Ook kinderen waren dit jaar uitgenodigd voor de landelijke bijeenkomst op 5 november

De taferelen rond de geboorte van het kerstkind: wat een schouwtoneel, een hele samenleving trekt aan ons voorbij!Eerst de hartelozen: de bureaucraten en soldaten, want orde moet er zijn, de belasting dient betaald. Maar ook de zakelijken en prag-maten: “Nee, die hoogzwangere vrouw kan hier niet terecht; anders komen de meervermogende gasten tekort en trouwens we zijn geen kraam-kliniek.” Wij, hartelozen, vaak zien we wel, maar met koude en berekenende ogen. Op die momenten willen wij niet bewogen worden, niet in beweging komen.

Maar dan zijn daar de warmen van hart: Jozef die zijn lief geen moment uit het oog verliest, de dieren die met een onbegrijpelijke naïviteit, hun warmte aan mensen geven (velen, vinden vertroosting bij de dieren, die trouwe metge-zellen). En is het niet frappant, dat zij die letter-lijk in beweging komen, omdat hun hart dat in geeft, dicht bij de dieren, dicht bij de eenvoud en dicht bij de armoede leven... of juist van verre komen?Horen wij daar niet bij als we zonder veel nadenken maar in een onbegrijpelijke naïviteit, gewoon doen wat ons hart ons ingeeft. Als

Nie

uw

sb

rie

f#3

3 d

ece

mber

2005 | #33 | fr

aters c

mm

Zien - b

ewogen w

orden - in bew

eging Kom

en bvb

woord van de redactie

Barmhartig zijn begint met aandachtig zijn. Er tijd voor nemen om aandacht te kunnen geven aan jezelf en anderen, om te genieten. Daarom een paar gedichten en teksten over de tijd. We zijn blij met twee bijdragen van de lezers. Dat mag best meer gebeuren. Ook wat teksten op de middenpagina betreft.

We kijken op een andere manier op de bijeenkomst van 5 november terug. Meer in beelden dan in woorden. En dat past wel bij: Barmhartigheid Verbeeld.

We wensen u een goed, gezegend jaar toe, een jaar waarin de vrede nabij en ver weg dichterbij komt.

KerstkindMarius BuitingVoorzitter bestuur bvb

we ons ook zelf kwetsbaar en gehavend weten. Zouden wij geen warmen van hart kunnen worden, als we afstand zouden nemen van onze dagelijkse schijnzekerheden en beslommeringen? En als wijzen uit die verte terug zouden keren naar ons eigen bestaan?

En dan blijkt er meer te zijn tussen hemel en aarde. Dan zijn daar de engelenkoren en is er de volkomen kwetsbaarheid van een pasgeboren kind! Het had zich reeds lang aangekondigd, maar nu het er is, staan we versteld. Versteld van de onvoorwaardelijke zachtheid, van de onvoor-stelbare kracht om te vertederen die ieder in beweging zet.

Wat is een kerstfeest in het licht van barmhartig-heid? Kunnen wij ook engelen en kerstkinderen zijn? Kunnen wij weer kwetsbaar worden en klein, zodat anderen hun liefde onvoorwaardelijk aan ons kunnen geven? En kunnen wij dan als een nieuwgeboren kind onze armen uitstrekken naar die anderen die het meest verkleumd zijn en verkild? En kunnen we ons dankbaar aansluiten bij engelenkoren, want het Kerstkind is geboren! En in dit licht wensen we u een gelukkig en barm-hartig nieuw jaar toe.

