deherculaan9 7 e J A A R G A N G - N U M M E R 2 - N A J A A R 2 0 1 2

Rob Bronckers: de man achter de

database

Ben Eikenaar: 40 jaar loyaal en betrokken

Vier visies op de sombere situatie van

cricket

Kijk voor meer informatie opwww.rabobank-utrecht.nl

Rabobank. Een bank met ideeën.

Rabobank sponsort USV Hercules.

Het idee is een FC UtrechtRekening aan te biedenaan de échte fans.Ook fan van FC Utrecht en jonger dan 18 jaar? Dan is de Rabo FC Utrecht Rekening iets

voor jou. Bij het openen van deze rekening krijg je een FC Utrecht voetbal cadeau. En je

afschriften kan je bewaren in je eigen afschriftenmapje met op de voorkant het mooiste

stadion van Nederland; stadion Galgenwaard!

3

In dit nummer:In gesprek met Ben Eikenaar 4Frank Bruijnis, trainer/coach van de D1 6Balder Massing maakt badmin-tonners beter 7Zonsdag1 moet naar de hoofd-klasse 8Hercules cricket gaat nooit verloren. Of...? 10Rob Bronckers, de stille kracht van Hercules 14ONEC-toernooi 17Sportiviteit en respect 18Hercules tennistoernooien 19

ColofonMedewerkersNils de Kruijff Frans StalenhoefHans VeldmanReinier van de VrieDonald NoorhoffWim SnooyJan van der GalieTon van RietbergenSanne van Griensven

Wij maken officiële pasfoto’s

Sedert 1935

Jac. Bostelaar V.o.F.Steenweg 21-23 Utrecht

Voor al uw engelse en amerikaanse

leVensmiddelenTel. + Fax 030 - 2314186

VERGADERCENTRUM VREDENBURG 19

l In het centrum van Utrecht op 3 minuten loopafstand van Utrecht C.S., diverse parkeergarages in de naaste omgeving, 25 praktische en eigentijdse zalen.

lToegankelijk voor invaliden.

lPERsooNlijkE BENADERiNG sTAAT VooRoP.

Vredenburg 193511 BB UtrechtTelefoon 030 2310068Fax 030 2313234E-mail: info@vredenburg19.nlwww.vergadercentrumvredenburg.nl

quid pro quo (Voor wat hoort wat)Deze Latijnse spreuk doet recht aan hetgeen Hercules van haar leden mag verwachten.

Het complex met de daarbij behorende infrastruc-tuur is zonder meer uniek te noemen.

Dit brengt met zich mee dat een ieder waar en wan-neer nodig medeverantwoordelijkheid draagt om het complex als eigen huis te koesteren. Voeten op

de stoel of op de tafel en niet achterom kijken of de zaak netjes wordt achterge-laten getuigt van weinig respect in relatie tot alles dat met een tomeloze inzet en met alle problemen van dien tot stand is gebracht. Laten wij elkaar hierop aanspreken!

Bij mijn aantreden heb ik op u allen een beroep gedaan om in het belang van het welzijn van de vereniging betrokkenheid te betrachten. Tijdens de bouw met het containerpaviljoen heb ik mij afgevraagd of de betrokkenheid van de leden nog wel echt aanwezig is. Evenwel zijn deze zorgen zo niet geheel dan toch in ieder geval grotendeels weggenomen met name doch niet uitsluitend nu ik heb geconstateerd dat:

- de afdelingen goed functioneren;- het Onec-toernooi een groot succes is gebleken;- het 55-plus tennistoernooi met de afsluiting daarvan alsook de clubkampi0en- schappen harmonieus zijn verlopen;- de grote belangstelling bij externe droevige bijeenkomsten.

De vereniging vaart wel en zeker indien wij ons allen laten leiden door de in de aanhef geciteerde spreuk die ik zou willen aanvullen met de woorden “niet zeu-ren, maar doen.”

Yon Bolte, voorzitter

4

Frans Stalenhoef

Ben werd in 1932 geboren in Zwolle. Dat hoor je nog steeds! Tot 1950 deed hij daar aan atletiek en was ooit kampioen hoogspringen van Noord-Oost Nederland (1 meter 85). Hij wilde oorspronkelijk gymnastiekleraar worden maar staakte zijn opleiding op de kweekschool toen zijn vader ziek werd en hij vaders ver-zekeringsportefeuille ging beheren. Hij was toen 18 jaar. Hij hield het tot 1990 vol en nam na veertig jaar afscheid als loondienst-agent. In 1958 werd hij overgeplaatst naar de regio Utrecht en vestigde zich in Nieuwegein. Daar woont hij nog steeds. VerenigingsmensBen is een ouderwets verenigingsmens. Zonder bijbedoelingen of verborgen agenda heeft hij zijn diensten aange-boden. Waar hulp nodig was, was hij beschikbaar. Een doener op de achter-grond. Met een kleine periode bij JSV was Ben bij Hercules elftalleider, pupillentrai-ner (met Kees Tukker als jeugdtrainer), coördinator Herculaan, lid sponsorcom-missie, ontvangstcommissie, commissie 35 plus, en tennisbestuur, en was 20 jaar clubscheidsrechter. De laatste 15 jaar was hij lid van het Hoofdbestuur als eerste secretaris bij Dick Suvaal en Hans van

der Sluijs, en als tweede secretaris bij Boudewijn van der Pols en Jon Bolte. Op sportief gebied heeft hij een periode ge-tennist. Daar heeft hij ook zijn tweedeen huidige vrouw Bea ontmoet. Zij maak-te overigens van zijn met hanenpoten geschreven notities fatsoenlijk getypte verslagen.

Uit zijn eerste huwelijk heeft Ben twee kinderen die vroeger regelmatig bij Hercules te vinden waren. Karin (44) heeft gesoftbald en getennist en is moe-der van twee kinderen. Paul (41) was een voetballer zonder ambitie en woont in Gouda.

Normen en waardenNormen en waarden heeft Ben hoog in het vaandel staan. Het wordt weleens gezegd dat hij, met meer oudere leden, het geweten van Hercules is op dit gebied. Hij kan vinnig uit de hoek komen als er dingen gebeuren dien zijns inziens on-Hercules zijn. Hij vindt van zichzelf dat hij met zijn tijd is meegegaan en dat er van conservatisme geen sprake is. “Veranderingen in de maatschappij gaan geleidelijk. Als je daar voor open staat, en dat doe ik, hoeven die veranderingen niet stuitend te zijn”, zegt hij. Een vergelijking van nu en veertig jaar terug lijkt met zijn staat van dienst en zijn mening relevant. Toen (40 jaar terug) en nuToen hadden we iets van 800 leden en deden alleen aan cricket en voetbal. We

Hij werd zonder ballotage in 1963 lid door zijn zaken-relatie Andries van Baaren. Met een kleine tussen-poos bij een andere club heeft Ben 40 jaar zijn dien-sten aangeboden aan Hercules. De laatste 15 jaar zat hij als secretaris in het Hoofdbestuur en diende bij vier voorzitters. In de komende najaarsvergadering neemt hij afscheid.

Ben Eikenaar: 40 jaar toewijding op de achtergrond

5

zijn nu gegroeid naar bijna 3.000 leden, waaronder 1.000 jeugdleden, verspreid over verschillende afdelingen. Deze grootte wordt steeds moeilijker te hante-ren. Ook de tegenstellingen van belangen van de verschillende afdelingen geven veel bestuurlijke zorgen. Als bijvoorbeeld badminton een avond extra zou willen om te spelen, gaat dat ten koste van het zaalvoetbal en de door de KNVB betaalde zaalhuur. Dit zijn moeilijke keuzes en beslissingen voor een bestuur. SfeerBen neemt ook waar dat de sfeer binnen de vereniging veranderd is. Was de sfeer 40 jaar geleden enigszins elitair, nu is dat door maatschappelijke veranderingen anders geworden. Ben vindt dit allemaal logisch en het heeft ook zijn voordelen. We zijn een multi-culturele vereniging geworden met al zijn voor- en nadelen en dat past in deze tijd. Als oudere dien je je bij deze veranderde sfeer neer te leggen en je aan te passen. Ondanks dat blijft Ben een bewaker van normen en waarden. “Excessen moet je bestrijden. Ik let daar op en zal er altijd wat van blijven zeggen”. Voetbal en cricketVoetbal heeft Bens volledige aandacht en hij bezoekt alle wedstrijden van zon-dag-1. Toch doet het hem pijn dat cricket in de versukkeling raakt. Hij memoreert uit zijn jaarverslag van 13 jaar terug waarin hij schreef dat het probleem van cricket de slechte continuïteit van het bestuur is. “De randvoorwaarden moeten goed zijn en dat missen we nu”, zegt hij. Hoe het verder moet met cricket weet Ben niet. Hij weet wel dat er iets moet veranderen om cricket in de lucht te houden. VoetbalDe veranderingen in het amateurvoetbal waarbij veel verenigingen voorrang aan het zaterdagvoetbal geven in plaats van zondag, is Ben niet ontgaan. Maar zegt hij: “Je moet een keus maken. Wij zijn een zondagvereniging. Zaterdagvoetbal is recreatief en mist de financiële mid-

delen. Daarbij is het door de grote jeugdafdeling onmogelijk de voorkeur te geven aan zaterdagvoetbal”. Dat Hercules veel geld uitgeeft aan de jeugd-opleiding, vindt Ben logisch. “We leiden ze op voor de zondag selectie”. Hij vindt de doorstroming naar de zondagselectie voldoende. “Wie goed genoeg is komt er wel. Het is jammer dat sommigen naar elders vertrekken maar we houden er voldoende over”. Financiën“We mogen blij zijn met de penning-meester die we hebben. Hij heeft de zaken goed onder controle en bewaakt de kas op de juiste manier. De toekomst is weliswaar zorgelijk. Je moet de komen-de jaren geen tegenvallers hebben.

