DEUGT DE JEUGD?nummer 1, januari 2014

nieuwsbrief jongerenwerk Slochteren

jongerenwerk.slochteren @JongSlochteren

‘Ik verbaas me er vaak over dat mijn kinderen wel leren rekenen en lezen maar dat het vak leren leven niet bestaat. Wie echt geleerd heeft wat respect betekent of hoe om te gaan met emoties en agressie is beter voorbereid op het echte leven.’

Rob Oudkerk, voormalig Tweede Kamerlid

Om te leren leven is ruimte nodig. Ruimte om te oefenen. Ruimte om te staan en ruimte om anders te mogen zijn. In die ruimte krijgt de jeugd zijn vak ‘leven’. Ontnemen wij die ruimte dan gaat het hard achteruit met onze jeugd! Dat betekent dat we samen moeten werken om die ruimte te behouden. Met vallen en opstaan, maar samen!

Het jongerenwerk helpt, ondersteunt, adviseert, verbindt en begrenst. Als jongerenwerker zie je dan ook de meest vervelende dingen maar, zie je ook de mooie acties. Het zou goed zijn wanneer deze nieuwsbrief jongeren en ouderen, verenigingen, organisaties, ouders en omwonenden verbindt. Om samen die ruimte te kunnen bewaken, van elkaar

te kunnen leren, samen te werken, kennis te maken met elkaar etcetera. Dat alles met maar één doel: een ruime voldoende op het vak ‘leven’.

In deze uitgave laten we mensen en activiteiten zien die bewijzen dat jongeren graag meedenken, mee helpen en meedoen! Uiteindelijk moet het een nieuwsbulletin worden voor jongeren, over jongeren en met jongeren. Heb je een leuk idee, wil je op een of andere

manier iets of iemand in de spotlight zetten, heb je een vraag, wil je meer informatie over een bepaald thema, heb je leuke foto’s…… ik hoor het graag.

Neem de ruimte die je wordt gegeven.

2- Gwendolyn

He?! Wat?! Hoezo? Oh ja?!

3- Jong en Oud werken samen voor

saamhorigheid in Slochteren!

4- Over(-)last; de straat als leerschool

TRAXX

5- Jong & Oud

Jong Goud Slochteren

6- Interview

Roelof van Houten (en Rob)

In dit nummer:

D e gemeente is erg

goed in dingen verbieden. Dingen, ja welke dingen dan. De karren tijdens de feestweek met Normaal mogen niet meer, een voetbalkooi en skatebaan mogen niet worden gerealiseerd en het paasvuur niet te vergeten. Wat zal het volgende zijn dat wordt afgeschaft? Daarnaast worden jongeren overal op aangekeken. Vernielingen, hangen, troep achterlaten enzovoort. Dit zegt echter niet dat alle jongeren zo zijn! Ook jongeren doen goede dingen, zoals het geven van sporttrainingen, vrijwilliger zijn, opleiding volgen en noem maar op. Deze kant zien de mensen vaak niet. Met mensen wordt de gemeente bedoeld, maar ook de oudere generatie onder ons. Wat zouden jongeren moeten doen om zich te bewijzen bij de oudere mensen? Moeten zij zich eigenlijk wel bewijzen? De oudere mensen zijn toch ook allemaal jong geweest? De tijden zijn nu eenmaal veranderd en het is niet meer zo als vroeger, wat men altijd zegt. Maar daar kan de jeugd toch niets aan doen? Vroeger was het zo dat de jongens en meisjes meer apart van elkaar waren, jongens en meisjes waren minder brutaal en deden beter hun best op school. En tegenwoordig hoor je juist tegenovergestelde verhalen. Jongeren zijn brutaal, doen alleen maar leuke dingen, kopen chips en drinken in de winkel en doen weinig voor school. Maar waren de regels vroeger te streng of is het nu te soepel?

