PortfolioNederlands

KareNed

�������������

el de Grote Hderlands Lite

Lector: BAcadem

Hogeschool Pratuur & Cuert Cruysweiejaar 2011‐

PBSO ltuur eeghs 2012 

 

1

Inhoudsopgave Literatuurportfolio Nederlands 

 

Inhoudsopgave .............................................................................................................................................................. 1 

 

Literatuurportfolio: overzicht taken (punten) ....................................................................................................... 3 

 

Leeslijst ............................................................................................................................................................................ 4 

• Amaniti, N. (2009). Ik ben niet bang. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  ........................................................... 4 

• Balthazar, N. (2005). Niets, was alles wat hij zei. Averbode: Uitgeverij Averbode.  ......................................... 4 

• Boyne, J. (2006). De jongen in de gestreepte pyjama. Amsterdam: Arena Amsterdam.  ................................. 4 

• De Sterck, M. (2011). Wild vlees. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  .................................................................. 4 

• Dendooven, G. (2007). Moeder,. Antwerpen: Uitgeverij Manteau. .................................................................. 4 

• Geeraerts, J. (1988). Zand. Antwerpen: Uitgevrij Manteau.  ............................................................................. 4 

• Green, J. (2005). Het Grote Misschien. Rotterdam: Lemniscaat b.v.  ................................................................ 4 

• Moeyaert, B. (2000). De Melkweg. Amsterdam: Em. Querido’s Uitgeverij nv.  ................................................ 5 

• Van de Vendel, E. (2008). De Gelukvinder. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  ................................................... 5 

• Vereecken, K. (2009). Ik denk dat het liefde was. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  ........................................ 5 

• Vreeswijk, H. (2009). Ontvoerd. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  .................................................................... 5 

• Woltz, A. (2007). Black Box. Amsterdam: Uitgeverij Leopold.  .......................................................................... 5 

 

Lectuurfiches .................................................................................................................................................................. 6 

• Amaniti, N. (2009). Ik ben niet bang. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  ........................................................... 6 

• Balthazar, N. (2005). Niets, was alles wat hij zei. Averbode: Uitgeverij Averbode.  ......................................... 7 

• Boyne, J. (2006). De jongen in de gestreepte pyjama. Amsterdam: Arena Amsterdam.  ................................. 8 

• Dendooven, G. (2007). Moeder,. Antwerpen: Uitgeverij Manteau. .................................................................. 9 

• Green, J. (2005). Het Grote Misschien. Rotterdam: Lemniscaat b.v.  .............................................................. 10 

• Moeyaert, B. (2000). De Melkweg. Amsterdam: Em. Querido’s Uitgeverij nv.  .............................................. 11 

• Vereecken, K. (2009). Ik denk dat het liefde was. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  ...................................... 12 

• Vreeswijk, H. (2009). Ontvoerd. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  .................................................................. 13 

• Woltz, A. (2007). Black Box. Amsterdam: Uitgeverij Leopold.  ........................................................................ 14 

 

 

 

 

 

2

Filmanalyse:  ............................................................................................................................................................... 15   Scott Rudin (Prod.) en Peter Weir (Reg.). (1998). The Truman Show. Verenigde Staten: Paramount Pictures.  

Fictieautobiografie .................................................................................................................................................... 16 

 

Leesdagboek  .............................................................................................................................................................. 17 

• Analyse  ............................................................................................................................................................ 22 

• Commentaar van medestudent ........................................................................................................................ 22 

• Commentaar op medestudent .......................................................................................................................... 22 

 

Voorkeuren van jonge lezers ................................................................................................................................. 23 

   

Lesvoorbereiding literaire genres ........................................................................................................................ 25 

 

Vlaanderen/Nederland ........................................................................................................................................... 27 

 

Theaterbezoeken  ...................................................................................................................................................... 29 

• Apassionata: Samen voor Altijd ........................................................................................................................ 29 

• Theaterbezoek 2 ............................................................................................................................................... 30 

 

3

Literatuurportfolio: overzicht taken (punten) 

 Nr.  Omschrijving  Pagina 

(in cursus)Pagina 

(in portfolio)Controle/opmerkingen 

1  Leeslijst   

10  3   

2‐10  Lectuurfiches     

11  5   

11  Filmanalyse   

20  15   

12  Fictieautobiografie   

60  16   

13  Leesdagboek + commentaar VAN medestudent + commentaar OP medestudent   

68  17   

14  Voorkeuren van jonge lezers   

87  23   

15  Lesvoorbereiding literaire genres   

183  25   

17  Vlaanderen/Nederland   

184  27   

18  Theaterbezoek (2x)   

184  29   

  Vormgeving   

     

  TAAL   

     

 

4

 

Leeslijst  

  Score    

Amaniti, N. (2009). Ik ben niet bang. Wommelgem: Uitgeverij Van In.   *  14+ 

Roman. Oscar voor beste buitenlandse verfilming 2000. Ontvoering, geheim, dilemma’s.  

Balthazar, N. (2005). Niets, was alles wat hij zei. Averbode: Uitgeverij Averbode.   *  15+ 

Psychologische roman. ‐ Autisme, pesten, nevenrealiteit.  

 

Boyne, J. (2006). De jongen in de gestreepte pyjama. Amsterdam: Arena Amsterdam.   *  12+ 

Cross‐over roman. ‐ Tweede Wereldoorlog, concentratiekampen, vriendschap.  

 

De Sterck, M. (2011). Wild vlees. Wommelgem: Uitgeverij Van In.    14+ 

Roman. Gouden Zoen 2001. Rouwproces, verdriet, verwerking.  

Dendooven, G. (2007). Moeder,. Antwerpen: Uitgeverij Manteau.    ‐ 

Poëziebundel (Bloemlezing) ‐ Moeder, nieuw leven, moederschap  

Geeraerts, J. (1988). Zand. Antwerpen: Uitgeverij Manteau.   *  14+ 

Thriller. ‐ Tandarts, Verenigde Staten, makelaars.  

Green, J. (2005). Het Grote Misschien. Rotterdam: Lemniscaat b.v.    14+ 

Psychologische roman. ‐ Internaat, verliefdheid, groeipijnen.  

  

                     

 

5

Moeyaert, B. (2000). De Melkweg. Amsterdam: Em. Querido’s Uitgeverij nv.   *  12+ 

Roman. ‐ Weddenschappen, clubs, kinderangsten.  

Van de Vendel, E. (2008). De Gelukvinder. Wommelgem: Uitgeverij Van In.    14+ 

Roman. ‐ Asielzoekers, toneelspelen, vluchten.  

Vereecken, K. (2009). Ik denk dat het liefde was. Wommelgem: Uitgeverij Van In.    14+ 

Roman. Boekenleeuw 2010. Vondeling, Parijs, liefde.  

Vreeswijk, H. (2009). Ontvoerd. Wommelgem: Uitgeverij Van In.   *  14+ 

Young Adults Roman. ‐ Ontvoering, tienertijd, onbegrip.  

Woltz, A. (2007). Black Box. Amsterdam: Uitgeverij Leopold.   *  14+ 

Thriller. ‐ Reality‐tv, puberteit, reputatie.  

  

  

  

6

Lectuurfiches  

Ik ben niet bang Amaniti, N. (2009). Ik ben niet bang. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  Inhoud Het verhaal gaat over een negenjarige jongen die op een verlaten heuvel bij zijn dorp in het zuiden van Italië een hol ontdekt waar een jongen in zit. Die jongen zit vast aan een ketting en zegt in het begin niets. Michele weet niet wat hij er mee aan moet. Hij is nieuwsgierig, maar ook bang. Hij wil zijn vader er over vertellen, maar dat lukt maar niet.  En  als  de  gelegenheid  zich  dan  eindelijk  voordoet,  heeft  hij  meer  ontdekt. Vertwijfeld vraagt hij zich af of het wel verstandig  is om over zijn geheim  te praten. Intussen blijft hij de jongen bezoeken, geeft hem water, en wat te eten. Als hij op de televisie de moeder van  de  jongen  ziet,  die  een wanhopige  oproep  doet  aan  de  ontvoerders  van  haar  zoon,  en  als  hij  een donker vermoeden krijgt dat bijna alle volwassenen uit het dorp erbij betrokken zijn, bevindt hij zich in een groot dilemma.  Hij wordt betrapt bij een bezoek aan de  jongen, en moet nu beloven dat hij er nooit meer heen zal gaan. Maar hij heeft de jongen beloofd dat hij terug zal komen... Wat nu?  Waar en wanneer? De setting vindt plaats  in het zuiden van  Italië, op het platteland, tijdens een hete zomer  in de twintigste eeuw.  Appreciatie Weer zat ik op het puntje van mijn stoel, en dat al vanaf de eerste bladzijde, en dat is voor mij het bewijs van de kracht van het verhaal. Het  is een  schokkend verhaal, mede doordat het zo geloofwaardig  is. De gedachtewereld en het gevoelsleven van de  jongen worden heel duidelijk uiteengezet. Aanvankelijk  is hij een onschuldig  kind, dat  alles gelooft dat hem  verteld wordt. Maar nu wordt hij gedwongen  volwassen beslissingen te nemen.  Het einde van het boek vond  ik wel wat minder. Het  liet me met vragen achter en het voelde  ‘niet af’.  Bij het maken van de  inhoud van dit boek vond  ik het moeilijk om niet al  te veel weg  te geven van het verhaal. Je komt gelukkig snel achter wat het geheim  is en dat maakt  je nieuwsgierig waardoor  je verder wilt lezen. Het is een prachtig, meeslepend boek is, dat iedereen zou moeten lezen!  Suggestie voor didactische verwerking Voor de didactische verwerking zou ik ook de film er bij betrekken, om bepaalde aspecten te belichten en nader te bespreken. Er moet natuurlijk wel op gelet worden dat het niet te extreem wordt en dat leerlingen niet getraumatiseerd worden. Want dit lijkt een verhaal dat zo uit het leven gegrepen is.  Ik  zou de  leerlingen  in groepjes verdelen en  laten brainstormen over de mogelijkheden die Michele  zou kunnen doen/nemen. De beste mogelijkheid/uitweg mogen ze dan opschrijven en telt als schrijfopdracht. Ze maken zogezegd een nieuw einde voor het boek.  

7

Niets, was alles wat hij zei Balthazar, N. (2005). Niets, was alles wat hij zei. Averbode: Uitgeverij Averbode. 

 Inhoud Een autistische jongen, Ben genaamd, heeft het moeilijk met het normale leven en vlucht weg  in zijn computerspel. Hij praat met niemand. Ook op school heeft Ben het  zwaar  te  verduren  door  zijn  handicap,  voornamelijk  door  het  aanhoudende pestgedrag  van  twee medeleerlingen. Op  zijn  slaapkamer  zit hij  vaak  in  z’n eigen wereldje, of  dit nu dankzij  zijn  spel  is, waar hij  zich  als de held waant, of  in  zijn chatgesprekken. Omdat men hem daar niet hoort. Omdat men hem daar niet ziet. Daar heeft hij geen probleem om  ‘zichzelf’ te zijn, en praat  in rijmtaal. Hij komt  in contact met een meisje via de chatroom, Barbie, die op dezelfde manier communiceert als hij, en zij zorgt voor een volledige ommekeer in Bens leven. Want Ben heeft een plan om zijn leven te veranderen.  

 Waar en wanneer? Het verhaal speelt zich af in Brussel, voornamelijk op Bens kamer, de school en bij/in het treinstation. Het wordt verteld in de verleden tijd, het is niet echt duidelijk rond welke tijd het is (jaartal), maar zeker redelijk recent (gezien de technologie). 

 Appreciatie De start van het verhaal begint nogal apart. Dertien lantaarnpalen links, oversteken over acht zebrastrepen, vijftien palen rechts. Maar al gauw werd het me duidelijk dat je op deze manier wordt meegevoerd naar de leefwereld de autistische jongen. Want de achterkant had ik al gelezen, dus wist ik waar het over ging. Het onderwerp interesseert me wel, en heb dan ook graag gelezen. Ondanks het feit dat ik had gedacht dat het meer  diepgaand  zou  zijn  omtrent  het  autisme,  vond  ik  dat  vooral  het  thema  pesten  heel  hard  op  de voorgrond kwam. Heel schrijnend om een keer meegesleurd te worden in de wereld van een autist, om het zo ook  eens  langs hun  kant  te bekijken. Het heeft me  enorm  aangegrepen, heb op het  einde  zelfs wat traantjes moeten wegpinken. Het einde is zeer knap, waarbij Ben een manier heeft gevonden om met een nieuw  leven te beginnen. Ik dacht eerst dat hij echt zelfmoord had gepleegd, maar dan zeer mooi verteld dat  dit  zo was  opgezet  om  hem  een  nieuwe  kans  te  geven. Dat  vond  ik  een mooie,  creatief  gevonden uitweg van de schrijver. Een zeer verrassend einde! Ik vond het een vrij eenvoudig te lezen boek, de structuur van de taal was ook gemakkelijk. Omdat het boek me zou vasthield, heb ik het in één ruk uitgelezen. Ik moest weten hoe het met Ben afliep en of hij zijn plan echt zou uitvoeren.  

