Zit er nog muziek in

Je kunt deze vraag oppakken in letterlijke zin voor vele ker-ken. De samenzang, die steeds minder stemmen krijgt om-dat jet aantal bezoekers daalt, denken we dan ook aan koor-zang. Hier hetzelfde fenomeen. Het aantal zangpartijen dat nodig is voor meerstemmige zang staat onder druk, net als het aantal vitale leden. Niet voor niets dat in menig geval mensen niet meer vragen om een koor bij uitvaart of huwe-lijk en snel wensen uiten richting cd muziek.

In figuurlijke zin mogen we die vraag vervolgens ook stel-len. Is de beleving van hetgeen we vieren en geloven nog

Vervolg op pagina 2)

Raad van Kerken

oikoumene in Parkstad

Heerlen, oktober 2015 Jaargang 8, nr. 4

Voorwoord

De nieuwsbrief is ook te vinden op onze website:

www.raadvankerkenparkstad.nl

Heerlen, januari 2018 Jaargang 11, nr. 1

Beste vriendinnen en vrienden van de oecumene,

De eerste dagen van het nieuwe jaar zijn alweer voorbij als u mijn gelukwensen voor het nieuwe jaar 2018 onder ogen krijgt. Toch biedt zo’n eerste nummer van een nieu-we jaargang een goede mogelijkheid om u een gelukkig en vredevol nieuw jaar te wensen.

Ook als Raad van Kerken Parkstad zijn we een nieuw jaar begonnen en hebben de leden de gelegenheid goede voornemens te formuleren voor het komend jaar.

Een punt dat al langer op de agenda staat en er ook in 2018 zeker op zal blijven, is het aandacht blijven vragen voor de problematiek rond vluchtelingen en hun welbe-vinden in het Zuid-Limburgse. Gelukkig zijn op diverse

vervolg op pagina 2

Raad van Kerken in Parkstad

plekken in Parkstad activiteiten, ook kerkelijke, waarbij vrijwilligers zich met toewijding inzetten voor mensen die in een AZC verblijven.Toch zijn we overtuigd, dat er meer aandacht en hulp nodig is voor deze groep mensen. Vanuit christelijk perspectief zijn ook zij onze naasten. En het is duidelijk wat de bijbel zegt over het bejegenen van onze naas-ten: “Hebt uw naaste lief als uzelf ” (o.a. Matth. 5: 43-44; 19:19; 22:39). Hulp en aandacht voor vluchtelingen zou bij uitstek een oecumenisch project kunnen zijn: christenen van welke denominatie ook zouden de handen ineen kunnen slaan om breed gedragen die hulp en aandacht te bieden. Daar zijn welwillende vrijwilligers voor nodig uit de verschillende kerken, c.q. geloofsgemeenschappen. Daarom nemen de leden van de Raad van Kerken Parkstad zich voor om in 2018 vrijwilligers te zoeken, die gestalte willen geven aan hulp en aandacht voor de vluchtelingen in ons midden. Het zal mij deugd doen als dit voornemen in wordt.

Ds. Ko van de Lagemaat, voorzitter

Recht door zee op 21 januari

De jaarlijkse Week van Gebed is van zondag 21 januari tot en met zondag 28 januari a.s.

Het materiaal komt dit jaar uit het Caribisch gebied. De kerken daar hebben het thema van de bevrijding van het volk Israël uit de slavernij centraal gesteld. De tekst komt uit Exodus 15:1-21 waarin wordt gespro-ken over de rechterhand van de Heer, ontzagwekkend in kracht (vers 6a). De projectgroep Week van Gebed (een samenwerking van MissieNeder-land en Raad van Kerken) kwam tot het thema: ‘Recht door zee’, verwij-