Om even terug te komen op het begin,

de karren tijdens Normaal. De burgemeester, die elke dag op z’n kantoor zit, kwam met dit nieuws naar buiten. Natuurlijk werd iedereen ook boos op hem, want hij is immers degene die dit soort beslissingen moet nemen. Maar wat vindt de burgemeester daar zelf van? Dat weten we eigenlijk niet. Ik geef toe, jongeren hebben best een grote mond en doen best eens dingen die niet mogen. Maar dit werd toch vroeger ook gedaan? Vroeger ging men ook wel eens tegen de leraar in of gaf iemand een stomp. Er zijn nu ook jongeren die een grote mond hebben, maar tegelijk ook heel goed zijn voor de medemens. De oudere mensen zouden hun beeld over jongeren een beetje moeten bijstellen. Als wij als jongeren nu eens iets samen konden gaan doen met een groep ouderen, zouden wij onze goede kanten ook eens kunnen laten zien. Want wat vinden ouderen eigenlijk goede kanten van de jeugd van tegenwoordig?

Wat is het ook allemaal belachelijk in die dorpen. Er mag ook helemaal niks. Jongeren worden overal weggestuurd en kunnen weinig goed doen. Resultaat daarvan is dat er ook nog activiteiten worden afgeschaft, waardoor de jeugd nog meer gaat hangen op plekken waar dit eigenlijk niet mag of kan. Wat wil iedereen nu eigenlijk? Kunnen jongeren en ouderen ook samen ergens aan werken, zodat het beeld tegenover elkaar wat wordt bijgesteld?

29 november 2013 werd in het Ufkenshuis te Siddeburen

het project (mis)communicatie door het Eemsdeltacollege

Siddeburen afgesloten met een voorstelling. Door gebruik te maken van verschillende thema’s moesten de leerlingen

laten zien hoe belangrijk hun thema is voor duidelijke communicatie. De thema’s waren onder andere: muziek, cabaret, foto, film, schmink, dans en presentatie. Vanuit

de gemeente mocht de jongerenwerker in de jury zitten. Zes winnaars gaan binnenkort naar RTV Noord om te kijken achter de schermen. Voor meer foto’s zie www.jonginslochteren.nl

He?! Wat?! Hoezo? Oh ja?!

2

COLUMN

Werkgroep muziek

3

Jong en Oud werken samen voor saamhorigheid in Slochteren! Jongeren in Slochteren zijn al jaren bezig om een “plek” voor zichzelf te krijgen. Ze vielen van de ene teleurstelling in de andere, hangen nu nog steeds op straat wat af en toe voor overlast zorgt.De Dorpsvereniging Slochteren besloot om de jongeren te gaan helpen en ging met de jeugd in gesprek. Vlak voor de zomervakantie 2013 gingen jong en oud met elkaar om tafel. Hieruit kwam het project “Jong en Oud in Slochteren,” met als doel het dichter bij elkaar brengen van jongeren en ouderen, zodat er meer wederzijds respect komt en dus meer saamhorigheid binnen het dorp.Er werden drie werkgroepjes gevormd die alle drie met een project aan de slag gingen. Ieder groepje bestaat uit een jongere en een oudere. Het eerste werkgroepje boog zich over het realiseren van een pannakooi, waar onder de jongeren veel vraag naar is. De jongeren gaven aan behoefte te hebben aan een plek waar ze ongestoord konden voetballen. Binnenkort wordt een plan aan de gemeente aangeboden. Ze zijn ook begonnen met geldinzamelingsacties om de pannakooi te financieren. Zo stonden jongeren met een stand op de Jaarmarkt van Slochteren, waar ze geld inzamelden met zelfgebakken cupcakejes en suikerspinnen. Ze hebben maar liefst een bedrag van 200 euro opgehaald! Op deze manier hebben ze het dorp kennis laten maken met het project en hebben ze zichzelf op een positieve manier gepresenteerd.Het tweede werkgroepje wil jongeren gaan helpen bij het vinden van een stageplek. Dit door

middel van trainingen en (sollicitatie)cursussen door ervaringsdeskundigen uit eigen omgeving. Ze hopen hiermee volgend voorjaar van start te kunnen gaan. Het laatste werkgroepje heeft de bedoeling om meer activiteiten voor en door jongeren te organiseren. Zo zullen er twee jongeren plaatsnemen

in de organisatie van de Slochterhavendag, zodat

dit echt een dorpsfeest wordt voor jong en

oud. Daarnaast was er op zaterdag 9

november een SMS-speurtocht

voor jongeren in Slochteren. Ook zal deze werkgroep helpen bij het organiseren van geldinzamelingsacties voor de pannakooi.

