Retour Azoren, het antwoord van de oceaan - Meteo: het dialect vande wind - Door de ogen van: Zeeman 41 - Oefening Plons, 6 zeilers,1 reddingvlot - Bevrijd zeilgevoel - Veel prachtfoto’s!

25 november 2010

foto

: © G

illes

Mar

tin-R

aget

/BM

W O

racl

e

56

i n d

eze Z

ilt... 4 Bureaublad - Downloadfoto voor je scherm.

6 Reflectie - Bespiegeling van de Zilt-bemanning.

8 Antwoord van de oceaan -Retourtje Azoren vervult een droom.

24 Boot tegen Boot -Tactische strijd in Arabische wateren.

26 Door de ogen van -Aan het roer van de Zeeman 41.

36 Hangzeiler - Sleurend naar de finish...

38 In de Wind - De zeilwereld belicht.

46 Bevrijd zeilgevoel -Uit het logboek van een zeilinstructeur.

50 Samen voelt minder alleen -ARC-zeilers steken massaal over...Zilt

56/2010

52 ‘Meer competitie’ -Over commerciële zeilploegen.

56 Het dialect van de wind - Meteo: overspraakverwarring en windverwachting.

64 Agenda

66 Een race, een vulkaan en tweets -Impressie van de Middellandse Zee Race..

70 Zilte Spullen - Nieuws van de handel.

76 Solerende Solo - Verradelijke vlagen...

80 Oefening Plons - Zes zeilers, 1 vlot.

90 Zilte Wereld - Over verwegzeilen.

video

interview

meer info

mail

download

meer foto's

In veel artikelenkom je knoppentegen zoals hier-onder. Klik eropen Zilt wordtnog leuker...

Voorpagina:een stemmige zilte zeilsfeer vastgelegd doorGilles Martin-Raget van BMW Oracle.

Zilt

56/2010

foto

:© H

ans

Ress

ing

Het is een windstille dag als Hans Ressingeind deze zomer van Volendam naarTerschelling zeilt. Als de voorspeldeonweersbui dichterbij komt, pakt Hans niet alleenzijn zeilpak maar ook zijn camera. Als je op dedownloadknop klikt kun je deze sfeervolle plaat dezilte achtergrond van je computerscherm maken.

r efle

ctie

...StuurluiIn deze editie staat een filmpje dat Zilt niet nodighad om nu al een internethit te zijn. Wat je er opziet is een Pools jacht dat tijdens de eerste najaars-storm van dit jaar besluit om een piepklein haven-tje op Bornholm aan te lopen. Wat de schipperbeweegt weten we niet, het waait zo te zien mini-maal 35 knopen, de kust is overduidelijk lagerwal,er liggen overal rotsen en de haveningang is hoog-uit 15 meter breed.

De beslissing om desondanks naar binnen te willen,levert bloedstollende beelden op. Geheel toevalligen zonder dat de inspanningen van de bemanningdaar ook maar iets aan bijdragen, overleeft ieder-een op wonderlijke wijze de, wat wij op pagina 43'Kamikaze Actie' noemen. Dat die titel tegelijkertijdeen kwalificatie is, bestrijden we allerminst. Want,zo denken wij, meer wetten van goed zeemanschapgeweld aan doen dan hier gebeurt, is toch nauwe-lijks niet mogelijk. Met zulke hoge golven op jekont, is mikken op een kleine haveningang immersniets anders dan pijltjes gooien op een dartbord.Natuurlijk, je kunt de roos raken, maar zolang jeniet Raymond van Barneveld heet, is de kansdaarop niet bijzonder groot.

Zilt

56/2010

Het doet denken aan de zelfoverschatting waar-mee toeristen op gymschoenen bergen willenbeklimmen, sommigen ongetraind een marathonlopen of zorgeloos de zwarte piste nemen. Alsofhet verschil tussen werkelijkheid en computergameis verdwenen en er altijd een replay-knop onderhandbereik is, als 'game over' onverwacht begintte knipperen.

Wonderlijk genoeg is lang niet iedereen op hetwereldwijde web het met ons eens. Op verschil-lende plekken woeden boeiende discussies waarbij,zoals op digitale forums gebruikelijk, elk zicht opde deskundigheid van de deelnemers ontbreekt.Zo kan het gebeuren dat een een verrassend grotegroep zelfverklaarde zeevaarders de gelukkigeafloop toeschrijft aan groot nautische inzicht, bere-kende koelbloedigheid en meesterlijke stuurmans-kunst. Meningen waarvoor je vroeger hooguit kortvoor sluitingstijd aan de bar gehoor kon vinden.Toch jammer dat het internet geen bel voor'de hoogste tijd' heeft. Zilt

56/2010

FOTO'S: BEMANNING GLATISANT -

'Nu kunnen we niet meer terug!' schiet het door mij heen als we Brestachter ons hebben gelaten. We zijn op de oceaan, hebben 6 Beaufort in

de rug, en knallen met een rotgang naar de Azoren.De golven zijn indrukwekkend, maar of dit nou het oceaangevoel is dat

ik zoek... “Is dit je droom?” vraagt Huibert.Aarzelend zeg ik “Jaah”, maar eigenlijk heb ik geen idee.

Het plan is: deze zomer naar de Azoren en terug in drie maanden. Eenmaand om er te komen, een maand om met het gezin de eilandente verkennen, en een maand terug. Een reis die het gat vult tussen

een zeilvakantie en een rondje Atlantic. Ik heb enthousiastelin-gen gevonden die meevaren op de heen- en terugreis, en mijn

gezin vliegt in op Horta. .

ANTWOORDOCEAAN

heen en weer naar de Azoren

van de

De kiem voor deze reis is al lang geleden gelegd toen mijnopa mij het boek gaf van rond-de-wereldzeiler HermanJansen. De titel daarvan 'De horizon zeilde mee, dag na dag'zegt eigenlijk al genoeg. Sindsdien heb ik gedroomd vanhet zeilen op de oceaan: het ritme van de eeuwige deining,de volkomen leegte, en de kunst van je schikken naar winden golven… “Naar de Azoren zeilen” wordt vervolgens mijn

standaard antwoord als mensen vragennaar mijn ultieme wens. De Azoren liggenop redelijke afstand, echt in de oceaan, enzijn qua geschiedenis en variatie heel inte-ressant om er rond te varen.Drie jaar geleden werden verschillendemensen in mijn omgeving ernstig ziek enoverleden. Ik besefte dat je dingen moetdoen in plaats van blijven dromen.

Toen ik me dat écht had gerealiseerd, bleek het veelmakkelijker te plannen thuis en op het werk dan ik voorafhad gedacht (en gevreesd). Waarmee het weer op mijzelfaankwam. Een drempel: ga ik dit doen? Durf ik het aan?Het antwoord was 'ja'; de boot was klaar, het verlof wasgeregeld, we gaan!

VUURPROEF EN WEERVENSTERPaul en John zijn bemanning voor het eerste traject vanIJmuiden naar Brest. Het is meteen een vuurproef: deeerste nacht krijgen we 7 Beaufort op de kop. We zitten ineen zoute wasmachine. Daarna klaart het gelukkig op enkunnen we lekker zeilen. De Glatisant, een Woods Sagittacatamaran, loopt als een trein: na precies 99 uur leggen weaan in Brest. In Brest wisselt de bemanning en komtHuibert aan boord. We doen de laatste klussen aan de booten kopen verse waren voor twee weken. De weerkaartengeven een ideaal beeld: een langgerekt laag ligt boven deGolf van Biskaje en het Iberisch schiereiland, terwijl een

Nietlangeralleenmaardromen...

We zien regelmatig groteschepen en twee keerzelfs een zeiljacht. Degrote schepen roep ikbijna allemaal op, maarslechts weinigen reage-ren. En niet één heeftons op de radar gezien.“I’d have to adjust theradar. But I have youvisual now!” Het geeftweinig vertrouwen. DeMaersk Nottingham rea-geert pas wanneer hij zodichtbij is dat we ‘m bijde naam kunnen noe-men, omdat we die opde boeg kunnen lezen.Waarom heb ik eigenlijkeen handmarifoon in degrabbag gedaan?Schepen horen ons niet,zien ons niet, maar varenons wel dicht voorbij.Eén keer kruisen tweegrote schepen zelfs vlakachter ons. Daardoor‘voelt’ de oceaan nietmeer leeg, hoewel wegemiddeld maar éénschip per dag zien.

LE

GE

OC

EA

AN

?

hoog zich op de oceaan heeft genesteld. Daartussen lopende isobaren in een rechte lijn tussen Brest en de Azoren.Ruime wind 5-7 Bft is de verwachting!Op woensdag 9 juni maken we los. De eerste middag is hetnog licht weer, maar langzaam neemt de wind toe enbouwt de zee op. We bekijken wat er gebeurt en vragenons af wat ons te wachten staat. Hoe hoog worden diegolven eigenlijk? Hoe zal de boot zich gedragen? Hetmaakt me knap onzeker, vooral omdat ik in het volle besefben dat je er hier he-le-maal alleen voor staat. Ik slaap welals ik van wacht ben, maar met de repeater met windsnel-heid en bootsnelheid naast mijn kussen, en bij het minstegeluid of vreemde beweging sta ik klaarwakker naast mijnbed. ‘Is er wat?’

SNELHEIDSRECORDDe eerste nacht hebben we 25 knopen wind in de vlagenen surfen we de golven af. De snelheid ligt tussen de 10 tot15 knoop, met een maximum van 16,5. We reven verder enverder, niet eens vanwege de wind, maar vooral vanwegede bloedsnelheden die we in de surf halen (14,1 knoop wastot dan toe mijn record). De tweede nacht gaat het nog iets

harder, met 7 Bft. In eenlange surf tikt het log 17,1aan. We zeilen een aantaluur met alleen eengereefde fok, zonder dathet iets lijkt te veranderenaan de snelheid. Dagresul-taat 180 mijl!

