Reflectienota Beleidsbrief WVG 2010 2011 - · PDF fileen Gezin 2010-2011 ... gezinnen (wonen,...

Reflectienota

Beleidsbrief Welzijn, Volksgezondheid

en Gezin 2010-2011

Brussel, 12 november 2010

Reflectienota over de Beleidsbrief Welzijn, volksgezondheid en gezin 2010-2011

2

Reflectienota

Beleidsbrief Welzijn, Volksgezondheid

en Gezin 2010-2011

Brussel, 12 november 2010

Beleidsbrief Welzijn, Volksgezondheid en Gezin 2010-2011 De heer Jo Vandeurzen, Vlaams Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Goedkeuring raad: 12 november 2010


3

Inhoud

Reflectie .................................................................................................................................. 4

SD 1. Welzijns- en gezondheidsproblemen voorkomen, vlug detecteren en tijdig en adequaat aanpakken ................................................................................................................................ 4

SD 2. Verruimen van sociale bescherming .............................................................................. 6

SD 3. Hulp- en dienstverlening uitbouwen om zorg op maat te realiseren .............................. 7

SD 4. Sturing, stimulering en ondersteuning voor kwaliteitsvolle zorg ..................................... 9

SD 5. Meer efficiëntie en effectiviteit ........................................................................................ 9

SD. 6. Samenwerking ............................................................................................................. 11


4

Reflectie

SD 1. Welzijns- en gezondheidsproblemen voorkomen, vlug detec-teren en tijdig en adequaat aanpakken 1.1 Preventie

Preventie is een belangrijke Vlaamse bevoegdheid. De raad vraagt dat er voldoende extra middelen voorzien worden om de geformuleerde doestellingen inzake preventie te realise-ren.

Vlaamse gezondheidsdoelstellingen De raad acht het werken met Vlaamse gezondheidsdoelstellingen essentieel omdat deze resultaatsverbintenissen inhouden en dus de outcome van het beleid meten. Het is goed dat de minister hierop verder inzet. Wij vragen dat ook de resultaten van de evaluaties van het tot nu toe gevoerde beleid hierin worden meegenomen. De minister vermeldt bij de gezond-heidsdoelstelling middelengebruik dat de acties die rond tabak worden opgezet mensen met een maatschappelijk kwetsbaar profiel niet mogen vergeten. De raad vindt de aandacht voor kwetsbare groepen positief en meent dat deze aandacht inherent aanwezig moet zijn bij het uittekenen van acties voor alle Vlaamse gezondheidsdoelstellingen. De raad wenst er ook nog eens op te wijzen dat grootse mediacampagnes weinig soelaas brengen voor moeilijk bereikbare groepen zoals mensen die in armoede leven en kwetsbare allochtone gezinnen. Hier werkt men beter via een vindplaatsenbenadering en gerichte lokale acties.

De raad ondersteunt ook expliciet het voornemen van de minister om in overleg met de be-trokken organisaties verder na te denken over een correct vaccinatiebeleid waarbij de eerste lijn volop zijn rol moet spelen (sensibilisatie, distributie, vaccinatie, registratie). Ook het voor-nemen om het gebruik van Vaccinnet te stimuleren door het te integreren met het elektro-nisch medisch dossiersysteem (EMD), vindt de raad - zowel met betrekking tot de evaluatie en de kwaliteit van onze zorg - een belangrijk initiatief.

De minister wil met de collega’s in de Vlaamse Regering nagaan op welke manier het actie-plan ‘voeding en beweging’ beleidsoverschrijdend kan uitgewerkt worden. Hij ondersteunt in ieder geval de acties met betrekking tot jongeren en gezondheid die in het Vlaams Jeugdbe-leidsplan zijn opgenomen. De raad vindt het positief dat hier een aanzet wordt gegeven om het facettenbeleid uit het preventiedecreet in de praktijk te brengen.

