MELAN IE AUGUST DE ME I JERURBAN DES IGN

Mijn eerste ervaring dat kunst mij raakte was op mijn 16de. In de Tate museum te Londen liep ik af op een schilderij van 3 bij 4 meter. De pasteltinten, de vegen van de kwast en het impressionistisch beeld van Willem J Turner. Het voelde als een warme deken over me heen. Deze beleving blijft nog na zoveel jaren in mijn geheugen.

Beleving, fascinatie en een tint van poezie.

Deze elementen spelen een belangrijke rol in mijn werk. In mijn onderzoek vertaal ik dit in een breed scala aan beelden en schetsen.Door te kijken naar beelden vanuit aller-lei kunstrichtingen ontwikkel ik een ander invalshoek voor mijn concept. Door een concreet onderbouwend concept blijft de kern van mijn ontwerp sterk.

De rode draad in mijn werk

Deze begint bij de locatie, ontwikkeld zich tot een fascinatie, vertaald zich naar een beleving dat zich uiteindelijk ontplooit tot een ontwerp.

Melanie August de Meijer

URBAN DESIGN2011

STATION LUNETTEN

CONCEPT HUID

STAT ION LUNETTEN

STAT ION LUNETTEN UTRECHT DE HUID VAN LUNETTEN ONDERZOEK

BESCHERMING GROEI VERBINDING

De huid van Lunetten.

Lunetten is een dorp dat zich steeds vernieuwd. Meer jong-ere inwoners, grotere samen-werking met de bewoners en groeit uit tot een groene en levendige wijk.

Mijn concept huid is een bete-kenis van bescherming, verbinding en groei.

Een huid beschermd. Het reageert op kou of warm-te. Het is de eerste bescher-ming van ons lichaam.

Een huid verbind.Het maakt ons lichaam tot een geheel.

Een huid is continu in groei.Een huid ademt, droogt uit, is vettig of zacht, groeit of krimpt. Het verjaard of be-schadigd.

Huid als concept voor Lunet-ten heb ik gekozen omdat ik gefascineerd was door de achtergelaten materialen en structuren op het stations-plein. Lunetten is sinds de jaren ’70 sterk gegroeid. Samen met de betrokkenheid van de bewoners wat betreft de inrichting en het gebruik van de openbare ruimte ontplooit Lunetten zich als een huid die beschermd, verbind en groeit.

Nadat de woningnood was opgelost wilde men geen wijk meer met alleen maar hoog-bouw. Lunetten werd dan ook een van de eerste nieuw-bouwprojecten in Nederland waarbij inspraak van de toe-komstige bewoners plaats-vond. De plannen gingen uit van een grote variatie in bouw met natuurlijke nuance van materialen. Groen en wa-ter moesten een belangrijke plaats krijgen in de wijk.

Als het ware leg ik een huid op het stationsplein. Deze be-schermd de in en uitstroom van de bezoeker op station Lunetten omdat het een pret-tige plek is te om te komen.

De materialen en structuren van de huid groeien en ver-anderen door weersomstan-digheden en aanraking. De ÄL[ZWHK� PZ� HSZ� OL[� ^HYL� LLU�slagader die aansluit bij de in-gang van de wijk tot aan de andere kant van het station. Deze verbind de groene kant van bos en water met het ver-harde gedeelte van het sta-tion.

Door de huid van Lunetten ontstaat er een gehele verbin-ding op het stationsplein met de bezoeker, de bewoner en zijn omgeving.

BESCHERMING GROEI VERBINDING BESCHERMING GROEI VERBINDING

STAT ION LUNETTEN UTRECHT DE HUID VAN LUNETTEN SKETCH MODEL

AFDRUK SMART MATERIAL GEGRADINEERD STRUCTUUR

STAT ION LUNETTEN UTRECHT DE HUID VAN LUNETTEN ONTWERP

.,.9(+05,,9+�05�5(;<<9:;,,5

.96,5

),;65�:4(9;�4(;,90((3���5(;�7(;9665

),;65�4,;�:;9<*;<<9

),;659(:;,9�4,;�.9(:

:*/((3��!���

4(;,90(3,5�/<0+���:;(;065�3<5,;;,5�<;9,*/;�����

),;65

LANDSCHAPS BURO

TITEL: STATION APELDOORN

ONDERWERP: ZITKEIEN

STATUS: VOORLOPIG ONTWERP

NAAM TEKENING: HKU2011APELZITKEI

770 mm

960 mm

1000 mm

1050 mm

710 mm

530 mm

600 mm

700 mm340 mm

460 mm

Portugees graniet kinderkoppen

Fundering

Zandbed

Verbeterde ondergrond

Natuurlijke ondergrond

Bindvoeg

Grijs graniet

530 mm

230 mm

960 mm

15 mm

OBJECT A . ZIJDE AOBJECT A OBJECT A . ZIJDE A

SCHAAL: 1:200

DATUM: 12 . 10 . 2011

DATUM WIJZIGING: 16 . 10 . 2011

N

N

Het nieuwe stationsplein vormt de entree tot de stad en toont Apeldoorn als moderne stad aan de Veluwe. Zandkleurige ver-harding en naaldbomen zijn een directe referentie aan het landschap. De leesbaarheid van de ruimtelijke organisatie en het comfort voor de reiziger zijn van primair belang.Voor de alledaagse gebruiker van het plein geldt dat het plein mooi, veilig en schoon moet zijn. Dat vraagt om een overzichtelijk stationsplein met een hoge belevings-, gebruiks en toekomstwaarde.

Het komvormige vloerkleed van de stad straalt rust en exclusieve eenvoud uit. De zandkleu-

rige vloer van geel Portugees graniet loopt door tot aan de stammen van de bomen. De

vloer toont het beeld van half verhar-ding; informeel, uitnodigend zacht

en refereert aan de Veluwe. In een basispatroon van craquelures

met geïntegreerde afwatering worden lijngoten, boom-

roosters en lantarenpa-len moeiteloos ingepast,

waarbij de bestra-tingsrichting steeds

verspringt. Hier-door ontstaat

richtingsloos-heid en ont-

staat een vleug over

het plein.

een metafoor voor de uitgestrekte veluwe

Lodewijk Baljon Landschapsarchitectenstationsplein apeldoorn

Een spreng (of spreng beek) is een door mensen gegraven of verlegde beek met

zodanige gegraven bronnen dat er onder druk staand grondwater aan

de oppervlakte wordt gebracht. Op de Veluwe heeft het woord spreng

een bijzondere betekenis, spreng wordt hier gebruikt voor een gegraven bron of sprengkop.

Dit object bestaat uit een plat overdekt bak van een vijfhoe-

kig vorm. Het materiaal is van stain-

less steel. De o v e r d e k k i n g

bestaat uit drie – en vierhoekig

vormen met gaten. Zachtjes stroomt er

water uit de gaten. Dit moet een spreng voor-

stellen met het effect hoe water eruit stroomt.

Het komvormige vloerkleed

van de stad straalt rust en ex-clusieve eenvoud uit. De zand-

kleurige vloer van geel Por-tugees graniet loopt door tot

aan de stammen van de bomen. De

rige vloer van geel Portugees graniet loopt door tot aan

de stammen van de bomen. De vloer toont het beeld

van half verharding; infor-meel, uitnodigend zacht en

refereert aan de Veluwe. In een basispatroon van craquelures met

geïntegreerde afwatering worden lijn-goten, boomroosters en lantarenpalen

moeiteloos ingepast, waarbij de bestra-tingsrichting steeds verspringt. Hier-

door ontstaat richtingsloosheid en ontstaat een vleug over het plein.

De bomenroosters bestaan uit losse delen. Deze losse delen zijn de verwijde-

ren zodra de stam van de naaldbomen

tes en breedtes zitten vast aan de stuwwal. De zitblokken moeten de zwerfkleien uit de ijstijd voorstel-

len. Doordat ze niet symmetrisch zijn lijkt het alsof ze nog in beweging zijn. De kleur bruin grijs en het ma-teriaal beton steek af van de verharding rondom. Dit zorgt voor een contrast met zijn omgeving.Stuifzand is vuil geel omdat het wel humusdeeltjes bevat, afkomstig van verstoven bodems. Tussen het dekzand en het erboven liggende stuifzand is in de bodem soms nog een don-ker gekleurde laag aan te treffen.

