behoorlijk vochtig. Eerst getwijfeld,

wel of niet gaan? Druktes met het werk, zater-

dagmiddag om vijf uur klaar, de volgende dag

150 km heen en weer 150 terug. Tel daar de rit

bij op, dan begint het verdacht veel op werken

te lijken. Maar liefhebbers als we zijn toch om

vijf uur ingestapt en richting Limburg gereden.

In Helmond geslapen en zondag op tijd bij het

startpunt. Wat schetst daar onze verbazing: een

opkomst alsof het een mooie zomerdag was.

Erg leuk voor onze organisatoren Mieke en

Hans, want daar doe je het toch voor. Veel han-

den schudden en kennis gemaakt met diverse

SCARB Spideristen die het ook wel eens bij ons

wilden meemaken. Ik hoop dat we een beetje

indruk gemaakt hebben zodat deze combinatie

een vervolg krijgt, hoe meer zielen…

De rit was zoals je in het Limburgse kunt ver-

wachten: top! Misschien wel een van de mooi-

ste gebieden in Nederland om met je Spider

rond te toeren. Een kleine opstopping door het

massaal verkeerd lezen van een aanwijzing in

het routeboek of een gebrek aan geduld zorgde

voor de nodige hilariteit. Een dame met familie

en paard kon het, naar achteraf bleek, iets min-

der waarderen (misschien te veel brulpijpen),

maar dat is door voorzitter Ronald via de mail

keurig opgelost.

Bij het pontje tijdens een plensbui ontdekten

we dat diverse Spiders een ingebouwde twee-

de klapdak in de vorm van een paraplu hebben.

Volgens mij is deze optie bij Miranda (clubarti-

kelen) te bestellen inclusief clublogo. Ook nog

even lekker gedrift op een met klei bedekt

weggetje. Bij het eindpunt werd duidelijk dat

we niet de enigen waren. Dat werd maandag

weer driftig met de tuinslang in de weer, Maar

het gezegde luidt wie mooi wil zijn moet eerst

lol hebben, toch.

Verslag Via Mosanarit15 oktober 2014

NATTEHERFSTRIT

29

Teks

t:Ro

n va

n Re

enen

en

foto

’s:Ch

anta

l Dijk

stra

, Han

s Go

etha

rt e

n Pa

ul v

an N

oort

In de voorgaande week kreeg ik de vraag of ik

in mijn fotocollectie mooie foto’s van diverse

types Spider had om voor de beurs in Rosmalen

een mooi bord met affiche te laten maken. Ik

was daar nog niet aan toegekomen, maar bij

het oprijden van de parkeerplaats op het eind-

punt zag ik het antwoord op deze vraag pan-

klaar voor me staan. Als ik het goed heb tien

verschillende types Spider, het leek wel een

museum. Het duurde even voor we eruit waren

wat de beste opstelling was (zoveel mensen

zoveel meningen niet?) maar uiteindelijk de

auto’s opgesteld. Chantal op de schouders van

Ronald en knippen maar, met een mooi resul-

taat. Dit was een leuke afsluiting voor een

geslaagde laatste seizoenrit. Mieke en Hans

bedankt hiervoor. Als we weer richting Limburg

willen, weten we jullie te vinden.

P.S. Gelukkig was de herfst na deze rit weer

voorbij en hebben we nog de nodige kilometers

met mooi weer kunnen Spideren.

O ja, toekomstige rituitzetters, vergeet mijn tip

niet, want ik zit alweer te schrijven!!!


www.alfaspider.com

POLITIE VREEST BLOEDIGE VETE TUSSEN AUTOCLUBS

De twee bekendste Alfa Romeoclubs van Nederland,de Stichting Club van Alfa Romeo Bezitters (SCARB)enerzijds en het Alfa Romeo Spider Register (ARSR)anderzijds, zijn verwikkeld in een machtsstrijd. De politie vreest dat in navolging van bloedige con-frontaties in Italië, ook in ons land een bendeoorlogdreigt. Om de vrede te bewaren heeft Zandvoort hetevenement Italia a Zandvoort afgelast en dreigen ookevenementen als Auto d’Italia in Rosmalen te wordenafgeblazen.

Volgens betrouwbare bronnen ligt de oorzaak bij deSCARB die uit rancune zou handelen sinds enkeleleden hun club hebben verruild voor het ARSR, omdatSCARB te weinig toertochten voor hun Spiderledenzou uitzetten.

De Spiderregisterleden zouden, volgens het welgeïn-formeerde blad Corsa Italia, hun rangen flink aan hetversterken zijn. ‘We hebben goede contacten opSicilië…’, aldus secretaris Arie de B. Ook zijn de toe-gangseisen van het Spiderregister ‘behoorlijk versoe-peld’. Naar het schijnt zijn er enkele leden met eenFiat 124 Spider en sommigen met een Maserati Spidertoegelaten, waardoor de balans tussen beide merken-clubs behoorlijk is verstoord.

Escalaties, zoals de aanslag op de woning van voorzit-ter Ronald S. in Bestekdorp waarbij wonder bovenwonder geen gewonden vielen, maar er wel veelmateriële schade was, doen denken aan de ongere-geldheden gedurende de jaren ‘90 toen leden van deMG-club en die van de Triumph-club elkaar met bom-men en granaten te lijf gingen.

In Bestekdorp, de woonplaats van de voorzitter vanhet ARSR en dus traditioneel hun territorium, waarAlfa’s door het centrum brullen en de inwoners haas-tig een veilig heenkomen zoeken, zit de angst er goedin. Bang zijn ze voor weer een veldslag tussen die enegroep in hun Giulia’s en GTV’s en die andere in hunopen Spiders.De burgemeester heeft een verbod ophet dragen van merkkleding afgekondigd. ARSR-lidMiranda T. trekt zich daar echter niets van aan en pro-voceert door op het plaatselijke marktplein polo’s,softshelljacks, shawls en andere Spiderkleding te ver-kopen. SCARB-leden trachten ondertussen in het gen-iep de bezorging van het clubblad Spiderama te sabo-teren.

Volgens de politie strijden beide merkenclubs om de‘keiharde business in chianti, amaretto, limoncello enandere verdovende middelen’. Daarnaast zouden erzelfs activiteiten worden ontplooid om via eengeheim netwerk de verspreiding van pecorino tebevorderen.

Een speciale ‘undercover’ politie-eenheid coördineertsinds deze maand de aanpak van de rivaliserendebendes en hoopt verdere escalatie van het conflict tekunnen voorkomen.

EINDE VAN DIT POLITIEBERICHT.

POLITIEBERICHT

Teks

t: W

im M

aste

nb

roek

31Spiderama 92 oktober 2014

DE POLITIE VRAAGT UW AANDACHT VOOR HET VOLGENDE


het JONGSTE registerlidIk ben Gino Lens, 18 jaar oud en woon in Woerden. Ik heb altijd al een passie voor auto’s gehad, van jongs

af aan. Mijn vader is zelf automonteur geweest, dus die heeft dat ook. In het begin was ik altijd fan van

Porsche. Ik ging altijd naar Porschebedrijven om te kijken enz. Mijn vader reed een metallic blauwe 145

(nu een mooie witte 147). Dat was een erg leuke auto! Vanaf die tijd ben ik me een beetje gaan verdie-

pen in het merk Alfa Romeo.

Mijn oma ontmoette ook iemand die altijd Alfa heeft gereden, een paar GTV’s van Bertone, Giulia’s e.d. Hij

liet de foto’s ervan zien en ik vond dat hele mooie auto’s. Ik ging ook altijd met mijn vader naar de

Italiëdagen op Zandvoort, met de 145. Ik begon meer mijn interesse te tonen in Alfa Romeo dan in

Porsche. Ik verzamelde boekjes en al dat spul.

Hartelijke Spidergroeten van... Gino Lens

33

Teks

t en

foto

’s:Gi

no L

ens


Een kennis verderop heeft een Blu Ollandese 1750 Bertone,

ook echt een waanzinnig mooie auto. Die heeft toen gezegd

dat ik even bij Van Neerijnen, de Alfa specialist in Utrecht,

moest gaan kijken waar zijn Bertone in onderhoud was. Ik

ben dus vanuit Woerden naar Utrecht gefietst om daar een

kijkje te nemen. Ik stond versteld van wat er aan mooie

Alfa’s stond!

