Summatieve feedback: het procesverslag 2008/2009 Code: INTp

Naam student: Dave Wens

Onderwerp: procesverslag bij portretinterview soldaat Afghanistan

Expert/beoordelaar: Monique de Knegt

Datum: mei 2009

Genre- en/of producteisen:

Het procesverslag bevat de exacte gegevens van de bezochtebijeenkomst/interviewkandidaat (datum, adresgegevens, naam)

Het heeft een omvang van vier tot zes A4, waarvan minimaal drie pagina’s wordengewijd aan de research

De research omvat minimaal vier vragen over de context van het verslag/interview enminimaal zes bronnen bij deze vragen

De formulering van het verslag is helder en correct

Het verslag/interview waarop het procesverslag betrekking heeft, is toegevoegdN.B. Als het procesverslag niet aan de genre- en/of producteisen voldoet, komt het niet in

aanmerking voor summatieve feedback

Algemene indruk van het product:

Gedegen voorbereiding en prima aanpak. Toch ben je de fout ingegaan bij de uitwerking.

Je hebt na een gesprek van anderhalf uur veel persoonlijke informatie geschrapt ten

faveure het onderwerp.

De volgende keer moet je scherper voor ogen hebben wat relevante vragen zijn bij een

portretinterview. Heb je je tevoren ingeleefd in je gesprekspartner? Of heb je je vooral

ingeleefd in de gevechtssituatie waarin hij verkeerde?

Veel taalfouten in je procesverslag!

PLANNEN & ORGANISEREN

Je kunt je activiteiten naar behoren plannen en organiseren.

VOLDOENDE

VERZAMELEN

Je kunt bij een gegeven onderwerp de relevante vragen stellen en deze beantwoorden door

bronnenresearch, observatie ter plekke en door afname van interviews

VOLDOENDE

Indicatoren voor PLANNEN & ORGANISEREN / VERZAMELEN bij: het procesverslag

PLANNEN & ORGANISEREN: Is het procesverslag volledig? Dat wil zeggen: hanteer je bij voorkeur de

criterialijsten voor de aanpak van verslagen/interviews en beschrijf je in ieder geval de volgende

fasen: de selectie van het onderwerp, de voorbereiding, de gang van zaken ter plekke, de verwerking

van de gegevens en de evaluatie van het verslag/interview. Zijn de onderdelen voldoende uitgewerkt?

Zijn de keuzes die je gemaakt hebt tijdens het proces, journalistiek gezien correct?

VERZAMELEN: Zijn de vragen die je gesteld hebt relevant en voldoet je lijst van bronnen aan de

criteria: relevantie, betrouwbaarheid en diversiteit. Zijn die criteria waaraan vragen en bronnen

moeten voldoen, voldoende toegelicht en onderbouwd? Zijn de antwoorden die je op de vragen geeft

volledig en worden ze verantwoord door verwijzing naar de bronnen?

Procesverslag van: Dave Wens

De 4 vragen die ik me vooraf heb gesteld (en gelijk en later heb beantwoord):

*Vraag 1: Wat voor interview wil ik en hoe kom ik hieraan?

Ik wilde graag voor het portretinterview een interessant persoon hebben die dingen had

meegemaakt waar ik graag iets van af wilde weten of enige affiniteit mee heb. Mijn eerste keuze was

de generaal van de 13e gemechaniseerde brigade omdat die op dit moment de baas is van Kamp

Holland in Uruzgan en dat bijna dagelijks in het nieuws is. Mijn 2e keuze zou dan vallen op zijn

plaatsvervanger in Nederland die door een hoop politiek gekonkel (eerst zou hij worden uitgezonden,

maar toen America persee wilde dat er een generaal kwam werd de kolonel afgedankt) ineens meer

dan 3500 mensen onder zijn hoede heeft gekregen, met alle gevolgen van dien. Dit heb ik overlegd

met Monique de Knegt. Die vond de Generaal een goed onderwerp maar de Kolonel niet. Daar was

geen nieuwsaanleiding voor. De volgende dag ben ik opzoek gegaan naar de secretaresse van de

generaal op de kazerne in Oirschot. Deze vertelde me dat de generaal wel mee wilde werken maar

dat het dan telefonisch en via de mail moest omdat hij voor mijn opdracht te laat terug zou zijn.

Aangezien dat voor het interview niet is toegestaan stond ik na 2 ideeen spontaan op 0. Monique zei

daarna dat ik juist niet persee opzoek hoefde naar hoge rangen, maar dat ik best naar een lage rang

kon zoeken die terug was van uitzending en daar een bepaald gevoel aan over had gehouden. Hierop

ben ik op de kazerne opzoek gegaan naar interresante personen. Ik wilde het eerst via de GGD doen,

maar had eigelijk geen zin in een soort jankverhaal. Daarop besloot ik een paar infanteristen te

vragen naar hun ervaringen in Afchanistan. Hierop kwam een verhaal naar voren van een soldaat die

op zijn helm was geraakt. Een keer met zijn kop schudde en toen weer doorvocht. Bijna heroisch. Ik