De zandkleu-

vloer toont het beeld van half ver-harding; informeel, uitnodigend

zacht en refereert aan de Veluwe. In een basispatroon van craquelu-

res met geïntegreerde afwatering worden lijngoten, boomroosters en

lantarenpalen moeiteloos ingepast, waarbij de bestratingsrichting

steeds verspringt. Hierdoor ont-staat richtingsloosheid en ont-

staat een vleug over het plein.

Zwerfkeien zijn stenen die zo in de natuur gevonden worden. Ze

hebben geen bewerking onder-gaan. Deze stenen komen in vele

soorten en maten voor. Zwerfkeien komen oorspronkelijk uit Scandi-

navië. In de ijstijd zijn deze stenen meegevoerd met schuivend landijs

(gletsjers). Door het rollen, regen en rivieren zijn de stenen gevormd.

De zitblokken van verschillende hoog-

b r e d e r wordt. De

draadvormi-ge vorm doet

denken aan de wortelen van

de naaldbomen die boven de zand-

grond uit groeien. De delen bestaan uit

Portugees graniet in-geklemd in cortenstaal.

De stoepranden van beton zijn aan de straatkant met

een strook cortenstaal be-dekt. Dit om een de materiaal te

beschermen en een duidelijke grens aan te duiden. De ronde

grens geeft de vorm aan van de begrenzingen in de Veluwe. De

zandvlaktes die grenzen aan de bomen en bewoond gebied.

verhar- ding

water- fontein

boom- rooster

zitkeien begrenzing

Station ApeldoornLodewijk Baljon Landschapsarchitecten

Als inspiratie voor mijn station Lunetten ontwerp heb ik gekeken naar het station van Apeldoorn.De achterliggende ge-dachten heeft mij gefas-cineerd. Hoe betrek je de omgeving naar het mid-den.De vormen als de keien heb ik op locatie met voet en en handen opgeme-ten. Ik heb schetsen en foto’s gemaakt. Na deze te hebben onderzocht heb ik detailtekeningen gemaakt.

DETAILS STATION APELDOORN

STEDELIJKE BEPALNTING2011

INA BOUDIER BAKKERLAAN UTRECHT

I NA BOUD IERBAKKERLAAN

DOORSNEDE A INA BOUDIER BAKKERLAAN, UTRECHT

DETAIL BOOM TUSSEN VERHARDING

GRAS

BETONBANDEN

PERMAVOID

BOMENGRONDSTRAATZAND

INA BOUDIERBAKKERLAAN UTRECHT SCHETSEN EN ONTWERP

DOORSNEDE A

INA BOUDIER BAKKERLAAN, UTRECHT

TULIPIFERA

ACER CAPPADOCICUM

ACER NEGUNDO

DOORSNEDE A INA BOUDIER BAKKERLAAN, UTRECHT

DETAIL BOOM TUSSEN VERHARDING

GRAS

BETONBANDEN

PERMAVOID

BOMENGRONDSTRAATZAND

DOORSNEDE A

INA BOUDIER BAKKERLAAN, UTRECHT

TULIPIFERA

ACER CAPPADOCICUM

ACER NEGUNDO

De Ina Boudierbakker-laan is gelegen aan de Hogeschool voor de Kun-sten. Het is een brede laan met weinig groen. De laan is gelegen tus-sen hoogbouw. De bouw bestaat voornamelijk uit luxe appartementen en studentencomplexen.Mijn ontwerp is ontstaan doordat ik als het ware een laag van groen er-over heen legde. Mijn inspiratie kwam van het ontwerp de High Line in New York. Het ontwerp bestaat uit een laan voor auto’s, aan beide kan-ten een fietspad en door het groen looppaden. De autoweg is geschei-den van de looppaden door het groen. De wan-delaar ervaart de laan nu meer als een park. In het ontwerp heb ik drie verschillende bomen toe-gepast.

