VERENIGING BEHOUD DE VOLENDAMMER BOTTERS

December 2014

Jaargang 2, nummer 3

Botternuuws

Verder in dit nummer:

Verslag Muiderhard- zeildagenBlz. 2

In gesprek met.........Blz. 3

De Zaanse SchansBlz. 4

De Zaanse Schans ende ZaanBlz. 5 en 6

PolitieberichtBlz. 6

NK BotterwedstrijdSponsorsBlz. 7

SchippersjargonAgendaBlz. 8

Wij streven naar eenuitgave van één keerper kwartaal.

Als er mensen zijn dieook een bijdrage willenleveren, dan kunnenjullie dit mailen naar:

Graag platte tekst eneventuele foto’s loserbij aanleveren.

De redactie:

Website:

Met dank aan:

Foto’s

rh.verniers@quicknet.nl

Ron VerniersMargina Verniers

David Goulooze

Leo OudhuisHein MolenaarCarlo de BoerNico DobberHenk de Boer

Carlo de BoerHenk de BoerRon Verniers

Van de redactie: Drie van de vier kwakken liggen inmiddelskeurig in de haven onder hun winterdek.De vierde ligt nog altijd op de werf.Maar aan de VD17 wordt gestaag doorgewerkt.Begin november zijn een viertal mensen opweg gegaan naar Harlingen, om eikenhout te laten verzagen bij de Houtcompagnie.Daar wordt het hout speciaal gehaald uit debossen van Denemarken. (Leuke filmpjes hierover op YouTube.)Met 2000 kg hout kan de timmerploegvoorlopig weer vooruit.

Het jaar is bijna voorbij en hier is alweer delaatste aflevering van Botternuuws van 2014,met een feestelijk tintje.Er zijn het afgelopen seizoen weer vele mooietochten gevaren. Een spectaculaire tocht wasdie naar de Waddenzee, waar maar liefstzeventien mensen aan mee hebben gedaan.

Met de VD172 en een bemanning die elkaar,op van tevoren afgesproken plaatsen, aflosten,zijn er tien havens aangedaan en zowel hetIJsselmeer als de Waddenzee bevaren. Jullie hebben er al over kunnen lezen, maareen „beknopt“ verslag zal komen in de volgende aflevering van Botternuuws.

Een andere bijzondere gebeurtenis was detijdelijke verblijfplaats van de VD84 aan deZaanse Schans. Daar vandaan werden erdiverse tochten en tochtjes gevaren.Hierover kunnen jullie uitgebreid lezen in ditBotternuuws, evenals over het verloop vande Muiderhardzeildagen.

Er is weer een leuk interview gemaakt.Deze keer tijdens een zeiltocht op woensdag-avond.

De redactie houdt deze gesprekken bij voorkeurop lokatie, die tot nu toe heel verschillendzijn geweest.

De VD17 is er helemaal klaar voor.

Wij hebben ook een nieuwe rubriek in onzenieuwsbrief. In iedere aflevering zullen wijiets schrijven over één van onze sponsors.De primeur hiervoor vind je op bladzijde 8, naast een stukje over de NK Botterwedstijden.De allereerste Nederlandse Kampioenschappenvoor de Zeilende Visserij, die gehouden zijnonder auspiciën van de landelijke verenigingBotterbehoud, met medewerking van onzeeigen vereniging. Een succes.

Tot slot willen wij iedereen alvast fijne feestdagen wensen en een goed en„waterig“ 2015.

Muiderhardzeildagen 2014 met de kwakken

pagina 2

Traditioneel varen de Volendammer kwakken in hetlaatste weekend van oktober het laatste zeil evenementvan het jaar. Deze keer waren de Muider Hardzeildagenaan de beurt, na de stormachtige Bontekoerace vanvorig jaar.De najaarswedstrijd is altijd bijzonder. Vaak is er veelwind, zoals vorig jaar. En het kan al ijzig koud zijn.En nat, heel nat. Maar dit jaar was het prachtig, rustigoktoberweer, met op zaterdag nauwelijks wind en opzondag net genoeg om een beetje leuk te kunnen zeilen.

