Juni 2011

Ds.Henk Poot

Meditatie

'Met heel mijn hart en heel mijn ziel' Jeremia 32:41

Mijn vrouw mocht gisteren invallen op de 'Regenboog'. Ik moet zeggen dat ik dat een prachtige naam vind voor een christelijke school. Blijkbaar gaat achter die naam het verlangen schuil dat hoe verschillend de kinderen ook zijn, ze hier allemaal een plekje kunnen vinden. Welke achtergrond ze ook hebben, wat voor intelligentie en wat voor karakter, de deur staat voor hen open en misschien speelt daarbij de kerkelijk bloedgroep ook wel een rol: Gereformeerd, Vrijgemaakt,Bapist, Hervormd of Rooms-katholiek. Samen vormen de kinderen één groot en mooi pallet van kleuren. Pas nog verscheen de regenboog in volle glorie boven ons Groningse land. Onze kinderen die na het eten nog even buiten aan het spelen waren, kwamen opgetogen en opgewonden binnen vertellen wat zij zagen en hoe mooi de boog was. Weet u wat me wel eens is opgevallen: De kleuren in Gods natuur vloeken niet! Als ik naar buiten kijk zie ik de groene velden met koren dat staat te rijpen, daarnaast staan de aardappels in bloei, in de verte tekent zich een lange bomenrij af aan de horizon met weer andere kleuren en daarboven de blauw-grijze luchten aan de hemel. En het past allemaal! Soms echter is de Regenboog een nietszeggende naam en verhult zij alleen maar de verdrietige en enorme verdeeldheid die er in de kerken is. Je kunt dat met een duur woord pluriformiteit noemen en met gevoel voor poëzie kun je dan verwijzen naar de kleuren van de regenboog, maar als je eerlijk bent is het toch gewoon triest. Kerkmensen verschillen als het gaat om de inhoud van het heil, de toekomst, de sacramenten, de liederen die gezongen moeten worden, de ambten, het gezag van de bijbel en zeker als het gaat om Israël. Als er iets verdeelt is het dat wel! Met het onderwerp Israël moet je voorzichtig zijn. Als in mijn christelijke avondkrant een artikel over Israël verschijnt, dan roept dat allerlei felle reacties op, om van het getwitter op internet nog maar te zwijgen. En toch God zelf is daar helemaal niet zo verdeeld over! Neem nu Jeremia 32, een prachtige profetie. Daar staat geschreven dat de Here de kinderen van Israël zal thuisbrengen uit alle landen. Dus niet alleen uit het Babel van de ballingschap in Jeremia's tijd. Het gaat veel verder. Er staat vervolgens dat God hen dan in het land veilig zal doen wonen. Geen verschrikking, geen bedreiging en geen terreur, maar volkomen veiligheid, door God bewerkt. En dan gaat de profetie verder met te zeggen dat er in die tijd een enorme verbondenheid zal zijn tussen God en Israël:'zij zullen mij tot een volk zijn en

