ZorgMagazineEen magazine voor en door zorg- en welzijnsmedewerkers in Oost-Nederland

Najaar 2010

Bijzondere beroepen

die een stempel drukken

op zorg en welzijn

2 ZorgMagazine

Het ZorgMagazine is gemaakt in samenwerking met de volgende instellingen, aangesloten bij de Werkgeversvereniging:

Voor het complete overzicht van de leden van de Werkgeversvereniging, kijk op www.wgvoost.nl.

Energiek Award 2010Wie inspireren Zorg & Welzijn in Oost-Nederland?

Een initiatief van:

Nomineer op www.energiekaward.nl

Maakt jouw afdeling het

verschil?

ADV. ENERGIEK AWARD-ZORGMAG..indd 1 26-08-2010 13:55:15

4 ZorgMagazine

Dat doe je met een Deltion diploma!

Informeer bij je leidinggevende of opleidingscoördinator! Meer weten? Kijk op

www.deltion.nl of bel (038) 850 30 00.

Wil jij verder groeien in

de zorg?

• MBO-diploma’s Zorg en Welzijn

• Certifi caten en schoolverklaringen

• BIG herregistratie

• EVC

• Trainingen

• Cursussen

• Seminars

• persoonlijke intake en vrijstellingen

• les overdag of in de avond

• meerdere startmomenten

• versnellen is mogelijk

• stage bij eigen werkgever

• gratis deelname aan Deltion seminars

• les op de Deltion campus in Zwolle

104206_Advertentie_Zorgmagazine_040810.indd 1 05-08-2010 09:16:49

ZorgMagazine 5

Inspirerend

Voor de vierde maal brengt de Werkgeversvereniging Zorg en Welzijn Oost-Nederland een magazine uit. Het gaat daarbij steevast om een themanummer, dat in het najaar wordt uitgebracht en is gericht op de mensen die in deze regio in deze sector werkzaam zijn. Dit jaar is het thema ‘bijzondere beroepen’.

De sector zorg en welzijn is vaak in het nieuws. Bijna altijd gaat het dan over kosten, premies, calamiteiten, tekorten, gevolgen van wijzigingen in de wet- en regelgeving, enzovoort. Daarnaast zijn er de nodige programma’s over ontwikkelingen in de medische sector en soapseries die veelal een gedramatiseerd en meestal eenzijdig beeld geven van de werkelijkheid.

Toch bevatten ze allemaal een deel van de waarheid. Anders gezegd, ze belichten een deelaspect. Dan kan ook moeilijk anders. Alleen al in het werkgebied van de vereniging zijn bijna 150.000 mensen werkzaam in de sector zorg en welzijn. Het aantal vrijwilligers zal niet veel lager zijn. Vele duizenden jongeren volgen een opleiding gericht op beroepen in zorg en welzijn. Ook degenen die nu in de sector werkzaam zijn, hebben veelal slechts een onvolledig beeld. Heeft iemand die in een algemeen ziekenhuis werkt een beeld van het werk in de gehandicaptenzorg? Heeft iemand werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg een goed beeld van de revalidatiezorg?

Elk werkveld kent z’n eigen dynamiek. Inzichten veranderen. Er is meer mogelijk. Alles hangt met alles samen. Op één aspect hebben alle werkvelden die in de sector zorg en welzijn te onderscheiden zijn te maken met hetzelfde gegeven: ze drijven op het enthousiasme, de gedrevenheid en de kennis en kunde van hun medewerkers.

Dit magazine belicht een aantal bijzondere beroepen. Soms gaat het om functies die relatief ‘nieuw’ en veelal nog nauwelijks bekend zijn. Soms gaat het over mensen die reeds jaren bestaande en algemeen bekende functies op een bijzondere manier invullen.

Ik hoop dat de verhalen u inspireren en laten zien dat onze sector breed, dynamisch en veelzijdig is. Tegelijkertijd hoop ik dat ze u stimuleren om met een positieve bril te (blijven) kijken naar uw kansen en mogelijkheden. Uw inzet is ook de komende jaren van groot belang om de uitdagingen die voor ons liggen op te kunnen pakken.

Tenslotte wil ik van de gelegenheid gebruik maken mijn waardering onder woorden te brengen voor een drietal partijen:

Alle inzenders vanuit de instellingen voor hun inhoudelijke bijdrage.1. Alle adverteerders voor hun financiële bijdrage, waardoor dit magazine 2. geproduceerd, gedrukt en verspreid kon worden.Het communicatieteam van de WGV, Liselotte Tap en Inge Rensink, 3. voor de regievoering, bewerking, redactie en vormgeving van het magazine.

Ik kijk al uit naar het nummer dat volgend jaar zal worden uitgebracht.

Gerard Nederpelt, Directeur WGV

“Ik hoop dat de verhalen u inspireren en laten zien dat

onze sector breed, dynamisch en veelzijdig is.”

6 ZorgMagazine

In dit nummer

trombosedienstmedewerker

10

tropenarts

8ondersteuner cliëntenraden

9

leefstijlcoach

11

uitwendig therapeute

13 vrijwilligerkindertelefoon

18

kraamverzorgende thuisbevallingen

16

adl-assistent

17

cliëntvertrouwens- persoon

14medewerkercollegiaalopvangteam

19

allochtone zorgconsulent

21

sociaal verpleegkundige reizigerszorg

22

medewerker ambulante nachtzorg

23bijzondere zorgverhalen

thuiszorgmedewerkercommunicatieadviseurzorgmanager

25

projectmedewerker jonge mantelzorgers

24

sociaalverpleeg-kundigesoa

27

therapeutisch peuterleidster

26

ZorgMagazine 7

kerkorganist

54

medewerker technische dienst

28

muziek-therapeut

29

vrijwilliger vriendenkringen

32

ambulanceverpleegkundige

31sociaal psychiatrischverpleegkundige

34

zorgbemiddelaar

35

verzorgende aan huis

45

mannelijke hulpverlener intensieve zorg

38 vrijwilliger huiswinkel, vrijwilliger dagactiviteiten

39

sociotherapeut afdeling

arbeid

37

verpleegkundigspecialist

57

vrijwilligersocial inclusion games 2010

44

trajectbegeleider dementie

43medewerker linnendienst

46

assistent- begeleider

41eerst verantwoordelijk

verzorgende

48psychomotoretherapeut

52

begeleider op een zorgboerderij

51

kraamverzorgendepoliklinischebevallingen

53vrouwelijkesysteembeheerder

55

thuisbegeleiding, woonbegeleider

50physician assistant

56

directeur en eft-therapeut

49

8 ZorgMagazine

ww

w.z

gt.n

l ZG

T

ZGT actief in de Derde Wereld

ZGT OverzeeChirurg dr. Detlef van der Velde is één van de artsen die bezig is met hulp aan ontwikkelingslanden. Hij licht toe hoe ZGT Overzee is ontstaan: “De ziekenhuizen in Almelo en Hengelo verlenen al jaren hulp aan gezondheidszorg in de derde wereld. De initiatieven van beide locaties zijn sinds 2009 gebundeld onder de naam ZGT Overzee.” ZGT stuurt kwaliteitsgoederen naar diverse projecten in de Derde Wereld waaronder Ethiopië, Tanzania en Malawi en er zijn humanitaire hulpprojecten in Egypte. Van der Velde: “We leveren geen geld, maar spullen zoals medische instrumenten, rolstoelen, bedden en matrassen. Daar is behoefte aan. Maar ook chemokuren voor zieke kinderen, medische kennis en ervaring. In oktober gaat er weer een transport naar Ethiopië.”

TropenopleidingDaarnaast is ZGT Overzee betrokken bij de ‘tropenopleiding’ in Nederland. Deze opleiding bestaat uit twee jaar klinische stages op het gebied van chirurgie en obstetrie/gynaecologie of kindergeneeskunde en de Nederlandse Tropen Cursus. Drie tropenartsen in opleiding Vincent Stirler, Jaap Stiggelbout en Pien Powels zijn in april voor een stage van drie maanden naar Ethiopië vertrokken. Vincent en Jaap volgen de tropenopleiding in ZGT Almelo, Pien in ZGT Hengelo. Van der Velde en uroloog/tropenarts Henny Zweers begeleidden de drie artsen enkele weken tijdens de stage. Zij waren aanwezig bij de

Wat doet ZGT Overzee?ZGT Overzee draagt bij aan het verbeteren van de gezondheidszorg in derdewereldlanden. Dit doet zij door zorgverleners in die landen met raad en daad bij te staan. Met adviezen, financiële hulp en met medische of verpleegkundige hulpgoederen. Veelal gebeurt dit voor kleinschalige projecten, die soms zelfs door medewerkers van ZGT zijn opgezet. ZGT Overzee is een stichting die in 2009 is opgericht door medici en niet-medici van ZGT. De stichting heeft geen betaalde bureaumedewerkers in dienst en is afhankelijk van de inzet van vrijwilligers in

ZGT. Haar werkkapitaal wordt gevormd door donaties.

inwerkperiode in het ziekenhuis in Hawassa, Ethiopië. Van der Velde: “Het ziekenhuis in Hawassa is van dezelfde grootte als ZGT Almelo, alleen bedienen ze daar zo’n 12 miljoen mensen. We bekijken nu ook de mogelijkheden om artsen in ZGT mee te laten lopen. Bij ons leren ze dan hoe om te gaan met bepaalde apparatuur en doen ze ervaring op in bijvoorbeeld kijkoperaties.”

Financiële bijdrageMedewerkers van ZGT kunnen ZGT Overzee steunen door maan-delijks één euro (of een veelvoud hiervan) via het salaris te laten inhouden. Ook donaties van buiten het ziekenhuis zijn welkom.

BestuurHet bestuur van de stichting bestaat uit ZGT-medewerkers dr. Salah Said en dr. Detlef van der Velde (co-voorzitters), Hans André Schuppers, Johan Damveld, Bert Kreuwel (penningmees-ter), Clara Blaauw, Bertha ten Hove, Fons Verschoor en Peggy van der Lans.

tropenarts

ZorgMagazine 9

De zorg heeft haar hart. Ze was na 23 jaar wel toe aan een andere uitdaging. Ervaring uit de ondernemingsraad was aanwezig. Iets op het gebied van ontwikkeling had haar voorkeur. Ze werd ondersteuner van de cliëntenraden van Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé.

Trudy Storteboom houdt van de zorg. Ze zag echter dat het op veel punten beter kon. “Bewoners hebben als je als ver-zorgende met ze spreekt wel ideeën, maar zelden worden ze uitgesproken. Een veelheid van argumenten ligt hier-aan ten grondslag. Opzien tegen vergaderen, de moeilijke woorden maar ook de angst om aangesproken te worden op wat je zegt.”

Met haar opleiding tot ziekenverzorgende, de ervaring in verschillende werkvelden en het lidmaatschap van een ondernemingsraad kan Trudy het veld goed overzien. Toch bleek de training van DASMO voor ambtelijk secretarissen een aanrader. Daarnaast volgde ze tal van korte cursus-sen voor verschillende deelaspecten, bijvoorbeeld voor het opstellen van een aantrekkelijk jaarverslag.

“Mijn werk”, aldus Trudy, “is afwisselend. Als ik ’s morgens begin weet ik natuurlijk wel wat er op het programma staat, maar nooit wat ik tegenkom. Het is altijd weer iets anders. Ik zeg wel eens: ik ben betrokken van stofdoek tot beleids-stuk. We doen de ondersteuning met twee beroepskrach-ten. Ik doe wat meer de beleidsmatige kant, mijn collega wat meer de secretariële kant. Ik heb veel contacten. Met de leden van de cliëntenraden die ik ondersteun, met

het management op verschillende niveaus maar ook met externe instanties als scholingsinstituten en het Landelijk Overleg Cliëntenraden.”

Haar werkzaamheden zijn divers. Samen met de voorzit-ters bereidt ze de vergaderingen voor. De zorg heeft zo zijn eigen taalgebruik. Vaak moet ze daarom stukken voor leden van de cliëntenraden ‘vertalen’. Ze zorgt ook dat de vergaderingen een goede mix zijn van enerzijds goede onderlinge contacten en anderzijds hard werken. Daarnaast zoekt ze dingen uit, regelt ze scholingen en besteedt ze veel tijd aan werving van nieuwe leden.

“Natuurlijk zijn er ook moei-lijke punten. Zo wisselt de samenstelling van de raden naar mijn gevoel soms veel te snel. Hierdoor gaat er veel kennis verloren. Aan de andere kant ben ik natuurlijk ook een beetje het geheugen van de cliëntenraden. Het is een baan met toekomst. Steeds meer zorgafhankelijke ouderen zullen steeds mondi-ger worden. Wat dat betreft ben ik nog lang niet uitgeke-ken en uitgeleerd.”

Ondersteunen aan de vergadertafel

ww

w.s

zmk.

nl

Stic

htin

g Zo

rgco

mbi

nati

e M

arga

Klo

mpé

“In mijn functie als ondersteuner van de cliëntenraden heb ik een bemiddelende rol. Ik probeer duidelijk te krijgen wat klanten nu eigenlijk willen. Als dat duidelijk is, kijk ik samen met hen hoe we dat het beste naar voren kunnen brengen. Het liefste wil men, zeker in het begin, dat ik het zeg. Maar dat is mijn taak niet. Ik heb gemerkt dat het grootste effect wordt bereikt wanneer mensen het zelf zeggen. Met hen die daar moeite mee hebben, oefen ik en natuurlijk ben ik in de buurt om ze te ondersteunen. Ik wil de dialoog op gang brengen. Met vechten bereik je niks.”

o

nd

ersteu

ne

r

cl

ie

nt e n r a

d

en

10 ZorgMagazine

“Als prikker heb je alle vrijheid!”

ww

w.a

ntis

tolli

ngsc

entr

um.n

l A

SCO

N

Als medewerker van ASCON, AntiStollingsCentrum Oost-Nederland, begint Jan zijn dag al vroeg. ’s Morgens om 8 uur is hij bij de eerste cliënt.

Jan: “Omdat ik ’s avonds al mijn route heb gepland, kan ik ’s morgens direct vanuit huis starten. Ik begin met het afnemen van bloed. Dat kan bij cliënten thuis, maar ook op één van de 100 prikposten van ASCON in Oost-Nederland. Zelf zit ik veel in Doesburg, Beek/Kilder, Zeddam en ’s Heerenberg. De prikpos-ten zijn vaak in verzorgingscentra en we nemen daar op vaste tijden bloed af. Daarvoor en daarna bezoek ik de cliënten thuis.”

Het streven is dat het bloed voor 12 uur in het laboratorium van ASCON is. De laboratoria van ASCON bevinden zich in Lichtenvoorde en Enschede. Hier wordt de INR bepaald en ingevoerd in het elektronische cliëntendossier. Jan: “Nadat ik eventuele bijzonderheden van de cliënt in het cliëntendossier heb in-gevoerd, kijkt de arts naar de uitslagen. Mochten die afwijkend zijn, dan wordt daarop door mijn collega’s op kantoor dezelfde middag nog actie ondernomen. Die actie kan bijvoorbeeld bestaan uit het bellen van de cliënt, de huisarts of de specialist en eventueel de apotheek.”

Ook kun je als cliënt deelnemen aan onze nieuwste vorm van dienstverlening: met behulp van een speciale meter kun je zelf eenvoudig door middel van een vingerprik de stollingstijd meten. Hierdoor ontstaat voor de cliënt een grote mate van vrijheid. De medische begeleiding wordt uiteraard door de doseerart-sen verzorgd. Indien u geïnteresseerd bent, kijk dan op onze website www.antistollingscentrum.nl.

Ook tijd voor jezelfJan begon in mei 2006 met zijn huidige baan. Daarvoor werkte hij als cardiologie ver-pleegkundige in een algemeen ziekenhuis. “Het opstarten van een eigen bedrijf in combi-natie met het werken in de ochtend is voor mij ideaal”, vertelt Jan. “Vandaar dat ik gekozen heb voor dit werk. En ik heb er nog geen moment spijt van.”

tr

ombosedie

nst

me

de w e r k e

rVrouwenvakAlle collega’s van Jan zijn vrouwen. “Tja, het lijkt echt een vrouwenvak, maar ik voel mij daar prima bij”, lacht hij.

“Op dit moment heb ik geen mannelijke collega’s. Ik denk niet dat daar een speciale reden voor is, want het is leuk, afwisselend werk en je hebt alle vrijheid. Je bent op pad in je eigen auto en je komt op de meest uiteen-lopende plaatsen. Van een statig landhuis tot service ap-partementen, van modern tot monument. Zo divers als de woningen, zo divers zijn ook de cliënten. Dat maakt mijn werk zo speciaal. Met recht een dynamisch vak!”

ZorgMagazine 11

Waarom een Leefstijlcoach in de GGZ?Regelmatig bewegen heeft een positieve invloed op de ge-zondheid. Dit geldt voor jong en oud, chronisch ziek of niet. Meer bewegen is juist voor mensen die lijden aan één of an-dere vorm van depressie goed. Mensen die sporten, hebben de helft minder kans om een psychische stoornis te ontwik-kelen dan mensen die dat niet doen. Als mensen eenmaal een psychische stoornis hebben, herstellen ze sneller als ze sporten. Dat concludeert het Trimbos-instituut in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid (2010).

Wat doet de Leefstijlcoach?Wouter Verberne vertelt: “Het bevorderen van een gezonde en actieve leefstijl door individuele begeleiding en advies op maat. De kwaliteit bewaken we door cursussen en intervisie. En verder het opbouwen van een verwijzersnetwerk en het in kaart brengen van de beweegmogelijkheden in de regio.”

Hoe ziet een consult er precies uit?“Ik zie het niet als mijn taak om iemand te overtuigen van de noodzaak van een gezonde leefstijl, maar om iemand te helpen om zichzelf te overtuigen. Door motiverende gespreksvoering help je deelnemers zelf hun wensen en tegenstrijdigheden ten aanzien van hun leefstijl te verwoor-den. Aan de hand van een logboek gaat men aan de slag. Mijn ondersteuning verschilt per moment en per deelnemer: een luisterend oor, een stok achter de deur of een enthou-siast supporter. Of ik help zoeken naar een leuke sport of sportmaatje. Iedereen krijgt een stappenteller en fitheidstest aangeboden. Bij twijfel over de lichamelijke of psychische gezondheid wordt altijd verwezen naar de huisarts.”

Wat deed je hiervoor?“Ik heb acht jaar op een gesloten afdeling van Mediant gewerkt. Daarnaast geef ik sinds drie jaar weerbaarheidstrai-ningen aan collega’s. Ik wilde al langer meer met beweging gaan doen. Hoe je je voelt bepaalt mede hoe je leefge-woonten zijn én andersom! Gezond leven als basis voor een gezonde(re) geest, daar geloof ik heilig in. Als Leefstijlcoach zie ik vaak mensen in een negatieve spiraal: niet lekker in je vel, daardoor inactiever of slechtere eetgewoonten, daar-door meer schuldgevoelens etc. Maar gelukkig is er ook een positieve spiraal: elke stap richting een gezond leven geeft een trots en voldaan gevoel en geeft kracht voor volgende stappen!” w

ww

.med

iant

.nl

Med

iant

Sinds 1 januari 2010 heeft Mediant er een nieuw soort medewerker bij, ‘de Leefstijlcoach’. Wouter Verberne geeft als Leefstijlcoach begeleiding op het gebied van beweging en leefstijl ter preventie van psychische klachten. Het gaat om een proef in de gemeenten Losser en Oldenzaal in samenwerking met Sportservice Overijssel.

Leefstijlcoach

Gezond leven als basis voor een gezonde(re) geest

12 ZorgMagazine

Wie in de zorg werkt,

verzekert zich bij IZZ

IZZ Zorg voor de zorgwww.izz.nl

IZZ_ZorgMagazine_92x130_druk.indd 1 12-8-10 13:06

Wonen in een huis dat je prettig vindt.Werk doen waar je van houdt.

