NieuwSGS Jaargang nummer 4

2

NieuwSGS Jaargang 9, nummer 4

De NieuwSGS verschijnt 5 maal per jaar met nieuws, artikelen en mededelingen voor SGS leden en studen-ten van de Faculteit Sociale Wetenschappen. Daar-naast verschijnt eenmaal per week een nieuwsbrief per e-mail.

Hoofdredactie:Willemijn de Jong

Redactie: Jasper Timmerman, Willemijn de Jong, Renée Beune, Eline Kres, Eliza de Vetten en Loes Nijskens.

Met dank aan:Het SGS-bestuur, Eduard Schmidt, Freek Haagsma, Rosemarie Janssen, Bas Blok, Marjolijn Hordijk, Ingrid Heinsbroek, Stephen Card en Laura Bronzwaer Lay-out: Jasper Timmerman

Redactieadres:Langeveldgebouw, kamer E050Heidelberglaan 13584 CS UtrechtTelefoon: 030-2532956E-mail: [email protected]: www.sgsutrecht.nl

Bijdragen:Alles wat je op USB-stick of via de e-mail bij ons in-levert is welkom! De redactie van de NieuwSGS be-houdt zich het recht voor om ingezonden stukken te weigeren, in te korten of te censureren.

Oplage: 150 stuksDruk: Repro FSWAdverteren: Contactpersoon: Jasper Timmerman (zie SGS-bestuur)

SGS Bestuur 2010-2011

Dagelijks Bestuur:Lian Stouthard (Voorzitter)Nathalie Donkersloot (Secretaris)Linde Muller (Penningmeester)Jasper Timmerman (PR-Coördinator) Parlementair Overleg Coördinatoren (Poco’s):Marijntje ZeijenWillemijn de Jong

Vaste Rubrieken

Hoofdredactioneel 3

Van het bestuur 4

Pocolumn 5

Vanuit de inspraak 6

SGS-Cribs! 7

Wist je dat.. 16

Vanuit de commissies 16

Foto’s 17

Muziek: 5-10-15-20 24

Vanuit de commissies 25

Oor te luister 32

Doorgeefpen 34

De agenda 35

Deze Editie

Invulverhaal 10

Raadsels en puzzels 11

Brief aan de zomer 13

Consumententest: zomerbiertjes 14

Hoe is het met.. Freek? 23 Waddinxveen 26

Enzio 28

Column 29

Zomerrecept 33

Colofon

De NieuwSGS is een uitgave van de StudentenGroep Sociale wetenschappen (SGS) te Utrecht. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd door middel van welk medium dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van SGS. © 2011 SGS Utrecht. De bij deze uitgave betrokken redactie en medewerkers aanvaarden geen aansprakelijkheid voor moge-lijke gevolgen die zouden kunnen voortvloeien uit het gebruik van de in deze uitgave opgenomen informatie.

Zomereditie

Jaargang 9, nummer 4

HoofdredaCtioneel

3

Door: Willemijn de Jong

Op het randje van de zomer verblijden wij jullie voor de laatste keer dit jaar met onze komst! Als je straks verder bladert zul je allerhande vakantievermaak vinden in de vorm van raadsels, vakantieplannen en een mysterieus liefdesverhaal. Maar ook voor degenen die het dichterbij huis zoeken - als je volgens Loes’ berekening tot de 40 % behoort die de zomer in eigen stad doorbrengt (zie p. 28) – hebben we wat wils: Eline tipt je over de leukste plekken in Utrecht!

Waar je ook heengaat, één ding kunnen we je sowieso aanraden: Ga lekker in het zonnetje zitten, verzamel goed gezelschap om je heen en pak er een lekker zomerbiertje bij! Wij kunnen je vertellen, deze combinatie staat garant voor gezelligheid! Tijdens onze consumententest hoorden we de regen klateren op Renée’s zolderdaken, maar zelfs dat mocht de pret niet drukken.

Nu zijn wij door het jaar heen al vier keer door jullie brievenbus gevallen, hebben jullie de door ons geschreven woorden gelezen (gemiddeld 12.250 woorden per SGS) – tenminste dat hopen we dan - en een aantal nieuwe rubrieken voorbij zien komen, maar weten jullie nog steeds niet precies wie er achter deze woorden schuilgaan. Met het

veilige vooruitzicht van de zomervakantie, vonden wij dit een uitstekende timing om jullie een kijkje achter de schermen te geven. Loes geeft een kleine impressie hoe de NieuwSGS-en tot leven komen.

Deze keer had ik de eer om bij prominente SGS-ers op bezoek te gaan voor de rubriek die dit jaar zijn ontstaansrecht vond bij ons en met veel gastvrijheid werd verwelkomd bij SGS: Cribs! Dit is niet alleen een leuke rubriek om te lezen, maar ook om voor op pad te gaan. Ik waande me even in de huid van Eddy Zoë en ontdekte zowaar een nieuwe wijk in Utrecht! Zo zat ik ineens op het balkon bij Ingrid en Marjolein een biertje te drinken, genoot ik met Linde van een heerlijk avondmaal en deed ik nog een drankje bij Eduard thuis. Wat ik hiermee wil aangeven is; er is geen excuus voor nodig om jezelf deze zomer uit te nodigen bij anderen thuis: ga gewoon eens langs! Wat cribs betreft werken wij tegenwoordig trouwens ook op aanvraag! Dus wil je graag dat we bij jou langskomen? Mail dan [email protected] en wie weet staan we begin volgend jaar bij jou op de stoep. Dat brengt me meteen bij mijn volgende punt:

Wij als redactie gaan volgend jaar fanatiek door met het maken van steeds weer elkaar overtreffende edities van de NieuwSGS, maar wij zijn wel op zoek naar versterking! Houd jij ook van het bedenken van raadsels? Nee, grapje. Houd je van schrijven, stamkroegpolls, columns, bij mensen op de koffie gaan, essays, reportages of wil jij jouw levensidealen graag verkondigen? Sluit je dan aan bij de redactie! Indesign-talent is ook zeer welkom! Je kunt je ook aanmelden als freelancer.

Tot zover deze oproep, tot zover het SGS-jaar, tot zover de aankondiging van een hele mooie zomer!

4

Van Het bestuur

Door: Nathalie Donkersloot

Het is niet eens meer bekennen, het liefst schreeuw ik het van de daken: IK KAN NIET KANOËN! Lian dacht dat dit wel te overzien was, bij dezen: mijn kanokwaliteiten zijn niet te overzien. Geloof me, het is verschrikkelijk, zelfs als ik niks doe ga je met mij in de kano nog scheef. Gelukkig heb ik wel enorm gelachen, heel wat SGS-roddels bijgeleerd, biertjes gedronken, nog meer gelachen en natuurlijk als laatste aangekomen. Ja, het kanoën in de Lustrumweek was een succes! Net als de karaoke waar Daan en Jasper het ene liefdesduet na het andere zongen. Die hele week zat vol mooie dingen met op donderdag het spetterende bandje in club Lux en uiteindelijk de climax: Bassie en Adriaan onder het genot van een wafel met slagroom. Die week voelde als een kroon op alle voorgaande hoogtepuntjes (Vul-je-Pul, Lift naar twee locaties, Slovenen in Nederland, Batavierenrace, RAG-week en Ledenweekend op fucking Ameland!), een beetje als een afsluiting van een te gekke periode. Wat daarna zou komen zou ook leuk zijn, maar anders. Natuurlijk het zou weer een reeks van vergaderingen worden, daar ontkom je niet aan in een bestuursjaar. Allereerst gewoon de wekelijkse, briljante, doch lange bestuursvergaderingen waarover wij nog langer en briljanter vergaderen dan een gemiddeld bestuur. Verder wil de RvA met liefde advies geven en bezoeken

we de decaan na elk blok om te vertellen hoe leuk SGS is en of hij niet eens een roze met gele stropdag moet overwegen.. Commissievergaderingen zijn natuurlijk ook heel belangrijk, anders worden er nooit activiteiten georganiseerd. Maar de komende vergaderingen zouden anders zijn; het meerjarenplan moest verder worden geschreven en de statuten worden gewijzigd. Gelukkig heeft het bestuur, net als menig SGS-er, een verpletterende mening en is een visie meegeven geen enkel probleem. O ja, daar moesten we tussendoor nog wel mensen voor vinden. Nou, ik kan je vertellen dat dit is gelukt en wij als bestuur zitten nu al trots te glimlachen als we het over het Kandidaatsbestuur hebben. Maar dat zijn andere zaken, anders dan knallen op moment suprême, anders dan genieten van al het voorbereidende werk samen met leden. Glimlachend denk ik terug aan het ledenweekend waarin Lian, Marijntje en ik eskimo’s en zonnebrillen tot een speciaal spelelement hebben gemaakt. Hoofdschuddend zie ik mezelf weer samen met Doran op dat verlaten tankstation in slaap vallen na een intensieve en fantastische liftweek. Ik hoor mezelf aan Linde uitleggen dat ik weet dat ik niet dronken mag worden op het Lustrumfeest maar dat ik zó graag nog een biertje wil. De Slovenen zie ik in gedachten allemaal de coffeeshop ingaan, dat is namelijk het enige interessante aan Nederland...Nog terugdenkend aan die reeks van hoogtepunten, nadenkend over dat we de grootste dingen toch echt hebben gehad, nog net niet jammerend over het feit dat het nog maar een paar weekjes is, een klein beetje wegdromend over het afsluitende strandfeest, hoor ik ineens een fietsbel onder m´n raam..

Tot op het strandfeest op 28 juni!

Zomereditie


5

PoColumn Door: Marijntje Zeijen (deels vanuit het perspectief van Eveline Beens)

Even kijken. Waar waren we gebleven. Marijntje zoekt hopeloos naar een oude nieuwSGS en gaat weer voor pampus liggen op de lekkerste bank van SGS. Languit en met kleine oogjes kijkt ze me verward aan. ‘zal ik gewoon stiekem een oude pocolomn overschrijven?!’

Het is .. juni 2007, ohnee 2011 en ons laatste Parlo zit erop. Dat klopt wel! Ohnee.. dit kan ik niet overtypen. Het gaat over ‘vrije associatie’ terwijl de komende nieuwSGS over zomer gaat. Aan de andere kant, ik houd me toch nooit aan het thema.