ac

tivite

iteN

ba

rm

ha

rtig

e

�

Jullie weten dat het beeld van de keten mij dierbaar is. Er is een keten over de hele wereld, die bestaat uit een eindeloze rij schijnbaar gewone mensen, die in hun dagelijkse leven barmhartigheid handen en voeten geven en telkens weer de weg gaan van zien - bewogen worden - in beweging komen. Zij zijn het die de wereld dragen. Ieder van ons en wij samen vormen een schakel in die keten. Máár een schakel, maar wel de schakel die jij alleen maar hecht en trouw kunt maken. En wij als beweging mogen een steentje er toe bijdragen, om mensen bewust te maken dat wij en ieder mens ook de taak heeft om een goede schakel te zijn. Vorig jaar kwamen we samen onder het motto: jij doet er toe en jij en jij en jij… toen wilden we juist dit aspect naar voren brengen.Dit kan je behoeden voor moedeloosheid of het gevoel dat

het maar een druppel op een gloeiende plaat is.En dat niet alleen. Het interview in Nestor kreeg als titel: ‘Iedereen wil toch een mooi mens worden.’ Dat gebeurt als mensen die weg gaan. Kijk maar om je heen.Ik wil ook een wens uitspreken. Als Beweging willen we ook barmhartigheid uitdragen in de samenleving.Wat zou het mooi zijn, dat ieder van ons tegen collega’s, thuis of waar ook, als het ter sprake komt, durft zeggen: ik heb iets met de Beweging van Barmhartigheid: ik probeer te leven en te werken vanuit barmhartigheid, mededogen of compassie. En als u dan vanuit uw eigen beleving nog een beetje een antwoord kunt geven op de vraag: Maar wat betekent barmhartigheid voor jou dan? Dan gebeurt er meer dan je zelf denkt. Zelfs als ze denken dat je een beetje gek bent. Je zaait goed zaad.

De Duitse dichter Rainer Rilke verbleef enkele maanden in Parijs en kwam daar ’s middags met een jonge Franse vrouw steeds over een plein, waar een bedelares zat, steeds op dezelfde plek. Ze keek nooit naar iemand op. Ze uitte haar verzoek om een aalmoes en ook haar dank alleen maar door haar hand ononderbroken op te houden. De vriendin van Rilke gaf haar vaak wat geld, maar Rilke gaf zelf nooit iets.

Daar was ze verbaasd over. Maar Rilke antwoordde haar: “In plaats van haar iets in de hand te stoppen zouden we iets in haar hart moeten leggen”.Een paar dagen later bracht Rilke een pas open gebloeide roos mee. Hij legde die in de uitgestoken, benige hand van de bedelares en wilde verdergaan.Toen gebeurde er iets onverwachts:

oefenen Marius BuitingJacqueline Wolbrink

de vrouw keek op naar de gulle gever, stond moeizaam van de grond op, greep de hand van de onbekende, kuste die en ging met de roos weg.Een week lang was ze daar niet meer te zien. De plek waar ze had zitten bedelen, bleef leeg.

Acht dagen later pas zat ze daar weer, stom als voorheen, met als enig teken van haar behoeftigheid de opgestoken hand.“Waarvan zou ze al die tijd dat ze niets kreeg, geleefd hebben?’, vroeg de Française.“Van de roos”, zei Rilke.

We leven in een tijd van geschenken. Steeds groter en duurder, vaak wisse-lend van hand tot hand.Probeer deze maand iets in het hart van een ander te leggen.

Wim Verschurenje zaait goed zaaduit hEt OpENiNgsWOOrD Op DE laNDElijkE bijEENkOMst Op 5 NOvEMbEr

1 2 3

Zomaar een momentontsnappen aan wat hier buiten iseven niet doen wat moeter niet zijnin stiltetot jezelf komennaar binnen gaantot in het diepste van je zielom gevuld te wordenmet je dromenof je verdrieten in de stilte luisterennaar je eigen naam

Marjo Kuiper (bij de opening van het stiltecentrum van een school in Hoorn)

ov

er

weg

iNg

eN

ba

rm

ha

rtig

e

�

DE KlEINE PRINS

D’r was een jongeling een zonderling, een wonder-jongelingze zeggen dat hij wand’len kwam van ster op ster lichtjaren her over melk- en waterwegen.

