deherculaanj a a r g a n g 9 8 - n u m m e r 1 - n a j a a r 2 0 1 3

O F F I C I E E L O R G A A N V A N D E U S V H E R C U L E S

A1 levert groot aantal jeugdtrainers

Hans Bosma, een betrokken Herculaan

Tenniskids,een nieuwe competitievorm voor de jeugd tot 12 jaar

Ook geeft de kaart voorrang

bij uitwedstrijden van zondag 1

voor toegang tot de spelersbus

en gratis deelname aan vereni-

gingsactiviteiten. Gratis entree

voor ouders van spelers bij

thuiswedstrijden bijvoorbeeld,

of voor andere belangstellen-

den. De opbrengst komt voor-

alsnog ten goede aan extra

activiteiten voor de zondagse-

lectie en voor 1/5 deel aan

het algemeen Hercules belang.

Mocht de kaart een succes

worden - en daar lijkt het op

met inmiddels meer dan 60

verkochte kaarten in een week!

- dan kan deze verhouding

later worden aangepast.

Mogelijk gaat de card worden

uitgebreid met een cashless

betaalsysteem, maar daarover

is Hercules nog in gesprek met

pachter Emile. Handig, zo’n

extra clubchipknip!

Directe aanleiding voor de

kaart is de promotie van zon-

dag 1 naar de hoofdklasse. Uit

de reguliere begroting zijn

niet alle zaken te financieren,

die wenselijk zijn bij deze

sportieve niveauverbetering.

Denk bijvoorbeeld aan een

bijdrage in de kosten voor een

trainingskamp of een andere

teambuildingsactiviteit; zodat

de eigen bijdrage van de jon-

gens daarin wat naar beneden

kan….

Aanbiedingen op de websiteDe aanbiedingen zijn heel

divers. Wat te denken van een

knipbeurt voor de halve prijs,

10% korting op uw aankopen

bij Utrechts beste patissier,

gratis bitterballen bij uw

bowlingballen en nog eens

25% korting op de baanhuur,

een maand gratis fitness, 15%

korting bij onze voetbal-hof-

leverancier, enzovoort. Kijk op

www.usvhercules.nl/clubcard

voor de exacte aanbiedingen.

Ook een Hercules Clubcard?

Neem contact op met Mark

Maas via: 06-28430301, mark-

maas@zonnet.nl of info.spon-

sorzaken@usvhercules.nl.

Donald Noorhoff tekende voor

het ontwerp van de clubcard!

De Hercules clubcardOp zoek naar extra inkomsten introduceert Hercules een heuse clubcard. Voor 50 euro krijgt de bezitter een aantal aanbiedingen, waarmee de kaart snel is terugverdiend.

l Hercules doet mee met tenniskids 4l A1 levert groot aantal jeugdtrainers 6l Sponsorplan klaar, nu de commissie nog 9l Jan Veldhuizen voelt zich thuis bij Hercules 10l Koop loten van de grote clubactie 13 l Interview met Hans Bosma 14l Zoek de verschillen tussen de cricketafdelingen van Hercules en Kampong 18

InhoudMedewerkers:Jan van der GalieNils de KruijffTon MeijsTon van RietbergenHans Veldman Reinier van de Vrie

Je ziet kleine kinderen soms

wanhopig met een racket op

een grote tennisbaan heen en

weer zwaaien. Er lijkt voorlo-

pig geen kans dat de bal op

een fatsoenlijke manier wordt

geraakt. De meeste tijd zijn ze

bezig met ballen rapen. Dan

is het maar de vraag of ze niet

voortijdig gefrustreerd afha-

ken, terwijl er misschien best

talent aanwezig is. Een goede

training is daarom van groot

belang. Kinderen moeten voor

een optimale sportontwikke-

ling op een speelse en natuur-

lijke manier leren rennen,

springen, gooien en vangen.

En natuurlijk met een racket

leren omgaan. Zo vindt de

KNLTB. Maar er hoort volgens

de bond ook bij dat kinderen

van jongs af aan regelmatig

leuke wedstrijden spelen. Dat

heeft namelijk ook een positief

effect op de trainingen.

Om daar in tegemoet te komen

heeft de tennisbond voor de

jeugd tot circa twaalf jaar een

nieuwe competitievorm be-

dacht, Tenniskids genaamd.

Kinderen moeten daardoor

steeds enthousiaster worden

gemaakt voor de sport. De

bond hoopt dat ze tennis zelfs

‘verslavend leuk’ gaan vinden.

Het tennisbestuur, de jeugd-

commissie en de tennistrainers

van Hercules zien wel wat in

Tenniskids en doen er aan

mee. Karin Hesselink, die veel

jonge kinderen bij de club les-

geeft, vindt het een goed pro-

gramma omdat het kinderen

spelenderwijs leert tennissen.

Wat ze ook sterk vindt, is dat

de competitie goed aansluit bij

de trainingen.

Drie kleurenNa zestig jaar is de competitie

voor de jongste jeugd per 1

september dus ingrijpend ver-

anderd. De nieuwe competitie-

aanpak is opgedeeld in drie

fases, aangeduid met rood,

oranje en groen. De jongste

kinderen vanaf vijf jaar begin-

nen in rood en afhankelijk van

ontwikkeling en leeftijd gaan

ze vervolgens naar oranje en

groen. Per fase zijn de grootte

van het veld, het formaat

racket, de balsoorten en de

spelregels aangepast aan het

niveau.

Per jaar zijn er negen speel-

weken. Met uitzondering van

december, januari en februari

is er iedere maand een com-

4

Jeugdtennis moet verslavend leuk wordenHercules doet mee met Tenniskids

Met het doel de tenniscompetitie voor de jongste jeugd spannender en leuker te maken introdu-ceert de tennisbond een nieuwe programmaopzet: Tenniskids. Net als veel andere verenigingen is ook Hercules enthousiast.

petitiedag. De rode en oranje

groepen spelen de eerste

zondag van de maand. De wed-

strijden worden wisselend bij

verschillende clubs gespeeld.

Hercules is op de zondagoch-

tenden 6 oktober en 3 novem-

ber de gastvereniging.

De competitie is heel flexibel

opgezet. Aan de competitie

kunnen per kleur 2-15 kinde-

ren per vereniging meedoen.

Er wordt niet gespeeld in

vaste teams. Dat betekent dat

iedere tennisser in principe

mee kan doen en het niet erg

is als op het laatste moment

iemand afhaakt. De nadruk ligt

op spelplezier en sportiviteit.

Individuele prestaties worden

niet apart bijgehouden.

Jonge kinderen kunnen vaak

nog heel slecht met verlies

omgaan. Vooral in singlepar-

tijen levert dat nog wel eens

dramatische taferelen op, in en

op de baan. Bij Tenniskids ligt

meer accent op ontwikkeling

dan op competitie. De verrich-

tingen van het gezamenlijke

team tellen wel, waardoor er

toch een competitie-element

blijft bestaan.

World TourDe rode en oranje teams spe-

len hun wedstrijden in de

Tenniskids World Tour, deze is

gekoppeld aan de ATP/WTA

World Tour waarin de profes-

sionals spelen. Het idee is dat

de kinderen zich spiegelen

aan de topspelers die ze regel-

matig op televisie zien. Wat

dat betreft lijkt de tennisbond

goed gekeken te hebben naar

het voetbal waar de jongste

kinderen in kleine teams hun

Champions League spelen. Wat

is nou mooier om in je favorie-

te team te spelen, liefst in het

shirt van je eigen held?

Alle kinderen bij Hercules die

les hebben kunnen aan de

competitie van Tenniskids

meedoen. Alleen de besten

blijven net als nu de voor- of

najaarscompetitie spelen,

waarin dus wel de nadruk ligt

op prestatie. Karin Hesselink is

na de eerste speelronde alleen

maar enthousiaster geworden

voor Tenniskids. Ook bij spe-

lertjes en ouders merkt ze po-

sitieve reacties.

Niet alleen Hercules is enthou-

siast. Landelijk hadden zich

begin september al zo’n 2300

teams met ruim 14.000 kinde-

ren zich voor ingeschreven.

