MeesterzetMeesterzet

Deel 2.1Deel 2.1

“Kyle, je vader wil tegen je praten. Er is een moord gepleegd die je vader en ik behandelen. Voordat bepaalde verhalen de ronde doen, wil hij jou het echte verhaal vertellen.” Nora’s stem stokte en ze slikte moeizaam.“Kyle…” “Ja mam. Ik heb je gehoord.”“Weet alsjeblieft dat ik van je hou.” Kyle keek zijn moeder verbaasd aan. Nora liet de tranen maar stromen en draaide zich om naar Rutger.

“Nora, stil maar.” Rutger sloot zijn vrouw in zijn armen en streelde haar zachtjes.“Ik ga me omkleden. Práát met hem.”Rutger drukte een kus op haar voorhoofd en liet zich wegduwen.“Ik ga me omkleden. Tot zo.”

Nora maakte zich uit de voeten en zelfs in de verte was haar te luide ademhaling nog te horen.“Kyle. Ze maakt zich zorgen, jongen. Het had jou ook overkomen. Er is een moord gepleegd. Een peuter en een meisje van 10 zijn om het leven gekomen. De zus is spoorloos maar waarschijnlijk nog levend.”“Hmm. Ik had al zoiets gehoord.” Kyle zuchtte zachtjes maar zijn vader hoorde het.

“Maar wat is er met ma?” Kyle keek zijn vader niet aan, zijn gedachte totaal ergens anders.“Die is bang geworden. Die had nooit gedacht dat er ooit iets zou gebeuren in dit wijkje. 2 kinderen. Besef je wel wat voor een impact dat heeft?”“Jaha!” “Wat is dat nou voor een reactie, jongeman?”Kyle werd rood. “Omdat…”

Rutger glimlachte, zijn zoon had nog nooit over meisjes gepraat en er waarschijnlijk ook geen behoefte aan gehad maar dit meisje was toch anders voor hem.“Je vriendin?”“Nee. Nee niet mijn vriendin. Pa. Ik ken haar. Hou er alsjeblieft over op, oké?”Rutger glimlachte zijn zoon bemoedigend toe.“Goed, ik houd erover op. Maar als je haar ziet of spreekt wil ik het weten. Direct!”

“We hebben haar dagboek en gebruiken het voor onderzoek en ze is de enige die de dader heeft gezien.”“Wat? Hebben jullie haar dagboek?!” Kyle’s stem sloeg over en hij sloeg zijn ogen neer.“Ja. We hebben haar dagboek. Als we haar vinden moeten we haar verhoren. Dus als je haar ziet.”“Ik zal het je laten weten, pa. Dat beloof ik.”“Je bent een topzoon. Ik ben blij met je.”

“Eh, pa? Als je dingen leest,” Kyle keek moeilijk, “zou je die gewoon vertrouwelijk kunnen houden? Ik bedoel-”“Kyle, we gebruiken alleen de dingen die nodig zijn.” Kyle glimlachte,”Dat weet ik, pa. Maar ik vroeg het gewoon maar even.”Rutger grijnsde ongemakkelijk, “Staan er dingen in die ik alvast moet weten?”“Weet ik niet. Ik weet niet wat ze over me schrijft. Ik hoop- Wacht eens! Dat ga ik je niet zeggen!”“Kyle, als je ook maar iets van haar verneemt-”“Meld ik dat. Prima pap. Prima.”

Rutger was de kamer ingelopen en zag dat Nora al achter haar computer was gekropen.“Nora, je moet het verder van je afzetten. Ik heb met Kyle gepraat en hij kent het meisje.” Nora draaide zich niet om en bleef naar het scherm kijken. “Eh, Nora, als je wilt praten.”“Luister, Rutger! Hier staat iets! De moeder van Belinda, Dillian en Narcissa is omgekomen bij een auto-ongeluk. Narcissa zorgt al de hele tijd voor zichzelf. Waar is papa in dit verhaal? Zou papa zijn kinderen hebben vermoord?”“Waarom zou een vader zijn kinderen ombrengen? En past hij wel in het verhaal?”