Vlaams actieplan suïcidepreventie (VAS) De minister zal verder investeren in de vijf strategieën van het Vlaams actieplan suïcidepre-ventie (VAS). De raad acht het hoge aantal zelfdodingen in Vlaanderen zorgwekkend. Ui-teraard ondersteunt de raad dan ook het voornemen verder te investeren in het Vlaams ac-tieplan suïcidepreventie. De raad vraagt wel dat de doelstellingen en acties van het volgende suïcideplan ambitieus genoeg zouden worden geformuleerd en minstens zouden aansluiten bij die van de ons omringende landen.

De raad vindt het positief dat er geïnvesteerd is in netwerken waar Logo’s, CGG en overleg-platforms GGZ samenwerken om het actieplan op loco-regionaal vlak uit te dragen.

De raad wenst hier echter nog eens de nadruk te leggen op de absolute noodzaak voor een effectief beleid om alles in zijn samenhang te bekijken. We hebben nood aan meer resultaten via afstemming, niet aan meer organisaties/organen. Preventie in de gezondheidszorg kan maar effectief zijn indien op verschillende beleidsdomeinoverschrijdende terreinen acties


5

worden ondernomen. Stress in de samenleving, de (prestatie)druk op kinderen, de druk op gezinnen (wonen, balans werk en gezin,…), individualisering en vereenzaming,… zijn maar enkele mogelijke factoren die gerelateerd zouden kunnen worden aan de hoge suïcidecijfers. Het is dan ook positief dat er onderzoek gebeurt om meer zicht te krijgen deze factoren. Er moet vanuit een globale visie op zorg gewerkt worden aan een meer ondersteunende sa-menleving.

Milieu en gezondheid De raad ondersteunt de voorgestelde acties en benadrukt opnieuw het grote belang van het weldoordacht beleid ter gezondmaking van het leefmilieu. Hierbij moet veel aandacht gaan naar blootstellingen prenataal en tijdens de eerste levensjaren. Zo mist de raad bijvoorbeeld acties rond de bescherming, in het bijzonder van kinderen, tegen passief roken. Ook de in-perking van het gebruik van pesticiden is een aspect dat de raad mist in de voorgestelde acties.

De raad verwijst naar zijn advies over de normering van de zendantennes van 24 juni 2010 waar hij ervoor pleit het voorzorgsprincipe te hanteren. Ook op andere terreinen, zoals fijn stof, wil de raad het voorzorgsprincipe bepleiten.

Inzetten op samenwerking en partners betrekken bij het preventiebeleid De raad ondersteunt de inzet van de minister voor meer samenwerking tussen de partners in het preventiebeleid. In de beleidsbrief worden Sensoa, VIZEG, VAD en ook de lokale bestu-ren genoemd. In de sectoren algemeen welzijnswerk en samenlevingsopbouw is ook heel wat kennis aanwezig die het preventiebeleid mee vorm en sturing kan geven. De raad mist de dwarsverbinding met deze sectoren.

1.2 Snel gepaste hulp inzetten om erger te voorkomen

Opvoedingsondersteuning Het is goed dat opvoedingsondertsteuning verder uitgebouwd wordt.

De raad vraagt ook expliciet in te zetten op de toegankelijkheid van opvoedingsondersteu-ning. Momenteel vinden kwetsbare groepen niet altijd de weg naar de hulpverlening van op-voedingswinkels. Er moet, onder meer, voor gezorgd worden dat de drempel voor de opvoe-dingswinkels laag genoeg is opdat ook mensen in armoede van deze hulpverlening kunnen genieten, maar er moet ook meer ingezet worden op laagdrempelige ontmoetingsplaatsen die inzake opvoedingsondersteuning een belangrijke rol kunnen spelen voor personen in armoede.

De consultatiebureaus van Kind en Gezin bereiken heel wat gezinnen in armoede. Ook de inloopteams en de Centra voor Kinderzorg en Gezinsondersteuning kunnen veel betekenen voor de empowerment van ouders in armoede. De raad acht het daarom belangrijk dat deze vormen van preventieve gezinsondersteuning versterkt worden.