Op vrijdagmiddag vertrokken de VD84 (met schipper Aad), VD172 (schipper: Carlo) en VD241 (schipper: Leo)uit Volendam, bemand door circa 15 vrijwilligers.De tocht naar Muiden was lang, want alle wind die er was, was tegen. Op de culinaire kwak, de VD241, werdde vuurduvel opgestookt en werd de ene na de anderelekkernij te voorschijn getoverd. Na de inschrijving in de Kazerne zijn we uiteraard nogeven bij Ome Ko geweest. Het was na twee jaar weereen vertrouwd weerzien.

De wedstrijdbaan op zaterdag was lang: twee flinkevierkanten om Pampus heen. Al heel snel werd duidelijkdat één vierkant uitvaren al een hele uitdaging zou zijn.Ondanks de minimale wind (eerst windkracht 0-1,later hooguit 2), was het een heel interessante wedstrijd.Na de start vlogen de lichte bottertjes er vandoor.Ook de VD241 ging nog redelijk vooruit, dankzij demasttop-halfwinder van de VD17.De VD172 en VD84 dobberden eindeloos voort op deeerste twee halve en ruime windse rakken.In de doldrums rond Pampus dreigden de 84 en 172 pasin het donker aan te komen, zo traag ging het.De VD241 was helemaal uit zicht. Maar al dat urenlange gedobber was niet voor niks.Want net voordat deVD172 en VD84 aan het laatstekruisrak begonnen, gebeurde er een klein wondertje.De wind nam wat toe (een dikke 1) en draaide 45 graden.Hierdoor was de finish opeens redelijk bezeild, terwijlde meeste botters inmiddels helemaal in de laagteverzeild waren geraakt. Het werd hierdoor weer spannend, vooral tussen de VD172 en VD241.Laverend tussen grote klippers en tjalken wist uiteindelijkde VD241 nog net te winnen, maar het verschil wasminimaal, slechts 20 seconden!

Terug op onze ligplaatsen onder het Muiderslot werdhet echt feest. Er was vis en bier in grote hoeveelheden.

Geweldig, wat een afsluiting van het seizoen. Wat wil een botterman nog meer! `s Avonds was het nog langonrustig in het Muidense, zoals het hoort tijdens deHardzeildagen. Het feest was in de Kazerne met levendige muziek. Ondergetekende had daar nog eenbijzondere ontmoeting met Huib Smelt, de nestor vande Muidense Vloot. Huib is een legendarisch figuur.Hij woont nu in Frankrijk, maar tijdens de Hardzeil-dagen komt hij nog altijd even terug in zijn oude habitat.Hij heeft de meest absurde, ongelofelijke verhalen enbelevenissen, die allemaal waar gebeurd lijken te zijn.En hij heeft veel met kwakken gevaren, vooral met deVD5 (nu 241). Nu verhaalde hij over een avontuur begin jaren zestigmet de VD230 `De Bul`. Ze zijn toen met een paar manop een ouwe kwak naar Chatham gevaren en terug.Gewoon, omdat het kan en omdat kwakken voor 1900ook de Noordzee op gingen. Later vond ik op internet een verslag van deze expeditie:http://www.ssrp.nl/publicaties/schepen-en-verhalen/botterikken-met-de-bul-vd230-naar-chatham.Echt bedakke....

Op zondagmorgen vroeg was het weer de harde werkelijkheid: Palaver bij Ome Ko. Brakke koppen,vermoeide mensen, zoals dat hoort.Vandaaag was er iets meer wind, ca. 3 Beaufort.Er kon lekker gezeild worden.

Buiten de haven was het bijna mystiek: Een doorzichtigemistige deken, waarboven een vaal zonnetje probeerdedoor te prikken. Typisch najaarsweer.In de wedstrijd had de VD241 een off day: er kwamgeen vaart in en elke slag leek mis. De VD172 en VD84liepen daarentegen als een speer. Het kan raar gaan.In de einduitslag hebben de kwakken het goed gedaan:Een 5e (VD172), 8e (VD241) en 11e (VD84) plaatsin een veld van 16 schepen.Met het zeer lichte weer is dat heel knap.

