Haai, ik ga hier op LiveJournal een dagboek

starten met de sims3. Ik heb ook een duo-

dagboek met Dimii_z. Dat dagboek heet AU:

Zoetjes. Nu maak ik een dagboek over Roos

Winterbloesem.

Hier zit ik dan, Roos Winterbloesem, een

jong volwassen vrouw van 18 jaar, die

binnenkort haar eigen huis krijgt. Eerst nog

wachten op de sleutels. Ik neem een hap

van mijn broodje. Hmm lekker. Mijn eerste

maaltijd in Rivierview.

Als mijn broodje dan eindelijk op is, sta ik

op en veeg de broodkruimels van mijn

jurkje. De ring die ik van mijn overleden

moeder heb kregen, glinstert in de zon. Er

zijn mensen die hem lelijk vinden, maar

deze kleine ring draagt een grote betekenis

met zich mee.

Ik wordt op mijn schouder getikt en

verschik kijk ik om. ‘Bent u Roos

Winterbloesem?’, zegt de vrouw. ‘Uhh.

Ja’, stamel ik. De vrouw pakt mijn hand en

schud hem. ‘Hallo, ik ben Nadia, u kocht

mijn huis, ik kom de sleutels afgeven.’

Ik pak de sleutels aan. ‘Dankuwel, ik ben

erg blij met het huis.’ ‘Dat ben je zeker…’,

mompelt Nadia en loopt weg. Daar sta ik

dan. Op straat met een sleutel in mijn

handen. Dan bedenk ik ineens dat ik een

huis heb. Ik glimlach breed.

Als de taxi gearriveerd is stap ik gelijk in.

Ik verheug me om het huis te zien.

Eindelijk een huis zonder ouders en

gezeur. Ik kijk door het raampje en de

mooie bloemen schieten voorbij. Het is

hartje zomer, en dat merk je.

Eindelijk, ik sta voor mijn nieuwe huis. Je

kan duidelijk zien dat het een boeren

stadje is. Als ik door het houten raam

kijk, zie ik dat de verlichting nog aan

staat.

Binnen is het erg gezellig ingericht, wel

een beetje donker. Maar ik vind het leuk.

Ik schuif de stoel naar achter. Ik ga zitten.

Het stoeltje zit een beetje hard, maar ik

blijf erop zitten.

Daar zit ik dan, in mijn nieuwe huis, met

473 simdollars opzak. Ik grijp mijn

ketting. ‘Mama, bedankt voor het helpen

van mijn opgroeien..’ ik glimlach en laat

het hangentje weer bungelen.

Ik kijk nog eens goed de kamer rond. Op

eens krijg ik een super goed idee. Ik grijns

en grist mijn tekenblok uit de tas. Spontaan

begin ik de inrichting te schetsen.

Eerst verkoop ik de

spulletjes die al in

het huis zelf staan.

Dan heb ik

4.270

simdollars

om

spulletjes

mee te

kopen.

Ik juich als het af is. Het is nog leuker dan

eerst. Met een brede glimlach loop ik door

de kamer en raak alles aan. Ik ben zo

trots op mijn eigen plekje. Toch mis ik wel

een beetje mijn oude huis…

Ik loop de deur uit en kijk rond. Ik adem

wat lucht in en adem weer uit. Roosjes

zijn rood, viooltjes zijn blauw, lief nieuw

huisje, ik houd van jou.

Ik buk en pak de krant op. Mijn blik valt al

meteen op de voorpagina. ‘Bedriegster

huizenverkoperij nog niet opgepakt.’ Die

vrouw die mij het huis heeft verkocht zou

toch wel te vertrouwen zijn?

Ik vouw de krant open. ‘Lama’s hebben

gewonnen met 11-1’ ‘Schaaktoernooi voor

slimme mensen, van 15:00 tot 18:00’

‘Barbecue festijn, iedereen is welkom. Van

15:00 tot 20:00’

Misschien kan dat me helpen om nieuwe

mensen te ontmoeten. Gelijk stap ik op mijn

fiets. Ik fiets in de richting van het

duivenpark.

Als ik er ben zie ik Nadia staan. Ze staat te

vissen, en zo te zien heeft ze het wel vaker

gedaan. Ik kijk hoe ze vis voor vis vangt. Een

regenboogforrel, een goudvis, noem maar

op. Alle soorten vissen heeft ze wel een keer

gehad. Denk ik.

Als ik dichterbij kom, en haar wil begroeten,

haalt ze een doosje uit haar zak. Ik weet niet

wat er in zit, maar het ziet er heel vreemd

uit. Ze draait zich om en doet snel het doosje

dicht, glimlacht, en loopt weg.

Ik blijf alleen over en ga maar eens hotdogs

braden. Het gaat me goed af en het rook

vliegt er van af. Het ruikt erg lekker.

Ik pak gelijk een broodje. ‘Hmm lekker… HEET

HEET HEET.’, Gil ik. De mensen die naast me

staan kijken me vreemd aan. Ik glimlach een

beetje schamend en eet dan gewoon weer

door.

Ik leer nieuwe

mensen kennen,

aardige en ook

minder aardige

mensen. Een

jongen met lang

zwart haar heeft

een Frans accent.

Het lijkt een

beetje op die van

Nadia.

Laat in de avond kom ik thuis. Ik gaap als ik

voor mijn kleding kast sta. Snel kleed ik me

om. Mijn pyjama voelt koud aan. Ik zet mijn

wekker goed.

Dan kruip ik lekker mijn warme bedje in. Ik

bedenk me alvast wat ik morgen ga doen.

Misschien een baan zoeken? Ik heb wel wat geld

nodig. Ik knip het bed lampje uit en mijn ogen

vallen langzaam dicht.

Het wordt stil en ik val in slaap. Ik droom over

verschillende dingen, rare dingen en mooie

dingen. Nadia komt er ook in voor. Maar ik

weet niet hoe het met haar moet.

Zo eindigt de eerste dag in huize Winterbloesem.

De lichten zijn uit, en Roos ligt vredig te slapen.

Wat zou Roos morgen weer beleven?

Is er iets bijzonders met Nadia? Wat zat er in het

doosje van haar? Lees het de volgende keer in dit

dagboek!