Wat rest is liefde RUPERT SPIRA

Wat rest is liefde Uitspraken over de essentie van non-dualiteit

Rupert Spira

samsara

2013 Rupert Spira Oorspronkelijke titel: The ashes of love Oorspronkelijke uitgave: Non-Duality Press 2013 Nederlandse uitgave: Samsara Uitgeverij bv 2014 Vertaling: Han van den Boogaard Omslagontwerp: Erik Th: www.erikthedesign.com Lay-out: Studio 28, Hillegom

ISBN: 978-94-91411-17-5 I Nur 728

Niets uit deze uitgave mag gereproduceerd worden zonder schriftelijke toestemming van: Samsara Uitgeverij bv Herengracht 341, 1016 AZ Amsterdam www.samsarabooks.com

De waarheid zwijgt, maar als zij vragen krijgt over haar ware aard, ziet ze zich genoodzaakt zichzelf uit te spreken. De uitspraken in t rest is liefde zijn afkomstig uit gesprekken met vrienden gedurende een periode van drie jaar. Ik ben mijn vrienden ontzettend dankbaar, want door de intensiteit van hun belangstelling en hun grote liefde voor de waarheid hebben zij deze woorden vanuit het Zijn tot leven geroepen.

Voorwoord

Hoe vreemd. We kunnen verbranden. Hoe vreemd en verbijsterend: we kunnen van top tot teen verbranden en onszelf toch terugvinden in volheid.

Elke strofe in dit boek is een razende vuurzee. Er echt dichtbij komen, vol vertrouwen en open, betekent de mengelmoes van overtuigingen en wanen in brand steken die ons in onze kalme wanhoop overeind hebben gehouden, iets wat we uiteindelijk als iets onvermijdelijks zijn gaan beschouwen. Elke strofe in dit boek verbrandt wat we niet zijn, en laat zien wat we wel zijn.

We zijn de vrijheid zelf, vreugde zonder oorzaak en vrede zonder vijand. En wat nog frappanter is: nooit en te nimmer zijn we ooit begrensd geweest.

Die boek is een destillatie van indringende uitspraken, afkomstig uit het onderricht van Rupert Spira. Soms wordt er gebruik gemaakt van de muzikaliteit van de haiku, de bondigheid van een krachtige instructie, of de overtuigingskracht van een redevoering. Maar welke vorm ze ook hebben, ze dragen allemaal de schat van een volledig onderricht in zich.

We kunnen ons slechts verwonderen over de eenvoud en moeiteloosheid van deze herontdekking van de waarheid binnen onszelf. Want er valt niets te doen; het wordt gedaan zonder ons, in het eenvoudige loslaten van alles wat kan worden losgelaten. Sterker nog, we zien dat wat ons het meeste moeite kost, het onophoudelijke creren en onderhouden van een illusie, is de illusie die je doet geloven dat je een afzonderlijke entiteit bent, in weerwil van onze werkelijke ervaring van een onverdeelde en universele identiteit.

Zo worden de ongefundeerde ideen en overruigingen die we onvoorwaardelijk hebben aangenomen tot as verbrand, en hun verbranding wordt gevoeld als een

8

ontbinding. Zonder dat we het echt in de gaten hebben, verspreide het inzicht zich in ons en neemt het ons grondgebied volledig en in n keer in, niet met een beweging van het denken, maar in een golf van liefde.

Want de liefde is hier volop aanwezig. De liefde is de hoofdfiguur in dit boek, want liefde is de kern van wat we zijn.

Rupert Spira is een kunstenaar. Hij beeldhouwt woorden tot gecondenseerde vormen van zuivere intelligentie waaraan niets kan worden toegevoegd en waarvan niets kan worden weggehaald. Hij beeldhouwe ons inzicht tot het een zuiver licht, een zuivere vlam wordt.

Zoekers naar de waarheid die bekend zijn met zijn onderricht zullen hier de essentie ervan terugvinden: beknopt, scherp als een diamant, overweldigend in de onweerlegbaarheid van zijn redeneerkunst, ons onderdompelend in onvoorwaardelijke liefde. Anderen zullen getroffen worden door de helderheid en diepgang van de Werkelijkheid zoals die door deze advaitameester overgebracht wordt, en een glimp opvangen van een innerlijke revolutie.

Monique Proulx januari 2013

9

Inleiding Bewustzijn en het licht van het zuivere Kennen

In Wt rest is liefde wordt het woord 'Bewustzijn' of de uitdrukking 'Het licht van zuiver Kennen' gebruikt om onze ware natuur aan te duiden. Ze hebben beide weliswaar betrekking op dezelfde niet-objectieve ervaring- het kennen van ons eigen Zijn zoals het werkelijk is - en zijn daarom identiek, maar ze worden in twee verschillende contexten gebruikt om verschillende fasen van inzicht aan te geven. Hieronder volgt een beschrijving van die twee fasen, waardoor de context waarin die woorden in dit boek gebruikt worden duidelijk wordt.

Bij onze gebruikelijke manier van kijken wordt aangenomen dat onze ervaring uit twee wezenlijke ele-

11

menten bestaat: 1) een subject- het lichaam-geest-mechanisme, en 2) een object - dingen, anderen en de wereld. Om die reden zouden we die kijk op onze ervaring Conventionele Dualiteit kunnen noemen, waarin de subject- object-relatie impliciet zit ingebouwd.

Bij Conventionele Dualiteit wordt ervan uitgegaan dat het lichaam-geest-mechanisme - het subject van de ervaring - in verbinding staat met dingen, anderen en de wereld - de ervaringsobjecten - door kennen, voelen of waarnemen. In die zin wordt er van uitgegaan dat het lichaam-geest-mechanisme zich bewust is, en dat 'dingen, anderen en de wereld' is waar 'ik', het lichaam-geest-mechanisme, me bewust van ben.

Die overtuiging is het fundamentele uitgangspunt waarop onze wereldcultuur gebaseerd is, en ligt verankerd in onze taal in uitdrukkingen als 'Ik weet dit en dat', 'Ik hou van je', 'Ik zie een boom'. In al die gevallen is er sprake van een subject - 'ik'- dat een object

- 'jij' of 'het' - kent, voelt of waarneemt. Sterker nog, die overtuiging is zo verweven met onze cultuur dat de meeste mensen het helemaal niet als een overtuiging zien, en het in plaats daarvan onvoorwaardelijk aannemen als een feit dat absoluut waar is.

Als eerste stap naar inzicht in de ware aard van onze ervaring, wijst de leer der non-dualiteit ons erop dat

12

het niet 'ik', het lichaam-geest-mechanisme, is dat zich bewust is van dingen, anderen en de wereld, maar dat 'Ik', Bewustzijn, zich bewust is van lichaam en geest, alsmede van dingen, anderen en de wereld. Lichaam en geest worden dan gezien als ervaringsobjecten, en niet als het subject ervan.

In dit geval wordt gezien dat het subject of de kenner van de ervaring niet bestaat uit iets objectiefs, zoals een gedachte, beeld, gevoel, gewaarwording of waarneming. Het subject is gewoon aanwezig en is zich bewust, en er wordt daarom naar verwezen als 'Bewustzijn'. In het woord 'Bewustzijn' betekent het achtervoegsel 'zijn' 'de toestand, het zijn of de aanwezigheid van'. Het woord 'Bewustzijn' betekent dus de toestand van bewustzijn, of eenvoudigweg bewust zijn, of Zijn dat zich van zichzelf bewust is.

"

Omdat het geen enkele objectieve eigenschap bezit, wordt er van het ervaringssubject- zuiver Bewustzijngezegd dat het op zichzelf leeg is - leeg van gedachten, beelden, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen - en transparant, kleurloos, vormloos, niet waarneembaar en uiteindelijk ook onvoorstelbaar, hoewel we, als we willen spreken of schrijven over de uiteindelijke aard der ervaring, moeten toegeven dat we ons er toch een bepaalde voorstelling van proberen te maken.

13

Het proces aan de hand waarvan we ontdekken dat het niet 'ik', het lichaam-geest-mechanisme, is dat zich bewust is van dingen, anderen en de wereld, maar dat 'Ik', Bewustzijn, zich bewust is van lichaam en geest, alsmede van dingen, anderen en de wereld, wordt soms neti neti genoemd -ik ben noch dit, noch dat: ik ben niet mijn gedachten, ik ben me bewust van mijn gedachten; ik ben niet mijn gevoelens, ik ben me bewust van mijn gevoelens; ik ben niet de gewaarwordingen van mijn lichaam, ik ben me bewust van mijn lichamelijke gewaarwordingen; ik ben niet mijn waarnemingen -beelden, geluiden, smaken, structuren en geuren-ik ben me van die dingen bewust.

Zo bezien is neti neti een onderscheidings- of uitsluitingsproces, aan de hand waarvan we de overtuiging dat ik 'iets' ben -een mengsel van een lichaam en een geest -loslaten en gaan inzien dat ik 'niets' (niet een ding) ben -geen gedachte, beeld, gevoel, gewaarwording of waarneming.

Zo leidt de weg van neti neti -de Weg der Uitsluiting-naar een kennen van ons Zelf als zuiver Bewustzijn. Maar dat proces heeft ons nog niets verteld over de aard van Bewustzijn, behalve dat het gewoon aanwezig en bewust is. In die zin is het niet wat traditioneel ontwaken of verlichting genoemd wordt. Ontwaken of

14

verlichting is niet slechts de openbaring van de aanwezigheidvan Bewustzijn-al is dat een eerste stap- maar van de aard ervan.

Om van het inzicht dat Bewustzijn aanwezig en bewust is te komen tot de realisatie van zijn ware aard, is in de meeste gevallen enig onderzoek noodzakelijk. Echter, wie of wat zou Bewustzijn kunnen onderzoeken of kennen? Alleen Bewustzijn is bewust, en daarom kan alleen Bewustzijn iets over zichzelf weten. Bewustzijn onderzoeken betekent dus je bewust zijn van Bewustzijn. Maar om zich bewust te zijn van zichzelfhoeft Bewustzijn niet iets nieuws te leren kennen. Door slechts zichzelf te zijn, is Bewustzijn zich al op natuurlijke wijze en moeiteloos bewust van zichzelf, zoals de zon zichzelf op natuurlijke wijze en moeiteloos verlicht door gewoon zichzelf te zijn.

Onderzoek doen naar onze wezenlijke natuur is, ondanks het feit dat zo'n onderzoek bijna altijd in gang gezet wordt door een denk- en vraagproces, uiteindelijk gewoon je bewust zijn van je wezenlijke Zijn als zuiver Bewustzijn. Tijdens dat proces wordt het naar buiten en op objecten gerichte denken ontdaan van zijn object

15

en vloeit het, omdat het niets meer heeft om zich op te richten of zich aan te hechten, op natuurlijke wijze, moeiteloos en spontaan terug naar zijn bron als zuiver Bewustzijn, en blijft het zich daar bewust van.

Doordat we ons bewust zijn geworden van onze wezenlijke natuur als zuiver Bewustzijn, wordt de herinnering aan onze altijd aanwezige en grenzeloze natuur weer levend - de herinnering aan ons eeuwige, oneindige Zijn. Natuurlijk is dat geen herinnering 'aan iets'. Toch is 'herinnering' het juiste woord ervoor, want dat kennen van ons eigen Zijn - het kennen van zichzelf zoals het werkelijk is-heeft altijd al deel van ons uitgemaakt en is daarom niet iets wat voor het eerst ontdekt wordt. Het was slechts ogenschijnlijk kwijtgeraakt, verhuld, over het hoofd gezien of vergeten.