Pagina 2

zend naar de uittocht van de Gods volk uit Egypte door de zee en ook verwijzend naar rechtvaardigheid en gerechtigheid. Het beeldmerk op de poster wil iemand laten zien die vol vertrouwen op weg is. In Parkstad wordt op zondag 21 januari a.s. een oecumenische viering gehouden in De Ark, Op de Heug-den in Landgraaf. Al bijna 15 jaar werken hierbij de Andreasparochie en de protestantse gemeenten in Heerlen en Landgraaf samen. Zo ook dit jaar. Voorgangers zijn Rob Pauls en ds. Kees Hollemans. Het liturgieboekje vermeldt bij de zending deze tekst:

We zijn verlost door de rechterhand van God, en verenigd in het ene lichaam van Christus. Laten we dan nu uitgaan in de wereld vanuit de kracht van de heilige Geest. De Geest van de Heer rust op ons, want hij heeft ons gezalfd om aan armen het goede nieuws te brengen, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden het herstel van hun zicht, om onder-drukten hun vrijheid te geven, om het genadejaar van de Heer uit te roepen.

Amen! Halleluja!

Pagina 3

Raad van Kerken in Parkstad

Uur van gebed op donderdag 1 maart 2018

Sinds 2015 wordt in Parkstad enkele keren per jaar een bijeenkomst geor-ganiseerd, die in het teken staat van samen bidden. Dan wordt stilgestaan bij de nood van de wereld, dichtbij en veraf, bij mensen en situaties die ons persoonlijk ter harte gaan. Dat kan hardop of in stilte. Wie wil kan daarbij een kaars opsteken, als teken van hoop in een donkere wereld. En er klinken enkele passende teksten, met ter opening en afsluiting een lied. De eerstvolgende keer zal zijn in de vastentijd en wel op donderdag 1 maart a.s. (dus niet op een vrijdag, zoals in voorafgaande jaren).U bent welkom in het gebouw van het Leger des Heils in Treebeek, aan de Horizonstraat. We beginnen om 19.00 uur en sluiten rond 20.00 uur af. Na afloop worden koffie en thee geschonken en is er gelegenheid om wat na te praten. Van harte welkom!

Namens de Raad, ds. Ko van de Lagemaat

De kloof ... en het licht dat er doorheen schijnt

Op 17 november jl. vond in klooster Wittem een studiedag plaats voor vertegenwoordigers uit de Limburgse samenleving (politiek, economie, onderwijs, maatschappelijke instellingen, kerken, armoede-organisaties, bijstandsgerechtigden, vakbond) over de kloof, de tegenstellingen tussen arm en rijk, tussen mensen met een vaste baan, flexwerkers en mensen die niet aan de slag komen, en tussen jongeren en 50-plussers. Voor Kerstmis moet er een open brief klaar zijn, gericht aan de Lim-burgse samenleving, met daarin aanbevelingen hoe we de kloven zouden kunnen overbruggen. De initiatiefnemers van de conferentie waren het klooster Wittem, de

Pagina 4

Adviesraad Oud-Mijnwerkers, de Dienst Kerk en Samenleving. Ik vind het geweldig dat juist vanuit deze geledingen het voortouw genomen werd om het gesprek over de aantoonbare, bestaande kloven aan te zwengelen vanuit het voorbeeld van de Katholieke Sociale Leer in de 19de eeuw, over sociale kwesties, op basis van het zogenaamde Rijnland-model: een poging om op ‘duurzame en harmonische wijze maatschappij en economie met elkaar te verbinden’. En om nu opnieuw vanuit het Rijnlandmodel met elkaar op zoek te gaan naar de onderliggende waarden waar het in onze maatschappij over zou moeten gaan: mensen via een basisinkomen de gelegenheid te geven een bijdrage te leveren aan de samenleving. Wat er zoal aan de orde kwam (zo ook verwoord in een artikel in het LD van 18 november): inkomensongelijkheid is een belangrijke oorzaak voor het ontstaan van kloven. Wie weinig geld heeft, kan niet echt in zichzelf investeren en heeft daardoor minder kansen in de maatschappij. In de aanbevelingen komt een pleidooi voor het basisinkomen; afschaf-fing van loondispensatie (dat een lager inkomen voor bijv. jongere gehan-dicapten inhoudt); praten met jongeren die pleiten voor een persoonlijke pensioenpot i.p.v. de collectieve die we nu kennen; minder flexibele banen, meer vaste banen; een begrijpelijke loonstrook en belastinginning. Verder pleit men voor een slagvaardiger bestuur, want met 18 gemeenten praten is haast niet te doen, en het instellen van een sociaaleconomische raad voor de Euregio. Kinderen uit sociaal zwakke milieus doen het min-der goed op school; dat houdt de ongelijkheid in stand. Daarom moeten kansarme kinderen extra kansen krijgen, met jaarlijkse rapportages, en moeten ouders het vertrouwen worden gegeven dat door onderwijs hun kind echt vooruit komt. Dat de open brief van het ‘Wittemer Beraad’ licht werpt op kloven die er niet horen te zijn en dat we ze samen kunnen slechten.