Ik ben er toen nog een paar keer gaan kijken. Ik deed een

opleiding aan het VMBO voor automonteur, ik was 15 en

moest een stagebedrijf zoeken. Ik heb eerst bij Peugeot en

Citroën gelopen. Maar de derde keer ben ik dus naar Van

Neerijnen geweest, ik heb daar zeven weken op de woens-

dag stage gelopen. Aan het einde van mijn opleiding op het

VMBO moest ik een keuze maken om een BBL- of BOL-oplei-

ding te doen. BBL is 4 dagen werken en 1 dag school, en BOL

is 2 dagen stage en 3 dagen school.

Ik ben in Gouda naar het ID College gegaan en ik heb voor een

BBL-opleiding gekozen. Ik ben toen nog eens een keer naar

Van Neerijnen gefietst en gevraagd of ik daar mijn opleiding

kon doen. Ik ben daar aangenomen, ik doe heel veel oldti-

meropbouwwerkzaamheden, plaatwerk en onderhoud van

de klassieke 101 en 105 serie en ook wat nieuwer spul.

Ik ben op mijn 16e jaar begonnen met de theorielessen voor

mijn autorijbewijs, dat heb ik gehaald. Op 16,5 ben ik

begonnen met mijn praktijklessen. Ik kwam op mijn werk en

zag een hele mooie Spider 3 QV te koop staan. Ik ben er

omheen gelopen en zat serieus te denken om hem te

kopen, al kon ik op dat moment nog niets met die auto. Ik

heb toen toch besloten om hem te kopen. Ondertussen had

ik afgereden om mijn 17de en mijn rijbewijs behaald. De

auto betaalde ik donderdag en zaterdag stond hij thuis!

Ik kon er helaas niet alleen in rijden, ik moest tot mijn 18de

met begeleiding rijden. Ik heb hem twee weken thuis gehad

en plannen gemaakt wat er moest gebeuren.

De Spider heb ik geschorst en gestald op het werk. Ik heb

een setje rode Koni’s gemonteerd, hem volledig verlaagd en

nog wat optische dingen veranderd. Daarna heeft de Spider

een half jaar stilgelegen. Een paar maanden voordat ik 18

werd heb ik hem weer tevoorschijn gehaald en ben weer

begonnen met iedere avond te sleutelen. Ik had een RVS uit-

laatsysteem van AlfaHolics geregeld en dat heb ik eronder

gezet, een prachtig geluid komt daaruit! Ik heb mijn comple-

te interieur er uitgehaald en de bodem gelast en behandeld.

Verschillende delen heb ik opnieuw laten stofferen in het

originele QV rood. Elektrische benzinepomp, chromen spie-

gels en ruitenwissers en al die kleine dingen zijn ook veran-

derd. De laatste paar weken heb ik alles klaargemaakt en

volledig gepoetst... wat glom dat rood toch mooi!

Uiteindelijk, 2 minuten voor 12, de dag voor de dag waarop

ik jarig was, stapte ik in de auto en ging samen met mijn

zusje even rijden! Eindelijk zonder begeleider. Nu was er

vrijheid!

Ik gebruik de Spider dagelijks in de zomer en het bevalt uit-

stekend. Ik ben naar verschillende meetings en tourritten

geweest van de SCARB, uiteraard met de Spider. Ik geniet

volop van het open rijden en rijd dagelijks open, al regent

het of is het koud: lekker van genieten!

Ik ben in september ook een weekje naar Italië geweest in

mijn eentje. Ik dacht, laat ik nou eens lekker naar Italië gaan

met de Spider en dan alle mooie gebieden passeren. Ik ben

‘s ochtends om 4 uur vertrokken richting Duitsland, ik ben

aan het eind van de dag in Karlsruhe aangekomen, ik had er

toen ongeveer 500 kilometer opzitten. Tentje opgezet en

gaan slapen.

Volgende dag vroeg vertrokken richting Italië. Ik ben door

Zuid-Duitsland en Zwitserland gereden, richting de Stelvio

Pas! Onderaan de Zwitserse kant heb ik een hotel opgezocht

en daar overnacht. ‘s Ochtends ben ik over de fantastische

Stelvio Pas gereden en via Bormio zo naar het Comomeer.

Aan het Comomeer heb ik een dag gestaan. Na die rustdag

ben ik richting Arese gereden naar het Alfa Museo Storico.

Dat was helaas dicht...

Ik ben vervolgens naar het Lago Maggiore gereden en daar

heb ik ook een dag gestaan. Vandaar ben ik richting

Oostenrijk gereden over de San Bernardino en weer via

Duitsland naar huis. Dat was echt een onvergetelijke reis en

het was een mooie ervaring zo alleen. De Spider heeft het

3000 km goed gedaan!

Ondertussen heb ik ook een rode Alfa 156 gekocht voor de

wintermaanden, die wordt ook weer perfect! En van de

winter is de Spider weer aan de beurt!

Hartelijke Spidergroeten, Ciao!

Techniek in deze Spiderama gaat over aandrijfassen, ook

wel tussenassen genoemd, de kruiskoppelingen en de ach-

teras, het zogenaamde differentieel. Dit is een stuk voor

Spiders tot en met Type 4 en alle Giulia’s, GTV’s en Berlina’s.

Eigenlijk hadden alle Alfa Romeo’s uit de jaren ‘60 en ‘70

van de vorige eeuw achterwielaandrijving met dezelfde

componenten. Er kwam pas verandering in met de introduc-

tie van de beroemde Alfetta wat eindigde als 75, tot nu toe

de laatste achterwielaangedreven Alfa.

AandrijfasDe aandrijfas bestaat uit twee delen, het voorste gedeelte

heeft een (flexibele) rubberkoppeling tezamen met het

steunlager. Het tweede gedeelte bestaat uit het schuifstuk

samen met de twee kruisstukken. Het doel van de aandrijf-

as is een verbinding tot stand te brengen tussen de versnel-

lingsbak en de cardanas, noodzakelijk door de variërende

hoogte en afstand tussen versnellingsbak en cardanas die

tijdens het rijden optreden (fig.1 onderdeel 1).

De flexibele koppeling heeft geen scharnierpunten: tussen

twee drievingerige gaffels bevindt zich een flexibele schijf

van verstevigd rubber waarvan de eerste vingers direct op

de uitgaande as van de versnellingsbak geschroefd zitten en

aan de andere zijde aan het steungedeelte van de aandrijf-

as. Er zijn vier voordelen aan de rubberkoppeling, te weten:

● neemt bij het wegrijden en schakelen de aanloopstoten

op

● de koppeling kan enigszins in langsrichting bewegen

● kan bewegen onder een hoek

● wanneer bij montage de assen niet geheel in één lijn

liggen kan een kleine verschuiving opgevangen worden.

Om te voorkomen dat door de centrifugaalkrachten een ver-

vorming van de schijf in de verkeerde richting ontstaat

(waardoor de centrering van het aangedreven deel verloren

zou gaan) is er een centreerkogelpunt gemonteerd (fig.1

onderdeel 14). Aan het eind van het eerste gedeelte van de

aandrijfas zit het steunlager en een montageflens voor het

tweede gedeelte. Dit zit als steunpunt tegen de carrosserie

bevestigd met bouten en zo behoort het eerste gedeelte van

de aandrijfas tot het afgeveerde gewicht van de auto (fig.1

onderdeel 5).

Vanaf de flens zit er een contraflens tezamen met de eerste

kruiskoppeling, aan het einde zit 90 graden gedraaid de

Tech

nie

k: Aandrijfassen

en cardan

1


tweede kruiskoppeling. Een kruiskoppeling is opgebouwd

uit een kruisstuk en twee gaffels. Het kruisstuk draait in

naaldlagers. Kruiskoppelingen hebben de eigenschap dat ze

krachten onder een hoek kunnen overbrengen. Het nadeel

van een kruiskoppeling is dat een regelmatige, ronddraaien-

de beweging onder een hoek niet regelmatig overkomt.

