1

2

Opmerking Betreffende de Verspreiding: At-Tibyān Publications behoudt zich de rechten voor

dit document. Distributie is toegestaan met de voorwaarde dat niets toegevoegd, verwijderd of

veranderd wordt. Dit omvat de verwijzing van de uitgever. Ook, mag er geen winst worden gemaakt,

tenzij het gebruikt wordt om meer Da’wah materialen te reproduceren.

3

4

Biografie en interview shaykh Abū Muhammad al-Maqdisī............................................. 5

Inleiding...................................................................................................................................... 24

De Tawhīd van Allāh................................................................................................................ 28

Tawhid al-Asma' was-Sifaat.................................................................................................... 30

De Engelen.................................................................................................................................. 36

De Boodschappers en de Profeten................................. Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

De Metgezellen en Ahlul-Bayt ............................................................................................... 44

De Laatste Dag .................................................................. Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

Imān in de Visie......................................................................................................................... 52

Imān in Al-Qadr......................................................................................................................... 53

Imān ............................................................................................................................................. 58

Kufr .............................................................................................................................................. 61

De Kufr van Democratie .......................................................................................................... 63

Takfīr ........................................................................................................................................... 65

Op Wie Takfir Uitgevoerd wordt ........................................................................................... 67

Bida'ah ......................................................................................................................................... 68

Het Begrijpen van de Qur'an................................................................................................... 68

Takfir en Irja'.............................................................................................................................. 69

Geleerden.................................................................................................................................... 70

Openbare scholen...................................................................................................................... 70

Dār al-Kufr en Dār al-Islam en hun Inwoners..................................................................... 70

De Salah ...................................................................................................................................... 71

Dua’ voor de Heerser ................................................................................................................ 72

Overheidsgeleerden.................................................................................................................. 72

Jihād & Khuruj........................................................................................................................... 73

De Heersers................................................................................................................................. 73

At-Ta’ifah al-Mansurah............................................................................................................ 75

Conclusie..................................................................................................................................... 76

At-Tibyān Publications Releases............................................................................................ 77

5

Biografie en interview met shaykh Abū Muhammad al-Maqdisī NM: Zou u uwzelf willen introduceren aan de lezers, aub? Shaykh: In de Naam van Allāh die alle Dank verdient. Moge de Vrede en Zegeningen van Allāh zijn met de Boodschapper van Allāh en een ieder die hem steunt. Ik werd geboren in 1378 A.H. (1959 A.D.) in de provincie van Nablus, Palestina, en ik verliet de stad met mijn familie toen ik ongeveer 3 of 4 jaar was en woonden in Kuwait waar ik mijn middelbare schoolstudies afrondde. Mijn ambitie toen was om Shari’ah te studeren aan de Islamitische Universiteit in Medinah. Echter, om mijn ouders tevreden te stellen, ging ik wetenschap studeren aan Al-Mawsul Universiteit in noord-Irak. Het was gedurende deze periode dat ik mijn Islamitische oriëntatie vond, en ik kwam in contact met vele groepen. Ik kan niet de gunsten vergeten die de broeders en Sheikhs aan me verleenden. Ik reisde over Kuwait en Hijaz waar ik goede banden had met de studenten van kennis en Sheikhs die me de sleutels onderwezen van begrip van Islamitische kennis. Echter, ze leste mijn dorst niet, want de antwoorden die de Moslimjongeren eisten, zoals het inzicht in de ware staat van zaken, hoe je de juiste legale regels toepast op de staat van dingen zoals ze zijn, wat onze ware standpunt is betreffende de heersers van onze tijd, de klaarblijkelijke visie van het pad die de werkelijkheid van de Ummah zal veranderen, etc, bleven onbeantwoord. Daarbij, wijdde ik mezelf toe aan het bestuderen van de boeken van Sheikhul Islam Ibn Taymiyyah en zijn student Ibnul Qayyim. Verdermeer, gedurende mijn bezoeken aan Al-Medinah, werd ik aangetrokken door de boeken van Sheikh Muhammad bin Abdul-Wahhab, zijn studenten, zonen en kleinzonen, de Imams van de Najdi Da’wah, welke de openbare en privé bibliotheken verrijkten. Ik wijdde mezelf voor redelijk een lange tijd aan de studie van deze boeken. Deze boeken hadden een enorme invloed op mijn latere richting. Ik reisde enkele keren naar Pakistan en Afghanistan en daar ontmoette ik vele broeders en Islamitische groepen die van verscheidene gebieden van de Islamitische wereld kwamen. Ik was betrokken in enkele educatieve en Da’wah activiteiten daar. Terwijl ik daar was, schreef ik een boek genaamd, “"Millat Ibrahim"1.

1 De Benaming en Credo van Ibrahim

6

Ik had ook discussies met de Mukaffirah2 , welke leidden tot de samenstelling van een werk dat tot op de dag van vandaag ongepubliceerd blijft. Ik had ook debatten en ontmoetingen met enkele Irjaa'i3 groepen, die enkele boeken opleverden, zoals "Delighting the Sight with Unveiling the Scepticism of Contemporary Murji'at". Ik ging uiteindelijk in Jordanië wonen in 1992, twee jaar voor mijn arrest. Ik vond het land wemelen met Irjaa'i groepen, die erin dwalen in vreugde. Ik begon deze gezegende Da’wah door in drie verschillende plaatsen les te geven, twee van de lessen waren openbaar en de derde was privé. De lessen legde de nadruk op het concept van Tawheed met zijn implicaties en verplichtingen; La ilaha illAllāh met zijn voorwaarden, datgene welke het teniet maakt en wat zijn sterkste verbintenissen zijn. De lessen behandelden ook het weerleggen van het scepticisme getoond door Irjaa'i groepen en andere belangrijke onderwerpen waar vele mensen onwetend over zijn. Deze lessen vonden plaats gedurende de verkiezingen van de Wetgevende Raad. Dientengevolge, barstten discussies uit tussen mijn studenten en de supporters van Democratie en verkiezingen. Deze kwestie had verheldering nodig en dus nam ik het initiatief om een essay te schrijven die verwant is aan deze kwestie en het weerleggen van de meest belangrijke beschuldigen getoond door die mensen. Ik betitelde de haastig voorbereidde essay “Democratie is een Godsdienst, en een ieder die een andere Godsdienst dan Islam zoekt, het zal Nooit van Hem Geaccepteerd worden.”4 We printte deze essay uit en verspreidden het. Bovendien, gaf ik een Jumu’ah Khutbah waarin ik de Da’wah naar At-Tawheed uitlegde, en ik nodigde openlijk de mensen uit om door de mens gemaakte wetten af te keuren, om niet te geloven in de Wetgevende Raden en om er niet deel aan te nemen. Ik was ijverig om het doel van onze Da’wah te verspreiden, aldus begonnen mijn broeders en ik aan een aantal reizen aan het Noorden en Zuiden van het land. We bezochten enkele van onze broeders die deelnamen aan de Afghaanse Jihad en we hebben een goede Da’wah bereik. We voorzagen hen met onze werken en spoorden hen aan om uit te blinken en de nadruk te leggen in de Da’wah.

2 Mukaffirah of Takfiris zijn extremisten die geloven dat, als een persoon of een groep een grote zonde zouden begaan en niet oprecht berouw toonden, ze geen Moslim meer zijn. Enkele van hen zien de massamoorden van vandaag’s Moslim gemeenschappen als niet-Moslims. Ahlus-Sunnah wa Al-Jama'a beschouwt de Moslim zondaar niet als Kafir. 3 Irjaa' is het geloof van Al-Murji'ah sekte, degenen die geloven dat slechts verklaring van het geloof, "La ilaha illallah Muhammad rasullullah", een persoon Moslim maakt ongeacht zijn slechte daden. In andere woorden, de werken en daden van een persoon zijn niet een integraal deel van geloof, maar zijn irrelevant. Ahlus-Sunnah wa Al-Jama'a beschouwt de daden intrinsiek verbonden aan geloof, en dat Iman verschillende niveaus en manifestaties heeft. 4 Dit betekent dat de persoon die gelooft en Democratie praktiseert als de ideale manier van leven, waarbij Moslims, Christenen, Joden, Secularisten, Aitheisten, etc. democratisch gekozen om te heersen over een Moslimland, dan is die persoon zonder twijfel een Kafir. Echter, in het vestigen van Kufr op een Moslim, moet iemand de belemmeringen van het beschuldigen van Kufr, teniet maken.

7

Ondanks de jonge leeftijd van deze Da’wah, wekte het de aandacht op van de Geheime Diensten. Het was ook onverdraaglijk voor de Irjaa’i groepen en de slaven van de Regeringen. Vandaar, heeft elke factie deze Da’wah aangepakt in zijn eigen sluwe manier. De slaven van de Regering waren ijverig bezig in het vervormen van het beeld van de Da’wah en beledigden onze broeders met namen zoals “Takfeeris” en ‘extremisten’ welke gewoonlijk gebruikt werden door de Irjaa’i groepen om de mensen van de waarheid te beledigen. De Inlichtingendienst begon toen te zoeken naar/en het arresteren van onze broeders één voor één. Ze ondervroegen de broeders over de Da’wah, mij, de aard van de lessen die ik gaf en de idealen waar ik na opriep. Deze gebeurtenissen waren nogal alledaags voor me, en ik verwachtte het ieder moment, sinds dit de aard is van dit Pad. De vijanden van Allāh erkennen elke organisatie of groep zolang als dat het gebaseerd is op de Irjaa’i geloof, aangezien zij gewoonlijk enkele van onze gearresteerde broeders vroegen: “Waarom zoek je jouw kennis niet bij Ali Al-Halabee, Abu Shaqrah of Al-Albanee en anderen? Verlaten jullie deze Sheikhs for een terrorist?” Een Da’wah welke de weg van de Profeten volgt, die het credo van Ibrahim vestigt en At-Tawheed onthuld, kan niet alleen worden gelaten. De bevestiging voor deze bewering is de uitspraak van Waraqah bin Nawfal aan de Profeet (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) bij de dageraad der Profetenschap: “Geen man (dwz. Profeet) vóór u heeft (de Openbaring) bekend gemaakt zonder gecontrasteerd en behandeld te worden als een vijand.” Vandaar, hij die niet gecontrasteerd wordt door de vijanden van Allāh, heeft de boodschap niet kenbaar gemaakt en moet bepaalde gebreken, fouten of afwijkingen in zich hebben. Zonder twijfel, is een Da’wah zoals de onze nog steeds in zijn beginstadium in dit land; het onderwerpen aan examen en reiniging zal het benefieten en versterken en zal het stabiliseren door de onzuiverheid van het zuivere te onderscheiden. Mijn broeders en ik besloten om onszelf niet over te geven. Tegelijkertijd, verwierpen we het confrontatie-alternatief als een onbeheerste reactie waar we tijdgeregeld tot getrokken konden worden door de vijand. Er werd zeven keer in mijn huis ingebroken, strevend naar mijn arrestatie braken ze de deur en onderzochten ze mijn huis. Ze namen vele boeken in beslag, en documenten, werken, en allerlei persoonlijke bezittingen dat hen aantrok. In elke inval, eisten ze dat ik mezelf moest aangeven.

8

Uiteindelijk, werd ik gearresteerd samen met een groep van broeders, enkele van wie voorafgaand aan mij vroegen voor een fatwah5 betreffende hen om de rivier over te steken (naar Palestina) voor een geheime operatie, waarbij ze enkele explosieve zouden gebruiken die ik had bewaard. Hoewel ik geen bezwaar had tegen zulke operaties, zeg ik nog steeds dat de Da’wah naar At-Tawheed in deze fase en het handhaven van geduld en het streven naar zijn doel, waardiger is in dit land. De reden daarvoor is dat er vele supporters van zulke operaties (tegen de Joden) zijn, voornamelijk in dit land vanwege zijn geografische locatie met Palestina. Terwijl er weinig supporters zijn van de Tawheed Da’wah, zij die zich voorbereiden met legers om de Imams van Kufr te bevechten. Deze verraders zijn in werkelijkheid de bewakers van ‘israel’ en degenen die het ingeplant hebben in het hart van de Moslimwereld, en maakten het mogelijk voor de Kufar van het Oosten en Westen om onze rijkdom en fortuin leeg te laten lopen. Waarlijk, Allāh heeft de Waarheid gezegd: “En zij wilden een list tegen hem beramen, maar Wij maakten hen tot de grootste verliezers.” [21:70] Want het was deze arrestatie en sluwheid door de vijanden van Allāh in het overdrijven van deze kwestie en de media rumoer gecreëerd door hun instellingen, die dienden in het openbaren van onze Da’wah en het versnellen van zijn groei en verspreiding door de Genade van Allāh. Inderdaad, er is veel goeds in Allāh’s Patroon gedurende slechte tijden die niet bestaan gedurende goede tijden. Allāh heeft ons geleid en maakte onze harten stevig recht vanaf het eerste moment van onze arrestatie. We verklaarden onze onschuld van de heersende Taghuts en van hun wetten, zonder enige vleierij noch wankelijkheid. Onze standpunt heeft zich verbeterd terwijl we in de gevangenis en rechtszalen zaten door reguliere Khutbahs, werkjes en lessens, die in feite de vijanden van Allāh kwaad maken, welke hun wrok tegenover iedereen die ons kent, onze boeken leest of gelinkt werd naar ons, vergroten. Dientengevolge, verbleven onze broeders in de isoleercel beperkingen van de geheime dienst, afgezonderd van de buitenwereld voor periodes, onovertroffen door gevangenen vóór hen in dit land, behalve voor een paar. Enkele van hen verbleven daar voor een heel jaar, de rest voor op zijn minst 6 maanden, en beleefden een reeks mentale en fysieke martelingen gemaakt door de autoriteiten, die gedwongen werden om vele broeders te verbergen van de gewoonlijke bezoeken van internationale organisaties. Desondanks, was dit een unieke en gezegende ervaring die vele van de broeders heeft versterkt.

5 Juridisch standpunt.

9

We werden toen uit de opsluitingen gehaald en geplaatst in gevangeniscellen. Ik werd naar het Noorden gestuurd naar de ‘Qafqafah’ gevangenis, terwijl de meeste van de resterende broeders naar het Zuiden gestuurd werden; naar de centrale gevangenis ‘Swaqah’. Dit plan was deel van hun begering om ons te scheiden en te verzwakken, “En zij maakten plannen en Allāh maakte plannen, en Allāh is de Beste der planners.”[Surah 8;30] Vanaf het moment dat ik een voetstap zette in die gevangenis, begon ik ijverig met mijn Da’wah. Aldus begon ik enkele literatuur te schrijven als deel van een serie die ik genoemd heb: “Oh Twee Metgezellen van de Gevangenis! Zijn verscheidene heren beter of is Allāh, de Ene, de Onweerstaanbare, beter?” afgeleid van de vers 12:39. Ik voegde er verscheidene onderwerpen aan toe, welke gerelateerd zijn aan Tawheed, Ibrahim’s weg, Aanbidding, Polytheïsme etc. Ik probeerde dit boekje te verspreiden onder de gevangenen. Bovendien, hebben enkele gevangenen dit boekje met hun meegenomen toen ze vrijgelaten werden. Ze publiceerden dit boekje buiten de gevangenis met mijn naam erop afgedrukt. Dit heeft kennelijk de vijanden van Allāh woedend gemaakt, terwijl sommige van de vrijgelaten broeders continue probeerden om in contact te komen met die gevangengenomen broeder in opdracht om mijn geschriften te verkrijgen. Later, bestemde Allāh het voor die ex-gevangenen om een rol te spelen in een gewapende aanval op één van de kantoren van de Jordaanse Geheime dienst, enkele van degenen die gearresteerd werden en toegaven mij te kennen en te hebben ontmoet in de gevangenis, en enkele van mijn geschriften werden bij hen gevonden. Allāh de Almachtige, maakte deze gebeurtenis een reden om mij met mijn broeders te herenigen, aangezien ik meteen na deze gebeurtenis overgeplaatst werd naar het Zuiden, naar de centrale gevangenis. NM: Hoe brengt de Shaykh zijn tijd door? En in welke toestand zijn hij en zijn broeders momenteel in? Shaykh: Nadat we herenigd werden in de centrale gevangenis, begonnen we onze activiteiten binnen de gevangenis te organiseren. Het eerste waar ik de broeders naar opriep was om Al-Jumu’ah vast te houden in de vleugel zodat het een toevlucht kan zijn voor de gevangenen en een platform voor onze Da’wah. De doelen achter het houden aan Al-Jumu’ah waren om de Da’wah hoog te houden en om het alternatief te benoemen over de gevangenismoskee, wiens Khateebs van het regime zijn. We verrichtten ook Eid gebeden in de vleugel en zijn gang. Het aantal gevangenen, dat gewoonlijk met ons het gebed verrichten, werden veelvoudig het aantal van degenen die in de gevangenismoskee bidden. Ik had een aantal serieslessen voorbereid voor de broeders die druk bleven in de Da’wah van de gevangenen welke veroordeeld waren in verschillende zaken.

10

Enkele broeders die pas deze Da’wah omhelsden waren onvermijdelijk in het maken van een paar fouten vanwege hun enthousiasme of haastigheid en buitensporigheid, welke gewoonlijk verdween door het zoeken van kennis. Ik voorkwam deze gebeurtenissen door een aantal essays te schrijven, welke de realiteit van onze Da’wah bekendmaakt en het presenteert in zijn schitterende gezicht die Allāh tevredenstelt. Ik richtte enkele van die essays op de gevangenen. Ik richtte ook andere essays op de gevangenisbewakers, directeuren en managers die ons gewoonlijk veroordeelden voor het verschillig zijn en ons onschuld verklaren van hen en hun wetten. Daarom schreef ik essays gericht op hen. Ik richtte ook andere essays aan de Defensie Beveiliging, de spionnen van het regime binnen de gevangenis, waarin ik de realiteit van hun werk onthul, en verduidelijk dat het wreder is dan de misdaad van de Arabische spionnen voor ‘israel’ die hun veroordeling in deze gevangenis dienen, aangezien de laatste bespionering voor ‘israel’ tegen afvalligen is, terwijl de eerste bespionering voor afvalligen tegen Muwahhideen is! Ik schreef ook een aantal beschouwingen om vele afwijkende gedachten te weerleggen en verhefde ze in de gevangenis. Dit is normaal omdat elke Da’wah opponenten en vijanden heeft die “elkander vergulde woorden influisteren om te bedriegen.” [Surah 6; 112] Dit waren de adviseurs van de gevangenis, wiens aanwezigheid verhoogd werd terwijl ze op een puntbijna afwezig waren. Dat was gepland, zodat ze scepticisme verdraaien in het verdedigen van het regime, om zijn bedrog te verzekeren en onze Da’wah aan kan vallen. Jammer genoeg, werden enkele gevangenen die tot de Irja’i groepen behoren, hierin betrokken. Ze zijn het zoals gewoonlijk oneens met de Da’wah Tawheed en verraden het. Tevens geven ze voorrang aan gedachten en ideeën boven Heilige Teksten. Aldus gingen we debatten aan met de eerste en de laatste. Ik schreef vervolgens een paar essays om de Da’wah naar Tawheed te beschermen en te verdedigen. Vandaar, weerlegde ik de huichelarij van enkele in dat de Credo van Ibrahim geen deel van onze Shari’ah is. Ik weerlegde anderen in kwesties verwant aan de categorieën, specificiteiten en de verplichtingen van Imaan volgens Ahlus-Sunnah. We hebben ook een tijdschrift gemaakt met de titel “Majallat At-Tawheed”. De broeders schreven gewoonlijk de artikelen ervan en maakten kopieën ervan om het te spreiden aan de gevangenen in de hele gevangenis. Occasioneel zouden

11

leden van het parlement de gevangenis bezoeken met het excuus van het bezichten van de conditie van de gevangenen. Aldus schreef ik, “De Onthulling van het Bedrog in de Provisies van de Grondwet”. Dit boek onderzoekt de Jordaanse Grondwet tot in de detail en het ontmaskert zijn tegenstrijdigheid aan de Wet van Allāh, de Allerhoogste. Het onthult de duidelijke Kufr en corruptie, welke gevonden is in de Wetgevende Raden met bewijs uit Heilige Teksten en het verstand. We gaven dit boek aan een aantal parlementleden, die de gevangenis bezochten. Ik heb ook weerleggingen geschreven van de artikelen die verspreid zijn door die MP’s in lokale kranten om onze Da’wah zwart te maken en het te beschuldigen van jongerenextremisme, Takfir en andere verzonnen leugens. Bij Allāh’s Genade, zou het meeste van datgene welke we schreven gewoonlijk de gevangenis uit ontsnappen. Gedurende de procesperiode, waarvan het regime hoopte dat het uit zo rekken, heeft Allāh ons geholpen om die tijd te benutten in het tonen aan Allāhs vijanden van standpunten en weerleggingen, die nooit eerder vertoont zijn in de rechtbanken van dit land. We zouden gewoonlijk in bijna alle verhoren staan en een toespraak geven aan de aanwezige ambtenaren, advocaten en rechters, met minachting voor de heren van het gerecht die gedwongen werden om te wachten in woede tot we klaar waren. In onze toespraken, zouden we gewoonlijk aan hen de werkelijkheid van onze Da’wah uitleggen en waarom we veroordeeld zijn, en we zouden het Islamitische oordeel betreffende deze tiranieke regimes geven en de Kufr van hun rechtbanken en wetten vermelden. We hebben ook alle ambtenaren, juristen, advocaten en anderen opgeroepen om het Kafir regime en zijn wetten af te keuren en zijn steun te vermijden. Bovendien, had ik een essay voorbereid voor het Hoofd der Gerecht en zijn slaven in de vorm van een “Lijst der Aanklacht” waarin ik het regime en zijn heren op de helling stoptte. Ik noemde het “Het proces van de Nationale Beveiliging en zijn Vonnis volgens de Wetgeving van Allāh”. Ik overhandigde het essay aan hen nadat zij ons onze lijst van aanklachten overhandigden. Allāh, Ta'ala, heeft deze inspanningen en standpunten gezegend, in dat deze Da’wah enorme invloed binnen en buiten de gevangenis had. Alle lof behoort aan Allāh alléén. Vele gevangenen uit verschillende cellen en veroordelingen waren scherp op het verkrijgen van onze papieren en boekjes, welke een gebeurtenisinvloed had binnen de gevangenis. De broeders waren actief in Da’wah en leidden als gevolg vele gevangenissen die later soldaten voor Tawheed werden. Gedurende de dagen waarin bezoekjes toegestaan was, zouden we gewoonlijk bezocht worden door groepen broeders van over het hele land. In die tijd,