Eline Claassens

(eerder gepubliceerd in het parochieblad St. Andreas december 2017)

Pagina 5

Raad van Kerken in Parkstad

Aandacht voor Maria

Maria is trending! Het Leger des Heils leverde daarvan pas geleden met kerst een tastbaar bewijs. Het ondogmatische kerkgenootschap bracht een Strijdkreet uit, een magazine, waarop de persoon van Maria met kind prominent op de cover stond. Het is een devote verbeelding geworden die in een meer katholieke of orthodoxe context niet zou misstaan. En onlangs was Maria voluit onderwerp van gesprek tijdens een verga-dering van de landelijke Raad van Kerken. Aanleiding was een verzoek van een oecumenisch overlegorgaan, waarin ook de Protestantse Kerk deelneemt, om een in veel kerken gevierd feest van Maria, de aankon-diging van de geboorte van de Heer, de annunciatie, te plaatsen op de liturgische kalender rondom 25 maart.

In het katholieke zuiden kunnen wij protestanten niet om Maria heen. Denkt u maar aan de Soete Moeder in Den Bosch of OLV Sterre der Zee in Maastricht en een enkel Marialied heb ik me ook al eigen gemaakt, evenals een Wees Gegroet. Dat heeft voor mij te maken met ‘limbur-geren’. Maar: waar liggen moeilijkheden en kansen om met Maria in de oecumene verder te komen?, zo kunnen we ons afvragen. Wel, wat denkt u van themadiensten, waarin kerkgangers kunnen reageren op de vraag: ‘Wat hebben we met Maria?’ Sommigen zullen snel gaan in de richting van: als we het over de positie van Maria in de kerk willen hebben, moe-ten we dan ook niet spreken over openstelling van het priesterambt in de kerk voor vrouwen?

In het voorjaar was er in het Catharijneconvent een prachtige expositie over Maria. Het leverde een record aantal bezoekers op, onder wie veel protestanten. Ik was daar ook en ontdekte bijzondere en leerzame ele-menten, zoals de 1e zaal met de oermoeders uit de vroegchristelijke tijd

Pagina 6

en verderop allerlei afbeeldingen, waaruit duidelijk werd hoe elke tijd een eigen versie van Maria maakt. Ik zag ook de indrukwekkende Pietà en een ruimte gevuld met hedendaagse kunstuitingen over Maria. Kortom: ze spreekt tot de verbeelding. Ook bij protestanten. In de landelijke RvK heeft men bedacht, dat de beste manier om een goed oecumenisch gesprek op gang te brengen is, te beginnen bij de Bij-bel. Dan komen we al snel in het Lucasevangelie terecht: bij het Magnifi-cat in hoofdstuk 1. Wie van u zou dit gesprek over Maria in Parkstad op gang willen helpen brengen? Ik hoor graag van u! Wie weet of het weekend van 25 maart een nieuw initiatief kan brengen?

Ds. Sophie Bloemert

(n.a.v. een preek in de adventstijd).