Door het kantelende kruisstuk zal gedurende een omwente-

ling de drijvende as (is het eerste gedeelte van de aandrijf-

as) regelmatig draaien, maar de gedreven as tweemaal ver-

snellen en tweemaal vertragen. Het nadeel van de kruiskop-

peling kunnen we corrigeren door een tweede kruiskoppe-

ling te monteren, die de versnellingen en vertragingen van

de eerste kruiskoppeling opheft. Dit is overigens alleen

mogelijk als je bij de tweede kruiskoppeling de gaffels

onder een hoek van 90 graden plaatst t.o.v. de gaffel van de

eerste kruiskoppeling.

Het spreekt voor zich dat er geen onbalans in de aandrijfas

mag zijn, is dit er wel dan ontstaat het zogenaamde ‘spring-

touweffect’ en zullen de trillingen van de as zich door de

gehele wagen voortplanten. Hierdoor wordt het voertuig

onberijdbaar en het materiaal sterk overbelast met de kans

op breuk. Bij het de- en monteren van de aandrijfas moet

men er op letten of de balanceermassa’s (kleine plaatjes

vastgelast op de buis) niet losgeraakt zijn. Ook is het ver-

standig om de as te merken voor demontage zodat deze

weer op dezelfde punten gemonteerd wordt. Ook is het

belangrijk dat de spiebanen van de schuifkoppeling, indien

los geweest, weer op dezelfde plaats gemonteerd worden.

De fabrikant heeft bij montage de aandrijfas met koppeling

als één unit (geheel) uitgebalanceerd.

Achteras (differentieel)Indien het kroonwiel en de beide wielen op een as vast zou-

den zitten zou dat in voor - of achterwaartse richting rijdend

geen moeilijkheden opleveren, als beide wielen maar pre-

cies dezelfde afstand afleggen (bijvoorbeeld op een rechte

weg). In bochten echter, moet het binnenste wiel een korte

weg en het buitenste wiel een lange weg afleggen (afb. 2).

Zolang beide wielen op een as vastzitten, is dit echter onmo-

gelijk en moet een van beide wielen gaan slippen over het

wegdek. Om dit slippen te voorkomen moeten de beide

wielen onafhankelijk van elkaar kunnen draaien en wel met

een verschillende rotatiefrequentie. Het kroonwiel is daarom

niet direct aan de as verbonden. Tussen het kroonwiel en de

wielaandrijfassen bevindt zich het differentieel.

Differentieel betekent eigenlijk ‘verschilmaker’. Het kroon-

wiel is gemonteerd op een huis, het differentieelhuis

genoemd, aan elk van de beide aangedreven wielen is een

wielaandrijfas bevestigd. De einden van deze assen rusten in

de tegenover elkaar gelegen zijden van het differentieel-

huis (afb. 3).

Tussen de uiteinden van de assen in het differentieelhuis

wordt het differentieel geplaatst. Het differentieel bestaat

uit 2 kleine tandwielen, satellieten genoemd, een pen of

kruisstuk waarop de satellieten zijn bevestigd en twee wat

grotere tandwielen, de zonnewielen (afb. 4).

De zonnewielen (8) worden elk afzonderlijk op de einden

van de wielaandrijfassen geschoven. De satellietdrager, die

kan bestaan uit een pen (9) waarop de 2 satellieten zijn

geplaatst, wordt vast in het differentieelhuis (3) geklemd

(afb. 5). De satellieten vormen de verbinding tussen de

3

4

2



Wie gaat dat betalen?

Een verstandige Spiderrijder heeft zijn Spider bij REVO verzekerd. Een betere garantie dat uw waardevolle Spider weer snel op de wegkomt na een ‘deukje’ is er niet. Neem het zekere voor het onzekere.

Zowel voor WA als WA Casco verzekeringen.Bel voor meer informatie met René Vos.

Telefoon (0578) 621 648 of 06 55 32 55 77 Fax (0578) 615 813REVO Assurantiën,

Postbus 17, 8160 AA EpeBezoekadres: Zuukerweg 29 te Epe

beide zonnewielen en daardoor tussen de beide wielaan-

drijfassen. Wanneer de pignon het kroonwiel aandrijft, zul-

len het kroonwiel en het differentieelhuis gaan draaien. Het

differentieelhuis neemt op zijn beurt de satellietdrager mee

en laat de satellieten een cirkel beschrijven (afb 6).

De satellieten zijn echter aan weerszijden door hun tanden

verbonden met de zonnewielen en zullen door hun aandrijf-

kracht deze zonnewielen met dezelfde snelheid laten draai-

en (afb. 7).

Kroonwiel, differentieelhuis en satellietendrager, zonnewie-

len, wielaandrijfassen en wielen zullen alle dezelfde rotatie-

frequentie hebben. Zolang de wielen dezelfde afstand moe-

ten afleggen, rechtuit - rijden op een zuiver vlakke weg -

zullen de satellieten op hun as, de satellietendrager, volko-

men stil staan en alleen kracht overbrengen. De satellieten

laten wielen met verschillende snelheden draaien. Bij het

maken van een bocht naar rechts zal het rechterwiel een

kortere weg moeten afleggen dan het linkerwiel en dus

minder omwentelingen maken dan het linkerwiel. De weg

laat het rechterwiel inhouden en de satelliet dwingt het lin-

kerwiel meer omwentelingen te maken. Bij een constant

aantal omwentelingen van het kroonwiel zal de verminde-

ring van het aantal omwentelingen van het rechterwiel lei-

den tot een vermeerdering met hetzelfde aantal aan het

linkerwiel (afb. 8).

Bij iedere bocht, naar links of rechts, groot of klein en bij

iedere oneffenheid van de weg, zullen de satellieten om

hun assen draaien. De wielaandrijfassen draaien dus niet

onafhankelijk van elkaar, maar hebben onderling een vaste

verhouding. Dit is duidelijk merkbaar wanneer een wiel in

zachte grond slipt. Het andere wiel zal dan niet meer aan-

drijven maar stilstaan. Het slippende wiel zal een tweemaal

zo grote rotatiefrequentie hebben als het kroonwiel; de trek-

kracht, ook op het andere wiel, is bijna geheel verdwenen.

Dit is een nadeel van het differentieel. Dit verschijnsel kan

optreden omdat één wiel weerstand van de weg ondervindt

en het andere veel minder. De satellieten rollen zich af langs

het stilstaande zonnewiel en laten daardoor het zonnewiel

aan de zijde van het slippende wiel tweemaal zo snel draai-

en. Een ander eigenaardig gedrag van het differentieel zal

men wel eens bemerkt hebben, als bij een voertuig waar-

van de beide aangedreven wielen los van de grond zijn, en

een van de wielen in voorwaartse richting gedraaid wordt.

Het andere wiel zal dan bij stilstaand kroonwiel in achter-

waartse richting gaan draaien. Dit wordt eveneens veroor-

zaakt door de satellieten.

SperdifferentieelIn sommige gevallen is het handig om de werking van het

differentieel uit te schakelen. Dit wordt sperren genoemd.

Wanneer een differentieel gesperd wordt, is de aandrijving

op beide assen nagenoeg gelijk. Het satellietwiel wordt stil-

gezet, of beide zonnewielen worden aan elkaar gekoppeld.

Er zijn diverse ontwikkelingen met lamellen/platenkoppe-

lingen, viscokoppelingen en klauwkoppelingen. In het diffe-

rentieel van een 2.0 is een sper ingebouwd die bestaat uit

platen. Als een van de wielen gaat doordraaien bijvoorbeeld

bij uitaccelereren vanuit een bocht wordt het doorslippende

wiel vastgezet in het differentieel. Hierdoor is optrekken

eenvoudiger, immers houdt men altijd grip op de weg. Ook

met een situatie van één wiel op de weg en het andere in

de berm komt het sper in actie zodat je makkelijk kunt weg-

rijden. De onderdelen van het sperdifferentieel en de platen

zijn in het totaalschema (fig. 1) opgenomen onder de num-

mers 49 t/m 52.


