Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

20
Nazis, Islamists, and the making of the modern middle east Barry Ruben _ Wolfgang G. Schwanitz. 1 Van station Z tot Jeruzalem. Het begon als een normale zomerdag in juni 1942 in het concentratiekamp Sachsenhausen bij Berlijn, de plaats waar de SS stagiaire heen werden gebracht om te zien hoe de gevangen genomen vijanden moeten worden behandeld Drie barakken in een apart sectie brachten Joodse gevangenen onder, voornamelijk Poolse burgers of mannen die gedeporteerd waren uit Berlijn. Op die dag, een team van schreeuwende bewakers beval de joodse gevangenen van Barak 38 op een rij te staan voor vier speciale bezoekers die deelnemen aan een SS tour. Als een model staande SS faciliteit werd Schasenhausen met de grootst mogelijke efficiëntie en discretie uitgevoerd . Wanneer een gevangene werd vermoord of stierf, vulden de ambtenaren in de nabijgelegen steden een routine overlijdensakte in, alsof het een gewoon overlijden was. Alleen de geur van de dood van de schoorstenen van de crematoria suggereerde anders. Maar toch werd

description

islam husaini, hitler ww2

Transcript of Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

Page 1: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

Nazis, Islamists, and the making of the modern middle eastBarry Ruben _ Wolfgang G. Schwanitz.

1 Van station Z tot Jeruzalem.

Het begon als een normale zomerdag in juni 1942 in het concentratiekamp Sachsenhausen bij Berlijn, de plaats waar de SS stagiaire heen werden gebracht om te zien hoe de gevangen genomen vijanden moeten worden behandeld Drie barakken in een apart sectie brachten Joodse gevangenen onder, voornamelijk Poolse burgers of mannen die gedeporteerd waren uit Berlijn. Op die dag, een team van schreeuwende bewakers beval de joodse gevangenen van Barak 38 op een rij te staan voor vier speciale bezoekers die deelnemen aan een SS tour. Als een model staande SS faciliteit werd Schasenhausen met de grootst mogelijke efficiëntie en discretie uitgevoerd . Wanneer een gevangene werd vermoord of stierf, vulden de ambtenaren in de nabijgelegen steden een routine overlijdensakte in, alsof het een gewoon overlijden was. Alleen de geur van de dood van de schoorstenen van de crematoria suggereerde anders. Maar toch werd dit bezoek met een nog grotere zorg behandeld . Fritz Grobba, de chef van het Nazi regime Midden-Oosten deskundige en verbonden met zijn Arabische bondgenoten, benadrukte het belang van deze gelegenheid. Alles moet dus perfect zijn. De leiding van het Rijk nam deze gelegenheid zo serieus dat SS-chef Heinrich Himmler persoonlijk van te voren naar Sachsenhausen reed en de geplande tour zelf nam. De timing werd zorgvuldig geselecteerd. In mei, een maand eerder, waren de Duitsers een nieuw project in Sachsenhausen begonnen waar ze mee wilden pronken naar hun bondgenoten. Het had de codenaam Station Z. De keuze van de letter Z, de laatste letter van het alfabet, was gekozen om het einde van de reis voor Joden te symboliseren, niet alleen in Sachsenhausen, maar in heel Europa.

Page 2: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

Jarenlang hadden de nazi's geëxperimenteerd met de beste methode voor het uitroeien van de Joden en anderen. Beginnend met individuele ophangingen, veranderden ze naar het neerschieten van mensen in groepen, meer efficiënt, maar nog steeds traag. De doorbraak in de massa productie van de dood kwam in 1941 met de ontwikkeling van de verborgen gaskamers. Deze was net geïnstalleerd Sachenhausen samen met vier nieuwe crematoria om het verwijderen van lijken te versnellen. In mei beval Himmler het doden van 250 Joden in het kamp als een proef. Het systeem werkte perfect.En dus in juni 1941, bezochten vier speciale Arabische gasten het prototype voor toekomstige vernietigingskampen. Hun interesse had een zeer praktisch doel. Op een dag zouden ze hun eigen station Z' s creëren in het Midden-Oosten in de buurt van Tunis, Bagdad, en Jericho om alle Joden in de regio elimineren. Hun doel was in een januari 1941 gezonden brief die Amin al -Husaini, de Palestijnse Arabische politieke en religieuze leider, aan de Duitse Kanselier Adolf Hitler. Al Husaini vroeg Hitler om te helpen het Arabieren joodse vraagstuk op te lossen in hun land op de manier waarop het werd gedaan in Duitsland. Om te slagen moeten zij de Nazi technieken leren en hun technologie proberen te krijgen. Dit was de reden waarom de vier ambtenaren van Duitslands Arabische bondgenoten in Sachsenhausen waren in juni 1942, de voorbereiding voor de dag dat ze naar huis zouden terugkeren achter Hitler leger. Een interpretatie van de documenten is dat ze allemaal assistenten waren, één werkte voor al Husaini en drie voor Duitslands belangrijkste andere Arabische bondgenoot, Rashid Ali al Kailani, Iraq 's voormalige heerser die het voorgaande jaar omvergeworpen werd door een Britse invasie van ofwel al Husaini's veiligheidsadviseur, Safwat al Husaini, of een andere neef, Musa al Husaini, die propaganda en opschudding behandelde. Een andere interpretatie is echter dramatischer. Onder de vier bezoekers zouden twee belangrijkste Arabische bondgenoten van Duitsland zitten, al Husaini en al Kailani, elk met een assistent. De gegevens wijzen op ten minste al Kailani's persoonlijke