Naar die herinnering aan onze altijd aanwezige, grenzeloze natuur wordt in de spirituele tradities op verschillende manieren verwezen als ontwaken, verlichting, satori, bevrijding, nirvana, opstanding, moksha, bodhi, rigpa, kensho etcetera. In al die voorbeelden wordt naar dezelfde ervaring verwezen: het loslaten van de identificatie met alles wat we daarvoor beschouwden als eigen aan en wezenlijk voor ons Zelf. In de zentraditie wordt het De Grote Dood genoemd, en in de christelijke religie wordt het beschreven als de Kruisi-

16

ging en de Wederopstanding - het wegvallen van de beperkingen die het denken het Zelf heeft opgelegd, en de openbaring van zijn eeuwige, grenzeloze natuur.

Dat ontwaken voor onze wezenlijke natuur als altijd aanwezig, eindeloos Bewustzijn kan wel of niet een onmiddellijk en dramatisch effect hebben op lichaam en geest. In veel gevallen zal die herkenning zo stilletjes plaatsvinden dat het denken het niet eens opmerkt.

Ik heb ooit een verhaal gehoord over een leerling van een bekende zenmeester. Die vroeg aan de meester: 'Waarom hebt u het nooit over uw verlichtingservaring?' Op dat moment stond de vrouw van de zenmeester achter in de zaal op en riep ze uit: 'Omdat hij er nooit een gehad heeft!' Anderen vertellen dat ze zo gedesorinteerd raakten door de simpele herkenning van hun wezenlijke Zijn dat ze bijvoorbeeld twee jaar lang op een bankje in het park hebben gezeten om eraan te wennen!

Hoe dan ook, met de herkenning van je ware natuur ben je pas halverwege: de ware natuur van ons Zelf - zuiver Bewustzijn - is dan weliswaar herkend als het eeuwige, grenzeloze subject van alle ervaring, maar de objecten van lichaam, geest en wereld moeten dan nog wel in ons nieuwe inzicht worden opgenomen.

In die fase is onze ware natuur gerealiseerd als transcendent Bewustzijn; het op de achtergrond aanwezig

17

zijn van Bewustzijn als getuige van alle ervaringen; de altijd aanwezige, grenzeloze ruimte waarin de tijdelijke, beperkte objecten van lichaam, geest en wereld verschijnen, en waarmee ze gekend worden; de leegte waarin de volheid van de ervaring verschijnt.

Maar vanuit dit gezichtspunt bestaat de ervaring nog steeds uit een subject- zij het een verlicht subject - en een object. Het subject - eeuwig, eindeloos Bewustzijn - wordt soms vergeleken met een open, lege ruimte als de hemel waarin de ervaringsobjecten - gedachten, beelden, gevoelens, lichamelijke gewaarwordingen en waarnemingen - als wolken verschijnen en verdwijnen. In die zin is Bewustzijn nog steeds 'iets', zij het een transparant, leeg 'iets'. Maar dan bevinden we ons nog steeds in het gebied van de dualiteit - wat we Verlichte Dualiteit zouden kunnen noemen - waarin een eeuwig, grenzeloos subject een tijdelijk, begrensd object lijkt te kennen.

Het is in die context dat het woord 'Bewustzijn' gebruikt wordt in Wt rest is liefde.

Als de vrede en het geluk die eigen zijn aan het kennen van ons eigen Zijn- zijn kennen van zichzelf- volledig

18

gevoeld en geleefd wil worden in alle aspecten van het leven, moet ons verlichte inzicht opgenomen worden in alle ervaringsgebieden, dat wil zeggen, in de manier waarop we denken, voelen, handelen, waarnemen en in relatie staan.

Vandaar dat er een tweede weg is - de Weg van de Insluiting ofwel de tantrische Weg- waarin de manier waarop we denken, voelen, handelen, waarnemen en in relatie staan geleidelijk aan op n lijn komt met ons nieuwe inzicht. Op deze Weg van de Insluiting- ofwel De Grote Wedergeboorte, zoals het in de zentraditie genoemd wordt, of de Transfiguratie in de christelijke traditie, ontdekken we dat onze wezenlijke natuur als zuiver Bewustzijn niet slechts aanwezig is als de getuige van iedere ervaring, maar dat het de substantie of werkelijkheid is van iedere ervaring. In die zin vormt hij niet slechts de achtergrond van de ervaring, maar ook de voorgrond; is hij niet slechts transcendent, maar ook immanent.

In dat besef stort de dualiteit, dat wil zeggen, het onderscheid tussen het subject- zuiver Bewustzijn- en de objecten van lichaam, geest en wereld, in elkaar. In feite stort hij niet in elkaar, want hij bestond om te beginnen al niet. In plaats daarvan wordt helder gezien dat dualiteit nooit bestaat en heeft bestaan: in werke-

19

lijkheid is er geen zelf- noch een tijdelijk en begrensd zelf. noch een altijd aanwezig en onbegrensd zelf- dat kent, noch een eindig object, ander of wereld die gekend wordt. Er is slechts zuiver Kennen - n volkomen vertrouwd, naadloos, ondeelbaar, altijd aanwezig, onbegrensd geheel.

Dat is de betekenis waarin de term 'Kennen' of 'Het zuivere licht van het Kennen' gebruikt wordt in Wt rest is Liefde - om het gevoelde inzicht mee te beschrijven waarin elk onderscheid russen een ogenschijnlijk subject en een ogenschijnlijk object, ander of wereld is opgelost, in tegenstelling tot de term 'Bewustzijn' of 'Zuiver Bewustzijn', waarin nog steeds sprake is van een ogenschijnlijk subject en object.

En zoals de open, lege hemel, waarin de objecten van lichaam, geest en wereld ronddrijven als wolken, als metafoor gebruikt wordt voor de relatie russen Bewustzijn en de ervaring, zo wordt de metafoor van het scherm en een beeld of Hlm gebruikt als metafoor voor zuiver Kennen, waarin er geen sprake is van een subject of object.

Maar het scherm in deze metafoor is een bewust scherm: het ziet of kent de beelden die erop verschijnen, en het is tegelijkertijd de substantie waaruit ze bestaan. Zo kent het ze als zichzelf, niet als objecten of anderen.

20

In dit geval bevindt zich geen werkelijk object met een onafhankelijk bestaan, dat we 'een beeld' noemen, op het scherm. Er zijn niet twee dingen - 'A-dvaita', niettwee - aanwezig: scherm en beeld; alleen het scherm bestaat. Het scherm trilt binnen zichzelf en verschijnt als het beeld, maar in werkelijkheid wordt en kent het nooit iets anders dan zichzelf.

Op dezelfde manier trilt zuiver Kennen binnen zichzelf en neemt het de vorm aan van denken, voelen, gewaarworden, zien, horen, aanraken, proeven en ruiken, en lijkt het een geest, lichaam en wereld te worden, maar wordt of kent het in werkelijkheid niets anders dan zichzelf.

Vanuit het gezichtspunt van het zuivere Kennen bestaan er dus geen 'objecten'. Er bestaan alleen objecten en zeiven vanuit het bedrieglijke gezichtspunt van een van de figuren in de film.

De naam die we meestal geven aan de afwezigheid van elk onderscheid tussen een subject dat kent en een object, ander of wereld die gekend worden, is liefde of schoonheid. Liefde is de ervaring dat er geen anderen zijn; schoonheid is de ervaring dat er geen objecten zijn.

In feite kunnen we geen enkel woord met recht ge-bruiken om de werkelijkheid van de ervaring mee te

21

beschrijven, want die blijft onbenoembaar, voor altijd buiten bereik van het denken, en toch volkomen vertrouwd. Om die reden worden er helemaal geen woorden of enorm veel woorden gebruikt om te proberen die Werkelijkheid over te brengen!

De Weg van de Uitsluiting- ik ben niet dit, niet dat - brengt ons van de overtuiging 'ik ben iets' naar het inzicht 'ik ben niets'. De Weg van de Insluiting- ik ben wel dit, ik ben wel dat- brengt ons van het inzicht 'ik ben niets' naar het gevoelsinzicht 'ik ben alles'.

De Weg van de Uitsluiting is een weg van onderscheid, waarin we onderscheid maken tussen wat wel en niet wezenlijk is voor ons Zelf. De Weg van de Insluiting is een liefdesweg, waarop gezien wordt dat elk onderscheid onwerkelijk is, en we de eenheid met alle ogenschijnlijke objecten en anderen ontdekken die ons eigen is. Deze weg der liefde leidt naar wat we Belichaamde Verlichting zouden kunnen noemen, waarin het inzicht in de ware natuur van het altijd aanwezige, eindeloze Bewustzijn geleidelijk doordringt tot alle levensgebieden en lichaam, geest en wereld doordrenkt en verzadigt met zijn licht. Het is een nooit eindigend proces.

22

Van Conventionele Dualiteit naar Verlichte Dualiteit nemen we de Weg van de Uitsluiting, de Weg van het Onderscheid; van Verlichte Dualiteit naar Belichaamde Verlichting nemen we de tantrische Weg van de Insluiting, de Weg van Liefde en Schoonheid.

Deze drie fasen - Conventionele Dualiteit, Verlichte Dualiteit en Belichaamde Verlichting - vinden we terug in alle grote spirituele en religieuze tradities: in het christendom: de kruisiging, wederopstanding en transfiguratie; in de alchemistische traditie: onderscheid, verheldering en transformatie; in de boeddhistische traditie: samsara, dan nirvana, dan samsara staat gelijk aan nirvana; eerst vorm, dan leegte, dan leegte is vorm en vorm is leegte. Zoals Ramana Maharshi heeft gezegd: "De wereld is niet echt; alleen Brahman is echt; Brahman is de wereld."

Eerst ontdekken we dat elke ervaring verschijnt in en gekend wordt door de open, lege ruimte van Bewustzijn. Dan komen we tot de ontdekking dat Bewustzijn niet slechts de drager en kenner, maar de substantie of werkelijkheid van elke ervaring is.

Als het onderscheid tussen Bewustzijn en de ogenschijnlijke objecten van lichaam, geest en wereld wegvalt, of, beter gezegd, als gezien wordt dat het totaal niet bestaat, komt het besef dat alles wat we ooit ken-

23

nen of waarmee we ooit in contact komen her kennen van de ervaring is. In feite gaar het niet eens over het kennen 'van de ervaring', want een ervaring die losstaat van het Kennen wordt nooit gevonden.

We kennen alleen maar het Kennen. Maar het 'we' of het 'ik' dar het Kennen kent staat er niet los van. Het Kennen wordt niet door iets anders gekend dan zichzelf.

Alles wat ooit gekend wordt is het Kennen, en het is het Kennen dat zichzelf kent.

24

Er bestaat alleen het licht van zuiver Kennen.

Rupert Spira Februari 2013

Vanuit het gezichtspunt van de aarde komt en gaat de zon, terwijl hij in werkelijkheid altijd aanwezig is. Op dezelfde manier komt en gaat, vanuit het gezichtspunt van lichaam en geest, onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn, maar is hij, in zijn eigen ervaring van zichzelf, altijd aanwezig.

25

Alle ervaringen worden belicht, of kenbaar gemaakt, door het licht van zuiver Kennen. Dat Kennen vervult alle gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen, ongeachte hun specifieke eigenschappen. We zijn dat transparante, onveranderlijke Kennen.

26

Ons Zelf- helder, open, leeg Bewustzijn- kan niet verlicht zijn. Het is al het licht dat elke ervaring verlicht. Noch kan een afz.onderlijk zelf verlicht zijn, want als het afz.onderlijke zelf in het licht van Bewustzijn komt te staan, verdwijnt het, zoals een schaduw verdwijnt als hij blootgesteld wordt aan het licht van de wn.

27

Je identiteit en zekerheid investeren in iets wat verschijnt, beweegt, verandert en weer verdwijnt, is de oorzaak van elke vorm van onvrede.

28

Het afzonderlijke zelf is geen entiteit; het is een activiteit: de activiteit van denken en voelen dat onze wezenlijke naruur van zuiver Bewustzijn deel uitmaakt van de beperkingen en de bestemming van lichaam en geest.