 Suggestie voor didactische verwerking Aan de hand  van een aantal  vragen  kan een  klasgesprek  rond het boek op gang gebracht worden. Hoe omschrijft de dokter Bens autisme? Hoe merk je aan Bens gedrag dat hij ‘anders’ is? Hoe sta jij tegenover pesten? Hoe gaat Ben om met de pesterijen? Is dit een goede of een slechte manier? In groepjes van twee kunnen ze een soort plan uitwerken om Ben te helpen. Hierbij moeten ze goed nadenken over het begrip én het fenomeen pesten, om iets concreets uit te werken. Aan de hand van deze uitgewerkte plannen, kan er nog een klasgesprek volgen, om elkaars ideeën te horen. 

8

De jongen in de gestreepte pyjama Boyne, J. (2006). De jongen in de gestreepte pyjama. Amsterdam: Arena Amsterdam.   Inhoud Het boek vertelt het verhaal over Bruno, een negenjarige jongen, die met z’n ouders verhuist naar een plek ver weg, waar alles anders  is dan het was. Hun nieuwe huis staat naast een groot hek, en  in de verte  ziet hij dat de mensen allemaal dezelfde gestreepte pyjama dragen, en dat er veel kinderen bij elkaar zijn. Dat vindt hij niet eerlijk,  omdat  er  geen  vriendjes  zijn  waar  hij  woont.  Tijdens  één  van  zijn ontdekkingstochten ontmoet Bruno een jongen in zo’n gestreepte pyjama, die achter het hek woont, en met wie hij al snel vriendschap sluit. Het contrast tussen hun beide werelden  is heel groot, maar de  jongens storen zich daar niet aan. Ze merken het zelfs niet echt, als het ware. Bruno hoopt om eens met zijn nieuwe vriend te kunnen spelen, mar dat kan niet, want hij zit aan de ene  kant  van  het  hek,  en  Bruno  aan  de  andere  kant.  Hun  vriendschap  leidt  uiteindelijk  tot  iets hartverscheurend. 

 Waar en wanneer? Het verhaal speelt zich af  in 1943, tijdens Wereldoorlog II. De start vindt plaats  in Berlijn, Duistland, maar het grootste deel van het boek vindt plaats  in Auschwitz, waar het nieuwe huis van Bruno vlak naast een concentratiekamp staat.  In het verhaal zelf staat vooral het nieuwe huis op de voorgrond, met de kamer van Bruno, de tuin, de werkkamer van vader en de keuken, maar ook de  lange toch  langs het hek, en de plaats waar Bruno en Shmuel elkaar steeds ontmoetten, staat zeker centraal. 

 Appreciatie In  eerste  instantie  had  ik  nog  niet  over  dit  boek  gehoord.  Nooit  gedacht  dat  het  zo’n  aangrijpend  en meeslepend verhaal is. Het verhaal is geschreven vanuit het oog van een negenjarig jongetje geschreven en dat op een hele knappe manier. Het heeft een dubbele laag die je ongemerkt begrijpt. Het verhaal spreekt me aan. Het boek  leest heel makkelijk. Ook  is het heel apart dat Bruno allerlei dingen niet weet die je als lezer wel weet. Bruno denkt dat Auschwitz misschien het platteland  is omdat de barakken zo  laag zijn. En hij is jaloers op Shmuel omdat hij heel de dag in een pyjama mag lopen en zo’n mooie band met een ster om zijn arm heeft, terwijl hijzelf altijd kleren en schoenen aan moet die eigenlijk te klein voor hem zijn. Het boek  is  wel  een  beetje  onwerkelijk,  er  waren  geen  kinderen  in  Auschwitz,  die  werden  meteen  bij binnenkomst vergast. En als er wel kinderen in Auschwitz geweest zouden zijn zou het onmogelijk zijn dat er iemand bij het hek kon komen, laat staan er onderdoor kruipen. Verder is het een geweldig boek! 

 Suggestie voor didactische verwerking Aan de hand van dit boek, kan er gesproken worden over de Tweede Wereldoorlog. Via een paar vragen kan je gevoelens losmaken bij de leerlingen rond dit thema, op basis van het boek. Kan je je inleven in de wereld van Bruno? Hoe zou jij je voelen als je in Bruno zijn plaats was? En hoe zit het dan met Shmuel? Kan je begrijpen hoe zwaar het  leven voor hem  is? Waarom vertelt hij er niet echt over aan Bruno? Waarom beseft Bruno Shmuels realiteit niet? Dit boek kan een mooie aanleiding zijn naar het thema “WO II”, door ze  in  groep  een  project  uit  te werken  rond  dit  thema, met  het  boek  er mee  in  verwerkt,  kan  dit  de leerlingen een andere kijk en een beter inzicht verschaffen op WO II.  

9

Moeder, Poëziebundel Dendooven, G. (2007). Moeder,. Antwerpen: Uitgeverij Manteau.  Inhoud Met dit boek wil de auteur, Gerda Dendooven, uitzoeken wat er zich achter de komma  afspeelt.  Het  bevat  een  verzameling  van  gedichten  die  allemaal  over ‘moeder’  gaan. De  gedichten beschrijven de moeilijkheden  van  een  vrouw met kinderen,  haar  dagelijkse  werk  en  haar  langzame  verval,  over  de  jaren  heen. Sommige  versjes  zijn  geschreven  door  moeders  zelf,  anderen  zijn  door  de kinderen  bedacht.  Zo  komt  ook  de  zwangere  vrouw  aan  het woord  en wat  ze eigenlijk over dat ongeboren kind  in haar buik denkt. Er  zijn verschillende hoofdstukken  te vinden  in de bundel, die elk een aparte kijk geven over het ‘moeder‐zijn’. Ook is er een hoofdstuk over de relatie tussen moeders en zoons en één over moeders en dochters.   Waar en wanneer? Er is niet echt een locatie ‘zichtbaar’ in de bundel, wel kan je zeggen dat het grotendeels plaatsvindt in en rond moeders. Van het tijdstip zou je kunnen zeggen dat deze begint bij de start van de zwangerschap, tot het einde van het ‘moederschap’. 

 Appreciatie Bij het  lezen  van deze bundel  vroeg  ik me de hele  tijd af, of de  verzamelaar expres de nadruk op deze "minder vriendelijke" gedichten had gelegd of of er gewoon geen mooiere gedichten beschikbaar waren. Bovenop deze, soms verbazende gedichtenselectie, zijn er de heel vreemde  tekeningen. Ze zijn verspreid doorheen het boek, maar ook hier weer wordt enkel de negatieve, moeilijke kant van het moederschap belicht. Zelf moeder zijnde, vind ik dit geen mooie weerspiegeling van het moederschap. Wel laten de gedichten zien wat het soms kan betekenen om een moeder te zijn, een levenslange opgave, vaak vermoeiend en vaak ondankbaar. Het boek is misschien nuttig om te lezen voor vrouwen die er over nadenken om aan kinderen te beginnen, maar het moederschap alleen door een roze bril bekijken. En ook voor kinderen, die hun moeder eens van een andere kant willen bekijken en wellicht wat meer  respect zouden krijgen voor haar door deze gedichten. 

 Suggestie voor didactische verwerking Naar aanleiding van deze gedichtenbundel, zullen we aan de hand van een klasgesprek het kort hebben over ‘moeder’ en ‘moeder zijn’. Aan de hand van vragen, zal er een conversatie op gang komen, waarbij de leerlingen vrij hun mening kunnen uitten over dit begrip. Vervolgens, om dieper  in te gaan op het begrip ‘poëzie’,  vraag  ik  of  er  verschillende  soorten  poëzie  zijn  terug  te  vinden  in  het  boek  (AABB‐rijm, nonsensgedicht, prozagedicht en alliteratie (letterrijm)). Vervolgens plan ik een soort hoekenwerk, waarbij de leerlingen elk een bundel krijgen met opdrachten rond het thema poëzie, waarbij ze zelf voor elke vorm een gedicht moeten schrijven. Waarschijnlijk zal dit gespreid moeten worden over 2 lesuren.  

10

Het Grote Misschien Green, J. (2005). Het Grote Misschien. Rotterdam: Lemniscaat b.v.  Inhoud Miles Halter is een 15‐jarige jongen en hij is zijn saaie leventje grondig beu. Daarom besluit hij naar Culver Creek, een  kostschool   in Alabama  te gaan. Daar wil hij  zijn leven uitdagender maken en dat doet hij ook. Hij is voor de eerste keer dronken, hij rookt zijn eerste sigaret en hij is voor de eerste keer verliefd op Alaska. Alaska is een intelligente,  mooie  en  onvoorspelbare  jonge  dame  die  gefascineerd  is  door biografieën  van  schrijvers.  Alaska  ziet Miles  ook wel  zitten, maar  zij  heeft  al  een relatie met Jake.  Miles komt terecht in een vriendengroepje, dat zich afzet tegen de rijke scholieren, de doordeweekers, en tegen  het  gezag  van  een  leraar,  die  de  Adelaar wordt  genoemd. Miles maakt  de  lezer wegwijs  in  zijn belevingen tijdens het schooljaar. En dat zijn er veel. De ontgroening van Miles  loopt bijvoorbeeld uit op een wraakactie, waarbij Miles bijna omkomt. Dit heeft te maken met twee doordeweekers, die van school zijn gestuurd. De  leerlingen blijken een eigen  strafrechtsysteem ontworpen  te hebben. Niemand verlinkt elkaar bij de schoolleiding, en de onderlinge ruzies worden opgelost door een opeenvolging van stunts en wraakacties.  Waar en wanneer? Het verhaal speelt zich grotendeels af in Culver Creek, een kostschool in Alabama.  Appreciatie Een  zeer  knap  boek, met  een mooie  aanloop  naar  de  belangrijkste  gebeurtenis,  die  zorgvuldig  wordt opgebouwd. Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel begint bij ‘honderdzesendertig dagen ervoor’ en eindigt met ‘de laatste dag’. Daarna begint het tweede deel met ‘de dag erna’ en verder. Ook in de tekst wordt voortdurend verwezen naar die gebeurtenis. Samen  met  het  vlotte  taalgebruik,  hedendaags  maar  niet  overdreven  modern,  en  de  wondermooie filosofische beschouwingen over lijden en vergeving, maken dit tot een boek dat je tot nadenken stemt.  Het geeft te denken over de keuzes die vroeger gemaakt zijn of die je nu maakt en de juistheid ervan. Over al dan niet gemiste kansen. En over gemakzuchtigheid  tegenover  risico nemen; de moeite die  je wilt en moet doen om je dromen waar te maken. Ik kan me hier wel in vinden, omdat ik soms zelf nog twijfel aan de keuzes die ik maak in mijn leven, en over eventuele gemiste kansen. De omslag van het boek weet  ik minder te appreciëren. Op basis van de cover, zou deze me niet kunnen verleiden om hem op te nemen en te  lezen, terwijl het verhaal  juist heel sterk  is, en de cover nu afbreuk doet aan de schoonheid en complexiteit van de inhoud.  Suggestie voor didactische verwerking Met dit boek kan veel gedaan worden en men kan hier vooral leuke dingen mee doen. Dit boek is ideaal om jongeren te motiveren om te blijven lezen. Ik zou de aanbreng van dit boek alvast inkleden aan de hand van een levensecht soort Cluedo‐spel. Een levende Cluedo is leuk om te doen en vooral ook niet moeilijk om in elkaar  te  steken.  De  jongeren  worden  opgewarmd  en  door  dit  spel  wordt  hun  creativiteit  en nieuwsgierigheid  aangewakkerd.  Voor  het  spel  zou  ik  de  verhaallijn  van  het  boek  volgen,  zodat  de leerlingen na het  spel nog meer geïnteresseerd  zijn om het boek  te  lezen. Voor de naverwerking na de leesfase  heb  je  nog  steeds  tal  van mogelijkheden.  Ik  denk  dat  het  hierbij  leuk  is  om  na  dit  boek  rond informatieve  teksten  te  gaan  werken.  We  kunnen  enkele  verhalen  uit  de  krant  halen  waar  enig onderzoekswerk aan  te pas komt. Op deze manier  leren de  jongeren omgaan met de actualiteit en met deze  tekstsoort. Men  kan  hier  ineens  de  kenmerken  van  informatieve  teksten  ontdekken  en  hier  een theoretisch stuk over geven. Aan de hand van de krantenartikels moeten zij dan een argumenterende tekst schrijven over hoe zij de zaak zouden oplossen en wie volgens hen de dader  is. We kunnen eindigen met een klasdiscussie in de vorm van een rechtszaak om de moord op te lossen.  

