Netwerken, speciale uitgave CvI

EMMY BAKKER

Directeur Markiezaat CollegeTitel presentatie: Maintenance-opleidingen in de Valley

1 Hoe bent u in het onderwijs terecht gekomen?

In 1973 heb ik gekozen voor de opleiding Lichamelijke Opvoeding aan de Katholieke Academie te Tilburg en daarna met veel plezier gaan lesgeven.

2 Wat is het verhaal achter uw presentatie?

In 2006 hebben we een Main-tenance Onderwijs Consortium opgericht met 8 partners om aan de vraag naar gekwalificeerd maintenance personeel vanuit de arbeidsmarkt te kunnen beant-woorden. Maintenance Valley is een economisch speerpunt vanuit het programma Pieken in de Delta en heeft uitstekende kansen om uit te groeien tot World Class Maintenance in onze regio ZW Nederland. Met name de cross-sectorale benadering van het vakgebied maintenance geeft de regio enorme ontwikkelmogelijk-heden. Het consortium heeft zich gebogen over de vraag naar human capital en is als zodanig aanspreek-punt voor het bedrijfsleven en samen ontwikkelen we onder vlag van Maintenance University een longitudinaal opleidingenbouw-werk vanaf vmbo-mbo-hbo en universiteit. Daaraan gekoppeld wordt een lectoraat crosssectoraal maintenance ontwikkeld om de kennis te ontwikkelen, te delen en toe te passen in het onderwijs. Ook fundamenteel onderzoek is hierbij van essentieel belang om World Class performance te bieden aan de bedrijven. Samen ontwik-kelen we excellente trainingcentra waar onder een Aviation Academy voor de Luchtvaart MRO. Dit is een unieke samenwerking in

onze regio met vele partijen die zich nu bezig zijn te verenigen in een organisatie als aanspreekpunt voor World Class Maintenance. Hierin werken de 3 O’s intensief samen namelijk de Ondernemers, Onderwijs en de Overheid (lokaal, regionaal en nationaal).

3 Wat wilt u dat er bij de mensen blijft hangen na uw presentatie?

De boodschap is dat onderwijs, bedrijfsleven en overheid nauw met elkaar moeten samen werken wanneer er kansen zijn in de regio. Wat betreft de beroepskolom, deze moet je in zijn geheel doortrekken om (van vmbo t/m universiteit) om goed aan de vraag en ambitie van de regio te kunnen voldoen. Als de ambitie en de wil tot samenwerken er is, kun je bergen verzetten.

4 Hoe staat het met uw netwerk(en)?

Prima, in elke branche hebben wij ons netwerk vanuit de filosofie dat goed beroepsonderwijs alleen vormgegeven kan worden wanneer je intensief met je partners samen-werkt. En daar gaan we vrij ver in.

5 Wat is uw belangrijkste netwerk?

Elk netwerk is belangrijk, maar het meest verstrekkende netwerk, dat zelfs internationaal is, is het maintenance netwerk en specifiek rond de World Class Aviation Academy. De concepten die we daar samen met het bedrijfsleven

en Defensie hebben bedacht heeft internationale aantrekkingskracht van grote OEM’ers die graag willen participeren in dit plan. Hierdoor krijgt zowel de civiele als militaire luchtvaart goed opgeleide en vol-gens de EASA norm gecertificeerde medewerkers.

6 Wat is uw grootste passie naast het onderwijs?

Reizen, ik mag graag in de wereld (met name natuur) rondkijken.

7 Met wie zou u het liefst een goed gesprek willen voeren?

Met Barack Obama. Hoe hij kijkt naar zijn uitdagingen en welke kansen hij ziet in de wereld om een duurzame economie te bewerkstel-ligen.En verder wil ik met iedereen een goed gesprek voeren die positief in het leven staat en geniet van de uitdagingen die het elke keer weer biedt.

8 Met wie zou u een dagje willen ruilen?

Eigenlijk met niemand want ik heb het ontzettend naar mijn zin. Maar als het moet waarschijnlijk met een topsporter, omdat ik enorme bewondering heb voor de discipline en inzet die zij plegen om hun droom waar te maken.

9 Wat wilt u nog meer kwijt?

Ook in het onderwijs kun je onder-nemend zijn en dat wordt door je bedrijfsleven enorm gewaardeerd.

10 Netwerktip voor deelnemers?

Kijk om je heen en luister goed naar je omgeving zodat je de kansen die er zijn goed kunt benutten. Ga samen aan de slag en leef je goed in, in hetgeen de ander beweegt om mee te doen, dan kun je veel meer voor elkaar betekenen en voor elkaar krijgen.

10 vragen met 10 antwoorden van 10 sterke sprekers op de Managementconferentie Netwerken

NetwerkenJ A N U A R I 2 0 0 9

Emmy Bakker, Directeur

Markiezaat College

Frans Bleumer, directeur

Radius College

Jos van Heesen,

Opleidingsmanager Da Vinci

College

Karin Hendrich, Directeur

Onderwijs bij ROC Rivor

Albert Jan Hoeve, manager

Onderwijsontwikkeling

Drenthe College

Toon Rekkers, Docent

Ondernemersvaardigheden

Koning Willem I College

Willem-Jan van Rooijen,

informatiemanager

Wellantcollege

Carlo Segers, directeur

Expertisecentrum

voor Innovatie en

Professionalisering

Marc Veldhoven, voorzitter

CVB ROC De Leijgraaf

Ria Verhoogh, beleids-

adviseur CvB Zadkine

Consortium voor Innovatie • Postbus 122, 5201 AC ’s-Hertogenbosch • Tel. 073 6249622 •

www.cviweb.nl • www.cviweblog.nl/noordwijkerhout • [email protected]

10

SPECIALE UITGAVE TER GELEGENHEID VAN DE MANAGEMENTCONFERENTIE OP 25 EN 26 MAART IN NOORDWIJKERHOUT

D E S P R E K E R S :

FRANS BLEUMER

Directeur Radius College in Breda.Titel presentatie: Sturen, niet volgen: Radius Academie, school voor docenten.