Inspiratieloos en zichzelf verliezend in haar eigen brakheid vertelt Marijntje me dat ik wel kan typen over het MedewerkersParlo waar ze onze vicedecaan gebasht heeft. Ik zeg; leg uit. Op het MedewerkersParlo begon Theo Wubbels wederom met hetzelfde verhaal over hoe geweldig de inspraak wel niet is. Natuurlijk is dit ook zo, maar een beetje originaliteit

mag toch ook wel. Maarja dat kost moeite hè, meneer Wubbels. Oh ik word echt een bitch van het brak een pocolumn schrijven. Excuses alvast, als je dit al leest? Maar bijvoorbeeld Jasper, die had pas een originele speech, over de sfeer en alle andere facetten van de Parlo’s. Daar moesten we ons wel even voor verbijten ja! Oeh, misschien moeten we even iets meer inhoud geven dan mijn gezucht en gekreun:

Opsomming: de agenda gaat nu even een opsomming geven van de afgelopen evenementen:Hmm volgens mij ben ik meer een dagelijks bestuurder.. wat heb ik ook alweer gedaan de afgelopen tijd? Ah… het Inwerkweekend en het laatste Parlo! Dat was trouwens wel echt leuk, het inwerkweekend. Goede afwisseling tussen inhoudelijk en ontspanning. Het ene moment zag je de nieuwe insprakers leergierig hun voorgangers aanstaren en het andere moment zag je de faculteitsraad verstoppertje spelen in de bosjes rond het gebouw. Super tof inwerkweekend dus, balen dat ik zondag ziek werd. Het laatste Parlo was ook tof, Eduard gaf een lieve speech (er wordt nogal wat afgespeecht binnen de inspraak zeg), cadeautjes werden uitgedeeld en de mensen die het vaakst naar de Parlo’s waren geweest (Catharina, Josephine, Nina, Stephen, Hedwig en Tamara) kregen nog een extra presentje…

En nu sluiten wij ons jaar langzaam aan af..snif de la snif. Maar oh ja onze opvolgers zijn bekend. Wederom twee vrouwen (Ohw yeah baby), namelijk Josephine (Joos) en Catharina (Cath?). Dames, maak er een mooi jaar en probeer dat dan beter te omschrijven dan dat ik het op dit moment doe. Of drink gewoon niet zoveel als de Poco’s van 2011-2012.

Salut!

6

Door: Eduard Schmidt (die veel te vertellen heeft, vandaar

het kleinere lettertype! Voor foto van Ed, zie Facebook!)

Nederland als kenniseconomie, dat is een van de doelstellingen van ons kabinet. Een klein westers landje, dat zich staande moet houden in een grote internationale markt, kan dit alleen met een goed opgeleide bevolking.

We zullen eerlijk toegeven dat wij niet direct stonden te springen toen de huidige coalitie werd gepresenteerd, we hadden liever een andere combinatie van partijen gezien. Toch vonden wij het als sociologen in spé stiekem wel leuk dat er twee sociologen, Halbe Zijlstra en Hans Hillen, in het kabinet kwamen. Interessant ook omdat één van hen, Zijlstra, staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap werd. Dat het hebben van een gedegen opleiding een groot goed is, weten sociologen immers als geen ander.

Er zijn meerdere theorieën binnen de sociologie die het belang van onderwijs onderstrepen. Het hebben van een goede opleiding is bijvoorbeeld van groot belang om te kunnen stijgen op de maatschappelijke ladder (Blau en Duncan, 1967). Waar vroeger de maatschappelijke positie van je ouders voorspelde wat jouw plaats op de maatschappelijke ladder werd, is tegenwoordig je eigen opleiding bepalend. Maar ook ontwikkeling buiten de collegebanken is van groot belang. Het bedrijfsleven zoekt niet alleen een diploma, maar ook andere sociale vaardigheden (Breen & Goldthorpe, 2001) in zijn werknemers. Werkgevers geven aan dat het doen van vrijwilligerswerk, bestuurswerk of een stage (in het buitenland), voor hen erg belangrijk is (Intermediair, 2011). Als net afgestudeerde kan een beetje wereldwijsheid waarschijnlijk ook geen kwaad. Het is daarom jammer dat het kabinet op dit moment niet de tijd neemt om te zoeken naar een goed beleid, waarin huidige, maar ook toekomstige studenten zichzelf kunnen en mogen ontwikkelen. Het is voor ons de vraag of extra vaardigheden ook nog ontwikkeld worden als de huidige plannen doorgang vinden. En worden werkgevers op de lange termijn niet net zo goed slachtoffer van een regeerakkoord dat misschien slechts vier jaar duurt?

Daarnaast gaat Zijlstra ook op methodologisch vlak niet vrijuit. Bij onze opleiding sociologie in Utrecht is ons geleerd uit te gaan van het PTOB-model. PTOB staat voor Problemen, Theorieën, Onderzoek, Beleid. Het

idee daarvan is dat wanneer je problemen signaleert, je deze op systematische wijze aanpakt. Door theorieën te formuleren en deze vervolgens te onderzoeken, kan men op gegronde basis beleid maken om problemen aan te pakken. Het lijkt alsof Zijlstra deze manier van werken niet gebruikt. Hij signaleert een probleem (studenten studeren te langzaam en dat kost geld) en bedenkt een beleid, zonder dat er daadwerkelijk onderzoek plaatsvond naar de redenen van dat probleem.

Als Zijlstra al onderzoek gebruikt, is het helaas niet altijd relevant. Een voorbeeld is het onderzoek van de Utrechtse Stichting OER (Stichting Onderwijs Evaluatie Rapport). Dit onderzoek naar studievertraging van studenten van de Universiteit Utrecht had als resultaat dat 25% sneller zou gaan studeren van de ‘Halbeheffing”. Zijlstra haalt dit onderzoek aan om te bewijzen dat de langstudeerdersboete werkt. Het onderzoek van Stichting OER is wel relevant, maar slechts voor de Universiteit Utrecht aangezien daar de respondenten vandaan komen. Alsof je op Urk vraagt naar wat men vindt van het homohuwelijk en dat als de mening van heel Nederland beschouwt. Op vragen van de oppositie over een onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond naar studievertraging (LSVb, 2011), kwam geen echt antwoord.

Het is jammer dat Zijlstra niet meer gebruikt maakt van zijn achtergrond als socioloog. Sociologen kunnen als geen ander inzichten en problemen uit de maatschappij vertalen naar praktische maatregelen door op systematische wijze onderzoek te doen en beleid te maken. Wij roepen Zijlstra op om terug te keren naar de roots van zijn opleiding. Laat studenten zich onderscheiden en laat ons tot de wereldtop behoren!

Literatuur:Bachelorprogramma Sociologie aan de Universiteit Utrecht via: http://www.uu.nl/uupublish/content/BA_SOC_Bachelorprogramma_0910.pdfBlau, P.M. & Duncan, O.D. (1967). The American Occupational Structure. New York: Wiley. Breen, R. & Goldthorpe, J.H. (2001). Class, mobility and merit. The experience of two British birth cohorts. European Sociological Review. 17(2), 81-101. Intermediair (2011). Waarom ook het bedrijfsleven de studieduur niet wil beperken via:http://www.intermediair.nl/artikel/van-studie-naar-baan/222247/waarom-ook-het-bedrijfsleven-de-studieduur-niet-wil-beperken.htmlLandelijke Studenten Vakbond (2011). De (on)schuld van langstuderen. Via:

http://www.lsvb.nl/upload/Onderzoekstudievertraging.pdf

Vanuit de insPraak

Zomereditie


7


Ingrid, 23 jaar, ASW, Ouderdagcommissie & Marjolein, 23 jaar, Pedagogische wetenschappen, Kascommissie (beiden zijn bestuur geweest in 2008-2009)

Hoe zijn jullie hier terecht gekomen?I: “Rosa, de zus van Violet, woonde hier vier jaar geleden en toen kwam ik hospiteren. Eigenlijk was ik ongewenst, maar toen ik hier kwam wonen ben ik wel opgebloeid.”M: “Ik zocht een kamer in mijn bestuursjaar. Ik kon niet op de hospiteeravond komen, en Tineke, een andere huisgenoot, wilde eigenlijk niet dat ik hier kwam wonen, omdat Ingrid en ik al vriendinnetjes waren. Maar nu zijn we allemaal dikke matties met het huis.”

Wat is het uniekst aan jullie huis?“De WC, het balkon en bijbehorende balkonkat en de noodla. In deze noodla bevinden zich WC-papier, een reserve- vork, postzegels, sigaretten en soms ansichtkaarten. De regel is dat je de noodla bij moet vullen, als je er iets uit pakt. Sommige mensen (huisgenoot én SGS-er Rocco) kopen gewoon nieuw bestek als het “op” is, dat wil zeggen: niet is afgewassen.Ohja en de spiegel die de vader van een huisgenootje heeft gemaakt is ook uniek!

Wil iemand die misschien kopen?”

Zijn er bijzondere tradities/huisregels in jullie huis?“We eten vaak samen, en we vragen voordat iemand de deur uit gaat altijd: ‘ng iam’? Dat staat voor ‘niet geschoren is altijd mis’ en is op zowel mannen als vrouwen toepasbaar. Ook hebben we de regel dat je, als je bijvoorbeeld het laatste koekje wordt aangeboden, je je handen omhoog moet doen als je ‘m écht niet wilt (zie foto). Als je ‘m wel wilt kun je wel gewoon zeggen dat je ‘m niet wilt, maar als je dan niet je handen omhoog doet, wordt het niet geloofd.”“Op zondagavond dansen we ook altijd bij iemand op de kamer, op de Sjonnies of op Mariah Carey. En we eten op zondag ‘fliet’, want de verkoopster bij de snackbar kan geen ‘r’ uitspreken.”

Wat is het leukste dat in dit huis is gebeurd?M: “Toen ik hier kwam wonen gaven we een housewarming in alle kamers.”I: “Het stomste dat er hier is gebeurd was toen ik hier een dag woonde, want toen heeft er iemand naar binnen geplast door de brievenbus!”

Linde, 23 jaar, Pedagogische wetenschappen,

Cribs:diCHterswijk

8

Penningmeester SGS

Hoe ben je hier terecht gekomen?“Via-via: Een vriendin van me zou eigenlijk in deze kamer gaan, maar vond de huur uiteindelijk toch te hoog, dus toen heb ik de kamer overgenomen. Tijdens mijn skivakantie heb ik toen nog gemaild, naar een huisgenoot die ik al kende.”