11

De Melkweg Moeyaert, B. (2000). De Melkweg. Amsterdam: Em. Querido’s Uitgeverij nv.  Inhoud Het einde van een hete, zinderende zomer. Oskar, zijn oudere broer Bossie en hun vriendin Geesje doden de  tijd boven op hun muur met  zitten,  kijken en  verhalen verzinnen. Terwijl de ouders van Oskar en Bossie afwezig  zijn: moeder zit  in  Italië om orde in haar leven te scheppen, en vader zit alsmaar te werken. Vanuit hun zogezegde clubhuis kijken de drie uit over de Melkweg, waar elke dag de oude Nancy passeert met haar al even oude hond  'Jeckyll de Teckel'. Wie van hen zal  het  eerst  sterven?...  Deze  weddenschap  brengt  meer  in  beweging  dan  de kinderen hadden verwacht, en confronteert hen met bepaalde aspecten van hun eigen leven. Oskar vertelt het ganse verhaal vanuit zijn beeld op de realiteit en op de mensen uit zijn omgeving. Een verhaal met vele stiltes, waarin  het meeste  gezegd wordt  tussen  de woorden  en  de  zinnen  door.  Samenleven  blijkt  niet eenvoudig te zijn. Oskar moet zich van zijn oudere broer losmaken en op eigen benen leren staan.  Waar en wanneer? Tijdens de laatste zomerdagen van een zomervakantie, begint dit verhaal bovenop de muur rond Oud IJzer CV, dat de kinderen bestempelen als hun ‘Clubhuis’. Doorheen het verhaal kom  je telkens kort op andere plaatsen, maar alles begint in het ‘Clubhuis’.  Appreciatie Persoonlijk  vind  ik  het  niet  echt  een modern  verhaal,  niet  vreselijk  grappig, maar mooi  verteld  en  een beetje spannend. Door de eenvoud is het een heel mooi verhaal. Het ‘gewone’ is wat dit boek zo speciaal maakt, de dagdagelijkse dingen die op een zeer mooie manier worden beschreven. Hierbij denk  ik aan de fragmenten waarin verteld wordt hoe de broers samen  in bed kruipen en verhalen vertellen.  Ik denk dat velen zich daarin herkennen. Het  is een boek dat  je graag  leest en de sferen en gebeurtenissen proeft.  Ik heb genoten van de herkenning, maar tegelijkertijd ook van het enge van de onontkoombaarheid van het leven. Volgens mij  spreekt de  sublieme  taal zowel kinderen als volwassenen aan. Beiden zullen  zich erin herkennen en het aanvullen met hun eigen verbeelding. Want dat is nu net het knappe van het verhaal: de aan‐  en  voorzetten  die  worden  gegeven,  en  waarbij  eigen  verbeelding  verder  nodig  is.  Op het  eerste  gezicht  lijkt het  een  eenvoudig  verhaal dat  je doorleest. Maar  als  je het dan  terug  leest, ontdek je weer nieuwe dingen en gebeurtenissen! Het is ook heel mooi hoe de dood niet uit de weg wordt gegaan, niet door de shrijver, maar ook niet door de kinderen: het is geen taboe, ze praten erover, ze gaan naar het kerkhof. Het aangename aan het verhaal is ook het feit dat er tijd is genomen om de personages en gebeurtenissen duidelijk te beschrijven, en daar houd ik wel van.   Suggestie voor didactische verwerking Aansluitend  bij  dit  boek  is  het  interessant  om  in  te  pikken  op  hun  eigen  leefwereld.  Een  driestappen‐interview  bij  het  verwerken  van  vragen  en  stellingen  rond  dit  boek  lijkt  me  dan  ook  zeer  geschikt: Leerkracht formuleert een vraag. In duo’s: leerling A interviewt leerling B over de vraag. Daarna interviewt leerling B  leerling A. Dan volgt een rondje  in een groep van vier  leerlingen. Ieder vertelt wat voor hem de uitkomsten van het interview waren. A vertelt wat B heeft gezegd enz. Afronding met een klasgesprek. Binnen het thema van het boek kan je rond twee dingen werken. Ofwel bouw je vragen op rond het ‘groter’ en  zelfstandig worden,  ofwel werk  je  iets meer  rond  taboeonderwerpen  zoals  de  dood  en  ga  je  voor gesprekken rond traumatische ervaringen hierrond en hoe leerlingen hiermee omgaan.   

12

Ik denk dat het liefde was Vereecken, K. (2009). Ik denk dat het liefde was. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  Inhoud Een  vondeling wordt  van Parijs naar  een  voedster  in de Morgan  gebracht. Dank  zij Méline,  de  negenjarige  dochter  van  de  liefdeloze  voedster  Annette  Marcelot, overleeft  hij. Méline  geeft  hem  al  haar  liefde  en  ook  een  andere  naam:  Leon,  de sterke. Dat  is dan wel ten koste van de vorige zuigeling, Gréville, die  Leon zijn  leven lang  zal  haten  en  achtervolgen. Wanneer Méline  vanwege  een  onmogelijke  liefde zelfmoord pleegt,  is Leon volledig op zichzelf aangewezen. Maar hij heeft  leren  lezen en schrijven (op een linke manier..) en hij vertrekt naar Parijs, op zoek naar zijn roots en naar de liefde. Zijn moeder kruist zijn pas, en als hij ontdekt wie zijn vader is, wordt hij echt kwaad.  Waar en wanneer? Het verhaal situeert zich in het 18de‐eeuwse Frankrijk. Het begint in december 1746 en speelt verder door tot eind 1776, voornamelijk in een Parijs decor.  Appreciatie Een zeer mooi geschreven verhalen over de emotionele ontwikkeling en volwassenwording van een kind. Na de laatste bladzijde krijg je het gevoel van een intense leeservaring. Ik apprecieer het feit dat het boek vertelt  hoe  het  leven  had  kunnen  zijn  van  de  oudste  zoon  van  Jean‐Jacques  Rouseau,  die  zijn  eigen kinderen  te  vondeling  had  gelegd.  Als  lezer  leef  ik  helemaal mee met  Léon:  zijn  gevoelens  van  liefde, onmacht, ontgoocheling, ontdekking,  levensvreugde,  vriendschap,  leergierigheid en hoe hij probeert om iets  van  zijn  leven  te maken. Het  is  allemaal  op  een  bijzonder mooie manier  uitgeschreven. De  zinnen bleven bij me nazinderen en  lieten me stilstaan bij de zekerheid waarmee de gevoelens en de gedachten van Léon worden uitgebeeld.  Ik  leefde als het ware mee  in het verhaal, en kon alles voor m’n ogen zien, horen en voelen afspelen. Bij het lezen van dit boek stond ik vaak stil bij de krachtige vertel‐ en schrijfkunst! Dit boek is echt een pareltje waarbij je bepaalde zinnen wilt herlezen om ze nog eens te proeven, zo mooi.   Suggestie voor didactische verwerking De leerlingen lezen het boek en kiezen elk een personage. Alle personen met hetzelfde personage gaan bij elkaar  zitten en  krijgen een placemat. Als  leerkracht moet  ik er dan wel  voor  zorgen dat elk personage gekozen wordt, en dat de verdeling ongeveer gelijk is. Ze schrijven ieder  op hun deel van de placemat de gevoelens  waarmee  ze  het  personage  kunnen  beschrijven.  De  bedoeling  is  dat  ze  dan  achteraf  de gemeenschappelijke gevoelens op het midden van de placemat schrijven. Als ze dit gedaan hebben gaan ze een  identificatiefiche maken met het midden van de placemat. Ze maken samen een beschrijving van het personage waarin ze zoveel mogelijk gevoelens beschrijven. Ze werken de fiche uit en dan moeten ze het personage klassikaal voorstellen. Dit moeten ze doen door de gevoelens uit te beelden. De klas tracht dan te raden welk gevoel er wordt uitgebeeld en waarom dit bij dat personage hoort. Als alles is uitgebeeld dan moeten de leerlingen een gevoel kiezen dat uitgebeeld is waar ze zichzelf in kunnen vinden. Ze moeten dan trachten te achterhalen wat ze gemeen hebben met het personage. 

13

Ontvoerd Vreeswijk, H. (2009). Ontvoerd. Wommelgem: Uitgeverij Van In.  Inhoud Dit ontvoeringsverhaal  start met een blik op het  leven van de ontvoerder.  In kleine stappen  leer  je  hem  beter  kennen  en  kan  je  zijn  bedenkingen  en  overwegingen volgen. Door moeilijkheden met zijn financiële situatie wil hij  in één klap rijk worden en  zijn  familie  uit  de  problemen  halen.  En  dit  door  een  rijke  ondernemer  te ontvoeren,  losgeld  te  vragen  en  terug  naar  Spanje  te  trekken.  Hij  bestudeert  de dagelijkse  gewoontes  van  Anouks  vader  maar  door  een  samenloop  van omstandigheden  ontvoert  hij  uiteindelijk  Anouk.  Daardoor  loopt  alles  een  beetje anders maar hij behoudt zijn planning. Afwisselend met zijn verhaal en handelingen krijg  je de ervaringen van  Anouk  en  de  gebeurtenissen  op  het  thuisfront, met  het  politieonderzoek.  Anouk  heeft  het  vooral mentaal erg moeilijk. Ze twijfelde al aan zichzelf en nu komt er nog zo’n ontvoering bovenop. Toch durft ze meer dan ze dacht.   Waar en wanneer? Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nederland, in het voorjaar van 2009. De ontvoering zelf en alles wat daarna komt speelt zich af in de maand juni.  Appreciatie Een  spannende  thriller, waarbij  ook  liefde  een  rol  spelen.  Liefde  omdat  Anouck  erachter  komt  dat  ze verliefd  is op een meisje. Dit  is zo’n boek dat me meteen wist  te pakken vanaf de eerste pagina, ook de cover nodigde me uit om het verhaal  te  lezen. Eens  ik er  in begon, kon  ik het nog moeilijk opzij  leggen. Doordat de karakters steeds meer diepgang krijgen, is het moeilijk om echt te bepalen wie nu eigenlijk de hoofdpersonages zijn. Toch heeft dit totaal geen afbreuk gedaan aan het verhaal, integendeel, het zorgt er voor dat alle personages even belangrijk en essentieel zijn in de afwikkeling van de gebeurtenissen. Ik vond het heel boeiend om  in contact  te komen met de verschillende gevoelens die bij een ontvoering naar boven komen. De auteur heeft oog voor alle details, zowel aan de kant van de ontvoerder als aan de kant van het slachtoffer en van de politie. Haar ervaring als rechercheur maakt het verhaal extra realistisch, waardoor  ik  letterlijk werd meegezogen  in de belevenissen van deze personages. Een  sterke  realistische thriller die me helemaal meenam in de leefwereld van een ontvoering.  Suggestie voor didactische verwerking Voor de didactische verwerking van dit boek, zou  ik het weer aan de hand van een klasgesprek doen via gerichte vragen. Op deze manier worden de  leerlingen gestimuleerd om op een  speelse en  spitsvondige manier over het boek te praten. Door een vraag naar voor te schuiven, als opening (bv. Wat vond je mooi en goed aan dit boek?), ontstaat er hopelijk een vorm van conversatie tussen de leerlingen zelf, waarbij ze elk hun eigen mening en eigen kijk op het boek weergeven. Nog enkele ‘hulpvragen’ kunnen zijn: Wat was er moeilijk of onduidelijk? Zag  je bepaalde patronen en verbanden? Welk gevoel gaf het boek  jou? Het  is vooral de bedoeling dat de  leerlingen openlijk en vrij kunnen spreken, met het boek als  leidraad, dat een onderwerp aankaart dat toch nauw aansluit bij onze huidige maatschappij. Op deze manier leren leerlingen ook om een goede interpretatie te verwoorden. Ook het openlijk spreken over de geaardheid is belangrijk, maar dit hangt af van de leerlingen, of je het er bij kan betrekken of niet. 

14

Black Box Woltz, A. (2007). Black Box. Amsterdam: Uitgeverij Leopold.   Inhoud Jamie wordt gekozen als redactrice voor Black Box, het televisieprogramma waar heel Nederland voor thuisblijft, en  is met haar 17‐jaar hierbij de  jongste. Een maand  lang worden 7 minderjarige jongeren, die ‘vechten’ voor de hoofdprijs van 2 miljoen euro, opgesloten in een huis zonder enige volwassenen. De redactie kijkt, net als de rest van Nederland, gespannen mee, want  in deze maand vinden er een aantal dramatische gebeurtenissen plaats waarbij  je de kandidaten goed  leert kennen. Om de spanning een beetje op te bouwen, besluit de redactie om een oma van 94  jaar  in het huis te plaatsen. In de finale willen ze de gezondheid van de twee finalisten op de proef stellen. Hierdoor ontstaat er een hele chaos in Nederland. Jamie wordt verteerd door haar verliefdheid voor Rijn, de maker van Black Box, en het lukt haar niet (of wil ze niet) om tijdig in te grijpen.  