Hoewel jonge kinderen in de eerste levensjaren goed opgevolgd worden door Kind en Gezin, vinden de ouders daarna vaak zelf de weg niet naar de huisarts of andere hulpverleners (op-voedingsondersteuning). Er moet voor worden gezorgd dat ondersteuning voor gezinnen met kinderen continu is. Nu worden gezinnen met kinderen tussen 3 en 6 jaar al te vaak losgela-ten (periode tussen de steun van Kind en Gezin en de CLB’s).

Personen met een handicap De raad is tevreden dat er voor personen met een handicap wordt geïnvesteerd in de admi-nistratieve vereenvoudiging en begeleiding en in de uitbreiding van rechtstreeks toegankelij-ke hulpverlening.


6

Jongerenwelzijn De raad vindt de preventie- initiatieven met betrekking tot jongerenwelzijn te beperkt. Gelet op de grote instroom binnen jongerenwelzijn vanuit gezinnen met problematische opvoe-dingssituaties, meent de raad dat er meer inspanningen moeten gedaan worden om proble-men te voorkomen door moeilijke opvoedingssituaties tijdig aan te pakken en te ondersteu-nen. We verwijzen hierbij terug naar bovenstaande opmerkingen over opvoedingsondersteuning. Opvoedingsondersteuning voor kinderen boven 3 jaar moet ster-ker uitgebouwd worden.

Eerstelijnswelzijnswerk Het versterken en meer toegankelijk maken van de eerste lijn maakt volgens de raad deel uit van een sterk preventiebeleid. Hierdoor kunnen problemen vroeger aangepakt worden en zullen zwaardere problemen soms vermeden worden. Dit geldt voor de eerste lijn in alle wel-zijns- en gezondheidssectoren.

De raad betreurt dat het beleid met betrekking tot het eerstelijnswelzijnswerk en de eerste-lijnsgezondheidszorg niet als een geheel bekeken wordt. Meer en betere samenwerking tus-sen deze sectoren is nochtans een sleutel waarmee de eerste lijn werkelijk een meer pre-ventieve aanpak kan realiseren.

De raad verwijst inzake preventie ook naar de belangrijke rol van de eerste lijn, zoals we die beschreven hebben in de Reflectienota Eerstelijnszorg.

Armoede Wat armoede en preventie betreft, herhaalt de raad dat beleidsdomeinoverschrijdend werken ook nodig is om een gezondheidsbevorderend beleid uit te tekenen en om een integraal ar-moedebeleid te voeren dat, met het oog op het versterken van mensen, gelijktijdig en geor-ganiseerd inspeelt op zowel woon-, zorg-, werk-, als inkomensnoden en desgevallend op opvoedings-, justitiële en/of schuldproblemen van mensen. Zeker in het preventiebeleid moe-ten meer verbindingen gemaakt worden tussen beleidsdomeinen. Het is dan ook betreu-renswaardig dat in de beleidsnota weinig aandacht besteed wordt aan het facettenbeleid in de preventie.

SD 2. Verruimen van sociale bescherming 2.1 Initiatieven zodat sociale rechten beter gekend zijn

De raad ondersteunt de stappen die de minister zal zetten om de rechtenverkenner verder uit te bouwen en up-to-date te houden. Het is een goed instrument dat in de toekomst ook nog kan aangevuld worden met informatie over het welzijns- en gezondheidsaanbod. Dit kan uitmonden in een soort van interactieve rechten- én zorgverkenner.

De Vlaamse Regering moet werk maken van een systeem dat sociale rechten automatisch en op correcte wijze toekent, want dit is één van de maatregelen die het snelst effect kan hebben op de verbetering van de toegang tot zorgen hulpverlening.