Het is angstwekkend, en tegelijk loopt het toch allemaalheel soepel. We draaien onze wachten, koken lekkeredingen, en verbazen ons over alles wat we zien. De bootlijkt alles goed te kunnen hebben, dus na een paar dagen

Angstwekkenden tegelijkheel soepel...

Het aantal walvissen isverbazingwekkend groot,en hetzelfde geldt voorde hoeveelheid afval. Hetstrookje water dat wegoed kunnen zien rondde boot is grofweg 10meter breed. De restblijft verborgen achtergrotere en kleinere gol-ven. Maar in dat smallelint zien we een plasticemmer, een restant vis-tuig, een dekzeil, eenfles, een beker, nog eenemmer, een grote hou-ten plaat, een vierkantstuk blauw plastic, nogmeer vistuig… In eenboek over walvissenlezen we zelfs dat erblikjes zijn aangetroffenin de magen van potvis-sen. Gelooft men nogserieus in kabouters?Want niemand andersruimt hier de troep op!

AF

VA

L

maken we ons niet meer zo druk wanneer we er weer eensmet 15 knoop vandoor spuiten.De wachten hebben een vervreemdend effect op hettijdsbesef. Vier uur op, vier uur af, dag na dag; het wordteen toestand tussen waken en slapen en we hebben hetlogboek nodig om te bedenken wat er wanneer gebeurde.Het gaat zo snel dat we besluiten om Santa Maria, hetmeest oostelijke eiland, aan te lopen. Na 7 dagen en 7 uurmaken we vast, eigenlijk veel te snel om goed te beseffenwat we hebben meegemaakt.

MEER DAN CAFÉ SPORT...Na een paar dagen zeilen we door naar Horta, waarHuibert vertrekt en Erna en de kinderen in komen vliegen.Met het gezin we kijken walvissen bij Pico, bezoekenvulkanen op Terceira, barbecuen op São Miguel, kortom,het is volop vakantie en we hebben een prachtige tijd. DeAzoren is een heleboel meer dan Horta en Café Sport! Wekomen dan ook een gezin tegen dat de boot heeft latenoverwinteren op Terceira, en nu voor het tweede jaar deeilanden verkent. En na vier weken staan Joke en Jip op dekade voor de terugtocht.

HOGE DRUKDie terugtocht staat in het teken van het Azoren Hoog.Lange tijd heeft de kern pal noord van de Azoren gepar-keerd gelegen, maar als we weggaan is die zo vriendelijkom even naar het oosten te verschuiven. De wind is nietmeer zo hard als op de heenweg, en ik moet heel ergwennen – en het went helemaal niet! – aan de veel lageredagresultaten; 95 mijl in plaats van 180... Maar, daar krijgenwe wel wat voor terug!We zien deze reis regelmatig dolfijnen en walvissen. Somswel twintig op dag! Uiteindelijk ontmoeten we ook een

Vooraf had ik het ideedat de oceaan een soortwoestijnlandschap was. ’sNachts echter openbaartzich een hele voedselke-ten om de boot. Het kiel-zog licht op van de algen.Tussen de twee lichtende‘vegen’ van de rompenzien we fel oplichtendespeldenknoppen; kenne-lijk is er fytoplankton datde algen eet. Verder drij-ven er wittige druiven-trossen die ’s nachts inhelverlichte tennisballenveranderen. Het blijkteen bundeltje steeltjesmet een soort schelpjeerop en een waaiertje omvoedsel naar binnen tewuiven. Drijvende een-denmosselen (Dosimafascicularis), vind ik lateruit. En ook vissen etenuiteindelijk van de fluo-rescerende algen; bij degepen die we op detrampolines vinden,straalt ’s nachts een bleekgroenig licht uit de ogen.

OC

EA

AN

LE

VE

N

vinvis. We zien een grote blow aan stuurboord. Snel gooienwe het roer om, en na een minuut of vijf hebben we eengigantische vinvis bij de boot. De blaasgaten komen tevoor-schijn, dan de rug, meer rug, nog meer rug, en na een heletijd de kleine rugvin. Waan-zin-nig! Het grappige is dat ookvinvissen kennelijk nieuwsgierig zijn; honderd meter achterde boot draait ‘ie om en zwemt een tijdje met ons mee.

EINDELIJK ANTWOORDWanneer we Land’s End zijn gepasseerd verandert plotse-ling het golfpatroon. Het duurt even voordat ik door hebdat de golven alleen nog maar uit de richting van de windkomen, en dat de deining uit andere richting is opgehou-den. We zijn van de oceaan af. Ik kijk terug op de afgelopendrie maanden en besef dat dit inderdaad was wat ik zocht;mij laten verrassen door nieuwe ervaringen en de weids-heid van de oceaan. Mocht jij ook nog dromen hebben;gewoon doen! Z

Man en bootMarc de Rooij zeilt al van jongsaf aan, in allerleischepen. Lange tijd bezat hij een Albin Vega,waarmee hij onder meer solotochten als de Sin-glehanded zeilde. In 2005 stapte hij over op eenWoods Sagitta multihull. Met als motivatie: meer ruimtevoor het gezin, stabieler zeilen en ook sneller. De boot vol-

deed aan zijn eisen: zeewaardig,goede zeiler, ook aan de wind eneen kajuit op het brugdek met eendoorloop binnendoor naar de rom-pen. De cat meet 9.14 x 6. 10 meteren is daarmee zelfs voor multihull-begrippen breed. www.glatisant.nl

‘Ik kijk terug op de afgelopendrie maanden en besef dat dit

inderdaad was wat ik zocht’

Wat ooit de voorrondes waren voor de America's Cup is nu een bloeiendwedstrijdcircus dat zich verplaatst over de hele wereld. Deze keer strekende deelnemers aan de Louis Vuitton Cup neer in Dubai aan de Perzischegolf. Sinds Alinghi en BMW Oracle in hun spectaculaire meerrompers omde America's Cup streden, lijkt het ontwerp van de boten uit de vorige

BOOT tegen BOOT

foto

: © B

ob G

riese

r/ou

tsid

eim

ages

.com

/Lou

is Vu

itton

Tro

phy

edities enigszins gedateerd. Maar tegelijkertijd tonen ze ook aan hoezeerze zich lenen voor de boot tegen boot duels van het matchracen. Of decatamarans van de komende America's Cup een vergelijkbaar spektakelkunnen bieden als dat zich tegen de skyline van Dubai afspeelde, is maarzeer de vraag. Z

VIDEO

door de ogen van:Zeeman41

foto

: ©w

ww

.zeem

anja

chtb

ouw

.com

PRODUCTIE

Geregeld stellen we op deze plek een nieuweof bijzondere boot aan je voor. Een boottest

is het niet. Onze eigen mening doet er niettoe. We nodigen telkens iemand uit die

recht van spreken heeft. Een zeilermet ervaring in vergelijkbarescheepstypen en met affiniteitmet de boot die we uitlichten.

'Door de ogen van...' noe-men we dat. In deze afle-

vering staan Rosan vanEssen en MathijsDijkema aan het

roer van deZeeman 41.

Rosan en Mathijs

Rosan van Essen (31) en MathijsDijkema (37) zijn al 13 jaar elkaarszeilmaat. In 2007 zeilden ze met deRaider 35 Delicate Dawn in twee jaarrond de wereld. In Zilt nummer 49 leesje het uitgebreide verslag van diewereldreis. Deze winter geven ze de 30jaar oude boot een refit.

foto

’s: ©

Zilt

Mag

azin

e

Een voorliefde voor hout en klassieke schepen deed Arne Zeeman 30 jaargeleden besluiten om scheepstimmerman te worden. Zijn scheepstimmer-bedrijf groeide gestaag. Drie decennia werkt Arne vooral aan restauratie-projecten van klassiekers van Huisman of Swan, is hij toeleverancier voorgrote werven en doet hij veel werk aan platbodems. Na zo lang aan botenvan anderen gewerkt te hebben vindt Arne het tijd worden voor een eigenproject, waarin hij al zijn vakkennis en ervaring kan laten samenkomen.Het resultaat is de Zeeman 41, het visitekaartje van de jachtbouwer.

‘EEN BOOT OM TE GEBRUIKEN’“Zoek maar naar iets roods, vlakbij de Drommedaris” zegt Arne als wehem vragen waar in Enkhuizen we de boot kunnen vinden. De glimmenderode romp blijkt niet te missen. Rond-de-wereld-zeilers Rosan en Mathijsbekijken de lijnen van de klassiek ogende 41 voeter eerst vanaf de wal.“Wauw, wat ziet dit er fantastisch uit,” zegt Rosan, die haar schoenen wiluittrekken voordat ze op het strak gelakte hout aan boord stapt. “Laatmaar aan hoor, het is hier geen Hiswa,” laat Arne weten, “dit is een bootom echt te gebruiken, hoe mooi die er ook uitziet.” Mathijs staat al achterhet grote stuurwiel: “Zo, dit is een prima plek.”