Je ontwikkelen waar dat mogelijk is.Genieten van je vrije tijd.Contacten onderhouden.

Deel uitmaken van de samenleving.Dàt is léven.

Als christelijke stichting ondersteuntBaalderborg Groep iedereen die hierbij

hulp nodig heeft.Kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen.

Het héle jaar door sámen op vakantiezorg op maat voor uw gehandicapte familielid

zorgkamers • hotelkamers • camping • groepsaccommodatie • theehuis • kinderboerderij • aangepaste speeltoestellen

kijk op www.zwieseborg.nl of bel 0524 563200

lan d h o e ve

Wat wij biedenBaalderborg Groep biedt een breed scala diensten aan mensen met een verstandelijke of lichamelijke handicap en ouderen, zodat zij een gewoon leven kunnen leiden, midden in de samenleving. wonen • logeren • werk & dagactiviteiten • thuisbegeleiding • integralevroeghulp • zaterdagopvang • begeleiding op school

Meer weten?kijk op www.baalderborggroep.nlof bel 0523 287100

ZorgMagazine 13

ww

w.z

onne

huiz

en.n

l/w

erke

nbij

Zo

nneh

uize

n

Arieanne van Kalsbeek, uitwendig therapeute bij Zonnehuizen, vertelt: “Lang geleden werd ik gebeld door een psychiater die zich geen raad wist met een agressief jongetje dat in een afzonderingsruimte was geplaatst. Dat jongetje had aangegeven dat hij naar mij toe wilde. Na één behandeling kwam hij al tot rust. Je kunt zo’n kind wel Ritalin geven, maar vaak is medicatie helemaal niet nodig.”

“Kinderen die hier komen, kampen onder andere met hechtingsproblematiek. Omdat een aantal van hen nooit lichamelijke affectie heeft gehad van hun ouders, kennen ze eigenlijk hun lichaam niet. Als je nooit bent aangeraakt, weet je niet waar jouw lichaam eindigt en waar de wereld begint. Met Uitwendige Therapie leren we kinderen voelen wat hun lichaam is, zich te hechten aan hun eigen lijf. Het is een medicamenteuze behandeling waarbij het medicijn, in de vorm van bijvoorbeeld olie, via de huid – ons belangrijkste zintuig - wordt toegediend. Dat kan in een bad, met applicaties of door de olie ritmisch in de huid te wrijven. Het soort olie of kruid pas ik aan de constitutie van het kind aan.”

“Essentieel is de ritmische wijze van inwrijven, daarmee wordt het ritmische systeem van het lichaam bevorderd. Alles in de mens verloopt ritmisch: de ademhaling, de hartslag, de longen. Sterker: iedere cel is ritmisch. Uitwendige Therapie sluit daarop aan. Door de vloeiende, niet-dwingende manier van aanraken komt er oxytocine vrij, een hormoon dat de stress in het lichaam vermindert en het welbevinden vergroot.”

“Het ritmische inwrijven verloopt altijd op dezelfde manier: eerst de rug, dan de linkerarm en zo verder. Op die manier weten de kinderen - van wie sommigen seksueel getraumatiseerd zijn - precies waar ze aan toe zijn. En soms moet je het nóg voorzichtiger aanpakken. Laatst nam hier een meisje afscheid van wie ik in het begin alleen de hand aanraakte: op het laatst lag ze te duimen terwijl ik haar hele lichaam behandelde.”

“Tijdens de behandeling wordt er niet gepraat. Het gaat om het voelen. Bovendien: mijn buitenkant beïnvloedt hun binnenkant: als ik zelf gestrest ben of ongeconcentreerd, werkt het niet. Voor mezelf heeft het dus ook een heilzame werking!”

“Je kunt bepaalde klachten nooit helemaal wegnemen, maar kinderen voelen zich door deze lichaamsgerichte behandelingen vaak prettiger. Hun ademhaling wordt rustig, hun voeten warmer, hun stoelgang beter. Dat zijn dingen waar vaak weinig aandacht voor is.”

“Uitwendige Therapie is met nadruk geen alternatieve, maar een aanvullende therapie. De werking van ritme wordt steeds vaker wetenschappelijk gestaafd, recentelijk nog met promotieonderzoek van de afdeling Chronobiologie van de Rijksuniversiteit Groningen. Zelf ben ik bij Zonnehuizen bezig met een pilot naar de meetbare effecten van ritmisch inwrijven op welbevinden, stress en agressie. Met de opgedane bewijsvoering kunnen we zorgverzekeraars hopelijk nog beter overtuigen van de preventieve werking van dit soort therapieën.”

Hechten aan het lijf

Zonnehuizen helpt kinderen, jongeren en volwassenen met een ontwikkelingsstoornis zich naar volle vermogen te ont-plooien. Ze werkt vanuit een antroposofische inspiratie. Dit betekent dat ze uitgaat van de gezonde kant van het individu en zich richt op diens mogelijk-heden, talenten en wensen.

Uitwendig

therapeute

14 ZorgMagazine

“Van huis uit ben ik dus verpleegkundige. Door mijn ervaringen als leidinggevende in het Medisch Spectrum Twente en mijn compassie voor de oudere medemens, kan ik goed naar mensen luisteren en mij in cliënten verplaatsen. Maar ik weet ook welke wegen binnen een organisatie ik moet bewandelen, zodat een vraagstuk op de juiste plek kan worden opgelost. Mijn werkervaring en liefde voor mensen komen dus mooi van pas in deze functie.”

“Ik doe dit werk op vrijwillige basis. Hierdoor kan ik deze functie onafhankelijk uitoefenen. En dit is natuurlijk de essentie van het werk als vertrouwenspersoon. Cliënten moeten bij een onafhankelijke partij terecht kunnen met hun klacht, probleem of vraag.”

Tevredenheid van cliënten vindt Ans erg belangrijk. Ans: “AriënsZorgpalet is een organisatie die tevredenheid van cliënten hoog in het vaandel draagt. Vragen of klachten over de zorgverlening proberen we zo dicht mogelijk bij de cliënt zelf op te lossen om te voorkomen dat er een officiële klacht ontstaat. Hier sta ik helemaal achter en

daarom zet ik me graag voor onze cliënten in. Ik neem ze serieus, ben geïnteresseerd in hun verhaal en zet me 100% in om ze te helpen. Contact met mensen geeft energie!” zegt Ans enthousiast. “En het mooie is dat een luisterend oor, aandacht en interesse soms al voldoende zijn.”

Dat Ans graag opkomt voor de belangen van mensen blijkt ook uit het feit dat zij zichzelf heeft aangeboden als cliëntvertrouwenspersoon bij het nieuwe hospice en herstelverblijf Nieuwland in Almelo. Ans: “Door binnen twee organisaties als cliëntvertrouwenspersoon te werken kan ik mijn functie verdiepen en verbreden. Hoe meer ervaring ik met uiteenlopende vraagstukken opdoe, hoe beter ik cliënten van beide organisaties kan begeleiden.”

Het contact met verschillende afdelingen van AriënsZorgpalet maakt de functie afwisselend, vindt Ans. De afdeling Welzijn illustreert mooi hoe de organisatie omgaat met de belangen en wensen van cliënten. Ans: “Er is erg veel aandacht voor onze cliënten. Ik krijg nooit klachten of opmerkingen over deze afdeling. Het is een mooie en belangrijke afdeling”, glimlacht Ans.

Cliëntvertrouwenspersoon Ans SlauerhoffZe werd in 1943 in Leeuwarden geboren. Na de middelbare school volgde ze de opleiding tot verpleegkundige. Daarna volgde ze verschillende leidinggevende opleidingen. Ans Slauerhoff houdt van mensen en daarom is zij een zeer waardevolle vrijwilliger van AriënsZorgpalet in Enschede.

Sinds januari 2009 zet Ans haar gedrevenheid, wijsheid en mensenkennis in om haar functie als cliëntvertrouwenspersoon te vervullen. In deze functie begeleidt zij de cliënten (en eventueel hun familieleden) met een vraagstuk of probleem.

“Contact met mensen geeft energie!”

ww

w.a

rien

szor

gpal

et.n

l A

riën

sZor

gpal

et

clientvertrouwenspersoon

ZorgMagazine 15

Zorg en welzijn, iets voor jou?

In zorg en welzijn werk je met mensen. Je ondersteunt en verzorgt hen in hun dagelijks leven. Door het contact met mensen is je werk afwisselend en elke dag anders. Of je nu werkt met kinderen, jongeren, volwasse-nen of ouderen. Je verveelt je geen moment.

De sector kent goede arbeidsvoorwaarden. Zaken als reiskostenvergoeding en kinderopvang zijn goed geregeld. Wat je gaat ver-dienen is afhankelijk van je functie, leeftijd en werker-varing. Als je onregelmatige werktijden hebt, komt er een onregelmatigheidstoe-slag bovenop je salaris.

Als je wilt, biedt zorg en welzijn veel kansen om verder te leren en door te groeien. In veel gevallen betaalt de werkgever de kosten van de scholing en kun je je volop ontwikkelen.

De zorg biedt volop mogelijkheden om in deeltijd te werken. Veel mede-werkers draaien onregelmatige dien-sten. Zo werk je soms de ene week meer dagen dan de andere week en kan je daardoor langer vrij nemen.

Er zijn veel verschillende beroepen in zorg en welzijn. Functies als verpleegkundige of activiteitenbegeleider, maar ook IT’er, laborant of kok. Je kunt werken in een ziekenhuis, verzorgingshuis, of in de daklozenopvang of bij jeugdzorg. Werk je graag met techniek of juist met mensen? In de zorg en welzijn kan het allemaal.

Werken in de sector zorg en welzijn is iets om trots op te zijn. Met jouw kennis en ervaring weet je mensen te helpen en steun en toeverlaat te zijn. Werken in de zorg- en welzijnsector geeft daarom veel voldoening.

mogelijkheden

kansen

flexibel

goed geregeld

voldoening

Geef antwoord op de vragen en kijk of jouw toekomstige functie in de zorg ligt.

Heb je 6 of meer vragen met ja beantwoord? Dan is werken in de zorg echt iets voor jou!

afwisseling

test:jouw toekomst

in de zorg?

Ik vind het leuk om voor anderen te zorgen. ja nee1.

Ik wil graag iets betekenen voor mensen. ja nee2.

Ik ben graag zelf verantwoordelijk voor bepaalde taken. ja nee3.

Ik sta stevig in mijn schoenen en kan tegen een stootje. ja nee4.

Ik hou van afwisseling. ja nee5.

Ik kan goed uitleggen én luisteren. ja nee6.

Ik ben flexibel en kan goed problemen oplossen. ja nee7.

Ik heb gevoel voor humor en ik kan relativeren. ja nee8.

Ik wil de mogelijkheid hebben om in deeltijd te werken. ja nee9.

Ik vind wisselende werktijden geen probleem. ja nee10.

16 ZorgMagazine

Het geeft een veilig gevoel om te weten dat er een kraam-verzorgende bij je zal zijn als de weeën zwaar beginnen te worden. Niet meer de auto in, maar iemand thuis met kennis van zaken. Met een verloskundige die de regie heeft, thuis de controles komt doen en telefonisch bereikbaar is. Joke Westerhof, één van de gespecialiseerde kraamverzor-genden van Naviva, vertelt over haar eerste vroegtijdige inzet. De cliënt had hierom gevraagd, omdat zij opzag tegen de pijn tijdens de bevalling. Na afloop waren zij en haar part-ner blij dat de kraamverzorgende er al zo vroeg was.

Joke: “Wat ik van de cliënt hoorde was, dat de rust en professionaliteit die ik uitstraalde al leidde tot minder stress. Vanzelfsprekend heb ik voorbereidingen getroffen voor de thuisbevalling. Daarnaast heb ik de kraamvrouw geholpen bij het opvangen van de weeën. Onder andere met massage en douches en haar te helpen goed op haar ademhaling te

letten. Ik heb haar partner bewust betrokken bij de begeleiding van hun bevalling. Tenslotte heb ik hen beiden helpen ontspan-nen door het licht te dempen, op gezette tijden wat te eten en drinken aan te bieden en gewoon rustig bij hen te zijn.”

Toen Joke aankwam, was de verloskundige niet aanwezig. Dan is er een schriftelijke of telefonische overdracht. Joke: “Dat werkt prima. Ze is later op eigen initiatief nog langs geweest. En daarna eigenlijk pas weer toen de bevalling echt goed op gang kwam. Een efficiënte manier van taken verdelen.” Deze vroegtijdige inzet heeft wat haar betreft niet alleen voor de cliënt en verloskundige een meerwaarde, maar ook voor haarzelf: “Ik help eraan mee een bevalling soepeler en met minder pijn te laten verlopen.”

Onderzoek bewijst dat een goed begeleide thuisbevalling pijn vermindert en net zo veilig is als in het ziekenhuis. Veel vrouwen en hun partner kiezen voor een bevalling in het ziekenhuis omdat ze zich te onzeker voelen om thuis te bevallen. Begrijpelijk, want zwanger zijn is mooi, maar het moment van de bevalling is ook spannend. Vroeger ging een kraamverzorgende al bijtijds naar het gezin als de bevalling zich aankondigde. Zij kon dan alles klaarzet-ten en de vrouw en haar partner op hun gemak stellen totdat de verloskundige kwam. Bij Naviva kraamzorg kan dit ook weer, dankzij een speciaal team van kraamverzor-genden dat alleen thuisbevallingen doet. Deze kraam-verzorgenden hebben aanvullende trainingen gevolgd in nieuwe ondersteunende vormen van massage- en houdingsadviezen en assistentie bij complexe situaties.

Thuis bevallen? De kraamverzorgende komt al vroeg

ww

w.n

aviv

a.nl

N

aviv

a kr

aam

zorg

kraamverzorgende

thuisbevallingen

ZorgMagazine 17

Een cliënt over de ADL-assistentie van Fokus

Jesse Pieterse (29) woont in een Fokuswoning in Enschede aan de Breugelmansgaarde. “Ik koos voor Fokus omdat ik vóór mijn dwarslaesie zelfstandig was en dat zoveel mogelijk wilde blijven. Ik wil de dingen die ik zelf kan doen ook daadwerkelijk zelf doen en de regie houden over de dingen die ik fysiek zelf niet meer kan uitvoeren. Ik ben erg tevreden over mijn Fokuswoning en de daarbij horende ADL-assistentie. Via een intercom kan ik 24 uur per dag vanuit mijn huis een oproep doen bij de nabijgelegen ADL-eenheid. Dan komt een assistent mij helpen bij bijvoorbeeld opstaan of douchen.”

“Komende vanuit het revalidatiecentrum, waar gediplomeerde verpleegkundigen werken, was ik in het begin een beetje ongerust over de kwaliteit van de dienstverlening. ADL-assistenten bij Fokus zijn over het algemeen niet verpleegkundig geschoold. Gelukkig bleek mijn ongerustheid nergens voor nodig. De ADL-assistenten zijn prima in staat om de handelingen vakkundig uit te voeren. Dit komt denk ik voornamelijk door de goede begeleiding vanuit de organisatie. Al vóór een sollicitatie word je goed ingelicht over het werk. Nieuwe medewerkers worden goed ingewerkt en begeleid. Eventuele problemen worden altijd serieus genomen en er wordt dan actief gewerkt aan een oplossing. Een tip voor ADL-assistenten: werk volgens de regels, maar leer óók de persoonlijke voorkeuren van elke cliënt zo goed mogelijk kennen en pas dat toe op je werk!”

Als ADL-assistent bij Fokus werk je met en voor mensen met een lichamelijke handicap. Je assisteert de cliënt thuis bij algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL).

Gerrit Burgers, 56 jaar, werkt als ADL-assistent bij Fokus. Hiervoor was hij fysiothe-rapeut en had ruim 27 jaar een eigen praktijk in Enschede. In 2008 stopte Gerrit met zijn praktijk. “Het huurpand van mijn praktijk werd gesloopt. Ook waren er veel administratieve taken naast het behandelen van patiënten, wat ik toch het leukste vond. Het liefste wilde ik werken in de zorg, want daar ligt mijn hart. Ik had alleen niet de gevraagde diploma’s. Maar bij Fokus worden voor het beroep ADL-assistent geen specifieke diploma’s gevraagd. In 2009 werd ik aangenomen bij het Fokuspro-ject Enschede Lombokstraat.”

“Cliënten van Fokus leven zelfstandig en hebben de regie in handen. Het geeft mij een goed gevoel dat ik hier een steentje aan bijdraag. Naarmate ik de cliënten langer ken, zie ik de rolstoel en de beperking niet meer zo, maar meer de mensen zèlf.”

“Het werken in een team was nieuw voor me, omdat ik hiervoor grotendeels solis-tisch werkte. Maar het bevalt me goed. Ik kon tijdens mijn inwerkperiode bij alle collega’s terecht met mijn vragen. Ook werd ik goed begeleid door mijn mentor. Er heerst bij ons een goede en collegiale sfeer. Het merendeel van mijn collega’s is vrouw. Geen bezwaar, ze ‘zorgen’ goed voor me!”

Van fysiotherapeut naar ADL-assistent

ww

w.w

erke

nbij

foku

s.nl

St

icht

ing

Foku

s Ex

ploi

tati

e

ADL-assistent

“Ik zie niet meer

de rolstoel en

de beperking,

maar de mensen

zèlf.”

18 ZorgMagazine

Monique: druk leven!Naast haar werk als secretaresse heeft Monique een gezin met jonge kinderen, werkt ze in een café, sport ze vijf da-gen per week en heeft ze een opleiding gevolgd tot trainer van kinderen die gepest worden, waarmee ze een eigen bedrijfje wil beginnen. “Ik heb altijd een passie gehad voor kinderen en wilde graag iets met hen gaan doen. Ik vind ze geweldig en word er blij van. Ik merk dat als je kinderen positief benadert je daar veel meer uit haalt. Mijn baas is blij als ik iets voor hem doe, maar als ik een goed gesprek heb met een kind aan de Kindertelefoon ben ik veel blijer, dat doet zoveel meer. Veel mensen denken dat je bij de Kindertelefoon weinig kunt doen. Maar een luisterend oor geven is heel veel. Daarvoor maak ik heel graag de tijd.”

Monique kan de Kindertelefoon goed combineren door te plannen en omdat ze dienst draait op vaste momenten.

Nico: man tussen de dames“Nooit had ik gedacht vrijwilligerswerk te gaan doen. Maar toen ik na 40 jaar zonder werk kwam, wilde ik invulling geven aan de ruimte die ik kreeg. Mijn vrouw werkte bij de Kindertelefoon en door haar kende ik de verhalen. Ik dacht: Dit is eigenlijk heel leuk! Ik heb iets met kinderen, heb zelf kinderen, en raak niet snel gechoqueerd want ik sta midden in het leven.”

Nico is één van de weinige mannen bij de Kindertelefoon. De Kindertelefoon zou graag meer mannelijke vrijwilligers verwelkomen. Voor jongens zijn zij een prettige gespreks-partner.

Nienke: stewardess bij KLMStewardess zijn en werken bij de Kindertelefoon is een bijzondere combinatie. “Als stewardess heb ik een onre-gelmatig leven en daarin moet het passen”, zegt Nienke. Bij veel vrijwil-ligerswerk zit je vast aan een bepaald moment en dat kan niet. Het beroep van stewardess heeft helemaal niets met hulpverlening te maken. “Ik denk dat er daarom weinig stewardessen vrijwilliger zijn.”

Nienke kwam een vacature van de Kindertelefoon tegen. “Het spreekt tot de verbeelding. We zijn allemaal kind geweest en we weten dat niet altijd alles soepel gaat en je niet altijd bij ie-mand terecht kunt. Tot op de dag van vandaag heb ik er geen spijt van!”