Actieve oudersBij Tenniskids wordt van de

ouders verwacht dat ze zich

actief opstellen en hun kinde-

ren op een positieve stimule-

ren in de ontwikkeling van het

tennis. De verenigingen vinden

het uiteraard ook prettig als ze

zich actief inzetten voor onder

meer vervoer en ondersteu-

ning bij trainingen en wedstrij-

den. Karin Hesselink hoopt dat

tennisouders en oudere (ten-

nis)kinderen van Hercules

zich aanmelden om te helpen,

bijvoorbeeld bij de organisatie

van de competitie op 6 oktober

en 3 november als Hercules de

gastvereniging is.

Reinier van de Vrie

5

Voor meer informatie: www.tenniskids.nl of www.facebook.com/

tenniskidsnl

Mike Maas (18) is al bezig

aan zijn zesde seizoen als

jeugdtrainer en al 15 jaar lid!

Hij volgt de opleiding ‘Sport

& Bewegen’ aan het ROC te

Hilversum; destijds begonnen

als assistent van Richard Bicker

bij de E2. Nu is Mike trainer/

coach van de E2, en traint hij

ook nog een F-team. Dat bete-

kent driemaal trainen in de

week en de wedstrijdcoaching

op zaterdag. “Het verdient min-

der dan een baantje bij Appie,

maar het is zoveel leuker en

zo doe ik ook nog eens wat

voor de club. Mike vindt de

jeugdopleiding bij Hercules

goed geregeld: “Iedere maand

evalueren we en bespreken we

met alle trainers het trainings-

programma van de volgende

maand.”

Khalid el Jebli (18) is de

jongste voetbaltelg van de’ el

Jebli’s’ bij marineblauw - wit.

Zijn broers Youssef (zondag 1)

en Mounir (zondag 2) speelden

al bij Hercules toen hij drie

jaar geleden de stap maakte

van VVOO naar Hercu. Khalid

doet het Sportcollege ‘Sport &

Bewegen’ aan de ROC Midden-

Nederland, en liep daartoe

vorig jaar stage als jeugdtrai-

ner. Samen met Ben Zweers

traint en coacht hij de C3 dit

seizoen. ”Ik vind het vooral

leuk om van mijn hobby straks

mijn werk te kunnen maken en

met kinderen te kunnen wer-

ken”, aldus Khalid.

Frank Terwiel (18) - voorheen Sporting - traint en

coacht dit seizoen de F2: “Ik

kreeg hier meteen een kans

om een selectieteam te trainen

in mijn stage voor de oplei-

ding Sport & Bewegen (ROC

Midden-Nederland, red.), die

6

Jeugdtrainer bij Hercules:Veel leuker dan een baantje bij de Appie Heijn‘Selectievoetballers worden verwend’ aldus stuurlui langs de lijn. Kniesoren vinden soms zelfs teveel... Maar ze krabben zich wellicht achter diezelfde oren over het volgende. De A1 leverde vorig seizoen en levert dit seizoen een groot aantal jeugdtrainers voor de F-jes, E-tjes en D-tjes. Zo leiden we eigen spelers op als trainers voor de toekomst, allemaal in het kader van het Tech-nisch beleidsplan Jeugdvoetbal. Even voorstellen!

ik net ben begonnen. Het lijkt

me hartstikke leuk om zelf te

leren en dat over te brengen

op kinderen. “

Mayron van der Weert (19) - afkomstig van Houten -

is dit seizoen trainer/coach

van de F1. Daarnaast is hij

assistent van Mitch Maas bij

de C1. Ook Mayron doet Sport

& Bewegen, maar dan via de

Sportacademie van het MBO

Utrecht. “Ik ben voetbalgek

en vind het geweldig om in

voetbal les te kunnen geven.

Daarom ga ik dit seizoen ook

nog eens op voor mijn TC3. Bij

Hercules is het allemaal goed

geregeld, vooral de stagebege-

leiding van Rene van der Kooij

en Mitch Maas. Dat maakt echt

het verschil!”

Aron van der Weert (19) volgt opa op! Als kleinzoon van

oud Velox- en Kampong-trainer

Cienus van Kooten heeft hij

dit seizoen de D2 onder zijn

hoede als trainer/coach. Ook

loopt hij stage bij de B1 van

Maikel Tak. “Ik heb vorig jaar

samen met Mayron van der

Weert (geen familie!, red.) de

E6 gedaan. Dat was geweldig.

Wat stage betreft is het bij

Hercules prima voor elkaar.

Ik vond het bijvoorbeeld heel

prettig dat er tussendoor wat

te eten en te drinken was gere-

geld als ik na trainingen zelf

moest gaan trainen.”

Jeremy Vrede (17) speelt

al vanaf de voetbalklas bij

Hercules, met een uitstapje van

twee jaar naar JSV... Van zijn

keeperskunsten profiteren de

selectiekeepers van de E-tjes

en de F-jes. “Ik geef al heel

veel jaren training, omdat ik

dat gewoon heel leuk vind!

Daarom ben ik destijds ook

de opleiding Sport & Bewegen

gaan doen.”

7

Hylke de Sauvage (19) is een gedreven liefhebber en

bezig aan zijn 4e seizoen bij

Hercules. Het seizoen bij de E5

sloot hij af met een weekendje

Veluwe voor de jongens, dat

op zijn initiatief werd georgani-

seerd! “Daar hebben ze het nu

nog over. Wat ik goed vind aan

jeugdtraining bij Hercules? Dat

er heel veel jongens trainer

worden die zelf voetballen. Wat

mij betreft geen vaders voor

de groep! Leuk dat ze het wil-

len doen, maar volgens mij wil-

len jonge kinderen vooral met

jonge gasten werken die het

spelletje zelf ook zelf ook spe-

len. Voor mij is training geven

en coachen vooral een leuke

bijbaan”, aldus Hylke, die

momenteel studeert in Leiden

en dit seizoen de B2 onder zijn

hoede heeft.

Raymond van Nistelrooij (18) vindt jeugdtraining bij

Hercules heel goed georga-

niseerd. “Vooral de communi-

catie daarover is goed. Die is

open, eerlijk en duidelijk en

dat leidt weer tot betere trai-

ningen. Vorig jaar heb ik de

E5 van Hylke overgenomen en

dit seizoen train en coach ik

de E3. Daarnaast assisteer ik

D1-trainer Frank Bruinis voor

mijn TC3-opleiding”, aldus

Raymond die in het 3e jaar van

de Sportacademie Utrecht zit.

Nicky Besamusca (18) traint en coacht ook een

jeugdteam, maar dat is op het

moment van dit interview nog

niet bekend. Wat voor Nicky

wel duidelijk is? “De goede

onderlinge sfeer tussen de

jeugdtrainers. En bij Hercules

is het allemaal uitstekend

geregeld, als ik de verhalen

hoor van medestudenten bij

andere clubs. Ik koos voor

Hercules omdat ik mijn voetbal

in de A1 zo kon combineren

met mijn opleiding aan de

Sportacademie Utrecht van het

ROC”.

Ton Meijs

8

Nieuw technisch duo A1Vorig seizoen handhaafde de A1 zich uiteindelijk in de 3e divisie lande-

lijk, een knappe prestatie gezien het grote aantal eerstejaars A-spelers.

Na een zeer stroeve start en een trainerswissel smeedde technisch

jeugdcoördinator René van der Kooij de A1 tot een team en loodste het

in veilige haven. Dit seizoen is veelbelovend, mede vanwege de nieuwe

technische staf. De groep staat onder leiding van trainer/coach Kevin

Ligtermoet en assistent Jordy van der Laan. Zondag 1-voetballers die

tot de verbeelding spreken. Zo maken ook zij zich dienstbaar voor het

jeugdvoetbal bij Hercules.

9

Hercules is zeer aantrekkelijk

voor bedrijven om hun com-

merciële doelstellingen te rea-

liseren en hun betrokkenheid

bij de gemeenschap te verwe-

zenlijken. We bieden bedrij-

ven een groot scala aan spon-

sormogelijkheden, toegespitst

op hun wensen en doelstellin-

gen”. Aan het woord is Mark

Maas, gedreven en slagvaar-

dig als altijd. Hij is onlangs

benoemd in het hoofdbestuur

als ‘lid fondsenwerving’.

Daarmee onderstreept Hercu-

les het belang van sponsoring

voor de hele vereniging.