Als een modern soort rattenvanger van

Hamelen verzamelt Frans Bleumer de

buurtkinderen voor het pleinfeest.


Ik heb Economie gestudeerd aan de universiteit van Tilburg. Toen ik in 1988 afstudeerde was er veel werkloosheid. Omdat ik al wat trainingen en cursussen verzorgde bij het FNV dacht ik dat ik het maar eens bij het onderwijs moest proberen. Overigens vond mijn moeder een briefje uit mijn lagere schooltijd waarop ik geschreven had dat ik leraar wilde worden. Ik heb wel altijd gevoel gehad voor onderwijs, maar de echte passie ontstond pas toen ik na een jaar als docent (Hogeschool Rotterdam) me begon af te vragen wat er eigenlijk bij de student bleef hangen. Ze vin-den mijn verhaal wel prima, maar wat hebben ze ervan opgestoken; wat blijft er hangen? Ik heb deze vraag toen ook voorgelegd aan mijn collega’s, zonder een voor mij bevredigend antwoord te krijgen. Ik heb me toen verdiept in onderwijs-kunde, o.a. in de jaren 1990 tot 1992 op de universiteiten van Maastricht en Twente. Ik heb dat doorontwik-keld en vormgegeven binnen de Hogeschool als Hoofd Onderwijs-zaken (1995) bij de afdeling CMV. Daar heb ik vernieuwingsprocessen doorgevoerd op didactisch gebied, de naam Competentiegericht onderwijs deed net zijn intrede. Daarna ben ik in 1998 unitdirecteur van de afdeling Welzijn geworden. Deze afdeling was en is nog steeds een voorloper met betrekking tot de invoering van het CGO. Het gevolg hiervan was dat ik op veel ROC’s ben gevraagd om onze ervaringen te vertellen met de invoering van CGO. Sinds 2005 ben ik directeur van het Radius College, school voor techniek, onderdeel van ROC WestBrabant. Een college met veel niveau 2 opleidingen

en ook hier ben ik bezig met de invoering van het CGO.


In deze presentatie wil ik vertellen hoe ik denk dat de invoering van het CGO aangepakt kan worden en wil ik het verhaal vertellen van de Radius Academie. Het idee achter de Radius Aca-demie is het creëren van een intern netwerk van docenten om te leren. De teams worden gefaseerd geschoold in het concept van CGO. De kracht

van de Radius Academie schuilt er onder meer in dat er in tijd, maar ook fysiek, ruimte is geschapen waar elk team ½ tot 1 dag in de week werkt en leert (van elkaar). In de Radius Academie wordt voor de docenten hetzelfde concept gehanteerd als voor de studenten: Van betekenis-, via toepassings-, naar veranderingsgericht leren. Docenten maken nu zelf het onderwijs, volgens een afgesproken didactisch concept, waarbij zij zich concentreren op de content. Komt het onderwijs toch nog terug bij docenten! Daarvoor was binnen techniek alles van de uitgevers en kenniscentra.


Sturen, niet volgen: geef dus rich-ting aan vernieuwing en doe aan kennismanagement! Zorg dat alles goed vastgelegd wordt, o.a. in data-banken. Vermijd kwetsbaarheid. Zorg ervoor dat met het vertrekken van de oudere docenten niet ook de kennis weg is.


Ik heb een aantal netwerken. In de privé sfeer, zoals het netwerk uit mijn studententijd. Voor mijn werk zit ik in verschillende techniek-

platforms, maar de opbrengst is beperkt. De kennisdeling in een netwerk ontstaat op basis van mensen in het netwerk van wie het gedachtegoed vernieuwingsgericht is en dicht bij het mijne ligt.


Dat is een klein groepje. Sparring-partners in mijn directe omgeving (werk en privé). Zij zijn de mensen die ik bel met nieuwe ideeën, vragen, kwesties. Zij denken mee en ‘tegen’ en dan kan ik weer verder.


Ik heb veel passies o.a. bergwande-len, sport, muziek. Vooral de afwis-seling van al die activiteiten vind ik leuk. Maar mijn grootste passie is klussen. Nu heb ik er helaas te weinig tijd voor. Het liefst doe ik alles zelf in huis. Met alles bedoel ik dus ook alles: metselen, stuken, elektriciteit, gas en water aanleg-gen. Dat is werken met handen en hoofd. Erg ontspannend.Een tweede grote passie is mijn gezin. Met al mijn kinderen deel ik iets. Met de oudste sport, met de tweede muziek en met de jongste klussen.


Met Midas Dekkers. Omdat het een man is met een onorthodoxe stijl, authentiek, een leuke manier van dwars zijn.


Met mijn jongste zoon. Een dagje terug naar het kind in mij. Weer ongecompliceerd genieten.


Ik heb een sterk geloof in wat de jongeren kunnen. Dat zouden meer

mensen moeten hebben.


Netwerken ontstaan gericht: ver-wante geesten zoeken elkaar om nieuwe dingen te leren. Ook binnen mijn functionele netwerken zoek ik naar mensen met gelijksoortige ideeën in hun hoofd. Gelijksoortig is hier niet synoniem aan ‘hetzelfde’. Het zijn die mensen die je inspire-ren, je een switch laten maken of de voor jou ontbrekende schakel in handen hebben.

JOS VAN HEESEN

Opleidingsmanager Da Vinci CollegeTitel presentatie: 101 manieren voor het management om in de puree te geraken.

Waarachtig contact is het fundament

waarop al het leren plaatsvindt.