12

kenden we de meeste van die broeders niet, maar zij zouden over onze Da’wah gehoord hebben of onze geschriften hebben ontvangen. Sommige van hen zouden ons gewoonlijk raadplegen in bepaalde kwesties of ze zouden Fatwah van ons vragen betreffende specifieke problemen. Dus gaf ik hen vele van de geschriften, welke ik in de gevangenis schreef, evenals andere specifieke antwoorden op hun vragen. Ze namen vervolgens deel aan het publiceren van deze buiten de gevangenis. Als resultaat werden de vijanden van Allāh woedend en ijlend met deze Da’wah, want ze veroordeelden ons niet. Noch zetten ze ons gevangen om onze Da’wah te spreiden, duidelijk te maken en het te publiceren, maar in plaats daarvan beletten ze ons ervan. Zoals Allāh zei: “En zij zullen niet ophouden je te bevechten, totdat zij je van jouw geloof hebben afgebracht, als zij kunnen. Maar wie onder u zich van zijn geloof afkeert en sterft als een ongelovige – diens werken zullen tevergeefs zijn in deze wereld en in het Hiernamaals, en ze zullen de bewoners van het Vuur zijn. Zij zullen daarin eeuwig verblijven.”[Surah 2; 217] Vanwege die reden, begonnen ze te reageren en verscheidene handelingen te nemen zowel binnen als buiten de gevangenis. Buiten de gevangenis, was hun rol om onze Da’wah te schande te maken via de media door leugens te verzinnen of onbewuste uitspraken te bewerken van enkele jongeren die pas onlangs deze Da’wah hebben omhelst. Allāh heeft ons geholpen in het weerleggen van hun bovengenoemde beweringen. Ik schreef ook een aantal essays voor de jeugd die betrekking hebben op de principes en criterium die vele topics standaardiseren uit vrees voor hun afwijking naar extremisme of achteloosheid onder de agitatie van het dissenter of de gevangenisdruk. Ze begonnen vervolgens om de bezoekuren te beperken, nieuwe maatstaffen op te leggen, of hen zelfs compleet te verwerpen. Ze zouden gewoonlijk de broeders zorgvuldig inspecteren voordat ze binnenkwamen en nadat ze vertrokken, even als hen te onderzoeken en hun namen door te verwijzen aan de bewakingsdiensten. Deze bewakingsdiensten zouden later deze broeders arresteren en de motieven achter hun bezoeken onderzoeken, navraag te doen over onze werkjes en hoe ze gewoonlijk uit de gevangenis kwamen. Hiernaast, zouden ze hen dreigen te straffen als ze ons in de toekomst nog zouden bezoeken. In feite, hebben ze degenen die ons herhaaldelijk kwamen bezoeken, gearresteerd en waarschijnlijk hebben ze enkele van hen daarna onder huisarrest gezet nadat ze de zekerheid gaven dat ze ons nooit meer zouden bezoeken. Wat betreft hun beramingen binnen de gevangenis, heeft het bestuur alle gevangenen van ons geisoleerd en verbood hen om met ons te communiceren of te bidden. Ze straften iedereen die het Vrijdagsgebed met ons verrichtte.

13

Wat betreft hun beramingen binnen de gevangenis, het bestuur zonderde alle gevangenen af van ons en verbood hen om met ons te communiceren of te bidden. Ze straften iedereen die het Vrijdagsgebed met ons verrichtte, of betrapt werd met één van onze essays of geschriften in zijn bezit. Deze bestraffingen waren gewoonlijk ofwel desbetreffende persoon in elkaar te slaan, of door hem te ketenen aan de tralies, zodat hij recht opgehangen bleef in de lucht voor lange periodes, of door afzondering, etc. We moedigden onze broeders gewoonlijk aan, in het bijzonder degenen die leiding in de gevangenis hadden gevonden, om geduldig en standvastig te blijven, en we legden aan hen uit dat dit Allāhs Patroon is voor degenen die deze Da’wah volgen. Maar echter, als de zaak overgeleverd werd aan iemands Deen, zoals de vervloeking van de broeders godsdienst of het wegscheren van zijn baard, dan zouden we onmiddellijk reageren door samen te komen bij de deuren van de gevangenis, de bevelen niet te gehoorzamen, weigeren om de dagelijkse rooster te volgen en weigeren om ’s avonds onze cellen binnen te treden. We zouden vervolgens verbale of geschreven boodschappen aan de managers sturen om te denken aan Allāh en hen bang te maken met Zijn Bestraffing, en om hen te waarschuwen van het minachten of zich te bemoeien met onze Deen. We waren gewend om lezingen te houden en overeenkomsten betreffende deze kwestie. Wanneer we met hen onderhandelen, legden we altijd de nadruk op het feit dat we niet handelen over afzondering als een wijze van bestraffing. Echter, zullen we hun bemoeiing met onze Deen niet accepteren noch tolereren, omdat we gevangen werden gezet omwille van onze Deen en we zijn bereid om ervoor te sterven. Nadat ze dit veelvuldig van ons te horen kregen, erkende het bestuur van de gevangenis onze eis, en bemoeide zich niet meer met de Deen van onze broeders. Zelfs als die broeder van onder degenen was, die veroordeeld waren in andere zaken. Dit alles vond plaats na vele conflicten met de bewakers, die soms gebruikelijk gas gebruikten tegen ons en zelfs probeerden om in onze cellen in te breken. Iedere keer, keerde Allāh (subhannahu wa ta’ala) hun rol van ons weg en schonk ons eer. Dit is allemaal vanwege de Genade van Allāh (subhannahu wa ta’ala) Die in de harten van Zijn vijanden de vrees voor Zijn supporters zaait. Uiteindelijk, ongeveer vijf maanden tot op heden, was ik verrast om te worden overgeplaatst naar de gevangenis van de hoofdgeheime dienst. Terwijl ik daar was, werd ik ondervraagd over onze activiteiten in de gevangenis, onze werkjes en hoe het gewoonlijk uit de gevangenis werd gesmokkeld, en over vele andere zaken in verband met verscheidene gebeurtenissen in de gevangenis en onze broeders binnen en buiten het land. Soms gebruikten ze dreigementen door te zeggen dat ik mijn gevangenisstraf, welke vijftien jaar is, in deze gevangenis zal doorbrengen, en dat zij mij niet zullen terug brengen naar de centrale gevangenis. Andere keren zouden ze me

14

aanbieden om mij vrij te laten als ik mijn boeken afkeur en zouden ze de jongeren waarschuwen over mijn Da’wah! Ik was er niet zeker van of ze serieus waren over hun aanbod of dat ze slechts mijn reactie aan het uittesten waren. In elke zaak waren we, door Allāhs Vrijgevigheid, standvastig, verwierpen we hun aanbod en schreeuwden we uit dat ondanks de gevangenisschap en de beperkingen op ons geloof, we nog steeds Al-Baraa’ tegenover hen omwille van Allāh kunnen verklaren. Ik werd naar de centrale gevangenis teruggebracht nadat ik daar vijftig dagen heb doorgebracht. Minder dan een maand later, waren mijn broeders en ik verbaasd dat we overgeplaatst werden naar een kleinere gevangenis in de voorstad van Al-Balqaa’, van hier werd iedereen die aangeklaagd was met Islamitische zaken afgezonderd van de rest van de gevangenen. Niettemin, ondanks het afgezonderd zijn van de gehele wereld, waren we, door Allāhs Vrijgevigheid, bezig met het zoeken van kennis en het verspreiden, door een weg te banen via hun tralies, hekken, gevangenissen en versperringen, naar de buitenwereld, zoals het geval is van dit interview. “Maar Allāh zal Zijn Licht vervolmaken, hoewel de ongelovigen er een afkeer aan hebben.” [ Surah 61; 8] We vragen Allāh, de Almachtige, om ons en de mede-Muwahhideen leiding, standvastigheid en een vroom einde te schenken. NM: U werd veroordeeld en gevangenen gezet vanwege uw Da’wah en omdat u probeerde om operaties tegen Israelische doelen te leiden. Hoe reageert u hierop? En wat is uw standpunt betreffende de martelaarsoperaties? Shaykh: Ik heb herhaaldelijk uitgelegd dat ik geen wettelijke belemmering waarneem die Jihad tegen de joden verbiedt of tegen andere Kuffar die de Moslims bevechten in elke hoek van de wereld. Deze plicht wordt in feite bevestigd en verplicht als het plaatsvind in een bezette en opgeeist Moslimland, zoals het geval is in Palestina. En niemand kan dit oordeel betwisten tenzij hij onwetend is van de Islamitische traditie. Echter, ik geloof dat de Jihad tegen de afvalligen die in de plaats treden voor Allāhs Wetten en Zijn Deen bestrijden, en die de alarmerende zaken in de Moslimlanden bedwingen en beheren, waardiger is dan het bevechten van de Joden, aangezien Allāh de Allerhoogste zegt: “O, jij die gelooft, bestrijdt de ongelovigen die in uw nabijheid zijn.” [Surah 9; 123] Vandaar, zijn de eerstgenoemde mensen de dichtste ongelovigen tot ons. Want het zijn hun legers die een veilige barrière voorstellen tegen de aanvallen van de Mujahideen (op Israel). Het zijn niemand anders dan deze afvalligen die de agressie versterken van de Joden, Amerikanen en andere Kuffar in de Moslimlanden, en hebben het voor hen mogelijk gemaakt om de rijkdom van de Moslimlanden te plunderen. Ook moet vermeld worden dat de Kufr van

15

afvalligheid erger is dan de oorspronkelijke Kufr, volgens de consensus (Ijmaa’). Bovendien, zoals we eerder hebben vermeld, kan niemand de geldigheid ontkennen van het bevechten van de Joodse indringers behalve als diens hart en inzicht gesloten werd van de Waarheid. Maar echter, de geldigheid van het bevechten van de Kafir heerser en hun supporters is onduidelijk voor vele Moslims en wordt ontmoedigd en in twijfel getrokken door vele geleerde huichelaars. Voor die redenen, benadrukken we deze noodzakelijkheid om deze hinderende verplichting (Jihad) te herleven en om de Moslims te richten naar het zich geestelijk en lichamelijk voor te bereiden voor deze plicht. NM: Wat is uw antwoord aan de Sheikhs die hun volgelingen onderwijzen dat zulke operaties evenwijdig zijn met het plegen van zelfmoord, en dat het slechts vervalt in schade en vernietiging op de Palestijnse Moslims? Shaykh: Hoewel ik enkele opmerkingen heb op deze operaties die uitgevoerd zijn door bepaalde jongeren in Palestina door henzelf op te blazen met bommen in opdracht om Jihad te voeren tegen de Joden en om erge schade toe te brengen in hun rijen, ben ik het niet eens met degenen die het beschouwen als zelfmoord en dat de uitvoerder naar het Hellevuur zal gaan. De reden hierachter is dat het onderzoek van het bewijs in de Shari’ah, erop wijst dat het wrede dreigement van de Hel vanwege de zelfmoord, eerder voor de persoon is die zichzelf doodt in protest tegen de Wil van Allāh, of uit vrees en ongerustheid van Allāh’s Oordeel, of dat hij de dood verspoedigt omdat hij ongeduldig was tijdens beproevingen of verwonding, etc. Zolang als de Moslim Monotheïst zulke operaties uitvoert, en niet vanwege één van deze motieven, dan mogen het zelfmoordoordeel en het scherpe dreigement, vermeld in de Hadith, niet tot die persoon gevoegd worden. Echter, hetgeen dat genoteerd zou moeten worden betreffende zulke operaties is dat er algemeen drukbewijs is die zelfdoding verbied onder welke omstandigheid dan ook, zelfs als het niet vanwege de bovengenoemde motieven was. En dus, waren deze operaties het onderwerp van onderzoek en Ijtihad (analogische conclusies) door geleerden. Het heeft haar analogen en aanvullingen in vroegere boeken van jurisprudentie, bijvoorbeeld, het kan in overeenstemming zijn met de beroemde kwestie van Tatarrus (Dekking). Ik heb dit probleem in detail onderzocht in een fatwa, waarin ik tot de jeugd die over zulke operaties gaan richtte om de zaak wettelijk en serieus te bestuderen. Het waarschuwde die jongeren op bepaalde kwesties, de meeste belangrijke zijn de volgende: 1. Inspanning zou moeten worden gemaakt in het benutten van de laatste technologische methoden, zoals bomapparaten op een afstandsbediening of tijd-

16

apparaten, welke het aantal slachtoffers in de rijen van de Mujahideen verminderen, want dit is verplicht op hen als het haalbaar is. Dit omdat de Mujahid broeder een waardevol juweel in deze tijd is en niet verspild mag worden voor doelen die geeist kunnen worden zonder het verlies van dit type. 2. Deze operaties zouden moeten worden gefocust op militaire doelen welke de vijand beangstigen en het zou het stralingsbeeld van de Islamitische Jihad zichtbaar moeten maken door het opzettelijk doden van kinderen en hun soorten te vermijden, waarvan de Wetmaker (subhannahu wa ta’ala) ons voor beval om te ontwijken, behalve in de verhinderde noodzakelijkheid, zoals in de Hadith overgeleverd door As-Sa'b bin Jaththama in Boekhari: "De Profeet (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) liep langs me in een plaats genaamd Al-Abwa; of Waddan, en werd gevraagd of het toegestaan was om de Mushrik (polytheïst) strijders aan te vallen in de nacht met de kans van het blootstellen van hun vrouwen en kinderen aan gevaar. De Profeet (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) antwoordde, ‘Zij (dwz. de vrouwen en kinderen) zijn van hen (dwz. de Mushriks).’ Ik heb de Profeet (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) ook horen zeggen, ‘De wet van Hima2 is ongeldig behalve voor Allāh en Zijn Boodschapper (salla Allāhu ‘alayhi wasallam).’ 3. Het motief achter zulke operaties zou moeten zijn om een waar belangrijk en algemeen Maslaha (voordeel) te vestigen, of om een ware Mafsada (verderf) te verwijderen, niet een twijfelachtige, die niet verwijderd kan worden op een andere manier. Wat betreft het uitvoeren van deze operaties om een Kafir te doden die gedood kan worden met een pistool of wapen, dan is het opofferen van jezelf niet toegestaan omdat het niet een noodzakelijkheid is en omdat het volbracht kan worden met andere middelen. In het kort samengevat, hebben onze geleerden Fatwas gegeven die operaties toestaan, welke gelijk en vergelijkend zijn aan deze, waarbij een groot, waar verderf verwijderd kan worden en via geen andere methode. Echter, de bewering van enkele Sheikhs dat deze Jihadische operaties slecht vervallen in bloedvergieten op de Moslims is het typische scepticisme van degenen die de Jihad in de steek laten, overal en niet slechts in Palestina. Als de Moslims aandacht schonken en die soorten beweringen in acht namen, dan zouden ze nooit herleven en geen vlag van Jihad zal geheven worden. Hoe heeft Allāh’s Deen ons bereikt en hoe hebben we het oosten en het westen veroverd, ware het niet voor de ledematen en het bloed van de vorige Mujahideen? Hoe kan er Jihad zijn zonder bloedvergieten? Hoe kan bloed gespaard worden zonder dat bloed dat wordt vergoten? Hoe kan Jihad volbracht worden zonder opoffering en bloed? Zei Allāh (subhannahu wa ta’ala) niet:

17

“Voorzeker, Allāh heeft van de gelovigen hun levens en hun bezittingen gekocht in ruil voor het Paradijs. Zij vechten voor de zaak van Allāh en zij doden en worden gedood…”[Surah 9; 111] En Hij zei ook: “Laat die (gelovigen), die het leven van deze wereld offeren voor het Hiernamaals, voor de zaak van Allāh strijden.En wie voor de zaak van Allāh strijdt, en gedood wordt of overwint, Wij zullen hem een grote beloning geven.”[Surah 4; 74] Samen met vele andere verzen en Hadiths welke de valsheid en onwettigheid in de kritische houding onthullen van degenen die zorgwekkende nieuws verspreiden, zij die aangesteld zijn in de Moslimrijen om de Jihad in de steek te laten. Waarlijk, Allāh zegt de Waarheid en leidt naar het Pad. NM: Ongetwijfeld is het verboden om vredesverdrag te hebben met de Joden terwijl zij een Moslimland bezetten. Maar wat is het legale oordeel op degenen die het doen, en op degenen die de Joden steunen in het bestrijden van de Islamitische Beweging dat Jihad uitoefent binnen Palestina? Shaykh: De werkelijkheid van deze verdragen welke bekrachtigd zijn met de Joden, is dat ze Kufr verdragen zijn. Met respect tot de regeringsregimes welke het uitvoeren; het “is inderdaad een toevoeging aan ongeloof.” [Surah 9; 37] Dit is toegevoegd aan de regimes’ andere vormen van Kufr zoals het maken van wetten naast Allāh’s Wetten of het intrekken van de Bevelen van Allāh, het aanvallen van Allāhs Awliya’, het beledigen van Allāhs Deen, en vele andere vormen waarin ik verderga, in detail opneem en vaststel met bewijzen in mijn werken. Dit ‘vrede’ proces is in werkelijkheid geen tijdelijk legaal verdrag gelijk aan datgene welke gewoonlijk gehouden werd tussen Moslims en hun vijanden in het verleden vanwege een noodzakelijkheid. Eerder, zijn het overeenkomsten en verdragen van broederschap, vriendschap en ware permanente affiliatie met de Kuffar. Zij zijn in principe gebaseerd op het stoppen en verbieden van de Jihad tegen de Kuffar, één van Allāhs verplichtingen op deze Ummah. Deze verdragen rusten op een alliantie met de vijanden van Allāh, en op het bewaken en steunen van hen tegen de Monotheïstische Mujahideen. Inderdaad, dit wordt nu uitgevoerd door geheime diensten in de regimes en autoriteiten welke zich verbroedert heeft met de Joden, waarbij zij de Joden assisteren tegen de Monotheïst in overeenstemming met de geheime overeenkomsten opgenomen in het ‘vrede’ verdrag. Deze geheime overeenkomsten garanderen de strijd tegen terrorisme, de titel gegeven aan Jihad, door middel van een militaire samenwerking in dit veld, uitwisselen van informatie en bekwaamheid en door het samenzweren voor de Mujahideen en hen in een hinderlaag te lokken. Zulke daden leiden zijn doener naar totale desertie van Islam (afvalligheid), zoals verwoord door onze geleerden onder de overtredingen van Islam, door te

18

zeggen: “Het steunen en assisteren van de polytheïsten tegen de Moslims is Kufr.” Ze stellen boeken en beschouwingen samen, gevuld met helder en duidelijk bewijsmateriaal om dit te ondersteunen, onder de meest heldere van deze is Allāhs Uitspraak: “En als iemand onder jullie hen neemt als Awliya’ (vrienden, beschermers, helpers, etc), dan is hij inderdaad één van hen.” [Surah 5; 51] NM: Hoe bekijkt u de situatie op de Jordaanse arena? Shaykh: De situatie in Jordanie is gelijk aan de rest van de Moslimlanden die overmand werden door Kaffir heersers die de Wetten van Allāh introkken en hun Kufr wetten en ideologiën op de mensen oplegden, en dus hunzelf, niet Allāh, het gezag gaven om wetten te makken, te heersen, te bevelen en te verbieden naast Allāh. Ze onderwierpen onze landen aan ruime Kufr, atheïsme en corruptie en maakten het mogelijk voor de vijanden van Allāh om onze rijkdom en vermogen uit te buiten. Tegelijkertijd, ketenden en vielen ze de oprechte “Dai’yas” aan; de Oproepers naar Allāh, die streven om de Ummah naar haar roem terug te brengen. Wat betreft de Dai’yas van onheil en Irjaa’, die hier talrijk zijn, de regering is tevreden met hen. Zij zijn vóór de verkiezing voor Wetgevende Raad, waarin zij gewend zijn aan deel te nemen. Toch, kondigden zij dit keer hun boycot en bleken ze het niet eens te zijn met de regering. Dit is bij wijze niet van de verklaringen van Al-Baraa’ ten opzichte van door de mens gemaakte wetten en het niet geloven in de polytheïstische Democratie en andere systemen die de Tawheed tegenspreken. Dat is, omdat deze onenigheid niet het soort was die gepraktiseerd werd door de Profeten ten opzichte van de vijanden van de Shari’ah, maar eerder, is het een dwaze en vernederende onenigheid, vertegenwoordigd door een onnozele oppositie die roept voor de diepgewortelde Democratie en de expansie in haar toepassing. Ze kunnen hieraan een onbeduidende wereldse verzoek toevoegen die zich niet aanpast aan hun enorme slogans die de mensen misleidt. De meest intense escalatie volgens hen is deze wettelijke oppositie die plaatsneemt zonder de wet te schenden of af te staan, of door regeringsbeleiden te bekritiseren. Echter, met respect tot de Taghut zelf (dwz. de koning), zij beschermen hem zodat hij niet geraakt kan worden; in feite prijzen en complimenteren ze hem zonder schaamte of verlegenheid. Aldus, wat voor goeds kan gehoopt worden van zulke mensen? Hun voornaamste persoonlijkheden die behoren tot bepaalde Irjaa’i groepen onthouden zich niet van het federaliseren met secularisten, nationalisten, socialisten, Ba’thisten en communisten, omwille van waardeloze verzoeken. Dit wordt gepraktiseerd ter wille van datgene welke zij de Nationale Eenheid noemen, welke één van de vaandels is van de blinde Jahiliyah, waar Islam voor

19

gekomen is om te vernietigen, maar deze mensen streven erna om het te herleven. Aldus kennen deze mensen de ware godsdienst van de Boodschappers niet, noch begrijpen ze de betekenis van La ilaha ilAllāh, noch handhaven ze haar implicaties en sterkste banden die scheidt tussen vader en zoon, vrouw en echtgenoot en de man en zijn bloedverwanten, gebaseerd op de Aqeedah en Deen. Evenredig aan deze mensen, vinden we Salafi huichelaars die de leiding nemen over slechte posities aan de heersende Taghuts, en hun inspanning en tijd toewijden aan het verdedigen van hen, het rijzen van vals scepticisme om hen te beschermen en om hun Kufr te matigen. Al deze afgesplitste Kufr en heldere Shirk, is volgens hen ‘Kufr doona Kufr’ (kleine Kufr). Aan de andere kant, specificeerde een andere groep van hen zich en wijdde zich toe aan het zich verzetten tegen de Da’wah voor Tawheed, door het beeld van haar verspreiders te beledigen en te vervormen. En door hen te beschuldigen van extremisme en Takfeer en het te beschrijven als hedendaagse Khawarj, welke het typische verwijt en aanval van de Irjaa’i mensen is op Ahlus-Sunnah. Dit vindt plaats in een tijd waarin de regeringen de mensen weggejaagd hebben van hun godsdienst, door hen bezig te houden met het rennen achter hun dagelijks brood en door hen bezig te houden met de stijgende hoge kosten voor levensonderhoud, tengevolge van de regime’s plundering van de rijkdom van de Ummah; en door het te overstromen met hoge schulden aan de buitenwereld, kan het regime haar onderwerping aan de vijanden van de Ummah rechtvaardigen. Tenmidden van dit schuim, blijft hoop vastgezet aan de groeiende oproep van Tawheed. We vragen Allāh om deze Da’wah te zegenen, haar volgelingen te verenigen en om het een beschermer en een helper te verlenen. NM: Er zijn vele disputen tegenwoordig over de geldigheid van het verklaren van Jihad tegen de vijanden van Allāh die Zijn Shari’ah vervangen. Wat is de Sheikhs’ standpunt betreffende dit? Wat zijn de essentiële en realistische omstandigheden om het initiatief te nemen voor Jihad onder de huidige ondergeschikte voorwaarde die ervaard is door de Moslim Ummah? Shaykh: Ik geloof en verkondig continu dat het uitvoeren van Jihad tegen de vijanden van Allāh die Zijn Shari’ah vervangen en de Ummah overweldigen, tegenwoordig één van de belangrijkste verplichtingen is die de belangstelling van de Moslims zou moeten hebben. In feite, naar mijn mening, is het belangrijker dan dat en de voorkeur wordt gegeven boven de Jihad tegen de Joden die Palestina bezetten, zoals bovengenoemd.

