De ethische aspecten van web 2.0, bezien vanuit het vraagstuk van de

legitimiteit.

Lunchgesprek

Seger Zegers

www.instituut-dignitas.org

“Deventer wordt steeds veiliger(www.destentor.nl/regio/deventer/) maandag 17 mei 2010 | 06:59 DEVENTER - De veiligheid in Deventer is sterk verbeterd. Het aantal delicten nam fors af. Dit blijkt uit de voortgangsrapportage veiligheid 2010. De gemeenteraad controleert hiermee of de uitvoering van het veiligheidsbeleid leidt tot gewenste effecten en of bijsturing nodig is. De veiligheid wordt gemeten aan de hand van het aantal aangiften bij de politie.In 2007 werden er nog 7436 aangiften gedaan, in 2008 was dit gedaald tot 7143. Door de invoering van een nieuw registratiesysteem zijn de gegevens van 2009 nog niet beschikbaar. Uit de rapportage blijkt onder meer dat het afgelopen jaar goede resultaten zijn geboekt bij het terugdringen van overlast door kamerverhuur door de invoering van de kamerverhuurregeling. Ook heeft de aanpak van voetbalgeweld succes en dat geldt ook voor het bestrijden van criminaliteit in winkelcentra en op de bedrijventerreinen.

De successen zijn onder meer te danken aan de samenwerking tussen alle veiligheidspartners. Onderwijs, bedrijfsleven, zorg, woningcorporatie, politie en openbaar ministerie zijn intensief betrokken bij het veiligheidsbeleid.

Naast de feitelijke veiligheid, wordt ook gekeken naar het veiligheidsgevoel van inwoners, gemeten aan de hand van de veiligheidsmonitor. Opmerkelijk is dat het veiligheidsgevoel is afgenomen, terwijl de veiligheid feitelijk is verbeterd. De inwoners van Deventer gaven in 2009 het rapportcijfer 6,9 voor de veiligheid in de buurt, in 2007 was dat nog 7,3.”

“Deventer wordt steeds veiliger(www.destentor.nl/regio/deventer/) maandag 17 mei 2010 | 06:59 Reacties Het veiligheidsgevoel is inderdaad sterk afgenomen en wel puur om het feit dat de media inspeelt op de angst van mensen en het zijn ook de mensen zelf, die elkaar lopen op te fokken over allerlei verhalen en van een mug vaak een olifant maken.

Mensen kunnen nergens meer tegen en zien overal gevaar tegenwoordig. Met dank aan de media, die hier keurig op inspeelt. Het is nou eenmaal de maatschappij van tegenwoordig. We kunnen heel gemakkelijk met vingertjes gaan wijzen en een zondebok zoeken, maar we kunnen ook zelf beginnen met verbeteringen aanbrengen. En ook dat laatste zien steeds meer mensen gelukkig zelf in. Jaap - 18-05-2010 | 10:09-------------------------------------------------------------------------------------------------------Ben het met de meeste volkomen eens want de politie doet toch niks (alleen bekeuringen uitdelen en niet meer) en doe je aangifte word er gezegt: als u aangifte tegen degene doet kunt de aanklacht ook erger maken dan het al is dan zijn ze er zelf mooi vanaf. De klachten worden gewoon in de doofpot gestopt daarom doen steeds minder aangifte en word er een agent dan staat de tv en krant er vol van want dat is dan zo erg maar bij overval en mishandeling of vernieling dan zie je geen agent want dat is kennerlijk niet belangrijk want dan moeten ze werken Deventerse - 18-05-2010 | 10:08--------------------------------------------------------------------------------------------------------Mooie opsomming Koos.