“Er ligt al een kant-en-klaar

sponsorplan. Nu zijn vooral

leden nodig in de sponsorcom-

missie bij de uitvoering ervan.

En die moeten er vast zijn op

een ledenbestand van meer

dan 2700, toch? Graag kom ik

in contact met iedereen die

het plan mee tot een succes

wil maken. Of het nu gaat om

het aandragen van leads, het

meedenken over de invulling

van tegenprestaties, de uitvoe-

ring van de contracten of het

ontwikkelen van nieuw beleid.

Die hulp is absoluut noodza-

kelijk gezien de ambitieuze

doelstelling om de sponsorbij-

drage binnen drie jaar te van

€ 65.000,- naar € 100.000,- te

tillen“, aldus Maas, voormalig

commercieel TNT manager en

sinds 2000 zelfstandig onder-

nemer in de logistiek.

Lid sponsorcommissie“Wat nodig is voor de func-

tie? Eén à twee uur per week

gedurende het jaar, een com-

merciële achtergrond, goede

communicatieve vaardighe-

den en sociaal vaardig”, somt

Maas op. Hij besteedt al jaren

een aanzienlijk deel van zijn

tijd aan Hercules. Waarom? “Ik

vind het gewoon een gewel-

dige vereniging, waar ik graag

wat voor terug wil doen. Er zijn

vast meer leden die dat ook

willen”! Mark is bereikbaar via

06-28430301, e-mail:

markmaas@zonnet.nl of info.

sponsorzaken@usvhercules.nl

Ton Meijs

Oproep Mark Maas hoofdbestuurslid fondsenwerving USV HerculesSponsorplan klaar, nu de commissie nogHercules heeft inkomsten nodig uit sponsoring. Deze extra gelden voor de vereniging dienen als aanvulling op het totaal aan inkomsten. Hiermee kunnen we het kwaliteitsniveau voor de leden verder verbeteren.

10

Jan Veldhuizen voelt zich thuis bij HerculesJan Veldhuizen is niet alleen de trainer die Hercules naar de hoofdklasse van het zondagvoetbal loodste; hij is ook de man die aanschuift aan de bar als het gezellig wordt in het paviljoen. Samen met zijn vriendin Melissa zijn ze snel vertrouwde gezichten geworden bij Hercules. De Herculaan sprak met Veldhuizen onder meer over voetbal, de bekerstunt van Lienden, gezelligheiden zijn trucjes om de groep te prikkelen.

Je bent nu een jaar bij Hercules. Wat is je indruk van de vereniging? ,,Ik heb het hier enorm naar mijn zin. De organi-

satie is dik in orde, de accommodatie is mooi, er

staat een lekkere spelersgroep en met de toe-

schouwers kan ik het meestal ook vinden. Mijn

gevoel was meteen positief toen ik kennismaakte

met deze vereniging en dat is niet veranderd.’’

Wat wist je vooraf van Hercules?,,Niet zo erg veel eigenlijk. Ik wist dat het een

nette club was. Vergelijkbaar met HBS en AFC.

We speelden met Lienden een keer een oefen-

wedstrijd tegen Hercules. Ik herinner me dat

het na afloop erg gezellig was. Hans Kraay en

ik deden zo ongeveer het licht uit. Kort daarna

werd ik benaderd door Hercules. Ze hadden hun

huiswerk goed gedaan en wisten veel van me. Na

een paar gesprekken met Werner voelde ik snel

dat het goed zat.’’

Vind je Hercules nog steeds een nette club?,,Jawel, maar ook weer niet zo kakkineus als wel

eens wordt geroepen. De Utrechtse mentaliteit

proef ik ook wel. Lekker brutaal. Al moet ik zeg-

gen dat de brutaaltjes in de selectie vooral de

jongens zijn die van andere clubs zijn overgeko-

men. Maar mijn gevoel bij Hercules is warm. Ik

voel me echt op mijn gemak en vind het ook leuk

dat mensen na een wedstrijd op me af komen om

te vertellen wat ze er van vinden. Daar hou ik wel

van. En als ik het niet eens ben met de analyses

dan zeg ik het ook. Moet kunnen toch?’’

Je bent ook van de partij met je vrien-din Melissa op feestavonden,,Ja leuk hè? Wij houden daar wel van. Als op

de club mensen zich inzetten voor gezelligheid

dan moet je er bij zijn. Ook als trainer. Ik vind

het trouwens geen verplichting, maar juist leuk.

Vorig jaar vroegen ze me mee te doen met een

muziekquiz tegen Ad van der Wal. Waarom niet,

denk ik dan. Ik heb het trouwens erg getroffen

met Melissa. Ze houdt van voetbal en komt graag

kijken. Dat is toch al lekkerder dan als je vrien-

din niets met het spelletje heeft. Zelf kon ze ook

heel behoorlijk voetballen hoor. Ze speelde in

het eerste dameselftal van Lienden, maar moest

stoppen wegens een hardnekkige blessure.’’

Je kwam van Lienden, een topklasser met geld en ging trainen bij Hercules, een eersteklasser zonder geld. Een stap terug?,,Zo zie ik dat niet. Voetbaltechnisch heb ik een

prima keuze gemaakt. En de faciliteiten bij

Hercules doen niet onder voor die van Lienden.

Er wordt bij Hercules niet betaald, dat is een ver-

schil. Bij Lienden liepen jongens die er verder

niets naast deden. Die konden rond komen van

het voetbal. Dat had ook zijn nadelen. De vijfde

colonne bij Lienden was groot en invloedrijk. Ze

vulden een deel van de spelersselectie ook in.

Wie betaalt, bepaalt. Bij Hercules is dat helemaal

niet aan de orde. Maar de gedrevenheid proefde

ik meteen. Deze club wil liefst met eigen jeugd

de hoofdklasse in. Dat is een mooi streven, zeker

als het ook nog lukt.’’

Bij Lienden was je toch de stroman van Hans Kraay Junior?,,Zo kun je dat noemen. Hans heeft niet de ver-

eiste papieren, ik wel. We hebben gekke dingen

meegemaakt hoor. Er zaten echt spionnen van de

VVON (vereniging van oefenmeesters red.) in

de bosjes van het trainingsveld die controleer-

den of Hans wel echt de training leidde. Daar

hebben we veel lol om gehad. Hans heeft mij

zelf benaderd om naar Lienden te komen als

zijn assistent. Maar we deden eigenlijk wel alles

samen. Voor de sponsoren is Hans natuurlijk een

mooi uithangbord. Met zijn babbel en uitstraling

brengt hij een hoop teweeg. Maar hij is ook een

goede trainer en een fijn mens. We hebben een

klik en zijn goede vrienden geworden.’’

Voor de beker schakelde jullie zelfs Vitesse uit

Ja, dat was een sensatie. In Arnhem worden ze er

11

nog steeds niet graag aan herinnerd. De volgen-

de ronde moesten we tegen Roda JC. De sponso-

ren vonden het gepast om ter voorbereiding een

trainingskampje te beleggen in Valkenburg. Hans

en ik hebben ’s nachts om half vier na het stap-

pen de opstelling gemaakt in het hotel. Tegen

Roda slaagden we er niet in opnieuw te stunten,

maar we hebben wel een hoop plezier gehad

aan dat bekertoernooi.’’

Die branie van Hansie Hansie is jou ook niet helemaal vreemd toch?,,Als het zo is dan zeg ik dat. Zo zit ik in elkaar.

Ik heb vorig jaar een paar keer in de media

geroepen dat we voor de prijzen gaan. Op grond

van onze selectie vond ik dat geen onzinnige uit-

spraak. Nu heb ik weer in het AD geroepen dat

we geen degradatiekandidaat zijn in de hoofd-

klasse. Daar sta ik achter. Natuurlijk wil ik de

boel ook een beetje prikkelen met zulke teksten.

Het mag best wat brutaler. Die Amsterdamse

ploegen staan vaak al met 1-0 voor als ze het

sportcomplex op wandelen. Dat mogen we

bij Hercules best wat meer uitdragen. Wij zijn

Hercules, een club om rekening mee te houden.’’