Er werd vroeger thuis al volop schooltje gespeeld. Ik vond dat geweldig zowel in de rol van “leer-ling” als van “juf”. Spelend leren. Dat is zo gebleven. Ik vind het nog steeds uitdagend om te studeren, nieuwe ervaringen op te doen en ik vind het nog steeds opwindend om trainingen te verzorgen, les te geven, te begeleiden.Voor mij is een baan in het onderwijs een bewuste keuze. De wijze waarop ik zelf les heb gehad is daarbij bepalend geweest. Geïnspireerde docenten die de ruimte gaven om zelfstandig na te denken. Ik heb binnen mijn schoolcarrière en mijn studies veel kansen gekregen en gepakt om het onderste uit de kan te halen. Er was altijd sprake van waarachtig contact en dat is voor mij de stimulans om te leren. Als docent is voor mij het contact met leerlingen het fundament waarop geleerd kan worden. Inmiddels zit ik 25 jaar in het onderwijs en werk momenteel als manager voor het Hbo. Daarnaast verzorg ik zowel intern als extern trainingen en geef supervisie aan collega’s.

Netwerken SPECIALE UITGAVE TER GELEGENHEID VAN DE MANAGEMENTCONFERENTIE OP 25 EN 26 MAART • PAGINA 2


Deze presentatie is tot stand gekomen op basis van supervi-siegesprekken met managers en verschillende trainingen op het terrein van Persoonlijke Effectivi-teit, Teameffectiviteit en Effectief Leiderschap. Zoals Epicures stelde:” Het zijn niet de problemen zelf die het moeilijk maken, maar de wijze waarop we naar problemen kijken.” In deze workshop gaat het om terug pakken van de regie in situ-aties waarin de manager zichzelf in de puree geholpen heeft. Als je inzicht hebt in hoe je jezelf klem zet, heb je meteen de ingrediënten om jezelf eruit te helpen.Tijdens de workshop worden doorlopend dwarsverbanden gelegd tussen verschillende thema’s, strategieën, effectief en ineffectief gedrag. We koppelen dat aan concreet gedrag in actuele situaties op de werkvloer.


Mijn boodschap is dat je niet ziek hoeft te zijn om beter te worden. Iedere manager maakt situaties mee waarin blinde vlekken, beel-den en perceptie effectief gedrag belemmeren. Je kunt beter worden

in de rol van manager als je het lef hebt om je eigen perceptie onder de loep te nemen.


Netwerken doe je altijd en overal. Voor mij is het een wijze van in het leven en dus in mijn werk staan. Verbinding aangaan, kennis en ervaring delen, transfers maken.

Uitgaan van het principe dat het geheel meer is dan de som der delen.Netwerken is voor mij een kwestie van oprechte belangstel-ling voor de ander met wie ik in contact ben.


Dit vind ik een statische benade-ring. Voor mij is een netwerk geen statisch verband. Mijn belangrijkste netwerk is mijn relatie met de ander, ongeacht wie die ander is en welke functie de ander bekleedt.


Voor de open haard, klassieke muziek, mooi boek en goed glas wijn.


Met Gandhi. Ik wil met hem spreken over zijn drijfveren, zijn passie en de wijze waarop hij zijn doelen bereikt.


Ik wil wel een dag als leeuwin met jongen doorbrengen in het zonnetje. De combinatie van kracht en verrukkelijke loomheid vind ik verleidelijk. Daarnaast vind ik

de speelsheid van jonge leeuwen en de wijze waarop leeuwinnen daarmee omgaan fantastisch.


Ik zie er naar uit om in maart de collega’s in de workshop te ontmoeten.


Ga het echte contact aan met de ander. Vervolgafspraken komen dan vanzelf.

KARIN HENDRICH

Directeur Onderwijs bij ROC Rivor Titel presentatie: Young Rivor – out of the box

Altijd op weg naar boven. Bij gebrek aan

een berg, een trap.


Na de sportacademie ben ik bewegingsonderwijs gaan geven bij een Jenaplan basisschool en een school voor VBO. Leren is voor mij bewegen, een activiteit. Door het lesgeven ontdekte ik dat ik te weinig pedagogische basis had en ben ik een akte Pedagogiek gaan halen. Uit nieuwsgierigheid ben ik daarna Bewegingswetenschappen gaan studeren in combinatie met de studie Onderwijskunde. Ik wilde gewoon meer. Maar ik ben wel blij-ven ‘bijklussen’ tijdens mijn studies, b.v. bij sportclubjes en studenten-sport. Vervolgens ben ik een heel andere weg ingeslagen en ben ik in de verpleging gegaan. Eerst heb ik de inservice opleiding gedaan en daarna de lerarenopleiding Verpleegkunde. Op enig moment werd ik door de VU gevraagd om de onderwijsvisitatie vorm te geven en na een jaar ben ik, ook bij de VU, begonnen met het opzetten van de docentenopleiding Verpleegkunde in het HGZO.In 1999 ben ik door privéomstan-digheden in Tiel beland bij ROC Rivor. Hier heb ik allerlei functies gehad en nu ben ik Directeur Onderwijs.


Wij doen zinvolle en leuke dingen

met jonge medewerkers en delen deze ervaringen graag met anderen. We zijn immers allemaal op zoek naar mogelijkheden om jonge mensen te boeien en te binden. Tijdens de bijeenkomsten gebruiken we creatieve technieken en laten de deelnemers ervaringen uitwisselen. Het thema wordt bepaald door de groep. Wij, Karin Hendrich en Tanja de Jong facili-teren het proces en creëren een uitnodigende omgeving. Meestal starten we met een korte oefening of activiteit waardoor de deelne-mers los komen uit de waan van de dag en zich open kunnen stellen voor het thema waar we mee aan de slag gaan. We doen altijd iets inhoudelijks en iets leuks. Het pro-ces stopt niet bij de bijeenkomsten. De uitkomsten worden uitgewerkt en zondig doorgespeeld naar een ander niveau.