29

Zoals een scherm volkomen n is met alle beelden en er tegelijkertijd vrij van is, zo is onze ware natuur van helder, leeg Kennen n met alle ervaringen en er tegelijkertijd toch vrij van.

30

We zijn de open, lege, ruimte biedende aanwezigheid van Bewustzijn waarin de objecten van lichaam, geest en wereld verschijnen en verdwijnen, waarmee ze gekend worden en waar ze uiteindelijk ook uit bestaan. Wees je daar gewoon bewust van, en wees dat zelf, bewust.

31

Als alles wat losgelaten kan worden losgelaten is, is wat rest dat waar we boven alles naar verlangen.

32

In onwetendheid ben ik iets; in inzicht ben ik niets; in liefde ben ik alles.

33

Ons Zelf- helder, leeg Bewustzijn - kent geen weerstand en is daarom de Vrede zelf; het is nergens naar op zoek en is daarom het Geluk zelf; het valt samen met alles wat verschijnt en is daarom zuivere Liefde.

34

Het enige waar het afzonderlijke zelf niet tegen kan, is helder gezien worden. Het afzonderlijke zelf helder zien, is zien dat het nier bestaat.

35

Ik, open, leeg Bewustzijn, ben me bewust van gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen, maar besta er niet uit. Al die dingen komen, gaan, bewegen en veranderen, terwijl Ik blijf zoals Ik ben, zonder geboorte, dood, beweging of verandering - eeuwig en oneindig.

36

Nu is geen moment in de tijd dat ingesloten zit tussen de twee uitgestrekte ruimten van verleden en toekomst. Het Nu van dit moment is het enige Nu dat er is- het eeuwige Nu. Het is nergens vandaan gekomen en het gaat nergens heen.

37

Tijd en ruimte zijn de manier waarop het denken zich een voorstelling maakt van de eeuwige en oneindige natuur van Bewustzijn.

38

Volkomen openheid, pure gevoeligheid, onvoorwaardelijke acceptatie: dat is niet iets wat jij, als persoon, kunt doen; het is, wat je als zuiver Bewustzijn, bent.

39

Vanuit het gezichtspunt van een eindig zelf, bestaat de ervaring uit een veelheid en diversiteit aan eindige objecten en zelven, waarvan sommige gezien worden als 'ik', andere als 'niet ik'. Vanuit het gezichtspunt van de ervaring zelf, bestaat alleen de naadloze intimiteit met zichzelf, n ondeelbaar, onbenoembaar geheel dat steeds weer van naam en vorm verandert, maar dat nooit wezenlijk verandert.

40

Onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn heeft geen naam, maar wordt aangesproken met alle namen; hij heeft geen vorm, maar is de substantie waaruit alle vormen bestaan.

41

Het spirituele pad kent drie essentile stappen: de eerste is zien dat je geen lichaam of geest bent, maar het Bewustzijn waarin die verschijnen; de tweede is de aard van Bewustzijn onderzoeken en ontdekken dat die geen deel uitmaakt van de bestemming of de beperkingen van lichaam en geest - dat wil zeggen, de eeuwige, oneindige natuur ervan ontdekken; en de derde is een leven leiden dat in overeenstemming is met dat inzicht.

42

Het afzonderlijke zelf is geen entiteit; het is een activiteit: de activiteit van het weerstand hebben tegen wat er is en op zoek zijn naar wat er niet is.

43

Zoals een mot nooit de vlam aanraakt die hij zoekt, maar er wel in sterft, zo vindt het ogenschijnlijk afzonderlijke zelf nooit de vrede of het geluk waar het naar verlangt, maar het lost er wel in op. Dat oplossen is de ervaring van vrede en geluk.

44

Het denken heeft twee mogelijkheden: of het richt zich naar buiten, naar objecten of toestanden, en dan neemt het de vorm aan van lijden; of het richt zich naar binnen, naar de kern van de ervaring, en dan lost het op in vrede.

45

Wees bewust de vredevolle aanwezigheid van Bewustzijn, en zie dat die vrede niet afhankelijk is van de toestand van geest, lichaam of wereld, zoals het scherm niet afhankelijk is van de inhoud van de woorden of de vorm van de beelden die er op verschijnen.

46

Ken jezelf als niets; voel jezelf als alles.

47

Geluk is gewoon het kennen van ons Zijn wals het in werkelijkheid is - zijn kennen van zichzelf. Het ogenschijnlijk over het hoofd zien, verhullen of vergeten van ons eigen Zijn is de wortel van alle onvrede.

48

Ons Zelf- helder, open, leeg Bewustzijn- kan niet als object gekend worden, maar wordt nooit niet gekend.

49

We zijn het Kennen waarmee alle ervaringen worden gekend, en het Zijn in alles wat bestaat. Die ogenschijnlijk twee dingen - Kennen en Zijn - zijn n in en als ons Zelf.

50

Het Kennen waarmee het denken objecten, anderen en de wereld lijkt te kennen, behoort ons Zelf, altijd aanwezig eindeloos Bewustzijn toe, zoals het licht waarmee de maan op de aarde schijnt de zon toebehoort.

51

Bewustzijn- de intimiteit van ons eigen Zijn- kan niet gekend worden als object, zoals een gedachte, gevoel, gewaarwording of waarneming, en toch wordt daarin alleen Bewustzijn werkelijk gekend, zoals het scherm nooit gevonden wordt in een fllm, en het toch alles is wat er werkelijk gezien wordt.

52

Meditatie is wat we zijn, niet wat we doen; het ahonderlijke zelf is wat we doen, niet wat we zijn.

53

Het hele avontuur van het afzonderlijke zelf vindt plaats in de luchtbel van denken en voelen binnen Bewustzijn, maar Bewustzijn zelf neemt nooit deel aan dat avontuur.

54

Zoals een figuur in een film alleen echt is vanuit het gezichtspunt van die figuur, zo is een afzonderlijk zelf alleen echt vanuit zijn eigen denkbeeldige gezichtspunt.

55

Zie gedachten en gevoelens als een trein die een station binnenrijdt en weer vertrekt; wees her station, en nier een passagier.

56

De ervaring is op zichzelf niet verdeeld in een deel dat ervaart en een ander deel dar wordt ervaren. Het is n ondeelbaar, onbenoembaar, intiem geheel. Liefde en schoonheid zijn de namen die aan de ervaring gegeven worden als die intimireit gekend en gevoeld wordt. Zij zijn de natuurlijke roestand van elke ervaring, nier de specifieke roesrand van een bepaalde ervaring.

57

Wees noch de kenner, noch het gekende, maar het kennen van de ervaring. Dan vind je jezelf terug als iedereen en alles.

58

Ons wezenlijke zijn van zuiver Bewustzijn verleent werkelijkheid aan alle dingen die er lijken te zijn en geeft ze hun ogenschijnlijk onafhankelijke bestaan, wals een scherm de figuren en objecten in een film werkelijkheid verleent en hen hun eigen ogenschijnlijk onafhankelijke bestaan geeft.

59

De ervaring is n naadloos, onbenoembaar, intiem geheel. Alleen het denken verdeelt die intimiteit in een ogenschijnlijke veelheid en diversiteit aan objecten en zelven, en stelt zich daarbij een 'ik' en een 'niet ik' voor.

60

Als het doen trager wordt, komt het denken dat er aan ten grondslag ligt aan het licht; als het denken oplost, wordt het voelen dat erachter zit blootgelegd; als het voelen afneemt, wordt her Zijn dat er de kern van vormt onthuld.

61

Wees bewust de open, lege, heldere ruimte van Bewustzijn- open omdat hij ruimte biedt aan alle verschijningen van geest, lichaam en wereld, precies zoals ze zijn; leeg omdat hij zelf geen vorm heeft, maar ruimte biedt aan alle vormen; en helder omdat hij dat is wat alle ervaringen helder zichtbaar of kenbaar maakt.

62

Zien wat het afzonderlijke zelf is, is zien dat het niet bestaat.

63

Meditatie is noch een activiteit, noch her ophouden van een activiteit. Het is bewust aanwezig zijn als de lege, open, ruimte biedende aanwezigheid van Bewustzijn waarin alle ervaringen verschijnen, waarmee ze gekend worden, en waaruit ze uiteindelijk ook bestaan.

64

Als we begrijpen dat waar we ten diepste naar verlangen nooit gevonden kan worden in een object, substantie, activiteit, relatie of toestand, raakt ons verlangen op natuurlijke wijze en moeiteloos zijn richting en dynamiek kwijt, vloeit het terug naar zijn bron en wordt het blootgelegd als het geluk waarnaar we op zoek waren.

65

Als het voelen ontdaan wordt van de voeler en het gevoelde, straalt het als liefde; als het waarnemen ontdaan wordt van de waarnemer en het waargenomene, straalt het als schoonheid.

66

We kunnen het geluk niet kennen, we kunnen het alleen maar zijn; we kunnen niet ongelukkig zijn, we kunnen dat ongelukkig zijn alleen maar kennen.

67

A.fronderlijke objecten en zeiven omstaan alleen vanuit het bedrieglijke gezichtspunt van een afzonderlijk subject, terwijl Ik, Bewustzijn, die noch een subject, noch een object ben, en toch de werkelijkheid van beide, eeuwig.

aanwezig ben.

68

Alles wat gekend wordt is het kennen van de ervaring, en we zijn dat Kennen.

69

Aanvankelijk lijken we in de wereld te zijn, dan lijkt de wereld in ons te zijn, en uiteindelijk lost het onderscheid tussen onszelf en de wereld op.

70

Zoek in alle ervaringen naar dat wat niet verschijnt, beweegt, verandert, ontstaat of verdwijnt, en ken jezelf als dat.

71

Zoals een scherm nooit werkelijk verduisterd, laat staan beschadigd wordt door een beeld, ook al is het n met alle beelden, w wordt onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn nooit verhuld of beschadigd door welke verschijning van lichaam, geest en wereld dan ook, ook al is het volkomen n met al die verschijningen.

72

De wereld kennen is de wereld zijn, en de wereld zijn is van de wereld houden.

73

Alles war ervaren wordt is de ervaring, maar er is geen onafhankelijk zelf dat ervaart, en geen onafhankelijk object, ander of wereld die wordt ervaren. Er is alleen het ervaren van de ervaring, en dat 'ervaart' dat ervaringen ervaren.

74

Vraag je Zelf, Bewustzijn, wat het denkt of voelt ten aanzien van welke ervaring dan ook, en het antwoord zal altijd hetzelfde zijn, ongeacht de specifieke hoedanigheid van die ervaring: geen antwoord!

75

Geluk is de afwezigheid van weerstand regen wat is. Het is de hoogste spirituele oefenpraktijk Maar het is geen oefenpraktijk die ondernomen kan worden door een persoon; het is de altijd aanwezige naruur van ons Zelf, Bewustzijn.

76

Als het 'ik' van het afzonderlijke zelf bevrijd wordt van alle gedachten en gevoelens waar het onder gebukt gaat, wordt het blootgelegd als het altijd aanwezige, onbegrensde 'Ik' van zuiver Bewustzijn.

77

Identificatie vindt altijd plaats met her denken, nooit met her Zelf.

78

Zoals n zon weerspiegeld wordt in ralloze plassen die allemaal een afz.onderlijk beeld van dezelfde zon laten zien, zo wordt her grenzeloze en altijd aanwezige licht van zuiver Kennen weerspiegeld in zeven miljard geesten als het gevoel 'ik ben', en roept het de verschijning van zeven miljard zelven op.

79

We denken gewoonlijk dat een afzonderlijk zelf zijn ons natuurlijk en moeiteloos afgaat, en dat de open, lege aanwezigheid van Bewustzijn zijn ons moeite kost. In feite is het precies andersom: de open, lege aanwezigheid van Bewustzijn zijn is natuurlijk en gaat ons moeiteloos af, maar een afzonderlijk zelf zijn vraagt een voortdurende en subtiele inspanning van het denken en voelen.