 Waar en wanneer? Het verhaal speelt zich af in het Kurhaus, op de pier en in het huis (geografisch gezien in Scheveningen, in het westen van Nederland).  

 Appreciatie Het boek was zeker verrassend, omdat  je niet kon voorspellen wat er zou gebeuren  in het huis. Het was altijd de vraag wie er geëlimineerd zouden worden en wie er tot de finale zouden blijven. De redactie kwam met verrassende  ideeën, die  ik nooit  zou kunnen bedenken. Voor de kijkers van Black Box was het een verrassing wat er zou gebeuren, maar ook voor mij als lezer. Ik had ook nooit verwacht dat het zou eindigen zoals het geëindigd is. Jamie gaf een zorgelijke indruk op mij als lezer. Ik was erg verbaasd dat ze niet tegen het idee in was gegaan van de sushi. Ik denk dat dit te verklaren is, omdat Jamie verliefd was op Rijn. Het boek  bevat  een makkelijk  en  begrijpbaar  taalgebruik.  Hierdoor was  het  boek  eenvoudig  te  volgen.  De structuur  van  het  boek  zorgde  ook  voor  een  zekere  spanning:  een  deel  van  het  interview,  met daaropvolgend  een  flashback  naar wat  er  gebeurd  is.  Pas  op  het  einde,  nadat  ik  het  hele  verhaal  had gelezen, begreep ik bepaalde dingen die Jamie zei in interviews. 

 Suggestie voor didactische verwerking Nadat  het  boek  gelezen  is,  gaan we  het  thema  ook  bespreken  in  de  klas.  Zou  jij  hier  aan  deelnemen? Waarom wel? Waarom niet? Hoe belangrijk vind  jij  jouw reputatie? Wat heb  je er allemaal voor over?  Ik zou een bundel uitwerken, dat gaat over dit thema, met allerlei oefeningen en opdrachten. Via deze weg tracht ik de leerlingen dieper te laten nadenken over wat zich in het boek heeft afgespeeld, en hoe zij zelf met een gelijkaardige  situatie  zouden omgaan. Ook  zou  ik het Big Brother‐programma, doet  zich hier  in Vlaanderen heeft afgespeeld, er bij halen, en hun visie hierop vragen. Via deze weg wil ik komen naar het feit dat de overheid al het internetgebruik kan controleren. Ik vraag de leerlingen of zij het nodig vinden dat de overheid dit controleert? Waarom wel? Waarom niet?   

15

 

Filmanalyse  

The Truman Show Scott Rudin  (Prod.)  en  Peter Weir  (Reg.).  (1998).  The  Truman  Show. Verenigde Staten: Paramount Pictures.  Inhoud Nog  voor  hij  geboren wordt,  is  Truman  Banks  eigendom  van  Christof,  die  van Truman’s  leven  een  realitysoap wil maken. Hij heeft  een  volledige  kunstmatige wereld gemaakt waarin Truman 30 jaar van zijn leven in doorbrengt. Seahaven is een stadje dat volledig bestaat uit acteurs en sets, de enige die er niets van afweet is  Truman,  hij  denkt  dat  dit  de  ‘echte’ wereld  is. De  enige  die  hem  probeerde duidelijk  te maken dat  zijn  leven  een  grote  leugen was, was  Sylvia.  Truman  en Sylvia waren verliefd op elkaar toen ze nog jong waren. Zij kon er niet mee leven dat hij door iedereen werd belogen  en  bedrogen.  Zij  probeerde  hem  duidelijk  te  maken  dat  het  allemaal  niet  echt  was,  maar tevergeefs.  Iedere dag leeft Truman als verzekeringsmakelaar hetzelfde saai leventje met zijn vrouw Meryl die eveneens een actrice  is. Ze maakt te pas en te onpas reclame want de show  is non‐stop, men maakt gebruik  van  product  placement  om  inkomsten  te  vergaren.  Maar  sommige  dagen  wordt  de  sleur doorbroken als er plots vreemde dingen zich voordoen, spots die naar beneden vallen uit de open blauwe lucht, mensen die zogezegd gestorven waren die terug op de set verschijnen, …  Truman begint na te denken over zijn leventje en ontdekt dat er iets abnormaal is aan zijn leven, hij ontdekt dat alles alle dagen precies hetzelfde verloopt. In de film zie je ook dat Truman nog vaak aan Sylvia denkt. 

 Problematiek van de fictie De film  is gebaseerd op een boek dat een blik wil werpen op hoe ver de media zou kunnen gaan  in haar drang om uit alles geld te slaan: een TV‐maatschappij koopt (letterlijk) een kind, plaatst hem in een geheel geënsceneerde wereld en zendt dit  live uit op TV. De regisseur bepaalt wie zijn vader en moeder zijn, op wie hij verliefd wordt, ... De regisseur van The Truman Show, Peter Weir, heeft erover gewaakt dat de dieperliggende boodschap die in het boek  lag, niet verloren ging  in de  film. Het  is eigenlijk een  zoveelste  remake van een verhaal dat tweeduizend  jaar geleden een tijdloze dimensie kreeg, de  ‘allegorie van de grot van Plato’.  Iedereen kent het verhaal. Slechts één van de personages van Plato heeft het lef om uit de grot te kruipen tegen het in de ogen stekende zonlicht in. De anderen deinzen bij de eerste knippering reeds terug en stellen zich tevreden met de schaduwen of afdrukken van de echte wereld op de  rotswand  (de eerste TV?). Angst weerhoudt hen ervan de werkelijkheid te zien. Zij leven in het duister, de durver danst nu zelf in het licht. Hetzelfde geldt voor het hoofdpersonage van de Truman Show, Truman. Stap voor stap ontdekt Truman dat de wereld waarin hij leeft louter fictief is. Hij begint dan ook te broeden op een ontsnappingsplan. Na talloze pogingen slaagt hij er toch in met een boot weg te varen, weg uit het dorp dat hij tot dusver nooit verlaten had. Geen enkele, geënsceneerde storm kon hem stoppen. Een onbegrijpelijke drang in hem jaagt hem het dorp uit, bijna met een fatale afloop, dit alles live op TV natuurlijk. Het is de diepmenselijke drang naar vrijheid en waarheid  (en ook  liefde) die Truman  letterlijk met het decor  in blaast. Op dat ogenblik ontspint zich een  laatste gesprek tussen Truman en de Grote Man, de regisseur, zijn geestelijke vader. De regisseur tracht Truman er subtiel van te overtuigen in zijn fictieve wereld te blijven, met het argument dat de wereld die hij op het punt  staat  te ontdekken  in niets  verschilt  van de wereld waarin hij  tot dusver leefde. ‘Ook de wereld daarbuiten bestaat uit  leugens en bedrog. Maar  in deze fictieve wereld ben je wel veilig.’ Toch zet hij door. Op het einde botst hij tegen het ‘einde’ van zijn wereld en vind zo de manier om uit zijn wereld weg te geraken. De film is een soort parodie op het leven van de doorsnee man/vrouw. Duidelijke verwijzingen naar metafictie zijn de  lamp die uit het niets naar beneden valt, de ‘leegte’ achter de lift, en op het einde natuurlijk het scheuren van het decor. Ook het versneld laten opkomen van de zon, wanneer Truman verdwenen  is, en ze  ‘licht’ nodig hebben om hem  te zoeken,  is een duidelijk voorbeeld van metafictie. 

16

 

Fictieautobiografie  Iedereen heeft zijn/haar eigen geschiedenis met lezen, verhaaltjes, boeken. In deze fictieautobiografie leest u mijn geschiedenis als lezer, die ik probeer zo duidelijk mogelijk weer te geven.   Kindertijd Als kind was ik al geïnteresseerd in verhalen en boeken. Mijn allereerste ervaring met  lezen,  eigenlijk  voorlezen, was die  van mijn moeder. Dat  vond plaats  rond mijn  tweede  levensjaar.  Zij  las  mij  heel  veel  voor.  Aangezien  ik  enkel  ben opgegroeid met mijn mama, was  zij  tevens de  enige die mij  voorlas.  ’s Avonds voor het slapen gaan vertelde ze iedere avond een ander verhaaltje, maar ik was vooral  gefascineerd  door  één  boek,  waarin  drie  sprookjes  verwerkt  waren: Roodkapje,  Hans  en Grietje,  en  Pinoccio. Het mooiste  vond  ik  het  verhaal  van Roodkapje. Jammer genoeg heb  ik (of mijn mama) dit boek niet meer, waardoor  ik niet even nog eens de geur ervan kon opsnuiven. Maar  ik kan me er wel een beeld bij vormen, van hoe  ik knus bij m’n moeder kroop, terwijl zij voorlas uit het boek. Tv  interesseerde me  niet  echt  veel  als  kleuter.  Liever was  ik  creatief  bezig met  knutselen,  tekenen,  of gewoon verhalen verzinnen als  ik Legoconstructies maakte of met m’n autootjes speelde.  Ik kan me wel herinneren dat ik elke dag naar Tik‐Tak keek, dat gevolgd werd door Plons, de Gekke Kikker. Af en toe kon Sesamstraat me  eveneens  boeien.  Ik  denk  dat  dit  zo  aansprak  bij  kinderen  omwille  van  de  eenvoudige figuren die gebruikt werden, maar eveneens het steeds wederkerende effect. In Plons, de Gekke Kikker zijn de kleuren interessant voor jonge kinderen, en de thematiek is herkenbaar: een boerderij met veel dieren die elke dag wel  iets beleven.  In Sesamstraat  zijn het vooral de grote  ‘pluche’ dieren die even  tot  leven komen, die het zo leuk maken. Er zijn geen specifieke films uit mijn kleutertijd die ik nog kan thuis brengen, ik kan me ook niet herinneren dat ik in die periode naar de cinema ben geweest. Zoals eerder gezegd, in die leeftijdsperiode zeiden tv en films me niet echt veel, er waren leukere dingen. Enkele liedjes uit mijn kindertijd weet ik nog goed, die m’n moeder altijd voor me zong, en een 8 à 9‐jaar geleden zong ik ze zelf voor mijn zoontje.   

Hoedje van papier Eén, twee, drie, vier,  hoedje van, hoedje van. Eén, twee, drie, vier, hoedje van papier. Als het hoedje dan niet past, Zet het in een glazen kast. Eén, twee, drie, vier, hoedje van papier. 

Klappen in de handjesKlappen in de handjes, blij, blij, blij. Op het boze bolleke, allebei. 

Klein, klein kleutertje Klein, klein kleutertje, wat doe je in mijn hof? Je plukt er alle bloempjes af, je maakt het veel te grof. O, mijn lieve mamaatje, zeg het niet tegen papaatje. Ik zal braaf naar school toe gaan, en de bloemetjes laten staan . 

 Lagere school In de periode dat  ik  in de  lagere  school  zat, verslond  ik boeken als het ware.  Vreemd  hoe  dat  kwam, want mijn mama  las  (en  leest)  zelf  niet graag, en volgens haar ook mijn vader niet.  Ik heb er geen idee van welk boek het eerste was dat ik effectief zelf las, vooral  omdat  het  er  zoveel waren, maar  tevens  omdat  ik  op  10‐jarige leeftijd een ongeluk heb gehad, en daardoor niet alles meer perfect weet van  voor  die  tijd.  Mijn  moeder  kon  hier  eveneens  geen  concreet antwoord op geven. Strips die me  steeds hebben geboeid  zijn de  Jommeke‐strips, voornamelijk door de leuke en soms ongewone avonturen die Jommeke meemaakt. Heimelijk wilde ik wel eens in zijn plaats zijn, en met m’n fantasie ging ik dan zelfs altijd mee tijdens zijn avontuurlijke reizen. Zelf nu nog kan ik genieten van een Jommeke‐strip, en ook mijn zoon laat zich nu soms meevoeren in de wereld van Jommeke. 