Wat is het uniekst aan jullie huis?“Ik denk dat we met vier meisjes van dezelfde leeftijd en ongeveer hetzelfde (studenten)leven in één huis wonen. Als we thuis zijn, dan eten we samen, ook wanneer iemand gasten heeft.Verder heet ons huis “Huize Billy”, omdat iedereen een Billy-kast van de IKEA heeft. Het leukste, uniekste plekje van ons huis is het balkon, daar kun je lekker eten met een zonnetje en wijntje erbij. Het is niet groot, maar precies groot genoeg om er fijn te kunnen zitten.

Zijn er bijzondere tradities/ huisregels in jullie huis?“We vieren elk jaar – behalve dit jaar – sinterklaas samen. Verder schrijven we rare uitspraken van elkaar op de ijskast en doen we singstar eens in de zoveel tijd. En als je op vakantie gaat is het traditie om een kaartje naar huis te sturen. “ (Linde laat me de deur zien waarop ansichtkaarten

vanuit New York tot China hangen).“Verder hebben we gewoon een schoonmaakrooster. Mijn huisgenoten zijn allemaal heel netjes, dus ik zorg dat ik in de ‘openbare’ ruimten geen rommel maak (zie foto’s van Linde’s eigen kamer;) ).

Wat is het leukste dat in dit huis is gebeurd?“Het leukst was toen een huisgenootje met Sinterklaas haar cadeau moest zoeken en echt het hele huis overhoop moest halen, voordat ze haar cadeau kon vinden: een lattenbodem. Ook hebben we een heel leuk huisfeestje gehad.”

Zomereditie


9

Eduard, 22 jaar, Sociologie, FaculteitsRaad

Hoe ben je hier terecht gekomen?“Ik woon hier sinds de UIT 2007. Het huis is van mijn ouders. Aanvankelijk kocht mijn pa het voor mijn oom –de broer van mijn moeder – en via-via kwam mijn vader hier wonen. Zo hebben mijn ouders elkaar ontmoet.

Wat is het uniekst aan jullie huis?“Dat mijn ouders de huisbaas zijn, en ik daarom ook geen huur hoef te betalen. Verder hebben we een heel relaxte gemeenschappelijke huiskamer en tuin en zijn we in alle gemakken (lees: vaatwasser, droger, nieuwe keuken) voorzien. Het is ook best een mooi huis, hoewel het niet persé goed onderhouden is. En mijn huisgenootje heeft een eigen moestuintje aangelegd, met een overdaad aan munt.”

Zijn er bijzondere tradities/huisregels in jullie huis?“We hebben niet echt huisregels en zijn ook niet zo’n hecht huis. Wel woont mijn broertje hier sinds kort, en er woont ook een jaarclubgenootje van me.”Wat is het leukste dat in dit huis is gebeurd?“We hebben hier regelmatig jaarclubetentjes, maar het leukst was toen mijn jaarclub en de

jaarclub van mijn vriendin over de vloer kwamen, 22 man in totaal. De buren hadden toen ook bedacht dat het leuk was om langs te komen, dus die stonden ineens voor de deur met een fust bier.Ook was de eerste bijeenkomst van de FR in dit huis en hebben we het jaarplan hier geschreven. Daarnaast heb ik met Pieter Bokhoven afgelopen zomer het grootste deel van onze scriptie hier geschreven.”“Het vervelendste van dit huis is dat mijn vader, die expert is in brandveiligheid, alle brandmelders in het huis aan elkaar gekoppeld heeft. Dus als je een klein stukje pizza in de oven over het hoofd hebt gezien, gaan die melders gelijk af en is het in één keer een onwijze t*ringherrie.”

10

Door: Renée Beune

Het leukst is om dit invulverhaal bij iemand anders af te nemen! De bedoeling: noem de woordsoorten op, laat de ander ze (ran-dom) noemen en lees het verhaal met de woorden erin voor. Dit verhaal is gegaran-deerd top zomervermaak! Zomerverve-lings-/SOG-tip: schrijf invulverhalen voor elkaar! Het leukst is om niet te logische ant-woorden op de woordsoorten te geven, en steeds andere dingen te noemen, tenzij er staat dat het dezelfde moet zijn.

1. Lichaamsdeel2. Kleur3. Scheldwoord4. Vorm5. Dier6. Geluid dat een dier maakt7. Bijvoeglijk naamwoord8. Koosnaampje9. Leuke celebrity10. Café in Utrecht11. Bijvoeglijk naamwoord12. Emotionele staat13. Emotionele staat14. Kledingstuk15. Lichaamsdeel

16. Bijvoeglijk naamwoord17. Bijvoeglijk naamwoord18. Lichaamsdeel19. Groentesoort20. Lichaamsholte21. Vervoersmiddel22. Zelfde café in Utrecht23. Zelfde celebrity24. Emotionele staat25. Werkwoord26. Bijvoeglijk naamwoord zonder e aan het eind (bijvoorbeeld; leuk)

inVulVerHaal

Het was zomervakantie 2011, en ik zat eens op de bank mijn [1.]nagels [2.] te lakken, toen de deurbel ging. Ik verveelde me nogal, want het was echt [3.]weer. Voor de deur stond een [4.] doos. Ik opende de doos, en er zat een [5.] in. Die [6.]te/de: “[7.] [8.], ik kom in opdracht van [9.] om een boodschap door te geven. “Wil je vanavond naar [10.] komen? Daar staat je een [11.] verrassing te wachten.” Ik werd spontaan helemaal [12.] en kreeg bibberknieën. “Natuurlijk!” zei ik [13.], ik heb vanavond toch niks te doen! Ik sprong gelijk voor de spiegel en trok een [14.] over mijn [15.]. Toen mijn [16.] haar tip top in model zat en mijn [17.] [18.] er ook naar believen uitzag, stopte ik nog snel even een [19.] in mijn [20.] voor de vlinders in mijn buik, en ging op pad. Na een ritje in mijn [21.] kwam ik aan bij [22.]. Ik trok de deur open, en daar stond [23.] in volle glorie bier te drinken. “Ah, daar ben je!” Zei hij/zij [24.]. “Ik wil je al een hele tijd iets vragen. Wil je met me [25.]?” “JA!” zei ik, en we leefden nog lang en [26.].

Zomereditie


11

lekker Puzzelen!

Door: Loes Nijskens

Alle onderstaande woorden zitten verstopt in de puzzel. Streep ze door. Nu zou je denken dat er een woord uitkomt, maar dat is niet zo.

Zoek de volgende woorden:

surfen koepeltent parkhangen schepjesdisneyland zandkasteelfestivallen festinipeertiniwinibikini filosoferen vissen sushi interrail waterpijp liften skinnydippen utown meltmeltingbananapancakes

12

Zoek de 5 verschillen!

Moppen!

Waarom hebben Belgen ondergrondse scholen? Het zit op het dak en maakt muziekDan kunnen ze dieper nadenken. Een dakkapel

Wat is blauw en niet zwaar? licht blauw

Een man komt een dorp binnen op vrijdag, hij gaat naar een herberg, eet daar zijn avondmaaltijd, en gaat slapen. ‘s Ochtends eet hij zijn ontbijt op, en pakt zijn spullen.Daarna vertrekt hij weer op vrijdag. Hoe kan dit? Zijn paard heet vrijdag

Ik loop buiten, ik heb geen paraplu bij me, maar ik word toch niet nat. Hoe kan dit?Het regent niet

Boer, wolf, schaap en witlofEen boer die al een aantal dagen aan het reizen is samen met zijn wolf, schaap en een partij witlof komt aan bij een rivier. Hij wil de rivier graag oversteken maar hier heeft hij een bootje voor nodig. Na enig zoeken aan de waterkant vindt hij een bootje. Een probleem. Dit bootje is te klein om met zijn allen in een keer over te steken. De boer kan maximaal een ding meenemen, dus of de wolf of de partij witlof of het schaap. En er is nog een probleem. De wolf eet het schaap op als hij ze alleen achter laat. En het schaap eet de partij witlof op als hij er niet bij is.

Hoe komt de boer aan de overkant met zijn dieren en de partij witlof zonder dat er iets opgegeten wordt?

Uitleg

De boer neemt eerst de schaap mee naar de overkant, hij zet deze daar neer en vaart dan terug. Dan neemt hij de wolf mee, zet

deze op de kant en neemt het schaap weer mee terug. Als hij dan weer bij de kant is zet hij het schaap weer neer en neemt de

witlof mee. Als laatste haalt hij het schaap weer op.

Zomereditie


13

brief aan de zomer

door: Eliza de vetten

Lieve Zomer,

ik moet bekennen dat ik als klein meisje altijd verlangde naar de dag dat de herfst jouw plaats eindelijk weer innam. Wat een nachtmerrie waren die kleffe warme dagen op het strand van Alanya. Sorry Zomer, maar ik gaf jou de schuld van die uren verveling in het zwembad in Kroatië. Jij zorgde immers voor die warme tempraturen, de lange dagen en vooral de zomervakantie. In het vliegtuig (doodsbang) of uren lang in de auto (kotsmisselijk) om vervolgens twee weken lang bij het strand te liggen in een ver en warm land. Natuurlijk waren die landen prachtig, was het uitzicht adembenemend. Maar de hitte maakte een wandeling door het glooiende Griekenland

ondragelijk. Voor een persoon zoals ik die niet stil kan zitten zonder enige vorm van vermaak en niet van zonnebaden houd is enkel aan het strand liggen ook geen optie. Maar wat had ik het mis. Want toen ik ouder werd ontdekte ik Parijs en Londen. Ik kan uren lang rond dwalen in deze steden en jij, Zomer, blijkt daar de beste periode voor. Nu het bijna zover is kan ik niet wachten om in de schaduw van een boom in een van de prachtige stadsparken in Edinburgh een drankje te drinken. De zomer is dan zo slecht nog niet. Ook weer thuis van vakantie zie ik mezelf plotseling steeds meer in de zon. Tussen de colleges door zijn de stukjes gras op de Heidelberglaan een prachtige plek om je lunch te nuttigen. Wachten op de trein is toch een stuk dragelijker op een zonovergoten perron dan met zijn allen onder een afdakje in de regen. Kan je dit jaar toch niet iets langer blijven ? Ik denk dat ik maar eens een boze brief naar het strand moet gaan schrijven, of misschien naar de verveling. Ik realiseer me namelijk dat zij meer gezorgd hebben voor mijn afgunst voor de zomer dan jij zelf. Daarom zou ik dan nu ook graag mijn excuses willen aanbieden. Sorry, voor alle valse beschuldigingen. Hopelijk maak ik het goed door nu met veel plezier mijn volgende zomervakantie al weer te plannen? Antwerpen here I come!

dikke knuffel,

Eliza

14

Door: Renée Beune en Eline Kres

Het was een stormachtige zomeravond.. De redactie kwam bijeen in de meubelfabriek, waar ze verschillende soorten hemels vocht met elkaar zouden vergelijken…We testten drie verschillende soorten zomers bier: witbier, fruitig bier en lentebock. Of, zoals Loes het verwoorde: “wit bier, rood bier en groen bier”. Van elk soort zijn twee merken getest om niet op basis van één merk gelijk de biersoort af te schrijven. Benieuwd welk zomers biertje er perfect zal passen bij die zwoele zomeravonden? Lees dan snel verder!