Heeft Hercules dan voldoende kwaliteit voor de hoofdklasse? ,,Ik denk het wel. We hebben een paar goede

nieuwe spelers erbij gekregen en niet onbe-

langrijk Francis van Rooij is weer terug. Als hij

zijn oude niveau oppakt dan kunnen we mooie

momenten beleven. Voor sommigen zal het best

even wennen worden in de hoofdklasse, maar

de voorbereiding toont dat we daar echt geen

gek figuur hoeven te slaan. Ik heb er veel zin in.

We hadden overigens wel een heel nieuwe elftal

kunnen opstellen met al die belangstelling van

spelers. Na de promotie werden we gek gebeld,

maar de meesten wilden geld. Dan moet je het

elders proberen, kregen ze dan te horen. Een

paar jongens zijn echt naar Hercules gekomen

vanwege de uitstraling van de club en de promo-

tie naar de hoofdklasse. Verder is het natuurlijk

een speerpunt van Hercules om eigen jeugd in

te passen. Dat is prima, maar soms vind ik het

een dooddoener, want de jeugd moet wel goed

genoeg zijn voor dit niveau. ‘’

De indeling in de hoofdklasse C bete-kent verre reisjes naar het oosten en het noorden. Niet liever in West gebleven?,,Nee, dat maakt me niets uit. Ik vind het eerder

een voordeel dat we in C spelen. In die contreien

wordt minder betaald dan in west, dat betekent

dat deze hoofdklasse vermoedelijk iets zwakker

is dan A. Ik ken een hoop ploegen uit die afde-

ling uit mijn tijd bij Lienden. Tja en de afstand.

Het zijn inderdaad behoorlijke afstanden. Drie

keer Friesland, twee keer Meppel, Oldenzaal,

Lichtenvoorde; het is even rijden. Maar wat maakt

het uit: je bent toch de hele dag op pad. Of je

nou naar Sneek of naar Haarlem of Den Haag

rijdt. ‘’

Je blijft met de groep twee keer trainen. Is dat voldoende voor de hoofdklasse?,,Ik vind dat je niet van de jongens kan verwach-

ten dat ze drie keer trainen. Ze voetballen voor

een geringe vergoeding (vorig jaar kregen de

spelers 25 euro per punt red.). Als ze nou zoals

bij grote zaterdagclubs honderden euro’s per

maand verdienen, dan kun je wat meer verlan-

gen, maar bij Hercules vind ik dat niet gepast.

We trainen twee keer in de week stevig en lang.

Dat moet voldoende zijn.’’

Hoe is de samenwerking met voetbal-voorzitter Werner van Geelen.,,Uitstekend. Hercules is Werners kindje. Hij leeft

voor de club net als de rest van zijn familie. We

zijn heel open naar elkaar. We kunnen het best

wel eens oneens zijn, maar het respect is weder-

zijds. De randvoorwaarden zijn goed geregeld

bij Hercules. We hebben een goed team met

mensen als Richard Bikker, Ton Goené en de

familie van Geelen.’’

12

Je bent laatst ook wezen eten met de gebroeders Haagman. Is het bevallen?,,Was reuze gezellig met Bob en Max. Ze hadden

me een etentje beloofd als we naar de hoofd-

klasse zouden gaan. We hebben heerlijk gege-

ten. Ze praten best veel. Soms zou je ze net als

je telefoon even uit moeten kunnen zetten ha ha.

Het is geen nachtwerk geworden, want ze wilden

Portugal-Nederland op televisie zien. Maar dit

soort mannen maken de club wel speciaal.’’

Heb je zelf trouwens hoog gevoetbald?,,Valt wel mee. Ik ben een Veluwse jongen. Mijn

vader was boer in Lunteren en ik heb als jongen

ook nog op het land gewerkt voordat ik als ver-

tegenwoordiger aan de bak ging. Ik heb altijd in

de buurt van Lunteren gespeeld. Tweede klasse

was het hoogste.’’

Tenslotte: is de topklasse het volgende doel?,,Nee, dat is met deze verenigingsstructuur niet

haalbaar. Dan moet je echt sponsors binnen

halen om spelers te betalen. Handhaven en een

stabiele hoofdklasser worden is nu even de doel-

stelling.’’

Nils de Kruijff

13

Paspoort Jan Veldhuizen:Geboren: 29-9-1966 te Lunteren

Beroep: vertegenwoordiger onder meer in

keukens en sportkleding

Relatie: vriendin Melissa, drie kinderen van

14, 11 en 9 jaar uit eerder huwelijk

Trainer: Beatrix (Hoenderloo), SDS

(Wekerom) , Blauw Wit (Ede) en Lienden

(4 jaar als stroman voor Hans Kraay, 1 jaar

hoofdtrainer), Hercules

Deelname aan een loterij

levert Hercules geld op.

Reden waarom Hercules

dit seizoen verenigings-

breed deelneeamt aan

de landelijke Grote Clubactie. Elk verkocht

lot à € 3,- levert de club maar liefst € 2,40

op, oftewel 80%. De doelstelling is om via de

vereniging tenminste 1500 loten te verkopen.

“De opbrengst gebruikt Hercules voor meer

medische zorg tijdens wedstrijd- en trainings-

dagen (EHBO-voorziening op woensdagen,

zaterdagen en zondagen, red.), vaker trainen

door gediplomeerde trainers en extra trai-

ningsmaterialen die niet in de afdelingsbe-

grotingen zijn opgenomen. Vooral de jeugd

moet hiervan profiteren.” Dit zegt Mark Maas,

die de actie coördineert. De hoofdprijs van

de Grote Clubactie is € 100.000,- belasting-

vrij. Daarnaast zijn er tal van andere prijzen

te winnen, zoals vakantietrips, cadeaubonnen

en waardecheques. Kijk voor meer info op

www.clubactie.nl

“Het is de bedoeling dat vooral jeugdleden

de loten gaan verkopen, jeugdleden van alle

afdelingen! Zo worden ze zich bewust dat ze

op deze manier iets voor hun club kunnen

betekenen. De verkoop is begonnen op 14

september. De trekking vindt plaats op 28

november 2013. Mocht een jeugdlid u aan-

spreken? Schroom dan niet en koop een lot.

Hercules vaart er wel bij!

Ton Meijs

80% VAn opBrengST Voor HerculeS

JeugD

Koop loten van de grote clubactie!

Hans Bosma is nu zo’n vijf jaar

bestuurlijk actief bij Hercules

voetbal en heeft inmiddels een

indrukwekkend aantal zaken

in portefeuille zoals accommo-

datie, materialen, voetbalad-

ministratie en website. Waarom

doet iemand dat nu allemaal

en hoe komt hij eigenlijk bij

Hercules terecht? Tijd voor een

monoloog over voetbal, geloof,

ICT, saamhorigheid en verant-

woordelijkheidsgevoel.

‘Ik wilde vooral mijn jongens

Michiel, Steven en Joris, leuk

laten voetballen. Na enkele

jaren bij Hercules heb je dan

het idee dat het een slag beter

moet en kan, en dan meld je

jezelf aan. Bij een voetbalclub

is het vaak nog steeds zo dat

een kleine club heel veel doet

en een grote groep vrijwel

niets. Bij Hercules zijn er ook

een aantal mensen die al jaren

cruciaal zijn in de organisatie

zoals Gea Engelbart, Lex de

Bruin, Werner van Geelen,

Mark Maas, Lucien Voers en

Rob Bronckers. Het is wel

belangrijk dat we in de ver-

eniging met veel mensen het

werk doen. Meer mensen actief

krijgen vind ik wel mijn missie.

Dat moet trouwens van twee

kanten komen. De kleine groep

moet ook taken willen en dur-

ven afstoten en uiteraard moe-

ten er andere mensen opstaan.

Inmiddels doe ik zelf ook al

14

Hans Bosma, ‘Het gaat om het gevoel dat je samen iets doet’

‘Dit wordt mijn eerste interview’ en onmiddellijk vertrekt Hans richting keuken om terug te keren met een fles wijn en twee glazen. Het is nog mid-den op de dag en we bevinden ons met D1 t/m D4 in recreatiepark Zilvermeer in België en heb-ben net de eerste voetbalpartijtjes achter de rug. Zoals niet ongebruikelijk heeft het huisje Bosma de eerste prijs gepakt waarbij het goddelijke uit-schuifbare linkerbeen van Hans weer een grote rol heeft gespeeld.

teveel en moet het voor mijzelf

ook echt wel minder tijd gaan

vragen’.