20

Allāh (subhannahu wa ta’ala) zegt: “bestrijdt dan de leiders van het ongeloof – want waarlijk, hun eden zijn niets – opdat zij mogen ophouden.” [Surah 9; 12] In Sahih Al-Boekhari en anderen, zei 'Ubada bin As-Samit (radia Allāhu ‘anhu): "De Profeet (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) riep ons en we gaven hem de Bai’a (eed voor Islam), en onder de voorwaarden, waarop hij de eed van ons nam, was dat we moesten luisteren en gehoorzamen (naar de bevelen van een Moslimheerser) zowel in tijden wanneer we actief waren en in tijden waarin we uitgeput waren, en in onze moeilijke tijden en in gemak en om gehoorzaam te zijn aan de heerser en hem zijn recht te geven, zelfs als hij ons niet onze recht geeft, en om hem niet te bevechten tenzij we zien dat hij openlijke Kufr (ongeloof) heeft, waarvoor we een bewijs met ons hebben van Allāh.” Allāh (subhannahu wa ta’ala) zei: “En bestrijdt hen totdat er geen Fitnah (ongeloof en polytheïsme) is en de godsdienst geheel voor Allāh alléén is.” [Surah 8; 39] Daarom, als een deel van de Deen voor Allāh is en een deel voor de heersende Taghuts, wordt het strijden verplicht totdat de Deen helemaal voor Allāh alléén is. Met grotere reden, hebben zij al het wetgevende en andere autoriteiten voor hen gemaakt en niet voor de Deen van Allāh, zoals gedicteerd door hun Kufr grondwetten. Bovendien, heb ik bewijzen getoond die verplichten tot het omverwerpen van Kafir heersers, het afscheiden van hen en het in opstand komen tegen hen, en het vechten tegen hen totdat zij vervangen zijn. De bewijzen hiervan zijn talrijk in het Boek en de Sunnah, evenals de duidelijke en expliciete uitspraken van de geleerden van deze Ummah. Ik heb de Moslims geroepen om te streven naar het verenigen van hun inspanningen en het één maken van hun rijen voor deze reden, om de oprechte geleerden van deze Ummah aan het hoofd te stellen van het leiderschap voor de jongeren in deze grote zaken, en om elke serieuze inspanning te maken in het voorbereiden, zowel lichamelijk en geestelijk, voor deze edele taak. De inspanningen van deze Ummah moeten hierop concentreren omdat het de verantwoordelijkheid is van de gehele Ummah. Het is daarom vereist dat we daarvor een inspanning maken in het voorbereiden, voornamelijk omdat de Ummah lijdt aan verdeeldheid en aan wanorde in haar bronnen en bekwaamheden gedurende tijden van ondergeschiktheid en tijden waarin de gevestigde Imam (dwz Khalifah), die het zal herenigen en het samen zal brengen afwezig is.

21

In het kort, is de serieuze en integrerende groepswerk in dit veld verplicht en vereist en verdient het meer voorbereiding en provisie dan andere plichten. We moeten het ook de voorkeur geven boven individueel werk, maar dit betekent niet dat individuele inspanningen ongeldig zijn als ze gebaseerd waren op een correcte wijze, juiste jurisprudentie, inzicht in de werkelijkheid en kennis over de balans van Al-Masalih (voordelen) en Al-Mafasid (nadelen). Volgens het principe dat verklaart dat de verplichte voorwaarde de taak is van de bekwame persoon verschillend is van de de toegestane voorwaarde, is Jihad een religieuze verplichting die toegestaan is en kan niet worden gearresteerd noch afgeschaft tot de Dag des Oordeels. Met betrekking tot dit principe, kan iemand weten wat we bedoelen wanneer we de verplichting van Jihad vergelijken aan die van de Zakat, aangezien de afscheiding in opdracht om deze Taghuts omver te werpen en te onderwerpen en om de Islamitische Staat op te richten een enorme inspanning is die voorbereiding vereist, welke passend is aan dit kritieke doel, door veelomvattende studie van de huidige staat van zaken en juiste timing. Daarom is het niet de taak van de bekwame om Jihad uit te voeren als zij zich er niet strikt voor hebben voorbereid. Evenzo, is de Zakat niet gepast totdat het Nisab (minimum omvang van bezit) bereikt en totdat haar specifieke tijd elk jaar komt. Deze discussie over vergelijkingen is met betrekking tot de Luzoom (noodzakelijkheid) en Wujoob (verplichting) van daden. Voor zover Jawaz (toelaatbaarheid) en Mashrooi’yah (wettigheid) van Jihad belanghebbende is, dan hou ik me nog vast aan mijn Da’wah ten opzichte van veelomvattende werk en ik ontken de wettigheid van de alomvattendheid van Jihad tegen de vijanden van de Ummah niet, zelfs als het vechten hen niet veranderde. Het is toegestaan voor de Moslim om de vijand alleen te bevechten zoals aangeduid door Abu Bakr As-Siddiq (radia Allāhu ‘anhu) in zijn uitspraken betreffende de afvalligen. Het is ook toegestaan om hen te bevechten te midden van troepen of guerilla’s zoals in het verhaal van Abu Baseer (radia Allāhu ‘anhu) en in de talrijke Hadiths welke de duidelijke factie vermelden die de Deen van Allāh vestigen en voortgaan met het vechten tot het Laatste Uur, niet getroffen door degenen die het contrasteren noch degenen die het in de steek laten. Allāh (subhannahu wa ta’ala) zei: “Strijd daarom (o Mohammad) voor de zaak van Allāh, je wordt niet belast (verantwoordelijk gehouden) behalve voor jezelf, en spoor de gelovigen aan (om naast jou te vechten).” [Surah 4; 84] Daarom, is Jihad een geldige daad van aanbidding die in elke tijd toegestaan is. Het is de school die de gelovigen onderwijst en het is het symbool dat bloeit en toegeeft aan Al-Qai’da Al-‘Areeda (de Brede Basis) waar vele Sheikhs op wachten, over oproepen en als voorwaarde opleggen voor het initiatief van Jihad. Daarom mag het niet worden onderbroken noch zou de Ummah het moeten negeren.

22

Evenzo, mag de verplichting van Zakat niet worden belemmerd vanwege de afwezigheid van de Imam (dwz, Khalifah) of andere redenen. Zelfs als het niet verplicht wordt totdat Nisab bereikt wordt en totdat het precies een jaar passeert, is Sadaqah (liefdadigheid) in algemeenheid toegestaan in elke tijd en de mensen zouden niet mogen worden belemmerd noch het betalen ervan in de steek laten. In feite, hebben enkele geleerden de toelaatbaarheid van het verspoedigen van het betalen van Zakat voor haar tijd vanwege een behoefte voorgeschreven, zoals gepraktiseerd door de Profeet (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) met de liefdadigheid van Al-Abbaas. Wees ervan zeker dat dit begrepen wordt en onderscheid onze uitspraken van de uitspraken van degenen die de Jihad in de steek laten. NM: Welke methodologie is de basis van Shaykh Al-Maqdisi’s denkwijze?Hoe verschilt het van de methodologie van de geleerden van de Saudische familie? Shaykh: Ik heb geen persoonlijke denkwijze behalve die van de Vrome Voorgangers, moge Allāh tevreden met hen allen zijn, de volgelingen van de ‘Aqeedah van Al-Firqah An-Naajiah (de Geredde Groep), Ahlus-Sunnah wal Jama’ah. We leggen de nadruk op Tawheed en zijn implicaties, rechten en sterkste banden, evenals het confronteren van alle soorten Shirk, in het bijzonder de tijdelijke Shirk met zijn Kufr manifestaties. We houden ons ook vast aan de middenweg, de weg van de vroege mensen van deze Ummah, zonder neiging van de weg van de gelovigen naar extremisme of nalatigheid. Het onderscheidende kenmerk van onze Da’wah is de publiekelijke verklaring en adoptie van het credo van Ibrahim, door Al-Baraa’ te bekennen aan de Kuffar en hun valse afgoden en geloofsovertuigingen. Dit conformeert met de factie die de Deen van Allāh vestigt, ‘zichtbaar door de waarheid’, we vragen Allāh om van onder hen te zijn. We hebben een afkeer aan de walgelijke eenzijdigheid, welke de Ummah splitst in groepen en sekten. We beschouwen ons als soldaten van Tawheed en dienaren van de Shar’iah. We nodigen alle Moslims uit na onze Da’wah en we houdens ons strikt vast aan het Boek en de Sunnah. Wanneer we een oprechte en Jihadi leiderschap vinden dat ons leidt met de leiding van het Boek en de Sunnah richting het steunen van de Deen van Allāh, sluiten we ons erbij aan en worden we hun soldaten, supporters en volgelingen. We motiveren de jongeren om kennis van de Shari’ah te zoeken en hun toestandszaken te waarnemen. We roepen voor de vestiging van Allāh’s Heerschappij op aarde, door extensieve voorbereiding voor de Jihad tegen de Kafir heersers, waar we Kufr op vestigen samen met hun duivelse geleerden die hun trouw en steun aan hen gaven, hun bedrog verfraaien en met valse dwaalbegrippen discussiëren in bevel om hun Kufr te vereenvoudigen en hun tronen te stabiliseren.

23

We geloven ook in de absolute geldigheid van Jihad en in het verstoten van de overtreders en om het te veranderen met de hand, welke die personen grondige methoden leverde, correcte jurisprudentie en zien het verschil tussen de balans van Al-Masalih en Al-Mafasid. Daarom zijn de vijanden van Allāh niet tevreden met ons, noch zijn wij tevreden met hen. Zij zijn continu aan het beramen tegen ons en onze broeders die deze weg volgen. Uit bovenstaande wordt de onderscheiding van onze methodologie van die van de geleerden van de Saudische familie helder. Die geleerden hebben de eed gegeven aan de Taghut, hun levens verspild in zijn verdediging en gebruikten hun kennis om zijn kroon te verzekeren. Uit al-Nida Magazine

24

Inleiding

“Dit is onze ‘aqīdah6. Een ieder die twee ogen bezit laat hem dan lezen en een ieder die een gehoor bezit, laat hem dan luisteren!” Alle lof is voor Allāh, de Heer der werelden, de Meest Medelevende en de Meest Barmhartige, de Meester op de Dag des Oordeels. Moge de salah7 en de salām8 met de zegel der Profeten en Boodschappers zijn en met al zijn familieleden en metgezellen. Verdergaand: Dit is een samenvatting van datgene waarmee we geloven en Allāh aanbidden, van de meest belangrijkste gebieden van de dīn9. Ik schreef het in mijn gevangeniscel nadat het me bereikt had, dat er enkele mensen waren die dingen aan ons toeschreven en woorden in onze monden stopten, welke we nooit hebben gezegd – in het bijzonder, in de gebieden van kufr10 en imān11. Hiervoor was ik nooit bezorgd met het schrijven over de soortgelijken van dit onderwerp. Dat is omdat onze geleerden daarin hebben voldaan en vervuld.

En ook omdat de zoeker van waarheid die eerlijk is, in staat is om bekend te worden met onze verklaringen (standpunten) uit onze gedetailleerde boeken. (Ik was niet bezorgd met dit) totdat het van me verzocht werd door enkele van de broeders in tawhīd12 die ons vaak bezoeken in de gevangenis. Dat was nadat zij mensen tegenkwamen die niet duidelijk waren over onze verklaringen (standpunten) in enkele gebieden van kufr en imān,. Daarom haastte ik me en gaf antwoord aan dat edele verzoek van die broeder voor de zaak van het samenvatten van de kwesties. En om (anderen) vertrouwd te maken met de algemene en belangrijkste dingen, dat we geloven en geloof in hebben. Misschien dat ik daardoor, de deur kan dichtmaken op degenen die spelletjes zoeken in enkele gegeneraliseerde (verklaringen -standpunten) of ons citeren als het hebben gezegd van datgene welke we niet hebben gezegd, of aan ons toeschrijven en ons houden aan implicaties die niet van onze weg zijn – voornamelijk het feit geven dat ik weet dat vele beginnende studenten van kennis toegang hebben tot onze boeken en dat enkele kwesties hen kunnen verwarren – in het bijzonder enkele van de itlāqāt13 (alle inclusieve – onbeperkte

6 Credo (Geloofsovertuiging). 7 Gebed. 8 Vrede. 9 Godsdienst (Islam). 10 Ongeloof. 11 Geloof. 12 De eenheid van Allāh, betekent dat Allāh geen partners noch ouders heeft. 13 Alle inclusieve/onbeperkte uitspraken.

25

verklaringen) en generalisaties die zij kunnen lezen in onze da’wah boeken, waar we in vele van hen de tāwāghīt en hun soortgelijken van de wetgevers adresseren en hun allianties van de legers van shirk14 en partnerschap en degenen zoals hen waarvan Allāh (ons) opgedragen heeft om afschuw aan te verklaren en om hen te bekritiseren. En dus hebben we waarschijnlijk enkele teksten van dreiging15 (teksten die dreigen met straf voor bepaalde daden) onbeperkt gehouden en op hun duidelijke betekenis zonder interpretatie. Of misschien hebben we oordeel gegeneraliseerd op een bepaalde soort daad en dus, was de zwakke student van kennis niet in staat om onderscheid te maken tussen dat en het oordeel uit te brengen op specifieke individuen. Misschien hielden we enkele alomvattende onbeperkte verklaringen op hun duidelijke betekenissen zonder enige nadere toelichting en interpretatie zodat het effectiever zou zijn in het afweren van degenen die geadresseerd werden – van degenen wiens steunpilaar streeft naar concessies en eindpunten die de vernietigende zonden veroorzaakten om gekleineerd te worden. Dat werd allemaal gedaan (door mij) in het volgen van het voorbeeld van het pad van vele van de salaf16 in het generaliseren van de dreigteksten net zoals Allāh de Allerhoogste hen heeft gegeneraliseerd – en hen heeft doorgegeven zonder enig geschil betreffende zijn interpretatie. Dat is zodat het effectiever is in het afweren, zoals Allāh, de Allerhoogste wilde. Voorzeker, een daad van ongehoorzaamheid waaraan Allāh een vloek heeft toegevoegd is niet zoals andere (daden van ongehoorzaamheid). En zeker, een daad die Allāh beschreven heeft en die de Boodschapper van Allāh (salla Allāhu ‘alayhi wasallam) kufr heeft genoemd is niet zoals andere daden. (Dit is de kwestie) tenzij, het echter gevreesd wordt dat degenen die geadresseerd zijn het niet zullen begrijpen, en dus daarvoor in die kwestie toevlucht genomen hebben in toelichting (tafsīl17) en dit is hoe we zijn in onze gedetailleerde boeken. Evenzo, weet ik dat sommige van de extreme mukaffirah een greep krijgen op enkele van hetgeen we geschreven hebben voor het doel van het zoeken naar datgene welke steun geeft aan hun wegen – en ik ben er volledig van overtuigd dat indien ze oprechte zoekers van de waarheid waren, zij dan niet in staat zouden zijn om te stuiten op iets waarnaar ze streven – tenzij ze mij verkeerd wilden citeren.

14 Het plaatsen van partners in de aanbidding naast Allāh. 15 Teksten die dreigen met bestraffing voor bepaalde daden. 16 Vrome Voorgangers. 17 Toelichting.

26

Evenzo, weet ik dat vele van onze tegenstanders van de Murji’ah18 van deze era en degenen die op hen lijken, (onze boeken) onderzoeken – niet opzoek naar de waarheid, maar eerder op zoek naar alomvattende gegeneraliseerde uitspraken die wij zelfs misschien citeren van enkele geleerden, imāms en oproepers. Dat is zo, opdat zij hen (die uitspraken) kunnen toeschrijven tegen ons – geheel in hun inspanningen om onze oproep te verwarren door betekenis te geven aan onze woorden welke het niet bevat en in bevel om implicaties op ons te plaatsen die wij niet steunen. Aldus zeg ik tegen hen allen: “Vrees Allāh en zeg woorden die waar zijn en herinner de hadīth van al-Mustafā 19 (de Profeet salla Allāhu ‘alayhi wa sallam)”: “Een ieder die over een gelovige zegt wat niet in hem is, Allāh zal hem plaatsen in het pus van de inwoners van het vuur totdat hij het terugneemt.” Ik kondig openlijk aan zonder enige aarzeling: Elke uitspraak die ik gezegd heb in mijn geschreven werken, of ze uitgekomen zijn of op een dag zullen uitkomen, als het met hetgeen dat in tegenstelling is van het Boek en de Sunnah en van me verborgen werd, dan ben ik de eerste die het terugneemt en verklaar ik mezelf ervan vrij en ik zal vasthouden aan die tekst met mijn kiezen. Degenen die deze pagina’s leest zal zien dat vele van onze woorden duidelijk beïnvloed zijn – neen misschien zelfs woord voor woord – door datgene welke herhaald werd in al-‘Aqīdah at-Tahawiyyah of al-Wāsitiyyah20 en soortgelijke boeken. Dat is niet iets vreemds, want we werden diep beïnvloed door deze boeken in het begin van onze zoektocht (naar kennis) en door de gunst van Allāh; we hebben hen zowel herhaaldelijk bestudeerd als onderwezen. In die boeken, zouden onze geleerden naar enorme lengten gaan in het uiteenzetten van de kwesties van hun tijden die vergroot waren in hun beproeving (het ver en wijd verspreiden) en in behoefte waren van het worden uiteengezet in bevel om de groepen te weerleggen van de sekten die afweken van het pad van ahlus sunnah wal-jamā’ah – of wegens een innovatie die wijdverspreid werd in die dagen. Samen met dat, zul je hen andere kwesties snel zien samenvatten en doorgeven vanwege het kleine bedrag van geschil of verwarring welke in hen was op dat moment. Misschien zouden ze kwesties vermelden van jurisprudentie, in de loop van hun discussie in die zaken. Dat was opdat Ahlus Sunnah onderscheid kon worden van de mensen van innovatie

18 People who separate faith from acts. 19 Propehet Muhammad, صلى اهللا عليه و سلم 20 Books of aqīdah (creed).

27

en zodat afschuw van hen opgenomen kon worden – zelfs als het was in die aanvullingszaken van jurisprudentie, die zich hoofdzakelijk uitbreidde van een fundament dat de mensen van innovatie alleen waren in shadh21. In deze papieren hebben we geprobeerd, slechts zodat we niet alles behandelt hebben van wat die boeken vermelden in de geloofskwesties, maar eerder, hebben we ons geconcentreerd op bijzondere gebieden waarin we veel verwarring hebben gezien en waar menging om ons heen is gestegen in deze tijden - of in de kwesties waarvan we vreesden dat ze aan ons toegeschreven worden – indien dat alreeds nog niet gebeurd is – van dingen die we niet gezegd hebben. We vragen Allāh om onze inspanningen te accepteren en onze daden oprecht te maken voor Zijn Edele Gezicht en om ons stevig te maken op de ‘aqīdah van de geredde groep ahlus sunnah wal-jamā’ah en om ons te maken van de Triomfantelijke groep. Hij is onze Beschermende Vriend en wat een goede Beschermende Vriend en Beschikker van zaken is Hij zeker!