Eerst hebben we de flesjes eens puur op uiterlijk en opschrift geanalyseerd. Wat opviel was het charmante flesje met lange hals van Liefmans Fruitesse. Het lijkt wel een wijnflesje. Qua ingrediënten valt het op dat in beide soorten witbier, zowel Hoegaarden als Wieckse, koriander zit. In die van Hoegaarden zitten zelfs gedroogde sinaasappelschillen. Op Wieckse Rosé staat dat het een “sensuele afdronk” heeft. Hier waren we dan ook zeer benieuwd naar. Op Grolsch Lentebok staat dat het gekleurd is met karamel. Renée had hierover een zeer filosofisch verantwoorde uitspraak: “Ik heb het gevoel dat de kleur van bier gewoon natuurlijk moet zijn.”

Qua verwachtingen was Loes zeer bevooroordeeld over het Hoegaarden Witbier, dit heeft ze namelijk als eens gedronken, “en het was GEWELDIG!”. Willemijn dacht dat de Grolsch Lentebok wel lekker zal zijn, want “die heeft een mooie uitstraling”. Loes: “Nee, die heb ik ook al eens gehad, die is vies.” Vanwege al Loes haar bevooroordeeldheid hebben we maar besloten de test blind uit te voeren.

Biersoort 1: WitbierHoegaarden Witbier: flesje 30 cl - 6 flesjes €3,49 – 4,9% “Het laat een lekker warm gevoel in je achter.”Loes: “Ruikt lekker fruitig”. Daar is iedereen het wel mee eens. “Ik snap het wel, dat van die gedroogde sinaasappelschillen”, vult ze zichzelf aan. “Dit is de Hoegaarden, sowieso!” De smaak van het bier is volgens allen lekker zacht. Willemijn: “Dit is een goed biertje voor op een terrasje in de zon, als je nog een hele avond te wachten staat.” Loes: “Of op een zondag na een heel weekend studeren!” Renée : “Het laat een lekker warm gevoel in je achter.” Willemijn: “That’s what she said!” Loes benadrukt nog, uit ervaring, dat het bier zacht smaakt, maar wel hard aankomt. Ons algemene oordeel: een 8.

Consumententest: zomerbiertjes!

Zomereditie


15

Wieckse Witte: flesje 30 cl – 6 flesjes €3,62 – 5% “Ruikt naar scheet”“Iel! Gatver! Vies zoet! Chemisch!” zijn de uitspraken over de geur. Loes vindt het een beetje naar scheet ruiken. Willemijn vindt dat het ruikt naar iets dat te lang in de koelkast heeft gestaan. Het bier smaakt gelukkig lekkerder dan het ruikt. Loes: “Het is een beetje plat. Het heeft een ander aroma dan de vorige, het geeft geen warm gevoel.” Loes en Willemijn komen erop uit dat ze de citroen missen. Oordeel: een 6

Biersoort 2: Fruitige biertjesWieckse rosé: flesje 25 cl – 6 flesjes € 4,67 – 4% “Drankje met een identiteitscrisis”Renée: “Mooi roze”! Loes benadrukt dat het lijkt op de ranja die we hebben gedronken voor de biertjes. En er ook naar smaakt. “Maar dan met prik! En een beetje alcohol.” Vult Willemijn haar aan. De conclusie is dat het een drankje met een identiteitscrisis is. Het heet rosébier, maar het is geen bier en ook geen rosé. Eline: “Het is cassis met een bier-nasmaak. Nee wacht; spa en fruit bosvruchten!” Willemijn: “Ik kan het niet zo in mijn dagpatroon plaatsen.” Oordeel: Een 5,5. De 0,5 is voor Eline omdat die van zoete meuk houdt.

Liefmans Fruitesse: flesje 25 cl - € 1,19 – 4,2 % “Vloeibare suikerspin.” Het biertje ruikt helaas naar lolly’s en kauwgomballen. Niet wat je verwacht van iets dat uiteindelijk toch echt bier zou moeten zijn. Loes: “Vloeibare suikerspin.” Het smaakt niet zo zoet als het ruikt, maar zoet blijft het drankje zeker. Renée: “Het smaakt naar antibioticadrank.” Volgens Eline geeft deze meer schuim in je mond af dan de vorige. “That’s what she said.” Loes: “Ik vind deze wel lekker.” Willemijn: “Ik vind ze allebei niet lekker.” Loes: “Jij scheert ook alles over één kam.” Willemijn deed hierop de uitspraak van de eeuw: “Nee, ik denk dat ik de

andere toch lekkerder vind, maar dat is alleen omdat ik deze viezer vind.” Loes: “Dat is echt geen cirkelredenering.” Ons oordeel: een 5.

Biersoort 3: Lentebock Grolsch Lentebock: flesje 30 cl – 6 flesjes € 4,79 – 6,5% “Als een meloen die overrijp is.” Willemijn vindt dat dit het eerste biertje is dat ook echt lijkt op een biertje; het heeft een goede bierkleur. Willemijn vindt het scherp smaken. Eline vindt het juist muf. Loes: “Het smaakt te overdatum om lekker te zijn.” Eline: “Ja, als een meloen die overrijp is. En die je dan toch opeet omdat het anders zonde is!” Hier kunnen we allemaal wel in komen. Ons oordeel: een 4.

Hertog Jan Lentebock: flesje 30 cl – 6 flesjes € 5,39 – 7,2% “Een puur biertje” “Oeh! Ruikt lekker!” We vinden het allemaal ruiken zoals de Hoegaarden in het begin rook. Eline: “Het smaakt naar barbecue.” De nasmaak is volgens Eline wel een bal lucht, je krijgt er heel veel ademruimte van. Loes: “Ja, dat is dat warme gevoel waar Renée het over had in het begin.” Willemijn: “Ik voel de alcohol een beetje van al die beetjes bier! Lalalal bral bral bral” Loes: “Ik vind het wel een puur biertje.” Het lijkt ook het meest op ‘normaal’ bier zoals we het gewend zijn. Maar wel voller. Toen ging het gesprek nog een beetje zo van lalalala bla bla bla, waarna we terecht kwamen op appelmannen die het resultaat zijn van een liesbreuk. Loes: “Het is maar goed dat het bier op is nu.” Ons eindoordeel: een 7,5

Onze winnaar is het Hoegaarden Witbier. Waarom? Omdat het een écht zomerbiertje is; we gingen gelijk allemaal hele zonnige zomertaferelen voor ons zien. Dus jongens, ga het terras op of het park in en drink er één - op de zomer!

16 Zomereditie


.. Chinezen schijnbaar niet alleen goed kunnen wokken, maar ook goed pannenkoeken kunnen maken? Vooral ‘s ochtends om 9 uur zonder slaap!

.. Samen plassen tussen containers op een industrieterrein om 6 uur ’s ochtends een extra dimensie geeft aan vriendschap en intimiteit?

.. Arjun zijn afgeragde telefoon/bieropener onderhand al ongeveer 32 keer kwijt is geweest, de laatste keer zelfs op een Waddeneiland heeft achtergelaten, maar deze toch elke keer weer bij hem terugkomt?

.. Renées lichaam regelmatig te koop aangeboden wordt op Facebook?

.. Bijzonder veel van Enzio’s beste vrienden niet weten wanneer hij jarig is?

.. Bart Kosse pas zal afstuderen als hemelvaart en pinksteren op dezelfde dag vallen?

.. Er weer een groot aantal SGS-ers wel gaat afstuderen? Bijvoorbeeld Marjolijn, Devi, Enzio, Vera, Lieneke en nog veel meer andere schatjes?

.. Floor en Daan tijdens de liftwedstrijd zijn vervoerd door een transseksueel die achterstevoren reed, en dit hebben overleefd?

.. Jasper heel mooi señorita van Justin Timberlake kan zingen?

.. Linde tegenwoordig als koalabeer door het leven gaat?

.. Lieneke volgend jaar bestuur van StuKaFest gaat doen? En dit eigenlijk al doet?

.. Silke Limburgs en “the language of awesome people” spreekt, en beweert dat dat samen gaat?

.. Kip eindelijk nieuwe schoenen heeft gekocht, en dat die wel 8 euro kostten?

.. De bonbonkers het voor elkaar hebben gekregen een illegaal feest te houden tot half 10 ’s ochtends zonder dat ze moesten stoppen van them feds’?

.. Lisa haar rijbewijs gehaald heeft?

.. Arjun van piemels houdt? Maar dat als hij dronken is het hem eigenlijk niet zo veel uit maakt wie er voor hem valt?

.. Marijntje het graag met de wereld deelt als ze een ‘grote boodschap’ moet doen?

.. Silke ook graag vermeldt dat ze wil poepen, maar hiermee, rekening houdende met haar cultuur, iets heel anders bedoelt?

.. Nathalie spijt heeft van het pimpen van haar fiets?

.. Het 24e bestuur nog steeds eens in de zoveel tijd samen eet en dat Job dan meestal zo lang aanwezig is als de tijd dat hij in het bestuur zat (50%)?

wist je dat..

18 Zomereditie


20

Zomereditie


de faVoriete Plekjes in utreCHt

21

Door: Eline Kres

Utrecht m’n stadsie.. We kennen allemaal het lijflied van de Utrechters. De liefde voor de stad is groot bij de mensen die hier geboren zijn, maar ook bij alle studenten die hier naartoe trekken. Maar waar moet je nou echt wezen deze zomer? Wat zijn de favoriete plekjes van onze leden? En welke plekjes kun je beter overslaan?

Tegenwoordig is strand Oog in Al helemaal de place to be. Bij zonnige dagen met een temperatuur boven de 18 graden kun je er terecht voor een drankje, hapje en een lekker muziekje. Chillen aan het water, terwijl er een DJ draait of er een themafeestje is. Dus gooi die zonnebrand in de tas, doe een hip hoedje op en fiets over de Kanaalstraat naar de Noordpunt.