Om jonge medewerkers in je organisatie te boeien en te binden, moet je wat doen. Het creëren van een netwerk biedt daarbij verschil-lende mogelijkheden.


Goed, ik participeer in verschil-lende netwerken, zowel privé als in BVE-land. ROC Rivor maakt deel uit van het netwerk WRLD waarin drie ROC’s en een AOC participeren. Vanuit dit netwerk vormen zich weer allerlei kleine netwerken rond een thema, bij voorbeeld CGO, ICT, bedrijfsvoering, audit, etc.


Het netwerk dat ik overgehouden heb aan het volgen van mijn MBA-opleiding, die ik in 2005 heb afge-rond. Dit netwerk is actief en breidt zich uit. In het netwerk kunnen we over vanalles met elkaar sparren. De deelnemers komen zowel uit de profit als de not for profit hoek en denken en handelen navenant. Gesprekken gaan snel en diep en leveren inzichten op waarmee je verder kunt.


Mijn grootste passie is bergen, boven op een bergtop staan, bergwandelingen of huttentochten maken. Hardlopen doe ik ook of andere vormen van voortbewegen in de natuur.De laatste tijd heb ik een nieuwe passie: golfen. Een prachtige sport,

PAGINA 3 • SPECIALE UITGAVE TER GELEGENHEID VAN DE MANAGEMENTCONFERENTIE OP 25 EN 26 MAART Netwerken


je bent lekker buiten, weer of geen weer. Het is mentaal en fysiek ontspannen door inspannen.


Met Joseph Kessels van de Learning Company. Om te zien hoe hij binnen de learning company werkt (een open netwerk) en of dit principe ook realiseerbaar is in een onderwijsorganisatie.


Met Coen Free, omdat het Koning Willem I College behoort tot de ROC’s met een eigen concept en uitstraling. Ik wil meemaken hoe je dat als CvB aanstuurt en ervoor zorgt dat het tot in de vezels van de organisatie wordt geleefd.


Onderwijs is heel leuk. Het heeft een belangrijke functie want het moet mensen voorbereiden op een toekomst die we niet kennen. Dit betekent dat we voor onze jeugd dingen moeten doen die we zelf in onze jeugd niet gekend of ervaren hebben.


Stap in het netwerk waar je zelf behoefte aan hebt en ga er bren-gen en halen. Geniet ervan, heb er plezier in, want je komt leuke mensen tegen uit onverwachte hoeken.

ALBERT JAN HOEVE

Manager Onderwijsontwikkeling, Drenthe College.Titel presentatie: Het verdelings-vraagstuk in het team tot een spel maken.

Het beeld achter CGO, ofwel de uitdaging

om CGO op verschillende manieren te

verbeelden, beschrijven en laten beleven.


Vanuit een lerarenopleiding. Ik ben vrijwel direct begonnen in het mbo. Ik ben opgeleid tot leraar maatschappijleer. Doordat dat vak een zogenaamd een uursvak was had ik vele opleidingen waaraan ik les gaf, destijds in het mdgo. Al snel werd ik coördinator van verschillende opleidingen, ik begon als coördinator van de deeltijdop-leiding voor de gezinsverzorging in Groningen bij De Clinck, een voorloper van wat nu het Alfa College is. Vele verschillende opleidingen en ROC’s volgden, ook enkele jaren adviseurschap bij Cinop en politiek vormingswerk. Nu ben ik als manager Onderwijs-ontwikkeling werkzaam bij het

Drenthe College. Vernieuwing van onderwijs, didactiek en curriculum zijn onderwerpen waarmee ik altijd bezig ben geweest. Ik heb aan de wieg gestaan van het moduleren en nu van de ontwikkelingen naar competentiegericht onderwijs.


Ik geloof dat als een team, mensen inzicht wil geven in eigen gedrag en van daaruit nieuw gedrag wil leren of in ieder geval daarvan wil leren, er verschillende manieren moeten zijn om dit doel te berei-ken. Niet alleen een regel of cao kan dat doen, mensen moeten doen en in beweging komen. Een (simulatie) spel is daarvoor mijns inziens een goed middel. Aan teams wordt gevraagd aan de slag te gaan met de werkverdeling, wie gaat wat doen en wanneer en misschien ook hoe. Ik vind dat dat niet alleen de taak is van een opleidingsmanager of teammanager maar vooral van het team zelf. Het spel dat wij samen met Artefaction hebben ontwikkeld, speelt hierop in. Samen beleven en ervaren wat het is om werk te verdelen en samen verant-woordelijkheid te dragen.


Ik zou graag willen dat mensen die

de workshop hebben bezocht na afloop door blijven denken over de wijze waarop zij zelf dit thema van werkverdeling in hun team of roc hebben ondersteund. Ik hoop dat men dan na enige tijd terug denkt aan deze workshop en delen daar-van oppikt voor de eigen situatie of het spel Teamtijd gaan spelen.


Een moeilijke vraag, waaraan ga je dit relateren. Ik kan wel zeggen dat door te hebben gewerkt in verschil-lende roc’s en bij Cinop ik aardig wat mensen ken in de mbo wereld. Daarnaast heb ik ook netwerken op gebouwd in de politiek en maat-schappelijke omgeving. Ik zit onder andere in de raad van toezicht van Biblionet Drenthe (de overkoepe-lende stichting voor de openbare bibliotheken in Drenthe).


Maar belangrijkste netwerk zit toch wel in het mbo. Ken vele mensen die daar in werken, vooral management en dan weer in het bijzonder in de sectoren economie en gezondheidszorg-welzijn.


Naast het onderwijs is mijn grootste passie zingen en luisteren naar


klassieke muziek, in het bijzonder barok. Ik zing graag Bach, cantates en passies.