21 Bezit

28

De Tawhīd van Allāh

We zeggen betreffende de tawhīd van Allāh dat Allāh één is zonder enige deelgenoten – niet in Zijn Heerschappij, Goddelijkheid, noch in Zijn namen en eigenschappen. Aldus is er geen schepper naast Hem en geen Heer naast Hem. Er is geen schenker van voorziening, geen meester, en niemand die beschikt over de zaken in dit bestaan behalve Hij. We kiezen Allāh de Geprezene uit in Zijn daden, net zoals we Hem eveneens uitkiezen in onze daden. En dus selecteren we Hem in onze daden van aanbidding en in onze intentie en wil – want er is niets dat aanbeden wordt in waarheid behalve Hem, de Geprezene – en dus getuigen we net zoals Allah voor zichzelf getuigde, evenals de Engelen, en zij die met kennis begiftigd zijn – zoals Hij altijd zijn schepping onderhoud met rechtvaardigheid – (we getuigen dat) er niemand is die het recht heeft aanbeden te worden behalve Hij, al-Azīz22, al-Hakīm23. (We zeggen dat) terwijl we bevestigen wat dit machtige woord bevestigd van het selecteren van de aanbidding voor Allah alléén evenals zijn noodzakelijke implicaties en rechten. (en we zeggen dat terwijl we ook datgene ontkennen dat het ontkend van de soorten shirk en partnerschappen en datgene welke daarachter volgt. En we geloven dat het doel waarvoor Allah de creatie schiep (het aanbidden van Hem alléén) is, zoals de Allerhoogste zei:

@بدونوما خلقت الجن والإنس إلا ليع

“En Ik heb de Djinn’s en de mens slechts geschapen om Mij te dienen.”24 En we roepen op tot het uitkiezen van Hem, de Verhevene, voor alle soorten van aanbidding zoals de teraardewerping of het buigen of zweren of de tawaf25, of opoffering of het slachten of het smeken of wetgeving of andere dan dat.

22 De Almachtige 23 De Alwijze 24 Adh-Dhāriyāt, 56 25 Rondlopen (om de Ka’ba)

29

ال شريك له ● قل إن صالتي ونسكي ومحياي ومماتي لله رب العالمني وبذلك أمرت وأنا أول المسلمني

“Zeg:”Voorwaar, mijn salat, mijn aanbidding, mijn leven en mijn sterven zijn opgedragen aan Allah, Heer der Werelden. Hij heeft geen deelgenoten, en dat is

mij bevolen (te verkondigen). En ik ben de eerste van de Moslims.”26 En het bevel van de Heer, de Verhevene omvatten beiden het universele en wetgevende bevel. En dus daarvoor, net zoals Hij, de Verhevene alléén is in het goddelijk besluit/het universele heersen – is Hij daarin de Ene die beschikt over de zaken in het universum en de Ene die erin oordeelt wat Hij wil, zoals in overeenstemming met zijn wijsheid. Evenzo, selecteren we Hem de Geprezene in Zijn wetgevende heersing. Daarom associëren we dus niemand in Zijn heersing noch in Zijn aanbidding.

أال له الخلق واألمر تبارك الله رب العالمني“Voorzeker, aan Hem behoort de creatie en het bevel. Gezegend is Allah de Heer

der Werelden.”27 Daarom is het halāl28 datgene welke Allah halāl maakte en het harām29 is wat Hij harām maakte.

إن الحكم إال لله أمر أال تعبدوا إال إياه“Het oordeel is slechts aan Allah. Hij beveelt dat jullie niets aanbidden behalve

Hem.” 30

En dus is er geen wetgever in waarheid behalve Hem, de Verhevene, de Allerhoogste. We verklaren vijandschap en afschuw en we verwijderen en zijn ongelovig in elke wetgever naast Hem - en dus zoeken we niemand naast Hem als een heer, en we nemen niemand naast Hem de Geprezene als een

26 Al-Anām, 162-163 27 Al-A'raf, 54 28 Toegestaan. 29 Verboden. 30 Yūsuf, 40

30

Beschermende Vriend en we zoeken geen andere dīn naast de Islam. Daarvoor (met dat), een ieder die een oordeel en wetgever neemt naast Allah de Verhevene – hem daarin volgt en met hem traverseert in zijn wetgeving die in tegenstelling is van de wetgeving van Allah, heeft dan een heer genomen naast Allah en een andere religie gezocht naast Islām. De Allerhoogste zei:

وإن الشياطني ليوحون إلى أوليآئهم ليجادلوكم وإن أطعتموهم إنكم لمشركون“En voorzeker, de Shayaatin inspireren hun vrienden (van mensheid) om te

disputeren met jullie, en indien jullie hen gehoorzamen, dan zouden jullie zeker Mushrikoen (polytheïsten) zijn.” 31

En de Allerhoogste zei

اتخذوا أحبارهم ورهبانهم أربابا من دون الله“Ze namen hun Rabbis en Monniken als heren naast Allah.” 32

Tawhid al-Asma' was-Sifaat

Evenzo, selecteren we Hem de Geprezene, in Zijn Namen en Eigenschappen. En dus is er geen gelijkenis, geen vergelijking, geen overeenkomst, geen gelijken en geen soortgelijk bij Hem, de Geprezene:

لله أحد الله الصمد لم يلد ولم يولد ولم يكن له كفوا أحدقل هو ا

“Zeg: “Hij is Allah, de Enige. Allah is de Enige van Wie al het geschapene afhankelijk is. Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt. En niet één is aan Hem

gelijkwaardig.” 33

31 Al-An'am, 121 32 At-Tawba, 31 33 Al-Ikhlas, 1-4

31

Hij, de Geprezene is uitgekozen met de eigenschappen van roem en voltooiing waar Hij Zichzelf mee beschreven heeft in Zijn Boek of waar Zijn Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) Hem mee beschreven heeft in zijn Sunnah. En we schrijven niemand van zijn schepping toe met iets van Zijn eigenschappen, noch ontlenen we namen voor hem (die persoon) van Zijn namen. We nemen geen gelijkenis voor Hem aan, de Geprezene, noch vergelijken we Hem met iets van de schepping noch wijken we af (door ontkenning) in de namen van onze Heer, de Geprezene. Eerder, geloven we in datgene waar Hij zichzelf mee beschreven heeft en wat Zijn Boodschapper (salla Allahu ‘alayhi wa sallam) Hem mee beschreven heeft – in werkelijkheid en niet figuurlijk – zonder verdraaiing, ontkenning, het vragen van ‘hoe’, of vergelijking.

وله المثل الأعلى في السماوات والأرض وهو العزيز الحكيم“…En aan Hem behoren de meest verheven eigenschappen in de hemelen en op de

aarde. En Hij is (al-‘Aziz) de Almachtige, (al-Hakim) de Alwijze.” 34

We ontkennen niets van Hem of datgene waarmee Hij, de Geprezene zichzelf beschreven heeft. We veranderen geen woord van zijn juiste plaats, noch treden we daarin terwijl we dingen interpreteren met onze meningen of dwaasheden brengen van onze fantasieën, en daarbij tanzīh35 gebruiken als een bewijs (in steun daarvan). Niemand heeft redding gevonden in Zijn dīn behalve degene die zich heeft onderworpen aan Allah de Machtige de Sublieme en Zijn Boodschapper (salla Allahu ‘alayhi wa sallam) en die de kennis verwijst van datgene welke onduidelijk voor hem is aan degene die het weet. Dat steunpunt op de Islam is voor niemand aangesteld behalve op de basis van onderwerping en overgave – en dus een ieder die in de kennis speurt van datgene waar hij voor gewaarschuwd was en niet tevreden was met zijn begrip over te geven, dan zullen zijn daden hem versluieren van de juiste imān en zuivere tawhīd. En we geloven dat Allah zijn boek openbaarde met duidelijke Arabische toespraak. Dus, doen we geen tafwīd36 van de betekenissen van de eigenschappen, maar eerder doen we slechts tafwīd van het ‘hoe’en zeggen we:

34 Ar-Rūm, 27 35 Allah vrij verklaren van alle onvolmaaktheden en gebreken. 36 Om de eigenschap te bevestigen maar te beweren dat niemand weet wat het betekent behalve Allah.

32

ن عند ربناآمنا به كل م

“Wij geloven er in, alles is van onze Heer.” 37 En we verklaren onze afschuw en vrijheid in het bijzijn van Allah van de ontkenning van de Jahmiyyah38 en de gelijkenis van de Mushabbihah39, (degenen die Allah met Zijn creatie vergelijken). En neigen we dus niet naar deze noch naar die, neen, we blijven stevig en in het midden net zoals onze Heer wilde - (we staan tussen verwerping en bevestiging want Hij, de Verhevene:

ليس كمثله شيء وهو السميع البصري“Niets is aan Hem gelijk. En Hij is de Alhorende de Alziende.”40

Daarom zal een ieder die niet op wacht was tegen ontkenning en gelijkenis, vervolgens glijden en niet de eigenlijke tanzīh bereiken. In dit gebied van credo, net zoals in alle andere gebieden, zijn we op datgene waar onze vrome voorgangers, , ahlus sunnah wal-jamā’ah, op waren. Van die geloofsbeluidenis is (er) datgene waar Allah (ons) van over informeerde in Zijn Boek en wat overgeleverd werd van vele wegen van transmissie van Zijn Boodschapper (salla allahu ‘alayhi wasalam) dat Hij boven Zijn hemelen is, gerezen boven de Troon zoals de Allerhoogste zei:

أمنتم من في السماء أن يخسف بكم األرض فإذا هي تمور

“Voelen jullie je er veilig voor dat Hij Die in de hemel is, jullie niet zal doen

wegzinken in de aarde? Zij begint al te schudden!” 41

37 Âl Imrān, 7 38 Ontkenners van de namen en eigenschappen van Allāh. 39 Degenen die Allah met zijn schepping vergelijken 40 Ash-Shūrā, 11 41 Al-Mulk, 16

33

En zoals is overgeleverd in de hadīth van de slavin dat de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasalam) haar vroeg: “Waar is Allah?” en ze zei: “In de Hemelen” En dus vroeg Hij, “Wie ben ik?” Ze antwoordde, U bent de Boodschapper van Allah.” Hij zei: Bevrijd haar, want zeker ze is een gelovige” – en dit is de waarheid waarin er geen twijfel is. Met dat, echter, bewaken we het net zoals onze vrome voorgangers het beschermden tegen valse gissingen – bijvoorbeeld dat het verbeeld is dat de Hemelen Hem schaduwen of Hem begrenzen, want voorwaar dit is onjuist. We zijn verplicht om dit te vermelden, het te loochenen en Allah ervan vrij te verklaren – en als de salaf eigenlijk nooit met die (loochening) geconfronteerd werden – dan zouden de mensen van innovatie en hun valse implicaties zich ergeren en een last aan ahlus sunnah zijn. Want de Allerhoogste zei:

وسع كرسيه السماوات واألرض“Zijn zetel strekt zich uit over de Hemelen en de Aarde.” 42

En Hij de Verhevene zei:

إن الله يمسك السماوات والأرض أن تزولا“Voorwaar, Allah houdt de hemelen en de aarde vast, zodat zij niet vergaan.” 43

ويمسك السماء أن تقع على الأرض إلا بإذنه“En dat Hij de hemelen weerhoudt op de aarde te vallen, alleen maar door Zijn

toestemming?” 44

ومن آياته أن تقوم السماء والأرض بأمره“En tot Zijn Tekenen behoort dat Hij de hemel en de aarde in stand houdt, met

Zijn bevel.” 45

42 Al-Baqarah, 255 43 Fatir, 41 44 Al-Hajj, 65 45 Rūm, 25

34

En we geloven dat Hij, de Geprezene, gerezen is boven Zijn troon, zoals de Allerhoogste zei:

الرحمن على العرش استوى

“De Barmhartige, Die op de Troon zetelt.” 46

We interpreteren istiwā47 niet als het betekenen van ‘veroveren’ – integendeel, het is op zijn betekenis in de taal van de Arabieren aan wie Allah de Qur’ān meezond. We vergelijken het rijzen niet met het rijzen van enige van zijn creatie, eerder we zeggen zoals Imam Malik zei: “Istiwā is bekend, imān erin is verplicht. Het ‘hoe’is onbekend en ernaar vragen is een innovatie.” En het is op deze manier die we doorgeven aan de rest van Zijn eigenschappen en daden, de Verhevene en Allerhoogste, zoals: het dalen, komen en andere (daden en eigenschappen) waar Hij de Verhevene ons over geïnformeerd heeft in zijn Boek of datgene welke bevestigd wordt in de authentieke sunnah. En we geloven dat samen met zijn istiwā over de troon en Zijn Grootsheid boven Zijn hemelen de Verhevene de Allerhoogste (we geloven) dat Hij dicht bij Zijn dienaren is, zoals de Verhevene zei:

وإذا سألك عبادي عني فإني قريب“En wanneer Mijn dienaren jou (O Mohammed) vragen stellen over Mij:

voorwaar, ik ben nabij.” 48 En in de overeengekomen hadīth: “O mensen! Wees genadig met jullie zelf want waarlijk jullie roepen niet op Iemand die doof is, of die afwezig is - neen, jullie roepen Iemand aan die Alhorende Alziende is. Zeker, degene die jullie aanroepen is dichter bij jullie dan de nek van zijn rijdende dier.” Hij is met Zijn dienaren waar zij ook zijn en Hij weet wat ze doen – zoals de Allerhoogste zei:

46 TaHa, 5 47 Rijzen 48 Al-Baqarah, 186

35

صريوهو معكم أين ما كنتم والله بما تعملون ب

“En Hij is met jullie, waar jullie ook zijn. En Allah is Alziende over wat jullie doen. ”49

Het is niet om te worden begrepen van Zijn woorden: “Hij is met jullie” de bedoeling van de ketterse (uitspraak) dat Hij met Zijn creatie gemengd is, of dat Hij in enkele van hen is opgegaan of verenigd met hen of iets anders van de geloven van kufr en dwaling – neen, we verklaren ons zelf vrij bij Allah van al datgene. En Hij, de Verhevene heeft met Zijn gelovende dienaren een andere ma’iyyah50 welke niet algemene ma’iyyah is en het is de ma’iyyah van overwinning, schenken van succes en correctheid – zoals in Zijn Uitspraak, de Allerhoogste:

ن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنونإ

“Voorwaar, Allah is met degenen die (Hem) vrezen en met degenen die weldoeners zijn.”51

En dus is Hij, de Verhevene samen met zijn istiwā over Zijn troon en Zijn overwicht boven Zijn hemelen, Hij is met Zijn dienaren waar zij ook moge zijn en Hij weet wat ze doen. Hij de Verhevene is dicht bij degene die tot Hem smeekt en Hij is met Zijn gelovige dienaar; Hij beschermd hen, helpt hen en assisteert hen – en dus Zijn nabijheid – de Verhevene en Zijn ma’iyya ontkennen niet zijn overwicht en hoogheid, want er is niemand zoals Hem in Zijn eigenschappen, de Verhevene. Hij is hoog in Zijn nabijheid, Nabij in Zijn hoogheid.

Van de vruchten van deze geweldige tawhīd welke het recht van Allah over zijn dienaren is: Het succes van de muwahhid52 door het Paradijs van Zijn Heer en redding van het vuur, zoals in de hadīth van Mu’adh ibn Jabal. Daarvan is ook het prijzen van de Heer en vergroting van Hem door het kennen van Zijn eigenschappen van

49 Al-Hadīd, 4 50 Met 51 An-Nahl, 128 52 Degene die Allāh uitkiest in tawhīd.

36

perfectie en nobiliteit. (Ervan is ook) het loven van Hem, en Hem ver verwijdert verklaren van elke vergelijking of gelijkenis. (Evenals) het kennen van de dwaasheid van degenen die gelijken met Hem namen, hen als partners associeerden in de aanbidding, oordeel of wetgeving. En (het kennen) van de bescheidenheid en onwaardigheid van degenen die zichzelf namen als partners in iets daarvan, zelfs al namen ze (zichzelf) niet als partners in de creatie, noch bezitten ze enige deel van de heerschappij, provisie of beschikking van zaken. En het is van dat, dat het hart en de ziel vrij worden van de slavernij van de creatie. (En) daarvan, vindt de dienaar standvastigheid in het leven van deze wereld en in het hiernamaals. Vandaar, dat degene, die gewoonlijk verscheidene partners aanbad – hen aanriep en zijn vrees en hoop onder hen verdeelt – deze is niet zoals de ene die Zijn Heer de Geprezene heeft uitgekozen, en zijn vrees, hoop, intentie, doel en aanbidding tot Hem heeft toegewijd. O Allah, O Beschermende Vriend van Islām en zijn mensen, maak ons stevig op Uw tawhīd totdat we U ontmoeten.

The Angels En we geloven in de Engelen van Allah en dat ze geëerde dienaren van Allah zijn, die Hem niet vervolgen met elke uitspraak en ze zijn bescheiden onderworpen vanwege vrees voor Hem en ze prijzen Hem in de nacht en dag, en worden niet moe. We verenigen ons dus met hen en we houden van hen, omdat zij van de soldaten van Allah zijn en omdat ze vergiffenis zoeken voor degenen die geloven en we haten degenen die hen haten. Van hen is Jibrīl de waarheidsgetrouwe geest, Mikā’īl en Isrāfīl degenen die toevertrouwd zijn met het blazen van de trompet. En van hen zijn degenen die onder de hoede zijn van het dragen van de troon, even als de Engel des doods, Munkar en Nakīr, Mālik de Engel onder de hoede van het (helle)vuur, Ridwān, degene onder de hoede van het Paradijs, en de Engel van de bergen, de nobele schrijvers (die de daden opnemen) en vele anderen die niet genummerd zijn behalve bij Allah, de Allerhoogste. Het is overgeleverd in de twee Sahīhs, in de hadīth van Anas (radia Allahu ‘anhu), in het verhaal van de Mir’aj (nachtreis), dat de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) opgeheven werd tot de Bait al-Ma’mūr53 in de hemelen, waarin zeventig duizend

53 Allāh's Huis

37

engelen binnentreden en daarbinnen elke dag bidden en na het veraten nooit meer ernaar terugkeren. En in Sahīh Muslim van ‘Aisha, de Moeder der gelovigen (het vermeld dat de) Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zei: “De Engelen werden geschapen uit licht en de djinn werden geschapen uit een rookvrije vuur en Adam werd geschapen uit hetgeen dat aan jou is beschreven.” Bij het bevel van Allah kan een Engel de vorm van een mens nemen – zoals blijkt in het verhaal van Maryam en de hadīth van Jibreel toen hij de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) vroeg over islām, imān en ihsān. Wat betreft zijn oorspronkelijke verschijning, Allah de Allerhoogste vermelde in de Qur’ān dat Hij van de Engelen boodschappers maakte met vleugels, twee, drie en vier en hij voegt aan de creatie toe wat Hij wil. Inderdaad, Allah is capabel over alle dingen. De Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zag Jibreel in zijn oorspronkelijke vorm en hij bezat 6 honderd vleugels die over de horizon strekten. Van de vruchten van deze imān in de Engelen:

Van de vruchten van deze imān is het prijzen van Allah de Allerhoogste, want voorzeker de grootsheid van de schepping duidt op de grootsheid van de Schepper

Van de vruchten is dat het de dienaar ontwaakt, zoals van wie er met hem is van de Engelen van Allah de Allerhoogste en ook daarvan maakt het de gelovige dienaar die een vreemde is met zijn imān sterker en verwijdert van hem eenzaamheid en het gebrek aan supporters – wegens hem die zich herinnert dat met hem de wakers van Allah zijn. En in Sahīh al-Bukhārī van Aboe Hoerairah (radia Allahu ‘anhu) die zei“De Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zei: Als Allah van een persoon houdt, roept Hij Jibrīl zeggend: Allah houdt van die en die, O Jibrīl hou van hem. Jibrīl zou van hem houden en maakt een aankondiging onder de inwoners van de Hemel; Allah houdt van die, daarvoor zouden jullie ook van hem moeten houden en dus zouden alle inwoners van de Hemel van hem houden en vervolgens wordt de vreugde geschonken van de mensen op aarde.” En dus is het op de gelovige dienaar om te houden van en om zich te verenigen met degenen waar Allah en Zijn Engelen en de gelovige dienaren van houden. En het is aan hem om te haten en vijandschap te hebben en degenen te verafschuwen die Allah de Allerhoogste, Zijn Engelen en de gelovige dienaren haten, want voorwaar dat is zeker het stevige houvast van imān.

38

De Boeken

En we geloven in de Boeken van Allah de Allerhoogste die Hij de Geprezene heeft neergedaald aan Zijn Boodschappers in algemeen, en we geloven erin, in detail, dat hetgeen Hij genoemd heeft van hen zoals de Tawrāh, de Injīl en de Zābūr – en dat de uiteindelijke de Qur’ān al-Adhīm is - de toespraak van de Heer der Werelden in realiteit. Het werd gebracht door de waarheidsgetrouwe geest Jibrīl aan Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) in bevel voor hem om van de Boodschappers te zijn – (dit Boek werd geopenbaard) om boven de andere Boeken van Allah te zijn. Het is geopenbaard van Allah de Allerhoogste en het is niet gecreëerd. En niets van de preek van mensen is eraan gelijk. En dus daarvoor, een ieder die zegt:

إن هذا إلا قول البشر“Dit is slechts het woord van een mens.” 54

(Een ieder die dat zegt) – heeft dan niet geloofd, en de woorden van de Allerhoogste die op hem gelden – indien hij dat niet terugneemt en geen berouw toont – zijn:

سقرسأصليه“Ik zal hem doen braden in Saqar (de Hel).” 55

En we geloven dat Allah rechtstreeks tot Mūsā sprak En we geloven dat Allah de Allerhoogste Zijn boek heeft bewaakt van wijziging en vervanging. De Allerhoogste zei:

وإنا له لحافظونإنا نحن نزلنا الذكر

“Voorwaar, Wij zijn het Die de Vermaning (de Koran) hebben neergezonden. En voorwaar, Wij zijn daarover zeker de Wakers.” 56

En Allah leverde de waarschuwing erna over zoals Hij zei:

54 Al-Muddathir, 25 55 Al-Muddathir, 26 56 Al-Hijr, 9

39

م به ومن بلغ أئنكم لتشهدونوأوحي إلي هذا القرآن ألنذرك

“…En deze Koran is aan mij geopenbaard om ermee jullie te vermanen en (ook) een ieder die erdoor bereikt wordt.” 57

En we geloven dat Zijn Boek het stevige houvast is en Zijn machtig touw, dat een ieder die het grijpt, gered zal worden en een ieder die zich ervan afkeert, het verlaat en ervan wegrent, dat diegene vernietigd, afgegleden en verdwaald is. Van de vruchten van deze imān is het nemen van de Qur’ān met kracht, er stevig aan vasthouden en zijn bevelen versterken en het handelen in overeenstemming ervan en niet een deel ervan gebruiken tegen andere delen ervan – evenals imān in zijn onzichtbare terwijl je ondertussen hen (de onzichtbare) verwijst naar het duidelijke op het pad van degenen die zeer onderbouwd zijn in kennis.