Elke vrijwilliger bij de Kindertelefoon is uniek

ww

w.w

ordv

rijw

illig

erbi

jdek

inde

rtel

efoo

n.nl

B

urea

u Je

ugdz

org

Ove

rijs

sel

Zonder de inzet van 750 vrijwilligers in Nederland zou de Kindertelefoon er niet zijn. Vrijwilligers gaan, na een gedegen training, met jongeren in gesprek via de telefoon of chat en bieden daarmee zo laagdrempelig mogelijk hulp aan jongeren die met een vraag of probleem zitten. Bij ernstige problemen wordt actief doorverwezen naar Bureau Jeugdzorg, maar alleen als de jongere dat zelf wil. Elke vrijwilliger bij de Kindertelefoon is uniek, maar soms zijn er vrijwilligers waarvan het verhaal extra bijzonder is. Een gesprek met Nico, Monique en Nienke van Kindertelefoon Overijssel.

v

ri j w i l l

ig

er

Ki

nd

er

t e l e f oo

n

V.l.n.r.: onze man Nico, Monique met haar volle agenda en stewardess Nienke

ZorgMagazine 19

Heftige incidentenDe RIBW Groep Overijssel (RIBW Twente en RIBW IJssel-Vecht) biedt begeleiding aan ruim 2000 cliënten met psychiatrische en/of psychosociale problemen die niet (helemaal) zelfstandig kunnen deelnemen aan de samenleving. Tijdens die begeleiding kunnen heftige incidenten voorkomen zoals agressie jegens medewerkers, ernstige automutilatie of suïcidepogingen. Om collega’s na zo’n gebeurtenis goed op te vangen, richtte de RIBW acht jaar geleden het collegiaal opvangteam (COT) op. Ali Minkjan is teamcoördinator bij de RIBW en medewerker van het COT. Ze vertelt: “Alle collega’s die tijdens hun werk met cliënten een traumatische ervaring hebben gehad, kunnen bij ons terecht.”

Speciale opvang in eigen huisNadat de leidinggevende een collega aanmeldt, gaat een traject van maximaal drie gesprekken van start volgens een speciale methodiek. Medewerkers van het COT zijn daar speciaal in getraind.

“We weten daardoor precies hoe je iemand na een traumatische gebeurtenis het beste kunt opvangen”, zo vertelt Ali. “Die kennis frissen we ieder jaar op met een cursusdag voor het hele COT.”

Het eerste gesprek vindt altijd plaats binnen 72 uur na het incident. Het tweede gesprek volgt na twee weken. Als het nodig is, kan er na zes weken nog een derde gesprek plaatsvinden. Mocht blijken dat de collega klachten heeft of houdt die te ernstig zijn, dan verwijst het COT door naar professionele hulpverlening. Naast de vertrouwelijke één-op-één-gesprekken, ondersteunt het COT ook hele teams in de eerste opvang van collega’s na een incident. Organisatiebreed wordt daarnaast de cursus Communicatie en Agressie aangeboden. Hieraan nemen medewerkers zo snel mogelijk deel, zodat zij ook zelf tools krijgen om met dit soort incidenten om te gaan.

Meerwaarde Vooral de mix van laagdrempeligheid en collegiale aandacht maakt het COT zo waardevol. De gesprekken zijn volledig vertrouwelijk en ‘dichtbij’. Gebleken is dat deze vorm van collegiale aandacht daadwerkelijk leidt tot vermindering van verzuim ten gevolge van traumatische gebeurtenissen. Wilt u meer weten over deze werkwijze? Het COT heeft de mogelijkheid om voorlichting te geven. U kunt contact opnemen met Ali Minkjan via e-mailadres a.minkjan@ribwtwente.nl.

Een bijzondere kijk op traumabeleid

ww

w.r

ibw

groe

pove

rijs

sel.n

l R

IBW

Gro

ep O

veri

jsse

l

Het verlenen van zorg is niet zonder risico. Daar weet de RIBW Groep Overijssel, een zorginstelling binnen de GGZ, alles van. Begeleiders kunnen geconfronteerd worden met incidenten zoals agressie bij cliënten, ernstige automutilatie en suïcidepogin-gen. Om collega’s na zo’n vaak traumatische ervaring goed op te vangen, ontwikkelde de RIBW een speciale werkwijze.

medewer

ke

r

op

v

an g t e a

m

c o l l e g i a a l

Elke vrijwilliger bij de Kindertelefoon is uniek

20 ZorgMagazine

Spoed moet goed!Ben jij de gespecialiseerde

verpleegkundige die wij

zoeken?

Wij hebben een baan

voor jou!

Kijk op

www.ambulanceoost.nl

voor meer info.

Een organisatie is zo sterk als de mensen die er werken. Wie bij Carint Reggeland Groep werkt, houdt van verandering en mag creatief zijn,fl exibel en ondernemend.We weten dat we deze waarden nog niet helemáál tot in de fi nesses beheersen. Maar daar wil jij ons vast wel bij helpen!

Geïnteresseerd?Kijk voor meer informatie opwww.carintreggelandgroep.nl, of bel onze servicedesk, telefoon (074) 367 37 55.

Thuiszorg • woonzorgcentrum •voedingsadvies • dagvoorzieningen • maatschappelijk werk • maaltijden •gezondheidsconsult • en meer!

Wij zijn op zoek naar:

VERZORGENDEN(PLUS)

ZorgMagazine 21

Waarom hebben jullie voor dit beroep gekozen?Guzide: “Toen ik kinderen kreeg, ben ik gestopt met werken. Op een gegeven moment was ik het thuiszitten zat. Ik wilde weer tussen de mensen zijn. Ik zag een oproep voor de op-leiding allochtone zorgconsulent. Daar heb ik op gereageerd.” Rihane: “Ik was aerobicsdocent. Mijn leidster attendeerde me op de functie. Ze vond het iets voor mij omdat ik geïnteres-seerd ben in gezondheid en ik sociaal en geduldig ben.”

Wat doet een allochtone zorgconsulent? Guzide: “Ik heb ’s ochtends inloopspreekuur. Hierbij geef ik advies en informatie. Soms verwijs ik mensen door. Het drie-gesprek is ook een belangrijk onderdeel van mijn werk. Dat is een gesprek tussen de zorgprofessional, de patiënt en mij. Ook geef ik groepsvoorlichting over diverse thema’s.”

“De allochtone zorgconsulent vervult een brugfunctie tussen patiënt en hulpverlener”, vult Rihane aan. “Vaak zit er een probleem achter een vraag. Het is dan ook belangrijk om goed te luisteren en de vraag te verhelderen. Daarnaast be-staat mijn werk uit het begeleiden en coachen van patiënten. Het gaat hierbij om onderwerpen zoals bewegen en voeding.”

Wat vinden jullie het leukst of minst leuk aan je beroep?Guzide: “Soms is het lastig als je cliënten op straat tegen-komt of als ze langskomen met vragen. Het is dan soms vervelend om te zeggen dat je niet altijd kan helpen. In het begin nam ik ook veel zorgen mee naar huis. Nu kan ik hier beter mee omgaan.”

Iets voor de patiënt betekenen is voor Rihane een belangrijke drijfveer. “Patiënten zijn erg dankbaar voor wat ik doe. Ook is de zorgprofessional blij. Ik vang namelijk de eerste contacten op. Dat scheelt tijd. Een nadeel is dat ik woon en werk in dezelfde wijk. Dan ben je vaak ook privé met je werk bezig. Ook dan moet je aardig blijven, anders komen mensen misschien niet terug.”

Wat vinden patiënten van jullie inzet?Beide dames zeggen: “We hebben een voorbeeldfunctie voor de patiënten. Dit geeft ze vertrouwen en zelfstandig-heid. Daar zijn ze dankbaar voor. Ook voelt de patiënt zich serieuzer genomen door de huisarts.”

“We hebben een voorbeeldfunctie voor de patiënten”

ww

w.r

oset

-tw

ente

.nl

RO

SET

Soms ontstaan er knelpunten bij de zorg aan allochtone patiënten. Om deze kloof te verkleinen, worden allochtone zorgconsulenten ingezet. ROSET vraagt hiervoor de subsidie aan, schrijft de verantwoordingen en coördineert de werkzaamheden van deze zorgconsulenten.

Guzide Ay-Pala en Rihane Kumru zijn allochtone zorgconsulenten en beantwoorden een aantal vragen over hun bijzondere beroep.

allochtonezorgconsulent

22 ZorgMagazine

André houdt een paar keer per week spreekuur. Op het spreekuur komen mensen die op reis gaan en daarvoor vaccinaties nodig hebben.

Op mijn vraag of een hele dag prikken geven niet saai is, antwoordt André: “De prikken geven is één ding. Je moet natuurlijk uitzoeken welke vaccinaties iemand nodig heeft. Maar als je de prikken gegeven hebt, doen die hun werk wel. De uitdaging zit voor mij vooral in het geven van voorlichting over wat mensen zelf kunnen doen om te voorkomen dat ze ziek worden op reis. De kunst is dan om je voorlichting af te stemmen op de klant die voor je zit. En het is elke keer weer een verrassing wie er binnen komt. Iemand met veel reiservaring benader je anders dan iemand die voor het eerst op reis gaat.”

Opvallend is dat André het heeft over klanten en niet over patiënten. “De mensen die we hier zien, zijn in principe allemaal gezond genoeg om op reis te gaan. Natuurlijk zijn er wel mensen die bijvoorbeeld medicijnen gebruiken. Deze medicijnen kunnen van invloed zijn op de vaccinaties die iemand nodig heeft en de adviezen die je geeft.”

Wat doe je met klanten die bang zijn voor vaccinaties? “Veel mensen zien van tevoren tegen prikken op. Ik neem er de tijd voor om ze gerust te stellen. Als de eerste prik erin zit reageren ze vaak met: is dat alles?”

Zijn er klanten die je bijgebleven zijn? “Ik herinner me nog heel veel klanten. Vooral gezinnen die in het buitenland gaan wonen en wereldreizigers zie je voor de reis regelmatig. Soms is het een gepuzzel om iedereen goed beschermd op reis te laten gaan. Het is leuk om de verhalen te horen als je de klanten na de reis terugziet voor een herhalingsvaccinatie.”

Krijg je na al die verhalen die je hoort zelf ook niet heel veel zin om te reizen? “Ja, natuurlijk. Ik heb net een nieuwe tent gekocht om in Europa wat rond te kunnen trekken, maar als ik een keer de kans krijg om naar Zuid- Amerika kan gaan dan laat ik die niet voorbij gaan.”

Door Margreet Vossebelt, sociaal verpleegkundige GGD IJsselland.

Nadat hij een paar jaar als verpleegkundige in het AMC gewerkt heeft verhuist André Meeske naar Zwolle. Daar gaat hij op zoek naar een functie die genoeg uitdaging en dynamiek biedt. Uiteindelijk vindt hij die bij de GGD IJsselland. Hij wordt sociaal verpleegkundige en komt onder andere te werken op de afdeling Reizigerszorg.

André Meeske laat zich graag verrassen

ww

w.g

gdij

ssel

land

.nl

GG

D I

Jsse

lland

“De prikken doen hun werk wel”sociaal

verpleegkundige

reizigerszorg

ZorgMagazine 23

In het pikkedonker bij de cliënten langs, een verslag van zomaar een nacht

Het lijkt een gewone nacht te worden, maar het kan zomaar anders lopen. Om elf uur start Gerdien Jansen, medewerker ambulante nachtzorg, vanuit Vollenhove met haar route. Iedere nacht werken zes medewerkers bij cliënten in de gemeenten Steenwijkerland, Noordoostpolder en Urk.

In het pikkedonker zoekt Gerdien haar weg door het platteland. Al snel komt ze bij de eerste cliënt. Zoals bij bijna alle adressen hangt een codekastje met sleutel naast de voordeur en kan ze naar bin-nen. Meneer is nog wakker en Gerdien koppelt zijn medicijnpomp af en laat hem zijn pillen slikken. Even een kort praatje en op naar de volgende cliënt.

In de nacht wordt bij verschillende cliënten gekeken of alles goed gaat. “Dat is voor familie een gerust-stelling. Vader is bijvoorbeeld vaak duizelig. Mocht hij vallen dan is er ’s nachts iemand die bij hem komt kijken”, zegt Gerdien.

Het is inmiddels hondenweer en zelfs de normaal aanwezige reeën, vossen, kerkuilen en dronken mensen laten zich niet zien. “Ik ben altijd alert en houd alles in de gaten.”

De telefoon gaat. Een man met kanker is overle-den. De familie wil graag dat Gerdien komt. Gerdien weet dat het bezoek tijd kost en belt haar collega met het verzoek enkele adressen over te nemen. Geen probleem. “Lekker dat je zo kunt samenwer-ken.” Even later zit ze midden in de nacht bij een rouwende familie. Eigenlijk kan Gerdien niet veel doen, maar toch is ze van grote waarde. Ze belt de huisarts en zorgt ervoor dat de overledene er netjes bijligt, slaat een troostende arm om de huilende moeder. Dat vind ik mooi, die terminale zorg. Dan kun je zoveel voor mensen betekenen.”

Wij bieden ook ’s nachts thuisverzorging

ww

w.z

orgg

roep

-onl

.nl

Zorg

groe

p O

ude

en N

ieuw

e La

nd

ImproviserenGerdien vindt het werk heerlijk. “Je hebt vrijheid en moet geregeld improviseren. Van het ’s nachts werken heb ik gelukkig helemaal geen last.” Het werk is voor veel cliënten belangrijk. “Ik zou voor geen goud iets anders willen doen. Door het werken in de ambulante nachtzorg kan ik echt iets voor een ander betekenen. En de Zorggroep is een goede werkgever. Er wordt zo veel mogelijk rekening gehouden met de medewerkers en hun (privé)situaties.”

Wil je werken bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land? Kijk dan op de website www.zorggroep-onl.nl of bel met meldpunt vacatures 0521-539943.

medewer

ke

r

na

ch

t z o rg

a m b u l a n t e

24 ZorgMagazine

“Ik doe dit werk sinds juli 2009. Daarvoor heb ik zes jaar gewerkt als ambulance-verpleegkundige en later als zorgmanager in de thuiszorg. Vorig jaar kwam deze nieuwe uitdaging op mijn pad. Dit is echt weer iets heel anders, want ik heb nog nooit voor de klas gestaan.”

Even wennen“Natuurlijk is dat even wennen. Maar eigenlijk ging het me gelijk wel goed af. Door de lesopbouw zorg ik dat ik de aan-dacht van leerlingen vasthoud. Ik vertel het één en ander, maar laat hen ook veel zelf uitvinden. Het onderwerp ligt dicht bij de jongeren. Als er eenmaal één begint te praten over de zorgsituatie thuis, dan komen anderen ook met hun ervaringen. En dan schrik ik soms van de situaties waarin jongeren thuis zitten. Ook het aantal jongeren dat met zorg thuis te maken heeft is schrikbarend: ruim een kwart van de jongeren! Ze hebben een broer of zus met een beperking, of een ouder die chronisch ziek is, verslaafd of depressief. Deze jongeren hebben veel extra taken thuis, ze ‘zorgen mee’ en máken zich zorgen om het gezinslid. Ook hebben ze verantwoordelijkheden die niet bij hun leeftijd horen. Loyaliteit naar het gezin en schaamte naar vrienden toe spelen een grote rol en sociale contacten worden lasti-ger. Soms horen klasgenoten tijdens de les voor het eerst

over een situatie bij iemand thuis. Ik vind het fantastisch dat ik via deze lessen openheid kan creëren en de jonge mantelzorgers kan laten weten dat ze er niet alleen voor staan!”

Problemen voorkomen“Mijn doel is dat jongeren zich herkennen in de term mantelzorger en zich daardoor bewust worden van de hulp die er voor hen is. VIT wil namelijk vooral voorkómen dat de jongeren door hun mantelzorgsituatie buiten de boot gaan vallen. Problemen die je bij hen vaak signaleert zijn eenzaamheid, slechte schoolprestaties of zelfs depressivi-teit. Wij organiseren activiteiten, waarbij ze naast ontspan-ning, herkenning vinden bij lotgenoten en hun verhaal kwijt kunnen. Onze mantelzorgconsulenten kijken samen met de jongeren hoe hun situatie verbetert kan worden. Ik heb een boeiende baan. Het is nooit saai, iedere klas is weer anders. Dat vraagt flexibiliteit bij het lesgeven en dat lukt me aardig na het geven van meer dan 100 lessen. Wanneer ik meewerk aan een activiteit voor jonge mantel-zorgers en zie wat dat met hen doet, dan geeft mij dat veel voldoening. Sinds kort geef ik ook workshops over mantel-zorg voor leerkrachten, en dan blijkt dat er voorlopig nog veel voor mij te doen is.”

Eerst zorgmanager en dan: voor de klas!

VIT Oost-Gelderland ondersteunt mantelzorgers, en met het project ‘Bij de les blijven’, ook jonge mantelzorgers. Doel hiervan: door herkenning en erkenning voorkomen dat jongeren die thuis te maken hebben met zorg, overbelast raken en hierdoor in de problemen komen. Een belangrijk onderdeel van dit project, het geven van gastlessen over mantelzorg op de middelbare scholen, wordt uitgevoerd door Vera Hoffman.

ww

w.v

itoo

stge

lder

land

.nl

VIT

Oos

t-G

elde

rlan

d

pr

oje

ctmedew

erk

er

ma

nt

el z o r g e

r

s

j o n g e

ZorgMagazine 25

Een huis met verborgen schattenSinds 1997 ben ik werkzaam als thuiszorgmedewerker voor VVT Zorgverleners. Het bijzondere aan mijn vak is dat je elke keer weer bij een andere cliënt bent en dat iedereen weer zijn eigen verhaal heeft. Dat maakt mijn beroep zo speciaal!

Zo werk ik bijvoorbeeld sinds februari 2003 bij een bijzondere cliënt. Zeer intelligent en hij heeft een huis met verborgen schatten. Zo wa-ren we laatst op zoek naar een tafeltje op de zolder. We stuitten toen op een groene koffer, en niet zo maar één. Het was een koffer uit de oorlog. En dan komen er zoveel verhalen boven….

Iedere cliënt heeft zijn eigen verhaal. Dat maakt mijn werk zo speciaal!

zorgmanager

Communicatieadviseur bij GGZ-organisatieWerken in de zorg is werken met mensen. Goede communicatie, praten, maar zeker ook luiste-ren, is daarbij heel belangrijk. En dat geldt nog eens dubbel als je bij een afdeling Communica-tie werkt! Door goed luisteren en vragen, kun je knelpunten verhelderen en mensen helpen kiezen. Je hebt contact met veel verschillende mensen: ‘s morgens heb je overleg met het Bestuur over een PR-campagne en ’s middags zit je bij de Cliëntenraad aan tafel om te praten over de informatie die cliënten ontvangen bij hun opname. Tussendoor handel je ook nog even een vraag van een dagblad af die onze mening wil weten over de aangekon-digde bezuinigingen in de GGZ.

Communicatiemensen zijn enthousiaste en creatieve mensen die vaak aan oplossingen buiten de gebaande paden denken. En dan maak je leuke dingen mee en ontmoet je bijzondere mensen. Leuk werk en heel afwisselend!

communicatieadviseur

thuiszorgmedewerker

ww

w.v

vt-z

org.

nl

ww

w.g

gnet

.nl

ww

w.z

orgc

entr

umde

wis

sel.n

l

Bijzondere zorgverhalen

Van spoorhaas tot zorgmanagerAls ‘spoorhaas’ was ik van mijn 18e tot 25e werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen in het baanonderhoud in Deventer. Door privé-omstandigheden heb ik, als man alleen, op 25-jarige leeftijd de zorg voor mijn zoon (4 jaar) en dochter (3 jaar) op me genomen. Hierdoor heb ik een jaar niet deelgenomen aan het arbeidsproces, maar heb ik wel veel levenservaring opgedaan. Het zorgen voor mijn kinderen bleek ik heel erg leuk en dankbaar te vin-den. Op het moment dat ze beiden naar de basisschool gingen begon het bij mij weer te kriebelen om te gaan werken. Na een voetbalwedstrijd kreeg ik aan de bar in de kantine van de barvrouw te horen dat er in het

plaatselijke verzorgingshuis een medewerker in de huis-houding gevraagd werd. Ik heb besolliciteerd en ik ben aangenomen. Het beeld wat ik van een verzorgingshuis had was suf en saai. Tot mijn verbazing bleek dit absoluut niet het geval. De omgang met ouderen en collega’s in de zorg was voor mij een schot in de roos. Van huishoudelijk medewerker ben ik, na opleidingen te hebben gevolgd, werkzaam geweest als verzorgende, stagebegeleider, teamleider en momenteel als zorgmanager. De moge-lijkheden om door te groeien in de ouderenzorg zijn dus alom aanwezig. Mijn Advies: werkloos? School je om en zoek een baan in de ouderenzorg!