De sponsoring loopt terug en je bent financieel afhankelijk van de verhuur van ruimten. Investeringen de komende jaren zijn wel mogelijk maar met mate”. Paviljoen en sociaal levenBen is trots op het nieuwe paviljoen. Het is mooi, functioneel, prachtige inrichting en het lijkt niet op een voetbalkantine. Hij voelt zich er thuis en dat is voor hem belangrijk. Een groot deel van zijn sociaal leven liep en loopt om Hercules heen. Het is een fantastische vereniging en die zorgt ervoor dat ik het idee heb mid-den in de maatschappij te staan. Niet alles loopt zoals je wilt en er zijn zaken die beter kunnen, maar op de keper beschouwd hebben we een geweldige vereniging. Toekomst“Op naar de 81!”. Ik blijf betrokken bij Hercules maar wil geen functie meer. Het is mooi geweest en heb niet meer de puf om wekelijks ’s avonds te verga-deren. Ik ga mijn tijd vullen met lezen en ga met Bea leuke dingen doen. De toe-komst voor Hercules ziet hij gunstig in. “Qua voetbal gaan we goed en het kan zo gebeuren dat we hoofdklasser wor-den. De tennisafdeling draait goed en ik voorzie een groei bij badminton. Cricket wordt moeilijker maar hij weet daarvoor geen oplossing”. Kortom… Hercules staat nog een boel te wachten.

“Ben is voor mij het geweten van het Bestuur door het verzorgen van contacten met leden en oud-leden bij vreugde en verdriet. Als je hem

iets vraagt, heeft hij het al gedaan!”Hans van der Sluijs

“Ben is betrouwbaar, loyaal en betrokken. De taken die hij op zich

nam, werden altijd correct uitgevoerd. Zelfs als hij het er soms niet voor 100

procent mee eens was”.Boudewijn van der Pols

6

Ton van Rietbergen

‘Dat laatste diploma heb ik samen met Willem Romp gehaald en van hem heb ik echt veel geleerd en trouwens ook van de nieuwe man, het lijkt wel slijmen, René van der Kooi’. Maar hoe zit het dan eigenlijk met zijn voetbalcarrière? ‘Ja, ik speel wat op zon-dag in het tweede van Saestum’. Dat wekt toch wel enige verwondering bij uw verslaggever die de stelling huldigt dat er niets mooiers is dan zelf voetbal-len en dat ook tot zijn 38ste deed totdat zijn knieën het niet langer hielden. Hoe komt het dat dit bij Frank anders is? Heeft hij dan niet die diepliggende behoefte aan de gouden pass en de dub-bele één-twee. ‘Nee, vanaf de A-junioren toen ik een trainer kreeg die er volgens mij niets van begreep heb ik het zelf wil-len doen. Noem het eigenwijsheid. Het is net zoiets als die Villas Boaz die op zijn vijftiende opstellingen stuurde naar Bobby Robson die toen coach was bij Porto en zo uiteindelijk ook ontdekt is. Ik had in de A-junioren sterk het gevoel dat die man het niet begreep. Zo ging hij er vanuit dat hij met aankomende profs te maken had, terwijl de A junioren waar ik inzat tamelijk pover waren. Dan moet je de stof aanpassen vind ik en het leek me leuk om dat te doen’. ‘Met mensen en spelers werken vind ik sowieso fascinerend. Naast het voetbal werk ik dan ook in de horeca in eetcafé

Pandarve in Zeist’. Volgens Frank, al weet ik niet of hij in deze erg objectief is, ‘een echte aanrader’. Ook daar kan ik mijn liefde voor mensen kwijt. Ik werk daar al jaren achter de bar en in de bediening want ik moet met mensen werken. Vooral problemen oplossen vind ik leuk en daar waar mensen bij elkaar zijn is er altijd wel wat aan de hand. Zo zijn de verwachtingen vaak te hoog gespannen en daarmee samen hangen vaak tegen-vallende resultaten’. Wat verwacht hij eigenlijk van zijn zeer jonge D1? ‘Ik verwacht daar heel veel van.

Ik heb puur op voetbal geselecteerd en daar geloof ik in. Zo min mogelijk duels. Steeds de bal rond laten gaan. Als dat lukt kunnen we aardige resultaten halen al gaat het mij primair om beter voetbal-len en niet zo zeer de positie op de rang-lijst’. We moeten Frank’s voorspellingen trouwens wel met een grote korrel keu-kenzout nemen want aan de vooravond van Nederland-Portugal voorspelt hij 4-0 voor Nederland en we weten allemaal hoe dat is afgelopen.‘Plezier en presteren staan bij mij voorop en volgens mij is er ook een hechte

Frank Bruijnis, de nieuwe trainer/ coach van de D1 In de rubriek de jeugdtrainer deze keer aandacht voor de trainer die na twee jaar C1 nu de D1 van Hercules gaat doen. Frank is zo iemand die imponeert door zijn lengte maar door zijn vriendelijke uitstraling onmiddellijk geruststelt. Hij is pas 21 jaar entoch al in het bezit van zijn TC3, die hij tijdens zijn CIOS opleiding in Amersfoort heeft gedaan en na zijn overstap naar Hercules zelfs al een TC2 diploma.

77

Iedereen bij de badmintontak van Hercules kent ‘m wel van de trainingen: Balder. Na het vertrek van z’n broer Rune als trainer heeft hij de taak op zich genomen om de Herculanen klaar te stomen om te oogsten bij wedstrijden of gewoon beter te maken bij recreatieve potjes. Hij vond een plekje in z’n drukke trainingsschema om ons over zichzelf te vertellen.

Balder Massing maakt badmintonners beter

Alexander Inia

Balder is 34 jaar oud en net als z’n broer iemand die met het badminton is opge-groeid: hij beoefent het al 28 jaar en speelde tijdens z’n jeugd bij de top van Noord-Nederland. Wat deed ‘m eigenlijk besluiten om trainer te worden? “Toen mijn broer vertrok bij Hercules, vroeg hij me om de trainingen van hem over te nemen. Dat kon ik hem niet weigeren, ik vond het een hele eer. Wat ik het leukste vind aan het geven van trainingen? Het omgaan met de mensen, in combinatie met het mooie spelletje badminton.”En zijn er ook lastige aspecten? “Ja, natuurlijk. Als er heel veel mensen in de zaal zijn, is het lastig om het iedereen naar de zin te maken. Ik wil in de eerste plaats natuurlijk mijn groep trainen, maar tegelijkertijd wil ik ook de mensen die op andere velden vrij spelen tevreden houden. Soms willen die op velden waar ik training geef spelen en dan vind ik het lastig om te zeggen dat dat toch echt niet kan. Maar begrijp me niet verkeerd, over het algemeen vind ik Hercules een gezellige, ontspannen vereniging waar iedereen als het er op aankomt wel degelijk erg fanatiek is.”