wilde die soldaat graag spreken. Zijn naam kreeg ik van een collega van hem die ooit bij hem op de

kamer had gelegen. Hij omschreef hem als “een knettergekke pool”, toen werd het voor mij alleen

maar intressanter. Precies in die week sloeg er een raket in op Kamp Holland en werd een soldaat

gedood. Navraag leerde me dat de soldaat die ik had uitgekozen, Adam Lemanski, precies op die plek

actief was geweest in een roteerschema. Hij werkte dan 2 weken op Kamp Holland en 1 week in een

vooruitgeschoven post, waar het veel gevaarlijker was, Poentjak. Toen begon het “spel” om Adam te

kunnen interviewen. Zijn collegas hadden me al verteld dat het een moeilijk verhaal zou kunnen

worden. Hij liep bij de GGD en wilde niet praten. Het duurde idd even voordat ik zijn nummer had

achterhaald, en de 1e keer aan de telefoon was hij wat terughoudend. Daarbij stond hij op het punt

om 3 weken op oefening te gaan. Het feit dat hij bij de GGD liep had niks te maken met de

uitzending, dit vond ik wel jammer. Het had met werk en prive te maken (zijn contract, en daar heb ik

wel even op doorgevraagd) wat ervoor zorgde dat ik vanwege de nieuwsaanleiding geen nut vond er

dieper op in te gaan. (hij vertelde er ook niets interessants over). Ik sprak met hem af contact te

houden, en bij terugkomst van de oefening zouden we een gesprek hebben op zijn legeringskamer.

Daar zou hij beslissen of ik een interview van hem af mocht nemen.

Een week na terugkomst belde hij me op dat hij wel even tijd had om op de kazerne te praten. Ik ben

daarop gelijk naar mijn baas gegaan om verlof te nemen en ben naar hem toegegaan. Daar bleek hij

iets meer tijd te hebben dan hij in eerste instantie vertelde. Ik legde hem uit waar het interview voor

was. En dat ik alles wou weten, ook over bepaalde acties. En wat de gevolgen daarvoor zouden

kunnen zijn. (ondertussen was ik bij de sectie communicatie van zijn eenheid geweest om te

verriviceren hoever ik van hun zou mogen gaan. Ik wilde namelijk zonder enige resticties kunnen

werken. Anders zou ik een ander persoon zoeken. Ik kreeg van hun de complete vrijheid, en als het

een goed interview is wilden ze het graag plaatsten in de RINO, het blad van de 13e gemechaniseerde

brigade.) Op deze manier had ik voormezelf zeker gesteld dat ik hem welke vraag dan ook kon

stellen, en dat het aan zijn antwoorden lag welke vragen ik kon meenemen in mijn interview en daar

op journalistieke gronden over beslissen, ipv enig politiek gekonkel.

Tijdens het gesprek bleek dat hij het toch wel wilde doen, ik had hem blijkbaar overgehaald. En

aangezien ik zo slim was om alles mee te nemen kon ik gelijk beginnen met het interview.

Ik had voor mezelf al een aantal vragen waar ik zeker antwoord op wilde hebben. Tijdens het gesprek

kreeg ik daar ook antwoord op, soms na enig aandringen. Ik kreeg er zelfs iets uit wat hij eigelijk niet

wilde vertellen en waar zelfs de MIVD niet van op de hoogte was bij zijn aanname in Amsterdam. Ik

kreeg hem zelfs zover dat ik het in mijn interview mocht verwerken. Jammer genoeg kon ik het later

toch niet gebruiken bij het geheel, het week teveel af van de nieuwsaanleiding. Het hele verhaal gaat

Opmerking [PdK1]: Geenjournalistieke afweging

Opmerking [PdK2]: Jammerdat de lezer daar weinig vanterugziet

Opmerking [PdK3]:

over defensie en wat dat doet met zijn prive, ervoor en erna. Dan kan er niet ineens een antwoord in

met daarin dat hij als 11-jarige al een alcholvergiftiging heeft opgelopen en is afgevoerd naar het

ziekenhuis, waarbij zijn maag werd leegepompt en de artsen zeiden 2 slokken meer en het is einde

verhaa. En het feit dat hij in de periode daarna en voor hij bij defensie ging met de verkeerde jongens

optrok en daardoor met bepaaldedingen in aanraking kwam wat beter niet had gekund.

Op dat moment had ik dus mijn interview vragen en kon ik beginnen met schaven. Daar ik ook

besloot dit interview voor een bijlagenverslag te gebruiken, is er iets meer aan geschaafd dan ik aan

het begin van plan was. Ik denk dat het, het interview alleen maar ten goede is gekomen.

*Vraag 2: Welke informatie kan ik vooraf krijgen en hoe?

Zoals vooraf gezegd (in vraag 1) ben ik vooral vooraf heel erg opzoek geweest naar de persoon zelf

en het verhaal dat rondging. Later ben ik ook op internet gaan kijken naar het verhaal. En naar

vergelijkbare situaties en dergelijke.

*Vraag 3: Wat kan ik allemaal oproepen als bron en waarom?