Tijdloze kwaliteit

Rosan van Essen &Mathijs Dijkema

VEILIG VOELENAls de brugwachter van de handbediendeophaalbrug komt aanfietsen gooien welos. Mathijs hijst het grootzeil bij de mast.Door het soepel lopende railssysteem isde lier bij de mast alleen nodig om dejuiste spanning op het doorgelatte zeil vanUK-De Vries te krijgen. Rosan zet de leu-vers van de kotterfok vast en als dat zeilstaat, gaat de motor uit. Met de 18 kno-pen wind dwars op de boot lopen we snelin op het Zuiderzeemuseum-veer. Op rui-mer water trekt Arne de genua erbij.“Kanonnen, daar gaat-ie hoor. Ik voel 'mtrekken!” Mathijs staat met brede glim-lach achter het grote stuurwiel. Als hij watoploeft zet Rosan zich schrap tegen destalen buis van de kuiptafel. “Geen kinder-achtige helling dit, maar het voelt nietvervelend. De kuip is diep en de rugleu-ning zit goed. Hier is echt beter overnagedacht dan bij veel moderne boten. Indeze kuip zou ik me ook veilig voelen inde heftige golven die wij in de Pacificsoms voor onze kiezen kregen.” Arne zietdat sturen met de toenemende wind tochveel inspanning vergt en zet een rif. Netals dat erin zit komt de bui over, met nogmeer wind. Bij 25 knopen over dek gaatook rif 2 erin en haalt Arne een stukgenua weg. “Dit is beter zo,” zegt Mathijs,“het valt me op dat de boot heel anders

foto

’s: ©

Zilt

Mag

azin

e

stuurt dan onze Delicate Dawn. De Zeeman 41 mag er misschienuitzien als een langkieler, maar al sturend merk je snel dat hier eenander onderwaterschip onder moet zitten. Ik zag op de tekeningdat achter de stevige kiel een balansroer hangt. In combinatie metde directe overbrenging naar het stuurwiel geeft dit een anderstuurgedrag dan je van deze boot zou verwachten.Als Rosan het stuurwiel overneemt, ziet ze dat er voor haar ook eennadeel is aan de diepe kuip; “Tja, groot ben ik natuurlijk niet, ikkom nauwelijks boven het enorme stuurwiel uit.” Om de bootkoersvast te sturen moet ze haar hoofd erbij te houden, maar zegeniet duidelijk van de pittige wind. Door de relatief hoge romp isde Zeeman een droge zeiler. Mathijs hoeft haar maar aan te kijkenom te weten dat ze het helemaal ziet zitten om met een boot vaneen maatje groter als de Raider weer op reis te gaan. Helaas, wijmoeten terug naar de haven om de Zeeman 41 van binnen tebekijken.

BOOTGEVOELArne Zeeman kan zijn trots nauwelijks ver-bergen als Rosan en Mathijs hem compli-menteren met het prachtige timmerwerk inde kajuit. “Braziliaans Swietenia mahonie-hout is het,” legt hij uit. “Een fantastischehoutsoort met een mooie nerf, maar welwat donker zoals je ziet. We hebben daartoch voor gekozen, omdat je met lichtebekleding en plafonds de donkere kleurprima kan compenseren. De stoffering isvan crèmekleurig rundleer. De wit gelaktewanden boven de kajuitbank helpen ook omhet interieur voldoende licht te houden.”Rosan is het er helemaal mee eens: “Hierheb je echt een lekker bootgevoel, dat misik enorm als ik de gemiddelde moderneboot binnenstap. Op onze Raider hecht ikaan de knusheid van de gezellige kajuit. Dieuitstraling heeft dit interieur ook. Metwindkracht 7 met een boek op de bank, datis wat je hier wilt.” Mathijs is ook onder deindruk. “Prachtig, deze U-vormige kombuis.Onder helling blijft koken hier nog langleuk. En wat voor mij erg prettig is is destahoogte. Bij het eerste deel heb ik metmijn 2 meter al ruimte genoeg, maar na deafstap kan ik zelfs touwtjespringen. En debedden zijn ook lang genoeg, dat kom ikmaar weinig tegen.”

foto

: ©w

ww

.zeem

anja

chtb

ouw

.com

‘Dit is een boot om echt te gebruiken, hoe mooi hij er ook uitziet....’

GOED NAGEDACHTIn gedachte richt het stel de boot al in voor een lange reis.Rosan ziet dan wel een een gebrek aan kastjes. “Bergruimteis er wel, zoals onder het bed in de voorpiek, maar ik misecht wat kastruimte in de kajuit zelf. Er zijn gewoon veelspullen die je snel bij de hand wilt hebben. Dat zal jecreatief moeten oplossen, omdat er in de kajuit misschieniets te royaal met de ruimte is omgegaan.”Mathijs loopt met Arne de techniek aan boord af. Demotor heeft ingelamineerde ontdreuning en er is hier extraruimte voor inbouw van een generator of duikcompressor.De elektrische installatie haalt zijn energie uit twee 160ampère grote AGM boordaccu's en door de zwart-grijswa-terverzameltank zijn er weinig huiddoorvoeren nodig.Overal is goed over nagedacht, door zeilers met ervaring,dat zie je. En wat moet het heerlijk zijn om een boot tebouwen zonder op de kosten te hoeven letten.”

LIEVER IETS UNIEKSIn de kuip praten we verder over de kosten. Een Zeeman41 heeft geen standaardprijs, maar zal gauw rond de700.000 euro kosten. Bouwer Arne beseft dat hij met dezeprijs geen hele grote kopersgroep bereikt. “Dat is ook nieterg. Er zijn altijd mensen die iets bijzonders willen, dieliever in een unieke en hoogwaardige 41 voeter varen danin een seriegebouwde polyester boot van 10 voet langer.”Mathijs kan zich dat wel voorstellen: “Ja, als geld geenbelemmering is heb je hiermee een met passie gebouwdschip dat je in elke haven veel bekijks zal opleveren. Mis-schien is deze boot bijvoorbeeld interessant voor mensenmet een Lemsteraak die de Wadden nu wel gezien hebben.”

KWALITEITRosan en Mathijs weten dat de boot voorlopig niet voorhen is weggelegd, maar worden er niet minder enthousiastvan. Voor ze van boord stappen, lopen ze nog een rondjeaan dek. Mathijs: “De grote bakskist is perfect voor hetopbergen van de bijboot. En heb je die grote gasbungezien? Ideaal! Al die details, zoals de zware grootschoot-blokken, de carbon boegspriet en het mooie systeem omde kajuitingang af te sluiten. Deze kwaliteit, verpakt in eenboot waar je graag naar kijkt, daarvan krijg je echt weer zinom een nieuwe reis te plannen.” Rosan houdt het prak-tisch: “Helemaal waar Mathijs, maar wij gaan vanmiddag deromp van de Delicate Dawn in de primer zetten. Volgendvoorjaar glimt het blauw weer net zo als de rode romp vandeze Zeeman.”

Lengte o.a : 13,06 mLengte romp : 12,38 mLengte waterl: 11,24 mBreedte : 3,80 mDiepgang : 2,00 mWaterverpl :13.500 kgBallast : 3900 kg kiel,Zeiloppervlak: 113 m2Constructie :aluminium romp, composiet opbouwOntwerper :Arjen Keerwww.zeemanjachtbouw.nl

Specificaties Zeeman 41

Z

ADVERTENTIE

Syndney Harbour is de thuisbasis een actieve vloot J24's. Voor de Australiërs ishet nu voorjaar, dus echt koud is het water daar niet. En daarmee heeft hetbemanningslid van de J-Spot mazzel. Hij valt 150 meter voor de finish over-boord, maar schipper Adam is niet van plan zijn mooie klassering door ditincident in gevaar te brengen. Hij schreeuwt het ongelukkige bemanningslid toe

HANGZEILERfoto

:© N

icol

e Sc

ott/

Saili

ng Im

ages

.net

dat hij zich even stevig vast moet blijven houden. De zeilers bekommeren zichniet om de door het water slepende collega. Ze blijven gefocust op een goedeindresultaat en richten zich volledig op optimale trim en snelste koers naar definish. Fotograaf Nicole Scott legt de laatste meters van een op de finishafstuivende J-Spot vast. www.sailingimages.net.au. Z

Op naar London 2012De Delta Lloyd kernploeg 2011 pesenteerde zich eind oktober in Sche-veningen. Voorlopig zijn de Oranje-zeilers in zes olympische klassenactief. Sven Karsenbarg (47) is de nieuwe 470-coach (zie hiernaast),Klaartje Zuiderbaan (38) is officieel benoemd tot kernploegcoach van deSonar-zeilers Hessels, Van Veen en Rossen. Zuiderbaan was talentploeg-coach in de kielboten. Daags voor de presentatie legde matchrace-coachMaurice Paardenkooper zijn functie neer.

Voor 2011 bestaat het keurkorps uit:�470 mannen Sven en Kalle Coster, • Steven LeFevre en Steven Krol�470 vrouwen Lisa Westerhof en Lobke Berkhout�Laser mannen Roelof Bouwmeester • Rutger van Schaardenburg�Laser vrouwen Marit Bouwmeester�Matchracen Annemieke Bes, Renee Groeneveld, Mandy Mulder en Merel WitteveenRS:X mannen Dorian van Rijsselberge

Paralympische klassenSonar Udo Hessels, Mischa Rossen en Marcel van de Veen2.4 mR Barend Kol en Thierry Schmitter

De broers Coster, op weg naar London 2012.

INdeWIND

Leren van topsportSamen met de ROC Amsterdamen Lelystad en de hogeschoolWindesheim start de Roy HeinerAcademie volgend jaar septem-ber met een speciale opleiding.MBO- en HBO-studenten kun-nen een dag in de week zeilen.Roy Heiner: "Het gaat erom destudenten een topsportdenk-wijze bij te brengen. Ze leren doelen te stellen en plannen te ontwikkelenom die doelen te halen. Zeilsport is een krachtig medium om jezelf teontwikkelen, om teamwork en leidinggevende capaciteiten te stimuleren.Wij zien dat onze zeilprogramma's voor managers werken. Waarom zoudenwe dat alleen met 'ouwe rakkers' doen en niet met aankomende arbeids-krachten?” www.royheineracademy.nl

Sven Karsenbarg nieuwe 470-coachDe 47-jarige Sven Karsenbarg (foto) is de nieuwecoach voor de 470-mannen. Hij volgt Daniel Smith enDick Coster op, die eerder dit jaar vertrokken. "Dick enDaniel hadden elk hun eigen programma," verteltKarsenbarg, zelf oud-kernploegzeiler in de Tornado-klasse, "ik ga met twee teams, de gebroeders Coster enhet team Steven, een programma volgen. Bovendienloopt het hele trainings- en wedstrijdprogramma syn-chroon met dat van het 470-vrouwenteam. Op zeil-technisch gebied hoef ik deze zeilers niks te vertellen.