5

6

7

8

Teks

tRi

es v

an d

e Po

uw K

raan

(te

chni

sche

com

mis

sie)

39

Teks

t: W

ilber

t Co

enen

en fo

to’s:

Pau

l van

Noo

rt


In het Autotron in Rosmalen vond op 18 en 19 november de tweede editie plaats van Auto Moto d Italia in de huidige vorm. Eenbeursvloer vol met ruim 100 stands, voor een ieder was er van alles te bekijken. Een kleurrijk showpad met auto s en motoren metalle Italiaanse automerken. En niet te vergeten de Italiaanse lifestyle, met kleding, delicatessen, wijn, muziek, cappuccino en pizza.

Het Alfa Romeo Spider Register was weer van de partij, met een groots opgezette stand. Tijdens de beurs hebben vele autolief-hebbers weer een bezoek aan onze stand gebracht. Op de stand werd de mooie Alfa Spider Coda Tronca van Cees en Anneliestentoongesteld, waarmee ze hebben meegedaan aan de rally naar Singapore. Met een routekaart en foto s hoe die rally is verlopen.Een zeer interessant onderwerp, dus een aandachttrekker van jewelste. Om de stand compleet te maken was er opnieuw een baliemet diverse clubartikelen en accessoires zoals polo s, t-shirts en stickers. We hebben er de nodige van verkocht. Ook hebben we weereen aantal nieuwe leden mogen verwelkomen die zich bij de club hebben aangemeld. Wie de foto s bekijkt kan nog even nagenietenvan een heerlijk Italiaans weekend.

Met dank aan de inzet van de leden die de beurs weer tot een geslaagd evenement hebben gemaakt.

ALLE SPIDERAMA’S OP ONZE WEBSITE

LET’S GET DIGITAL

Op de site kom je bij de Spiderama’s door na inloggen in

‘LEDENMENU’ te kiezen voor ‘SPIDERAMA’S’. Dan opent een

venster met een lijst van de (hyperlinked) Spiderama’s, een

hyperlink naar de pdf met de verzamelde inhoudsopgaven

en een zoekvenster.

VIEWERAls je op een van de Spiderama’s klikt dan opent de ‘ISSUU’

viewer met de gewenste Spiderama (zie afbeelding).

In de zwarte knoppenbalk vindt je, van links naar rechts, een

knopje om de beeldgrootte (1) van de Spiderama aan te

passen, twee driehoekige pijltjes (2) - naar links en rechts

- om door de pagina’s te bladeren, een vergrootglas voor

annotaties (3), een knop om te schakelen tussen óf blade-

ren van links naar rechts óf scrollen van boven naar beneden

(4), een rechthoek met pijltje om een menu te openen om

onder andere te downloaden (5), en tenslotte diagonaal-

pijlen om naar schermvullend beeld te gaan (6).

Schakelen naar schermvullend beeld is aan te bevelen wan-

neer je tekst wil lezen.

Onder de Spiderama staat een balk met de afzonderlijke

pagina’s. Daarmee kan je een specifieke pagina opzoeken.

Helaas zijn er twee beperkingen. Bij met name de oudere

Spiderama’s zijn afbeeldingen niet altijd goed zichtbaar door

het zogenaamde moiré-effect. Dit effect ontstaat door inter-

ferentie van het tamelijk grove drukraster met het beeld-

schermraster. Dat is op te lossen of in elk geval te minima-

liseren door het beeld in de viewer met het schuifje wat

groter te maken. Dan zal ook de tekst waarschijnlijk wat

makkelijker leesbaar zijn.

Een andere beperking is dat de digitale Spiderama’s zelf nietop tekst doorzoekbaar zijn. Dit komt doordat de pdf’s

gemaakt zijn door het scannen van gedrukte Spiderama’s.

Toekomstige Spiderama’s echter zullen rechtstreeks omge-

zet worden naar een pdf. Die zullen dan wel op tekst door-

zoekbaar zijn.

We hebben nog een poging gedaan met zogenaamde OCR-

software om Spiderama’s als beeld om te zetten naar tekst.

De beste OCR-software kan tegenwoordig heel wat aan.

Maar, al doende bleek dat (punt 1) de opmaak soms toch

wel heel erg werd aangetast en (punt 2) bij vooral oudere

Spiderama’s correcte woordherkenning problematisch was.

Dat leidde soms toch een kwartier lang zwoegen op één

Spiderama pagina. En dan nog was soms de opmaak niet

echt geweldig. Dat is op een totaal van ruim 5000

Spiderama pagina’s niet doenlijk.

AL ENKELE SPIDERAMA’S LANG SCHRIJFT RONALD SOL IN “UIT DEN OUDEN DOOSCH” OVER WAT HIJ AANTROF IN OUDESPIDERAMA’S. ONLANGS IS EEN BEGIN GEMAAKT MET HET DIGITALISEREN (IN PDF-FORMAAT) EN OP DE REGISTERSITEPLAATSEN VAN ONS HELE SPIDERAMA-ARCHIEF. JE KUNT DUS NU DE DETAILS VAN WAT RONALD BESCHRIJFT ZELFNALEZEN. NEEM EENS EEN KIJKJE. OM JE DAARBIJ EEN HANDJE TE HELPEN GEEF IK HIERNA AAN WAT JE WEL EN NIET KANMET DE DIGITALE SPIDERAMA’S OP DE SITE.

1 2 43 5 6


Voor nieuwsgierigen, er staan, uit de testfase, (nog) enkele

voorbeelden van naar tekstversie omgezette Spiderama’s op

de site (Spiderama’s 1, 2, 3, en 89).

ZOEKENOm toch de hele verzameling enigszins doorzoekbaar te

maken is met OCR-software de tekst van de inhoudsopgave

van elke Spiderama geëxtraheerd. Deze is, gegroepeerd per

aflevering, met hyperlink naar de Spiderama pdf, in één

pdf-bestand gezet: de “INHOUDSOPGAVE”.

Bij klikken op ‘Inhoudsopgave” wordt het bestand als pdf

bestand geopend. Als de Acrobat menubalk nog niet zicht-

baar is: even klikken op het Acrobatsymbool in de grijze

menubalk. Na klikken op het verrekijkertje kan je zoekter-

men ingeven. Op het moment dat deze Spiderama ver-

schijnt, staat naar verwachting ongeveer 60% van alle

Spiderama’s digitaal op de site. Dus voldoende leesvoorraad

voor de wintermaanden. Rond de ALV zal waarschijnlijk alles

digitaal op de site staan.

We puzzelen nog op een praktisch realiseerbaar systeem om

de Spiderama’s toch op tekst doorzoekbaar te krijgen.

Waarschijnlijk gaan we alle tekst uit de Spiderama’s ‘vissen’

met OCR-software. Die tekst, dus zonder plaatjes en als pdf

file, bevat dan per aflevering een hyperlink naar de

Spiderama zelf.

Dat realiseren zal in elk geval een forse klus zijn. Daarvoor

hebben we een tiental vrijwilligers nodig. Daarom, stroop

je mouwen op en meld je via [email protected]

aan. Dan hoor je van ons hoe het verder gaat.


44

In deze SpiderMania het thema:

Opengewerkte tekeningen...

van diverse open Alfa’s uit de

roemruchte geschiedenis van ons

geliefde merk.. SpiderSpider

Alfa Romeo Tipo P2 (1924)

Alfa Romeo 8C 2300 Monza (1932)

Alfa Romeo 16C Bimotore (1935)

Alfa Romeo 8C 2300 Spider Corsa (1931)

Alfa Romeo Tipo B (1933)

Alfa Romeo Tipo 512 Gran Premio (1940)


ManiaMania Zijn er lezers die ook een bijdrage willen

leveren aan deze rubriek, stuur dan je

materiaal met eventueel een begeleidende

tekst naar [email protected]

Niek Zuijderduin

Alfa Romeo 8C 2900B Spider Sperimentale (1941)

Alfa Romeo 1750 Spider Veloce (1967)

Alfa Romeo Tipo 33TT3 Spider (1971)

Alfa Romeo 1900 C52 Disco Volante Spider (1952)

Alfa Romeo Tipo 33-3 Sebring (1969)

Alfa Romeo Tipo 33TT12 (1973)


Omdat geen klassieker gelijk is

verzekeren wij op maat

Verzekerd volgens FEHAC normen

JA❑ Stuur mij een offerte voor mijn klassieker

❑ Bel mij voor nadere informatie

Merk en type:

Bouwjaar: Rijdt u meer dan 5.000 km per jaar? ❑ ja ❑ nee

Taxatiewaarde of geschatte waarde:

Naam:

Adres:

Postcode: Woonplaats:

Tel.prive: Tel.zaak:

Beroep:

U kunt deze coupon in een ongefrankeerde envelop sturen naar:

KUIPER VERZEKERINGEN

ANTWOORDNUMMER 51

8440 VB HEERENVEEN

c o u p o nik wil meer weten over uwklassiekerverzekering● Scherpe tarieven

● Duidelijke polisvoorwaarden,speciaal gemaakt voor klassiekers

● Dekking op basis van de getaxeerde waarde● Eerste taxatie kan gratis zijn● Keuze uit verschillende dekkingsmogelijkheden● Snelle en correcte afhandeling van schade● Adequate hulpverlening, ook bij pech onderweg

Telefoon: (0513) 61 44 44

Bezoekadres: Breedpad 21, HeerenveenPostadres: Postbus 116, 8440 AC Heerenveen

Fax: (0513) 62 37 [email protected]

€

Op zaterdag 15 november is er een technische dag bij

Oldtimerland in Amersfoort georganiseerd. Oldtimerland

is gespecialiseerd in onderhoud, revisie van motoren, ver-

snellingsbakken en achterassen. De garage is technisch

hoogwaardig uitgerust met de modernste apparatuur voor

alle soorten reparatie en restauraties.

Vanaf half 11 hebben we eerst een gezellig samenzijn

waarbij de benodigde koffie en thee niet ontbreekt. Even

na elven heten wij de organisatie van harte welkom.

Op verschillende tafels zijn onderdelen uitgestald. Op de

eerste tafel liggen diverse zuigers. Met enthousiasme ver-

tellen de technisch specialisten Ronald en Harrie wat er

kan gebeuren met de zuigers. Door de hoge temperaturen

kunnen vervormingen ontstaan, wat je normaal niet voor

mogelijk houdt. Interessant hierbij is het spoelen van de

zuigers waardoor het oliegebruik beïnvloed kan worden.

Op de tweede tafel staat een uitgeklede versnellingsbak.

De tandwielen en de overbrenging hiervan wordt verder

uitgelegd. Aan een vraag van de leden over het sperdif-

ferentieel van een Alfa 4 wordt extra aandacht besteed.

Bij de volgende sessie vertellen de specialisten over de

ontsteking en het afstellen van de motor. De motor staat

uitgestald en het geeft een duidelijke kijk op de praktijk en

de theorie.

Ook de buitenkant van de auto wordt niet vergeten. De

experts van Oldtimerland laten zien hoe je plaatwerk kunt

bewerken en reviseren.

’s Middags na de lunch hebben we nog een kijkje geno-

men in de werkplaats, waar diverse onderdelen nog aan

bod komen. Tegen drie uur beëindigen we onze bijeen-

komst en gaan we nog even genieten van de toerrit ‘Nacht

van de Lange Jan’ die nog langs komt.

Al met al een zeer interessante technische dag met veel

onderwerpen, waarover de leden zeer tevreden waren. Wij

bedanken de specialisten van Oldtimerland in Amersfoort

voor deze bijeenkomst.

Oldtimerland, Amersfoort, zaterdag 15 november 2014

TECHNISCHEDAG

Teks

t en

foto

’s:W

ilber

t Co

enen

47Spiderama 92 oktober 2014

Wij waren zondag op de beurs in Rosmalen, open afbouw

en verkoop clubartikelen. Altijd gezellig (hè Hans) om de

clubleden weer te ontmoeten met een goed verhaal, drank-

je, hapje en op allerlei gebied Italiaanse auto’s, onze passie.

Ik wilde al een aantal jaren naar de beurs in Padova de AUTO

E MOTO D’EPOCA 2014, maar elk jaar kwam er door verschil-

lende omstandigheden niets van terecht. Ook wilden

Miranda en ik toch al een weekje ertussenuit na een heel

druk zomerseizoen, nieuwbouw enz. om onze hoofden lek-

ker leeg te maken. Wij spraken Richard Wijnschenk (Richard

nog gefeliciteerd met de mooiste auto, op Auto Moto d’Italia)

die al jaren naar de beurs gaat met een groep mannen die

dezelfde passie hebben. Wij (ik) werd(en) enthousiast en

thuis aangekomen gelijk de laptop gepakt en een vlucht

naar Venetië (vliegveld Marco Polo) geboekt en tussen

Venetië en Padova een hotel.

Richard had inmiddels al een hotel geboekt en we zouden in

Italië wel bellen om elkaar te treffen. Zo gezegd zo gedaan,

wij hadden via Transavia een vlucht geboekt en online een

auto gereserveerd, een Alfa Giullietta (indien voorradig). Je

voelt hem al: dus niet voorradig en wij kregen een Golf,

niets mis mee trouwens. Wij op zoek naar het hotel en daar-

na een bezoekje aan de stad Padova. Mooie oude stad met

veel bezienswaardigheden. Goed eten en drinken.

Donderdag een dagje Verona, geweldige stad met z’n Arena

in het centrum, bruggen, het huis (balkon) van Romeo en

Julia. Eind van de middag kregen we een telefoontje van

Richard die een tafel met z’n vrienden had gereserveerd in

een restaurant in Padova. Oké Richard, wij komen eraan.

Geweldige mensen met dezelfde passie en hun eigen verha-

len. Supergezellig, heerlijk gegeten en Miranda kreeg van de

negen mannen alleen maar foto’s te zien van de mooiste

auto’s, dat belooft wat. Afgesproken dat we elkaar de vol-

gende dag op de beurs wel zouden tegenkomen.

Vrijdagochtend redelijk vroeg op en op naar Padova. Druk,

druk, druk; na een parkeerplaats gevonden te hebben een

heerlijke wandeling naar de beurs. Wij hadden online kaart-

jes geboekt (goed idee Miranda) en waren zeer snel binnen.

We kwamen binnen in de onderdelenhal, niet één maar

zeven hallen vol met onderdelen van onze hobby (Italiaans).

Daarnaast waren er nog 10 hallen vol met oldtimers van diver-

se merken. Geweldig om te zien, te voelen en te proeven.

Miranda vond de beurs wel oké, pakte haar leesboek en

ging heerlijk in de zon zitten met de mededeling ‘ben je het

zat dan weet je mij te vinden’. Dus ik vervolgde mijn tocht

als een kind in een speelgoedpaleis. Aan het einde van de

dag troffen wij Richard. Nog even gauw op de Alfastand

twee petjes gekocht en we gingen rustig richting uitgang,

maar niet voordat Richard z’n hebbedingetje had gekocht.

Na wat omzwervingen een heerlijk restaurant gevonden en

daarna richting hotel. Richard ging de volgende dag weer naar

huis en wij vervolgden onze weg richting Ferrara (de finish-

plaats van de eerste dag van de Mille Miglia). Via onze onmis-

bare iPad een hotel geboekt in de zeer oude mooie vesting-

stad Ferrara. Wij zijn zulke cultuurbarbaren, maar vinden kas-

telen, vestingmuren enz. bijzonder interessant dus ook Ferrara

en we kwamen ook een beetje voor onze rust toch!

De laatste twee nachten sliepen we in Venetië. Toch een

heel bijzondere stad. Alles over het water, de vuilnisman,

DHL, de ambulance, Poste Italia, de bus/taxi, de privé rond-

vaartboten en natuurlijk de gondels.

Ruim 30 jaar geleden waren wij al eens in Venetië geweest

en hebben toen de gondeltocht niet gedaan, puur vanwege

de kosten, toen 75 gulden. Eén keer in je leven, dus moest

het nu maar eens gebeuren. Miranda de vrije hand hierin

gegeven en dat heb ik geweten. De langste tocht (keuze uit

drie), en de duurste tocht: € 130 euro, met fooi erbij 140,

voor 45 minuten. Ik moet er nog van bijkomen. De gondel-

vaarder heeft ons als verliefd stel nog toegezongen met het

bekende lied ‘O sole mio’. Toen brak mijn hart en waren de

euro’s weer vergeten.

