Beste werknemers van Arcelor Mittal 16/02/18

Met 16 zijn ze ondertussen schreef Het laatste nieuws. 16 werknemers die mee de recordwinst van 1,4 miljard euro voor Volvo Car mogelijk hebben gemaakt in 2017. Door hard en flexibel te werken, door overuren te kloppen op zaterdagen en zondagen, door kwaliteit af te leveren. Sommige werknemers werkten er al meer dan 8 jaar en zijn zelfs een jaar niet ziek geweest. En uitgerekend zij worden op staande voet ontslagen. Waarom? Omdat ze hebben durven deelnemen – met

meer dan 200 andere collega’s – aan een spontane stakingsactie om problemen aan te klagen die nu al maandenlang aanslepen. Wat onlangs gebeurde op Volvo Car Gent belangt alle werknemers aan. Dit kan ook op Arcelor Mittal gebeuren wanneer Volvo ongestraft blijft.

DE PVDA EIST DE RE-INTEGRATIE VAN DE 16 ONTSLAGEN ARBEIDERSVOLVO DIENT HET STAKINGSRECHT TE RESPECTEREN

ALS PROBLEMEN NIET OPGELOST WORDEN, IS ACTIE EEN NORMAAL EN TERECHT MIDDEL“Als werknemers de werkdruk aankaarten en blijven aankaarten en telkens horen ‘we zijn er mee bezig’ en het nog eens aankaarten en opnieuw horen ‘ we zijn ermee bezig’... maar er gebeurt niets, dan is het begrijpelijk dat mensen op den duur hun toevlucht nemen tot spontane acties. In zo’n geval is het neerleggen van het werk vaak de enige manier om echt iets gedaan te krijgen.” schrijft Tom De Meester van PVDA Gent op 8 februari.

WERKNEMERS VOLVO CAR EN ARCELOR MITTAL VERDIENEN MENSELIJKHEID EN RESPECTEr zijn in september een aantal maatregelen op Volvo Car genomen. De eerste was de lijn opnieuw trager laten draaien. Ondertussen draait de lijn opnieuw op volle snelheid. “Waartoe dienen al die beloftes dan die in september zijn gemaakt? Volvo lost niets op! Alles moet wijken voor de productie. Het is nooit genoeg. In sommige zones is het nu zelfs nog erger dan toen!” laat een arbeider van Pretrim weten.

Ondertussen gaat het op Arcelor Mittal Gent ook zijn gewone gangetje, en blijft de werkdruk stijgen met minder mensen, en minder onderhoud. De gevolgen zijn zichtbaar. 2018 startte met een ongeval in de sinterfabriek waar een collector van 4m diameter doormidden sloeg, en zich door de installatie naar beneden boorde. Als bij wonder vielen er gelukkig geen slachtoffers.

Bij de hoogovens heeft men verder gewerkt met 4 gekantelde blaasmonden, terwijl de instructies duidelijk stellen dat er bij 3 gekantelde blaasmonden moet stilgelegd worden. Men heeft toch verder gedaan. Wat telt er nog? veiligheid of capaciteit ?

In de staalfabriek gaan staalpannen binnenkort 30 ton /lading meer kunnen dragen (het aantal ladingen blijven dezelfde, om de werkdruk zogezegd niet te verhogen) Vanuit de continugieterij fronst men de wenkbrauwen want zij moeten wel alert blijven op de vloer, en dit met 30 ton per lading extra. Komen de wettelijke pauzes dan niet in het gedrang ?

De woorden van de nieuwe CEO Manfred Van Vlierberghe zijn alvast duidelijk ....de lat moet hoger. Voor de mensen die dachten dat het ooit genoeg zou zijn, is dit een klap in het gezicht. Want het is duidelijk, ....de citroen is blijkbaar nog niet genoeg uitgeperst voor de aandeelhouders

Bij poetsbedrijf Ariel hebben ze niks beters gevonden dan een premie van 75 euro toe te kennen wanneer poetsvrouwen niet langer dan 7 dagen ziek zijn per jaar. In plaats van die 75 euro te investeren in werkdrukverlaging door meer tijd te voorzien voor bepaalde posten, gaat men nu discrimineren op basis van gezondheidstoestand. Niet de oorzaken worden aangepakt, maar de symptomen worden verzacht voor diegenen die niet ziek vallen door het helse ritme. Een bepaalde post waar men vroeger 16uur voor kreeg, is nu teruggebracht naar 2,5

uur…….Hoe kan je dan nog kwaliteit bieden in je werk? Dat verklaart waarom bijna 1/4 van het vast poetspersoneel van Ariël langdurig ziek thuis zit. Een premie van 75 euro om de ziekte tegen te gaan zal daar niet aan verhelpen, maar is eerder een kaakslag in het gezicht