Tegelijkertijd moet op korte termijn een lijst opgemaakt worden van rechten die automatisch kunnen toegekend worden. Het moet hier gaan om rechten waarbij een automatische toe-kenning een groot verschil kan maken in het dagelijkse leven van mensen in armoede.


7

2.2 Basisdecreet inzake Vlaamse sociale bescherming

De raad verwijst hierbij naar zijn advies over de visienota Vlaamse Sociale bescherming van 26 juni 2010. De raad wenst verder betrokken te worden in het proces dat naar dit decreet zal leiden.

SD 3. Hulp- en dienstverlening uitbouwen om zorg op maat te reali-seren 3.1 Investeren in kinderopvang

Het is goed dat in het uitbreidingsbeleid aandacht gaat naar een nieuw planningsinstrument. De raad vraagt evenwel waarom de koppeling van de kinderopvang aan de nataliteitsgraad, die opgenomen was in de beleidsnota, niet expliciet opgenomen is in de beleidsbrief?

De aanwerving en opleiding van zogenaamde doelgroepwerknemers is een belangrijk initia-tief. Het voorrangsbeleid in de erkende voorschoolse kinderopvang komt de sociale functie ten goede. Het moet duidelijk zijn dat de aandacht voor taal(kapitaal) de toegankelijkheid voor elkeen niet hypothekeert. Iedereen die kinderopvang behoeft moet in principe kinderop-vang kunnen krijgen.

De raad vraagt dat de continuïteit van het beleid voor alle actoren verzekerd wordt in afwach-ting van het decreet kinderopvang. Verder zal in afwachting van dit nieuwe decreet over de kinderopvang en de daarin aangepaste financiering het inkomensgebonden systeem gecon-tinueerd worden. De raad vraagt een antwoord op de vragen: Hoe worden deze middelen ingezet? Welke voorwaarden worden gesteld en welke parameters zullen worden gehan-teerd?

3.2 Investeren in Jeugdhulp

Het is een goede zaak dat de capaciteit van de jeugdhulp wordt versterkt. Parallel hiermee moet er evenwel voldoende snelheid aan de dag gelegd worden in de realisatie van de Inte-grale Jeugdhulp.

Ook inzake bijzondere jeugdzorg is voldoende capaciteit noodzakelijk opdat zorgen hulp-verleners de vragen van de gebruikers kunnen beantwoorden. De aandacht voor nazorg moet ook integraal deel uitmaken van de bejegening van jongeren na verblijf in een instel-ling. Het moet evenwel de hoofdbedoeling blijven om jongeren uit de gemeenschapsinstel-lingen en gesloten opvang te houden. Dit kan enkel als er een sterkere band wordt gesmeed met preventie waarbij problemen op doordachte wijze worden voorkomen. Opvoedingson-dersteuning, gezinsbegeleiding, pleegzorg en zo meer hebben hierbij een belangrijke rol te spelen.

3.3 Innoveren en uitbreiden in de sector Personen met een handicap

Met de nota ‘Perspectief 2020: nieuw ondersteuningsbeleid voor personen met een handi-cap’ is een belangrijke visie ontwikkeld en een stap gezet in de richting van vraaggestuurde zorg, autonomie, zorg op maat en recht op zorg (voor de doelgroep met de grootste onder-steuningsnood). Gezien de expertise van het VAPH vraagt de SAR dat inclusie breed wordt ingevuld en dat het VAPH de ondersteuning van deze personen blijft invullen. In die zin be-treurt de raad dat het VAPH blijkbaar minder zal focussen op jonge personen met een handi-cap. De raad heeft de indruk dat inclusie eng wordt ingevuld, namelijk het ‘afstoten’ van per-


8

sonen met een handicap naar andere sferen (onderwijs, eerste lijn, thuiszorg, …) wat maakt dat men enkel de personen met de ergste zorgnood zou overhouden.

De raad verwacht dat Perspectief 2020 op korte termijn wordt geïmplementeerd, geëvalu-eerd en zo nodig bijgestuurd. De raad wil, onder andere vanuit zijn sectoroverschrijdende invalshoek, deze ontwikkelingen opvolgen.