Ik zal hen tot een God zijn.' Er zal ook eenheid zijn binnen het volk zelf: Zij zullen één hart hebben en één weg, lees ik. Er zal dus, zeg maar, rust zijn in de Knesset. En dan niet omdat er eindelijk consensus is over bepaalde plannen of instemming met een bepaalde politiek. Dat zou op zichzelf al een wonder zijn, maar er is eenheid omdat zij allen God vrezen. Daar komt die overeenstemming dus vandaan. En niet alleen in het parlement, maar ook in de gezinnen en in de families: Ook de kinderen, ook de jeugd zal vol zijn van de eerbied voor God. Wat een visioen! En dat allemaal gedragen door een nieuw en eeuwig verbond van God (vers 40). Let wel, een eenzijdig verbond van God, want als er dan staat dat God zich niet meer van Israël zal afkeren en Israël niet meer van God zal afwijken, is dat niet een nieuwe wind die door Israël waait, het is Gods Geest zelf die het leven van zijn volk binnenstroomt. En dan sluit de profetie af met de tere verzekering dat God zich over zijn volk zal verblijden. Met andere woorden: God geeft niet alleen maar een bepaalde verlossing voor Israël, waarmee een stuk heilsgeschiedenis in vervulling gaat. Er is emotie en passie, in de hemel. God is verheugd, God geniet ervan! En dan: 'En Ik zal hen voorgoed in dit land planten met heel mijn hart en heel mijn ziel.' Dit is de enige plaats in heel de bijbel waar dit zo staat! Je zou het verwachten misschien in de kern van het evangelie, je zou denken: Dat moet wel het onderschrift zijn bij de opstanding of bij de uitstorting van de Geest op Pinksteren of bij de overwinning op de vorst van de duisternis. En natuurlijk, ik ben ervan overtuigd dat God ook daar handelt met heel zijn hart en met heel zijn ziel, maar het staat hier, in Jeremia 32:41, als het erom gaat dat God zijn volk Israël thuisbrengt en wortelt in de aarde van het beloofde land. Dat doet God met alles wat in Hem is. Nu, als dat nu zo is en als het ook zo is dat de gemeente van Christus leeft door de Geest van deze God, dan kan ik er eerlijk gezegd niet bij dat het onderwerp Israël verdeeldheid brengt. Als we nu toch één van hart zijn en één weg hebben, zoals er staat, dan roept de zaak van Israël passie op, blijdschap en heilige emotie. Nu is de regenboog oorspronkelijk helemaal geen symbool van kerkelijke veelkleurigheid, het is het teken van de trouw van God. Ik hoop dat ook dat de echte reden is geweest om deze naam aan die basisschool in Uithuizen te geven. Dat de kinderen overal vandaan komen is mooi, maar veel mooier nog is dat de kleuren van Gods trouw als het ware gebogen zijn over al die klaslokalen met leerlingen en hun meesters en juffen. En ik moet zeggen: Als we dat ook als christenen beseffen, dat de trouw van God over ons is uitgestrekt en dat die trouw juist ook geopenbaard wordt in de geschiedenis van Israël en in de terugkeer van het Joodse volk naar het land, dan groeit er ook in de kerk een stuk eenheid. En het mooie is: Ik ontdek dat ook in het bezig zijn met het werk voor Christenen voor Israël en CFOIC. Mensen zijn verschillend: We zijn oud-gereformeerd en vrijgemaakt, hervormd en baptist, Rooms-Katholiek of Pinkstergelovige en toch....Het is alsof de intensie waarmee God toegewend is naar Israël, zijn 'Gehele hart en zijn gehele ziel' juist in het omgaan met Israël op ons afstraalt. Israël scheidt ons niet en brengt ons niet in verwarring, het brengt ons samen, waarbij we allemaal iets mogen zien en inbrengen van de enorme veelkleurigheid van Gods wijsheid en liefde.

Over muren gesproken De grote muur van Marokko is 2720 km lang en bedoeld om vijandige aanvallen van Polisario af te weren. India heeft een muur van 3300 km lang om zich in de provincie Kashmir af te scheiden van Pakistan. Pakistan zelf heeft een afscheiding met Afghanistan van 2400 km land. Saoedi-Arabië heeft er een gebouwd ter bescherming van infiltratie vanuit Yemen. Het zelfde land bouwt ook een muur bij de grens met Irak. Thailand heeft een muur gebouwd om moslimterroristen tegen te houden uit het naburige Maleisië. Turkije heeft een muur op Cyprus en Noord-Ierland heeft er een die door Belfast loopt, Spanje heeft er een gebouwd om illegale immigranten uit Noord-Afrika tegen te houden en om dezelfde reden heeft de Verenigde Staten een muur aan de grens met Mexico. Israël heeft er dus ook één, volgens mij de meest bekende en die heeft ervoor gezorgd dat het aantal doden door terroristische aanvallen tussen 2002 en 2008 van 451 verminderd is tot 7. Of we er blij mee zijn? Aan de ene kant dus wel, maar meer dan een noodzakelijk kwaad is het niet en laten we ook niet vergeten dat, dat ding grote delen van Judea en Samaria afzondert van de rest van het land. Maar wat mijn punt hier is, is dat de wereld volgens mij maar 1 muur kent en dat is die in Israël en dat is merkwaardig.