ReggaefreakWat zijn Balders ambities op trainersge-bied eigenlijk? “Als je bedoelt of ik m’n broer achterna wil richting Oranje, dan is het antwoord ‘nee’. Vroeger had ik dat misschien wel gewild, maar nu heb ik die ambitie niet meer. Ik zou eventueel wel een andere club willen trainen. Liever wel iets dichter bij huis, want ik woon

in Den Haag en werk daar overdag als gymleraar.”Het blijkt dat Balder nog meer hobby’s heeft dan het mooie badminton: “Ik heb ook een bruine band in Kyokushinkai karate, dat is een van de hardste stijlen van die sport. Of ik daar ook leraar in wil worden? Dat zal sowieso nog even duren, want daarvoor moet je derde dan hebben (zwarte band is 1e dan, red.). En wat wellicht niet iedereen weet, is dat ik echt een muziekfreak ben met als grote passie reggae. Ik ken de hele geschiede-nis van die muziekstroming uit mijn hoofd en ben ook als DJ op tournee door heel Europa geweest. Heel soms kriebelt het nog wel eens, maar ik zit nu in een levensfase waarin ik andere prioriteiten heb. Ik ben een braaf getrouwde man en mijn vrouw zou het niet echt waarderen als ik dat weer zou gaan doen haha.”

band tussen deze twee. En omdat ik nog zo jong ben sta ik volgens mij ook dicht bij de spelers. Dat is toch wel mijn kracht, denk ik. Als ik die mannetjes zo zie rennen en plezier maken dan geeft dat mij ook energie. Mijn filosofie is: ‘alles met de bal’. En ook alles in wedstrijdvorm. Conditie training zonder bal daar geloof ik niet in. Als je me vraagt wat ik het leukste vond om te doen en dat doe je: ‘dan zeg ik twee grote doelen vlakbij elkaar met twee keepers en dan vier tegen vier druk zetten en schieten. Prachtig! Dus als ze goed presteren weten ze wat ze te wach-ten staat’. Opvallend is dat Frank bij zijn trai-ningstaken vaak geassisteerd wordt door Mo die via de C3 en C2 inmid-dels richting B1 is verhuisd en als een spons opzuigt wat Frank allemaal te vertellen heeft. ’Ja, ik heb er graag iemand bij en Mo heeft een goed oog voor wat er in het veld gebeurd, ook al durft hij het nog niet altijd te vertellen’. ‘Als trainer bewonder ik Mourinho toch wel. Hoe hij zijn verdediging neerzet en mensen aan zich bindt dat vind ik prachtig. Al is het voetbal van Barcelona natuurlijk veel meer een voorbeeld, want dat tikkie-takkie voetbal wil ik dit jaar ook laten spe-len. En over mijn toekomst. Wat ik wil bereiken? Ik wil op termijn toch echt wel heel ver komen in het trainers-vak. Nog één diploma erbij en ik kan overal trainen. Een profclub als eind-station lijkt me wel aardig. Desnoods in combinatie met een aardige func-tie achter de bar’.Heb je nog een uitsmijter voor de Hercules voetballers? ‘Ja, dat heb ik wel. Ze kunnen niet koppen en sprin-gen bij Hercules. Scoren doen we eigenlijk nooit met het hoofd en als je ziet wat we tegen krijgen. Kortom, spelers en ouders weten wat hen te doen staat. Schaf een kopgalg aan en oefenen maar. Hoewel hoe zat het ook al weer met koppen en hersen-letsel?’

8

Nils de Kruijff

Ben je tevreden over het afgelopen seizoen?,,Jawel. We begonnen met een jonge groep in de eerste klasse. We speelden meteen al aardig voetbal, maar haalden desondanks weinig punten in de eerste wedstrijden. Dat is jammer, want vervol-gens hebben we een prachtige tweede seizoenshelft gedraaid en kwamen we net een paar punten te kort voor de nacompetitie om promotie. Achteraf kun je zeggen dat er meer inzat, maar daar moet je niet te lang bij stil blijven staan.’’

Wordt de lat nu een stukje hoger gelegd?,,Inderdaad. We zijn er in geslaagd om iedereen binnen boord te houden. Dat is een unieke prestatie want sommige spelers hadden de clubs in de hoofd- en topklasse voor het uitkiezen. We hebben bovendien vijf nieuwe spelers kunnen verwelkomen, van wie we het een en ander mogen verwachten. Dan mag je de lat wat hoger leggen. Tegen de nieuwe hoofdtrainer Jan Veldhuizen heb ik gezegd dat bovenin meedraaien en promoveren dit jaar de doelstelling is. Datzelfde geldt voor Zondag 2. Ook dat

elftal wordt er sterker op en zal de stap moeten maken.’’

Is promotie naar de hoofdklasse met zo’n jonge groep realistisch? ,,Dat vind ik wel. Het afgelopen seizoen iser goed voetbal gespeeld. Jan Oosterhuis heeft het positiespel verankerd. Het was soms om je vingers bij af te likken, maar het rendement was vaak te mager. Geregeld werden punten verspeeld omdat er zowel voorin als achterin te vrijblijvend werd gevoetbald. Dat kon je afgelopen competities nog toeschrijven aan het gebrek aan ervaring, maar dat is nu geen excuus meer. De jonge jongens zijn inmiddels ook verder in hun ontwik-keling. Het vrijblijvende moet eruit. Dat zag je in de tweede competitiehelft al

ten goede veranderen en dat proces moet uitgebouwd worden. Dan kun je meespelen voor de prijzen.’’

Wat is er gedaan om deze groep bij elkaar te houden?,,Met de geldbuidel rammelen, doen we niet. We hebben veel met de jongens gesproken en waar het mogelijk was hebben we ze op het maatschappelijke vlak geholpen. Voor Ralph Hovestad was er veel belangstelling vanuit de hoofd-klasse en topklasse en dat geldt voor nog een stuk of vijf spelers. Ralph hebben we aan een baan bij ASR kunnen helpen. In deze tijden biedt dat meer houvast dan een paar jaar wat centen oppakken bij een hoofdklasser. Als je een schop krijgt kan het over zijn en heb je niets.’’

Maar er zijn ook jongens gebleven die hogerop konden, zonder ze een baan aan te bieden. ,,Klopt. Dat geeft aan dat deze groep hechter is dan menigmaal is beweerd. Deze jongens kennen elkaar op en buiten het veld. Ze zien dat er meer inzit en ze willen met elkaar graag de stap omhoog maken. Bovendien is er meer dan voetbal op niveau dat ze bindt. De jongens zien ook wel dat Hercules een mooie club is en veel selectiespelers hebben hun wor-tels hier liggen.‘’

Zet Jan Veldhuizen de lijn voort van voorganger Jan Oosterhuis?,,Dat is wel de bedoeling. Zoals gezegd: Oosterhuis heeft het positiespel naar een hoog plan getild, aan Veldhuizen de taak om dit uit te breiden met resul-taten. Veldhuizen heeft de beschikking over een grote selectie. Sommige posities kunnen wel door drie gelijkwaardige spelers worden bezet. Dat is een luxe-probleem, maar met deze concurrentie moeten de spelers ook om kunnen gaan.

Zondag1 moet naar de hoofdklasseHercules staat aan de vooravond van een interessan-te nieuwe voetbaljaargang. Het afgelopen seizoen bracht aantrekkelijk voetbal, maar dat leverde net een paar punten te weinig op om mee te doen aan de nacompetitie. Dit jaar wordt de lat hoger gelegd. Promotie naar de hoofdklasse is de ambitie. Een rea-listische doelstelling, vindt voetbalvoorzitter Werner van Geelen. Want niemand vertrok en met een aan-tal nieuwkomers is Hercules er sterker op geworden.

Leeftijd is geen excuus meer;groep is sterker geworden

9

Ik heb er het volste vertrouwen in dat Veldhuizen daar raad mee weet. Hij is een grote trainer die vijf jaar bij Lienden heeft gewerkt. Eerst onder Hans Kraay junior, later alleen als hoofdtrainer in de topklasse. ‘’

Veel clubs in de regio kiezen voor prestatievoetbal op zaterdag in plaats van zondag: FC Breukelen deed het al, FC De Bilt, CDW en DHSC vol-gen nu. Hoe lang speelt het vlaggen-schip van Hercules nog op zondag?,,Dat is bij ons helemaal niet aan de orde. De structuur van de vereniging is ingericht op prestatievoetbal op zondag. We kunnen het ons niet veroorloven om op zondag een leeg complex te heb-ben zonder inkomsten in het paviljoen. Bovendien is er geen plek om alles op de zaterdag af te werken. Ik denk ook niet dat het zo’n vaart zal lopen. Het zondag-voetbal verdwijnt niet zomaar.’’

Is Werner van Geelen een tevreden voetbalvoorzitter?,,Op sportief gebied hebben we met ons vlaggenchip een goede stap gezet. Er zijn weinig omni-verenigingen die op zo’n hoog niveau spelen. Dat is een prestatie, omdat je als omni-vereniging nooit alles

op het voetbal kan gooien. We hebben nu een prachtige accommodatie. De volgende stap is een echt hoofdveld met kunstgras erop en een stenen pad erom-heen. Dat zal betekenen dat het cricket naar de overkant moet verhuizen op termijn. Met alle respect voor deze afde-ling, maar dat is op den duur niet tegen te houden. Als we een toonaangevende voetbalvereniging willen worden met behoud van de unieke Hercules identiteit dan moeten we er als vereniging achter gaan staan. De verbondenheid mag dan best wat groter worden.’’

Is de hoofdklasse het hoogst haalbare voor Hercules? ,,Binnen deze structuur waarin we niet betalen, behalve de geringe wedstrijd-premies van 25 euro per punt, is de topklasse niet haalbaar. Dan moet je ook aanpassingen aan je accommodatie gaan doen en stewards regelen en dat soort zaken. Dat zie ik niet gebeuren. Het is al heel mooi als we met deze filosofie de hoofdklasse bereiken.’’

Hercules zal voor tegenstanders de te kloppen ploeg worden, dit seizoen.,,Zo denken niet alle ploegen erover. De Amsterdamse clubs rekenen er alweer op

dat zij het onderling gaan uitmaken. Kijkvoor de gein maar eens naar de website: het amsterdamsche voetbal. Ze blaken weer van het zelfvertrouwen. Dat is prima: laat die ploegen elkaar maar af-slachten.’’

