‘Zo meisje.’ Zegt Jessica terwijl ze in haar badkleding in de babykamer staat.‘Heb jij besloten mama een cadeautje te geven?’ Vraagt ze terwijl ze voorzichtig aan de luier van Rosemarijn ruikt.

Vrolijk legt Jessica haar dochter op de commode en trekt haar pakje uit.Rosemarijn staart met open mond naar haar moeder en begint dan met een lachje op haar gezicht te kirren.

‘Zo meisje. En probeer hem nu alsjeblieft voor meer dan 3 uur schoon te houden.’ Zegt Jessica lachend als ze Rosemarijn weer in haar wiegje legt.

Opeens voelt ze twee armen om haar heen en nog steeds lachend draait ze zich om.‘Ik heb die promotie!’ Jubelt Sietse vrolijk.‘Ik zei toch dat het je ging lukken.’ Zegt Jessica trots.

‘Ik ben trots op je.’ Zegt ze voordat woorden overbodig worden.‘Misschien moeten we het vieren.’ Zegt Sietse geheimzinnig.

Even later klinkt er veel lawaai uit de grote slaapkamer.Terwijl Jessica en Sietse de liefde bedrijven, valt Rosemarijn in slaap.

Veel later komen de twee weer boven de dekens uit.‘Ik hou van je.’ Mompelt Sietse.‘Ik ook van jou.’ Even vergeet Jessica de hele challenge en kruipt ze dicht tegen Sietse aan.

Midden in de nacht staat ze echter aangekleed met Rosemarijn in de keuken.‘Jij weet wel hoe je je mama bezig moet houden hé?’ Vraagt Jessica lachend terwijl ze haar dochtertje gulzig ziet drinken.

De volgende morgen heeft ze een verschrikkelijke pijn in haar buik en leegt haar maag in de WC.“Dat kan maar 1 ding betekenen.” Denkt ze zelfvoldaan maar toch ook walgend als ze de WC bekijkt.

De volgende paar weken blijft er maar 1 gedachte door haar hoofd gaan.Bij alles wat ze doet denkt ze onwillekeurig aan het kleintje dat (waarschijnlijk) in haar buik groeit.

Natuurlijk gaat het dagelijksleventje gewoon door.Dat houd vooral de verzorging van Rosemarijn in.Nu Jessica de top van haar carriere en daarmee haar levenswens*heeft gehaald, heeft ze steeds meer vrije dagen.

* Ze is écht ‘Minister van Onderwijs’, maar net als bij Lars toendertijd is haar levenswens niet vervuld. :/

Ze probeert die vrije tijd nuttig te besteden door haar skills wat op te krikken en de nodige baantjes in het zwembad te zwemmen.

Ze ligt vaak op haar rug in het helder blauwe water de tobben over haar challenge en het feit dat Sietse eigenlijk best een geweldige man is.Ze heeft van die momenten dat ze het liefst stopt met de challenge, maar iets in haar lijkt haar tegen te houden.

Om haar gedachten even op iets anders te richten begint Jessica hard te trappen op de trimfiets.Het resultaat mag er zijn, want na haar 7 zwangerschappen (en nog veel meer op komst) heeft ze haar buikje weggewerkt en wat spieren gekweekt.

Een paar maanden later is al duidelijk zichtbaar dat ze zwanger is.Terwijl ze Rosemarijn uit haar wiegje haalt denkt ze glimlachend terug aan de reactie van Sietse.De bevalling kan elk moment zijn, en langzaam dwalen haar gedachten af naar een nieuw baby’tje.

Opeens trekt Rosemarijn kirrent aan haar vlecht, alsof ze iets wil duidelijk maken.Lachend kietelt Jessica haar in haar buikje.‘Weet je, aangezien je vader toch pas laat thuiskomt, kunnen we je verjaardag wel nu vieren.’ Zegt ze terwijl Rosemarijn zachtjes prutteld en belletjes met haar speeksel vormt.

Zo gezegt, zo gedaan.Trots houdt Jessica even later de lieve peuter versie van Rosemarijn vast.Het enige dat Rosemarijn níet van haar heeft is de donkere huidskleur.