Teambuilding is mijn sterke kant, daar heb ik een mandaat voor gekregenvan de zeilers. Om tot topprestaties te komen is samenwerking nodig. Beideteams kunnen elkaar versterken."

Delta Lloyd exclusief partnerWatersportverbondDelta Lloyd breidt de sponsoring uit en wordt exclusief partnervan het Watersportverbond. Met de extra steun van Delta Lloydkan de kernploeg onder andere meedoen aan meer wedstrijdse-ries. Er komt ook een kieljacht, waarmee kernploegzeilers zee-zeilervaring kunnen opdoen.

Delta Lloyd heeft de afgelopen achtjaar de watersport omarmd en desponsoractiviteiten gestaag uitgebreid."De reden is dat watersport heel goedbij Delta Lloyd past," zegt Koen vanNiftrik (foto), manager Merk en Spon-soring. "Het is een goede match.Watersport is belangrijk in Nederlanden Delta Lloyd is een belangrijke spelerop de Nederlandse markt. Zeilen is eenschone sport en past goed bij onze merkwaarden.

De doelgroep is ontwikkeld en koopkrachtig. Wij kunnen onzesponsordoelstelling goed realiseren in termen van zichtbaarheid,relatiemarketing, merkbeleving, company pride, new businessbinnenhalen en de zeilsport helpen ontwikkelen. Zeilen is niet zogroot als voetbal, maar het heeft ook niet de kosten van voetbal.Dankzij technische ontwikkelingen en door wedstrijden dichteronder de wal te zeilen, lukt het steeds beter om het zeilen dichterbij het publiek te brengen."

Ook breedtesportDe verzekeraar sponsort meerdan de topzeilerij alleen. VanNiftrik: "Dat doen we heelbewust. Voor topsport heb jebreedtesport nodig. Daaromkijken we naar zowel de topals de talentontwikkeling; naarzowel het olympische zeilenals het zeezeilen. Sponsoringwerkt het beste als je dat lang-durig en consistent doet, onzesponsorships zijn dan ookafgesloten voor meerderejaren."De meeste sponsorovereen-komsten eindigen in het olym-pische jaar 2012. Van Niftrik:"We kijken dan of onze doel-stellingen zijn behaald en of we sponsoring voortzetten."Als hoofdsponsor stelt Delta Lloyd geen eisen aan het aantalolympische zeilmedailles, verzekert Van Niftrik. “We hopen ernatuurlijk wel op. De signalen zijn goed, we hebben er allevertrouwen in." Z

INdeWIND

Spelen zonder Star...De wereldzeilbond ISAF wil de olympische zeilklassen voor 2016 verversen.Opvallend is de mogelijke terugkeer van een multihull, voor gemengdeteams. Ook de 470 krijgt mixed crews. De tendens om meer dynamiek inhet zeilen te brengen zet door met mogelijk kiteboards en een skiff voorvrouwen. Voor een tweemanskielboot is geen plaats en dat betekent eindeoefening voor de Star (foto) die olympisch is sinds 1932. Twee sterkeargumenten pleiten voor deze klasse: alle zeilers van naam zeilen erin ende boot biedt plaats aan zwaargewichten. Maar de druk op de ISAF om hetzeilen fris en fruitig te houden is groot. Het IOC stelt zware eisen aanbonden en het is niet vanzelfsprekend dat het zeilen olympisch blijft.Vandaar de noodzaak tot verandering.Voor de Spelen van 2016 stelt de ISAF de volgende zeilonderdelen voor.In mei 2011 volgt een stemming.�Surfplank of kiteboard voor mannen�Surfplank of kiteboard voor vrouwen�Eenpersoonboot mannen (Laser)�Eenpersoonsboot vrouwen (Laser Radiaal)�Eenpersoonsboot mannen zwaargewicht (Finn)�Skiff mannen (49er)�Skiff vrouwen�Kielboot vrouwen (matchracen, Elliott 6m)�Multihull gemengd�Zwaardboot gemengd (470)

INdeWIND

Zeilend Kunststof...In januari gaat de 'Polyclassic vereniging' officieelvan start, een behoudsvereniging voor klassiekepolyester jachten. "We richten ons op ontwerpenvan vóór 1970, en op jachten die vóór 1980 zijngebouwd," zegt Ineke Tervoort, een van de initia-tiefnemers. "Wij denken bij klassiek polyestervooral aan klassieke lijnen, dus met overhang, eenspitsgat of aangehangen roer. Geen achterkajuit,middenkuip of erg negatieve spiegels.""Het doel van vereniging is vooral het uitwisselenvan kennis en ervaring," vullen Sam Kaptein enRuud Fontijn aan, “En de vereniging moet voor

meer erkenning van de polyclassics zorgen.”Informatie en aanmeldingen: polyclassicjachten@hotmail.com

Kamikaze aanloopDe manier waarop deze Poolse schipper in een najaarsstorm Svaneke havnop het Deense eiland Bornholm aanloopt, heeft alle kenmerken van eenkamikaze actie. Maar mis-schien nog wel opmerkelij-ker dan deze video, is dediscussie die op verschil-lende plekken op het inter-net woedt. Want geloof hetof niet, er zijn echt zeilersdie deze schipper bewonde-ren voor zijn buitengewonezeemanschap. Kijk, huiveren oordeel zelf...

ZEILGEVOELBEVRIJD

uit het logboek van een zeilinstructeurDe man die zich heeft voorgesteld als

Luuk kijkt verwachtingsvol de kajuit rond.

“Ik kom om mijn reisvoorbereiding te

verbeteren. Planning, getijden, weerinfor-

matie. Van die dingen.” “Hm, heel goed.

We zullen je weinig aan dek zien. En jul-

lie?” vraag ik aan de jongens van Luuk,

Fred en Hein. Fred grijnst. “Dekwerk.

Stoeien met voorzeilen en zo.”

Iedereen lacht, een

beetje onwennig nog,

maar toch een

goed begin.

foto

’s:©

Lau

rens

van

Zijp

Ik wend me tot de kleine blonde vrouw van middelbareleeftijd, die alleen is gekomen, Margot. Ze lijkt wat terugge-trokken. “Margot, wat is jouw doel voor deze dagen?”“Ik vaar al jaren met mijn man. We hebben een groottoerjacht. Frans stuurt en doet alles met de zeilen, iknavigeer en help met de landvasten. Dat gaat tot nu toealtijd goed.” Ze gaat even verzitten.“Maar sinds vorig jaar vind ik het niet veilig meer. Hij is niethonderd procent en als hij iets krijgt, kan ik de boot nietalleen zeilen.” Ze recht haar rug.“Ik moet leren omgaan met die boot, zelf beslissingenleren nemen. Maar ik heb moeite met de wind, waar dievandaan komt, waar de zeilen moeten staan. Manoeuvres.Ik wil ze begrijpen. Dat is mijn leerdoel.”

Na vier dagen loopt veel op rolletjes. Luuk stoeit metkaarten en almanakken, maakt schema’s en lijsten, bepaaltgoeddeels het ritme van vertrek en aankomst. We zeilennaar Antwerpen en terug en buitenom naar Roompot ende Hoek. De jongens reven en ontreven, zetten en strijkende gennaker, spelen met bulletalies en landvasten enmaken elke knoop uit het boekje.

Margot stuurt veel en lang. Ze werkt. Haargezicht verraadt haar moeite met het verband tussen deregels van het zeilen en de beweging van die watervluggeboot onder haar voeten. Onze 40-voeter geeft haar geentijd. Nog voor ze bedenkt waar loef is en hoe je oploeft,heeft de boot al gereageerd op een golf of vlaag. Dan slaatverwarring toe en daarmee de onzekerheid: ik stuurdetoch zo, waarom deed het schip dan zus, terwijl de theorie..?

Ik laat haar zaagtanden zeilen tussen boeien, rode aan stuur-boord, groene aan bakboord: gijpen, wenden. Tussen twee manoeuvresprevelt ze definities: een gijp is voor de wind zeilen – de fok stort in – daneen koersverandering naar lij… dat is waar het grootzeil staat. Ze zet zichmentaal schrap. Ik moet het begrijpen, ik moet! ’s Avonds duikt ze weerin de theorie, want ze moet en zal.

De laatste dag van onze tocht. Ik sta op het voordek en roepMargot. “Margot, vandaag wil ik met je blind zeilen.” Ze kijktgealarmeerd.“Nee, het is volkomen onschuldig, je zult zien, het is leuk.Doe je ogen dicht, je neus is de boeg van de boot, voelwaar de wind op je gezicht blaast, wat bepaalt hoe jestuurt. Geen bestemming, geen doel, alleen de windrich-ting en hoe de zeilen staan. Sluit je ogen maar. Mag ik jevasthouden bij je schouders? Waar voel je de wind nu?Van links. Waar zou je zeil nu staan? Goed. Nu gaan weoverstag…”Ze aarzelt, maar draait haar neus door de wind. Opnieuwoverstag. Dan een gijp.

Buiten zetten Fred en Hein alleen het grootzeil. Er waait een idealewindkracht drie. Margot, zenuwachtig, staat achter het grote wiel. Gretigneemt ze de omgeving nog eenmaal in haar op.“Mag ik, Margot?”Ik trek haar rode muts over haar ogen. Ze verstijft, haar handen verkram-pen om het wiel. Ik raak haar schouder aan.“Heus, er kan niets gebeuren, ik let wel op, we hebben alle ruimte, vergeetalles behalve de wind. Waar voel je die op je gezicht? Rechts? Loef daneens op tot je het zeil hoort klapperen… Hoor je? Nu weer terug tot hetgeklapper stopt. Zo… en waar voel je de wind?”

Margot begint te spelen. Loeven, vallen, overstag en weer overstag. Ze valtaf… en valt… haar haren waaien naar voren rond haar gezicht.Ze roept “Gijp!”De giek komt over, ze schrikt even, maar meteen is er weer concentratie.Ze houdt haar hoofd schuin om beter te luisteren, geconcentreerd,gespannen, maar zonder zorg. Ze is in het land der blinden waar informa-tie anders tot je komt...