Wil je weer eens ouderwets midgetgolfen maar met een hip tintje? Pak even de bus, trein of fiets naar Houten en je vindt daar Glowgolf. Het is natuurlijk gewoon midgetgolfen, maar dan in een donkere hal met een glow in the dark-balletje en allerlei mooie onderwater muurschilderingen. Voor twee euro extra kun je een 3D-brilletje huren, waardoor het nog extra indrukwekkend wordt. Dus, eens in een melige bui of je nichtjes en neefjes op bezoek? Ga Glowgolfen!

Om wat meer cultuur te kunnen snuiven deze zomer, ben je ook in ons Utrecht aan het goede adres. Van 15 t/m 31 juli kun je weer terecht bij de Parade, het rondreizend theaterfestival van Nederland. Er zijn zo’n 70 verschillende theater-, muziek- en dansvoorstellingen te zien in het Moreelsepark, waar je onder het genot van een drankje en hapje voor een klein bedrag naartoe kan gaan. Er hangt altijd een gezellige sfeer en er is van alles te zien, ook al ga je niet specifiek naar een voorstelling. En je kunt er zelf je eigen poffertjes bakken! Wat wil je nog meer?

22

En dan onze SGS-ers. Hoewel menig SGS-er bij het beantwoorden van de vraag “Wat is jouw favoriete plek in Utrecht?” aangaf dat dit hun bed was, zijn er toch ook nog andere favo plekjes te verzinnen. Wat vaak genoemd wordt is de Singel, het Wilhelminapark, de Werf en het Ledig Erf. Natuurlijk zijn deze vier plekken altijd een goede oplossing voor een warme zomermiddag. Een drankje, voetjes in het water, een goed boek mee en lekker mensen kijken. Wat minder mainstream zijn de tips van Lieneke. Zo moet je echt eens kijken bij het Zwarte Water (in de Vogelenbuurt). Volgens Wikipedia werd deze gracht het Zwarte Water genoemd vanwege de turfvaart en loopt de Oude Vecht er doorheen. Maar volgens Lieneke is het gewoon de plek om ’s nachts in een dronken melancholische bui langs te fietsen, eendjes te voeren en lekker te wandelen. Maar ook met een nieuwe vlam is het er perfect; “een romantische nachtwandeling zorgt voor versnelling van de verliefdheidkriebels”, aldus Lieneke. Wil je je eventjes afzonderen, dan is volgens Lieneke de Domtuin de perfecte plek. Bij de Dom kan het nog wel eens druk zijn, maar de Domtuin is toch het stillere gedeelte van ons torengebied. En natuurlijk op en top romantisch!

Een ander prachtig plekje in Utrecht is te vinden vlakbij Lombok. Van Lian is het Abel Tasmanbruggetje de favoriete plek in Utrecht. “Het is daar net alsof je helemaal uit de stad bent, terwijl het gewoon centrum is.” Een ideaal start- of beginpunt om Lombok te ontdekken met zijn multiculturele karakter. Haal een Turks brood, wat hummus, een bakje olijven en geniet van de bootjes die langsvaren en de gespierde roeimannen die hun best doen op het water. En wil je nog iets extra cultureels doen, dan kun je nog naar Loes’ favo plekje gaan, namelijk de molen in Lombok waar je ook een rondleiding kunt krijgen of het Geldmuseum bezoeken.

Utrecht, de stad waar onze hartjes sneller van gaan kloppen. Intens gelukkig voel

ik me als ik een zaterdag door de stad heb gebanjerd, twee bossen bloemen in tassen aan mijn stuur heb hangen en terugfiets over de Nieuwe Gracht, via de Twijnstraat, langs de Weerdsingel, door de Jutfaseweg naar huis. De mensen groetend op het Ledig Erf, een praatje maken met de stadswachters bij het stoplicht.. Ultiem geluk. En iedereen die hier woont, kent wel zo’n route of een plek waar dat gevoel te vinden is. Want, zoals Lieneke goed heeft verwoord: “Alles is leuk in Utrecht deze zomer!”

Zomereditie


23

Door: niemand minder dan Freek Haagsma!

Met Freek is het fantastisch! Ik ben nu al bijna twee maanden weg en de terugreis nadert! Waar ik ben? In Massechussets, USA. The beautiful Berkshires! Hier in het mooie berggebied ligt een instituut genaamd het Option Institute. Hier worden tools voor persoonlijke ontwikkeling en een methode om te werken met autisme (Son-Rise) onderwezen op een fantastische positieve manier! Al vier jaar ben ik actief met de Son-Rise method bij Tybalt (een jongen met autisme) en hier focus ik me op de persoonlijke ontwikkelingskant van het instituut.

Hoe dan? Nou: ik werk ongeveer 32 uur per week voor de marketingafdeling en de keuken hier en in ruil daarvoor krijg ik elke week twee à drie lessen van ongeveer twee uur en een persoonlijk dialoog! Dat is echt heerlijk, want ik kan me in deze rustige en liefdevolle omgeving volledig focussen op mijn leerpunten!

Naast dit “hippiegedoe” ben ik twee weken in New York City geweest, waar ik me heerlijk heb laten omringen door ‘life in the fast lane’ en de immense uitgestrektheid (horizontaal en verticaal) van de stad! Mijn avonturen

daar bestonden vooral uit nachtwandelingen, dakterrassen op de 30e verdieping, parkhangen, bier drinken (gratis pizza bij elk biertje in één bar!) en kennis maken met mensen uit Alaska, tot Servië, tot Duitsland.

Vooral het dakterras was vet. In een zoektocht naar een fijne uitgaansplek begon ik ‘rooftop gardens’ te googlen en kwam ik bij 230-fifth terecht: een heel erg fancy tent met bierprijzen van negen dollar(!), maar je betaalt geen entree en met twee grote biertjes kom je de avond wel door. Plus, voor achttien euro genieten van het uitzicht op de skyline rondom Times Square is het dubbel en dwars waard!

Hier ligt mijn hoogtepunt toch vooral in de rust. Elke dag wandel ik langs een waterval omhoog naar mijn werk en beland ik ‘s avonds in mijn eigen kamer in een heerlijk bed. De collega’s zijn geweldige mensen! Allemaal met hun eigen leerdoelen en ze staan heel erg open voor elkaar. Samen hangen we in de weekenden overal en nergens uit. Boston, watervallen, wandelpaden, terrassen etc. The Berkshires is een mooie natuurrijke omgeving. Wel heel erg middle- en upperclass Amerika dit. Grote SUV’s, massive mansions en geen zwarte of Aziatische mensen te zien. Dat was in NYC absoluut anders. Ik verbleef daar in Brooklyn in een oude criminele buurt, wat echt geweldige indrukken op me heeft achtergelaten! Al met al twee uitersten van een interessant land.

Voor de geïnteresseerden: freekhaagsma.waarbenjij.nu is mijn reislog. Daar heb ik nu een aantal verhalen geschreven en ik zal het vaker updaten! Echter, tegen de tijd dat dit uitkomt vlieg ik waarschijnlijk alweer terug naar huis… Dan zie ik je op het volgende feestje!

Hoe is Het met.. freek?

24

muziek: 5-10-15-20Welke muziek luisterden SGS-ers vroeger? Dat is het onderwerp van deze categorie, waar in met intervallen van steeds vijf jaar gekeken wordt naar de favoriete liedjes van de SGS-er. Het is als het ware een kleine muziekbiografie. Misschien komen we er wel achter dat je vroeger stiekem van de Bob de Bouwer- introtune hield en dat je toen je ouder werd naar Chopin en Chet Baker ging luisteren. Deze editie: Rosemarie Janssen

Ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd loop de hele dag te zingen en te fluiten! Een ieder die mij kent weet, dit is de waarheid. Een ieder die mij niet kent, u kent me nu. Zeker dat deze meid al op 5-jarige leeftijd van alles liep mee te blèren (want echt zingen zou je het toen nog niet noemen). Ik kreeg de smaak van Kinderen voor Kinderen net te pakken. Nu niet aankomen met commentaar op hun mooie Utrechtse accentje, ik kon ze als brabanderinnetje prima verstaan! Oké, alleen op dit ene leuke nummer na dan, zo hoorde je me telkens heel blij zingen: “Ik word altijd wakker met een meisje in mijn hoofd.. en mijn dag kan niet meer stuk!”. Tot ergernis van mijn oudere zus die me tevergeefs probeerde te verbeteren. Maar ik hield voet bij mijn tekst, want in de clip lopen er steeds heel veel meisjes langs die heel verliefd naar hem kijken. Logisch toch?

Als 10-jarige kreeg ik erg veel bewondering voor alles wat vanachter de gesloten deur van mijn grote zus haar kamer knalde waaronder: the Backstreet Boys! Dat begrepen al die mutsen op mijn basisschool niet met hun domme Spice Girls-gejank. De sexy kerels uit de achterstraat zongen zo mooi over As Long as You Love Me.. Wat er daarna met ze gebeurden werd pijnlijk duidelijk toen ik hun Adidas-hoofden verscheurd bij het huisvuil terugvond.

Dat ik als klein kind veel mega eerste keren zou gaan meemaken zal je duidelijk zijn. Maar mijn enorm invloedrijke eerste keer op muziek gebied kwam toen mijn ouders me op 15-jarige leeftijd meenamen naar mijn eerste musical Mamma Mia! Met onder andere het nummer Onze Zomer. Over dat nummer? Ik zong hem laatst op de Parel- Bruiloft van mijn ouders. Zij zijn, net als in het nummer staat geschreven, 30 jaar geleden verliefd op elkaar geworden in Parijs. Mooi feestje werd het (Doran weet details), Een paar dagen geleden luisterde ik sinds tijden weer naar de CD; wat een luduvude-gezeur! Ondertussen ken ik als volwassen jonge vrouw vele mooiere musicalklassiekers.

Finally! 20 jaar oud werd ik en ik ontdekte Lucky Fonz III met All my days op het festival Folkwoods in Eindhoven. Hij mocht daar spelen omdat hij destijds de Grolsch Grote Prijs had gewonnen. Mijn nieuwsgierigheid stond in vuur en vlam voor deze singer-songwriter met alleen een gitaartje en zijn zang. Zo breekbaar, puur, met een kwinkslag folk en soms een tikkie toegestane valsheid. En dan die teksten, heerlijk! Vooral in een melancholische bui zal je mij deze muziek horen neuriën. Maar ook muziek van Roosbeef, Marike de Jager, Miss Montreal of Caro Emerald. Die laatste heb ik trouwens laatst ook gepromoot bij een reisgenootje uit Australië en ze heeft daar het album gekocht! Lucky me, vannacht won ik twee kaartjes voor het Naked-Song-Festival in Eindhoven. Een festival voor alleen pure singer-songwriters! Daar hoop ik weer een hoop van deze geweldige soort muzikanten te versieren.. uhh ik bedoel natuurlijk ontdekken!