Woensdagochtend de huurauto weer teruggebracht, nog

wat gegeten op het vliegveld en terug naar huis. Een bijzon-

dere leuke week, divers, afwisselend, gezellige mensen ont-

moet (Richard bedankt voor de tip) en met een voldaan

gevoel weer heerlijk aan het werk.


VIAGGIOA PADOVA E VENEZIA

49

Teks

t en

foto

’s:W

illem

en

Mira

nda

Tous

sain

t


Saluti da Venezia e Padova

ALFA ROMEO CHALLENGE SPETTACOLO SPORTIVO ZANDVOORT 23-24 AUGUSTUSOp vrijdag rond 15.00 uur vertrokken richtingZandvoort. Aangekomen bleek de paddock nauwelijksbereikbaar, omdat de tunnel onder de baan vol waterstond. Ik ben er toch maar doorheen gereden. Eenmaalop de paddock een mooi plaatsje gevonden net naasthet kartbaantje. Tent opgezet en streamer gehaald bijTazman. Daarna naar het TC-gebouw voor de keuring.Door een communicatieprobleem bij de organisatiebleek daar echter geen keuring te zijn.

Terug op de paddock was Scuderia H&S Corse aan hetlobbyen om mijn plekje in te pikken. Zij hadden meerruimte nodig vonden ze en ik moest maar een anderplekje zoeken. Ik was er inmiddels wel klaar mee.Geen keuring en gezeik over een plaatsje op de pad-dock waren niet goed voor mijn humeur en heb zegezegd, dat ze het maar moesten bekijken en ben naarhuis gegaan. Wel volgens planning, maar ik had net zogoed zaterdagmorgen kunnen aankomen.

Zaterdagmorgen in alle vroegte weer naar Zandvoortgereden. Daar aangekomen, was H&S nog steeds bezigmijn plek in te pikken. Ik heb ze verteld, dat ik alleenweg zou gaan, als ze een fatsoenlijke plek voor meregelden. Uiteindelijk door tussenkomst van Paul vanSteenis verhuisd naar een mooi plekje helemaal aanhet begin van de paddock.

Race-ervaringen 2014SUPER RACE WEEKEND (SRW)

DNRT - Auto’s B17 Augustus 2014 - Zandvoort (4307 meter)

Squadra Italia - Volvo - PTC Cup

Qualification

1 187 Emile Bekker Alfa Giulia 2:22,0542 477 Jos Buurman Volvo 360 2:26,318

3 488 Theo Knoop Volvo 360 2:26,446

4 458 Dorus Booltink Volvo 360 2:26,942

5 446 Leo-Frenk Vollebregt Volvo 360 2:27,496

6 499 Joost Somford Volvo 360 2:27,983

7 151 André Kardol Alfa GT Junior 2:28,02823 26 Rianne Bergman Toyota Aygo 2:48,763

Race 1

1 182 Eric van Hinte Alfa 75 12 ronden 31:07,6442 488 Theo Knoop Volvo 360 31:29,138


4 499 Joost Somford Volvo 360 31:45,331

5 477 Jos Buurman Volvo 360 31:51,577

6 151 André Kardol Alfa GT Junior 31:51,66823 405 Heuvinck/Wasteels Volvo 360 10 ronden 28:54,900

Race 2

1 488 Theo Knoop Volvo 360 10 ronden 30:31,5552 187 Emile Bekker Alfa Giulia 30:39,401

3 432 Thom Slaats Volvo 360 31:01,518

4 477 Jos Buurman Volvo 360 31:01,996

5 466 Marius Zabela Volvo 360 31:06,825


7 182 Eric van Hinte Alfa 75 31:32,724

8 151 André Kardol Alfa GT Junior 31:34,25022 499 Joost Somford Volvo 360 4 ronden 18:40,663


CLUBartikelen

Clubartikelen zijn verkrijgbaar op de evenementen bij

Miranda Toussaint (bij afwezigheid bij Ron en Helma van Reenen).

Bestellen kan via internet: www.alfaspider.com of via e-mail:

[email protected]

Eventuele verzendkosten komen voor rekening van de koper.

A - Pique vest met contrasterende piping op de boord,kraag, rits en mouw in de kleur rood met witte biezen. Twee voorzakken met rits. Kwaliteit is 80% polyester met 20%katoen. Voorzijde voorzien van Alfa Romeo Spider Register logo (geborduurd). Op de mouw een schildje van de vlag van Italië.

B - Poloshirt. Fruit of the Loom unisex poloshirt in eensuper kwaliteit (meer polyester). Materiaal: 65% polyester en 35% katoen. Door het gebruik van polyester is deze polominder gevoelig voor kreuken dan bij 100% katoen. Op devoorzijde is het Alfa Romeo Spider Register logo geborduurd. In de maten: S, M, L, XL, XXL en XXXL. Kleuren: zwart, rood, wit.

C - Softshell Jack. Voorzien van reflecterende piping,afstelbare velcro manchetten, steekzakken met ritsen aan de voorzijde en een binnenzak met rits. Zeer waterbestendig enademend. Kwaliteit: 96% polyester en 4% spandex, voering 100% microfleece polyester. Op de voorzijde is het AlfaRomeo Spider Register logo geborduurd en op de mouw eenschildje van de vlag van Italië. Verkrijgbaar in de maten: M, L, XL, XXL en XXXL. Kleur: zwart.

D - Bodywarmer. Warme bodywarmer met twee binnenzakken en tweesteekzakken met rits. Rits en drukknopen aan de voorzijde. Hoge kraag aan deachterzijde voor een warme nek. Is goed te combineren met het rode vest en dezwarte polo. Op de voorzijde is het Alfa Romeo Spider Register logo geborduurd.Verkrijgbaar in de maten M, L, XL en XXL.

E - Portefeuille. Zwart lederen portefeuille met het Alfa Romeo SpiderRegister logo.

F - Pet. Witte pet met rode klep in een klassiek design. Voorzien van het AlfaRomeo Spider Register logo.

Dit is een kleine selectie uit de collectie clubartikelen. Kijk op de website www.alfaspider.com voor de uitgebreide collectie, waarondernummerplaathouders, klemborden voor routebeschrijvingen, miniatuur Spiders,horloge met clublogo, een coll, een slabbetje of een boek (standaardwerk) over de Alfa Romeo Spider (1966 - 1993).

50,-

20,- 12,50

12,-

75,-

40,-

A - Pique vest

B - Poloshirt

C - Softshell Jack

E - Portefeuille

F - Pet

D - Bodywarmer



Na al dit gedoe was het tijd voor de vrije training.Lekker wat rondjes gereden, tot de sessie gestopt werdmet een rode vlag. Hierdoor stond ik net op tijd weeronder mijn tent, om niet een enorme plensbui op mijndak te krijgen.

Na de middag was het tijd voor de kwalificatie, op eenopdrogende baan. Ik had voor mijn gevoel een aardigetijd neergezet, maar hij viel me achteraf wel wattegen, een 2:16.5. Goed voor een 41e plek.

De 1e race begon chaotisch. Er stonden geen rijnum-mers op de opstelplaats en de opstelling was laatbeschikbaar, dus niemand wist eigenlijk precies waarhij moest staan. Daarbij waren veel mensen laat. Wewerden al op pad gestuurd, terwijl lang niet iedereenop zijn plek stond.De start was rollend, wat tot nog meer chaos leidde,omdat mensen al ver voor start/finish begonnen in tehalen. Ik ben flink in gevecht geweest met ArieVreugdenhil, die me na de start ingehaald had. Na eenaantal ronden waren er zoveel mensen van de baangeraakt, dat de safetycar de baan op werd gestuurd.Wij werden na een ronde of 2 doorgestuurd, waarnawe in volle vaart (het ging wel heel hard) met eengroepje doorreden tot we de staart van het veld weerhadden bereikt. Na de herstart volgde na een halveronde code rood, omdat een FIAT Punto een wiel verlo-ren had. Gefinished als 26e, maar de 1e 5 werdenteruggezet vanwege het negeren van de code rood.