Zoals bij het merendeel van de belangrijke dingen in het leven wordt er gesjoemeld met de opmaak van cijfers zodat ze de betrokken ambtenaren uitkomen. stem KOOS - 17-05-2010 | 22:12------------------------------------------------------------------------------------------------------------" Door de invoering van een nieuw registratiesysteem zijn de gegevens van 2009 nog niet beschikbaar." Eh....we zijn al halverwege 2010....fijn nieuw systeem als je nu nog niet kunt zeggen hoe de cijfers van 2009 er uit zien Von Strottenklepje - 17-05-2010 | 21:26------------------------------------------------------------------------------------------------------------Er is zeker niet meegenomen, dat in heel veel gevallen geen aangiftes meer worden gedaan omdat:

1. Het doen van een aangifte bijna moeilijker is dan een belastingformulier invullen. 2. De dader sneller weer buiten op de stoep staat, dan de gene die aangifte komt doen. 3. Er veelal niets aangedaan wordt en de aangifte gewoon ergens op de stapel verdwijnt. 4. De politie meer prioriteit heeft bij iets wat direct geld opbrengt (bekeuringen uitdelen). 5. De mensen moedeloos worden van het kastje naar de muur te worden gestuurd. 6. Het Nederlands strafbeleid een drama is en gebed zonder einde. 7. Een dader heeft in Nederland vaak meer rechten dan het slachtoffer. Koos - 17-05-2010 | 14:28

…………………………”

Legitimiteit:“Een losliggende straatsteen is voldoende om de maatschappelijke legitimiteit van politiek en bestuur te doen struikelen. Want aan zo’n wankele tegel stoot zich alle opgekropte politieke en maatschappelijke ergernis van de burger. Zelfs zijn kantelende visie op de vreemdeling kan definitief omslaan in negativisme bij een straattegel waar hij letterlijk ‘aanstoot’ neemt: ‘zie je wel, aan ons besteden ze geen aandacht, maar ze hebben wel….’

“De maatschappelijke legitimiteit is de legitimiteit van de nabijheid en de herkenning. De burger herkent zijn verwachtingen van goed beleid in de daden van lokaal bestuur en weet zich daarbij betrokken.”

Yves Leterme, in de Burgemeesterslezing van 9 september 2009.

Legitimiteit:“Mensen hebben tegenwoordig honderden meningen en duizenden wensen. Daar komt bij dat ze allemaal vinden dat zij ‘nu even aan de beurt zijn’, en de ander ‘maar even moet wachten’. Van politieke partijen en hun vertegenwoordigers gaat geen bindende werking meer uit. Mensen herkennen zich er niet meer in en zien de overheid niet meer als een instantie die de wil van het Volk in goede banen leidt, maar als een ‘sta in de weg’. We leven in een tijdperk waarin de wil van het volk niet meer het leidende principe is. We laten ons leiden door wat het Volk wil.”

Herman Tirion, in: ‘Beleidseffectmeting en legitimiteit’

Legitimiteit:•“De legitimiteit van een beleid is de aanvaardbaarheid van het beleid voor betrokkenen. Het gaat daarbij om de mate waarin het beleid door de betrokkenen als juist, gerechtvaardigd of althans acceptabel wordt beschouwd of gesteund.” (Hoogerwerf)

•“Goed bestuur is legitiem. Dat wil zeggen dat het wordt aanvaard door degenen namens wie bestuurd wordt.” (Rosenthal)

•“Gezag is legitiem wanneer degenen tot wie een gezagsdaad wordt geuit, in het algemeen en op voorhand gehoorzamen, omdat zij aannemen dat met de gezagsdaad daadwerkelijk waarden worden gediend die zij zelf belangrijk vinden.(…) Effectiviteit is echter niet de enige waarde die tot legitimiteit leidt. Effectiviteit moet door moraliteit worden gesteund, wil sociale legitimiteit ontstaan.”(Hoekema e.a)

Door Herman Tirion aangehaalde definities van legitimiteit in de bestuursweten-schappen, in: ‘Beleidseffectmeting en legitimiteit’

Legitimiteit:

“Legitimiteit is afhankelijk van opvattingen die in de loop van de tijd kunnen veranderen. Dat betekent dat legitimiteit afhankelijk is van de op dat moment geldende opvattingen. (…) Nu gaat het begrip legitimiteit toch altijd op de een of andere manier over ‘hoe het hoort’ of over ‘wat wel of niet kan’. In die zin is legitimiteit een begrip dat pas echte betekenis heeft als het een invulling geven waar we het met z’n allen min of meer over eens zijn. We hebben met andere woorden een ‘gezamenlijke definitie’ van het begrip legitimiteit nodig om het een zinvolle betekenis te geven.