Page 3: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

aanwezigheid . Grobba had geschreven, 'er zou geen bezorgdheid moeten zijn over de deelname van al Kailani zelf bij deze inspectie'. Ministerie van Buitenlandse Zaken Staatssecretaris Martin Luther vroeg 'waarom al Kailani en zijn gevolg dit kamp bezochten’. De bezoekers bestonden toen o.a. uit al Kailani, een Irakees en een Palestijns-Arabische die door hun bazen als taak de SS zaak kregen toegewezen, samen met hetzij een tweede Iraakse assistente of, minder waarschijnlijk, al Husaini zelf. Of hij nu wel of niet persoonlijk het doodkamp bezocht bij die gelegenheid, de Grootmoefti ontpopte zich als nazi-Duitsland’ s belangrijkste Arabische en islamitische bondgenoot. Hij en zijn entourage waren eerst gevlucht voor een Britse arrestatie vanwege de oproer van een bloedige opstand in Palestina en hadden toen, na een verblijf als al Kailani's gast in Bagdad, gevlucht naar Duitsland voor het Britse leger uit. Op 28 november 1941, gaf Hitler al Husaini een lange audiëntie als een teken van speciale gunst, waar zij overeengekomen zijn om samen te werken in het plegen van genocide tegen de joden. Het pad dat leidde naar dat moment begon in 1871, toen Pruisen zijn buurlanden naar de creatie van een verenigd Duitsland leidde. Arabische intellectuelen zagen dit later als een model voor hetzelfde te doen. Voor de Eerste Wereldoorlog portretteerde Duitslands monarch, de Kaiser, zichzelf als beschermheer van moslims en Arabieren. Tijdens de oorlog, wakkerde Duitsland een jihad aan om de moslims aan te moedigen voor hun te vechten

Page 4: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

Figuur 1 Op 15 juli 1942, op zijn Oost-Pruisische hoofdkwartier nabij Rastenburg, ontmoet Hitler de voormalige Iraakse premier Rashid Ali al Kailani, een lid van de al Qadiriyya broederschap, die samen met zeven vergelijkbare islamistische organisaties een belangrijke rol gespeeld hebben in het Berlijnse Midden-Oosten beleid van 1894. Op 15 mei 1942, beloofde al Kailani Hitler in een geheime brief 'om de strijd van de gemeenschappelijke vijand tot de uiteindelijke overwinning'

.Na de oorlog, hadden het denken van Hitler en al Husaini zich ontwikkeld langs parallelle lijnen. Zowel de Grootmoefti als Hitler ontwikkelde het idee dat alleen door het uitroeien van Joden zij hun doelen konden bereiken. De twee mannen zochten bondgenoten met een vergelijkbaar wereldbeeld. Toen Hitler kanselier werd van Duitsland in 1933, bezocht de groot moefti het Duitse consulaat in Jeruzalem om samenwerking aan te bieden. Dat zelfde jaar werd Hitler autobiografie, Mein Kampf, een vervolgverhaal in Arabische kranten en werd een bestseller.Nazi-Duitsland en zijn ideologie werd populair onder de Arabieren om vele redenen. Ook zij zagen zichzelf ook als een zwakke, verslagen en vernederd volk, net als de Duitsers na de Eerste Wereldoorlog. Duitsland was ook een vijand van Groot-Brittannië, die Egypte, Soedan, Jordanië, Palestina en Irak waren, Frankrijk die Noord-Afrika, Libanon en Syrië regeerde, en de Sovjet-Unie die grote

Page 5: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

moslims bevolkte gebieden had. Daarnaast hoopten veel Arabieren Nazi Duitslands schijnbare magische formule te kopiëren om snel sterk en zegevierend te worden door het hebben van een krachtige overheid die de massa's door gepassioneerde patriottisme, militante ideologie en haat van schuldigen te mobiliseren. Dat fascistische Italië hetzelfde model bood, versterkte het idee.