17

In m’n lagere school werd er vermoedelijk wel voorgelezen, maar persoonlijk kan ik me dit niet herinneren. Wel weet  ik dat we zelf af en  toe mochten  lezen, en dit ging van het opzeggen van een gedicht,  tot het vertellen van een eigen gemaakt opstel.  Met de school gingen we vaak naar de schoolbibliotheek, hoewel  ik niet meer weet hoe  ik op zoek ging naar een goed boek. Ik vermoed dat ik op aanwijzingen van de juf goede boeken ging zoeken. Ik weet niet of ik in mijn lagere school een boek meer dan één keer heb gelezen. Nu doet dit zich wel voor, omdat  ik nu uit boeken voorlees aan m’n zoontje die  ik zelf als kind heb gelezen. Het geeft me dan een goed gevoel om het verhaal nog eens terug te lezen, en is het fijn om te zien hoe ook mijn zoontje er van kan genieten.  We gingen zeker 1 à 2 keer per  jaar naar het  theater met  ‘t school, dat weet  ik nog goed, dat was  in de Arenbergschouwburg, en daar kon ik echt van genieten. Met m’n mama heb ik dit eveneens enkele keren gedaan,  jammer genoeg weet  ik niet meer welke  theaters we hebben gezien, maar het gevoel dat  ik er bijhad is me steeds bijgebleven. Als film blijft vooral “De Kleine Zeemeermin” me goed bij, deze film heb ik wel honderd keer gezien, en ik kon alle liedjes meezingen (en misschien nu ook nog wel). Misschien was dit wel m’n favoriete film, omdat ik na m’n ongeluk eveneens een uitweg zocht naar een ‘ander leven’, en daar heb ik dan ook hard voor moeten vechten.  Middelbare school Op  de  middelbare  school  kwam  natuurlijk  het  verplichte  lezen  voor Nederlands en de moderne talen.  Boeken  die  in  deze  tijd,  alleszins  toch  in  het  begin  van  m’n  middelbare schoolperiode, indruk op me hebben gemaakt, waren de boeken van ‘Agatha Christie’. Vraag me niet waarom, ik vond het toen leuk om detectiveverhalen te  lezen. Nu  zal  ik dit  soort boeken niet meer  zo  snel vastpakken. Later,  ik denk dan  aan het 5de en 6de middelbaar, waren het de boeken  van  John Grisham die me wisten mee te slepen. Het eerste boek dat ik van hem las was “The Client”, en die heb ik nu nog steeds. En die  lees  ik nu soms nog wel eens, en eveneens andere van zijn boeken behoren  tot mijn collectie! Het is moeilijk om vijf verschillende titels of auteurs op te noemen van de beste boeken die ik heb gelezen  in mijn middelbare  schoolperiode, maar ongetwijfeld  zal  John Grisham daar meerdere  keren  in voorkomen. En hoewel  ik nu zijn boeken nog steeds graag  lees, heb  ik na verloop van tijd andere auteurs evenzeer leren te appreciëren. Paarden hebben steeds een grote rol gespeeld in m’n leven (en nu nog), waardoor ik al gauw verknocht was aan  de  tv‐serie  “The Black  Stallion”. Welke  paardenvriend  droomt  er  niet  van  om  zo’n  leven  te  leiden, midden tussen de paarden, en dit door bijzondere omstandigheden? Verschillende paardenfilms die in die tijd  op  tv  verschenen,  bv.  Dark  Horse,  Black  Beauty,  Breaking  Free,  en  in  mijn  laatste  jaar  van  het middelbaar The Horse Whisperer, hadden mijn voorkeur. De kracht die paarden uitstralen hebben steeds een positief effect op me gehad, en ook nu nog  is dit gevoel  zeer  sterk.  Ik heb geen voorkeur voor een bepaalde filmacteur of –actrice, ik vind dat vele acteurs/actrices wel hun eigen sterke troeven hebben, net zoals minder sterke eigenschappen.  Naast  thrillers,  lees  ik eveneens graag historische  romans en psychologische drama’s. Bovendien kunnen ook informatieve boeken me boeien, als het onderwerp me aanspreekt en interesseert. Ik heb geen krant thuis, en zal dit zelf niet zo gauw kopen, maar kan af en toe wel genieten van het doorbladeren van een krant bij familie of vrienden, en springen het eerst de koppen eruit, en lees het artikel als de kop m’n blik weet te vangen. Gedichten zal ik zelf minder spontaan lezen, maar toch kan ik wel intens genieten van een mooi  en  sterk  gedicht,  een  gedicht  dat  je weet  te  pakken. Misschien moet  ik me  toch maar  eens  een gedichtenbundel aanschaffen.  Bij muziek  luister  ik  zeer  zeker  naar  de  tekst  van  het  liedje,  zodat  je  toch  het  gevoel  begrijpt  dat  de zanger/zangeres  in zijn/haar  liedje wil  steken. Sommige  liedjes  zijn  sterk  in het concreet aankaarten van bepaalde problemen  in onze maatschappij, maar eveneens van alledaagse dingen, zoals  liefde, scheiding, het  leven en de dood. Een  speciaal  liedje  voor mij, en dat  zal ook altijd  zo blijven  is het  liedje  “Eternal Flame” van The Bangles.  

18

Niet alleen omdat het een zeer mooie tekst heeft, maar vooral omdat dit  liedje mij heeft doen ontwaken uit m’n  coma,  na m’n  auto‐ongeluk,  toen  ik  10  jaar was.  Een  stukje  van  de  tekst  (het  refrein),  vind  je hieronder.  Say my name Sun shines through the rain A whole life so lonely And then you come and ease the pain I don`t want to lose this feeling, oh.  Het  is al weer een  tijdje geleden dat  ik naar een echt  toneelstuk ben gaan kijken. Dit komt voornamelijk doordat de toegangsprijzen van de theaters die me echt aanspreken nogal aan de dure kant zijn, en ik hier momenteel niet echt geld aan kan en wil uitgeven. Omdat andere dingen me nu eenmaal meer aanspreken. Het theaterstuk dat me nog echt  is bijgebleven  is dat van “Cyrano de Bergerac”  (een musical).  Ik ga zeer vaak naar  shows met paarden, die ook  een  verhaal brengen, maar waarbij de  eenheid  tussen mens  en paard  (dier) meer  centraal  staat,  bv. Appasionata,  Cavalia, Mario  Luraschi, … Ondanks  het  feit  dat  hier weinig of  geen  spraak  aan  te pas  komt,  kunnen deze  shows mee  vaak  intenser  raken dan  eender welk theaterstuk. Ongetwijfeld omdat ik een zeer nauwe verbintenis heb met paarden.  Conclusies Met  een  zoon  van  11  jaar,  buitenschoolse  activiteiten,  pianolessen  en  andere  cursussen,  blijft  er  vaak weinig tijd over om echt te kunnen genieten van een goed boek. Toch verplicht  ik me er soms toe om te lezen, omdat het me  tot  rust brengt.  Ik  lees graag vertaalde werken,  in de  stijl van Dan Brown, Michael Gruber  en  Kate Moss, maar  ben me  er  bewust  van  dat  ik me  nu meer  naar Nederlandse  schrijvers  zal moeten wenden.  Lezen doe ik niet alleen om alles om me heen even te vergeten, maar ook uit een stuk nieuwsgierigheid en interesse  naar  wat  anderen  denken,  voelen,  enz.  Voor  een  belangrijk  deel  lees  ik  voor  mijn  plezier. Daarnaast beïnvloedt lezen me zeker, want door datgene wat ik lees, bepaal ik mijn standpunt in bepaalde zaken.  Lezen  beïnvloedt me  dus min  of meer  altijd.  Dat  kan  eveneens  het  geval  zijn met  een  actueel televisieprogramma. Momenteel besteed ik ongeveer 9 à 10 uur per week aan het echt lezen, en dan heb ik het niet over het lezen van cursussen, maar over het écht lezen en intens genieten van een boek, meestal een halfuurtje tot een uurtje voor  ik ga slapen. Tv‐kijken doe  ik niet zo vaak, als  ik per dag een halfuurtje voor de tv zit, dan is het al veel. Bij de keuze van een ‘nieuw’ boek, luister ik vaak naar de meningen van andere mensen, hoewel ik probeer me  niet  te  laten  beïnvloeden.  Ieder  heeft  zijn  eigen  smaak,  en  daar  heb  ik  ook  respect  voor. Maar  als iemand me een boek écht aanraadt, dan kan ik er waarschijnlijk toch niet aan weerstaan om deze te lezen. Graag  wil  ik  meer  boeken  lezen,  waaronder  zeker  enkele  van  de klassiekers. Daar  kom  ik  nu  te weinig  aan  toe,  omdat  ik middels  deze studie ieder vrij uurtje met ‘verplichte kost’ bezig ben.  Verder  blijf  ik  o.a.  vanwege  mijn  zoon  nog  geïnteresseerd  in jeugdliteratuur. Ik lees hem bijna iedere avond nog voor, iets waar ik zelf evenzeer van kan genieten. Het  feit  dat mijn moeder mij  voorlas  in mijn  vroege  jeugd  heeft  een positief effect gehad op mijn  leesontwikkeling. Verder op de middelbare school, maar ook nu nog  tijdens onze opleiding, hebben de verplicht  te lezen  boeken  een  positief  effect.  Niet  ieder  boek  was  voor mij  even interessant, maar toch kwam  je min of meer gedwongen  in een andere, ‘nieuwe’ wereld terecht. Dit werkte verrijkend en  lokte uit naar meer te willen lezen uit een bepaalde periode of genre. In  de  toekomst  hoop  ik  mijn  literaire  kennis  uit  te  breiden  met  de gekende  klassiekers  en  enkele  boeken  van  bekende  en/of gerenommeerde auteurs.  

19

  

Leesdagboek   Maandag, 20 februari 2012 7:23.  Het  eerste  wat  ik  lees  op mijn  klok  tijdens m’n  ’leesdagboek‐week’. Maandagochtend.  ‘k Moet niet opstaan, maar ben altijd vroeg wakker. Mama  is  het  volgende wat  ik  lees,  het  bordje  dat  aan m’n slaapkamerdeur hangt, gemaakt door m’n zoontje, terwijl ik de deur stil sluit. Ook het bordje met W.C. op lees ik, dat aan de deur van de toilet hangt. Tijdens  het  maken  van  m’n  ochtendkoffietje,  word  ik  rustig  meer wakker. Philips Senseo flitst m’n ogen voorbij, zichtbaar op het Senseo‐apparaat, terwijl ik me er niet echt bewust van ben.  Ik  start m’n  computer op, en  zie  in  koeien  van  letters  ‘LEESDAGBOEK’  staan op m’n notitiebord bij m’n computer, ter herinnering. Terwijl ik m’n paswoord ingeef voor m’n pc, zie ik alle letters en tekens op m’n toetsenbord voor me.  . Dat  is wat  ik zie nadat  ik m’n paswoord heb  ingegeven. Na op enter  te hebben geduurd, verschijnt Welkom op m’n scherm, en start hij rustig op. Ondertussen blader ik even in de Hippo revue, een tijdschrift over paarden, waarvan ik nog niet alle artikels heb gelezen, en neem de tijd om hem rustig door te nemen.  Ondertussen is er al wat tijd voorbijgegaan. M’n computer is al lang opgestart, en ik lees m’n mails. Het zijn er heel wat, dus ook dit neemt even wat tijd in beslag. Hierna neem ik eerst het gedicht erbij dat we hebben gekregen in de les Nederlands 1 literatuur & cultuur, en  lees  hierbij  onwillekeurig  de  titel  Spuug  en  vaatdoekpunt.  Ik  had  Fam  beloofd  om  haar  dit  door  te sturen,  dus  besluit  om  dat  nu  eerst  te  doen.  Bij  het  inscannen  lees  ik  onbewust  een  aantal woorden: Photoshop, het programma waarmee  ik  inscan, Bestand, Importeren, HP Photosmart C4100, Voorbereiden om  te  scannen,  Scannen,  en  voor  het  opslaan  gebruik  ik  de  titel  van  het  gedicht  spuug_en_voetdoek. Daarna naar klik  ik op de knop Studentenmail  in m’n browser, kies Nieuw, en schrijf een korte mail naar Fam,  voeg  het  bestand  toe,  en  druk  op Verzenden. Vervolgens  besluit  ik  om  nog  een  koffie  te  nemen, waarbij de ‘koffie‐woorden’ nog eens worden gelezen, maar dit geheel onbewust. Alvorens middag te eten, besluit  ik  nog  wat  oefeningen  te  maken  voor  zinsleer.  Ik  kijk  nog  eens  even  naar  m’n  mailbox,  en ondertussen is de dagelijkse mail van Taaldrop binnengekomen, en kijk daar eerst naar.  Dan neem  ik m’n cursus erbij van zinsleer. Hierbij  lees  ik onbewust een aantal woorden, te veel om op te noemen.  Bij  het maken  van  de  oefeningen,  lees  ik  ook  veel,  niet  echt  belangrijk  om  extra  te  noteren. Achteraf  scan  ik de gemaakte oefeningen  in, en mail  ze naar Siel, een derdejaars  studente die graag de oefeningen wou nakijken. Het is haast niet haalbaar om alles te noteren wat je hierbij leest. Dan  lunch.  Even  genieten  zonder  ‘te  lezen’.  Nadien  lees  ik  verder  in  m’n  boek  Ontvoerd  van  Helen Vreeswijk.  Ik  las  even  een  pauze  in,  lees  m’n  mails  nog  even,  en  maak  daarna  een  dvd  van  een documentaire die ik heb opgenomen. Dan werk ik verder aan m’n samenvatting van Nederlands 1 literatuur en cultuur. Het nog eens doorlezen van de leerstof is interessant om alles vlotter te verwerken. Vervolgens speel ik een halfuurtje piano. Pianospelen brengt me ook tot rust, en hierbij lees ik de noten op de partituur. Hierna lees ik weer verder in m’n boek, tot etenstijd. Na het eten spelen we het spel ‘Boggle’, tot het bedtijd is voor Dylan. Ik lees nog twee hoofdstukken voor uit het voorleesboek: Wedden dat ik durf van Anke De Vries. Later op de avond kijk ik nog naar ‘Terra Nova’, kruip nadien m’n bed in, waarbij ik nog een halfuurtje in m’n bed lees.  Dinsdag, 21 februari 2012 7:43. Ik sta op. Zonder elke dag weer dezelfde details te herhalen, doet zich hetzelfde voor: Mama, W.C., koffie‐woorden,  LEESDAGBOEK,  computer opstarten, mails  lezen. Op één  van de mails  stuur  ik een  kort antwoord terug, dus automatisch ‘lees’ je dan ook. Nadien besluit ik om nog wat in m’n boek te lezen. Wegens het mooie weer, ga ik met m’n zoon naar Park Spoor Noord. Onderweg kom je veel dingen tegen die je onbewust leest: reclame, verkeersborden, richtingaanwijzers, …  