Herman Tirion in: ‘Beleidseffectmeting en legitimiteit’

De ethische aspecten van web 2.0, bezien vanuit het vraagstuk van de

legitimiteit:verantwoordelijkheid, nabijheid en taal

als handvatten

(Morele) Verantwoordelijkheid:• “de persoon die verantwoordelijk wordt gesteld moet op enigerlei wijze in staat zijn te beoordelen of datgene wat hij doet of nalaat verantwoord is, dat wil zeggen, hij kan de voors en tegens van zijn gedrag, van de redelijkerwijze te verwachten gevolgen ervan en de belangen die ermee gemoeid zijn overzien en tegen elkaar afwegen;• het gedrag en de gevolgen moeten redelijkerwijs aan hemzelf kunnen worden toegeschreven: hij moet ze kunnen ervaren als effecten van zijn eigen daden, of als gebeurtenissen die hij beïnvloed zou kunnen hebben;• hij dient rekenschap of verantwoording af te leggen aan degene die hem verantwoordelijk stelt. Die verantwoording heeft betrekking op beide voorafgaande aspecten: in hoeverre zijn de gebeurtenissen verantwoord en aan hemzelf toe te schrijven?”

Herman van Erp, in: ‘Moraal, geluk en verantwoordelijkheid’

Nabijheid:• Nabijheid als gepaste afstand in tijd, ruimte, begrip,…

• Herkenning, identificatie of erkenning; erkenning als “in elkaars ogen bestaan”

• “De ander is niet eerst object van begrip en vervolgens iemand met wie wij spreken. Beide relaties vallen samen. Anders gezegd: het begrijpen van de ander is niet te scheiden van het feit dat men hem aanspreekt. Een persoon kan niet begrijpen zonder met hem te spreken. (…) De ontmoeting met een andere mens bestaat in het feit dat ik hem, ondanks mijn verregaande heerschappij en zijn onderdanigheid, niet bezit.(…) Alleen als naaste is de mens toegankelijk. Als gelaat. (…) Met een andere mens van aangezicht tot aangezicht in betrekking staan betekent dat ik hem niet kan doden.”Emmanuel Levinas, in: ‘Het menselijk gelaat’

Taal:• “Zijn we kwetsbaar voor taal doordat we binnen haar grenzen tot stand zijn gekomen? (…) We [zijn en] blijven afhankelijk van de manieren waarop we worden toegesproken om überhaupt enig vermogen tot handelen te kunnen realiseren.”• Een performatieve uiting is een uiting die iets doet (in tegenstelling tot een constatieve uiting, die slecht iets beschrijft). Twee soorten performatieve taalhandelingen kunnen onderscheiden worden: illocutionaire en perlocutionaire. “In het geval van illocutionaire taalhandelingen gaat het om taalhandelingen die bij het zeggen ook doen wat ze zeggen,en die dat op het moment van zeggen doen in het tweede geval gaat het om taalhandelingen die bepaalde effecten tot gevolg hebben: door iets te zeggen treedt daarna een bepaald effect op [een uiting kan bijvoorbeeld tot handelen aanzetten of verzet oproepen]. De illocutionaire taalhandeling is zelf de daad die ze bewerkstelligt, terwijl de perlocutionaire taalhandeling slechts tot gevolgen leidt die niet gelijk zijn aan de taalhandeling zelf.” Judith Butler, in: ‘Opgefokte taal’