Ik ben niet zo iemand van goeroes. Ik heb geen specifieke voorbeelden buiten de muziek om waarmee ik een goed gesprek zou willen voeren.




Heb ergens een mening over en zorg er voor dat je gezien en gehoord wordt. Kom in gesprek met je omgeving en stap er op af.

TOON REKKERS

Docent Ondernemersvaar-digheden en project-innovator e-learning bij de opleidingen Toerisme en voorheen Horeca van het Koning Willem I College in ’s-HertogenboschTitel presentatie: Implementatie WEB 3.0: probleem of toch een uitdaging?

Ik verbind graag het oude met het nieuwe

en andersom.


Ik ben niet meteen in het onderwijs terecht gekomen. Tot mijn 23ste heb ik in de offshore gewerkt als onderhoudsmonteur op boorplat-forms en aan gasleidingen en in het technical design. Ik heb dus op latere leeftijd bewust gekozen voor het onderwijs omdat ik mijzelf verder wilde ontwikkelen. Ook de oliecrisis speelde een rol in deze keuze omdat er minder werk in de branche kwam. Eerst heb ik de studie Duits - Aardrijkskunde aan de lerarenopleiding in Tilburg afge-rond en daarna in versneld tempo de studie Economie. En ik geef nog

steeds (al 19 jaar) in die laatste rich-ting les: Ondernemersvaardigheden op de opleiding Toerisme van het Koning Willem I College.


Al vanaf eind jaren tachtig zette ik computers in in mijn lessen. Ik erkende snel de mogelijkheden als didactisch hulpmiddel, b.v. voor leerlingen met een motorische handicap. Rond 1996 raakte ik geïnteresseerd in internet en de mogelijkheden die dit biedt voor het onderwijs. Ik ben altijd op zoek naar toepassingen van de nieuwe middelen. Het is een voortdurende ontdekkingsreis. Met de nieuwe technologieën is het makkelijker om maatwerk te bieden. Ook wordt er meer gebruik gemaakt van alle (meervoudige) intelligenties van de leerling. Daardoor gaan de creativiteit van de leerlingen, hun inspiratie en de resultaten met sprongen vooruit. Met het gebruik van de nieuwe hulpmiddelen slui-ten we aan bij ‘the way of life’ van onze studenten. Ze gebruiken ze immers al! De leerlingen leren in de toekomst (en nu ook al) heel anders dan wij veronderstellen. Ze pakken zelf, met de nieuwe hulpmiddelen die hen ten dienste staan, overal plukjes informatie vandaan die ze kunnen gebruiken. Ze leren niet meer lineair, maar monadisch. Mijn toekomstbeeld is dat de studenten in de toekomst veel zullen leren via een internetachtige omgeving. De huidige elektronische leeromge-vingen zullen in de toekomst een steeds kleinere rol gaan spelen. Deze andere manier van leren heeft grote consequenties voor de onder-wijsorganisatie in de toekomst. Vaste patronen zullen losgelaten moeten worden en er worden hoge

eisen gesteld aan de technische infrastructuur. De organisaties zul-len een keuze moeten maken in wat zij willen beheersen en beheren. Overigens ligt het nog steeds aan de student zelf wat hij met al deze nieuwe hulpmiddelen doet.


Veranderingen die eraan komen hebben verstrekkende gevolgen voor de fysieke inrichting van het onderwijs, maar ook voor de didactische kant. Er moet goed gekeken worden naar de mensen en de infrastructuur. De mensen moeten mee kunnen groeien met de ontwikkelingen.


Ik heb veel netwerken. Privé zowel als zakelijk. Ik ben voor Kennisnet community manager; ik heb veel binding met de horeca en toerisme branche, met regionale onderne-mers en politici. Daarnaast heb ik ook mijn internationale netwerken op onderwijsgebied zoals EVEC, GOAL en PEACE.


Ik vind ze allemaal even belang-rijk. Ze hangen nauw samen. De opbrengst voor mij is vooral kennis uitwisselen. De wederkerigheid maakt je sterker.


Fotografie. Ik kan makkelijk gevoelens in foto’s neerleggen. Ik fotografeer een breed scala aan onderwerpen en beperk me dus niet tot één onderwerp.


Ik zou graag een gesprek voeren met Arnold Schwarzenegger. Hij is voor mij een goed voorbeeld van monadisch denken: zijn leven bestaat uit heel verschillende lagen en beelden, uiteindelijk is het toch één geheel. Het gesprek zou gaan over hoe de nieuwe wereldorde er uit gaat zien. Hij heeft daar wel een idee over. Ik heb hem eens ontmoet in zijn hoedanigheid als gouverneur en hij maakte toen grote indruk op mij.


Met Wouter Bos. Het zou ook best een weekje mogen zijn. Ik vind hem een krachtige leider en beslisser. Ik wil wel eens ervaren hoe het voelt om zware beslissingen te moeten nemen zoals hij de laatste tijd heeft moeten doen i.v.m. de kredietcrisis. Maar ook uit nieuwsgierigheid. Het nemen van dergelijke beslissin-gen heeft ook te maken met het kijken in de toekomst, hoe zal die er uitzien, en het sturen van die toekomst.


Ik zou ook wel een dagje mee willen lopen met de kunstenares Alexis Smith. Zij gebruikt veel moderne technieken in haar werk, in een heel bijzonder creatief proces. Zij combineert visuele aspecten met tekst. Haar werken geven je een andere kijk op de wereld.


Als je een goede boodschap hebt ontstaat er vanzelf een netwerk.

WILLEM-JAN VAN ROOIJEN

Informatiemanager op WellantcollegeTitel presentatie: AIDA: alle docenten primadonna’s?

Bijschrift foto: Een bridgewedstrijd thuis.