Inmiddels zit de oefenperiode erop en is de kop eraf van de competitie. In de voor-bereiding baarde Hercules opzien door te domineren tegen hoofdklassers en eenvoudig te winnen van eersteklassers. De competitie begon wat stroef tegen Blauw Wit, maar er werd wel gewonnen: 2-1. Daarna volgde een onnodig gelijk-spel tegen Purmersteijn gevolgd door een indrukwekkende 5-1 overwinning op Pancratias. Uit tegen AFC34 werd het na een 3-0 voorsprong toch nog spannend doordat Hercules opgelegde kansen bleef missen en de thuisploeg terug kwam tot 2-3. Tegem JOS bleef het 0-0.Het kansen benutten blijkt ook tot nu toe de achilleshiel van deze jonge talent-volle groep. Maar de punten stromen binnen en stilletjes verheugen we ons op een heel mooi seizoen met een feestje op het eind.

Trainer Jan Veldhuizen is inmiddels een vertrouwd gezicht bij Hercules. Niet alleen op het veld, maar ook in het pavil-joen heeft deze aimabele man het zicht-baar naar zijn zin.

10

Tyrone Stuart – trainer-coach heren 1. A lot of terror uit Barbados. Over een seizoen nèt nìet.

We spreken Tyrone vlak voor zijn terug-vlucht naar Barbados. De karakteristieke spiegelende Oakley zonnebril ook ’s avonds op de klep van de pet geklemd. En natuurlijk volledig in het Engels (fami-lie traditie).

“We zijn geslaagd om een hecht team te worden. Dat was vorig jaar wel anders. The team was motivated, they stuck together, they listened, they trained hard. Not everybody is 100% talented but when you see them trying … Especially the young guys need to keep practising hard, getting stronger in mind and head, working on small things. Selecting the right shots when batting, bowling in the right places …“

Hercules cricket gaat nooit verloren. Of...?

Vier visies op de sombere situatie van cricket

Het gaat niet goed met de oudste afdeling van Hercules. Vorig jaar degradeerde Hercules cricket van de Hoofdklasse naar de Eerste klasse. Deze zomer kelderde men door naar de Overgangsklasse. De afdeling slonk de laatste 20 jaar lang-zaam maar gestaag van zes herenteams en 2 damesteams naar 2 herenteams, een veteranenteam en een zaterdagmid-dagteam die met moeite bemand kunnen worden. Ook de jeugdafdeling puilt niet meer uit. Nog geen twee jaar gele-den moest erevoorzitter Wim Snooy de afdeling financieel en bestuurlijk weer op zijn poten zetten.Uw Herculaanreporter liep een virtueel rondje langs de boundary met de trainer-coach, de veteraan, de algemeen voorzitter en de voorzitter veldvoetbal. Mijmerend over hoe het zover gekomen is en hoe verder. Het zou te makkelijk zijn om met vingers te wijzen naar degenen die er nog wel de schouders onder zetten. Er is begrip en misschien zelfs enige sympathie met de situatie bij de cricketers. Maar ook nadruk-kelijk de boodschap dat het nu aan Cricket is om te zorgen dat het niet later wordt dan vijf voor twaalf.

“We need to get more youth to the club”

11

“We moeten alleen beter blijven naden-ken. We hebben dit jaar heel veel wed-strijden nét verloren. Niet zozeer door een sterke tegenstander (we zijn dit sei-zoen maar één keer weggespeeld, tegen United zijn we voor 73 uitgebowled) maar door onszelf. We hebben zekere overwinningen toch nog weg weten te geven door slecht bowlen of onge-concentreerd batten aan het eind”. Hij noemt een serie voorbeelden. “We zijn ook pas heel laat begonnen met goed cricketen. Toen was het te laat. Misschien hebben we deze klasse wel wat onder-schat ja. De teams in de Eerste Klasse zijn niet veel zwakker dan de teams uit de Hoofdklasse van vorig jaar”.

Hercules was de afgelopen 10-15 jaar trendsettend in cricketend Nederland door niet meer te kiezen voor de korte termijn met een alles dominerende profspeler-coach. In plaats daarvan kwa-men er talentvolle Zuid Afrikaanse jeugd-spelers van Western Province (Kaapstad). Hun niveau was dusdanig hoog dat ze probleemloos mee konden op het hoog-ste niveau in Nederland en prima de trai-ningen konden verzorgen voor zowel de jeugd als de senioren. In het kader van de uitwisseling liepen in de wintermaanden talentvolle Hercules-cricketers stage bij Western Province.Dit seizoen lijkt de klok 20 jaar terug-gedraaid: het niveau werd kunstmatig opgeschroefd door runs en wickets van externe ‘passanten’. Behalve Tyrone kwamen ook vader Nolan Clarke (een absolute cricketgrootheid in Nederland, maar inmiddels 62!!) en West Indiërs Elvis Roach en Jade Padmore in het veld. En een groot aantal oudgedienden.

“We wisten al vroeg dat we een hoop goede spelers kwijt waren geraakt en dat het moeilijk zou worden. Snake naar Quick, Ashan naar HCC, Rob naar Salland, Qasim, Irfan ….Nolan en Elvis zijn afgelopen winter al gevraagd om ons te helpen als het nodig was. Het was heel belangrijk om in deze klasse te blijven. Als zij spelen kunnen ze andere spelers motiveren.

Toen er dit seizoen ook nog snel spelers wegvielen door blessures en vakanties, waren er geen gelijkwaardige vervan-gers. Daarom moest wel een beroep gedaan worden op Jaswinder Singh, Ad de Vries, (“they did a pretty reasonable job”), André en Marco Verkroost maar die raakten beiden snel geblesseerd. Jade kreeg een blessure, ik heb met blessures en pijn gespeeld …”Ieder nadeel hep ook bij cricket zijn voor-deel. Door de nijpende personeelssituatie speelde Tyrone weer met vader Nolan Clarke. Hoe was het om weer met Nolan te spelen?“Dat was lang geleden. We hebben van 1994 tot 1996 bij Sparta samen gespeeld en bij Hercules in 2000. En nu in 2012 een paar wedstrijden”. De ogen gaan glinsteren als de herinneringen aan eer-dere wedstrijden voorbij flitsen. “We zijn wel eens beide voor nul uitgegaan. Maar we hebben ook nog steeds een record van 298 runs voor het tweede wicket staan. Nolan had er 213 en ik 98. Nolan liep 2 keer een run ‘one short’ (= te vroeg keren voor de volgende run / niet hele-maal doorlopen tot het andere wicket, waardoor de run niet telt, HV).“Man, als jij gewoon goed had gelopen had ik er 100 gehad” zei ik tegen hem na afloop. “Als jij gewoon goed had staan batten had jij er 150 gehad!” zei Nolan”. Hoofdschuddend en schaterlachend haalt hij het verhaal op.

Tyrone kende dit jaar zelf een topseizoen met enkele grote scores en veel wickets.In zowel de bowlinglijsten als de bat-tinglijsten aan het einde van het seizoen stond hij bij de besten van de Eerste Klasse. Ook Jade Padmore liet zich nadruk-kelijk gelden. Tyrone is vol lof over een andere speler:“Lucas Brouwers was great. He took theteam on his back, had great teamtalks. For such a young guy to do what he did,in his first year as captain too, was excep-tional. We were in touch on Facebook during the winter and he had his doubts. I wanted him to stay and be captain this year. He did a really good job”

“The focus is still on the youth. But we need to get more youth to the club. And we need to know how to keep them at the club”.“Aan talentvolle jeugdspelers heeft het Hercules de laatste jaren niet ontbroken. Eric Szwarczynski is weggegaan vanwege studie en om een hoger niveau te spelen. Hij haalde het Nederlands team ook. Maar de broers Mahendrarajah (Pragash, Tilleepan en Sadashian), Don Ritzen, Jasper Koop, Gilles vd Broek… just…. gone!!”. Het klinkt bijna radeloos. “En er zijn er zo nog een hoop te noemen. Er is een enorme keus aan sporten, huiswerk, vakantie etc., voor je het weet ben je ze kwijt. Het is ontzettend belangrijk dat de talenten die er nu zijn (Lucas Brouwers, Steven Zwinkels, Jasper, Casper, Brendan, Damien en Matthé Appel en nog een paar) niet óók nog eens weg gaan”.“Volgend jaar hebben we hopelijk Ashween Hanoeman terug die dit helejaar niet gespeeld heeft, Dilante Ranawaka heeft het dit jaar geweldig gedaan in het veld (“he’s like a bird”) dus zo somber is het allemaal niet. Als we de jeugd maar vasthouden en uitbreiden”.“Iedereen heeft ideeën hoe het moet bij Hercules. Maar iemand moet het uitvoeren. Cricketers moeten hun vriend-jes meenemen, er kan cricket gegeven worden aan de BSO en aan kinderen van andere afdelingen. Daar moet Hercules meer aan doen. The people in charge need to get the story out to the people”.