Als bron kan ik verschillende zaken oproepen:

Als 1e mezelf, ik heb een militaire achtergrond en begrijp daardoor makkelijker waar over wordt

gepraat. Dit kan ook een valkuil zijn, dus heb ik het vooral door burgers na laten lezen om bepaalde

woorden beter uit te leggen, en zo min mogelijk miliaire termen in het verhaal te houden.

Als 2e is de bron de persoon die ik interview.

Als 3e bron heb ik zijn kamergenoot Joost Wolters die me een aantal dingen over hem heeft verteld.

Als 4e bron heb ik zijn collega’s die mee zijn geweest op uitzending en jaren met hem hebben

gewerkt.

Als 5e bron gebruik ik artikelen die de nieuwsaanleiding geven.

Als 6e bron zoek ik naar feiten die het interview kunnen staven. Feiten over Poentjak en Kamp

Holland en het gevaar dat er heerst.

*Vraag 4: Wat kan ik na het interview nog doen voor mijn artikel?

Ik kan het interview door burgers laten lezen waardoor de militaire termen eruitgaan of worden

verduidelijkt.

Ik kan het interview gebruiken voor een tegenleesverslag en reflectieverslag waardoor ik er nog

dieper op in kan gaan.

Na het interview kan ik contact houden met de geinterviewde om feiten te verduidelijken.

Ik kan dingen die in het interview gezegd zijn natrekken op internet.

Opmerking [PdK4]: Dat zijnelementen die juist welinteressant voor eenportretinterview .

Opmerking [PdK5]: goed

Plan van aanpak bij het maken van Interviews:

1a. Geef aan waar je het idee vandaan hebt voor het portretinterview.

Het idee is in meerdere fases ontstaan. Bij vraag 1 heb ik hier al deels antwoord op gegeven.

Ik wilde een interessant persoon. Toen bleek dat mijn A en B keus niet konden heb ik ervoor gekozen

naar het advies van Monique te luisteren en iets verder te gaan kijken.

Uiteindelijk ben ik daar ook meer tevreden mee, dan ik waarschijnlijk was geweest bij een generaal.

Deze soldaat was niet super tactisch aangelegd en floepte er bepaalde dingen zo uit. Dat zou een

generaal nooit doen. Daarbij behoud je tot een generaal toch een bepaalde afstand net als met een

minister. Dat zou negatief hebben kunnen werken.

1b. Wat is de nieuwsaanleiding?

De nieuwsaanleiding is dat er weer een dode is gevallen in Afchanistan deze keer zelfs op het Kamp

Holland zelf. Hij is getroffen door een raket. Ik ben opzoek gegaan naar een militair die in dat gebied

is geweest en daar ook is getroffen, maar het wel heeft overleefd. Ik denk dat het interview in de

week na de aanslag op het kampement wel in een krant had gekunt. Zeker in een regionale krant in

de buurt van de kazerne Oischot (daar kwam de overleden soldaat vandaan) of in zijn regio.

2. Geef aan waarom het juist een portretinterview moet zijn.

Ik vind dat het een portretinterview moet zijn. Als onderwerpinterview had ik een andere

geintervieuwde moeten kiezen, omdat dit geen ervaringsdeskundige op het gebied van aanslagen is.

Als portretinterview kan het echter wel, hij heeft in een vergelijkbare situatie gezeten en het

overleefd. Blijkbaar op een heroische manier en dat spreekt veel mensen tot de verbeelding. Als hij

daarna nog een beetje vanzichzelf blootgeeft in het interview dan denk ik dat het een goed

portretinterview kan worden.

3. Geef aan hoe je je hebt voorbereid.

Ik ben begonnen met het maken van een keuze voor een portretinterview of onderwerpinterview

voor de 1e ronde. Ik koos voor een portretinterview. Daarna ben ik naar onderwerpen (of personen)

voor dit portretinterview gaan zoeken (dat heb ik hiervoor al uitgebreid beschreven).

Nadat ik wist wat ik wilde en wat voor iemand ik wilde interviewen ben ik opzoek gegaan naar de

juiste persoon. Toen ik de naam daarbij had gevonden ben ik opzoek gegaan naar

achtergrondinformatie.

Daarna heb ik deze persoon gecontacteerd. En een aantal afspraken met hem gemaakt.

Later heb ik een kort gesprekje met hem gehad, gelijk gevolgd door het interview. Het voordeel was

dat ik al heel veel informatie van hem had en dus echt concrete vragen kon stellen (in het interview

zelf heb ik ze ingekort omdat ze dan niks meer toevoegen, maar vooraf wel omdat ik dan specifieker

kan vragen, en dus een specifieker antwoordt krijg). Daarnaast was ik redelijk op de hoogte van de

procedures van infantrie eenheden (hoewel ik er zelf geen ervaring bij heb). Waardoor hij zich vrij

makkelijk openstelde en veel vragen beantwoordde waarvan collegas’s hadden gezegd: “die

beantwoord hij nooit!”

Nadat ik het interview had gehad heb ik al mijn vragen en antwoorden ingetypt en uitgeprint.