De terugtocht was een mooi toetje: Ruime wind met eenzonnetje erbij. In nog geen twee-en-half uur lagen dekwakken weer in de haven.Omdat de zeilen mooi droog waren, zijn twee kwakkennog direct afgetuigd en de zeilen droog opgeslagen.Het waren prachtige en bovenal gezellige Hardzeildagen in Muiden.

Carlo de Boer

In gesprek met ....... Leo OudhuisDe Vereniging Behoud de Volendammer Botters is een organisatie die bestaat uit een groot aantal vrijwilligers, die zich inzetten om oude kwakken in de vaart te houden.In Botternuuws staat telkens een gesprek met één van de vele vrijwilligers.

pagina 3

Op een warme zomeravond zeilden wij het Markermeerop, zoals gebruikelijk op woensdagavond, de verenigingsavond. Deze keer echter, zou ik een gesprek hebben met Leo Oudhuis. Gezellig op het voordek gezeten, eenaantal keren onderbroken voor het overstag gaan, deed Leo zijn verhaal.In het dagelijks leven is hij elektriciën. Zijn werkterreinis de binnenstad van Amsterdam, waar hij renovatie-werkzaamheden doet. Soms moet hij weleens ergensanders heen. Leo vindt zijn werk erg leuk en afwisselend.Hij woont in Monnickendam, waar hij als kind van 10al leerde zeilen met een Piraatje. Toen zijn broer eenTjalk kocht, voer Leo regelmatig mee.Van beroep was hij op dat moment automonteur.Het zeilen en erop uit trekken vond hij leuker dan de hele dag in een garage werken. Toen Leo 22 jaar was nam hij ontslag en ging varen op een charterschip. Zij voeren op het IJsselmeer en de Wadden en Leo heefter heel veel geleerd, zoals het omgaan met de gastenaan boord, het inschatten van weer en tijd.Leo ging naar de Zeevaartschool en haalde daar zijnvaarbewijs voor de zeilvaart.

Op de vraag hoe hij bij de kwakken terecht was gekomen, vertelde Leo dat hij op de VD 84 voer, die inbezit was van Willem Simons uit Monnickendam.Deze boot werd gekocht door de stichting Odion.De mensen die het schip moesten gaan varen, haddenechter moeite met manoeuvreren. Leo ging ze helpenen is blijven hangen.Hij vindt het leuk om andere mensen de technieken vanhet zeilen bij te brengen, maar ook om anderen enthousiast te maken voor het in de vaart houden vanoude schepen.Hij ging wedstrijdzeilen met de cliënten van Odion.

Het verhuren van de kwakken vindt Leo belangrijk,want zo kunnen zoveel mogelijk mensen kennis makenmet dit culturele erfgoed.De schepen moeten dus in goede staat zijn, zodat ze over 100 jaar nog varen. Het klussen vindt hij dan ook erg belangrijk, maar ookheel leuk. Er moet heel veel gebeuren aan zo’n oudhouten schip. Er moet groot onderhoud gedaan worden,maar er zijn ook heel veel kleine dingetjes, zoalsnaadjes die openscheuren en weer dicht moeten.

Leo is walschipper van de VD 241.Hij controleert 2x per week de pompen en zorgt er voor dat er voldoende spullen aan boord zijn.Omdat Leo verstand heeft van motoren en elekticiën is,heeft hij zich ontfermt over de VD 241, nadat dezehelemaal opnieuw is opgebouwd. Zoals hij zelf zegt:„Ik ben een beetje blijven hangen“.Als ik vraag of hij iets wil veranderen bij de vereniging,antwoordt hij dat hij het allemaal wel leuk vindt zoalshet nu gaat. Het allerleukste zou zijn, als alle 4 de kwakken weer in de vaart zouden zijn.Heb je weleens een blunder gemaakt?„Ik heb meerdere akkefietjes gehad, die nog net goedafliepen. Na een wedstrijd is het vaak zo gezellig, datik de volgende dag minder scherp oplet“.Dat lijkt mij niet echt een blunder, behalve als je graagwilt winnen!Nog meer hobbies Leo? Jazeker: „Visroken en dat is ook heel leuk om op het dek te doen“. Daar kunnen heel wat vrijwilligers over mee praten....Tot slot nog de vraag of Leo iets heel spannends of leuks heeft meegemaakt.Dat heeft hij en hij noemt verschillende gebeurtenissen,zoals het zonder diesel een charter varen op de zeilen.Bij Urk voor anker gaan en een bunkerbootje bellen omte tanken. Aan je gasten niets laten merken, maar danwordt er in iedere haven waar je aanlegt gevraagd wat of er aan de hand was!Met schoolkinderen 5 dagen varen. De laatste dag wilden ze hun bed niet uitkomen. Toch iets verzinnen om het spannend te houden. Stonden ze allemaal in hunonderbroek aan de zeilen te hijsen!De ontmoeting met koningin Beatrix en de Groene Draak.Zalm opwarmen in de zon op de motor.Leo kan zelf wel een boekje schrijven over zijn levenop zee!