Ik heb zelf nooit lesgegeven. Na mijn studie wiskunde aan de universiteit van Groningen heb ik wel mijn lesbevoegdheden gehaald voor wis- en natuurkunde en heb stages gelopen, dus de affiniteit was er. Maar er ‘moest’ te veel naast het lesgeven en de zakelijke markt met zijn mogelijkheden trok. Mijn achtergrond is dus de zakelijke dienstverlening: klanten helpen met ICT-oplossingen; hun vragen in beeld brengen. Ik ben bij toeval 5 jaar geleden via een interim-opdracht als Hoofd ICT bij een onderwijsinstelling terecht gekomen. Sinds 3 jaar werk ik als Informatiemanager bij Wellantcol-lege. Hier bemoei ik me met alles waar ICT bij betrokken is, dus op het gebied van onderwijs én bedrijfsvoering. Ik ben, samen met een collega, een tussenpersoon

tussen de gebruikers in onze organisatie en de afdeling ICT. We zoeken naar oplossingen voor medewerkers, leerlingen en ouders. Wij proberen aan te sluiten bij hun behoeften.


In het project AIDA kregen de medewerkers van de vestiging Westvliet in Den Haag de beschik-king over een A5 laptop met draadloze verbinding en aange-paste applicaties met een geleide navigatie. Het project beoogt de tijd te verminderen die o.a. de docenten voor hun administratieve werkzaamheden nodig hebben en wil hen op elk moment van betrouwbare informatie voorzien uit het leerlingvolgsysteem zodat zij meer tijd overhouden voor het ‘echte’ werk.Het is op maat gemaakt aan de hand van de input uit brainstorm-sessies met de medewerkers zelf, aan het begin van het project. De medewerkers profiteren hiermee

van de mogelijkheden van de nieuwe technologieën. Het project AIDA sluit aan bij de visie van Wellantcollege. ICT is een goed hulpmiddel om de kwaliteit van het onderwijs en de bedrijfsvoering op Wellantcollege te verhogen. Het is een uitdaging om ICT zo goed mogelijk te gebruiken in het onderwijs.


Ik hoop dat men met dit idee in de eigen instellingen aan de slag gaat en dat men inziet dat er niet zo veel voor nodig is. Niet bang zijn voor de techniek. De docent in een vroeg stadium betrekken levert rende-ment op; het is een meerwaarde. Kom kijken, kom halen, kom delen!


Netwerken zijn onmisbaar in het onderwijs. Gezamenlijk kan men meer bereiken dan als individuele instelling. Men moet delen. Uitein-delijk gaat het om goed lesgeven.


De ROC-I Partners zijn mijn belang-rijkste netwerk. De leden komen frequent bij elkaar. De kern is dat we elkaar ook privé goed kennen; er is vertrouwen opgebouwd. Het is een groep van mensen met dezelfde vragen en problemen. Uitwisselen, halen en brengen, is in deze groep goed mogelijk.


Sport! Zelf doe ik aan bridge en tennis op wedstrijdniveau. Verder kijk ik naar alle sportuitzendingen op wedstrijdniveau op TV en op Internet en lees ik de verslagen in de krant.


Ik zou graag een goed gesprek voeren met Johan Cruyff. Vanwege zijn zichtbare vaardigheid om zaken van een andere kant te benaderen en simpel neer te zetten. Hij kan analyseren en van iets groots terugkomen tot de kern. Ik zou hem willen vragen om na te denken over de kern van het onderwijs. Onderwijs is ook een teamsport. Zijn er parallellen tussen een team van spelers en de schoolorganisa-tie? Kunnen dezelfde eisen gesteld worden? Hoe herken je talenten en hoe kun je talenten en team samen goed laten functioneren en tot bloei laten komen?


Ik zou wel een dagje willen ruilen met de scheidsrechter die de finale van de WK fluit, natuurlijk op die dag zelf! De sfeer en de spanning voelen! De wedstrijd goed fluiten en succesvol laten verlopen.Daarnaast zou ik ook wel willen rui-len met minister Plasterk om te zien en te voelen wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn op dat niveau van sturing. Maar ook om daar dan neer te leggen waar de kern zit: Laat de mensen het doen, ze doen het goed. Het ministerie bemoeit zich te veel.


Niets, het meeste is gezegd.


Geef, vóór het halen! Netwerken werken niet als iedereen maar gaat zitten wachten of er wat te halen is.

CARLO SEGERS

Directeur Expertisecentrum voor Innovatie en ProfessionaliseringTitel presentatie: Co-creatie in (de) praktijk bij het Friesland College

…. er moet energie stromen !


Ik was Constructie ontwerper. Na mijn stage bij Hydraudine heb ik de akte onderwijskunde behaald. In 1993 ben ik in het onderwijs aan het werk gegaan binnen het team Werktuigbouwkunde van een voor-loper van het ROC Midden-Neder-land. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in jeugdpsychologie en jeugdcultuur. Dat is blijven hangen. In 1997 ben ik weer terug gegaan naar het bedrijfsleven (Alcoa). Maar toen bleek dat het onderwijs toch meer ‘mijn ding’ is en heb ik opnieuw een baan in het onderwijs aangenomen. Ik had creatieve ideeën die ik in het onderwijs wilde toepassen. Techniek en creativiteit kunnen wat voor elkaar betekenen, elkaar aanvullen. Ik ben ‘mede-aanstichter’ van het kunstonderwijs binnen het MBO. Later heb ik een directiefunctie vervuld bij Techniek van het ROC Midden-Nederland. Uiteindelijk ben ik bij het Friesland College terecht gekomen waar ik nu Directeur van het Expertisecentrum voor Innovatie en Professionalise-ring ben.