20

We  eten  daar  een  broodje  en warme wafel, waarbij we  de menukaart moeten  lezen  om  een  keuze  te maken, en genieten van het zonnetje. Op weg naar huis stoppen we even bij de Delhaize om te winkelen. In een  winkel  lees  je  ook  verschillende  dingen,  hoewel  je  je  daar  niet  echt  van  bewust  bent,  het  gaat automatisch. Bij thuiskomst beslis ik me een uurtje over m’n cursus programmeren te buigen. Hierbij lees ik veel codetaal, en moet dan ook zelf schrijven (typen) in programmeertaal. Hierna, het is nog net te vroeg om te eten, lees ik mijn tijdschrift ‘CAP’, dat vandaag in de bus zat. Ik los de kruiswoordpuzzel op, en stuur de oplossing per mail naar Cap Magazine.  Na het eten speel ik nog een halfuurtje piano, en Dylan werkt even zelfstandig aan zijn eindwerk. Wanneer het tijd is voor hem om te gaan slapen, lees ik één hoofdstuk voor uit zijn boek. ’s Avonds kijk ik nog naar een uitzending van Koppen, en kruip in m’n bed met m’n boek. Zalig, zo nog even tot rust komen met een goed boek erbij.  Woensdag, 22 februari 2012 7:50.  Ik  sta op en de ondertussen  gekende woorden  van het ochtendritueel passeren de  revue. Na het lezen  van m’n mails, neem  ik  eens  een  kijkje op  Facebook,  en wens  een  aantal  vrienden  een  gelukkige verjaardag via een berichtje. Ik start in een nieuw boek, Het Grote Misschien van John Green.  Na het middageten, help ik m’n zoon met zijn eindwerk. De rest van de namiddag heb ik mee allerlei zaken gelezen  in  verband met  de  geschiedenis  van de  auto. Op  zich wel heel  interessant, om  zo  te weten  te komen dat ze  in het begin van de 20ste eeuw de dimlichten nog manueel moesten bedienen door uit de auto te stappen. Voor het avondeten besloot ik nog een stukje te lezen, om nadien samen te dineren. Door het  lezen verlies  ik de  tijd uit het oog, en  ineens  is het al kwart voor  zeven  (kloklezen), en besluit daarom om gauw een pizza te maken. Ik lees op de verpakking: oven voorverwarmen op 225°, en de pizza 15 minuten opwarmen. Tijdens het opwarmen van de oven,  lees  ik nog verder, en ook als de pizza’s erin zitten,  lees  ik  gretig  verder.  Tijdens  het  verorberen  van  onze  pizza,  kijk we wat  tv. Omdat  ik  zelf  geen voorkeuren heb,  kiest Dylan een  serie op Disney Channel,  ‘The Wizards of Waverly Place’. Het  is  in het Nederlands gedubd, dus geen ondertiteling om  te  lezen. Wel valt me op dat  ik nu veel alerter ben met betrekking tot ‘leesbare’ zaken, zelfs op tv. Voor het slapengaan lees ik Dylan nog voor, en nadien speel ik nog even op de piano (‘noten lezen’). Vervolgens nestel ik men in de zetel met m’n boek en een lekker glas rode wijn.  Donderdag, 23 februari 2012 6:36.  Vandaag  ben  ik  wel  heel  vroeg  wakker.  Waarschijnlijk  ook  omdat  ik  weet  dat  er  iemand  kan langskomen van Telenet vanaf 8 uur. Mijn alarm had  ik om half acht gezet, voor het geval  ik niet op  tijd wakker zou worden. Leuk, zo’n ingebouwde klok, maar soms ook vervelend. Na  het  opstaan  lees  ik  eerst  m’n  mails,  nog  voor  ik  een  koffie  heb  genomen.  Buiten  enkele werkaanbiedingen, wat reclame en reispromoties zit er niet veel interessants tussen. Op m’n studentenmail lees ik een mail die ik heb aangekregen van Jolien met betrekking tot onze filmanalyse. Alvorens te beginnen poetsen, besluit  ik toch even een halfuurtje te  lezen. Wegens de ‘poetsactiviteiten’, ruk ik me even los van het ‘bewust lezen’, en ben ik even echt alleen bezig met de activiteit ‘poetsen’. Kort na de middag zit  ik samen met Dylan om nog aan zijn eindwerk  te werken, dus dompel  ik me weer even onder  in de wereld van de auto. In het eindwerk zijn we nu beland aan het deel ‘techniek’, dus veel lezen  over  hoe  een  auto  werkt,  hoe  een  motor  technisch  in  elkaar  steekt,  maar  ook  bv.  hoe  een benzinepomp werkt. Grappig, hoe een mens zich kan verbazen door iets te lezen…  Na het avondeten vertrek ik richting Londerzeel, waar ik de cursus ‘paardenhouderij’ volg. Onderweg lees ik veel  richtingsaanwijzers  en  verkeersborden.  Ik  rij  naar  Londerzeel,  dus  ik  kom  er  wel  wat  tegen.  Het onderwerp van de cursus vandaag is de hoefverzorging en afwijkende standen bij paarden. Dus alles wat ik dan lees heeft daar mee te maken. Ook schrijf ik wel wat op, waarbij je onwillekeurig ook leest.  Na de cursus, om 22.30h, rij  ik weer huiswaarts, dus verschillende borden en richtingsaanwijzer passeren weer m’n blikveld. Bij thuiskomt check (‘lees’)  ik nog even m’n mails en kruip  in m’n bed.  Ik kan het toch niet laten om toch nog een hoofdstukje te lezen alvorens ik echt ga slapen.   

21

Vrijdag, 24 februari 2012 8:11. Ik ben wakker en de ‘ochtend‐woorden’ komen langs. Met m’n koffietje bij de hand lees ik m’n mails. Even twijfel ik: eerst wat lezen of eerst samenvatten? Ik kan er toch niet aan weerstaan, en beslis om eerst wat te lezen. Nadat ik ook het samenvatten heb weten afronden, gaan we middageten. Na het eten komt er nog weinig  lezen  in m’n boek aan  te pas, omdat  ik  spelletjes  speel met Dylan, we  spelen vooral vaak ‘Doolhof’, en daar ‘lees’ je enkel de prentjes, maar geen woorden.  We beslissen om naar de cinema te gaan ’s avonds, ‘Journey 2’, dus bij het online bestellen van de tickets, lees ik weer verschillende zaken. Voor het vertrek heb ik nog even de kans om kort te lezen in m’n boek, en dan zijn we op weg. Al van ver zie  je  ‘Metropolis’ staan,  je ziet het meteen, en onbewust  lees  je het ook. Bij binnenkomst  in Metropolis, gaan we kijken naar de foto’s van de films die spelen en die komen. Hierbij lezen we de titels, en soms ook wel de namen van de acteurs, en de korte inhoud. Tijd voor de film! De film zelf zien we in 3D, dus op dat moment lezen we vooral de ondertiteling. Na de film gaan we een Quickske doen, we lezen het menu en maken een keuze. Op de terugweg breng  ik Dylan naar zijn papa, daar blijft hij dit weekend. Bij thuiskomst check ik m’n mails, speel even op de piano en lees dan nog tot ik in m’n bed kruip. Slaapwel!  Zaterdag, 25 februari 2012 8:03.  Ik ben wakker. Toch verplicht  ik mezelf om  te blijven  liggen.  ‘k Zou zo graag eens  tot 11 uur of zo slapen… Rond 9 uur sta ik dan op. De ‘ochtend‐woorden’ komen langs, en met een koffietje zet ik me voor de  computer,  en  lees  eerst  m’n  mails.  Niet  veel  soeps.  Nadien  lees  ik  een  hoofdstuk  uit  het  boek. Vervolgens maak ik nog enkele cd’s van documentaires en films die ik heb opgenomen. Na de  lunch ga  ik even  langs een vriendin, drink een tasje thee, en we maken er een gezellige namiddag van.  Als  ik  weer  thuis  ben,  lees  ik  nog  wat  verder  in  m’n  boek.  Na  een  uurtje  lezen  bekijk  ik  een documentaire over dressuur. Hierbij  lees  ik voornamelijk de ondertiteling. Tijdens m’n avondeten, blijf  ik ook gewoon voor de tv zitten, en kijk naar een film terwijl ik eet. Ik lees de ondertiteling. Nadien kruip ik in bad, en kan het ook weer niet laten om m’n boek mee te nemen. Wanneer ik het te koud krijg, ga ik eruit, en kruip in m’n bed. Ook nu lees ik weer in m’n boek, tot ik moe word.  Zondag, 26 februari 2012 7:39.  Ik ben wakker.  Ik neem m’n boek en  lees  terwijl  ik  in m’n bed  lig. Als  ik uiteindelijk opsta, zijn het weeral diezelfde ‘ochtendwoorden’ die ik lees. Ik check m’n mails, en neem een kijkje op facebook. Ik lees wat m’n vrienden er zoal hebben opgezet, en feliciteer er een paar met hun verjaardag. Ik  besluit  om  een  halfuurtje  verder  te werken  aan  de  ondertiteling  van  een  documentaire.  Het  is  een documentaire in het Engels, maar zonder Nederlandse ondertiteling, dus zet ik die er even zelf bij, en maak er dan een nieuwe dvd van. Het gaat hier vooral om het goed luisteren, maar dan moet ik het natuurlijk wel juist zetten in het Nederlands, en automatisch lees je dat dan ook allemaal… Hier ben ik nagenoeg de rest van de dag zoet mee, tot het avondeten. Ik eet een boordje kaas voor de tv, met een glaasje wijn erbij. Ik kijk naar een aflevering van Telefacts, en ik lees de Nederlandse ondertiteling tijdens de reportage zelf.  Wanneer Dylan thuiskomt, spelen we nog even een kort spelletje ‘Badaboum’ (met vooral veel geluid), en als het bedtijd is voor hem, lees ik hem voor. Nadien vertaal ik nog even verder voor de documentaire, en kruip dan in m’n bed met m’n boek. Ik lees tot m’n ogen slaperig worden. Slaapwel!            