Margina Verniers

Er ontbrak ons aan niets en als dat wel dreigde te gebeuren, meerden we gewoon even af, zodat dhr. van Nierop even z’n boodschappen kon doen. Iets met een B. Alle tochten zaten vol, met als hoogtepunt devrijwilligersavond: 27 man!

Nico Dobber

Een ander houtavontuur was het bezorgen van watboeidelen in Krommenie. Hier werden wat aan het waterwonende Odion medewerkers gespot, maar vooralverrast.Het Alkmaardermeer heeft ook een paar keer een echteVolendammer Kwak mogen bewonderen.

Het visbakken bij de molen heeft ookdiepe indruk gemaakt, vooraltoen dat nog eensmuziekaal omlijstwerd door één of andereberoemdheid.

Hoe is dit allemaal gekomen?Nou, als je als opdracht van je baas krijgt om activiteitenvoor de wat moeilijk over de drempel te krijgenmedemens te organiseren en je bent bovendienbeheerder van een Volendammer Kwak, dan is 1 + 1....De bedoelde wijkbewoners hebben genoten, wattrouwens voor alle opvarenden geldt.

Eén tocht was gereserveerd door de dames van degymclub (gemiddelde leeftijd 70).Die vrouwen, dat zijn pas kerels! Toen het schipgegrepen werd door een flinke windvlaag steeg ergejuich op en toen we een boei raakten, kon het helemaal niet meer stuk.Bovendien ontdekten we nog een Odion terras aan de Zaan, waar we een bakkie leut kregen en onmiddellijkwerden geïnterviewd door de Zaankanter.

pagina 4

Met de VD 84 naar de Zaanse Schans

Donderdag 7 augustus zetten we vanuit Volendam koersrichting Zaanse Schans, alwaar we de komende 2 wekentochtjes hadden georganiseerd voor wijkbewoners vanhet Kalf en natuurlijk onze eigen vrijwilligers.Onderweg pikten we bij de steiger van Uitdam de cliënten van het Leerwerkbedrijf op, die met waredoodsverachting 2 vervaarlijk uitziende bokken haddengetrotseerd om over de dijk daar te komen.Volgens mij zat er ook een wurgbok bij en dat zijn de ergste......Na de Oranjesluizen en het IJ arriveerden we via deDen Uylbrug (ons welbekend sinds de afgelopen Sail)op de Zaan.Vanaf de kant is door niemand minder dan Gerard Fokke(u weet wel: één van de grondleggers van stichtingZuiderzeecultuur) een foto reportage gemaakt, die weooit nog wel eens te zien zullen krijgen.Na een voorspoedige tocht (wat nou Wilhelminasluisgestremd! Wat nou sluisgeld! Tot op de dag van vandaagwordt nog steeds uitgezocht hoeveel en waarom dat is!)arriveerden we bij zaagmolen ` t Jonge Schaap aan deZaanse Schans.

Men heeft het er nog over en vooral over de hekgolfdie onder vol zeil getrokken werd langs de N246.

Daar werden we hartelijkontvangen door Tim enz’n vrijwilligers.