Een tikkeltje verlegen,de ogen droevig toegenegenmaar werelds wijs was hij...

toen op een dag die wonderdag heeft hij mijn weg gekruisten in ’t ontmoeten spraken wij over vele zaken over simpelen en over koningskinderenmaar wist mij in het hart te raken met:

‘De grootste gavedie je ooit zal zijn gezegd:heb gewoonweg liefdan vind je liefde op je weg’...

Marius Buiting

BARMHARTIgHEID VERBEElD

De bijeenkomst van 5 november was een bijzonder gebeuren:Anders dan anders omdat barmhartigheid werd verbeeld in verhaal, zang,poëzie, toneel en beeld.Feestelijk omdat we zo barmhartigheid vierden met zovelen. Met de eerste keer ook kinderen daarbij.Uniek omdat we kennis maakten met Marius buiting, de nieuwe voorzitter.

1 De zeven werken van barmhartigheid van Tineke Smith, in de binnentuin2 Het verhaal van Jona, profeet tegen wil en dank, door Thérèse3 Gevangen verlangen van gedetineerde vrouwen door Gerdien4 Zingen met Madeleine: kwetsbaar en innerlijke kracht

5 Wim geeft het voozitterschap over en geeft Marius een kristal, verbeeldend de vele facetten van barmhartigheid.6 Marius, de dichter aan het woord7 Wim wordt een appelboom aangeboden door de ‘verwenzorg’.

4 6

5

7

ge

da

ch

t e

N g

ed

ich

t b

ar

mh

ar

tige

EENS

Eens zullen allen dietussen ons kwamen,zijn weggevallen – wie weet nog hun namen…

Eens zal de vete zijnbijgelegden zal vergeten zijnons bitter tweegevecht.

Eens zal het weer regenenstil, zoals toen aan zee – Kom mij dan tegen enga met mij mee.

A.Roland Holst

SPElENDE MEISJES

Vol sombere doemgedachtengeraakte ik in een straatwaar meisjes aan ‘t spelen warenen we kwamen aan de praat.

Turkse en Surinaamseen sommige autochtoonen ze hadden en nauwelijks weet vanze speelden heel gewoon.

Mijn sombere visioenenvan een wereld die vergingvervaagden in ‘t licht van die kinderentot een herinnering.

Want die meisjes met aardige ogenen met hun prachtige haarzullen de kinderen barenvoor de komende duizend jaar.

Willem Wilmink

We bereiken dit allemaal niet binnen honderd dagen.We zullen het ook niet bereiken binnen duizend dagenen misschien zelfs niet tijdens ons leven op aarde.Maar laten we beginnen.

John Fitzgerald Kennedy

Ieder draagt iets kostbaars in zich wat in geen ander te vinden is. Dat te vinden is zijn weg.Martin Buber

Wat vloog daar op zo n topsnelheid voorbij?Wat was die wervelwind van een seconde?Was het een meteoor? Was het Van Speijk?Het was mijn leven. Even maar van mij.gerrit Komrij

Meer dan het oppoetsen van normen en waarden hebben we behoefte aan een ethiek van de sterkere die zich het lot van de zwakkere aantrekt zonder hem te laten merken dat hij de zwak-kere is.

Cyriel Offermans (Roodkoper)

ge

da

ch

t e

N g

ed

ich

t b

ar

mh

ar

tige

AllES IS FRAgMENT

Al door het zeggen van het woorddeelt men, scheidt men en schendthet alomvattende dat men niet kent,dat ik aanwezig weet of alleen maar vermoed,dat ik niet uitspreken kan en toch uitspreken moet,dat mij beheerst en mij te luisteren gebiedt,maar als ik zoek en luister, dan vind ik het niet.

Een troost blijft:er is in ieder woord een woorddat tot het onuitspreekbare behoort;er is in ieder deel een deelvan het ondeelbare geheel,gelijk in elke kus, hoe kort,het hele leven meegegeven wordt.

Abel J. Herzberg.