Dekkertje was mijn favoriet‘Zelf heb ik mijn voetbal jeugd

bij Uitgeest doorgebracht. Een

klein clubje in Noord Holland.

Ik was een snelle linksbuiten

met een behoorlijk talent maar

te bescheiden. Niet iemand die

bij een trainer of bij scouts iets

afdwingt. Het was geen grote

club maar wel speelde ik

steeds in de hoogste teams.

Mijn favoriete trainer in die

tijd heette ‘Dekkertje’. Ieder-

een liep weg met die man. Een

soort Wiel Coerver eigenlijk.

Alles met de bal en veel ge-

leerd over kappen en draaien.

Daarna kregen we een soort

van commando als trainer die

ook de kopgalg introduceerde.

Hele trainingen koppen en

draven maar, dat was niet echt

mijn type trainer. Hij vond ons

allemaal maar doetjes en toen

we een keer kampioen kon-

den worden kwam hij met een

geweldig plan. We zouden de

avond bij hem doorbrengen

en een film van Rambo en de

befaamde klassieker ‘met jouw

waldhoorn tussen mijn Alpen’

of het kan ook ‘de slipjes van

Tirol’ geweest zijn, bekijken.

Onze commando wist zeker

dat het de puisterige watjes

tot grote hoogte zou opstuwen.

We verloren de volgende dag

kansloos met 8-0. Exit com-

mando’!

Landskampioen bij studenten‘Ik had het op die club wel ge-

weldig naar mijn zin. Voetbal-

len, tafeltennissen en de god-

ganse dag André Hazes. Vooral

beviel me dat ik heel andere

jongens tegenkwam dan op

mijn protestantse school. Dat

is volgens mij nog steeds het

mooie van voetbal, dat je echt

met heel veel verschillende

mensen in aanraking komt.

Ik ben wel gelovig opgevoed

maar met het geloof heb ik

eigenlijk nooit zoveel gehad.

Zwart wit denken staat sowieso

haaks op mijn karakter. Echt

grote ambitie had ik eigenlijk

ook niet. Gewoon leuk voetbal-

len. Lol in het spelletje dat is

het voornaamste. Dat zie ik ook

bij mijn kinderen. Dat klinkt

vreemd want Michiel heeft

lang bij FC Utrecht gespeeld

en Steven bij PSV maar het is

bij hen toch vooral talent en

niet echte ambitie. Sterker, de

jongste Joris, die gewoon bij

Hercules in de D1 speelt, is van

de drie nog wel het meeste

met voetbal bezig.

Na de middelbare school ben

ik informatica gaan studeren

aan de TU Twente. Daarmee

ben ik nog een keer lands-

kampioen bij de studenten

geweest. Toch een mooi suc-

cesje. Daarna heb ik nog wel

even bij Voorwaarts gevoet-

bald in de kelder van het

amateurvoetbal maar daar had

ik het snel gezien want qua

voetbal stelde het dan wel niet

zo veel voor op het gebied van

schoppen en sarren was dit

de absolute top. Na nog wat

tennis kwam de tijd van de

kinderen en na het zien van de

prachtige shirts was de keus

voor Hercules snel gemaakt.

Inmiddels werk ik al een hele

tijd bij Ordina in de ict. Zo

werk ik op dit moment aan het

ontwikkelen van ict voor gede-

tineerden.’

Moeten we niet eens af van al dat selectie den-ken?‘t Gevoel dat je samen iets

doet, is voor mij de allerbe-

langrijkste drijfveer om actief

te zijn in een vereniging. Waar

is het allemaal om te doen?

Waar doe je het voor? Bij mij

15

staat het voetbal zelf centraal,

in voetbal zit veel van wat

mooi is in het leven. Juist voor

de kinderen uit Tuindorp en

omgeving is voetbal een soort

van levensschool. Ze hebben

toch een tamelijk makkelijk

leventje en nu zien ze voor het

eerst dat ze ergens voor moe-

ten knokken. Dat het niet zo

maar vanzelf gaat en ze komen

hele andere type jongens tegen

en niet te vergeten oneerlijke

scheidsrechters en grensrech-

ters. En je dan leren beheersen

en je ook niet laten aftroeven is

een ware levensles.

Daarbij moeten we oppassen

niet alleen maar op de besten

te letten. De jongens die het

gaan maken. Juist de breedte

en interesse voor elkaars pres-

taties zijn cruciaal voor het

succes van een vereniging.

Daarom pleit ik al lang voor

het afschaffen van de term

selectie. Ik ben er voor dat

we op een hoog niveau willen

voetballen maar waarom moe-

ten we dan een aantal teams

als selectie betitelen? Iedereen

doet het dus zal het wel nuttig

zijn. Maar wat ik zie is dat het

gelijk een tweedeling in de

club teweegbrengt: de selec-

tie en dan de andere teams.

En waarom? Wat is er het nut

van? Ik zie meer nadelen dan

voordelen van zo’n tweedeling.

Gewoon over hogere en lagere

teams spreken dus. Ook bij

het eerste, ons vlaggenschip,

vind ik dat. Die moeten in de

club ingebed zijn en niet op

een eiland staan. Prachtig dat

ze zo hoog spelen maar ook

hier gaat het me vooral om

betrokkenheid. Dus spelers

uit het eerste wil ik ook bij de

jeugd zien en omgekeerd ook

jeugdspelers bij het eerste.

Gelukkig zie je dat nu ook met

Mitch Maas, Ashraf en nu ook

Kevin Ligtermoet die allemaal

wat bij de jeugd doen. Daar

ben ik heel blij mee’.

Een ochtendje commis-sie van ontvangst is een aanrader‘Zelf ga ik graag naar de com-

missie van ontvangst. Al die

verhitte koppen die langzaam

door Gea en de andere dames

tot rust worden gebracht. Dat

16

Michiel, ‘Ik ben bij de D2 van FC Utrecht begonnen.

Toen werkte Hercules nog niet samen met PSV

en vond een scout dat ik echt bij de FC moest

komen spelen. Ik heb een mooie tijd bij de FC

gehad tot ik een knieblessure kreeg en om je

dan terug te vechten valt niet mee. Ik hoorde

nooit bij de top 5 maar zeker ook niet bij de

slechtsten maar je weet ze gaan alleen maar

voor de allerbesten. De mooiste ervaring was

dat ik op mijn verjaardag een afscheidswed-

strijd tegen AC Milan kreeg. Nu speel ik bij

Hercules in de B1. Ik vind het wel goed dat Hans zo veel voor Hercules

doet en we voetballen ook nog steeds graag op straat. Dat kan hij eigen-

lijk best goed.

Steven, ‘Ik speelde bij Hercules F1 toen een scout van

PSV mij benaderde of ik niet bij hen wilde

komen kijken. Ik ben begonnen in de E1 bij

PSV. Door de jaren heen ben ik vaak kampi-

oen geweest. In de E1, in de D2 en bij de C2.

Wel mooi al die wedstrijdjes tegen ploegen

als Ajax, Feyenoord en AZ. Het mooiste vond

ik een tournooi met PSV in Zuid Korea. Daar

speelde we tegen teams uit de hele wereld.

Het meeste indruk maakte een team uit

Mexico waar we in de finale van verloren. Die

lui waren wel wat ouder maar het slimste was

dat ze na elke aftrap luid gillend ten aanval trokken. Daar hadden we even

niet van terug. Misschien ook wel iets voor Hercules. Ik speel nu weer bij

Hercules in de C1 en zit lekker op het Jordan in Zeist wat niet alleen een

echt leuke school is maar waardoor ik veel minder hoef te reizen. Mijn

vader kan aardig voetballen maar om zijn trucjes (als er niemand in de

buurt is) moet ik wel lachen.

is geweldig om te zien. Hoe

je ziet dat mensen vaardighe-

den hebben en ontwikkelen,

mensen groeien in hun functie.

Maar ik kan ook genieten van

bijvoorbeeld de harmonieuze

sfeer bij de D1 van het afgelo-

pen jaar of zo’n Joland Pompies

die twee teams op sleeptouw

neemt. Of het eigen D5 toer-

nooi dat ze helemaal zelfstan-

dig uit de grond stampen.’ Van

onze René van der Kooij die

met ongelooflijke passie en

energie onze jeugdtrainers

begeleidt. Onze A of B-jeugd

die jonge jongetjes aan het

trainen zijn. Een moeder met

kinderwagen op het trainings-

veld bij de Champions League.