- Tulipifera- Acer Cappadocicum - Acer Negundo

URBAN DESIGN2009

WATERKERING

WATERKER ING

URBAN DESIGN WATERKERING ONDERZOEK

Als inspiratiebron heb ik Lawrence Halprin ge-bruikt. Zijn ontwerpen bestaan voornamelijk uit verharding en water. Voor mijn waterkering wil ik het plezier en ervaring in het water vergroten. Het moest niet alleen een waterkering opzicht zijn. Het moet een beleving en plezier vatten. Zo is het ook een plezier om naar de waterkering te gaan. Bij vloed kan de bezoeker op het hoogste punt van het ontwerp staan. Het water zal klotsen tegen de uitgelopen delen van de waterkering. Hierdoor ontstaat er een dans van golven.Het ontwerp bestaat uit natuursteen en de delen die onder water komen bij vloed is een laag van glimmend materiaal. Dit weerkaatst in zonlicht en geeft het een speels ef-fect.Bij eb en vloed veranderd het ontwerp. Bij eb blijft het water achter in som-mige badjes. De bezoe-ker kan hierin spelen of als voetenbadje gebrui-ken.Het ontwerp loopt ook door in de zee. De be-zoeker kan nog verder de zee in lopen zonder natte voeten te krijgen.

URBAN DESIGN WATERKERING MAQUETTE

URBAN SKYL INE ONDERZOEK

INTERIOR DESIGN2010

EL LISSITZKY

EL L I ZZ I TSKY

INTERIOR DESIGN EL LIZZITSKY CONCEPT

FLOATINGINTIMATE

LAYERSOBSCURE

INTERIOR DESIGN EL LIZZITSKY ONTWERP

SUCTION

Deze beelden zijn een vertaling voor wat ik zie in het werk van El Lissitzky.Het is een landschap van diverse lagen die ver-schillend met elkaar in contact staan. Het effect van contact voelt als zuigkracht die ontstaat door de zwe-vende elementen om het middelpunt heen die naar elkaar toe trekken. Deze zwevende ele-menten verdikken zich door overlapping met el-kaar bij het midden punt waardoor er diversiteit in dikte van lagen ontstaan. Rondom de diktes van la-gen zijn intieme ruimtes met vernauwde openin-gen. In deze ruimte ont-staat een spel van licht en donker dat aanvoelt als rust, veilig en melancho-lisch. Rondom het geheel is een gedeukte bolling met verschillende leegtes, die ontstaan is door de uitge-rekte vormen die zigzag over en in elkaar zijn ge-vlochten.

URBAN DESIGN2009

MUUR DIE VERBINDT

URBAN WALL DES IGN

URBAN DES IGN MUUR D IE VERBINDT

URBAN DESIGN2010

SLOTERPLASAMSTERDAM

NATUUR IN MOTION

SLOTERPLAS AMSTERDAM

SLOTERPLAS AMSTERDAM ONDERZOEKTijdens mijn analyse van de Sloterplas heb ik ge-keken naar de vormen rondom de Sloterplas. De West en Noordoe-ver vloeien niet in elkaar over omdat ze bestaan uit tegenovergestelde vormen. De Westoever bestaat uit organische vormen en de Noordoe-ver bestaat uit recht-lijnige vormen.

Ik heb de beide oevers met elkaar vergeleken door de meest nadruk-kelijke vorm te traceren. De oevers zijn in con-trast met elkaar maar een overeenkomst heb-ben ze. Beide heeft een centrale ronde vorm die schuin tegenover elkaar zijn gesitueerd. Op de Westoever is dit een cir-kel van bomen en op de Noordoever een rotonde.De ronde vorm op de Westoever betekent na-tuur en groen en op de Noordoever beweging en verharding.

SLOTERPLAS AMSTERDAM ONTWERP

JANTJE BETON ONTWERP

“Ik wil klein zijn, want dat is fijn”

Kinderen van vandaag zijn te snel uitgespeeld in speeltuinen, waardoor ze zich vergrijpen aan com-puterspellen of televisie. De ontwikkeling van het spelende kind gaat ach-teruit. Om het kind weer in contact te brengen met de natuur en de samenle-ving is het belangrijk dat het kind leert zijn fantasie te gebruiken, interactie heeft met andere kinde-ren, vrij is om te spelen, leert te ontdekken en be-leven. Om het kind deze ervaringen mee te geven ontwerp ik voor Jantje Beton een interactieve speeltuin.