Ik raak haar schouder aan en sla voorzichtig haar mutsomhoog.

“Welkom terug in onze wereld.”Margot kijkt verwilderd, net wakker uit een droom.“Sorry,” zegt ze, “ik was helemaal weg... Ik heb hetgevoeld… er was alleen maar gevoel, ik zat er helemaal in.Geen theorie, alleen maar …”Dan lopen de tranen over haar wangen. Emotie komt alseen ontlading over haar heen. Onthutst pak ik met een

hand het stuurwiel en sla een arm om haar heen. Deanderen kijken verbaasd toe, uit respect of begrip of beide,

dat weet ik niet.

’s Avonds in Willemstad houdt een man me staande op desteiger. Frans, de man van Margot, een reus. Hij bukt zich tot hij mij rechtin de ogen kan kijken, pakt met beide handen mijn hand, drukt die langen zegt: “Ik wil je bedanken wat je voor mij en Margot hebt gedaan.Theorie, regeltjes, het zal wel, je hebt haar zeilgevoel bevrijd. Wij gaananders zeilen. Heel gelukkig. Dank je wel.”Hij blijft mijn hand maar vasthouden en ik raak wat ongemakkelijk. Zoveellof komt me niet toe.“Heus” zeg ik, “ik was het niet, ze was het zelf. En het water. En de wind.Het was de wind.” Z

foto

: © B

arry

Pic

ktha

ll/PP

L/W

orld

crui

sing.

com

Met een matig windje uit de goede hoek was het afgelopen zondag, 21november, een relaxte start van de oceaamoversteek voor de deelnemersaan de 25ste editie van de ARC. Maar liefst 233 boten zeilen in elkaarsgezelschap van Las Palmas op Gran Canaria naar Rodney Bay in St Lucia. Deeerste dagen van de 2700 mijl lange oversteek belooft het ook rustig weerte worden, waardoor de bemanningen lekker kunnen inslingeren, voordat ze

SAMENVOELT MINDER ALLEEN

de sterkere passaatwinden bereiken. De Lage Landen zijn goed vertegen-woordigd, met zes boten uit België en twaalf uit Nederland. De meestebemanningen zullen tussen de 18 en 21 dagen op zee zijn als ze hun eersteCaribische eiland in zicht krijgen. De crew die het ARC-record weet teverbeteren zit al na 11 dagen aan een cocktail in de marina van Rodney Bay.www.worldcruising.com/arc

VIDEO

Z

Het schaatsseizoen is weer begonnen en we zien tal vancommerciële schaatsploegen, naast de kernploeg van debond. Het roept de vraag op: is zoiets ook niet mogelijkin zeilland?

“Ja,” antwoordt Roy Heiner volmondig. Als het aan hemligt zou een commercieel opgezette zeilploeg snelkunnen starten. Het plan ligt klaar, de structuur isaanwezig, alleen het geld ontbreekt nog.Roy: “We hebben de wens zo'n ploeg op te zetten,maar dan moeten we er wel sponsors voor vinden.Zonder geld blijft het een illusie. Volgens de regels kanhet; de klassenorganisaties schrijven je in voor groteevenementen als Europese en Wereldkampioenschap-pen.”

MEER OPTIES, MEER COMPETITIERoy Heiner, winnaar van het olympisch brons in de Finnin 1996, zeilt samen met Gert van der Heijden in de Staren keerde de laatste seizoenen terug in de Finn. Daar-naast zeilde hij in tal van andere wedstrijdboten, tot enmet VOR-racers en America's Cuppers.

‘MEER COMPETITIE MAAKT IEDEREEN

STERKER’Roy Heiner wil commerciële zeilploeg

foto's en tekst Laurens van Zijp

Roy: “De kernploeg is klein en voor getalenteerde zeilersdie er net buiten vallen is er niks meer. Het is nogalzwart-wit, alles of niks. Er zouden meer opties moeten zijnom te presteren, los van kernploeg. En in moeilijke tijdenmoet er meer competitie zijn, daar wordt iedereen sterkervan. We zien het Verbond trouwens niet als concurrent. Wewillen meer mogelijkheden. In de schaatswereld hebbencommerciële ploegen een vlucht genomen. Waarom kandat in het zeilen dan niet?”

KOPMANNEN EN TALENTEN“Ik mis nu inspiratiebronnen voor jeugdige zeilers. Zeilersmoeten inspiratie krijgen om volgende stappen te zetten.

Daarom wil ik een ploeg met een of tweekopmannen of – vrouwen, aangevuld

met high potentials. Talentenmoeten leren van betere zeilers,door veel samen te varen. Ik wilde onderlinge afstand verklei-nen. Het hoeft van mij geenNederlandse kopman te zijn;

het is geen strikt Nederlandseploeg, maar een grensoverschrij-

dende. Een commerciële ploeg iseen logische stap in de professiona-

lisering van het olympisch zeilen. Endie is nodig, wil je aansluiting houden

met de rest van de wereld. Zoals ik hetvroeger deed, met een paar zakcenten en

veel inzet, red je het niet meer in hetinternationale veld.”

OOK GROTE BOTEN“We richten ons in eerste instantie op enkele olympischeklassen. Maar volgende stappen zijn de grote boten en hetmatchrace, zodat je zeilers kun voorbereiden op races alsde Volvo Ocean en de America's Cup. Onze ploeg isoverigens niet voor iedereen weggelegd. Je zult moetenbewijzen dat je goed genoeg bent. Zeilers van wie wedenken dat ze een bijdrage kunnen leveren aan het team,nodigen we uit.” De vergevorderde plannen staan of vallenmet geld. Hoe groot schat hij de kans in dat hij zijn plannenkan verwezenlijken? Roy beantwoordt deze vraag met dehem zo kenmerkende opgewekte grijns: “Vijftig procent.Het is ja of nee!”

'Merkenteams zijn mogelijk'Volgens Hessel Evertse, topzeilmanager van het Water-sportverbond (foto), zijn commerciële zeilploegeninderdaad mogelijk. “Je moet voldoen aan de normenen limieten van NOC*NSF,” meldt Hessel, “dat wil zeg-gen: een redelijke kans hebbenom bij de eerste 8 te eindigen opde Spelen. Als er meerdere kan-didaten aan deze eis voldoen, zalonafhankelijk van hun herkomst(wel/niet kernploeg) wordengeselecteerd. Merkenteam zijndus mogelijk, en wellicht nodig.Ons streven is: drie boten bij detop 8 in 2020. Daarvoor zijn 72kernploegleden nodig, maar ook16 miljoen euro. Wellicht kunnen merkenteams datdeels faciliteren en financieren.”

Z

foto

: © S

jors

van

der

Woe

rd

'En dan nu de weersverwachting: het is half bewolkt, de

temperatuur loopt op tot twintig graden en de wind is zwak tot

matig uit het westen, kracht drie of vier...'. Het lijkt het perfecte

weerbericht voor een zorgeloze zeildag. Eenmaal buiten de

haven komt er van die beloofde gezapigheid echter weinig

terecht. Daar rest nog slechts de keuze tussen het eerste of

het tweede rif. 'Windkracht 4? Windkracht 6 zal je bedoelen!'

Het is een scenario dat elke zeiler wel een aantal malen per

seizoen tegenkomt. En keer op keer zal hij zich afvragen hoe

vaak de windverwachting er nog naast moet zitten voor het

eindelijk doordringt in De Bilt?

deel 1: de spraakverwarring

De meteorologen daar, zijn zich echter van geenkwaad bewust. Zij verbazen zich slechts over dievoortdurend mopperende zeilers die heel iets anderservaren dan hun geavanceerde apparatuur registreert.

Alsof de resultaten van objectieve waarnemingen ooit opverschillende manieren zouden kunnen worden uitgelegd.Als de interpretatie van twee partijen zo verschilt, terwijl zebeide hun gelijk ogenschijnlijk zorgvuldig kunnen onder-bouwen, dan moet er haast wel iets vreemds aan de handzijn. De verklaring is echter verbluffend eenvoudig. Hetgaat om niets anders dan een simpele spraakverwarring; alshet over wind gaat, spreken zeilers en meteorologen iederhun eigen dialect.

DEFINITIESDe communicatie rond meteorologie bestaat bij de gratievan afspraken. Alleen dan kan er immers internationaaldata worden uitgewisseld. Zo is omschreven dat windsnel-heid wordt gemeten op een hoogte van 10 meter en dater in een straal van honderd meter geen obstakels mogenvoorkomen. Maar ook is bepaald, dat windsnelheid altijdhet gemiddelde is van het gedrag van de wind gedurendeeen periode van 10 minuten. En vooral dat laatste is eenbelangrijke bron van misverstanden.Zou wind alleen maar een constante stroming zijn dieluchtdrukverschillen compenseert, dan is middelen nietnodig. In werkelijkheid wordt die stroming echter voortdu-rend door allerlei meteorologische en locale invloedenverstoord. Afhankelijk van het weerbeeld, zorgt dat voorkleine of grote schommelingen in windsnelheid. Theore-tisch zou de genoemde 20 knopen uit een weerberichtzelfs kunnen bestaan uit 5 minuten 10 knopen en een evenlange periode van 30 knopen. Zo extreem zal het in depraktijk zelden zijn, maar het illustreert wel dat de term

foto

: © P

eter

de

Vrie

s/KN

MI

'wind' in een weerbericht niets anders is dan desamenvatting voor een groot aantal complexe dyna-mische processen. De veronderstelling dat je het

resultaat daarvan tot één getal kunt versimpelen, is mis-schien wel de allergrootste oorzaak van de spraakverwar-ring tussen zeilers en meteorologen.