80

Wees geen ziener; wees het zien. Een ziener zijn is iemand zijn, ergens; het zien zijn is niemand zijn, overal.

81

Als we begrijpen, zijn we aanwezig als open, leeg Bewustzijn - de getuige van iedere ervaring; als we liefhebben, zijn we aanwezig als het licht van zuiver Kennen - de substantie van de ervaring.

82

De ervaring verschijnt als een weerspiegeling van jouw gezichtspunt: vanuit het gezichtspunt van een lichaam is het een verzameling objecten en zelven; vanuit het gezichtspunt van de geest is het allemaal denken, gewaarworden en waarnemen; vanuit het gezichtspunt van Bewustzijn, is het alleen maar Bewustzijn.

83

Zoals stoom, water en ijs allemaal modulaties zijn van n substantie, zo zijn geest, lichaam en wereld allemaal modulaties van n Zijn- het altijd aanwezige licht van zuiver Kennen.

84

Ik schijn als het Kennen in alles wat gekend wordt, wals de zon schijnt als het licht in alles wat wordt gezien.

85

Ik - helder, open, leeg Bewustzijn - ben de waarheid van jouw Zijn en ben eeuwig bij jou, in jou, als jou, terwijl ik rustig schijn in het hart van iedere ervaring. Keer jezelf maar naar Mij roe, en Ik zal je in Me opnemen.

86

Geest, lichaam en wereld waken en slapen in Mij - het licht van zuiver Kennen - maar Ik waak of slaap nooit in hen.

87

Als het zoeken en weerstand bieden dat het ogenschijnlijk afzonderlijke zelf kenmerkt ten einde komt, schijnt onze wezenlijke natuur van vrede en geluk zoals hij werkelijk is.

88

Als we onze gedachten willen veranderen, moeten we om te beginnen het universum veranderen.

89

De afzonderlijke entiteit gedijt op het tot rust brengen van het denken, en houdt daarmee zijn eigen innerlijke onrust in stand. Laat het denken zijn wat het is, en blijf zelf wat je bent.

90

Ons Zelf, het licht van zuiver Kennen, kan niet gedacht, gevoeld of waargenomen worden, maar maakt wel alle denken, voelen en waarnemen mogelijk.

91

Als geluk verhuld wordt, komt er verlangen op. Als een verlangen vervuld wordt, komt het geluk weer tevoorschijn.

Inzicht voorkomt dat geluk verhuld wordt. Onwetendheid zorgt ervoor dat we op zoek gaan naar de vervulling van onze verlangens.

92

Dat waar alle mensen naar verlangen is eeuwig aanwezig en schijnt in het hart van iedere ervaring.

93

Het denken geeft de ervaring zijn naam, de zintuigen geven hem zijn vorm, maar het licht van zuiver Kennen verleent hem zijn werkelijkheid.

94

Lijden is niet het tegenovergestelde van geluk; het is de verhulling van geluk. Het is een oproep van het geluk zelf die ons er aan herinnert dat we ons Zelf zijn gaan aanzien voor een idee, een beeld of een object.

95

De afscheiding russen de kenner en het gekende, de ervaarder en her ervarene, de denker en de gedachte, de voeler en her gevoelde, de doener en de daad, vindt in werkelijkheid nooit plaats. Hij bestaat alleen uit de gedachte die hem denkt, en komt in het lichaam concreet tot uitdrukking in de vorm van gevoelens.

96

Zoals her onbeperkte scherm beperkt lijkt als het de naam en vorm van een figuur of object in een film aanneemt, maar in werkelijkheid nooit beperkt wordt, zo lijkt ons Zelf, Bewustzijn, tijdelijk en beperkt te worden als her de vorm van denken, gewaarworden en waarnemen aanneemt, maar wordt her er in werkelijkheid nooit door beperkt.

97

Gedachten en gevoelens hebben voorkeuren, maken keuzes, vinden dingen fijn en niet fijn, gaan op dingen af en hebben er weerstand tegen, prijzen en beschuldigen, hopen en wanhopen, beoordelen en veroordelen, maar ons Zelf, Bewustzijn, dat wat dat alles kent, deelt hun vooroordelen niet. Bewustzijn ziet alle mensen en dingen als elkaars gelijke, zoals de zon evenveel licht werpt op alle objecten.

98

Aandacht is Bewustzijn plus een object. Bevrijd van haar gerichtheid op een object, stroomt de aandacht terug naar haar bron en kent ze zichzelf als zuiver Bewustzijn.

99

Alles wat verzekerd is in het gekende is het Kennen. Alles war veilig is in de ervaring is het Ervaren.

100

Veruit het grootste deel van het ogenschijnlijk afzonderlijke zelf bestaat als een gevoel in het lichaam, niet slechts als een gedachte in de geest. Totdat het non-duale inzicht diep doordringt in het lichaam, zullen we, ook als ons inzicht helder is, blijven voelen, handelen, waarnemen en in relatie staan op een manier die het ogenschijnlijke bestaan van een afzonderlijk zelf verraadt.

101

Voordat een gedachte, gewaarwording of waarneming ons iets verrelt over een geest, lichaam of wereld, kondigt hij eerst de aanwezigheid van het Bewustzijn aan waarin hij verschijnt, waarmee hij gekend wordt en waar hij uiteindelijk uit bestaat. Zo schijnt iedere ervaring met het licht van Bewustzijn.

102

Bewustzijn leeft in de eeuwigheid, maar danst in de tijd.

103

Verlies jezelf niet in gedachten en gevoelens; laat ze zichzelf in jou verliezen.

104

Zoals de maan afwisselend volledig, deels of helemaal niet zichtbaar is en toch altijd dezelfde volle maan is, zo is Bewustzijn ten allen tijde en onder alle omstandigheden volledig aanwezig, ook al doen de drie toestanden van waken, dromen en slapen het voorkomen alsof het verschijnt, beweegt, verandert en verdwijnt.

105

Voor het zelf dat samengesteld is uit denken en voelen, zijn sommige ervaringen intiem, andere niet. Voor het ware en enige Zelf van zuiver Bewustzijn is elke ervaring even intiem.

106

Ons Zelf, Bewustzijn, is als een open, lege, mogelijkheden biedende ruimte. Als wdanig hebben we nergens weerstand tegen, houden we niets vast en zijn we nergens naar op zoek. Daardoor is geluk onze wezenlijke natuur.

107

Gedachten zijn bijna altijd op reis naar een verleden of toekomst, maar onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn gaat nooit met hen mee op reis.

108

Kun je iemand of iets losmaken van de ervaring, en de ervaring van jezelf? Nee? Doe dat dan ook niet!

109

Zoals een figuur in een ftlm over de wereld lijkt te reizen, maar in werkelijkheid nooit het scherm verlaat, zo lijkt het denken naar een verleden en een toekomst te reizen, maar verlaat het in werkelijkheid nooit het Nu.

110

Een object bestaat omdat we er aan denken; we denken er niet aan omdat het bestaat.

111

Als het 'ik' van het ogenschijnlijk afzonderlijke zelf ontdaan wordt van alle overtuigingen en gevoelens van gemis en beperking, wordt her kenbaar als het ware en enige 'ik' van het altijd aanwezige, eindeloze Bewustzijn.

112

Ken met je geest tienduizend dingen; voel met je hare slechts n werkelijkheid.

113

Het radicale geneesmiddel tegen lijden is zien dat onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn net als een lege ruimte geen weerstand, en dus geen lijden kent.

114

Ken jezelf als het zien, niet als de ziener, en je zult jezelf overal terugvinden.

115

Alles wat we van een geest, lichaam en wereld ervaren is denken, voelen, gewaarworden, zien, horen, proeven, aanraken en ruiken; en dat bestaat allemaal uit het kennen ervan. Alles wat derhalve ooit gekend wordt, is het Kennen, en het is het Kennen dat het Kennen kent.

116

Het afzonderlijke, innerlijke zelf is als een tussenpersoon die ons wezenlijke Zijn van altijd aanwezig, eindeloos Bewustzijn losmaakt van iedere ervaring. Dar plaatst ons in een conflictrelatie waarin we de huidige situatie altijd proberen vast te houden, te weerstaan of te veranderen, en we hem niet de ruimte geven om het enige te zijn wat hij altijd is - gewoon wat hij is. Zonder die tussenpersoon is de relatie tussen onszelf en iedere ervaring er een van natuurlijke, moeiteloze intimiteit. Die intimiteit is de ervaring van liefde in relatie tot mensen en dieren, geluk in relatie tot situaties, en schoonheid in relatie tot objecten.

117

Als afgescheidenheid werkelijk bestond, zouden we het kwijt moeten zien te raken. Maar afgescheidenheid is een illusie. Proberen je te ontdoen van een illusie bevestigt alleen maar zijn ogenschijnlijke realiteit en versterkt hem daarmee.

118

De mysticus onderzoekt zichzelf; de kunstenaar en de wetenschapper onderzoeken de wereld. Als beiden ver genoeg gaan, komen ze onvermijdelijk tot dezelfde conclusie: dat alles en iedereen dezelfde werkelijkheid deelt. Alleen omdat geen van beide partijen tot het einde gaat, lijken er verschilpunten te bestaan.

119

In plaats van de ervaring te zien als een verzameling objecten of zelfstandige naamwoorden, voel slechts in termen van werkwoorden. In plaats van te denken 'Ik weet dit en dat', voel 'Er is slechts weten en dat ben ik'. In plaats van te denken: 'Ik heb je lief, voel: 'Er is alleen liefhebben en dat ben ik'. In plaats van te denken: 'Ik zie de boom', voel: 'Er is alleen zien en dat ben ik.'

120

Eerst stellen we ons een ego voor, dan verdedigen we het, dan brengen we het tot uitdrukking, dan vervullen we het, dan proberen we ons er van te ontdoen, dan verwelkomen we het, dan doorzien we het, en uiteindelijk zien we dat het ten allen tijden niet bestaat.

121

Zoals duisternis de aarde overspoelt als ze afgekeerd is van de zon, w overspoelt de duisternis van de onwetendheid het zelf als het afgekeerd is van zijn bron, het licht van zuiver Kennen.

122

Denken, gewaarworden en waarnemen zijn modulaties van zuiver Kennen, tijdelijke namen en vormen van ons Zelf. Ken, wees en bemin in alle ervaringen alleen dat Kennen.

123

Her Kennen waarmee het verleden herinnerd en de toekomst ingebeeld wordt, kan zelf niet herinnerd of ingebeeld worden.

124

De enige hindernis voor vrede en geluk is de gedachte die de huidige situatie beschouwt als verkeerd of ontoereikend. Die gedachte is als een plant die bloeit in onze gevoelens, activiteiten en relaties, maar diepe wonels heeft. Het volstaat niet om alleen de bloem te plukken.

125

Alles wat gekend wordt is 'ervaren', en wat het ook is dat het 'ervaren' kent, het valt er volledig mee samen. Sterker nog, het valt er niet eens 'mee samen', wam het gaat hier niet om twee dingen - 'ervaren' en 'het kennen ervan' - die met elkaar samenvallen. Er is alleen maar de ondeelbare, onbenoembare intimiteit van 'het ervaren', die slechts bestaat uit zuiver Kennen.

126

Ik, het licht van zuiver Kennen, waag Me nooit buiten Mijzelf om in contact te komen met een gedachte, gewaarwording of waarneming. Ik blijf altijd binnen Mijzelf, en wat Ik ook vind binnen Mijzelf, het bestaat altijd alleen maar uit Mijzelf

127

Er is geen afzonderlijk, innerlijk zelf en geen afzonderlijk, uiterlijk object, ander of wereld. In plaats daarvan is er n naadloos, intiem geheel dat altijd verandert als er naar gekeken wordt vanuit het perspectief van objecten, maar dat nooit verandert als er naar gekeken wordt vanuit het perspectief van dat geheel.