De Grootmoefti schreef later wat veel Arabieren riepen; ‘Goddank, al Hajj Muhammad Hitler is gekomen'. De regimes die later 40 jaar zou heersen over Irak, vijftig jaar over Syrië en zestig jaar over Egypte, werden alle opgericht door groepen en leiders die nazi-sympathisant waren geweest.

De alliantie tussen deze twee krachten was logisch. Al Husinis's 1936 / '39 Palestijns-Arabische opstand had wapens van Berlijn ontvangen en geld van Rome. In 1937, spoorde hij de moslims aan om alle Joden in islamitische landen te doden, noemde hen ‘tuig en insecten’. Maar al Husaini's ambities gingen verder. Hij wilde met de Duitse steun niet alleen de Joden uitroeien in het Midden-Oosten, maar ook om hem heerser over al Arabieren te maken. In ruil voor steun van Berlijn, beloofde hij de alliantie van moslims en Arabieren met Duitsland te brengen, nazi-ideologie te verspreiden, Duitse handel te promoten en ‘; terreur lonen, in zijn eigen woorden, tegen de Britten en Fransen. De nazi's waren enthousiast voor deze samenwerking. Zij vestigden speciale relaties met de Moslim Broederschap, de Baath-partij, de Young Egypte beweging, en radicale groeperingen in Syrië, Irak en Palestina. Berlijn hoopte ook banden met de koningen van Egypte en Saoedi-Arabië te bouwen. In 1939, bijvoorbeeld, ontmoette Hitler de Saoedische koning Abd al Aziz Ibn Saud's gezant, Khalid al Qarqani, die hem vertelde; 'We zien de Arabieren met de warmste sympathie om drie redenen. Ten eerste, we hebben geen territoriale aspiraties in Arabische landen na te streven. Ten tweede, we hebben dezelfde vijanden. En ten derde, we vechten allebei tegen Joden, ik zal niet rusten totdat de laatste van hen Duitsland heeft verlaten’. Al

Page 6: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

Qarqani was het er mee eens en zei dat de profeet Mohammed op dezelfde wijze had gehandeld alle joden uit Arabië te verdrijven. Al Muslim kon geen vleiender vergelijking maken. Hitler vroeg al Qarqani zijn koning te vertellen dat Duitsland een alliantie wilde en zowel Saoedi-Arabië en al Hussaini’s mannen zou bewapenen. Maar eerst moest Hitler beslissen hoe hij precies 'de laatste' joden uit Duitsland liet vertrekken. Nog in 1941, Hitler dacht dat dit zou kunnen gebeuren, in de woorden van Hermann Göring in juli, door 'emigratie of evacuatie'. Maar omdat andere landen weigerden veel of enig Joodse vluchtelingen te nemen, was Palestina de enige mogelijke schuilplaats, als aangewezen door de Volkenbond in 1922. Als deze laatste veilige haven was gesloten, zou massamoord Hitler ’s enige alternatief zijn. Het belang van de alliantie met Arabische moslims voor Berlijn, samen met het aandringen van de groot moefti, verzekerde die uitkomst. En al Husaini zou aanwezig zijn op het kritieke moment die Hitler zou kiezen. In november 1941 kwam al Husaini aan in Berlijn voor een receptie waarop de Duitsers hem lieten zien dat ze hem zagen als de toekomstige leider van alle Arabieren en moslims, misschien zelfs wel als degene die van het islamitische kalifaat doet herleven. Hij werd ondergebracht in het luxueuze kasteel Bellevue, ooit het huis van de kroonprins van Duitsland en vandaag de officiële residentie van de president van Duitsland.