“Ik weet het niet, Rut.” Haar vingers vlogen over het toetsenbord en typte de woorden; ‘Vader Narcissa Vuuren’ “Rut, onze hoofdverdachte heet Jameley Wayton.” Rutger zuchtte onhoorbaar en schudde zijn hoofd.“Ik denk dat we eerst wat mensen moeten verhoren voordat we een hoofdverdachte opperen. Wat denk jij, lief?”“Jameley Wayton. Dat denk ik.” Nora tikte heftig nog wat dingen in. “Nora, luister. Ik wil met je praten over Kyle. Ik denk dat-”“Wat is er met Kyle? Is hij in orde?” Ze wende haar blik angstig van haar computer af en keek Rutger aan.“er is niets met hem. Hij is in orde. Maar er is iets anders. Ik denk dat zijn vriendinnetje het slachtoffer was.”

Rutger legde zijn vinger op zijn lippen en gebaarde dat zijn vrouw stil moest zijn. Maar Nora sloeg echter zijn gebaar in de wind en keek Rutger onderzoekend aan.“Je bedoeld… Kyle heeft een vriendinnetje en wij weten daar niets van?”“Ja. Ik vermoed van wel. Het vervelende is dus, hij zal waarschijnlijk proberen te voorkomen dat wij Narcissa Vuuren proberen te verhoren.”“Want?”

“Opnieuw de moord van haar broertje en zusje meemaken.” Rutger viel stil en gebaarde weer naar zijn vrouw dat ze stil moest zijn. Op dat moment werd er op de deur geklopt. “Pap? Kan ik je even spreken? Het is belangrijk.”Kyle’s stem klonk gedempt door de deur heen.“Prima, ik kom eraan,” Rutger draaide zich naar Nora toe, “lieverd, alsjeblieft geen uitspraken over Narcissa als Kyle erbij is. Oké?” Nora knikte en Rutger opende de deur.

“Ik moet je spreken. Maar je mag niets tegen mam zeggen.” Fluisterde Kyle vluchtig. Rutger knikte zijn zoon toe en wachtte af.“Eh, kunnen we in mijn kamer praten? Ma hoeft het niet te horen. Mannenzaken.”“Ha! Is het een meisje?”“Pa!” Kyle keek hem vernietigend aan.“Sorry zoon. Ik hou mijn mond, erewoord.”“Oké. Kom dan.”

Rutger had zijn zoon nog nooit zo opgefokt gezien. Zou hij willen vertellen dat hij op jongens valt? Zou hij gaan vertellen dat híj, Rutger, opa werd? Had hij misschien die kinderen vermoord? Nee, die gedachte was belachelijk. Áls hij dan iets voor dat meisje voelde, zou hij heus niet die kinderen vermoorden. Maar waarom zou hij dat niet doen? Het was in theorie mogelijk. De jongen zou meer aandacht willen en broer en zus van het leven beroven. Kyle? Mensen vermoorden?“Pap, kom je nog?”“Ja, ik kom.”

Rutger sloot de deur van de kamer en zag Narcissa Vuuren liggen. “Pa, jullie hoeven haar niet te zoeken. Ik heb haar opgevangen.” Kyle keek Narcissa aan met een blik die Rutger niet helemaal thuis kon brengen.“Is dit Narcissa Vuuren? En jíj hebt haar? I-ik begrijp h-het niet.” Kyle keek zijn vader vurig aan en zei toen zachtjes; “Ik wéét dat jullie ooggetuigen willen verhoren. Ze belde me. Ze zei me dat er iets ergs was gebeurd. Ik ben direct naar haar toe gegaan. Ze was in alle staten, kon niets uitbrengen. Ik bracht haar hier heen.”

“Ik heb haar hier mee naartoe genomen en hier op de bank gelegd. Ik wist niets, totdat jij het vertelde.” Narcissa bewoog zich en werd langzaam wakker.“Je wist het niet. Oh. Dus toen heb je haar hier heengebracht, een meisje dat helemaal over haar toeren was. En dat zonder ons in te lichten?” Kyle draaide zich naar Rutger toe en keek kwaad, zo kwaad dat Rutger geschrokken een stapje achteruit deed.“Jullie waren er niet. En ma is toch al overspannen.” Hij draaide zich weer naar Narcissa toe, die wazig voor zich uit staarde.