Zomereditie


25

Door: Loes Nijskens

NieuwSGS, hoe gaat dat nou? Voor de mensen die zich dit afvragen, een klein kijkje in deze commissie: de redactie van de NieuwSGS. Want jawel, een dergelijk blaadje ontstaat niet vanzelf. Daar gaat hard werken en veel inspiratie aan vooraf.

Punt 1, waar start je nu mee? Men neme: een thema en een paar creatievelingen. De bedoeling is dat deze creatievelingen gewoon alles zeggen wat in hen opkomt (ook wel een brainstorm genoemd). Alle mogelijke opties komen aan bod die betrekking hebben op een bepaald thema. Dat deze opties totaal niet uitvoerbaar blijken te zijn is zorg voor later. Soms kun je namelijk wel denken dat je alle mensen bij elkaar krijgt én dat deze zitten te wachten op het schrijven van een lang interessant stuk voor de NieuwSGS over een bepaald thema: in de praktijk is dit helaas niet altijd zo. Het mooie van deze bijeenkomsten is dat dit meestal gepaard gaat met een biertje, een grote kop thee, tosti’s en heel veel onzinnige informatie.

Vervolgens is het de bedoeling dat al deze info uit de brainstorm gelinkt wordt aan de verschillende onderdelen in de NieuwSGS. Dit kan soms weer zorgen voor hele nieuwe rubrieken. Zo zie je in deze editie bijvoorbeeld een poll terug, nemen we een beetje afscheid van de statistiekheld Enzio en is Renée helemaal happy met haar

invulverhaal. Het verdelen levert hier en daar wel wat problemen op: soms zijn er meer rubrieken dan schrijvers. En dán worden we creatief. Want die SGS-kring biedt altijd weer uitweg voor personen die wellicht willen schrijven. Kan Stephen niet heel goed koken? Wil Freek niet iets vertellen over zijn verblijf aan de andere kant van de oceaan? Maar laten we even eerlijk zijn, dit zijn slechts ideeën. Want het ronselen van deze mensen is punt twee. Die Stephen heeft wellicht helemaal geen zin om zijn geheime recepten met ons te delen en Freek wil misschien zijn verhalen in real life vertellen. Overredingskracht, dat is de sleutel. Dus, persoonlijk de mensen aanspreken, even slijmen en vooral: volhouden. Als je dan alle rubrieken vol hebt en de schrijvers geregeld, is er ook sprake van controle, met een mooi woord redigeren genoemd. Want als mensen eenmaal zover zijn willen ze het liefst de hele NieuwSGS vollullen en dat kan natuurlijk niet. Het moment van pietepeuterig alle woordjes en zinnen nakijken en schrappen is aangekomen.

In deze stress gunt de redactie zichzelf ook op zijn tijd een moment van ontspanning. Je moet het onaangename wel met het aangename combineren. Dus zie in deze editie ook weer een ware consumententest: de lekkerste zomerbiertjes!

Tot slot. Een heus moment van hulde aan onze aller Jasper. Want die kerel gaat iedere keer weer tot het naadje om alle opmaak passend te maken. Lekker lettertypes op elkaar afstemmen, uitlijnen, een mooie rand eromheen zetten, je kent het wel. Dat het achteraf dan soms toch weer anders blijkt uit te pakken is stom, programma’s gaan vaak hun eigen weg.

Kortom: top die redactie, een ideetje voor jou volgend jaar?

Vanuit de Commissies

26


Toen de vorige versgedrukte editie van de NieuwSGS op de kamer lag en doorgespit werd door de leden op de bank, kwam Astrid enigszins gepikeerd naar me toe. Er stond namelijk een stuk in over redenen waarom men geen lid van SGS zou moeten/kunnen/mogen worden. Één van die redenen was “dat je teveel vrienden hebt in het dorpje Waddinxveen, en bij de plaatselijke HEMA werkt.” Nu werkt Astrid niet bij die plaatselijke HEMA, maar komt ze wel uit Waddinxveen. Toch stond niets haar in de weg om lid te worden bij SGS! Dit gaf mij aanleiding om een subtiele rectificatie, in combinatie met een korte kennismaking met het werelds dorp genaamd Waddinxveen. Zou Astrid het imago van het mij nog onbekende dorpje kunnen redden?

Waddinxveen, bestaande uit bijna 30.000 inwoners, heeft geen eigen centrum, maar wel ácht (!) snackbars. Daar waar Astrids basisschool bestond uit dertien kinderen per klas en een veilige omgeving bood, staat haar middelbare school bekend om haar minder onschuldige imago. De boerse jongeren uit Waddinxveen en omgeving bepaalden de sfeer op de school, en bovendien is de organisatie van de school niet erg strak. Het imago is in de loop der jaren echter opgekrikt, met als hoogtepunten de jubileumfeesten waarop Di-rect en Kane kwamen optreden. Leuk om te weten is dat deze school, het Coenecoopcollege, naar het nabijgelegen industrieterrein is vernoemd. Het is maar net waar je je inspiratie vandaan haalt.

De meeste jongeren trekken weg uit de stad, omdat er weinig te doen is. Er is één kroeg waar je heengaat als je nog geen zestien bent, maar bij gebrek aan iets anders, ook nog als je ouder bent. Eens in het jaar is er echter wel wat te doen: de Horekade. Dit evenement vindt plaats aan de kade van de rivier de Gouwe, waar een hoge horecadichtheid is. Alle restaurants doen dan mee en er wordt een groot feest gegeven, met veel muziek en een bandje.

Merkwaardig aan het dorp is de verspreiding van verschillende kleine centra, want Waddinxveen kent (vooralsnog) geen echt centrum. Dit komt voornamelijk omdat een aanzienlijk deel van de inwoners gelovig zijn en aanhangers van de zogenaamde zwarte kousenkerk. Op zondag lopen zij met hun hoedjes op straat, omdat zij vinden dat er geen auto’s mogen rijden die dag. Deze conservatieve populatie heeft dan ook al 30 jaar de bouw van het stadscentrum tegengehouden, maar daar lijkt binnenkort eindelijk verandering in te komen. Een andere goed vertegenwoordigde groep bestaat uit eerdergenoemde “boeren”. Dommig, lomp, scooters, oorbelletjes, opgeschoren haar, platina blond haar en korte rokjes zijn kenmerken die deze groep illustreren. Astrid vertelt dat zij zelfs tegen het ‘Maaskantjes-volk’ aan leunen, maar net iets minder erg zijn.

Deze typeringen in acht nemend, zouden studenten afkomstig uit Waddinxveen inderdaad zeer zeldzaam voorkomen bij SGS. Dit heeft echter meer te maken met de voorwaarde om lid te worden, namelijk, dat je aan de universiteit studeert. Waddinxveen hoeft dus geen belemmering te vormen voor het lidmaatschap van SGS, zolang je maar hogeropgeleid bent. En niet bij de plaatselijke HEMA werkt.

waddinxVeen

Zomereditie


27

Door: Jasper Timmerman

In augustus 2009 was ik mentor tijdens de FI-week (thema: Carribean Fibe). Tijdens een van de vele uren die we met de mentoren doorbrachten zat ik naast een jongen met korte haren. Hij droeg een zwarte trui, waarop in felpaarse letters het woord ‘acid’ stond. Hij was in gesprek met een jongen over last night. Ik mocht meegenieten van een droog verhaal dat eindigde in een tafereel in een park waarbij er sleutels in een put verdwenen. Sindsdien is Enzio Etchaberri Giljam niet meer uit mijn leven verdwenen.

Over Enzio gaan vele verhalen de ronde. Dat hij uit een Italiaans maffia-gezin komt dat gevlucht is naar het antroposofische Zutphen bijvoorbeeld. Zelf geeft hij prijs dat zijn gezin inderdaad in Zutphen woont en dat hij op de vrije school heeft gezeten.

De eerste twee jaar van zijn studie woonde Enzio nog in zijn ouderlijke omgeving, maar vanaf de FI-week in 2009 bivakkeert hij op de Cambridgelaan. Tijdens zijn mentorschap was daar opeens SGS. Sindsdien is Enzio niet meer weg te denken bij ons cluppie. Mensen kennen hem inmiddels als de jongen die onnavolgbaar en soms niet te doorgronden

is. Opmerkingen waar de randomness en de creativiteit van afspat passeren regelmatig de revue en mensen weten vaak niet of hij iets nou serieus meent of niet. Enzio vertelde wel eens dat hij makkelijker praat als hij een verhaal verzint, dan als hij een waargebeurde anekdote aan de man brengt. Dat zegt genoeg. Ik ken niemand die tegelijkertijd inhoudelijk maar ook zo speels in een gesprek staat. Enzio zoekt soms de grens op, maar hij weet hoe ver hij kan gaan. En als hij er overheen gaat, gebeurt dat met zoveel humor dat hij er makkelijk mee weg komt. In een interview met hem in de laatste NieuwSGS van vorig jaar vraagt Floor hoe hij denkt over het nieuwe bestuur. ‘Ik heb er zo mijn twijfels over. Vooral die PR-coordinator, die moet eens bij de oren gepakt worden.’

Wat Enzio soms tegen zich heeft, is dat hij mensen vaak met open mond achterlaat. Meende hij dat nou? Bedoelde hij dit serieus? Als je hem beter leert kennen, dan krijg je er wel een bepaalde neus voor. Wat je ziet als je tussen de regels doorleest is een intelligente jongen die gewoon van heel veel dingen iets afweet en veel lijkt te onthouden van wat hij in zijn omgeving tegenkomt. Daarnaast is hij ook nog eens een hele goede vriend die je altijd zal helpen. Als je een probleem met SPSS hebt voor je scriptie, schroomt hij niet om gewoon een middagje met je te zitten (bron: Floor), en het zegt genoeg dat ik onder zijn vleugel kon meedraaien op Rauw in Tivoli.