26 ZorgMagazine

Kinderen met een normale ontwikkeling krijgen in kinderdagverblijven begeleiding van een peuterleidster. Kinderen met verschillende ontwikkelingsproblemen kunnen terecht in De Vogellanden. Op de dagen dat de kinderen naar de therapeutische peutergroep komen, krijgen zij ook individuele therapieën, bijvoorbeeld van een logopedist, een ergotherapeut of een fysiotherapeut. Verder bestaat het team uit een maatschappelijk werker, een orthopedagoog en een bewegingsagoog. De revalidatiearts is eindverantwoordelijk voor het hele revalidatieproces.

Het unieke van werken als therapeutisch peuterleidster in het revalidatiecentrum is de samenwerking tussen de verschillende disciplines in een gespecialiseerd team. De hulpvraag van de ouders staat centraal, van daaruit kijkt het team welke vaardigheden getraind worden. Binnen de therapieën leren de kinderen vaardigheden die ze vervolgens op de groep oefenen met de leidsters. Een voorbeeld hiervan is een kind dat overgaat van sondevoeding (een hulpmiddel om vloeibare voeding toe te dienen) naar zelf eten en drinken of een kind uitlokken om in beweging te komen.

De HBO-opgeleide therapeutische peuterleidsters reiken de oefeningen spelenderwijs aan. In de groep staat het samen plezier hebben en spelen voorop. De therapeutische peuterleidsters zorgen voor een veilige omgeving en bevorderen de sociale ontwikkeling van de kinderen. In de therapeutische peutergroepen kunnen de kinderen zich optimaal ontwikkelen en leren ze zo zelfstandig mogelijk te worden. Een heel belangrijke taak voor de therapeutische peuterleidsters en het team is het vertrouwen winnen van de kinderen en hun ouders. Dit is niet altijd gemakkelijk, omdat ze vaak al veel hulpverleners hebben gezien.

Binnen revalidatiecentrum De Vogellanden kunnen kinderen tot vier jaar deelnemen aan de therapeutische peutergroepen (TPG). Het zijn kinderen met een motorische stoornis of een ontwikkelingsprobleem op verstandelijk-, sociaal-emotioneel- of spraak-taalgebied. Een deskundige therapeutisch peuterleidster en een assistent begeleiden de groep. De leidsters maken deel uit van een multidisciplinair team.

De spil van een multidisciplinair team

ww

w.v

ogel

land

en.n

l D

e V

ogel

land

en

therapeutisch

peuterleidster

ZorgMagazine 27

GGD Regio Twente is dé gezondheidsdienst voor alle inwo-ners van Twente. Bijna iedere Twentenaar krijgt wel eens te maken met de GGD. Van de jeugdgezondheidszorg, tot tuberculosebestrijding of reizigersadvisering. Een bijzon-dere afdeling binnen de GGD is die van de SOA bestrijding. SOA staat voor Seksueel Overdraagbare Aandoening. Vijf vragen aan sociaal verpleegkundige Liesbeth ter Braak.

Sociaal verpleegkundige SOA, wat houdt dat in?“We houden ons bezig met het opsporen en behandelen van SOA. Dit doen we tijdens spreekuren bij de GGD en daarbuiten bijvoorbeeld op prostitutielocaties. Ook geven we voorlichting over seksualiteit en (het voorkomen van) SOA op scholen en bij zorginstellingen. Bij de GGD kun je anoniem getest worden op SOA, de huisarts en verzekering worden niet ingelicht. Naast specifieke SOA-spreekuren verzorgen wij ook Sense-spreekuren. Sense is speciaal voor jongeren tot en met 24 jaar met vragen over seksualiteit.”

Wat kom je zoal tegen op een jongerenspreekuur?“Sense geeft informatie over seksualiteit, maar ook over verliefdheid, relaties, liefde en alles wat daarbij komt kij-ken. Vragen waar jongeren mee komen zijn: anti-concep-tie, (ongewenste) zwangerschap, seksueel geweld, vragen over geaardheid en vragen over vrijen.”

Waarom is Sense zo belangrijk? “Jongeren blijven vaak lang met hun vragen en onzekerhe-den rondlopen. Weten niet met wie ze hun vragen kunnen bespreken of durven dat niet. Door alle media hebben sommige jongeren ook een beeld van seks gekregen dat ver weg staat van de realiteit. Ook krijgen ze niet altijd de juiste informatie van vrienden of uit hun omgeving. Jongeren kunnen anoniem en kosteloos terecht op het Sense-spreekuur voor advies, een gesprek, een SOA-test of eventueel een doorverwijzing naar een specialist.”

Wat maakt je werk zo leuk?“Het werk is zo boeiend omdat seksualiteit een onderdeel is van het leven van bijna alle mensen. Jongeren staan nog aan het begin van hun seksualiteit, het is bijzonder om hen een stukje daarin te kunnen begeleiden. Op de SOA-poli zie ik ook veel volwassenen met ieder hun eigen verhaal. Dat maakt het werk erg interessant. Tevens werken we samen met andere instanties en scholen, dat maakt het afwisselend en geeft een goed inzicht in de mogelijkheden voor hulpverlening in de regio.”

Nog een tip vanuit de praktijk?“Voor jongeren is het belangrijk om te praten over hun onzekerheden en grenzen aan te geven met betrekking tot seksualiteit. Gezien het aantal SOA onder jongeren advise-ren we om een condoom te gebruiken, en ter voorkoming van zwangerschap aanvullende anticonceptie. Twijfel je of weet je niet waar je met je vragen terecht kan? Maak gewoon eens een afspraak voor het Sense-spreekuur.”

Een bijzondere afdeling is die van SOA bestrijding

ww

w.g

gdre

giot

wen

te.n

l G

GD

Reg

io T

wen

te

sociaal

verpleegkundige SOA

Bel voor een afspraak naar 053 487 68 48(werkdagen tussen 10.30-13.00 uur)

www.sense.info

28 ZorgMagazine

Ron Smit (54) werkt als medewerker technische dienst bij Trias Jeugdhulp in Zwolle. De werkzaamheden voor de 26 locaties in Overijssel zijn heel divers: “Het varieert van storing en onderhoud tot verhuizingen en kleine aanpas-singen, zoals het maken van een mooie afscheiding met Disney-figuur. Ook reparaties maken deel uit van ons werk. Een wasbak die weer aan de muur moet, een ingetrapte deur… We zijn misschien niet de motor van de organisa-tie, maar wel de olie. We zorgen dat het allemaal blijft draaien.”

Ron werkt bijna veertien jaar in de jeugdhulpverlening: “Ik was vanuit de bouw altijd heel gedreven om dingen af te maken, maar dat kan hier niet altijd. Dan wil je ergens aan beginnen, maar is de sfeer heel onrustig, zijn er moeilijk-heden met een kind. Op dat moment ben jij de storende factor, de vreemde eend in de bijt en moet je verkassen. Dat is een kwestie van aanvoelen. Je moet je aanpassen aan de mensen, aan de kinderen. Want daar doe je het voor! Dat moet je goed voor ogen houden.”

Meer kleuren“Het leukste vind ik als de kinderen bij me komen. Een

keer langs me heen lopen en even op de rug tikken: ‘Hé Ron!’ Dat doet me goed. Eigenlijk willen we zo min mo-gelijk boren in de wanden, maar soms moet je een oogje toeknijpen, een kind wil ook wat inbreng. Dan moet er nog een extra gaatje in de muur voor een speciaal schilderij. Ingrijpende dingen doe je niet, maar zoiets … dat pak je gewoon aan. Dan doe je thuis voor je eigen kinders toch ook?”

Tekeningen, kerstkaarten en ‘het spijt ons’-briefjes na een vernieling; alle krabbels worden zorgvuldig bewaard: “Toen ik hier kwam werken, merkte mijn vrouw dat ik verander-de. Vroeger was ik veel lomper, dacht ik vaak zwart-wit. Nu zijn er meer kleuren. Dat komt toch door wat ik hier mee-maak. Vroeger vond ik iemand gewoon een ‘rotjong’. Nu hoor ik ook over de achtergrond, hoe het zo gekomen is. Zo hadden we hier een jongen van een jaar of zestien. Zijn vader was verslaafd en beloofde hem de wereld, maakte hem helemaal gek over een mooi avontuur ver weg. En die jongen ging daar helemaal in mee…, maar dan liet vader hem weer vallen en vernielde zo’n jongen hier van alles. Dat is sneu hoor. Als je je ouders al niet kunt vertrouwen, wie dan wel?”

“Soms moet je een oogje toeknijpen”

ww

w.t

rias

jeug

dhul

p.nl

Tr

ias

Jeug

dhul

p

m

ed e w e r

ke

r

te

ch

n

ische dien

st

Foto: Marinus Winkels

ZorgMagazine 29

Gerdien Lindeboom (23) is eind 2009 gestart als muziektherapeute bij Woonzorgconcern IJsselheem. “Muziektherapie wordt gegeven aan individuele cliënten en in kleine groepen. Het is een vorm van therapie waarbij muziek op de voorgrond staat. Er wordt gezongen, naar muziek geluisterd en muziek gemaakt op verschillende instrumenten. Met muziek probeer je gevoelens bij cliënten los te maken en cliënten in beweging te krijgen, zowel lichamelijk als sociaal en emotioneel”, aldus Gerdien. Tijdens muziek kan worden gecommuniceerd en contact worden gemaakt. Voor elke cliënt worden individuele doelen opgesteld.

De doelgroepen waarbij met muziektherapie kan worden gewerkt, zijn gevarieerd. Bij kinderen kan muziektherapie worden ingezet als er moeilijkheden zijn op sociaal gebied, bij concentratieproblemen, faalangst, onzekerheid en bij ontwikkelingsstoornissen. Daarnaast bij stoornissen in het autistisch spectrum.

In de revalidatie en bij mensen met een somatische aandoening kan muziektherapie worden ingezet bij onder andere de verwerking van de handicap, bij het stimuleren van beweging en het versterken van gevoel van eigenwaarde. Muziektherapie stimuleert ook de ontwikkeling van expressie en creativiteit. Mensen met dementie kunnen moeilijker contact maken en communiceren. Zij leven in hun eigen belevingswereld. Er kunnen gevoelens van angst, onrust, frustratie en boosheid ontstaan die belemmerend werken. Muziektherapie kan helpen om deze gevoelens te verminderen. Ook bij mensen met een verstandelijke beperking en Korsakov-patiënten.

SMTABinnen IJsselheem werkt Gerdien met de methode Speech Music Therapy for Aphasia (SMTA). “Het is een combinatiebehandeling van logopedie en muziektherapie voor mensen met een afasie. Tijdens de therapie, waarbij

logopedist en muziektherapeut tegelijkertijd samenwerken, geven we oefeningen op klank-, woord- en zinsniveau. De logopedist biedt oefeningen aan voor de mondmotoriek en uitspraak, de muziektherapeut zet woorden en zinnen op muziek. Het idee daarachter is dat melodie en ritme het spreken kunnen ondersteunen, waardoor de cliënt de stap van zingen naar spreken gemakkelijker kan maken. Het doel is dat de cliënt vloeiender gaat spreken en meer woorden gaat gebruiken.”

BijzonderDe meerwaarde van deze vorm van therapie is dat cliënten op een andere manier heel gericht bezig zijn met het ontwikkelen van de spraak. De melodie en het ritme van de muziek blijken stimulerend te werken. “Ik vind het erg leuk om op deze manier met cliënten aan het werk te zijn. Muziek past helemaal bij mij en ik vind het heel bijzonder om mensen daarmee te kunnen helpen. Het is mooi om te zien wat muziek voor mensen kan doen. Vaak kunnen mensen met een afasie niet meer goed praten maar nog wel zingen. Als de woorden niet meer komen kan muziek een uitkomst bieden. Dat maakt van mijn beroep echt een bijzonder beroep.”

“Mooi om te zien watmuziek met mensen kan doen”

ww

w.ij

ssel

heem

.nl

Woo

nzor

gcon

cern

IJs

selh

eem

Muziektherapeut

30 ZorgMagazine

De Twentse Zorgcentra biedt professionele zorg en ondersteuning aan mensen met een verstandelijke beperking op 41 locaties in de regio Twente. Wij hebben alle denkbare hulp en voorzieningen ‘in huis’: wonen, dagbesteding, onderwijs, recreatie, (ambulante) behandeling, logeeropvang en begeleiding. We doen er alles aan het leven van onze cliënten zo aangenaam mogelijk te maken. Voor meer informatie kunt u contact met ons opnemen via 053 - 488 33 00 of een bezoek brengen aan onze site.

www.detwentsezorgcentra.nl

voor mensen met een beperking

ZorgMagazine 31

“Ik ben Arjan Christenhusz, 39 jaar en werkzaam bij Ambulance Oost als ambulanceverpleegkundige in Enschede. Daarnaast ben ik instructeur en werkbegeleider bij de afdeling Interne Opleidingen van Ambulance Oost. In september 2010 begin ik aan de masteropleiding Advanced Nurse Practitio-ner (verpleegkundig specialist) aan de Saxion Hogeschool te Enschede.”

Ambulanceverpleegkundige“Na 4½ jaar in ZGT Hengelo te hebben gewerkt als IC/CCU-verpleegkundige heb ik in 2004 de stap gewaagd naar Am-bulance Oost. Met een rugzak vol kennis en ervaring uit het ziekenhuis ben ik gaan werken als ambulanceverpleegkundige in opleiding. Het was erg wennen om buiten het ziekenhuis te werken en om niet meer snel terug te kunnen vallen op collega’s en artsen. De eerste twee jaar waren intensief door het volgen van opleidingen (waaronder de opleiding ambu-lanceverpleegkundige) in combinatie met de vele nieuwe ervaringen door de vele hulpverleningen. Het is een erg afwisselende baan met veel zelfstandigheid en verantwoor-delijkheid (zelfstandig onderzoeken, beoordelen en medisch handelen). Het is altijd weer een verrassing waar ik kom en wie ik als patiënt of slachtoffer krijg, met welke aandoeningen of letsels. Het is een beroep dat continue in het teken staat van ontwikkelingen (elektronisch patiëntendossier, aanschaf nieuwe defibrillatoren). Mijn beroep vind ik ook uniek door de samenwerking met verschillende groepen en personen. Bij-voorbeeld met de huisarts, politie, brandweer, Mobiel Medisch Team en collega-ambulancehulpverleners bij reanimaties en grotere ongevallen.”

Instructeur en werkbegeleider “Als instructeur en werkbegeleider bij Interne Opleidingen lever ik een bijdrage aan het opleiden van nieuwe collega’s tot ambulanceverpleegkundige. Een nieuwe collega-verpleeg-kundige start direct na de aanstelling bij Ambulance Oost met de opleiding (scholing en praktijk) en wordt vier maanden be-geleid door de werkbegeleider. Ik rijd dan als derde persoon mee op de ambulance. Na de opleiding van vier maanden gaat de gediplomeerde verpleegkundige zelfstandig werken met de chauffeur. Ik geef ook scholing aan collega-verpleeg-kundigen en -chauffeurs, waarbij te denken valt aan onder andere casuïstiektraining en samenwerkingsoefeningen.”

Advanced Nurse Practitioner“Begin dit jaar heb ik bij Ambulance Oost gesolliciteerd naar de opleidingsfunctie Advanced Nurse Practitioner oftewel Verpleegkundig Specialist Acute Zorg. Ik heb deze functie gekregen en ga samen met twee collega’s dit jaar de Master-opleiding volgen. Het is een nieuwe functie binnen Ambulance Oost. Als verpleegkundig specialist verwacht ik meer op het medische vlak te gaan functioneren. Niet zozeer het medisch-technische handelen, maar meer op het gebied van onderzoek en kwaliteit. Van de opleiding verwacht ik een meer medisch-wetenschappelijke benadering van (ambulance)zorg te leren (evidence based): het beslissen en handelen op basis van het best beschikbare bewijs vanuit de medische invalshoek.”

“Verder is het interessant uit te zoeken wat deze functie, naast onderzoek en kwaliteit, nog meer te bieden heeft voor de ambulancezorg in deze regio. Niet alleen deze pioniers-functie is een uitdaging. Ook de opleiding: de komende twee jaar een evenwicht krijgen tussen werken, privé en opleiding (20 uur studiebelasting per week). Maar daar wil ik me door-heen slaan met vrouw, kinderen en collega’s!”

Werken, begeleiden en leren bij Ambulance Oost

ww

w.a

mbu

lanc

eoos

t.nl

A

mbu

lanc

e O

ost

ambulance-verpleegkundige

32 ZorgMagazine

AmbassadeurHij draait nu drie jaar mee in zijn eigen vriendenkring en is daarnaast ook al zo’n anderhalf jaar ambassadeur van de Vriendenkringen. “En het wordt steeds leuker”, zegt Ömer (20). In het begin had hij zo zijn twijfels - ook al heeft hij een handicap, hij wil gewoon doen wat ‘normale’ mensen ook doen. “Ik maak geen onderscheid tussen mensen met of zonder handicap, maar in de praktijk blijkt het toch uit te maken.” Als ambassadeur van de Vriendenkringen probeert hij daar wat aan te doen. Door bijvoorbeeld op symposia of bijeenkomsten van vrijwilligers te vertellen over zijn ervaringen met de vriendenkring én over zijn persoonlijke ervaringen. “Ik weet dat mensen een vooroordeel hebben over mensen met een handicap. Door met ze in contact te komen en mijn verhaal te vertellen, hoop ik dat ze anders gaan denken en dat wij meer kansen krijgen.” Ömer is enthousiast over zijn werk als ambassadeur. Hij vindt het niet alleen leuk, het levert hem ook wat op. Zat hij eerst vooral binnen en was de computer zijn beste vriend, nu heeft hij vrienden, volgt hij een MBO-ICT opleiding op niveau 3 en noemt hij zichzelf een ‘sociaal type’. “Ik ben zelfverzekerder geworden”, zegt hij. “De eerste keer dat ik als ambassadeur voor een groep stond, stierf ik van de zenuwen. Door de positieve reacties die ik kreeg, ken ik nu geen zenuwen meer.” Dus zolang de Vriendenkringen Ömer nog als ambassadeur willen hebben, zolang is hij beschikbaar, lacht hij.

Actief voor VriendenkringenDe Vriendenkringen van MEE krijgen steeds meer bekend-heid. Het principe is simpel. MEE matcht een aantal mensen met een beperking en een vrijwilliger (vaak een student) ondersteunt de groep in het aangaan van vriendschappen. Doel: mensen uit hun isolement halen en een brug slaan tussen twee werelden. Ömer Taskiran en Pieter Heetkamp zijn beide door hun (onbe-taalde) werk betrokken bij de vriendenkringen. De een als ambassadeur, de ander als studentenvoorzitter.