Lex Pasman overleden

Op 21 november jl. is onverwacht overleden de heer Alex Pasman, op de leeftijd van 90 jaar. Lex Pasman is éen van de oprichters van de Raad van Kerken in deze regio. Op 24 de-cember 1974 zat hij, samen met de toenmali-ge deken Pierre Jochems en dominee Heins, bij de notaris om de Raad van Kerken Oostelijke Mijnstreek in het leven te roepen. De oecumene heeft hem altijd in het bloed gezeten. Al in zijn Haagse jaren, voordat het gezin in 1970 naar Heerlen kwam, was hij actief om de

Pagina 7

Raad van Kerken in Parkstad

samenwerking tussen katholieken en protestanten vorm te geven. Naast zijn werk bij het ABP zocht hij in Zuid-Limburg ontmoetingen in interkerkelijk verband. De relatie met deken Jochems en de predikanten Nortier en Heins was prima; samen zetten zij zich ook in voor de samen-leving. Pasman was onder andere nauw betrokken bij de maandelijkse oecume-nische avondgebeden die jarenlang hebben plaatsgevonden in de aula van Huize De Berg. En hij stimuleerde het werk van het Missionair Centrum in de binnenstad van Heerlen. In de jubileumbundel, die door de Raad van Kerken Parkstad in 2014 is uitgegeven onder de titel We zullen doorgaan … Veertig jaar Raad van Kerken Parkstad is een interview met Lex Pasman opgenomen; de tekst is ook te vinden op de website van de RvKP.Het afscheid van Lex heeft plaatsgevonden op 28 november jl. vanuit de Andreaskerk. Daarna vond de crematie in besloten kring plaats. We gedenken Lex Pasman met dankbaarheid. Vanuit de Raad wensen we mevrouw Femie Pasman-van Bruggen en de kinderen, klein- en achterkleinkinderen sterkte en bemoediging toe.

ds. Sophie Bloemert

Foto: M. de Beer (fb)

Bisschop Frans Wiertz uitgezwaaid

‘Geloven is als een rots in een eindeloze zee,verankerd in de grond, geen stroming neemt je mee,zelfs als het oppervlak door ‘t water wordt verweerd,en alle elementen zich tegen jou hebben gekeerd,

Pagina 8

blijft God de basis, de vaste grond onder je voet,en voel je dat dit anker er echt toe doet.’Dit speciaal voor de bisschop gecompo-neerde lied klonk in de St. Christoffelka-thedraal te Roermond tegen het einde van de pontificale eucharistieviering, waarmee bisschop en bisdom op zaterdag 9 decem-ber jl. afscheid van elkaar namen. De bis-schop heeft het bisdom ruim 24 jaar geleid. Uit alle delen van het bisdom was men gekomen om dit bijzondere moment mee te beleven: parochianen uit heel Limburg, geestelijkheid, familie, politici, diverse

relaties en vertegenwoordigers van burgerlijke overheden, met gouver-neur Bovens op de eerste rij. Twee kardinalen en een groep bisschoppen namen plaats op het altaar. Namens de Protestantse Kerk woonde ds. Sophie Bloemert de viering bij; namens de classis Limburg was ouderling Elly de Haan in de kerk aanwezig. In de homilie sprak Kardinaal Eijk zijn scheidende collega toch maar niet in het dialect, maar in het Nederlands toe; hij noemde onder andere de drive van bisschop Wiertz om de priesteropleiding in Rolduc hoe dan ook gaande te houden; nu kan deze opleiding de meest internationale in Nederland worden genoemd. Kort voor de zegen kreeg gouverneur Theo Bovens het woord. Zijn toespraak, waarin hij de maatschappelijke betrokkenheid van Wiertz benoemde, liep uit op de overhandiging van de erepenning van de provincie Limburg aan emeritus-bisschop Wiertz. Vervolgens mocht de scheidende prelaat zijn portret, gemaakt door kunstenaar Theo Kuijpers,