Voorbeelden te over.

Het spelletjeMet name in de hele jonge

jeugd (F en E) hebben ze

het bij PSV goed voor elkaar.

Een prachtige speeltuin waar

Steven het geweldig naar zijn

zin had. Vrijheid, blijheid.

Gaandeweg wordt dat minder.

Meer en meer moet er aan

opdrachten worden voldaan.

Steven zat wel in een zeer

goede lichting. Werd bijna elk

jaar kampioen en heeft trips

naar Zuid Korea en Duitsland

gemaakt maar het blijft een

bescheiden jongen die moeite

heeft om zich te profileren

en dat is toch wel nodig in

die wereld. Je moet jezelf wel

laten gelden. Voetballen bij

Hercules in de C1, waar ze

hem met open armen hebben

ontvangen en weer naar school

in de eigen regio, heeft ook

veel voordelen. Bij FC Utrecht

was het allemaal wat minder

qua organisatie al hebben ze

de laatste jaren wel hele grote

stappen gemaakt. Michiel heeft

het daar ook goed gedaan

maar kreeg op een gegeven

moment een zware kniebles-

sure. Hij heeft zich onder zijn

favoriete trainer Ab Plugboer

nog wel geweldig ontwikkeld

maar het was te laat en ook hij

is nu terug bij Hercules. In de

B1 heeft hij in elk geval meer

vrienden dan bij de FC want

bij profclubs komt het daar

toch niet zoveel van. En ja als

we het toch over mooi voetbal

hebben. Die dvd van Dennis

Bergkamp bij Ajax dat is een

echte must!

Ton van Rietbergen

17

Joris, Ik speel nu voor het tweede jaar bij de D1 van

Hercules. Dat mijn broers bij een profclub

speelden vond ik persoonlijk niet zo geweldig,

want alles moest alltijd op ze afgestemd wor-

den. Met vakanties of bij het eten; alles moest

altijd wijken. Die partijtjes met mijn vader en

broers vind ik wel leuk hoor en Hans kan ook

wel aardig voetballen maar grote partijen vind

ik veel leuker. Ik vind wel dat hij te veel voor

Hercules doet. Hij moet heel vaak ‘s avonds

weg en als hij dan thuis is, zit ie ook nog vaak

achter de pc.

Ariadne, Voor de jongens ben ik niet blij maar zelf vind

ik het wel prettig dat ze alle drie weer bij

Hercules zitten. Langs de lijn is het daar toch

wel veel leuker dan bij PSV of FC Utrecht. Ik

ken de meeste mensen hier ook al heel lang.

Bij die profclubs worden ze zo afgeschernd dat

als er een tournooi is je ze soms maar 10 minu-

ten ziet en verder mag je je ook nergens mee

bemoeien. Zeker bij PSV moest ik ook wel

wennen want het zijn toch veelal Brabanders

en Belgen. Bij Utrecht was dat makkelijker en

veel ouders kenden we daar ook vanaf het

begin. Ja, die partijtjes met het gezin. Heeft Hans je wijsgemaakt dat hij

dat vooral voor de jongens doet? Ha, ha, dat is onzin. Hij vindt het zelf ver-

reweg het leukst en dan komt Michiel en de anderen doen dan ook maar

mee. Tja, en over Hans en bestuur. Mooi,dat hij het alemaal doet maar het

wordt wat mij betreft wel tijd voor een tandje minder, want het loopt de

laatste tijd de spuigaten uit.

Dat bleef niet zo. Cricket viel ten prooi aan de

expansiedrift van de hockeyafdeling. Het cricket-

veld moest wijken voor kunstgras. Waar eens top-

spelers als Peter Cantrell, Ron Elferink, Godfrey

Edwards en Floris Jansen met Kampong 1 streden

om de landstitel cricket, lopen nu kleine meis-

jes en dikke bierbuiken kromgebogen met een

stokje in de hand over eindeloze vlakten nepgras

achter een wit balletje aan.

Kampong Cricket kwam in sportief, bestuurlijk

en financieel verval. Na vele omzwervingen op

het eigen complex belandde men op de sfeer-

loze grasvlakte van De Domeinen, naast het

Kampong complex en de atletiekbaan. Veel ruim-

te maar troosteloos.

Dat was een jaar of 10-15 terug. Inmiddels is

er op alle fronten veel veranderd. Kampong zit

als één van de weinige cricketverenigingen in

Nederland in de lift, en boordevol plannen.

De Herculaan sprak met de drijvende kracht ach-

ter de Kampong revival: oud eerste team icoon

en cricketinternational, erelid, ex-voorzitter,

barcommissaris, beheerder clubhuis en vereni-

gingsfunctionaris Floris Jansen.

18

De cricketafdelingen van Hercules en Kampong hebben een hoop gemeen. Strijden om het voort-

bestaan en om een plek op het complex van een omnisportvereniging. In de schaduw staan van een

afdeling die vele malen groter is. Sportieve en financiële ups en downs.

Maar er zijn ook - of eigenlijk vooral - belangrijke verschillen. Daarom gaat het in dit stuk ook over

De Andere Club uit Utrecht. Hercules cricket ligt aan het infuus. Kampong cricket zit in de lift en

kijkt vooruit. Hercules zoekt het intern, Kampong is met allerlei partijen van buiten de vereniging in

de weer. Hercules is een financieel volledig afhankelijk radertje in de omnivereniging, Kampong is

financieel eigen baas binnen een federatie. Kampong heeft ruim kader en ruim spelers en speelsters,

bij Hercules komt het al jaren op een dappere groep volhouders aan.

Uw Herculaanreporter speelde ‘zoek de verschillen, en de parallellen’ met Floris Jansen, de drijven-

de kracht bij Kampong de afgelopen jaren, en onze eigen cricketvoorzitter Ad de Vries.

Floris Jansen, drijvende kracht achter Kampong Cricket, bereid tot helpende hand

Wij hebben er niets aan dathet slecht gaat met Hercules

Kampong. Maarschalkerweerd. Achter het grote (hockey)clubhuis lag ooit een van de mooiste cricketvelden van Nederland. Aan 2 kanten omgeven door sloten en voor de rest door hoge bomen. Veel groen. Een karakteristiek scorehuisje en een veld als een biljartla-

ken. Bereikbaar over een smal bruggetje. Mooie cricketwedstrijden en ruim publiek want de hoogste teams bij zowel de dames als de heren speelden in de bovenste regionen.

Ruim 10 jaar geleden vonden twee cruciale ont-

wikkelingen plaats bij Kampong: de cricketaf-

deling werd ‘verbannen’ naar de sportvelden

van Defensie een eindje verderop, en Kampong

kreeg een federatiestructuur.

“Er werden destijds hockeyers van de velden

geplukt voor de stemming in de ledenvergade-

ring” herinnert Floris zich. “Het was een moeilij-

ke tijd en een moeizaam begin op de Domeinen.

Maar achteraf was het een goede zet”.

Vanaf de banken, plantenbakken en grote para-

sols op het terras voor het clubhuis glijdt de

blik over het complex. Twee grote cricketvelden

naast elkaar, waarvan het hoofdveld met gras-

wicket. Aangelegd samen met de KNCB, verbe-

terd en onderhouden vanuit de vereniging zelf.

“We hebben afgelopen jaar de square gedraaid

en een sprinklerinstallatie aangelegd”. Als het

complex binnenkort wordt uitgebreid met een

grote lap grond door het vertrek van onder-

houdsbedrijf Achterberg - krijgt het veld de One

Day International status. Kort samengevat: het

Nederlands cricketteam kan daar dan interlands

spelen. Maar ook de Kampongteams zelf (heren,

dames, zami en jeugdteams in alle categorieën),

bedrijfscricket, de veteranen van SGS en jaarlijks

een stroom aan tourende Engelse teams.

“Uiteindelijk zou hier het hele jaar door gecric-

ket moeten worden. Een indoor locatie met 5 of

6 netten, een oefenblok op gras, een ruimte voor

de spelers: alle jeugdselecties hier lunchen, eten

en trainen. Het nationaal hockeycentrum is hier

al en wordt uitgebreid. Als cricket moeten we

meeliften. Nieuw clubhuis, sportmedische facili-

teiten, fitness … “ mijmert Jansen. “Het is leuk om

ambitieus te zijn”.