StudentenvoorzitterBij de vierentwintigjarige student maatschappelijk werk en dienstverlening, Pieter Heetkamp, ligt dat wat anders. Zijn baan als studentenvoorzitter zit erop. Een jaar lang ondersteunde hij studenten die op hun beurt als vrijwilligers vriendenkringen ondersteunden. Een nieuwe voorzitter neemt het van hem over. “Tijdens deze stage was het mijn taak om ervoor te zorgen dat de studenten met alles waar ze in hun vriendenkring tegenaan liepen, ergens terecht konden. Door maandelijks intervisie leerden ze veel van elkaar.” Met zijn rustige manier van doen had Pieter een duidelijke meerwaarde. Hij zorgde voor een veilige sfeer binnen de groep vrijwilligers. Een belangrijke voorwaarde om vriendenkringen goed te kunnen laten draaien. “Als ondersteuners ergens hun hart kunnen luchten, dan komt dat de kwaliteit alleen maar ten goede.” Naast de praktische gang van zaken, bespraken de studenten onder leiding van Pieter ook de opdrachten van school, hij keek reflectieverslagen na en gaf feedback. Naast het studentenvoorzitterschap draaide Pieter zelf ook als vrijwilliger mee in een vriendenkring. Juist die combinatie van beide, maakte het voor hem waardevol. “Ik had nog nooit mensen met een beperking ondersteund en eigenlijk waren mijn verwachtingen simpeler dan de praktijk. Je doet leuke dingen samen, maar het komt ook heel dicht bij je als mens.” Maar, weet hij ook, “het maakt niet uit of iemand een beperking heeft, als het klikt kun je hartstikke veel lol hebben.”

ww

w.m

eeij

ssel

oeve

rs.n

l M

EE I

Jsse

loev

ers

vrijwilligervriendenkringen

ZorgMagazine 33

Trendy op kantoor

James de boekensteun €24,50 www.expo.nl1. Laptoptas €79,95 www.allurebags.nl2. Lexon design radio €45,00 www.bijenkorf.nl3. Karlsson klok ‘Pocket Watch’ €69.95 www.klokkenpaleis.nl4. Ornament magneet & memobord € 22,95 www.memoborddeal.nl5. Creditcardhouder € 32,75 www.allermooistekado.nl6. Oprolbaar toetsenbord €39.95 www.gadgetspullen.nl7. KROBY tafellamp €9.99 www.ikea.nl8.

1

6 7 8

32

54

Deze accessoires

maken je

werkplek nòg

leuker!

34 ZorgMagazine

Doven en slechthorenden hebben vier keer meer kans om psychische en/of psychiatrische problemen te ontwikkelen. (bron: Trimbos instituut) Dineke Kramp is doof en Sociaal Psychiatrisch Verpleegkun-dige bij GGMD voor Doven en Slechthorenden. Een bijzonde-re combinatie, omdat zij bij GGMD haar ervaring en expertise speciaal voor deze doelgroep kan inzetten.

Als SPV-er levert Dineke Kramp complexe zorg aan dove en slechthorende cliënten met een ernstige psychiatrische en/of psychische problematiek. Zij houdt zich bezig met therapeu-tische activiteiten, zorgcoördinatie en crisisinterventie, waar-bij ook de sociale omgeving van de cliënt betrokken wordt. Daarnaast biedt zij coaching en consultatie aan.

Dineke Kramp werkt al 17 jaar met deze doelgroep. De cliënten voelen zich goed begrepen en kunnen in hun eigen taal communiceren. Professionele afstand blijft echter een vereiste.

Gebrek aan goede communicatie en kennis van de wereld van doven zijn redenen waarom de reguliere geestelijke gezondheidszorg beperkter toegankelijk is voor doven en slechthorenden.

Een paar voorbeelden:Indien men geen kennis heeft van gebarentaal en de • gevolgen van doofheid/slechthorendheid niet kent, zal men geneigd zijn om de bijkomende problemen niet te onderkennen, of erger: men denkt ten onrechte dat de cliënt bijvoorbeeld zwakbegaafd of autist is. Het inzetten van een tolk gebarentaal is niet voldoende. • Het gaat namelijk niet alleen om de letterlijk getolkte inhoud van een gesprek, maar ook om de vorm en de signalen die worden afgegeven. Doven en slechthorenden nemen de wereld anders waar • dan horenden. Doven interpreteren de wereld door wat zij zien en niet door wat zij horen.Een dove leeft in twee culturen. De dovencultuur en de • horende cultuur bevatten eigen normen en waarden. De dove maakt daarin bepaalde keuzes.Met betrekking tot slechthorenden dient de hulpverlener • kennis te hebben van de frustraties ten opzichte van de horende maatschappij en de overlevingsstrategieën die zij gebruiken om zich te kunnen redden in de horende maatschappij.

Binnen GGMD worden door horende en dove collega’s methodieken, behandelvormen, testen en diagnostiek toegepast. Hierdoor is het werk nooit routinematig en zullen steeds creatieve dingen bedacht worden.

De cliënten voelen zich goed begrepen

GGMD voor Doven en Slecht-horenden is een landelijke organisatie met brede ervaring en expertise in de zorg en dienstverlening aan doven en slechthorenden.

GGMD staat voor Geestelijke Gezondheidszorg en Maat-schappelijke Dienstverlening.

ww

w.g

gmd.

nl

GG

MD

voo

r D

oven

en

Slec

htho

rend

en

Dineke telefoneert met een instelling via een tolk gebarentaal.

psy

c

hiatrisch

v

er

pleegku

nd

ig

esociaal

ZorgMagazine 35

Wat houdt het beroep zorgbemiddelaar in?“Als zorgbemiddelaars van het Bureau Zorgbemiddeling Markenheem kunnen wij cliënten van dienst zijn bij vragen over de woon- en zorgmogelijkheden die onze organisatie biedt.”

Welke zorgvragen krijgt de zorgbemiddelaar zoal?“Wij informeren en adviseren over de zorgvarianten en thuiszorgmogelijkheden die wij kunnen bieden. Dat zijn bijvoorbeeld huishoudelijke en persoonlijke verzorging, verpleging, algemeen ondersteunende begeleiding, dagverzorging, meerzorg, verblijf in een zorgcentrum en inschrijving bij een aanleunwoning. Het belangrijkste onderdeel van ons werk bestaat echter uit het zogenaamde wachtlijstbeheer.”

Kunnen jullie wat meer vertellen over wachtlijstbeheer?“Nadat een cliënt van het CIZ (Centrum Indicatie Zorg) een indicatie heeft ontvangen, is de zorgbemiddelaar verantwoordelijk voor het maken van een afspraak voor een huisbezoek, het regelen van de overbruggingszorg, het bieden van begeleiding aan cliënt en familie en het verstrekken van informatie.”

Wat is de rol van een zorgbemiddelaar tijdens het huisbezoek?“Na binnenkomst van een indicatie nemen wij contact met de cliënt of contactpersoon op om een huisbezoek af te spreken. Tijdens dit bezoek stellen wij ons op de hoogte van de zorgbehoefte van de cliënt en bespreken wij de wensen en verwachtingen ten aanzien van de opname in het gekozen zorgcentrum.”

Kunnen jullie wat meer vertellen over overbruggingszorg?“In de periode dat de cliënt wacht op de opname zijn wij verantwoordelijk voor het regelen van de overbruggingszorg. Dat wil zeggen dat wij de zorg in de vorm van thuiszorg en eventuele dagbesteding tot het moment van opname zodanig regelen, dat er sprake is van een verantwoorde en veilige thuissituatie voor cliënt. Daarnaast zorgen wij dat wij op de hoogte blijven van eventuele veranderingen in de zorgbehoefte.”

Waar eindigt de taak van de zorgbemiddelaar?“Op het moment dat een cliënt van de wachtlijst gaat, doordat hij of zij een appartement in het zorgcentrum krijgt toegewezen, eindigt onze rol. De zorgtaak wordt dan overgenomen door de teammanager van het zorgcentrum.”

Tot slot: wat maakt jullie werk als zorgbemiddelaar zo boeiend?“Het boeiendste onderdeel van ons werk is het proberen te streven naar een balans tussen persoonlijke betrokkenheid met de cliënt en familie of mantelzorger, binnen de zakelijke kaders van de overheid.”

Zorgbemiddelaarbij Markenheem

ww

w.m

arke

nhee

m.n

l M

arke

nhee

m

Een bijzonder beroep binnen de zorg is die van zorgbemiddelaar. Markenheem heeft haar zorg-bemiddelaars Nicole Siebes en Mathilde Oesterholt een aantal vragen voorgelegd.

zorg-bemiddelaar

Zorgbemiddelaar Mathilde Oesterholt in gesprek met een cliënt

36 ZorgMagazine

Deze ouderen zijn bij AriënsZorgpalet in goede handen

Postbus 5005, 7500 GA Enschede, www.arienszorgpalet.nl

Wil ook jij voor onze ouderen echt wat betekenen?

Het kan!Gewoon even kijken op www.arienszorgpalet.nl

Dat kunnen ookjóuw

handen zijn!

saxion.nl

Heb je een drive om met mensen te werken?

Kom verder. Saxion.

Weet je op dit moment nog niet precies wat het beste bij je past? Kies

dan voor één van de opleidingen op het gebied van zorg en welzijn.

Kom naar onze open dagen:

20 november 2010 Enschede 10-14 uur

27 november 2010 Deventer 10-14 uur

•Fysiotherapie

•Podotherapie

•Verpleegkunde

•Studieroute Gezondheid

& Technologie

• Master Advanced Nursing Practice

•Management in de Zorg

• Master Musculoskeletaal

• Bij- en nascholing voor zorg en welzijn

• Master Health Care & Social Work

• Maatschappelijk Werk en

Dienstverlening

• Sociaal Pedagogische

Hulpverlening

• Propedeuse Psychologische en

Pedagogische Studies (3PS)

003-0136 Adv Zorgkrant opendag 210x145.indd 1 01-07-2010 13:21:30

ZorgMagazine 37

Anne: “Het is onze taak om door de rechter opgelegde tbs-maatregelen uit te voeren. Dat betekent dat forensische patiënten een behandeling krijgen die erop is gericht het gedrag zo te veranderen, dat de patiënt niet opnieuw een delict pleegt en kan terugkeren in de samenleving.”

Anders in GesprekVeranderen speelt een belangrijke rol in Veldzicht. Niet alleen de behandeling van patiënten is op (gedrags)verandering gericht, op dit moment bevindt de hele organisatie zich in een veranderingsproces. “Een veranderende organisatie biedt nieuwe kansen en uitdagingen en zo label ik ook de verandering die momenteel binnen Veldzicht plaatsvindt.” Onder de noemer ‘Anders in Gesprek’ ontwikkelt Veldzicht zich van een aanbodgerichte organisatie naar een vraaggerichte, waar het patiëntproces centraal staat. Dit allemaal in gesprek met elkaar. “De benadering richting patiënten vraagt een andere aanpak dan voorheen”, zegt Anne, “We kijken meer specifiek waar de vraag en behoefte van de patiënt ligt, hoe die eruit ziet en hoe we daar zo effectief mogelijk mee om kunnen gaan. Deze kijk, eigenlijk van de patiënt uit, vind ik een enorme

uitdaging omdat dit een omgekeerde benadering is vergeleken met hoe ik voorheen werkte. We zijn met zijn allen zo gauw geneigd om alles maar voor de patiënt te regelen en te doen zonder te kijken wat hij er nou zelf van vindt en waar zijn of haar behoeftes en competenties liggen.” Een ander resultaat van het veranderproces is dat de verantwoordelijkheid anders komt te liggen. De verantwoordelijkheid in het nemen van beslissingen, hoe de behandeling eruitziet en doorgevoerd wordt, komt steeds meer bij de werknemers zelf te liggen. Anne zegt hierover: “Dit geeft een enorme uitdaging als het gaat om creativiteit en het mogen maken van ‘fouten’ (eigenlijk zijn het geen fouten want we zijn met z’n allen aan het leren). Gelijkheid in benadering tussen alle geledingen, dus ook in contacten met patiënten is daarbij belangrijk. De kern van Anders in Gesprek is dat we elkaar mogen en kunnen aanspreken op ieders functioneren en handelen. Dit, en de verandering zelf, maakt het beroep uitdagend en gevarieerd. Een fijn beroep waar elke dag wel wat anders gebeurt, maar ook kan en mag gebeuren. Tbs in het algemeen of werken in een FPC is wat mij betreft niet bijzonder. Alleen de patiëntengroep is in die zin bijzonder: mensen behandelen met een persoonlijkheidsstoornis is een vak apart maar geen apart vak!”

“Werken binnen tbs is een vak apart, maar geen apart vak”

ww

w.f

pcve

ldzi

cht.

nl

Fore

nsis

ch P

sych

iatr

isch

Cen

trum

Vel

dzic

ht

“Inmiddels werk ik zo’n 17 jaar in FPC Veldzicht”, aan het woord is Anne Lenters, sociotherapeut bij de afdeling arbeid, “en ik heb het nog steeds prima naar mijn zin.”

Anne werkt in forensisch psychiatrisch centrum Veldzicht in Balkbrug, waar zo’n 220 patiënten verblijven. FPC Veldzicht is een tbs-kliniek en valt onder de directe verantwoordelijkheid van het Ministerie van Justitie.

sociotherapeutafdeling arbeid

38 ZorgMagazine

“Een aantal vrouwen zei het openlijk: ‘Ik wil het niet.’ Andere vrouwen wilden het meteen wel. Maar nu wil iedereen.” Geen van de vrouwelijke cliënten van de afdeling Intensieve Zorg waar Frank werkt, heeft er nu nog bezwaar tegen door de mannelijke hulpverlener begeleid te worden.

Frank Steenhuisen werkt sinds maart 2010 als enige mannelijke hulpverlener bij Vrouwenopvang Overijssel en begeleidt daar mishandelde vrouwen en vrouwen uit de prostitutie en mensenhandel. De organisatie wil huiselijk geweld voorkomen en stoppen en Frank levert daar vanuit de hulpverlening een bijdrage aan.

Hij werkt voor en met alléén vrouwen - cliënten en collega’s - of zoals hij het zelf, zeker niet oneerbiedig, zegt: “Ik werk tussen de handtassen.”

Frank voelt zich op zijn plaats. “De cliënten hebben me volledig geaccepteerd als mannelijke hulpverlener. Het gaat er niet om of je man of vrouw bent, het gaat om je basishouding. Het gaat er om dat je aansluiting zoekt bij je cliënt en dat als iets moeilijk of niet mogelijk is, je kijkt hoe je zaken dan toch voor elkaar kunt krijgen. Wel moet je soms extra je best doen als man. Soms heeft het wat tijd nodig voordat er genoeg vertrouwen is om zaken te bespreken. Sexualiteit is bijvoorbeeld zo’n onderwerp. Het is daarbij belangrijk geduldig en open te zijn en de tijd te nemen om elkaar goed te leren kennen. Als cliënten merken dat ik achter ze sta, is het ijs gebroken, als er al ijs was.”

En ook de collega-hulpverleners hebben hem geaccepteerd. “Ik voel me volkomen welkom, iedereen staat er helemaal achter dat er een mannelijke hulpverlener is. Althans bij de afdeling Intensieve Zorg, nog niet bij de Crisisopvang,

de locatie waar de vrouwen binnenkomen. Het is nog een discussiepunt in de organisatie of daar mannen kunnen werken. Sommige collega’s willen dat kennelijk niet, omdat de cliënten vrouw zijn en niet verwachten daar een man aan te treffen. Ook denken deze collega’s dat de vrouwen niet alles aan een man zullen vertellen. Dat is veel te stellig, want nu vertellen de vrouwen me ook veel. Ook zaken die ze weer niet aan hun vrouwelijke hulpverlener willen vertellen. Dat is inherent aan hulpverlening. Daarnaast vind ik dat het juist goed is voor een vrouw die door een man in elkaar is geslagen, een ‘goede’ man te zien. Mijns inziens is het onjuist en achterhaald dat de aanwezigheid van een man belemmerend werkt op vrouwen in de opvang. Ik denk dat je als man in een vrouwenteam iets extra’s te bieden hebt. Overigens geldt dat ook voor een vrouw in een mannenteam.”

“Ik werk tussen de handtassen”

Frank is een pionier: hij is de eerste mannelijke hulpverlener bij Vrouwenopvang Overijssel. Dat ziet hij als een uitdaging. “Onze cliënten moeten vaak hun leven weer opnieuw opbouwen en lopen daarbij tegen allerlei zaken en belemmeringen aan. Het is boeiend daar een ondersteunende rol in te hebben en er in te laveren.”

ww

w.v

rouw

enop

vang

over

ijss

el.n

l V

rouw

enop

vang

Ove

rijs

sel

ma

nnelijke

int

ensieve z

or

ghulpverlener

ZorgMagazine 39

Henriëtte Schipper (52) maakt cliënten wegwijs op de computer bij Dagactiviteiten De Plataan in Vriezenveen voor één middag in de week. Ze is vrijwilliger sinds vijf maanden.

Samen ‘googelen’ op de computer “Ik zet me graag in voor anderen en wil graag helpen. Daarom reageerde ik ook op de oproep van De Plataan om vrijwilliger te worden. Een van de deelnemers, een meneer van in de zestig, wilde meer over computers weten. Of het mij wat leek om hem hierbij te helpen. Dat sprak me wel aan, dus nu werken we wekelijks met de computer. Zo hebben we al via Google plaatjes van sportauto’s opgezocht en spelen we patience op de computer. Samen hebben we dan een heel gezellige tijd. Wat ik leuk vind is dat cliënten je herkennen met een enthousiaste blik in de ogen. Dat is ook het voordeel van het werken met een vaste club, die herkenbaarheid voor de cliënten. Dat ik een echte Vriezenveense ben is een mooie bijkomstigheid en vaak de start van een heel verhaal: “Ben jij er eentje van die en die?” Dat is het leuke. Ik merk dat mensen het fijn vinden dat ik er ben. En dat voelt goed.”

Karsje Scheper (64) werkt in de Toko bij woonzorgcen-trum Het Liefferdinck in Den Ham voor één ochtend in de week. Ze is Vrijwilliger sinds 19 jaar.

Elke dag is weer anders“Wat mij aansprak aan de functie van medewerker van de huiswinkel, of Toko zoals we de winkel hier noemen, was dat de winkel helemaal opgebouwd moest worden. In de 19 jaar dat de Toko er is, heeft de winkel zich ontwikkeld van een paar planken met wat artikelen tot een heuse huiswinkel die elke dag open is. Daar ben ik best trots op; dat hebben we toch maar mooi gedaan. Cliënten kunnen hier al hun benodigdheden kopen of anders bestellen.” In de winkel werken nu vijf vaste vrijwilligers en een oproepkracht. ”Een hele fijne, stabiele groep. De cliënten weten dat ze op ons kunnen rekenen. Bovendien is het enig om te doen. Elke dag is weer anders. Je krijgt echt een band met de cliënten en merkt dat je onderdeel van hun wereld wordt. Als wij iets aan een cliënt merken, bijvoorbeeld dat diegene steeds vaker dingen begint te vergeten, dan geven we dat door aan de verpleging en verzorging. Dan kunnen ze daar extra op letten. Verder ben ik verantwoordelijk voor de financiën van de winkel en bezorg ik wekelijks bestellingen bij de verpleegafdeling De Heemsteresch. Ook daar merk ik dat ze het fijn vinden dat ik er ben. Dat zorgt ervoor dat ik het graag doe.”

Vrijwilligerswerk: divers en onmisbaar

ww

w.z

orga

ccen

t-tn

wt.

nl

Zorg

Acc

ent

& T

huis

zorg

Noo

rd W

est

Twen

te

vrijwilliger

huiswinkel

Ook vrijwilliger worden?Neem dan contact op met de coördinatoren vrijwilligerswerk van ZorgAccent & Thuiszorg Noord West Twente via 0900 0678 (lokaal tarief).

vrijwilligerdagactiviteiten

40 ZorgMagazine

Uw kwaliteit van leven is onze zorgTriviumMeulenbeltZorg levert hoogwaardige diensten aan mensen met uiteen lopende

vragen op het gebied van wonen, welzijn, zorg en behandeling.

TMZ is actief in de gemeenten Almelo, Borne, Hengelo, Tubbergen en Twenterand.

Tel. 0900 – 2 453 453 www.triviummeulenbeltzorg.nl

Geïnteresseerd?