Al Husaini werd betaald voor zijn persoonlijke en politieke behoeften een jaarlijks bedrag gelijk aan wat nu ongeveer twaalf miljoen dollar is. De fondsen werden bijeengebracht door de verkoop van goud gegrepen van Joden die naar de concentratiekampen gestuurd waren. Dit patroon volgend vroeg en ontving al Husaini een onteigend Joods appartement als zijn kantoor. Zijn personeel werd ondergebracht in een half dozijn andere huizen voorzien door de Duitsers. Daarnaast kreeg al Husaini een suite in het prachtige Berlijnse Hotel Adlon en voor vakanties, luxe accommodaties in het Hotel Zittau en Oybin Kasteel in Saksen. Aan de Duitse kant, was Grobba zijn gids en

Page 7: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

handelaar, Ernst von Weizsäcker een staatssecretaris en SS-generaal, zijn samenwerking met het ministerie van Buitenlandse Zaken. Weizsacker ging liever om met Turkije dan de Arabieren, omdat het een groot leger had, zesendertig brigades welke makkelijk uit te breiden waren tot vijftig, terwijl alle Arabische landen er samen slechts zeven had en meestal onder Britse officieren.

Figuur 2

Hitler in gesprek met Grootmoefti al Hajj Amin al Husaini, 28 november 1941. Tijdens hun bijeenkomst concludeerde ze het verbond van de joodse genocide in Europa en het Midden-Oosten en onmiddellijk daarna gaf Hitler het bevel om voor te bereiden op de Holocaust. De volgende dag gingen er naar dertien nazi's uitnodigingen oor de Wannsee-conferentie om te beginnen met het organiseren van de logistiek van deze massamoord.

Maar Hitler heeft een andere gedachte over de Grootmoefti’s waarde. Al zijn andere Arabische of islamitische partners hadden volgelingen in slechts één land, al Huaini had transnationale invloed. De Grootmoefti wilde zich aan deze hoge verwachtingen bewijzen. Zoals de Bellevue, ontmoette hij niet alleen Arabische politici maar ook verbannen moslimleiders uit de USSR, India, Afghanistan en de Balkan. Minister van Buitenlandse Zaken Joachim von Ribbentrop was onder de indruk, vertelde al Husaini, 'We hebben uw strijd voor

Page 8: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

een lange tijd bekeken. We hebben u altijd bewonderd, gefascineerd door uw gevaarlijke avonturen ... .'. Von Ribbentrop verzekerd al Husaini van de steun van het Rijk. De Duitsers aanvaarde al Husaini's bewering dat de Arabische massa’s zich aan hun kant zouden scharen als Berlijn onafhankelijkheid van de Britse en de Franse overheersing garandeerden en alle Joodse immigratie naar Palestina stopte. In maart 1941, beloofde Berlijn in het geheim de Arabische onafhankelijkheid. In oktober kondigde Berlijn en Rome publiekelijk het beleid aan. Onderling noemde de Duitse ambtenaren al Husaini de belangrijkste islamitische geestelijke en leider van de Arabieren in Libanon, Syrië, Palestina, Trans Jordanië tegenwoordig Jordanië, Irak en elders. Hitler noemde hem de ‘Hoofdrolspeler van het Midden-Oosten, een realist, geen dromer'. Een eigentijds Amerikaanse inlichtingendienst oordeelde dat al Husaini in het Midden-Oosten nu gezien werd als 'de grootste levende leider van de Arabische volkeren'. In erkenning van dit oordeel gaf Hitler al Husaini een negentig minuten durende bijeenkomst op 28 november 1941. Hitler voorlichtingsbijeenkomst, geschreven door Grobba, benadrukte dat al Husaini op één lijn zat met Duitslands ideologische en strategische belangen. De rode loper werd uitgerold met naziregimes aanzienlijke talent voor dramatische praal. De Grootmoefti stapte uit zijn limousine om de tweehonderd man erewacht te bekijken en een band speelde militaire muziek. Hitler begroette hem hartelijk, 'Ik ben het meest vertrouwd met uw leven'.Zijn Arabische gast keerde de complimenten, blij om Hitler niet alleen een krachtige spreker te vinden, maar ook een geduldige luisteraar. Al Husaini bedankte de Duitse dictator voor de lange ondersteuning van de Palestijns-Arabische zaak. De Arabieren, beweerde hij, waren Duitsland natuurlijk vrienden en van mening dat ze de oorlog zouden winnen en gereed waren om te helpen. Al Husaini legde zijn plan voor aan Hitler. Hij zou een Arabisch Legioen werven om voor deze lijn (Axis) te vechten. Arabische strijders zouden geallieerde voorzieningen saboteren, terwijl Arabische en islamitische leiders opstanden zouden aanwakkeren om geallieerde troepen te verbinden

