1

Pax, artistiek leider Stichting Habek

de Verborgen Stad: Overvecht - Burgerschap en identiteit

Wat betekent stemrecht voor Overvechters? Minder dan de Gouden Kooi, minder dan Idols.

Minder dan Playstation 3 of XBOX 360. Minder dan een goede baan of geld verdienen op

straat. Er is voor een Overvechter over het algemeen weinig verband te leggen tussen het

stemgedrag van het volk en het leven in de wijk. De lokale overheid, okee, die komt nog wel

eens langs in de Steef om te zien waar ze in investeert, en daar ben ik blij mee, evenals met de

investering zelf.

Maar onthoudt de Overvechter Minister Vogelaar die een half-Marokkaanse jurk draagt op

Prinsjesdag en zegt dat de Islam op den duur ook zal behoren tot ‘de Nederlandse traditie’,

net als het Jodendom en het Christendom?

Of onthoudt de Overvechter menneke Wilders die de Koran wil verbieden net als Mein

Kampf en die de homofiele ex-moslim de enige goede moslim lijkt te vinden.

Er is een strijd tussen vertrouwen en angst gaande en door de opiniepeilingpolitiek van de dag

zijn we volledig overgeleverd aan de grillen en de onwetendheid van dat deel van het

Nederlandse volk dat besluit mee te doen met enquêtes, terwijl de harde werkers en

wetenschappers met visie te druk zijn om vragen te beantwoorden. Wijst onderzoek uit dat

het volk zus wil, dan verandert het partijprogram zus, indien zo, dan zo.

Het grillige volk is op haar beurt weer overgeleverd aan de media. Beeldvorming over

individuen, schandalen, provocaties, hier en daar een passionele inhoudelijke uitspraak: ze

moeten de richting bepalen. Wie van de Overvechters, of de Nederlanders for that matter leest

een partijprogramma en baseert daar, na vergelijkend onderzoek van pamfletten, zijn of haar

stem op? En, nog veel belangrijker, wat gebeurt er in de 4 jaar dat er niets landelijks te

stemmen valt? Hoe kunnen de Overvechters eigelijk duidelijk maken hoe ze er zelf over

denken, afgezien van wachten op een extreme situatie waarin onvrede zich in opstandig

gedrag manifesteert? Hoe ver zijn we in Nederland verwijderd van brandende auto’s en

molotov cocktails?

Nou, tenzij morgen het broertje van Mustafa wordt doodgeknuppeld door de politie vanwege

een steen door een ruit, is Overvecht daar voorlopig niet. Daarvoor neemt men gelukkig de

rechtsstaat niet serieus genoeg. Tegenover het niet luisteren, staat namelijk het niet in de weg

lopen. Er wordt veel coke gedeald in Overvecht. 200 meter van het politieburo vandaan,

bijvoorbeeld. Elke nacht. Maar niet tussen Overvechters onderling. Nee, Coke is een

elitedrug. Rijke studenten en zware zakenlui en succesvolle entertainers. En natuurlijk 1 op de

zoveel 40 uur werkende zielen en taxibesturende workaholics.

Zo is het ook met de stem van het volk; het is een elitedrug. Met Geert en Rita als überjunks.

Natural born killers, verslaafd aan politiek geweld. De machtige mensen willen stemmen

winnen om machtig te blijven of nog machtiger te worden. Maar voor deze drug wordt niet

betaald. En zo is zijn we niet getrouwd, zegt Mustafa. Die overigens stukken beter

geïntegreerd is, dan zijn plichtsgetrouwe, welwillende maar niet stemgerechtigde vader

Wil men dan niet meedenken over hoe het land het best bestuurd kan worden? Tuurlijk wel.