VLAAGBELEIDNet als voor wind, zijn er ook over windvlagen afsprakengemaakt. Volgens de officiële definitie van de WereldMeteorologische Organisatie is er sprake van een vlaag alsde wind gedurende korte tijd (minder dan 20 seconden)meer dan 10 knopen toeneemt. Dat kan alleen aangeduidworden in knopen, meters per seconde of kilometers peruur. De schaal van Beaufort leent zich daar niet voor; diebenoemt immers geen snelheden, maar gaat slechts uit vande gemiddelde kracht van de wind.De toename van 10 knopen als voorwaarde stellen, zonderdie te koppelen aan de initiële windsterkte kan tot wonder-lijke interpretatieverschillen leiden. Als er bij een gemid-delde wind van 10 knopen, uitschieters van 19 knopenvoorkomen, zal elke zeiler dat zonder aarzelen een zwarewindvlaag noemen. Voor de meteoroloog verdient zelfszo'n bijna verdubbeling van de windsnelheid dan nogsteeds geen eigen naam. Hij beschouwt het verschijnselslechts als inherent aan het dynamische gedrag van de wind.Het is zeker niet het enige voorbeeld van hoezeer de tweewerelden van elkaar verschillen. Want zelfs als windvlagenruimschoots aan hun officiële definitie voldoen, is dat nogallerminst een garantie dat ze ook in het weerberichtterecht komen. Vaak gebeurt dat wel als ze zich manifeste-ren rond zware buien, maar officieel hoeft het KNMI paste waarschuwen als er windstoten van meer dan 75 kilome-ter per uur (ruim 40 knopen!) worden verwacht.

foto

: © R

uud

Katt

enbe

rg

GEBREKKIGE COMMUNICATIE?Terug nu naar ons voorbeeld. Iedereen die dacht dat15 knopen het maximum voor die dag zou zijn, kwam

bedrogen uit. Geregeld stond de windmeter aan boord korte tijdop 25 knopen of meer. Toch was het weerbericht strikt genomenniet fout, volgens de definities van de meteorologie waaide hetimmers gemiddeld nooit meer dan 4 Bft.Toch hadden ook de zeilers die er achteraf over mopperden,volkomen gelijk. Dat de vlagen tekort duurden om echte wind temogen heten, boeit hun weinig. Windkracht die plotseling ver-dubbelt, heeft immers ook aan minder dan 20 seconden genoegom een rustige zeildag te veranderen in ongemak of schade.Afgezien van de spraakverwarring realiseren veel zeilers zichonvoldoende dat vrijwel elk weerbericht, inclusief de maritiemevariant, een compacte samenvatting is van een situatie waar veelmeer over te vertellen valt. Wat een meteoroloog vertelt en wathij achterwege laat, wordt bepaald door zijn idee over de infor-matiebehoefte van zijn doelgroep, maar net zo goed door de tijdof ruimte die hij mag invullen. Soms laat hij iets weg omdat hijdat irrelevant vindt, een andere keer omdat hij het beschouwtals een vanzelfsprekend gevolg van fenomenen die hij welbeschrijft.Is dit alles een gebrek in de communicatie van de weerdiensten,of schieten zeilers tekort doordat ze de definities onvoldoendekennen? Beide partijen zullen daar hun eigen opvatting overhebben. Die discussie voeren we hier dus maar niet. Veel nuttigeris het om je te realiseren dat mogelijkheden om je beter teinformeren ruim voorhanden zijn. Niemand hoeft zijn zeildagnog te beginnen met uitsluitend zo’n beperkte samenvatting.Ook alle specifieke informatie waarvoor in die paar regels na hetnieuws, op de marifoon of op de navtex geen tijd of ruimte meerwas, is met weinig moeite beschikbaar. In de volgende afleveringgaan we in detail kijken, waar je de indicatoren voor een dag volwindfluctuaties wel hadden kunnen vinden. Z

ADVERTENTIE

december 201027-28 nov De Boterletter. Kralingse Plas.

www.rzv.nl.28 november 4e Winterwedstrijd. Enkhuizen.

www.wv-almere.nl.28 november IJspegel winterserie. Scheveningen.

www.ijspegel.com.4 december Goofies winterserie. Colijnsplaat.

www.wsvnb.nl.11 december MidWinter Regatta J/22. Braassem.

www.braassemermeer.nl.12 december 5e Winterwedstrijd. Enkhuizen.

www.wv-almere.nl.12 december IJspegel winterserie. Scheveningen.

www.ijspegel.com.12 december Winterwedstrijd. Hoorn. Scherpe jachten. www.wsvhoorn.nl.12 december Pampus winterwedstrijden. Loosdrecht.

www.wsv-hetwittehuis.nl.16-23 dec. 470 Jeugd WK. Doha, Qatar. www.470.org.17-22 dec. Christmas Race. Palamos. Olymp. klassen.

www.christmasrace.org.18-19 dec. 6 uren van Terschelling. Strandzeilen.

www.strandzeilen.nl.

agenda@ziltmagazine.nl

18 december Goofies Kerstrace.www.wsvnb.nl.

18 december Coldhanded Cup. Lelystad.www. coldhandedcup.com.

19 december Winterwedstrijd 3. Drimmelen.www. wsvbiesbosch.nl.

26 dec-1 jan Sydney-Hobart Race.http://rolexsydneyhobart.com.

TENTOONSTELLINGEN, BEURZEN, OPEN DAGEN4-12 dec Salon Nautique Parijs. www. salonnautiqueparis.com.17-19 dec WinterWelVaart, Groningen. www.winterwelvaart.nl.7-16 januari London Boatshow.

www.londonboatshow.com.22-30 januari Boot Düsseldorf.

www.boot.de.12-14 en Belgian Boatshow. Gent.18-20 februari www. belgianboatshow.be.11-16 februari Boot Holland. Leeuwarden. www. boot-holland.nl.1-6 maart Hiswa. Rai Amsterdam. www.hiswa.nl.

EEN RACE, EEN VULKAAN EN VEEL TWEETS...Team Van Vuuren 10de in Rolex Middle Sea RaceOp 23 oktober startte bij Valletta, Malta, de Rolex Middle Sea Race. Meteen record aantal boten van 83. Onder de deelnemers zes Nederlanders,onder leiding van schipper Erik van Vuuren. Met vijf Duitse zeilvriendenvormden ze een elftal op de Dralion, een nieuwe Ker 53. Zodra ze even inde buurt van het land kwamen, twitterde de schipper erop los...

EEN RACE, EEN VULKAAN EN VEEL TWEETS...

VIDEO

De wedstrijd wordt ook wel 'Fast-net van de Middellandse Zee'genoemd. Niet verwonderlijk, het607 mijl lange parcours voert dejachten door de beruchte Straatvan Messina, vervolgens tegen deklok in rond Sicilië en vervolgensweer richting finish in Valletta. DeNederlandse inbreng op de Dra-lion staat borg voor heel veelwedstrijdervaring: naast de schip-per gaat het om Kalle Coster, JanWillem Droppers, Mischa Heems-kerk, Wouter Roos, Rogier vanOverveld en Bastiaan Tentij.

De eerste 36 uur lijken we warem-pel voor een verrassing te gaanzorgen. Na de eerste nacht goedtactisch varen bereikt de Dralionde Straat van Messina en geeft deracetracker aan dat we in de topmeevaren. De 18 mijl lange zee-straat tussen Sicilië en de laarsvan Italië is berucht om de hardestroming en drukke scheepvaart.

Twitter THE RACE IS ON ;)22 Oct - TeamVanVuurenDralion is helemaal gereed. De crewgaat op voor t laatste normale 'zwaar-gewicht' diner.

23 Oct - TeamVanVuurenNieuw stuurwiel - Dubai - DHL - Maltaopslag - sleutel kwijt - sleutel terecht;nieuw stuurwiel meets Dralion... ooknog even gefikst!

23 Oct - TeamVanVuurenKlaar voor de start... Weinig wind en607 NM te gaan.

23 Oct - TeamVanVuurenMooi voordewinds rak met een druktebij t merkteken - met perfecte spidropen manoeuvre passeren we de directeconcurrenten - THE RACE IS ON!!

23 Oct - TeamVanVuuren23.00 uur, op naar de 'Strait of Messina'met 8 - 12 kts wind en nog 75 NM;berucht om de verraderlijke stroming,wind en veel beroepsvaart.

24 Oct - TeamVanVuurenHalverwege de nacht: wind op. Goedeconcentratie + tactiek = topklasseringbij Straat van Messina!

We schieten er dit keer snel door-heen, ondanks vier zeilwisselingen.Met een toenemende wind volgteen spectaculair reachrak richtinghet vulkanische Stromboli-eiland.De ware aard van de Dralion komtboven: met 20 tot 24 knopen windloopt de boot onder gennaker 18tot 20 knopen! Geweldig om deboot lekker te pushen!

In derde positie bereiken de Strom-boli, ten noorden van Sicilië. Danworden de kaarten geschud; wijraken in de greep van afnemendewind, terwijl onze concurrentenwind houden en aan de horizonverdwijnen... In een paar uur tijdloopt het verschil op tot 30 mijl. DeDralion-crew verbijt zich in de wind-stilte met uitzicht op een vulkaan...De Amerikaanse TP52 Lucky wint opberekende tijd. De maxiracer EsimitEurope II wint na slechts 54 uurzeilen de prijs voor snelste schip.Dralion wordt 10de na 85 uur zeilen.

THE RACE IS ON ;) Twitter24 Oct - TeamVanVuurenWe zijn alert en de vele zeilwisselingenhelpen daarbij. Benedendeks stinkt t naarzweet van slapende mannen die hardhebben gewerkt.

24 Oct - TeamVanVuuren15-19 kts naar Stromboli, erna: wind op.We liggen uren te drijven met bijzonderzicht op n actieve vulkaan. Astronauten-diner is being served.

25 Oct - TeamVanVuurenDamn! Genua 2 gescheurd en in delen uitde mast; nu 25 kts hoog aan de wind,lekkerrr... nog 400 NM te gaan; we're stillon!