128

Een object is de naam die het denken aan de werkelijkheid geeft als die gezien wordt vanuit het gezichtspunt van het subject. In afwezigheid van dat gezichtspunt is de ervaring niet langer verdeeld in die twee elementen- een subject en een object- en worden alle ogenschijnlijke dingen ervaren zoals ze daadwerkelijk zijn: eeuwig en oneindig.

129

Hoe meer we de wezenlijke natuur van de ervaring onderzoeken en er in doordringen, hoe minder onderscheid we tegenkomen.

130

Het is slechts een denkbeeldig innerlijk zelf dat geluk zoekt in een object, ander of wereld buiten zichzelf, terwijl al die tijd ik, het licht van zuiver Kennen, eeuwig verblijf in de vrede van mijn eigen Zijn.

131

Aanwezig zijn in en als alles wat gezien wordt, is deelnemen aan het leven, niet als een fragment tussen andere fragmenten, maar als Liefde, ondeelbaar n met alle ogenschijnlijke objecten en zelven.

132

Als het zelf bevrijd wordt van alle beperkingen die het denken het heeft opgelegd, ontpopt het zich als zuiver Bewustzijn. Als de wereld bevrijd wordt van alle beperkingen die ze opgelegd heeft gekregen, ontpopt ze zich als zuiver Zijn. Die twee zijn identiek, en dat is wat we zijn.

133

Geluk zoeken in lichaam, geest of wereld is als zoeken naar het scherm in de film. Het scherm verschijnt niet in de film, en toch is het scherm alles wat in de film gezien wordt. Zoals het scherm zich recht onder je ogen bevindt en toch 'verborgen' is, zo ligt geluk 'verborgen' in iedere ervaring.

134

Omdat we uitsluitend genteresseerd zijn in objecten, verlenen we ze hun ogenschijnlijk onafhankelijke realiteit. Als de aandacht wordt verlegd van het object dat gezien wordt naar het zuivere zien, verdwijnt de ogenschijnlijk onafhankelijke realiteit van het object en wordt zijn ware identiteit- het licht van zuiver Kennen - zichtbaar.

135

Het feit dat de huidige situatie er is, geeft aan dat Bewustzijn die al volledig geaccepteerd heeft. Het is slechts een denkbeeldig zelf dat er vervolgens weerstand tegen heeft. In feite komt het denkbeeldige afzonderlijke zelf ogenschijnlijk tot leven als die weerstand.

136

Geloven dat ons Zelf- helder, open, leeg Bewustzijn - de beperkingen en besremming van geest en lichaam deelt, is net zoiets als geloven dat het scherm de beperkingen en bestemming van een Hlmflguur deelt.

137

Gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen kunnen druk of rustig zijn, maar Ik, de aanwezigheid van her Bewustzijn dar ze kent, deel hun eigenschappen nier. Ik ben de heldere, open, lege, bewuste ruimte die niet verstoord kan worden door welke verschijning van geest, lichaam of wereld dan ook, en daarom is vrede mijn aard.

138

Het denken verdeelt kennen in een kenner en het gekende, beminnen in een minnaar en de beminde, en waarnemen in een waarnemer en het waargenomene. Als zodanig is het sleehes her denken dat een subject en een object afleidt uit de naadloze, onbenoembare intimiteit van zuiver Kennen of Ervaren.

139

Ik, het licht van zuiver Kennen dat in het hart van iedere ervaring leeft, ben volkomen kwetsbaar en tegelijkertijd totaal onvernietigbaar.

140

De tragedie en komedie van de menselijke situatie is dat we het grootste deel van ons leven doorbrengen met denken, voelen, handelen, waarnemen en in relatie staan namens een zelf dat niet bestaat.

141

Materie, geest en Bewustzijn vormen nier drie verschillende werkelijkheden. Het zijn drie verschillende rnanieren om de ene Werkelijkheid te zien.

142

Onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn wint of verliest niets met het hele menselijke avontuur.

143

Als het eeuwige Nu gezien wordt door de nauwe spleet van de geest, verschijnt het als tijd. Als het oneindige Hier gezien wordt door de nauwe spleet van de geest, verschijnt het als ruimte.

144

Zoals de zon altijd schijnt, maar lijkt te verdwijnen als de aarde wegdraait, zo ben Ik - het licht van zuiver Kennen - altijd aanwezig en schijn Ik in iedere ervaring, maar lijk Ik te verdwijnen als de geest Me de rug eoekeert en naar objecten en toestanden kijkt.

145

Als we met de wereld omgaan als het gelaat van God, laat hij zichzelf ook zo zien.

146

Zodra iets verschijnt, kent Bewustzijn het, maakt het er ruimte voor en laat het het tegelijkertijd weer los.

147

De herkenning van onze ware natuur van altijd aanwezig, eindeloos Bewustzijn is ogenblikkelijk, of beter gezegd, tijdloos. Het daarmee op n lijn komen van onze gedachten, gevoelens, activiteiten, waarnemingen en relaties is eindeloos.

148

Geef je geest aan alles wat komt en gaat, maar geef je hart aan dat wat altijd bij je blijft.

149

Schoonheid wordt nooit gezien, maar ieder object is haar voetafdruk; liefde wordt nooit gevoeld, maar ieder gevoel is haar gelaat; inzicht wordt nooit gekend, maar iedere gedachte schijnt met zijn licht.

150

Wees bewust de vredevolle aanwezigheid van Bewustzijn waarin gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen verschijnen. Laat ze zichzelf ontvouwen zonder je er mee te bemoeien, en als er toch sprake is van bemoeienis, geef die dan ook gewoon de ruimte. Door alles ieder moment opnieuw precies w re laten zijn als het is, nemen we, aanvankelijk ronder het in de gaten te hebben, de positie van Bewustzijn zelf in.

151

De enige plaats waar het afZonderlijke zelf niet kan staan, is het Nu.

(.

152

Geest, lichaam of wereld kunnen iets missen, maar ons Zelf- helder, open, leeg Bewustzijn dat dat gevoel van gemis kent- is daar vrij van. Daarom is geluk zijn aard.

153

Liefde is de intimiteit die eigen is aan iedere ervaring en waarin nooit een subject en een object aanwezig zijn. Liefde is geen bijzondere relatie; het is de natuurlijke toestand van iedere relatie.

154

Zoals het licht van de zon alle objecten relatief zichtbaar maakt, maar zelf geen object is, zo maakt ons Zelf, het licht van zuiver Kennen, iedere ervaring kenbaar, maar kan het zelf niet als object gekend worden.

155

Het zelf dat liefde zoekt is als een mot die een vlam zoekt. De vlam is alles wat hij wil hebben, maar het enige dat hij niet kan bezitten.

156

Op ieder moment staan ons drie mogelijkheden ter beschikking: n, de positie innemen van een afzonderlijk zelf dat weerstand heeft tegen wat er is en op zoek is naar wat er niet is; twee, de positie innemen van de open, lege ruimte van Bewustzijn waarin iedere ervarin'g verschijnt en waarmee iedere ervaring gekend wordt; drie, de positie innemen van het licht van zuiver Kennen waaruit iedere ervaring bestaat. Iedere ervaring zal zich voordoen in overeenstemming met de positie die wordt ingenomen.

157

Het denken stelt zich een kenner en een gekende voor, maar de ervaring kent alleen maar kennen; het denken stelt zich een minnaar en een beminde voor, maar de ervaring kent slechts beminnen; het denken stelt zich een waarnemer en het waargenomene voor, maar de ervaring kent alleen waarnemen.

158

Zoals een persoon kan dromen dat hij opgroeit, naar school gaat, vrienden maakt, opgeleid wordt, verliefd raakt, trouwt, een baan vindt, kinderen krijgt, kennismaakt met de geneugten en de pijn van het gezinsleven, kleinkinderen krijgt, ziek wordt, oud wordt, zichzelf op zijn sterfbed omringd ziet door zijn familie en tijdens zijn sterven wakker wordt en merkt dat hij al die tijd vredig in bed lag te slapen, zo ervaart ons Zelf- zuiver Bewustzijn - het leven van het ogenschijnlijk afzonderlijke zelf, terwijl het eeuwig rust in zijn eigen Zijn ronder ooit ergens heen te gaan of iets te doen.

159

Geen enkele activiteit of inactiviteit van de geest zal de vrede van onze ware natuur meer of minder aanwezig maken dan ze precies op dit moment is.

160

Een afzonderlijk zelf hanteert geen gezichtspunt; het is een gezichtspunt.

161

Weet niets; wees alles.

162

Zoals de wn geen duisternis kan kennen, w kan Ik, het licht van zuiver Kennen, geen onwetendheid of afgescheidenheid kennen. Daarom bestaat er voor Mij geen onwetendheid, geen afzonderlijk zelf en geen afwnderlijk object, ander of wereld dat daarbij hoon. Die bestaan allemaal voor het denken en voelen, niet voor Mijzelf.

163

Het Nu vindt niet plaats in de tijd; alle ogenschijnlijke tijd vindt plaats in het Nu.

164

Geest en lichaam zijn altijd op reis, bewegen en veranderen voortdurend, maar Ik, zuiver Bewustzijn dat al die beweging en verandering kent en zich ervan bewust is, ben niet met hen op reis. Ik deel hun bestemming of beperkingen niet. Ik word nooit wat zij lijken te zijn.

165

Geluk, het simpele kennen van ons eigen Zijn zoals het in wezen is, is niet afhankelijk van de toestand van lichaam, geest of wereld. Het is onze altijd aanwezige natuur. Het straalt rustig op de achtergrond van iedere ervaring, en als het herkend wordt, vloeit het over naar de voorgrond en doordrenkt het iedere ervaring met zijn eigenschappen.

166

Het ware gebed is het oplossen van degene die bidt en degene tot wie gebeden wordt, waardoor het hart zich opent, naakt wordt en smelt.

167

Het vergeten of over het hoofd zien van ons wezenlijke Zijn is voor ons Zelf nooit een daadwerkelijke ervaring; het is altijd alleen maar een gedachte of gevoel. Met andere woorden, ons Zelf- het ware en enige Zelf van zuiver Kennen of Bewustzijn - ziet zichzelf nooit werkelijk over het hoofd, noch vergeet het zichzelf ooit. Vanuit zijn eigen gezichtSpunt, het enige ware gezichtSpunt, kent het voor eeuwig alleen zichzelf

168

Psychologisch lijden ontstaat uit de gedachte 'ik-houniet-van-wat-er-is-en-wil-wat-er-niet-is'; als zodanig bestaat er lijden voor het denken, niet voor Bewustzijn.

169

Een kleurloos scherm kan alle kleuren aannemen en zo verschijnen als een persoon, landschap of gebouw, maar wordt nooit daadwerkelijk een van die dingen. Net zo vibreer Ik, het licht van zuiver Kennen, binnen Mijzelf en neem Ik, als gevolg daarvan, alle ogenschijnlijk beperkte namen en vormen aan zonder ooit een beperkt object, zelf of wereld te worden.

170

De geest hoeft niet accepterend, keuzeloos, oordeelloos of onvoorwaardelijk gemaakt te worden. Ik, Bewustzijn, ben van mezelf al accepterend, keuzeloos, oordeelloos en onvoorwaardelijk.

171

Het uiteindelijke doel van het leven is geluk vinden, of, voor de spirituele zoeker, verlichting vinden, wat op hetzelfde neerkomt. Maar Ik, Bewustzijn, ben al het geluk en het licht waarnaar alle ogenschijnlijk afzonderlijke zeiven naar op zoek zijn.

172

De ervaring verandert onophoudelijk van naam en vorm, maar verandert nooit wezenlijk.

173

Ons Zelf, het licht van zuiver Kennen, is volkomen leeg, en tegelijkertijd is het de substantie waaruit de volheid van iedere ervaring bestaat.