De Boodschappers en de Profeten

En we geloven in alle Profeten van Allah en in Zijn Boodschappers waar Allah de Allerhoogste ons over geïnformeerd heeft in zijn Boek of waarvan Zijn Boodschapper (salla Allahu ‘alayhi wasallam) ons over geïnformeerd heeft in zijn sunnah. (We geloven in hen) van degenen waarover Allah ons geïnformeerd heeft en degenen waarover Hij niet (uitvoerig heeft gesproken) gedetacheerd heeft – en we onderscheiden niet tussen enige van Zijn Boodschappers. Hij verenigde hen allen met één fundament, zoals Hij de Verhevene zei:

ولقد بعثنا في كل أمة رسوال أن اعبدوا الله واجتنبوا الطاغوت“En voorzeker, Wij hebben aan iedere gemeenschap een Boodschapper gezonden

(die zei:) “Aanbid Allah en houdt afstand van de Taghoet.” 58

En de Allerhoogste zei:

57 Al-An’ām, 19 58 Al-Nahl, 36

40

وما أرسلنا من قبلك من رسول إلا نوحي إليه أنه لا إله إلا أنا فاعبدون“En Wij stuurden niet één van de Boodschappers vóór jou, of Wij openbaarden aan hem dat er geen andere god dan Ik is, aanbidt Mij daarom.” 59

رسال مبشرين ومنذرين لئال يكون للناس على الله حجة بعد الرسل“(Wij zonden) Boodschappers als brengers van verheugde tijDingen en als

waarschuwers opdat de mens geen excuus tegenover Allah zou hebben na de Boodschappers.” 60

En de Allerhoogste zei:

وما كنا معذبني حتى نبعث رسوال“En Wij bestraffen niet vóórdat Wij een Boodschapper hebben gestuurd.” 61

En de Allerhoogste zei:

● يز من الغيظ كلما ألقي فيها فوج سألهم خزنتها ألم يأتكم نذيرتكاد تم قالوا بلى

“Telkens wanneer een groep erin wordt geworpen, vragen de wakers ervan hen: “Is er geen waarschuwer tot jullie gekomen?” Zij zeggen: “Welzeker!” 62 En de leiding van dalālah63 en het besturen van dat is op hen, en het is niet besloten voor hen om de harten van de dienaren te leiden, want de harten zijn tussen de vingers van al-Rahmān en Hij keert hen zoals Hij wilt. En dat is omdat leiding van twee soorten is:

59 Al-Anbiyā, 25 60 An-Nisā, 165 61 Al-Isrā’, 15 62 Al-Mulk, 8-9 63 Het tonen

41

1) De leiding van dalālah en het leiden waar de Profeten, Boodschappers en oproepers inspanning jegens hebben besteed. De Allerhoogste zei:

وإنك لتهدي إلى صراط مستقيم“En voorwaar, jij leidt zeker naar een recht Pad.” 64

2) De leiding van capaciteit en succes – en niemand kan dit doen behalve Allah. De Allerhoogste zei:

إنك لا تهدي من أحببت ولكن الله يهدي من يشاء“Voorwaar, jij kunt degene die jij liefhebt geen leiding geven. Maar Allah leidt

wie Hij wil.” 65 En Hij de Geprezene de Allerhoogste zei:

ليس عليك هداهم“Het is niet aan jou hen te leiden.” 66

En deze soort leiding is een gunst van Allah en rechtvaardigheid dat Hij de Geprezene verleent aan degene waarvan Hij weet dat die bezig is en zoekt naar de Waarheid. De Allerhoogste zei:

والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا“En degenen die omwille van Ons streven, die zullen Wij zeker LeiDing schenken

op Onze wegen.” 67

64 Ash-Shūrā, 52 65 Al-Qasas, 56 66 Al-Baqarah, 272 67 Al-‘Ankabūt, 69

42

En hij (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zei: “Een ieder die begerig streeft naar het goede zal het worden gegeven.” Wat betreft de eerste (soort leiding), het is van de rechtvaardigheid van Allah de Allerhoogste en Zijn genade, welke Hij heeft verleend aan de gehele schepping. En we geloven in de wonderen van de Profeten, en we beschermen hun rechten en gedragen ons met manieren ten opzichte van hen. We verkiezen niemand van de mensen boven hen – niet de awliyā68, niet de imāms, noch iemand anders. Doch, in toevoeging van dit alles zijn zij mensen – geschapen, en ze bezitten niets van de bijzondere eigenschappen van Rubūbiyyah69 en Ulūhiyyah70. Integendeel, de bijzondere eigenschappen van de mensen gelden evenals voor hen, zoals: ziekte, dood, behoefte voor eten en drinken, etc. Allah de Allerhoogste zei, opdracht gevend aan Zijn Profeet Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) om te zeggen:

ه ولو كنت أعلم الغيب قل ال أملك لنفسي نفعا وال ضرا إال ما شاء الل

الستكثرت من الخير وما مسني السوء إن أنا إال نذير وبشري لقوم يؤمنون

“Zeg: “Ik heb geen macht om voor mijzelf iets van nut te verwerven of schade af te wenden, behalve wat Allah wil. En als ik het onwaarneembare kende, dan zou ik het goede vermeerderd hebben en zou het kwade mij niet hebben getroffen. Ik

ben niets dan een waarschuwer en een verkondiger van verheugde tijdingen voor een gelovig volk.” 71

En we geloven dat de zegel der Profeten en Boodschappers, onze Profeet Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) is – en dus is er geen Profeet na hem, en zijn sharī’ah is de dominante sharī’ah boven de andere wetgevingen tot de Dag des Oordeels. De dienaar zal geen gelovige zijn, totdat hij het volgt en totdat hij met heel zijn hart zich onderwerpt aan zijn voordelen. De Allerhoogste zei:

منون حتى يحكموك فيما شجر بينهم ثم ال يجدوا في أنفسهم فال وربك ال يؤ

حرجا مما قضيت ويسلموا تسليما 68 Bondgenoten 69 Heerschap 70 Aanbidding 71 Al-Arāf, 188

43

“Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij

oordeelde, en zij aanvaarden (het dan) volledig.” 72 En we geloven dat Allah Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) nam als een khalīl73, net zoals Hij Ibrahim nam als een khalīl. Hij zond hem als een rahma (genade) naar allen der werelden, en Hij beval hem en beval zijn ummah74 om het voorbeeld te nemen van de millah75 van Ibrahim – Hij zei:

ثم أوحينا إليك أن اتبع ملة إبراهيم حنيفا وما كان من المشركني

“Daarop openbaarden Wij aan jou (O Mohammed): “Volg de godsdienst van Ibrahim, Hanif, en hij behoorde niet tot de veelgodenaanbidders.” 76

En Hij de Verhevene zei:

راء قد كانت لكم أسوة حسنة في إبراهيم والذين معه إذ قالوا لقومهم إنا بمنكم ومما تعبدون من دون الله كفرنا بكم وبدا بيننا وبينكم العداوة والبغضاء

أبدا حتى تؤمنوا بالله وحده“Waarlijk, er was voor jullie een goed voorbeeld in Ibrahim en degenen die met hem waren, toen zij tot hun volk zeiden: “Wij zijn niet verantwoordelijk voor jullie en voor wat jullie naast Allah aanbidden. Wij geloven jullie niet en er is

tussen ons en jullie vijandschap en haat ontstaan, voor altijd, tot jullie in Allah, de Enige geloven.“ 77

72 An-Nisā, 65 73 Dichte vertrouweling 74 Moslim gemeenschap 75 Manier, weg 76 An-Nahl, 123 77 Al-Mumtahinah, 4

44

En dus, nemen we dat als een voorbeeld totdat we Allah ontmoeten, daarom, verklaren we barā’78 van de mushrikūn, hun helpers en hun bondgenoten. We haten hen en we verklaren onze barā’ van datgene dat ze aanbidden naast Allah, en we geloven niet in hun methodologiën, hun religies, en hun valse wegen die zich verzetten tegen de dīn van Allah. We maken onze vijandschap duidelijk kenbaar en kondigen het aan, aan degenen die Allah van hen contrasteren, zij die oorlog voeren tegen de waarheid en zij die openlijk hun bedrog verklaren – en dat belemmert ons niet van het geven van da’wah aan hen, het verhelderen van de waarheid van degenen onder hen die het willen horen en we hopen voor hun leiding. Van de vruchten van deze imān in de Boodschappers: • Het bewust zijn van enkele van de edele gunsten van Allah aan de creatie en om daarvoor dankbaar te zijn. Van de grootste van onder hen (Zijn Gunsten) is Zijn genade ten opzichte van hen, door de Boodschappers te sturen naar hen in bevel om hen te leiden naar het rechte pad, en om hen te informeren van hetgeen dat voor hen veroorzaakt om het Paradijs te bereiken en hen redt van de bestraffing van het vuur. • Daarvan: Het houden van de Boodschappers, hen te prijzen, de salāh en de salāms op hen te sturen, smeekbeden voor hen te doen vanwege datgene dat ze verdragen hebben van de schade van hun volk en hetgeen ze geleden hebben van rampen in de da’wah. En hen daarin te volgen en te nemen als een voorbeeld en door hen te volgen in hun methodologie en sunnah, hun levensgeschiedenis en oproep naar Allah.

De Metgezellen en Ahlul-Bayt

En we houden – met de liefde van de Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) van de gezuiverde mensen van zijn huis (āl-al-Bayt79), en zijn metgezellen volgelingen en helpers tot de Dag des Oordeels. We verenigen ons met hen en we verklaren geen barā’ van niemand van hen – neen we haten degenen die hen haten, en (als ze) hen noemen met niets goeds, dan vermelden we hen met niets behalve goed. Volgens ons, is het houden van hen dīn, imān en ihsān;waarbij we streven om dichter tot Allah, de Verhevene te komen.

78 Afkeer, vrijheid 79 Boodschapper’s Huis.

45

En we onderscheiden ons van de mensen van innovatie door een zuiver hart en tong te hebben voor hen (de metgezellen) en we vervelen ons niet van het aanroepen met de uitspraak van de Allerhoogste:

والذين جاؤوا من بعدهم يقولون ربنا اغفر لنا ولإخواننا الذين سبقونا بالإميان ؤوف رحيمولا تجعل في قلوبنا غلا للذين آمنوا ربنا إنك ر

“Onze Heer, vergeef ons en onze broeders die ons zijn voorafgegaan in het geloof

en maak in onze hart geen wrok jegens degenen die geloven. Onze Heer, voorwaar, U ben Zachtmoedig, Meest Barmhartig.” 80

En we verklaren onze barā’ jegens de weg van de Rawāfid81, die de metgezellen van de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) haten, en we vervloeken hen. En (we verklaren onze barā’) van de weg van de Nawāsib, die vijandschap tonen jegens āl-al-Bayt. We tonen Alī, Fātimah, Hasan, Hussain en de rest van āl-al-Bayt hun rechten en dus houden wij van hen en gaan niet naar het extreme met hen: “Verdedig voor aal-al-Bayt de verplichting van hun rechten En we herkennen Ali volledig Verlaag noch verhoog niet van zijn positie Want vanwege dat zullen twee groepen in het vuur arriveren De eerste van hen zijn niet tevreden met hem als Khalifah En de andere verheffen hem als een tweede plicht.”82 Samen met dit zeggen we zoals de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) “Een ieder die door zijn daden vertraagd werd, zal niet worden versneld door zijn afkomst.” Dus verklaren we onze barā’ van degene die ongelovig is, en wetten en regels gemaakt heeft of afvallig is geworden of dwaalt van het (rechte) pad, ongeacht van wie hun familieverwanten zijn. We onthouden ons van wat er gebeurde tussen de metgezellen van de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) want daarin waren ze oftewel hun ijtihād aan het

80 Al-Hashr, 10 81 De Shia’. 82 Gedicht.

46

praktiseren en waren juist of ze praktiseerden hun ijtihād en waren onjuist, en dus is er voor sommige van hen een beloning en voor sommigen zijn er twee.

“Zeg het beste woord over de Metgezellen van Ahmad En complimenteer iedereen van de

familie en vrouwen (van hen) Laat datgene dat gebeurde tussen de metgezellen van onenigheden Bij hun zwaarden op de dag dat de twee groepen ontmoeten Want hun doden zijn van hen en de moordenaars van hen zijn van hen En hen beiden worden

behandeld met genade op de verzameling Accepteer niet alles van geschiedenis die De overleveraars verzamelde en dat ieder mens schreef” 83

We accepteren niet alles van de geschiedenis dat de overleveraars verzameld hebben en wat ieder persoon geschreven heeft, en daarmee zijn ze niet onfeilbaar, maar toch, zoals de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) vertelde, zijn zij de beste van de generaties en de mudd84 (twee handvolle maten) van één van hen in liefdadigheid, is beter dan de soortgelijken van de Berg Uhud in goud voor degenen na hen. En we houden van de ansār85 van de dīn in elke tijdsperiode tot de vestiging van het Uur. We houden van degenen van onder hen die dicht zijn en zij die ver zijn. En van degenen die we kennen en van degenen die we niet kennen. En het schaadt hen niet als we hen niet kennen. En we verklaren onze barā’ aan niemand van hen, noch behandelen we hen zoals de niet-moslims. Neen, we verenigen ons met hen, smeken voor hen, helpen hen en we maken inspanningen om van onder hen te zijn.

De Laatste Dag

En we geloven in de beproeving van het graf, haar verrukking voor de gelovigen en haar straf voor degenen die het verdienen, aangezien de overleveringen van de Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) gekomen zijn van vele wegen van Vervoer. We kijken niet naar de valse interpretaties van de mensen van innovatie. Betreffende dit zei de Allerhoogste:

83 Gedicht 84 Twee handvolle maten. 85 Helpers.

47

النار يعرضون عليها غدوا وعشيا ويوم تقوم الساعة أدخلوا آل فرعون أشد العذاب

“Zij zullen ’s ochtends en ’s avonds voor de Hel geplaatst worden. En de Dag waarop het Uur valt (zegt Allah tegen de Engelen:) “Laat Fir’aun en zijn

volgelingen de hardste bestraffing binnengaan!” 86 En van Zaid Ibn Thābit, die verhaalde dat de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zei:“Ware het niet dat ik vrees dat jullie allen jezelf zouden begraven, zou ik Allah verzoeken dat Hij jullie liet horen wat ik hoor van de bestraffing in het graf.”- Vervolgens (voegt Zaid toe), keerde hij zijn gezicht van ons en zei: “Zoek toevlucht bij Allah voor de bestraffing in het graf.” 87 En in de lange hadīth van Barā’ ibn Âzib, die overgeleverd werd door Imām Ahmad en Aboe Dawoed waarin de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zei dat als de gelovige de twee engelen in zijn graf antwoordt:… “Dan zal een oproeper van de hemelen roepend zeggen: “Inderdaad mijn dienaar heeft de waarheid gesproken, dus spreidt voor hem een plaats in het Paradijs en open een deur naar het Paradijs voor hem.” Hij zei, “Dus sommige van haar geur en parfum komen naar hem en zijn graf wordt uitgestrekt voor zover als het oog kan zien.” En de beproeving van het graf is: De vragen van Munkar en Nakīr die gericht worden jegens de dienaar erin (het graf) (vragend) over zijn Heer, zijn dīn, en Zijn Profeet. En Allah maakt degenen die geloven standvastig met een stevig woord. O Allah! O Beschermende Vriend van Islam en zijn mensen, maak ons standvastig met het stevige woord in het wereldse leven en in het hiernamaals. Wat betreft de kāfir, hij zal zeggen: “Ahh!Ahh! Ik weet het niet.” En de munāfiq88 en degenen die de massa’s blindelings volgden in zijn dīn zal zeggen: “Ik weet het niet. Ik hoorde de mensen iets zeggen en dus zei ik het ook.” En de voorwaarden van de barzakh89 zijn van de zaken van het onzichtbare die de dode persoon begrijpt en niemand behalve hem. Het wordt niet begrepen door zintuiglijke waarneming in het wereldse leven. Vanwege die reden, is het hebben van imān erin van datgene welke de gelovige onderscheidt in het onzichtbare van degene die het ontkent. 86 Al-Ghāfir, 46 87 Sahīh Moeslim 88 De hypocriet 89 De barri1ere tussen dit leven en het Hiernamaals.

48

En we geloven in de tekenen van het uur waar Allah de Allerhoogste over geïnformeerd heeft in zijn Boek en dat Zijn Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) in zijn Sunnah; zoals de verschijning van de Dajjāl90 in werkelijkheid – zonder te kijken naar de valse interpretatie van de mensen van innovatie, zelfs als we geloven dat zijn algemene soorten van testen aanwezig zijn in elke era tot hij verschijnt in realiteit. En we geloven in de afdaling van ‘Isa ibn Maryam, ‘alayhi salam91 (van de hemelen) en dat hij degene is die hem (de Dajjāl) zal doden. En (we geloven) in het rijzen van de zon van het westen en de verschijning van het beest van de aarde en alles waar Allah over geïnformeerd heeft, of Zijn Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam).

En we geloven in de verrijzenis na de dood, de beloning voor de daden op de Dag des Oordeels, het staan, de afrekening, het lezen van de boeken, en de weegschalen. De Allerhoogste zei:

ثم إنكم يوم القيامة تبعثون“Daarna zullen jullie op de Dag der OpstanDing worden opgewekt.” 92

Dus zullen de mensen staan voor de Heer der werelden, barrevoets, naakt, en onbesneden. De Allerhoogst zei: En de Allerhoogste zei:

دأنا أول خلق نعيده وعدا علينا إنا كنا فاعلنيكما ب

“Net zoals Wij de eerste schepping begonnen zullen Wij haar herhalen, als een belofte die Wij op Ons namen. Voorwaar, Wij zullen het doen.” 93

En de Allerhoogste zei:

موازين القسط ليوم القيامة فلا تظلم نفس شيئا وإن كان مثقال حبة من ونضع ال خردل أتينا بها وكفى بنا حاسبني

90 De anti-Christ. 91 Vrede zij met hem 92 Al-Mu’minūn, 16 93 Al-Anbiyā, 104

49

“En Wij zullen betrouwbare weegschalen opstellen op de Dag der OpstanDing, zodat geen ziel iets van onrecht aangedaan wordt. En al gaat het om het gewicht

van een mosterdzaadje: Wij zullen het (naar voren) brengen. En Wij zijn voldoende als Berekenaars.” 94

En we geloven in de zee van onze Profeet Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) op de Dag des Oordeels en dat haar water witter dan melk is, zoeter dan honing en haar gebruiksvoorwerpen talrijker zijn dan de sterren van de hemelen. Haar lengte is een maandsreis en haar breedte is een maandsreis. Eenieder die ervan drinkt zal nooit dorst voelen. O Allah, de Beschermende Vriend van Islam en haar mensen, verbied ons er niet van.

En we geloven dat groepen van de ummah van Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) het zullen bereiken en verhinderd zullen worden van het ernaar komen op een dag waarin de zon haarzelf zal verlagen op de hoofden van de dienaren, op het punt waar het zweet van de mensen zal zijn volgens hun daden - en dus zijn er van hen diegenen die het hun enkels zullen bereiken van hen zijn er diegenen die het tot hun knieën zullen bereiken, van hen zijn er degenen dat het bereikt zal worden tot hun nekken, en er zijn van hen diegenen die het hen volledig zal bedekken.

Van degenen die het bereiken zal en ervan verhinderd zullen worden, zijn de helpers van de onderdrukkende tirannieke leiders. En zij die op hun binnentraden, en hen trouwheid verklaarde in hun leugens en hen steunde in hun onderdrukking. Evenzo, degenen die er dicht tot komen en verdreven worden zullen degenen zijn die iets vervingen, vernieuwde of verzonnen in de dīn van Allah. Op die dag, zal de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zeggen:

Blijf weg! Blijf weg van zij die (Dingen) vervingen na mij!” En we geloven in de traverse(dwarsbalk) die geplaatst zal worden over het Hellevuur en het is de brug welke tussen het Paradijs en het Vuur is. De mensen zullen het oversteken in overeenstemming van hun daden. En dus zijn er van hen, zij die het oversteken in een oogwenk. Van hen zijn er degenen die het oversteken zoals een bliksemflits. Van hen zijn er degenen die het zullen oversteken zoals een snelle paard. Van hen zijn er degenen die het zullen oversteken zoals een kamelenrijder. Van hen zijn er zij die het rennend oversteken, sommige lopend, sommige kruipend en andere zullen worden gegrepen en in het Hellevuur worden gegooid. Op de dwarsbalk zijn er honden die de mensen zullen grijpen volgens hun daden. En dus zal een ieder die de traverse oversteekt het Paradijs binnentreden en gered worden.

