NBM-marisa tekts

1
17 T oen ik onlangs een facelift liet doen, was ik doodsbenauwd dat er iets zou mislopen – gelukkig trof ik een heel goede plastisch chirurg. Zo bang als ik was voor die face- lift, zo vol vertrouwen en vastberaden- heid onderging ik op mijn achttiende een geslachtsoperatie.’ ‘Ik voelde als klein kind al dat ik anders was dan andere kinderen, al wist ik toen nog niet wat er precies scheelde. Ik voelde me alleen op de wereld, want ik kende nie- mand die zich ook zo voelde. Ik wou ook altijd bij de meisjes zijn; de jongens lagen mij niet. Rond mijn tiende dacht ik dat ik homoseksueel was. Maar ook daar voelde ik me niet lekker bij. Als ze jeanet naar me riepen, vond ik het erg omdat het niet waar was. Als ik werd gepest en uitgelachen, ging ik janken bij mijn oudere broer; hij leerde die gasten dan even een lesje. Rond mijn vijftiende viel eindelijk mijn frank: Ik ben een meisje.’ ‘Als kind stond ik al op de bühne bij het jeugdtoneel in Lokeren. Actrice Dora Van Der Groen, die elke zomervakantie onze buurvrouw was aan zee, deed mij ervan dromen om actrice te worden. De stap naar de grote travestieshows waar ik vanaf mijn vijftiende mee begon, was dan ook niet zo groot. Eerst deed ik het nog in ’t geniep. Ik speelde samen met dertig andere travesties in een Antwerps cabaret, gekleed in een maillootje, overladen met parels en plui- men. Heerlijk vond ik dat! Uiteindelijk heb ik het thuis toch verteld – ons ma is komen kijken en ze vond het geestig. Zover waren we dus al. Wat ik haar niet vertelde, was dat ik ook hormonen slikte. Ik voelde hoe ik borstjes kreeg. Helaas kreeg ik er de vrese- lijk emotionele schommelingen die eigen zijn aan meisjespuberteit gratis bij... Je moest nog maar naar me kijken en ik begon al te blèten!’ ‘Toen ik thuis meldde dat ik een meisje was en mij wou laten opereren, lag mijn moeder aanvankelijk helemaal in de ver- nieling. Mijn pa daarentegen luisterde en zei: Akkoord, en nu naar uw bed. Ik hoorde nog hoe moeder jammerde: Wat hebben wij misdaan? We moeten met hem naar de psychiater. Maar pa maakte een einde aan de discussie en ma draaide in de weken daarna geweldig bij. Onze pa heeft zelfs naar koning Boudewijn geschreven om mijn geslachtsverandering snel in orde te brengen – en die heeft mij geholpen. Geen kwaad woord over Boudewijn! Ik besef zeer goed dat ik het makkelijker heb gehad dan veel andere transseksuelen, precies omdat ik thuis werd gesteund.’ ‘Ik groeide uit tot een stralende jonge vrouw die succes had bij de mannen. Het gebeurde wel eens dat mannen die mij een hele avond het hof hadden gemaakt, hyste- risch werden als ze hoorden fluisteren dat ik geen echte vrouw was. Meestal was het een probleem voor de buitenwereld: Wat zullen de anderen van mij denken als ze weten dat mijn lief geen echte vrouw is? Ha ja, dat zou willen zeggen dat die man geen echte vent was! Wel, kom dat eens vertellen tegen mijn man, met wie ik al 19 jaar geluk- kig samen ben. Is uw man dan een homo? vragen mensen mij wel eens. Als hij het zou horen, zou hij hen meteen een kopje klei- ner maken! In de ogen van homo’s ben ik een vrouw, die vallen niet op mij.’ ‘Zodra de mensen iemand kennen die transseksueel is, aanvaarden ze het veel makkelijker. Hier in Lokeren kent iedereen mij, alleman komt langs in mijn Showbizz Shop. In het buitenland ben ik bekender dan in België, dankzij mijn showbizz- kostuums, door de revues en musicals die ik overal in Europa organiseer en via beroemdheden als de Dallas-cast, Boy George en The Village People, die ik allen kleed. Mijn coming out deed ik op de grote jaarlijkse stoffenbeurs waar ik van kinds- been mijn mama naartoe vergezelde – zij runde in Lokeren een grote gordijnen – en stoffenwinkel. Alle standhouders kenden mij en ik ging bij hen allemaal persoonlijk langs om mezelf te presenteren: een fris jong poppeke in een schoon kleedje. Mijn moeder vreesde de reacties van de mensen, maar die waren enorm positief. De burge- meester kwam mij zelfs feliciteren! Dat heb ik altijd onthouden: je nooit wegsteken, altijd als eerste een stap zetten.’ Koning Boudewijn heeft mij geholpen Marisa(45)uitLokeren,eigenaresTheShowbizzShop Operator: vmj Jobname: Cyan Magenta Yellow Black Desc: Time: // ::

description

Marisa(45)uitLokeren,eigenaresTheShowbizzShop oenikonlangseenfaceliftliet doen,wasikdoodsbenauwddat erietszoumislopen–gelukkig trofikeenheelgoedeplastisch chirurg. Zo bang als ik was voor die face- lift, zo vol vertrouwen en vastberaden- heidondergingikopmijnachttiendeeen geslachtsoperatie.’ 17

Transcript of NBM-marisa tekts

17

Toen ik onlangs een facelift liet doen, was ik doodsbenauwd dat er iets zou mislopen – gelukkig trof ik een heel goede plastisch

chirurg. Zo bang als ik was voor die face-lift, zo vol vertrouwen en vastberaden-heid onderging ik op mijn achttiende een geslachtsoperatie.’