Pagina 9

Raad van Kerken in Parkstad

onthullen. Dit portret komt in het bisschopshuis te hangen. Een foto ervan kan de bisschop meenemen naar zijn appartement bij de Zusters onder de Bogen in Maastricht. Het laatste woord was aan de emeritus zelf; hij hoopt dat het weer gaat vonken in de kerk en toonde zich dankbaar voor de jaren van zijn episco-paat en de belangstelling bij gelegenheid van zijn afscheid. Na de eucharistieviering ging het in een grote optocht naar de Oranjerie, waar de receptie vervolgens heel lang duurde.Het afscheid van bisschop Wiertz heeft veel aandacht in de media gekregen. Diverse regionale en landelijke dagbladen hebben interviews met hem gepubliceerd, er zijn tv-programma’s gemaakt, waarin hij heeft teruggeblikt op bijna een kwart eeuw episcopaat in Limburg; de kerk-provincie die hij in 1993 aantrof als een ‘vechtkerk’. In zijn jaren als bisschop heeft hij eraan gewerkt, dat ‘’mensen elkaar nu weer beter ver-dragen’’. Ook zijn enkele boeken verschenen, waaronder zijn Missionair Testament, uitgegeven bij Adveniat. Zie ook www.bisdom-roermond.nl

Ds. Sophie Bloemert

BRIEF VANUIT AMERSFOORT

Op 20 december jl. zond de voorzitter van de landelijke Raad van Ker-ken, Dirk Gudde, aan alle plaatselijke raden een brief. Enkele citaten hieruit: ‘In december was er in Amersfoort traditioneel de ontmoeting met de voorzitters van de provinciale Raden van Kerken. Daar werd nadruk-kelijk naar voren gebracht: de bewondering voor de vele activiteiten die door lokale Raden van Kerken ontplooid werden. Er wordt op lokaal

Pagina 10

niveau veel werk verzet. Graag sluit ik me aan bij de grote waardering die klonk voor het lokale oecumenische werk. U draagt daar in belangrijke mate aan bij.Natuurlijk komt bij dergelijke ontmoetingen met de regionale en lokale oecumene ook naar voren dat het soms moeizaam gaat. Dat het lastig is om voldoende mensen te vinden, om de belangstelling voor oecumene te wekken etc. Ook daar hebben we weet van. Daarnaast is heel hoopvol dat er nieuwe manieren gevonden worden om samen te werken. Dat Raden van Kerken meer en meer functioneren als lokaal netwerk, samen met maatschappelijke en culturele partners. De vreugde van het samen-werken en op die manier dingen voor elkaar krijgen is groot. Dat daarbij minder de nadruk ligt op formaliteiten en vergaderingen is mooi meege-nomen.Nieuwe manieren van (samen)werken ontdekken: dat kunnen we van elkaar leren. Het is goed dat wij elkaar ook landelijk en regionaal vast-houden, om elkaar te bemoedigen en te inspireren. Daar wil de landelij-ke Raad van Kerken ook graag een rol in spelen. Door de website, het Oecumenisch Bulletin, door studiedagen en ontmoetingen. Steeds met oog voor de internationale oecumene én met oog voor de maatschappe-lijke situatie in Nederland. Volgende maand (januari 2018) zal weer op honderden plaatsen gebruik gemaakt worden van het materiaal voor de Week van Gebed voor de Eenheid, dat we samen met MissieNederland uitgeven. Het samen bidden en God lof zingen blijft hoe dan ook de basis voor onze oecumenische inspanningen.

Graag nodig ik u uit aanwezig te zijn bij de jaarlijkse Oecumenelezing (tevens nieuwjaarsreceptie) op 19 januari in Utrecht. Aartsbisschop Antje Jackelén van Uppsala verzorgt de Oecumenelezing. Fijn als we elkaar daar kunnen ontmoeten! Zie www.raadvankerken.nl voor meer informa-tie en voor uw aanmelding.

Pagina 11

Raad van Kerken in Parkstad

In 2018 viert de Wereldraad van Kerken het 70-jarig bestaan met een internationale ontmoeting, een pelgrimage van gerechtigheid en vrede door de hoofdstad en een viering in de Nieuwe Kerk in Amsterdam op 23 augustus. Zelf hebben wij als Nederlandse Raad van Kerken ook een feestje te vieren: we bestaan 50 jaar. Meer informatie volgt nog, maar noteert u de datum vast: maandag 21 mei ’s middags in de Joriskerk in Amersfoort.