3.4 Investeren in een toereikend zorgen gezondheidsaanbod

Het is belangrijk om integrale zorg aan te bieden waarbij het bieden van zorg op maat en de samenwerking tussen actoren en sectoren centraal staan. De afbouw van de muren tussen thuiszorg en de residentiële zorg past binnen dit kader. Daarom stuurt de raad ook aan op een snelle uitvoering van het aspect Woonzorgnetwerken van het woonzorgdecreet, en op het mogelijk maken dat de thuiszorg zorg aanbiedt binnen de residentiële omgeving en vice versa.

Programmatie is een instrument voor een beter gespreid aanbod. Nabijheid en lokale inbed-ding zijn of moeten een typisch kenmerk zijn van de eerste lijn. Voor wat eerstelijnszorg be-treft zal de raad in de loop van het jaar 2011 een advies voorbereiden.

Betreffende Brussel worden in de beleidsbrief een aantal aanzetten gegeven maar de raad blijft ervan overtuigd dat de Vlaamse Regering inzake Brussel zijn ambities verder moet ex-pliciteren in uiteenlopende acties. De voorziene sterkere monitoring van zorgbehoevenden in Brussel maakt hier integraal deel van uit.

De raad vindt de voorgestelde maatregelen om werk te maken van werk in de zorg belang-rijk. Het uitgangspunt moet zijn ‘anders en vernieuwend zorg organiseren’. We verwijzen hier naar het advies over Flanders’ Care waarin de raad een aanzet geeft over deze thematiek.

Voor wat de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) betreft herhaalt de raad dat wachtlijsten in de GGZ ook beantwoord moeten worden met een beleidsdomeinoverschrijdend, of syste-misch, beleid. Zo moet ingewerkt worden op de stress in de samenleving, op het pestgedrag van kinderen, op de druk waaronder alleenstaanden en gezinnen gebukt gaan en zo meer. In het kader van de GGZ vraagt de raad ook hoe de Vlaamse Regering met zijn beleid in-speelt op ontwikkelingen zoals mogelijk gemaakt door artikel 107 van de ziekenhuiswet.

3.5 Toegankelijke en beschikbare dienstverlening

“Samen met deskundigen inzake gezinsbeleid werken we aan een methodiek om op een kritische manier het gezinsbeleid in Vlaanderen op te volgen”. Het is de raad niet duidelijk wat de minister met deze zinsnede bedoelt in de beleidsbrief (p.38). Verder onderstreept de raad de urgentie inzake de uitbouw of versterking van een crisisaanbod voor jongvolwasse-nen. Deze problematiek vergt een bevoegheidsniveau-overschrijdend beleid maar ook een integraal en geïntegreerd beleid dat maakt dat trajecten naadloos op elkaar aansluiten.

Participatie van doelgroepen aan het beleid is van primordiaal belang. De SAR WGG vraagt evenwel dat categorale advisering niet ten koste gaat van een integrale visie en beleid. Inza-ke personen met dementie vindt de raad het goed dat de regionale expertisecentra en het expertisecentrum verankerd zullen worden. Voor wat betreft de Vertrouwenscentra Kinder-mishandeling verwijst de Raad graag naar het advies dat hierover werd geformuleerd. Het-zelfde geldt voor schuldbemiddeling: ook hier verwijst de raad naar het advies dat werd ge-formuleerd over het VAPA. Misbruik en grensoverschrijdend gedrag ziet de raad ook als elementen die deel moeten uitmaken van het kwaliteitsbeleid van alle organisaties en voor-zieningen buiten en binnen WVG.