Graag wil ik mezelf, als een van de

initiatiefnemers van dit project, kort voorstellen.

Ik ben Fransien Haagsma, 27 jaar oud en ik woon met mijn gezin nu 4 jaar in Slochteren. In maart van dit jaar ben ik bestuurslid geworden van de Dorpsvereniging, met de bedoeling om wat voor en met de jongeren in Slochteren te gaan organiseren. In mijn eigen jeugd heb ik ook veel vrijwilligerswerk gedaan voor en met jongeren en ik vond dat toen al erg leuk om te doen. Ik ben erg trots op dit project, de inzet van de jongeren en op de resultaten die we in korte tijd al hebben behaald. Ik heb

erg veel zin in alles wat nog komen gaat en ik heb het gevoel dat ons nog een boel te wachten staat.

Kortom, er is al een heleboel gebeurd, maar we zijn er nog lang niet! Het project zit nog in de

beginfase en het kost veel tijd om alles in gang te zetten. Eén ding is zeker, voor de jongeren

in Slochteren zal het er binnenkort niet meer saai zijn. En dat allemaal dankzij henzelf!

4

over(-)last; DE straat als leerschoolBegin december is er een grote bijeenkomst geweest in jeugdhonk de Schans omdat er overlast zou zijn van een groep jongeren die staan op het plein achter het Lougpadje.Aanwezig waren veel jongeren, omwonenden, Dorpsbelangen Siddeburen, de wijkagent, bestuur van de jeugdsoos en vanuit de gemeente de ambtenaar openbare orde en veiligheid en de jongerenwerker.

Uitgangspunt was om samen te komen tot een goede oplossing. Omwonenden en jongeren waren het er al snel over eens: er zijn momenten dat het een stuk rustiger kan en dat er dus overlast is.Afspraken waren snel gemaakt en ook werden er al ideeën genoemd die we na de feestdagen eens gaan bekijken. De jongeren gaven aan dat de groep soms best groot is omdat iedereen vrienden meeneemt. De groep wordt steeds groter. Voor de jongeren gezelliger maar als je er vlakbij woont kan dat erg vervelend zijn. Nu iedereen elkaar gezien heeft en kennis met elkaar heeft gemaakt hopen we dat de contacten sneller worden gelegd, ook in de avonduren en dat er meer begrip is voor elkaar.

Het was goed om te zien dat omwonenden het lef hebben om te komen en te zeggen waar ze last van hebben. Vaak wordt gedacht dat jongeren wraak nemen en durven mensen niet te melden. In de praktijk is dat bijna nooit zo en dus ook nu niet. Ook goed om te zien dat er zoveel jongeren waren. Blijkbaar erkennen ze de last

en willen ze graag meedenken aan een oplossing. Als deze twee groepen bij elkaar zitten dan kan het toch niet meer mis gaan! Of wel?

De komende weken is het doel om in contact te blijven met elkaar en te blijven aangeven wanneer er overlast is. En daar waar nodig de mensen te benaderen die kunnen helpen.

Theater groep TRAXX speelde 20 november in de Kandelaarkerk te Schildwolde een waargebeurd verhaal na. Het verhaal ging over twee jongens en één meisje. De drie zijn echte vrienden en zijn altijd samen. Ze leven het leven

zoals velen dat doen. Alleen overlijdt één van de drie door dronken op een brommer te rijden. De avond stond in het teken van jongeren, alcohol en verkeer. Gesproken werd er met jongeren over dit onderwerp en er werd met speciale brillen dronken situaties nagespeeld. Veel jongeren waren aanwezig en hebben genoten van een leuke avond.