Bel voor meer informatie gratis 0800-0245666, mail naar info@landstede.nl of kijk op www.landstede.nl.

Met een zeer gevarieerd en ruim aanbod voor kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen geeft Landstede Groep elk individu de mogelijkheden om talenten te ontwikkelen. Met waarden-vol leren, leven en werken bekennen we kleur en geven we richting aan al onze activiteiten. Onze waarden vormen de leidraad voor ons handelen.

Of het nu gaat om een mbo-opleiding, een bedrijfstraining of een leuke cursus binnen de zorg & welzijn. Landstede organiseert verschillende activiteiten voor jongeren, bedrijven en volwassenen.

Training, Opleiding & Advies voor volwassenen

Mbo- opleidingen: vakgerichte oplei- dingen Gezondheidszorg, met lande- lijk erkende diploma's en certifi caten.

Maatwerk & Advies: Gezondheids- zorg, Dienstverlening & Welzijn (GDW)

Landstede MBO voor jongeren Leren in het Landschap Gezond & Wel

in Raalte, Harderwijk en Zwolle Of bij het Leercentrum Topzorg

in Lelystad

Leren in, aan en van de praktijkBijvoorbeeld bij:

IJsselheem Dimence Het Baken Zorgverlening Wendhorst Het Zonnehuis Isala klinieken

Leren, Leven & Werken

ZorgMagazine 41

Hoe is Joop zo in de zorg terechtgekomen? Hij vertelt: “In 2004 kwam ik thuis te zitten omdat ik een versleten rug had. In 2006 ben ik in Enschede geopereerd, maar mijn rug zou nooit weer de oude worden.” Toch is Joop vol goede moed gaan solliciteren en dat leidde in januari 2007 tot een aanstelling bij Van Dijk Bouw in Hardenberg. Hij deed er veel kleine onderhoudsklusjes, onder meer in woningen van Baalderborg. Jammer genoeg werd hij tijdens de derde ontslagronde bij Van Dijk - vanwege de recessie - in april 2009 ontslagen.

Bij de Baalderborg GroepJoop: “De directeur van Van Dijk Bouw wist dat het voor mij moeilijk zou worden om met mijn rug opnieuw werk te vinden. Hij heeft voor mij contact gezocht met de Baalderborg Groep: ik mocht twee weken meedraaien, binnen Wonen en binnen Dagactiviteiten, elke dag op een andere plek. Het klikte van beide kanten en zo zou ik drie maanden op proef meedraaien. Na de eerste week in de woonvorm aan de Boterbloem 176 vroegen ze me of ik wilde blijven en kreeg ik een contract voor 24 uur per week. En ik ga, net als in de bouw, weer met plezier naar mijn werk.”

’t Is niet niks“Ook ben ik toen begonnen met een niveau 3 opleiding Medewerker Maatschappelijke Zorg. Na 33 jaar weer

in de schoolbanken is best pittig. De combinatie nieuw werk, privé en opleiding was net teveel, dus daar ben ik (voorlopig) mee gestopt. Ik wil me ook graag verdiepen in de bewoners en wat meer van hen afweten. Dat kost ook tijd. En het werk gaat me niet in de koude kleren zitten: het is geestelijk best zwaar, merk ik. Ik behandel de jon-gens – er wonen er hier negen – als mijn eigen kinderen. We maken plezier met elkaar, maar er zijn grenzen. En als je samen plezier hebt, is de dag zo om. Voor mijn gezin is het trouwens wel wennen, werken in verschillende dien-sten en in het weekend of ’s avonds.”

Samen muziek maken“In de woning pak ik vaak mijn gitaar en dan heb ik al gauw een paar cliënten bij me staan. Samen muziek maken of zingen is heerlijk, in de bouw stond de hele dag de radio aan. Ook als ik een cliënt op de fiets wegbreng, zing ik. Zo heb ik m’n eigen onzinliedje over Boterbloem bedacht. Daar komt dan natuurlijk de naam van die cliënt in voor, altijd een succes! Vaak zingen of neuriën ze stuk-jes mee. Het zorgt voor een goede sfeer samen en dat is belangrijk. Ook weet ik zo vaak de gevoelige snaar bij een cliënt te raken. Dat kan ik gebruiken als iemand eens boos is, want muziek vrolijkt iemand op. Ik heb een tevreden gevoel als ze vrolijk naar hun werk gaan. Ik leef me hier uit, heb altijd plezier, ook met mijn collega’s, net als in de bouw.”

“Als je samen plezier hebt is de dag zo om!”

ww

w.b

aald

erbo

rggr

oep.

nl

Baa

lder

borg

Gro

ep

assistent-begeleider

Van bouwvakker tot assistent-begeleiderJoop Mecklenfeld, 49 jaar, is sinds 1 september 2009 assistent-begeleider bij een woonvoorziening van de Baalderborg Groep in Hardenberg. Eerder was hij bouwvakker – metse-laar - maar hij doet dit werk ook met veel plezier.

42 ZorgMagazine

Ontspannen thuis

Medisana Hot stone massage €49,99 www.kijkshop.nl1. Aroy Tea for one €15,95 www.fairtrade.nl2. Krups Dolce Gusto €99,- www.wehkamp.nl3. Kneipp badolie ‘pure ontspanning’ €7,98 www.deonlinedrogist.nl4. Men’s Essentials cadeaupakket €23,90 www.ritualsshop.nl5. Canvas hangmat €17,50 www.bestelkado.nl6. Vijf minuten voor jezelf: ontspannen in je lichaam €9,95 www.bol.com7.

14

6 7

2

53

Even relaxen na een dag hard werken? Deze producten helpen je daarbij.

ZorgMagazine 43

De studie beviel prima. “Na dertig jaar op één plek gewerkt te hebben, vond ik het leuk om tijdens mijn studie met an-dere facetten van zorgland in aanraking te komen. Dat was een verrijking. Tijdens de studie merkte ik dat ik toe was aan een nieuwe uitdaging, een andere functie met eigen ver-antwoordelijkheden. Careaz is altijd een prettige organisatie geweest om voor te werken. Qua beleid is Careaz vernieu-wend en vooruitstrevend. En gewoon een fijne club mensen die betrokken is bij de zorgvrager, dat spreekt mij aan.”

Helpdesk DementieIn die periode had een aantal organisaties in West-Achter-hoek zich gebundeld in ketenzorg op het terrein van onder meer dementie met als doel om de zorg aan de demen-terende (en de mantelzorger) beter op elkaar af te stem-men. Begin 2009 was de start van de Helpdesk Dementie die aanvankelijk werd bemand door één trajectbegeleider dementie. Een nieuwe functie waar veel behoefte aan was. Het grote aantal aanvragen zorgde al snel voor vacatures die vrij kwamen voor de deelnemende partners van de keten, waaronder Careaz.

Samen met ketenpartners“De functiebeschrijving van trajectbegeleider dementie leek me geweldig leuk. Bovendien was het een nieuwe baan. Dat betekende dat er nog veel ontwikkeld moest worden, dat je

je weg moest zoeken. Voorheen had ik als teamleider con-tacten met thuiszorg, GGNet, ziekenhuis en uitvoerende zorg waarbij de betrokkenen meer vanuit hun eigen organisatie werkten. Als trajectbegeleider dementie is de afstemming met de samenwerkingspartners optimaal.”

Vraagbaak en vertrouwenspersoonInmiddels werkt Marja voor de keten West-Achterhoek sa-men met vier andere trajectbegeleiders, die in het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem een werkplek hebben gekregen. “Als trajectbegeleider ben je neutraal. We zijn er voor de cliënt. Welke organisatie de zorg levert, is ondergeschikt aan wat het beste is voor de cliënt. Als trajectbegeleider ben je vraagbaak en vertrouwenspersoon. Je geeft suggesties, advies en je helpt bij een aanvraag voor zorg. Je bent de spil in het overleg met de cliënt, de familie of de huisarts. Je kijkt naar de situatie, wat er moet gebeuren, wie wat gaat doen en van daaruit zet je een behandelplan op. De samen-werking in de regio is goed, ook de terugkoppeling met de huisartsen en geriaters is prettig. Je merkt de meerwaarde van deze functie en dat er draagvlak is. Het leeft echt bij alle instanties, bij wie je ook aanklopt.”

“Verruiming van kennis biedt andere perspectieven”

ww

w.c

area

z.nl

C

area

z

trajectbegeleiderdementie

Marja Wessels werkt al ruim dertig jaar voor Careaz. De laatste achttien jaar als teamleider in woonzorgcentrum Careaz Antoniushove in Lichtenvoorde. Een paar jaar geleden wilde de organisatie dat de teamleiders zich op verpleegkundig niveau gingen bijscholen. Aanvankelijk zag Marja er een beetje tegenop, de studie leek haar best intensief. “Tegelijkertijd sprak het me wel aan”, aldus Marja. “Verruiming van kennis biedt andere perspectieven en mogelijkheden. Bovendien was ik wel in voor vernieuwing en verandering. Ik besloot de verkorte opleiding voor verpleegkundige te doen.”

Marja in gesprek met familie van een cliënt

Careaz is een Achterhoekse zorgorganisatie die vanuit kleinschaligheid en lokale betrokkenheid ondersteuning biedt bij de cliënt thuis of zo dicht mogelijk bij huis op het gebied van wonen, welzijn, zorg en dienstverlening. Behoud van de eigen regie en de kwaliteit van leven van de cliënt staan voorop. Careaz heeft ongeveer 600 medewerkers in dienst en participeert in diverse ketenzorgprojecten in de Achterhoek.

44 ZorgMagazine

Van 1 tot en met 7 augustus 2010 kwamen meer dan 1000 sporters bijeen op het cam-pus-terrein van de Universiteit Twente te Enschede. De deelnemers aan dit grote evene-ment kwamen uit acht verschillende landen en waren allemaal afkomstig uit maatschap-pelijke opvang, beschermd en begeleid wonen, RIBW-organisaties en vrouwenopvang in Europa. Meedoen, samenzijn en elkaar ontmoeten waren de belangrijkste aspecten van de Social Inclusion Games.

Sport en bewegen is voor deelnemers uit de genoemde sectoren bijzonder belangrijk. Het biedt namelijk de basis voor een betere gezondheid, meer welbevinden, een betere kwali-teit van leven en meedoen in de samenleving. Sporten en bewegen bevorderen daarnaast het contact tussen cliënten onderling en tussen cliënten en hun omgeving. Wanneer het zelfbeeld verbetert en het meedoen in de samenleving toeneemt, wordt ook de negatieve beeldvorming doorbroken. Dit betekent een positiever imago voor onze cliënten en onze sector.

VrijwilligersOm dit allemaal mogelijk te maken zijn tijdens The Games honderden vrijwilligers actief betrokken geweest. Onder deze vrijwilligers bevonden zich ook vele vaste medewerkers van Humanitas Onder Dak. Zij vervullen normaal gesproken een bijzonder beroep, echter tijdens de Social Inclusion Games was iedereen anders.

Zo was daar Hans, normaliter nachtwacht, nu draaide hij met groot succes swingende platen voor alle feestende deelnemers en vrijwilligers als DJ. En Ben, de vrij rustige team-leider van locatie Haarlemmermeer, verzorgde samen met zijn zoon een wervelende goo-chelshow tijdens een van de culturele avonden. Marie-José, een bevlogen zorgcoördinator, heeft liters koffie geschonken en deelnemers geholpen met het opzetten van tenten.

Verder was daar de directeur van RIBW Twente, die met de bluesformatie Rolink&Verpalen de deelnemers kwam vermaken, Tactus Verslavingszorg maakte haar eigen Tactus TV in samenwerking met Tukkervision, vrijwilligers van Domijn Woningcorporatie begeleiden deelnemers tijdens sport en spel en Tex Town Tigers speelden geen softbal deze week, maar smeerden ontelbare broodjes. Ook was daar Dorien, werkzaam bij HOD als recep-tioniste. Tijdens de games zorgde zij er een hele week voor dat dorstige en hongerige deelnemers water, frisdrank en eten tot hun beschikking hadden. “Een keer of 100 herha-len wat er te kiezen is tijdens het serveren van de lunch en later bedankt worden alsof je zelf gekookt hebt, geweldig! Als de deelnemers weer verder gingen met het programma en hun tafel verlieten, ging ik samen met anderen schoonmaken. Daarnaast heb ik Tika, de mascotte, begeleidt naar de kinderopvang. Wat een geweldige ervaring! Er zijn vele foto’s gemaakt van de kinderen met Tika. Het leukst was wel het directe contact met veel deelnemers en vrijwilligers. De diversiteit van mensen was zeer bijzonder.”

Social Inclusion Games 2010 ging niet alleen over inclusie, meedoen, sport en bewegen. Ook over hoe bijzonder je beroep kan zijn.

Iedereen anders tijdens Social Inclusion Games 2010

ww

w.h

uman

itas

onde

rdak

.nl

Hum

anit

as O

nder

Dak

Hoe bijzonder een beroep in de sector zorg & welzijn kan zijn, bleek eens te meer tijdens de Social Inclusion Games 2010, een internationaal evenement geïnitieerd door Humanitas Onder Dak en Federatie Opvang voor kwetsbare groepen.

vrij

williger

ga m e s 2

010

Social inclusion

Deelnemers aan Social Inclusion Games van Humanitas Onder Dak

Tika, mascotte van Social Inclusion Games Netherlands

ZorgMagazine 45

ww

w.s

ensi

re.n

l Se

nsir

e

Het komt uit haar hart, aangenaam kennismaken met Gerrie Hilferink. Gerrie werkt als verzorgende bij Sensire in de wijk Het Voorhuis in Ruurlo.

“Ik werk veel bij de aanleunwoningen in Ruurlo en denk wel eens, hier woon ik misschien over een paar jaar wel. Tot mijn 60e heb ik hele dagen gewerkt. De laatste twee jaar doe ik wat minder en werk ik 16 uur. Vooral de contacten met mensen vind ik heel erg fijn in mijn werk. Veel mensen vragen mij hoe lang moet je nog Gerrie? Dan antwoord ik met, je bedoelt hoe lang ik nog mag!” “Als ik terugkijk waren er vele jaren waarin er eigenlijk nooit wat veranderde in de thuiszorg. Nu is er de ene verandering na de andere. Dat is niet vervelend, want je groeit daarin mee en er komt altijd iets uit. Mensen zouden zich daar op voorhand wat minder zorgen moeten maken, want het komt altijd weer goed. Neem de organisatievernieuwing die Sensire op het moment doorloopt. Daarmee wordt dat wat écht belangrijk is ook weer het belangrijkst in je werk! Het échte contact met je klanten. Dat wordt door de organisatievernieuwing weer mogelijk gemaakt.”

“Wat het beste in mij naar boven haalt? De zorg voor de mensen. Mensen ondersteunen, daar heb ik altijd voldoening uit gehaald. Ik ben op mijn best als ik achter een voordeur kan werken, wanneer ik één op één met mensen bezig kan zijn. Als je weggaat en de klant zit er weer goed bij, dat ze gedoucht zijn, gegeten hebben en een stukje aandacht gehad hebben. Of na een avonddienst en ieder ligt weer tevreden in bed. Dan voel ik me weer lekker, omdat iedereen geholpen is.”

Het komt uit haar hart, echt contact bij Sensire

“Tweeënveertig jaar geleden ben ik begonnen in de gezinsverzorging en sinds die tijd werk ik iedere dag met veel plezier in de thuiszorg. Niets is meer hetzelfde, maar de zorg voor mensen is gelukkig gebleven. Mensen helpen, daar heb ik altijd voldoening uit gehaald. Ik ben op mijn best als ik achter een voordeur kan werken en één op één met mensen bezig kan zijn.”

verzorgende aan huis

46 ZorgMagazine

Een verborgen wereld, die zichtbaar zou moeten zijn voor veel meer mensen: de linnendienst van Bruggerbosch. Ik praat met Hennie Flinkert, medewerkster op deze afdeling. “Het werk dat ik doe is veel meer dan kleding laten stomen, terugbrengen naar de woningen, repareren en labelen. Eigenlijk zorgen mijn collega’s en ik ervoor dat bewoners van Bruggerbosch met hun eigen kleding, of dat wat echt bij hun past, hun ‘ik’ behouden. Kleding is toch voor iedereen belangrijk, het moet bij je passen, anders zit je niet lekker in je vel. Dat is bij mensen met dementie niet anders hoor.”

Zo vaak loop ik niet binnen bij de Linnendienst van Brug-gerbosch. Ik kom de dames van deze afdeling vaak tegen op de straten van het verpleeghuis wanneer ze het wasgoed terugbrengen naar de woningen. Het is goed dat je eens in een beroep van iemand anders duikt. Hennie Flinkert is 1ste medewerker Linnendienst werkt al 16 jaar bij Bruggerbosch. De afdeling bestaat uit zes medewerkers.

Manager Ariane van Bommel schuift aan bij ons gesprek. “Als mensen bij Bruggerbosch komen wonen, geeft de fa-milie de kleding af aan de receptioniste die dan contact met de linnendienst opneemt. De meegebrachte kleding wordt door de dames van deze afdeling gemerkt en geregistreerd. We streven ernaar dat de nieuwe bewoner op de dag van de verhuizing over al zijn kledingstukken kan beschikken.

Het kledingatelier van Bruggerbosch is een nieuw project in ontwikkeling met de fysio- en ergotherapie: we passen op verzoek van de ergotherapeut bestaande kleding aan bij mensen. Zodat ze bijvoorbeeld gemakkelijker een pantalon aan en uit kunnen doen als ze veel in een rolstoel zitten.” Hennie valt bij: “Het mooie van mijn werk is dat we de bewoners leren kennen. We komen dagelijks in de woningen met schone was en maken dan vaak even een praatje met sommige mensen. Ik weet dus wat bewoners mooi vinden en waar ik ze blij mee kan maken.”

Bruggerbosch heeft hele goede contacten met de stomerij. Hier kan uit de nooit opgehaalde kleding van particulieren iets moois meegenomen worden voor bewoners die zelf een klein of geen budget hebben. Zo kan Bruggerbosch een zo netjes en passend mogelijk kledingpakket voor ze samen-stellen. “Op deze manier hebben we laatst ook een mooi jasje gevonden voor bij een rok van een bewoonster. Dat stond zo mooi en het maakte haar outfit compleet. Ze was erg blij. En daar doe je het voor.” Aldus Hennie.

Zo, twee dames en een heel team eromheen met passie voor hun werk. Dán heb je een bijzonder beroep.

Joukje Hijlkema - Bruggerbosch

“Het mooie van mijn werk is dat we de bewoners leren kennen”

ww

w.b

rugg

erbo

sch.

nl

Bru

gger

bosc

h

medewerker

linnendienst

“Het is mijn taak om mensen zichzelf te kunnen laten zijn in hun eigen kleding.”

ZorgMagazine 47

“Het mooie van mijn werk is dat we de bewoners leren kennen”

Puzzel en win!

2 1 74 3 5

8 2 41 8 74 3 9 69 7 4 8

3 7 59 3

4 8 5 2

-

Sudoku

Prijspuzzel

woordzoeker De overgebleven letters vormen een zin.

Zoek in dit magazine de organisatie die bij de foto hoort. Schrijf de laatste letter van de organisatienaam in de vakjes. De ingevulde letters vormen samen een woord.

Stuur de oplossing met je naam en adres, onder vermelding van ‘puzzel zorgmagazine’ voor 1 december 2010 op naar info@wgvoost.nl. De winnaar krijgt schriftelijk bericht en ontvangt een bijzondere prijs!

anesthesistapothekerartsdoktersassistentergotherapeutfysiotherapeutgedragskundigegroepsbegeleiderkraamverzorgendelaborantlogopedistnachthoofdoperatieassistentorthopedagoogpsycholoogsociotherapeutvakantiekrachtverloskundigeverpleegkundigevrijwilligerwoonbegeleider

vrredielegebnoowk

tvcaoeglgrztdaecr

uestktooiooufpgga

erotthogdereooioa

plcseclonpepotdom

aoiiraopusgahhngv

rsossrhekbirteuae

ekteakcdselehkkdr

huhhseyigglhcegez

tnetsissaeitarepo

odrsitptrlwongeor

giaesnsedejirslhg

rgpntagneiissepte

eeeaekaagdrytlrrn

ovuunajarevfreeod

oatrtvtnarobalvte

48 ZorgMagazine

Petra Pons Cervera, (foto links) EVV’er in verpleeghuis Het Borsthuis (Hengelo) en Carla Grob in Het Meulenbelt (Almelo), zijn enthousiast over de nieuwe invulling van hun functie.