Daarna heb ik ze per stuk uitgeknipt en ben ik aan het schuiven gegaan, wat kan ik wel en niet

gebruiken, en in welke volgorde kan ik het, het beste zetten.

Toen ik de keuzes had gemaakt zat ik op ruim 950 woorden. Er moesten er nog minimaal 200 vanaf.

Daarop besloot ik de alinea met de alcoholvergiftiging eruit te halen. Al had ik daar nog zo mijn best

voor gedaan, het paste er het minste bij en de rest wilde ik in ieder geval behouden. Jammer genoeg

moest ik daarna nog een vraag schrappen. (een patriotische vraag) omdat ik nog net wat woorden

teveel had.

Daarna heb ik mijn 1e versie voor het tegenlezen opgestuurd naar Chris Stadhouders. En een 2e versie

geschreven. Deze 2e versie heb ik gebruikt voor het interview dat ik nu inlever.

Opmerking [PdK6]:

Opmerking [PdK7]: ?Driekwart van het interview gaatover een onderwerp: deaanslag/afgeketste kogel

Opmerking [PdK8]: !

Opmerking [PdK9]: !

Opmerking [PdK10]: Dan hebje de verkeerde selectietoegepast. De vragen in jeinterview gaan over het incidenten hoe hij daar mee om is gegaan(onderwerp). Wie deze soldaat isen waarom hij doet zoals hij doet,vertelt het verhaal amper.Daarvoor moet je vragen naar zijnjeugd, drijfveren, etc.

4. Geef concreet aan wanneer je waar bent geweest.

Naam: Dave Wens

Opdracht: Procesverslag bij portretinterview

Onderwerp portretinterview: Adam Lemanski een 21-jarige soldaat die is getroffen in hetzelfde

gebied als waar deze periode een soldaat is overleden na een aanslag met een raket.

Datum: 11 mei 2009 en de weken ervoor als voorbereiding en nieuwsaanleiding. De weken erna om

het te verwerken

Plaats: Oirschot, kazerne, legeringskamer Adam Lemanski.

Instelling: Fontys Hogeschool voor Journalistiek

5. Geef aan hoe je ter plekke verslag hebt gedaan en welke problemen je tegenkwam.

Ik koos ervoor om een band te laten meelopen. De vragen voor me te houden op een laptop en

ondertussen aantekeningen te maken op een notitieblok, waarbij ik Adam bepaalde dingen specifiek

liet nalezen. Om te controleren of het klopte.

Ik kwam deze keer eigelijk geen problemen tegen, heb de band niet eens na hoeven luisteren omdat

mijn aantekeningen zo uitgebreid waren. En kon sommige vragen bundelen omdat hij gewoon

doorpraatte.

6a. Geef aan hoe je je informatie hebt verkregen.

-Via de Mail

-Via het internet

-Via een interview met de geinterviewde

-Via collega’s en vrienden van de geinterviewde

6b. Wie heb je gesproken?

De geinterviewde, en vrienden en collega’s van hem. Daarnaast ook de sectie communicatie om te

controleren of ik wel vrij kon schrijven. Anders zou ik niet verder gaan met het interview

7a. Geef aan hoe je je gegevens hebt verwerkt tot een interview.

Zoals ik eerder al zei ik heb heel veel vragen gesteld, en bij alle vragen samen zat ik ruim boven de

2000 woorden. Toen besloot ik ze gewoon lukraak in te vullen en daarna uit te printen. En dan in

stukken knippen en puzzelen. Na mijn 1e selectie had ik 2 vragen meer over dan nu bij deze versie en

zoon 250 woorden teveel. Nadat ik 2 vragen had verwijderd had ik het interview dat ik wilde hebben.

Daarna heb ik nog wat vragen van plaats verandert.

Daarna ben ik inhoudelijk ingegaan op de vragen en heb ze herschreven. Sommige dingen die hij had

gezegd kon ik zo niet opschrijven, en ander dingen vroegen om een verduidelijking.

Toen ik mijn 1e versie afhad heb ik die opgestuurd naar mijn tegenlezer en met zijn commentaar heb

ik een 2e versie gemaakt, waar ik wel tevreden over ben.

Bij het schrijven heb ik een aantal formats van school gebruikt om ervoor te zorgen dat mijn

interview voldeed aan alle door de Fontys gestelde eisen.

Opmerking [PdK11]: !

7b. Op welke manier ben je te werk gegaan?

Zoals bij 7a beschreven heb ik voor mezelf een aantal formats opgeschreven en daarbij een

portretinterview geschreven en het daarna gecontroleerd aan de hand van diezelfde formats.

7c. Waren je aantekeningen bruikbaar?

Ja mijn aantekeningen waren zeker bruikbaar, ik bleek ook geen verkeerde informatie te hebben

opgeschreven en verwerkt, dit heb ik gecontroleerd door alle vragen door Adam te laten nalezen. Ik

hoefde daardoor de band niet eens meer af te luisteren.

7d. Waar kan het de volgende keer beter?