Co-creëren doen we met bedrijven. Het is wederzijds kennisdelen. In de presentatie wil ik laten zien hoe dit proces gelopen is. De praktijk is het uitgangspunt van het leren op het Friesland College. We hebben een goed project lopen met het Medisch Centrum Leeuwarden. Onze leerlingen lopen daar stage, leren daar, en daar tegenover staat dat hun medewerkers naar ons toe komen om bijgeschoold te worden op het gebied van b.v. coaching. Een vraag die nog beantwoord moet worden is hoe we dit zelfde proces kunnen doorlopen met kleine bedrijven.


Belangrijk voor de partners: inno-vatie en co-creatie kan alleen als er een goed begrepen eigenbelang is. En men moet op zoek naar het wederzijdse belang. Dat is een sleutel tot het succes.


Ik heb goede netwerken. Ze zijn van wezenlijk belang om kennis te creëren, laten circuleren en uitvin-dingen te doen. Co-creatie doe je samen met anderen. Dus je creëert een netwerk. Ik geloof in lerende netwerken van professionals. Het


hoeven niet per sé gelijkgestemden te zijn. Inbreng kan vanuit verschil-lende hoeken komen. Zonder wrijving stijgt niemand op!


Als professional kies ik voor mijn landelijke netwerk. Het is een verzameling van mensen waar ik veel gebruik van maak. Ik maak eigenlijk geen onderscheid tussen privé of zakelijke netwerken en houd van flexibele netwerken, niet van hokjes.Een netwerk bestaat niet zonder een persoonlijke relatie: er moet energie stromen.


Kunst en cultuur. Heel breed en in al zijn vormen. Van beeldende kunst tot muziek. Ik geniet van kunst en ga vaak naar tentoonstellingen. Kunst moet prikkelen, vragen oproepen. Daarom heb ik ook het kunstonderwijs op het MBO gestimuleerd.


Met Herman Wijffels. Hij heeft een mooie filosofie over organisaties. Hij is een man van de 21e eeuw. Hij heeft zichzelf over de grens getild. Ik zou met hem willen filosoferen over een open onderwijsbestel in de 21e eeuw. Ik geloof in een open systeem. Het onderwijs/ het instituut is dat nu niet.


Ik zou wel een dagje willen ruilen

met muzikant Tom Waits. Hij maakt experimentele muziek. Puur, geen toeters en bellen. Als hij op het podium staat voel je zijn authenti-citeit. Hij is erg creatief. Ik zou dan op een andere, zijn manier willen experimenteren.


Haast u langzaam. Alles gaat snel in deze maatschappij. Het rustpunt is verdwenen. Sta in verbinding met elkaar.


In een netwerk zit nieuwsgierigheid opgesloten. Durf u te verbazen!

MARC VELDHOVEN

Voorzitter CVB ROC De LeijgraafTitel presentatie: Authentiek leiderschap: the nature of leader-ship

Marc Veldhoven samen met Leo Spierings

van Spierings Kranen. Marc heeft grote

bewondering voor de manier waarop dit

bedrijf tot stand gekomen is en waarop het

geleid wordt..


Ik ben bioloog van huis uit, maar ik voelde al snel dat onderwijs mij heel erg trok. Wetenschappelijk onderzoek sprak me niet aan. In mijn vierde studiejaar Biologie heb ik Onderwijskunde als bijvak gekozen en dat heeft me onmid-dellijk gegrepen. Ik ben daar heel idealistisch in gegaan, met het idee “het moet beter kunnen”. Ik heb ook altijd al iets met jonge mensen gehad. Later heb ik nog een studie Economie gedaan. Overigens was ik vroeger zelf géén aardige leerling. Het onderwijs van toen wist me niet te boeien. Een leerkracht moet niet alleen zenden, maar hij moet leren tot stand brengen.Ik ben 15 jaar docent geweest op verschillende scholen en in diverse vakken. Mijn ervaring is dat leraar een prachtig vak is. Je gaat om met jonge mensen en hun leefwereld en je stoomt ze klaar voor de

maatschappij. Maar op gegeven moment realiseer je je dat er op een ander niveau meer te bereiken is. Via een aantal tussenstappen ben ik sinds 2001 voorzitter van het CvB van ROC De Leijgraaf. In het onderwijs duurt het langer om veranderingen tot stand te brengen dan in het bedrijfsleven. Resultaten zijn vaak pas na 7 jaar meetbaar op de werkvloer. In het bedrijfsleven wordt vaak na 4 jaar van baan of functie gewisseld. Ik voel het als een verplichting om langer te blijven omdat ik een verandering in gang heb gezet en mensen hierin geïnvesteerd hebben.


De directe aanleiding is eigenlijk mijn reis naar Afrika. Toen ik terugkwam realiseerde ik me dat die ervaring een grote impact op me had en dat ik die wilde delen met anderen. Het is een nogal persoonlijke presentatie, maar mis-schien zijn anderen geholpen met die ervaring.Het was een verblijf van 10 dagen in erg primitieve omstandigheden. Doel was je diepere bronnen aanboren, de bewustwording hiervan, en de verbondenheid met de natuur ervaren.De band met de natuur is erg belangrijk. In de natuur gebeuren altijd dingen, maar je moet jezelf er wel voor open stellen. Wij hechten te erg aan onze georganiseerde maatschappij.De synchroniteit is ook belangrijk: een groep van gelijkgestemden creëren die vertrouwen hebben in de eigen bronnen en ervaringen.


Als manager heb je alleen jezelf als instrument. Dat wat jij bent bepaalt hoe je gerespecteerd en geac-cepteerd wordt. Zaak dus om jezelf goed te kennen, om jezelf bewust te zijn van wat je doet en hoe je jezelf kunt inzetten en waaróm je het doet.


Goed. Ik geloof in netwerken en heb er dus veel. Ik geloof in de verbinding met mensen en het zoeken naar synchroniteit. Samen kun je meer.