Als je god niet hoort, betekent dat niet dat hij je in de steek laat, maar dat hij aan het luisteren is.Bradley Hathaway, popdichter

ZOlANg ER SNEEuW lIgT

Winter. Elke boom herleidtot zijn skelet,staat helemaal los, total loss.Slechts sneeuw doet wat verloren is,weer bij elkaar horen,weer bij elkaar luisteren,maakt bomen weer tot bos.Herman de Coninck

EB

Ik trek mij terug en wacht.Dit is de tijd die niet verloren gaat:iedre minuut zet zich in de toekomst om.Ik ben een oceaan van wachten,waterdun omhuld door het ogenblik.Zuigende eb van het gemoed,dat de minuten trekt en dat de vloeddiep in zijn duisternis bereidt.Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?

M.Vasalis, 1954

gROEI

IJsbloemen geëtstop glimmende ramenwaaieren tot ginkgobladerenonder mijn warme adem

blauw decorvoor gesponnen dromenwuivende bomenmijn zwaaiende zonen

afscheid nemend vaneen versmolten verledenvandaag

het pad van morgen betreden.

Myriam gommers-Simonis

ov

er

weg

iNg

eN

ba

rm

ha

rtig

e

�

Over barmhartigheid heb ik nooit zo nagedacht, maar sinds ik kennis maakte met “de beweging van”, houdt het me bezig in zo ongeveer al mijn denken, mijn doen en laten en wéét ik: dit is mijn “beweging”.

Het is al weer even geleden dat mensen in onze parochie/ dekenaat enthousiast vertelden over een man die hen in kennis bracht met barmhartigheid: Wim Verschuren dus. Sindsdien is barmhartigheid ons thema; van daaruit werken we in parochieraad, pastorale werkgroep, pastoresberaad, etc. en de opening van ons vergaderjaar gebeurde met een bezinning over dit thema, zó dat iedereen “bewogen” werd en als vanzelf in “beweging” kwam... en blijft.

Op een bevroren zaterdagochtend stond een vrij jonge man, in een dun zomerjackje, met zijn kranten, heel bescheiden bij een winkel; de kou kwam uit zijn hele wezen.Toen ik een krant van hem nam, kon ik niet nalaten te zeggen dat hij zich warmer moest kleden, maar hij gaf in gebrekkige woorden te kennen niets warmers te hebben.Mijn reactie was: “wacht hier, ik kom terug” en thuisge-komen nam ik een warme winterjack die een van onze jongens niet meenam toen hij het huis uitging. Een lekkere das en handschoenen lagen er ook nog wel en met een paar stevige bruine boterhammen met kaas in de zak van die jack, ging ik terug. De knaap lachte al toen hij me zag. Ik hielp hem de jack over zijn andere jack aan te doen en

daadwerkelijkbarmhartig zijn...

Riet

Ook deelnemen aan zo’n dag van barmhartigheid in het centrum voor ZIN is een feest, een pure verwen / herkendag en jullie raken me niet meer kwijt: voor de veiligheid heb ik me opgegeven voor de nieuwe “route van barmhartigheid”, die in het voorjaar weer van start gaat.

De almanak ligt bij mijn bed en ook als ik niet kan slapen lees ik... en ben bewogen: dat kleinood is tevens een mooi presentje voor mensen om ons heen.

Jullie, als redactie, vragen om bijdragen / verhalen; met mij gebeurde het volgende, gewoon, het gebeurde zonder bij na te denken.

Bij het doen van mijn boodschappen tref ik vaak iemand die probeert om zijn / haar straatkrant aan het winkelende publiek te verkopen en als ik dan zie hoe mensen soms de andere kant op kijken, doet me dat zeer; veel mensen lopen met een kar vol boodschappen...

knoopte de sjaal om zijn dunne nek. Mensen keken en ik zag ze denken...

Toen ik enkele uren later nog eens langs reed stond hij nog steeds op dezelfde plaats, lekker ingepakt en ik neem aan dat hij de boterhammen wel gevonden had. Het gaf me een warm gevoel te weten dat HIJ in ieder geval geen kou meer leed en die dag misschien zelfs wel een beetje gelukkig was, ondanks zijn manier van leven, zijn armoede.