Die ene straat in Hebron Als je in de gelegenheid bent om Hebron te bezoeken is de spelonk van Machpela een van de eerste dingen om te zien. Het is in feite het eerste stukje van het Beloofde Land dat door Israël in bezit is gekregen. Vandaar kun je doorreizen naar het centrum van de stad, waar David ooit koning was. De oude Joodse wijk, die in 1929 werd verlaten nadat een groot deel van de inwoners werd vermoord, is na de Iom Kippur oorlog weer in bezit genomen. Er woont een kleine Joodse gemeenschap die de eeuwenoude traditie van Joodse aanwezigheid voortzet. De huizen zijn gerestaureerd, er is een kinderspeelplaats en de oude synagoge, die tijdens de Jordaanse bezetting veranderd was in een openbaar toilet is weer in ere hersteld. Wie er komt, ademt de sfeer van het conflict in. Israëlische mililtairen doen hun patrouille, waarnemers van de VN lopen er rond met camera's om elke schermutseling op beeld vast te leggen en wat opvalt zijn de talloze bussen die op ramptoerisme komen. Hier kan de wereld immers getuige zijn van de 'misdadige koloniale bezetting van de Joodse staat.' Als voorbeeld daarvan is een straat die door het centrum loopt en die alleen voor de Joodse inwoners toegankelijk is. Nu is daar verzet tegen gekomen en Arabieren hebben een verzoekschrift ingediend bij het Hooggerechtshof in Israël om daar een einde aan te maken. De 'Koning Davidstraat' , die de Arabieren de straat van de martelaren noemen moet open! Na zeven jaar van procederen is het verzoek afgewezen, omdat het gevaar voor terroristische aanvallen op de Joodse enclave te groot is. Daar is veel tamtam over gekomen. Protesten werden georganiseerd met rellen en het voortdurend gescandeer van de leuze dat Hebron Palestijns is.

Het is goed om aan te tekenen dat de straat was voor iedereen toegankelijk was tot het begin van de Intifada in 2000, toen honderden aanvallen werden uitgevoerd in Hebron. Degene die de rechtzaak begonnen, vergaten te vermelden dat de rest van de stad, 97 procent voor Joden ontoegankelijk is!

Judea en Samaria, het hartland van Israël Waarom?

1. Omdat daar 90% van alle Bijbelse plaatsen liggen die in het Oude Testament van belang zijn. Om er een paar te noemen: Gilgal, Bethel, Shilo, Hebron en de Ebal en de Gerizim 2. Omdat het, het erfdeel is van de gelovige verspieders Jozua en Kaleb 3. Omdat het de plaats is waar Abraham en de andere aartsvaders leefden. 4. Omdat daar de profeten Elia, Elisa, Amos en Hosea woonden. 5. Omdat God daar aan Abraham het land toonden en hij daar voor de eerste keer voor de Here een altaar bouwde. 6. Omdat daar het graf van de aartsvaders en aartsmoeders is en het graf van Jozef. 7. Omdat God dit deel aan Israël heeft toegebracht na een oorlog die de vernietiging van heel Israël op het oog had. 8. Omdat de Joden die daar wonen zich funderen op het Woord van God. 9. Omdat dit de bergen van Israël zijn waar de Messias zijn volk zal weiden. 10. En gewoon omdat dit centrum van het land meer als Tel Aviv of Haifa Israël verbindt met haar bijbelse verleden en profetische toekomst.

Project van de Maand

'Het Zomet-Instituut' van Rabbijn Rosen

'Terug naar de Bijbel' Dit keer vraag ik uw aandacht voor een bijzonder en nieuw project. Bijzonder is het omdat het alles te maken heeft met hoe het Joodse volk probeert trouw te zijn aan de geboden van God. Hoe vertaal je wat God gevraagd heeft in een moderne samenleving. Hoe houd je bij voorbeeld de Sabbat in een wereld die zo veel moderner is als die uit de tijd van de Bijbel. Andere vragen die opkomen hebben meer te maken met de enorme ontwikkeling van de medische wetenschap: Hoe ga je als gelovige om met orgaantransplantaties, wat kun je wel en niet doen als je geen kinderen kunt krijgen, hoe staat de bijbel tegenover het begin en het einde van het leven? Kun je gebruikmaken van experimenten met proefdieren? Het 'Zomet-instituut' dat zich met deze vragen bezig houdt met een team van bijbelgeleerden en wetenschappers bevindt zich in Alon Shvut, een van de dorpen in Gush Etzion, in het noorden van Judea. Het behoort tot de cluster van dorpen die vlak voor 1948 verwoest werden en na 1967 weer werden opgebouwd. Rabbi Rosen geeft leiding aan het instituut en heeft onze hulp gevraagd, niet alleen bij de ondersteuning van de uitgave van zijn blad