174

Alle gedachten die rond een denkbeeldig, innerlijk zelf draaien, laten een echo of afdruk in het lichaam achter. Als gevolg daarvan wordt het lichaam een veilige haven voor het gevoel van afgescheidenheid, lang nadat het geloof in een afz.onderlijk zelf is opgelost.

175

Ik, Bewustzijn, word nooit een afz.onderlijk zelf, en het denkbeeldige, afZonderlijke zelf wordt nooit Mij.

176

De zoektocht naar het geluk waar we diep naar verlangen als object in lichaam, geest of wereld, zorgt er onvermijdelijk voor dat het verborgen lijkt te zijn.

177

In angst of weerstand worden we naar het verleden toe getrokken; in verlangen of zoeken worden we de richting van de toekomst op gestuurd. Weerstand en zoeken zijn de twee meest wezenlijke vormen van het afzonderlijke zelf. De enige plaats waar ze niet kunnen staan, is het Nu.

178

Ik - helder, open, leeg Bewustzijn - bevindt Me nooit in een situatie; alle situaties bevinden zich in Mij.

179

De projectie van een object, ander of zelf 'buiten ons' is het natuurlijke en onvermijdelijke gevolg van de verkramping van een zelf 'binnen ons'. Als die onderverdeling van de ervaring er niet is, bestaat er alleen de ondeelbare, onbenoembare intimiteit van de ervaring.

180

Het licht van zuiver Kennen, dat schijnt op alles wat gekend wordt, deelt niet de veranderende eigenschappen van het gekende, maar is er tegelijkertijd wel de werkelijkheid van, zoals het scherm niet de eigenschappen van het beeld deelt, maar wel de substantie is waaruit het bestaat.

181

Onze ervaring bevat geen andere substantie dan het kennen ervan, en dat Kennen wordt alleen door zichzelf gekend. Derhalve is zuiver Kennen ondeelbaar en intiem, en laat het geen afstand, afscheiding, zelf, object of ander toe. Het kent, is en bemint alleen zichzelf.

182

Als we gedachten en gevoelens met rust laten, laten zij ons met rust.

183

De ervaring ervaart zichzelf als n naadloos, ondeelbaar, onbenoembaar, altijd aanwezig geheel. Alleen het denken, dat zelf slechts uit ervaring bestaat, beeldt zich in dat de ervaring opgedeeld is in objecten en zelven.

184

Als er sprake is van onwetendheid lijk Ik, Bewustzijn, de eigenschappen van geest en lichaam aan te nemen; als er sprake is van inzicht nemen geest en lichaam de eigenschappen van vrede en geluk aan, die onlosmakelijk deel uitmaken van Mij; als er sprake is van liefde, verdwijnt alles in Mij.

185

Zoals een scherm de naam en vorm van een beeld aanneemt waarachter het zichzelf lijkt te verbergen, zo neem Ik, het licht van zuiver Kennen, de naam en vorm aan van denken, gewaarworden en waarnemen, en verschijn Ik als gevolg daarvan als een geest, lichaam en wereld. Derhalve neem Ik op basis van Mijn eigen creativiteit een vorm aan waarachter ik Mijzelf, vanuit het gezichtspunt van die vorm, lijk te verbergen. Maar in werkelijkheid ben Ik nooit verborgen voor Mijzelf. Ik ben slechts verborgen vanuit het denkbeeldige gezichtspunt van een van de namen en vormen die Ik aanneem. Als ik op die manier Mijzelf voor Mijzelf lijk te verbergen, word Ik gekend als Maya.

186

Ons Zelf, zuiver Bewustzijn, is thuis in het Nu; het afzonderlijke zelf is thuis in de tijd. Daarom komen ze elkaar nooit tegen.

187

Ieder object is de voetafdruk van God.

188

De drie toestanden van waken, dromen en slapen bestaan alleen vanuit het gezichtspunt van het denken. Voor Bewustzijn bestaan er niet drie toestanden, maar bestaat er slechts de ene altijd aanwezige Werkelijkheid van zichzelf in de altijd aanwezige Werkelijkheid van zichzelf.

189

Liefde is de naam die we geven aan de ervaring als hij zich weer bewust wordt van zijn samenvallen met alle dingen, als hij zichzelf herkent in alle dingen, als alle dingen.

190

De ontdekking dat vrede, geluk en liefde altijd aanwezig zijn in ons eigen Zijn, en dat ze ieder moment van de ervaring en onder alle omstandigheden volkomen toegankelijk zijn, is de belangrijkste ontdekking die we kunnen doen.

191

Het denken geeft de Werkelijkheid namen; gewaarwordingen en waarnemingen geven haar vorm. Als de Werkelijkheid bevrijd is van die projecties, staat ze overeind als de zuivere, onbenoembare, ondeelbare intimiteit van iedere ervaring.

192

Ontwaken ofVerlichting is het uit eigen ervaring doorgronden dat wat we in wezen zijn niet de beperkingen en bestemming van lichaam of geest deelt.

193

Ik, Bewustzijn, kan nooit als object gezien of gekend worden, en toch stralen alle gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen uitsluitend met Mijn licht.

194

In eerste instantie word Ik, Bewustzijn, gezien als de getuige op de achtergrond van de ervaring. Dan vallen objecten terug naar de achtergrond en straal Ik op de voorgrond van iedere ervaring. Dan lost het ogenschijnlijke onderscheid tussen Mij en objecten op, en ben Ik terug te vinden in alles en iedereen, en wordt alles en iedereen teruggevonden in Mij.

195

Als we willen leren leven zonder te lijden, moeten we eerst met dat lijden leren leven. Als het lijden w volledig verwelkomd wordt dat er niet de geringste weerstand meer tegen is, wordt duidelijk waar we in onze pogingen er van af te komen eigenlijk naar op wek waren.

196

Een object is begrensd vanuit het gezichtspunt van een subject; een zelf is begrensd vanuit het gezichtspunt van een zelf Als er geen sprake is van een begrensd gezichtspunt, worden alle objecten en zelven gezien en gekend zoals ze werkelijk zijn: eeuwig en oneindig.

197

Zoals de activiteiten in een fm bestaan uit het bewegingloze scherm, zo bestaat de onrust van lichaam en geest uit de altijd aanwezige vrede van ons wezenlijke Zijn.

198

Op een gegeven moment zijn leven, liefde en meditatie niet meer van elkaar te onderscheiden.

199

Heb de moed en de helderheid om te zien dat God zich niet druk maakt om lijden, en het zelfs niet kent. Lijden is weerstand, en God - eeuwig, eindeloos Bewustzijn- kent, net als lege ruimte, geen weerstand, en kan daarom niet weten wat lijden is.

200

Onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn is als een open raam: ze maakt het zien mogelijk, maar is niet aanwezig in het uitzicht.

201

Zoals de figuren en objecten in een film een eigen werkelijkheid lijken te verkrijgen als hun ware identiteit, het scherm, over het hoofd wordt gezien, zo lijkt er een veelheid en diversiteit aan objecten, zeiven en anderen te ontstaan en lijken die een eigen werkelijkheid te verkrijgen als onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn ogenschijnlijk vergeten, verhuld of over het hoofd gezien wordt.

202

Ik, het licht van zuiver Kennen, ben het ervaren in iedere ervaring.

203

De ervaring is als een stuk stof dat geweven is van draden gekleurd garen. Gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en waarnemingen zijn als die draden- afzonderlijk en verschillend als we naar de kleuren kijken, maar n ondeelbaar geheel als we naar de stof kijken.

204

Lijden drukt zichzelf uit als de activiteit van het weerstand hebben tegen wat er is, en op zoek zijn naar wat er niet is. Het afzonderlijke zelf bestaat uit die activiteit.

205

Het denken verbeeldt zich dat onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn de beperkingen en bestemming van het lichaam deelt. Met die overtuiging komt er ogenschijnlijk een beperkt, tijdelijk zelf tot leven, en worden de meeste gedachten, gevoelens, activiteiten en relaties aan dat zelf toegeschreven.

206

Vind je Zelf eerst als de kenner van het gekende, en dan als het Kennen in beide.

207

Liefde is de ervaring dat anderen geen anderen zijn. Schoonheid is de ervaring dat objecten geen objecten zijn.

208

Verlichting is niet een ervaring. Het is de openbaring van de ware natuur van iedere ervaring.

209

Onze wezenlijke natuur van zuiver Kennen moduleert zichzelf in de vorm van denken en lijkt w een geest te worden; moduleert zichzelf in de vorm van voelen en lijkt zo een lichaam te worden; moduleert zichzelf in de vorm van zien, horen, voelen, proeven en ruiken en lijkt zo een wereld te worden; maar nooit is, kent of wordt ze iets anders dan zichzelf

210

Openstaan voor iedere ervaring is niet iets wat we als Bewustzijn doen; het is wat we zijn.

211

Het denken lijkt een subject (de kenner) en een object (het gekende) te kennen, maar het Kennen kent alleen het Kennen. We zijn dat Kennen, en derhalve kennen we alleen ons Zelf.

212

Liefde is het oplossen van het 'ik' dat bemint en de 'ander' die bemind wordt. Het is het uit elkaar vallen van de verbondenheid en de dageraad van de intimiteit.

213

Geluk of vrede is de afwezigheid van weerstand of zoeken. Het is de natuurlijke en altijd aanwezige toestand van ons Zelf, Bewustzijn, in alle situaties en onder alle omstandigheden.

214

In zijn kern is het afzonderlijke zelf een terugdeinzen voor de intimiteit met en het openstaan voor iedere er-varing.

215

Onze wezenlijke natuur van zuiver Kennen kent niets wat losstaat van haarzelf, en kent daardoor geen afzonderlijk zelf, object, ander of wereld. Een afzonderlijk zelf, object, ander of wereld is dat alleen maar vanuit het denkbeeldige gezichtspunt van een afzonderlijk zel(

216

Wees geen innerlijk zelf dat naar een geluid van buitenaf luistert; wees alleen het horen. Wees geen innerlijk zelf dat een buitenwereld ziet; wees alleen het zien.

217

Er is geen kenner van de ervaring, en geen ervaring die gekend wordt; er is alleen het kennen ervan. Eigenlijk gaat het niet om het kennen 'ervan'. We kunnen 'het' nooit vinden; we kennen alleen het Kennen, en dat kent alleen het Kennen.

218

Toewijding is liefde die gericht wordt op een 'ander'. Als ze van de 'ander' ontdaan wordt, heeft onze toewijding niets meer waar ze zich op kan richten en raakt ze als gevolg daarvan even uit evenwicht, stroomt terug naar haar bron en geeft zich dan bloot als zuivere liefde.

219

Aandacht is Bewustzijn dat gericht is op een object. Ontdaan van het object kan de aandacht zich nergens meer aan vastklampen, huivert even, stroomt terug naar zijn bron en geeft zichzelf dan bloot als zuiver Bewustzijn.

220

We zijn het licht van zuiver Kennen dat door iedere ervaring heen schijnt. Blijf daar bij, als dat. Wees en ken alleen dat.

221

Het leven kent drie mogelijkheden: iets, niets of alles zijn. In het eerste geval is er sprake van lijden; in het tweede geval is er sprake van vrede; en in het derde geval is er sprake van geluk en liefde.

222

Er bestaat geen afstand of afscheiding tussen de wereld en onze ervaring ervan, noch tussen de ervaring en ons Zelf

223

Als het 'daar' oplost, wordt het 'hier' zichtbaar. Als het 'hier' oplost, blijflk, Bewustzijn, over.

224

Het denken zegt dat lichaam en wereld concreet, duurzaam en werkelijk zijn, en dat onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn vluchtig en onwerkelijk is. In feite is het w dat Bewustzijn altijd aanwezig en werkelijk is, terwijl alles wat we kennen van lichaam en wereld een steeds veranderende stroom van vluchtige gewaarwordingen en waarnemingen is. De realiteit die het denken roeschrijft aan lichaam en wereld behoort derhalve alleen Bewustzijn roe.