Nee, aan barmhartigheid heb ik niet gedacht, dat woord kwam nauwelijks in mijn vocabulaire voor, maar sinds jaar en dag ben ik een “diaconiemens”, wellicht ligt dáár de grondslag... of zou die in mijn ouders gelegen hebben... lieten zij me al kijken... zien, bewogen worden en in bewe-ging komen...

Wat maakt het uit: ik hoop dat de jas nog steeds warmte biedt aan die knaap...

8 ‘Dan gaan beelden in mij zingen’ door Grada Gootjes9 Terugspelen van verhalen over barmhartigheid door theatergroep ‘Thea’10 De redactie van de almanak

8 9 10

> >

ac

tua

liteit

ba

rm

ha

rtig

e

berichten van het bestuur

¶ bijeenkomst zaterdag 13 mei.Attentie: de mei-bijeenkomst met workshops heeft plaats op zaterdag 13 mei 2006. Noteer deze datum in de agenda. Vorig jaar hadden we zeven workshops. Dat was gezien het aantal deelnemers te weinig. Dus dit jaar zullen er dat meer zijn. Mocht je een suggestie hebben voor een workshop laat het dan weten.

¶ de nieuwe voorzitter in functieOp de bijeenkomst van 5 november heeft Marius Buiting het voorzitterschap van Wim Verschuren over-genomen. Om met elkaar kennis te maken, om lijnen naar de toekomst uit te zet-ten en om te komen tot een taakverdeling zijn we op 9 december begonnen met een dagvergadering.

¶ leerroute van barmhartigheidDe derde leerroute wordt in januari 2006 met een weekend afgesloten. Er zijn nu al heel wat aanmeldingen voor de volgende leerroute. Als je meer informatie wilt, kun je bij Tonja Mos (030-2719545) terecht. We had-den graag in het voorjaar met de vierde leerroute gestart,

maar dat zit er niet in. De volgende leerroute begint in september 2006

¶ almanak van barmhartigheidIntussen is het eerste deel van de Almanak uitgekomen. Op de bijeenkomst van 5 novem-ber heeft de redactie zelf KIEM zelf gepresenteerd. Hoe vindt u deel 1? De reacties zijn voor het overgrote deel positief. De inschrijvingen en verkoop verlopen dusdanig, dat we door kunnen gaan en ook van deel 2 zullen we 2500 exem-plaren kunnen laten drukken. Om onze tweede doelstelling, barmhartigheid uit te dragen in de samenleving, te reali-seren, zouden we graag een oplage van 5000 exemplaren willen. Misschien zit er dat toch in, omdat nu ook instel-lingen en organisaties de almanak gaan bestellen voor hun medewerkers. Dat brengt u misschien ook op een idee?

¶ abdij-wandeldagenabdiJwaNdeldageN iN achel – 25-28 Juli 2006onderweg… met barmhartigheid

De Beweging van Barmhartigheid organiseert opnieuw enkele dagen met bezinning op barmhartig-heid, ontmoeting met elkaar, wandelen, stilte en ontspan-ning in de Trappistenabdij De

Achelse Kluis, ten zuiden van Eindhoven, op de grens van Nederland en België.Met een groep van 14 à 16 personen gaan we onder-weg, in de mooie natuur, in groepsbijeenkomsten, indivi-dueel in onszelf en in de sfeer van stilte en getijdengebed van de Achelse monniken. Nadenkend over barmhartig-heid. En zelf proberen we ook barmhartig te zijn voor elkaar. We beginnen op dinsdag-morgen 25 juli, we eindigen vrijdagmiddag 28 juli. De kosten bedragen 150 euro per persoon, als u zelf lakens meeneemt, anders komen er 6 euro bij.

belangstelling om mee te doen? Meld u dan aan bij de bege-leiders: Rina en Hans van der Hulst. Liefst per email:hrcivdhulst@hetnet.nlPer telefoon: 053 5723440 of schriftelijk kan ook: De Volmer 192, 7484 HC Haaksbergen. Wij sturen u dan een aanmeldformulier.