Vanwege de chaos tijdens de race, werd voor zondageen extra briefing afgekondigd (weer geen uitslapen!).Na een flinke donderpreek, mochten we ons klaarma-ken voor de 2e race. Op de startopstelling begon hetsteeds harder te regenen. De eerste ronden heb ik veelposities ingeleverd op mijn Toyo’s, aan mensen die opregenbanden reden. Daarna flink in gevecht geweestmet de gebroeders Aarts. Eerst ingehaald door Barend,die weer teruggepakt. Later door Maarten, op eenmoment dat Joke Flokstra zich in het gevecht mengdetoen het wat droger werd. Deze niet meer in kunnenhalen. Barend wel achter me kunnen houden, metname door flink laat te remmen, want in de bochtenwas het glibberen geblazen. Gefinished als 35e.

De 3e race, de 1-uurs race, was het gelukkig droog,gelukkig, want het was voor mij de 1e keer, dat ik een1-uurs race ging rijden. Ik hade de mannen van A-repair gevraagd mijn pitstop te doen, wat ze zeer pro-fessioneel gedaan hebben. Het opstellen en startenging een stuk beter dan de 1e twee races en we kwa-men allemaal goed de eerste bochten door. Na de eer-ste paar bochten, had ik al een aantal mannen inge-haald, door wat ongebruikelijke lijnen te kiezen. Naeen paar rondjes had ik Elmer met zwarte 75 in mijnnek hangen. Door heel veel inzet heb ik deze achterme weten te houden, want de wegligging van de 75was duidelijke beter. Elmer heeft meerdere keren naastme gereden, is er zelfs voorbij geweest, maar nietvoorbij gebleven, tot aan de pitstop.

Teks

t:An

dré

Kard

ol

TT Circuit Assen

DNRT - Auto’s B11 September 2014 - Assen (4542 meter)

Squadra Italia - Volvo 360

Qualification

1 187 Emile Bekker Alfa Giulia 2:08,843

2 183 Cees Gerritsen Alfa Giulia 2:09,688

3 172 Barend Aarts Alfa Giulia 2:11,121

4 151 André Kardol Alfa GT Junior 2:13,334

5 101 Marcel de Roos Alfa 75 2:13,575

6 153 Dirk Jan van den Heuvel, Alfa 75 TS 2:14,093

7 146 Pieter Verheij Alfa 75 2:14,907

8 488 Theo Knoop Volvo 360 2:15,919

16 450 Cees Marbus Volvo 360 2:22,541

Race 1

1 187 Emile Bekker Alfa Giulia 12 ronden 26:13,804




5 101 Marcel de Roos Alfa 75 27:05,604


7 130 Henk Dommerholt Alfa 75 TS 27:46,387

8 488 Theo Knoop Volvo 360 28:09,777

16 146 Peter Verheij Alfa 75 5 ronden 14:27,092

Race 2







7 146 Peter Verheij Alfa 75 27:41,338

8 488 Theo Knoop Volvo 360 28:05,655

16 101 Marcel de Roos Alfa 75 3 ronden 6:52,705

Race 3






6 146 Pieter Verheij Alfa 75 27:16,639


8 432 Thom Slaats Volvo 360 28:01,935

15 488 Theo Knoop Volvo 360 4 ronden 7:22,940


Mijn pitstop werd zeer professioneel afgewerkt door demannen van A-repair, na het tanken ruim de tijd gehad omnog even wat te drinken en recies op tijd de baan weer opgestuurd.

Terug op de baan, heb ik een tijdje alleen gereden en flinktempo kunnen maken. Na de pitstop lag Djan, de medecou-reur van Elmer, flink achter. Na een aantal ronden, kwamende snellere mannen me op een ronde zetten en was er vansnelle ronden geen sprake meer. Op het eind nog een paarplaatsen kunnen winnen, doordat een aantal deelnemenr(of hun auto’s) geen puf meer hadden. Ik ben gefinished als24e. Eindklassering is me onduidelijk, die was toen ik ver-trok volgens mij nog niet beschikbaar.

Al met al lekker geracet, met was tegenvallende rondetij-den, maar daar had bijna iedereen last van.

VERSLAG ASSEN 11 SEPTEMBER ‘s Ochtends in alle vroegte vertrokken richting Assen (hetlijkt wel werk...), gelukkig had ik de auto al klaar staan opde trailer.

Aangekomen even snel de medestrijders een hand gegevenen op naar keuring en de inschrijving. Bij de inschrijvingvroeg Ria naar mijn licentie. Oeps, niet in mijn portemonnee,even graven in mijn geheugen en ik wist weer waar diegebleven was. De keuring verliep soepel, niets aan veran-derd? Nee. Hup, sticker er op.

In de vrije training rustig wat rondjes gedraaid om de baante leren kennen (oké, stiekum al wat geoefend op de com-puter) en bijtijds de pitstraat weer ingereden. Gelukkigmaar, want ik bleek na het Spettacolo vergeten te zijn mijntank weer vol te gooien, had nog amper een liter over…Ik had een mooie 2:14.9 gereden en daarmee de 3e tijd inde vrije training.

In de kwalificatie ben ik er eens goed voor gaan zitten enheb er een 2:13.3 uit weten te persen. Dit was goed vooreen 4e tijd. Barend Aarts had ineens het licht gezien en hadmet een 2:11 een aardig gat geslagen.

Bij de start van race 1 heb ik Barend ingehaald in de eerstebocht. Barend had echter zoveel snelheid, dat er geen hou-den aan was en na een paar ronden met hand en tand ver-dedigen kon ik hem niet meer achter me houden. Hiernahad ik Marcel in mijn nek hangen en na een aantal pogin-gen van hem en een fout van mij, kon hij me voorbij steken.Omdat ik in de kwalificatie getergd werd door onderstuurhad ik mijn voorste schokbrekers zachter gezet. Slecht plan,het werd alleen maar erger. In een verwoede poging om bijMarcel te blijven desondanks toch mijn snelste tijd verbeterdnaar 2:13.1 (ruim 8 seconden sneller dan een jaar geleden)en als 6e gefinished.

Voor race 2 mijn schokbrekers weer op medium gezet en hetonderstuur was weer beheersbaar. Bij de start had ik maarliefst 3 man te pakken, Marcel, Barend en Dirk-Jan kwamenniet lekker weg. Al vrij snel kwamen Dirk-Jan en Barend

weer voorbij toen ze hun slicks op temperatuur hadden. Enweer in gevecht met Marcel, totdat die opeens stilviel met(alweer) problemen met de elektra. Daarna de race op mijngemak uitgereden en als 5e gefinished.

Voor race 3 toch maar wat extra benzine gehaald, anderswerd het wel erg krap allemaal. Bij de start Barend en Dirk-Jan net niet in kunnen halen, ondanks, dat ze opnieuw nietlekker wegkwamen. Al vrij snel liepen Dirk-Jan en Barendweg toen ze hun slicks op temperatuur hadden. Daarna derace op mijn gemak uitgereden en weer als 5e gefinished.

Lekker baantje Assen, in de langzame bochten wel veelonderstuur, maar dat krijg je zonder camber op de voorkant.Ramshoek kon ik gewoon volgas doorheen, dat dan weerwel. Lekker wat puntjes gepakt voor het kampioenschap, opnaar de finale op 10 oktober!

FINALE OP ZANDVOORTVrijdag 10 oktober was het al weer tijd voor de laatste race-dag van 2014 voor de Squadra Italia.

Dit keer maar weer eens de avond tevoren richtingZandvoort vertrokken. Door werk iets later dan gepland,waardoor ik in een dikke file bij het AZ-stadion terechtkwam.Zodoende net voor het donker gearriveerd. Auto afgeladenen op het vouwfietsje richting centrum. Inmiddels was ookMarcel gearriveerd, dus bewaking was geregeld. Lekker eenfrietje gehaald en op tijd naar mijn bed.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd regende hetbehoorlijk. Oh shit, regenbanden niet mee… Gelukkig hieldhet tegen 8 uur op met regenen. Op naar het circuit. Noggeen 5 meter onderweg, besloot de trapper van mijn fiets eruit te lopen en terug monteren wilde niet, dus al steppendrichting circuit (gelukkig vooral heuvel af).

Aangekomen was het al een drukte van belang. Snel evenhandjes geven en hup naar de inschrijving. Iedereen hadblijkbaar uitgeslapen, want er stond een enorme rij voor dekeuring. Uiteindelijk net voor 9 uur klaar.