Ik denk dat ik kwa organisatie en voorbereiding wel goed te werk ben gegaan. Ik zie zelf geen punten

ter verbetering. Mischien dat ik moet zorgen dat ik de volgende keer de persoon gelijk na de

nieuwsaanleiding kan interviewen. Dat was in dit geval niet mogelijk omdat hij naar het buitenland

ging voor een aantal weken. Maar aangezien ik nog voldoende tijd had in de 3e periode kon ik het

interview ook later afnemen, als ik mijn vragen maar al deels afhad. In een praktijksituatie had dit

niet gekund. Dan moet je meestal de volgende dag of dagen het interview plaatsen.

Tevens moet ik de geinterviewde meer vragen over de nieuwsaanleiding. Dit heb ik wel gedaan. Ik

heb hem gevraagd hoe het voelde op de plek te hebben gestaan waar nu die soldaat is overleden,

wat dit met hem deed enz. enz. Maar de antwoorden hierop waren niet interresant genoeg voor het

interview. En nog een paar vragen in die richting. Over wat hij van de uitzending zelf vindt, wat hij

vind dat de Nederlandse overheid moet doen nu er zoveel doden vallen enz. enz. Ook hierop gaf hij

hele korte antwoorden. Typische antwoorden van een Jan Soldaat, ik dien en stel geen vragen. Niet

interresant dus voor een interview. Mischien als ik vooraf had geweten dat hij daarop zulke simpele

antwoorden zou kunnen geven had ik daarover net wat meer info verzameld om hem in een

bepaalde richting te kunnen duwen. Nu kreeg ik echt nietszeggende antwoorden.

8a. Ben je tevreden over je interview en waarom?

Ik ben eigelijk best tevreden met dit interview. Ik heb de vragen kunnen stellen die ik wilde stellen en

daar ook antwoord op gehad. Ik heb zelf kunnen kiezen welke vragen ik in mijn interview verwerkte

en ik ben tevreden met het resultaat. Daarnaast ben ik blij dat ik een geschikt persoon bij mijn

gekozen nieuwsaanleiding heb gevonden.

8b. Wat zijn de sterke en zwakke punten van je interview?

De sterke punten van het interview vind ik:

ik vind dat het interview prettig leesbaar is geschreven. Als je het leest zijn de situaties ook gelijk

duidelijk. Daarbij vind ik dat ik de spanning in het interview meerdere keren oproep en daardoor de

lezer bijna verplicht het artikel af te lezen.

Kwa grootte vind ik het ook goed. Het is niet telang en niet langdradig waardoor er geen mensen na 2

zinnen al afhaken.

Opmerking [PdK12]: !

De zwakke punten van het interview vind ik:

ik denk dat de 2 alinea, de langste, aan de 1e kant de sterktste alinea is. Maar aan de andere

kant ook de zwakste. Iemand die daar geen interesse inheeft moet best een stuk lezen.

Maargoed daar zit wel de nieuwsaanleiding van het stuk. En ik heb daar al zoveel info

weggehaald dat het bijna niet korter kan. Als iemand daar afvalt heb ik daar vrede mee, dan

is het stuk niks voor hem of haar.

Beschrijving van de volgende fasen:

Selectie van het onderwerp:

Zie 4 vragen: -bij het beantwoorden van mijn 4 heb ik zeer uitgebreid beschreven waarom ik dit

onderwerp heb gekozen. Ik ga dit hier niet nog een keer typen en verwijs dus naar de antwoorden op

de 4 vragen.

Voorbereiding:

Zie 4 vragen: -bij het beantwoorden van mijn 4 heb ik zeer uitgebreid beschreven hoe ik mij heb

voorbereid. Ik ga dit hier niet nog een keer typen en verwijs dus naar de antwoorden op de 4 vragen.

Gang van zaken ter plekke:

Zoals eerder gezegd had ik me vrij uitgebreid voorbereid. Hierdoor kon ik na een informeel gesprekje

gelijk beginnen met het interview. Aangezien ik alles bijhad (opname apperatuur, laptop,

schrijfmateriaal, vooraf opgehaalde bronnen, en de vragen) kon het interview ook vrij makkelijk

doorlopen. Het duurde zo’n anderhalf uur voordat ik al mijn vragen had beantwoord. Daarvoor

waren we mischien een half uurtje in gesprek geweest. En erna zijn we nog even blijven zitten en

hebben we het over andere situatie’s gehad.

De verwerking van de gegevens:

Zie punt 7 bij het plan van aanpak: -bij punt 7 van het plan van aanpak heb ik uitgebreid beschreven

hoe ik mijn gegevens heb verwerkt tot een verslag. Ik ga dit hier niet nog een keer typen en verwijs

dus naar punt 7 van het plan van aanpak.

Evaluatie van het verslag:

Zie punt 8 bij het plan van aanpak: -bij punt 8 van het plan van aanpak heb ik mijn verslag

geëvalueerd. Ik ga dit hier niet nog een keer typen en verwijs dus naar punt 8 van het plan van

aanpak.