94 Al-Anbiyā, 47

50

O Allah! De beschermende vriend van Islam en haar mensen red ons van het vuur. En dus als zij het oversteken, zullen zij staan in bijzijn van een gewelf (sprong) tussen het Paradijs en het Vuur waarin zij vergoeding van elkaar vorderen en wanneer ze volledig en gereinigd zijn, zal hen de toestemming worden gegeven om het Paradijs te treden. De Eerste die de poort van het Paradijs zal openen, zal Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zijn, en de eerste natie die het Paradijs zal binnentreden, zal zijn ummah zijn. En we geloven in het Paradijs en het Vuur en dat zij beiden gecreëerd zijn en ze zullen niet vergaan – behalve datgene welke voorbestemd is (door het vergaan) is het vergaan van het vuur voor de Muwahhidūn (moslims). Allah heeft mensen voor beiden geschapen, en dus van een ieder van wie Hij wil zal het Paradijs betreden vanwege Zijn genade. Een ieder van onder hen van wie Hij wil zal vervolgens het Vuur betreden vanwege zijn rechtvaardigheid. Het Paradijs is de woonplaats van vreugde die Allah de Allerhoogste voorbereid heeft voor de gelovigen in een zetel van waarheid (dwz. Paradijs), vlakbij de Almachtige Koning (Allah), de Geprezene, de Allerhoogste, de Bezitter van Hoogheid en Eer. Erin zijn er soorten van eeuwige gunsten welke geen oog ooit heeft gezien, geen oor ooit over gehoord en wat nooit heeft plaatsgevonden in het hart van de mens. De Allerhoogste zei:

فلا تعلم نفس ما أخفي لهم من قرة أعين جزاء بما كانوا يعملون“En geen ziel weet welke verkoeling van de ogen voor hen verborgen wordt

gehouden, als beloning voor wat zij plachten te doen.” 95 Wat betreft het vuur, het is de woonplaats van bestraffing die Allah voornamelijk voorbereid heeft voor de kāfirūn. De Allerhoogste zei:

واتقوا النار التي أعدت للكافرين““En vreest de Hel die voor de ongelovigen is gereedgemaakt.” 96

95 As-Sajdah, 17 96 Âl-‘Imrān, 131

51

De ongehoorzaamheid van de Moslims zal het betreden, hoewel; het niet de verblijfplaats is die voor hen voorbereid is. En het is voor die reden dat als ze het binnentreden, zij niet voor eeuwig daarin zullen verblijven. Eerder, zullen ze gestraft worden volgens het niveau van hun zonden en dan zal hun uiteindelijke bestemming de woonplaats van de gelovigen (dwz. Het Paradijs) zijn. En we geloven in de bemiddeling dat Allah toestemming gaf aan Zijn Profeet Mohammed (salla Allahu ‘alayhi wasallam) om te doen. En dus, zal hij in het oordeel drie bemiddelingen bezitten: Wat betreft de eerste: het is zijn bemiddeling voor de mensen in algemeen nadat (de mensen) naar de Profeten Adam, Nūh, Ibrāhīm, Mūsā en ‘Isā, alayhim as salām gingen en zij het weigerden totdat het de Profeet (salla Allahu ‘alayhi wasallam) bereikt. Wat betreft de tweede: zijn bemiddeling voor de mensen van het Paradijs om het Paradijs binnen te treden. En deze twee bemiddelingen zijn bijzonder voor hem, (‘alayhi salatu wasallam) Wat betreft de derde: het is de bemiddeling voor degenen die het Vuur verdienen van onder de Muwahhidūn (moslims) in bevel om eruit te worden gehaald of om het niet te betreden. Deze soort is voor hem (salla Allahu ‘alayhi wasallam) en de rest van de Profeten, de oprechte, de martelaren en hun soortgelijken van onder degenen aan wie Allah de toestemming geschonken heeft. En dus zal hij bemiddelen voor degene die het Vuur verdienen om het niet te betreden en hij zal voor degenen bemiddelen die het al betreden hebben om eruit te komen. Allah de Allerhoogste zal enkele mensen uit het Vuur nemen zonder enige bemiddeling vanwege Zijn Gunst en genade, de Verhevene. Er zal ruimte overblijven in het Paradijs, en dus zal Allah de vierde mensen brengen en hen in het Paradijs laten treden. Imān in de bemiddeling is een onderscheiding waarbij we de Khawārij die de mensen van grote zonden (verklaren) voor het eeuwig verblijven in het Vuur, contrasteren,.

52

Imān in de Visie

En we geloven in de visie van de gelovigen ten opzichte van hun Heer op de Dag des Oordeels en in het Paradijs zoals de Allerhoogste zei:

إلى ربها ناظرة●وجوه يومئذ ناضرة

“Naar hun Heer zullen zij zien. En gezichten zullen op die Dag duister zijn.” 97 En net zoals de overleveringen die verhaald werden van verschillende wegen van transmissie van de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam (die verklaart) dat de gelovigen hun Heer zullen zien op de Dag des Oordeels net zoals zij de maan op een heldere nacht zien – en dat ze niet elkaar naar binnendringen om het te zien (dwz niet opeen kroppen). We maken geen gelijkenis van onze Heer met iets van Zijn creatie – de overeenkomst hier (in deze hadīth) is louter de gelijkenis van de visie met de visie in termen van helderheid en gebrek aan samendrommen. Het is niet de gelijkenis van datgene welke gezien is met hetgeen dat gezien is. Een ieder die van dit inzicht en imān hierin beroofd wordt, dan is het mogelijk dat hem deze Gunst verboden wordt op de dag der Verrijzenis. En samen met dit, Hij de Verhevene:

ال تدركه األبصار وهو يدرك األبصار““Geen blik kan Hem bereiken, maar Hij bereikt de blik (van iedereen): en Hij is

de Zachtmoedige, de Alwetende.” 98 Dus bevestigen we liever slechts datgene welke Allah de Geprezene de Allerhoogste bevestigd heeft van het kijken naar hem, en datgene dat Zijn Profeet Mohammed alayhi salatu wasallam bevestigd heeft van de geloviger’s visie van Hem, de Geprezene. Kijken en inzicht is iets minder dan begrip en waarneming, dus stop bij de gunsten van Allah en draag geen betekenis mee met de teksten van openbaring die het niet draagt en verwerp niet noch ontken er iets van, daarbij te vervallen in vernietiging.

97 Al-Qiyāmah, 22-23 98 Al-An’ām, 103

53

Van de effecten van Imān daarin:

• Serieuze actie voor het behalen van datgene, welke Allah de Allerhoogste voorbereidt heeft voor de gelovigen en redding van datgene, welke Hij de ongehoorzame en kāfirūn beloofd heeft.

• Geen wanhoop voelen over wat de gelovige passeert van de Dingen van het wereldse leven, of datgene welke hij ontvangt van pijnen, beproevingen, en testen vanwege zijn imān, da’wah en jihād, waar hij voor hoopt dat het vervangt wordt door Dingen in het hiernamaals - en haar verrukkingen en beloningen alsook andere talrijke vruchten. Dat is omdat imān daarin niet is hoe veel mensendingen, daarin is het slechts kennis gebaseerde zaken en informatie. Eerder is het imān, bevestiging en uitspraak die duwen naar handeling.

Imān in Al-Qadr

En we geloven in het Goddelijk besluit, de goede en slechte resultaten daarvan. En dat Allah de schepping geschapen heeft en de bestemmingen besloten heeft en de benoemde termen bepaalt heeft. Hij wist wat zij zouden doen vóórdat Hij hen geschapen had, en dus wist Hij wat was en wat zal zijn, en wat nooit zal komen om te passeren en (Hij weet) als het zou gebeuren, hoe het zou zijn. Hij leidde hen naar de twee wegen, beval hen met Zijn gehoorzaamheid, verbood hen van Zijn ongehoorzaamheid en alles verloopt in overeenstemming met Zijn besluit en Goddelijke wil. Het is Zijn wil die uitgedragen wordt en er is geen wil voor de dienaren, behalve datgene dat Hij voor hen gewild heeft – dus wat Hij ook voor hen wilde zal gebeuren, en wat Hij niet wilt, zal niet passeren. Hij leidt een ieder die Hij wil, Hij beschermt en redt omwille van Zijn gunst. Hij laat een ieder dwalen die Hij wil, en Hij maakt ellendig en laat in de steek omwille van de Rechtvaardigheid van Hem. Al Zijn dienaren schommelen in Zijn Wil tussen Zijn gunst en Zijn rechtvaardigheid. Er is niemand om Zijn besluit te verhinderen, niemand om Zijn wijsheid te weerleggen en er is niemand om Zijn bevel te overwinnen. “Er is niets verplicht van de dienaren op Hem. Neen, en er is geen verpilde inspanning

ten opzichte van Hem. Als zij gestraft worden dan is het omwille van Zijn Rechtvaardigheid of als Ze vreugde gegeven wordt is het omwille van Zijn Gunst en Hij

is al-Kabīr99 al-Wāsi100”101

99 De Grootste. 100 De Overvloedige.

54

Goed en slecht zijn beiden besloten op de dienaren en Allah heeft de dienaren niet belast met meer dan zij dragen kunnen. Er is geen macht noch kracht behalve bij Allah. Dat betekent: er is geen ontsnapping voor iemand, en geen macht van iemand van ongehoorzaamheid aan Allah, behalve door Kennis van Allah de Geprezene. En er is geen kracht voor iemand om gehoorzaamheid te vestigen aan Allah en standvastigheid erop behalve via succes, geschonken door Allah. En net zoals dingen gemaakt zijn als wegen en middelen, zijn zij van het besluit van Allah die van Hem zijn. Evenzo, zijn hun oorzaken van het besluit van Allah van hem.

De twee niveaus van Imān in de Qadr

Imān in het goddelijke besluit is van twee niveaus, en elk niveau bestaat uit twee dingen: Het eerste niveau: Imān dat Allah wist wat de schepping aan het doen zijn van daden. En dus is Zijn kennis van alles in Zijn schepping (hen) voorgegaan. En besloot Hij dat met een zeer duidelijk en beslissend besluit. De Allerhoogste zei

كنا عليكم شهودا إذ تفيضون فيه وما يعزب عن ربك من مثقال ذرة في إال األرض وال في السماء وال أصغر من ذلك وال أكبر إال في كتاب مبني

““En jouw Heer ontgaat geen stofdeeltje op de aarde en (in) de hemel: en er is niets kleiners dan dat en niets groters, of het staat in een duidelijk boek.” 102

En de Allerhoogste zei:

وخلق كل شيء فقدره تقديرا““En Hij schiep alles en Hij bepaalt alles nauwkeurig.” 103

En Hij zei:

مر الله قدرا مقدوراوكان أ

101 Gedicht. 102 Yūnus, 61 103 Furqān, 2

55

““En het bevel van Allah is een vaststaande beschikking.” 104 Vervolgens werd dat geschreven in de bewaarde plaat en is het opgebouwd uit de decreten van de Schepping. Van ‘Ubādah ibn as-Sāmit, رضي اهللا عنهما, die zei: “Oh mijn zoon! Je zult de werkelijkheid van imān niet vinden totdat je weet wat jou overkomen is, jou niet gemist kon hebben, en dat hetgeen jou gemist heeft, jou niet kon overkomen. Ik hoorde de Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam), zeggen: “Waarlijk, het eerste ding dat Allah gecreëerd had was de pen, en dus zei Hij ertegen: “Schrijf”. En het zei: “Wat zou ik moeten schrijven, O Heer?” Hij zei, “Schrijf de lotsbestemmingen van alles op tot het Laatste Uur.” ‘Ubādah gaat verder: O mijn zoon! Waarlijk, ik hoorde de Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zeggen: “Een ieder die sterft op iets anders dan dat (geloof) is niet van mij.”

De Allerhoogste zei:

ذلك في كتاب إن ذلك على ألم تعلم أن الله يعلم ما في السماء والأرض إن الله يسري

““Weet jij niet dat Allah wet wat er in de hemelen en op de aarde is? Voorwaar, dat is in een Boek (Lauhoelmahfoezh). Voorwaar, dat is voor Allah

gemakkelijk.” 105 In enkele plaatsen zijn deze decreten algemeen, terwijl in andere plaatsen ze specifiek zijn. Hij schreef in de bewaarde plaat wat Hij wilde, en wanneer Hij een foetus schept alvorens er zijn ziel in te blazen, stuurt Hij er een engel naartoe die opgedragen is om vier woorden op te schrijven: zijn provisie, zijn levensduur, zijn daden en of het ellendig of gelukkig zal zijn. En dus, als de schepping allen samenkwamen om iets te verhinderen dat Allah de Allerhoogste heeft opgeschreven om te passeren, zullen zij daar niet in staat voor zijn. En als zij allen samenkwamen om iets te veroorzaken om te gebeuren welke niet geschreven is door Allah, zullen zij daartoe niet in staat zijn. De pennen zijn droog met dat welke zo zal zijn tot de Dag des Oordeels. En wat een dienaar ook mist, het zou hem niet overkomen, en wat hem ook overkomt het zou hem niet missen.

104 Al-Ahzāb, 38 105 Al-Hajj, 70

56

Het tweede niveau: Imān in de wil van Allah, die uitgedragen wordt en Zijn alomvattende kracht en imān dat wat Allah wilt, zal komen om te passeren en dat wat Hij niet wilt, nooit zal gebeuren, en dat er geen beweging of stilheid, die in de hemelen en aarde is, behalve met de Wil van Allah, de Geprezene de Allerhoogste, er is niets in Zijn Heerschappij behalve wat Hij wilt. Samen met dat, heeft Hij zijn dienaren bevolen om Hem te gehoorzamen en Zijn Boodschapper te gehoorzamen en Hij heeft hen verboden om Hem ongehoorzaam te zijn. Hij houdt van de mensen van taqwa taqwā106 (de muttaqun), de goede verrichters en de juiste. Hij is tevreden met degenen die geloven en rechtvaardige daden doen. Hij houdt niet van de kāfirūn. Hij is niet tevreden met de criminele mensen en Hij beveelt niet met gemeenheid. Noch is Hij tevreden met Kufr voor Zijn dienaren en Hij houdt niet van corruptie. Aldus heeft Hij, de Geprezene, twee willen:

• De wetgevende wil: en het is Zijn wetgevende bevel waarin Hij de Geprezene niet gehoorzaamd kan worden of in worden gecontrasteerd.

• De wil van het decreet (universele wil) – waarin je geen enkele vervanging van de sunnah van Allah zult vinden noch zul je in de sunnah van Allah enige verandering vinden. Zijn universele en beslissende bevel wordt niet genegeerd.

Aldus is het eerste Zijn sunnah in bevel en wetgeving, terwijl de sunnah in het latere in besluit en bestemming is. En de daden van de dienaren zijn gecreëerd door Allah en worden gedaan door de dienaren. De dienaren zijn dus de uitvoerders (van de daden) in werkelijkheid en is Allah de schepper van hun daden. De dienaar (hiernaar verwijzend) is de gelovige en de kāfir, de rechtvaardige en de corrupte, en de biddende en vastende. De dienaar bezit bekwaamheid om hun daden (uit te voeren) en ze bezitten wil, hoewel het Allah is die hun Schepper is en de schepper van hun bekwaamheid en wil. De Allerhoogste zei:

والله خلقكم وما تعملون“Terwijl Allah jullie heeft geschapen en wat jullie maken.” 107

En de Allerhoogste zei:

106 Vrees voor Allāh. 107 As-Sāffāt, 96

57

وما تشاؤون إلا أن يشاء الله رب العالمني●لمن شاء منكم أن يستقيم

“Voor wie van jullie het rechte (Pad) wil volgen. En jullie kunnen niets willen, behalve wanneer Allah, de Heer der Werelden, het wil.” 108

En dit niveau wordt ontkend door de meerderheid van de Qadariyyah 109en sommige mensen van bevestiging (van Allah’s Goddelijke Besluit) zijn er extreem in gegaan - naar het punt waar ze elke bekwaamheid en keuze van de dienaar volledig hebben verwijdert en hebben hun wijsheden en voordelen weggenomen van de daden van Allah en Zijn oordelen. Daarom zijn we in het middel van de zaak van de qadr tussen de Jabriyyah en de Qadariyyah. Onze daden en wil zijn geschapen, en de mens is degene die zijn daden doet in realiteit en vanuit keuze. Hij bezit verlangen en wil. In algemeen, is dit datgene welke nodig is in deze kwestie bij degene van wie Allah zijn hart verlicht van de bondgenoten van Allah de Allerhoogste. De basis van de qadr is het geheim van Allah in zijn creatie en Allah heeft de gedetailleerde kennis ervan achtergehouden van zijn dienaren en Hij heeft hen verboden om er diep in te speuren. De Allerhoogste zei in Zijn boek:

ألونلا يسأل عما يفعل وهم يس“Hij kan niet over Zijn handelen ondervraagd worden, terwijl zij wel

ondervraagd worden.” 110 En dus heeft een ieder die vraagt: ‘waarom deed Hij dat?” – het oordeel van het Boek 111 ontkent en eenieder die het oordeel van het Boek ontkent is dan ongelovig, gevallen in verlies en vernietiging. Dit is omdat kennis van twee soorten is:

• Een kennis die Allah, de Allerhoogste, heeft neergedaald aan de creatie en dus aanwezig is.

• Een kennis die Allah verborgen heeft van hen en dus niet aanwezig is.

Daarvoor is het ontkennen van de kennis die aanwezig is, kufr en het claimen van Kennis die niet aanwezig is, is kufr. Imān wordt niet gevestigd behalve door

108 At-Takwīr, 28-29 109 De ontkenners van het Goddelijk pre-determinatie 110 Al-Anbiyā’, 23 111 De Qur’ān.

58

kennis die aanwezig is te accepteren en kennis die niet aanwezig is te laten, en het terug te verwijzen naar de ene die het kent, al-Ghafūr112, al-Wadūd113.

Van de resultaten van Imān in de Qadr en haar vruchten

• De gelovige plaats ware vertrouwen in Allah en hij neemt niet de wegen en middelen als heren, hij steunt niet op hen – neen, hij selecteert zijn vertrouwen in Allah alléén want alles is volgens Zijn besluit, de Verhevene. • Ervan: het geruststellen van het hart van de gelovige en het niet hebben van vrees en verdriet over datgene welke het treft en passeert van de besluiten van Allah de Allerhoogste. Aldus treurt hij niet over het verlies van iets dierbaars of de bereiking van iets dat gehaat is – want dat alles is door het besluit van Allah de Allerhoogste. Wat hem ook trof zou hem niet gemist hebben, en datgene dat hem gemist heeft zou hem niet getroffen hebben. Imān Imān is: handeling, uitspraak en intentie – aldus is het geloof in het hart (instemming), aanvaarding op de tong en handeling van de ledematen. Het geloof in het innerlijke of in het hart is: de uitspraak en de daad ervan. Dus is de uitspraak van het hart zijn bewustzijn of zijn kennis en bevestiging. Van de daden ervan: plezier, onderwerping, liefde, onderdanigheid, bescheiden tevredenheid en de soortgelijken ervan. De uitspraak is: de verklaring van het hart en de tong. De daad is: de handeling van het hart en de lichamelijke ledematen. Bevestiging (geloof) vind plaats in het hart, de tong en de lichaamsledematen. Imān neemt toe met gehoorzaamheid en neemt af met ongehoorzaamheid. Het bezit takken zoals de waarheidsgetrouwe en degene die geloofde zei: Zijn hoogste deel is Lā Ilāha Illa Allāh en zijn kleinste deel is het verwijderen van iets schadelijks van de weg. Het heeft vele banden (verbindingen). De sterkste van hen is: houden omwille van Allah en haten omwille van Allah, en loyaliteit omwille van Allah en verwerpen omwille van Allah.

112 De Alvergevende. 113 De Hartelijke.

59

En van haar takken is er datgene welke de basis van imān is, waarin imān zelf verwijdert en teniet is gedaan op haar verwijdering – zoals de takken van tawhīd (La Ilaha Illa Allāh), salah, en haar soortgelijken – waarvan de Wetgever (Allah) tekstueel de verwijdering van imān vermeld heeft en haar loochening van de veronachtzaming (van die zaken). En daarvan is er datgene welke van de verplichtingen van imān, is, waarin de verplichte imān teniet is gedaan vanwege haar verwijdering, zoals; houden omwille van Allah, haten omwille van Allah, voor iemands buur om zich veilig te voelen van zijn schade (slecht) en andere zulke zaken waarin een persoon een zonde krijgt van het verlaten ervan. Evenzo is er van dat de verlating van de verboden dingen, zoals; overspel, alcohol drinken, en diefstal. Degene die dat begaat is niet ongelovig; noch is de basis van imān van hem verwijderd. Integendeel, zorgt dat ervoor dat zijn verplichte imān daalt – daarbij is het niet van de gelovige die de onbeperkte belofte (van beloning) verdienen, noch (zijn ze van degenen) die veilig zijn van de dreiging. Van de takken van imān is er dat welke van de voltooiing van de aanbevolen imān is, zoals; het verwijderen van iets schadelijks van de weg, algemene vriendelijkheid en zulke soorten dingen van datgene welke van de aanbevolen imān is – daarom, zal degene die daarin gebrekkig is, niet in zonde toenemen. Na dat te hebben gezegd, imān heeft een wortel, welke zonder dat, imān ongeldig is. Het heeft (datgene welke) verplicht en volledig (is) en dat welke aanbevolen en volledig is. Elke tenietdoening van imān die verschijnt in het tekstuele bewijs van de wetgeving, vervolgens datgene welke bedoelt is door oftewel de tenietdoening van de basis van imān – welke in dat geval, de desbetreffende persoon (daarmee beschreven) een kafir zou zijn, zoals in de woorden van de Allerhoogste,

أنفسهم فال وربك ال يؤمنون حتى يحكموك فيما شجر بينهم ثم ال يجدوا في حرجا مما قضيت ويسلموا تسليما

“Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij

oordeelde, en zij aanvaarden (het dan) volledig.” 114 Het is ofwel dat, of datgene welke bedoeld wordt door de tenietdoening van de verplichte imān - bedoelend verplichte en volledige - en deze persoon zal een zondaar zijn en een corrupte, zoals in de uitspraak van de Profeet ‘alayhis salatu wasallam:

114 An-Nisa, 65

60

“Degene wiens buren zich niet veilig voelen van zijn kwaad, zal het Paradijs niet betreden.”

Of zijn uitspraak:

“De overspelpleger pleegt geen overspel wanneer hij een gelovige is...” de Hadith. Of zijn uitspraak:

“Niemand van jullie gelooft oprecht totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst.”