INTERIOR DESIGN2009

A HOME TO LIVE IN

A HOME TO L I VE IN

INTERIOR DESIGN A HOME TO LIVE IN MODELLEN

OBJECT IN OMGEVING 2010

BASTIONS SLOTERPLAS AMSTERDAM

OBJECT SCHAKEL

SLOTERPLAS AMSTERDAM

BASTIONS SLOTERPLAS AMSTERDAM SCHETSEN

PROBLEEMSTELLING

De bewoners rondom het Sloterplas die van het uitzicht en natuur willen genieten maken gebruik van het bekende rondje Sloterplas.Deze route loopt rondom het Sloterplas en kruist niet een van de bastions. Hierdoor ontstaat er een kloof tussen het contact met de bastions.Dat de bastions weinig worden bezocht komt niet alleen door de rout-ing maar ook door de uit-straling.Doordat ze een kille en afgezonderde uitstraling hebben nodigen ze niet uit tot het gebruik als ont-spanning- en ontmoet-ingsplek.Om het gebruik van de bewoners met de basti-ons te verbeteren is het belangrijk dat er een rede of behoefte is om de bas-tions te betreden.De Sloterplas ligt in het midden van de Weste-lijke Tuinsteden in Am-sterdam. De plas werd gegraven tussen 1948 en 1956 en is circa 30 meter diep.

Als onderdeel van het Al-gemeen Uitbreidingsplan (A.U.P.) van 1935 werd

de lager gelegen Sloter-dijkermeerpolder, in het midden van het landelijke gebied van de voorma-lige gemeente Sloten, bestemd voor zandwin-ning ten behoeve van op-hoging van het omliggen-de gebied voor de nieuw te bouwen tuinsteden Slotermeer, Geuzenveld, Slotervaart en Osdorp.

Tevens kon hiermee te midden van de nieuwe wijken een groot park en recreatiegebied worden gerealiseerd: het Sloter-park. De vruchtbare bo-venlaag van veen en klei werd gebruikt voor opho-ging van het Sloterpark rond de plas.

In 1957 werd aan de noordkant van de plas het Sloterparkbad ge-opend, in 1973 verrees hier een overdekt zwem-bad, dat in 2001 werd vervangen door een nieuw gebouw voor de (wedstrijd-)zwemsport.De Sloterplas wordt, vooral aan de zuidoost-kant, gebruikt voor zeil-, kano-, hengel- en duik- sport. In juni 2006 werd in en om de plas voor het eerst een triatlon ge-houden. Zowel aan de noordwestkant, als aan de zuidoostkant ligt een haventje voor zeil- en

motorboten. Voor meer saamhorigheid tussen de bewoners en de bastions heb ik het volgende ont-worpen.

BASTIONS A EN B

Bij betreding van bastion A loop je benedenwaarts af richting het water. Het contact met de omgeving wordt belemmerd door een begrenzing van een massief anderhalf me-ter hoge muur. Om con-tact te creëren tussen beide bastions heb ik besloten om delen uit deze muur te vervangen met een deels open zit/hekwerk object. Het object is in tegenstelling tot de begrenzing minder massief en dat zorgt voor een wijd uitzicht over de Sloterplas.

BASTIONS SLOTERPLAS AMSTERDAM ONTWERP

HET OBJECTDe holtes in de muur zijn door het object vervangen wat deels in en uit over het water vloeit. Het object is veilig genoeg dat men langs het water kan lopen. De gelegenheid van deze ope-ningen en vormen van het ob-ject zijn het staan, zitten, of lig-gen aan het water.

VERBINDINGRondom de bastion in de be-staande muur zijn om de zo-veel meter delen van het object zichtbaar. De zichtbare delen zijn een opening, vorm of struc-tuur van het materiaal.

Het achterliggende gedachte is dat het object ieder individueel die plaats neemt op het object met elkaar verbindt.