25 Oct - TeamVanVuuren...om de meest westelijke punt van Sicilieheen...

25 Oct - TeamVanVuurenEnorme regen, onweersbuien en 40 ktswind over dek; alles nog heel door ade-quaat handelen, maar nu snel naar buitenen aan de slag!

27 Oct - TeamVanVuurenFinish! Na 85 uur en 1 minuut. En verwel-komd door dolfijnen, zo krijg je de Dralioncrew stil. Congrats guys! Zo en eerst nverdiend biertje!

Zomerse zeilvakantie in de winterBen de Roos is een ervaren zee-zeiler die van zijn hobby zijnberoep maakt. Met zijn nieuwebedrijf NautiSail biedt hij zeezei-lers of zij die dat willen wordende mogelijkheid tot het varenop groot water. En in de zon,want daarvan ben je op deCanarische Eilanden ook in dewinter bijna zeker.

De Nautisail vakanties zijn een- of tweeweekse reizen op bemandezeiljachten. Inschrijving kan individueel of als groep. Er wordt geva-ren vanaf Gran Canaria en Tenerife naar La Gomera, El Hierro en LaPalma. Deze kleine Canarische eilanden zijn nog zeer authentiek eneen bezoek zeker waard. Op de Nautisail reizen is er ook tijd voorvissen, duiken en walvissen spotten. www.nautisail.nl

Rotowind: verdraaid handigHet Franse Innov'Vent heeft een handigluik bedacht: de Rotowind. Geopend ishet ronde luik 360 graden verstelbaar.Je kunt het dus zo draaien dat eenverkoelend windje naar binnen waait.Of juist naar loef draaien om wat luwtete creëren. Slim en simpel.www.innov-vent.fr

ZILTESPULLENCraftsman Marine:groeiende productlijnCrafstman Marine is een nogjonge naam in de Nederlandsewatersportwereld. Het Dordtsebedrijf levert sinds 2008 ondermeer scheepsdiesels, saildrives,boegschroeven, scheepsramen enankerlieren van het moederbe-drijf uit India. De productlijnwordt gestaag uitgebreid. De die-sels variëren van 12 tot 42 pk. De Mitsubishi blokken worden in Indiadoor Craftsman gemariniseerd. Volgens de fabrikant zijn de motorenkrachtig, betrouwbaar en zuinig. Kortom, een merk om de gaten tehouden als je bijvoorbeeld voor een refit staat.www.craftsmanmarine.com

Solo maar samenOnder de titel 'Solo maarsamen' houden Transat-zeilersChrista ten Brinke en YsbrandEndt (zie vorige Zilt) lezingenover: leven in en rond de Tran-sat 650 en leven in en op deoceanen.Verhalen over doorzettingsver-mogen, afzien en diepte- maar

ook hoogtepunten. Plus: mooie beelden. www.pro3oc.nl

Theoriecursus WadvarenMarianne van der Linde van Scheeps-wijs geeft vanaf februari weer cursus-sen over het varen op de Waddenzee.Het maken van een goede tochtplan-ning, rekening houdend met getijden,stroom en wind, staat centraal. Decursus bestaat uit twee workshopsvan een middag. In de eerste work-shop oefen je direct zelf met getijta-fels, zeekaarten en het kiezen van hetbeste tijdstip van vertrek voor je tocht. Deze workshop is geschiktvoor nieuwe Wadvaarders.De tweede workshop sluit daar goed bij aan: je leert diepten bereke-nen om een wantij te passeren of om droog te vallen. Ook de minderbekende routes komen aan de orde. De cursus wordt gegeven inUtrecht en Harlingen. Kijk voor data op www.scheepswijs.nl

Chinese dieselsAbato Moteren uit Loon op Zand levertscheepsdiesels van het Chinese merkSiyang. Er is een driecilinder van 28 pk

en een viercilinder van 41 pk, met eencilinderinhoud van respectievelijk 1,4en 2,2 liter. Beide machines hebben

een toerental van 2800.Inclusief een Hurth ZFkoppeling kost de drieci-linder 4995 euro. De vier-cilinder komt op 6494

euro. www.abato.nl

ZILTESPULLEN

Nederlandse vestiging True HeadingOm goed in te kunnen spelen op de snelle ontwikkeling van AIS inde scheepvaart richt True Heading AB in Zweden samen met hetNederlandse Shiptron het bedrijf True Heading Nederland op.Met de keuze voor een eigen vestiging in Nederland, waarborgt TrueHeading snelle levering, en vooral ook goede ondersteuning en

service.True Heading is, behalveop de snel groeiendemarkt voor AIS systemenvoor de pleziervaart, ookzeer actief op de marktvoor professionele syste-men zoals AtoN (aids toNavigation) voor offshoreen overheid, en de InlandAIS.De True Heading Carbon

productlijn wordt in januari uitgebreid met een geheel nieuw klasseA-inland toestel: de True Heading Carbon-A. Dit apparaat blinktvolgens de makers uit in gebruiksgemak, goede afleesbaarheid enultra compacte uitvoering.Het nu opgerichte True Heading Nederland zal de producten enservices op de markt brengen door een netwerk van geautoriseerdedealers. www.shiptron.nl

Nog verder noord met ToolukaVan Eef Willems zijn we gewend dat ze grenzen verlegt. Deze zomeris ze dat weer van plan. De bijzondere reizen van afgelopen zomer,naar hoge Groenlandse breedtes, gaat ze in 2011 herhalen, maar ditkeer gaat de Tooluka nog noordelijker. Eef wil nu zo ver gaan als hetijs haar toestaat.Daarnaast wil ze in de Disko Bugt de daar foeragerende Groenlandsewalvissen bekijken. Dit kan alleen in het vroege voorjaar, dus als je ditwilt meemaken, zorg dan dat je in mei aan boord van Tooluka zit.IJs, veel ijs, de overweldigende natuur, veel wandelen, 24 uur daglichten een fascinerende cultuur staan borg voor een onvergetelijkeervaring. Als je óóit de kans hebt… www.tooluka.nl

ZILTESPULLENRonstan dubbelgelagerde blokkenDe nieuwe Ronstan Core blocks hebben zowel kogella-gers als een glijlager. Zodra er krachten op het blokkomen te staan ondersteunt het glijlager de kogella-gers, wat weerstand vermindert. De aluminium wangenvan de blokken zijn open om gewicht te besparen. Deroestvrijstalen sluiting is draaibaar en te fixeren meteen imbusboutje. Dankzij het uitschroefbare hondsvotkan je voorgesplitste lijnen snel monteren. De matenvan de blokken zijn 60 en 75 mm. www.moremarine.nl.

Gloei-jack van ImhoffGezien op de vakbeurs Mets inAmsterdam: een zeiljas met verlich-ting. Het Imhoff Offshore RescueJacket is voorzien van vlakken opde schouders en capuchon, dieautomatisch gaan branden zodrade drager in het water valt. Eenvoordeel ten opzichte van reflectie-strepen die pas oplichten als erlicht op valt. De jasverlichting ver-groot natuurlijk de opsporingskans.Het licht brandt circa anderhalf uuren is zichtbaar tot op 500 meter.www.on-deck.nl.

Buien zorgden voor vlagen van jewelste tijdens de Grote Prijs van 's-Herto-genbosch op de Oosterplas. De Solo-zeilers konden aan de bak. Het ging nietaltijd goed, de Solo 544 soleert hier zonder stuurman aan boord, omuiteindelijk naar loef om te slaan.

SOLERENDESOLOfo

to:©

Sol

o Kl

asse

Org

anisa

tie/M

ichi

el B

oone

n

Z

Het voordeel van klein water als de Oosterplas is wel dat je snel op de kantstaat, waar de warme soep wacht. Voor oorsprong is de Solo een typischhouten 'stitch and glue' ontwerp. Anno nu worden de boten geheel inkunststof gebouwd. www.soloklasse.nl

Weerkaarten interpreterenGribfiles gebruiken

RouteringSoftware en apparatuur

METEOCURSUSSENvoor zeilers

iltZ magazine voor zeilers

K L I K V O O R M E E R I N F O R M A T I E

ADVERTENTIE

ZILTE KLIKS

K L I K V O O R M E E R I N F O R M A T I E

Vaar op zeker

Verzekeringen en financieringen

Marine Communication Specialists

Rondje Azoren?Met uw eigen jacht in de zomer van 2011 drie maanden naar de Azoren

Vanuit Vlissingen naar Zuid-Engeland. Biskaje oversteken naar La Coruna.De Spaanse Ria’s, Lissabon, Horta (Faial, Azoren) en terug via de Ierse zuidkust.

Meer info en de volledige route vindt u op www.oceanpeople.nlRegel uw sabbatical en ga mee op de zeiltocht van uw leven.

Ontdek dé manier van avontuurlijk maar ook relaxed reizen met je eigen jacht.Wie met OceanPeople meegaat heeft wat te vertellen.

Azores Adventure Cruise 2011

zeilen regenereren?

zeilofferte

OEFENING PLONSzes zeilers en een oud reddingvlotDuizenden zeezeilers hebben een reddingvlot aan dek. Geruststel-lend gevoel, zo’n amulet. Maar wie kent de praktijk van oplazenen erin klimmen? Mike Muller nodigde vijf bevriende instructeursaan boord van zijn kotter Belong en zette op het IJmeer een oudvlot overboord. Ter lering en vermaak.

foto's: Crispijn Verkade e.a. - tekst: Michiel Scholtes

lons! De witte reddingvlotcontainer gaatniet eens helemaal onder en drijft stoï-cijns aan zijn lijn. Michael trekt meter nameter lijn uit de container tot plots:

PFFFTsssssssss! Het vlot ontvouwt zich als eenversnelde opname van een pop die vlinder wordt.Mike, Michael, Marc, Menno, Crispijn en ik, alle-maal staan we op het punt te applaudisseren. Maarals de luchtfles stopt met sissen, drijft het vlotondersteboven, de ingang onder water, de vierballastkamers als lege boterhamzakjes op debodem, zakken met uitrusting aan lijntjes buiten-boord. Hoe groot is de kans dat dit gebeurt in eennoodgeval? Fifty-fifty? En hoe makkelijk is ‘ie tekeren?