9

Tot slot vindt de raad het belangrijk dat er aandacht is voor het toegankelijker maken van het hulp- en zorgaanbod voor etnisch-culturele minderheden (ECM). Men kan een vraag- of be-hoeftegerichte benadering hanteren opdat eerst de specifieke vragen en noden van ECM verduidelijkt worden. Nadien is het zaak dat het aanbod hierop inspeelt. Een eerste aanzet kan gegeven worden door in dialoog te gaan met het middenveld van ECM, maar ook met de reeds aanwezige zorgen hulpverleners met een andere etnisch-culturele achtergrond. Een ander element dat van belang is voor de interculturalisering van de zorg bestaat natuurlijk uit het bewerkstelligen van een significante toename van het zorgpersoneel met een andere etnisch-culturele herkomst in Vlaanderen.

SD 4. Sturing, stimulering en ondersteuning voor kwaliteitsvolle zorg 4.1. Beleidsaanpak geënt op het eengemaakt kwaliteitsdecreet

We verwijzen hier naar punt 5.4. van deze nota.

4.2. Toegankelijke zorginfrastructuur uitbouwen

Het is goed dat er verder werk wordt gemaakt van de fysieke toegankelijkheid van voorzie-ningen. Daarnaast moet toegankelijkheid ook begrepen worden als zorgen hulpverlening die beschikbaar, tijdig, betaalbaar en transparant is. Ook keuzevrijheid en het respect voor de menselijke waardigheid, integriteit en diversiteit (non-discriminatie) zijn belangrijke ele-menten vanuit toegankelijkheidsoptiek.

4.4. Flanders’ Care

We verwijzen hier naar het advies over Flanders’ Care dat de SAR WGG heeft gegeven.

4.5. Zorgen voor mantelzorgers en vrijwilligers

Het is belangrijk dat er blijvend aandacht is voor de waardering en ondersteuning van infor-mele zorg en vrijwilligers. Kwaliteitsvolle en doelmatige zorg begint bij de gebruiker. De effi-ciëntie en kwaliteit van het zorgsysteem kunnen aanzienlijk toenemen indien zelfzorg en mantelzorg, als eerste trappen in de zorg, beter ondersteund worden. De raad beveelt dan ook aan dat de ondersteuning van zelfzorg, mantelzorg en vrijwilligerswerk een meer promi-nente plaats zou krijgen in het zorgsysteem.

4.6. Commercialisering residentiële zorg

We verwijzen hier naar het proactief advies ‘Marktwerking, Commercialisering en Zorg’ dat de SAR WGG voorbereidt.

SD 5. Meer efficiëntie en effectiviteit 5.1. Gegevensinzameling en -uitwisseling

De SAR WGG is tevreden dat de minister in de verschillende sectoren van het beleidsdo-mein investeert om de gegevensoverdracht en –uitwisseling efficiënter te maken. De raad vraagt erover te waken dat de investering in deze vorm van gegevensregistratie, -overdracht en –uitwisseling in elk van de verschillende sectoren van het beleidsdomein gerealiseerd wordt.


10

Het is noodzakelijk dat de invoering van een gezamenlijke en uniforme zorgbehoevend-heidsschaal wordt voorafgegaan door een intens overleg met het ruime middenveld van aanbieders en gebruikers met het oog op de (eventuele) implementatie van dit instrument. Er dient consistentie te zijn op het vlak van inschaling met de instrumenten die de sectoren aanwenden.

De raad is positief over de inspanning die geleverd wordt om een aantal beleidsrelevante indicatoren te ontwikkelen. De raad staat ter beschikking om in dit proces betrokken te wor-den.

5.2. Administratieve lastenverlaging

De aangekondigde reductie tegen 2012 met 20% van alle administratieve lasten is een be-langrijke stap. Al is de beoogde vermindering kleiner dat de Europees aangegane engage-menten om de administratieve lasten voor alle doelgroepen te verlichten met 25%. Het zou ook goed zijn mocht de Vlaamse overheid regelmatig de noodzakelijkheid van de regelge-ving nagaan. Op die manier zou niet alleen verouderde, maar ook de regels die er niet toe doen, kunnen afgebouwd worden.