225

Alles waar we ooit naar verlangd hebben -vrede, geluk en liefde- zetelt in het hart van iedere ervaring en is altijd beschikbaar, onder alle omstandigheden.

226

We verlangen nooit naar een object om het object op zichzelf; we verlangen er alleen maar naar bevrijd te worden van de onrust van weerstand en zoeken die ons van het Nu naar de tijd brengt. Derhalve is verlangenloos zijn alles waar we werkelijk naar verlangen.

227

Ik, het licht van zuiver Kennen, ken geen zelf, object, ander of wereld op zichzelf. Ik zie of ken alleen de ondeelbare, onbenoembare intimiteit van het ervaren.

228

Het is niet nodig om een afzonderlijk zelf los te laten, maar wel om te zien dat er geen afzonderlijk zelf is.

229

Vanuit het gezichtspunt van een afz.onderlijk zelf is er sprake van gebondenheid en bevrijding, verbergen en openbaren, zoeken en vinden, niet kennen en kennen. Maar vanuit het gezichtspunt van Mijzelf, zuiver Bewustzijn, raak Ik nooit gebonden en word Ik dus ook nooit bevrijd; ben Ik nooit verborgen voor Mijzelf en word Ik daarom ook nooit geopenbaard; kan Ik niet verloren raken en word Ik daarom ook nooit gevonden; word Ik nooit niet gekend en hoef Ik daarom ook niet opnieuw gekend te worden.

230

Eenheid is n ding teveel. Daarom zeiden de oude wijzen, wijs en nederig als ze waren, alleen maar dat de Werkelijkheid 'niet twee' is.

231

Ken je Zelf als het Kennen in alles wat gekend wordt.

232

Vraag jezelf af wat nooit van je gescheiden is geweest en dat ook nooit kan zijn, en blijf daar bij, als dat.

233

Verlichting is het einde van n proces- denken en voelen dat je een afzonderlijk, begrensd zelfbent-maar het begin van een ander proces - het voegen van lichaam, geest en wereld naar dat nieuwe ervaringsinzicht.

234

Het afzonderlijke zelf is als een filmfiguur die de wereld afreist op zoek naar het scherm.

235

Her denken kent de Werkelijkheid niet en kan die ook niet kennen, en toch bestaat het eruit.

236

De hemel hoeft de wolken niet kwijt om de open, lege hemel te kunnen zijn; her scherm hoeft geen beeld kwijt om het heldere scherm te kunnen zijn. Ons Zelf, Bewustzijn, hoeft geen enkele verschijning van geest, lichaam of wereld kwijt om in en als zichzelf re kunnen rusten.

237

Vanuit het gezichtspunt van de aarde schijnt de zon met verschillende gradaties van helderheid, maar vanuit zijn eigen gezichtspunt schijnt hij altijd met dezelfde intensiteit. Net zo bestaan er vanuit het gezichtspunt van de geest verschillende gradaties of staten van Bewustzijn, maar besman er vanuit zijn eigen gezichtspunt, dat het enige ware gezichtspunt is, geen graden, niveaus of staten van hemzelf: het schijnt altijd helder, onafgebroken, onbesmet, niet verduisterd door welke ervaring van lichaam, geest of wereld dan ook, en kent en is eeuwig alleen maar zijn eigen volheid.

238

Als we ons geluk investeren in een object, substantie, activiteit, relatie of toestand van tijdelijke aard, zorgen we er per definitie voor dat we ongelukkig zijn.

239

Het verleden bestaat uit herinnering, de toekomst uit fantasie. Geen van beide bestaan op welke wijze dan ook buiten de gedachte die hen denkt.

240

Denken woont in Mij, Bewustzijn, maar Ik woon niet in het denken.

241

Alles wat we kennen, wordt gekend door Bewustzijn; daarom gaat onze kennis over alles nooit dieper dan onze kennis over Bewustzijn. Als we geloven dat Bewustzijn begrensd is, zullen onze ervaringen in overstemming met die overtuiging verschijnen als een reeks begrensde, eindige objecten en zelven. Als we inzien dat Bewustzijn eeuwig en oneindig is, zal alles en iedereen ook als zodanig ervaren worden.

242

'Ik' berekent ondeelbaar, oneindig, eigen en onschuldig. Het is waar alle ervaringen uit bestaan.

243

Onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn heeft geen bedoelingen met geest, lichaam of wereld. Ze is als een lege ruimte die alles toelaat en toch onverschillig staat tegenover de dingen die er in verschijnen. Maar het is geen koude, afstandelijke onverschilligheid: ze geeft zich volkomen aan alles wat er binnen haar verschijnt. In die zin is het een liefdevolle onverschilligheid. Wees bewust die liefdevolle onverschilligheid.

244

Het afz.onderlijke zelf is de afwijzing van het Nu. Ik, Bewustzijn, ben verliefd op het Nu. Sterker nog, ik ben het Nu.

245

leder verschijnsel is een onpersoonlijke scheppingsdaad. Als we dat helder zien, worden we verlost van ieder gevoel van persoonlijke schuld, blaam, oordeel of verantwoordelijkheid. Maar dat inzicht leidt niet rot onverantwoordelijk of vijandig gedrag. In tegendeel, het biedt geest en lichaam de mogelijkheid op basis van onpersoonlijke liefde en intelligentie te functioneren, in plaats van de angsten en eisen van een niet-bestaand zelf te vertegenwoordigen.

246

Alles wat we van een geest, lichaam of wereld kennen, zijn gedachten, gewaarwordingen en waarnemingen. Alles wat we van gedachten, gewaarwordingen en waarnemingen kennen, zijn denken, gewaarworden en waarnemen. Alles wat we van denken, gewaarworden en waarnemen kennen is het kennen ervan. Derhalve is Kennen alles wat ooit gekend wordt, en kent het Kennen alleen zichzelf.

247

Het denken kent de waarheid niet; her lost er in op. Her voelen vindt geen liefde; her versmelt ermee. De waarneming ziet geen schoonheid; hij sterft erin.

248

Geluk is wat we zijn, niet wat we kennen; ongeluk is wat we kennen, nier war we zijn.

249

Onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn geeft zich volkomen over aan de ervaring. Ze is zuivere onschuld, openheid, intimiteit, toegeeflijkheid, gevoeligheid en beschikbaarheid, een onvoorwaardelijk 'Ja' tegen iedere ervaring precies zoals die van moment tot moment is, zonder oordeel of voorkeur.

250

Vanuit een bepaald gezichtspunt verbergen geest, lichaam en wereld de aanwezigheid van Bewustzijn, maar vanuit een ander gezichtspunt stralen ze erdoor, net zoals een beeld op een scherm het scherm kan lijken te verbergen of onthullen.

251

De werkelijkheid straalt als Bewustzijn in het Zelf, en als het Bestaan in de wereld.

252

Alleen een ogenschijnlijk innerlijk zelf kent een ogenschijnlijk object, ander of wereld buiten hemzelf, maar Ik, het licht van zuiver Kennen, ken alleen Mijzelf.

253

Alles behoort alles toe; iedereen behoort iedereen toe.

254

Ons Zelf, het licht van zuiver Kennen, vindt, kent of ontmoet nooit iets anders dan zichzelf Dat is de ervaring van liefde en schoonheid.

255

Als een verlangen eenmaal bevrijd is van de noodzaak om een niet-bestaand zelf geluk te brengen, ontpopt het zich als een spel van energien die het geluk zelf coc uitdrukking brengen, delen en vieren.

256

Denken, gewaarworden en waarnemen bestaan uit zuiver Kennen, maar het Kennen bestaat niet uit denken, gewaarworden of waarnemen.

257

Laat het denken beminnen niet verdelen in een minnaar en een beminde, voelen in een voeler en het gevoelde, zien in een ziener en het geziene, horen in een hoorder en het gehoorde, tasten in een taster en het betaste, proeven in een proever en het geproefde, ruiken in een ruiker en het gerokene, of denken in een denker en een gedachte.

258

Als de getuige die op de achtergrond van iedere ervaring aanwezig is, is onze wezenlijke natuur van zuiver Bewustzijn vanzelfsprekend vrij van alle dingen; als de substantie waar iedere ervaring uit bestaat, is ze volkomen n met alle dingen.

259

Vanuit het gezichtspunt van het eindige denken, zijn alle dingen eindig. Vanuit het gezichtspunt van Mijzelf, eindeloos Bewustzijn, zijn alle ogenschijnlijke dingen oneindig.

260

Geluk en de afzonderlijke entiteit sluiten elkaar uit.

261

Een ervaring wordt niet ervaren door iets buiten, los van of anders dan zichzelf. Noch komt de ervaring ooit in contact met iets anders dan zichzelf, wals een afzonderlijk object, zelf of wereld met een onafhankelijk bestaan. Een ervaring ervaart gewoon zichzelf- n onbenoembaar, ondeelbaar geheel dat alleen zichzelf kent en tegelijkertijd is.

262

Liefde is de natuurlijke toestand van iedere ervaring voordat het denken hem verdeeld heeft in een veelheid en diversiteit aan objecten, zeiven en anderen.

263

Het zelf dat op zoek is naar Bewustzijn is als een schaduw die op zoek is naar de zon.

264

Vraag je, telkens als je merkt dar je op iemand of iets reageert, af namens wie je reageert. Je zult dan bijna altijd zien dat dat namens een niet-bestaand zelf gebeurt.

265

Iedere ervaring vindt plaats in ons Zelf, zuiver Bewustzijn, en alles wat ons Zelf bevat waaruit een ervaring kan worden gemaakt, is ons Zelf. Derhalve, zoals er in een film niets anders aanwezig is dan het scherm, zo is er in een ervaring niets anders aanwezig dan ons Zelf Zuiver Bewustzijn is iedere ervaring, en iedere ervaring is zuiver Bewustzijn.

266

Het is ons Zelf, helder, open, leeg Bewustzijn, dat een ervaring zijn onmiskenbare realiteit verschaft. Wat we werkelijk kennen en liefhebben in iedere ervaring is de realiteit van Bewustzijn. Alleen dat is het waar het ogenschijnlijk afzonderlijke zelf naar verlangt.

267

Ik, het licht van zuiver Kennen, ken niets anders dan Mijzelf, en kan ook niets anders kennen.

268

Voor het denken vindt het kennen van een object 'hier' plaats, en het zijn of bestaan van een object 'daar'. Maar voor Bewustzijn zijn Kennen en Zijn n.

269

De 'ben-heid' van het Zelf is de 'is-heid' der dingen.

270

Als we de neiging om onaangename dingen te vermijden vervangen door een verlangen om ze diepgaand onder ogen te komen en te onderzoeken, vinden we in zijn kern precies datgene waar we naar op zoek waren in onze pogingen ze te vermijden.

271

Plaats jezelf nergens; vind jezelf overal.

272

Individualiteit betekent onverdeeld. Het is de unieke uitdrukking van het onverdeelde geheel die ieder lichaam en iedere geest tot uitdrukking brengt, en hij komt tot bloei als we bevrijd worden van de dwangbuis der onwetendheid - dat wil zeggen, als we onze wezenlijke naruur van zuiver Bewustzijn niet langer negeren.

273

Geluk is gewoon alles precies laren zijn zoals her is, van moment rot momenr.

274

Vanuit her beperkte gezichtspunt van een lichaam lijkt onze wezenlijke naruur van zuiver Bewustzijn beperkt; vanuit het tijdelijke gezichtspunt van een geest, lijkt ze van tijdelijke aard; in afwezigheid van een gezichtspunt, is ze zoals ze is: noch beperkt, noch van tijdelijke aard.

275

De geest die geluk zoekt is als een golf die water zoekt.