Waarom ik dit allemaal typ? Enzio is niet dood, is dat voorlopig ook niet van plan maar is zometeen wel klaar met zijn bachelor en master Sociale Psychologie. Wat hij ook mag gaan doen volgend jaar, we zullen wellicht voorzichtig wat afstand moeten nemen van onze held. Dat kan mijns inziens niet beter dan met een ode en een hele dikke ‘proost’ op Ens!

enzio

28

Poll: zomerPlanning sgs-ers!Door: Willemijn de Jong en Loes Nijskens

Juli en augustus. Twee volle maanden tijd voor dingen. We wilden als redactie eens even peilen welke invulling deze zomer gaat hebben voor de actieve SGS-er. Dus een stamkroeg, een blaadje, een pen en daar is een resultaat. Tijd voor wat beschrijvende statistiek.

Denk je even in dat er 30 % van de actieve SGS-ers aanwezig was gedurende het moment van ondervraging. Aangezien dit überhaupt geen representatieve steekproef is gaan we het gewoon houden op deze 30%. Generaliseren naar de rest van SGS is geen optie.

34.7% van de ondervraagden gaat op vakantie. De Mediterrane invloeden zijn niet aan te slepen, want Frankrijk, Italië, Spanje en Griekenland zijn de koplopers. Waarschijnlijk moeten er ook SGS-ers op hun geld letten, Nederland is namelijk ook een gewilde vakantiebestemming. Maar liefst 10% blijft lekker plakken in ons kikkerlandje.

Opvallenderwijs komt naar voren dat de moeder in deze vakantieplannen centraal staat. ‘Een weekendje met mijn moeder naar …’ is enkele malen genoteerd. Ze steekt met kop en schouders uit boven de opmerkingen die gaan over een vakantie met vrienden of andere familieleden. Daar zijn drie mogelijke verklaringen voor: 1. SGS-ers hebben geen geld om met vrienden op vakantie te gaan en moeder wil nog wel iets voorschieten 2. SGS-ers voelen zich zo schuldig dat ze mams het hele jaar niet gezien hebben dat ze maar een weekendje met haar op vakantie gaan. 3. De moeder van de SGS-er is zijn/haar soulmate.

Vervolgens een ander belangrijk aspect dat kenmerkend is voor SGS: festivallen. Een logisch werkwoord voor de gemiddelde SGS-

er, want 20% van de ondervraagden heeft een festivalletje op het programma staan. Het zal je in de wandelgangen al duidelijk zijn geworden, maar 75% hiervan vertrekt richting MELT!. Dus mocht jouw planning nog niet zo duidelijk zijn? Dan weet je nu dat je in ieder geval vanaf 15 juli in de buurt van Berlijn een dikke kans hebt op het beleven van een topweekend.

Daarnaast is er sprake van een overload aan activiteiten in eigen stad. De meest uiteenlopende activiteiten worden geopperd; Utrecht biedt een scala aan mogelijkheden voor het creatieve brein van een SGS-er. Maar liefst 40 % kijkt alweer helemaal uit naar het

lezen van dát boek, filosoferen over de toekomst, het vangen van een visje of hangen in het park en dat kan overigens met of zonder waterpijp slash jointje zijn. Tevens houdt een enkeling de zomer vrij om een bezoekje te brengen aan de McDonalds. Ook belangrijk.

De kleinste groep in dit gezelschap gaat zorgen voor een toename van zijn of haar activa. Slechts 9% draagt het idee met zich mee om tijdens de vakantie te gaan werken. Waarom zou je ook, zolang er studiefinanciering is? Al met al kan dus gesteld worden dat SGS zichzelf vooral ontspanning gunt in de zomer. Wellicht dat de hoeveelheid activiteiten voor enige stress gaat zorgen, maar de inhoud van deze bezigheden zelf zal voornamelijk relaxed zijn.

Zomereditie


29

Door: Bas Blok Tijdens een van mijn wekelijkse treinreizen had ik geluk. Mijn favoriete plekje was vrij. In de rijrichting van de trein, bij het raam, en vier banken voor mezelf. Dit betekent: snel zitten, tas op de stoel naast me en hopen dat niemand op mijn tas naast me wijst en vraagt: “Mag ik daar zitten?”

Nu is anderhalf uur reizen erg lang, en ja hoor, na een klein kwartiertje ging er al iemand tegenover mij zitten. Heel even keek ik van mijn boek op.

Het was een Marokkaanse jongen. Waarom ik dacht dat het een Marokkaan was? Geen idee, zoiets vraag je niet, hij leek in ieder geval Marrokaans. Het doet er niet toe, het was in ieder geval een ‘allochtoon’. Ik richtte mijn ogen snel weer op het boek, maar ik was ondertussen al lang niet meer aan het lezen.Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat mijn tas op de bank naast me nog open stond en dat mijn laptop en portomonnee goed te zien waren.

“Nee Bas, dit gaat de verkeerde kant op.” dacht ik, “Ga daar niet heen met je gedachten. Gewoon verder lezen!”. Eventjes keek ik weer op vanuit mijn boek. Hij keek naar buiten. Ik voelde me nog steeds wat ongemakkelijk. “Als ik nú mijn tas dichtrits zal hij denken dat ik een racist ben.” “Maar ik zou mijn tas toch ook dichtritsen als er een ‘Hollandse’ jongen tegenover mij zou zitten?” “Of toch niet?” Een kwartiertje later werd ik uit mijn dilemma verlost. De jongen stapte uit en ik had de vier banken weer voor mezelf.

Hoewel ik me weer op mijn boek probeerde te concentreren, kwam er nog steeds niet veel van lezen terecht. De interne discussie die me het volgende uur bezig hield, deed me denken aan zo’n oude tekenfilm waar een engeltje en een duiveltje om beurten tegenwerping influisteren. “En jij wilt een positieve invloed hebben op de multiculturele samenleving? Je bent zelf een racist!” “Je kunt er niets aan doen, jij bent ook niet onaantastbaar voor de invloed van de media.” “Maar je bent nog nooit bestolen in Nederland, waarom zo wantrouwig?” “Tuurlijk ben ik nog nooit bestolen, dat komt juist doordat ik wantrouwig ben!”

Ik moest terugdenken aan een andere situatie waar iemand met een marokkaans uiterlijk tegenover me zat in de trein en ik dit gevoel van wantrouwen niet had. Na een korte analyse kwam ik tot de conclusie dat het verschil tussen de twee jongens de kleding was. De jongen die ik wantrouwde had “straat-kleding” (lees: pet, bontkraag, nikes en gouden ketting) aan en de andere jongen had een driedelig pak aan. Vanuit dit onderscheid concludeerde ik voor mezelf dat ik niet rascistisch ben tegenover Marokkanen in het algemeen maar dat ik “racistisch” ben tegenover “straat-kleding”. Of is dit het goedpraten van het feit dat ik toch niet helemaal immuun voor vooroordelen ben? Ik ben er zelf nog niet uit.

linkse, soCiale wetensCHaP wetensCHaPPer sCHuldig aan Vooroordelen

30

Door: Jasper Timmerman

We zouden elkaar zien op het strand. Ik zou met Lian zijn meegekomen, en hij, hij werd meegenomen door een meisje die net iets te lang wacht met opgroeien. We zien el-kaar wel staan, maar geen van beiden zou echt toenadering zoeken. Het gaat ook niet altijd vanzelf.. Iedereen zou spelen, ieder-een zou lol maken. Maar als ze niet kij-ken, dan zijn we vrij. We kruipen naar el-kaar toe, als niemand het ziet. Langzaam, onopvallend. Ik zou iets liefs zeggen over zijn huid, die op de mijne lijkt. Het ijs zou meteen gebroken zijn en we zouden praten tot iedereen klaar is met spelen, tot ieder-een klaar is met lol maken. Lian zou zeggen hoe goed we bij elkaar passen en die gekke vriend van een maffe SGS-er zou iedereen erop wijzen hoe leuk we naast elkaar zitten. Of dat hij met me mee mag. Ik wou dat dit verhaal waar was, maar ik lig hier alleen. Het TL-licht schijnt en iedereen praat raar.

We zouden elkaar zien op de peuterspeel-zaal. Ik zou met Nathalie zijn meegekomen, en hij, hij werd meegenomen door een meisje met ietwat rare smaak. We zien el-kaar wel liggen, maar geen van beiden zou echt toenadering zoeken. Er zijn er hier

zo veel, zo veel vissen in de zee. Iedereen zou spelen, iedereen zou lol maken. Ik zou hem zien staan en wachten tot mijn kans zou komen. Misschien zien we elkaar ooit op een rustigere plek, waar we met minder zijn. Ik zou iets liefs zeggen over zijn huid, over hoe die op de mijne lijkt. Ik heb het gevoel dat ik hem eerder heb gezien, maar ik weet niet zo goed waar ik hem van her-ken. Misschien zie ik hem nog eens, op een dag in de zon. Misschien ruikt het er zout.. Hier ruikt het klinisch schoon. Iedereen praat raar. Soms ruik ik gas en hoor ik het suizen van de snelweg. Het is buiten koud.

We zouden elkaar zien in de speeltuin. Ik zou met Linde zijn meegekomen, en hij, hij werd meegenomen door zo’n meisje met van die leuke ouders. Lindes ouders ken-nen zijn ouders wel. Ze wonen immers in dezelfde straat. Ze zouden aan de praat zijn geraakt, terwijl ze ons vasthouden en behoeden voor het modderige gras. Ze zouden kijken hoe hun kinderen samen speelden, genietend van de zomervakan-tie. Ik zou natuurlijk naar Linde kijken, maar vanuit mijn ooghoek zou ik proberen te kijken of hij misschien ook vanuit een oog-hoek naar mij zou proberen te kijken. Je weet het nooit en wat is hij mooi. Ik hoop dat ik hem ooit nog zie. Hier is het koud. Kom ik hier nog weg? Het ruikt hier niet naar hoop, ik hoor hier geen trompetten.

We zouden elkaar al zien vanaf het begin. We zouden samen wachten, hand in hand. Wachten tot twee leuke ‘‘Poco’s’’ die Ma-rijntje en Willemijn heten ons in ontvangst zouden nemen. Degenen die ons koch-ten hadden het erover. Zij waren van een nieuw bestuur en ze zochten iets of iemand om te geven. Waarom? En voor hoe lang? Het zou mij niks uitmaken, als ik maar bij

ware liefde

Zomereditie


31

hem zou zijn. Ik zou iets liefs zeggen over zijn huid, over hoe die op de mijne lijkt. Misschien zie ik hem nog eens, op een dag in de kou. Misschien ruikt het er naar gas. Misschien is het er koud. Maar dat zou niet uitmaken. Want ik zou bij hem zijn.

