project 2012

De maker als NomadeTDK Myrna Ruikes

Project NomadenKunstenares: Myrna Ruikes

We kunnen tegenwoordig niet meer zonder reizen. Of het nou naar het werk is, naar school of naar verder gelegen landen voor een wel verdiende vakantie. Kunstenaars uit alle generaties lieten zich ook inspireren door kunst uit andere landen. Men maakte de Grand Tour en kwam in aanraking met meester kunstenaars waarvan zij een hoop nieuwe technieken leerden en andere stijlen leerden kennen. Ook bewonderde men betoverende landschappen en architectuur die gedocumenteerd werden als herinnering of een eventuele inspiratie bron. Tegenwoordig gaan artiesten niet alleen naar andere plekken om andere kunstenaars en hun werken te bewonderen maar ook voor de verschillende culturen. Andere laten zich juist inspireren tijden hun reis zelf, door verhalen die ze onderweg horen en bijzondere dingen die ze mee maken. Men kan dit op een bepaalde manier documenteren of juist iets achter laten. Yael Bartana filmt bijvoorbeeld onderweg uiteen lopende situaties uit het openbare leven waarin ze sociale rituelen vastlegt. Zo documenteert ze de festiviteiten rondom het Joodse poerimfeest en registreert ze autos die op een snelweg stoppen tijdens het moment van stilte op de nationale doden herdenking. Een kunstenaar die het juist weer anders aanpakt is Francis Alys. Deze laat juist in zijn werk The Leak iets achter onderweg. Hij heeft een gat onderin een verf blik gemaakt en loopt een rondje van het museum door de stad en weer terug naar het museum. En in het werk El Gringo zie je fragmenten van wat hij onderweg mee heeft gemaakt. Hij filmt een paar hele boze honden die onderweg achter hem aanzitten. Een belangrijke inspiratiebron voor de kunstenares uit het Nomade project is Sander van Brussel. Net als zij is Sander bezig met conceptuele kunst. Zijn werk is speciaal gemaakt voor een bepaalde plek en hij speelt in op aspecten van onze consumptie maatschappij. Zijn werk autoshow met gouden strikken is speciaal ontworpen voor een parkeerplaats en zijn serie geluk prijzen speciaal voor op de kermis. Het mooie van dit laatste werk is dat het zelfs nog met de mensen mee reist als ze deze prijs gewonnen hebben en door de informatie die erop staat, staat het toch weer in contact staat met de kunstenaar. Een andere overeenkomst met het werk van de Nomaden kunstenares is de persoonlijkheid van verschillende verhalen van mensen die Sander in zijn werk stopt. Hij heeft bijvoorbeeld een tentoonstelling gemaakt van radios die zelf door verschillende bouwvakkers in elkaar zijn

gezet en die toch wel een zekere emotionele waarde voor deze mensen hebben. Een ander concept is de tentoonstelling solo-expositie met relikwien en memorabilia van imaginaire popsterren. Hierin plaats hij dus herkenbare items van imaginaire pop legendes in vitrines in het museum. Hij geeft duidelijk kritiek op het massale vereren van sterren en de enorme lading die aan voorwerpen zit die ooit van deze mensen zijn geweest. Wat inspireerde de kunstenares nog meer in haar wek : In mijn concepten laat ik net als Francis Alys en Sander van Brussel iets achter op een bepaalde plek. Voor mijn werk is deze bepaalde plek erg belangrijk en spreekt meer voor zichzelf. Tijdens mijn reizen ben ik eens meer naar mijn omgeving gaan luisteren. Ik liet me inspireren door verhalen die ik onderweg tegen kwam. Dit waren soms letterlijk verhalen van mensen in de trein, bus of metro. Door deze naast elkaar te hangen ontstaat er een tijdlijn die precies laat zien waar ik ben en hoe lang de trip duurde, maar je krijgt door zon kort stukje tekst ook een indruk van de personen die de gesprekken voeren en hun relatie. Niet alleen verhalen van mensen zijn uitgangspunt voor het werk. Het aan het licht brengen van verhalen heeft zich ook op een andere manier ontwikkeld. Ik kreeg de opdracht om op bepaalde plekken verhalen achter te laten. Maar in tegenstelling tot wat achter te laten gaven deze plekken mij juist een heleboel verhalen en informatie. Dit zette mij er toe om juist naar plekken te gaan die mij iets bijzonders te vertellen hadden. Zo raakte ik onder de indruk van plein 44 ( Nijmegen), wat ontstaan was door een bombardement in de tweede wereld oorlog, waar veel mensen zijn omgekomen. Dit monumentwordt nu omgebouwd tot winkelcentrum en parkeergarage. Toch vind ik het belangrijk dat deze historische gebeurtenis niet vergeten raakt en ontwierp ik een monument waar mensen niet omheen kunnen, die iets met de plek te maken heeft en goed past in deze maatschappij. Want de mensen die ik uiteindelijk wil aanspreken is het gewone volk, en hoe anders kun je deze beter bereiken in deze maatschappij dan tijdens het consumeren. Het is de bedoeling dat deze monumenten iets vervreemdends hebben zodat mensen even stilstaan om ernaar te kijken en de tijd nemen om een link te leggen met de desbetreffende plek. Tijdens mijn wandelingen door steden is mij opgevallen dat veel oude gebouwen tegenwoordig een andere functie hebben dan waar ze oorspronkelijk voor bestemt waren. Deze vroegere functie schemert er nog een klein beetje doorheen maar niet genoeg om op te vallen. Daar

wil ik met mijn werk een handje bij helpen. Ik vind het belangrijk dat, in deze razend snelle tijd, de historie niet verloren gaat. En dan bedoel ik niet alleen een stempel historische waarde op een pand drukken maar laat dan ook zien waarom het deze waarde heeft. In mijn werk breng ik de vroegere functie van een pand of plek op een subtiele manier aan het licht, die als het ware samenvalt met de functie die het nu heeft maak ik een koppeling met het verleden en heden die mooi in elkaar overloopt als een vloeiend verhaal.

Vroeger was dit pand een auto garage. Tegenwoordig worden hier kamers verhuurd.

Plein 44 Voorheen was dit een groot plein wat ontstaan is door het bombardement in 1944 tegenwoordig winkelcentrum en parkeergarage. De namen die ik op de parkeervakken heb gezet zijn mensen die zijn overleden tijdens het bombardement.

Het casino is gebouwd op een oude Romeinse stads muur.

Dit caf was vroeger een bank. Ernaast zie je de achterkant van viltjes die ik heb gedrukt.