¶ lustrum Zin in werkOp 13 oktober 2005 waren heel wat leden en sympa-thisanten van de beweging op de bijeenkomst in het Beatrixtheater onder de titel: Werken met Passie en Compassie in Utrecht. Jammer dat een behoorlijk aantal moest worden teleurgesteld,

omdat ze te laat hadden inge-schreven. Niemand had ook kunnen verwachten dat al drie weken tevoren alle 1500 plaatsen vergeven waren.

¶ de statutenHet duurt meestal een lange tijd voordat statuten gereed komen. Dat is ook het geval met de statuten van de Beweging. Ze zijn nu gereed. Op 19 december 2005 is de acte bij de notaris getekend en is de stichting officieel opge-richt.

In feite zult u er weinig of niets van merken, dat we een stich-ting zijn geworden. Ieder die inzage wil krijgen in de statu-ten, neme hierover contact op.

¶ PublicatiesIn Nestor is een artikel van Wim Verschuren verschenen onder de titel: ‘Iedereen wil toch een mooi mens wor-den’. Het werksstuk van Lies Lauwmans over barmhartig-heid en jonge mensen in de zorg is verschenen in Het Haptonomisch TijdschriftVoor ‘Compassie – Ondernemers over Mededogen’ hebben we veel aanvragen gehad. Onze voor-raad was uitgeput. Maar we hebben nog een aantal exem-plaren kunnen bemachtigen. Voor 7 euro kunt u het boekje nog in zeer beperkte mate bij het secretariaat bestellen.

En een sterrenkundige zei: En de tijd, meester?En hij antwoordde: gij wilt de mateloze, onmetelijke tijd meten; gij wilt u laten leiden, ja uw geestesactiviteit laten bepalen door de uren en seizoenen; gij wilt de tijd maken tot een stroom en op de oever zitten kijken hoe hij voorbij glijdt.

Het tijdeloze in u is zich echter bewust van de tijdeloosheid van het leven.Het weet dat gisteren enkel de heugenis van vandaag is en morgen de droom van vandaag.En dat datgene wat in u zingt en mediteert, nog toeft

de tijd

�

binnenin dat eerste ogenblik, dat de sterren uitstrooide in de ruimte.Wie van u voelt niet dat zijn vermogen tot liefhebben gren-zeloos is, maar dat die liefde tevens ligt besloten in de kern van zijn wezen en zich niet beweegt van liefdesgedachte tot liefdesgedachte en van liefdesdaad tot liefdesdaad? Is niet de tijd evenals de liefde onverdeeld en niet te meten?

Maar als ge er niet aan ontkomt de tijd te meten in seizoenen, laat elk seizoen dan alle andere omvatten,laat het heden het verleden met herinnering en de toekomstmet verlangen omhelzen.uit: De profeet van K. gibran

Info: Franciscaans Jongerenwerk, Delft tel.015-151055

¶ Meeleven in de goede weekSamen trachten te ervaren hoe de weg van Jezus door de duisternis van de dood heen voert naar het licht. We maken kennis met elkaar, er zijn bezinningsbijeenkomsten en er is veel vrije ruimte.Van maandag 21 maart tot zondag 27 maart in Megen.Info: Franciscaans Jongeren-werk tel.0412-465770 ¶ rust en verstillingEen vrijdag per maand voor jezelf in rust, stilte, bezinning

elimgroep tilburg

¶ wanneer alles wegvaltNadenken aan de hand van de psalmen 44 en 16. We willen stilstaan bij vragen als: Wat is dat voor een God die het lijden toelaat? Is God daar wel ver-antwoordelijk voor? Wat bete-kent het als God bij ons wil zijn als Trooster? Op de volgende woensdagavonden: 18 en 25 januari, 1,8 en 15 februari, van 20.00 - 22.00 uur.Leiding: Laetitia Aarnink, Ad de Keyzer, Bep Meereboer, Paul Reehuis, Kees Waaijman.

