www.con-­‐amore.net

oktober 2012

PIJN IN JE RELATIE

WE  VIERDEN  ONZE  TROUWDAG  MET  EEN  KNETTERENDE  RUZIE:  ‘GEFELICITEERD,  SCHAT!’

DE THERAPEUT: KAF OF KOREN? DE POSITIE VAN DE

ALTERNATIEVE THERAPEUTIN  HET  LICHT  VAN  NIEUWE  EISEN  DIE  DOOR  VERZEKE-­‐

RAARS  WORDEN  GESTELD:  INFORMATIE-­‐AVOND  VOOR  THERAPEUTEN  16  NOVEMBER  OM  20  UURPRINSES  MARIJKESTR.  20  ALPHEN  A/D  RIJN

TOEGANG  GRATIS

Con Amore

www.con-amore.net

LIE

FDE

SBR

IEF

28

L I E F D E S B R I E F 2 8

www.con-­‐amore.net    pag.  1

Afgelopen week vierden we onze 37ste trouwdag. Toen we wakker werden viel de regen met bakken uit de hemel en het bleef de hele ochtend regenen. We hadden nog geen kans gezien om een bloeme-tje te kopen of een taartje voor bij de koffie. We zouden samen wat gaan doen, maar zolang het re-gende kon dat niet. Was dat de aanleiding voor een pesthumeur of gewoon de druppel die de emmer deed overlopen? Hoe dan ook, voor we het goed en wel beseften hadden we opeens een knetteren-de ruzie, en bliksemden de verwij-ten over en weer. Dat de aanlei-ding een futiliteit was, deed ge-woon niet ter zake. Zo’n hevig conflict was ons al heel lang niet meer overkomen en daardoor kwam het des te harder aan. Ik voelde me verontwaardigd en gekwetst en wilde het liefst weg-lopen, zo ver mogelijk uit de buurt van de persoon van wie ik het meeste houd en die me nu het meeste pijn deed. Maar weglopen zou niets oplossen. Ik zou Rinske dan écht met de shit laten zitten en zelf in een donkere wolk blijven zitten mokken. Dat kan ik heel goed, daar ben ik een expert in. Er flitsten meteen allerlei doem-scenario’s door mijn hoofd, ge-voed door eerdere ervaringen. Fascinerend hoe snel een brein reageert op een spannende situa-tie en meteen met creatieve fan-tasieën op de proppen komt die je diep ongelukkig stemmen! Het leek wel of ik ineens niet meer kon relativeren, of alle mooie er-varingen van de afgelopen decen-nia van ons tweeën er niet meer toe deden. Ongecensureerd spoot mijn interne saboteur de ene na de andere venijnige opmerkingen naar buiten. Dat is best wel eng om te merken. Het leek alsof ik alles meende wat ik zei, hoewel in feite slechts een deel van mij (mijn gekwetste ego) op dat mo-ment het stuur had overgenomen en op zoek was naar nog meer pijn, terwijl een hoger en wijzer deel van mij absoluut niet in staat was om in te grijpen. Een soort van staatsgreep dus.

Dat duurde gelukkig maar heel kort. Ineens kwam er het besef bij ons allebei wat er gebeurde, we konden het waarnemen en uit de-ze gevechtssituatie stappen. Ik liep dus niet weg, maar we gingen er voor zitten, kopje koffie erbij om verder tot bedaren te komen (nog zonder taart) en toen konden we samen kijken naar wat er nu precies gebeurd was.