I K W I L KLE IN Z I JN WANT DAT IS F I JN ONDERZOEK

URBAN DESIGN2010

JAFFA PARK UTRECHT

JAFFAPARK UTRECHT

JAFFA PARK UTRECHT ONDERZOEK

Het Jaffapark in Utrecht is een kleine openbare ruimte. Het is gelegen aan een drukke weg en gelegen tussen hoog bouw en water.Om dit parkje een betere beleving te geven heb ik het naast gelegen water erbij getrokken. Het ont-werp bestaat uit losse eilanden die met stalen bruggen aan elkaar ver-bonden zijn. Het is een spannende ervaring om van het ene eiland naar de andere te verplaatsen. Ik heb mijn laten inspire-ren door de Kromhout-park in Tilburg.

JAFFA PARK UTRECHT INSPIRATIE EN MAQUETTE

RUIMTELIJK ONTWERP2009 . 2010

FRED SANDBACK

R IO RU IMTEL I JK ONTWERP

FRED SANDBACK SPACE IN A SPACE DESIGN

In this hall at my school I created imaginary spaces by following the contours of the vertical shapes using white tape on the floor.Fred Sandback inspired my work. I once saw his work in the DiaBeacon NY and fell in love with his contemporary art. His work looks like a very thin window or a sepa-rate space in a space. Because of the use of thin tread it looks as if you cannot pass through it, and when you do, you get the chills. It’s an artwork that you have to experi-ence in real life.

FRED SANDBACK MOVEMENT IN SPACE DESIGN

Two long sleeves are co-vered with clay and plas-ter cast. I wanted to figure my fee-ling I have when I see a mannequin in the show window. When the man-nequin wears clothes it seems to be alive, but also not alive so what is the stuffing that makes the clothes alive? In these clothes it has no stuffing but it does seem that the clothes dance and crawl.

FRED SANDBACK BODY DESIGN

URBAN DESIGN2011

JANSKERKHOF UTRECHT

HORTUS CONCLUSUS

JANSKERKHOF UTRECHT

JANSKERKHOF UTRECHT HORTUS CONCLUSUS ONDERZOEK

De hof is zowel open als besloten. De ruimte voelt als een binnen en buiten verblijf. De illusie van pa-radijs, de vier belevings-elementen:

ZichtGevoelReukGehoor

JANSKERKHOF UTRECHT HORTUS CONCLUSUS ONTWERP

VERZONKEN

BESLOTEN

INTIMITEIT

De hof is zowel open als besloten. De ruimte voelt als een binnen en buiten verblijf. De illusie van pa-radijs, de vier belevings-elementen:

Zicht . Gevoel Reuk . Gehoor

Het ontwerp is bestaat uit kaders van lagen rondom de kerk. Elke laag heeft een andere hoog te. Zo kan de bezoeker op de-zelfde laag rondom lopen of een laag naar boven of naar beneden beleven. Iedere laag heeft een andere beleving.

Zicht: door de hoogte verschillen.

Gevoel: door verschillen-de materialen zoals gras en verharding waar ze op kunnen zitten, liggen of lopen.

Reuk: de beplanting van kruiden en bloemen.

Gehoor: het water van de fontein die meeloopt met de kader van de laag.

Het is een plek van ver-stilling binnen de drukke stad. Geborgenheid, inti-miteit en rust zijn de ken-merken van deze plek. Mijn Hortus Conclusus is een middeleeuws hof in een nieuw jasje van deze tijd.

STEDELIJKE BEPLANTING2011

GRIFTPARK UTRECHT

VIER SEIZOENEN PLAN

GR IFTPARK UTRECHT

sfeerbeeld griftpark in de winter sfeerbeeld griftpark in de lente sfeerbeeld griftpark in de zomer sfeerbeeld griftpark in de herfst

GR IFTPARK VIER SE IZOENEN

Als inspiratiebron heb ik gekenen naar de ontwer-pen van Piet Oldhoff. Ik wilde een beplantingont-werp van wilde planten en planten die in elk sei-zon een mooi uitstraling geven aan het park.Voornamelijk in de herfst en winter heb ik winter-vast planten gekozen. Deze blijven groen, heb-ben een blauw/witte bloem of zijn gedroogd mooi van vorm.

De kleuren blauw/paars/wit en beige zijn de hoofdkleuren van mijn ontwerp.nisi.

MELAN IE AUGUST DE ME I JER06 520 25 980

M E L A D E M @ H O T M A I L . C O M