"Tchumin'(Grenzen), maar ook bij de inrichting van een bezoekerscentrum, waar Joden uit heel Israël geholpen worden om de schoonheid en de kracht van de Bijbel opnieuw te leren ontdekken voor het leven van deze tijd. Ik ben me ervan bewust dat de vragen die Rabbijn Rosen stelt ook vragen zijn waar wij mee bezig zijn, maar het bijzondere is ook dat wij op deze manier mogen helpen om Israëli's die vervreemd zijn van het Woord van God terug te brengen tot het geheim van het volk van Israël. Ik ontmoette Rabbijn Rosen in maart bij de presentatie van het boek 'Judea en Samaria' in een periode waarin de discussie of Joden de uitgestoken hand van christenen wel moeten aannemen. Ik was blij om te merken dat hij ons liefde voor Israël verstaat en ik denk dat een bijdrage aan zijn werk eens te meer kan laten zien hoe wij Gods uitverkoren volk op ons hart dragen.

Israël                                Hart

Land

Uw Giften in de maanden maart, april en mei In de afgelopen maanden kwam bijna € 9000 binnen voor de ondersteuning aan projecten in Judea, Samaria en de Jordaanvallei. We hebben de volgende donaties kunnen doorzenden: Bat Ayin 500 Dorp, ten zuiden van Jeruzalem, laatste halteplaats van de pelgrims die opgingen naar de tempel. Bijdrage aan kost en inwoning van Breslauer studenten van Rabbijn Nathan Greenberg Beit Yatir 500 Dorp in de bergen van Hebron, wordt gesteund door een familie-werkgroep uit Nijkerk en Wijnjewoude, speelplaats voor Tieners Efrath 500 Hulp aan arme gezinnen via voedselbank en winkel voor tweedehandskleding. Gush Katif (Job Katif) 2000 Fonds om mensen uit het voormalige Gush Katif weer aan het werk te krijgen met kleine projecten zoals winkeltjes. Itamar 2000 Ondersteuning programma voor probleemjongeren om hen een opleiding te geven met sociaal-psychologisch steun Karnei Shomron 500 Beveiliging en naschoolse opvang kinderen probleemwijk. Nokdim 300

Ten zuiden van Jeruzalem, Speeltuin, gesteund door landelijke werkgroep van vrienden Ofra Lev Benyamin 500 Project voor verstandelijk gehandicapte kinderen. Prioriteit in 2011 Shadmot Mechola 500 Project voor opvang kinderen na schooltijd. Social Fund Yordan Valley 1500 Opvang en begeleiding probleemjongeren in de Jordaanvallei .................................................................................................................. Kedumin 15.000 Gift van Christenen voor Israël, Ondersteuning Ethiopische meisjes op de middelbare school. Barkan Samaria Voedsel Project: $3750 (3 delen) Kochav Yaakov Warme Lunches voor de Middelbare meisjesschool: $ 3750 (3 delen) Reservering Bat Ayin 25 Gush Katif 74,50 Mizpeh Chagit: 145 Neve Zuf: 30 Yakir 165 Sde Bar 74,50 Sussya 25 Algemeen 567,55 U kunt uw giften op deze manier overmaken: Giro 4542 Shalomfonds Christenen voor Israël te Nijkerk o.v.v CFOIC-Hartland: ....(project) of Algemeen ' Dan zult gij het zien en stralen van vreugde; uw hart zal zich ontroerd verruimen, want tot u zal de rijkdom der zee zich wenden, het vermogen der volken zal tot u komen' (Jes.60:5).