Enkele reacties:“Ze kunnen heel goed spelen! En het gaf goed weer hoe het vaak op feestjes gaat.”“Ze lieten goed zien hoe jeugd nu is.”“Leerzaam en leuk.”“Mooi dat ze ons erbij willen betrekken tijdens het toneelstuk en naar onze situatie vroegen.”

TRAXX

Basketballen met ‘dronkenmansbrillen’

5

Wat begin 2013 begon als een idee, is inmiddels uitgegroeid tot een groep jongeren uit de gemeente Slochteren die samen de schouders er

onder zetten met een gezamenlijk doel: het beeld van de jongeren over de gemeente verbeteren, en andersom.

Deze twaalf jongeren, die langs de zijlijn aangemoedigd worden door de jongerenwerker Roelof van Houten, zijn het afgelopen jaar vooral bezig geweest om contacten te leggen en regels op te stellen. Zij werden hierbij geholpen door het CMO, een organisatie die beginnende verenigingen of groepen helpt met opstarten. Samen met het CMO hebben deze jongeren een convenant opgesteld. Dit convenant hebben zij halverwege november in stijl aangeboden aan burgemeester Geert-Jan ten Brink, wethouder Gea Huizing en beleidsmedewerkster Klarinde Bosman.

In 2014 gaan zij aan de slag om activiteiten te organiseren, zodat alle jongeren in de gemeente plezier hebben en houden. Bijvoorbeeld een non-alcohol cocktailparty of een cursus zelfverdediging..

Ben je benieuwd naar de activiteiten die ze willen gaan organiseren, of wil je meer

weten van de jongerenraad?

Kijk dan eens op www.jonginslochteren.nl, of vraag Roelof van Houten! (Of natuurlijk iemand van de jongerenraad die je kent.)

De SMS Speurtocht die georganiseerd is door Jong & Oud (in Slochteren) was een groot succes, al was het regenachtig weer. Maar natuurlijk kan een paraplu geen kwaad! Eerst vertelde Fransien Haagsma wat de bedoeling was en dat er een verhaal werd geschreven over Broer en Zus, die Roelof van Houten had voorgedragen aan de deelnemers. Het verhaal speelde zich gedeeltelijk af in de Baggerputten en daar werd uiteraard de SMS Speurtocht ook gehouden. De groepjes gingen ongeveer om de vijftien minuten op pad. Je werd met je groepje per auto naar de Baggerputten gebracht. Je kwam om de zoveel meter een vraag tegen en het antwoord moest gestuurd worden naar Fransien of Roelof per telefoon. Vervolgens kreeg je een antwoord terug van één van hen welke kant je op moest lopen voor de volgende vraag. Veel vragen gingen over het verhaal van Broer en Zus, maar ook waren er andere vragen. De speurtocht werd gehouden in het donker, dus moest je een zaklamp meenemen. Was je alsnog bang in het donker? Dan kon je bijvoorbeeld gaan zingen onder de paraplu! Het was wel een enorme modderpoel geworden door de regen, maar met voldoende licht was er niks aan de hand. De gezelligheid ging gewoon door! Bij één van de laatste vragen werden de laatste groepjes opgehaald met de auto’s en werden we teruggebracht naar cafetaria “De Driesprong”. Een hapje en een drankje kwam van toepassing, maar niet te vergeten de uitreiking van de prijs voor de winnaar van de SMS speurtocht. Gek genoeg hadden alle groepjes twee fouten, dus werd er nog één laatste vraag gesteld. Groepje 3 had de vraag goed beantwoord en hadden ze de SMS - speurtocht gewonnen. Gefeliciteerd, Danique Dijkstra, Annelieke Kettler, Bert Drent en Ruben v/d Meulen! De SMS - Speurtocht was een succesvolle activiteit in Slochteren. Volgend jaar weer?