Bronnen:

-Als 1e mezelf, ik heb een militaire achtergrond en begrijp daardoor makkelijker waar over wordt

gepraat. Dit kan ook een valkuil zijn, dus heb ik het vooral door burgers na laten lezen om

bepaalde woorden beter uit te leggen, en zo min mogelijk miliaire termen in het verhaal te

houden.

ik zit sinds 2003 in het leger en heb zodoende behoorlijk wat militaire ervaring. Bij militairen heerst

toch een beetje een gesloten kring. Aan vreemden vertellen ze bepaalde dingen niet. Alhoewel ik

Adam Lemanski vooraf niet kende ging hij toch gelijk vrij open naar mij om. Ik denk dat als ik geen

militair was geweest hij mij bepaalde dingen gewoonweg niet had verteld.

-Als 2e is de bron de persoon die ik interview.

Adam Lemanski is bij dit interview het onderwerp en door hem vragen te stellen is hij ook een bron

geweest.

Opmerking [PdK13]:

Opmerking [PdK14]: Datdenk ik ook. De valkuil is als eenvoordeel uitgepakt.

-Als 3e bron heb ik zijn kamergenoot Joost Wolters die me een aantal dingen over hem heeft

verteld.

Aan Joost heb ik bijvoorbeeld gevraagd hoe het was om op 1 kamer met Adam te slapen. Wat ze

samen vaak deden, wat voor persoon het was. Wat hij van hem vond en nog wat van dat soort

vragen. Met de antwoorden kon ik betere vragen maken voor Adam, en sneller dieper ingaan op

bepaalde gebeurtenissen.

-Als 4e bron heb ik zijn collega’s die mee zijn geweest op uitzending en jaren met hem hebben

gewerkt.

Zijn collega’s spraken over de actie waarbij Adam werd getroffen, dit wekte mijn interesse. Daarbij

konden ze me meer over Adam vertellen dan dat ik vooraf ergens zou kunnen vinden.

-Als 5e bron gebruik ik artikelen die de nieuwsaanleiding geven.

Deze artikelen heb ik onder mijn interview toegevoegd.

-Als 6e bron zoek ik naar feiten die het interview kunnen staven. Feiten over Poentjak en Kamp

Holland en het gevaar dat er heerst.

Ook deze artikelen voeg ik onder mijn interview toe.

-Als 7e bron gebruik ik een stuk van de NOS, het stuk waar in het interview naar wordt gerefereerd.

Het door mij geschreven Portretinterview:

“Ik voelde me net Rambo, daar in Afghanistan”

Oirschot – De afgelopen weken is de Afghaanse provincie Uruzgan weer veel in het nieuws

geweest. De 20-jarige soldaat Azdin Chadli is overleden nadat een raket insloeg op Kamp Holland.

Soldaat der eerste klasse Adam Lemanski (21) was uitgezonden naar Uruzgan en werkzaam op en

rond Kamp Holland. Hij werd daar getroffen door een kogel, die afketste op zijn helm. In een

legeringskamer op de kazerne Oirschot doet hij zijn verhaal.

Door Dave Wens

Kende je Azdin Chadli en was een aanslag op Kamp Holland te verwachten?

“Nee, ik kende Azdin niet. Ik weet wel dat hij ook een infanterist was. Een aanslag op Kamp Holland

was wel te verwachten. In de periode dat ik er zat sloeg er soms ook een raket in. Dan houd je er

altijd rekening mee dat er een keer iemand wordt geraakt. Het was gewoon wachten op een

voltreffer.”

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Je bent geraakt door een kogel, op je helm, in

Afghanistan. Vertel eens precies wat er op dat moment is gebeurd?

“We waren bezig met een ‘overwatch’. Hierbij blijft één groep op een plaats waar het de andere kan

beveiligen en overzicht heeft op het gebied. De andere groep trekt dan, te voet, het dorp in. Opeens

zagen we groepen vrouwen en kinderen zich verzamelen en in alle haast het dorp verlaten. Je voelt

dat er iets gaat gebeuren. Vanaf het dorp werd er ineens een raket afgevuurd. Die miste ons op een

haar na. Toen begon het feest. We kwamen in een vuurgevecht waarbij we van drie kanten werden

beschoten, de kogels floten letterlijk om onze oren. Het gevecht duurde bijna anderhalf uur. De

jongens uit het dorp moesten naar ons terugkomen en wij moesten hen dekking geven. Ik stond in

een onbeschutte terreinwagen achter de mitrailleur. Opeens voel ik een stoot, als van een vuist

tegen je hoofd. Ik ga instinctief naar de grond. ‘Gewonde, gewonde’, wordt er geroepen. ‘Nee niks,

het gaat wel’, roep ik terug. Ik ga weer achter de mitrailleur staan en los een paar schoten. De

commandant besluit om af te breken en met spoed terug te gaan. Ze zagen me als gewonde, terwijl

ik me geen gewonde voelde. Je voelt het bloed wel langs je hoofd stromen, maar toch. Ik voelde me

net Rambo, daar achter die mitrailleur. Pure adrenaline. Doen wat je moet doen, op instinct. Daar

word je voor getraind, het wordt een gewoonte.”

Wat is er daarna met je gebeurd?