Vooral Aad heeft in deweken daarop het molenaarsvak aardig onderde knie gekregen en bijmenig houtstapel heeft hijen plasje kwijl achter-gelaten.Het is dan ook niet zo gekdat we een mooi stuk essenvoor een nieuwe gaffelkado kregen.

pagina 5

De Zaanse Schans en de Zaan

Op zondag 10 augustus gingen wij aan boord van de VD84, met als doel een tocht te zeilen over de Zaan.Vanwege de onweersverwachting werd het een kleintochtje met veel laveren, tussen twee bruggen in. Na een bezoek aan houtzaagmolen Het Jonge Schaap eneen natte wandeling over de Zaanse Schans gingen wijweer aan boord, waar we dankzij een geïmproviseerdetent, droog konden zitten op het achterdek, terwijl wijgenoten van gebakken schol en muziek.

,

De schol wasbelangeloos beschikbaar gesteld door onzevissponsor Jos Sondag enheerlijk gebakkendoor Ron en Johan.

De muziek werd verzorgd door Nico, Sander en Marcel,die er lustig op los gingen op hun gitaren en prachtigeliederen ten gehore brachten. (zie foto pag. 4)Het werd een gezellig samenzijn en wij wilden nog weleen keer komen.De woensdag erop zijn we teruggegaan om mee te varenmet de bewoners uit de wijk `t Kalf. Deze keer werd de tocht wat groter.We zijn door twee bruggen gevaren, (met denodige wachttijd) enhebben zelfs een „bakkie leut aan de Zaan“gedronken! Een heerlijk plekje, de hele dag zon en heleblije, dankbare mensen,die genoten van hunvaartocht en de muziekvan onze gids.Omdat we er toch waren,zijn we maar gebleven en konden zodoende ervaren hoehet is om met 27 man aan boord te zijn!

Rustiger was het op zaterdag 15 augustus, toen we metAad aan het roer zijn gaan zeilen. De dag begon zonnig,daarna een regenbui en vervolgens bleef het zwaar bewolkt tot we weer terug waren. Op de motor vertrokken we, want eerst moest er eenladinkje hout worden afgeleverd in de Nauwernasche Vaart. Onderweg kreeg ik uitleg van Klaas Jacobs, eenvrijwilliger en rondleider van de houtzaagmolen HetJonge Schaap, over de historische plekken waar we langsvoeren. Zo staan er langs de Zaan de oude pakhuizen,die inmiddels een andere bestemming hebben gekregen.We voeren langs de Batavia, waar een Grand Café in ziten een casino. Het rijstpellerij complex van Hollandia,dat nu kantoren, ateliers en woningen herbergt.

De namen op de pakhuizen verwijzen meestal naar dehavens in het land van oorsprong, waar de rijst werdverscheept, zoals Batavia, Saigon, en Java. Nog altijd ingebruik zijn de Lassiefabrieken en cacaobedrijven.Opvallend is ook het complex vande voormaligezeepziederij meter bovenop eenadelaar. Het is detweede adelaar,want de eersteviel tijdens hetbevestigen naarbeneden en ligtop de bodem van de Zaan. Foto omstreeks 1912.

Het Bartelsluisje werd aangewezen, waar vroeger voorpapierfabriek de Eendracht het hout werd aangevoerd.Nu is het niet meer dan een tuintje.Toch is dit plekje nog steeds van belang voor de houtzaagmolen van de Zaanse Schans. Er komt regel-matig een vrachtauto met bomen, die ze daar in het waterlaat glijden. De vrijwilligers maken er een vlot van enmet een oude sleepboot wordt dit naar de molen gebracht.De molen zaagt niet alleen voor de toeristen, maar ookcommercieel. Alles gaat echter op de manier zoals hetvroeger ging: Aangedreven door windkracht.Veel wind, veel produktie, weinig wind, weinig produktie.De molen is een bovenkruier, dat wil zeggen, dat alleende kap in de wind wordt gezet.