Financieel koos Kampong voor de tegenoverge-

stelde weg die Hercules bewandelt: Kampong

werd een federatie met autonome afdelingen

die allemaal zelf verantwoordelijk zijn voor hun

inkomsten en uitgaven. Bij Hercules houden de

afdelingen hun handje op bij de hoofdpenning-

meester. “In het begin was het lastig, niet meer

worden bijgeplust door de grote vereniging. Nu

genieten we ervan. Iedereen eigen sponsors, een

paar collectieve sponsors, allemaal ons eigen

plekje in de federatie. Het was wel een lang pro-

ces, met 6 onafhankelijke verenigingen”.

Het clubhuis wordt behalve voor cricket gebruikt

door een BSO (af te scheiden gedeelte), de natio-

nale hockeyselecties en cricketselecties tussen

hun centrale trainingen op Maarschalkerweerd

door (“weg van het drukke van het grote club-

huis”) en voor feesten en partijen. Allemaal

inkomsten voor cricket. “Ik doe het onderhoud,

maak schoon, plan de kosten en de inkomsten,

zorg dat we geld verdienen, dat de club loopt en

dat het bestuur ondersteund wordt”.

De velden worden gehuurd van 1 mei tot 1 sep-

tember. Kampong voetbal huurt ze de rest van

het jaar.

“Ik ben na mijn tijd als speler een tijdje weg-

geweest. Toen ik hier een jaar of 5 jaar geleden

begon was het sociale prima op orde. Er waren

19

4 herenteams, een zami, een damesteam. Er was

een graswicket, een clubhuis, een locatie... maar

er gebeurde helemaal niks! Een dobberend

eerste team, geen jeugd en geen ambitie”.

“Het begint met mensen die het vuur aansteken”

zo omschrijft hij zijn rol. “Dan komen er mensen

hun handen warmen, en uiteindelijk hoop je dat

ze mee gaan doen”. Hij somt een aantal mensen

op die de kar hielpen trekken. “Ik had nog nooit

iets in een bestuur gedaan. We zijn begonnen

met de lijken uit de kast te halen, financiën op

orde te brengen en hebben hele duidelijke doel-

stellingen geformuleerd. Een topplek zijn voor

training en opleiding, vrouwencricket, bij de top

10 van Nederland, jeugdteams in alle leeftijdsca-

tegorieën, goede structuur, organisatie en finan-

ciën, en een goede relatie met de gemeente en

de federaties”.

Jansen doet nu nog de bar, het clubhuis en coör-

dineert -als gedeeltelijk door de Gemeente

Utrecht betaalde verenigingsfunctionaris- de

inspanningen op de scholen voor het Hart voor

de sport project met Cumulus Welzijn.

“We geven veel lessen en clinics op buiten-

schoolse opvanglocaties, basisscholen en mid-

delbare scholen. Ik doe de organisatie, gekwa-

lificeerde (speler-)coaches zoals Jason Yip doen

de lessen. Inmiddels ook in de omgeving van

Hercules, via Cumulus in Overvecht. Ik heb aan-

geboden om die voor en met Hercules te doen.

Maar Ad de Vries zegt: “we doen het zelf wel”.

Natuurlijk is het doel dat talenten uiteindelijk

de weg naar Kampong vinden. Dat je op deze

manier speler-coaches aan je kunt binden is ook

meegenomen. Maar: “Je kunt 100 jaar clinics op

scholen geven, maar er komt nooit iemand naar

de club als je geen mensen hebt om het goed uit

te voeren en een follow-up. Paar keer op school,

een evenement organiseren en dan 6 weken

laten meetrainen op de club bijvoorbeeld. Het

moet ergens landen. De kinderen moeten ergens

heen kunnen”. Bij Hercules kan dat op het ogen-

blik niet stel ik vast: er is geen jeugd, er zijn

geen mensen. En we hebben het al jaren over

scholen bezoeken maar doen nog altijd niets.

Als Hercules ter sprake komt is Jansen voorzich-

tig om zich teveel met de zaken van een andere

vereniging te bemoeien, maar een mening heeft

hij wel.

“Als je geen tijd hebt, geef het dan toe en zoek

hulp. Dat hoeft niet met ons, praat met de KNCB,

directeur Richard Cox of David Wouterse. De

KNCB heeft development officers die met de

clubs samenwerken en naar scholen gaan”

“Wij hebben er niets aan dat het slecht gaat met

Hercules”. “Fusie? Wat heb je nog te fuseren? Je

bent samen anderhalf, nooit 3. Misschien dat je

ooit op 1 cricketlocatie speelt, als 2 verenigin-

gen”

Volgend jaar speelt Hercules na de promotie nog

1 klasse onder Kampong. “Ik heb ze dit jaar zien

spelen. Leuk om te zien. Veel energie, enthousi-

asme, passie, ze zijn goed bezig” complimenteert

Floris.

Wat de dames en de jeugd betreft heeft

Kampong voorlopig het rijk alleen. De dames zijn

top van Nederland - niet in de laatste plaats door

de inbreng van de Hercules-connection Laura

Brouwers en Carmela Appel. Maar ja, Hercules

heeft geen damescricket (meer).

In alle jeugdcategorieën spelen Kampong teams,

al dan niet in combinatie met andere clubs.

De toptalenten van Hercules (Rifais Hanoeman

& Pierre Jacod in O-12, de Appel tweeling

Damien en Matthé in O-14) spelen inmiddels op

Maarschalkerweerd.

“Het wordt steeds lastiger om jeugd te bin-

den, want de hockey en voetbalseizoenen

worden steeds langer: tot eind juni. Het is zoe-

ken naar momenten dat het te combineren is.

Zondagochtend in de winter bijvoorbeeld. Je

moet zorgen dat er iets is en dat ze zin hebben

om naar cricket te gaan en een leuke dag te heb-

ben. Wedstrijden, een winterprogramma, kam-

pen, per leeftijd skills leren, uitdagen...”

HV

20

“We hadden vorig jaar niet mogen degraderen,

dus we moesten ook zo snel mogelijk weer

terug”. Ad is koel en zakelijk over het kampi-

oenschap van Heren 1. “Met veel jongens die

Hercules roots hebben, en geen spelercoach”

klinkt het niet zonder trots. In de Overgangs-

klasse B eindigde het Eerste voor concurrenten

Amstelland United en ACC2. Ook Kampong 2

werd verslagen.

Twee buitenlandse spelers droegen wel nadruk-

kelijk hun steentje bij. Wicketkeeper & batsman

André Roach kwam over uit Barbados.

Openingsbowler en middle order batsman Bryan

Vorster kwam van Western Province in Zuid-

Afrika.

Het is een tijd stil geweest rond dit cricketbol-

werk uit de regio rond Kaapstad, Zuid Afrika.

In het verleden was Hercules (bestuur Jan

Heerkens) trendsettend, door zich niet meer te

richten op oudere vaak vooral vakantievierende

buitenlandse profs die een zomertje cricket in

Nederland combineerden met de geneugten des

levens. In plaats daarvan werd een uitwisseling

met een vooraanstaande Zuid Afrikaanse pro-

vincie opgezet op jeugdspeler niveau. Dat legt

Hercules zowel in het veld als daarbuiten geen

windeieren. Goed om te zien dat de contacten -in

de persoon van Jan Heerkens en Nabil Dien- nog

daar zijn. En wellicht in de toekomst weer nieuw

leven in worden geblazen?

Wat Ad betreft in ieder geval wat Bryan Vorster

betreft (en ook André Roach): “We zijn erg tevre-

den. Als deze 2 jongens zin hebben, nodigen we

ze volgend jaar weer uit”.

Ook verder is er veel positiefs te melden.