EVEN TERUG NAAR VOLVO CAR: STAKEN IS EEN INDIVIDUEEL GRONDRECHT VOOR ÉLKE WERKNEMERPROFESSOR ARBEIDSRECHT JAN BUELENS (UNIVERSITEIT ANTWERPEN): Juridisch katapulteert Volvo de werknemers meer dan vijftig jaar terug in de tijd. Tot 1967 was er nog twijfel of een staking het einde inluidde van de arbeidsovereenkomst. In 1967 ontwikkelde het Hof van Cassatie in een arrest een glasheldere redenering: met te staken streeft de werknemer geen einde van de arbeidsovereenkomst na, doch enkel haar tijdelijke opschorting.

Die rechtspraak kwam op zijn beurt alleen maar tot stand na hevige sociale actie. Na een zeven weken durende staking in de Antwerpse petroleumsector werd dit cassatiearrest nogmaals bevestigd in 1981. In dat arrest werd trouwens verduidelijkt dat het stakingsrecht een individueel grondrecht is, hetgeen wil zeggen dat werknemers dit kunnen uitoefenen zonder voorafgaande toelating van de vakbond. Dat is ook wat er bij Volvo gebeurde. Soms is de werkdruk van die aard dat men niet anders kan, overigens is er niet telkens een vakbondsafgevaardigde actief op de betrokken werkplek.

Wat Volvo deed, gaat flagrant in tegen het stakingsrecht. Als staken het einde van de arbeidsovereenkomst inluidt, is er geen sprake meer van stakingsrecht. Dit is dan ook een zaak van nationaal belang en belangt iedere werknemer en elke syndicalist in België aan. Wie het stakingsrecht, en de democratie, wil verdedigen, kan alleen maar op de meest felle manier protesteren tegen de 16 ontslagen bij Volvo.

VOOR EEN ‘WET-VOLVO’ DIE HET VERPLICHT MAAKT OM ONRECHTMATIG ONTSLAGEN WERKNEMERS TERUG IN DIENST TE NEMEN

Als het in de 21e eeuw opnieuw mogelijk wordt om arbeiders te ontslaan omdat ze opkomen voor hun rechten; als hardwerkende mensen zo hun broodwinning kunnen verliezen, waar gaan we dan naartoe?

Voor de PVDA mogen multinationals geen wetteloze zones worden waarin het stakingsrecht en de andere fundamentele vrijheden van werknemers ophouden te bestaan. Tom De Meester (PVDA Gent):“Dit geldt des te meer in een tijd waarin we van werknemers van hoe langer hoe meer bedrijven opvangen dat het onophoudelijk opdrijven van het werkritme op de duur tot een helse, onmenselijke werkdruk leidt. Ons land moet een betere ontslagbescherming bieden aan de werknemers tegen dit soort multinationals die denken dat ze zich alles kunnen permitteren. Er zou een wetgevend initiatief - een ‘Wet-Volvo’ - moeten komen om een dergelijk misbruik van het ontslagrecht te verbieden. Wij stellen concreet een dwingend mechanisme voor om bedrijven die veroordeeld worden wegens een onrechtmatig ontslag te dwingen om de onrechtmatig ontslagen werknemers te re-integreren.»

In oktober 2018 zijn er terug gemeenteraadsverkiezingen en de PVDA wil hiervoor zoveel mogelijk mensen bevragen. Ook van de werknemers van Arcelor Mittal die in Zelzate of Gent wonen, willen we graag het gedacht weten. Vul daarom onze ‘grote bevraging’ in via http://www.degrotebevraging.be/ en vul je postcode in ( vb: 9060 voor Zelzate) en dan kom je automatisch terecht op de bevraging van jouw gemeente/stad. We willen in Zelzate 1000 enquêtes ophalen en in Gent 5000. Wil jij ons meehelpen om een verkiezingsprogramma op te maken op maat van de werkende mensen? Ook als je elders woont, kan je op die site onze bevraging invullen.

Wil je de PVDA versterken? Word dan lid, 20 € / jaar. Een sterke partij heeft vele leden nodig!

Dit pamflet is een product van de PVDA- Sidmarwerking! Je commentaar is welkom! mail naar pvda.zelzate@gmail.com of stevendevuyst911@hotmail.com , ook als je lid wilt worden

Verantw. Uitg. M R Eligius Lemonnierlaan 171 1000 Brussel.