Familie en vrienden zijn mijn belangrijkste netwerk. Zij vormen mijn fundament. Zonder hen zou ik dit werk niet kunnen doen.


De natuur in al zijn vormen. Het gaat om de beleving: om te voelen wat het met je doet. Ik fiets en wandel graag in de natuur en ik reis graag. Ben b.v. gaan whale-watching.


Met zoveel mensen. Maar als ik een keuze moet maken: Gandhi. Dat is een echte held van deze maat-schappij. Ik zou met hem willen praten over zijn leven. Hoe hij in staat is geweest boven zichzelf uit te stijgen. Mandela is ook zo’n held.


Met Plasterk, wel 4 jaar! Om het beter te doen: de manier waarop het onderwijs gefaciliteerd/ gehol-

pen wordt om het werk te doen.


Een hartenkreet: besef hoeveel je van anderen kunt leren en sta daarvoor open.


Ben voor niemand bang en vraag of je erbij mag horen!

RIA VERHOOGH

Beleidsadviseur CvB Zadkine.Titel presentatie: Elkaars taal spreken (presentatie i.s.m. Willy Korteweg van het Albeda college)

Wandelen op het Noaberpad


Ik heb de lerarenopleiding in Delft doorlopen en ben bevoegd in de vakken Engels en Nederlands. Tijdens mijn studie heb ik stage gelopen in o.a. buurthuizen. Ook ná mijn opleiding ben ik in het volwas-senenonderwijs blijven hangen, bij de afdeling Educatie van een voorloper van Zadkine. Daar gaf ik in eerste instantie les aan anal-fabete autochtonen. Daarna aan cursisten met een iets hoger niveau (functioneel analfabeten) en kreeg ik daarbij ook andere taken zoals intake en coördinatie. Destijds werd een methode voor aanvankelijk lezen en schrijven ontwikkeld waarvan ik de medeauteur ben. Later heb ik ook een studie NT2 expert gevolgd aan de Universiteit van Tilburg. Tijdens die studie ben ik van baan gewisseld en gaan wer-ken bij het onderwijsadviesbureau van Rotterdam, het RBO Rijnmond. Het werk daar was erg boeiend en leerzaam omdat ik over de muren van het onderwijs heen leerde kijken. Toen dit bureau opgeheven werd ben ik terug gegaan naar Zad-kine in de functie van beleidsmede-werker Educatie en sinds februari van dit jaar als beleidsadviseur CvB met het taal- en rekenbeleid in de portefeuille. Naast het taalbeleid

zijn we nu bezig met de opzet van een rekenbeleid en beleid voor moderne vreemde talen.


Ik vind het project “Elkaars taal spreken” een mooi project. De samenwerking tussen de verschil-lende schoolsoorten zoals die in dit project vormgegeven wordt is ongelofelijk belangrijk en we willen onze ervaringen in het project graag delen met anderen. Het pro-ject is groot opgezet met veel deel-nemende scholen en de gemeente. De daadwerkelijke uitvoering ligt echter bij de mensen van het MBO en VMBO zelf die participeren in de werkgroepen. Het betrekken van het bedrijfsleven bij dit project is nog in het beginstadium. Het pro-ject komt o.a. voort uit het eerste speerpunt van het onderwijsbeleid van de gemeente Rotterdam. Onder het motto ‘Rotterdam Taalstad’ stelt de gemeente dat iedere docent medeverantwoordelijk is voor het taalonderwijs. Zadkine en het Albeda College hebben geza-menlijk een plan voor het project gemaakt dat loopt tot 2010 en dat door de gemeente voor 50% wordt gefinancierd.


Tijdens dit project is mij opgevallen dat de verschillende schoolsoorten weinig van elkaar weten. Ze hebben beelden van elkaar die ze voor waar houden, maar die vaak helemaal niet blijken te kloppen. Zo’n project is goed om dit te erkennen en er wat aan te doen. Dit is een pleidooi om energie te steken in het elkaar leren kennen, want hoe kan een

docent van b.v. het VMBO een goed advies aan een leerling geven als hij een verkeerd beeld heeft van het vervolgonderwijs? De leerlingen moeten beter voorbereid kunnen worden op wat hen te wachten staat.


Ik heb mijn landelijke, regionale en plaatselijke netwerken vooral op het gebied van taal. Met zo’n project doe je veel contacten op en ontwikkelen zich nieuwe netwerken, b.v. op het gebied van doorlopende leerlijnen. Dezelfde soort netwerken beginnen zich te vormen op rekengebied. Binnen Zadkine bestaat het netwerk ‘Onderzoekend Zadkine’. Dit zijn Zadkiners die aan onderzoek doen en hierover intervisie hebben met elkaar.

Daarnaast heb ik een netwerk overgehouden van studiegenoten van mijn studie NT2 expert.


Op dit moment de kenniskring taalbeleid, want dat is toch mijn core business op dit moment.


Bovenaan staat natuurlijk lekker kletsen met mijn dochter. Ik ben ook gek op lange afstandswan-delen. Dit doe ik samen met een vriendin. Zeilen vind ik ook fijn. In de winter de boot opknappen en in de zomer lekker buiten.


Met de mensen op de verschillende niveaus en in de verschillende gre-mia (uit de politiek en in onderwijs) om ze duidelijk te maken wat er op de werkvloer gebeurt, want we praten over de hoofden van de mensen (docenten en leerlingen) heen.


Met een boswachter. Lekker buiten zijn, weg van de rat race!


Niets.


Praat met elkaar en vraag door. Controleer of jouw beeld klopt. Neem niet te snel aan dat je het wel begrijpt.


C O L O F O N E N V E R A N T W O O R D I N G

Netwerken, speciale uitgave CvI

Documents

Transcript of Netwerken, speciale uitgave CvI