28 september 2015 , pag. 10

Geen prins voor SneeuwwitjeRECENSIENNT/CLUB GUY & RONI

�����

Gebeurtenis: theatervoorstelling‘Sneeuwwitje’. Door: Noord Neder-lands Toneel/Club Guy & Roni(première). Met: Charlie Chan Dage-let, Tamar van den Dop, Igor Podsiad-ly, Peter Vandenmeulebroecke, Bramvan der Heijden, Davey Bakker, Daanvan Bendegem en Sofiko Nachkebiya.Choreografie: Roni Haver. Decoront-werp: Ascon de Nijs. Kostuumont-werp: Johanna Trudzinski. Dramatur-gie: Pol Eggermont. Componist: TonyRoe. Tekst en regie: Ko van denBosch. Gezien: zondag 27 september,Stadsschouwburg Groningen. Publiek:400. Nog te zien: 29/9 t/m 3/10Groningen15/10 Emmen, 4/11 Stads-kanaal, 1/12 t/m 5/12 Groningen.

‘IJOS VISSCHER

‘Ik verwacht geen prins meer’,zegt Sneeuwwitje (CharlieChan Dagelet) in haar slotmo-

noloog. Nee, ook niet nodig zo’nprins, want Sneeuwwitje is volwas-sen geworden. Zeg maar gerust

geëmancipeerd. Een prins krijgenwe sowieso niet te zien in de eigen-zinnige bewerking van Ko van denBosch van het beroemde sprookjevan de gebroeders Grimm, wantSneeuwwitje wordt wakker gekustdoor één de dwergen, op wie zeeerder haar ontluikende lustenbotvierde. Want Sneeuwwitje is dusóók vrouw geworden.

Omdat menig sprookje van degebroeders Grimm door Walt Dis-ney en te correcte kinderboeken-uitgevers is gekaapt, zou je wel-haast vergeten dat de sprookjes vanGrimm – ook Sneeuwwitje – bolstonden van een naargeestige psy-chologie, dus in die zin is de keuzevan Van den Bosch voor Grimm welte begrijpen. Omdat hij ook nietheel erg ver weg van het verhaal isgaan staan, zou je kunnen zeggendat Van den Bosch als een modernebroer Grimm is opgestaan.

Schrijver en regisseur Van denBosch haalt er zoals gebruikelijkweer veel bij, waarbij niet alles evengoed op zijn plek valt. Ook hier lijktchaos weer een belangrijke drijf-veer en er komt weer veel Boschi-aans gooi- en smijtwerk aan te pas.Maar de beklemming, want die is

er, zit ’m vooral in de aandachtvoor de complexe verhoudingtussen Sneeuwwitje en haar ‘boze’stiefmoeder.

Tamar van den Dop zet die ket-tingrokende en wodka zuipendestiefmoeder neer als een vrouw dieverteerd wordt door een intenseangst voor ouder worden en hetdaarmee dreigende vergaan vanhaar schoonheid en gekweld wordtdoor slopende eenzaamheid. Eneen moordenares die óók wrokkent. Charlie Chan Dagelet alsSneeuwwitje worstelt daardoordiep met haar gevoelens voor haarschoonmoeder. Maar van je moe-der kom je nooit af. Ook al is het jeschoonmoeder.

Ondertussen: krachtige dans (enfraai spel!) door de mannen vanClub Guy & Roni en het dwingendemaar nergens overheersende mu-ziek- en klankdecor van Tony Roe.En dat Van de Bosch het weer eensniet kan laten om soms nogal ge-kunsteld de actualiteit er bij tehalen (vluchtelingen!), ach, het zijhem ook nu vergeven. Ook al om-dat-ie ons hartstochtelijk van denoodzaak wil overtuigen. Van denBosch is een unieke theatermaker.

Scènebeeld uit Sneeuwwitje, van het Noord Nederlands Toneel. FOTO REYER BOXEM