Ik merk dat ik droomde. Ik droom de laatste tijd nogal diep en als ik wakker word weet ik niet meer zo goed waar het nou over ging. Ik heb hier weinig afleiding, hier op dit tank-station. Eigenlijk lig ik maar te wachten tot iemand me meeneemt. Het zou fijn zijn om geknuffeld te worden, want daar ben ik im-mers voor. Ik ben Els en ik lig in Slovenië te wachten op een eigenaar. In de fabriek hoor-de ik over mijn toekomst. Ik zou geknuffeld worden, ik zou iemands ‘lievelings’ worden. Maar eerst, eerst moest ik even wachten in iets wat ze een ‘winkel’ noemden. Ze stel-den me gerust, want de winkel was hele-maal niet erg! Er zouden vrolijke kleuren en ook veel andere knuffels zijn. Op gezette tij-den zouden er kinderen met hun ouders ko-men, die ons zouden kopen. Voor een ver-jaardag, voor een feestdag, of ‘zomaar’. Ik had er wel zin in, in zo’n winkel. Maar deze plek, deze plek lijkt niet op een winkel. Er komen hier geen kinderen. Mensen komen en gaan, ze ruiken naar op reis. Het is hier koud, het ruikt naar gas. Als de deuren open gaan, dan hoor ik hoe de snelweg suist.

Opeens wordt mijn zicht verduistert. Er staat een koppel voor me. De jongen heeft donker, half lang haar en het meisje kraait het uit van plezier. Op een bepaalde manier zijn ze heel blij om mij te zien. Ik word op-gepakt, afgerekend en zie hoe ze me mee naar buiten nemen. Even suist alles om me heen. Daarna word ik een bus in gedragen. Hier is het warmer en stiller. Ik zie meer dan twintig verbaasde gezichten en na een ver-

stomde stilte begint iedereen te juichen. Ik weet niet waarom, maar dan zie ik hem. Hij zit helemaal achter in het gangpad en lacht naar me. Hij heeft dezelfde huid als ik! Zacht, geel en roze. Alleen die staart, die is een beetje raar. Maar dat maakt niet uit. Hij zegt dat hij Ed heet en dat de jongen naast hem naar de naam ‘Jasper’ luistert. Ieder-een speelt, iedereen heeft lol. En wij, wij doen hetzelfde. Hij weet het, ik weet het. Wij zijn wij en hier, in deze bus zal het be-ginnen. Ed vertelt me dat hij het al is en dat ik het zal worden. Een mascotte, een ‘lie-velings’. Soms zullen we worden gestolen, maar we komen altijd terug. Dat stelt me gerust. Ik heb het gevoel dat ik hem ergens van ken. We lachen naar elkaar, we zijn samen en het voelt als de zomervakantie.

32

oor te luister

Zomereditie


Marijntje: ‘‘dag ens, dat is het liefste dat ik vandaag heb gezegd.’’

Enzio: ‘‘Ik raak mezelf ook wel eens.. hmmmmm.’’

Robbert tegen Lian en Nathalie: ‘‘Ik heb een zwager, daar zouden jullie echt op losgaan!’’

Jos Hummelen: ‘‘Je moet geen dingen doen die zinloos zijn en je vervelen, BURP (laat boer). Ik heb ge-zegd.’’

Catharina over een toneelstuk waar ze in speelde: ‘‘en elk jaar kwamen er 6000 man kijken.’’Jasper: ‘‘Elke inwoner was er..’’

Tito: ‘‘Ik ga naar de bieb.’’Marijntje: ‘‘Whoe! Tito naar de bieb? Ga je daar slapen?’’

Enzio: ‘‘Bij twijfel zeg ik altijd doen! Behalve bij zelfmoord dan..’’

Catharina: ‘‘Dat geklaag ook altijd van mij, blegh!’’

Man in het Langeveld: ‘‘Er gaan mensen dood omdat studenten stelen in de stad.’’

33

zomerreCePt!

Door: Stephen Card

Hallo lieve SGS-ers! Mijn naam is Stephen. Ik ben gevraagd door de redactie om een makkelijk zomers recept voor jullie te schrijven. Het is tonijnbiefstuk met Spaanse groenten, rijst en komkommersalade geworden. Super lekker en super makkelijk om te maken.

Ik eet de laatste tijd veel vis, en koos bewust voor een gerecht met tonijn, mijn favoriete vis. Maar: vis is duur en tonijn is op de rand van uitsterven wegens overbevissing. Daarom zou je de tonijn in mijn recept kunnen vervangen met kipfilet (deze even grillen).

Tonijnbiefstuk met Spaanse groenten, rijst en komkommersalade voor twee personen

Benodigdheden: Tonijnbiefstuk x2 Citroen x1 Lente-uien x 4 Tomaten x 4 Sperziebonen 150 g knoflookteentje x2 Komkommer x ½ Zout en peper Azijn Olie Rijst

Snij de knoflook in plakjes, de lente-ui in stukjes en de tomaten in blokjes, dop de sperziebonen. Bestrooi de tonijn met zout, peper en olie. Kook daarna de rijst, volgens de instructies op de verpakking.

Verhit twee pannen met medium vuur, een voor de groeten en een voor de vis. Doe de tonijn in de pan (zonder olie in de pan te doen). Doe olie in de pan waarin je de groenten gaat koken, laat de olie warm worden en doe vervolgens de knoflook in de pan. Na een minuut doe je de uien in de pan en na nog twee minuten doe je de bonen in de pan. Roer af en toe, na vier minuten voeg je de tomaten toe. Voeg zout en peper toe en kook de groeten nog vier minuten.

Draai de vis af en toe om, kook in totaal voor ongeveer tien-twaalf minuten. Terwijl je wacht, snij de halve komkommer door de helft en verwijder de zaden met en theelepel. Snij de komkommer in dunne plakjes, doe in een bakje met zout, peper, olie en wat azijn.

Doe de rijst, komkommer, vis en groenten op een bord. Bestrooi de groeten met sap van een halve citroen.

Tip: Als je een grilpan hebt kan je het best die gebruiken om de tonijn in dit recept te koken.

34

doorgeefPen

Door: Laura Bronzwaer

Zomer! Het collegejaar loopt op z’n einde, wat betekent dat er weer een zomer voor de deur staat. Het is best interessant om je eens af te vragen wat er allemaal veranderd of gebeurd is in de tijd tussen afgelopen en komende zomervakantie. Om even te illustreren: ik had afgelopen zomer nog geen zangles gehad, komende zomer wel. Waarom zangles iets uitmaakt is omdat ik de doorgeefpen heb gekregen van Marieke, mijn zangmaatje die ik heb ontmoet tijdens de lessen van Onze Wil in Parnassos. Hierdoor had ik afgelopen zomer überhaupt nooit van de doorgeefpen gehoord, komende zomer wel.

Ik had afgelopen zomer nog geen bachelordiploma, en komende zomer (hopelijk) wel. Een van de grootste verschillen voor mij is toch wel dat ik vorige zomer nog geen SGS-lid was, komende zomer wel! SGS is voor mij verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van de verschillen tussen afgelopen en komende zomer. Ik zal er nog een paar op een rijtje zetten. Zo had ik bijvoorbeeld vorige zomer nog nooit een dode-baby grap gemaakt, komende zomer wel. Ik had vorige zomer het woord ‘BAM’ nog niet heel vaak gebruikt, komende zomer wel. Ik had nog nooit een uitwisseling naar Ljubljana georganiseerd,

nu wel. Hierdoor kende ik vorige zomer mijn leuke uitwisselingscommissie nog niet, en nu wel! Het bestuur en alle leuke leden kende ik evenmin vorige zomer, en nu wel. Zo had ik vorige zomer Duncan niet uit een line-up kunnen pikken, dankzij Nathalie kan ik Duncan nu op straat herkennen. Ik had nog nooit verstoppertje gedaan in de Ikea, nu wel. Ik had vorige zomer nooit geweten dat Lian een verkeersbord (met een fiets uiteraard) mee zou nemen uit Slovenië, nu weet ik dat gelukkig wel. Dat Willemijn licht-ongemakkelijke situaties eigenlijk best fascinerend vindt had ik vorige zomer niet kunnen vertellen. Ik vond het Langeveldgebouw vorige zomer stom en ik kwam er alleen wanneer het echt moest, deze zomer weet ik zelfs een soort van de weg in het Langeveldgebouw. Dat ik met Linde naast een vloekende buschauffeur zou staan net over de grens in Duitsland, had ik vorige zomer niet aan zien komen. Vorige zomer kende ik Jasper niet en had ik nog nooit op de Dom gestaan, nu heb ik met Jasper op de Dom gestaan. De combinatie roze en geel zei mij afgelopen zomer niks, nu is dat natuurlijk compleet anders. Vorige zomer was ik nog niet van plan onderzoek te gaan doen naar bier in een FMRI-scanner. Deze zomer kunnen jullie de wetenschappelijke tijdschriften in de gaten houden waarin Marijntje en ik gaan publiceren! Ik had vorige zomer nog nooit een Vul je Pul-feest meegemaakt, deze zomer wel.

Al met al veel veranderingen en ervaringen rijker tussen twee zomers! Ik struin komende zomer Exitfestival en Lowlands af, waar ik heel veel zin in heb! Ik wens jullie ook allemaal een hele goede zomer, en tot volgend jaar! De doorgeefpen gaat na deze zomer naar Robbert Maas, omdat ik er alle vertrouwen in heb dat hij mooi kan vertellen en dat hij weet wat hij er mee aanmoet!

Zomereditie


35

28 juni

Strandfeest

Oog in Al (17:00 - 0:00)

met Djembé en Usocia

|

Algemene Ledenvergadering Statutenverandering

Pnyx, Achter Sint Pieter 19:00

|

5 t/m 9 september FI-Week!

| 27 september

Wissel-ALV Academiebebouw

|

29 september Constitutieborrel

+ Wisselfeest!

sgs-agenda

Eens in de twee weken op maandagavond is het feest in de Witte Ballons (Lijnmarkt 12).

Dan is het namelijk SGS Stamkroegavond! Een supergoede manier om de week te beginnen. Ook zijn we er regelmatig

te vinden na SGS activiteiten zoals ALVs en Parlo’s.

de stamkroeg

NieuwSGS Jaargang nummer 4

Documents

Transcript of NieuwSGS Jaargang nummer 4