12

Roeland Buijze - zeer lang cricketer: ruim twee meter en al ruim 45 jaar spelend. Drijvende kracht achter het veteranencricket (“maar geen captain”).

Als er bij Roeland Buijze een zucht vanuit de tenen komt, is dat met zijn lengte een hele lange diepe zucht. Roeland is dan ook heel somber. Zelfs zo somber dat je er onbewust toch een beetje vrolijk en hoopvol van wordt: zó slecht kan het toch niet zijn. Of… wel?

“Ik zie de problemen al jaren. Ik signaleer het ook. Maar ik zie geen enkele oplos-sing” opent hij. “Als je het hebt over de toekomst van Hercules cricket moet je het breder trekken want ik zie de proble-men overal. Ik roep al jaren ‘wat houdt er eerder op: het lichaam van Roeland Buijze, cricket bij Hercules of cricket in Nederland?”

“We hebben dit jaar met de Veteranen een hoop lol gehad. We zijn derde van Nederland geworden haha. En ook bui-ten het veld, en dat is op ons niveau net zo belangrijk. We spelen in de geest van het spel. Iedereen een kans, allemaal wat doen. De captain offert zichzelf eigenlijk op en doet niet zoveel, behalve als we een enorm totaal moeten halen.In 1998 waren er nog 3 afdelingen met Veteranen, ieder met 5 of 6 teams. Dit jaar hadden we nog maar één poule

van 8. En ook die teams worden elk jaar ouder en hebben elk jaar meer moeite om een elftal compleet te krijgen. Wij hebben dit jaar dankbaar gebruik gemaakt van Tyrone Stuart, die qua leef-tijd en mentaliteit prima mee kan. En ik heb vorig jaar geleerd ook buiten de club te zoeken en jeugdspelers te gebruiken”

“De leegloop bij het Eerste is inherent aan de keuze die 3 jaar geleden gemaakt is: we bouwen het betalen af. Dan blijkt dat al die jongens het alleen maar voor het geld deden. Nul band met de vereni-ging”.“Maar eigenlijk is het al in de jaren ’70 begonnen, toen het Eerste uit de Hoofd-klasse degradeerde. Niemand bleef om dragende kracht te worden in de lagere teams, waardoor mensen die in het Eerste hadden kunnen komen niet in de lagere teams werden opgeleid. Toen was de gemiddelde leeftijd in het tweede al boven de 40, en dat is eigenlijk altijd zo gebleven daarna. Het zou juist een oplei-dingsteam moeten zijn met maar een paar oudere spelers. De hele zondagafde-ling bestaat tegenwoordig bijna uit vete-ranen. Dus als er een team afgaat heb ik er op zaterdag weer wat meer haha”

“Ik kom in het cricket verdomd weinig Nederlandse namen tegen. En er zijn er te weinig die blijven. Dat waren al problemen toen ik voorzitter was in de jaren ’90.Vroeger kon je pas lid worden op je 10e. Je speelde op zaterdag in je jeugdteam en op zondag met een seniorenteam mee als 12, 14 of 16 jarige. Daar leerde je cricketen. Als we met onze ouders op vakantie waren aan de Belgische kust toen we 15 of 16 waren, gingen mijn broertje Kuno en ik terugliften om een potje te kunnen cricketen. En daarna weer terugliften naar België. Inderdaad”.“Zo werkt het nu niet meer. Nu kun je

al lid worden op je 5e. Als je 10 bent heb je 4 jaar gecricket en wil je wel eens wat anders. Maar je hebt nog geen pot met de senioren meegespeeld terwijl je het daar juist leert. Cricket is een heel technische sport die je heel lang moet oefenen om onder de knie te krijgen. Wij hadden toch niets beters te doen dan cricketen in de zomer. Geen hockey, geen zeilen, geen judo, geen verre lange vakanties… ”

“Als je al een punt aan de horizon ziet, zou dat het eindpunt zijn” verzucht Roeland somber.

Jon Bolte – algemeen voorzitter USV Hercules. Maakte in de jaren ’70 furore met Hercules cricket in de hoogste klasse.

De algemeen voorzitter heeft in ieder geval één goede eigenschap overgeno-men van zijn voorganger Boudewijn van der Pols. Ondanks een voorzichtig begin (“ik vind het heel erg moeilijk om er wat over te zeggen, omdat we dit nog in het hoofdbestuur moeten bespreken”) antwoordt hij in alle openheid op vrijwel elke vraag. De voorzitter en de liefhebber lopen daarbij bijna naadloos in elkaar over.

“Wat houdt er eerder op: Roeland Buijze’s lichaam, cricket bij Hercules of cricket in Nederland?”

13

“Ja ik heb meegekregen dat cricket weer is gedegradeerd. Dat kan gebeuren. Als Herculaan moet je kunnen winnen en verliezen. Wij promoveerden en degra-deerden vroeger aan de lopende band. Weet je, het is net een weerhuisje: gaat het voetbal goed, gaat het cricket wat minder, en gaat het cricket omhoog dan gaat het voetbal weer omlaag”

“Cricket zal nooit verloren gaan binnen Hercules. Het hoort bij Hercules, geen discussie. Maar niet ten koste van alles. Cricket gaat heel enthousiast te werk, vergis je niet. Als ik zie wat Rob Schriek en Robert Rusche aan het materiaal en de accommodatie doen, dat is geweldig. Maar het niveau zal gehandhaafd moe-ten worden. Want met prestaties hou je spelers vast en creëer je enthousiasme”.“Vroeger speelde je 52 weken met elkaar. Zodra het voetbal over was ging je in de flanellen want er was verder geen zak te doen. Wat moest je anders. Maar die vanzelfsprekendheid is niet meer. Er zijn zoveel alternatieven tegenwoordig. Want dit speelt niet alleen bij Hercules hoor. Het is de tendens. Koninklijke UD is ook al weg”

Werner van Geelen, voorzitter afdeling veldvoetbal. Ziet moge-lijkheden voor voetbal maar ook oplossingen voor cricket.

Veldvoetbalvoorzitter Werner van Geelen is eerlijk, zakelijk, open en realistisch over de cricketsituatie.“Als je het puur zakelijk bekijkt is het een noodlijdend geheel. Behalve voorzitter veldvoetbal ben ik ook lid van het hoofd-bestuur. Waar draaien we onze tent op? Dat is niet cricket, maar voetbal en ten-nis. Zakelijk gezien is het simpel: snel er mee stoppen. De omvang is zo klein, de populatie slinkt, niet alleen bij Hercules trouwens maar in het hele land klinkt het in.Aan de andere kant is er de emotie, de historie en de traditie, ik begrijp het alle-maal wel natuurlijk. We zijn ooit opge-richt als cricketclub. Maar niets is voor de eeuwigheid” waarschuwt Werner.“Als je het gebruik van de accommoda-tie af zet tegen de ledenaantallen, 60 cricketers tegenover 1400 voetballers, is

het wel tijd voor cricket om pas op de plaats te maken. Ik ben pertinent tegen een investering van 10.000 euro voor een trainingskooi binnen in de sporthal als je dat afzet tegen 8.000 euro contributie”.

Zelf is Van Geelen er al lang uit hoe het er in de nabije toekomst uit gaat zien bij Hercules: voetbal aan de kant van het

paviljoen, cricket op de Veemarktvelden.“Ik maak er geen geheim van dat ik ook graag kunstgras op het hoofdveld wil. Die wens is bekend. Het ligt op het ogen-blik bij de gemeente in de week. Daar wil ik een tegelpad omheen. Anders krijg je al die peuken, en die kauwgom in het gras. Dat zie je bij andere verenigingen ook. En niet meer dat gesjouw met hek-ken”

Cricket heeft in het verleden al aange-geven geen problemen te hebben om op kunstgras te spelen. Dat werkt ook prima bij andere verenigingen met voet-bal en cricket zoals in Den Haag bij de Koninklijke HCC/HVV. Als er een oplos-sing komt voor het tegelpad ’s winters of de pitch zomers…“Geen gecricket aan de voorkant. Cricket moet naar de overkant. Het veld zou daar te klein zijn maar daar hebben dan toch beide partijen mee te maken. En er kon de afgelopen jaren ook prima op gespeeld worden.Dan kunnen wij het voetbalseizoen oprekken in mei en juni met toernooien, en eerder beginnen in augustus met oefenwedstrijden. Alle wachtlijsters kun-nen dan weg, en, zo signaleert hij extra voordelen: “1400 voetballers is voor de pachter ook een stuk beter dan een paar van die theedrinkende cricketers. Het is voor iedereen goed”.“De samenwerking met cricket is best goed hoor. Cricket weet precies hoe ik er over denk. Ik zeg ze dat ook gewoon.”