Het kerstfeest laat ons zien hoe God op wonderlijke wijze naar ons toe wil komen. Ik ben ervan overtuigd dat God ons nog steeds naar ons toe komt. Ik wil u en uw Raad van Kerken de vreugde van het kerstfeest toewensen. Dat die vreugde u mag blijven vergezellen in het nieuwe jaar, ook in het werk op het gebied van de oecumene. Er is nog zoveel moois te doen! ‘

HINDOE IN HEERLEN

Wist u dat er in Heerlen een Hindoetempel is? Het was mij niet bekend, maar onlangs las ik erover op de website van De Drie Ringen, centrum voor spiritualiteit en zingeving in de regio Zuid-Limburg. Op dinsdag 23 januari a.s. wordt een bezoek aan de Hindoetempel georganiseerd. In de Murugantempel in Heerlen richt men zich op het Shaivisme. Hiertoe be-hoort de Tamil-vorm van hindoeïsme; het is een zeer diepe, devotievolle en mystieke denominatie in het hindoeïsme. Ze wordt als de oudste van de hindoe-denominaties beschouwd.

De tempel is te vinden aan de Litscherveldweg 15, HeerlenVoor meer informatie van het werk van DDR kunt u terecht op: www.dedrieringen.org.

Pagina 12

Voor het aangezicht van God, kleine meditatie als voorbereiding van de Week van het Gebed 2018.

Gebed en stil zijn, het hoort bij elkaar. God ruimte geven ons hart te vullen met zijn Licht, waarmee wij op weg kunnen gaan.

Stilte zoeken, ook tot innerlijke stilte komen en zo jezelf terugvinden is van levensbelang. De stilte heb je nodig om op adem te komen, om weer bij jezelf te komen.We weten het allemaal, onze inzet wordt op velerlei manieren gevraagd. Mogelijk in ons werk, mogelijk in ons gezin, in al het vrijwilligerswerk dat wij mogelijk doen. Of gewoon door de zorgen die we hebben en ons helemaal in beslag nemen. Wij voelen ons betrokken, op elkaar, op naasten die ons nodig hebben, en we proberen er zo goed mogelijk te zijn voor hen. Mensen kunnen zo enthousiast bezig zijn met hun taak, zich zo verantwoordelijk voelen voor alles wat er gebeuren moet, dat ze geen tijd en ruimte nemen om bij te komen. En toch hebben wij die stilte nodig willen we niet voortdurend achter onszelf aanhollen. Als je de evangelies leest, dan zie je dat Jezus vaak de stilte zoekt, hij heeft tijd en ruimte, hij heeft het gebed nodig om er echt, van harte, te kunnen zijn voor de ander. Hij begon zijn openbare leven met veertig dagen stilte in de woestijn. Veertig dagen bezinning, veertig dagen lang jezelf tegenko-men en jezelf afvragen: waar ga ik op in, wat zijn mijn diepste drijfveren? Waar gaat het me om? Hoe ben ik? Wat leeft er diep binnenin mij?

De stilte zoeken kan in onze tijd een probleem zijn. Er komt veel op ons af, overal is lawaai, op weinig plekken is het echt stil. Wij moeten de stilte echt zoeken. En toch hebben wij die nodig. Om jezelf af te vragen waar het jou om gaat. Om jezelf onder ogen te komen, en om jezelf in het licht van de Eeuwige onder ogen te komen. Om te voorkomen dat je

Pagina 13

Raad van Kerken in Parkstad

leeggezogen en uitgeput raakt door alles wat op je af komt.

Als kind leerde ik dat je altijd bezig moest zijn, stilzitten was uit den boze. ‘Ledigheid is des duivels oorkussen’ zo werd mij voorgehouden. Het heeft lang geduurd voordat ik ontdekte dat een mens het ook echt nodig heeft om leeg te worden. Om weer nieuwe energie op te nemen. Om weer contact te krijgen met je innerlijke bron. Een Duits spreek-woord zegt: ‘Wo nichts lehr wird, kan auch nichts neues ereignen’. Als er geen ruimte komt, kan er ook niets nieuws gebeuren.