Toen sloeg ze om. Haar hele lichaam begon te schokken en uit haar ogen stroomde hete tranen. Kyle keek zijn vader veelbetekend aan en kroop naast haar op de bank. Hij trok haar tegen zich aan en probeerde haar een klein beetje te kalmeren. Rutger stond er maar een beetje bij.“Ik had wat kunnen doen, Kyle. Het is mijn schuld. Het is allemaal mijn schuld. Als ik had opgelet.”“Nee Cis, het is absoluut niet jouw schuld!” Rutger keek verbaasd naar Kyle en die keek kwaad terug.“M-maar Kyle. Ik had het aan kunnen zien komen. Lin.”

De rest van haar woorden gingen verloren door haar tranen. Haar lichaam begon weer heftig te schokken en Kyle bleef rustig. Rutger verbaasde zich oprecht door de rust die zijn zoon uitstraalde. “Huil maar. Ik ga niet zeggen dat het goedkomt. Het spijt me oprecht. Maar ik zal altijd bij je blijven.” Rutger keek nog verbaasder door de oprechtheid van deze woorden. Kyle keek zijn vader niet aan maar bleef naar Narcissa kijken die flauwtjes probeerde te glimlachen.“Narcissa, als ik iets voor je kan betekenen.”

Haar ogen werden groter en ze dacht zichtbaar na. “Ik wil uw zoon.”Rutger knikte en zag tot zijn grote ontzetting dat ze op Kyle’s schoot was gaan zitten en hem in zijn hals zoende.“Eh. Kyle, zorg goed voor haar. Ofzo.”“Thanks, pa!” Hij liet zijn handen over haar rug glijden en zag er oprecht gelukkig uit. Zijn zoon was geen kleine jongen meer. Nog even en hij zou zelfs seksuele voorlichting moeten gaan geven.“Ga, pa!”

Heel zachtjes fluisterde Narcissa iets in Kyle’s oor. Niet zacht genoeg, want Rutger kon het ook verstaan.“Kyle, ik hou van je.” Kyle’s shirt werd nat door de tranen maar Kyle trok zich er niets van aan. Hij trok zich ook niets aan van het feit dat zijn vader nog in dezelfde kamer stond.“Ik hou ook van jou, Ciske.” Narcissa kroop nog dichter in zijn armen en sloot haar ogen. Na 5 minuten ging haar borstkas gelijkmatig op en neer. In de tussentijd had Rutger veelbetekende blikken op Kyle geworpen, die Kyle straal had genegeerd.“Pa, ga terug naar ma. Zeg niets.” Rutger liep de kamer uit en zag dat zijn zoon de slapende Narcissa uitkleedde en op bed lag.

“Wat wou Kyle?” Nora keek niet op toen Rutger de kamer in kwam en tikte gewoon door.“Hij wou wat advies over de meisjes.” Rutger schaamde zich kapot dat hij zo-even gewoon tegen zijn vrouw had gelogen.“Oh. Was het die Narcissa?”“Wat?!”“Waar hij advies over wou.” Nora zuchtte hoorbaar en lichtelijk geïrriteerd.“Nee, een ander meisje.” Nora hield even haar vingers stil en typte toen weer verder, tevreden met dit antwoord.

Rutger zag zo weer voor zich hoe teder Kyle Narcissa had vastgepakt en had getroost. Kyle bezat nu het meest belangrijke ooggetuige verslag dat hij en Nora hadden. Maar Kyle zou echt niet willen dat zijn vriendin verhoord zou worden. In deze toestand kon Narcissa sowieso niet verhoord worden, al zou het wel belangrijk en van cruciaal belang zijn.Rutger vroeg zich af hoe lang het zou duren voordat Nora zou ontdekken dat Narcissa gewoon in hun huis was. Ook vroeg hij zich af hoe ze zou reageren. Dit was de allereerste keer in hun huwelijk dat hij haar niet in vertrouwen had genomen en zelfs tegen haar had gelogen. Dit zou een heftige zaak worden, voor alle partijen.