HV

“Cricket zal nooit verloren gaan

binnen Hercules”

“Niets is voor de eeuwigheid

We gaan er even uit, maar zijn zo bij u terug… Rond de deadline van deze Herculaan had de situatie bij cricket de volle aandacht van het cricket-bestuur én het hoofdbestuur. Het cricketbestuur zal zich -bijgestaan door een commissie van wijze man-nen- eerst intern beraden over de te bewandelen route naar een mooie toekomst. In een later stadium volgt bespreking in het hoofdbestuur.

14

Ton van Rietbergen

Dit leidt tot een enorme mallemolen aan data die natuurlijk moeten worden bijgehouden. Dit gebeurt bij Hercules middels de befaamde Tindel. Een gigan-tisch Excel bestand met indrukwekkende sorteer mogelijkheden die is opgezet en gemanaged wordt door oud gediende Rob Bronckers. Voor iemand zoals ik die beroepshalve nog wel eens wat te maken heeft met dataverzameling en vooral al de moeilijkheden en hoofdbre-kens die dat met zich mee brengt is het ongelofelijk dat iemand dat in zijn vrije tijd gaat doen. Waarom doet hij het eigenlijk? Zijn ant-woord: ‘Vooral omdat ik het leuk vind om iets goed te laten lopen’. Dat Rob een scherp denker is en een grote efficiëntie nastreeft heeft menig coördinator waar-onder ik aan den lijve moeten ondervin-den. Zo voegde hij mij meerdere malen in een één regelig mailtje toe waarom ik toch 300 woorden nodig had terwijl de vraag hem nog steeds niet duidelijk was. ‘Gewoon aangeven speler a moet naar elftal b en klaar. Meer wil ik niet weten’ beet hij je dan toe. Teruglezend, moet ik tandenknarsend en een tikje gegriefd toegeven dat hij ‘wel een punt had’ zoals je dat tegenwoordig schijnt te moeten zeggen.

Mijn mailtjes vallen niet bij iedereen in de smaakMet gevoel voor understatement laat hij tijdens vergaderingen wel merken, ‘mijn mailtjes worden niet door iedereen gewaardeerd’, dat hij zich bewust is van zijn staccato stijl die niet een ieder even goed kan waarderen. Vooral dat er achter data heuse mensen zitten die regelmatig niet zo reageren als een database zich dat wenst kan hij maar moeilijk verkrop-pen. Zo kan een ieder via de Hercules website met een paar simpele handelin-gen zijn telefoonnummer of e-mailadres aanpassen. De database van Rob zorgt er dan voor dat de informatie keurig en automatisch wordt doorgevoerd in alle administraties. Om coördinatoren en leden van dienst te zijn heeft Rob dan ook tien gouden regels voor ledenad-ministratie opgesteld en voortaan zou Hercules ook eigenlijk moeten eisen dat iedereen die regels kan opdreunen. Hoogtepunt van de Rob Bronckers show is de jaarlijkse teamindeling waar alle coördinatoren gezeten voor een groot scherm kijken naar de mogelijke teams en waarbij Rob in hoog tempo spelers van de D7 naar de D4 en dan weer naar de D5 verplaatst. En jij maar wanhopig proberen om alle informatie die je van leiders en spelers hebt gekregen te com-bineren. Waarom wilde ik Bas en Stefan

ook weer samen hebben en ojee Rob heeft hem er uitgegooid want verrek er zitten nu ineens te veel spelers in het team. Waarop Rob met zijn muis al weer een nieuwe variant op het scherm heeft getoverd. ‘Is dit het dan?’roept hij meteen zekere regelmaat terwijl hij even snelnaar het tweede scherm, tegenwoordig ook heel populair bij tv programma’s, surft.Nieuwsgierig geworden naar de man achter de database spreek ik met hem af in zijn huis aan de Ritsema Boslaan, waar ik verwelkomd wordt door een groot aantal woeste maskers en Eredivisie live. Terwijl Rob het ene idee na het andere lanceert maakt Ajax ondertussen gehakt van FC Utrecht. Waarom en hoe lang zit hij eigenlijk bij Hercules?‘Eens even kijken. Mijn zoon Jeroen was 6 jaar toen ik voor het eerst bij Hercules aan de poort stond. Dat is nu dus 16 jaar geleden en ik weet nog dat er toen eigenlijk niets geregeld was. Pak een bal en daar liggen vlaggen en fluit en veel plezier dan. Zo ging het zo’n beetje. En dan gaat mijn bloed koken. Toen ik na het voetballen de bal, de vlaggen en alle vier de haken kwam inleveren zeiden ze tegen mij. ‘Jij wordt de nieuwe wedstrijdsecretaris van de D’. ‘Waarom vroeg ik nog’? ‘Nu, jehebt verantwoordelijkheidsgevoel want je brengt de spullen terug en je kunt organiseren want je hebt alle vier de haken nog! En omdat ik niet kan tegen slechte organisaties ben ik erin gestapt en dat is ook meteen mijn lol. Op dat moment was er dus bijna niets en voet-balde ongeveer 50% van de leden zonder contributie te betalen. Daar is na de invoering van een echte administratie snel een einde aan gekomen en zelf stel-de ik er een eer in om als mijn database aanwees dat iemand niet betaald had,

Rob Bronckers, de man achter de databaseDe ‘stille’ kracht van HerculesWeinig mensen realiseren zich dat achter een onschuldig potje voetbal een gigantische organisatie schuil gaat. Zo moeten er een slordige 1500 leden van informatie worden voorzien en moet alles gedeeld worden met de KNVB en in het geval van Hercules ook nog gecombineerd met tennis, badminton en cricket.

15

hem en zijn ouder in de rust even aan te spreken en zie dan was de betaling snel geregeld. Nu komt het ook eigenlijk niet meer voor’.

Niks mooiers dan structuur scheppen ‘Ik vind het prachtig om structuur in chaos aan te brengen. Dat zal wel met mijn achtergrond te maken hebben want ik ben atoomfysicus. Net zoiets als Diederik Samson maar die laatste is niet gepromoveerd en ik wel. Mijn onderwerp was waar een zuurstofatoom zich vestigt op een koper oppervlak. Een tamelijk pre-cies onderwerp kun je wel zeggen, waar-door je gevoel krijgt voor detail en ana-lyse. Veel doe ik niet meer aan atomen

want ik ben me al snel op computers gaan richten. Zo ben ik een van de mede-oprichters van de HCC, de Hobby compu-ter club. Inmiddels is dat een gigantische club die ook een zeer succesvol blad uitgeeft. Maar toen het niet langer pio-nieren was maar vooral beheersen en steeds meer om geld ging draaien ben ik eruit gestapt. Een beetje stom mis-schien. Ik had nu rijk kunnen zijn maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Wel heb er veel aan overgehouden want ik heb daar wel leren goochelen met computers en software. Zo bouw ik een website inmid-dels binnen een dag. Bij TetraNed heb ik als programma manager het C2000 net-werk van de politie gebouwd. Technisch

het mooiste systeem dat er is, waardoor ik ook veel lezingen in het buitenland moet houden. Helaas krijgt de gemiddel-de politieman een te beperkte training in het systeem zodat ze het netwerk niet goed gebruiken.

Bestuurlijke structuur bij Hercules dateert nog uit 1882‘Na de D heb ik nog in het jeugdbestuur gezeten en ben ook bij de eerste ver-bouwing van het paviljoen betrokken geweest en bij de tweede verbouwing heb ik Ton Versteeg nog aangeraden voor de verbouw en dat is een gouden greep gebleken want die heeft Hercules veel geld opgeleverd, maar ik ben me steeds meer met de website en nieuwe communicatie bezig gaan houden. En, daarbij moet me echt van het hart dat die structuur met hoofdbestuur, dage-lijks bestuur en daarin al die voorzitters echt gedateerd is. Het is toch een eigen wereld geworden. Zo’n algemene leden-vergadering waar niermand komt opda-gen dat is toch echt niet meer van deze tijd. Het bestuur kent de leden niet en de leden het bestuur niet. Als je niet min-stens drie keer in de week op Hercules komt en je oor overal te luisteren legt weet je gewoon niet wat er speelt. We moeten een structuur creëren die zich-zelf in stand houdt en niet afhankelijk is van een paar goed willende vrijwilligers. We moeten kortom via moderne midde-len de leden veel meer betrekken bij de club. Zo vind ik dat de echte vrijwilligers bij de club te weinig terugzien voor hun inspanningen. Dat moet je als bestuur organiseren maar te vaak zie ik zelfs dat deze mensen zelfs vanuit het bestuur worden tegengewerkt’.