Page 9: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

en grondgebied en middelen voor de Axis toe te voegen. Hitler aanvaarde dit en zei dat de alliantie de strijd van zijn leven met de twee vestingen van joodse macht, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie zou helpen. Op dat moment was het Derde Rijk op het hoogtepunt van zijn overwinningen. Duitse troepen gingen dieper de Sovjet-Unie in en kwamen dichter bij de grens met Iran. General Erwin Rommel bewoog in Egypte en veel Egyptenaren dachten dat Caïro wel snel zou vallen. Toen de dag van de Duitse overwinning kwam, ging Hitler verder, Duitsland zou de bevrijding van de Arabieren aankondigen. De Grootmoefti zou leider worden van bijna alle Arabieren. Alle Joden in het Midden-Oosten zouden worden gedood. Toen al Husaini om een schriftelijke overeenkomst vroeg, antwoordde Hitler dat hij net zijn persoonlijke belofte had gegeven en dat dat voldoende moest zijn. Voor al Husaini kon de vergadering niet beter zijn gegaan. Niet alleen was de almachtige overwinnaar Duitsland, Europa’s heerser die de Arabische zaak sponsorde, maar 's werelds machtigste man stond persoonlijk achter hem. Hitler was ook tevreden. Daarna belde hij al Husaini 'De belangrijkste speler in het Midden-East', een sluwe vos een realist en, met zijn blonde haar en blauwe ogen, ook een Ariër. En dus vergaf Hitler al Husaini, dat wat de Duitse leider noemde, zijn scherp en de muisachtig gelaat.

Duitslands verklaring over de Grootmoefti als zijnde kandidaat-Arabische en moslim leider te zijn werd bevestigd op een unieke Nazi wijze. De dag na de vergadering ging de Grootmoefti naar een arts, Dr. Pierre Schrumpf, wiens grondige fysieke check-up zes uur duurde. De arts concludeerde dat al Husaini niet alleen Arabier was, maar één van Russische afkomst ( circassian), dus een blanke en dus een Arische. Zijn pseudowetenschappelijke diagnose berustte alleen op niet-fysieke redernatie. Een Arabier kon nooit de strijd tegen de Britten en de Joden volhouden, verklaarde de dokter, maar zou zich hebben overgegeven. Uit al Husaini' s standvastigheid bewees dat hij een Ariër was. En omdat hij een Ariër is zou hij een trouwe

Page 10: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

bondgenoot van nazi-Duitsland zijn. Maar er was nog een ander gevolg van de al Husaini Hitler bijeenkomst om hun alliantie te verstevigen. Een paar uur na het zien van de Grootmoefti gaf Hitler opdracht uitnodigingen te versturen voor een conferentie gehouden in een villa aan de Wannsee. Het doel van de conferentie was de complete uitroeiing van alle Europese joden te plannen. Overwegingen voor een islamitische en Arabische alliantie waren natuurlijk zeker niet de enige factor die groeide vanuit Hitler ’s eigen antisemitische obsessie. Maar tot dat moment de Duitse dictator de mogelijkheid open dat uitzetting misschien een beter alternatief was dan uitroeiing. Toen Hitler eerst Heidrich vroeg een' definitieve oplossing ' te vinden, had de dictator daarin het verdrijven van de joden als een optie genomen. Het regime had al ingeschat, dat het ongeveer 500.000 Joden legaal had laten vertrekken uit Duisland gedurende zeven jaren van nazibewind. Maar de overgebleven Joden kon alleen naar Palestina, en aangezien het beëindigen van die immigratie al Husaini’s topprioriteit was, zou emigratie of verdrijving de Duitse Arabische alliantie saboteren. Gezien de combinatie van de strategische situatie en Hitler ‘s persoonlijke opvattingen, de keuze de Joden te doden en de nodige Arabische en islamitische aanwinst voor zijn oorlogsinspanningen was een gemakkelijke beslissing. Dientengevolge beval Hitler de Wannsee Conferentie om een gedetailleerd plan te bedenken voor genocide. Aangezien deze beslissing werd gekoppeld aan de alliantie met al Husaini zou hij als eerste niet-Duitse geïnformeerd worden over het plan, nog voordat het officieel werd gepresenteerd op de conferentie. Adolf Eichmann werd deze taak zelf toegewezen. Eichmann lichtte al Husaini in de kaart kamer van het SS-hoofdkwartier in, met behulp van het voorbereide presentatie voor de conferentie. De Grootmufti, zo. Eichmanss’s assistent herinnerde, was zeer onder de indruk, zo ingenomen met deze blauwdruk voor genocide dat al Husaini Eichmann om een deskundige vroeg, waarschijnlijk Dieter Wisliceny, om naar Jeruzalem te komen om zijn eigen persoonlijke adviseur te worden