Begin 2010 gingen alle EVV’ers van TMZ met hun leidinggevende in gesprek over een nieuw functieprofiel. Het nieuwe EVV-schap moest gaan voldoen aan 15 competenties. Aan een aantal competenties werd ook voorheen al voldoende voldaan, maar vanaf 2010 werden deze, aangevuld met nieuwe, tot officiële vereisten en vastgelegd in beleid. Iedere EVV’er kon aangeven waarbij hij of zij ondersteuning nodig had om hieraan te kunnen voldoen. Waar nodig biedt TMZ training aan medewerkers.

Carla en Petra volgden de opleiding tot VZ-IG en hebben ruime ervaring als EVV’er. Carla: “De verplichting bij TMZ om als EVV’er fullttime te werken vind ik begrijpelijk;

het is belangrijk dat je voldoende zorgmomenten bij de cliënten bent. Alleen dan kun je een permanent aanspreekpunt voor familie zijn.”

Een belangrijke vernieuwing is de vereiste competentie om participatie van de familie uit te breiden en te verdiepen.Carla: “Natuurlijk was er altijd al sprake van goed overleg met de familie van de cliënt. De gewenste huidige communicatie gaat echter veel verder. Naast intensief contact met de cliënt zelf, stellen we nu in samenspraak met de familie vast wat prettig en nodig is voor hem of haar. Daarbij wordt het zorgleefplan zo inzichtelijk

mogelijk gemaakt voor de familie.” Petra vult aan: “Nieuw is, dat we de familie gericht uitnodigen om aan het Multi Disciplinaire Overleg (MDO) van de cliënt deel te nemen. In het verleden kon de familie voorafgaand aan het MDO een onderwerp inbrengen. Nu zien wij hen graag aan tafel bij het overleg en kunnen zij zelf meepraten. Deze inspraak in het zorgproces is nieuw, met de nadruk op open communicatie tussen alle betrokkenen. De meeste families ervaren dit als positief. Een EVV’er moet zowel warme betrokkenheid kunnen tonen als zakelijke afspraken kunnen maken. De EVV’er heeft binnen TMZ een grotere verantwoordelijkheid gekregen en moet over goede communicatieve vaardigheden beschikken. Voor de medewerker is dit een echte beroepsuitdaging.”

EVV-schap bij TMZ: een echte beroepsuitdaging

ww

w.t

rivi

umm

eule

nbel

tzor

g.nl

Tr

iviu

mM

eule

nbel

tZor

g

Het EVV-schap binnen TriviumMeulenbeltZorg (TMZ) is op zich niet nieuw. Wel de nieuwe invulling van deze functie. Al jaren behartigen Eerst Verantwoordelijk Verzorgenden (EVV’ers) namens TMZ de belangen van een aantal verpleeghuiscliënten die aan hen toegewezen zijn. De EVV’er coördineert de totale zorg rondom de cliënt met verzorgenden, behandelaars en familie. In 2010 heeft TMZ de taken en beroepscompetenties van de EVV’er verdiept. Medewerkers ervaren dit als meer-waarde en als een persoonlijke uitdaging in hun werk.

eerst verantwoordelijk

verzorgende

ZorgMagazine 49

“Na een opleiding als ingenieur heb ik jarenlang gewerkt als organisatieadviseur. Uit dien hoofde raakte ik geïnte-resseerd in de wijze waarop mensen (mis)communiceren. Ik volgde een cursus NLP (Neurolinguïstisch programme-ren, een methodiek voor training, coaching en communi-catieverbetering). Ik raakte nog meer geïnteresseerd en voordat ik het wist had ik het coachingsjaar gevolgd.”

“Bij het coachen merkte ik dat onder de problemen vrijwel altijd kleine en grote trauma’s verborgen lagen, zodat ik besloot nog Solution Focused Therapy training te volgen. Daarna weer gevolgd door vier jaar lichaamsgerichte psychotherapie. Hoe boeiend ik het meeste van wat ik leerde ook vond, ergens vond ik het vanuit mijn ingenieur-sopleiding altijd teleurstellend. Te ingewikkeld, te weinig effectief. Parallel hieraan verliep mijn carrière van organi-satieadviseur via interim management en clustermanager bij MST en nu ben ik al weer geruime tijd directeur van het Laboratorium Pathologie in Enschede.”

“Vier jaar geleden kwam ik in aanmerking met wat we nu EP (Energetische Psychologie) noemen, en wel met zijn meest bekende vorm EFT (Emotional Freedom Techni-ques). EP is een baanbrekende manier om mensen vol-ledig te genezen van trauma’s en werkt op een volstrekt andere wijze dan de klassieke en meeste alternatieve the-rapievormen. De theorie is dat een ‘traumatische’ gebeur-tenis opgeslagen wordt in je energiesysteem. Door terug te gaan naar die gebeurtenis, terwijl je een beperkt aantal acupunctuurpunten beklopt, lost de lading van die gebeur-tenis op. De opslag is dus uit je energieveld gehaald, met als gevolg dat het trauma is opgelost.”

“Het bijzondere van EP is dat het in voorkomende gevallen zelfs razend snel kan werken. Ik heb ooit meegemaakt dat een extreme hoogtevrees in drie minuten definitief

verdwenen was. Hoe gek het ook klinkt: EP kun je op een uitgebreid scala van ziektebeelden en klachten toepassen. Het idee daarachter is dat de meeste klachten ontstaan door het niet verwerkt zijn van grote en kleine traumati-sche ervaringen. Daarnaast kun je deze simpele technie-ken heel goed toepassen voor de alledaagse emoties en stress.”

“Het meest bijzondere van veel EP-technieken is dat deze niet alleen door professionele therapeuten worden toegepast, maar dat je ze ook kunt toepassen als zelfhulp-middel, zeker bij de kleinere trauma’s en als stressrelease. Binnen de zorg kun je EP-technieken heel goed toepassen, om te beginnen bij jezelf, omdat werken in de zorg en de veelvuldige confrontatie met pijn en leed ook jou kan raken”, besluit Henk van Veen.

Voor meer informatie: www.heelkamer.nl

Verrassende combinatie

ww

w.la

bpon

.nl

Labo

rato

rium

Pat

holo

gie

Oos

t N

eder

land

Henk van Veen, directeur bij Laboratorium Pathologie Oost Nederland, heeft zich bekwaamd in lichaamsge-richte therapeutische sessies met individuen en groepen. Hij vertelt hoe hij – naast zijn directeurschap - EFT-therapeut is geworden.

di r e c t e

ur

ef

t-

th

e r a p e ut

e n

50 ZorgMagazine

Jolanda Elbert, Woonbegeleider in De Cromhoff“We willen dat bewoners van onze wijk in verpleeghuis de Cromhoff zo normaal mogelijk hun leven kunnen blijven leven. Gewoon de dagelijk-se dingen blijven doen waar ze plezier in hebben. Als woonbegeleider ben ik daarmee bezig. Samen boodschappen doen en koken, dinsdags lopend naar de markt en daar een hapje eten. Maar ook nieuwe activi-teiten introduceren waardoor het welzijn beter wordt. Het huisdieren-aai project is hier een leuk voorbeeld van. Daarbij betrekken we in alles zoveel mogelijk de families van de bewoners. Ik ben begonnen als Verzorgende, maar na een aantal jaren wilde ik een andere bijdrage leveren aan het welzijn van onze bewoners. In deze baan kan ik m’n creativiteit kwijt en ik zie het resultaat daarvan: onze bewoners voelen zich beter, zijn meer op hun gemak en hebben meer plezier.”

We zijn veelzijdig in zorg

ww

w.li

vio.

nl

Livi

o

Henk Eleveld, hoofd P&O over bijzonder werk bij Livio“Livio is een veelzijdige zorgorganisatie. Bij ons vind je vele vormen van thuiszorg, negen woon- en zorgcentra, twee verpleeghuizen en zeven locaties met kleinschalige woonvor-men. Dit geeft ons de ruimte om bijzondere zorg te kun-nen bieden aan de bewoners in Enschede, Haaksbergen en Berkelland. Die mensen kunnen op ons vertrouwen, wanneer ze zorg nodig hebben om hun leven zo goed en zelfstandig mogelijk te kunnen leven. Dat geeft ons een bijzondere en verantwoordelijke rol. Het zijn al die Livio medewerkers die hier invulling aan geven. De veelzijdigheid van Livio geeft daarbij onze medewerkers weer een grote variatie aan werk en loopbaanmogelijkheden.”

Karin ter Pelle, Thuisbegeleiding “De kracht van Thuisbegeleiding is de praktische ondersteuning die we bieden aan gezinnen die het moeilijk hebben. Bij veel van die gezinnen is sprake van een meervoudige problematiek: opvoedings-, gedrags-, psychische en financiële problemen. We werken hiervoor samen in een keten met de Gemeente, Bureau Jeugdzorg, GGD en andere organisaties. Doordat we de gezin-nen die we begeleiden zelf in grote lijnen laten bepalen welke problemen opgelost moeten worden, krijg je iedereen sneller weer op het goede spoor. Voor mij is daarbij het mooie van dit werk, dat je gezinnen in een kwetsbare situatie en op kwetsbare momenten mag helpen de boel weer op de rails te krijgen … en geen dag is daarbij hetzelfde.”

Aan de slag?Kijk op www.zorgselect.nl of er een geschikte vacature is en solliciteer! Mochten er geen vacatures openstaan dan nodigen wij je toch van harte uit via sollicitaties@livio.nl te sol-liciteren. In de afgelopen jaren hebben wij veel gebruik gemaakt van open sollicitaties. Op basis van de gegevens uit je brief of e-mail houden wij uw sollicitatie in porte-feuille voor een periode van zes maanden. Als je meer informatie wilt, kun je contact opnemen met ons P&O loket via telefoon-nummer 0900-9200 (lokaal tarief), of mailen naar sollicitaties@livio.nl.

Woonbegeleider

Thuisbegeleiding

ZorgMagazine 51

“Elke ochtend mesten we samen de stallen uit. Vaste prik.” Jolanda van der Zwan is begeleider op zorgboerderij Achter ’n Bos van InteraktContour in Rijssen. De riek en de shovel zijn haar gereedschap. Ze begeleidt mensen met niet-aangeboren hersenletsel. “Met elkaar verzetten we hier veel werk. Lekker buiten, met de paarden en in de tuin. Ik heb de leukste baan van InteraktContour!”

Via een omweg kwam de vacature van begeleider op de zorgboerderij bij Jolanda terecht. “Ik had de vacature wel gezien, maar ik was nog maar net in dienst en wilde niet direct weer gaan solliciteren. De functie werd ook extern verspreid en belandde bij De Twentse Zorgcentra, waar mijn man werkt. Hij kwam ermee thuis: is dat niet wat voor jou?” De baan is Jolanda, opgeleid als Z-verpleegkundige, op het lijf geschreven. Ze is gek op dieren, ze rijdt paard en is graag buiten aan het werk. “Dat kan ik nu allemaal combine-ren. Het is echt een droombaan.”

De boerderij De zorgboerderij bevindt zich op het terrein van manege Achter ’n Bos. Het gebouw waar de eigenaar vroeger feestjes organiseerde, is nu gehuurd door InteraktContour. Jolanda en haar collega begeleiden de deelnemers bij de

werkzaamheden op de manege, in de moestuin en bij de verzorging van de konijnen, cavia’s, kippen en parkietjes. “Mensen kiezen bewust voor deze locatie en mogen zelf aangeven wat ze leuk vinden of wat ze graag zouden willen leren. Zo vinden onze deelnemers hier hun eigen weg.”

De groepDe groep bestaat voornamelijk uit mensen met niet-aange-boren hersenletsel (NAH). Ook mensen met andere hulp-vragen zijn welkom. “Je hoeft niet per se fysiek te kunnen presteren om hier op je plek te zijn. Op dit moment hebben we een deelnemer met MS, hij is rolstoelgebonden. Hij is overal bij aanwezig en maakt alles mee wat er gebeurt op de boerderij. Hij geniet met volle teugen van de bedrijvigheid om hem heen. Als hij hier is, is de mantelzorger thuis even ontlast. Dan is ook een belangrijk doel bereikt.”

De begeleidersDe begeleiders staan elke dag met de voeten in de paarden-mest en werken gewoon mee. “Dat werkt beter dan als we alleen aansturen. De groep functioneert zo beter en samen zorgen we ervoor dat het werk ook echt af komt. Dat geeft veel voldoening.”

“Het is echt een droombaan”

ww

w.in

tera

ktco

ntou

r.nl

In

tera

ktC

onto

urInteraktContour biedt vormen van wonen, dagbesteding en ambulante dienstverlening aan mensen met een lichamelijke handicap of zintuiglijke handicap, eventueel veroorzaakt door (niet-aangeboren) hersenletsel of progressieve, invaliderende aandoeningen. Zorgboerderij Achter ’n Bos heeft geen wachtlijst.

Belangstelling? Bel Jolanda via 06-43589173. Voor vragen over het overige zorgaanbod of aanmeldingen is InteraktContour dagelijks bereikbaar tussen 8.30 en 21.00 uur via tel. 0341-255777. Kijk voor meer informatie op www.interaktcontour.nl.

begeleid

er

zo

rg

bo e r d e r

i j

op een

52 ZorgMagazine

“We werken hoofdzakelijk voor de PAAZ (Psychiatrische Afdeling Algemeen Ziekenhuis), waarbij we helpen bij de observatie en behandeling van patiënten die lijden aan verschillende klachten met een psychiatrische/psychologi-sche oorzaak. Bij patiënten die opgenomen zijn op de PAAZ richt de zorg zich op het observeren en stabiliseren. Door middel van bewegingsvormen wordt getracht patiënten uit hun eigen wereld te halen en zich te laten richten op het hier- en- nu. We behandelen ook patiënten van andere specialismen waarbij spanningsregulatie/stresshantering het uitgangspunt is. Denk daarbij aan ontspanningstherapie bij cardiologische patiënten, stresshantering bij hyperventilatie en spanningshoofdpijn, diverse psychosomatische klachten en bijvoorbeeld onbegrepen klachten bij kinderen.”

Bij de poliklinische patiënten werken de psychomotore therapeuten vanuit de beleving en de observaties van gedrag. “We observeren door middel van bewegingsvormen, lichaamsgerichte- en interactievormen (in PMT taal: arrange-menten). Een simpel voorbeeld van een bewegingsvorm is badminton. Na twee minuten kunnen we al zien hoe mensen met zichzelf en anderen omgaan. De één verwijt dat het net te hoog is, het plafond te laag of shuttle en racket niet deu-gen. Een ander excuseert zich voor een misslag van zichzelf of zelfs van de ander. Doet iemand zijn best om de shuttle zo lang mogelijk in de lucht te houden of is punten scoren

het belangrijkste? Wie raapt de shuttle op wanneer die in het midden ligt? Zomaar enkele voorbeelden van observatie-items. En wat gebeurt er als aan twee patiënten gevraagd wordt om samen in een hoepel te gaan staan? Een vorm van een interactie-arrangement, wat ook goed bruikbaar is bij relatietherapie.”

“Door de verschillende observaties worden gedragspatronen goed inzichtelijk en kunnen we stilstaan bij de daarbij ho-rende gedachten en gevoelens van de patiënt.” De inzichten worden tijdens de groepstherapie gedeeld en er wordt be-sproken hoe gevoelens, gedachten en gedrag veranderd kan worden. “Op deze manier kunnen patiënten hun ervaringen delen en bespreekbaar maken, krijgen ze feedback en kun-nen elkaar motiveren en ondersteunen bij het oefenen van nieuw gedrag.”

Samen aan het werk“Wat het beroep zo bijzonder maakt is dat we als psycho-motore therapeut steeds deelgenoot zijn in de ervaring en beleving van de patiënt. De patiënt doet, voelt en denkt in interactie met de therapeut. Zo kunnen we invloed uitoefe-nen en doelgericht werken aan verandering.”

Interview gehouden door: Marlieke Gortmaker

Bewegend ‘denken-voelen-doen’

ww

w.m

st.n

l M

edis

ch S

pect

rum

Tw

ente

Johan Lips maakt deel uit van een team van vier psychomotore therapeuten (PMT) werkzaam in Medisch Spectrum Twente. Op de foto staat hij met Mêlanie van Wilsemen en Hanneke Heezen. Anoek Veltmann ontbreekt wegens vakantie.

psychomotore

therapeut

ZorgMagazine 53

Adriëlle was oproepbaar toen zij gebeld werd om te assis-teren bij de bevalling van Jorieke Borzek. Adriëlle: “Ik was lekker aan het sporten in de sportschool toen ik ineens gebeld werd. Ik ben daar natuurlijk altijd wel op voorbe-reid en had dan ook mijn uniform bij me.”

Jorieke: “Tijdens de bevalling ben ik begeleid door mijn eigen verloskundige met assistentie van Adriëlle. Het plezierige van deze poliklinische bevalling vond ik dat je toch in een huiselijke sfeer verblijft, terwijl alle medische voorzieningen binnen handbereik zijn. Adriëlle ging na de bevalling met ons mee naar huis om daar het kraambed te vervolgen. Je houdt dus dezelfde kraamverzorgende. Dat is wel zo vertrouwd.”

Adriëlle: “Ik assisteer graag bij een bevalling in het Ge-boortecentrum, ongeacht het tijdstip. Ik haal alles uit de kast om er een onvergetelijke kraamtijd van te maken. En als het in het Ge-boortecentrum begint, dan is de start meteen goed. De bevalling verliep goed en na twee uur mocht Jorieke dan ook weer naar huis. Ik ben met Jorieke, haar man Frank en de pasgeboren baby Finn mee naar huis gegaan. Dan is het gezin ook niet meteen al alleen met het kindje.” Jorieke: “Frank en ik hebben echt genoten van onze kraamtijd. Adriëlle ondersteunde mij

bij het geven van borstvoeding, ze gaf voorlichting, ver-wende ons met creatieve fruithapjes en hield het huishou-den draaiende. Ook heeft ze me veel informatie gegeven en heeft ze medische controles verricht. Adriëlle was in die eerste periode echt een steun en toeverlaat van ons gezin. De eerste dagen had ik het gevoel dat ik de hele wereld aankon. Daardoor is mijn bekken overbelast. De kraam-tijd kon gelukkig verlengd worden via mijn verzekering, waardoor ik extra uren kraamzorg kreeg. Zo kon ik goed aansterken.”

Inmiddels is Finn wakker en wordt er even geknuffeld. We maken van de gelegenheid gebruik om een mooie foto van de tevreden moeder en zoon te maken.

Door Marian Oskam, medewerker PR & Communicatie bij VVT Zorgverleners

Kraamverzorgende, maar dan net even anders…

ww

w.v

vt-z

org.

nl

VV

T Zo

rgve

rlen

ers

VVT Kraamzorg verleent assistentie bij poliklinische bevallingen in meerdere ziekenhuizen. De reacties van zowel cliënten als kraamverzorgenden zijn erg positief. Kraamverzorgende Adriëlle Bos en kraamvrouw Jorieke Borzek vertel-len enthousiast over de kraamperiode. Baby Finn is inmiddels drie maanden oud en ligt tevreden in zijn bedje te slapen.

“Je houdt dus dezelfde kraamverzorgende, dat is wel zo vertrouwd.”