De gevoelens van frustratie waren op dat moment nog springlevend, dat konden we gemakkelijk vast-stellen. De tranen kwamen van-zelf. Buiten huilden de wolken met ons mee.Het is belangrijk om die gevoelens te erkennen en de ruimte te ge-ven. Gevoelens zijn een bijzonde-re en krachtige vorm van energie die door ons lichaam stroomt. Die beweging zit ook al in het woord emotie, dat afstamt van het La-tijnse emovere, d.w.z. naar buiten toe bewegen. Het is alsof je in een woeste branding staat. Een be-langrijke techniek die je dan kunt toepassen is dat je brandingge-voelens niet onderdrukt (of tegen-spreekt met ‘ja maar...’), maar ze de ruimte geeft om zich te uiten. Tranen, gebaren, woorden, het is allemaal oké. Laat de brandings-golf maar komen.We gaven elkaar dus die ruimte,

zodat de golf van energie kon om-slaan en uitbruisen. Zo vormden we om beurten de branding en het strand dat die branding geduldig opving. Dat was al een ware ze-gen, gezien en erkend te worden

door de ander. Toen gingen we verder kijken naar wat er wérke-lijk speelde, door steeds maar aan elkaar te vragen ‘Wat is er nog méér, nou je toch bezig bent om alles te zeggen wat je dwarszit?’ Door die techniek toe te passen ontdek je dat het meestal gaat om heel oude pijnpatronen in jezelf, vaak ontstaan in je jeugd, die niets met de ander te maken heb-ben, behalve dat de ander als een katalysator werkt.

Een conflict is dus een buitenge-wone kans om te ontdekken wat er voor processen in de diepte spelen. Ruzie met je partner gaat bijna altijd over essentiële zaken in jezelf die nog niet zijn vrijge-maakt. Je partner weet als geen ander hoe die op de juiste knopjes kan drukken om deze zaken naar boven te krijgen. Aan jezelf de taak om dan niet verwijtend naar de ander te wijzen, maar om er dankbaar mee aan de slag te gaan. Dat is een hele toer, een soort radslag, waar je mogelijk professionele hulp voor moet in-roepen.

Dat zoiets gebeurt is normaal in elke intieme relatie. Een vriend van me (een psycholoog) legt het zo uit: je kiest juist een relatie uit bij wie je het beste je oude frus-

traties kunt uitle-ven, met als onbe-wust doel om zo-veel tegengas te krijgen dat je er wel mee aan het werk moet gaan, om zo jezelf te kunnen bevrijden van on-gezonde stukjes ego. Hierin wordt iets van je ‘geheime wil’ zichtbaar, van hoe je z ie l invu l l ing geeft aan je levens-lot door je te hel-pen bij je relatie-

keuze, of dat nu familie, je partner je collega’s of je vrienden zijn. Je krijgt dus altijd de relatie die bij je past.

Lieve vriend, vriendin

L I E F D E S B R I E F 2 8

www.con-­‐amore.net    pag.  2

Dat is een wezenlijk therapeutisch gezichtspunt: je relatie met ande-ren is eigenlijk altijd een smidse voor de liefde. Het kan er pittig aan toegaan, er kunnen mooie zaken gesmeed worden. Maar dan moet je het wel (h)erkennen en er niet voor op de loop gaan als je problemen ervaart en ruzie krijgt.

Je relatiecrisis als kans om te groeien, da’s mooi als het werkt.Ik herkende in onze ruzie een ou-de pijn toen ik in mijn vrijheid werd aangetast en ik iets moest doen op een manier die niet de mijne was - don’t tell a man what to do!Toen ik mijn woede daarover uit-te, kreeg Rinske echter het ge-voel niet meer mee te tellen, niet serieus genomen te worden - en dat was nou net háár oude pijnthema. We hebben dit door een helende reis met elkaar uit-gewerkt.

Kortom, het was geweldige im-puls die ons in de schoot werd geworpen door wat in eerste in-stantie een futiliteit leek. We zijn erg blij en dankbaar dat we dit moment hebben aangegrepen om diepgaand met elkaar te werken aan wezenlijke zaken die ons ra-ken. En natuurlijk brak de zon door toen we opnieuw bevestig-den: met jou wil ik verder leven!