276

Zekerheid en geluk kunnen nier gevonden worden in iers wat komt en gaat. Vind dargene in je ervaring wat niet verschijnt, beweegt, veranderr of verdwijnt, en investeer je identiteit, veiligheid en geluk alleen daarin.

277

Non-dualiteit maakt je niet immuun voor gevoelens. In werkelijkheid is het andersom: het is onvoorwaardelijke openheid, gevoeligheid, kwetsbaarheid en mogelijkheid.

278

Het denken heeft de altijd aanwezige werkelijkheid die eigenlijk Mij, Bewustzijn, toebehoort in bezit genomen en opgelegd aan geest, lichaam en wereld. Geef Me terug wat eigenlijk Mij toebehoort, en alles zal op zijn plaats vallen.

279

Zoals de homogeniteit van een halsketting ontleend wordt aan de ene onzichtbare draad waaraan talloze kralen opgehangen zijn, zo verleent de enkelvoudige, onzichtbare, maar altijd aanwezige werkelijkheid van Bewustzijn ontelbare waarnemingen hun samenhang en continuteit, en maakt hij er een ogenschijnlijk onafhankelijke en blijvende wereld van.

280

Zuivere intimiteit die opgedeeld wordt door het denken, wordt een zelf en een wereld.

281

De rol van de kunstenaar is om de diepst mogelijke werkelijkheidservaring over re brengen aan de mensheid. Kunst doet je ergens aan herinneren. Her is liefde. Het is als een zwaard dat het onderscheid zichtbaar maakt tussen hoe dingen lijken en hoe ze zijn, of een wieg die ons doet denken aan thuis.

282

Zodra her lichaam niet meer geriranniseerd wordt door een afz.onderlijk zelf, keen het geleidelijk aan terug naar zijn natuurlijke toestand van vrede, openheid, helderheid, beschikbaarheid, gevoeligheid en liefde.

283

Geluk is geen ervaring die Ik, Bewustzijn, heb. Het is wat Ik ben.

284

Geluk is gewoon het kennen van ons eigen Zijn- de natuurlijke, moeiteloze en aangeboren toestand van het Zelf waarin het niet langer door weerstand en zoeken in een denkbeeldig verleden getrokken of naar een denkbeeldige toekomst geprojecteerd wordt.

285

Alles wat we kennen van een geest, lichaam of wereld is het ervaren ervan, en dat ervaren is zo intiem en dichtbij dat het niet te onderscheiden is van ons Zelf.

286

Liefde kent geen ander. Schoonheid kent geen object.

287

Je hoeft niet van gedachten, beelden en ideen af te komen; je hoeft er alleen maar je gevoel van identiteit niet meer aan te ontlenen.

288

De tijd wordt gecreerd door het denken om de activiteit van zoeken/weerstand hebben van het denkbeeldige afzonderlijke zelf in onder te brengen.

289

Laat gedachten en gevoelens hun thuis hebben in jou, maar ga er zelf niet in wonen.

290

Waar we naar verlangen is de Bewustzijnsruimte waarin ieder verlangen plaatsvindt. Eigenlijk is het nog dichterbij dan dat. Waar we naar verlangen neemt zelf de vorm aan van ons verlangen.

291

Ik, het licht van zuiver Kennen, ben voor de ervaring wat een scherm is voor een beeld.

292

Zuiver Kennen, zonder een subject dat kent of een object dat gekend wordt, is wat we zijn, niet wat we doen. Daarom is kennen voor ons Zelf hetzelfde als zijn, en zijn hetzelfde als kennen.

293

Als afzonderlijke entiteit voel je je altijd alleen en is het leven in die zin een proces waarin je de pijn van die eenzaamheid probeert te verzachten met behulp van middelen, objecten, activiteiten en relaties. Als Bewustzijn ben je ook alleen, maar slechts in die zin dat er geen anderen zijn waar je van afgescheiden of n mee kunt zijn. Dat is de eenzaamheid van de liefde.

294

Het uiteindelijke doel van de evolutie is om de aandacht te vestigen op dat wat niet evolueert.

295

Lichamen en geesten hebben geen Bewustzijn; Bewustzijn heefr lichamen en geesten.

296

Achterin de geest bevindt zich een ingang met de woorden 'ik ben' erboven geschreven. Keer je eerst naar die ingang; loop er dan doorheen. Je er naarroe keren is een acriviteit van de geest; er doorheen lopen is de ontbinding van de geest. Die ontbinding is de openbaring van onze wezenlijke natuur van altijd aanwezig, eindeloos Bewustzijn, de verblijfplaats van vrede, geluk en liefde.

297

Bewustzijn doet het observeren; het denken doet het oordelen.

298

Alle liefde is voor het Zelf; ieder verlangen gaat uit naar een object.

299

Er zijn twee reacties mogelijk op lijden: een, je naar buiten richten en bevrijding zoeken in een object, middel, activiteit, relatie of toestand; twee, je naar binnen richten op de kern van je zijn. De eerste reactie kan het lijden tijdelijk verlichten, maar de laatste is de verblijfplaats van blijvende vrede en geluk.

300

Geluk verschijnt als verlangen als het verborgen is; verlangen laat zich zien als geluk als het vervuld wordt.

301

In onwetendheid ben ik het gekende; in inzicht ben ik de kenner; in liefde ben ik zuiver Kennen.

302

Als Bewustzijn zijn we de getuige die aanwezig is op de achtergrond van de ervaring; als het licht van zuiver Kennen, bevinden we ons in het hart ervan.

303

In het hart van de ervaring bevindt zich een vuur dat alles verbrandt. Geef alles aan dat vuur. Wat rest is liefde, en dat is waar we ons hele leven naar verlangd hebben.

304

Over de auteur

Van jongs af aan was Rupert Spira diep genteresseerd in de aard der werkelijkheid. Toen hij zeventien was, leerde hij mediteren en begon hij de leer van de klassieke Advaita Vedanta te bestuderen en te praktiseren onder leiding van Dr. Francis Rol es en Shantananda Saraswati, de Shankaracharya van Noord-India. Dit bleef hij twintig jaar doen. In die tijd verdiepte hij zich in het onderricht van P.D. Ouspensky, J. Krishnamurti, Roemi, Ramana Maharshi, Nisargadatta Maharaj en Robert Adams, tot hij zijn leraar, Francis Lucille, ontmoette in 1997. Francis maakte Rupert bekend met de leer van Atmananda Krishnamenon, Jean Klein en de Tantrische traditie van het Kashmir Shivaisme, en, wat belangrijker is, liet hem de ware aard van de ervaring rechtstreeks zien. Rupert woont in Engeland en houdt regelmatig bijeenkomsten en retraites in Europa en de V.S.

Bij Samsara verscheen eerder van zijn hand: De helderheid der dingen.

Eerder verschenen bij uitgeverij Samsara

Adams, Robert- Stilte van het hart, deel 1 Adams, Robere - Stilte van het hart, deel 2 Adyashanri - Dansende leegte Adyashanti -Ware meditatie Adyashanti - Het einde van je wereld Adyashanri - Genade Adyashanti- De weg van bevrijding Alles over Niets (boek met 2 dvd's) Balsekar, Ramesh - Er was eens ... Balsekar, Ramesh - Nou n? Bancroft, Anne - Woorden van Boeddha Beintema, Rita -J nana yoga in de praktijk Bernie, Jon- Alledaagse vrijheid Bongers, Sally- Alledaagse verlichting Boogaard, Han v.d. I Wei Wu Wei - Leven zonder rranen Boogaard, Han v.d. - Dat wat Is

Byrom, T homas - Het hart van bewustzijn Caraway, Morgan - Een aangename ontgoocheling Cohen, AJan - Bent u net zo gelukkig als uw hond? Cohen, AJan -Wijsheid uit het hart Crowley, Gary -Van hier naar hier Delden, Jan van -Terug van nooit weggeweest Delden, Jan van -Vele wegen, n thuis Dych, William -Amhony de MeUo, een bloemlezing Foster, Jeff- Leven zonder middelpunt Foster, Jeff- Een buitengewone afwezigheid Foudraine, Jan - Metanoia Gangaji -Vrijheid in overgave Gieles, Lenne-T huis Glassman, Bernie-Oneindige cirkel Greven, John - En Hamill, Sam I Lao Tse -Tao Te Tsjing Harding, Douglas -Open voor de bron Harrison, Steven - Zoek geen antwoord Harrison, Steven - Het gelukkige kind Harrison, Steven - En-zijn in relaties Hartong, Leo -Ontwaken in de droom Heyboer, Anton - De filosofie van een oorspronkelijke geest Heyboer, Anron -The philosophy of an original mind I-lillig, Chuck-Verlichting voor beginners Hillig, Chuck- Parels voor de ziel Hyde, Unmani Liza- Ik ben het leven zelf Inzicht, vingers wijzend naar de maan Joncheere, Zo - Leven als God Jourdain, Stephen I Farcet, Gilles - Zomaar verlicht Katz, Jerry-Non-Dualiteit Keers, Wolter -Vrij zijn

Keers, Wolter -J nana Yoga Kicken, Patriek & Smit, Paul- Praten over bewustzijn K.iloby, Scott- Liefdes stille revolutie Klein, Jean - Ik Ben Koehoorn, Jan- Zelfonderzoek Krishnamurti, U.G. - De denkbeeldige geest Lake, Gina - Het mechanisme van verlangen Lamroers van Toorenburg, Wendy- Hoogbegaafd, nou n? Lamroers van Toorenburg, Wendy-Werkboek Hoogbegaafd Laurenrius, Hans- Rozengeur & Prikkeldraad Lawry, Kalyani - Sailor Bob Adamson, leven en leer Liquorman, Wayne - Never mind Lucille, Francis - Eeuwigheid NU! McKenna, Jed -Spirituele verlichting? Vergeet het maar! McKenna, Jed -Spiritueel Incorrecte Verlichting McKenna, Jed -Spirituele Oorlogvoering McKenna, Jed - Notities McKenna, Jed -Jed's MeKeona's theorie van alles Mello, Anthony de- Bewustzijn Morinaga, Soko-Van leerling tot meester Nisargadatta Maharaj - In woord en beeld Norquist, Steven- De waarheid over verlichting Oever, Jan van den - Ik weer niet wie ik ben Parsons, Tony- Zoals het is Parsons, Tony -Niemand hier Parsons, Tony- Niemand daar Parsons, Tony -Alles en Niets Parsons, Tony - Het open geheim Raaijmakers, Annette -Volledig vrij Ram Tzu-Wie zoekt zal niet vinden Ra ma na Maharshi - In woord en beeld

R.igter, Bob-Zen tijd Rossum, Jan van -Je bent niet wat je denkt Schoonderwoerd, Sirnon - Een christen op satsang Sengtsan-Oorspronkelijke Geest ShamiMayi -Ons hart weet alles Shapiro, Isaac-Het gebeurt vam.elf Smit, Alexander-Kennendheid Smit, Alexander-Geschenk van het Absolute Smit, Paul-Non-dualiteit voor managers Smit, Paul-Verlichting voor luie mensen Spira, Rupert- De helderheid der dingen Sterren, Paul van der-Verlichting in een lege verpakking Sterren, Paul van der -Over het brein, non-dualiteit en vrije wil Sylvester, Richard -Geen zelf, geen ander Tathagata, Florian- Zijn Teneroo, Tosca-Alles over edelsteentherapie Tollifson, Joan -Ontwaken in het alledaagse Tollifson, Joan -Niets om je aan vast te houden Vingerwijzingen-Artikelen uit tien jaar InZicht Watts, Alan -Word wat je bent Wei Wu Wei - Onwerelds wijs Whenary, Roy- De structuur van zijn Zuijderhoudt, C.B.- Meester Eekhart versus advaita

Voor een overzicht van onze titels (met tekstfragmenten)

kunt u ook kijken op onze website:

www.samsarabooks.com

Daar vindt u informatie over de boeken in voorbereiding, de agenda met informati