Allereerst het tweede kampioenschap natuur-

lijk, van de Zami’s onder leiding van Maarten

Zwinkels. Met 18 uit 11 lieten ze Hermes DVS

en Concordia achter zich. Een succesverhaal op

alle fronten. Maarten sloeg zelf maarliefst 358

runs (gemiddelde 89,50!), Lucas Brouwers, Erno

Ruchtie, Bryan Vorster en Jasper Helberg sloegen

50+ in een wedstrijd en Steven Zwinkels eindig-

de met 13 vangen bovenaan bij het fielden. Dat

het naar meer smaakte bleek ook al tijdens het

seizoen in de derde innings. En als je zelfs voet-

balmonumenten als Cobs en Kemphaan in de

21

Ambities cricketvoorzitter Ad de Vries ondanks twee kampioenschappen bescheiden

een patient moet je eerst stabiliseren”

Een interview met de voorzitter van Hercules cricket Ad de Vries is al op voorhand interessant. Er zijn namelijk meerdere Ad’s. Er is een goedaardige met beeldende anekdotes en een vleugje humor. Er is een belerende, vol wijsheden, zijn evangelie pre-kende, een vleugje Louis van Gaal (Ad is, Louis was leraar). Er is er eentje die alle medewerking staakt als ie het ergens niet

mee eens is. En er is de cricketliefhebber pur sang, bij voorkeur in het veld, maar als de afdeling hem nodig heeft dan ook maar erbuiten.Uw Herculaanreporter zat tijdens het interview met ze allemaal aan tafel.

witte flanellen krijgt, doe je het goed! In een vol-

gende Herculaan wellicht meer over dit team.

“Buiten het veld hebben we de binnenkooi weer

terug, in de sporthal. Grotendeels zelf gebouwd,

door Ferdinand en Wim Smit”. Ad verleende

hand- en spandiensten. “De komende winter

kunnen we voor het eerst in 3 jaar weer trainen.

Het is daardoor wel vechten voor zaaluren. We

zijn een tijd weggeweest en badminton en zaal-

voetbal draaien goed”

Als de Andere Club ter sprake komt betrekt het

gezicht van Ad. “De samenwerking met Kampong

beschouw ik niet als een samenwerking” is het

enige dat hij on the record morrend kwijt wil.

Er was afgelopen winter 3 of 4 keer overleg

met Floris Jansen en iemand van de jeugd van

Hilversum. Voor Hercules werd het er niet beter

op: de toptalenten van Hercules (de tweeling

Appel) vertrokken -al dan niet gesouffleerd van

buitenaf over grotere kansen op selectie voor de

KNCB jeugdselecties- naar Maarschalkerweerd.

Zus Carmela volgde naar de dames. Broer

Brendan bleef bij Hercules spelen.

“Het is jammer maar het schijnt goed in de

familie besproken te zijn” wil Ad er over kwijt.

“Carmela kan ik niets bieden. De jongens zijn

altijd welkom om terug te komen. Voor hun ont-

wikkeling zou het beter zijn als ze hier komen”

bromt hij. We spreken hier niet met een fan van

de organisatie of het trainingsniveau van de jeugd

op Maarschalkerweerd, zoveel wordt duidelijk.

Behalve het spelersacquisitie beleid, kan ook de scholenaanpak van Kampong niet op veel bijval rekenen.Objectief bekeken lijkt het toch niet zo raar:

Kampong profiteert (net als trouwens badminton

bij Hercules) van de subsidieregelingen die er

zijn. Dat is in de eerste plaats alert. Er zit een

lange termijn plan achter en vervolgstappen. Ze

stoppen er tijd en moeite in en het gaat volgens

mij tot tevredenheid van Gemeente en scholen.

En de bonussen zijn dat je inkomsten genereert,

je door hierbij je buitenlandse speler-coach in te

zetten deze aan je vereniging kan binden, en dat

er leuke spelers naar jouw club komen. Wie zou

dat niet willen?

Bovendien is van de huidige spelende crickete-

den (hoog diehard gehalte) naar schatting meer

dan de helft 35+, een kwart zelfs 50+. Hoe lang

gaan die nog mee? Moeten we het jeugdgebeu-

ren niet zo snel mogelijk oppakken? Actief wer-

ven bij andere afdelingen en op scholen?

“We hebben nu geen jeugd nee. De jeugd en

de scholen hebben de komende 1 à 2 jaar geen

prioriteit”. Als zich een vraagteken vormt boven

22

“ Ik ben de afgelopen 2 jaar vooral bezig geweest met het voortbestaan van de afdeling”

het hoofd van uw reporter: “Een groot deel van

de familie De Vries heeft een medische achter-

grond. Als je daar enig verstand van hebt, weet

je dat je een patiënt eerst moet stabiliseren voor

je hem kan genezen”!

“Op zich hebben we wel jongens die het zouden

kunnen doen hoor. Maarten en Steven Zwinkels,

Jasper Helberg... Maar op scholen moet je kijken

wanneer het in het rooster past. Dan kan het in

september maar dan moet je echt niet denken

dat je dan die jongens in april op de training

ziet”.

“Ik ben de afgelopen 2 jaar vooral bezig geweest

met het voortbestaan van de afdeling. Dat is nu

geen issue meer, heeft ook algemeen voorzitter

Jon Bolte laatst nog bevestigd. Nu richten we ons

eerst op de senioren. De basis van het eerste is

zeker voor de Eerste Klasse volgend jaar aan de

krappe kant. De zami’s is een enthousiast team

met nieuwe gezichten waar ruimte is voor jon-

gens vanaf 14-15 jaar, broertjes, vriendjes, colle-

ga’s enzovoort. Een groei van 3 naar 4 teams zou

mooi zijn. Ik hoop dat we het komend jaar naar

rond de 50 leden kunnen”.

“In Engeland hebben ze een systeem van een

lage basiscontributie en een match fee. Je betaalt

per wedstrijd die je speelt. Dan heb je een lagere

drempel, en je krijgt een veel breder draagvlak

van spelers. Maar dat is niet iets wat ik binnen 1

of 2 jaar kan realiseren

Sponsoring dan maar.“Financieel blijven we ook dit jaar weer binnen

de begroting, of ongeveer er binnen. De begro-

ting is niet meer op sponsoring gebaseerd. We

krijgen giften en hebben de Aktie (wedstrijd)bal.

Alles gaat via de geleidelijke weg”

Nog wat meer moed bij elkaar rapen en dan ook

maar de communicatie ter sprake brengen. Het

woord ‘aanfluiting’ ligt op mijn lippen. De web-

site loopt twee jaar achter, en het is een aaneen-

schakeling van gemiste kansen: informatie over

de jeugdtrainingen, over belangrijke thuiswed-

strijden, weer eens wat positief nieuws de wereld

in over kampioenschappen.

Een geïrriteerde blik en een plausibel verhaal:

“Of je 1100 leden hebt of 40 is wel even een

ander verhaal. Iedereen heeft gemiddeld ander-

halve wedstrijd per week gespeeld. Dan heb je

geen tijd of zin om ook nog bestuurs- of com-

missiewerk te doen. Daarbij moeten we van de

KNCB ook nog voor 15 wedstrijden 2 umpires

leveren. Dat aantal van 2 geldt ongeacht of je

nu 150 leden hebt of 40. In het verleden deden

Marco Verkroost en Erno Ruchtie dat, nu heb ik

dat met Jan Hilhorst gedaan. Je betaalt je blauw

aan de KNCB en krijgt er nauwelijks iets voor

terug”

Euhm... samenwerking met de Andere Club dan? Als we er zelf niet aan toe komen en iemand biedt hulp aan is dat toch meegenomen…“Laat Floris zijn ding doen, dan doe ik het mijne”

klinkt na enig aandringen kortaf. “We hebben

een heel gezellig jaar gehad, met meer activi-

teiten dan vorig jaar, we richten ons op intern

en alles wat er van extern aan spelers komt is

welkom”.

Ik vat dat op als een duidelijke ‘nee dankjewel’

“Komende winter gaat het beleidsplan op de

schop. Rik Snooy is met de website bezig en

we denken na over cricketactiviteiten voor heel

Hercules. De samenwerking tussen de afdelingen

is sinds ongeveer anderhalf jaar ook weer beter.

In de Zami’s lopen voetballers, en we hebben al

eens iets gedaan met de B1 van Maykel Tak”.

Een ding is duidelijk: cricket bij Hercules wordt

vervolgd. Uw lijfblad blijft het met belangstel-

ling volgen. Vastberadenheid en clubliefde

uit Voordorp tegen visie en middelen uit

Maarschalkerweerd? Een mooi duel met hopelijk

2 winnaars.

HV

23