Nog even getwijfeld om de vrije training niet te rijden, wantde baan was nog zeiknat, maar uiteindelijk toch een paarrondjes geglibberd.

Toen het tijd was voor de kwalificatie was de baan aardigopgedroogd. Ik had me voorgenomen even lekker te knal-len, wat resulteerde in een 2:13.5, geen personal best, maarwel 8e van de 15 inschrijvers. Helaas is Wijnand tijdens dekwalificatie op zijn dak gegaan (net als in het vorige week-end dat hij meedeed), wat een beetje een domper was voorons allemaal en voor hem in het bijzonder. Gelukkig was hijer zelf wederom zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Race 1 had ik een goede start en ik kon de eerste ronden

goed aanhaken bij de snellere mannen voor me. Na een

aantal ronden liepen ze weg en kreeg ik het aan de stok met

een rode 75 achter me. Ik dacht dat dit Marcel de Roos was

en die wilde ik persé voor blijven in verband met het kam-


Finaleraces Zandvoort

DNRT - Auto’s B10 Oktober 2014 - Zandvoort (4307 meter)

Squadra Italia - Volvo 360 - MiniQualification

1 153 Dikr-Jan van den Heuvel, Alfa 75 2:06,9732 119 Hutzezon jr/sr Alfa 33 2:07,855

3 187 Emile Bekker Alfa Giulia 2:08,415

4 162 Walter Vollenhoven Alfa GT Junior 2:09,098

5 91 Wijnand Loohuizen Alfetta 2:09,429

8 151 André Kardol Alfa GT Junior 2:13,50525 462 Bart den Dulk Volvo 360 2:26,576

Squadra Italia - Volvo 360 - MiniRace 1

1 119 Hutzezon jr/sr Alfa 33 10 ronden 21:27,3572 187 Emile Bekker Alfa Giulia 21:36,420


4 153 Dirk-Jan van den Heuvel, Alfa 75 22:11,494

5 133 Robert Slop Alfa 75 22:24,959

20 151 André Kardol Alfa GT Junior 6 ronden 13:31,25921 182 Eric van Hinte Alfa 75 13:31,544

Squadra Italia - Volvo 360 - MiniRace 3

1 119 Hutzezon jr/sr Alfa 33 10 ronden 21:39,4142 153 Dirk-Jan van den Heuvel, Alfa 75 22:06,114

3 133 Robert Slop Alfa 75 22:06,879


6 59 Rogier Aarts Alfa 75 22:36,502

13 151 André Kardol Alfa GT Junior 9 ronden 21:08,40620 30 Marc Rietkerk Alfa 75 4 ronden 12:33,750

pioenschap. Hierdoor iets teveel risico genomen en

gespind. Daarbij kon de rode 75 me niet ontwijken

en was het voor ons beiden einde oefening. Met

een behoorlijke schade. Erg zuur voor ons allebei.

Dit bleek overigens niet Marcel te zijn maar Eric

van Hinte. Marcel was een aantal ronden ervoor al

uitgevallen met een kapotte aandrijfas.

Terug op de paddock (met de takelwagen) bleek

de technische schade zich te beperken tot een ver-

bogen spoorstang. Met hulp van Martijn Goorden

(en de kogeltrekker van Barend Aarts) hebben we

die los kunnen maken en recht kunnen buigen.

Qua plaatwerk moest het voorscherm rechts even

opnieuw gemodelleerd worden en dat hebben we

dan ook (niet al te subtiel) gedaan. Daarna was

de auto weer rijdbaar, wees een korte proefrit uit.

Helaas net de start van race 2 gemist.

Race 3 dus weer aan de start. Ik moest achteraan

starten en ook nog 3 plaatsen vrij laten voor ande-

re uitvallers, die ook nog geklasseerd waren in race

1 of 2. Bij de Tarzanbocht had ik al aansluiting en

een paar bochten later had ik Rogier Aarts inge-

haald. Een ronde later had ik ook Marcel te pakken

en nog 2 rondjes later ook Barend Aarts. Kortom, ik

zat er lekker in. Barend begon daarna temperatuur

in zijn banden te krijgen (slicks) en ik kon hem niet

langer achter me houden. De andere beide heren

kon ik vrij gemakkelijk pareren, totdat mijn auto

ineens weg begon te breken bij het insturen van

de Renault-bocht. Hierdoor konden ze op het rech-

te stuk voorbij en bij het insturen van de Tarzan

vloog ik bijna van de baan. Helaas lekke band. Nog

geprobeerd de laatste 2 ronden uit te rijden, maar

een paar bochten voor de finish was de band hele-

maal aan flarden en moest ik stoppen. Gelukkig

wel nog geklasseerd.

De heren van de sleepdienst hebben mij terugge-

bracht naar de paddock en ik mocht zelf met auto

en trailer de baan op om mijn auto op te halen.

Helaas geen reservewiel bij me dus al hobbelend

de kar op. Hierbij kwamen ook verdachte rookplui-

men uit de uitlaat, dus motorisch is er ook iets aan

de hand.

De volgende dag bleek ik na wat rekenwerk

ondanks alle pech toch nog 5e in het kampioen-

schap gebleven. Al met al een lekker seizoen, wel

jammer van de schade zo aan het einde, maar

beter dan midden in het seizoen. Nu alle tijd om de

boel weer op te lappen en de nodige technische

verbeteringen door te voeren. En volgend jaar er

weer vol tegen aan voor een nog beter resultaat

en betere tijden.


Aan deze Spiderama werkten naast de bestuurs-, commissie- en redactieleden mee: Fer Akkermans, Jaap van Doleweerd, Hans & Mieke Goethart,Rob Leijssenaar, Gino Lens, Wim Mastenbroek, Henk Jan Peuscher, Wim Toussaint, Bram van der Torre,

Het Alfa Romeo Spider Register is ingeschreven als vereniging bij de Kamer van Koophandel in Tiel onder nummer V40157387. Het rekeningnummer van de vereniging is NL10 INGB 0007 5829 12.

Het Alfa Romeo Spider Register is lid van de FEHAC.

Het overnemen van artikelen is slechts toegestaan na schriftelijketoestemming van het bestuur.

www.alfaspider.com

Bestuurs-/commissie-/redactieleden

Voorzitter: Ronald Sol [email protected]: Arie de Bruin [email protected]: André Kardol [email protected]: Trinette Mur [email protected] zaken: Ries van de Pouw Kraan [email protected]: Miranda Toussaint [email protected] Relations: Wilbert Coenen [email protected] a.i.: Bert van Gerwen [email protected]

Ereleden: Cobi Overeem, José Groeneveld en Hans de Kok

Redactie Spiderama: Dirk Bos (vormgever)Klaas Gorter (eindredacteur)Marc Schweppe (hoofdredacteur)[email protected]

Evenementencommissie: Ellis van Aken, Bert van Gerwen, Cees Mur, Trinette Mur, Lidy van Noort, Paul van Noort, Helma van Reenen, Ron van Reenen enGert [email protected]

Spiderama verschijnt 4 keer per jaar als officieel orgaan van de vereniging ‘Alfa Romeo Spider Register’. Het wordt gratis toegezonden aan leden. Het lidmaatschap van de vereniging kost € 45,00 per kalenderjaar en kan op elk moment ingaan. Het inschrijfgeld bedraagt eenmalig € 15,00. Beëindiging van het lidmaatschap kan door schriftelijke opzegging en wel uiterlijk op 30 november van het lopende jaar.

Colofon

De rode Giulia Spider van Alfa Romeo Spider RegisterlidRichard Wijnschenk werd op Auto Moto d’Italia gekozen tot mooiste auto van de show.

In de prijzenAuto Moto d’Italia

Privé bezit: Mijn Spider!

Jan Steutel, Provincialeweg Zuid 13, 4286 LJ Almkerk, NederlandTelefoon (031) 0183 - 40 10 66, Fax (031) 0183 - 40 36 00, Mobiel 06 53 150 508

E-mail: [email protected] www.steutel.com

gevraagd: gebruiksvriendelijk seizoens-, weekend- envakantievervoer!

geboden:kennis, ervaring en passie in techniek en koetswerk!

Renovatie van Klassieke Automobielen.

info:www.steutel.com

Spiderama92

Documents

Transcript of Spiderama92