”Ik was inzetbaar, had geen psychische klachten. Dus dan moet je gewoon blijven. Je staat daar ook

niet echt bij stil. Je wilt zelf ook gewoon blijven, voor de groep. Samen uit, samen thuis. En alles bleef

hetzelfde, de volgende dag ging ik ook gewoon weer mee de poort uit. De NOS was die week bij ons

en heeft filmopnamen gemaakt van de actie, hierdoor was het ook in Nederland gelijk in het nieuws.

Dat heeft wel geholpen, denk ik. Mijn moeder en vriendin konden er daardoor beter mee omgaan.”

Hoe ben je opgegroeid en waarom besloot je het leger in te gaan?

“Ik ben in Polen geboren, heb daar ook tot mijn achtste gewoond. Mijn moeder werkte in Nederland

en had daar een nieuwe man leren kennen. Na de scheiding van mijn ouders ben ik bij mijn moeder

gaan wonen. Binnen een jaar sprak ik vloeiend Nederlands. En rond mijn zeventiende besloot ik het

leger in te gaan, ik ben sowieso al sportief aangelegd en bij het leger krijg je gelijk betaald.”

Hoe ging defensie bij terugkomst met je om?

“Alles bleef hetzelfde. Ik werd niet behandeld als een ‘gewonde’, ik heb ook geen gewondenkruis

ontvangen. Mijn contract is nu tijdelijk verlengd zodat ik de kans heb een nieuwe functie te vinden.

Verder word ik eigenlijk aan mijn lot overgelaten, ik krijg geen hulp bij het zoeken. Ik ben wel voor

‘Hare Majesteit’ getroffen, maar de compensatie is echt nul. Tijdens de uitzending is de dominee nog

bij me geweest, maar verder niks. Er is ook geen echte schade, geen blijvend letsel.”

Heeft het dan helemaal niets met jou gedaan?

“Jawel, ik ben er rustiger van geworden, heb meer besef van normen en waarden gekregen. Ik ben

ook blij dat het is gebeurd, nu heb ik wel iets om te vertellen. De helm heb ik thuis ook nog liggen, dit

maakt niet iedereen mee. Ik heb er een echte ervaring bij en het is goed gegaan. Ramvet!”

Stukken die ik op internet vond over het onderwerp of de nieuwsaanleiding:

Dode bij raketaanval Kamp HollandBij een raketaanval op Kamp Holland in de Afghaanse provincie Uruzgan is weer een Nederlander om het leven

gekomen.

19de dode

Commandant der Strijdkrachten Van Uhm in Den Haag maakte het trieste nieuws in Den Haag bekend. Hetdodelijk slachtoffer is de 20-jarige soldaat Azdin Chadli uit Uden. Hij was net een paar dagen in Uruzgan. Azdin isde 19de op de trieste lijst van Nederlanders die in Afghanistan om het leven zijn gekomen.Gewonden

Bij de aanval raakten vijf Nederlanders gewond, van wie twee ernstig. Het is de eerste keer dat mensen geraaktzijn bij een raketaanval op Kamp Holland.Hyves

Op Chadli's Hyves-pagina stromen de reacties op zijn overlijden inmiddels binnen. "woorden schieten te kort, hetgeeft opeens een gezicht. heel veel sterkte aan familie en vrienden", krabbelt Daan. "Afschuwelijk nieuws!!!Familie, vrienden, kennissen. Erg veel sterkte toegewenst", schrijft Gerben.Condoleances

Op de website van het ministerie van Defensie is een condoleance-register geopend. Ministers Van Middelkoop,Koenders en Verhagen en staatssecretaris De Vries hebben al gereageerd.Diepste respect

"Met het overlijden van Azdin Chadli verliest de Nederlandse krijgsmacht opnieuw een militair die zich metgedrevenheid heeft ingezet voor onze veiligheid en een betere toekomst voor de Afghaanse bevolking. Militairenals Chadli verdienen ons diepste respect," schrijven de bewindslieden gezamenlijk.Laffe aanval

"Hij verdient het grootste respect voor zijn moedige werk voor een betere toekomst van Afghanistan. Ik leef meemet de militairen die bij deze laffe aanval gewond zijn geraakt en met hun thuisfront", schrijft minister Verhagen ineen persoonlijke reactie.Premier Balkenende

Namens het hele kabinet betuigde premier Balkenende zijn medeleven met de nabestaanden en families van deslachtoffers. "Onze gedachten gaan uit naar de familieleden en vrienden van soldaat Azdin Chadli. Hun verdriet isbijna niet voor te stellen. Het kabinet leeft intens met hen mee. We denken ook aan de gewonden en hunnaasten. We hopen op een voorspoedig herstel. En niet in de laatste plaats aan de Nederlandse mannen envrouwen in Afghanistan, die vandaag een collega verloren bij de laffe aanval op Kamp Holland", aldus de premier.

http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/binnenland/)/components/actueel/rtlnieuws/2009/0

4_april/06/binnenland/0406_2200_afghanistan_actuele_gebeurtenissen.xml

NEDERLANDSE DODE IN KAMP HOLLAND

Bij een raketaanval op de basis Kamp Holland in de Afghaanse provincie Uruzgan is soldaatder eerste klasse Azdin Chadli (20) om het leven gekomen. Vijf andere militairen raaktengewond. Hun toestand is stabiel. Twee van hen zijn overgebracht naar Kandahar.