Dat is omdat de tenietdoening van imān (in) de context van dreiging is, en de dreiging (van straf) verschijnt niet voor degene die een verboden daad begaat, of een verplichting verlaat. Die (tenietdoening van imān) is of betreffende datgene welke van de basis van imān is, of van de verplichte imān. De scheiding en onderscheiding tussen de twee aanwijzingen – namelijk: het is een bewijs van Kufr (de ontkenning van de basis van imān) of een bewijs van corruptie fisq115 (de loochening van de verplichte imān), deze scheiding en onderscheiding zijn voltooid door verscheidene bewijzen die bekend zijn van de teksten zelf, of van andere teksten van de Wetgever [Allah]. En een ieder die zijn imān loochent door iets van de tenietdoeningen van imān en ongelovig is geworden zal dan niet benefieten van de resterende takken van imān met hem – indien die gevonden worden. Een ieder die gebrekkig is in de verplichte imān, is vervolgens onderworpen aan de wil van Allah. Als Hij wil, kan Hij hem straffen en als Hij wil, kan Hij hem vergeven – zolang als de basis van imān met hem is. Vandaar, in het gebied van Allah’s dreiging, we niet neigen naar de Murji’a noch naar de Khawarij – net zoals we niet neigen, in het gebied van de termen van Imaan en Deen, naar de Haruriyyah116, Mu’tazilah117, of de Murji’ah van de Jahmiyyah. Van de vruchten van dit gebeied: Begerigheid in gehoorzaamheid en zich haasten naar rechtvaardige daden, racen om het goede te doen in bevel om onze imān te laten verblijven op de stijging, alsook continue de basis van imān te

115 Corruptie 116 De extreme Khawarij. 117 Rationalistische school van gedachte dat vele afwijkingen in haar methodologische principes heeft.

61

bewaken en het te beschermen want zeker, het is het capitool en het stevigste houvast van verlossing.

Kufr En we verstoten ons van de dwaling van de Murji’ah van deze era en de Jahmiyyah van deze tijd die niet geloven om in niets te zijn behalve verwerping en ontkenning van het hart alleen. Ze kleineren daarbij kufr en maken het gemakkelijk. Ze verdedigen de ongelovige ketters, vestigen valse misopvattingen die de kufr en de wetgeving van de tawaghīt118 legaliseren. En we geloven dat hun uitspraak: “Een persoon is niet ongelovig behalve wegens verwerping gebaseerd in het hart.” – We geloven dat het een vernieuwde uitspraak is. Want verwerping – zoals verklaard werd door onze geleerden van onder de waarheidzoekende – vindt plaats door middel van handeling en uitspraak, betekenend de ledematen, net zoals het plaatsvindt van het hart - en bevestiging (geloof) is evenzo hetzelfde met betrekking tot dit. Kufr is van verschillende soorten. Ervan is er de kufr van juhud119, de kufr van onwetendheid en de kufr van het wegkeren al-‘irad120. De tenietdoeningen van Islaam zijn velen. En een persoon die toegeschreven wordt aan kufr is sneller dan iemand die toegeschreven wordt aan de Islaam (dwz. Iemand die in kufr valt is gemakkelijker en meer gangbaar dan andersom). Net zoals imān volgens ons, geloof, uitspraak en daad is, evenzo vindt Kufr plaats door middel van geloof, uitspraak en handeling. En van kufr, dhulm121 en corruptie (fisq) is er datgene welke groot is en ervan is er datgene welke klein is. De uitspraak dat de kufr van daad onbeperkte kleine kufr is, of dat een fout in geloof onbeperkte kleine kufr is, is een geïnnoveerde uitspraak. Neen, van de kufr van handeling is er datgene welke klein is alsook groot. Evenzo, een fout of afwijking in geloofsovertuigingen; daarvan is er datgene welke grote kufr is alsook datgene welke minder is dan dat. En dus zijn er van de daden van de ledematen datgene waarvan Allah de Allerhoogste informeerde dat het grote kufr is, en Hij maakte het samengaan met

118 Plural of taghut. Taghut is everything that is worshipped, followed or obeyed other than Allāh. 119 Verwerping. 120 Wegkeren. 121 Onderdrukking.

62

(innerlijke) geloof, verwerping of istihlal122 niet een voorwaarde ervoor, – zoals; wetgeving samen met Allah in datgene waar Allah geen toestemming voor gaf, en het ter aarde werpen voor de zon, of een idool, het beledigen van Allah, de dīn, de Profeten of kleinering of bespotting of want dan ook van de dīn vertonen. Daarvan is er dat welke ongehoorzaamheid is die geen Kufr (Mukaffirah) vormt, en dat iemand die het begaat niet verwijderd wordt van de aard van de Islam – tenzij hij het toelaatbaar verklaart – zoals overspel, diefstal, alcohol drinken en soortgelijken. En we zeggen niet: “Met imān, zal een zonde geen schade toebrengen.” Integendeel, er zijn van de zonden die Imaan tenietdoen, en ervan zijn er die het verlagen. We verklaren onze afkeer van de uitspraken van de Murji’ah, die leidden naar de ontkenning van de ayat van dreiging en haar ahadīth die verschenen zijn met betrekking tot de ongehoorzamen van deze ummah of de kuffar, mushrikun en afvalligen. En we geloven dat het verbond die Allah de Allerhoogste genomen heeft van Adam en zijn nakomelingen, waar is en dat Hij de Verhevene, Zijn dienaren geschapen heeft als hunafa’123, daarna hebben de duivels van mensheid en jinn hen weggetrokken van hun dīn en wetgeving voor hen gemaakt waarvoor Allah geen toestemming gaf. En (we geloven) dat elk kind dat geboren wordt, geboren wordt met de fitrah124, maar toch zijn het de ouders die hem tot een jood, christen, tovenaar of mushrik maken. Vanwege die reden, geloven we dat iedereen die een andere dīn aanhangt dan de dīn van Islam, een kafir is. Dit in de kwestie of de Boodschap hem bereikt heeft of niet. Een ieder die de Boodschap bereikt heeft zij zijn dan de kafir waren, die volhardend was (op zijn kufr) of een kafir die zich weggekeerd heeft. Een ieder die het niet bereikt heeft is een onwetende kafir. Dit is omdat kufr van verscheidene niveaus is, net zoals imān van verscheidene niveaus is. Echter samen met dit alles, voldeed Allah de allerhoogste niet met het bewijs van het verbond of de fitrah op zijn dienaren. Daarom zond Hij boodschappers naar hen, om ze te herinneren aan het verbond die Allah getrokken heeft met hen. En Hij openbaarde aan hen Zijn boeken, en maakte Zijn laatste boek de zegel over hen (de Edele Qur’an) die geen leugen van voren of achteren kan naderen. Hij heeft het beschermd tegen wijziging en Hij maakte het, het alomvattende heldere bewijs die gevestigd is tegen iedereen die het bereikt. De Almachtige zei: 122 Verklaren en geloven dat die daad toegestaan is 123 Oprecht op tawhīd. 124 Het natuurlijke ingeboren geloof

63

لقرآن ألنذركم به ومن بلغهذا ا

“En deze Koran is aan mij geopenbaard om ermee jullie te vermanen en (ook) een ieder die erdoor bereikt wordt.” 125

En dus is de dīn van Allah in de hemelen en aarde één en het is de dīn van Islam.

De Kufr van Democratie

De Allerhoogste zei:

إن الدين عند الله اإلسالم“Voorwaar, de (enige) Godsdienst bij Allah is de Islam.” 126

En de Allerhoogste zei:

ورضيت لكم اإلسالم دينا“En heb Ik de Islam voor jullie als godsdienst gekozen.” 127

We aanbidden het dus met dat en we verklaren onze afkeer voor al hetgeen dat het tegenovergestelde is. We zijn ongelovig in alles dat het teniet verklaart of contrasteert van de ongelovige methodologieën, slechte wegen, en corrupte madhahib128, en daarvan, de moderne innovatie van Kufr, die van democratie129.. En dus een ieder die het volgt, en ernaar streeft, zij hebben dan een andere godsdienst dan Islam gezocht. De Allerhoogste zegt

الخاسرينومن يبتغ غير اإلسالم دينا فلن يقبل منه وهو في اآلخرة من

125 Al-An’am, 19 126 Âl-‘Imran, 19 127 Al-Ma’idah, 3 128 Scholen van gedachte. 129 Wetgeving voor de mensen, door de mensen.

64

“En wie er een andere godsdienst dan de Islam zoekt: het zal niet van hen aanvaard worden en hij behoort in het Hiernamaals tot de verliezers.” 130

Vanwege deze reden, verklaren we degene die wetten maakt in overeenstemming met de dīn van democratie (wetgeving voor de mensen, door de mensen) als een kafir. Net zoals we ook diegene verklaren voor kafir, die een wetgever kiest, benoemt of op stemt, namens hem. Dit is omdat hij (daarin) een oordeel, wetgever en heer naast Allah gezocht heeft. De Allerhoogste zei:

أم لهم شركاء شرعوا لهم من الدين ما لم يأذن به الله“Hebben zij deelgenoten die hun in de godsdienst dat voorschrijven waartoe

Allah geen toestemming heeft gegeven?” 131 En de Verhevene zei:

ارهم ورهبانهم أربابا من دون اللهاتخذوا أحب

“Zij hebben hun schriftgeleerden en hun monniken tot heren naast Allah genomen.” 132

Na dat te hebben gezegd, verklaren we de mensen in algemeen, die deel nemen in de verkiezingen, niet voor kuffar, want niet iedereen van hen streeft naar wetgevende heren in hun deelname eraan. Eerder, zijn er van hen degenen, die streven om vertegenwoordigers te kiezen voor wereldse diensten van het leven. In dit geval is de rampspoed ver en wijdverspreid. En de motieven van de kandidaten voor de verkiezing verschillen – onder degenen die niet direct deel eraan nemen of wetgeving praktiseren, zoals de vertegenwoordigers. Vanwege die reden, gaan we niet door om takfir133 te verklaren van de individuen onder hen, zoals we doen met degenen die direct duidelijke kufr uitvoeren, zoals wetgeving en haar soorten. En we zeggen: deelnemen in wetgevende verkiezingen is een daad van kufr en we maken geen algemene takfir. Eerder onderscheiden we tussen een persoon’s uitvoering van een daad van kufr, en plaatsen de regel van kufr op hem, van datgene welke impliceert van het vestigen van het bewijs als de zaken verward

130 Âl-‘Imran, 85 131 Ash-Shura, 21 132 At-Tawbah, 31 133 Verklaren van een moslim tot ongelovige

65

werden en de kwesties door elkaar raken, net zoals de overweging die (aan) de motieven (gegeven zijn) in de soorten van deze kwesties. Takfīr En we generaliseren niet de uitspraak: “We verklaren niemand van de mensen van de Qiblah voor Kafir wegens een zonde.” Integendeel, we beperken het door toe te voegen: “… dat is niet mukkafir (iemand die geen kufr vormt) zolang als hij het niet toelaatbaar verklaarde.” En dus doen we geen takfir vanwege onbeperkte ongehoorzaamheid en zonde. En we noemen de mensen van onze qiblah, moslims, gelovigen, en de basis betreffende hen volgens ons is Islam (dat ze moslims zijn), zolang als iemand van hen niet datgene brengt welke (het) teniet doet en waarin er geen belemmerende factor is, welke takfir op (hem) verhindert. We houden ons niet vast aan de uitspraak dat de mensen van grote zonden, van de ummah van Mohammed (‘alayhi salatu was salam) eeuwig in het vuur zullen verblijven als ze sterven en op de tawhīd zijn. Zelfs als ze geen berouw hebben getoond voor hun zonden – we houden ons hieraan in tegenstelling tot de Khawarij en degenen die hen volgen van de extreme Mukkafirah134. Eerder zeggen we: ze zijn onder de wil en oordeel van Allah. Als Hij de Verhevene wil, zal Hij hen vergeven en excuseren van Zijn gunst, zoals de Allerhoogste vermelde:

ويغفر ما دون ذلك لمن يشاء““Voorwaar, Allah vergeeft niet dat aan Hem deelgenoten toegekend worden,

maar Hij vergeeft daarnaast alles, aan wie Hij wil.” 135 En als Hij wil, zal Hij hen straffen wegens zijn Rechtvaardigheid. Vervolgens zullen ze uit het vuur komen vanwege zijn Genade of vanwege de bemiddeling van de Profeet ‘alayhis salatu wasallam die Hij verleent heeft aan zijn ummah of vanwege de bemiddeling van degene waarover Allah tevreden is met de bemiddeling van de mensen van Zijn gehoorzaamheid. En dus zijn we in het middel tussen de Murjiah en de Khawarij, in het gebied van gevaar en belofte – en het gevaar en belofte zijn beiden waar. En de broederschap van imān is gevestigd voor de generaliteit van de mensen van de qiblah, (zelfs)

134 Takfiris. 135 An-Nisa’, 48

66

samen met ongehoorzaamheid en grote zondes, zoals Allah de Allerhoogste dat tekstueel verklaard heeft in Zijn boek, waarin Hij zei,

إنما المؤمنون إخوة فأصلحوا بين أخويكم“Voorwaar, de gelovigen zijn elkaars broeders, sticht daarom vrede tussen jouw

broeders.” 136 En Hij zei:

ع بالمعروف وأداء إليه بإحسانفمن عفي له من أخيه شيء فاتبا

“En degene die dan kwijtschelding van zijn broeder ontvangt, laat het dan gevolgd worden door een redelijke (eis van de eiser) en genoegdoening voor hem

op een goede (manier, van de schuldige).” 137 Aldus verwijderen we de Islam niet helemaal van de corrupte persoon op de godsdienst, zoals het standpunt van de Khawarij is. Noch verklaren we dat zij eeuwig in het vuur zijn, zoals het standpunt van de Mu’tazilah is. Noch verklaren we de generaliteit van zijn imān ongeldig, en we beschrijven hem niet met volledige imān, eerder zeggen we: hij is een gelovige die gebrekkig in imānimān is, of een gelovige met zijn imān, welke een corrupte is vanwege zijn grote zonde. En we hopen voor de goede werkers onder de gelovigen dat Allah hen excuseert en hen in het Paradijs laat treden omwille van Zijn Genade, en we voelen geen veiligheid voor hen, noch getuigen we van niemand van hen dat ze oftewel in het Paradijs zijn of het vuur, behalve degene waar de Boodschapper van Allah salla Allahu ‘alayhi wasallam ons over geïnformeerd heeft. We zoeken vergeving voor de slechtdoeners onder hen en we vrezen voor hen. We brengen hen er niet toe om (van de genade van Allah) te wanhopen, aangezien wanhoop en het veilig voelen iemand verwijdert van de millah (weg) van de Islam en de weg van de mensen van waarheid – moge Allah ons van hen en onder hen maken.

136 Al-Hujurat, 10 137 Al-Baqarah, 178

67

Op Wie Takfir Wordt Uitgevoerd

En we hebben genade voor het gewone volk van de moslims van de mensen van de qiblah en we beladen hen niet met datgene dat boven hun vermogen is. En dus maken we niet als een voorwaarde om hun Islam te beoordelen (als geldig), dat ze alle tenietdoeningen van Islam kennen of om de voorwaarden van la ilaha illa Allah uit het hoofd te leren en op te sommen. Eerder worden ze beoordeeld met Islam door de werkelijkheid van de basis van tawhīd en vermijding van shirk en het opzetten van gelijken - zolang als zij niet hetgeen begaan welke een tenietdoening is. We zien toe op de voorwaarden van takfir en we kijken naar haar belemmerende factoren net zoals we de momentele zwakheid in overweging nemen waar zij (de moslims) in leven – in de afwezigheid van het gezag van Islam en haar heersing en staat – evenals datgene welke verspreid is van onwetendheid en datgene welke wijdverspreid is van misopvattingen wegens de kleine omgang van kennis en het gebrek aan de rabbani geleerden138. Na dit te hebben gezegd, verklaren we niet onze afkeer ten opzichte van de ongehoorzame van de gelovigen aangezien onze bara’ah jegens de kuffar en de mushrikun en afvalligen is. Integendeel, de ongehoorzame van de gelovigen is binnen de plooi van trouwheid van imān. We verwijderen hen niet daarvan zolang als dat ze moslims blijven. We verklaren alleen onze haat jegens hun ongehoorzaamheid, corruptie en zonden en we reageren niet met elkaar in de manier van de kuffar. We doen geen takfir op iedereen onder hen die werken voor de regeringen van kufr, zoals het geval is met de extreme Mukaffirah. We doen alleen takfir op degene die in zijn werk een type van kufr of shirk heeft, zoals deelname in de kufr, wetgeving, of de taghuti heersing, of trouwheid aan de mushrikun en kuffar of hen te helpen tegen de mensen van tawhīd. En we lichten het nader toe wanneer het komt tot het werken met de kuffar en we zeggen niet dat alles ervan kufr of verboden is. Eerder, ervan is datgene welke kleiner is dan dat. Elke baan is volgens dit. En we oordelen niet in de regels van dit leven, behalve met de zichtbare – waarvoor we geen andere weg hebben om te oordelen behalve daardoor. En het is Allah die zal zorgen voor de geheimen en hen ter verantwoording zal brengen. Dus, het is niet op ons om de harten te openen van de mensen van hun innerlijk. We blijven op onze hoede net zoals onze vrome geleerden deden in de takfir van de mensen van interpretatie – voornamelijk als de kwestie van verschil, één van

138 Geleerden op het rechte pad.

68

uitdrukkingen (keuze van woorden) was, of van de kennis gebaseerde zaken, waarin het individu geëxcuseerd zal worden, vanwege onwetendheid. Het is niet van onze methodologie om te haasten in takfir, of om te haasten in het plaatsen van haar effecten zonder enige bevestiging of zoektocht of duidelijkheid, want “Het verklaren van het bloed van degenen die bidden – die op de Tawheed zijn – voor toegestaan, is een ernstig gevaar. De fout in het laten van duizend kuffar is gemakkelijker dan de fout van het vergieten van het bloed van één moslim.” ”139 En we maken een onderscheid in de gebieden van takfir tussen de kufr van de daad of soort en de individuele kufr. (We geloven) dat kufr zou kunnen voortkomen uit een individuele, maar toch geldt de uitspraak ervan of zijn naam niet op hem, als een voorwaarde (ervoor) mist of als er een hinderende factor in de weg is van de belemmerende factoren van takfir. We geloven dat een ieder die de Islam binnentreedt met zekerheid, het dan niet toegestaan is om hem daarvan te verdrijven vanwege twijfel of verdenking, want hetgeen dat gevestigd is met zekerheid wordt niet verwijderd wegens twijfel.

Innovatie

En bida'ah140 is niet helemaal op één niveau. Sterker nog, van dat is datgene welke beschouwd wordt als innovaties van kufr, en daarvan is er de innovatie van democratie en het volgen van, en zoeken naar een wetgever van de hopeloze heren naast Allah. En van innovatie is er datgene welke kleiner is dan dat, daarbij niet de graad van kufr bereikend.

Het Begrijpen van de Qur'an

En we geloven dat het volgen van al-mutashabih141 en het laten van de muhkam142 een teken is van de tekenen van de mensen van innovatie. En (we geloven) dat de weg van degenen, die goed onderlegd zijn in kennis van ahlus sunnah, is om het onduidelijke te verwijzen naar het duidelijke.

139 Citaat genomen van Qadi ‘Iyad in ash-Shifa. 140 Innovatie. 141 Onduidelijke ayat van de Qur’an. 142 duidelijke ayat van de Qur’an.

69

Takfir en Irja'

En we voeren geen takfir uit gebaseerd op suggesties of de noodzakelijke suggestie van een uitspraak. De noodzakelijke suggestie van een particuliere weg wordt niet die weg beschouwd (tenzij die persoon ook de impliciete betekenis van hun uitspraken of weg onderschrijft), we voeren geen takfir uit op degenen die tegen ons zondigen van de Murji’ah van deze era en hun soorten van de innovators wiens innovatie de kufr niet bereikt. Dit is zolang als hun verwikkelde (zaken) en verschil met ons een van uitdrukking is – zoals het loutere verschil betreffende de capaciteiten van imān en hun definitie. We voeren geen takfir uit op hen, zelfs als zij tegen ons leugens verzinnen en ons citeren als het hebben gezegd van datgene welke we niet hebben gezegd, of aan ons dat toeschrijven waarvan wij vrij van zijn. En dus zullen we niet ongehoorzaam zijn aan Allah betreffende hen, zelfs als zij ongehoorzaam zijn aan Allah betreffende ons. We voeren geen takfir uit op hen wegens hun irja’ als het is van de soorten van de irja’ van de juristen – zolang als hun verschillen met ons van uitdrukking is. We zullen geen takfir op hen uitvoeren, tenzij hun irja’ ertoe leidt dat ze de tawhīd en de fara’id143 verlaten of tenzij het hen (leidt) naar kufr, shirk of beiden toestaat, of trouw zweert aan de tawaghīt en hen steunt of dat ze deelnemen in hun wetgeving of hen assisteert tegen de mensen van tawhīd.

De groepen van Irja'

En we haten de jama’ahs van irja’ die de dīn hebben laten afzwakken en deelgenomen hebben of hebben toegestaan in het heersen met iets anders dan datgene welke Allah heeft geopenbaard, of wetgeving met Allah van binnen de democratie of hulp vertonen jegens de afvalligen. We verklaren ons vrij van hun weg en we beschouwen hen als jama’ahs van innovatie en dwaling die het slechte pad zijn opgegaan en anderen heeft laten dwalen van het rechte pad. We geloven dat hun hoofden zijn van de roepers naar de deuren van het hellevuur. Hoewel samen met dit, voeren we geen takfir op iemand aan deze jama’ahs behalve degene van hen die kufr omhelst of het helpt, het toestaat of zijn mensen steunt tegen de mensen van tawhīd. We voeren in algemeenheid geen takfir uit op hen.

143 Verplichtingen.

70

Geleerden En we bewaken de rechten van onze werkende geleerden zowel als onze roepers de mujahidīn die de Boodschap van Allah meedelen en Hem vrezen en niemand behalve Allah vrezen. Onze ogen zijn gekoeld door het nastreven van shar’i kennis en we houden van zijn studenten en we haten de mensen van mening en de metgezellen van innovatie en theologische retoriek die voorrang geven aan het intellect boven het tekstuele bewijsmateriaal of zij die voorrang geven aan hun voordelen of istihsan144 boven de teksten van openbaring.

Openbare Scholen

En we haten de scholen van de tawaghīt en we roepen op om afstand te doen van hen. We voeren geen takfir uit op degenen die in hen deelnamen of het nou leren of onderwijzen is, tenzij zij kufr omhelzen of erin deelnemen of het toestaan of erna roepen. We verbieden niet het leren van nuttige wereldse kennis of het veilig is van alle verboden dingen. We roepen niet naar het verlaten van de wegen en middelen. We moedigen het opvoeden van de kinderen op de tawhīd aan en om hen bewust te maken en ingelicht van de zaak van hun dīn en wereldse zaken zodat ze trouwvolle soldaten voor de dīn van Allah zullen zijn en actieve helpers.