P.S. Relaties zijn zo ongelooflijk interessant (en onze ervaringen met relatietherapie versterken dat gevoel alleen maar) dat Rinske en ik besloten hebben om samen een roman te schrijven over relaties, vooral over hoe het mis kan gaan, welke keuzes er gemaakt worden en welke vergaande consequen-ties die keuzes hebben. Al onze ervaringen kunnen we hierin ver-werken en vooral onze fantasieën lekker uitleven (dit zeggen we maar bij voorbaat, anders denk je straks natuurlijk dat wij zelf de hoofdpersonen zijn die al die spannende avonturen (en avon-tuurtjes) hebben beleefd). We beleven er alleen al bij het schrij-ven ontzettend veel plezier aan.

Het is in ieder geval een heerlijk plot met verrassende wendingen. Het wordt ook een boek dat je aan het denken zet over je eigen leven: wat zou jij doen in die be-paalde situaties? Welke keuzes zou jij maken, durf jij je hart te volgen?Geef ons nog even de tijd om de roman te voltooien, je hoort er t.z.t. meer van.

De alternatieve gezondheidszorg is nog steeds een soort Wild West: niets is er door de overheid gereguleerd, iedereen is er voor zichzelf bezig. Competenties zijn vaak onduidelijk en resultaten niet wetenschappelijk aange-toond. Het niveau van opleidingen loopt zeer sterk uiteen evenals gehanteerde prijzen. Het is dus een complete chaos en daarmee is het hek van de dam. In ieder geval voor de zorgverzekeraars die alternatieve behandelingen moeten vergoeden.

Daarom hebben enkele grote ver-zekeraars besloten om orde op zaken te stellen, om zo meer grip op de markt te krijgen en die te kunnen sturen. Transparantie en professionaliteit zijn hierbij de sleutelwoorden.Ze eisen een opleidingsniveau dat vergelijkbaar is met HBO-bache-lor in de reguliere sector, een tenminste driejarige opleiding + een aanvullende opleiding medi-sche en psychosociale basisken-nis, ook op dit hoge niveau. Terechte eisen, die echter voor stress zorgen en vragen oproepen bij de beroepsgroepen en thera-peuten. Want hoe bepaal je of het niveau voldoet en wie bepaalt dat niveau? Ben je een welwillende hobbyist of een bevlogen zorgpro-fessional? Kaf of koren? Wat is de rol van de opleiding MBK, wat de rol van verzekeraars?

Hierover wordt op vrijdagavond 16 november een gratis informa-tieve gespreksavond gehouden voor therapeuten en andere geïn-teresseerden. Je bent van harte uitgenodigd.

De avond vindt plaats in gebouw UMAI, Prinses Marijkestraat 20 te Alphen a/d Rijn. De avond begint om 20 uur en eindigt uiterlijk om 22 uur.

De therapeut, kaf of koren?

Het Con Amore-team

Rinske Zielstra heeft vroeger als verpleegkundi-ge in het ziekenhuis ge-werkt, daarna in de huis-artsenpraktijk van Albert. Nu is ze Journeytherapeute en Creationcoach met op-leiding psychodrama. Ze is moeder van vier kinderen en sinds 1971 levensmaatje van Albert Jansen.

Albert Jansen, de echtge-noot van Rinske, was 30 jaar antroposofisch (huis)arts in Bergen NH. Nu is hij vooral Creationcoach, docent MBK en auteur van Ziek, Beter, Best. Een spiri-tuele thriller staat op sta-pel.

Mocht  je  mensen  kennen  die  geïnteresseerd  zijn  in  deze  brief,  maak  ze  er  maar  op  at-­‐tent.  Om  je  af  te  melden,  stuur  een  mailtje  met  ‘afmelden  lief-­‐desbrief’  naar  crejazie@gmail.com.

Wil  je  zelf  een  Helende  Reis  ervaren,  dan  ben  je  welkom  bij  Rinske.  Mail  haar  (rinskezielstra@gmail.com)            of  bel  ons  072-­‐5814537.

hartegroet, Rinske en Albert