“Ik assisteer graag

bij een poliklinische

bevalling.”

kraamverzorgende bijPOLIKLINISCHE BEvallingen

54 ZorgMagazine

Hoe word je kerkorganist bij een organisatie voor verstan-delijk gehandicapten? “Ja, een goede vraag”, zegt Theo Overmeer hardop lachend. Inmiddels is Theo 68 en, welis-waar nog maar twee uur per week, nog steeds in dienst als kerkorganist bij De Twentse Zorgcentra (locatie ’t Bouw-huis). Hij weet nog heel goed hoe hij gevraagd werd om bij ’t Bouwhuis te komen.

“In 1977 had ik een orgelstudio. Daar was ik mee begonnen na mijn opleiding op het conservatorium. Een toenmalige leerling van mij vertelde dat zijn buurman bij ’t Bouwhuis werkte en dat ze daar een kerkorganist zochten. ‘t Bouwhuis bestond toen net een jaar en ik kende het helemaal niet. Ik wist niets van werken met mensen met een verstandelijke beperking, dus ik stelde voor om een kerkdienst mee te doen. Eerst maar eens kijken hoe het zou gaan.”

“Het bleek een bepalende keuze in mijn leven te zijn. Ik vond het direct geweldig. De cliënten van ’t Bouwhuis stonden bij me en speelden mee. Ik wist direct: dit is het, dit vind ik leuk.”

Een jaar later werkte Theo bij ’t Bouwhuis niet alleen als kerkorganist, maar vooral ook als muziektherapeut. Door zijn contact met de cliënten van ’t Bouwhuis is Theo zich

gaan verdiepen in muziek in relatie tot mensen met een verstandelijke beperking. Met name belevingsgerichte com-municatie is nog steeds zijn interessegebied. Hoe kunnen wij het leefklimaat van mensen met een verstandelijke beperking verbeteren door met geuren, kleuren en geluiden te werken?

Dit zette hij ook door in zijn rol als kerkorganist. “Werken met verstandelijk gehandicapten is voor mij altijd een bron van inspiratie geweest. De kerkdiensten op ’t Bouwhuis zijn heel bijzonder: het is een moment van ontmoeting, waar veel aandacht is voor het individu. De bijzondere voorgan-gers van de dienst zoeken naar de belevingswereld van iedere cliënt. Op deze manier is iedere kerkdienst een fijne happening, waar mogelijkheden zijn tot mooie ontmoetin-gen. De muziek verbindt iedereen zonder eisen te stellen.”

Theo heeft ook altijd een zangkoor en een drumband be-geleid en is er trots op dat dit nog steeds voortgezet wordt. “Het is voor veel cliënten het leukste moment van de week, lekker zingen of drummen. Prachtig toch!”

Ondanks zijn leeftijd is Theo voorlopig nog van plan te blij-ven spelen als kerkorganist bij De Twentse Zorgcentra. Het is nog veel te leuk om te doen, vindt hij!

“De kerkdiensten op ’t Bouwhuis zijn heel bijzonder”

ww

w.d

etw

ents

ezor

gcen

tra.

nl

De

Twen

ste

Zorg

cent

ra

kerkorganist

ZorgMagazine 55

Alie Timmerhuis is een begrip bij de Zorgfederatie Olden-zaal. In de afgelopen jaren heeft zij zich als een duizend-poot ontwikkeld. Geen moeilijke keus dus over wie dit arti-kel moet gaan. Met een start als huishoudelijk medewerker, verzorgende en uiteindelijk dè systeembeheerder van de organisatie met 250 medewerkers en evenzoveel vrijwil-ligers. Alie: “Dat je kunt zorgen dat alles goed verloopt als mensen je nodig hebben, is het mooiste wat er is.”

In 1977, op 16-jarige leeftijd, solliciteert Alie op een vaca-ture huishoudelijke hulp bij het bejaardencentrum Schol-tenhof. Na de INAS aan het werk. Dat was in die tijd heel gewoon. Een werkweek van 40 uur werd ingedeeld met tien dagen werken en vervolgens vier dagen vrij.

Alie: “Het werk vond ik leuk, maar de behoefte om meer contact en zorgen voor de bewoners was voor mij aanlei-ding een opleiding als verzorgende te starten. De mogelijk-heid werd mij geboden en na de opleiding kon ik aan de slag als verzorgende. In die tijd waren er ca. 68 bewoners van 65 jaar en ouder. De bewoners waren veel jonger dan tegenwoordig en nog heel zelfstandig en deden nog veel zelf. Na de geboorte van mijn dochter Mandy ben ik minder gaan werken en ik merkte, na een tijd in de zorg hebben gewerkt, dat ik toe was aan een nieuwe uitdaging. Mijn belangstelling voor de automatisering betekende opnieuw studeren en ook daarvoor kreeg ik de ruimte binnen de

organisatie. Het werd een werkweek met een combinatie van zorg, 16 uur systeembeheer en 4 uur zorg.”

Op de vraag wat ze niet mist, geeft Alie aan dat de nieuwe functie betekent dat ze niet meer hoeft te werken op zon- en feestdagen. Het directe contact met de bewoners mist ze wel.

In 1995 vindt er een fusie plaats tussen het bejaarden-centrum Scholtenhof en Mariahof en ontstaat woon- en zorgcentra Zorgfederatie Oldenzaal. In 2005 komt er een afdeling ThuisZorg bij. Een grotere organisatie betekent meer automatisering. Van een organisatie met drie com-puters en één server naar inmiddels 45 computers en drie servers. Samen met haar collega Karst zorgt ze ervoor dat alles werkt en de organisatie optimaal gebruikt kan maken van het automatiseringssysteem.

Alie Timmerhuis, een duizendpootAlie is een bevlogen, sociaal en belangstellend persoon. In al die jaren dat ze bij de Zorgfederatie werkt heeft ze er verschillende dingen bij gedaan. Ze was 20 jaar voorzitter van de Ondernemersraad, bestuurslid van de Personeels-vereniging en zat in verschillende werkgroepen zoals het organiseren van een open dag en het opzetten van de be-drijfsvolleybal. Als redactielid van ons huisblad De Driespan (Scholtenhof-Mariahof-ThuisZorg), is ze nauw betrokken bij de vormgeving en inhoud.

“Zorgen dat alles goed verloopt, is het mooiste wat er is”

ww

w.z

orgf

eder

atie

olde

nzaa

l.nl

Zorg

fede

rati

e O

lden

zaal

Alie Timmerhuis, een vrouw in een ‘mannenberoep’“Een vrouwelijke systeembeheerder zie je niet vaak. Meestal zijn het mannen die deze functie uitvoeren. In mijn opleiding en in contacten met leveranciers en collega-organi-saties ben ik tot nu toe twee à drie dames tegengekomen.”

vrouwelij

ke

be

he

e r d e r

s y s t e e m

56 ZorgMagazine

Normen Hemmink (29) is sinds 2001 werkzaam in het SKB als verpleegkundige. Na een kijkje in de operatiekamers raakt hij gefascineerd door anesthesie. Hij specialiseerde zich tot anesthesieassistent. Maar Normen wil zich verder verdiepen in het vak, zodat hij bijvoorbeeld ook anesthesie (narcose, ruggenprik en plaatselijke verdoving) mag toedienen. “Want het verrichten van die technische handelingen vond ik altijd al boeiend”, aldus Normen. Een specialisatie tot anesthesio-loog ligt niet binnen de mogelijkheden, maar de opleiding voor physician assistant (PA) wel. Dit beroep werd in 2000 in Nederland geïntroduceerd. Het is overgewaaid uit de Verenigde Staten, waar er inmiddels tienduizenden actief zijn. PA’s nemen routinewerk over van specialisten. Hun taken zijn vergelijkbaar met die van arts-assistenten, maar zij blijven meestal langer op dezelfde plek werkzaam. Met als voordeel meer continuïteit van kennis en ervaring.

Betere zorg biedenNormen Hemmink ziet de nieuwe opleiding en functie helemaal zitten en dat geldt ook voor zijn collega’s. Anesthe-sioloog Ria Huntink legt uit: “Anesthesiologen hebben een

drukke agenda; we houden spreekuren, werken in de ope-ratiekamers, doen aan pijnbestrijding en geven life-support op de Eerste Hulp. Een physician assistant ondersteunt ons door zelfstandig en structureel routinetaken te verrichten. Daardoor krijgen wij meer tijd voor patiënten en kunnen we betere zorg bieden. En dat is toch waar het uiteindelijk om gaat.”

MasteropleidingNormen Hemmink is in september 2008 begonnen aan zijn masteropleiding physician assistant aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Eén dag per week gaat hij naar school, waar theorie aan bod komt over medisch redeneren en han-delen, het geven van patiëntenvoorlichting en het samenwer-ken met andere hulpverleners. Ook is er veel aandacht voor het aanleren van technische vaardigheden en procedures, zoals anamneses afnemen, lichamelijke onderzoeken verrich-ten en behandelplannen uitvoeren.De opleiding voor physician assistant duurt 2,5 jaar. Volgens Normen is zijn studie breed en generalistisch van opzet en vraagt deze om veel eigen initiatief. “Ik doe kennis op over allerlei ziektebeelden. Eigenlijk is het geneeskunde in een notendop”, legt hij uit. Ook de stages onderstrepen het brede medische karakter van de studie, want die doorloopt Normen Hemmink bij allerlei specialismen in het SKB.Naast zijn studie en stage blijft Normen twee dagen per week actief op de afdeling anesthesiologie. Hier wil hij na zijn oplei-ding ook graag als PA blijven werken.

Veel voordeelRia Huntink is zeer tevreden over haar pupil: “Normen is gemotiveerd, heeft affiniteit met het vak en pikt dingen snel op.” Ze denkt dat haar afdeling veel voordeel zal hebben van een physician assistant. “Een PA is goedkoper dan een specialist en heeft meer kennis en bevoegdheden dan een anesthesieassistent of een verpleegkundige. Normen zal routinehandelingen van ons overnemen. We krijgen er dus een paar handen bij.”

Physician Assistant,ook in het SKB

ww

w.s

kbw

inte

rsw

ijk.

nl

Stre

ekzi

eken

huis

Kon

ingi

n B

eatr

ix

Een nieuw beroep in de Nederlandse gezondheidszorg is dat van physician assistant, kortweg PA. In het SKB is anesthesie-assistent Normen Hemmink momenteel in opleiding voor deze pioniersfunctie. Na zijn studie neemt Normen bepaalde taken over van specialisten. En dat is een goede ontwikke-ling waarbij ook patiënten gebaat zijn.

P

hy s i c i a n

As

s i s ta

nt

ZorgMagazine 57

Ingrid is specialist op het gebied van neurologische aandoe-ningen en complexe ouderenzorg. Ze werkt op de polikliniek neurologie en in de thuiszorg. Er zijn zo’n 750 ziektebeelden die veroorzaakt worden door een neurologische aandoening. In de vijfentwintig jaar dat Ingrid nu werkt heeft ze heel veel ervaring opgedaan. Ingrid: “Ik help mijn cliënten hun gedachten op een rij te zetten. Als klachten veranderen of verergeren kan ik aangeven of ze naar de specialist moeten. De meeste neurologische aandoeningen, zoals bijvoorbeeld multiple sclerose, vragen levenslange aanpassing. Ik gebruik mijn vakkennis en ervaring om mensen gerust te stellen waar dat kan. In Almelo is een ouderenproject gestart in sa-menwerking met Menzis en drie huisartsenpraktijken. Daar bezoek ik kwetsbare ouderen die multi-problemen hebben. De complexer wordende ouderenzorg in de huisartsenprak-tijk vormt een enorme uitdaging.”

Netwerk“Verder geef ik bij cliënten aan wat ze kunnen doen om hun leven zo prettig mogelijk te laten zijn. Geheugenpoli, specialist ouderenzorg, maatschappelijk werk, patiënten-verenigingen, ergotherapie, dat zijn enkele kanalen die we kunnen inzetten. Daarbij maak ik gebruik van het netwerk dat ik in die vijfentwintig jaar heb opgebouwd. Dat zijn niet alleen medewerkers bij collega-instellingen, maar ook de wijkverpleegkundigen en verzorgenden van onze organisa-

tie. Ik geef mijn kennis door, zodat medewerkers en cliënten zelfstandig verder kunnen en de regie houden over hun leven.”

Pijn is een signaalHoe ga je om met het leed dat je tegenkomt? Ingrid: “Ik heb een Indonesische achtergrond. In die cultuur wordt op een andere manier omgegaan met ziekte en pijn dan wij hier in de westerse wereld gewend zijn. Pijn moet je ontvan-gen, zei mijn moeder altijd. In de Nederlandse cultuur wordt pijn vaak weggemoffeld, verdoofd, verzwegen. Maar het is een signaal. Ik raad verpleegkundigen en verzorgenden in de thuiszorg altijd aan om het pijnprotocol toe te passen. De verhalen van mensen met een chronische neurologische aandoening staan bol van ervaringen van een geschonden lichaam. Mijn taak is om in een open houding te luisteren naar de verhalen van de chronisch zieken. Samen zoeken met de patiënt naar nieuwe mogelijkheden. Dit is mijns inziens de kern van mijn vak als verpleegkundige.”

DeskundigheidsbevorderingChronisch zieken hebben met heel veel instellingen te maken. De verpleegkundig specialist zorgt voor de samen-hang hierin. Concrete taken van de verpleegkundig specialist zijn: zorgvernieuwing, deskundigheidsbevordering bij de me-dewerkers, patiëntenbegeleiding en voorlichting geven aan externen zoals mantelzorgers en patiëntenverenigingen.

GrenzenIngrid, hoe zorg je ervoor dat je aan alle verwachtingen kunt voldoen? Ingrid lacht: “Ik werk fulltime en daarna gaat mijn mobiel uit. Cliënten kunnen dan de voicemail inspre-ken. Ben ik langer dan een dag niet bereikbaar, dan neemt mijn collega mijn telefoon waar. Alle verpleegkundig specia-listen van Carint Reggeland vormen een hecht team en we kunnen elkaar vervangen als dat nodig is.”

Het vak verpleegkundig specialist is een mooie combinatie van medische kennis en mens-gerichtheid. Het is een waardevolle aanvulling op de zorg van de huisarts en de specialist. We praten met verpleegkundig specialist Ingrid Kockx van Carint Reggeland over haar vak.

ww

w.c

arin

treg

gela

ndgr

oep.

nl

Car

int

Reg

gela

nd G

roep

verpleegkundigspecialist

Het team verpleegkundig specialisten van Carint ReggelandVan links naar rechts: José, Ingrid, Miriam en Marian

“Samen zoeken metde patiënt naar nieuwe mogelijkheden”

58 ZorgMagazine

Colofon

Het ZorgMagazine is een speciale uitgave die dit jaar in het teken staat van bijzondere beroepen. Het magazine is samengesteld op basis van inhoudelijke bijdragen van diverse lidinstellingen en wordt mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van een groot aantal organisaties. Het magazine is bedoeld voor medewerkers en vrijwilligers werkzaam in de sector en studenten van de beroepsopleidingen gericht op zorg en welzijn.

Redactie en vormgeving: Liselotte Tap en Inge Rensink, WGV

Drukwerk: Thieme Deventer

Werkgeversvereniging Zorg en Welzijn Oost-Nederland

Zutphenseweg 517418 AH DeventerTel: 088 255 66 50 info@wgvoost.nl www.wgvoost.nl

Werkgeversvereniging Zorg en Welzijn Oost-Nederland is opgericht door regionale zorg- en welzijnsinstellingen. De vereniging richt zich op de personeelsvoorziening en arbeidsmarktbeleid van de sector. WGV rekent Twente, Achterhoek, IJssel-Vecht, Stedendriehoek en Noordwest-Veluwe tot haar werkgebied. Bij de vereniging zijn meer dan 100 organisaties aangesloten. Kijk voor meer informatie op www.wgvoost.nl.

Er is een ruime keuze aan opleidingen in zorg en welzijn. Naast de vele ver-schillende beroepen binnen zorg en welzijn, kun je ook een keuze maken hoe je de opleiding wilt doorlopen. Je kunt bijvoorbeeld al werkend je opleiding volgen.

Een opleiding in zorg en welzijn is niet alleen een opleiding tot verzorgende of verpleegkundige. Er zijn talrijke beroepen binnen zorg en welzijn: je kunt werken met kinderen of volwassenen, computers en apparaten. Of je kiest voor creativiteit en spel, techniek, voeding en keuken of psychi-sche problemen.

Zo kun je werken in de ziekenhuiszorg, thuiszorg, verpleging & verzorging, ge-handicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg, kraamzorg, huisartsenzorg, jeugdhulp-verlening of maatschap-pelijke opvang. Werken in zorg en welzijn is boeiend en afwisselend!

Kies voor een opleiding in zorg en welzijn!

Als student kun je op verschillende scholen een beroepsopleiding volgen richting zorg en welzijn. Op o.a. de volgende ROC’s en Hogescholen kun je een opleiding volgen:

Alfa College www.alfa-college.nlROC Aventus www.aventus.nlDeltion College www.deltion.nl Gereformeerde Hogeschool www.gh-gpc.nl Hoornbeeck College www.hoornbeeck.nl Landstede www.landstede.nl ROC Menso Alting www.mensoaltingcollege.nl Saxion www.saxion.nl Windesheim www.windesheim.nlGraafschap College www.graafschapcollege.nlROC van Twente www.rocvantwente.nlHogeschool www.han.nlArnhem en Nijmegen

Kijk op www.youchooz.nl voor meer informatie over beroepen en opleidingen in zorg en welzijn.

ZorgMagazine 59

PGGM is de inkomensverzorger voor alle mensen in de sector zorg en welzijn. We zijn de uitvoeringsorganisatie voor collectieve pensioenregelingen in de sector zorg en welzijn. Daarnaast bieden we inkomensproducten en diensten die naadloos aansluiten op de behoeften van deze sector. PGGM is een coöperatie en werkt zonder winstoogmerk.

www.pggm.nl

PGGM is er voor zorg en welzijn

10-3774 PGGM adv 92x130 ZorgMagazine-1.indd 1 02-09-10 11:14

Ben je enthousiast over je baan in zorg en welzijn? Wil je dat enthousiasme overbrengen op jongeren, zodat zij een beter beeld krijgen over het werken in zorg en welzijn? Dan is het gastdocentschap mogelijk iets voor jou!

Gastdocentschap Om gastdocent te zijn is het belangrijk dat je werkzaam bent of bent geweest in bij voorkeur de uitvoerende zorg en het leuk vindt om leerlingen in het voortgezet en/of beroeps-onderwijs over je ervaringen te vertellen.

Wij zijn op zoek naar gast-docenten uit de verschillende werkvelden en uit de verschil-lende regio’s in Oost-Nederland (Twente, Achterhoek, IJssel-Vecht, Stedendriehoek en Noordwest-Veluwe).

Kijk voor meer informatie op www.wgvoost.nl

Word gastdocent in het onderwijs

60 ZorgMagazine

Wer

kgev

ersv

eren

igin

g Zo

rg e

n W

elzi

jn O

ost-

Ned

erla

nd

ZorgSelect

WerkgeversverenigingZorg en WelzijnOost-Nederland

Een bijzonder beroep in zorg en welzijn?

Kijk voor vacatures en plaats je CV op www.zorgselect.nl

Ben je op zoek naar een baan in zorg en welzijn? Kijk op www.zorgselect.nl. In de vacaturebank van ZorgSelect staan vacatures van de zorg- en welzijnsinstellingen in Oost-Nederland. De vacatures beslaan alle functies die voorkomen in zorg en welzijn: van afdelingsassistent tot manager; van verpleegkundige tot groepsleider; van secretaresse tot controller. Dagelijks komen er nieuwe vacatures bij.

Om het zoeken makkelijker te maken, kun je je inschrijven in de CV-bank van ZorgSelect. Na het aanmaken van een eigen profi el krijg je passende vacatures toegestuurd per e-mail. Werkgevers kunnen in de CV-bank jouw profi el bekijken. Als het profi el past, nemen zij via ZorgSelect contact met je op.

Voor werken in zorg en welzijn!