Dār al-Kufr en Dār al-Islam en hun Inwoners

En we houden het standpunt van de geleerden betreffende de dār145 waarin, indien de wetten van kufr het belangrijkst en de overheersing daarin voor de kufar en hun wetgevingen is, dan is het dār al-kufr. Echter we geloven dat deze term geen invloed heeft op de inwoners van de verblijfplaatsen in het licht van de afwezigheid van de Islamitische staat en haar kracht, en de overheersing van de afvalligen en hun controle van de regeringen van heersing in de landen van de moslims. Deze term geldt voor de woonplaats indien de regeringen van kufr het hoogst zijn, zelfs als de meerderheid van haar mensen moslims zijn – net zoals de term dār al-Islam geldt voor de woonplaats waarin de wetten van Islam het hoogst zijn, zelfs als de meerderheid van haar inwoners kuffar zijn – zolang als ze onderworpen zijn aan de heersing van Islam. 146

144 Voorrang. 145 Woonplaats. 146 Dhimmah.

71

We verzinnen geen onjuiste principes gebouwd op deze termen zoals de extreme mukaffirah doen, zoals in hun uitspraak: “De basis betreffende de mensen tegenwoordig is onbeperkte kufr.” Noch bouwen we andere uitspraken van dat. Sterker nog, confronteren we met elke persoon in overeenstemming met hetgeen hij vertoont en we vertrouwen de geheimen aan Allah toe. En dus confronteren we met degenen die Islam vertonen in die manier, en we oordelen hem met Islam en we zeggen dat de basis datgene is dat een ieder die de wetgevingen van Islam vertoont Islam is. (dwz. ze zijn moslim) – zolang als zij niet datgene begaan welke een tenietdoening is. Evenzo, behandelen we iedereen die kufr vertoont of shirk, loyaliteit tegenover de mushrikun, en hen steunen tegen de mensen van tawhīd met hetgeen dat zichtbaar is totdat zij geloven in Allah alléén en Hem uitkiezen in hun aanbiddingen, henzelf verwijderen van datgene van kufr waar ze op zijn, en hun afkeer ervan verklaren. Het scheren van de baard en de kuffar imiteren en andere vormen van ongehoorzaamheid zoals het een algemene kwelling is welke ver en wijd gespreid is. Het is niet door zichzelf geschikt als een bewijs voor takfir, want dit zijn geen heldere oorzaken voor takfir. Aldus maken we bloed en rijkdom niet toelaatbaar door zulke soorten zoals de extreme mukaffirah doen. “Het verklaren van het bloed van degenen die bidden op de Tawheed is een ernstig gevaar. De fout in het toevertrouwen van 1000 kuffar is gemakkelijker dan de fout van het vergieten van het bloed van één moslim.”

De Salah

En we houden ons aan de salah achter elke vrome en corrupte persoon van de mensen van de qiblah en (salah) van degenen die van hen sterven zolang als zij niet een duidelijke tenietdoening omhelsden en takfir van hen wordt voorkomen wegens een hinderende factor. We plaatsen niemand van hen in het Paradijs of Vuur, en we getuigen niet tegen hen dat ze kufr hebben, of shirk of hypocrisie zolang als dat niets daarvan zichtbaar is. Met betrekking tot de salah (achter) de benoemingen van de tawaghīt147 volgens ons, zijn zij ofwel: • Iemand die een bondgenoot van hen is, en dus is hij zoals hun soldaat en leger in het assisteren van hen, of iemand die hun democratie toestaat, verdedigt en overwinning geeft aan hun shirk. Dus wat betreft deze, we geloven niet in het bidden achter hen, omdat ze van hen zijn en niet van ons. Neen, we verbieden

147 De imāms van de masājid benoemd door de heersers.

72

dat en we bevelen het herhalen ervan (het gebed) voor degene die achter hen heeft gebeden.

لكافرين على المؤمنني سبيالولن يجعل الله ل

“En Allah zal nooit aan de ongelovigen een weg tegen de gelovigen geven.” 148

• Of hij is een compromissluiter die de rangen van hun ministeries verhoogt en hun valse posities voor het belang van leven en het wereldse leven. We verklaren het gebed achter hen niet ongeldig. De regel van de salah achter hen is zoals de regel van de salah achter de mensen van corruptie en innovatie die geen kufr is. En dus haten we het, maar toch verklaren we het niet ongeldig. Salah achter ahlus sunnah en tawhīd die de sunnah duidelijk maakt en de verwerping van de mensen van shirk is geliefder bij ons.

Dua’ Voor de Heersers

En dua’149 voor de heersers en leiders, hetzij moslims of kuffar, is van de innovatie van jumu’ah150 volgens ons en het is een teken van iemand die in hun gehoorzaamheid is binnen getreden. We haten het en keuren het af. De salah achter degene die het verlaat van ahlus sunnah is geliefder bij ons. We verklaren de salah niet nietig wegens dat noch houden we vast dat het zou moeten worden herhaald, tenzij de dua’ helder is in het geven van steun aan de tawaghīt of hun polytheïstische dīn, daarom zou hun heersen zijn van die van hun helpers en soldaten. Steun door de tong is de tweelinghelft van het geven van steun door de speer.

Overheidsgeleerden

En we geloven dat als de geleerde de bay’ah151 geeft aan de taghut die wetten maakt, of de kafir heerser, hem zijn hand en hart geeft of hem helpt, zich verenigt met hem of legale uitspraken geeft volgens zijn (de heerser’s) verlangen, dan is hij een kafir afvallige. Wat betreft degene die de posities van de geleerden en mashayikh erft in de regeringen van kufrdan zullen ze allen (beoordeeld worden) volgens zijn positie. Als in die (positie) kufr is of assistentie van kufr, of deelname in de kufr wetgeving of de mushrikun helpt en hen assisteert tegen de mensen van tawhīd, dan is deze een Kaafir volgens ons. De lengte van zijn baard, de grootheid 148 An-Nisa’, 141 149 Smeekbede. 150 Vrijdagsgebed. 151 Eed van trouw.

73

van zijn titel, diploma of tulban zijn geen belemmerende factoren voor takfir volgens ons. Als er niets is van dat in zijn positie, echter is het een oorzaak voor het zwellen van bedrog en het met de waarheid kleedt, dan zijn zij van de hoofden van onwetendheid die dwalend zijn en anderen laat dwalen.

Jihād & Khuruj

En jihād is onophoudelijk met elke groep van de Moslims en de persoon kan zelf jihād voeren of met de leiders of ze vroom of corrupt zijn tot de Dag des Oordeels. Het is niet toegestaan om hen te gehoorzamen en hiermee ongehoorzaam te zijn aan Allah, echter het is toegestaan om degenen te bevechten die niet geloven in Allah met degenen die ongehoorzaam zijn aan Allah voor een behoefte, van de hoek van het terugdrijven van het grootste van de twee kwaden met de kleinste van de twee. Echter de jihād die onder het vaandel van de deugdzame Sunnah is, is geliefder bij ons en het belangrijkst en het meest verplicht. jihād is een verplichting van de verplichtingen. Het wordt niet gestopt wegens de afwezigheid van de imām of de islamitische staat. We houden niet aan (het heffen) van het zwaard op iemand van de mensen van de qiblah, de mensen van tawhīd,, behalve degene van wie het verplicht is om zo te doen, gebaseerd op een helder bewijs. Vroomheid wordt gevestigd door degenen met zekerheid en wordt dus niet verwijderd behalve met zekerheid. “Het verklaren van het bloed van degenen die bidden op de Tawheed is een ernstig gevaar.De fout in het laten gaan van duizend kuffar is gemakkelijker dan de fout van het vergieten van het bloed van één moslim.”

De Heersers

We geloven niet in het rebelleren tegen de imāms van de Moslims, hun leiders en heersers van de moslims, zelfs als ze corrupt zijn. We verwijderen geen hand van gehoorzaamheid zolang als dat zij het goede bevelen. We geloven dat gehoorzaamheid aan hen verplicht is, zolang als dat zij niet met ongehoorzaamheid bevelen en we smeken voor hun leiding en rechtvaardigheid. We geloven dat het verplicht is om te rebelleren tegen de imāms van kufr van de ongelovige heersers die geplaatst zijn op de nekken van de Moslims. We geloven dat ze afvallig zijn geworden van de dīn wegens hun vervanging van de shari’ah en wetgeving met Allah, en het zoeken van oordeel bij de tawaghīt van het oosten en westen, en het verenigen met de vijanden van Allah en vijandschap tegenover zijn dīn en Zijn bondgenoten.

74

En we geloven dat da’wah, handeling en bestede inspanningen voor het doel van het verplaatsen van hen verplicht is op de Moslims, elk van hen volgens zijn bekwaamheid. Een ieder die niet in staat was om een wapen tegen hen te dragen, is wel in staat om degenen die het draagt steunt, zelfs via dua’. We geloven dat de lichamelijke en geestelijke voorbereiding daarvoor een verplichting is van de verplichtingen van de dīn.

En we geloven dat hen bevechten belangrijker is dan het bevechten van anderen dan hen, omdat de kufr van afvalligheid ernstiger is dan de oorspronkelijke kufr volgens consensus. Ook omdat het beschermen van het capitool van de rijkdom het voorrang van voordeel is gegeven en omdat jihād van defensie het voorgang is gegeven boven de offensieve jihād en, omdat het beginnen met de jihād tegen diegenen die dichter tot ons zijn van de kuffar belangrijker is dan jihād te voeren tegen degenen die verder weg zijn. Ook heeft niemand het bewind gegeven aan de Joden, Christenen, of anderen van de kuffar in de landen van de Moslims en maakte niemand de rijkdom van de moslims en hun landen een cadeau voor hen, behalve deze afvalligen. We verklaren dat degenen die anderen tegenhoudt van jihād tegen hen met onbenullige misopvattingen zoals de claim dat er geen migratie noch onderscheiding is (tussen de heerser en de gemeenschappelijke plooi tijdens de veldslag) of het gebrek aan een sterke imām boven de mensen van Islam (we verklaren) dat ze de mensen van onwetendheid en dwaling zijn, die legale oordelen hebben uitgebracht zonder kennis en dus zijn ze op het slechte pad en laten ze anderen dwalen. Ze hebben de dīn en het de overwinning te geven verlaten. Echter, geloven we dat het bevechten van hen onder alle omstandigheden en het verwijderen en hen te verdringen totdat de dīn geheel voor Allah is, een van de meest verplichte van de verplichtingen is. De migratie die daarvoor noodzakelijk is, is slechts de migratie naar Allah met tawhīd, en migratie naar Zijn Boodschapper salla Allahu ‘alayhi wasallam met aanhankelijkheid. En volledige serieuze voorbereiding voor de soorten van deze handeling is verplicht volgens ons en het is de belangrijkste voor de individuele daden en verspilde inspanningen. En indien het hoofd bieden aan hen, en haasten om dit te vervangen niet verplicht is behalve op degene die daartoe in staat is, dan is de voorwaarde voor (het zijn van een) verplichting niet de voorwaarde voor zijn toelaatbaarheid. Eerder, het is toegestaan voor iemand om hen te bevechten, zelfs met zichzelf en zelfs als hij zeker van martelaarschap is en niet het bereiken van overwinning. Jihād is een daad van aanbidding en een verplichting die wet is gemaakt tot de Dag des Oordeels. Niets maakt dat onwettig. Het is toegestaan om het uit te voeren in elke tijd zoals liefdadigheid wanneer het wordt vergeleken met zakah.

75

Jihād is de school waarin de duidelijke grondslag is gerezen en de machtige banden waarop de dīn gevestigd is, stevig zijn gemaakt.

At-Ta’ifah al-Mansurah

En we geloven in datgene welke de Profeet ‘alayhi salatu wasallam vermeldde betreffende de triomfantelijke groep, waarin hij zei: “Er zal altijd een groep van mijn Ummah zijn, vechtend op de Waarheid tot de Dag des oordeels… en dan zal Isa Ibn Maryam ‘alayhis sallam neerdalen en hun Amir zal zeggen:”Kom en leidt ons in het gebed!” Hij zal zeggen: “Nee, jullie zijn Amirs over elkaar als een eer van Allah aan deze ummah!” 152 En hij zei: “Er zal altijd een groep van mijn Ummah zijn die vecht op het bevel van Allah de Almachtige de Sublieme, en die hun vijanden overmant. Hen zal geen schade worden toegebracht door degenen die met hen verschillen, tot het uur komt en zij zijn op dat.” 153 En van Salamah Ibn Nufail al-Kindi, radia allahu ‘anhu die zei: “Ik zat met de Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) toen een man zei: “O Boodschapper van Allah! De mensen laten de paarden niet los en hebben hun wapens neergelegd en zeiden: “Er is geen Jihad want de oorlog heeft zijn lasten neergelegd.” En dus had de Boodschapper van Allah (salla Allahu ‘alayhi wasallam) zijn gezicht weg gekeerd en zei: “ze hebben gelogen. Nu is de tijd om te vechten gekomen. Er zal altijd een groep van mijn Ummah zijn die vecht op de Waarheid. Allah zal de harten van enkele laten afdwalen door middel van hen, en voor hen leveren van hen totdat het uur is gevestigd en totdat de belofte van Allah is gekomen. Goed zal achterblijven in de manen van paarden tot de Dag des Oordeels. Het is aan mij geopenbaard dat ik zal sterven en niet achterblijf en dat jullie allen na mijn zullen volgen. Sommige slaan de nekken van anderen en de grondslag van de woonplaats van de gelovigen is in Shaam.” 154 Aldus is het een groep die de helpers van deze dīnweergeeft in elke tijdsperiode en het is een vechtende jihād-voerende groep die zich haast om overwinning te geven aan de dīn van Allah in alle aspecten van overwinning. We vragen Allah de Allerhoogste om ons van zijn mensen te maken en onze eind te bevelen met het martelaarschap op zijn Weg.

152 Overgeleverd door Moeslim van Jabir in Marfu’ vorm. 153 Overgeleverd door Moeslim van ‘Uqbah ibn ‘Amir in Marfu’ vorm. 154 Hadīth sahih, narrated by an-Nasa’i.

76

Conclusie En dus daarvoor, is dit onze dīn en geloven, beiden binnenwaarts en buitenwaarts – een dīn op de middenweg tussen extremisme en stenografie, tussen gelijkenis (van Allah met de creatie) en ontkenning (van Allah’s eigenschappen), tussen jabr en qadr, tussen het veilig voelen en wanhoop – niet neigen naar de mensen van extremisme noch de mensen van stenografie. We verklaren onze afkeer tegen elke dīn, weg en pad ernaast, en we vragen Allah om ons standvastig te maken op imān en onze eind erop te bevelen en ons te beschermen van de verschillende begeerten en hevige meningen en verworpen madhahib.

Wa sallAllāhu wa sallam ala nabiyyina Muhammad wa ‘ala alihi wa sahbihi ajma’in.

Door Shaykh Abu Muhammad al-Maqdisi Jumada al-Akhirah, the year 1418 of the Hijrah of al-Mustafa, صلى اهللا عليه و سلم.

77

At-Tibyān Publications Releases

Audio ==== The Truth and Certainty Regarding the Hostility Against the Tawāghīt and Apostates Shaykh Abū ‘Abdir-Rahmān Sultān Al-‘Utaybī Al-Atharī Video’s ===== “And Incite the Believers” Shaykh ‘Abdullāh Ibn Muhammad Ar-Rashūd Such Are the Messengers Tested, and Then the Outcome Will Be In Their Favor Commander Abū Mus’ab Az-Zarqāwī The Expedition of Shaykh ‘Umar Hadīd Al-Qā’idah In ‘Irāq Artikelen ===== In Pursuit of Freedom Shaykh Husayn Ibn Mahmūd Between the permissible and what is better * Abū Muhammad Al-Maqdisī Between fighting for injury and fighting for consolidation Abū Muhammad Al-Maqdisī The Verdict Regarding the One Who Defensively Argues on Behalf of the Tāghūt * Shaykh ‘Alī ibn Khudhayr Al-Khudhayr Advice to the Brethren Going to Pakistan Shaykh Abū Qatādah Al-Filastīnī Public Addresses on the Da‘wah and Jihād: Between Laxity and Extremism Abū Muhammad Al-Maqdisī What is Your Opinion Regarding Shaykh Usāmah Ibn Lādin? Shaykh ‘Alī Ibn Khudhayr Al-Khudhayr When the Jihād is for the Sake of America * Shaykh Nāsir Al-Fahd

78

Shaykh Al-Albānī on the Obligation of Jihād Shaykh Muhammad Nassiriddīn Al-Albānī Description of Paradise * Imām Ibn Al-Qayyim YES, I AM WAHHĀBĪ ! Shaykh Abū Basīr At-Tartūsī Debate: The Sword Vs. The Pen * Abū Jandal Al-Azdī Life of the Mujāhid Ahmad An-Ni’mī Al-Qurashī * Katūm As-Salafī The Importance of the Word * Wasīm Fat’hullāh A Misunderstanding of the Hadīth of As-Sa‘b Ibn Jath’thāmah * Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī The Ruling on the One Who Insults the Prophet of Allāh Tibyān Publications Let the expert sharpen the bow * Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī “And He made you as few in their eyes.” * Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī And so that the way of the sinners may become manifest * Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī Tribalism and the dangers of depending on it Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī By Allāh, it has not lost its value, for even the bankrupt to purchase it Abū Muhammad Al-Maqdisī Uhud Ar-Rass Shaykh Husayn Ibn Mahmūd Act Gently With the Women * Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī

79

Abū Anas Ash-Shāmī Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī As’hāb Ar-Rass * Shaykh ‘Abdullāh Ibn Nāsir Ar-Rashīd Regarding I’tizāl and Mukhālatah Shaykh ‘Abdur-Rahmān Ibn Hasan Āl Ash-Shaykh 35 Statements From the Salaf Regarding Sincerity Shaykh Husayn Al-‘Awā’ishah When Does Hijrah Become Obligatory: The Reality of Displaying The Dīn Shaykh ‘Abdul-‘Azīz Al-Jarbū’ The Torching of Ar-Rass Sawt Al-Jihād The Ruling on Insulting the Prophet of Allāh Tibyān Publications Jihād An-Nafs: Striving Against the Soul Shaykh Hasan Ayyūb And if they had intended to march out... * Brother Al-Maqdisī Mourning Over a Knightess: A Muslimah * Luwīs ‘Atiyyatullāh Was Prophet Sulaymān a Terrorist? * Shaykh Dr. Muhammad Ibn Tarhūnī Are the Tālibān from Ahl As-Sunnah? Tibyān Publications The Hadīth of Slaughter: Laqad Ji’tukum Bith-Thabh * Tibyān Publications Boeken ===== The Doubts Concerning Bay'ah and Imārah Imām ‘Abdul-Qādir Ibn ‘Abdil-‘Azīz

80

Advice for the Seeker of Knowledge (Pdf Article) * Shaykh Sultān Al-‘Utaybī Breezes, From the Gardens of Firdaws * The Tawhīd of Action by Shaykh ‘Abdullāh ‘Azzām and The Path to the Land of the Battle by Shaykh Yūsuf Ibn Sālih Al-‘Uyayrī The Rulings Regarding the Muslim Prisoner * Dr. Mur’i Ibn ‘Abdillāh Ibn Mur’i Series: Delighting the Eyes of the Ones Who Lie in Wait at Every Area: Advice Regarding ‘Ubūdiyyah Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī*, The Islāmic Ruling on the Permissibility of Self-Sacrificial Operations, Shaykh Yūsuf Ibn Sālih Al-‘Uyayrī, Abū Qutaybah Ash-Shāmī, The Ruling Regarding Killing One’s Self To Protect Information Al-Mukhtār Fī Hukm Al-Intihār Khawf Ifshā’ Al-Asrār‘:Abdul-‘Azīz Al-Jarbū’, Shifā’ Sudūr Al-Mu’minīn: Dr. Ayman Ath-Thawāhirī Ad-Dalā’il Fī Hukm Muwālāt Ahl Al-Ishrāk Sulaymān Ibn ‘Abdillāh Ibn Muhammad Ibn ‘Abdil-Wahhāb Millat Ibrāhīm Shaykh Abū Muhammad Al-Maqdisī Regarding Intentionally Targetting Women and Children Tibyān Publications The Du’ā is the Weapon of the Believer * Tibyān Publications The People Of The Ditch Shaykh Rifā‘ī Surūr The Doubts Regarding the Ruling of Democracy In Islām Tibyān Publications The Exposition Regarding the Disbelief of the One That Assists the Americans Shaykh Nāsir Ibn Hamad Al-Fahd Can Makkah become Dār Al-Harb? Imām Hamad Ibn ‘Atīq An-Najdī and Shaykh Abū Basīr At-Tartūsī

81

Essay Regarding the Basic Rule of the Blood, Wealth and Honour of the Disbelievers Tibyān Publications We Are Ignorant Deviants! (Pdf Article) Husayn Ibn Mahmūd A Letter from the Imprisoned Shaykh Nāsir Al-Fahd (Pdf Article) Shaykh Nāsir Al-Fahd Fundamental Concepts Regarding Al-Jihād Imām ‘Abdul-Qādir Ibn ‘Abdil-‘Azīz The Clarification of What Occurred in America (Pdf Article) Imām Hamūd Ibn ‘Uqlā’ Ash-Shu’aybī A Decisive Refutation of Salafī Publications Tibyān Publications Verdict Regarding the Permissibility of Martyrdom Operations (Pdf Article) Al-Hāfith Sulaymān Ibn Nāsir Al-‘Ulwān Verily, The Victory of Allāh Is Near * Al-Hāfith Sulaymān Ibn Nāsir Al-‘Ulwān 39 Ways to Serve and Participate in Jihād Shaykh ‘Īsā Al-‘Awshin Al-Imām Ahmad Ibn Nasr Al-Khuzā’ī, A Leader of Scholars, A Leader of Martyrs By Al-Hāfith Ibn Kathīr (Pdf Article) Commentary by Shaykh Abul-Munthir As-Sā’idī Of Al-Jamā’ah Al-Islāmiyyah Al-Muqātilah (Libya) * = ook in het Nederlands beschikbaar