Wanneer we samen komen en vieren dan is het belangrijk om eerst de ruimte te nemen om tot rust te komen. Maar daarnaast moet de hele viering tot rust uitnodigen. In de afwisseling van lezing, gebed, lied en stilte kan geleidelijk de ruimte groeien om tot die rust te komen. Maar ook buiten het kerkelijk samenkomen is die rust te ervaren.

Muziek, een wandeling, naar buiten gaan, een gedicht lezen, een dag naar het klooster gaan, er zijn vele manieren om tot innerlijke rust en ruimte te komen. Voor elk van ons is dat weer anders. Het is belangrijk om een manier te zoeken die bij jou past.

Ik denk dat stilte en bewogen worden bij elkaar horen. Wie er werkelijk wil zijn voor de ander, wie niet op de automatische piloot wil koersen, heeft het nodig om te zorgen voor ruimte in zichzelf. Want dat is precies de ruimte om de ander te verstaan, ruimte om de ander te horen, ruimte om als een waarachtige herder, te horen naar wat een ander nodig heeft. Ruimte om, in het beeld van het evangelie van vanmorgen, herder te zijn voor elkaar.

Om die levenshouding gaat het. Jezus leefde deze houding voor. Hij was

Pagina 14

trouw aan zijn opdracht. Trouw in zijn gebed aan de Vader, trouw aan de mensen die een beroep op Hem deden. Wat Hij ons voorhoudt, in heel zijn doen en laten, is dat die trouw, die bewogenheid, gevoed wordt door rust, door stilte, door gebed. Daarin gaat Hij ons voor.

Wij zoeken niet de rust als doel op zichzelf. Wij zoeken de rust om tot het wezenlijke in onszelf te komen, het gesprek met de Grond van ons bestaan, het eeuwige, Dé Eeuwige die ons bestaan draagt. Uit zijn hand leven wij, in zijn hand leven wij, naar Hem zijn wij op weg. En op die weg worden wij opgeroepen om herder te zijn voor elkaar, voor de mens die ons nodig heeft. En worden wij gemaand om daarbij de rust en de stilte niet te vergeten.

Diaken Math Cuvelier

Parochiesamenvoeging

Per 1 januari 2018 is officieel de parochie van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand te Kunrade samengevoegd met de parochie Heilige Laurentius te Voerendaal.De naam van de nieuwe parochie is R.K. Parochie Heilige Laurentius met als kerkgebouw de H. Laurentius te Voerendaal. Het kerkgebouw te Kunrade zal onttrokken worden aan de erediensten. In een volgende editie van ons blad zal ik ingaan op wat er gaat gebeu-ren met het gebouw in Kunrade

Frans Blank

Pagina 15

Raad van Kerken in Parkstad

Raad van KerkenTelefoon: (046) 481 02 05E-mail: jjdenhollander@planet.nlPostbank NL87 INGB 0003 7817 45 tnv RvK OM, IllikhovenInternet: www.raadvankerkenparkstad.nl

AGENDA

Tot en met 28 januari Expositie Maarten Luther Catharijneconvent, Utrecht

Zondag 21 januari 10.00 Oecumenische viering De Ark, De Heugden, Landgraaf

Vrijdag 09 februari 10.00 Vergadering RvK Parkstad De Brug, Tempsplein Heerlen

Woensdag 14 februari 19.00 Aswoensdagviering Andreaskerk, Heerlerbaan

Donderdag 1 maart 19.00 Gebedswake 40 dagentijd gebouw Leger des Heils, Brunssum

Vrijdag 20 april 10.00 Vergadering RvK Parkstad De Brug, Tempsplein Heerlen

Maandag 21 mei 50 jaar Raad van Kerken Nederland Joriskerk, Amersfoort

Donderdag 23 augustus 70 jaar Wereldraad van Kerken Amsterdam