22

Analyse op mijn leesdagboek Het  analyseren  van m’n  eigen  leesgedrag  vond  ik  niet  zo  gemakkelijk.  Het  laat  je  er  intensiever  over nadenken, zodat je je echt bewust bent van wat je eigenlijk allemaal gelezen hebt. Het valt me ook dat je ongewild  continu  leest, en dat  je  je daar ook niet altijd van bewust bent. Onze hersenen verwerken die informatie aan zo’n snel tempo, dat we al  iets anders  lezen (of hebben  lezen) voor we het echt beseffen. Tijdens m’n ‘leesweek’ viel het me op hoe veel dingen je eigenlijk leest, zelfs onbewust. Door deze opdracht zijn we veel zaken meer bewuster gaan benaderen, waardoor het ook opvalt. Als ik ontspannen lees, bv. in heen tijdschrift, dan  lees  ik veel  ‘vluchtiger’, terwijl wanneer  ik  in een boek  lees,  ik mezelf echt kan  laten meevoeren  in  het  verhaal,  als  dat  ik  er  zelf mee  ben. Wanneer  ik  voor  school werk,  is  het meer  een intensiever en studerend lezen, om de inhoud meer in je te laten opnemen. Het voorlezen voor Dylan vind ik heel belangrijk, en dat doe ik ook heel graag. M’n ‘leesweek’ heb ik gemaakt in een schoolvakantie, wat het natuurlijk ook weer anders maakt, maar tijdens een schoolperiode valt het me nu op dat ik minder tijd heb  om  voor  te  lezen. Dan  gebeurt  het wel  eens  dat  ik  een  dag  niet  voorlees. Achteraf  heb  ik  er  dan meestal spijt van, want eigenlijk moet je altijd tijd maken om een halfuurtje voor te lezen aan je kind. Hier zal ik in de toekomst alleszins meer aandacht aan besteden. Het valt me op dat ook dit voorlezen aan hem mezelf tot rust brengt, wat positief kan zijn voor het werk dat ik achteraf nog wil doen. Als  conclusie  kan  ik  zeggen  dat  ik  gedurende  de  dag  zeer  veel  lees,  vaak  onbewust, maar  dat  ik  toch probeer om de nuttige informatie in me op te nemen en er iets mee te doen.  Commentaar van medestudent op mijn leesdagboek Bij Saskia kan ik dezelfde trends vaststellen als bij mij.  Ook zij leest in verhouding veel meer banale zaken dan  literatuur.   Het uur, opschriften, merken, … overal ziet zij woorden passeren.   Saskia  is omringd door woorden.   Ze schrijft vaak het woordje  ‘onbewust’ bij een hoop woorden die zij  leest.   Dit  is opnieuw  te verklaren door de ambiguïteit van het begrip ‘lezen’ dat ik hierboven reeds besproken heb.   In Saskia’s activiteiten met haar zoontje komt lezen veel aan bod: zowel het onbewust lezen, als het bewust lezen.   Ze  leest ook dagelijks zaken op de computer: mails, teksten, enz.   Boeken en tijdschriften  leest zij zeer regelmatig.  Als Saskia voor school werkt, is zij automatisch bezig met intensief lezen.   Voert zij meer ontspannende activiteiten uit, dan interpreteert zij deze zelf als ‘onbewust’ lezen.   Saskia is een bezig bijtje dus als we het bewuste en het onbewuste lezen optellen kunnen we besluiten dat Saskia op een dag enorm veel leest.    Commentaar op leesdagboek van medestudent Fam Kuppens Door haar tijd in Mexico, ben ik ervan overtuigd dat Fam het ‘lezen’ op een andere manier ervaart dan de meeste mensen. Door zes maanden te hebben doorgebracht in een ‘spreekcultuur’, geeft dit een bepaalde kijk op onze ‘leescultuur’. Hoewel Fam ook nog zeer veel leest met haar ogen, ook vaak onbewust, leest zij ook met haar ‘oren’. Toch leest ook Fam vaak banale dingen, onbewust, net zoals iedereen. Het is iets dat je niet kan vermijden, en toch besef je het gewoonweg niet. Fam is ook vaak bezig voor school, is het niet voor  de  opleiding Nederlands,  dan  is  het wel  voor  haar  eigen  lessen.  Tijdens  deze week  is  ze  zich  ook bewuster  geworden  van  een  aantal  zaken,  banale  dingen,  die  voorheen  niet  eens  opvielen,  omdat we meestal onbewust  lezen. Ze haalt ook duidelijk het verschil aan met haar ervaring  in Guatemala, en heel andere cultuur en maatschappij dan wat wij hier kennen. Zij concludeert dat onze ‘leescultuur’ ervoor zorgt dat onze hersenen continu moeten werken, en eigenlijk geen moment van rust hebben. Door dit toch wel grote verschil had zij bij terugkomst  in België zelfs enkele weken  last van hoofdpijn, omdat haar hersenen zich  terug moesten aanpassen. Gelukkig  zijn we op dat vlak allemaal  redelijk  flexibel, en vormde het na twee weken  geen  problemen meer.  Deze  belevenis  zal  haar  zeker  een  onvergetelijke  ervaring  hebben opgeleverd.    

23

 

Voorkeuren jonge lezers  Niets, was alles wat hij zei  Balthazar, N. (2005). Niets, was alles wat hij zei. Averbode: Uitgeverij Averbode. 

Jonge  lezers kiezen hun boek als de  thematiek hun aanspreekt. Bij dit boek van Nic Balthazar, ‘Niets, was alles wat hij zei,’ vermoed ik dat het mysterieuze van de titel hen aanspreekt.  Jonge  lezers geven de voorkeur aan een verhaal waarin ze kunnen meeleven, en daar ontleent dit boek zich goed voor. Het verhaal  is zeer realistisch, herkennen eventueel eigen karakterrekken en problemen omtrent het pesten en kunnen zich  identificeren met de gevoelens van Ben. Het boek bouwt op naar een zekere spanning, wat jonge lezers doet meeslepen in het verhaal. De climax is vooral op het einde van het boek terug te vinden, bij de ‘begrafenis’ van Ben, waardoor het medeleven weer even de bovenhand krijgt. Doorheen het hele boek vinden we ook een zekere  ‘leerfunctie’ terug, het  ‘niet mogen pesten’ van andere jongeren. Doordat ze lezen over de consequentie dat pesten kan hebben, en  doordat  ze  het  een  keer  kunnen  bekijken  vanuit  het  standpunt  van  de 

gepeste, die dan ook nog eens  lijdt aan een zekere handicap, wordt er  ingespeeld op hun medeleven, en misschien kunnen zij zich wel ergens identificeren met Ben. Wordt elke jongere niet eens gepest doorheen zijn schooltijd? Het boek betrekt niet al  te veel personages mee  in het verhaal, waardoor het boek door jongeren ook  sneller als goed  zal worden bestempeld. Ook  kunnen  ze een duidelijke  rode draad  volgen doorheen het verhaal, dat hen naar het hoogtepunt  zal brengen. De verrassende wending op het einde zorgt ervoor dat het boek ook nadien nog bijblijft bij de jonge lezers. Ook door de goede afloop staan ze er positiever tegenover.  Black Box  Woltz, A. (2007). Black Box. Amsterdam: Uitgeverij Leopold.  

 ‘Black Box’  is een boek dat  jongeren zal aanspreken, omdat het sterk aanleunt bij hun leefwereld, een wereld waarbij reality‐shows alledaags zijn. Het verhaal vertelt over een wereld die dicht in de buurt komt van de onze, van de jongeren. Het boek durft  de moderne  uiterlijkheidscultuur  en  de  seksualisering  van  de maatschappij openlijk  bespreken,  en  vele  jongeren  zullen  zich  in  zekere  zin  hierin  herkennen. Want  hoe  belangrijk  is  de  reputatie  niet  van  de  jeugd  tegenwoordig?  Door  de ontspannende  momenten  in  het  boek,  waarbij  subtiel  wordt  verteld  over  de verliefdheid  van  Jamie  voor  Rijn,  maar  ook  door  de  vele  spanningsmomenten doorheen het boek, zal het zeker in de smaak vallen bij de jonge lezers. Ze kunnen zich  makkelijk  identificeren  met  één  van  de  jongeren  die  in  het  huis  worden opgesloten.  Door  de  mogelijke  confrontatie  met  hun  eigen  karakter,  blijft  de verleiding om verder te lezen. Ze leren gaandeweg ook dat het uiterlijk en reputatie 

eigenlijk helemaal niet  zo belangrijk  is, dus ongemerkt  schuilt er een  levensles  in het  verhaal. Het boek nodigt ook uit om in een hoekje te kruipen, en gewoon lekker weg te lezen, omdat het je zo vasthoudt. De thematiek  ligt  volledig  in  de  lijn  van  de  jonge  lezers.  In  onze  huidige  maatschappij,  waarvan  je tegenwoordig  alles mag  verwachten,  lijkt  dit  scenario  niet  ongeloofwaardig: Wat  als  ze  het  eens  echt zouden doen? Wel heeft het einde een verrassende wending, één die  je niet zou verwachten, waardoor jonge lezers, na het lezen van het boek, misschien toch met een dubbel gevoel achterblijven. Maar aan de andere kant zorgt dit er weer voor dat ze meer gaan nadenken over de gehele thematiek van het boek.       

24

Eigen criteria Als  lezer vind  ik het belangrijk dat een boek me weet vast te houden vanaf het eerste moment, vanaf de eerste zin. Een bepaalde toonsoort moet worden gegeven, en ook als het thema enigszins duidelijk is vanaf het  begin,  kan  het  boek mij  in  zijn  greep  houden.  Ik  hou  van  verschillende  genres, maar  er moet  een opbouw zijn naar een zekere spanning, die  je meevoert als  lezer doorheen de wereld van het personage. Als een boek dit effect niet heeft op mij,  dan word ik het al gauw beu, en leg het soms opzij. Soms probeer ik toch nog door te lezen, maar als het dan toch nog echt te lang duurt alvorens ik de samenhang zie, haak ik af. Misschien niet echt een goede eigenschap van mij, maar ik vind dat een goed boek wel bovenstaande eigenschap moet hebben om van mijn voorkeur te kunnen genieten. Als toekomstige leerkracht mag ik niet te veel naar mijn persoonlijke motieven kijken om een bepaald boek wel  of  niet  te  lezen, maar moet  ik  het  in  een  grotere  context  bekijken, waarbij  het  boek  een  zekere meerwaarde kan geven aan de leerlingen, zowel op literair vlak als op het vlak van de belevenis. Het boek moet  dan  aan  de  criteria  beantwoorden  waardoor  de  jongeren  geboeid  het  boek  zullen  lezen,  met voldoende  zin,  aangezien  dit  hun  interesse  om  nog meer  te  lezen  alleen maar  kan  stimuleren. Aan  de andere kant zal het soms nodig zijn om je leerlingen iets te laten  lezen dat niet meteen als favoriet wordt beschouwd, omdat er  toch af en  toe een  klassikale bespreking moet volgen van een boek dat  iedereen heeft gelezen, en dan zal het boek niet bij iedereen even positief onthaald worden.  

25

 

Lesvoorbereiding literaire genres(historische verhalen)

 Instapfase   Trailer ‘The King’s Speech’   Eerst laten we de trailer van ‘The King’s Speech’ zien.  Kennen jullie nog zo’n films? Kijken jullie dat graag? Lezen jullie hun literaire tegenhangers? Hoe zouden jullie een historisch verhaal definiëren?  Wat is het historische verhaal  Een  verhaal  dat  zich  in  het  verleden  afspeelt  en  over  historische  feiten  en personen vertelt.  Per twee lezen ze twee fragmenten. Van daaruit gaan we verder.  We  lezen  vier  verschillende  fragmenten,  uit  vier  verschillende  romans  om  de  verschillende  niveaus  van historiciteit aan te duiden. 

1. Jonkvrouw, Jean‐Claude van Rijckeghem en Pat van Beirs 2. Epinona van Marc de Bel 3. De dochter van de waard van Catherine Voigt 4. De reis van de dwerg  van Henny Fortuin 

Door verschillende vragen te stellen, gaan we samen op zoek naar de verschillende niveaus van historiciteit.  Vragen op te lossen bij het fragment: 

1. Speelt het verhaal zich in een duidelijk plaats af? 2. Wie is het hoofdpersonage? Is dit een historisch persoon? 3. Is er een duidelijk tijdsaanduiding? 4. Is er sprake van iets bovennatuurlijks? 5. Vind je het realistisch? 

 Niveaus van ‘historiciteit’ 1. Historische figuren centraal 

verwerken van grotendeels vaststaande gegevens  informatieve functie  het verhaal blijft fictie: feiten selecteren, ordenen en aanvullen van ontbrekende gegevens. 

2. Verzonnen personage in een bepaalde historische periode  periode tot leven te brengen met feitelijke details  interpreteren van de feiten  vaak ook commentaar van de verteller 

3. Aandeel historische gegevens is minimaal (costume novels)  historische sfeer (geen namen of data, die de historiciteit bevestigen) 

4. Volledig fictieve ruimte  grensgebied met het fantasygenre  decors, kostuums of wapens zijn historisch 

 Tot welk niveau van historiciteit denken jullie dat jullie verhaal hoort? Waarom? Aan de hand van de fragmenten gaan we ook op zoek naar de kenmerken van een historische roman. Er worden gaandeweg nog andere voorbeelden gegeven. 