Ik poets geen gouden eikels Ik kom oorspronkelijk uit Maastricht en ik heb er nog steeds een huisje. Op 6 kilometer van het Vrijthof maar toch in België. Ik kom er nog graag maar ben ook blij dat ik er weg ben, want ik vind het toch een kleine klassenmaatschappij. Het is een soort van incrowd groep die elkaar steeds de bal toespeelt en daar houd ik niet van. Bij Hercules heb ik me daar ook

Foto: Jeroen Bronckers

16

altijd tegen verzet als mensen zich privi-leges meende te kunnen permitteren. Ik kan slecht tegen het buitensluiten van mensen en zeker zit ik er niet om reeds gouden eikels nog verder op te poetsen. En passant passeren er zo veel ideeën dat we wel een speciale Herculaan zou-den kunnen uitbrengen. Zo verwijst hij naar het hockey waar een ieder in de C verplicht is om een scheidsrechtercursus te volgen en dan ook te fluiten. Begrijpt hij niet waarom de KNVB niet meer flexi-biliteit in de wedstrijdschema’s brengt. Daar tussendoor rekent hij nog even uit of het niet voordeliger is om met kunst-graslijnen te werken op gewone velden. Als je ziet hoeveel tijd en geld gaat zitten in dat lijnen trekken en dat ze toch in de loop van de dag verdwijnen. Als we nu rekenen dat zo’n kunstgraslijn 10 euro per meter kost en... Mocht dit idee het halen dan zijn de volledige berekeningen bij Rob af te halen. Waarom wordt er niet meer op zondag gespeeld? Het complex moet gewoon veel beter benut worden. Ook ziet hij op een nog vrij gelegen deel van Hercules wel mogelijkheid voor beach-volleybal, wel met die spannende Olympische pakjes of desnoods voetvolley. Meer aan-dacht voor jonge spelers met angst voor de bal en een moeizame motoriek ziet hij ook helemaal zitten. Daar zijn vast wel fondsen voor. De Champions League is

wel een geweldig idee vooral omdat deze goed kan dienen als plek om de ouders op te voeden, want voegt hij er dreigend aan toe. ‘Er zijn twee toekomsten voor Hercules. Ofwel het Golf model waarbij alles is geregeld door betaalde krachten maar wel tegen een contributie van zo’n 1000 euro of we moeten net als bij hoc-key nog meer inzetten op meer en betere vrijwilligers’.

Geen clubgrensrechters meerTenslotte vraag ik hem want hij vindt van mijn onlangs in de Volkskrant gelan-ceerde idee om bij de amateurs voortaan zonder grensrechters te spelen. ‘Daar ben ik het mee eens en ken ik nog een mooi verhaal over. Wij speelden ooit een toer-nooi in België en traden daar uiteindelijk in de finale aan tegen een Belgisch team en ja zij wilden zonder grensrechter spe-len. Dat doen we hier altijd. Op aandrin-gen van de Nederlandse delegatie werd er met twee grensrechters gespeeld en raad eens wat. Er ontstond een mas-sale vechtpartij. Onze arme grensjager Michael Tak (toen net 15) hebben ze behoorlijk te grazen genomen. Dus snel weglaten die grensrechter (of wat mij betreft dat hele buitenspel) en het wordt weer fijn langs de lijn maar of de KNVB daarin mee gaat betwijfel ik want echt veranderingsgezind is men daar niet’.

Natuurlijk

Mitland beschikt over een modern bowlingcen-

trum met 9 bowlingbanen. Het Music Thrill Vision

system zorgt voor een swingende combinatie van

beeld en geluid. Er zijn arrangementen mogelijk

met steengrill of een à la carte diner in het restau-

rant aan het water van fort de Bilt. ’s Zomers kan

er ook gegeten worden op de prachtige terrassen.

Voor een drankje of een eenvoudige maaltijd kan

men terecht in onze brasserie. Door de gunstige

ligging van Mitland dichtbij de A27 en draadloos

internet in het hele gebouw, is de brasserie de

geschikte plek om onderweg zakelijk af te spreken.

Voor meer informatie over Mitland of reserveringen,

bel 030-2715824 of bekijk onze website:

www.mitland.nl

Mitland hotel/bowling/restaurant,

Ariënslaan 1, 3573 PT Utrecht

17

Ton Meijs

Maar liefst 20 meer dan een eeuw oude verenigingen streden om de veteranen-voetbaleer van Nederland, tijdens het landelijke ONEC - toernooi. ONEC staat voor Om en Nabij de Eeuw Clubs. Oude tijden herleefden met deelname van lou-ter voetbalclubs van het eerste uur, die vóór 1900 of om en nabij die eeuwwis-seling zijn opgericht. Even een dag terug in de competitie van weleer! Hercules mocht - in zijn lustrumjaar - gastheer zijn van dit prestigieuze toernooi, dat eens per vijf jaar plaatsvindt. Deelnemende clubs zijn allemaal lid van ONEC. Deze stichting heeft mede als doel de onderlinge banden tussen de oude verenigingen aan te halen, onder meer via dit toernooi. Een groot deel van de verenigingen is ook actief in de speci-ale veteranencompetitie van oude clubs, die Hercules mede heeft opgericht. Een competitie met aantrekkelijk voetbal en wederzijds respect, dat tot uiting komt voor, tijdens en na de wedstrijden; ofte-wel niet alleen de eerste en tweede helft, maar vooral tijdens de gezamenlijke derde helft! Spelers zijn tenminste 35 jaar of ouder en hebben in vroeger tijden veelal in vertegenwoordigende elftallen gespeeld. Reden waarom er nog op aan-trekkelijk niveau wordt gevoetbald.

And the winner is….Robur et Velocitas (Apeldoorn, ook 1882) versloeg Hercules in de finale en is de trotse - tijdelijke -eigenaar van wissel-trofee ‘de ouwe knar’. Een van de scheids-

rechters verbaasde zich enorm: had nog niet eerder meegemaakt dat hij maar twee keer moest fluiten in een wedstrijd; alleen voor het begin- en het eindsig-naal! De derde helft was zonder meer voor LSC uit Sneek. Zij bewezen maar weer eens dat Friezen uitbundig kunnen feestvieren; maar wat wil je met Albert Jan Luikinga als gastheer en een band als Ruizzz.

VisitekaartjeHet toernooi was een waar visitekaartje voor Hercules. Alles was tot in de punt-jes geregeld. Speciale vermelding en dank voor de gastheren en gastvrouwen van Hercules die elk team kreeg toege-wezen; een geste die zeer is gewaardeerd door alle clubs. Met Gea Engelbart en Rob van Heijningen bij de toernooiorga-nisatie weet je ook dat alles op rolletjes verloopt. De wedstrijden verliepen soepel dankzij Harry Witzel, Ulrich van de Ham, Hugo de Kruijff, Leo Zwinkels en Madani, Speciale dank aan Ben Romp, het voet-balbestuur, Donald Noorhoff en Mark Maas voor hun bijdrage en adviezen. Veel dank ook aan sponsors Tuincafé Botanica

Lid van ONEC zijn: AFC (Amsterdam, 1895) ASC (Oegstgeest, 1892) Be Quick (Groningen, 1887)Black Devils (Nieuw Vennep, 1921) Concordia (Delft, 1885)Forward (Groningen, 1903) Frisia (Leeuwarden, 1883) HBS (Den Haag, 1893) Hercules (Utrecht, 1882) Kon. HFC (Haarlem, 1879) Kon. HC en VV (Den Haag, 1883) Kampong (Utrecht, 1902) LSC (Sneek, 1890) Olympia (Gouda, 1886)Prinses Wilhelmina (Enschede, 1885)Quick (Den Haag, 1896) Robur et Velocitas (Apeldoorn, 1882) Sparta (Rotterdam, 1888) UVV (Utrecht, 1902) Victoria (Hilversum, 1893) VOC (Rotterdam, 1895)

20 oude clubs gaven acte de présence tijdens ONEC-veteranentoernooi bij gastheer Hercules

Wie erbij was 1 september jongstleden kan het bea-men. Wat een prachtige voetbaldag was het, onder perfecte weersomstandigheden, mooie wedstrijden, klassieke clubtenues, een uitstekende borrel met buf-fet en een daverende feestavond.

Louter enthousiaste reacties!

(Berry Dirven), Adigis (Karin Kerckhaert), Paul Pessel Sport, Barsoi Shirt Store (Frieda en Hans Hendriks) en de UVV-veteranen (Brian Fronik). Complimenten aan pachter Emile Smit en zijn mensen voor de food & beverage; prima was het! Wij, de toernooicommissie bestaande uit Peter Ros, Walther Kahn, Ton Meijs en Annelies van der Burg, kijken er met heel veel genoegen op terug! Het was het werk meer dan waard.