Sterker nog, zo zwart wit is het niet. Er zijn ook betrokken Overvechters. Net als betrokken

Kanaleneilanders (Zoals Geert Wilders een paar jaar geleden) en betrokken Lombokkers

(Zoals Rita Verdonk een paar jaar geleden). Het is niet voor niets dat Utrecht de hoogste

concentratie literair schrijvers kent. Het Utrechtse leven spreekt tot de verbeelding. Je vindt

hier wat onze samenleving tekent: tegenstellingen, spanningen, en kansen. Denk je dat

niemand hier zijn ei kwijt wil? HA! Niemand herkent zijn eigen ei in de Haagse poppenkast,

omdat er niet samen wordt nagedacht. Er wordt een scala van keuzes gepresenteerd, waar de

burger niets aan heeft. Ik kijk principieel geen televisie meer, ik neem het tegenwoordig

2

niemand meer kwalijk als hij principieel niet meer stemt. Het is voor velen hetzelfde verhaal:

zappen van het ene inhoudsloze programma naar het andere.

Vroeger nam ik het mensen wel kwalijk als ze niet gingen stemmen. Vroeger, toen ik nog

dacht dat het in stand houden van de gevestigde orde de enige mogelijke vorm van

democratie was. Vroeger, toen ik me nog niet realiseerde dat een blanco stem geen

proteststem is, maar praktisch een stem voor de grote partijen. Nu is het tijd voor de

landelijke politiek om de mensen serieuzer te nemen, maar genoeg eigen inhoud te hebben

om zelf serieus genomen te worden.

Zo veel mogelijk mensen op zo veel mogelijk manieren bij de politiek betrekken en tegelijk

een zo eerlijk mogelijk program schrijven op basis van de eigen politieke expertise

gecombineerd met de straatwijsheid van het volk; op de vlakken waar het volk het nodig acht

en op vlakken waar zijn politieke verantwoordelijkheden hem noodgedwongen brengen.

Voor de boys en dames op zolder en op straat, kan ik u vertellen, ligt het net even anders. We

willen graag stemmen, maar zoeken expertise in het oerwoud van roddels en reclame dat

‘campagne’ heet. Er gaat meer geld in om, het gaat meer over personen, meer zoals in

Amerika. En oh, wat hebben ze daar een politiek hoogtepunt bereikt.

Ik ben Pax. Ik ben artistiek leider van Stichting Habek. Wij zetten ons in voor hiphop in de

traditioneel progressieve zin. Emancipatie is onze kernwaarde. Muziek en dans van betekenis

is ons grootste goed. Wij prijzen ons gelukkig met het land waar we in wonen. Maar we

wuiven geen vlag. Want wij zijn hier niet gekomen door het soort taferelen dat je vandaag in

Den Haag ziet. Wij zijn hier gekomen door slimme mensen met hun hart op de goede plek, en

een beetje door VOC en slavernij natuurlijk. Maar daar hoeven wij ons nu niet schuldig over

te voelen. Wel over de politieke steun aan de oorlog in Irak, wel over het belastinggeld dat

wordt verspild aan de kamervragen van menneke Wilders, wel over het feit dat we mensen

die al JKJKLJLK jaar in Nederland wonen maar geen Nederlands paspoort hebben, niet

mogen stemmen tijdens landelijke verkiezingen. We kunnen ons niet veroorloven om ze te

negeren. We hebben dat draagvlak nodig. Maar voor we ze in het electorale keurslijf persen

moeten we vooral eens goed naar ze luisteren.

Maar, bij Habek beginnen we bij onszelf. Wat weten wij eigenlijk? We willen best stemmen,

maar eerst maar eens van gedachten wisselen met de broeders en zusters. Nodig een paar

experts uit, en een paar politici, en laat de waarheid maar eens boven tafel komen, dan maak

ik een weloverwogen keuze voor het gebruik van mijn stem. En ik gebruik mijn stem. Met of

zonder stemrecht.

Als je alle mensen in Nederland stemrecht geeft, moet je natuurlijk nog afwachten of de

opkomst ook daadwerkelijk stijgt. Want ik vrees dat we een verse immigrant heel wat uit te

leggen hebben voor hij het nut van zijn stem kan inzien.

Hoe dan ook, ik geloof in intelligente sociale oplossingen en ik heb nog steeds wel een

greintje geloof in de PvdA. Dus mij vind je wel weer bij die stembus. Maar vooral, omdat ik

de alternatieven erger vindt. Niet omdat ik zo blij ben, met hoe het nu gaat.