26

 Kenmerken • Verleden typeren betekent ook interpreteren. Hoe verder in het verleden hoe groter het aandeel van de 

interpretatie.  (het  verleden  dichterbij  door  hedendaags  karakter  te  plaatsen  in  historische  context, tijdsmachine) 

• Avontuur (duistere middeleeuwen, kinderarbeid, slavernij, revolutie) • Vaak ook een tocht, reizen = avontuur. • Weinig humor • Jeugdig hoofdpersonage, identificatie • In de moderne jeugdroman, grotere psychologische diepgang (vrouwelijke hoofdpersonages) • Moraliserend. Verschil met het verleden: minder opdringende conclusie. • Versterkt met emotionaliteit 

 Aan de hand van een powerpoint‐presentatie hebben we het geheel nog meer aangekleed, en hebben we afgesloten met een boekpromotie. 

27

  

Vlaanderen   Nederland  Onderwijs Voor deze opdracht heb ik gekozen om een neerslag te geven van  de  vergelijking  tussen  Vlaanderen  en  Nederland  met betrekking  tot het onderwijs. Om  alles  te bespreken  zou  ik minstens vier pagina’s nodig hebben, dus  ik heb me beperkt tot een aantal zaken die mij het meest opvielen. Bij het doornemen van  literatuur viel me meteen op dat de onderwijsterminologie  in  Vlaanderen  en  Nederland  soms sterk  verschilt.  Typisch  voor  Vlaanderen  zijn  bijvoorbeeld TSO, licentiaat en onderwijsnet. Specifiek voor Nederland zijn bijvoorbeeld  havo,  kerndoel  en  tweede  fase.  Andere begrippen komen wel in beide delen van het taalgebied voor, maar  betekenen  in  Nederland  niet  precies  hetzelfde  als  in Vlaanderen. Dat  is bijvoorbeeld het geval bij basisvorming en  leerplan. Bovendien  is de onderwijswereld voortdurend  in  beweging, waardoor  er  op  korte  termijn  nieuwe  termen  kunnen  ontstaan  (bv.  vmbo  in Nederland),  terwijl andere benamingen  in de  loop der  jaren uit het  schooljargon verdwijnen  (bv. VSO  in Vlaanderen). Weer andere  termen behoren al geruime  tijd niet meer  tot de officiële  terminologie, maar worden toch nog frequent gebruikt (bv. kleuterschool in Nederland, regent in Vlaanderen).  Zowel  in  Vlaanderen  als  in  Nederland  is  er  vrijheid  van  onderwijs,  en  kunnen  er  drie  aspecten onderscheiden worden: vrijheid van stichting, vrijheid van geloofsovertuiging & pedagogie en vrijheid van inrichting.  Gedurende  12  schooljaren  is  er  een  leerplicht  zowel  in  Nederland  als  in  Vlaanderen.  Een voordeel in Nederland vind ik de schoolplicht, in Vlaanderen heb je dit niet, en dat vind ik dus een nadeel. Bij ons mag eenieder zijn of haar kind(eren) onderwijzen, zolang hij of zij op het einde van de rit maar de eindtermen haalt. De manier waarop deze kennis en bepaalde vaardigheden worden aangebracht, blijkt in Vlaanderen  niet  zo  belangrijk  te  zijn.  In  Nederland  hebben  ze  wel  die  schoolplicht,  dus  kinderen  zijn effectief verplicht om naar school  te gaan. Om een ander vergelijk  te stellen, voor een veulen  is het ook belangrijk dat hij opgroeit tussen soort‐ en  leeftijdsgenoten. Wanneer een veulen op  jonge  leeftijd wordt weggehouden van zijn leeftijdsgenoten, leert hij niet hoe hij met hen moet omgaan. Het omgaan met zijn leeftijdsgenoten is voor hem een leerschool, waarbij hij bepaalde vaardigheden leert, vaardigheden die hij niet zou beheersen als hij niet  in deze  ‘leerschool’ zit. Veulens die  ‘apart’ worden opgevoed, ongetwijfeld met de beste bedoelingen,  zullen op  latere  leeftijd  steeds een  zekere  achterstand  vertonen, en  kunnen zelfs onhandelbaar worden. Een voordeel  in Vlaanderen vind  ik dan weer de  leerplicht  tot 18  jaar. Naar mijn mening kunnen jongeren op een leeftijd van 16 jaar niet altijd voor zichzelf consequent beslissen hoe belangrijk het is om nog verder te studeren. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik dit alleszins nog niet wist op 16‐jarige leeftijd. Ook op 18‐jarige leeftijd is dit vaak nog moeilijk voor velen, maar je kan toch al meer volwassen beslissingen nemen dan op 16‐jarige leeftijd. Het feit dat het onderwijs is beide taalgebieden kosteloos is zolang het kind leerplichtig is (VL: 18 jaar, NL: 16  jaar),  zorgt  voor  een  extra  stimulans  om  kinderen  naar  school  te  laten  gaan. Voor  velen  zouden  de 

schoolkosten anders niet te dragen zijn, waardoor er vele kinderen een goede opleiding zouden missen. Vlaanderen  kent  drie  onderwijsnetten  (gemeenschaps‐onderwijs,  officieel  gesubsidieerd  onderwijs  en  vrij gesubsi‐dieerd  onderwijs).  In  Nederland  wordt  een onderscheid  gemaakt  tussen  twee  rechtsstelsels: openbaar  en bijzonder onderwijs. Op papier  ziet  het  er misschien verschillend uit, maar  in de praktijk komt het op hetzelfde neer: in Nederland kennen ze ook katholieke en  protestante  scholen  (zij  behoren  tot  de  groep ‘bijzonder’ onderwijs).  

28

Nog een opmerkelijk verschil  is het  leerplan. Het Vlaamse  leerplan  is een officieel document, maar omvat nooit een onderwijsleerpakket. De leerkracht moet voldoende creatief zijn om de leerstof aan te bieden. In Nederland daarentegen is een leerplan soms wel vergezeld van kant‐en‐klaar didactisch materiaal. Dit lijkt me wel gemakkelijk, vooral als je zelf als leerkracht eens geen inspiratie hebt. Want het is niet verplicht om dit didactisch materiaal te volgen, maar het biedt wel een houvast voor als  je even niet weet hoe  je een bepaald  onderdeel moet  aanpakken.  Hoewel  ik  zelf  altijd  creatief  uit  de  hoek  probeer  te  komen met lesvoorbereidingen, vind ik dit toch een zekere meerwaarde hebben.                               

Onbekend,  (22 februari 2012). Europese Unie. [Opgeroepen op 26 februari 2012, van Europese Jongeren Site: http://europa.eu/youth/studying/index_be_nl.html].  

 Onbekend,  (22 februari 2012). Europese Unie. [Opgeroepen op 26 februari 2012, van Organisatie van het Onderwijssysteem in 

Nederland: http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/eurybase/eurybase_full_reports/NL_NL.pdf].    

Onbekend,  (6 oktober 2011). Wikipedia. [Opgeroepen op 26 februari 2012, van Onderwijs in Vlaanderen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Onderwijs_in_Vlaanderen].  

 Onbekend,  (17 december 2011). Wikipedia. [Opgeroepen op 26 februari 2012, van Onderwijs in Nederland: 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Onderwijs_in_Nederland].   

Onbekend, (31 augustus 2011). Eurypedia. [Opgeroepen op 26 februari 2012, van European Encyclopedia on National Education Systems – België (Vlaamse Gemeenschap): https://webgate.ec.europa.eu/fpfis/mwikis/eurydice/index.php/Belgi%C3%AB‐Vlaamse‐

gemeenschap:Organisatie_van_het_onderwijssysteem_en_zijn_structuur].    

Onbekend, (31 augustus 2011). Eurypedia. [Opgeroepen op 26 februari 2012, van European Encyclopedia on National Education Systems ‐ Nederland: https://webgate.ec.europa.eu/fpfis/mwikis/eurydice/index.php/Nederland:Overzicht]. 

29

  

Theaterbezoeken  Apassionata: Samen voor altijd De productie van dit jaar van Apassionata was “Samen voor Altijd”. Het  evenement  wordt  vanaf  het  najaar  (oktober‐november) aangekondigd via verschillende media: advertenties in paarden‐ en gewone  tijdschriften,  flyers die werden uitgedeeld  tijdens andere (paarden)evenementen,  reclame op bus‐ en  tramhokjes,  reclame op  tv, menig websites en ongetwijfeld nog andere. Als jaarlijkse terugkerende toeschouwer wist ik de data al ruim op voorhand. Het gezelschap is redelijk  bekend,  en  zij  trekken  heel  Europa  rond  met  hun  adembenemende  shows.  Het  is  de  meest succesvolste  entertainmentshow met paarden, die  al menig  toeschouwers  in  vervoering heeft  gebracht. Qua  reputatie hoeven zij dus zeker niet onder  te doen. Het geheel wordt geproduceerd en geregisseerd door de Duitse producent Peter Massine  i.s.m. EquiArte World uit Berlijn. De nieuwe Apassionata  show staat weer in het teken van magische ontmoetingen tussen mens en paard. Het is niet heel duidelijk wie de feitelijke  ‘auteur’  is van de verschillende shows van Apassionata, maar  ik vermoed dat ook Peter Massine hier verantwoordelijk voor is, hij is ‘general manager’ van het hele gebeuren.  Het verhaal ontsluiert de geheimen die mens en paard al eeuwenlang verbinden. Zoals elk  jaar vindt de show plaats  in Antwerpen,  in de Lotto Arena, dit  jaar al voor de zevende keer. Voor Apassionata zelf was deze editie de 9de  keer, en de  voorbije 9  jaar  stapten al bijna 5 miljoen bezoekers  in diverse Europese steden  de  droomwereld  van  Apassionata  binnen.  De  organisatie  richt  zich  niet  naar  een  specifieke doelgroep,  omdat  de  show  iedereen  in  vervoering  kan  brengen,  het  is  eerder  een  bewust  gekozen uitvoeringsperiode,  waarbij  veel  families  dit  spektakel  kiezen  als  het  evenement  bij  uitstek  voor  een geslaagde uitstap tijdens de kerstvakantie. Het verhaal neemt je mee op een fantastische reis naar de meest afgelegen plaatsen ter wereld. Het begint aan de kust van Zuid‐Frankrijk, waar mooie Camarguemerries en hun veulens een  rustig bestaan  leiden. Hier vindt Daniël een brief  in een fles en die zet hem aan tot zijn grote reis. Begeleid door de muziek van een  live bespeelde  ‘NewStrad’‐viool, betreedt hij  tuinen die  geuren naar  sinaasappels,  ziet hij magische fonteinen, een ballerina die danst op een levensgrote speelklok, bewondert hij een paleis van ijs en maakt hij vurige ritten door de woestijn mee. Schitterende paarden kruisen zijn pad. Een  show met mens  en  paard,  een  combinatie  die  altijd  tot m’n  verbeelding  zal  blijven  spreken.  De ‘gewone’  mens  kon  oprecht  genieten  van  het  flinterdunne  verhaal,  weliswaar  overgoten  met  een mengeling van levenswijsheden, prachtige projecties, ongelofelijke dans en verschillende disciplines die op een zeer aangename manier werden gebracht. Voor mij, als paardenliefhebber, had het veel meer betekenis. Op mijn beurt zie  ik de moeilijkheidsgraad van de verschillende passen: Spaanse pas, draf, passage en piaffe, die ik enorm naar waarde kan schatten! Andalusiërs, Friezen, Lusitano’s, Shetlandpony’s en een ezel betraden met of zonder baasjes de piste. De prachtige poëtische momenten werden verzorgd door Christophe Hasta‐Luego, wanneer hij  zijn paarden vanop de begane grond deed gehoorzamen, figuren liet uitvoeren, en hen op het einde liet buigen.  De spanning werd gecreëerd door het team Voltigeurs du Monde die stunts uitvoerden met hun paarden. En wanneer een ruiter zich vanuit zijn zadel onder het paard begaf om zich aan de andere kant terug op te hijsen,  zonder  één  voet  in  het  zand  te  zetten,  terwijl  zijn  paard  in  volle  galop  door  de  piste  liep,  hield iedereen zijn adem in. En ook, drie paarden in een span, één ruiter die rechtstond op de achterste paarden, één been op elke rug, en dan enkele hindernissen vlekkeloos nam. Adembenemend! Voor de humoristische toets  zorgde  dan  weer  Laurent  Jahan  met  zijn  ezel, waardoor ik tegelijkertijd moest lachen en een traantje wegpinken.  Dankzij  schitterende  projecties  op  de achterzijde  van  het  hele  gebeuren,  werd  duidelijk aangegeven wanneer er een  locatiewissel plaatsvond. Het  geheel  werd  nog  eens  extra  aangekleed  met schitterende lichteffecten.  

30

Theaterbezoek 2 Jammer genoeg is het me niet meer gelukt om vóór 30 maart nog een ander theater te gaan bekijken, maar ik heb er al enkele in het achterhoofd, die ik zeker wil gaan bekijken, eventueel samen met mijn zoontje. Indien gewenst, kan ik daar de nodige analyse eveneens van maken en u deze alsnog bezorgen. 

31