5.3.Procedures erkenning en subsidiëring

Het is voor de raad vooralsnog niet geheel duidelijk welke parameters “die richtinggevend zijn bij de evoluties met betrekking tot subsidiëring in het beleidsdomein” zullen gebruikt wor-den. Gelet op het sectoroverschrijdende element vraagt de raad betrokken te worden bij de opmaak van deze set van parameters. Wanneer nieuwe regelgeving nieuwe Vlaamse subsi-die- of ondersteuningsstromen voorziet, is het ook logisch dat deze nieuwe regels pas van toepassing worden als ook het (structurele) financiële kader ervan afgerond is. Tot op van-daag zondigt ook Vlaanderen weleens tegen deze logica.

Het is goed dat er inspanningen geleverd worden om het herhaaldelijk opvragen van gege-vens aan gebruikers en voorzieningen te beperken. Het is evident dat hiervoor ook samen-gewerkt wordt met de federale overheid voor deze sectoren waarin de bevoegdheid niet vol-ledig is toegewezen aan één beleidsniveau.

Wat betreft de beslissing om geen index op de werkingstoelagen te voorzien wenst de raad zijn opmerkingen te herhalen uit zijn advies over het programmadecreet.

5.4. Cliëntgericht kwaliteitsbeleid

De SAR WGG staat positief tegenover het voornemen van de minister om referentiekaders en kwaliteitsstandaarden te ontwikkelen om de kwaliteit van de zorg te objectiveren. De SAR WGG wil hier actief aan meewerken en verwijst hierbij naar zijn initiatief om - in voorberei-ding van het advies over marktwerking in de zorg - de fundamentele uitgangspunten van maatschappelijk verantwoorde zorg te omschrijven. Voor de raad zijn deze uitgangspunten “relevantie, rechtvaardigheid, toegankelijkheid, kwaliteit en doelmatigheid”. Elk van deze uit-gangspunten wordt omschreven en vertikaal uitgespit in een aantal componenten. Deze om-schrijving van maatschappelijk verantwoorde zorg is bovendien van toepassing op zowel de welzijns- als de gezondheidssectoren.

Net als de raad wil de minister ruimte creëren voor meer zelfregulering. De aanbieders van zorg moeten een grotere rol krijgen in het bewaken en het verhogen van de kwaliteit. Accre-ditering is hierbij een interessant instrument. Kwaliteit kenbaar maken voor gebruikers door o.a. het actief openbaar maken van inspectieverslagen is een positieve evolutie. De SAR


11

WGG mist in de beleidsbrief evenwel initiatieven die de rol van de gebruiker effectief verster-ken in het borgen en verhogen van de kwaliteit.

Tot slot herhaalt de SAR WGG zijn voorbehoud bij de implementatie van de meldingsplicht voor risicovolle medische praktijken. Zulk een meldingsplicht kan een ‘vals’ gevoel van vei-ligheid creëren bij gebruikers dat niet gebaseerd is op effectieve kwaliteitscontrole. De raad vraagt daarom uitdrukkelijk om ook deze zorgaanbieders te onderwerpen aan een algemene normering en inspectie.

SD. 6. Samenwerking 6.1. Interne staatshervorming

De raad onderschrijft de nood aan een interne staatshervorming die leidt tot een meer effici-ënte taak- en rolverdeling tussen de verschillende bestuursniveaus. Toch hoopt de raad dat er niet alleen naar efficiëntie gestreefd wordt maar ook naar duidelijkheid (wie doet wat?), verantwoordelijkheid (wie is aanspreekbaar?) en effectiviteit (wie doet wat het best?). De raad verwacht hierbij ook duidelijkheid over de invulling en implementatie van de bestaande decreten waarin aan een of meer bestuursniveaus een taak of rol toebedeeld wordt (onder andere het decreet “Lokaal Sociaal Beleid” en het decreet over de Zorgregio’s).