Foto: Gemeente Archief Zaanstad

De op en neer bewegendezaagramen in de molen makenvan de boomstammen balkenof planken.Deze molen heeft driezaagramen.Ook het hijsen van de boom-stammen uit het water gebeurtmet windkracht. Het touw omeen stam wordt om een rad,het krabbelrad, gewonden en zo wordt de boomstam langzaam uit het watergetakeld. Ook de zaagramen worden door dit krabbelrad steeds een stukje opgeschoven.

pagina 6

De Zaanse Schans en de Zaan Politiebericht

,

Het hout dat hier gebruikt wordt, is larikshout en komtvan de Veluwe. Het is zo’n 50 tot 60 jaar geleden geplant om te wordengebruikt als stuthout voor de kolenmijnen. Deze werdenallemaal gesloten en met Staatsbosbeheer is afgesprokendat het hout voor een zacht prijsje overgenomen kanworden.

Tijdens het luisteren naar dit interessante verhaal voerenwij rustig over de Zaan, die kronkelde tussen de plaatsenWormer en Wormerveer.

Controle in havens en op het water

Nadat het hout en de bijbehorende passagier aan walwaren gezet, draaide Aad de kwak vakkundig tussenwal en woonboten.

Daarna gingen wij op de zeilen langs de eilandjesStierop en de Woude naar het Alkmaardermeer.Met een pittige wind in de zeilen hebben we ons daarprima vermaakt. Op de terugweg waren we even het decor voor eenbruidsreportage en daarna ging het weer de Zaan opmet volle zeilen. Omdat we drie bruggen moestenpasseren, maar toch wilden zeilen, werd het eenvoortdurend neerhalen en hijsen van fok en grootzeil.Nog even een paar keer in de volle zon langs de Zaanse Schans gezeild, zodat menig toerist een paar mooie foto’s heeft kunnen maken.Tot slot werd de boot netjes afgemeerd op het inmiddelsvertrouwde plekje aan de steiger van houtzaagmolenHet Jonge Schaap.

Ron en Margina

Tijdens het afgelopen vaarseizoen vond, in de maand

augustus, een gecombineerde controle plaats op de

Gouwzee en in de havens van Volendam, Edam,

Monnickendam, Katwoude en Marken.

Aan de controle werd meegedaan door de lokale politie,

politiemedewerkers van de Landelijke Eenheid, het

agentschap Telecom en de Belastingdienst.

In totaal werden vierentwintig vaartuigen gecontroleerd.

Dit leverde voor de politie drie overtredingen op,

namelijk het niet gebruiken van de dodemansknop,

het niet aanwezig hebben van een reddingsvest en een

registratienummer voor snelle motorboten.

Het agentschap Telecom bekeurde zes schippers wegens

het niet in orde hebben van ATIS en/of AIS

(Automatic Transmitter Identification System en

Automatic Identification System).

De belastingdienst voerde zeventien controles uit,

waarbij in twee gevallen een aanvullend onderzoek

wordt uitgevoerd.

Wegens de harde wind (windkracht 6 tot 7), waren er

weinig schepen op de Gouwzee. De controles

concentreerden zich dan ook in de jachthavens.

Gelezen op de politiesite.

nummer van Botternuuws.

Vul het formulier in op onze website!

n dezea n v ien ue wdr so brw ied fi ?L

Bezoek ook eens onzewebsite!

www.volendammerbotters.nl

Het eerste Nederlandse Kapioenschapvoor de Zeilende Visserij

De Sponsor

Sponsoren zijn belangrijkvoor onze vereniging.

In deze rubriek maak je kennis metéén van onze sponsoren.

Machinewerkplaats J. Steur B.V.al jarenlang betrokken bij

behoud van de Volendammer kwakken

pagina 7

Op 3 en 4 oktober jl. werd voor de eerste keer het NK Zeilende Visserij gehouden.Botters uit o.a. Elburg, Spakenburg, Hoorn en Huizen hadden zich ingeschreven voor het evenement. Donderdagavond kwamen ze de haven van Volendam binnenvaren. Ook de Volendammer kwakken waren van de partij.

Vrijdagmorgen om 09.00 uur was het palaver in de afslag en werd de te varen wedstrijd toegelicht.In de ochtend een snelheidswedstrijd met een olympische driehoeksbaan pal voor de kust, zodat het vanaf de kade goed was waar te nemen. In de middag was het de bedoeling om dobbers zeilende weg op te vissen. Er was niet veel wind en in de middag werd besloten de 2e wedstrijd af te gelasten.'s Avonds om 19.00 uur was er een schippersmaaltijd in restaurant de Dijk. Hier werd onder het genot van een hapje en een drankje het visserslatijn geoefend.