‘Ik voelde als klein kind al dat ik anders was dan andere kinderen, al wist ik toen nog niet wat er precies scheelde. Ik voelde me alleen op de wereld, want ik kende nie-mand die zich ook zo voelde. Ik wou ook altijd bij de meisjes zijn; de jongens lagen mij niet. Rond mijn tiende dacht ik dat ik homoseksueel was. Maar ook daar voelde ik me niet lekker bij. Als ze jeanet naar me riepen, vond ik het erg omdat het niet waar was. Als ik werd gepest en uitgelachen, ging ik janken bij mijn oudere broer; hij leerde die gasten dan even een lesje. Rond mijn vijftiende viel eindelijk mijn frank: Ik ben een meisje.’‘Als kind stond ik al op de bühne bij het jeugdtoneel in Lokeren. Actrice Dora Van Der Groen, die elke zomervakantie onze buurvrouw was aan zee, deed mij ervan dromen om actrice te worden. De stap naar de grote travestieshows waar ik vanaf mijn vijftiende mee begon, was dan ook niet zo groot. Eerst deed ik het nog in ’t geniep. Ik speelde samen met dertig andere travesties in een Antwerps cabaret, gekleed in een maillootje, overladen met parels en plui-men. Heerlijk vond ik dat! Uiteindelijk heb ik het thuis toch verteld – ons ma is komen kijken en ze vond het geestig. Zover waren

we dus al. Wat ik haar niet vertelde, was dat ik ook hormonen slikte. Ik voelde hoe ik borstjes kreeg. Helaas kreeg ik er de vrese-lijk emotionele schommelingen die eigen zijn aan meisjespuberteit gratis bij... Je moest nog maar naar me kijken en ik begon al te blèten!’‘Toen ik thuis meldde dat ik een meisje was en mij wou laten opereren, lag mijn moeder aanvankelijk helemaal in de ver-nieling. Mijn pa daarentegen luisterde en zei: Akkoord, en nu naar uw bed. Ik hoorde nog hoe moeder jammerde: Wat hebben wij misdaan? We moeten met hem naar de psychiater. Maar pa maakte een einde aan de discussie en ma draaide in de weken daarna geweldig bij. Onze pa heeft zelfs naar koning Boudewijn geschreven om mijn geslachtsverandering snel in orde te brengen – en die heeft mij geholpen. Geen kwaad woord over Boudewijn! Ik besef zeer goed dat ik het makkelijker heb gehad dan veel andere transseksuelen, precies omdat ik thuis werd gesteund.’‘Ik groeide uit tot een stralende jonge vrouw die succes had bij de mannen. Het gebeurde wel eens dat mannen die mij een hele avond het hof hadden gemaakt, hyste-risch werden als ze hoorden fluisteren dat ik geen echte vrouw was. Meestal was het een probleem voor de buitenwereld: Wat zullen de anderen van mij denken als ze weten dat mijn lief geen echte vrouw is? Ha ja, dat zou willen zeggen dat die man geen echte vent was! Wel, kom dat eens vertellen tegen mijn man, met wie ik al 19 jaar geluk-kig samen ben. Is uw man dan een homo?vragen mensen mij wel eens. Als hij het zou

horen, zou hij hen meteen een kopje klei-ner maken! In de ogen van homo’s ben ik een vrouw, die vallen niet op mij.’‘Zodra de mensen iemand kennen die transseksueel is, aanvaarden ze het veel makkelijker. Hier in Lokeren kent iedereen mij, alleman komt langs in mijn Showbizz Shop. In het buitenland ben ik bekender dan in België, dankzij mijn showbizz-kostuums, door de revues en musicals die ik overal in Europa organiseer en via beroemdheden als de Dallas-cast, Boy George en The Village People, die ik allen kleed. Mijn coming out deed ik op de grote jaarlijkse stoffenbeurs waar ik van kinds-been mijn mama naartoe vergezelde – zij runde in Lokeren een grote gordijnen – en stoffenwinkel. Alle standhouders kenden mij en ik ging bij hen allemaal persoonlijk langs om mezelf te presenteren: een fris jong poppeke in een schoon kleedje. Mijn moeder vreesde de reacties van de mensen, maar die waren enorm positief. De burge-meester kwam mij zelfs feliciteren! Dat heb ik altijd onthouden: je nooit wegsteken, altijd als eerste een stap zetten.’

Koning Boudewijnheeft mij geholpen

Marisa(45)uitLokeren,eigenaresTheShowbizzShop

Operator: vmj Jobname: CyanMagentaYellowBlack Desc:Time: // ::