18

Wim Snooy

Zes tegen ZevenHet gebeurt niet zo vaak meer dat twee Hercules teams in competitieverband tegen elkaar spelen, maar op 15 april jl. was dit het geval. Loop je bij onder-linge wedstrijden vanwege, zoals men noemt, gezonde rivaliteit nog wel eens de kans dat het een beetje uit de hand loopt, eerder vermelde teams maakten er onder leiding van scheidsrechter Ian van der Schenk, een pot van die het aan-zien meer dan waard was. Het zevende toonde respect en aanvaardde qua voet-bal de superioriteit van het 6e, hoewel men op geestelijk en moreel vlak min-stens de gelijkwaardige was. Ook wat de maatschappelijke status betreft was men beslist niet de mindere, want we zagen bij beide teams een aantal zzp-ers, fysiotherapeuten, beleidsmedewerkers, wetenschappelijke ambtenaren en wat de maatschappij nog meer aan beroepen kent. Zelfs een KNVB medewerker belast met de organisatie van het zaalvoetbal, liet zien dat hij op het veld zijn mannetje staat. Samen met broer Michiel moest hij de wedstrijd delen aangezien zij ieder een helft eerdergenoemde Ian moesten assisteren .Er liepen overigens bekende namen op het veld, zoals doelman Gomez, mid-denvelder “de zwarte paling”, Mark van Bommel, Sir Luc Nilis en een oud vedette in de persoon van Marcel Mackaaij. Jan Brouwer vergat uit respect en sportiviteit

zelfs in deze strijd om een tegenstander uit te schakelen, terwijl “El capitano” zijn medevoorwaartsen van de weeromstuit en het talrijk aanwezige publiek, van prachtige passes bediende om te laten zien dat hij dat onderdeel van de nobele voetbalsport toch wel onder de knie heeft. Speelt het zesde nu al zes jaar met succes om de tweede plek, het zevende moest dit jaar vanwege vele blessures genoegen nemen met de laatste. Een pleister op de wonde was echter dat medegegadigde voor de laatste plaats, JSV, in 19 wedstrijden 121 doelpunten om de oren kreeg en onze helden de schade, dankzij Daan Masmeijer en Joep Verhoeven wisten te beperken tot 79. Er is natuurlijk nog meer te vertellen, bv. over Peter Wessels, de gebroeders Buijs, Rafi Israel e.a., maar de Vereniging is zo groot en men kent elkaar helaas zo slecht dat verdere vermelding van namen niet leuk is voor de niet bij de teams betrokken leden.

Sportiviteit en respectOver naar het tweede onderwerp, dat weer van belang is voor een ieder die bij Hercules betrokken is, of dat nu is als voetballer, tennisser, cricketter, badmin-tonner, oude of wat dies meer zij.Onder respect wordt in dit kader ver-staan: het tonen van waardering voor de sportieve prestatie van je tegenstander en acceptatie van de beslissing van de scheidsrechter of umpire. Maar ook het positieve gedrag van ouders langs de

lijn bij het bekijken van de sportieve prestaties van hun kind. Heb respect voor het feit dat uw kind een sport beoefent en accepteer dat niet in iedere sporter een olympisch kampioen schuil gaat. Ook al voldoet het kind niet aan de - te hooggespannen? - verwachtingen, dan is een positieve benadering van zijn/haar verrichtingen van belang en dat maakt het langs de lijn voor publiek en in het strijdperk voor de spelers gezelliger. Respect verdient ook degene die met de arbitrage is belast. Natuurlijk maakt de arbiter tijdens de wedstrijd fouten, maar wie maakt ze niet. Geen idee hoe de speler het zou vinden als na iedere foute pass, verkeerde terugslag van de ten-nisbal of badminton-shuttle, run-out bij cricket, de wedstrijd even stillegt en de speler verbaal op zijn nummer zet, met slogans als ”hé blinde”, “zak” of meer van dat fraais. Ik denk dat menig speler dat nauwelijks accepteert en toch hoor je dit soort, uiteraard ongepaste, kreten wel eens vanuit spelers monden over de velden klinken. Ook bij Hercules, hoewel ik meen dat we op het punt van respect en sportiviteit niet slecht scoren.Hercules heeft, net als alle Utrechtse voetbalverenigingen een convenant ondertekend, dat tot doel heef sporti-viteit en respect rond de voetbalvelden te verbeteren. Op grond hiervan kunnen verenigingen elkaar aanspreken in geval van incidenten. Laten we er komend seizoen voor zorgen dat, wij, als Hercules, niet aangesproken worden.

SPORTIVITEIT EN RESPECT

Deze keer eens iets heel anders. Aanleiding voor dezeverandering zijn feitelijk twee zaken: in de eerste plaats de wedstrijd zondag 6 tegen zondag 7 en de huidige slogan van de KNVB - met excuses aan de beoefenaren van de overige sporten van onze vereni-ging - “Sportiviteit en Respect”.

19

Frans Stalenhoef

ClubkampioenschappenEen toernooi waar altijd naar wordt uit-gekeken. Door de onderlinge wedstrijden wordt duidelijk wie de beste tennisser m/v van de club is en dat in verschillende categorieën. Het leukste van alles is echter dat je weer eens ‘iedereen’ uit de club ontmoet op of rond de tennisbanen. Ook dit jaar weer een geslaagd festijn, mede door de zonovergoten dagen, met uitzondering van de laatste (finale)dag. Het water kwam die dag met bakken uit de lucht. De - ook dit jaar weer voortreffelijke - organisatie ging gepaard met veel improvisatie omdat deelnemers zich nogal eens “vergissen” in hun aanwezig-heid. De puzzel die op deze wijze ont-stond werd door de wedstrijdcommissie met verve opgelost en zo werd dit kam-pioenschap voor 125 deelnemers m/v een bijzonder geslaagd evenement met strijd op de baan en veel gezelligheid en goede sfeer er omheen. Je zou verwachten dat aan een dergelijk toernooi elk Herculeslid meedoet. De deelname bleek wat mager (125 deel-nemers op 600 leden). Wellicht is het bovenstaande enthousiaste verhaal voor velen een reden om zich volgend jaar wel in te schrijven. Het is een van de hoogte-punten die Hercules te bieden heeft! 55+ Open Dubbel ToernooiDit toernooi voor 55-plussers in Utrecht en omgeving begint enige naam te ver-werven. Liefst 115 deelnemers verdeeld over 66 koppels schreven zich in en beleefden een uiterst prettige tennis week. Het toernooi speelt zich overdag

af en buiten het weekeinde zijn de wedstrijden dage-lijks van elf tot vijf gepland. Het is een toernooi van ‘ons kent ons’, dit maakt de sfeer zeer gemoedelijk en ook tijdens deze wedstrijden was het weer zeker geen spelbreker. Er wordt hier en daar door tennissende 55plussers “neergekeken” op het niveau van zo’n toernooi. Volkomen onterecht lieten de deelnemers zien. Op de baan werd niet alleen volop gestreden maar zeker ook op niveau gespeeld. De wed-strijdcommissie hield hier rekening mee en deelde de koppels in naar sterkte zo-dat spelers van elk niveau elkaar troffen en ieder aan zijn tennistrekken kwam. Voor de slotdag had de wedstrijdcom-missie alle gezelligheidskaarten op tafel gelegd met hapjes, drankjes, live muziek en loterij, waar de in grote getale aanwe-zige deelnemers van hebben genoten. Open Dubbel ToernooiEen van harte aan te bevelen toernooi. Tennissers m/v van (bijna) iedere leeftijd en van alle niveaus (3 tot 9) kunnen hier-aan deelnemen en ook voor toeschou-wers is het een waar kijkplezier. Het aantal driesetters maakte de wedstrijd-

leiding soms wanhopig, maar de toeschouwers genoten. Het donderend geweld van de ‘drietjes’ was bloedstollend om te zien maar ook op andere

niveaus werden er spannende partijen afgewerkt. Had de wedstrijdleiding andere jaren problemen met het weer, deze keer zat dat mee en werd het wedstrijdverloop niet aangetast. Ruim 200 koppels schre-ven zich in waarvan een kwart uit de Herculesregionen. In bijna 200 wedstrij-den werd de buit verdeeld waarbij de eindstrijd in categorie 3 op de finaledag tot een apotheose leidde met hoog-staand en vooral sportief tennis. Dit toernooi is voor iedere tennisvereniging een reclame en Hercules mag blij zijn zo’n toernooi in huis te hebben, zeker met de hartverwarmende gestes op de finaledag. Voor de toernooileiding en de vereniging is het te hopen dat na dit perfecte toernooi volgend jaar nog meer inschrijvingen komen op het niveau 3 en 4 want dit is voor iedere tennisliefhebber een must! De wedstijdleiding had gekozen voor een ander merk ballen. Luchtgevuld in plaats van de massieve Tretornballen. Dit was even wennen omdat de meeste Herculanen met Tretorn spelen. Toch bleek dat de luchtgevulde ballen een extra dimensie aan het spel gaven. De ballen zijn zachter, nemen makkelijker effect aan en zijn veel “gevoeliger” dan de keiharde Tretorns. Kortom, hulde voor dit “eigenwijze” besluit!

Ook dit jaar stonden de maanden augustus en sep-tember in het teken van de clubkampioenschappen en open toernooien. Een korte impressie.

Hercules tennistoernooien

ALTIJD AL VOOR ORANJE WILLEN SPELEN?

Laat je scouten!Verhoeve zoekt technisch, fi nancieel en HRM personeel m/v.www.werkenbijverhoeve.com

VERHOEVE, DE MEEST ORANJE

WERKGEVER IN DE REGIO!

VER09026-01_Adv_Promotie_A4_FC.indd 1 15-06-2009 10:26:34