6.2. Samenwerking tussen agentschappen WVG

Zowel integrale zorg, de verweving van welzijn en gezondheid als het gezins- en armoede-beleid nopen een integraal beleid, zeker binnen het beleidsdomein WVG. Het is goed dat de verschillende agentschappen hiervan werk willen maken. Zulk een integraal beleid mist kan-sen als het wordt opgebouwd uit verschillende adhoc-maatregelen. De raad neemt zich voor om in 2011 een advies te schrijven waarin een kader wordt geschetst m.b.t. het realiseren van de integrale zorg in Vlaanderen.

6.3. Beleidsdomeinoverschrijdend werken

De raad is tevreden over de inspanningen die de minister wil leveren om beleidsdomeinover-schrijdend te werken. De opgesomde afspraken met wonen, onderwijs, werk en gelijke kan-sen krijgen onze steun. Het is noodzakelijk om ook met het beleidsdomein “milieu” afspraken te maken over hoe negatieve invloeden op de gezondheid van mensen worden tegenge-gaan.

6.4. Overleg met de federale overheid

De raad ondersteunt de ambitie van de minister om voldoende overleg te plegen met de fe-derale overheid. De raad vraagt hierbij ook specifieke aandacht voor het afstemming van beider regelgeving zodat meer duidelijkheid verschaft wordt aan de zorgbehoevende en de zorgverlener. De huidige bevoegdheidsverdeling tussen de federale overheid en de Gewes-ten en Gemeenschappen kan leiden tot interferenties in de beleidsvoering. Het is belangrijk dat er gewaakt wordt over de coherentie en consistentie tussen het Vlaamse en het federale beleid. Heel wat beleidsvoorstellen veronderstellen een goede samenwerking en coördinatie tussen het Vlaamse en het federale niveau. Het is hierbij belangrijk dat Vlaanderen binnen de grenzen van de eigen bevoegdheden zijn beleid ontwikkelt, maar ook de samenwerking en het overleg met de andere overheden opzoekt om mogelijke interferenties te voorkomen of uit te klaren. Een actief afstemmingsbeleid tussen de Gemeenschappen/Gewesten, de Federale overheid en de lokale besturen is noodzakelijk.


12

6.5. Europa

Het is goed vast te stellen dat de minister meer rekening houdt met de ontwikkelingen op het Europese beleidsniveau. De raad vraagt de minister om meer werk te maken van het infor-meren over de impact van het Europese beleid en de regelgeving op de Vlaamse welzijns- en gezondheidzorg. Ook vraagt de raad om meer werk te maken van het betrekken en sti-muleren van de Vlaamse welzijns- en gezondheidszorg bij Europese initiatieven en projec-ten.

Wat de Europese dienstenrichtlijn betreft moet ook proactief nagedacht worden over een beleid dat inspeelt op mogelijke gevolgen voor (de organisatie van) het Vlaamse welzijns- en gezondheidsbeleid en –landschap.

6.6. Gedragen beleid

De Raad is zeer tevreden met het voornemen van de minister om het middenveld intensief te betrekken bij de beleidsvoering. De raad ziet hierin ook een voortzetting van het huidige overleg, waarbij de SAR WGG op verschillende tijdstippen in het beleidsvormingsproces be-trokken wordt. De raad wenst ook in de toekomst vroeg in het beleidsvormingsproces ge-hoord te worden door het adviseren over visie- en conceptnota’s van de minister. In die zin vraagt de raad ook geïnformeerd te worden over hoe de adviezen worden opgenomen in de besluitvorming.

De raad dringt er ook op aan om de nog ontbrekende raadgevende comités bij de verschil-lende agentschappen snel op te richten.

Reflectienota Beleidsbrief WVG 2010 2011 - · PDF fileen Gezin 2010-2011 ... gezinnen (wonen,...

Documents

Transcript of Reflectienota Beleidsbrief WVG 2010 2011 - · PDF fileen Gezin 2010-2011 ... gezinnen (wonen,...