Page 11: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

voor het opzetten van vernietigingskampen en gaskamers wanneer Duitsland de oorlog en hij aan de macht was. Als eerste stap, werd overeengekomen dat wanneer Rommel Egypte veroverde, zou een SS-eenheid onder bevel van Walther Rauff, Heydrich's vijfendertig jaar oude assistent die mobiele vergas busjes had ontwikkeld, in Caïro komen om daar de Joden te elimineren voordat ze de Wehrmacht in Palestina zouden volgen voor een toegift. In juni 1942 begon Rauff dit project en doden vijfentwintighonderd Joden in het door Duitsland bezette Tunesië. Als de Duitsers Egypte en daarna Palestina hadden ingenomen, zou dit de repetitie zijn geweest voor grotere operaties. Wanneer Duitse legers de grenzen naderden van het Midden-Oosten in de buurt van de grens van Libië – Egypte en Sovjet- Iran, leek het idee realistisch dat binnen een jaar Duitsland de Arabieren zou adviseren en waarschijnlijk alle joden in de regio vermoord zouden zijn. En dat was de reden waarom een Arabische delegatie werd uitgenodigd voor een voorproefje op het kamp Sachsenhausen. Zij werden ingelicht door de SS-commandant van het Kamp, kolonel Hans Loritz, die met acht jaren ervaring de top expert van het Rijk was in het runnen van concentratiekampen. Na het afhandelen van vragen leidde hij de tour van de kazerne, eetzalen, toiletten, keukens en apotheek. Om niets aan het toeval over te laten, hadden de Duitsers een dramatische gebeurtenis voorbereid. Een groep van zestig Sovjet officieren die enthousiast zingend het kamp uit marcheerden, gekleed in nieuwe Duitse legeruniformen. Zij waren, legde Loritz uit, krijgsgevangenen die zich hadden aangeboden om het communistische regime te bestrijden. De gasten begrepen de boodschap. Iedereen wilde aan de winnende kant staan en als Duitsland Sovjet officieren tegen Stalin kon opzetten, konden Arabieren moslims werven om Churchill te bestrijden. Echter één Duitse ambtenaar was geschokt door dat bezoek. De ondersecretaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Martin Luther, eiste dat de Arabieren geen toegang mochten hebben ineen concentratiekamp opdat zij anderen over wat ze zagen zouden vertellen. Als de vijanden van Duitslands de massamoord

Page 12: Nederlands Hftstuk 1 Nazis, Islamists, And the Making of the Modern Middle East

zouden ontdekken zouden ze dit gebruiken als een propagandawapen tegen het Derde Rijk. Luther, een partij veteraan, was ook bang dat lekken zijn werk kon saboteren Duitse satelliet of geallieerde Staten om hun Joden voor transport naar de vernietigingskampen uit te leveren. Als dit bekend werd, zouden die regimes misschien samenwerking als gevolg van hetzij druk van Bondgenoten of angst voor de toekomstige straf. Woedend klaagde Luther bij Grobba, dat Von Ribbentrop hem had beloofd dat het bezoek niet zou plaatsvinden. Luthers verzoek deze bijzondere rondleiding op te schorten werd geweigerd. De SS beloofde hem dat er geen rondleidingen meer zouden plaatsvinden in de toekomst, maar hield ze toch, met inbegrip van een waarschijnlijke later bezoek van al Husaini naar Auschwitz. Luther ging in 1943 te ver in de samenzwering om von Ribbentrops baan te vervangen en werd zelf naar Sachenshausen. gezondenHet belang van de samenwerking van nazi-Duitsland met de Arabische en islamitische bondgenoten was heel duidelijk voor Hitler en de meeste van zijn luitenants. Ze zagen dit verbond van vitaal belang voor hun oorlogsinspanningen en de sleutel tot het veroveren van het Midden-Oosten. Hitler dacht dat al Husaini als leider van een groot Arabische rijk zou opstaan en zijn junior partner zou worden. Maar wat was de achtergrond van deze Duitse fixatie met de Arabische opstanden en de Islamitische Jihad, en hoe ontwikkelde deze samenwerking precies aan beide zijden.

Vertaling Jolanda Molema

Bewerking Ya’akov Siepman