Zaterdagmorgen stond er een mooi windje, windkracht 4-5. En werd tijdens het palaver aangegeven dat, als er voldoende tijd was, er wellicht 3 wedstrijden gevaren konden worden. De eerste wedstrijd verliep voorspoedig en werd er vlot gefinisht. Het dobbervissen bleek voor velen toch moeilijker als gedacht en nam meer tijd in beslag, waardoor de 3e wedstrijd niet kon worden gevaren.De VD153 van Hans Bootsma werd de uiteindelijke winnaar. De bemanning van de VD84, VD172 en VD241 kan terugkijken op een geslaagd kampioenschap.

Hopelijk wordt het een jaarlijks terugkerend evenement. Vereniging Behoud de Volendammer Botters zal er in ieder geval graag zijn medewerking weer aan verlenen.

De familie Steur is al vanaf het begin betrokken bij hetreilen en zeilen van de kwakken.

Het begon bij de restauratie van de VD 172, waarbijJaap Steur (stok) al het ijzerwerk verzorgde en daarbijaltijd een beroep kon doen op de werkplaats van zijnbroer Jan Steur (’t mannetje). Vele uren zijn daarmeegemoeid geweest.

Ook bij Jack en Jeroen kunnen we terecht als er weereens roestvrij staal of maatwerk nodig is voor éénvan de kwakken, die de vereniging in beheer heeft.

Jack, zelf ook een fanatiek zeiler, gaat graag mee aanboord om actief mee te doen aan onder meer dePieperrace. Zeilen met de catamaran heeft voor Jeroen ook geengeheimen.

Het gaat goed met het bedrijf getuige de verhuizingbinnenkort naar een groter pand in Edam.

We hopen natuurlijk ook in de toekomst een beroepop deze sponsoring in natura te kunnen blijven doen.

Hein Molenaar

Jack en Jeroen Steur, de huidige eigenaren van het reedsmeer dan 50 jaar bestaande bedrijf.

Zie voor verdere informatie: http://www.jsteur.nl

pagina 8

V E R E N I G I N G B E H O U D D EV O L E N D A M M E R B O T T E R S

ColofonPostadres Vereniging Behoud de

Volendammer Botters:

Postbus 1511130 AD Volendam

E-mail:

Geïnteresseerd in het huren van een van onze schepen? Stuur een mailtje naar:

Of bel: 06 22 695 733

volendammerkwakken@hotmail.com

volendammerkwakkenvloot@gmail.com

Bezoek ook eens onzewebsite!

www.volendammerbotters.nl

Schippersjargon

Activiteiten 2014-2015

Kerstborrel:zaterdagmiddag 20 decemberin `t Hok vanaf 13:00 uur.

Nieuwjaarsreceptie:zaterdagmiddag 10 januari 2015vanaf 15:00 uur in `t Hok.

Jaarvergadering:Vrijdagavond 6 maart bijSmit Bokkum. om 20:00 uur.

Woensdagavond / zaterdagochtend:Klussen in de loods.

Op het Alkmaardermeer ging het er ruig aan toe!Zo moet het zwaard dus niet.

De VD 241 tijdens de Muiderhardzeildagen van 2014....................!

Het zwaardEen botter is een platbodem. Zij heeft geen kiel, zodat ze beter weg kankomen op de ondiepe Hollandse binnenwateren. Zij heeft wel twee zwaarden, die dus eigenlijk de kiel van het schip zijn.Het zwaard geeft extra weerstand aan het schip in het water. Daardoor wordt het schip minder makkelijk opzij gezet door de wind. De windkracht wordt effectiever omgezet in een voorwaartse beweging.De stand van het zwaard is afhankelijk van drie dingen:- de koers ten opzichte van de wind- windkracht- waterdiepteHet zwaard mag nooit helemaal verticaal staan of naar voren wijzen.Het moet altijd iets achteruit blijven wijzen om te garanderen dat hetomhoog scharniert, zodra het de bodem raakt.