¶ Naar een open ikThomas Merton (1915-1968) Amerikaans schrijver, mysti-

mogelijkheid in zich tot nieuw perspectief, verrijzenis, nieuw leven.

Ook dat element zal tijdens het schilderen aan bod komen. We gaan schilderen, houden korte tekstmeditaties en delen onze ervaringen.Vrijdagavond 31 maart van 18.00 u tot zaterdag 1 april 16.00 u.

¶ Meditaties in de elimgroep zijn er op de avonden, op dinsdag-, donderdag- en vrij-dagavond.Voor nadere informatie: 013-4638505 en www.fraters.nu, en klik op het menu: webmeditatie.

¶ colofonvoorzitterMarius BuitingsecretarisTim van Oostromfraters cmm NederlandFrans van Pinxteren

secretariaat bvbBoxtelseweg 60, 5261 NE VughtT 073-6577044E wjgverschuren@hetnet.nlE secretariaat@barmhartigheid.nlGironummer: BvB Vught 9148656

redactie NieuwsbriefRina van der HulstDe Volmer 192, 7482 HC HaaksbergenE hrcivdhulst@hetnet.nlAdri BoschAd de KokWim MaarseElise van Uitregt

ontwerp en ProductieLandofPlentyfotografieAntoin Buissink, Soraya Ebrahimidruk drukkerij Mart.Spruijt BV

website www.barmhartigheid.nl

�

ac

tivite

iteN

ba

rm

ha

rtig

e

¶ idealen en idolenIdealen zijn uit. Maar kunnen we wel zonder? Idolen zijn een hype, maar waarom eigenlijk? Hebben vrouwen meer en andere idealen en idolen dan mannen?Lezing van Désanne van Brederode en er is ook theater o.l.v Rebecca Schoon en zang o.l.v Elisabeth Posthumus Meyjes op vrijdag 27 januari van 14.00 u tot 17.00 u in de Janskerk te Utrecht. Info: tel.026-3254640

¶ hoe gaan we om met men-sen die leven in de marges van onze samenleving?Zondag 27 februari wordt er over dit thema een bezinnings-dag gehouden met vragen als: Wat doen we als we ze ontmoeten en wat als ze een beroep op ons doen?´ >

cus, (bekend om zijn boekLouteringsberg), werd trappist en koos er bewust voor om in de stilte van het klooster voor God te leven. Daar werd hij langzaam omgevormd tot een christen die in eenzaamheid openbloeit voor alles en ieder-een. Het is de omvorming van een gesloten ik naar een open ik, waarin God alles in allen is. Onder leiding van de trappist Bernardus Peeters kan men aan de hand van teksten deze omvorming mee beleven.Zaterdag 18 maart van 10.00-16.00 uur.

¶ de symboliek van het kruisIn de vastentijd wil schilderes Marieke Molenkamp gaan werken met het kruis, sym-bool voor het lijden, waar ieder mens in zijn of haar leven mee te maken heeft. Lijden draagt echter ook de

en reflectie op zoek naar even-wicht in ons denken, voelen en handelen.Leiding: Henk Jongerius, op de vrijdagen 6 januari, 3 februari, 3 maart, 7 april en 12 mei, steeds van 9.30 u - 19.00 u. Info: Dominicaans Activiteiten Centrum (DAC) tel.026-3264422

¶ Mediteren is ingaan op de beweging van verlangenJe oefent de weg naar binnen door aandacht voor aanwe-zigheid, lichaamshouding, adem, stilte, rusten in jezelf en dank.Leiding: Petra den Dulk op de donderdagen 12 en 26 januari, 9 en 23 februari, 9 en 23 maart, 13 en 27 april, steeds van 20.00 u - 21.15 u. Info: Dominicaans Activiteiten Centrum (DAC) tel.026-3264422

11 12

11 ‘De verloren zoon’ van Jos Goedhart12 Paula en Philippa schonken koffie en blijdschap