JONG GOUD SLOCHTEREN

JONG & OUD

Genieten onder de paraplu

6

In elke nieuwsbrief willen we graag iemand interviewen die iets met jeugd te maken heeft. In deze eerste uitgave ben ik zelf de geïnterviewde. Ik zal voor de volgende keer iemand anders zelf interviewen. Diegene zal dan op zijn / haar beurt weer iemand anders interviewen.Zo krijgen we een mooi overzicht van mensen die iets met jongeren hebben of die iets met jongeren doen. Iedereen die interviewt bepaalt zelf hoe hij / zij dat doet.Deel1 gaat over mij en delinquente jongeren. Ik ben geïnterviewd door Jennifer Wijninga en Ellen Zuidinga

Op donderdag 12 december 2013 zijn Ellen en Jennifer in gesprek gegaan met jongerenwerker Roelof van Houten.

Manier van werkenOp de vraag wat de manier van werken is binnen de gemeente en wat jouw eigen manier van werken is, antwoordde Roelof als volgt: De gemeente Slochteren vindt jeugd belangrijk. Hangjeugd in de gemeente Slochteren mag, dit vinden we prima, dit hoort bij de jeugd en hier doen we niets mee. Wat ik wel doe is dat ik naar de jongeren toe ga en een praatje maak, contact zoeken.

Wanneer er overlast is, criminele dingen gebeuren, dan komt de gemeente in actie. Wat wij doen om jongeren niet te laten afglijden naar het criminele/delinquente pad: we bieden de jongeren de ruimte om te zijn wie ze zijn, tot een bepaalde grens. Is dit nog net niet het overlastgevende / criminele pad, dan grijpen we in. We gaan intensief in gesprek met jongeren. Het gaat ons er dan om, om erachter te komen wat jongeren nodig hebben om die laatste stap (naar het criminele/delinquente pad) niet te zetten. Onze ‘hulp’ is preventief en goed bedoeld.

Ik laat de jongeren vooral zelf met ideeën en oplossingen komen en ik werk outreachend. Ik stap op jongeren af en vind het leuk om de positieve kant van jongeren te benadrukken. Ik richt me veel op projecten die jongeren verzinnen.

Werkt deze manier?In Slochteren hebben we een jaar geleden last gehad van een overlastgevende groep. Deze groep hebben we als groep aangesproken maar ook elke jongere appart samen met zijn / haar ouders.Na de individuele gesprekken hebben we mensen bij elkaar gebracht. Zowel de jongeren die overlast veroorzaakten, als de mensen die een klacht hebben ingediend. De burgemeester zat bij dit gesprek. Een oplossing die de jeugd in deze situatie heeft aangedragen is om een plek te creëren waar ze kunnen ‘hangen’. Ze zijn toen met een plan gekomen en hebben geld ingezameld. Het stuk overlast heeft zich toen vertaald naar zich inzetten voor activiteiten om een eigen plek te creëren. Er is tot op heden nog geen melding van overlast weer geweest van deze groep. Door jongeren positief te benaderen en hun een doel te geven, wordt de overlast minder. De jongeren ervaren dan meer steun van anderen om hen heen wat ook positief werkt. Dit speelde al een jaar en deze groep komt nog steeds om de paar weken bij elkaar om plannen te bespreken over nieuwe activiteiten in het dorp.

Acceptatie van jongerenMijn ‘hulp’ wordt altijd geaccepteerd! Ik noem mezelf geen hulpverlener en biedt ook geen hulp. Ik noem het contact. Ik stap op jongeren af, stel mezelf voor en vertel wat ik doe. De jongeren vinden dit altijd prima en accepteren het dat ik erbij kom staan. Ik blijf niet bij ze hangen, maar maak even een praatje en stap dan weer in de auto. Ik denk dat het ook erg uitmaakt hoe je jezelf presenteert bij de jongeren. (het hele interview staat te lezen op www.jonginslochteren.nl onder het kopje vrije tijd)

InterviewRoelof van Houten