RakettenDe aanval had maandag plaats om 18.00 uur Afghaanse tijd. Vermoedelijk gaat het om eenbeschieting met twee 107 mm-raketten, zo meldde commandant der Strijdkrachten Peter vanUhm in een persconferentie. Een van deze raketten raakte het kamp van het Afghaanse legeren zorgde voor lichte verwondingen bij twee Afghaanse militiaren. De andere raket kwamterecht op Kamp Holland.

De slachtoffers zijn afkomstig van de Ruyter van Steveninckkazerne in Oirschot. Degesneuvelde Chadli en vier van de gewonde militairen zijn afkomstig van het 42Pantserinfanteriebataljon van de Limburgse Jagers, de vijfde gewonde komt van de 413Pantsergeniecompagnie. Chadli was pas kort in Afghanistan. Hij maakte deel uit van de groepdie op 30 maart is begonnen.

Grote schokHet bericht over de aanslag in Kamp Holland is door minister van Defensie Eimert vanMiddelkoop een grote schok genoemd. "Mijn medeleven gaat uit naar de nabestaanden, degewonden en de eenheid van soldaat eerste klasse Azdin Chadli", aldus de minister.

NOS-verslaggever Jeroen van Dommelens was bij de persconferentie van commandant VanUhm en doet voor NOVA verslag. En vanuit Kandahar een telefoongesprek met GijsWanders, oud-verslaggever van de NOS, hij had slechts enkele uren voor de aanslag KampHolland verlaten. Hij is in Kandahar om een marathon te organiseren.

http://www.novatv.nl/page/detail/uitzendingen/6851/Nederlandse%20dode%20in%20Kam

p%20Holland

op onderstaande websites staat ook nog info over de nieuwsaanleiding:

http://www.ad.nl/binnenland/3132528/Aanval_op_Kamp_Holland_dode_en_5_gewonden.

html

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1177197.ece/Dode_en_vijf_gewonden_door_r

aketaanval_Kamp_Holland

http://www.destentor.nl/algemeen/binnenland/4782240/Dode-bij-aanval-Kamp-

Holland.ece

http://www.dag.nl/binnenland/raketaanval-kamp-holland-dode-249375

http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article2254565.ece/Dode_en_vijf_gewonden_bij_r

aketaanval_Kamp_Holland.html

op onderstaande websites staat extra informatie over het onderwerp en de omgeving:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Kamp_Holland

http://raadsmaninuruzgan.blogspot.com/2008/02/poentjak-ii.html

op deze site staat een deel van de actie van de NOS:

http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2007/2/1/weblog_afghanistan.html

Een weekje Poentjak

Jeroen de Jager, Peter ter Velde en Eric Feijten brengen voor de NOS eenbezoek aan de Nederlandse troepen in Afghanistan. Voor deze websitehouden ze een weblog bij.

Een mooie dag in PoentjakDoor Peter ter Velde

Poentjak, 18 februari - Een patrouille gaat naar Sorkh Morghab omgesprekken te voeren met de bevolking. Er zijn geen vrouwen en kinderenop straat. Pelotonscommandant Bart raakt achterdochtig. Dan breekt de hellos.

Eén militair krijgt een kogel in zijn helm en raakt gewond. De kogel is erschuin in gevlogen en daarom overleeft hij het, is ieders conclusie. Anderemilitairen zien een raket, een RPG, op slechts vijf meter voorlangs gaan. Zeraken ingesloten. In een bijna cirkel van 280 graden wordt op hen geschoten.

Na een gevecht van anderhalf uur komen de militairen terug op Poentjak. Deemoties zijn alom tegenwoordig. De adrenaline schiet door de jonge lijven.Ze vliegen elkaar om de hals in eenzeldzaam tafereel van broederschap.

"Een mooie dag", volgens één van demilitairen. Hij zegt het terwijl we aanhet filmen zijn. "Nu moet alles evenbezinken, maar zo meteen kunnen weer om lachen", voegt hij er met eenschaterlach aan toe.

In de emotionele momenten na hetvuurgevecht worden er domme dingengezegd. Wordt er geroepen dat gevechtsvliegtuigen de boel plat moetengooien. Wordt er geschreeuwd om de dood van die klote Afghanen.Maar wanneer de rust in het lijf terugkeert, keert ook de rede weer.

Een uur later heeft de geïnterviewde militair spijt van zijn uitspraak. Het was

gezegd in “the heat of the moment”. Ik spreek met hem af het interview nietuit te zenden om hem te beschermen.

Twee dagen later volgt opnieuw een vuurgevecht en nog eens een dag laterrijden Nederlanders op een anti-tankmijn. “Ik ben behoorlijk teruggekomenop wat ik zei”, zegt de niet-uitgezonden militair, “het wordt steeds minderleuk hier. Het wordt tijd om eerst maar eens wat aan onze veiligheid te doen.We moeten anders gaan werken”.