HOZENMenno springt als eerste te water. Hij grijpt de overde bodem gespannen band en kantelt het vlot metgemak overeind; het binnengestroomde watervormt geen ernstige belemmering. Even later ver-dwijnt hij als een slang in het vlot waar hij ritmischbegint te hozen. Marc, in KNRM-overlevingspak, isnummer twee. Ook hij zit in een oogwenk in hetvlot. Hij is zo terug ook, met alleen een nat gezichten onderarmen. Crispijn, in wetsuit, volgt blijmoedig.

P

De reddingvlotcontainer drijft stoïcijns aan zijn lijn

Als de luchtflesstopt met sissendrijft het vlotondersteboven

KOUD! KOUD!Ik wil niet laf zijn en spring als nummer vier. Waterraast door pijpen en mouwen langs mijn huid ensluit zich boven mijn hoofd. Koud! Koud! Belletjesruisen in mijn oren. Als ik weer boven kom, pro-beer ik te ademen, maar de kou snijdt me de ademaf. Mijn ribben weigeren dienst. Ik houd toch alniet van water. Rechts rijst de grijze romp van deBelong hoog uit het water, voor me dobbert hetrood-zwarte reddingvlot. In een paar slagen ben ikbij het touwladdertje. Crispijn steekt vanonder deoverkapping zijn hand uit...“D’dee, ‘k ‘k wil het zelf d’doen,” klappertand ikhem toe. Opnieuw probeer ik te ademen, mijnlichaam ontspant net genoeg voor een paar opper-vlakkige happen zuurstof. De bolle zwarte rand vanhet vlot lijkt hoog. Ik haak mijn arm naar binnen,vind een handvat en zoek met een voet naar hetkorte touwladdertje. Mijn been maait door hetwater maar vindt niks. God, het is koud. Dan maarzonder ladder. Ik trek me op en trappel wild metmijn benen. De rand van de ingang deukt in, hetvlot kantelt een beetje en tot mijn verbazing benik in twee seconden binnen. dat viel mee. Ik ga opmijn knieën zitten, water gulpt uit mijn mouwen.Crispijn zit tegenover me in een vreemd oranjelicht.“Koud?” vraagt hij grijnzend. Hij heeft het naar zijnzin in zijn wetsuit.

RUBBER TENTJEIk kijk om me heen. Een rubber tentje beschut onstegen wind, spatwater en schuim. Maar we zittenallebei in onze eigen kuil koud water. Waar we opde bodem leunen, vormt zich een deuk die onmid-dellijk volloopt. Twee sponsen zijn de wapenswaarmee je de bodem droog moet krijgen. De restvan de uitrusting zit in geborgde plastic zakken. Eris geen water of eten aan boord. Redding moet welaanstaande zijn.

PLASTIC TUUTJEHee, wat is dat nou? Mijn reddingvest heeft zichniet opgeblazen! Goed, het was een oudje, maarhet drukventiel stond nog op groen...“Moet je kijken,” roep ik vanuit de ingang naar demannen op de Belong, “hij doet het niet!”Daarop trek ik hard aan het plastic tuutje waarmeeje het vest handmatig activeert. Het tuutje breekt.Er gebeurt niets. Iedereen valt om van het lachen.Komisch. Blijkt dat de luchtpatroon helemaal losligt van het drukventiel. Niet iets wat je op zeeeven verhelpt.Ik ben met geen stok meer het water in te krijgen,trek het vlot naar de Belong en stap druipend opeen echt dek.“Mike, heb jij misschien een handdoek voor me?”

GEEN TESTDeze ‘oefening’ was natuurlijk geen ‘vlottentest’. Toch vinden we allezes dat het erg nuttig is een keer met een vlot te werken. In een echtenoodsituatie zullen we doelmatiger met het vlot omgaan en anderengerichter kunnen aansturen en helpen. We hebben bovendien bekendetekortkomingen van vlotten kunnen ervaren.Wij zijn allemaal slank en getraind en kwamen makkelijk in het vlot.Maar voor dikke, verkleumde of zwaar geklede mensen zal dat niet zomakkelijk gaan. Het laddertje was te kort, de enkele handgreep aan debinnenkant onbekend en onzichtbaar. Er bestaan vlotten met veelmeer handgrepen, ook op de vloer.Dat je in je eigen kuil water ligt of zit is niet minder dan een ramp. Hetleidt tot onderkoeling en doorligwonden. Bij slecht weer vraagt hetenigszins droog houden van de slappe rubber bodem veel schaarseenergie. Er zijn vlotten waarvan de bodem opblaast tot een stijveluchtmatras met een watergoot rondom. Die laat zich veel makkelijkerdroog houden en isoleert bovendien.

LESSENDe uitrusting van ons vlot was ontoereikend voor langer verblijf daneen dag. Niet erg als je dit weet en er rekening mee houdt bij hetplannen van tochten en het vullen van noodton of –tas. Maar wie zijnvlot als een talisman aan dek heeft staan en geen idee heeft van deinhoud, zal in een noodsituatie op zijn neus kijken.De keuring van ons vlot was jaren over tijd. Het enige zichtbare gevolgwas de uitgeputte batterij voor het daklampje. De luchtfles had vol-doende puf, naden en stiksels vertoonden geen schade, wat niet wilzeggen dat die op zee niet snel zou kunnen ontstaan.Een man kon vanaf de Belong het vlot ondersteboven gooien, ondanksde volle ballastzakken. Hoe makkelijk kunnen brekers en wind dat danniet? Wat is het aantal en het volume van de ballastzakken van uw vlot?Bijkomende les was dat luchtpatronen van reddingvesten door bewe-ging spontaan van het ventiel kunnen draaien. Het is een open deur,maar zo’n vest is zo goed als de controle en het onderhoud ervan. Z

ZILTEWERELDfoto: ©

Gerard Wielenga

Verlaten eilandenAlleen al om de naam zou je er naartoe willen.

De Islas Desertas, de verlaten eilanden, zijn onderdeelvan Madeira. Marianne de Groot en Gerard Wielenga

treffen de eilanden inderdaad verlaten aan. HunGisborg is de enige boot in dit onwerkelijke decor

van vulkanische rotswanden en blauw water.

foto

’s: ©

Ger

ard

Wie

leng

a

Dit smaakt naar meerEen opfrisverlof,

noemen Marianne

de Groot en Gerard

Wielenga het jaar

dat ze vrij nemen

om te gaan zeilen.

De meeste vertrek-

kers die zolang weg

gaan kiezen voor

een Rondje Atlanti-

sche Oceaan.

Marianne en Gerard hebben echter geen zin in de tijdsdruk die dat

Rondje onvermijdelijk met zich meebrengt en kiezen voor een meer

relaxte trip.

VROEG VERTROKKENAl half april vertrekt de Gisborg, een Contest 48 ketch uit 1982, uit

Scheveningen. Gerard: “Het is vroeg in het seizoen. In de anders zo over-

volle havens is nog geen passant te bekennen. Zelfs betalen is zo af en

toe een probleem, omdat de havenmeesters nog moeten ontwaken uit

hun winterslaap. We varen op ons gemak langs de Franse kust zuid-

waarts. Bij Brest steken we niet in een keer over naar Noord-Spanje,

maar blijven we de kust volgen. Jammer dat zo veel vertrekkers dit

gebied grotendeels overslaan in hun haast binnen een jaar het bekende

rondje te kunnen varen.”

ZILTEWERELD

INSPIRERENDE ONTMOETINGDe Gisborg maakt vele stops aan de Noord-Spaanse kust, in de Spaanse

Ria's, in Portugal en in Zuid-Spanje voor ze doorzeilen naar Porto Santo,

Madeira en de Canarische eilanden.

“Hier komen we de Dashews tegen,” zegt Marianne. “Voor veel cruisers

zijn zij een begrip, door de inspirerende boeken die ze over hun bootrei-

zen schreven. We raken met hen bevriend en ze overtuigen ons ervan

dat een jaar veel te kort is voor een grote zeilreis. En wij weten inmiddels

dat Juist het varen zonder tijdsdruk is wat cruisen zo bijzonder maakt.

Daarom besluiten we de reis te onderbreken. De Gisborg gaat in Lanza-

rote op de kant en wij gaan naar Nederland om te werken en om een

langduriger verblijf voor te bereiden. Zodra de omstandigheden het

mogelijk maken gaat onze reis verder. Want nu we eenmaal geproefd

hebben van het cruisersbestaan smaakt dat naar meer.” Z

ZVolg de bemanning van de Gisborg en alle andere zeilers onderweg:

www.ziltewereld.nl

b em

anni

ng

Aan de kajuittafelOnze manier van werken is even onconventioneel als Zilt zelf.Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijnhet liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goedverhaal.De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- enkeukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat enSkype.De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan:redactie@ziltmagazine.nl

De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomenzonder schriftelijke toestemming van de makers. Bij overtreding geldt het tarief datdaarvoor door de Nederlandse Vereniging van Journalisten is vastgesteld.De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie.

De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit:

Zilt

56/2010

RuudKattenberg

Sjorsvan der Woerd

HenkHuizinga

JimmyLengkeek

LaurensMorel

HansMartens

Laurensvan Zijp

PieterNijdeken

Robertvan der Weerdt

MichielScholtes

en veleopstappers

Zilt Zoekt Zeilers Abonneer je nu en ontvang gratis:- elke week het zeilersweerbericht- elke maand Zilt Magazine

Ga naar www.ziltmagazine.nlen vul je e-mailadres info

to: ©

Tea

m D

elta

Llo

yd/V

olvo

Oce

an R

ace